Ποινή καθείρξεως 6 ετών για τον Horst Mahler.

Την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου δικαστήριο του Μονάχου επέβαλλε ποινή φυλακίσεως 6 ετών στον πρώην συνήγορο του NPD Horst Mahler με την κατηγορία της διαδόσεως «αντισημιτικού και ρατσιστικού λόγου», κατ’ ουσίαν λόγω της ηρωικής πια αρνήσεως του να αναγνωρίσει «την ιστορικότητα του εβραϊκού ολοκαυτώματος» το οποίο και χαρακτήρισε ως το μεγαλύτερο ψεύδος στην ιστορία.


Εναντίον του Horst Mahler εκκρεμούν πρόσθετες συναφείς κατηγορίες οι οποίες είναι δυνατόν να του επιφέρουν 6 επιπλέον χρόνια καθείρξεως, δηλαδή συνολικά 12, γεγονός που πρακτικά σημαίνει ότι ο 73 χρονος σήμερα Mahler, ενδέχεται να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στις σιωνιστικές φυλακές της Γερμανίας!

http://www.armahellas.com/

Μνήμη Κωστή Παλαμά.

Οι Πολύθεοι

(αφιερωμένο στον Πλήθωνα)


Μακαρισμένος εσύ που μελέτησες
να τον ορθώσης απάνω στους ώμους σου
το συντριμμένο ναό των Ελλήνων!
Του Νόμου τ’ άγαλμα σταίνεις κορώνα του,
στις μαρμαρένιες κολώνες του σκάλισες
τους λογισμούς των Πλωτίνων.

Είδες τον κόσμο κι ατέλειωτο κι άναρχο
ψυχών και θεών, μαζί κύριων και υπάκουων,
σφιχτοδετά κρατημένη αρμονία
και των καπνών και των ίσκιων τα είδωλα
παραμερίζοντας όλα, ίσα τράβηξες
προς την Αιτία

και σε κρυψώνα ιερό, και σωπαίνοντας
έσπειρες, έξω απ’ το μάτι του βέβηλου,
κ’ έπλασεςλιόκαλη εσύ σπαρτιάτισσα
τη θυγατέρα σου την Πολιτεία.


Στους χριστιανούς τους μισόζωους
ανάμεσα ξαναζωντάνεψες Ολυμπους άγνωρους,
έθνη καινούριων αθανάτων κι άστρων
μέσα σε σένα Λυκούργοι και Πλάτωνες απαντηθήκαν,
το λόγο ξανάνιωσες των Ζωροάστρων.


Κι αφού το τέκνο μεγάλωσες,
ένιωσες τότε μονάχα την κούραση,
κ’ έγυρες ζωή κατόχρονη ισόθεης σκέψης,
κι αλαφροπήρε σε ο θάνατος κ’ έφυγες
το μυστικό, τρισμκάριε, τον ίακχο
με τους Ολύμπιους θεούς να χορέψης.
Σοφός, κριτής και προφήτης μας μοίρασες
από το γάλα που εσένα σε πότισε
της Ουρανίας Αφροδίτης η ρώγα.


Του κόσμου αφήνεις το τέκνο, το θάμα σου
μα ο μισερός κι ο στραβός κι ο ζηλόφτονος
λυσσομανάει και το ρίχνει στη φλόγα.
Όμως ο αέρας τριγύρω στη φλόγα σου
πνοή σοφίας κι αλήθειες πνοή γίνεται,
κι από τη θράκα της φλόγας πετάχτη
στον ήλιο ολόισα ένας νους μεγαλόφτερος
τ’ αποκαίδια σου κρύβουμε γκόλφια μας,
και θησαυρός της φωτιάς σου είν’ η στάχτη!

Οι Πατέρες


"Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,
όπως το βρεις κι όπως το δεις να μην το παρατήσεις.
Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα,
και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτηνε τη γη του,
κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις,
και να του φέρνεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας.
κι αν αγαπάς τ' ανθρωπινά κι όσα άρρωστα δεν είναι,
ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά,
να φύγουν,και τη ζωντάνια σπείρε του μ' όσα γερά, δροσάτα.
Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής.
Κι αν είναικ' έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι,
κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα,
κι όσα δέντραγια τίποτ' άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια,
μη φοβηθείς το χαλασμό.
Φωτιά! Τσεκούρι!
Τράβα,Ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι,
κόφ' το,και χτίσε κάστρο απάνου του και ταμπουρώσου μέσα,
για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα,
π' όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει,
κι όλο συντρίμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων.
Φτάνει μια ιδέα να στο πει,
μια ιδέα να στο προστάξει,
κορώνα ιδέα, ιδέα σπαθί, που θα είν' απάνου απ' όλα."

Ο αστικός σοσιαλισμός.

του Ν.Σ.


Όταν μιλάμε εμείς ειδικά για δουλειά , για Εθνική και κοινωνική απελευθέρωση , δεν δημαγωγούμε , αλλά εκθέτουμε την σκληρή πραγματικότητα , όπως ακριβώς την ζούμε. Η καταπίεση του Ελληνικού λαού από τους καπιταλιστικούς κύκλους , ήταν ίδια τόσο χθες με τις κυβερνήσεις της δεξιάς όσο και σήμερα με τους «σοσιαλιστές». Ακόμα η ίδια η δεξιά οικειοποιήθηκε δικούς μας ήρωες , ή άλλους τους έκανε προδότες. Η αριστερά από την μεριά της , αφού δολοφόνησε δικούς μας ανθρώπους , μετά τους έκανε ήρωες.



Ο Τσε Γκεβάρα είναι ένα παράδειγμα.

Είναι ο πολιτικός στρατιώτης που δεν προσπάθησε να εξηγήσει τις περιπέτειες του Λένιν , αλλά να βοηθήσει στην αγροτική έκρηξη , ενάντια της καταπίεσης στην Αμερική. Έχοντας για σύντροφο του το Καλασνίκοφ και για «οδηγό» το βιβλίο «το έργο του Χ. Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα» , πολέμησε για την δικαιοσύνη. Αφού δολοφονήθηκε από τον Φ. Κάστρο μετά ηρωποιήθηκε από τον ίδιο και τις μούμιες της Μόσχας.


Που όμως βρίσκονται οι δικοί μας Τσε ;


Πήραν τα πολυτελή τους αυτοκίνητα και έφυγαν για την επαρχία για να πλησιάσουν τους Έλληνες αγρότες ;


Ή αφού έλυσαν όλα τα προβλήματα , τώρα αναλύουν σε κάποια καφετέρια την διεθνή πολιτική κατάσταση ;


Θα πρέπει λοιπόν να απομονώσουμε και να καταγγείλουμε , όλους αυτούς τους όψιμους επαναστάτες που άλλο δεν κάνουν από το να παίζουν , με τους πόθους και τους αγώνες των Ελλήνων. Μόνο οι εργαζόμενοι και όχι τα μωρά μπορούν να κάνουν την επανάσταση. Ο εργάτης που ζει από τον ιδρώτα του , που θυσιάζεται για τα παιδιά του και ο νέος που ψάχνει δουλειά για να ζήσει.


Αυτοί είναι οι δικοί μας «Τσε».


Δυστυχώς όμως έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που δεν έχουν οικογένεια , δεν έχουν όρεξη για δουλειά , που ζουν από τους γονείς τους , χωρίς όρεξη για αγώνα , για ζωή , γιατί η ζωή είναι αγώνας.


Δεν είναι λοιπόν παράδοξο που αισθανόμαστε πολύ κοντά , στον έστω και αριστερό εργάτη , που προσπαθεί με θυσίες να ζήσει την οικογένεια του με τις 50.000 δρχ. ή με την εξευτελιστική σύνταξη των σημερινών «σοσιαλιστών» , παρά με τον δεδηλωμένο αντικομμουνιστή , που χρησιμοποιεί την πολιτική είτε για να διασκεδάσει την ανία του , είτε για να εξωτερικεύσει τα αρρωστημένα συμπλέγματα , χωρίς να προσφέρει τίποτα στην φυλή και την κοινωνία.


Ας μην φοβόμαστε , ας παραμερίσουμε τις αμφιβολίες μας και ας αγωνιστούμε για μια κοινωνία που δεν θα επιτρέπει την φτώχεια , την πείνα , την αδικία.


Γι’ αυτό πάνω απ’ όλα πρέπει να είμαστε σοσιαλιστές , πρέπει να είμαστε επαναστάτες.


Δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού «Αντίδοτο» στα μέσα της δεκαετίας του ’80.

''Μισώντας τους λάθος ανθρώπους'' του David Lane.

Ο αντάρτης πόλεων και συγγραφέας Νταίηβιντ Λαίην γενvήθηκε το 1938 στο Κολοράντο των ΗΠΑ. Από τη δεκαετία του '60 σχετίστηκε με κύκλους Λευκών Φυλετιστών της χώρας του. Στις αρχές της δεκαετίας του '80 διετέλεσε μέλος της Σιωπηλής Αδελφότητας (γνωστότερης ως The Order) , η οποία κήρυξε ένοπλο αντάρτικο ενάντια στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.


Η Σιωπηλή Αδελφότητα επιδόθηκε σε βομβιστικές επιθέσεις , εκτελέσεις καθεστωτικών δημοσιογράφων και συνεργατών των δυνάμεων καταστολής , νομισματικό σαμποτάζ ( πλαστογράφηση δολλαρίων ) και βίαιες απαλλοτριώσεις χρημάτων ( το συνολικό ποσό των οποίων ανέρχεται στα 6 εκατομμύρια δολλάρια ) προς όφελος του Λευκού Φυλετικού Kιvήματoς.


Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αντέδρασε δολοφονώντας τον ηγέτη της Αδελφότητας Ρόμπερτ Μάθιους και καταδικάζοντας τα μέλη της , μεταξύ των οποίων και ο Νταίηβιντ Λαίην σε ισόβια κάθειρξη σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Από τη φυλακή , ο Λαίην συνέχισε ν' αναπτύσσει έντονη πολιτική και ιδεολογική δραστηριότητα ( είναι ο εμπνευστής των περίφημων 14 Λέξεων ) , ενώ εισηγήθηκε μια νέα εκδοχή του Οντινιστικού Παγανισμού , η οποία γνώρισε μεγάλη διάδοση στoυς Λευκoύς κρατουμένους των αμερικανικών φυλακών.


Ο Λαίην εργάστηκε επίσης για τη σύσφιξη των σχέσεων ανάμεσά στις διάφορες φυλετικές κοινότητες των Αμερικανών κρατουμένων και δημοσίευσε μελέτες σε φυλετικά , αλλά και αναρχικά και κομμουνιστικά έντυπα των ΗΠΑ.


Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην προσωπική του ιστοσελίδα εν είδει προσωπικής πολιτικής παρακαταθήκης.





του David Lane.


Κάποτε φτάνει η στιγμή , που ένας άνθρωπος , αντιμέτωπος με τα γηρατειά και κάποια προβλήματα υγείας , αναλογίζεται τη θνητότητά του κι αρχίζει να κάνει τον απολογισμό της ζωής του. Καθώς πλησιάζω στα εξηκοστά έκτα γενέθλιά μου , με την υγεία μου προβληματική , θαρρώ πως ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα.


Όπως πολλοί από σας γνωρίζετε, κάποιοι άνθρωποι ( ας τους αποκαλέσουμε " Παγκοσμιοποιητές " ) , οι οποίοι κρατούν στα χέρια τους τη μοίρα του κόσμου , είναι αποφασισμένοι ν'ανακατέψουν και να καταστρέψουν τη μοναδικότητα και την ακεραιότητα κάθε φυλής κάθε έθνους και κάθε κουλτούρας , για χάρη της Νέας Παγκόσμιας Τάξης τους.


Στους Παγκοσμιοποιητές περιλαμβάνεται ένα πλήθος από αδαείς και ημιμαθείς οπαδούς δογμάτων , όπως ο Σιωνισμός , ο ιουδαιοχριστιανισμός , ο Φιλελευθερισμός η Νέα Εποχή και άλλα. Άσχετα όμως με το συγκεκριμένο δόγμα που ακολουθούν , οι Παγκοσμιοποιητές έχουν ένα κοινό : σε όσους αντιμάχονται την επιμειξία και τη καταστροφή της Λευκής Φυλής , κολλάνε την ταμπέλα του μισαλλόδοξου , του ρατσιστή του φορέα τoυ μίσους και τα παρόμοια. Κι ας είναι η επιβίωση του είδους ο πρώτος και μεγαλύτερος νόμος της φύσης.


Πολλοί από σας γνωρίζετε ότι σκοπός της ζωής μου υπήρξε η συμμόρφωση με τον νόμο που περιγράφουν οι 14 Λέξεις :

"Πρέπει να διασφαλίσουμε την επιβίωση της Φυλής μας και το μέλλον των Λευκών Παιδιών"


Δυστυχώς , όμως , πάρα πολλοί Λευκοί ομόφυλοί μας , όταν αρχίσουν να καταλαβαίνουν ότι η φυλή μας , κινδυνεύει με εξαφάνιση εξαιτίας της επιμειξίας και της απαγόρευσης των φυλετικά καθαρών γεωγραφικών περιοχών , ξεσπάνε την οργή τους στους πλησιέστερους αλλόφυλους ανθρώπους είτε μαύρους είτε επίμεικτους νοτιοαμερικάνους είτε κίτρινους. Αυτή η αντίδραση είναι κοντόφθαλμη και παίζει το παιχνίδι των ΜΜΕ , που δίχως καθυστέρηση παρουσιάζουν την οργή σαν μίσος. Καιρός να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. ­


Προσωπικά δεν μισώ κανέναν εξαιτίας της φυλής του , του χρώματός του ή άλλων εθνοτικών , πολιτιστικών ή θρησκευτικών διαφορών. Και μάλιστα έχω φίλους , που ανήκουν σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες.


Ταυτόχρονα , έχω την εντιμότητα ν' αναγνωρίζω σαφείς διαφορές ανάμεσα στις διάφορες φυλές , που δημιούργησε ''η φύση και ο Θεός της Φύσης'' , όπως έλεγαν οι Πατέρες της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας.


Οι μόνοι άνθρωποι που μισώ είναι οι προδότες της δικής μου φυλής , που προωθούν την επιμειξία στο πλαίσιο της Παγκοσμιοποίησης , με αναπόφευκτη συνέπεια τη μελλοντική εξαφάνιση της Λευκής Φυλής μου, όπως κατά το παρελθόν συνέβη στην Καρχηδόνα , στην Αίγυπτο στην Περσία και αλλού. Η Ιστορία και οι νόμοι της φύσης δεν αφήνουν περιθώριο αμφιβολίας : η επιμειξία ισοδυναμεί με αυτοκτονία για τη Λευκή Φυλή.


Η ίδια η Φύση απαιτεί τη γεωγραφική απομόνωση για την ανάπτυξη και επιβίωση κάθε φυλής και κάθε είδους. Τα μόνα πραγματικά " εγκλήματα μίσους " είναι το δουλεμπόριο , τα ανοιχτά σύνορα , οι υποχρεωτικοί εποικισμοί και κάθε άλλη μέθοδος που στρέφεται ενάντια στη γεωγραφική απομόνωση των φυλών. Και υπό τις παρούσες συνθήκες , αυτό που συμβαίνει είναι μια κακόβουλη και εσκεμμένη γενοκτονία , η δολοφονία της Λευκής Φυλής , η οποία έχει καταλήξει μειονότητα σε πλανητικό επίπεδο. Αποτελούμε μόλις το 8% του παγκόσμιου πληθυσμού κι αυτό το ποσοστό είναι πολύ μικρότερο αν λάβόυμε υπόψη μας όσους από μας είναι σε ηλικία τεκνοποίησης ή νεότεροι. Κι όμως , μας αρνούνται το δικαίωμα της γεωγραφικής μας απομόνωσης.


Εδώ στην Αμερική , ζούμε κάτω από ένα παγκοσμιοποιητικό καθεστώς , το οποίο , αφού συνέτριψε τον Αμερικανικό Νότο , έκτοτε έχει απλώσει τα πλοκάμια του ως την Κούβα , το Μεξικό , τις διάφορες χώρες της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής , την Ιταλία , τη Γερμανία την Κορέα , το Βιετνάμ , τη Λιβύη , το Ιράκ , το Ιράν κι αλλού , με μοναδικό του στόχο να δολοφονήσει ή να σακατέψει 200 εκατομμύρια ανθρώπους , για να προωθήσει την Παγκοσμιοποίηση , τη Νέα Παγκόσμια Τάξη.


Δεν νομίζετε πως είναι καιρός να στρέψουμε την προσοχή μας ενάντια στον πραγματικό εχθρό ;


Κάποιοι από σας ίσως ξέρουν και τις άλλες 14 λέξεις μου, που αποτελούν το προσωπικό κίνητρο για τον αγώνα μου :


"Διότι η ομορφιά της Λευκής Άριας Γυναίκας δεν πρέπει να χαθεί από τον κόσμο."


Πόσοι όμως από σας γνωρίζουν ότι μόνο το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι νεαρές Λευκές Γυναίκες ; Θα βοηθήσετε να σωθούν ; Ο αγώνας μας θα είναι ίσως ο πιο τιτάνιος αγώνας στην Ιστορία. Απαγορεύεται να χάσουμε !


Φίλοι μου , εδώ και 20 χρόνια , κάνω ό,τι μπορώ να κάνω μέσα από το κελί της φυλακής. Και για πολλά χρόνια , πριν ακόμα φυλακιστώ , έκανα επίσης ό,τι μπορούσα.


Τώρα , η ηλικία το στρες και η φυλακή αρχίζουν να επιφέρουν τα αναπόφευκτα αποτελέσματά τους. Κάποιο από τα επόμενα γραφτά μου ίσως είναι και το τελευταίο μου. Αν τελικά , αυτό εδώ το κείμενο που διαβάζετε αποδειχτεί το τελευταίο μου , παρακαλώ ξανακοιτάξτε τον τίτλο του.


Δεν έχουμε την πολυτέλεια να μισούμε τους λάθος ανθρώπους.


Δεκατέσσερις Λέξεις για τη Νίκη ή τη Βαλχάλλα.



Βόντενσσον Νταίηβιντ Λαίην 31 Οκτωβρίου 2004.


Δημοσιεύτηκε στο φυλετικό έντυπο "Γαμμάδιον" το φθινόπωρο του 2005.


Ο David Lane πέθανε στον ύπνο του στις 27 Μαΐου του 2007.


Ήταν 69 ετών. Θα μας εμπνέει πάντα.

Με τους σκύμνους της Λευκής Πάτρας.

Ο Εθνικοσοσιαλισμός και η Νεότητα.

του Αριστοτέλη Καλέντζη.­


Υπάρχει μια πολυσύλλαβη λέξη που, απ' τον καιρό των αριστoφάνειων κωμωδιών - ως την σημερινή εποχή της αγοραίας παραφροσύνης, δεν έπαψε - με περιoδική συχνότητα - να καταχτά την κορυφή του καθημερινού κοινωνικού λεξιλογίου - η λέξη αυτή δεν είναι άλλη απ' την «διαμαρτυρία».


Ουρές ατέλειωτες διαδηλωτών στην Iστoρία τούτου του Κόσμου αφιέρωσαν τα μήκη τους στoν αυτοσκοπό της ομαδικής σάλευσης, άλλοτε κάτω από ένα τετριμμένο αντιπολεμικό πρόσχημα, άλλοτε κάτω από ένα φθαρμένο αντιεξουσιαστικό σύνθημα, άλλοτε διεκδικώντας κοινωνικές ... παροχές (π.χ. άρση της ποτοαπαγόρευσης !). Μέχρι χθες, η φύση της κοινωνικής διαμαρτυρίας φρόντιζε να φορά την αβόλλα μιας ωραιοφανούς «αιτίας» ίσως γιατί η πρωτοτυπία της Βαβυλωνιακής εξισωτικής αχρωματοψίας μόλις σήμερα ανακαλύπτει πως το τίποτα δεν έχει ανάγκη από τίποτα ! Έτσι οι διαμαρτυρητές κάθε σύγχρονης συνομοταξίας ( βιολογικής , ιδεολογικής κλπ ) ξέστρωσαν τα λερά παπλωματοσέντονα τους, τα μπογιάτισαν με ευτελισμένα σφηνογράμματα μετατρέποντάς τα σε ευκαιριακά «πλακάτ» και, απαραιτήτως συνδικαλισμένοι, ξεχύθηκαν να διαδηλώσουν τα ακόμα κι απ’ τους ίδιους ακατάληπτα αιτήματα τους στην σκιά σαχλεπίσαχλων συμβόλων. Και σαν τις ετοιμόπνιγες μαούνες επιδόθηκαν σε τραγικές προνεύσεις και διατοιχίσεις πάνω στα κύματα του πρωτόγονου αλληλοερεθισμού, πριν να καταποντισθούν στην άβυσσο του, εντέχνως υποδαυλισμένου, φανατισμού τους του εστερημένoυ φραγμών.


Άμοιρα στίφη που ξεγλίστρησαν μέχρι τα κράσπεδα των πεζοδρομίων για να γίνουν στόχοι και πειραματόζωα φροϋδιανών εμπόρων σ' ένα χυδαίο πρόγραμμα εκπομπής πασιφιστικού καταναλωτισμού πάνω απ' τα φρακαρισμένα φρεάτια υπονόμων των αποχετευτικών δικτύων των σημερινών μεγαλουπόλεων.


Όμως, ας μη στεκόμαστε μόνον στο φαινόμενο της πάντα επίκαιρης συλλογικής παρασάλευσης ή στην ανάλυση των υπόπτων «αλιευτικών» επιδιώξεων των εφήμερων δημαγωγών του καιρού μας - υπάρχουν και οι θετικώς εξεγειρόμενοι ενάντια στο τηλεχειριζόμενο έκτρωμα που φαίνεται να δεσπόζει στους κοινωνικούς ορίζοντες μας και αξίζει η ανασκίρτηση πάνω στις τάσεις αυτών των εξεγερμένων όχι από μιαν απλή συγκινησιακή φόρτιση αλλά από συμμετοχικήν υποχρέωση.





Υπάρχουν και οι θετικώς, οι ευλόγως, εξεγειρόμενοι - υπάρχουν και κάποια ... παιδιά τα οποία, ασχέτως αν φαινομενικώς ουδέποτε κατωχύρωσαν την αιτία της όποιας επανάστασής τους, παραληρούν στο άκουσμα μιας υψίσυχνης μελωδίας κινητήρος πολυκίλυνδρης μοτοσυκλέτας. Αυτά τα παιδιά που με μια νευρώδη αναστροφή της δεξιάς μανίλιας του δικύκλου τους κάνουν την εξάτμιση τους να εκπυρσοκροτεί θρυμματίζοντας το παραμορφωτικό τζάμι του αστοσυντηρητισμού των γεννητόρων τους. Σε τούτη την προσέγγιση της μόνης διαμαρτυρίας που ακόμα κι αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφεύρουν οι κοινωνίες, της διαμαρτυρίας των Νέων, δεν θα μπορούσαμε ως Εθνικοσοσιαλιστές να έχουμε για ορμητήριο την πρόθεση που αναβρύζει από το στέρφο ρωγοβύζι του αμπελοφιλοσόφου ηθικολόγου - αντιθέτως, ως άλλoτε ή και νυν συνηλικιώτες δεν μας κινεί τιποτ’ άλλο παρά το καθήκον ενδοστροφικής αυτοκριτικής των υπάρξεων μας.


Δολεροί γητευτές, απολύτως συνταυτισμένοι με τις σιωνιστικές σκηνοθετικές απόψεις, κατεδαπάνησαν -κατά περιόδους- τις σκυθρωπές «νοικοκυρίστικες» ή «προοδευτικές» χορογραφίες τους στο να παραλλάξουν το κάτασπρο νεολαϊστικο φέγγος σε λίκνισμα αρρύθμως ορχουμένων ναγιών οι οποίες , βεβαίως, να μην πορεύονται επάνω στους αδέκαστους κανόνες της προσωδιακής ή της στιχουργικής τονικής αλλά να διολισθαίνουν ταπεινά και μαζικά το φολιδωτό κορμί τους ανάμεσ' απ' τους γογγυσμοός και τις κατάρες μιας χιμαιρικής ασυναρτησίας. Με λόγια νεκταρόσταγα, διαπεραστικά, σαν τον γόο της σπαραξικάρδιας ροκάνας, τούτοι οι αχρείοι αποπλανητές, κατάφεραν στους πρόσφατους ( αλλά και αλλοτινούς ... ) καιρούς να ρίξουν κάμποσο βουρκόνερο στον ( διαφορετικώς, άνυδρο ) ιουδαϊκό νερόμυλο και να μασκαρέψουν το λύκειο σφρίγος άλλοτε σε γραβατοφορεμένο αστισμό, άλλοτε σε αφιονισμένο πασιφισμό με τζιβανωτές παραγναθίδες. Έτσι ξάσπριζαν τα μαλλιά της Μάνας Φυλής που έμεινε να κλαίει και να μύρεται βλέποντας τ' αυγά λεχούδια της ν' αλέθονται ανάμεσα στα αδηφάγα σαγόνια των προσεταιρισμένων της παρακμής, αυτά τα νεογνά της που τα στρέβλωσε το τραχύ σημιτικό σάγμα κι από στιβαροί λαμνοκόποι ενός σκαριού γεμάτου Αξίες και Ιδανικά γίναν οι αρνητές της φυλετικής φυσιολογίας με νεκρωμένους τους νευρομεταβιβαστές τους εξ' αιτίας μιας καλπάζουσας λυμφατικής διανοητικής μετάλλαξης.


Πάμπολλοι απερίσκεπτοι «νάγκα» δαίμονες της ινδικής μυθολογίας με ανθρώπινο πρόσωπο και σώμα φιδιού, οι νεάλωτοι λευκοί σύρθηκαν τραβηγμένοι από ένα πνιγηρό λητάρι πάνω σ’ ένα τραπέζι συναλλαγών και εκεί αφέθηκαν να ρέβουν και να χτικιάζουν απ' την αντιμισθία της νοσηρής αστογεροντικής ( των γεννητόρων τους ) συναλλακτικότητας η οποία παρεχώρησε το αίμα των σκύμνων της φυλής σε ιταμά αλισβερίσια.


Είναι καιρός να δούμε τον Εσταυρωμένο όπως ο Salvatore Dali - όχι από κάτω προς τα πάνω αλλά, χωρίς συμπλέγματα ενοχής ή ικεσίας , από πάνω προς τα κάτω. Το βλέμμα μας θα πρέπει να στραφεί σαν τον ευλαβικό ξεβοτανιστή στις προσχώσεις της νεολαϊστικης διαμαρτυρίας για v' απαλλάξει τα λευκά νιοβλάσταρα από τα ζιζάνια εκείνα που τα αγριεύουν και τα παραμορφώνουν. Και ψάχνoντας αυτά τα παράσιτα - αίτια, το πρώτο που αναφαίνεται εμπρός μας είναι οι τραγικές γκριμάτσες των δήθεν λαϊκών ταγών, των τυχάρπαστων «ηγεμόνων» που δεν κυβέρνησαν την Φυλή με το χαμόγελο του φυσικού Μεγαλείου αλλά που σάρκασαν την ανέχεια των Λαών με την δοτή σοβαροφανή βλοσυρότητα της καλοσιδερωμένης γραβάτας τους ή, κατά περίσταση, τις σκοπίμως τσαλακωμένης τραγιάσκας. Αυτών, των αριστεροδεξιών τροφαντών σερταριών που με εκατέρωθεν ναρκισσισμούς τους γίναν οι νεκράγγελοι των Νεολαιών, οι σκοτεινοί περατάρηδες των αλλόπνοων φυλετικών εχθρών !


Με τον ταξικώς συμφεροvτoλoγικόν ανταγωνισμό τους και μυριορεγόμενοι - καθένας με τον εαυτό τoυ - το ολικό προβάδισμα, κατάτμησαν τους Νέους το ίδιο όπως κι ολάκερα τα κοινωνικά σύνολα σε αντιπαλαίουσες ς ληστοσυμμορίες που αλληλoϋπoβλέπονται για τον αυτοσκοπό της επιβολής ενός κούφιου ψευτοσυμβόλου, ενός ποδοσφαιρικού χρώματos κενού κάθε πολιτιστικού αντικρύσματος. Κι αυτοί ήσαν που, από καταβολής σημιτικής αντιπαλότητας, όχι μόνον τεμάχισαν την Νεότητα, αλλά πριόνισαν και τις, ανάμεσα σ' αυτά τα αποτμήματα, όποιες γέφυρες επικοινωνίας. Έτσι διαμόρφωσαν τις εξατομικευμένες κυψελίδες διαίρεσης κι απομονωτισμού των Νέων, ενώ, με τον μακιγιαρισμένο ταρτουφισμό τους σπάραζαν για το ιδία ευθύνη κατάντημα των παιδιών τους και με τελετουργική βαναυσότητα νομοδιψούσαν υπέρ της ... σωτηρίας των παραστρατημένων τoυς !


Ύστερα ήρθαν τα «μοντερνιστικά» ρουθουνίσματα των αφόδιων κολεοπτέρων μαζί με τα εμετικά μυγοκαθίσματά τους - τους λογής , λογής συρμούς - που στάθηκαν καινούργιες αφoρμές για να δούμε, στην δεκαετία του '60, τους συνομηλίκους μας απαράλλαχτου ς με ... ταράνδους της τέταρτης μεσοπαγετώδους του πλειστοκαίνου, ξεσηκωμένους από τα άδυτα κάποιου ανήλιαγου σπηλαίου, χωρίς κρίση και προσωπικότητα, ισοπεδωμένους φασουλήδες στα χάσκαρα της σιών - κι αποκεί και πέρα, σαν επιδημία που διασχίζει τα συνοριακά οροθετήματα χωρίς διαβατήριο και βίζα, η μεγάλη πανούκλα των δολοφονικών ψυχοτρόπων τρύπωσε στη λευκή Nεoγενιά μέσα από τα ειρηνόφιλα κηρύγματα, τα αντιφασιστικά, των δηλητηρι-αστών της. Οι εκφυλιστικοί κρωγμοί των πρεζεμπόρων του αντιφασισμού, τελικώς , πέτυχαν να τοξινώσουν μέχρι θανάτου την λευκή Νιότη και εν ονόματι της (δήθεν) «ελευθερίας» να την θέσουν υπό τον στραγγαλιστικότερο έλεγχο των ναρκωτικών και, το χειρότερο, της απεμπόλησης των Αξιών. Οι αντιφασίστες θανατέμποροι, παροχετεύοντας με τις σύριγγες τους το δηλητήριο του ‘’Make love not War” και των παρελκυστικών υποσχέσεων αντιφασιστικών «παραδείσων» στις φλέβες των λευκών Νεολαιών, κατάφεραν τον ευτελέστερο εξανδραποδισμό όσων προορίζονταν να μεταφέρουν την δάδα ενός, έτσι κι αλλιώς, άσβεστου Πολιτισμού μέσα στον Χρόνο. Η διάλυση, εν τέλει, προέκυψε μέσα απ' τα δημαγωγά μικρόφωνα των πολιτικάντηδων της Νέας Εποχής, μέσα απ' τα οποία δεν εκπηδούσε πολιτικός λόγος αλλά δηλητηριώδες χασισεκπνοές κοινωνικού πολυσχασμού.



Από τότε, απ' την εμφάνιση της καταιγίδας του μεθοδευμένου αντιφασισμού των πρεζεμπόρων, από τις αρχές της δεκαετίας του '60, η λευκή Νεολαία, αντί να «απελευθερωθεί» απ' την «τυραννία» του Φασισμού ( όπως οι δημαγωγοί ­πρεζέμποροι της υπήσχοντο ... ) βρέθηκε υπόδουλη προσκύνησης σαθρών τοτέμ υποταγής κι εξαθλίωσης. Αντί της «απαλλαγής» από τις μιλιταριστικές στολές βρέθηκε ομοιόμορφα και κονσερβαρισμένα φασκιωμένη μέσα στα εβραιόφερτα μπλού - τζήν τα οποία υπεκατέστησαν αυτό που ήρθαν για να καταργήσουν. Αντί της «λύτρωσης» από την φασιστική πειθαρχία που – υποτίθεται - περιέστελλε την ατομικήν ελευθερία, βρέθηκε σκλάβα του αγελαίου κώδικα αντιφασιστικής υποταγής που υπαγόρευσε μέσω των φερεφώνων του ο αθέατος εβραίος για να κοντρολλάρει ευκολώτερα αυτούς που σκόπευε να εκζυμήσει ( ηθικά και υλικά ). Αντί να ανεβεί , καταβαραθρώθηκε !



Η ηλικιακή ανωριμότητα δεν επέτρεψε στους λευκούς σκύμνους να ερμηνεύσουν όπως θα έπρεπε τις προθέσεις και τις υλακές ξενόσταλτων πρεζεμπόρων, διαφορετικά θα αντελαμβάνοντο εγκαίρως ότι οι εβραιόσταλτοι διαχειριστές αντιφασιστικής ηρωίνης δεν επιχειρούσαν τίποτα άλλο παρά την εγκαθίδρυση ενός στυγνού «χαλίφη» στην θέση του φυσικού φυλετικού Ταγού.


Κάτω από την σκιά των απατηλών τοτέμ του ψυχoτρoπικoύ αντιφασισμού συνέχιζαν οι διαμαρτυρίες των λευκών Νεολαιών - και ζητούσαν - ζητούν - πολλά, όλο και περισσότερα, ενώ οι ένοχοι γεννήτορές τους επιδεικνύoυν την παρατεταμμένη – δήθεν - απορία και ... αγωνία για τις τύχες των παιδιών τους! Και ζητούν ακόμα μίαν ελευθερία που τους έταξαν και επί δεκαετίες ( χιλιετίες ) δεν φάνηκε στον ορίζοντα των προσδοκιών τους - και ζητούν έναν πλέον ανθρώπινο κώδικα «ζην» ή έστω έναν ηπιώτερο κώδικα «θνήσκειν». Αντί αυτών, τους προσφέρθηκε ο αναξιώτερος των θανάτων με την βελόνα καρφωμένη στην φλέβα κι ένα πανηδονιστικό αποσάρωμα -ευτελιστικής σεξουαλικότητος που κατέληξε στην θανάτωση του έρωτος: AlDS !


Αυτό ήταν το αντιμίσθιο της προτίμησης του «καλού» αντιφασισμού έναντι του «κακού» Φασισμού. Και σήμερα πια δεν επιτρέπεται η χρήση φαιάς ουσίας του Κόσμου προς κατευθύνσεις και τομείς ουσιαστικής Προόδου διότι είναι δεσμευμένη, μεταξύ άλλων, σε θέματα βασικής επίζησης όπως η σωτηρία από τα θανατηφόρα ναρκωτικά ή από το θανατηφόρο AIDS ή από τα τόσα θανατηφόρα (και μόνο θανατηφόρα) που εκόμισε ο αντιφασισμός των δημοκρατιών του Κόσμου !


Χάθηκαν, όμως, για πάντα οι ελπίδες της έλευσης ενός χαρμόσυνου αγγελιαφόρου που θα ξαναναστήσει τους λευκούς σκύμνους ; Το κατηγορηματικό «όχι» το αποκρίνονται από το βάθος της πρόσφατης φυλετικής Ιστορίας μας οι δωδεκάχρονοι υπερασπιστές του Βερολίνου, οι φλόγες του αυτοπυρπολημένου κορμιού της Γιάν Πάλατς στη Πράγα του 1969 κι ακόμα μακρύτερα, στα όρια της Ευρώπης, στην Κύπρο του 1955, το ηρωικό παράδειγμα των ημιθέων της Ε.Ο.Κ.Α. ! Η πανίσχυρη λευκή φυλετική κράση διετήρησε ανέγγιχτη την αλκή των παιδιών της που, σε στιγμές σωστής διαπαιδαγώγησης, δρομεί πάντα σε αξιοκρατικές συντεταγμένες. Κι αυτές οι στιγμές σωστής διαπαιδαγώγησης θα έπρεπε να προσδιοριστούν προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι, στο, μέλλον, οι θηριάλωτοι επιτέλους θα καταστούν θηριοφόνοι αναπτύσσοντας τις απαραίτητες άμυνες φυλετικής επιβίωσης.


Είναι αλήθεια πως η αινιγματική, λευκή, νεανική ψυχή πάντα χαρεκτηρίζετο απ' το περίγραμμα του Ιππότη μαχητή στις μακρυνές Σταυροφορίες - αν ψάξουμε στο παρελθόν του καθενός από μας σίγουρα θα το επαληθεύσουμε ! Αυτή η ψυχή ήταν πάντα άγνωρη της ιδιοτελείας κι αδιαπήδητο στεγανό της ενάρετης προσταγής ! Κι όποιος δεν το εννόησε ποτέ δεν μίλησε την απόρρητη γλώσσα της περίτεχνης ετούτης ψυχής, ενώ, εκείνος που έγκαιρα το επεσήμανε είχε την χαρά της πλέον ελπιδοφόρας εξίσωσης μέσα στους συμπερασματικούς ορίζοντές του, εκείνης της εξίσωσης που δια συνδέει μέχρι πλήρους ταύτισης τους στοιχημένους βλαστούς της ρωμαλέας Δωρικής Πάτρας με τους συντεταγμένους βλαστούς των συγκαιρινών μας Panzerdivisionen. Αυτός ο εν συμπεράσματι ευτυχής δεν μπορεί να είναι άλλος από εκείνον που ζει και μάχεται για την κατάκτηση του Αύριο:


«Λέγεται συvήθως πωs όποιος έχει μαζύ του
την Νεότητα έχει και το Μέλλον.
Εμείς όμως αποδείξαμε το αντίθετo:
όποιος αγωνίζεται για το Μέλλον
έχει μαζύ του και την Νεότητα!»


(J.GoebbeIs "TAGEBUCH" 1'Χ'32)


Για τον Εθνικοσοσιαλισμό το ζητούμενο δεν είναι ο περιστασιακός προσεταιρισμός των Νέων, όπως ακριβώς είναι για τον αντιφασισμό. Ο Εθνικοσοσιαλισμός a priori, ως μαχόμενος υπέρ του Αύριο, δεν έχει απλώς «μαζύ» του τους Νέους αλλά, συνυφαίνεται με την μείζονα κοινωνία, συνυφαίνεται με τους Νέους και υπέρ αυτών υπάρχει - γιατί Νεότητα = Μέλλον !


Ποιες είναι, λοιπόν, οι στιγμές σωστής «διαπαιδαγώγησης» των Νέων; Ασφαλώς, εκείνες κατά τις οποίες επαληθεύεται εκ μέρους της Πολιτείας η προσδοκία μάχης υπέρ του Μέλλoντoς, όταν γίνεται σαφής εκ μέρους της Πόλης η θέληση για Επικράτηση έναντι παντός επιβούλου ! Έτσι και μόνον έτσι μπορεί κανείς να ξαναζεύξει τα γιοφύρια ανάμεσα στις αποκομμένες νησίδες της Νιότης και να επανασυνδεθεί με τους πληρεξουσίους του φυλετικού Μέλλοντος: τους Νέους! .


Ας ερμηνεύσουμε, πέρα από την θέαση της απλής μουσικής πλαστικής, το "Radio Activity" των Κraftwerk - δεν είναι, άραγε, ένας καταγγελτικός μορσικός καταπέλτης ενάντια στους «μονωτήρες» των κατατετμημένων νησίδων των Νεολαιών μας ; Δεν είναι ένα συνεχές μαστίγωμα ενάντια στις Πόλεις που βυθίζουν στην σιωπή σεληνιακών κρατήρων κάθε απαίτηση επιβίωσης των πολιτών τους ; Στην θέση της λαλιάς η ηλεκτρεκένωση - στη θέση των φθόγγων ο κλονισμός - ­επιτέλους, τόσο δύσκολο είναι v' αποκατασταθεί η φυσιολογία της επικοινωνίας και, μάλιστα, της επικοινωνίας με τους Επιγενομένους ; Για τον Εθνικoσoσιαλισμό ουδέποτε τέθηκε παρόμοιο ζήτημα !


Ο Eθvικoσoσιαλιστής, θεόπτης και θεουργός, μπορεί να καταδείξει τον μεγάλο ένοχο που κρύβεται πίσω απ’ τις παρελκυστικές ψευδo - όσο κι επικίνδυνες εξεγέρσεις και καταβαραθρώσεις των Νέων - τον αμετανόητο εβραίο, ίδιο σε όλες τις εποχές, φορέα της ίδιας αμείωτης σατανικότητος, του ίδιου αμείωτου αρριβισμού, της ίδιας αμείωτης ιδιοτελείας, υπουλότητος, μοχθηρίας. Να θυμηθούμε, μήπως, την χαρακτηριστική εκείνη περίπτωση του εβραίου ψευτο-Μεσσία, ψευτο-μυστικιστή Σαββατάι Σεβί (1666) ο οποίος δεν δίστασε να ασπασθεί τον Μωαμεθανισμό και να παραδώσει τους ομοφύλους οπαδούς του βορά στην μήνη του Σουλτάνου χάρη των ευτελών ατομικών συμφερόντων του ; Κάτι ανάλογο δεν διαπράττει και ο μετά από αυτόν εβραίος εκμεταλλευόμενος αφελείς αλλόδοξους θιασώτες της απάτης του και παραδίδοντάς τους βορά στην σκοπούμενη εξαθλίωση και στον θάνατο ;



Η λυτρωτική του Eθνικοσοσιαλισμού μεθόδευση μεστώνει εκκινώντας από την παραδοχή σύμφωνα με την οποία τα φυλετικά οχυρά είναι οι Νέοι και τα οχυρά πρέπει πάντα να είναι όρθια κι ακέραια - πρώτιστη πρόβλεψη , η ενδυνάμωση των οχυρών μας , η θωράκιση της φυλετικής άμυνάς μας : της Νεολαίας μας !

Κύριε Νταλάρα στην Γάζα δεν τραγουδούν …

του Αλεξόπουλου Στέλιου.


Κυριακή 22/02 νωρίς το απόγευμα στην εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης στο πρώτο κανάλι η εκπομπή «Μουσικές του κόσμου». Κύριο θέμα της εκπομπής οι συναυλίες του κ. Νταλάρα τον Σεπτέμβριο του 2007 στο Ισραήλ.

Ας δούμε πως παρουσιάζει ιστοσελίδα της ΕΡΤ την εκπομπή αυτή :


http://tvradio.ert.gr/tv/details.asp?pid=2554004&chid=8



Δείτε σήμερα: "Ο Γιώργος Νταλάρας στο Ισραήλ"


Το μαγικό ταξίδι στον κόσμο της παγκόσμιας μουσικής συνεχίζεται και φέτος, με τις «Μουσικές του Κόσμου», που ακολουθούν την τετραετή επιτυχημένη πορεία της σειράς «Μουσικοί του Κόσμου». Ο νέος κύκλος των δημιουργικών αυτών ντοκιμαντέρ μάς ταξιδεύει από άκρη σε άκρη του πλανήτη, φέρνοντάς μας σε επαφή με νέες τάσεις, νέες καταστάσεις και το πιο σημαντικό, με νέες μουσικές.

Οι «Μουσικές του Κόσμου» ξεκινούν με έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες τραγουδιστές, τον Γιώργο Νταλάρα και το πιο πρόσφατο ταξίδι του στη δεύτερη πατρίδα της ελληνικής μουσικής, το Ισραήλ, ως προσκεκλημένο της ανθρωπιστικής οργάνωσης «Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα». Εκεί θα συναντήσει Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους. Η εκπομπή αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, τη δεδομένη στιγμή, που το Μεσανατολικό ζήτημα γίνεται για μια ακόμα φορά θλιβερά επίκαιρο.

Παρά τις διαφορές του με την πολιτική του επίσημου κράτους, ο Γιώργος Νταλάρας συνάντησε ζεστούς ανθρώπους, Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς και τραγούδησε μαζί τους στη γλώσσα της μουσικής.

Μερικά σχόλια για το παραπάνω κείμενο :


Η εισβολή και κατοχή στην Παλαιστίνη δεν είναι απλά ένα «ζήτημα» και η σφαγή νηπίων καθημερινά από Ισραηλινά επιθετικά ελικόπτερα και από πλαστικές σφαίρες των δυνάμεων κατοχής , οι ασπίδες προστασίες των κατοχικών στρατευμάτων από μικρά παιδιά αραβικής καταγωγής δεν είναι απλά θλιβερά. Είναι δολοφονίες από ένα κράτος που συστηματικά σκοτώνει αμάχους. Μιλάμε λοιπόν για ένα κράτος που δολοφονεί συστηματικά έναν ολόκληρο λαό , ξεριζώνει με μπουλντόζες την μοναδική πηγή εισοδήματος για τους Παλαιστίνιους που είναι οι ελιές , γκρεμίζει με δυναμίτη και μηχανήματα τις οικίες των συγγενών των μαχητών της αντίστασης και χρησιμοποιεί ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ όπλα σε περιοχή που κατέχει παράνομα.



Είδαμε λοιπόν στην σημερινή εκπομπή εικόνες από την περιοχή , εικόνες Ισραηλινών με μπλουζάκι «Ελλάς» να δηλώνουν στην κάμερα πόσο φιλέλληνες είναι και πόσο αγαπούν την χώρα μας , εικόνες Ισραηλινών εφέδρων με τα όπλα στο χέρι να δηλώνουν ότι το Ισραήλ είναι μια όμορφη χώρα και οι κάτοικοι υπέροχοι άνθρωποι. Ακολούθησαν σκηνές από τις συναυλίες του κ. Νταλάρα στο Ισραήλ.


Το ενδιαφέρον όμως στην όλη υπόθεση είναι στα επόμενα πλάνα όπου ο κ. Νταλάρας είχε χειραψίες και φιλοφρονήσεις με τον Σιμόν Πέρες τον ένα από τους 2 αρχιτέκτονες της πρόσφατης εισβολής και του μακελειού στην Γάζα.


Φυσικά θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι την εποχή που συνάντησε τον Πέρες ο κ. Νταλάρας δεν είχε λάβει μέρος η σύρραξη στην Γάζα.


Είχε όμως προηγηθεί η σύρραξη στον Λίβανο όπου και σε εκείνο τον πόλεμο σκοτώθηκαν εκατοντάδες παιδιά , βομβαρδίστηκαν σχολεία , νοσοκομεία , νηπιαγωγεία , κατοικίες με απαγορευμένα όπλα π.χ βόμβες φωσφόρου καθώς και κτίρια του ΟΗΕ. Μια επιχείρηση που είχε ως σκοπό την συντριβή της Χεζμπολάχ , και την καταστροφή της υποδομής της χώρας. Μια προσπάθεια του Ισραήλ να αποδείξει ποιος είναι ο δυνατός στην περιοχή. Η αντίσταση όμως των συντρόφων της Χεζμπολάχ διέλυσε τα επεκτατικά σχέδια και τα όνειρα των γερακιών του Σιωνισμού.

Επισημαίνουμε κάποια πράγματα και παράλληλα θέτουμε κάποια ερωτήματα :

1. Γιατί επιλέγει η κρατική τηλεόραση με νωπό το αίμα των κατοίκων του Λιβάνου και των Παλαιστινίων στην Γάζα και μερικές εβδομάδες μετά την πρόσφατη εκεχειρία να προβάλλει την συγκεκριμένη εκπομπή ;


Δεν αποτελεί πρόκληση η εμφάνιση του σκληρού Σιωνιστή Σιμόν Πέρες στους δέκτες μας ;

Ο κύριος Πέρες δεν είναι αυτός που οι πρόσφατες δηλώσεις του σε σχέση με την Γάζα χαρακτηρίστηκαν ως «ωμές» και ότι προκαλούν «σοκ» ;


Ο κύριος αυτός δεν δήλωσε στο παρελθόν «ότι οι Παλαιστίνιοι είναι υπεύθυνοι για την τύχη τους» παραβλέποντας φυσικά ότι σήμερα η γη της Παλαιστίνης είναι μια τεράστια φυλακή , αποκλεισμένη από παντού ;



2. Δεν είδαμε στους δέκτες μας κάποια δήλωση του κ. Νταλάρα για τον πόλεμο του 2006 στον Λίβανο. Ούτε για το θέμα ουσίας που είναι η εισβολή και κατοχή της Παλαιστίνης από τα Σιωνιστικά στρατεύματα που εμφανίστηκαν στελέχη τους με αστραφτερά χαμόγελα στην έναρξη της εκπομπής της ΕΡΤ.


Γιατί άραγε ;


Κύριε Νταλάρα στην Παλαιστίνη πέφτουν καθημερινά βόμβες , ηλεκτρικό και νερό δεν υπάρχει , οι προμήθειες είναι με το σταγονόμετρο , τα μπλόκα του κατοχικού Σιωνιστικού στρατού είναι παντού , ο Ισραηλινός στρατός χρησιμοποίησε και στον πόλεμο του 2006 στον Λίβανο και στον πόλεμο στην Γάζα απαγορευμένες βόμβες φωσφόρου και κατηγορήθηκε για εγκλήματα πολέμου.


Καλές οι συναυλίες , ωραία τραγούδια λέτε αλλά κάποιοι από αυτούς που σας χειροκρότησαν το 2007 έχουν συμβάλλει τα μέγιστα για την διατήρηση της κατοχής στην περιοχή και για την επιθετική πολιτική απέναντι στις γειτονικές χώρες όπως ο Λίβανος. Και ανάμεσα σε αυτούς ο πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρες.



3. Αν δεν κάνουμε λάθος κ. Νταλάρα στο παρελθόν είχατε εμφανιστεί σε συναυλίες για την Ιντιφάντα με παλαιστινιακή μαντίλα , είχατε υπογράψει κατά της κατοχής στην Παλαιστίνη και είχατε εκδώσει και δίσκο για τα παιδιά της Παλαιστίνης.


Δεν γίνεται κύριε Νταλάρα από την μια πλευρά να μιλάτε για αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη και την επόμενη φορά που επισκεφτήκατε το Ισραήλ και συναντήσατε τον σκληροπυρηνικό Σιωνιστή Πέρες να έχετε θερμές χειραψίες και φιλοφρονήσεις με το γεράκι του Ισραηλινού ιμπεριαλισμού ! Με ανθρώπους που έδωσαν το σήμα για την έναρξη των βομβαρδισμών με αποτέλεσμα τον θάνατο εκατοντάδων παιδιών στον Λίβανο το 2006 και στην Γάζα πρόσφατα !

Άλλού βόμβες φωσφόρου , κραυγές απόγνωσης , πείνα και ξεριζωμός και αλλού συναυλίες , αγκαλιές , χειροκροτήματα και χαμόγελα ..

Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του.

Αυτόνομη Κίνηση Μαύρος Κρίνος.

Αφιέρωμα σε οργανώσεις και πρόσωπα του Ελληνικού Εθνικοεπαναστατικού χώρου ( μέρος ‘α ) – Εθνοκοινοτικός Σύνδεσμος Ελλήνων : ΑΡΜΑ

Εκ μέρους της συντακτικής ομάδας :


Με αφορμή την ολοένα και μεγαλύτερη διάδοση των κειμένων μας σε δεκάδες ιστολόγια και ιστοσελίδες και λόγω της κατακόρυφης αύξησης επισκέψεων του "Μαύρου Κρίνου" θεωρήσαμε σωστό να προχωρήσουμε σε μια σειρά σύντομων αφιερωμάτων σε οργανώσεις , συσπειρώσεις και πρόσωπα του Εθνικοεπαναστατικού χώρου.



Όλα αυτά τα πρόσωπα και οι οργανώσεις που θα παρουσιαστούν ενδεικτικά στην συνέχεια στο ιστολόγιο μας πιστεύουμε ακράδαντα ότι συμβάλλουν θετικά στην οικοδόμηση ενός αυθεντικού Ελληνικού Επαναστατικού Κινήματος.



Κάθε πρόσωπο , κάθε οργάνωση ή συσπείρωση χτίζει μέρα με την μέρα ένα νέο φρούριο ιδεών , επανδρώνει καθημερινά τις επάλξεις για ένα καλύτερο αύριο. Δείχνει την αληθινή διάσταση του αγώνα μας μακριά από καταστάσεις και πρόσωπα που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα το θετικό.



Ναι μπορεί να διαφωνούμε σε κάποια ζητήματα με τα πρόσωπα και τις οργανώσεις που θα παρουσιάσουμε. Δεν έχουμε όμως να χάσουμε και δεν έχουμε να φοβηθούμε το παραμικρό από αυτό το γεγονός . Εμείς από την μεριά μας μένουμε πιστοί και αταλάντευτοι στις θέσεις μας αλλά παράλληλα προβάλλουμε κάθε αξιόμαχη μονάδα και πολιτική συσπείρωση που χτυπάει το παγκόσμιο θηρίο με κάθε μέσο έστω και από άλλο μετερίζι.



Οι καιροί είναι κάτι παραπάνω από δύσκολοι. Χρέος μας είναι να προσπαθήσουμε να είμαστε ενωμένοι γιατί μόνο τότε θα είμαστε πιο δυνατοί. Οι εξελίξεις τρέχουν και οφείλουμε να είμαστε άγρυπνοι φρουροί , πραγματικοί σύντροφοι και αλληλέγγυοι με όλους αυτούς που στενάζουν κάτω από την σκλαβιά του σιωνιστικού και καπιταλιστικού τέρατος.



Μόνο όταν απέναντι στον εχθρό συγκροτήσουμε ένα μέτωπο έχουμε ελπίδα να νικήσουμε.



Στο πρώτο αφιέρωμα για τις Ελληνικές Εθνικοεπαναστατικές οργανώσεις / πρόσωπα του χώρου η συντακτική ομάδα του Μαύρου Κρίνου παρουσιάζει τον Εθνοκοινοτικό Δεσμό Ελλήνων ΑΡΜΑ.

Κεντρική ιστοσελίδα του ΑΡΜΑΤΟΣ με άκρως ενδιαφέροντα θέματα :


http://www.armahellas.com/



Στο δεξιό πλαίσιο της ιστοσελίδας σχετικός σύνδεσμος για επικοινωνία.



Αρχηγός του ΑΡΜΑΤΟΣ ο συναγωνιστής Στέφανος Γκέκας.

Η αποκλειστική συνέντευξη του Στέφανου Γκέκα στον "Μαύρο Κρίνο" που προκάλεσε πραγματικό σεισμό σε 4 μέρη :


Συνέντευξη με τον Στέφανο Γκέκα ( Α' Μέρος )


http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/11/blog-post_16.html


Συνέντευξη με τον Στέφανο Γκέκα ( Β' Μέρος ) :


http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/11/blog-post_22.html


Συνέντευξη με τον Στέφανο Γκέκα ( Γ' Μέρος ) :


http://mavroskrinos.blogspot.com/2009/01/blog-post_4714.html


Συνέντευξη με τον Στέφανο Γκέκα ( Δ ' μέρος. ) :


http://mavroskrinos.blogspot.com/2009/01/blog-post_08.html



Αντιγράφουμε από την ιστοσελίδα του ΑΡΜΑΤΟΣ :


Τί είναι το ΑΡΜΑ


Σε μία περίοδο εμφανούς καθολικής Σήψεως και γενικής Διαλύσεως, μέσα από συντρίμμια καταστάσεων ερμαφροδίτων και αμφιρρόπων μεταξύ κατ’ ουσίαν ταυτίσεως με τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα του σηπογόνου Συστήματος αφ’ ενός και της ταυτοχρόνου παραπλανητικής, κυρίως, αντανακλάσεως ψευδεπιγράφων επιφάσεων «αντιθέσεως» και «αντιδράσεως» κατά του Συστήματος-πλαισίου, «εναντίον όλων» και τά λοιπά μεγαλόστομα κυμβαλοειδή αλαλάσματα, πού με την ίδια ανεπίγνωτη ευχέρεια πού δολίως εκστομίζονται πετιούνται κατόπιν στον κάλαθο των αχρήστων, για να εμφανισθούν οι στομφώδεις των εμπνευσταί ως «οι καλοθεληταί όλων αρκεί ένα καλό αντάλλαγμα», ξεθάλλει (εκβλαστάνει) ο πυρήνας του χώρου αυτού πού, έχοντας επί μακρόν αντιπαρατεθή όχι μόνον με την ουσίαν και τις εκδηλώσεις τού Συστήματος αλλά και με τις όποιες κήβδιλες κι άσφαιρες εκτονώσεις της νεανικής επαναστατικής διαθέσεως, κατευθυνόμενες κι ευλογούμενες, όμως, από τούς κεντρικώς την όλην αμφίρροπο συμβίωσι ασυμβάτων ποιοτήτων ελέγχοντας εμπόρους ιδεών, ελεύθερος πιά από καθορισμούς ξένους κι αλλογενείς και άτοπες (αλλ’ αριστοτεχνικώς υπό τινων εκμεταλλευμένες!) περί «ενότητος» επικλήσεις, ευρίσκεται πλέον αντιμέτωπος με την πρόκλησιν του αυτοκαθορισμού, της δημιουργίας δηλαδή και ανοικοδομήσεως υπό το φώς αυτού πού αυθεντικώς και ασυμβιβάστως είναι δικό μας, ώστε ευρύθμως και ιεραρχικώς νά εκφράση ό,τι αμέσως εκπηδά εκ της ιδίας μας φυλετικής ουσίας, εκ του κεντρικού άξονος της υπάρξεώς μας.



Ενδεικτικές φωτογραφίες :

Αριστοτέλης Καλέντζης.

Προσπαθώ να μη προσπαθώ να κάμω να μ' εννοήσουν αυτοί που δεν μπορούν κι όχι μόνο γιατί δεν μπορούν , αλλά και γιατί δεν πρέπει , αφού , δεν μπορούν.

Αριστοτέλης Καλέντζης.

Δεν θα περάσει ο ΑμερικανoΣιωνισμός !

του Ηλιογέννητου.


Ενόχλησε κάποιους όπως φαίνεται το ότι η Βενεζουέλα με αφορμή τα γεγονότα στη Γάζα απέλασε τον πρέσβη του Ισραήλ. Με αφορμή το πρόσφατο δημοψήφισμα στη Βενεζουέλα, η γνωστή ακροδεξιά φιλοΚΥΠατζίδικη φιλοΝΑΤΟική πατσαβουροφυλλάδα, της «γαλανόλευκης antifa», δημοσίευσε κείμενο , όπου με το γνωστό ύφος της , αυτό του αγράμματου χωροφύλακα της δεκαετίας του ‘60, εμπλουτισμένο με φρασεολογία ακροδεξιού ψευτόμαγκα, υπάρχει ως τίτλος το «ΡΕ δεν θα περάσει ο φασισμός Λέμε». ( Τις λέξεις «Ρε» και «Λέμε» τις έβαλαν στον τίτλο φαίνεται για να προσδώσουν στο κείμενό τους χαρακτήρα και ύφος «μαγκιάς» , στην πραγματικότητα όμως αποκαλύπτουν ένα πολιτιστικό και πνευματικό υπόβαθρο φτηνής αλητείας ).

Αυτό που τους ενόχλησε και καταγγέλλει το κείμενο ότι ανοίγει δρόμους για τον επικίνδυνο για αυτούς … «φασισμό», είναι ότι μέσα από σε αστικοδημοκρατικού τύπου δημοψήφισμα που έγινε στη Βενεζουέλα, που είναι προεδρική δημοκρατία ( ο πρόεδρος έχει εκεί αρμοδιότητες αντίστοιχες με αυτές που έχει ένας πρωθυπουργός στην Ελλάδα ) , θα μπορεί κάποιος να κατεβαίνει υποψήφιος για πρόεδρος όσες φορές θέλει. Κάτι αντίστοιχο με αυτό που επιτρέπει η νομοθεσία δηλαδή στην Ελλάδα με τους υποψήφιους πρωθυπουργούς. Μέσα από αυτό, η ακροδεξιά πατσαβουροφυλλάδα γράφει ότι υπάρχει ο «κίνδυνος» να κατεβαίνει σε εκλογές και να εκλέγεται ο Τσάβες πολλές φορές συνεχόμενες, κάτι που είναι «φασισμός»!


Την εγχώρια «αντιφασιστική» δράση του συγκεκριμένου φιλοΚΥΠατζίδικου κέντρου της «γαλανόλευκης antifa» την ξέρουμε καλά. Όπως ξέρουμε καλά και το ότι είναι η μόνη ομάδα που τόλμησε όχι μόνο να στέκεται ενάντια σε όσους ζητάνε να φύγουν από την Ελλάδα οι AμερικανοΣιωνιστικές βάσεις του ΝΑΤΟ, όπως της Σούδας στην Κρήτη, αλλά βγήκε και κατήγγειλε ανοιχτά όσους αδιαφορούν για το ότι «υπάρχει ο κίνδυνος να κλείσουν οι Αμερικάνοι το ΝΑΤΟικό στρατηγείο στη Λάρισα» και δεν διεκδικούν από αυτούς να παραμείνει»!


Τώρα βλέπουμε τη φιλοΝΑΤΟική ακροδεξιά πατσαβουροφυλλάδα να «εξάγει» τον «αντιφασισμό» της και σε ότι αφορά τρίτες χώρες , όταν και όπου νιώθει ότι θίγονται τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των Σιωνιστών!


Το κείμενο δεν επιδοκιμάζει την εθνικοποίηση των πετρελαίων της χώρας από την κυβέρνηση Τσάβες , αλλά όπως διαφαίνεται από ότι γράφει , ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από αυτή. Η εφαρμογή των «φασιστικών» πολιτικών όπως τις αποκαλεί η πατσαβουροφυλλάδα της εθνικοποίησης των πετρελαίων και στρατηγικών τομέων της παραγωγής, καθώς και ο κεντρικός σχεδιασμός και έλεγχος της οικονομίας από το κράτος , από την κυβέρνηση Τσάβες , έφερε τη Βενεζουέλα να έχει τον υψηλότερο μέσο μισθό σε όλη τη Λατινική Αμερική , μείωσε στο ελάχιστο τον αναλφαβητισμό , έφτιαξε εθνικό σύστημα υγείας σε περιοχές όπου οι άνθρωποι δεν είχαν ξαναδεί ποτέ γιατρό, έκανε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους κυρίαρχους πάνω στη γη τους και τον τόπο τους, που μέχρι τότε ήταν μια μπανανία του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.


Φοβούνται μήπως εφαρμοστούν τέτοιες «φασιστικές» πολιτικές και στην Ελλάδα, και διώξουμε από εδώ τα ΑμερικανοΣιωνιστικά αφεντικά τους, που κάνουν το κουμάντο όχι μόνο στο Ελληνικό κράτος, αλλά και σε χώρους εργασίας κάποιων ακροδεξιών όπως στην ΚΥΠ και στην ΝΑΤΟική βάση της Σούδας. Διότι εκεί εργάζονται κάποιοι από το γνωστό χώρο της ακροδεξιάς φιλοαμερικάνικης «γαλανόλευκης antifa».

Σαφώς και ο συγγραφέας του παρόντος κειμένου, δεν ταυτίζεται με την κυβέρνηση Τσάβες, και διαφωνεί κάθετα με διάφορες επιλογές της όπως τις εκλογές και τα δημοψηφίσματα, αλλά και από διάφορες επιρροές της κυβέρνησης Τσάβες από ιδέες του φιλελευθερισμού , του μπολσεβικισμού και της ροζ αριστεράς. Όμως το κύριο πρόβλημα της κυβέρνησης Τσάβες δεν είναι ο «φασισμός» όπως λέει η ακροδεξιά φιλοΚΥΠατζίδικη πατσαβούρα, αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο.


Είναι οι δημοκρατικές αυταπάτες, και η υιοθέτηση αξιών και ιδεών που πηγάζουν από τη Γαλλική Επανάσταση και το φιλελευθερισμό, κληρονομημένες είτε από την αστική δημοκρατία, είτε από το μπολσεβικισμό. Παρόλα αυτά, συγκρινόμενη με τα καθεστώτα μαριονέτες της Λατινικής Αμερικής, αλλά και με την κατάσταση που υπάρχει στο σύγχρονο κόσμο, η κατάσταση στη Βενεζουέλα μπορεί να θεωρηθεί ως εστία φωτός, δεδομένου μάλιστα ότι στην Μπολιβαριανή επανάσταση συμμετέχει κόσμος που έχει έντονο το εθνοκοινωνικό στοιχείο , καθώς και την ιδέα της αντίστασης στη Νέα τάξη πραγμάτων, τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και το Σιωνισμό, ενώ υπάρχει σε κάποιο έστω και μικρό βαθμό ακόμα και το εθνοφυλετικό στοιχείο, ενώ η κυβέρνηση έχει εφαρμόσει πολιτικές που κινούνται σε αντιιμπεριαλιστική εθνική και κοινωνική κατεύθυνση , και έχει το στοιχείο του κοινωνικού λαϊκού πατριωτισμού, που διαφέρει από τον αστικό «πατριωτισμό» της ψήφου στη συμμετοχή της «Ελλάδας» και της «Κύπρου» στη Γιουρο-βύζιον και της «εθνικής μπάσκετ» του … Σοφοκλή , αυτά δηλαδή που προβάλλει ως πατριωτισμό η ακροδεξιά πατσεαβουροφυλλάδα, την ίδια στιγμή που καταδικάζει το αίτημα να φύγουν από την Ελλάδα οι ΝΑΤΟικές βάσεις, και τη στιγμή που πουλάει παραμύθια ότι θα «πάρουμε την Πόλη» ενώ ούτε λόγο δεν κάνει περί οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και φυλετικής κατοχής της χώρας μας και για το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας .

Πρέπει λοιπόν να επικροτήσουμε τα όποια θετικά μέτρα έλαβε η κυβέρνηση Τσάβες σε εθνική και κοινωνική κατεύθυνση ( αυτά που καταδικάζει ως «φασιστικά» η ακροδεξιά πατσαβούρα ). Όταν έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στον ΑμερικανοΣιωνισμό, τη Νέα Τάξη πραγμάτων και σε κυβερνήσεις που πέρα από τις όποιες αδυναμίες τους αντιστέκονται στηρίζοντας την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία, στηρίζουμε ανοιχτά τις δεύτερες. Παράλληλα η κυβέρνηση Τσάβες, έχει στηρίξει ανοιχτά και όλες τις άλλες χώρες που αντιστέκονται στον ΑμερικανοΣιωνισμό και τη Νέα Τάξη πραγμάτων, όπως π.χ το Ιράν, προωθώντας ένα μέτωπο αντίστασης εθνών.


«ΡΕ Δεν θα περάσει ο φασισμός Λέμε» έχει τίτλο στο κείμενό της η πατσαβουροφυλλάδα.


Αυτό που πραγματικά δεν πρέπει να περάσει, είναι ο Αμερικανοσιωνισμός. Όποιος σιωπά και τους δίνει δικαιώματα να προσπαθούν να χτίσουν Αμερικανοσιωνιστικό πολιτικό χώρο στη χώρα μας, κατά τα πρότυπα του Σαακασβίλι στη Γεωργία, γίνεται συνένοχος. Η Σιωπή είναι συνενοχή. «Ας πάρουμε εμείς τα Σκόπια και ας πάρουν και αυτοί κανένα νησί» , έγραφε παλαιότερα ο παχύσαρκος εκδότης της πατσαβουροφυλλάδας, αναφερόμενος στους Τούρκους, και προσθέτοντας «ας πάρουν τη Σαμοθράκη για παράδειγμα». «Μακάρι να ήμουν πράκτορας της ΚΥΠ» προσέθετε στην ίδια συνέντευξή του.


Όχι.


Δεν θα περάσει ο Αμερικανοσιωνισμός. Θα έρθει η μέρα που θα πετάξουμε στη θάλασσα Αμερικάνους , Σιωνιστές και Νατοϊκούς ακροδεξιούς που δουλεύουν στην ΝΑΤΟική βάση της Σούδας, και θα κρεμάσουμε στην πλατεία του «Συντάγματος» της «δημοκρατίας» τους, αυτούς που αλωνίζουν στις μυστικές υπηρεσίες, όπως μερικούς που δουλεύουν στο τοπικό παράρτημα της CIA και της Μοσάντ, την ΕΥΠ και πληρώνονται με τα λεφτά του Ελληνικού λαού για να μας κρατάνε ΣΚΛΑΒΟΥΣ, για να προβοκάρουν και να διαλύουν κάθε τι πραγματικά εθνικό , κάθε τι δηλαδή που απειλεί το καθεστώς πολιτικής, κοινωνικής, εθνικής, πολιτιστικής και φυλετικής κατοχής της χώρας μας (με μια λέξη το καθεστώς της «δημοκρατίας» τους), κάθε τι «φασιστικό» όπως το αποκαλούν και οι ίδιοι.


Πέρα από όποιες ιδεολογικές διαφορές έχουμε μεταξύ μας, όσοι ζωντανοί , πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να σταματήσουμε την πλήρη άλωση εκ των έσω και τον έλεγχο έστω και του όποιου κάθε εναπομείναντος εθνικού στοιχείου από τους εγκάθετους των Αμερικανών και του Ισραήλ που εμφανίζονται φορώντας τη μάσκα ενός ΝΑΤΟικού ψευτο«πατριωτισμού» και προσκελκύουν κόσμο καμουφλάροντας ΑμερικανοΣιωνιστικές θέσεις με Ελληνικά εθνικά σύμβολα, πλαστικά σημαιάκια , «ελληνόψυχα» cd και πλαστικά τσολιαδάκια κατασκευασμένα στην Κίνα, τα οποία προσπαθούν να μας πουλήσουν ως εμπόρευμα για να τα ανταλλάξουν με την ελευθερία και την αξιοπρέπειά μας, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που πωλούσαν κάποτε οι αποικιοκράτες προκάτοχοί τους τα φτηνά καθρεφτάκια και τα κολιέ με τις ψεύτικες χάντρες στους ιθαγενείς ινδιάνους της Αμερικής ανταλλάσοντας τα άμεσα με χρυσό και έμμεσα με την κατοχή και εκμετάλλευση της ίδιας της γης τους.


ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣΙΩΝΙΣΜΟΣ !


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ !


ΚΑΨΤΕ ΤΙΣ ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΟΦΥΛΛΑΔΕΣ ΤΗΣ ΝΑΤΟΙΚΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ !

Πρώην αντίπαλοι στο Casa Pound στη Ρώμη.

Τεράστιο σόκ σε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της Ιταλίας. Ο Valerio Morucci, από τα γνωστότερα πρώην μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών και ένας από τους απαγωγείς του Aldo Moro, άδειασε όλη την κατεστημένη διανόηση και έδωσε το παρόν στο Casa Pound για να παρουσιάσει το βιβλίο του με θέμα τις φυλακές, αλλά και για μία ανοικτή συζήτηση για τους πολιτικούς κρατούμενους στις φυλακές και για τον αντιφασισμό.

Στο πραγματικά κατάμεστο κτήριο της οδού Ναπολεόνε 3 στην Ρώμη, η συζήτηση μεταδόθηκε ζωντανά από το Radio Bandiera Nera και την επόμενη τα ΜΜΕ χαρακτήρισαν το γεγονός ως τον “τάφο του αντιφασισμού”. Παρόντες πάρα πολλοί δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ, πολλοί γνωστοί αγωνιστές της Αριστεράς αλλά και αριστεροί διανοούμενοι όπως ο Gianpiero Mughini (πρώην μέλος της Συνεχούς Πάλης) Maria Tassinari, Angelo Mellone, Luca Gramazio. Επίσης παρόντες μεγάλες προσωπικότητες του Εθνικιστικού κινήματος όπως ο Gabriele Adinolfi που δήλωσε έκπληκτος ότι η παρουσία του Morucci στο Casa Pound ήταν ένα γεγονός πέρα από κάθε λογική.


Ο διάλογος ήταν κάτι παραπάνω από ενδιαφέρων, μεταξύ σφοδρών αντιπάλων του παρελθόντος, αλλά το όλο κλίμα ήταν φιλικότατο. Ο ίδιος ο Morucci είπε ματαξύ άλλων ότι “Είμαστε αντίπαλοι αλλά όχι εχθροί. Το ζήτημα του αντιφασισμού μας έγκειται στον ρατσισμό, ο οποίος προκαλεί τραγωδίες που δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε. Μόνο εκεί.”

http://gr.novopress.info/

Λευκή ντροπή ...

Ο Ιερός Πόλεμος - Julius Evola.

Ας μην προκαλέσει κατάπληξη το γεγονός ότι για την αποσαφήνιση του νοήματος του Ιερού Πολέμου , θα αναφερθούμε πρωτίστως στην Ισλαμική παράδοση. Επί του προκειμένου , η Ισλαμική Παράδοση υποκαθιστά την Άρια Ιρανική …

Η ιδέα του Ιερού Πολέμου διαδόθηκε στις αραβικές φυλές μέσω του Περσικού κόσμου των ιδεών. Μπορεί αναμφίβολα να μας χρησιμεύσει όντας μια πρόσφατη αναγέννηση της Πρωταρχικής Άριας Παράδοσης …


Στην υπό εξέταση Παράδοση , γίνεται διάκριση ανάμεσα στον Μικρό και τον Μεγάλο Ιερό Πόλεμο. Η διάκριση αυτή θεμελιώνεται σε μια ρήση του Προφήτη Μωάμεθ , ο οποίος επιστρέφοντας από την μάχη , έλεγε :


«Από τον Μικρό Ιερό Πόλεμο , επιστρέψαμε στον Μεγάλο» …


Ο Μεγάλος Ιερός Πόλεμος ανήκει στην πνευματική τάξη. Αντίθετα , ο Μικρός Ιερός Πόλεμος είναι ο φυσικός υλικός αγώνας , η εξωτερική διάσταση της μάχης.


Ο Μεγάλος Ιερός Πόλεμος είναι ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στους εχθρούς που έχει μέσα του. Πιο συγκεκριμένα είναι ο αγώνας του υπερφυσικού στοιχείου του ανθρώπου ενάντια σ’ οτιδήποτε ενστικτώδες χαώδες , συνδεδεμένο με τα πάθη , στο έλεος των φυσικών δυνάμεων …


Στο πλαίσιο της Ηρωικής Παράδοσης , ο Μικρός Ιερός Πόλεμος δηλαδή ο εξωτερικός αγώνας χρησιμεύει ως μέσο για την πραγμάτωση του Μεγάλου Ιερού Πολέμου. Γι’ αυτό στα ιερά κείμενα , οι όροι Ιερός Πόλεμος και Δρόμος του Θεού συχνά ταυτίζονται.



Διαβάζουμε στο Κοράνι :


«Στον δρόμο του Θεού πολεμούν αυτοί που θυσιάζουν την επίγεια ζωή για χάρη της μέλλουσας. Μεγάλο βραβείο θ’ απονείμουμε σ’ εκείνον που πολεμά και σκοτώνεται στον Δρόμο του Θεού ή σ’ εκείνον που νικά … Εδώ υπονοείτε ο φυσικός θάνατος στην μάχη , ο λεγόμενος mors triumphalis – ο ένδοξος θάνατος – που αντιστοιχεί πλήρως στις κλασσικές παραδόσεις …»

Τζούλιο Τσεζάρε Αντρέα Έβολα


’’Το Άρειο Δόγμα για τον Αγώνα και την Νίκη’’



“ Τους ονομάζετε τρομοκράτες εγώ λέω ότι είναι μαχητές της ελευθερίας. Και θέλω να εμφυτεύσω το ίδιο συναίσθημα για τον Ιερό Πόλεμο στις καρδιές των δικών μας ανθρώπων στην Λευκή φυλή , όπως αυτοί έχουν για τον πατέρα τους που τον ονομάζουν Αλλάχ. Δεν πιστεύω ότι ήταν αυτοί που μας επιτέθηκαν. Αν και ακόμα το έκαναν όπως εσείς λέτε δεν με ενδιαφέρει καθόλου ! ”


August Kreis ηγέτης της Ε/Σ οργάνωσης Aryan Nations.

" Το αγνό αυθεντικό Ισλάμ της αναγέννησης , το οποίο αναγνωρίζει την πρακτική του τζιχάντ ως καθήκον , είναι η μόνη ικανή δύναμη να πολεμήσει και να καταστρέψει την ατιμία , την αλαζονεία , τον υλισμό της Δύσης …


Για την δύση τίποτα δεν είναι σεβαστό εκτός από τους Σιωνιστές , τον Σιωνισμό την απάτη του αυτοαποκαλούμενου ολοκαυτώματος και τα είδωλα που η δύση και οι λακέδες της λατρεύουν ή προσποιούνται ότι λατρεύουν όπως η δημοκρατία. Θέλουν και απαιτούν να εγκαταλείψουμε την αγνότητα του αυθεντικού Ισλάμ και να υποταχθούμε μπροστά σε αυτούς και τα είδωλα τους , να δεχθούμε να μας δαμάσουν με το αντιθρησκευτικό «Ισλάμ» που αυτοί και οι αποστάτες λακέδες τους δημιούργησαν.


Αυτός θα είναι ένας μεγάλος πόλεμος δεκαετιών μπορεί και περισσότερο και εμείς ως μουσουλμάνοι πρέπει να σχεδιάσουμε τα πράγματα ανάλογα. Πρέπει να επικυρώσουμε την πρακτική του Ιερού Πολέμου να λάβουμε μέρος στην μάχη για την απελευθέρωση των εδαφών μας από τους άπιστους.

Ο Ιερός Πόλεμος είναι το καθήκον μας ..."


David Myatt.

Ο φιλόσοφος , συγγραφέας , ποιητής , αγρότης και πολιτικός ακτιβιστής Ντέιβιντ Βούλσταν Μάυατ ( σήμερα Αμπντούλ Αζίζ Ιμπν Μάυατ ) γεννήθηκε το 1950 στην Αφρική , γιος Βρετανού διπλωμάτη. Το 1967 επέστρεψε στη Βρετανία, όπου σπούδασε Φυσική και αναμίχθηκε με την Ε/Σ πολιτική και φυλακίστηκε δυο φορές.


Υπήρξε πάντοτε υπέρμαχος του βίαιου ακτιβισμού , σε βαθμό που χαρακτηρίστηκε «θεωρητικός της τρομοκρατίας». Στις 4 δεκαετίες της πολιτικής του δράσης , μεταξύ άλλων συνεργάστηκε με τον Κόλιν Τζόρνταν , το Column 88 , το Combαt 18 , και, πρόσφατα , με ριζοσπαστικούς Ισλαμικούς κύκλους.


Ασχολήθηκε πολύ σοβαρά με τον εσωτερισμό και μόνασε σε βουδιστικά και χριστιανικά μοναστήρια. Μετέφρασε αρχαίους Έλληνες ποιητές , έγράψε δική του ποίηση και πληθώρα δοκιμίων πάνω στον Εθνικοσοσιαλισμό.

Η μπαλάντα της Καβίσσου.

Πάλι θα ρθης να με βρεις κάτω από τις βελανιδιές
Στις γκρίζες λεύκες τις ψηλές και στα ξανθά τα στάχυα
Σαν τότε που πεφταν στη γη μας οι φωτιές
Και ξέσπαγε η θάλασσα στα λευκά τα βράχια


Πάλι θα ρθης να με βρεις μεςστην ιαχή
Το μαύρο χώμα θα σκάβεται από το ατσάλι η τον τρόμο
Μογγόλοι θα ουρλιάξουν έξω από το αμπρί
Και η νύχτα ολόμαυρη θα κυλά πέρα από το χρόνο


Νύχτα της Θράκης ! Λαμπερή νυχτιά
Με τα αργυρά τους χρώματα τα αστέρια θα πέφτουν
Δεν θα σε ξαναφήσουμε ω Γη μας στα σκυλιά
Τράβα την περόνη γοργά και οι αμμόσακοι αντέχουν


Πάλι θα ρθης να με βρεις στην φωτιά η στην Αντάρα
Βραχνό του μπούφου σκούξιμο θα σκίζει τον αέρα
Ποίας Νεράιδας το γνέψιμο ποιας Μάγισσας κατάρα
Το Αίμα μας – του Ουρανού – θα στάξει την Εσπέρα

Αλληλεγγύη στους Έλληνες αγρότες !

Eδώ στη χώρα των κυκλώπων
στη γη που θέλουνε τσιφλίκια,
ποτέ μη γίνεσαι τσανάκι .
Δείξε τη δύναμη που έχεις,
αλλιώς τη γη σου δεν τη βλέπεις .
ποτέ δικιά σου. .
Είλωτας θα΄ σαι μια ζωή ....

Άκου 19χρονε Εθνικοσοσιαλιστή.

Έχουμε να σου πούμε κάποια πράγματα που μπορεί να σε στενοχωρήσουν. Αλλά είναι ειλικρινή πράγματα , γιατί δεν έχουμε να κερδίσουμε κάτι από σένα.


Άμα θες άκου τα. Άμα δε θες, μην τ' ακούς.


Ο Calvin Κlein είναι εβραίος μόδιστρος. Ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήτανε εβραίος ούτε μόδιστρος.
Ο Calvin Κlein κολλάει το σύμβολο CΚ στα ρούχα του για να πουλήσει. Ο Αδόλφος Χίτλερ καθιέρωσε τη σβάστικα στο κίνημά του για να θυμίζει στους συντρόφους του για ποιο σκοπό πολεμάνε.


Καταλαβαίνεις τη διαφορά ;


Για τον Calvin Κlein, το σύμβολο είναι το παν, γιατί το σύμβολο δίνει μούρη στον πελάτη και φέρνει χρήμα στον Calvin. Για τον Αδόλφο Χίτλερ, ο σκοπός είναι το παν και το σύμβολο υπάρχει για να υπηρετεί τον σκοπό.


Οι σημαίες και τα σύμβολα έχουν τη σημασία τους. Όταν παρατάσσονται οι αντίπαλοι στρατοί στο πεδίο της μάχης , οι σημαίες και τα σύμβολα τους εμπνέουν θάρρος και τους θυμίζουν ότι υπάρχουν και μερικά πράγματα πιο σημαντικά από το τομάρι μας. Και ποια είναι αυτά τα πράγματα ;


Είναι οι αξίες. 'Oταν πολεμάμε για μια σημαία , δεν πολεμάμε για το χρωματιστό φάσμα αλλά για τις αξίες που η σημαία αυτή συμβολίζει. 'Oταν πολεμάμε για τη σβάστικα δεν πολεμάμε για τέσσερις ορθές γωνίες, αλλά για ης αξίες που η σβάστικα συμβολίζει.
Ποιο είναι το πρώτιστo καθήκον του πολεμιστή ;


Το πρώτιστo καθήκον του πολεμιστή είναι η νίκη.


Γι' αυτό, όταν χαιρετάμε τους συναγωνιστές μας, λέμε «ζήτω η νίκη». Ή «Sieg Heil». Για να μην ξεχνάμε ποτέ το καθήκον μας.


Κάποιος Γιαπωνέζος είχε γράψει ότι καθήκον του πολεμιστή είναι ο θάνατος. Αλλά αυτός μάλλον δεν ήξερε τι του γινόταν, γιατί στον καιρό του δεν γίνoνταν πόλεμοι και ο ίδιος δεν είχε ποτέ στη ζωή του τραβήξει σπαθί. Είναι εύκολο να μιλάς και να γράφεις για θάνατο, άμα δεν τον έχεις δει να χτυπάει δίπλα σου. Όποιος είναι έξω απ' το χορό ξέρει πολλά τραγούδια. Να θυμάσαι πάντως ότι ο θάνατος δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα άμα εσύ είσαι ο νεκρός. Και η αναπηρία δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα , άμα εσύ είσαι ο ανάπηρος.


Ο Γιαπωνέζος έκανε λάθος. Ο θάνατος δεν είναι το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή.


Γιατί άμα ο θάνατος ήτανε το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή, τότε θα είχαμε ξεμείνει από πολεμιστές ήδη από τον καιρό των σπηλαίων. Θα είχανε σκοτωθεί όλοι μαζί οι πολεμιστές και θα είχανε μείνει μονάχα οι δειλοί.


Άμα ο θάνατος ήτανε το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή, τότε δεν θα χρειαζόταν να εκτελούμε περίπλοκα στρατηγικά σχέδια ούτε να εφαρμόζουμε τακτικές μάχης ούτε να κρατάμε όπλο ούτε να προχωρούμε έρπειν ούτε να μαθαίνουμε υφαρπαγές ούτε να στήνουμε ενέδρες Με να φοράμε στολές παραλλαγής. Απλά θα πηγαίναμε στη μάχη άοπλοι, κάνοντας θόρυβο και φορώντας φωσφοριζέ στολές για να μας πετυχαίνει ευκολότερα ο εχθρός.


Ο πόλεμος είναι δράση με έναν σκοπό. Την επιβολή της δικής μου βούλησης επί του αντιπάλου. Δηλαδή : εγώ θέλω κάτι ο αντίπαλος θέλει κάτι άλλο, οπότε πολεμάω τον αντίπαλο για να περάσει το δικό μου. Άμα περάσει το δικό μου , τότε νίκησα. Ασχέτως μεθόδου και κόστους. Άμα περάσει του αντιπάλου, τότε έχασα. Πάλι ασχέτως μεθόδου και κόστους.


Το κόστος , ο θάνατος , ο τραυματισμός, η αναπηρία είναι κι αυτά μέσα στο παιχνίδι. Κάθε πόλεμος έχει τα ρίσκα του. Αλλά , τα ρίσκα πρέπει να υποστηρίζουν τον βασικό στόχο , δηλαδή τη νίκη , δηλαδή το να περάσει το δικό μου. Αλλιώς , τα ρίσκα είναι μάταια , γιατί άμα είναι να σκοτωθώ απλά για να σκοτωθώ ή να μείνω ανάπηρος απλά για να μείνω ανάπηρος ή να πάθω οτιδήποτε απλά για να το πάθω, τότε μπορώ να πετύχω το ίδιο αποτέλεσμα με μια απόπειρα αυτοκτονίας.


Άμα λοιπόν πάω στον πόλεμο με στόχο να σκοτωθώ με το καλημέρα, τότε εξασφαλίζω ότι δεν θα περάσει το δικό μου, οπότε χαρίζω τη νίκη στον εχθρό. Οπότε η δική μου βούληση, οι δικές μου αξίες τα δικά μου σύμβολα γνωρίζουν την ήττα.


Οπότε , φιλάρα , δεν είμαι γενναίος. Είμαι εγωιστής.


Εγωιστής ;;; Ναι ! Γιατί για χάρη του δικού μου εγωισμού , για χάρη της επίδειξης ότι εγώ είμαι και καλά γενναίος , οδηγώ τα σύμβολά μου , τις αξίες μου στην ήττα. Μόνο και μόνο για να μπορώ να λέω «αυτοθυσιάστηκα , θαυμάστε με».


Όταν στις 9 Νοέμβρη 1923, οι στρατόμπατσοι της Βαυαρίας ανοίξανε πυρ κατά των Εθνικοσοσιαλιστών, ο Χίτλερ έπεσε στο έδαφος για να μην τον πετύχουνε οι σφαίρες. Κάτι άκαπνοι εβραίοι χαρτοπόντικες που δεν είχανε πιάσει ποτέ όπλο στη ζωή τους βγήκανε και αρχίσανε τις ποντικιές : «Είναι δειλός ! Είναι δειλός !». Όμως ο Χίτλερ δεν ήταν εβραίος χαρτοπόντικας. Ο Χίτλερ ήταν πολεμιστής.


Και όντως πολεμιστής είχε τα ένστικτα του πολεμιστή , τα ένστικτα που οι εβραίοι χαρτοπόντικες δεν είχαν. Ήξερε από πρώτo χέρι, από τα χαρακώματα του Β’ Παγκοσμίου, πως, όταν πέφτουν οι σφαίρες, δεν παριστάνουμε το κυπαρίσσι αλλά αμέσως αναζητούμε κάλυψη. Γιατί άμα φάμε τη σφαίρα, θα μας φάει το χώμα. Και θα νικήσει ο εχθρός.

Άμα ο Χίτλερ εκείνη τη μέρα παρίστανε το κυπαρίσσι τότε θα είχε σκοτωθεί από το 1923 και σήμερα δεν θα μιλάγαμε ούτε για εθνικοσοσιαλισμό ούτε για σημαίες ούτε για Χίτλερ. Όταν ο Χίτλερ χρειάστηκε να θυσιαστεί όταν η αυτοθυσία του είχε νόημα, τότε με πολλή άνεση τράβηξε τη σκανδάλη και τίναξε τα μυαλά του στον αέρα. Το ίδιο πάνω κάτω έκανε και ο Γκαίμπελς. Αλλά μονάχα όταν η αυτοθυσία είχε νόημα. 'Oταν όλα γκρεμίζονταν και χρειάζονταν επειγόντως σύμβολα αuτoθυσίας , για να μπορέσει να συνεχιστεί ο αγώνας.


Ο Χίτλερ και ο Γκαίμπελς δεν αντoθυσιάστηκαν για να έχεις εσύ σήμερα την πολυτέλεια να κάνεις επιδείξεις γενναιότητας. Αυτοθυσιάστηκαν για να έχεις λόγους να ζητάς εκδίκηση για τους νεκρούς σου και για να είσαι φανατικά προσηλωμένος σε έναν και μοναδικό στόχο : τη νίκη του εθνικοσοσιαλισμού.


Το ξέρουμε ήδη ότι είσαι γενναίος. Δεν χρειάζεται να το αποδείξεις. Από τη στιγμή που δεν κάθεσαι στ' αυγά σου, από τη στιγμή που διαλέγεις τον Εθνικοσοσιαλισμό σ' έναν κόσμο σαν τον σημερινό, είσαι ήδη γενναίος.


Το θέμα είναι : Από κει και πέρα , τι ; Κατανοείς ότι βρίσκεσαι σε πόλεμο ;

Κατανοείς τη συντριπτική ασυμμετρία δυνάμεων ανάμεσα σε σένα και τον εχθρό ;


Παίρνεις στα σοβαρά την κατάσταση ;


Κατανοείς ότι το παιχνίδι συνοψίζεται στο « ή εμείς ή αυτοί » ;


Κατανοείς ότι «αυτοί» είναι κάτι δισεκατομμύρια φορές ισχυρότεροι από εμάς , ότι αυτοί μοιράζουν την τράπουλα κι ότι την έχουν σημαδέψει κιόλας ;

Κατανοείς ότι πρέπει να είμαστε πολύ ύπουλοι χαρτοκλέφτες , αν θέλουμε κάποια στιγμή να έχουμε την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας ;

Ή περιορίζεσαι στο να φαντασιώνεσαι ότι είσαι ένας SA στο Μόναχο της δεκαετίας του '20 και κυκλοφοράς καμαρωτός-καμαρωτός με τη «στολή» σου ; Ντάξει. Νο πρόμπλεμ. Έχει κι αυτό την πλάκα του. Μόνο που ούτε SA είσαι ούτε στο Μόναχο κυκλοφοράς , ούτε ζεις στη δεκαετία του '20. Και αργά ή γρήγορα θα καταλάβεις με άσχημο τρόπο ότι είσαι απλά ένας 19χρονος πιτσιρικάς, που κυκλοφοράει σε κατεχόμενο έδαφος, στο σιωνιστοκρατούμενο Ελλαδιστάν εν έτει 2006 και δίνει βαρβάτο στίγμα στον εχθρό.

Το να καρφώνεσαι με συγκεκριμένο και σεσημασμένο κώδικα εμφάνισης είναι σαν να βάζεις μια φωτεινή επιγραφή πάνω από το κεφάλι σου που αναβοσβήνει μέρα-νύχτα ένα και μόνο σύνθημα :

ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΤΕ ΕΔΩ.



Πολλοί πιτσιρικάδες , μιλάνε για πόλεμο , για ZOG και για διάφορα τέτοια αγωνιστικά, χωρίς να καταλαβαίνoυvε τι λένε. Ναι , έχουμε πόλεμο με τη ZOG. Την Κυβέρνηση Σιωνιστικής Κατοχής. Ξέρεις τι σημαίνει Σιωνιστικής Κατοχής ; Σημαίνει ότι αυτή εδώ η χώρα αυτό το ξεφτιλισμένο κρατικό μόρφωμα που λέγεται Ελλάδα είναι κατεχόμενο έδαφος. Σημαίνει ότι όλες ανεξαιρέτως οι αρχές , κυβέρνηση , αστυνομία , μυστικές υπηρεσίες , στρατός , είναι όργανα του αιώνιου εβραίου. Δηλαδή , είτε βλέπεις τον πρωθυπουργό είτε βλέπεις τον μπάτσο της γειτονιάς σου , βλέπεις έναν υπάλληλο της ZOG. Μπορεί ο ίδιος να μην ξέρει ότι είναι όργανο της ΖOG αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Παίρνει εντολές από τη ZOG. Και τις εκτελεί. Άρα είναι εχθρός. Δεν πάει να είναι και γαμώ τα παιδιά. Δεν πάει να ορκίζεται στη σημαία και την πατρίδα. Oπoιοσδήποτε φορέας της διοίκησης δεν είναι βαμμένος ναζί και δε μισεί θανάσιμα το κράτος και την νομιμότητα , αυτός είναι όργανο της ZOG δηλαδή εχθρός.


Αυτό σημαίνει ότι ο εχθρός δεν είναι στην άλλη μεριά της πεδιάδας με τα λάβαρα του και τον στρατό του. Ο εχθρός είναι εδώ , γύρω σου, με στολή , με πολιτικά , είναι δημοσιογράφος είναι μπάτσος , είναι τραπεζίτης , είναι παρακρατικός , είναι ο διευθυντής του σχολείου σου , είναι ακόμα και ο γείτονάς σου που θα πάρει τηλέφωνο τους μπάτσους για να τους πει ότι είσαι ύποπτος ναζιστικών φρονημάτων.


Όταν κυκλοφοράς στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη ή στην Καλαμάτα ή στην Κομοτηνή ή στη Ρώμη ή στο Παρίσι ή στο Βερολίνο , είναι το ίδιο σαν να κuκλoφoράς στο Τελ Αβίβ.



Για σκέψου λοιπόν, εθνικοσοσιαλιστή :

Άμα κυκλοφόραγες στο Τελ Αβίβ , θα φόραγες σβάστικες ; Θα γύρναγες με ξυρισμένο κεφάλι και Doc Martens ; θα φόραγες αμάνικες για να φαίνεται το tattoo με τον κέλτικο; Όχι βέβαια. Δεν είσαι μαλάκας.


Τότε γιατί το κάνεις εδώ ; Αφού κι εδώ ZOG έχουμε.


Και μην αρχίσεις τις παπαριές ότι είσαι μάγκας και δεν κρύβεσαι και δε μασάς. Γιατί μασάς κανονικότατα γιατί άμα δε μάσαγες , θα είχες ήδη πάει μέρα μεσημέρι με τις σβάστικες και τη φάτσα φόρα παρτίδα και θα καθάριζες 2-3 αντιφά σκουλήκια για χάρη του Ηλία.
Αλλά δεν το κάνεις.


Γιατί άμα το κάνεις, θα σε τσακώσουνε τα μπατσόνια.



Και θα φας ισόβια. Και θα είσαι εκτός κυκλοφορίας μόνιμα. Άρα, καλώς μασάς.
Γιατί το θέμα δεν είναι να φας 2-3 φλώρια που την είδανε αντιφασίστες με τις πλάτες των μπάτσων κι ύστερα να είσαι εκτός κυκλοφορίας μέχρι να πεθάνεις. Το θέμα είναι και να χτυπάς τον εχθρό και να κυκλοφοράς ελεύθερος. Και να έχεις παραβεί όλους τους ποινικούς νόμους και να έχεις λευκό ποινικό μητρώο. Και να είσαι ένοχος ανατρεπτικών ενεργειών και να τη βγάζεις καθαρή.


Καλές οι εποχές που οι άντρες σπαθίζανε τον εχθρό χωρίς να κρύβονται. Καλές οι εποχές που οι επαναστάτες βγαίνανε στους δρόμους με τ' όνομά τους και τις πιστόλες τους και τα λέγανε χύμα. Όλοι τις γουστάρουμε αυτές τις εποχές. Ιππότες , φoυστανελάδες και τέτοια ωραία.

Μόνο που τότε δεν υπήρχανε κάμερες στους δρόμους. Ούτε φωτογραφικές μηχανές. Ούτε παρακολουθήσεις τηλεφώνων. Ούτε ασφαλίτες. Ούτε παρακρατικοί. Ούτε σήμανση. Ούτε ελικόπτερα της αστυνομίας. Ούτε πινακίδες κυκλοφορίας. Ούτε ίντερνετ. Ούτε «Λίστες του Σίντλερ» και πλύση εγκεφάλου της μάζας για τα «εγκλήματα του ναζισμού και του Άουσβιτς».


Τότε ανέβαινες σ' ένα βουνό και είχες ξεφύγει. Σήμερα σε βρίσκουν με δορυφόρο και σου 'ρχονται με ελικόπτερα τζιπ καιΜΡ5.


Καλός ο Φίλαθλος. Καλό και το Φως των Σπορ. Διάβασέ τα. Μάθε για τις μεταγραφές της σεζόν.


Αλλά μάθε και για τον πόλεμο. Οπότε , διάβασε και τον Σουν Τζου. Διάβασε και τον Κονδύλη.
Ο πόλεμος σήμερα είναι ασύμμετρος. Μικρές ομάδες ανατροπέων μπορούν να κάνουν παπάδες για την αποσταθεροποίηση του καθεστώτoς. Αλλά με μια προϋπόθεση. Να είναι αόρατοι.


Και πώς γίνεσαι αόρατος ;


Δυο Λέξεις : Απόκρυψη ... και Παραλλαγή.


Το σύστημα είναι πανίσχυρο. Η δύναμη του πατάει στην τεχνολογία. Η τεχνολογία θέλει χρήμα. Το χρήμα θέλει καπιταλισμό. Ο καπιταλισμός θέλει μεγαλouπόλεις. Δηλαδή γιγαντιαίους λαβύρινθους από μπετόν, ασφυκτικά γεμάτους με μεγάλες , πυκνές και ανώνυμες μάζες πληθυσμού που μετακινούνται συνεχώς και xαoτικά. Κι εκεί το σύστημα την πατάει. Γιατί μέσα στις μεγάλες μάζες πληθυσμού, το ανατρεπτικό στοιχείο κρύβεται εύκολα.

Μπορεί να φοράει μάσκες και να εμφανίζεται προς τα έξω σαν ένας καθημερινός ανθρωπάκος, σαν ένας συνηθισμένος εργαζόμενος καταναλωτής , ακόμα και σαν ένας ευυπόληπτος πολίτης , ένας υπεράνω υποψίας στυλοβάτης της αστικής κοινωνίας. Ανάλογα τι τον εξυπηρετεί κάθε φορά. Και στην παρούσα Φάση, αυτό που εξυπηρετεί το ανατρεπτικό στοιχείο είναι να κρατάει χαμηλό προφίλ .. «Εργάσου και σώπαινε», που λέγανε κι εκείνοι οι παλαβοί που παίζανε με τους μόλυβδους για να βγάλουνε χρυσάφια.

Αν όμως ο επίδοξος ανατροπέας κάνει τη μαλακία και φωνάξει «κοιτάχτε με, είμαι ανατρεπτικό στοιχείο», τότε την έβαψε. Τότε το σύστημα βάζει μπρος τα μεγάλα κόλπα και τον κάνει ό,τι θέλει. Η γιγαντόγατα αρχίζει να παίζει με το νανοπόντικο. Τον παρακoλoυθεί τον υπονομεύει , τον παρενoxλεί τον συλλαμβάνει .. τον τρoμoκρατεί τον φυλακίζει ή στέλνει καταπάνω του δυο-τρεις ντουζίνες πανηλίθια αστομαθητοφοιτητάκια , που τα έχει πείσει ότι κάνουνε αντιφασιστικό αγώνα.


Άμα έχεις δει τον Άρχοντα των Δαxτυλιδιών θυμήσου τη σκηνή που είναι τα δύο χόμπιτ μέσα στο Μόρντορ και πάνε να κάνουνε τη ζημιά και να πετάξουνε το δαχτυλίδι στο ηφαίστειο. Το Μάτι του Σάρον είναι απασχολημένο, γιατί έχει ανοιχτά μέτωπα και οι μπελάδες είναι πολλοί. Η όλη μαγκιά είναι να μην πάρει πρέφα το Μάτι ότι τα χόμπιτ πάνε να του κάνουνε τη ζημιά μέσα στο σπίτι του. Γιατί έτσι και καρφωθoύvε τα χόμπιτ, την κάτσανε κανονικά. Το Μόρντορ δεν παλεύετε με ανοιχτή μάχη. Οπότε , για να γυρίσουμε στην πραγματικότητα, το σύστημα το συμφέρει να μπορεί να εντοπίζει πάντα το ανατρεπτικό στοιχείο και μάλιστα να ξέρει και σε ποια «φυλή» ανατροπέων ανήκει ώστε να μπορεί να προβλέπει ανά πάσα στιγμή τα pattem συμπεριφοράς και να αντιδρά εγκαίρως. Και ο καλύτερος τρόπος για να βγει ο επίδοξος ανατροπέας στη φόρα είναι να φάει τη φόλα και να πειστεί ότι είναι μαγκιά να καρφώνεται από μόνος του.


Και τότε έρχονται οι μόδες και τα extreme ντυσίματα και τα tattoo και οι κέλτικοι - και οι σβάστικες και οι μπλούζες με τη σημαία και τα ξυρισμένα κεφάλια και οι αρβύλες και τα στρατιωτικά ρούχα ( λες και είμαστε βετεράνοι της Κύπρου ) και δώστου χαιρετούρες μπροστά στο φακό πρώτη μούρη και δώστου μπυρόνια σε σεσημασμένα στέκια και καρφωνόμαστε ωραιότατα από μόνοι μας και δεν χρειάζεται το σύστημα να μισθοδοτεί ρουφιάνους , γιατί τι να τους κάνει ;


Αφού μόνοι μας και εθελοντικά του δίνουμε αναφoρά τι είμαστε.


Σαν να έχεις απέναντί σου ένα ισραηλινό τανκ με το πυροβόλο να σε σημαδεύει στο κεφάλι και να Φωνάζεις « κωλοεβραίοι ... θα γίνετε σαπούνια , είμαι ναζί είμαι ναζί»

Μπουμ.



Οπότε μετά, σου την πέφτουνε τριάντα παρακρατικοί οι μπάτσοι σε τρέχουνε για εξακρίβωση, σε περνάνε με το έτσι θέλω από σήμανση βγάζεις μια αφίσα και σε τρέχουν για αφισορύπανση , θες να πας ειδικές δυνάμεις και ανεξήγητα σε κόβουν , θες να πιάσεις δουλειά σε «ευαίσθητο πόστο» και παίρνεις τον πούλο , σε καλούνε για ανάκριση , σε «αναγνωρίζουνε» με τρεις μέρες καθυστέρηση , σου κάνουνε εδε , σε τυλίγουνε σε μια κόλλα xαρτί σου βαφτίζουνε τα κοντάρια της σημαίας «όπλα», σε χώνουνε μέσα στο κελί κι εσύ μένεις ν' αναρωτιέσαι τι πήγε στραβά. Και κλασικά τα ρίχνεις όλα στο κακό το σύστημα που σε πολεμάει. Φυσικά σε πολεμάει , ρε ! Καλά κάνει ! Αφού θες να το βάλεις στην καρμανιόλα ! Η εφαρμογή των ιδεών σου σημαίνει θάνατο για το σύστημα ! Τι περιμένεις δηλαδή , να κάτσει με σταυρωμένα χέρια να σε καμαρώνει να του σκάβεις το λάκκο ; Μήπως θες να σου κάνει και υπόκλιση ; Πας καλά , ρε Φίλε ;



Δε λες πάλι καλά, που σου κάνει μόνο αυτά τα λίγα ; Γιατί έτσι και το σύστημα έκανε πως έχουμε την παραμικρή δυνατότητα να το βλάψουμε στα σοβαρά , τότε, μάγκα μου , με τα μυαλά που κουβαλάμε ως χώρος , ήδη θα μας είχε φυτέψει όλους μαζί μέσα σ' ένα ωραίο μνήμα μ' ένα άστρο του Δαβίδ στην ταφόπλακα κι από κάτω την επιγραφή «Ομαδικός τάφος Ελληνοεβραίων μαρτύρων εκτελεσθέντων υπό των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής» γιατί το σύστημα δεν είναι σαν εμάς τους ηλίθιους το σύστημα είναι διαόλου κάλτσα και ξέρει να χτυπάει μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και τρία και τέσσερα και πέντε, άμα του κάτσει.


Και εμείς που τα γράφουμε αυτά μη φανταστείς ότι αποτελούμε εξαίρεση στη γενική βλακεία που μαστίζει τον χώρο. Αλλά ρε γαμώτο, τόσα χρόνια τα λέμε όλοι ψιθυριστά και μετά πάμε όλοι και κάνουμε το αντίθετο. Κάποιοι πρέπει να τα πούνε χύμα επιτέλους , κι ας μην είναι οι αναμάρτητοι.. μπας και ταρακουνηθούμε λίγο και ξυπνήσουμε , γιατί τόσα χρόνια με τον φετιχισμό της επιδειξιομανίας , τόσα χρόνια με την αδιαφορία για μεθόδους αυτοπρoστασίας , απλά προετοιμάζαμε το έδαφος για να την πληρώσει ένας Ηλίας. Σκύψτε το κεφάλι με ντροπή και μην κοιτάτε τον μικρό στα μάτια. Όλοι εμείς του την κάναμε του μικρού, όχι οι αντιφασίστες. Και μην κοιτάτε που το παίζουμε καλοί και μιλάμε για βλακεία , γιατί ψυλλιαζόμαστε κι άλλα , γιατί κάμποσες φορές έχουμε ακούσει να λέγεται με μισόλογα ότι ο χώρος χρειάζεται έναν νεκρό και μάλιστα το έχουμε ακούσει από διάφορα χείλη και μάλιστα από πολύ υπεράνω υποψίας χείλη και καθόλου δε γουστάρουμε να υποπτευθούμε ότι στην όλη φάση του αυτοκαρφώματος με το ντύσιμο και τα tattoo παίζει βρωμιά , οπότε ας περιοριστούμε να το αποκαλέσουμε βλακεία.


Αλλά η γαμιόλα η υποψία παραμένει, γιατί και τον πιτσιρικά που φάγανε πριν από κάτι χρόνια στη Σουηδία , επειδή τον είχανε κόψει για σκινά , τον Ντάνιελ , τον κάνανε ετήσιο μνημόσυνο-φιέστα και μαζεύονται κάθε χρόνο και λένε τι καλός που ήταν ο Ντάνιελ και ζήτω ο Ντάνιελ και ζήτω κι ο αγών , και μια που μαζευτήκαμε εδώ πέρα ρε παιδιά , αγοράστε και τίποτα να βγάλουμε κι εμείς κανά φράγκο και θυμηθείτε να μας ψηφίσετε στις εκλογές, και ξανά τι καλό παιδί που ήταν ο Ντάνιελ , κι όλα αυτά την ώρα που οι φοvιάδες του Ντάνιελ είναι γνωστοί ένας ένας με ονόματα και φωτογραφίες και διευθύνσεις και ακόμα ζουν.


Πίσω στο θέμα. Ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήτανε μόδιστρος. Και το Χιτλερικό κίνημα δεν ήταν οίκος μόδας. Χίτλερ και κίνημα βγήκανε κι εφαρμόσανε πέντε σωστά πράγματα , που αν τα εφαρμόζανε όλοι, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος από ότι είναι σήμερα. Επειδή όμως αυτά τα πέντε σωστά πράγματα δε συμφέρουνε αυτούς που είναι από πάνω, οι από πάνω κοιτάνε να συκοφαντήσουνε τον εθνικοσοσιαλισμό και να εξουδετερώσουνε τους εθνικοσοσιαλιστές.


Όταν λοιπόν νομίζεις ότι το να είσαι ναζί δεν σημαίνει τόσο να έχεις τον εθνικοσοσιαλισμό πυξίδα στην καρδιά, στο μυαλό και στον τρόπο ζωής σου , αλλά πιο πολύ σημαίνει να τον κάνεις ταμπέλα με ντυσίματα και κουρέματα και tattoo , πρώτον είσαι ιδεολογικά λάθος , γιατί δεν έχεις πιάσει το νόημα και δεύτερον είσαι στρατηγικά λάθος , γιατί εκτίθεσαι χωρίς λόγο στα πυρά της ZOG , δηλαδή ενός εχθρού με συντριπτική υπεροπλία και πολύ πούστικους τρόπους αντίδρασης. Πάρτο πρέφα, μάγκα : Ούτε είμαστε ούτε θα γίνουμε μαζικό κίνημα στο ορατό μέλλον. Είμαστε ελάχιστοι. Οπότε ο καθένας μας μετράει , ο καθένας μας είναι πολύτιμο δυνητικό επαναστατικό κεφάλαιο, άρα ο καθένας μας έχει ευθύνη προς την Ιδέα να επιβιώσει βιολογικά και κοινωνικά. Και όλοι έχουμε ευθύνη για την επιβίωση του καθενός από μας. Πώς λέγανε οι σωματοφύλακες; Ένας για όλους και όλοι για έναν.


Ανοίγει παρένθεση : Γί αυτό κομμένα τα πλάγια βλέμματα και τα πισώπλατα «είναι μαλάκας». Αυτά είναι ποντικιές για εβραίους. Άμα δε γουστάρεις τον συναγωνιστή σου, να 'χεις τ' αρχίδια να του το πεις στα ίσια, για να ξέρει κι αυτός και να ξέρεις κι εσύ πού βαδίζετε και σε ποιον μπορείτε να στηριχτείτε. Δεν είναι θέμα καλοσύνης, είναι θέμα συλλογικής επιβίωσης.


Το λύσαμε αυτό ; Κλείνει η παρένθεση και πάμε παρακάτω.


Επιβίωση σε κατεχόμενο έδαφος σημαίνει κυρίως δύο πράγματα: απόκρυψη... και παραλλαγή.


Και μερικές φορές σημαίνει κι ένα τρίτο: πουστιά.


Τα δύο πρώτα δεν τα εννοούμε με την τυπική έννοια που σου μαθαίνουν στο στρατό και το τρίτο δεν το εννοούμε με την τυπική έννοια που σου μαθαίνουν οι μεσημεριάτικες τηλε-κατίνες και οι κουνιστοί.


Απόκρυψη σημαίνει : Κρύβομαι μέσα στο πλήθος. Δεν ξεχωρίζω. Δεν δίνω στίγμα. Αυτό απαιτεί ουδέτερη εμφάνιση και ουδέτερη συμπεριφορά. Oπότε , άμα δεν έχω συγκεκριμένο , χειροπιαστό και αποδεδειγμένο συμφέρον για το αντίθετο, δεν φωνάζω ότι είμαι ναζί δεν φοράω σύμβολα , δεν χτυπάω καρφωτά tattoo , δεν φωνάζω συνθήματα άνευ λόγου και αιτίας , δεν ρίχνω χαιρετούρες στον δρόμο για να δείξω ότι είμαι σκληρός. Παραλλαγή σημαίνει : Χρησιμοποιώ ανάλογα με την περίσταση διαφορετικούς κώδικες ενδυμασίας εμφάνισης και συμπεριφοράς, ώστε ο εχθρός να νομίζει ότι είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι.


Πουστιά σημαίνει: Βάζω άλλους να κάνουν αυτά που με συμφέρει να γίνουν κι έτσι στέλνω μέσω τρίτων το μήνυμά μου, χωρίς ο ίδιος να εμφανίζομαι πουθενά και χωρίς να ενοχοποιούμαι.


Ακολουθούν μερικά παραδείγματα για να γίνει πιο σαφές. Πρόσεχε , είναι πολύ απλοϊκά παραδείγματα, τελείως παιδικά. Η πρακτική εφαρμογή είναι πολύ πιο σύνθετη. Απαιτείται κοινωνική εμπειρία, ταλέντο στην ψυχολογία, προσεκτικός σχεδιασμός και τριβή, για να μην πας σαν πρόβατο στη σφαγή.



ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΥΤΟΚΑΡΦΩΜΑΤΟΣ


Ανακριτής : Περιέγραψε , μάρτυς, τους δράστες της επιθέσεως κατά του αναρχικού.
Mάρτυρας : Ήταν κοντοκουρεμένοι, φορούσαν στρατιωτικά παντελόνια, αρβύλες , μαύρες μπλούζες με ναζιστικά σύμβολα , είχαν τατουάζ με ναζιστικά σύμβολα και φώναζαν χάιλ Xίτλερ.
Ανακριτής: Άρα οι δράστες ήτανε σίγουρα νεοναζί. Εκεί θα επικεντρώσουμε τις έρευνες.



ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟΚΡΥΨΗΣ


Ανακριτής: Περιέγραψε μάρτυς τους δράστες της επιθέσεως κατά του δημοσιογράφου της Ελευθεροτυπίας.
Mάρτυρας 1 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 2 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 3 : Δεν ξέρω αν αυτό που είδα έχει σχέση με την επίθεση, αλλά είδα κάτι σοβαρούς καθωσπρέπει νεαρούς να στρίβoυν στη γωνία του δρόμου. Διασκορπίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Είχαν συνηθισμένο κούρεμα. Ήταν αμίλητοι φορούσαν κανονικά ρούχα. ένας από αυτούς φορούσε γκρίζο μπουφάν. Ή μήπως ήταν γαλάζιο ; Δεν θυμάμαι ακριβώς.
Ανακριτής : Μας φώτισες. Όπως το βλέπω, η υπόθεση πάει για αρχείο.


ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ


Ανακριτής : Περίγραψε, μάρτυς, τους δράστες της επιθέσεως κατά του αστυνoμικoύ που εντελώς συμπτωματικά, την Τετάρτη 28 Ioυνίoυ, στην οδό Αγίας Γλυκερίας , στo Γαλάτσι έκανε πως δεν άκουγε «αυτός είναι , πιάστε τον ».
Mάρτυρας 1 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 2 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 3 : Δεν ξέρω αν αυτό που είδα έχει σχέση με την επίθεση , αλλά είδα κάτι νεαρούς με εμφάνιση χούλιγκαν και μπλούζες του Παναθηναϊκού να στρίβουν στη γωνία του δρόμου. Διασκορπίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Είχαν συνηθισμένο κούρεμα. Τους άκουσα να λένε μεταξύ τους «έτσι γαμάει ο βάζελος».
Ανακριτής : Άρα οι δράστες ίσως να ήτανε χούλιγκαν. Εκεί θα επικεντρώσουμε τις έρευνες.


ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΥΣΤΙΑΣ


Νονός της vύxτας : Λέγε, ρε, ποιοι μας σπάσανε το κωλόμπαρο ;
Μπράβος : Δεν ξέρω , αφεντικό. Δεν τους έχω ξαναδεί στην πιάτσα. Ένας από αυτoύς φώναξε «τσακίστε την εκμετάλλευση των μεταναστριών ». Τους έπεσε αυτό εδώ το φυλλάδιo.
Νονός της vύxτας : Για να το δω... Antifa , ε ; ΟΚ μάγκες, βρήκαμε ποιοι μας την πέσανε. Μάθετε πρώτα πού μένουν δυο τρεις από αυτούς κι ύστερα στείλτε να τους καθαρίσουνε , για να πάρουνε το μήνυμα οι υπόλοιποι.



Δεν είναι μαγκιά να καρφώνεσαι από μόνος σου. Είναι βλακεία.


Είδες ποτέ κανέναν σοβαρό αναρχικό να κυκλoφoρεί με σηματάκια και σκατουλάκια ;;


Μόνο τα κομπλεξικά αναρχίδια αυτοκαρφώνονται. Γί αυτό τις τρώνε από σένα - που λέει ο λόγος δηλαδή , γιατί τον τελευταίο καιρό μάλλον εσύ τις τρως από αυτούς και γί αυτό καθοδηγούνται από το κράτος. Οι σοβαροί αναρχικοί όμως είναι αόρατοι. Γί αυτό ούτε τις έφαγαν ποτέ από σένα ούτε καθοδηγούνται από το κράτος. Και άσε τους αναρχικούς . Πιάσε την ιστορία του δικού μας κινήματος. Δες τους Werwolf. Μια τρίχα ενός από τα δεκατετράχρονα της Werwolf κουβαλάει περισσότερα κιλά ναζισμό και μαγκιά και αντριλίκι από όλο μαζί το παγκόσμιο νεοναζιστικό κίνημα μαζί με όλους τους φωστήρες του και όλους τους θεωρητικούς του και όλους τους «μάγκες» του εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις όπως πχ The Order.


Κι όμως, οι δεκατετράχρονοι Werwolf δεν κυκλοφορούσανε με στολές ούτε με μπλούζες ούτε με tattoo. Δεν Φωνάζανε χάιλ στη μέση του δρόμου. Δε λέγανε καν τι είναι. Αλλά, φιλάρα, τα δεκατετράχρονα της Werwolf καθαρίζανε δημάρχους και στρατιωτικούς και κάνανε κανονικό σαμποτάζ. Και μπορεί να μη νικήσανε με την τυπική έννοια, αλλά τουλάχιστο προλάβανε και κάνανε δουλειά για τη σημαία τους.


Κι ας μη τη φόραγαν στη μπλούζα.
Κι ας μην το ήξερε η γειτονιά.
Γιατί δεν αυτοκαρφώνονταν.
Δεν βλέπανε το ναζισμό σαν ταμπέλα.
Δεν είχανε τάσεις αυτοκτονίας.
Είχανε τάσεις δολοφονίας.


Το θέμα είναι τι προτιμάς να κάνεις για τη σημαία σου. Να κάνεις λίγη δουλειά και να το ξέρει η γειτονιά ; Ή να κάνεις πολλή δουλειά και να το ξέρεις μόνο εσύ ;



Άκου λοιπόν, δεκαεννιάχρονε εθνικοσοσιαλιστή.


Έχουμε πόλεμο. Ζούμε σε κατεχόμενο έδαφος. Ο εχθρός είναι παντού γύρω μας. Ο εχθρός είναι πολύ πιο δυνατός απ' όσο φαντάζεσαι. σ θάνατος ή η αναπηρία είναι πολύ ζόρικο πράγμα, πολύ πιο ζόρικο από την πάρτη σου.


Στο σημείο αυτό αποφάσισε : Παίζεις με αυτoύς τους όρους ή δεν παίζεις ;
Άμα δεν παίζεις , δεν τρέχει τίποτα , καλά να περνάς, γεια σου.


Άμα παίζεις, τότε φυλάξου.
Μην καρφώνεσαι.
Για το δικό σου καλό. Δηλαδή για το καλό της Ιδέας.


Σε πρώτη φάση μην καρφώνεσαι με ντυσίματα , με κουρέματα, με κρεμαστάρια , με tattoo και τέτοιες παπαριές. Σε δεύτερη Φάση, θ' αρχίσεις να προσέχεις κι άλλα πράγματα, όπως φωτoγραφίσεις , τηλέφωνα, ίντερνετ και τέτοια.


Αλλά αυτό που μετράει πιο πολύ για τη δική σου ηλικία και τη δική σου φάση είναι ν' αποφύγεις αυτά που κάνουν μπαμ , αυτά που θα σε τελειώσουν με το καλημέρα , πριν προλάβεις να κάνεις δουλειά , αυτά που στο κάτω κάτω δεν έχουν και καμία σχέση με την ουσία του Εθνικοσοσιαλισμού.


Άμα είναι κάποια μέρα να το βρεις , ας το βρεις απ τη Μοσάντ. Όχι από την Αντιφά. Είναι κρίμα, ρε μικρέ.


Θυμήσου : Απόκρυψη - παραλλαγή - πουστιά.


Σαν τον ελεύθερο σκοπευτή.
Σαν το αγρίμι που βγαίνει για κυνήγι.



ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ.



Σ.Σ. Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο όγδοο τεύχος του περιοδικού Γαμμάδιον.


Υπογραμμίζουμε ότι δεν υιοθετούμε απαραίτητα το σύνολο των γραφομένων.