Otto Ernst Remer (18.08.1912 - 04.10.1997): ο αγωνιστής της Ελευθερίας

του Jihad.

Ο Otto Ernst Remer (18.08.1912 – 04.10.1997) υπήρξε κορυφαίος αξιωματικός της Wehrmacht και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην παρεμπόδιση του πραξικοπήματος της 20ης Ιουλίου που είχε ως στόχο την ανατροπή και την εξόντωση του Αδόλφου Χίτλερ. Κατά την διάρκεια του πολέμου έλαβε μέρος σε 48 σημαντικές μάχες και τραυματίστηκε 11 φορές στο πεδίο της μάχης. Μετά τον πόλεμο ίδρυσε το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Reich (Sozialistische Reichspartei – SRP) και ενίσχυσε με κάθε μέσο την ομάδα των ιστορικών αναθεωρητών. Θεωρείτε σήμερα ως μια από τις πιο εμβληματικές μορφές του κινήματος με τεράστια συνεισφορά στην ανασυγκρότηση των Εθνικοσοσιαλιστών μετά την προσωρινή ήττα του δευτέρου μεγάλου πολέμου.

Η αφορμή για να γράψω το παρακάτω άρθρο - το οποίο και αφιερώνω στην μνήμη του μεγάλου μαχητή της Ευρωπαικής ιδέας  -  δεν ήταν μόνο η συμπλήρωση 15 ετών από τον θάνατο του αλλά και το ενδιαφέρον πολλών συναγωνιστών  για το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Reich (SRP) μια ακόμη σημαντική παρουσία της μεταπολεμικής “σοσιαλιστικής έκφρασης” του Εθνικοσοσιαλισμού. Γεννήθηκε στο Neubrandenburg και όταν ενηλικιώθηκε βρέθηκε στην στρατιωτική ακαδημία όπου και προσφέρθηκε να υπηρετήσει την θητεία του ως εθελοντής. Την περίοδο της επίθεσης στην Πολωνία υπηρετούσε ως ανθυπολοχαγός σε μηχανοκίνητη μονάδα πεζικού ενώ έλαβε μέρος και στις επιχειρήσεις στα Βαλκάνια, καθώς και στην Ανατολική Ευρώπη. 

Λόγω της εξαιρετικής επιτυχίας του στην οργάνωση και προώθηση των μονάδων που είχε υπό τις διαταγές του, αργότερα βρέθηκε στην διοίκηση άλλων κορυφαίων και επίλεκτων μηχανοκίνητων μονάδων του στρατού ενώ η δράση του στα πεδία των μαχών στο Kharkov και Krivoi Rog έμειναν στην ιστορία. Αυτό το γεγονός είχε ως αποτέλεσμα να κερδίσει κορυφαίες διακρίσεις και παράσημα και μάλιστα η ηγεσία της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας παρευρέθηκε στις εν λόγω επίσημες απονομές.

Τον Μάρτιο του ΄44 βρέθηκε στο Βερολίνο επικεφαλής μονάδων εσωτερικής ασφαλείας. Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια μιας ομάδας αξιωματικών να σκοτώσουν τον Χίτλερ εναντιώθηκε στα σχέδια των πραξικοπηματιών και ενίσχυσε την πλευρά της επίσημης ηγεσίας. Στην συνέχεια υπήρξε διοικητής μονάδων στις Αρδένες και την Σιλεσία αλλά το τέλος του πολέμου τον βρήκε αιχμάλωτο των Αμερικανών.

Socialist Reich Party

Ίδρυσε το SRP το 1950, το οποίο ήταν το πρώτο κόμμα που απαγορεύτηκε από τους Δημοκράτες τον Σεπτέμβριο του 1952. Παρόλο την τρομοκρατία του κατοχικού καθεστώτος περισσότεροι από 360.000 Γερμανοί ενίσχυσαν την προσπάθεια αυτή με αποτέλεσμα να εκπροσωπούνται μεταπολεμικά με 16 έδρες στο τοπικό κοινοβούλιο της Σαξονίας και με 8 έδρες στην περιοχή της Βρέμης. Τα μέλη του κόμματος ξεπέρασαν τον αριθμό των δέκα χιλιάδων ενώ η οργάνωση της νεολαίας ονομάστηκε Reichs Jugend. 

Η επίσημη έκδοση του κόμματος ονομάστηκε Das Reichsruf και τυπωνόταν στο Αννόβερο. Τα περισσότερα μέλη όπως είναι φυσικό ήταν πολιτικοί στρατιώτες και κορυφαία στελέχη του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος NSDAP - ανάμεσα τους και ο θρυλικός ακτιβιστής Εθνικοσοσιαλιστής Friedhelm Busse - ενώ στα παρασκήνια κύριος αρωγός υπήρξε ο πιλότος των Stukas και βετεράνος πολέμου Hans Ulrich Rudel. Οι θέσεις του κόμματος ήταν άκρως επαναστατικές και είχαν επηρεαστεί από το ρεύμα του “Στρασσερισμού” και τον διανοητή και φιλόσοφο Francis Parker Yockey. 

Η επίσημη εφημερίδα του κόμματος με τον Hans Ulrich Rudel στο εξώφυλλο.

Σε κάποιο σημείο των θέσεων τους, έκαναν λόγο για τον πρώτο μεταπολεμικό πρόεδρο Konrad Adenauer τον οποίο και προσφωνούσαν “τσιράκι των ΗΠΑ” ενώ τόνιζαν ότι ο τελευταίος νόμιμος ηγέτης της χώρας δεν ήταν άλλος από τον ναύαρχο Karl Donitz ο οποίος και διαδέχθηκε τον Αδόλφο Χίτλερ. Αρνήθηκαν στις επίσημες δηλώσεις τους με κάθε τρόπο το περιβόητο “ολοκαύτωμα”. Αποκάλυψαν αδιάσειστα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία στα στρατόπεδα εργασίας όπως εκείνο του Dahau προστέθηκαν μετά τον πόλεμο όλες εκείνες οι κατασκευές (θάλαμοι αερίων) οι οποίες θα ενίσχυαν προς όφελος των σιωνιστών την θεωρία των έξι εκατομμυρίων νεκρών. Βασική θέση του κόμματος υπήρξε επίσης η άμεση αποχώρηση της χώρας από το ΝΑΤΟ και η περαιτέρω εκδίωξη των Αμερικανοσιωνιστών από την Ευρώπη.

Οι Σοβιετικοί προσπάθησαν να προσεγγίσουν το κόμμα - στα πλαίσια της τακτικής τους να υποστηρίζουν οποιονδήποτε μπορούσε να αποσταθεροποιήσει την Δυτική Γερμανία - αλλά είναι άγνωστο αν υπήρχαν ευρύτερες επαφές σε επίπεδο ηγεσίας. Ο Remer είχε καταλάβει ότι η ψυχή του Ρωσικού λαού στο μέλλον θα αποκήρυσσε τις επιταγές του ιουδαϊσμού και του μπολσεβικισμού και τόνιζε χαρακτηριστικά: 

“Η επιβίωση των Λευκών είναι σε κίνδυνο. Οι Ρώσοι είναι Λευκοί και έχουν 100 φορές περισσότερα κοινά με εμάς, παρά οι Αμερικανοί που είναι μιγάδες στην καταγωγή” και “στην Γερμανία λένε ότι η Ρωσία μας έκλεψε την ελευθερία ενώ η Αμερική την ψυχή”.

Προωθούσε την άποψη ότι η Γερμανία πρέπει να μείνει πλήρως ανεξάρτητη στην Ευρώπη να ανασυγκροτήσει πλήρως τις δυνάμεις της και να συνεργαστεί με την μεταπολεμική Ρωσία ενάντια στον Αμερικανισμό. Στα πλαίσια αυτά υποστήριζε μια πολιτική χωρίς πυρηνικά και συμμετείχε σε συνεχείς διπλωματικές συζητήσεις σχετικά με τις διασυνοριακές διαφορές στην περιοχή. Το σιωνοκρατούμενο Γερμανικό κράτος συνέχισε με λύσσα τις διώξεις στο πρόσωπο του με αποτέλεσμα να αυτοεξοριστεί στην Αίγυπτο. Εκεί βοήθησε τις δυνάμεις του Εθνικιστή και Αντισιωνιστή προέδρου Nasser το 1953 /1954 - ως στρατιωτικός προσωπικός του σύμβουλος - ενώ βρέθηκε και στην Δαμασκό της Συρίας για 6 χρόνια όπου και προώθησε πολλές στρατιωτικές τακτικές με στόχο την άμυνα των Αραβικών χωρών απέναντι στους Σιωνιστές.

Επέστρεψε την δεκαετία του ΄80 στην Γερμανία όπου ίδρυσε το “Γερμανικό Κίνημα της Ελευθερίας” μέσω του οποίου απαιτούσε την άμεση επανένωση της χώρας και την αποχώρηση του ΝΑΤΟ. Ήταν μια οργάνωση “ομπρέλα” 23 Εθνικοσοσιαλιστικών οργανώσεων και το φυτώριο της νέας γενιάς των συναγωνιστών. Από το 1991 μέχρι και το 1994 προχώρησε σε προσωπικές εκδόσεις (Remer Depesche) οι οποίες έκαναν τους προπαγανδιστές των ψεμμάτων να σιωπήσουν, ενώ τον Οκτώβριο του 1992 καταδικάστηκε σε 22 μήνες φυλακή χωρίς αναστολή για “κήρυγμα μίσους” σύμφωνα με τις δημ(ι)οκρατικές αντιλήψεις. 

Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της Παλαιστίνης και του Ιρανικού επαναστατικού καθεστώτος. Το ανελέητο κυνήγι εκ μέρους των Σιωνιστών (ίδρυμα Βίζενταλ) τον ανάγκασε να μεταφερθεί στην Ισπανία. Οι Σιωνιστές έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν στην κυβέρνηση της Ιβηρικής αλλά έλαβαν αρνητική απάντηση στο αίτημα για την έκδοση του Remer. Ο ήρωας του Εθνικοσοσιαλισμού απεβίωσε λόγω προβλημάτων υγείας σε ηλικία 85 ετών στην πόλη Marbella της Ισπανίας. 

Πριν τον θάνατο του έδωσε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη στον γνωστό  Μαροκινό Ahmed Rami - ο οποίος είναι Νασσερικών και Φασιστικών απόψεων Μουσουλμάνος και ζει σήμερα μόνιμα στην Σουηδία - (20 & 23.07.1993 εφημερίδα Al Shaab) όπου και επαναλαμβάνει παρόλο το όποιο προσωπικό κόστος τις πραγματικές αντισιωνιστικές θέσεις του κινήματος. 

O Otto Ernst Remer με τον Ahmet Rami

Στην συνέντευξη αυτή ο Στρατηγός είχε εκφράσει ενδιαφέρουσες απόψεις για το Ισραήλ και τον Διεθνή Σιωνισμό, το πυρηνικό πρόγραμμα των Σιωνιστών, τον ανερχόμενο Ισλαμισμό και την τζιχάντ και το αυξανόμενο μεταναστευτικό κύμα στην Ευρώπη. 

Επίσης είχε αποκαλύψει κρυφά παρασκήνια του ΟΗΕ και του ΝΑΤΟ, αναφέρθηκε εκτενώς στο Ιρανικό καθεστώς και τον ηγέτη της επανάστασης Khomeini - (είχε προβλέψει το σενάριο για πυρηνικό πλήγμα στο Ιράν από το 1993 !) - , και εγκωμίασε τους Αφγανούς αντάρτες που νίκησαν την ΕΣΣΔ το 1979 - 1989, γεγονός που προκάλεσε άκρως θετικές αντιδράσεις κυρίως ανάμεσα στους Αραβικούς λαούς.

Αξίζει να αναφερθεί ότι η χήρα του Στρατηγού αρνήθηκε να παραλάβει την στάχτη του αν το επίσημο Γερμανικό κράτος δεν απέδιδε τις προβλεπόμενες στρατιωτικές τιμές.

Τιμή στον αγωνιστή της Ελευθερίας Otto Ernst Remer !

Manuel Hedilla: ο Φαλαγγίτης που αμφισβήτησε τον Franco.

του Wolverine

Ο Μanuel Hedilla  γεννήθηκε στις 18.07.1902 στο Ambrossero της Cantabria και υπήρξε μια ριζοσπαστική μορφή της Φασιστικής Ισπανικής Φάλαγγας. Έχασε τον πατέρα του όταν ήταν πολύ μικρός ενώ ο ίδιος μορφώθηκε σε ρωμαιοκαθολικό σχολείο στο Bilbao πριν ασχοληθεί με την ναυπηγική. Εκείνη την εποχή στην Ισπανία ο κλάδος αυτός είχε σοβαρά προβλήματα λόγω της οικονομικής κρίσης. Στην συνέχεια εργάστηκε σε έργα οδοποιίας ενώ με την νέα κατάρρευση της οικονομίας στην περιοχή αναγκάστηκε να μεταφερθεί στην Μαδρίτη και να εργαστεί ως μηχανικός αυτοκινήτων.

Υπήρξε στενός συνεργάτης του μάρτυρα των ιδεών μας, Jose Antonio Primo de Rivera και μέλος της Φάλαγγας. Ο Rivera είχε αναγνωριστεί από όλους ως ο φυσικός αρχηγός της «παλιάς φρουράς». Πράγματι μετά τον θάνατο του Rivera στο Alicante - όπου ο Franco δεν έπραξε το παραμικρό για να αποτρέψει αυτή την δυσάρεστη εξέλιξη - όπως ήταν φυσικό όλοι θεώρησαν ότι ο Hedilla είναι ο φυσικός διάδοχος της ηγεσίας των Φαλαγγιτών. Ο Franco όμως είχε άλλα σχέδια για το μέλλον της εθνικιστικής παράταξης ...

Ο Hedilla όπως ήταν φυσικό έλαβε μέρος σε πολλές μάχες και μάλιστα με μεγάλες επιτυχίες απέναντι σε αναρχικούς τροτσκιστές και σταλινικούς αλλά τήρησε αρνητική στάση απέναντι σε υπερβολές που διέπραξαν μονάδες των βασιλοφρόνων και μαροκινά (...) στρατεύματα που είχε μεταφέρει ο Franco ως ενίσχυση στην Ισπανία.

Σε αυτό έπαιξε ρόλο η συμπάθεια του απέναντι στην προλεταριακή βάση της ένοπλης αριστεράς διότι πολύ απλά και ο ίδιος ήταν μέλος της εργατικής τάξης και γνώριζε ότι οι συμπατριώτες του είχαν παρασυρθεί από το δηλητήριο του μαρξισμού. Πίστευε ότι κάθε ακρότητα εκ μέρους των Εθνικιστών οδηγούσε όλο και περισσότερους Ισπανούς στα χέρια της αριστεράς.

Παρόλο που ανήκε στην «αριστερή πτέρυγα» της Φασιστικής Φάλαγγας οι Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές τον στήριξαν με όλα τα μέσα  μέσω του πρέσβη τους στην Ισπανία, αφού κατάλαβαν ότι απέναντι στον Franco θα είχαν έναν άνθρωπο που όχι μόνο πιστεύει στην επαναστατική σκέψη και πράξη αλλά έχει και τις δυνατότητες να αλλάξει τα πράγματα στο εσωτερικό των Εθνικιστών όποτε και αν χρειαστεί.

Όπως ήταν φυσικό η προβολή του σοσιαλιστικού προγράμματος του Hedilla όσο και η αμφισβήτηση του απέναντι στην πλήρη κυριαρχία αλλά και την στείρα συντηρητική σκέψη του Franco προκάλεσε την ρήξη με την ακροδεξιά έκφραση. Οι πιστοί σύντροφοι του με τα περίστροφα στο χέρι κατέλαβαν τα κεντρικά της Φάλαγγας στην πόλη Salamanca  στις 16 Απριλίου του 1937 και πέταξαν με τις κλωτσιές από τα παράθυρα, τους ακροδεξιούς ρουφιάνους του Sancho Davilla ο οποίος εκπροσωπούσε τα αντεπαναστατικά ακροδεξιά αντανακλαστικά.

Ο Franco τρομοκρατημένος έσπευσε να ανακοινώσει την προσχώρηση της Φάλαγγας σε έναν νέο εθνικιστικό σχηματισμό για να προλάβει τις εξελίξεις. Όταν ο στενός συνεργάτης του Hedilla έστειλε τηλεγράφημα στους ηγέτες της Φάλαγγας να αγνοήσουν τις επιταγές του Franco και την κεντρικής διοίκησης τα πράγματα πήραν μια εντελώς διαφορετική τροπή. 

Ο  Franco θεωρούσε σίγουρο ότι οι Φαλαγγίτες θα επιδιώξουν να τον εξοντώσουν και να εγκαθιδρύσουν μια επαναστατική ηγεσία, ο Hedilla από την πλευρά του αρνήθηκε παρόλο τις απειλές να συμμετάσχει στο νέο πολιτικό σχήματο το οποίο θα άλλαζε την ιδεολογική κατεύθυνση της Φάλαγγας. Μετά από δολοπλοκίες συνελήφθη από τους πιστούς του Franco και σε μια δίκη παρωδία κατηγορήθηκε για ένοπλη στάση και ανταρσία. Αμέσως μετά ο μαχητής της ιδέας και διάδοχος του Rivera καταδικάστηκε από τους ακροδεξιούς σε θάνατο!

Oι αντιδράσεις των επαναστατών Φασιστών και ο φόβος του στενού περιβάλλοντος του Franco για μια ένοπλη εξέγερση της Φάλαγγας μετέτρεψαν την ποινή σε ισόβια δεσμά και ο ηγέτης της Φάλαγγας οδηγήθηκε στην φυλακή. Η αστική ακροδεξιά για άλλη μια φορά είχε δειξει το πραγματικό της πρόσωπο …

Ο Manuele Hedilla μέχρι το τέλος της ζωής του (πέθανε στην Μαδρίτη στην ηλικία των 67 ετών) υπήρξε ένας ασυμβίβαστος επαναστάτης, ένας πραγματικός Φασίστας !

 

Viva Manuel Hedilla !

Στο πλευρό των Εθνικιστών Σοσιαλιστών της Συρίας !

του Αλεξόπουλου Στέλιου.

Από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η - υποκινούμενη από τους Καπιταλιστές και τους Σιωνιστές -  "εξέγερση" στην Συρία ταχθήκαμε στο πλευρό του Εθνικιστή προέδρου Bashar Al - Assad και των Εθνικιστών / Πατριωτών της Συρίας. Αυτό ενόχλησε τους κάθε είδους "χωροφύλακες της σκέψης" και καθημερινά επί σειρά μηνών δεχόμαστε μια προβοκατόρικη εκστρατεία ψευδολογίας και συκοφαντίας.


Τους κάνουμε γνωστό λοιπόν ότι τα ψέμματα τους όχι μόνο δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα αλλά θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε την αλήθεια όσο και αν ενοχλεί τους παγκόσμιους δυνάστες και τους συμπατριώτες τους στην Ελλάδα που έχουν πολύχρονη κατοχική παρουσία παντού και κυρίως στην περιοχή του Κεραμεικού.

Τα κοράκια της Μασονικής Καραμανλικής δεξιάς και της Ανθελληνικής Μαρξιστικής αριστεράς έσπευσαν εδώ και πολλούς μήνες να στηρίξουν με πάθος ... τους Τσετσένους, Λίβυους, Αφγανούς, Τούρκους, Πακιστανούς, μισθοφόρους αντάρτες που χρηματοδοτούνται με πετροδολλάρια από το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία. Τους συμπαραστέκονται επίσης όπως πάντα άλλωστε, οι Σιωνιστές των ΗΠΑ, της Αγγλίας και της Γαλλίας με όπλα και εξοπλισμό ενώ οι μόνοι υποστηρικτές του Συριακού εθνικιστικού καθεστώτος στην περιοχή είναι οι Ιρανοί επαναστάτες και οι μαχητές της Χεζμπολάχ.



Ανάμεσα σε αυτούς που δεν θέλουν την αλλαγή της υπάρχουσας κατάστασης για δικούς τους γεωπολιτικούς λόγους είναι οι Κινέζοι και οι Ρώσοι που έχουν επηρεαστεί από τις νέες εξελίξεις και προσπαθούν να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα. Το μέλλον θα δείξει αν οι μούμιες του κόμματος του Πεκίνου και ο πρώην πράκτορας της KGB θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων ή θα λυγίσουν για άλλη μια φορά μπροστά στις πιέσεις του Αμερικανισμού όπως έκαναν παλαιότερα στην Σερβία και πρόσφατα στην Λιβύη.

Χωρίς να εκπλαγούμε στο ελάχιστο και όπως το περιμέναμε άλλωστε, η συντριπτική πλειοψηφία του αναρχικού / αριστερίστικου χώρου με μια απίστευτη διάθεση για παραπληροφόρηση έσπευσε μέσω των εντύπων, εφημερίδων και ομάδων να καταγγείλει την πατριωτική ηγεσία της Συρίας για γενοκτονία και εγκλήματα πολέμου. Την ίδια στιγμή προς έκπληξη πολλών Κομμουνιστικά Συριακά κόμματα έσπευσαν να στηρίξουν τον νόμιμο πρόεδρο της χώρας και το κόμμα Baath γεγονός που το κρύβουν όλοι οι ντόπιοι αριστεροί.



Είναι το λιγότερο αστείο στα προφίλ προσώπων που υπογράφουν με τις λέξεις "st. pauli" και "antifa" να υπερασπίζονται με ιερή αγανάκτηση τος Σαλαφιστές δολοφόνους της Συρίας. Τα γεγονότα απέδειξαν ότι αυτοί που δολοφονούν και βασανίζουν αδιακρίτως νέους γυναίκες και παιδιά δεν είναι ο ηρωικός Εθνικιστικός Συριακός Στρατός, όπως διαδίδουν τα Σιωνιστικά κοράκια αλλά οι μισθοφόροι των Σαλαφιστών που καταδιώκουν με μανία όλες τις θρησκευτικές μειονότητες στην περιοχή. Φυσικά απέναντι σε αυτή την νέα γενοκτονία η ηγεσία της ορθοδόξου εκκλησίας στην Ελλάδα παραμένει σιωπηλή όπως ορίζουν οι επιταγές της Σιών και των μασονικών στοών άλλωστε. 

Δεν είναι ειρωνικό όμως κάποιοι να αγανακτούν - και έχουν φυσικά κάθε δικαίωμα να το κάνουν - για το θέμα του γνωστού μοναχού και την εξύβριση στο facebook αλλά να σιωπούν απέναντι στην  καθημερινή δίωξη και δολοφονία των ομόθρησκων τους στην Συρία ; Η ευαισθησία και το ενδιαφέρον τους είναι σε 2 επίπεδα τελικά ; Το Πατριαρχείο στο Φανάρι και ο πρώην αξιωματικός του Τουρκικού στρατού Βαρθολομαίος έχει εδώ και πολλά χρόνια επιλέξει πλευρά και δεν μας κάνει εντύπωση η απουσία κάθε προσπάθειας για στήριξη του Πατριαρχείου Αντιοχείας. Τα λεφτά είναι πολλά, όλοι νοιάζονται για τα φράγκα και ουδείς ενδιαφέρεται για το αν χιλιάδες Σύριοι πολίτες θα καταλήξουν να είναι νεκροί και τραυματίες ή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης των Σουνιτών της Συρίας.

Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, αποτελεί πραγματική τιμή για τον ευρύτερο Ελληνισμό και το Ελληνικό Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα η συμμετοχή χιλιάδων ένοπλων Αραβόφωνων Ελλήνων της Συρίας - της άλλης Μεγάλης Ελλάδος - πραγματικών Μελανοχιτώνων στο πλευρό της Συριακής Εθνικιστικής κυβέρνησης η οποία και καταδιώκει με λύσσα τους πράκτορες και τους προδότες της συριακής πατρίδας. Οι πληθυσμοί αυτοί στα χωριά της βόρειας Συρίας είναι ότι απέμεινε από την αρχαία ελληνική παρουσία στην περιοχή και θυμίζει σε όλους την πολεμική παράδοση των σιδερόφραχτων συνοριακών αγροτών - φρουρών γνωστών ως Ακριτών της μεσαιωνικής αυτοκρατορίας. Η καταγωγή τους και η πολεμική τους παρουσία σήμερα φέρνει στην μνήμη - για όσους έχουν γνώση της πραγματικής ιστορίας - μέσα από τους αιώνες τον μεγάλο Θρύλο των παραδόσεων μας τον μαχητή και ημίθεο Βασίλειο Διγενή Ακρίτα που πάλεψε στην σκιά του Ταύρου και του Αντίταυρου σύμφωνα με την παράδοση απέναντι στον παντοδύναμο Χάρο. Πολέμησε λοιπόν και έπεσε με τιμή τόσο μεγάλη που έμεινε η μνήμη του ως παρουσία αναλλοίωτη στις Φυλετικές παραδόσεις και συνειδήσεις του λαού μας μέσα από την ποίηση και τα τραγούδια.

Απώτερος σκοπός των Σιωνιστών λοιπόν είναι να εκραγεί ολόκληρη η περιοχή με μακροπρόθεσμο στόχο την εισβολή και κατοχή του Ιρανικού εδάφους. Δυστυχώς οι κυβερνήσεις των Γραικύλων τα τελευταία χρόνια επέλεξαν να συμμαχήσουν ακόμα πιο φανερά με τις Ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις και να αποδείξουν ότι ο Ελληνικός στρατός στα πλαίσια της Ε.Ε.  και του ΝΑΤΟ δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ακόμη παρακλάδι του Αμερικανοσιωνισμού στην Ευρώπη. Υπενθυμίζουμε προς όλους ότι πρόσφατα έλαβε μέρος δίπλα σε ελληνικές βάσεις άλλη μια άσκηση Ελληνικών και Ισραηλινών αεροπορικών δυνάμεων ως μια γενική πρόβα ενόψει της επίθεσης στο Ιράν. Είχαν προηγηθεί άλλες 2 ασκήσεις τα προηγούμενα χρόνια με παρόμοια σενάρια στα οποία δεν αντέδρασε ουδείς ! Όλοι σιώπησαν όταν το Αιγαίο γέμισε με φτερά πολεμικών αεροσκαφών με το Σιωνιστικό σύμβολο ...

Και επειδή αναφέρθηκα στο Ισραήλ είναι τυχαία άραγε η επίσημη επίσκεψη του υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ Δένδια στο Ισραήλ πριν λίγες ημέρες ;

Γιατί κανείς δεν αναφέρθηκε στην προκλητική και επίσημη επίσκεψη του σε σιωνιστικούς οικισμούς που είναι παράνομοι μέσα στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη ; Είναι η πρώτη φορά που υπουργός της Ε.Ε. νομιμοποιεί τους οικισμούς των Σιωνιστών με την εκεί παρουσία του.



Θα τολμήσει κάποιος να φέρει το θέμα στην βουλή και να κάνει επερώτηση για το θέμα αυτό ;

Επίσης πρόσφατα πολλοί συμπατριώτες μας, μας κατήγγειλαν την "φιλοξενία" χιλιάδων Σαλαφιστών Ισλαμιστών που είχαν τραυματιστεί σε μάχες στην Λιβύη σε πανάκριβα ιδιωτικά νοσηλευτικά κέντρα και ξενοδοχεία της χώρας. Οι ίδιοι άνθρωποι λοιπόν που δολοφόνησαν χιλιάδες Λίβυους μόνο και μόνο επειδή δεν ήθελαν την Σαρία στην χώρα αλλά πίστεψαν στο όραμα του Συνταγματάρχη Καντάφι φιλοξενήθηκαν λίγους μήνες μετά την νίκη τους σε αστικά κέντρα της χώρας όπου και προέβησαν σε επιθέσεις ενάντια σε νεολαίους και γυναίκες όταν δεν φιλοξενούνταν ενώ έτρωγαν τα πάντα και έπιναν αλκοόλ (!) εντός των ιδρυμάτων. Φυσικά και αυτό το θέμα δεν το έφερε ΠΟΤΕ κανείς στο κ(υ)νοβούλιο ...

Επειδή όλα αυτά δεν είναι τυχαία δεν ξεχνάμε τις δολοφονικές επιχειρήσεις στην Λιβύη όπου τα εναέρια ραντάρ της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας έσπευσαν να καταδείξουν -  σε χρόνους ρεκόρ όπως λένε οι ίδιοι - στρατιωτικούς στόχους στις σιωνιστικές αεροπορικές συμμαχικές δυνάμεις με αποτέλεσμα χιλιάδες άνδρες των επαναστατικών ενόπλων δυνάμεων της Λιβύης αλλά και πολλά γυναικόπαιδα να βρουν τον θάνατο από τις βόμβες διασποράς και τα βλήματα. Έσπευσαν τότε διάφορες αστικές ακροδεξιές ομάδες να χαρούν για αυτό το γεγονός ... και οι διοικητές του ΝΑΤΟ για τις αιματοβαμμένες υπηρεσίες της συγκεκριμένης μονάδας δεν παρέλειψαν να τους στείλουν και το ανάλογο στρατιωτικό  βραβείο προς αναγνώριση των υπηρεσιών τους !

Ιδού λοιπόν πως πληρώθηκαν οι υπηρεσίες του ελληνικού στρατού σε μια παράνομη εισβολή και ένοπλη δραστηριότητα εντός του Λιβυκού εναέριου χώρου. Τα εναέρια ραντάρ έχουν πληρωθεί από τους φόρους των Ελλήνων για την υπεράσπιση της χώρας και όχι για να τα διαθέτει στους Ιμπεριαλιστές ο κάθε αληταράς πρωθυπουργός για να δείξει πόσο δουλικό είναι το ανθελληνικό Κράτος απέναντι στους γαμψομύτηδες ηγέτες της Ευρώπης. Επίσης για όσους δεν ξεχνούν ο ανεκδιήγητος Αβραμόπουλος ... χαρακτήρισε ως φυσικούς συμμάχους της χώρας ... τους Ισλαμιστές που σφάζουν στην Συρία στο γόνατο κυριολεκτικά όποιον δεν θέλει να επιβληθεί το ουαχαμπίτικο Ισλάμ ενώ από την άλλη πλευρά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ της ΔΗΜΑΡ και των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ έσπευσαν στο πρόσφατο παρελθόν να δώσουν το παρών σε εκδηλώσεις Σύριων (;) κ.α. που ζουν στην Ελλάδα και εναντιώνονται στο Εθνικιστικό καθεστώς. 

Όλοι μαζί λοιπόν οι πολιτικάντηδες στο πλευρό των Ισλαμιστών μισθοφόρων που καταστρέφουν ιερούς ναούς άλλων θρησκειών, σκοτώνουν και ακρωτηριάζουν γυναίκες και παιδιά, εκτελούν ανήμπορους γέροντες και αιχμαλώτους. Από την πρώτη στιγμή τα μέλη της συντακτικής μας ομάδας και πολλοί  άλλοι Αυτόνομοι Εθνικοσοσιαλιστές εξέφρασαν την πάγια θέση για στήριξη στο Συριακό καθεστώς. Δεκάδες άρθρα της συντακτικής μας ομάδας κυκλοφορούν στο διαδίκτυο προς ενημέρωση των Ελλήνων και έχουν υπάρξει καίριες και άμεσες απαντήσεις απέναντι στην παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα που οργανώνει η γνωστή πρεσβεία και τα ντόπια τσιράκια τους.

Στα πλαίσια αυτά συνεχίζονται εκ μέρους μας ανάμεσα σε άλλες δραστηριότητες οι επαφές με συναγωνιστές του εξωτερικού για την ακόμα καλύτερη οργάνωση της πληροφόρησης  γύρω από τα θέματα της Αντισιωνιστικής Συρίας. Πρωτοστατούν στην Ευρώπη στις κινήσεις αλληλεγγύης όπως είναι γνωστό οι Αυτόνομοι Γερμανοί, Γάλλοι, Ολλανδοί, Σέρβοι Συναγωνιστές οι οποίοι μέσα από τις καθημερινές πορείες δράσεις ενημέρωσης και το έντυπο υλικό προσπαθούν να διαδώσουν την δική τους θέση και άποψη για τις τρέχουσες εξελίξεις. Από την πλευρά μας πέρα από την  αρθρογραφία που είναι μια σημαντική συνεισφορά στην καθημερινή και άμεση ενημέρωση χιλιάδων συναγωνιστών και απλών αναγνωστών, προβάλλαμε και προωθήσαμε βίντεο άρθρα και ενημερωτικό υλικό που αποδεικνύει ότι τα πράγματα στην Συρία δεν είναι όπως μας τα παρουσιάζουν οι εξουσιαστές.

Ως ένα ελάχιστο δείγμα της δικής μας συνεισφοράς - στα πλαίσια της συμβολικής αλληλεγγύης προς τους Σύριους συντρόφους - ήταν η προώθηση με δικά μας μέσα φυσικά, ενός σημαντικού αριθμού εντύπων του εξωτερικού (αφίσες, φυλλάδια, αυτοκόλλητα) για το θέμα της Συρίας με αποδέκτες τους Αυτόνομους / Ανένταχτους συντρόφους της χώρας μας στους οποίους και στέλνουμε συντροφικούς χαιρετισμούς.



Έτσι λοιπόν τις προηγούμενες εβδομάδες για άλλη μια φορά Αυτόνομοι / Ανένταχτοι σύντροφοι έσπευσαν να στείλουν το δικό τους αντισιωνιστικό μήνυμα μοιράζοντας υλικό σε περιοχές που ζουν όχι μόνο Έλληνες αλλά και πολλοί ξένοι και ανάμεσα τους κάποιοι μάλιστα Συριακής καταγωγής ... Αφιερώνουμε ως μια αρχή τις φωτογραφίες αυτές στους Δημοκράτες της "ελληνοσυριακής επιτροπής αλληλεγγύης" που συχνά πυκνά ασχολείται τόσο με την συντακτική μας ομάδα όσο και με την συνολική άποψη των Ελλήνων Εθνικιστών / Εθνικοσοσιαλιστών  απέναντι στις εξελίξεις στην Συρία. Είναι καιρός να καταλάβουν ότι απέναντι στην παραπληροφόρηση υπάρχουν κάποιοι που απαντούν καθημερινά με αδιάσειστα στοιχεία όσο και αν αυτό τους ενοχλεί.

Καλούμε όλους όσους δεν πιστεύουν στα ψέμματα της Κατοχικής Σιωνιστικής Κυβέρνησης να δείξουν με κάθε τρόπο την συμπαράσταση τους στο Εθνικιστικό Συριακό καθεστώς και την Συριακή κοινωνία, καλούμε τους απλούς ιερείς και αφυπνισμένους συμπατριώτες της Ορθοδόξου εκκλησίας αλλά και των Καθολικών κοινοτήτων της Ελλάδος να πιέσουν τις ηγεσίες τους ώστε να προβάλλουν το θέμα της καθημερινής δίωξης των Χριστιανών και των άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων στην περιοχή σε ναούς και χώρους συγκέντρωσης.

Πόλεμο στον Πόλεμο των Σιωνιστών !

Έργο σε επανάληψη.

γράφει η Κυνίσκα


Έργο σε επανάληψη. Ή αλλιώς, τηλεοπτική σειρά σε επεισόδια. Μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω την σημερινή 24ωρη Πανελλαδική απεργία και την πορεία προς την Βουλή. Στο "ίδιο έργο θεατές" λοιπόν, είδα τον κάθε ηθοποιό να είναι στην θέση του και να παίζει τον ρόλο του. Όλα μέρος ενός συστήματος που μόνο σκοπό έχει την "διάλυση ησύχως" και μάλιστα εκ των έσω, ενός άτυχου - ίσως και λίγο ηλίθιου - λαού.

 

Άτυχου γιατί του έλαχε ηγεσία ξεπουλημένη στο παγκόσμιο χρηματιστηριακό καθεστώς αλλά όσο ξεπουλημένη τόσο και σάπια. Το έργο λοιπόν, παίχτηκε ξανά το ίδιο, προβλέψιμο από την αρχή αλλά και κάπως ανιαρό. Τα συνδικάτα και οι συνδικαλιστές, ταγοί των εργαζομένων, εξάντλησαν την οργή του κόσμου με συνθήματα - γεμάτα επανάσταση είναι η αλήθεια - ενώ τους ψιθυρίζει στ' αυτί: ραντεβού για σουβλάκι στο Μοναστηράκι όταν δείτε τα ... σκούρα !!!

Η "μπατσική" παρουσία μετρημένη στα δάκτυλα, μάλλον ... απουσία θα χαρακτηριζόταν. Οι αναρχικοί υπαλληλίσκοι του κράτους, αφού φόρεσαν τα "κουστούμια" τους  έδωσαν την δική τους παράσταση.  Και τέλος η αριστερά ! Πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα. Σε όλες τις μορφές και τις αποχρώσεις. Στο τέλος της πορείας και κρατώντας τα ηνία της θεωρητικής κατεύθυνσης. Στην θεωρία πρωτοστατούσα και καπηλευόμενη τα αγαθά ένστικτα του λαού δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης για το "ποιός ελέγχει το παιχνίδι"...

Δυστυχώς! Με την εθνικιστική φωνή απούσα όλος αυτός ο θίασος έδωσε τα χέρια και ξεκίνησε την παράσταση. Ο μόνος χαμένος είναι ο Λαός που για μια ακόμη φορά διαλύθηκε τρέχοντας στους κάθετους δρόμους του Συντάγματος, ακόμη πιο μπερδεμένος, ακόμη πιο ανικανοποίητος, ακόμη πιο αηδιασμένος. Τα ΜΜΕ χειροκροτούν αυτήν την ώρα, για το πόσο "αναίμακτη" και "ειρηνική" ήταν αυτή η διαδήλωση.

Εγώ όμως ονειρεύομαι την στιγμή που αυτός ο Λαός θα αγνοήσει τα ... "παιχνιδάκια" μπάτσων - αναρχικών και θα αναζητήσει μόνος του, τους ... εθελοντές της "κρεμάλας" και της γκιλοτίνας.

Υ.Γ. Προς συντρόφους ένθεν και κείθεν: είμαστε παντού...

Όταν ο Durutti συνάντησε τους Σαλαφιστές στην Αθήνα ...

του Έσπερου.

Η εικόνα των εκατοντάδων φανατικών μουσουλμάνων να προσκυνούν τον Αλλάχ στους δρόμους της Αθήνας έφερε βουβαμάρα στα χείλη των αριστερών. Μια διεθνιστική προσπάθεια στήριξης των μεταναστών - μέσω της κοινοβουλευτικής και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς καθώς και του αναρχικού χώρου - που κράτησε περισσότερο από δύο δεκαετίες, είχε ως αποτέλεσμα να βγουν οι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες στους δρόμους όχι για να διαδηλώσουν κατά των δεσμών του Καπιταλισμού αλλά για μια ταινία - σιωνιστικής προέλευσης - που βεβήλωσε τον προφήτη. Οι Σαλαφιστές έκαναν μια επίδειξη δύναμης σε ακόμη μια πόλη της Ευρώπης.

Η επανάσταση του προλεταριάτου ξεχάστηκε με μιας. Η εθνομηδενιστική αριστερά, με τα μυωπικά γυαλιά της και την «καθαρότητα» της ιδεολογίας, κατάφερε μετά τόσα χρόνια αγώνων υπέρ των μεταναστών, να χάσει κάθε λαϊκή υποστήριξη του ελληνικού προλεταριάτου. Όλοι αυτοί που πρόσφεραν στους μετανάστες τον αγώνα της απεργίας πείνας στην Υπατία, εισέπραξαν την προσευχή στον Προφήτη. Δεν ακούγονται λόγια από τους μετανάστες υπέρ των Λένιν, Μπακούνιν, Τρότσκι αλλά σούρες από το Κοράνι. Και οι άθεοι της αριστεράς δεν ξέρουν τι να κάνουν.

Η ελληνική κοινωνία οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στον πόλεμο των θρησκειών και για αυτό υπεύθυνη είναι η φιλομεταναστευτική πολιτική όλων των αριστερών διεθνιστικών κινημάτων της πατρίδας μας. Δηλαδή οι διεθνιστές της ελληνικής αριστεράς λειτούργησαν σαν “πέμπτη φάλαγγα” για τους σκοπούς των Αμερικάνων και των Σιωνιστών αφεντικών τους. 

Και όμως τα μηνύματα ήταν ξεκάθαρα πριν λίγα χρόνια, όταν κάποιοι κατέστρεψαν φωτοτυπία μιας σελίδας του κορανίου. Άμεσα είχαν βγει εξαγριωμένοι στους δρόμους της Αθήνας οι λαθρομετανάστες ζητώντας εκδίκηση. Τότε η αριστερά δεν τόλμησε να πάρει θέση. Όλα αυτά τα χρόνια το αναρχικό στρατόπεδο, αν και διέθετε «αυτόνομη ζώνη» στα Εξάρχεια και αρκετές «καταλήψεις» στην Αθήνα, δεν κατάφερε να περάσει ούτε ένα ιδεολογικό μήνυμα στους λαθρομετανάστες. Αναλώθηκε σε έναν αγώνα για την υπεράσπιση της antifa λογικής που και αυτός είχε τελικά μια παταγώδη αποτυχία.

Και φτάσαμε στο σήμερα, που αν και τα εργασιακά δικαιώματα καταρρέουν, οι μικροαστοί να μην τολμάνε να βγούνε στους δρόμους από τον φόβο των επεισοδίων. Και τελικά αυτοί που κερδίζουν πάντα είναι οι καπιταλιστές που περνάνε αναίμακτα κάθε απόφαση τους μέσα από τα νομοσχέδια της μαριονέτας που ακούει στο όνομα κυβέρνηση. Η λατρεία για τους λαθρομετανάστες - και κυρίως προς αυτούς που έχουν σουνιτική ισλαμική θρησκευτική παράδοση - έφερε στους κύκλους της αριστεράς και την αγάπη προς την αστική δημοκρατία.

Είχαμε λοιπόν μηνύματα στήριξης της “αραβικής άνοιξης”, που τελικά έφερε την αμερικανοκίνητη αστική δημοκρατία τα mc donalds τα σιωνιστικά starbucks και τον ισλαμικό χειμώνα. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να κυριαρχεί πλήρης σύγχυση στον ελληνικό λαό μέσω των θέσεων της διεθνιστικής αριστεράς. Θα αγωνιστούν εναντίον του καπιταλισμού για να φέρουν το Σουνιτικό ισλάμ, που ελέγχεται από την πριγκιπική οικογένεια των Σαούντ ; Θα διώξουν τους Αμερικάνους και τους Ευρωπαίους για να φέρουν τους συμμάχους τους Σαουδάραβες ; 

Τα αντανακλαστικά Pavlov, που δημιούργησαν με μια προβοκατόρικη ταινία που χρηματοδότησαν και προώθησαν φανατικοί Σιωνιστές στις ΗΠΑ, δεν προβληματίζουν κανέναν αριστερό της χώρας μας - εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων - για τον τελικό σκοπό που έχουν οι καπιταλιστές. Ένας τρόπος υπάρχει για να ΜΗΝ σηκώσουν κεφάλι οι προλετάριοι στην Ελλάδα ... Αυτός είναι να τους “μαντρώσουν” να τους φοβίσουν και να τους κρατήσουν στο σπίτι τους μέσω μιας εκστρατείας τρόμου. Εργολάβοι σε αυτό το έργο οι πασίγνωστοι ντόπιοι δήθεν αντάρτες ... αριστεριστές που τα παίρνουν από τις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες και οι ασιάτες - πρώην μαχητές - πακιστανικής και αφγανικής καταγωγής που πολέμησαν μαζί με τους Σιωνιστές Αμερικάνους στο Αφγανιστάν.

Ως επιβράβευση αυτοί οι αιώνιοι υποστηρικτές της πολυεθνικής Murder Inc, τους έφεραν στην Ελλάδα με αρωγό και χορηγό την Τουρκική ΜΙΤ και τους ντόπιους προδότες ώστε να έχουν την ευκαιρία να προβάλλουν και το θέλημα ... του Αλλάχ αλλά και τις ουσίες από τις απέραντες φυτείες παπαρούνας. Άλλωστε το φορτίο της ηρωίνης χρόνια τώρα το μεταφέρουν στην Ευρώπη τα φτερά των πολεμικών αεροσκαφών του ΝΑΤΟ με την βοήθεια της CIA και με τεράστια κέρδη για όλους. Αυτοί οι νεοφερμένοι πολλές φορές αναλαμβάνουν να το μοιράσουν σε φτωχιές γειτονιές ...

Και επειδή είμαστε παντού ... να επισημάνουμε προς όλους ότι όλοι αυτοί που ήταν επικεφαλείς στην πορεία της Αθήνας γνώριζαν να μιλούν άπταιστα την αγγλική γλώσσα και μάλιστα διέθεταν πανάκριβα κινητά νέας τεχνολογίας. Σίγουρα κάποια από αυτά θα είχαν αριθμό κλήσης από την εδώ Αμερικανική πρεσβεία ...

Περιοδικό «Γαμμάδιον» τεύχος όγδοο σε μορφή αρχείου .pdf

Ολοκληρώνουμε την προβολή του Φυλετικού εντύπου

«Γαμμάδιον» με τον σύνδεσμο για το όγδοο και τελευταίο τεύχος.

Η προβολή του εν λόγω εντύπου δεν σημαίνει απαραίτητα

ότι εκφράζει το σύνολο της συντακτικής μας ομάδας.

κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο για να το κατεβάσετε:

Περιοδικό «Γαμμάδιον» τεύχος 8ο

παλαιότεροι σύνδεσμοι: Περιοδικό «Γαμμάδιον»

τεύχος πρώτο , δεύτερο, τρίτο, τέταρτο, πέμπτο, έκτο, έβδομο σε μορφή αρχείου.pdf

Μηδέν Τελεία: νέο τεύχος

Κυκλοφορεί το νέο τεύχος του περιοδικού "Μηδέν Τελεία".


28 σελίδες ανατρεπτικής θεώρησης, για την Πολιτική, την Ιδεολογία, τη Φιλοσοφία, την Ιστορία, την Οικολογία, τον Πολιτισμό, τις Ανθρώπινες Σχέσεις. Με μια πλούσια ύλη που περιλαμβάνει συνεντεύξεις, μεταφράσεις, ποίηση και φυσικά, μια δυναμική αρθρογραφία από τη συντακτική ομάδα.


Σύντομα θα ανακοινωθούν τα σημεία διανομής για Βόρεια, Κεντρική και Νότια Ελλάδα. Προς το παρόν, παραγγελίες από screwrecords@yahoo.gr και exitarea@yahoo.gr Με την παραγγελία δύο περιοδικών λαμβάνετε δωρεάν και ένα τρίτο, για ελεύθερη διανομή και διάδοση.

ΓΑΛΛΙΑ: Μουσουλμάνοι επιτίθενται σε αριστερή ομιλήτρια σε κομμουνιστικό φεστιβάλ !

Η Caroline Fourest είναι μια Γαλλίδα λεσβία αριστερή δημοσιογράφος, συγγραφέας και εκδότρια του ‘αντιρατσιστικού - αντιθρησκευτικού’ περιοδικού "ProChoix", η οποία προσπαθεί να βρει την ‘λεπτή ισορροπία’ μεταξύ του κινδύνου από τον «ισλαμισμό» και του κινδύνου από την «άκρα δεξιά».

Έχει προσπαθήσει να προειδοποιήσει την αριστερά της Ευρώπης σχετικά με τους κινδύνους της συμπόρευσής της με το Ισλάμ και για το λόγο αυτό έχει δει πολλές φορές τον εαυτό της να εξοστρακίζεται από τους πρώην συντρόφους της.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην προσπάθειά της να διατηρήσει τα αριστερά διαπιστευτήριά της επιτίθεται συνεχώς στο Εθνικό Μέτωπο, ενώ κυκλοφόρησε ένα βιβλίο κατά της Marine Le Pen λίγο πριν από τις τελευταίες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία.


για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Μερικές εκ των ιδεών μας (άρθρο του Συναγωνιστή Ιωάννη Γιαννόπουλου)

Χάρη στην ιδεολογία μας γνωρίζουμε την έννοια της εθνικής μας κληρονομιάς. Γνωρίζουμε επίσης τι θα πρέπει να περιμένει το άτομο που διαπράττει έγκλημα απέναντι σε αυτή την εθνική μας κληρονομιά. Η κοσμοθεωρία μας εφαρμοζόμενη προβλέπει εκατοντάδες μέτρα για την αποφυγή της σπατάλης αυτής της κληρονομιάς. Αυτά τα μέτρα όμως ποτέ δεν θα καταφέρουν τίποτε παραπάνω από την αποφυγή της απώλειας των υλικών μας αγαθών ή την απώλεια της πνευματικής μας δυνάμεως. Είναι προληπτικά και δεν πρόκειται να ασκήσουν μια αποφασιστική επιρροή πάνω στην βιοψυχική μας υγεία.

Η βιοψυχική ικανότητα του λαού μας είναι ένας μοναδικός πλούτος. Αυτή όντως είναι μια τρομερή φράση, αλλά την ίδια στιγμή συνάμα και διαφωτιστική. Ξαφνικά αυτή η μεγάλη αλήθεια εμφανίζεται σαν την αστραπή! Τι σημαίνουν οι νόμοι, σε τι χρησιμεύει η οικονομία, τι κάνουμε με τις ανακαλύψεις μας, αν όλα αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν να διατηρηθούν ή να αναπτυχθούν μέσω μιας βιοψυχικής καταστάσεως που τα δημιούργησε ; Δεν υπάρχει τίποτε αιώνιο σ’ αυτόν τον κόσμο που να είναι φτιαγμένο από υλικά αυτού του κόσμου. Αλλά η βιοψυχική ικανότητα ενός λαού μπορεί να διατηρηθεί αιώνια αν αυτός ο λαός αναγνωρίζει τους ζωτικούς νόμους που διέπουν την εθνική του σύσταση και αν είναι έτοιμος να ζήσει σύμφωνα με αυτούς. Υπάρχουν λίγοι λαοί που μπορούν να καυχώνται ότι έχουν 3000 χρόνια ιστορίας. 

Αλλά ποια αρχή, ποιο πολιτικό σύστημα, ποια μορφή οικονομικής παραγωγής θα μπορούσε να προβάλλει σε αυτήν την τρισχιλιοστή πορεία της ζωής αυτού του Λαού σαν ένας αποφασιστικός παράγοντας; Το μόνο που διατηρεί και δίνει ζωή στο λαό με την τρισχιλιοστή παράδοση είναι η βιοψυχική κληρονομική ικανότητά του. Αυτά που έχουν καθιερωθεί σε αν Λαό τυχαία δεν είναι τίποτα. Η εθνική του σύσταση είναι το παν ...

Στην ζωή του κάθε λαού μπορούν να συμβούν πολλές καταστροφές. Ένας Λαός μπορεί να νικηθεί, να χάσει τα αγαθά του, να ταπεινωθεί και να εξευτελιστεί. Μπορεί να πέσει τόσο χαμηλά που καθένα από τα συστατικά του στοιχεία να οικτείρεται για την κατάσταση αυτή. Αλλά αυτό ποτέ δεν θα είναι αποφασιστικός παράγοντας για να χαθεί. Αυτός ο Λαός θα μπορέσει να ξαναορθώσει ανάστημα, αφού στις φλέβες των ατόμων που το αποτελούν τρέχει το ίδιο αίμα με αυτών που κάποτε τον έκαναν μεγάλο και αξιοσέβαστο. Η μοίρα ενός Λαού εξαρτάται από την Φυλή στην οποία ανήκει. Η αναγνώριση αυτής της αλήθειας την οποία η ιστορία με αποδεικνύει και παρουσιάζει σε κάθε βήμα της, είναι πολύ κοντινή σαν έννοια: Οποιοσδήποτε νοιάζεται για την μοίρα του λαού πρέπει να αρχίσει συνειδητοποιώντας αυτό το ανέκκλητο γεγονός.

Εμείς λοιπόν τι κάνουμε; Έχουμε συνειδητοποιήσει την τωρινή μας κατάσταση και όλες τις συνέπειές της; Η απάντηση έρχεται πολύ γρήγορα: αναμφίβολα όχι! Πιθανόν να είμαστε οι πρώτοι που συζητάμε ανοικτά αυτό το θέμα. Έχουμε επίσης λάβει μέτρα για να εγκαταστήσουμε μέσα και τρόπους για να στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων. Αλλά στο απομονωμένο άτομο του Λαού μας συμβαίνει το ίδιο όπως στα ψηλά βουνά μιας οροσειράς: Είναι τα πρώτα που νοιώθουν τον ήλιο και τα πρώτα που φωτίζονται από αυτόν. Η νύχτα όμως αργεί πολύ να εξαφανιστεί από τις κοιλάδες ….

Αν κάναμε σήμερα μια απογραφή της δυναμικής κληρονομικής βιοψυχικής ικανότητας του Λαού μας, θα τρομάζαμε γιατί αυτή η απογραφή θα μας απεκάλυπτε ότι δεν μας μένουν πολλές ελπίδες για να διατηρήσουμε ζωντανό και ενεργητικό τον χαρακτήρα του Λαού μας στο μέλλον. Λάθος. Το αντίθετο! Έχουμε ακόμη καταγωγή και αξιόλογους εθνικούς παράγοντες που μόνον ο Λαός μας έχει! Είναι πραγματικά φοβερό να παρατηρεί κανείς πως οι πολιτικοί κύκλοι του Λαού σπαταλούν, μέσω της αδιαφορίας και της απόλυτης εγκληματικής ανευθυνότητας, την αξιόλογη μάζα κληρονομιάς, το αναντικατάστατο αίμα των προγόνων μας, αφήνοντάς το να τρέχει χωρίς να το προσφέρουν στον κατάλληλο απόγονο.

Ο αιώνας μας που είναι στην αρχή του ίσως να απέχει ελάχιστα από το να θέσει τις πνευματικές και επιστημονικές βάσεις πάνω στις οποίες τα παιδιά μας και περισσότερο τα εγγόνια μας θα μπορέσουν να θεσπίσουν τα κυβερνητικά τους μέτρα που θα εξασφαλίσουν την φύλαξη και τον πολλαπλασιασμό των βιοψυχικών μας αξιών. Αλλά οπωσδήποτε θα μπορούσαμε από σήμερα να αρχίσουμε να βάζουμε τις βάσεις του οικοδομήματος: Μια από τις βάσεις είναι η ανάπτυξη μιας καινούριας σχέσης ανάμεσα σε μας και τους προγόνους μας. Γιατί τα πάντα σε σχέση με την προδιάθεση, όλες οι ικανότητες οι οποίες καθημερινά δοκιμάζονται από τον αγώνας για ζωή, όλα αυτά τα χρωστάμε στους προγόνους μας που μας τα μετέδωσαν μέσω της κληρονομικότητος.
 

Αναμφίβολα υπάρχουν αυτά που κατακτούμε, ο καθένας προσωπικά με την βοήθεια της γνώσεως και της συνεχούς θελήσεως να αντιμετωπίζουμε συνέχεια τον κόσμο που μας περιβάλλει , αυτό που τελικά μας δημιουργεί σαν προσωπικότητα. Η ικανότητα κατανοήσεως και η θέληση του ανθρώπου προσδιορίζουν την μοίρα του. Αλλά οι κληρονομικές βάσεις που επηρεάζουν την γνωστική μας ικανότητα, που ούτε η πιο ανθεκτική από τις θελήσεις μας δεν μπορεί να ξεπεράσει με σκοπό την έγκριση της προσωπικότητας σ’ αυτόν τον κόσμο, είναι συνθήκες που γεννιούνται την στιγμή που γεννιόμαστε κι εμείς: Τις κληρονομικές προδιαθέσεις μας τις οφείλουμε στους προγόνους μας.

Μπορούμε να τιμάμε τους προγόνους μας μόνο αν τους κρατάμε ζωντανούς στην συνείδησή μας και στην συνείδηση των απογόνων μας. Αν δεν ξέρουμε ποιοι ήταν και τι έκαναν οι πρόγονοί μας τότε προφανώς δεν θα μπορούσαμε να αναπαραστήσουμε τις μορφές και να τιμήσουμε την μνήμη τους. Αν πάλι είχαμε ξεχάσει την καταγωγή των ηρώων δεν θα υπήρχε κανείς να μαρτυρήσει για την δόξα των έργων τους. Παλιά σε κάθε οικογενειακή εστία υπήρχε μια γωνιά αφιερωμένη στους προγόνους. Αυτό ήταν το βαθύτερο νόημα των γενεαλογικών κάδρων και των πορτραίτων που υπάρχουν ακόμη και σήμερα στο σπίτι κάθε οικογένειας. Στις δύσκολες στιγμές οι πατεράδες συνήθιζαν να προστρέχουν στο σημείο εκείνο του σπιτιού για να κάνουν ένα βαθύ διάλογο με τους προγόνους τους και για να καταλάβουν τις πράξεις τους και τον τρόπο με τον οποίο εκπλήρωναν τις υπευθυνότητες τους. Αυτός που μετατρέπει αυτό το έθιμο σε σταθερή και ακλόνητη συνήθεια σύντομα θα παρατηρήσει ότι περνώντας λίγες στιγμές σε μια γωνιά του σπιτιού αφιερωμένη στους προγόνους, του γεννά μια εκπληκτική πηγή πνευματικής δυνάμεως.

Μια άλλη σειρά πραγμάτων, θα μπορούσαμε να αποδώσουμε μια σημασία, πραγματικά σημαντική, στο ζήτημα της επαναφοράς του αγρότη στο χωράφι του. Στις μικρές πόλεις και τα χωριά της Πατρίδος όπου στα κοιμητήρια έχουν ταφεί πολλοί από τους προγόνους μας έχοντας συναίσθηση αυτού του πράγματος, δεν θα ήταν και τόσο εύκολο η εγκατάλειψη του χωραφιού και η μετάβασή στα αστικά κέντρα του γιού ή εγγονού. Και αντιθέτως μπορεί να γίνει ισχυρό αίτιο επιστροφής. Όταν ο αγρότης με το άροτρό του ανοίξει αυλάκια «κοντά» στο έδαφος που κείτονται οι πρόγονοί του, ζει με πλήρη συνείδηση ότι είναι και αυτός ο ίδιος με την σειρά του προγεννήτορας στο έδαφος όπως και οι δικοί του προγεννήτορες. 

Πιθανόν να μην υπάρχει μεγαλύτερη εσωτερική ικανοποίηση για έναν άνθρωπο που έχει ριζωθεί στη γη του να ταφεί στο ίδιο χώμα που εργάσθηκε σε όλη του τη ζωή, να τιμηθεί από τους απογόνους του στο ίδιο μέρος όπου δούλευε καθημερινά, να ξέρει ότι από το μέρος της αιωνίας αναπαύσεώς του θα μπορεί να ευλογεί την εργασία των παιδιών και των εγγονών του. Μια εργασία που αποτελούσε ολόκληρη τη ζωή του. Παράλληλα με τους προγόνους, ο εθνικοσοσιαλιστής πρέπει να ασχοληθεί με την δημιουργία απογόνων που να είναι άξιοι σαν κι εμάς και που ακόμα να μας ξεπερνούν. Η πρόταση: Σκέψου ότι έχεις προγόνους, έχει σαν συνέπεια τη φράση: Σκέψου ότι πρέπει να γίνεις προγεννήτορας!

Εδώ συναντάμε τον πιο αποφασιστικό παράγοντα της κοσμοθεωρίας μας. Είτε υπολογίζουμε σοβαρά την σημασία του κληρονομικού βιοψυχικού παράγοντα και εξάγουμε απ’ αυτόν, ψυχρά και αντικειμενικά, τις συνέπειες που φέρει σε σχέση με την καταγωγή του Λαού μας ώστε να μην τρομάζουμε από καινούρια μέσα και μεθόδους, είτε αφήνουμε τα πράγματα όπως έχουν, γεγονός το οποίο υπονοεί την ιστορική παρακμή του Λαού μας. Αυτός που ενώ ανακαλύπτει την πρωταρχική σημασία του φαινομένου της κληρονομιάς, δεν τολμά να συνεχίσει μέχρι τα τελικά αποτελέσματα της αλυσίδας αυτών των σκέψεων, είτε δεν θέλει να σκέπτεται τους βιολογικούς νόμους της ζωής, είτε τρομάζει λόγω πνευματικής δειλίας από τις λογικές συνέπειες οι οποίες του φαίνονται ακατάλληλες γιατί είναι καινούριες για ένα πεπαλαιωμένο τρόπο σκέψεως. 

Και εδώ ακριβώς αποκαλύπτεται άλλος ένας σκληρός θεμελιώδης νόμος για αυτόν τον Λαό! Δεν υπάρχει Ιστορία αν δεν υπάρχει Φυλή που να την δημιουργήσει! Εφ’ όσον ο βιοψυχικός παράγοντας είναι ο άξονας της κοσμοθεωρίας μας, τότε το παιδί πρέπει να ξαναγίνει ο σκοπός και η έννοια της υπάρξεώς μας. Γιατί η βιοψυχική ικανότητα του Λαού μας είναι ο μοναδικός πραγματικός και αληθινός πλούτος, τα παιδιά του αποτελούν την μοναδική εγγύηση για την αθανασία του. Εδώ οδηγούμεθα στην σημασία της οικογένειας. Η πρωταρχική έννοια της δηλαδή η έννοια του Γάμου, ήταν συνδεδεμένη με μια ιδέα αιωνιότητας. Έτσι για παράδειγμα, η έννοια της «εστίας» η ιερή φωτιά μέσα στο σπίτι μιας οικογένειας δεν θα έπρεπε να σβήσει ποτέ. 

Ο Γάμος, η οικογένεια, εξυπηρέτησαν σαν έννοιες την διαιώνιση της καταγωγής μέσω μιας αιώνιας αλυσίδας γενεών, ή που είναι το ίδιο, για να την διατηρήσει ζωντανή στην αιωνιότητα. Η έννοια και ο σκοπός του παλαιού αρίου γάμου ήταν ο απόγονος. Ο φιλελευθερισμός ανέτρεψε τις αξίες σ’ αυτό το ζήτημα αφήνοντας το προσωπικό συμφέρον να υπερισχύει των συμφερόντων της κοινότητος. Ο δρόμος προς την σύγχρονη λογοτεχνία άνοιξε μόλις η αγάπη που νοιώθουν οι άνθρωποι ο ένας για τον άλλο μετατράπηκε σε πρωταρχικό γεγονός, ενώ το αποτέλεσμα αυτής της αγάπης, το παιδί, σε δεύτερο και όχι σε τόσο σημαντικό επίπεδο. Πρέπει να υπερνικήσουμε τον φιλελευθερισμό γι’ αυτό που δημιουργεί στις σχέσεις των δύο φύλων μεταξύ τους και να τοποθετήσουμε τον γάμο στην βάση της Κοσμοθεωρίας μας.

Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει δώσουμε ξανά στο γάμο την αξία που έχει σαν θεσμός που προσανατολίζεται προς την διαιώνιση του Λαού μας και σταματήσουμε να τον θεωρούμε σαν ανάγκη εγωκεντρικών σκοπών. Αν ο σημερινός γάμος δεν συντρέχει με την παραδοσιακή ιδέα που έχουμε γι’ αυτόν, δεν είναι λάθος του γάμου. Εμείς είμαστε ένοχοι που ο γάμος άρχισε να χάνει το νόημά του. Ο φιλελευθερισμός εισήγαγε ανάμεσά μας την ιδέα της εξελίξεως χωρίς όρια οφειλόμενη σε αυτοσυντηρούμενα άτομα. Και η νομοθεσία που υπάρχει προσπαθεί να δικαιολογήσει αυτόν τον τόπο της εξέλιξης. Το καθήκον είναι κατά συνέπεια να ξαναγυρίσουμε τον γάμο στον παλιό του σκοπό και στην παλαιά του έννοια: να τον ξανατοποθετήσουμε δηλαδή στην υπηρεσία της διαιωνίσεως της καταγωγής. Το παιδί πρέπει να τεθεί εκ νέου σαν σκοπό και στόχος του γάμου. Η υγιής, αξιόλογη και καλής καταγωγής γυναίκα πρέπει να ξαναγίνει σεβαστή. Γιατί σ’ αυτή οφείλουμε την πιο όμορφη και την πιο ανθεκτική έκφραση του ίδιου μας του είδους. 

Αυτός που ανεύθυνα τολμάει να την αγγίζει θα έχει κηλιδώσει με αυτή του την πράξη την τιμή του Έθνους και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εχθρός του. Η υγιής ομορφιά μιας γυναίκας της φυλής μας δεν είναι απλά ένα καλλιτεχνικό ζήτημα ή ζήτημα προσωπικής προτιμήσεως αλλά μετατρέπεται στην έκφραση των υποκείμενων βιοψυχικών αξιών. Η ομορφιά λοιπόν, σαν εθνική έκφραση είναι απαραίτητη και καθήκον ταυτόχρονα. Η εκπαίδευση του ανθρώπου με σκοπό να κατανοήσει την ομορφιά του βιοψυχικά υγιούς ανθρωπίνου πλάσματος, υπονοεί μια εκπαιδευτική επανάσταση. Αισθητική και πολιτική πρώτης τάξεως.

Η δήλωση των ζωτικών νόμων της φυλής μας, η τιμή προς τους προγόνους μας στους οποίους οφείλουμε τις βιοψυχικές μας δυνατότητες και τα παιδιά μας που έχουν ανατραφεί έτσι ώστε να είναι άξια των προγεννητόρων τους είναι αναπόφευκτα γεγονότα για την πραγματική επανάσταση. Εμπρός μας ορθώνεται το πρόβλημα του να συμφωνήσουν η ζωή των μεγάλων πόλεων και η τεχνολογία με τους ζωτικούς νόμους που διοικούν την φυσική επανάστασή μας. Το αίμα χωρίς το κατάλληλο έδαφος αφανίζεται! Αυτό το ξέρουμε. Ξέρουμε επίσης ότι το αίμα χωρίς κατάλληλη ανάπτυξη και χωρίς αναφορά στους προγόνους δεν έχει στέρεη βάση.

Για κάθε Λαό του κόσμου ισχύει ο νόμος ότι το αίμα και ο τόπος είναι στοιχεία αλληλοεξαρτώμενα. Δεν μπορούμε λοιπόν να αφήσουμε να χαθούν και να διαφθαρούν οι βιοψυχικές δυνατότητες στις μεγάλες πόλεις μας μέσω ενός φιλελεύθερου και ιουδαϊκού κριτηρίου. Δεν πρέπει να πολεμήσουμε την πόλη αλλά το παραλυτικό της περιβάλλον και να κάνουμε την δόμησή της μέσα σ’ ένα σύστημα ζωής σύμφωνο με τις απαιτήσεις των φυσικών νόμων της ζωής. Το αίμα και η γη μας θα ξαναγίνουν οι κολώνες του Έθνους μας και της ζωτικής αλήθειας του Λαού μας. Κολώνες που θα τον διατηρούν υγιή και ζωντανό, εξασφαλίζοντάς του έτσι την αιωνιότητα.

Στις ιδέες της ελευθερίας, ισότητας και αδελφότητας που είναι οι ίδιες για τον εγκληματία και για τον υγιή πολίτη, στη ματαιοδοξία του πλασματικού και αφηρημένου αιτίου, εμείς αντιτάσσουμε τις αληθινές δυνατότητες της βιοψυχικής μας συνθέσεως. Πάνω στη βάση αυτής της ζωντανής Παράδοσης, κληροδοτημένη από τους προγόνους μας, προσπαθούμε να καταλάβουμε τον Λαό μας. Δομούμε αυτόν τον Λαό σύμφωνα με τις ικανότητες και τις ενέργειες του ατόμου, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο στην κοινωνία μια φυσική και σωστή ιεραρχία. Ως προς την έννοια του Έθνους καταφέρνουμε να κατανοηθεί ο Λαός σαν ολότητα και κάνουμε την κοινωνικοπολιτική ολότητα να εκφραστεί μέσω της δομήσεως του Εθνικού Κράτους.

Γιάννης Γιαννόπουλος

Μια συγκέντρωση για την Μυρτώ (άρθρο της ΦΛΕΦΑΛΟ)

του Στέφανου ''Linassos''

Ένας από τους εμφανέστερους τρόπους που υπάρχουν προκειμένου να αντιληφθεί κανείς τον μετασχηματισμό της κουλτούρας, της παραγωγής, της πολιτικής και της ζωής εν γένει, που συντελέστηκε με την έλευση της Νεωτερικότητας (σε σύγκριση με τις παραδοσιακές κοινωνίες) είναι η εστίαση στον τομέα της δικαιοσύνης.


Ανατρέχοντας στο παρελθόν, και στις προ-νεωτερικές εποχές, θα συναντήσουμε την παρεχόμενη από τις αρχές δικαιοσύνη να συνδέεται στενά με το κοινό περί δικαίου αίσθημα και με την Ιδέα του Δικαίου. Του Δικαίου ως κατάστασης αρχετυπικής, που υφίσταται όταν ο καθένας λαμβάνει αυτό που αξίζει.

Στα πλαίσια αυτής της αντίληψης, η εκδίκηση αποτέλεσε περίπτωση ενδεχόμενη και αποδεκτή. Γινόμενη αντιληπτή ως άγρυπνος τιμωρός του κάθε ενδεχόμενου αδικίας, διαπότιζε τις πολιτικές νοοτροπίες και διαχεόταν στις δικαστικές αποφάσεις. Αντίθετα με την παραδοσιακή αντίληψη του Δικαίου, στην Νεωτερικότητα επικράτησε η εργαλειακή εφαρμογή της δικαιοσύνης.


Κανονισμοί κωδικοποιημένοι διαμορφώνουν το πλαίσιο διαβίωσης σε «μηχανοποιημένα συμβολαιακά κράτη», που πάσχουν από έλλειψη εθνικής και κοινοτικής οργανικότητας, όντας αρθρωμένα σε υλιστικούς αρμούς και βρισκόμενα σε κατάσταση αντίθεσης με την παραδοσιακή πνευματικότητα.

Το ελλαδικό κράτος της Μεταπολίτευσης αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα μιας τέτοιας απόπειρας για απόσβεση του ζωντανού στοιχείου της εθνικής οργανικότητας και της μετάβασης σε μια κατάσταση νεωτερικού τύπου. Ωστόσο, πέρα από το γενικότερο αυτό χαρακτηριστικό η ελληνική κοινωνία βρέθηκε αντιμέτωπη με μια ακόμη παράμετρο. Το νεωτερικό ελλαδικό κράτος μπορεί να είναι υλιστικό και μηχανιστικό, ωστόσο – αντίθετα με εκείνα της υπόλοιπης Ευρώπης – είναι ταυτοχρόνως αδύναμο. Αδύναμο λόγω εξωτερικών γεωπολιτικών συνθηκών αλλά και δέσμιο εσωτερικών κατεστημένων (τα οποία εμφορούνται από ακόμη περισσότερο νεωτερικές αντιλήψεις).

Η εν λόγω αδυναμία έγινε ορατή στην περίπτωση του ειδεχθούς εγκλήματος που διέπραξε Πακιστανός λαθρομετανάστης εις βάρος ενός δεκαπεντάχρονου κοριτσιού σε νησί του Αιγαίου. Πεποίθησή μου είναι πως το χειρότερο έγκλημα που μπορεί κανείς να διαπράξει είναι η ατίμωση συνανθρώπων του, ιδίως μάλιστα όταν αυτή γίνεται κατόπιν σχεδιασμού.


Ως ρομαντικός και παραδοσιοκράτης δεν διστάζω να υποστηρίξω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις μια υγιής κοινωνία θα έπρεπε να αφήνει χώρο στην εκδίκηση. Επειδή, όμως, δεν ζούμε σε μια τέτοια εποχή, αλλά αντιθέτως βρισκόμαστε σιδηροδέσμιοι του νεωτερικού πλαισίου, θα περίμενε κανείς να εφαρμοστεί ο τυποποιημένος κανονισμός στην περίπτωση του συλληφθέντα εγκληματία.

Ωστόσο, το ελλαδικό κράτος δεν έκανε ούτε αυτό! Υποταγμένο στην αριστεροκρατία της Μεταπολίτευσης και δειλό στην συμπεριφορά του προς τις άλλες χώρες (με ορισμένες εκ των οποίων ο εγκληματίας φαίνεται να συνδέεται), νόθευσε στοιχεία της υπόθεσης και αντί να προφυλακίσει το πακιστανικό κτήνος σε κάποιο ίδρυμα ενηλίκων, το έστειλε «για διακοπές» σε φυλακές ανηλίκων.

Ως εκ τούτου, η συγκέντρωση του Σαββάτου που είχε χαρακτήρα διαμαρτυρίας για την ιδιότυπη ασυλία προς τον εγκληματία, καταδίκης του εθνοδιαλυτικού φαινομένου της μετανάστευσης και -κυρίως - συμπαράστασης προς την οικογένεια της άτυχης μικρής που έπεσε θύμα των ορέξεων του δράστη, τράβηξε το ενδιαφέρον μου.


Έτσι, αγνοώντας τις απειλές κάποιων ανεκδιήγητων της Αριστεράς και του Αναρχισμού, που έκαναν αντιδιαδήλωση υποστήριξης του βιαστή - δολοφόνου (!), γύρω στις 20:00 βρέθηκα στην πλατεία Συντάγματος.

για την συνέχεια στον σύνδεσμο εδώ ...

Μια συγκέντρωση για όσους θυμούνται τη Μυρτώ.

Περισσότεροι από 500 εθνικιστές αλλά και απλός λαός έδωσαν το παρών μετά τις 7 το απόγευμα και μέχρι τις 9 και μισή το βράδυ του Σαββάτου (1/9/2012), σε μια συγκέντρωση συμπαράστασης για τον τραυματισμό και τον βιασμό της 15χρονής Μυρτώ στην Πάρο από τον Πακιστανό μετανάστη.

Ο κόσμος αυθόρμητα πήγαινε στη συγκέντρωση, συμμετείχε, φώναζε συνθήματα και έφευγε. Η συγκέντρωση έγινε μετά από κάλεσμα στο ίντερνετ. Μαζεύτηκαν στο πάνω μέρος της πλατείας Συντάγματος και φώναζαν συνθήματα ενώ έψαλλαν και τον εθνικό ύμνο. Δεν υπήρχε κάποια οργάνωση ή πολιτικό κόμμα που να έχει τον συντονισμό των συγκεντρωμένων. Παρόλα αυτά ο κόσμος φώναζε δυνατά τα συνθήματα εναντίον των ξένων και κατά του πολιτικού συστήματος.

Τα συνθήματα ήταν εθνικιστικά, υπέρ του φυλετικού σοσιαλισμού και κατά του καπιταλισμού, όπως «κεφάλαιο και ξένοι φονιάδες ενωμένοι» και άλλα ενάντια σε μπάτσους και πολιτικούς.Η ασφάλεια αλλά και το πολιτικό σύστημα είχε στείλει κάμερες να καταγράψουν τα πρόσωπα, αλλά με έξυπνη κίνηση τακτικής και αυτοπροστασίας τα άτομα απλώθηκαν κατά μήκος του πεζοδρομίου της πλατείας Συντάγματος και στο κάτω μέρος της πλατείας υπήρξαν πηγαδάκια όπου έγιναν πολιτικές ζυμώσεις.

για την συνέχεια στον σύνδεσμο εδώ ...

Η φοροδιαφυγή δεν είναι απλώς ανθρώπινο δικαίωμα, είναι κοινωνική και εθνική υποχρέωση.

γράφει ο Ιφικράτης Αμυράς


Ώσπερ οι Έλληνες Πρόγονοι διετήρησαν την πίστη των εις τους Αθανάτους Θεούς, οφείλουμε σήμερον να διατηρήσουμε την ιερά μας παράδοση κατά των εχθρών οίτινες μας περιβάλλουν.

Η κατοχή του πλούτου δεν ρυθμίζει μόνον τας ανθρωπίνους σχέσεις, δημιουργεί αφέντας και σκλάβους. Αν οι σκλάβοι αποδεκτούν την έννοια της σκλαβιάς ως ηθικήν υποχρέωσιν, αν προσέτι αρχίσουν να καταδίδουν εις τους κατακτητάς όσους σκλάβους επιθυμούν διακαώς την ελευθερίαν, τότε ο κατακτητής δεν χρειάζεται την χρήση κατασταλτικών δυνάμεων. Η δύναμίς του θα εδράζεται εις την περί δικαίου άγνοια των σκλαβωμένων.

Η κλοπή είτε διαπράττεται από άτομο εις βάρος ατόμου, είτε από ωργανωμένη ομάδα ατόμων εις βάρος άλλων ατόμων είναι κλοπή, ασχέτως το πώς την ονομάζουν οι κλέπτες. Ο κλέπτης του πεζοδρομίου αρπάζει περιουσία μή ανήκουσα εις αυτόν, βιαίως. Οι κατακτητές αρπάζουν βιαίως την περιουσία των σκλάβων, και το αποκαλούν «φορολογία».

Ο σκλαβωμένος Έλλην οφείλει να προστατεύσει την περιουσία του ώς υπερασπίζεται την τιμήν της οικογενείας του. Οφείλει να δημιουργεί ένοπλες πολιτοφυλακές αίτινες θα συντρίβουν τις συμμορίες ληστών που εξαπολύει το ψευδοκράτος των μισελλήνων ρωμιών, προκειμένου να ληστέψει τους δυστυχισμένους σκλάβους.

Η προστασία της ιδιωτικής περιουσίας αποτελεί ύψιστο χρέος όλων των Ελλήνων. Αν η προστασία αποκαλείται «φοροδιαφυγή» από τους εχθρούς μας, τόσο το καλύτερο. Η φοροδιαφυγή λοιπόν, αποτελεί ύψιστο χρέος όλων των Ελλήνων. Δια της φοροδιαφυγής προάγεται η εθνική επιβίωση, η εθνική ανάπτυξη και εθνική αλληλεγγύη. Οι Έλληνες δεν είναι φόρου υποτελείς, ως εκ τούτου δεν αναγνωρίζουν την έννοια της φορολογίας, άρα δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της φοροδιαφυγής προς το ψευδοκράτος των κατακτητών. 

Είθισται εις τους διανοουμένους του εχθρού ο όρος φορολογία να ορίζεται ως η βιαία πράξη απαλλοτριώσεως πλούτου από τους ιδιώτας εις όφελος του κράτους. Αλλά η Ελληνική Θρησκεία επιτρέπει και καθαγιάζει την αντίστροφη πράξη. Την απαλλοτρίωση περιουσίας, ανήκουσα εις το κράτος, εις όφελος των πολιτών. Και αυτό ακριβώς είναι η λεγομένη φοροδιαφυγή.

«Φοροδιαφυγή» είναι ο φόρος που επιβάλλουν οι πολίτες σε ένα διεφθαρμένο ανθελληνικό ψευδοκράτος, το οποίο προσπαθεί να εξολοθρεύσει την Ελληνική Φυλή. Η έννοια του φόρου δεν ταυτίζεται μονομερώς με την κρατική εξουσία, ούτε αποτελεί μονόδρομο. Φόρο επιβάλλουν και οι πολίτες προς τα διεφθαρμένα κράτη.

για την συνέχεια στον σύνδεσμο εδώ ...

Για την αντίπερα όχθη ...

Δεν αντέχω άλλα να σας βλέπω έτσι ρε παιδιά! Πληγώνεται η καρδιά μου και κινητοποιούνται τα αλτρουιστικά μου αισθήματα! 

Κατεβάζω βιβλία, ανατρέχω σε ιατρικά παρόμοια περιστατικά, μελετάω τις .... κατραπακιές και τις συνέπειες που αυτές θα έχουν επάνω σας. Βάλλεται η προσωπικότητα σας, το υπαρξιακό σας "είναι", το αγωνιστικό σας παρόν και όλες σας οι προσπάθειες για ένα ... αβέβαιο αλλά σίγουρα ταξικό, μέλλον.


Στο κάτω - κάτω της γραφής ζητήστε βοήθεια! Αναγνωρίζοντας το πρόβλημα, έχετε κάνει το πρώτο βήμα για την λύση του. Δεν το έχετε ακούσει; Μπορεί και να μην φταίτε εσείς που η πλούσια, σε λόγια, ιδεολογική σας κατεύθυνση, ΔΕΝ σας δίνει λύσεις αυτή τη στιγμή. Το οχυρό σας καταρρέει και εσείς παραπατάτε ανάμεσα στο γιατί και στο "πως γίναμε έτσι;"

Σας επιτίθενται (τσ! τσ! δεν αναγνωρίζουν τι τους έχετε προσφέρει! αυτό λέγεται αχαριστία) οι σύμμαχοι - υπηρέτες σας, σας απορρίπτουν αυτοί που μέχρι σήμερα σας ανέχονταν, σας αδειάζει το σύστημα που - κακά τα ψέματα, καιρός να το παραδεχτείτε - εξυπηρετείτε όλον αυτόν τον καιρό.

Η αριστεροθολοκουλτουρικοαναρχικοκάτι αντιεξουσιαστική, επαναστατική βάση της ιδεολογίας σας "μπάζει νερά" που δεν είχατε προβλέψει και αν .... ήμουν ο ψυχολόγος σας θα σας έλεγα:
 

Πηγαίνετε διακοπές! Αλλάξτε παραστάσεις! Δείτε τα πράγματα απεγκλωβισμένοι από την καθημερινότητα - έστω κι αν είναι αγωνιστική! ... Πηγαίνετε διακοπές! Ουπς! γιατί σας σηκώθηκαν οι τρίχες; Είπα κάτι που δεν έπρεπε; 

Εντάξει, το καταλαβαίνω.Οι καιροί είναι δύσκολοι. Για όλους είναι. Δεν υπάρχει διάθεση για διακοπές. Πηγαίνετε κάπου κοντά τουλάχιστον - δεν πειράζει ... και μέχρι το Αγκίστρι καλά είναι ... Που πάτε ρε, παιδιά; Που τρέχετε; Δεν τελείωσα ακόμα ... ε... συγνώμη!
 

Είπα κάτι που σας πείραξε;

Κυνίσκα

Για τον συναγωνιστή που έφυγε νωρίς ...

|
Σήμερα θρηνούμε έναν εκλεκτό μαχητή της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας ...

Σήμερα τα λόγια είναι άσκοπα αλλά οι μνήμες όχι ... 

Με τεταμένη την δεξιά αποχαιρετούμε τον Συναγωνιστή Κώστα που έφυγε τόσο νωρίς ..