Πορεία στο Παρίσι στις 09.05.2012 εις μνήμην του συναγωνιστή Sébastien Dézieu.

Για άλλη μια χρονιά οι Γάλλοι συναγωνιστές δεν θα ξεχάσουν τον  Sébastien Dézieu που δολοφονήθηκε από τους μπάτσους στις 09.05.1994.


Οι «αντιρατσιστές» στηρίζουν το κράτος και τον καπιταλισμό.



του Έσπερου.



Έλληνα προλετάριε εργάτη, εργαζόμενε, αγρότη και μικρομεσαίε, ήρθε η ώρα να σου μιλήσουμε για τον ρόλο των «αντιρατσιστών» - κάθε απόχρωσης και πολιτικής προέλευσης  που τυγχάνουν πολλοί εξ αυτών μέλη αντιλαϊκών κυβερνήσεων, οργανώσεων, κομμάτων, σιωνιστικών κύκλων, μασονικών στοών, ξένων υπηρεσιών και κρατικοδίαιτων ΜΚΟ - και πως επηρέασαν την καθημερινή σου ζωή.



Οι «αντιρατσιστές» είναι αυτοί που στήριξαν την ελεύθερη είσοδο στην πατρίδα μας για τους χιλιάδες λαθρομετανάστες όλα αυτά τα χρόνια. Αδιαφόρησαν πλήρως αν κάποιοι από αυτούς είναι εγκληματίες, άνθρωποι των ιμπεριαλιστών, έμποροι ναρκωτικών ή φορείς μολυσματικών ασθενειών.



Οι λαθρομετανάστες ως γνωστόν όλα αυτά τα χρόνια έφεραν κέρδη  εκατομμυρίων ευρώ στους επιχειρηματίες. Είναι ξεκάθαρο το συμπέρασμα: οι «αντιρατσιστές» βοήθησαν με κάθε τρόπο στο να αυξηθούν  τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου στην πατρίδα μας.










Οι λαθρομετανάστες στην πλειοψηφία τους ενίσχυσαν με την καθημερινή εργασιακή και κοινωνική συμπεριφορά τους την ανασφάλιστη και μαύρη εργασία. Έτσι κέρδισαν και πάλι οι εργοδότες που δεν πλήρωναν τις ασφαλιστικές εισφορές και ανάγκασαν και τους Έλληνες με την σειρά τους να δουλεύουν  χωρίς ασφάλεια για να βρουν την οποιαδήποτε εργασία. 


Οι «αντιρατσιστές» είναι συνυπεύθυνοι σε μεγάλο βαθμό για την τακτική που βούλιαξε τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι «αντιρατσιστές» φέρουν άμεση ευθύνη για τη σημερινή κατάντια σου Έλληνα προλετάριε που δεν μπορείς να εργαστείς ασφαλισμένος. Δηλαδή τα Ελληνόπουλα δεν πρόκειται να πάρουν ποτέ σύνταξη για τα πιο δύσκολα χρόνια της ζωής τους επειδή οι «αντιρατσιστές» ήθελαν να βοηθήσουν τους εργοδότες και το μεγάλο κεφάλαιο. 



Οι «αντιρατσιστές» στηρίζουν την μαύρη εργασία των μεταναστών, που έχει λόγο ύπαρξης στον καπιταλισμό επειδή είναι ανασφάλιστη. Συνετέλεσαν στο να χαθεί ως ένα σημείο και η δωρεάν περίθαλψη των Ελλήνων εργατών. Άρα ο Έλληνας εργαζόμενος σήμερα είναι αναγκασμένος να πληρώνει τα φάρμακα του επειδή οι «αντιρατσιστές» του το επέβαλαν.



Με τη βοήθεια των «αντιρατσιστών» κατάφεραν οι πολυεθνικές να φέρνουν ξένους επιστήμονες από χώρες με μικρότερα μισθολόγια και να τους βάζουν σε θέσεις που θα μπορούσαν να εργάζονται Έλληνες. Άρα τα παιδιά σου, που σπούδασαν και αρίστευσαν ως επιστήμονες, δεν μπορούν να βρουν εργασία επειδή οι «αντιρατσιστές» τους κατέστρεψαν το μέλλον τους.



Οι «αντιρατσιστές» στηρίζουν το παράνομο εμπόριο που προωθούν οι λαθρομετανάστες στους δρόμους. Αυτό ανάγκασε τον Έλληνα να βάλει λουκέτο στο δικό του μαγαζί. Δηλαδή έμεινες άνεργος, δεν μπορείς να ταΐσεις την οικογένεια σου, ψάχνεις για εργασία επειδή οι «αντιρατσιστές» το θέλησαν.


Οι «αντιρατσιστές» σου έκαψαν το μαγαζάκι μικρομεσαίε επειδή δεν πλήρωσες την τοπική αλλοδαπή μαφία για να το σώσεις. Οι «αντιρατσιστές» πουλάνε προστασία σε γειτονιές της Αθήνας. Δηλαδή αν και υποστηρίζουν ότι είναι κατά του καπιταλισμού πουλάνε προστασία για το χρήμα. Αυτοί βοηθούν στο να ανοίξουν μαγαζιά οι ξένοι και κάνουν τα πάντα για να κλείσουν τα μαγαζιά των Ελλήνων.



Οι «αντιρατσιστές» Έλληνα αγρότη σου είπαν ψέματα ! Σου πούλαγαν φούμαρα όταν έλεγαν ότι «αν στα χωράφια σου εργάζονταν μετανάστες το προϊόν σου θα ήταν πιο ανταγωνιστικό» και θα κατάφερνες να το πουλήσεις στις αγορές.



Τα παραδείγματα των πατατοπαραγωγών απέδειξαν ότι οι λαθρομετανάστες δεν βοήθησαν καθόλου στην ανάπτυξη της υπαίθρου. Αντίθετα οι ίδιοι ανέβασαν την εγκληματικότητα στο χωριό σου διότι στην πλειοψηφία τους δεν αγάπησαν ΠΟΤΕ τον τόπο αυτό και γιατί να το κάνουν άλλωστε αφού δεν έχουν κανέναν συνεκτικό δεσμό με αυτή την γη.


Οι «αντιρατσιστές» αν και λένε ότι είναι κατά του κράτους και πιστεύουν στην επανάσταση … αποδείχτηκε ότι είναι ρουφιάνοι της ασφάλειας. Συνεργάζονται με τους μπάτσους για να καρφώνουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Η συνεργασία αυτή τους βοηθά να έχουν ασυλία από τις δυνάμεις καταστολής του κράτους. 


Άρα οι «αντιρατσιστές» όχι μόνο δεν είναι επαναστάτες αλλά στηρίζουν την κρατική εξουσία. Μετά από όλα αυτά εσύ θα κρίνεις Έλληνα πως πρέπει να φερθείς στους «αντιρατσιστές». 


Ένα είναι το σίγουρο, ποτέ και κανένας «αντιρατσιστής» δεν θα καταδικαστεί από τη αστική δικαιοσύνη.




Πάρε λοιπόν την τύχη στα χέρια σου και φέρσου αναλόγως σε  αυτούς που κατέστρεψαν τα όνειρα σου, την οικογένεια σου, την κοινωνία και την πατρίδα !




link: Χέρι - χέρι ... ΣΥΡΙΖΑ και Τουρκική ακροδεξιά !



link: Οι Αυτόνομοι Εθνικιστές στο πλευρό των Ελλήνων αγροτών.





Κυκλοφορεί σύντομα από την OPOS Records ...




Μια νέα δουλειά θα κυκλοφορήσει προσεχώς από τη γερμανική OPOS Records. Πρόκειται για το full length album ενός Έλληνα που θεματικά κινείται γύρω από την οικονομική κρίση στη χώρα, τις προεκτάσεις της στην κοινωνία και τον Αγώνα των Εθνικιστών. 


Ο τίτλος του θα είναι "Once upon a heartbeat" και θα περιλαμβάνει 9 αγγλόφωνα μουσικά κομμάτια που κινούνται ευρύτερα στο χώρο της ροκ και metal, χωρίς να λείπουν και κάποια ακουστικά - μπαλάντες. 




Περισσότερα σύντομα ... 


Ως τότε επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα του, όπου μεταξύ άλλων μπορείτε να ακούσετε ένα μικρό απόσπασμα από το κομμάτι "Freedom for Death".





Η Τάξις.



του Léon Degrelle


Η διατήρησι της «τάξεως», από πολύ καιρό καλύπτει κάθε είδους παλιανθρωπιά.Οι συντηριτικοί καταφεύγουν πίσω από την «τάξι» διότι θέλουν να προστατεύσουν τα πολιτικά τους κεκτημένα.Γι' αυτούς η τάξις συνίσταται στην με κάθε θυσία διατήρησι ενός σκωληκοβρώτου πολιτικού συστήματος.

Γι' αυτούς η τάξις είναι ο κομφορμισμός των κομμάτων, είναι η διατήρησι της αναλογικής των παροπίδων, είναι ο δίχως υπερβολικό θόρυβο διαμοιρασμός των κερδών της εξουσίας, είναι ο φόβος για όλα εκείνα που θα μπορούσαν να μεταβάλουν την προνομιακή τους κατάστασι ακόμη και αν είχαν σαν τίμημα την σωτηρία της πατρίδος ...









Να μιλούμε για τάξι αναφερόμενοι σ' αυτούς τους τύπους του εγωισμού είναι κραυγαλέα υποκρισία. Δεν υπάρχει τάξις — αλλά πρωτογενή και βαθιά αναταραχή — όταν η εκτελεστική εξουσία είναι στο έλεος των clan των μεγαλοεφοπλιστών, όταν δεν τυγχάνει ουδεμίας σταθερότητος και δεν τροχοπεδείται από κανένα αίσθημα ευθύνης, όταν οι νόμοι γεννιούνται βιαστικά από ένα αναρμόδιο κοινοβούλιο, φλύαρο και δολοπλόκο, όταν η διαχείρησις δεν είναι τίποτε άλλο από μια σκονισμένη μηχανή δίχως ζωή και δίχως απόδοσι. Το πολιτικό καθεστώς, που ανεχόμεθα εδώ και 10 χρόνια δεν είναι τάξις αλλά αναρχία: ασυνέπεια των κομμάτων, αντιγνωμίες της κυβερνήσεως, σκουριασμένα γρανάζια της διαχειρήσεως, ανικανότητα να διορθωθούν, να ανανεωθούν.


Η τάξις δεν έχει τίποτε το κοινό μ' αυτές τις πολιτικές αντίκες. Αυτοί που υπερασπίζονται τα ερείπια αυτά στο όνομα της τάξεως είναι δειλοί ή άβουλοι που μέσα στη ζωή του Έθνους και σε κάθε δημιουργική προσπάθεια προτιμούν την μετριότητα ή την αδικία.


Έχουν ένα διαβολεμένο τρόμο της αλλαγής. Το καθεστώς με όλα του τα αδιέξοδα, τα σκοτεινά δρομάκια δεν μπορεί παρά να τους αρέση. Στον κερδοσκοπικό τους συντηρητισμό, ενισχύονται από όλους εκείνους που φοβούνται τους σκονισμένους οικοδόμους και που προτιμούν την αργή αποσύνθεσι της χώρας.


Η υπεράσπισις της τάξεως για ορισμένους συντηρητικούς σημαίνει: να οργανώσουν την προστασία του κοινωνικού εγωισμού και να αντιταχθούν σε μια υγειά , εύρωστη και συνεχώς πιο σύνθετη ανάπτυξι των εργατικών μαζών.


Επιθυμούν να γυρίσουν στην κοινωνική αποτελμάτωσι κάτω από την κάλυψι της τάξεως.Αρνούνται να λάβουν υπ όψιν το ανθρώπινο στοιχείο του εργατικού προβλήματος. Θέλουν να βάλουν τρικλοποδιά σε κάθε πρωτοβουλία....



Ζητούν να αποφύγουν την δημιουργία ενός ικανού κοινωνικού καταστατικού ... Αγνοούν την αξιοπρέπεια και το μεγαλείο της εργασίας, την ευγένεια της εργατικής οικογένειας, τις ανάγκες της, το άγχος της και την ευτυχία που δικαιούται.


Αυτή η περιφρόνησις του λαού και της εργασίας του, αυτή η άγνοια της ψυχής του, αυτή η εγκατάλειψις των καταβροχθισμένων από την ρυπαρότητα εστιών και η σαπισμένη ατμόσφαιρα, αυτή η ολική έλλειψις της υγειονομικής πολιτικής, εδημιούργησαν το πιο βδελυρό των αναταραχών. Μας οδήγησαν στο χείλος της κοινωνικής αβύσσου.


Να παρατείνουμε αυτήν την αναταραχή στο όνομα της τάξεως; Ποτέ. Οι άνδρες της τάξεως για μας, είναι εκείνοι που θα τολμήσουν να ανανεώσουν το κράτος... που θα δώσουν στην εκτελεστική εξουσία, την δυνατότητα, την διάρκεια και την αρμοδιότητα, στις Συντεχνίες, την επεξεργασία οικονομικών και κοινωνικών νόμων, στη διαχείρησι ζωή, εξυπνάδα, υπευθυνότητα.


Οι άνδρες της τάξεως για μας είναι εκείνοι που θα τολμήσουν να απελευθερώσουν την χώρα, την οικονομική και πολιτική ζωή από την δικτατορία του υπέρ καπιταλισμού.


Οι άνδρες της τάξεως είναι για μας εκείνοι που θα αναζητήσουν ακούραστα την καλυτέρευση - υλική και πνευματική - των πεπρωμένων του λαού που θα οικοδομήσουν την οικονομική δικαιοσύνη και θα πλησιάσουν τις τάξεις στην ευημερία, την τιμιότητα και τον Σεβασμό.


Οι άνδρες της τάξεως είναι για μας εκείνοι που θα ξεσηκώσουν όλες τις πνευματικές και διανοητικές δυνάμεις σε θέσι να γαληνέψουν και να ανασυντάξουν τις ψυχές ...


Η τάξις για μας είναι η πρόοδος και η αρμονία. ΄Οχι απραξία αλλά δημιουργία. Προσπάθεια καθημερινή.


Τάξις; Ναι. Αλλά τάξις νέα, για την σωτηρία της χώρας και του λαού.




Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στο Le Pays Reel στις 7 Μαΐου 1937.

Εκλογές 2012: Αποχή !



Οι 'Ελληνες καλούνται ξανά στις κάλπες για να αποφασίσουν ποιος θα τους διαφεντέψει. 'Ενα νέο θέατρο σκιών με πρωταγωνιστές τους κλέφτες της πολιτικής ζωής και κομπάρσους τους ψηφοφόρους λαμβάνει χώρα στον τόπο μας και το τέλος του έργου δεν προμηνύεται ευχάριστο. Η κάλπη ως "υπέρτατος κριτής" και εκφραστής της "βούλησης του λαού" θα βγάλει και πάλι ως νέο πρωθυπουργό ενός ήδη διαλυμένου και διεφθαρμένου κράτους, έναν εκ των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων. 


Οι περισσότεροι συμπατριώτες μας δε φαίνονται να ξυπνούν από το χρόνιο λήθαργό τους ούτε τώρα που θίγεται άμεσα το προσωπικό και το οικονομικό τους συμφέρον. Η εθνική και κοινωνική απαξίωση και ταπείνωση ενός ολόκληρου έθνους, κατά τα τελευταία σαράντα τουλάχιστον έτη διακυβέρνησης της χώρας μας από τα μέλη και τους φορείς της οικογενειοκρατίας, είτε παραβλέπονται στο βωμό μιας κάποιας αόριστης "δημοκρατικότητας" και "ελευθερίας του λόγου", είτε δεν υφίστανται καν για κάποιους άλλους οι οποίοι εγωιστικά και διακατεχόμενοι από άκρατο ατομικισμό κοιτάζουν μονάχα τη δική τους βολή και άνεση. 


Αναλογιστείτε μόνο πώς θα χαρακτηριστεί κάποιος αν τολμήσει να ασκήσει την παραμικρή κριτική εναντίον του δημοκρατικού πολιτεύματος. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός πως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, οι δύο δηλαδή κύριοι υπαίτιοι της κατάντιας μας, συνεχίζουν σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις να μην πέφτουν κάτω από το 25-30 % συνολικά, παρά τα όσα έχουν διαπράξει εις βάρος του ελληνικού έθνους. Δυστυχώς οι 'Ελληνες δεν έχουν σταματήσει να εθελοτυφλούν και να δέχονται απαθέστατα τις αποφάσεις που άλλοι παίρνουν γι' αυτούς. 


Οι ρίζες τους ραγιαδισμού και της υποδούλωσης σώματος και πνεύματος είναι πολύ βαθειές και μάλλον χρειάζεται ένα ισχυρό σοκ στους περισσότερους συμπατριώτες μας, έτσι ώστε αυτές να ξεριζωθούν μια και καλή. Το σοκ αυτό,όπως αποδεικνύεται, δεν ήταν η προσχώρηση ή καλύτερα η παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ και τα κοράκια της τρόικας, όπως δεν ήταν και το ξεπούλημα του κυπριακού Ελληνισμού,το σκάνδαλο Κοσκωτά, τα 'Ιμια, το χρηματιστήριο, τα ομόλογα, η Siemens, το Βατοπέδι και όλες οι άλλες αμαρτίες του πολιτικού κατεστημένου. Φαίνεται πως το βαρέλι έχει ακόμα αρκετό περιθώριο μέχρι τον πάτο προς τον οποίο βυθιζόμαστε ολοταχώς.


για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Straightline - Act for a new generation (download)




Straightline - Act for a new generation (download)






Έπειτα από ενάμισι χρόνο από την κυκλοφορία του cd μας "Act for a new generation", οι 1.000 κόπιες σχεδόν εξαντλήθηκαν. 


950 cd μας ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο, μέσω 40 εταιρειών διανομών και πολλών συντρόφων που βοήθησαν προς αυτή την κατεύθυνση. 


Σας ευχαριστούμε όλους που μέσω της στήριξης στην μπάντα, βοηθάτε ένα μικρό κομμάτι της ελληνικής σκηνής να προχωρήσει.


Η δουλειά μας πλέον και επίσημα τίθεται στη διάθεση του καθενός, μέσω ελεύθερου download:




Συντροφικούς χαιρετισμούς,


Straightline


Σκέψεις ενός αυτόνομου συναγωνιστή σχετικά με την αυτοκτονία στο Σύνταγμα.



του Jihad.



Δημήτριος Χριστούλας συνταξιούχος φαρμακοποιός ετών 77. Άλλος ένας συμπατριώτης μας που αυτοκτόνησε εξαιτίας της  καπιταλιστικής κατοχής που επέβαλαν οι Ιουδαίοι τραπεζίτες και οι ντόπιοι συνεργάτες τους. Άλλος ένας στους καταλόγους με τα εκατοντάδες ονόματα αυτών που δεν άντεξαν την καθημερινή μάχη τα τελευταία χρόνια, και έβαλαν άδοξα τέλος στη ζωή τους εξαιτίας της τρόικας του ΔΝΤ.



Σύμφωνα με το περιβάλλον του ο ίδιος δήλωνε αριστερός. Αδιαφορώ έως ένα σημείο αν ήταν μέλος του Ανταρσυα,  του Συριζα  ή ακόμα και  του ΚΚΕ. Αδιαφορώ πλήρως για τα γραπτά του σχετικά με τον Στρατηγό Γεώργιο Τσολάκογλου και τον ιδρυτή του Φασισμού Benito Amilcare Andrea Mussolini καθώς και για την επιλογή του να αποτεφρωθεί στην Βουλγαρία. Σίγουρα αυτοί που αγνοούν λόγω συμφερόντων ή λόγω παρωπίδων  τα βασικά στοιχεία της ιστορίας δεν μπορούν να κρίνουν με αντικειμενικότητα τα 2 αυτά πρόσωπα.



Ο κυρ Δημήτρης όπως τον αποκαλούν πολλοί,  δυστυχώς στα 77 του δεν είχε καταλάβει ότι ο εχθρός από το ’45 και μετά δεν είναι άλλος παρά  η ίδια η Δημοκρατία και ο συρφετός που την υπηρετεί. Ανάμεσα στους υπηρέτες της, είναι η αστική αστυνομία και ο αστικός στρατός. Δεν είχε καταλάβει επίσης ότι οι σύντροφοι του στην πλειοψηφία τους σήμερα είναι και αυτοί βαστάζοι του καθεστώτος με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Την ίδια στιγμή που η δημοκρατία είναι πιο άμεση από ποτέ και προπηλακίζει μέσω των δυνάμεων των ΜΑΤ από μικρά παιδιά και ανάπηρους μέχρι νεολαίους και γέροντες, ο δικός του ιδεολογικός χώρος  αρνούμενος να δει την πραγματικότητα ουρλιάζει στο Σύνταγμα για ακόμα περισσότερη και μάλιστα άμεση δημοκρατία !




Τέλος δεν είχε καταλάβει ότι είναι άλλο να αντιστέκεσαι ένοπλος και στο τέλος να παίρνεις μαζί σου στον θάνατο και τον εχθρό - όπως οι ηρωικοί Kamikaze και οι Εθνικοσοσιαλιστές πιλότοι της αεροπορικής μοίρας  "Λεωνίδας" KG 200 - και άλλο να φεύγεις μόνος και μέσα στην απόγνωση ακριβώς απέναντι από το στρατηγείο του εχθρού χωρίς να του προκαλέσεις την  παραμικρή απώλεια …




Ναι, σίγουρα κάποιοι τον μακαρίτη Δημήτριο Χριστούλα θα σπεύσουν να τον προβάλλουν ως ήρωα. Εμείς όμως δεν παρασυρόμαστε από συναισθηματισμούς και επικοινωνιακά τεχνάσματα των μέχρι εχτές οπαδών του Χότζα και του Πολ Ποτ και σήμερα γραβατομένων υπεύθυνων των μέσων μαζικής αποβλάκωσης. Αν παρασυρόμασταν άλλωστε δεν θα δηλώναμε ευθέως εχθροί του καθεστώτος Ριζοσπάστες Εθνικιστές / Εθνικοσοσιαλιστές και αμετανόητοι νεοφασίστες.



Κάποιοι άλλοι όμως που την ίδια στιγμή που «ψάχνουν»  για ήρωες και αυτή την φορά τον βρίσκουν στο πρόσωπο του Χριστούλα - ευτυχώς για αυτούς - παράλληλα  γράφουν με σπρέι πάνω στο άγαλμα του Γέρου του Μωριά στην Σταδίου … «Όχι στους ήρωες» ! Είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια άλλωστε για αυτούς  ότι ο αυτόχειρας στο τελευταίο σημείωμα του κάνει λόγο για πατρίδα και για εθνικούς προδότες … και όμως αυτοί που σήμερα τάχα τον τιμούν και τον θυμούνται αυτοπροσδιορίζονται και οι ίδιοι ως εθνικοί προδότες σε πολλές πορείες και εκδηλώσεις τους! 




Η ιδεολογική ανεπάρκεια και ο συνεχής κοινωνικός κομπλεξισμός υπήρξε πάντα χαρακτηριστικό της ευρύτερης αριστεράς. Φυσικά από την άλλη μεριά το χαρακτηριστικό της δεξιάς παρέμενε ένα και μοναδικό: η δουλοπρέπεια απέναντι στον υπερατλαντικό παράγοντα.



Δεν νιώσαμε καμιά ιδιαίτερη συγκίνηση που τα μμε μας πρόβαλλαν ότι η κόρη του θανόντος υπήρξε συντρόφισσα της κυρίας Σακοράφα - η οποία υπηρέτησε πιστά το ΠΑΣΟΚ επί 30 χρόνια παρακαλώ  - και μέλος της πρωτοβουλίας για την Γάζα. Παρόλο που εδώ και χρόνια δηλώνουμε αλληλέγγυοι και μάλιστα στην πράξη στον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων απέναντι στο Σιωνιστικό κτήνος χωρίς να το επιδιώξουμε αναρωτηθήκαμε για μια στιγμή. Πότε θα υπάρξει ένα καράβι για τους εγκλωβισμένους της κατεχόμενης Καρπασίας στην Κύπρο ; Πότε θα υπάρξουν ανάλογες πρωτοβουλίες από την αριστερά για τα χωριά της Βορείου Ηπείρου ; Η απάντηση είναι γνωστή άλλωστε σε όλους.




Με εξαίρεση την ομάδα του Καραμπελιά και τους συντάκτες του «Ρήξη / Άρδην»  - με τους οποίους διαφωνούμε σε πολλά  - όλοι οι άλλοι «σύντροφοι» κλείνουν τα μάτια μπροστά στην αλήθεια και αγνοούν επιδεικτικά τις εκκλήσεις της μειονότητας στην βόρεια ήπειρο, το δράμα των Ελλήνων σε Ίμβρο Τένεδο και Καρπασία ή ακόμα πιο μακριά τις καθημερινές ανάγκες των Ελλήνων  της κοινότητας των Καλάς. Αλλά όλα αυτά είναι μια άλλη ιστορία.



Αυτό που βγαίνει ως συμπέρασμα από το γεγονός της αυτοκτονίας είναι ότι ένας άνθρωπος που δήλωνε αποφασισμένος να διαμαρτυρηθεί,  διεθνιστής και αντιφασίστας - σύμφωνα πάντα με το περιβάλλον του - δεν είχε την ψυχική δύναμη στα 77 έτη του βίου του και ελάχιστα λεπτά πριν τον θάνατο να σημαδέψει συμβολικά έστω προς το πορνείο του κοινοβουλευτισμού ή να προσπαθήσει να τιμωρήσει αυτοπροσώπως τους προύχοντες του παρλιαμενταρισμού.




Είναι τόση η δύναμη της δημοκρατίας που την περιγράφει ο Γάλλος Φασίστας Robert Brasillach ως «ψυχορραγούσα παλιά πουτάνα, η βλογιοκομμένη παλιοβρώμα, που μυρίζει το πατσουλί και την κολπίτιδα» που επηρεάζει ακόμα και αυτούς που την αμφισβητούν έστω και από μια άλλη ματιά …




Ένας λαός που 38 χρόνια δεν έχει καταφέρει να αλλάξει μυαλά και να αμφισβητήσει την ρίζα της τυραννίας που έχει όνομα και λέγεται  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν είναι και ικανός την κρίσιμη στιγμή να πράξει το αυτονόητο. Θα συνεχίσει να δέχεται τον εμπαιγμό να αλληθωρίζει προς κάθε τι άλλο παρά προς τον κύριο στόχο και τον άμεσο εχθρό.



Η μαρξιστική αριστερά θα καπηλευτεί για ψηφοθηρικούς λόγους το όνομα του και θα φορέσει την μάσκα του φιλολαικού προσωπείου για πολλοστή φορά. Δεν είναι τυχαίο ότι ελάχιστες μόνο ώρες μετά την αυτοκτονία ο χώρος γύρω από το σύνταγμα αλλά και στο σημείο που βρέθηκε η σορός είχε γεμίσει τρικάκια από την παρέα του Πέτρου Κωνσταντίνου. Δεν είναι επίσης καθόλου τυχαίο ότι την ίδια ώρα που καλούσαν στο indymedia «να κατέβει ο λαός» κάποιοι νοιάζονταν περισσότερο για το αν υπάρχουν στο σημείο αυτοκτονίας ελληνικές σημαίες και φασίστες (!) ….



Καπηλεία και αηδία νιώσαμε για όλα αυτά ακόμα και αν ο Χριστούλας δεν ήταν «δικός» μας. Δυστυχώς για αυτούς στο σημείο που αυτοκτόνησε ο σύντροφος (;) τους υπάρχουν και ελληνικές σημαίες τις οποίες άφησαν απλοί έλληνες πολίτες ως ένδειξη εθνικής ενότητας. Από την άλλη  πολλοί συναγωνιστές μας φυσικά δεν φοβούνται ούτε στο ελάχιστο να κατέβουν στο κέντρο των Αθηνών εδώ και πολλούς μήνες και να πρωταγωνιστήσουν στις οδομαχίες απέναντι στα ένστολα σκυλιά του σιωνιστικού καθεστώτος.




«Σύντροφοι» ποτέ δεν ξέρετε ποιος είναι στον δρόμο της οργής ακόμα και δίπλα σας με διαφορά μερικών μέτρων  … οι αυτόνομοι εθνικοσοσιαλιστές πλέον είναι παντού και πάντα μέσα στις εξελίξεις με κύριο στόχο την ανατροπή του καθεστώτος όσο και αν αυτό σας ενοχλεί.




Εμείς δεν θεωρούμε τον Χριστούλα ήρωα όπως λένε πολλοί για αυτόν, γιατί απλά η δική μας Ιδεολογία δίνει στην λέξη αυτή το πραγματικό νόημα της όταν ταιριάζει κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Ναι ήρωας ήταν ο αντάρτης πόλεων και εθνικιστής Γρηγόρης Αυξεντίου που πολέμησε με νύχια και με δόντια απέναντι σε χιλιάδες Άγγλους στρατιώτες και έπεσε νεκρός με το αυτόματο στο χέρι μετά από έναν τιτάνιο αγώνα.



Ήρωας ήταν και ο Θεόφιλος Γεωργιάδης αυτός ο αληθινός σοσιαλιστής Πατριώτης  που πολλοί θαμώνες του Indymedia όχι μόνο δεν γνωρίζουν αλλά και στο σύνολο της η «αριστερά»  -  που μέχρι προχτές δήλωνε ότι  θυμόταν και στήριζε τον αγώνα του PKK στα λευκά κελιά της Τουρκίας - αρνείται να αναγνωρίσει ως σύμβολο του αντικατοχικού αγώνα σε Ελλάδα και Κύπρο. Ο εν λόγω αριστερός πατριώτης αντάρτης πολέμησε στα βουνά του Κουρδιστάν απέναντι στον Κεμαλισμό και δολοφονήθηκε από την ΜΙΤ στην Λευκωσία.




Τέλος αγαπητοί σύντροφοι και «σύντροφοι» σίγουρα ο Χριστούλας δεν θα μείνει στην ιστορία μόνο για την επιλογή του να αυτοκτονήσει με ένα πιστόλι στο κέντρο της τερατούπολης, αρνούμενος να προσπαθήσει έστω να τιμωρήσει ο ίδιος τους ηθικούς αυτουργούς ως μια πράξη εξιλέωσης για τις ευθύνες της γενιάς του. Άλλωστε η δική του γενιά φέρει την κύρια  ευθύνη για την επικράτηση της αστικής δημοκρατία που φέρνει πάντα την καταστροφή και τον θάνατο στον Λαό και την Πατρίδα. Θα μείνει ως ο πρώτος αριστερός μετά την μεταπολίτευση που στο φέρετρο του οι Μαρξιστές (;) φίλοι και σύντροφοι του είχαν το θράσος να ακουμπήσουν το κουρελόπανο των δυτικόφιλων ανταρτών  της Συρίας και κανείς από τους παρευρισκόμενους να μην αντιδράσει για αυτό !




Είναι το σύμβολο ενός ένοπλου «κινήματος» που στηρίζουν με όπλα και χρήματα όλες οι δυτικές καπιταλιστικές δυνάμεις και οι πουλημένοι εμίρηδες της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ. Είναι το λάβαρο μιας «εξέγερσης» που υπηρετούν τα βάρβαρα τομάρια της ουαχαμπίτικης σέκτας και πατρονάρουν οι αμερικανόφιλοι οπλαρχηγοί της Λιβύης. Εκεί λοιπόν στο Α΄ νεκροταφείο για άλλη μια φορά η πλειοψηφία της «ελληνικής» αριστεράς έδειξε το πρόσωπο της. Αρνήθηκε να βάλει στο φέρετρο την ελληνική σημαία  ή έστω το κόκκινο λάβαρο των Μπολσεβίκων όπως θα ήταν φυσικό αφού ο νεκρός υπήρξε Κομμουνιστής,  και εναπόθεσε αντί αυτών το σύμβολο των φιλοκαπιταλιστών  μισθοφόρων δολοφόνων της Συρίας !




Όπως γράφουν κάποιοι αριστεροί πατριώτες:



«Μας πόνεσε η εικόνα του φέρετρου που ήταν καλυμμένο με την σημαία της Συρίας. Γιατί η σημαία της Συρίας; Γιατί όχι η Ελληνική; Για την Συρία έγραψε στο σημείωμά του; Για αυτή έδωσε τέλος στη ζωή του; Για αυτή θα έπαιρνε το καλάσνικοφ;



Όπως και να έχει ο κόσμος τίμησε τον Δημήτρη Χριστούλα, όπως του άξιζε, εμείς όμως φύγαμε από την κηδεία με ένα σφίξιμο στο στομάχι γιατί πάντα θα υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι θα προσπαθούν να εκμεταλλευτούν ακόμη και το μεγαλείο της ψυχής κάποιων που χύνουν το αίμα τους για αυτή τη χώρα»




Όσο για τα έμμισθα κοράκια της δημοσιογραφίας που έσπευσαν να χαρακτηρίσουν τον Δημήτριο Χριστούλα ως «φαιοκόκκινο αγανακτισμένο» και «οπαδό του Σαντάμ και του Καντάφι» τους ενημερώνουμε ότι το εν λόγω άτομο δεν ήταν ένας από εμάς και αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Άλλωστε οι «φαιοκόκκινοι» Φασίστες όχι μόνο δεν θα κάνουν την χάρη στους εξουσιαστές να επιλέξουν  την μοναχική αυτοκτονία στο Σύνταγμα αλλά θα πρωταγωνιστήσουν στην εθνικολαϊκή εξέγερση που θα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμα της.




Απέναντι στα έμμισθα τσιράκια της φιλοσιωνιστικής «αριστεράς», απέναντι στα υψωμένα κουρέλια των φιλοσιωνιστών μισθοφόρων της Συρίας, απέναντι στα γνωστά ποντίκια των μέσων μαζικής αποβλάκωσης δηλώνουμε αμετανόητοι Σοσιαλιστές και Φασίστες και υπερασπιζόμαστε τα μελανοπόρφυρα λάβαρα της επανάστασης !




link: Προς τον Πέτρο Κωνσταντίνου: Διεθνιστή σε περιμένουμε στα στενά της Δαμασκού !










 το σύμβολο των φιλοσιωνιστών μισθοφόρων πάνω στο φέρετρο του Δημητρίου Χριστούλα !

Αναγραφή συνθημάτων από Αυτόνομους συντρόφους των Αθηνών (31.03.2012)


Ενημερωτική δράση στη Νεάπολη Κοζάνης.








Την Κυριακή 1 Απριλίου, κλιμάκιο συναγωνιστών πραγματοποίησε ενημερωτική δράση στη Νεάπολη, σχετικά με τη δημιουργία κέντρου φύλαξης λαθρομεταναστών. Η ανταπόκριση του προβληματισμένου και αγανακτισμένου κόσμου ήταν θερμή. 


για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Μερικές σκέψεις ενός Αυτόνομου συναγωνιστή για το «πανηγυράκι» της δημοκρατίας …




του Ακρίτα.


Οι εκλογές, αυτό το «πανηγυράκι» της δημοκρατίας πλησιάζουν ...  Ήρθε λοιπόν η ώρα να παραθέσουμε κάποιες πρώτες σκέψεις για αυτές. Υπογραμμίζουμε την λέξη σκέψεις για να κάνουμε σαφές και στον πλέον κακοπροαίρετο πως ο «Μαύρος Κρίνος» ως αυτόνομη συλλογικότητα Εθνικιστών / Φασιστών / Εθνικοσοσιαλιστών δεν επιβάλει μια γραμμή από τα πάνω, αλλά δίνει τροφή για σκέψη στους αναγνώστες του. Το τι θα κάνουν στο άμεσο μέλλον, πως θα το κάνουν και εάν θα το κάνουν είναι δικό τους θέμα και μόνο …


Εξάλλου αν επιβάλαμε στον οποιονδήποτε μια συγκεκριμένη άποψη δεν θα ήμασταν Αυτόνομοι Εθνικοσοσιαλιστές και Φασίστες αλλά ακροδεξιοί της χειρότερης μάλιστα μορφής. Ειρήσθω εν παρόδω να θυμίσουμε πως τα άρθρα που δημοσιεύονται στο «Μαύρο Κρίνο» δεν εκφράζουν σε καμιά περίπτωση το σύνολο της συντακτικής ομάδας.











Και διαβάζουμε:



«Η Φύση στην Ολότητα της είναι το επίκεντρο της Κοσμοθεωρίας μας.

Πιστεύουμε στον Φυλετικό Ανθρωπισμό και προστατεύουμε την ποικιλία που η ίδια η Φύση δημιούργησε.

Θεωρούμε το Έθνος ως την Φυλή εν συνειδήσει και φροντίζουμε για την πλήρη ανάπτυξη του σε κάθε επίπεδο.

Υποστηρίζουμε μία Πολιτεία - την παρούσα νομική έκφραση του Έθνους - που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα του σε κάθε επίπεδο, ενώ όλες της οι εξουσίες θα πρέπει να νομιμοποιούνται άμεσα από την Λαϊκή Κοινότητα.

Αντιμετωπίζουμε την οικονομία ως υπηρέτη του Λαού και όχι το αντίστροφο δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στην αυτάρκεια της Πολιτείας στα βασικά υλικά αγαθά που απαιτούνται για την επιβίωση της Λαϊκής Κοινότητας και η οποία (Λαϊκή Κοινότητα) κατέχει και ελέγχει τους στρατηγικούς τομείς της παραγωγής

Προστατεύουμε την ατομική ιδιοκτησία - και ιδιαίτερα την μικρή και μεσαία - στο βαθμό που αποτελεί αποτέλεσμα τίμιας εργασίας.

Στεκόμαστε με σθένος υπέρ μιας πλήρους ανεξιθρησκείας στο βαθμό που η θρησκεία αυτή δεν στρέφεται εναντίον των συμφερόντων της Φυλής, του Έθνους, της Λαϊκής Κοινότητας και της Πολιτείας.

Παλεύουμε για μια πορεία επιστροφής από τις μεγαλουπόλεις στην γεμάτη μαγεία και ζωτικότητα Ελληνική ύπαιθρο.

Πιστεύουμε σε μια Λαϊκή Κοινότητα καθολικά ένοπλη και σε έναν Λαϊκό Εθνικιστικό Στρατό.

Θέλουμε μια νεολαία μορφωμένη, υγιή, γυμνασμένη που θα ανακαλύπτει εκ νέου και διαρκώς την μαγεία του Κόσμου»


Οποιοσδήποτε μοιράζεται μαζί μας αυτές τις βασικές ιδεολογικές αρχές είναι συναγωνιστής, ανεξαρτήτως το που ανήκει πολιτικά ο ίδιος ή την πολιτική για την οποία αγωνίζεται. Πολιτική είναι ο τρόπος με τον οποίο υλοποιούνται οι Ιδέες που έχουμε για τον Κόσμο και υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις για τον τρόπο με τον οποίο αυτές (οι Ιδέες) θα εφαρμοστούν. Εξαιρούνται φυσικά όλοι εκείνοι που έχουν ρουφιανέψει, εξαπατήσει ή εκμεταλλευτεί ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο έχουν βλάψει συναγωνιστές ή την Ιδέα. 


Αυτοί κάποια στιγμή να είναι σίγουροι πως θα βρεθούν απέναντι μας. Για να μην «τριγυρνάμε» λοιπόν γύρω από το θέμα χωρίς να θέτουμε «το δάκτυλο επί των τύπων των ήλων» το βασικό ζήτημα είναι η στάση μας απέναντι στις εκλογές.



Ξεκινάμε με την παραδοχή πως η (κοινοβουλευτική) Δημοκρατία δεν είναι η λύση για την διακυβέρνηση του Έθνους, ποτέ δεν ήταν και ούτε και θα γίνει. Επίσης δηλώνουμε πως έχουμε την δύναμη του χαρακτήρα να απλώνουμε το χέρι ακόμη και σε ανθρώπους που μας ειρωνεύτηκαν, συκοφάντησαν ή συγκρούστηκαν μαζί μας, αν το συμφέρον της Πατρίδος το απαιτεί. 


Θεωρούμε τους εαυτούς μας πολύ κατώτερους από τον «Γέρο του Μοριά» που βρέθηκε από το κάτεργο στην αρχιστρατηγία των Ελλήνων καταδεχόμενος να συνεργαστεί με τους διώκτες του.



Κάποιοι λοιπόν πιστεύουν πως η κάθοδος στις εκλογές είναι ο μόνος δρόμος για την σωτηρία της Πατρίδος. Τα επιχειρήματα τους είναι πολλά και ενδιαφέροντα. Θεωρούν ας πούμε πως μια κοινοβουλευτική εκπροσώπηση θα «νομιμοποιήσει» το κίνημα, θα του δώσει υποχρεωτικά πρόσβαση σε ΜΜΕ , θα του «ανοίξει πόρτες» κλπ.


Εν τέλει η συζήτηση καταλήγει πως και η Ιστορική εμπειρία καταδεικνύει πως τα πλέον σημαντικά κινήματα του μεσοπολέμου (Ιταλία, Γερμανία κ.α.) ανέλαβαν την εξουσία διαμέσου της κοινοβουλευτικής οδού και όχι των ένοπλων κινημάτων που επιχείρησαν (πορεία προς την Ρώμη, κίνημα της μπυραρίας κλπ).



Όλοι αυτοί οι συναγωνιστές λησμονούν πως οι εκλογές του ‘24 και του ‘33 επιβεβαίωσαν μια κατάσταση που είχε ήδη επιβληθεί στο δρόμο. Μερικά εκατομμύρια μελών και ακτιβιστών εγγυούνταν πως οι εκλογές ήταν μια τυπική διαδικασία. Αν αυτό δεν ίσχυε οι αντίπαλοι θα τους απέκλειαν από τις εκλογές ή θα τις καταργούσαν. Η ισχύς του Κινήματος τότε ήταν τέτοια που ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορούσε να τους σταματήσει. 


Αλλά και πάλι δεν ήταν όσο έπρεπε αρκετή για να υπάρχει αρκετό στελεχειακό δυναμικό σε ποιοτικό και ποσοτικό επίπεδο για να επανδρωθούν με επάρκεια όλες οι κρίσιμες θέσεις. Αυτό οδήγησε σε πολυποίκιλους συμβιβασμούς με ανθρώπους των παλαιών καθεστώτων, συμβιβασμοί  που μάλιστα πληρώθηκαν αργότερα με πολύ πικρό τρόπο καθώς και με θυσίες ηρώων που κατηγορήθηκαν αδίκως για να δικαιωθούν κατόπιν, όταν η κατάσταση είχε σταθεροποιηθεί.



Μελετώντας λοιπόν την Ιστορία θα πρέπει να αναρωτηθούμε: αν αυτή την στιγμή το καθεστώς «τρελαινόταν» και αποφάσιζε να παραδώσει την εξουσία στους εθνικιστές, αυτοί θα ήταν σε θέση να την αναλάβουν ; Σαφέστατα και όχι αφού το Κίνημα βρίσκεται σε μετέωρα βήματα και δεν μπορεί καλά καλά να σταθεί όρθιο από μόνο του, πολύ δε περισσότερο δεν είναι σε θέση να σηκώσει στις πλάτες του το φορτίο της Πατρίδος.


Συνυπολογίζοντας ταυτόχρονα πως σήμερα οι συνθήκες είναι πολύ πιο δύσκολες από πλευράς ασφυκτικού κρατικού (και παρακρατικού) ελέγχου της καθημερινότητας μα και μιας ιδεολογικής «ασφυξίας» του Λαού που έχει επιβληθεί από τους εχθρούς της Ιδέας είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί η οικοδόμηση μιας αυτόνομης πρότασης (που σημαίνει την οικοδόμηση μιας «παράλληλης πραγματικότητας») είναι η μόνη ρεαλιστική πρόταση σε αυτή τη φάση.



Οπότε το συμπέρασμα είναι απλό: η συμμετοχή σε εκλογές είναι σπατάλη δυνάμεων και μόνο.


Τα πάντα φυσικά θα τα κρίνει η ίδια η αμείλικτη πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση, την κρίσιμη ώρα, όλοι οι Τελευταίοι Πιστοί θα βρεθούν να μάχονται πλάι πλάι ...

Η Αυτονομία σώζει ζωές ...




Όσο και αν δυσκολεύονται κάποιοι να το πιστέψουν η αυτονομία σώζει ζωές !


Τι θέλω να πω με αυτό ; 


Όσοι επιλέξαμε το δρόμο της αυτόνομης δράσης,τον επιλέξαμε διότι είναι ανούσιο να βασίζουμε τη σωτηρία του έθνους σε πρόσωπα τα οποία περιμένουν τη ψήφο μας εκείνη τη συννεφιασμένη Κυριακή !


Σιχαθήκαμε τους 'εθνοσωτήρες' και να βλέπουμε τους δικούς μας ανθρώπους καταρρακωμένους να λένε "έχουμε τελειώσει σαν χώρα και σαν Έλληνες" ! 


Η ελπίδα για σωτηρία τρέφεται καθαρά από μας τους ίδιους και όχι από τρίτους ! 


Η λευτεριά καταχτιέται, δε χαρίζεται από άλλους, όπως έλεγε ο πνευματικός μας πατέρας Ίων Δραγούμης. 


Οι νέοι εθνικιστές να οργανωθούν κατά τόπους και να παλέψουν διαπερνώντας κάθε φραγμό χωρίς δισταγμό και να μη πέφτουν θύματα της εμετικής ακροδεξιάς και συνάμα στον ιστό της αράχνης που είναι το ίδιο το σύστημα.


Όσοι θεωρούν τα παραπάνω μπούρδες, αυτοί θα κοιμούνται με εφιάλτες που θα τους προκαλέσουμε εμείς οι ίδιοι, μιας και εμάς δε μας αρέσει ο ύπνος.



ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !   




ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ !






H Νέα Πατρίδα στο μπλόκο της Νεάπολης.









Παρέμβαση των Αυτόνομων Εθνικιστών της Κοζάνης.



για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...