Επιμέλεια και
οργάνωση συνέντευξης: Λυκούργος
Κυκλοφόρησε πριν
από λίγο καιρό ο νέος δίσκος των TourdeForce, το “Jedem Das Seine”.Το όνομα του συγκροτήματος μάλλον
άγνωστο στους περισσότερους από όσους ενδεχομένως θα
διαβάσουν τη συνέντευξη που ακολουθεί. Μουσικά σίγουρα όχι το είδος που οι πιο πολλοί από εμάς προτιμούμε… Ο Christian Ryder, ιθύνων νους της μπάντας, έχει τη
δυνατότητα να μετουσιώνει τη μουσική του σε κάτι ξεχωριστό, με συνθέσεις που
καταφέρνουν να περνάνε έξυπνα τα όσα
θέλει να πει. Εμπνεόμενος από την pop κουλτούρα, τον κινηματογράφο, την ψυχολογία, την κοινωνιολογία και όχι μόνο, καταφέρνει να συνδυάσει διαφορετικά
στοιχεία δημιουργώντας κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον και ιδιαίτερα πρωτότυπο. Ιστορικές
αναφορές στην Eθνικοσοσιαλιστική
περίοδο και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο … καθώς και σε συγκεκριμένα ζητήματα που η σύγχρονη «πολιτικά ορθή» δημοκρατική
τυραννία απαγορεύει την οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση ... παραλληλισμοί με
τη σημερινή κοινωνία και τα προβλήματα της … ένα όχι εύκολο εγχείρημα, ειδικά
όταν απευθύνεσαι σε λοβοτομημένους και προγραμματισμένους «ανθρώπους». Mπορέσαμε
να εξασφαλίσουμε μια συνέντευξη με τον Christian Ryder ο οποίος δέχτηκε με πολύ χαρά να μας
μιλήσει. Ευγενικός και πολύ φιλικός απάντησε σε όσα ερωτήματα του θέσαμε.
1. Δώσε
μας ένα σύντομο βιογραφικό του συγκροτήματος. Πότε δημιουργήθηκε, πως προέκυψε
το όνομα και πόσες κυκλοφορίες έχεις στο ενεργητικό σου.
Christian Ryder: Οι TourdeForce σχηματίστηκαν στο Μπέργκαμο (Βόρεια Ιταλία), το 2004. Το «TourdeForce” (άθλος) ηχούσε δυναμικό ως όνομα μίας synthpop/electrowave μπάντα, παράλληλα όμως έχει και μια
ελαφρώς αρνητική έννοια : o μέσος άνθρωπος ζει κάτω από μια συνεχή πίεση και αντιμετωπίζει
ένα καθημερινό αγώνα για επιβίωση. Οι TourdeForce έχουν
αρκετές κυκλοφορίες στο ενεργητικό τους, θα πρότεινα ωστόσο τα εξής τρία
άλμπουμ : To ”Omnes Feriunt, Ultima Necat” (2007), το “Colours in Life”
(2010) και το - περισσότερο «σκοτεινό» -
“Jedem das seine”, την νέα μας κυκλοφορία.
2. Πως
θα προσδιόριζες το μουσικό στυλ της μπάντας.
Christian Ryder: Η μουσική των TourdeForce έχει επιρροές από ετερογενή μουσικά ρεύματα του
παρελθόντος. Πολλοί την προσδιορίζουν ως synthpop, άλλοι ως futurepop, ebm ή industrial. Εγώ
προτιμώ να την χαρακτηρίζω ως “electronic-wave”.
3. Ας
μιλήσουμε συγκεκριμένα για τη τελευταία κυκλοφορία σας με τον … όχι ιδιαίτερα «εμπορικό»
τίτλο «Jedem Das Seine»
(σ.σ σύνθημα στην πύλη του στρατοπέδου συγκεντρώσεως στο Μπούχενβαλντ, που σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει : «Ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει»)
Πως προέκυψε η ιδέα για το συγκεκριμένο τίτλο; Nα υποθέσω ότι υπήρξαν αντιδράσεις για την επιλογή αυτής της
ονομασίας;
Christian Ryder: Η προέλευση αυτής της φράσης είναι το
λατινικό «Unicuique suum»
, η γερμανική απόδοση του φράσης αυτής είχε τοποθετηθεί στη πύλη του
στρατοπέδου Buchenwald. Kατά
καιρούς, το κεντρικό εβραϊκό συμβούλιο της Γερμανίας έχει κατηγορήσει εταιρείες
όπως τις Nokia, REWE, Burger King,
Tchibo, It και Merkur Bank για τη χρησιμοποίηση
του συγκεκριμένου αποφθέγματος σε διαφημίσεις των προϊόντων τους (σύμφωνα με το
εβραϊκό συμβούλιο, το απόφθεγμα αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον «Ναζισμό»).Ένα
παράδειγμα αμφιλεγόμενης διαφήμισης εμπεριέχουσας της επίμαχης φράσης; Η
αλυσίδα supermarket REWE
χρησιμοποίησε για τη προώθηση των δραστηριοτήτων της το εξής slogan : “Barbecue: Jedem das Seine”. Η
συγκεκριμένο φράση έχει έντονο περιεχόμενο. Σε σχέση με το γενικότερο νόημα του
δίσκου: Συνηθισμένοι άνθρωποι οι οποίοι δεν
είναι ικανοί να ξυπνήσουν από το πνευματικό «μούδιασμα» που τους έχει επιβάλλει
το μιντιακό κατεστημένο και ανήμποροι να σκεφτούν από μόνοι τους, τους αξίζει η
πνευματική τους υποταγή στην «Ελίτ» που ελέγχει τα πάντα.
4. Εύκολα
παρατηρεί κάποιος ότι στο τελευταίο σου δίσκο καταπιάνεσαι με ιστορικά θέματα
που αποτελούν «αδιαμφισβήτητες αλήθειες» ή - για να χρησιμοποιήσω μια
περισσότερο συνηθισμένη φράση - μη πολιτικά ορθά (politically incorrect). Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που
σε έκανε να ασχοληθείς με τόσο ακανθώδη ιστορικά ζητήματα ή ήταν κάτι που
υπήρχε πάντοτε σαν σκέψη και θεώρησες ότι έφτασε πλέον η κατάλληλη στιγμή;
Christian Ryder: Μου αρέσει να παρατηρώ και να μελετώ
τη καθημερινή πραγματικότητα, τη διάθεση των ανθρώπων και τις διάφορες τάσεις
που επικρατούν. Κάθε
φορά που κάποια άτομα – αρκετά καλλιεργημένα και αξιόλογα - πρόκειται να αναφερθούν
σε τέτοια «ακανθώδη» , όπως είπες, ζητήματα, τείνουν - σε υπέρμετρο βαθμό θα
έλεγα - να προλογίζουν, να «μασάνε» τα λόγια τους και να κάνουν εκνευριστικά
προσεκτικές παρουσιάσεις. Είναι εμφανές ότι υπάρχει ένα ευρύτατα διαδεδομένο αίσθημα ενοχής. Πώς
καταντήσαμε τόσο τραγικά αδύναμοι και μικρόνοοι … ; Φαίνεται πως είμαστε πλέον ανάξιοι
...! Είναι
αρκετά «οργουελικό» να μην μπορούν οι άνθρωποι να εκφράσουν ελεύθερα την άποψη
τους σε συγκεκριμένα δογματικά και «αδιαμφισβήτητα» ζητήματα. Τα
βασικά θέματα του δίσκου επικεντρώνονται σε μια αυστηρή κριτική του
κατεστημένου των μμε: H old-school industrial και ebm μουσική
χρησιμοποιούσε πάντα βίαια ερεθίσματα για να «σοκάρει» και να ξυπνήσει το «τρίτο μάτι» των ανθρώπων.
5. Ενδεικτικά,
αναφέρω ορισμένους τίτλους από τα τραγούδια του δίσκου: “Adolf Hitler Platz, “ Did Six Million Really Die”, “John Lennon Was A Warmonger”,” The Last Hope For Europe”. Θα ήθελες να μας αναφέρεις περιληπτικά ορισμένα πράγματα
για κάθε τραγούδι;
Christian Ryder:
- Adolf Hitler
Platz :
Πρόκειται
για μια τραγική ιστορία αγάπης. Με ενδιέφερε να προσεγγίσω την οπτική γωνία της
άλλης πλευράς, των «νικημένων». Ένας νεκρός Γερμανός στρατιώτης συνεχίζει να
επιστρέφει στο μέρος όπου (πριν αναχωρήσει για το μέτωπο) είχε υποσχεθεί στη
κοπέλα του ότι θα τη συναντούσε ξανά … το μέρος όμως αυτό έχει αφανιστεί
ολοσχερώς από τους βομβαρδισμούς των Άγγλων ... : ο στρατιώτης συνεχίζει μάταια
να αναζητά το αυτό μέρος … καταδικασμένος να περιπλανιέται αιώνια ανάμεσα στα
ερείπια. Στη
μεταπολεμική περίοδο, η πολιτιστική και η προπαγανδιστική επιρροή των νικητών
επιβάλλει στους ανθρώπους να μην τιμούν ούτε να θυμούνται τους Γερμανούς στρατιώτες,
επειδή θεωρείται ότι ενσαρκώνουν το απόλυτο «κακό» Πιστεύω
ότι ο καθένας θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να τιμά τους πεσόντες του.
-Did Six Million Really
Die :
Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο ταμπού που
υπάρχει. Eπίτρεψε μου να προλογίσω
προσεκτικά και να «μασήσω» τα λόγια μου διότι αισθάνομαι ότι είμαι και εγώ
ανάξιος, (σ.σ με αρκετή δόση ειρωνείας) Είναι ένα αμφιλεγόμενο τραγούδι στο οποίο δεν
έλαβα θέση. Το λέω καθαρά ρητορικά. Εννοώ, ότι, κανείς δεν θέλει να προσβάλλει
τη μνήμη όσων πέθαναν. Έξι εκατομμύρια πτώματα. Το
συγκεκριμένο τραγούδι λοιπόν, ως μέρος της γενικότερης ιδέας /φιλοσοφίας που
διέπει τον δίσκο, αποτελεί ένα παράδειγμα μιας «διαφορετικής εκδοχής της
αλήθειας», δηλ. αυτό της απαγορευμένης και ποινικοποιημένης. Έχουμε
εκπαιδευτεί από ένα είδος «σχολείου της σκέψης». Εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν
μπορούμε να δεχτούμε αυτή τη (διαφορετική) πλευρά της Ιστορίας : είναι κάτι
πολύ «βαρύ» για την ευαισθησία μας, τη καρδιά μας, την νοημοσύνη μας. Δεν προτρέπω
τους ανθρώπους να υποστηρίζουν διφορούμενες απόψεις (παρεμπιπτόντως, καλό είναι
να αποφεύγει κάποιος να ενημερώνεται από το Wikipedia), ήθελα απλά να δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της
εξοργιστικής μιντιακής πραγματικότητας. Δεν
υπάρχει κάποιο προπαγανδιστικό περιεχόμενο σε αυτό το τραγούδι, για τον
απλούστατο λόγο ότι ποτέ δεν αναμείχθηκα σε κάποιο πολιτικό κόμμα ή πολιτιστικό
σύλλογο. Είμαι
αυτό που είμαι: με τις όποιες αντιφάσεις μου δεν θα μπορούσα ποτέ να υπάρξω
μέλος καμίας οργάνωσης.
- John Lennon Was A Warmonger
Όλοι μας έχουμε ανάγκη από πρότυπα που
θαυμάζουμε και σεβόμαστε. Το σύστημα τα έχει επίσης ανάγκη. Δυστυχώς, αρκετά εκ
του συστήματος προβαλλόμενα «πρότυπα»
αντιπροσωπεύουν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που μας έχουν μάθει να πιστεύουμε.
Ο John Lennon αποτελεί ένα χαρακτηριστικό
- και τραγικά ειρωνικό - τέτοιο παράδειγμα : των «ηρώων» που ντύνονται σαν
επαίτες (με ακριβές πιστωτικές κάρτες κάτω από τα κουρέλια τους), προσποιούμενοι να σώσουν τον κόσμο καπνίζοντας χασίς, μπεκροπίνοντας, παίζοντας
τα μπόνγκος και διαδηλώνοντας ενάντια στο «σύστημα» καίγοντας τα αυτοκίνητα ή
τα καταστήματα απλών πολιτών. Γάμησε τα !!
- The Last Hope For Europe
Με ενδιέφερε να γράψω κάποια τραγούδια
χρησιμοποιώντας την άποψη του Χίτλερ σε πρώτο πρόσωπο. Το άλλο είναι το “Human Geometries” που - υποθετικά - περιγράφει τις σκέψεις
και τα συναισθήματα του Hitler κατά τη διάρκεια των συνεδρίων
Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος. (ως αναφορά, δείτε το «Triumph Des Willens» (Θριάμβο της Θέλησης)
σκηνοθετημένο από την Leni Riefenstahl). Αναφέρθηκα
σε «συναισθήματα» διότι ο Χίτλερ, πριν αποτελέσει την ενσάρκωση του «απόλυτου
κακού», ήταν ένας άνθρωπος. Εννοώ, ένα πραγματικό
ανθρώπινο όν. Είπε «Είμαι η τελευταία
ελπίδα της Ευρώπης» : είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, αποτελεί μια
απίστευτα επική και συναρπαστική φράση! Μιλώντας
για τον Χίτλερ, προσεγγίζοντάς τον, συνθέτοντας ένα τραγούδι για εκείνον,
τραγουδώντας τα υποτιθέμενα λόγια του : αυτό σημαίνει να αντιμετωπίζεις τους
εσωτερικούς σου «δαίμονες». Ήταν μια μεγάλη πρόκληση!
6. Η απόφασή σου να μιλήσεις σχετικά με ιστορικά θέματα «ταμπού» έχει
δημιουργήσει προβλήματα στη διανομή του άλμπουμ σε συγκεκριμένες χώρες;
Christian Ryder: Μια μεγάλη γερμανική εταιρεία
διανομής αρνήθηκε να εκπληρώσει τους όρους του συμβολαίου με τη δισκογραφική
εταιρεία όσον αφορά τη προώθηση του άλμπουμ σε κάποιες βασικές χώρες όπως η
Γερμανία, η Αυστρία. το Βέλγιο και η Πολωνία. Στο
βιβλιαράκι που συνοδεύει το δίσκο, υπάρχει μια δήλωση, κάτι σαν: «Οι TourdeForce δεν υποστηρίζουν ή προωθούν απόψεις σχετικά με τον Ναζισμό
ή την άρνηση του Ολοκαυτώματος», ωστόσο οι υπεύθυνοι της γερμανικής εταιρείας
διανομής φάνηκαν απρόθυμοι να δεχτούν οποιαδήποτε ήπια μορφή διπλωματίας.
Αγνόησαν πλήρως τη δήλωση, δεν διάβασαν τους στίχους, δεν άκουσαν έστω τα
τραγούδια! Μια επιφανειακή και σαφέστατα προκατειλημμένη προσέγγιση. Οι
ιδιοκτήτες της δισκογραφικής ωστόσο δεν δείλιασαν, βρήκαν άλλον διανομέα και τα
αντίτυπα του άλμπουμ σχεδόν εξαντλήθηκαν μέσα σε λίγες ημέρες! H εταιρεία που αρνήθηκε τη διανομή του δίσκου θεώρησε προσβλητικό τον τίτλο του
τραγουδιού “Kebab trauma”.
Τους αξίζει λοιπόν μία από τις κονκάρδες που οι
TourdeForce κυκλοφόρησαν για τις ανάγκες προώθησης του δίσκου: αυτή με
το λογότυπο «I love kebab»!
7. ”History is written by the winners”. Mια γνωστή ρήση την οποία επέλεξες και ως τίτλο ενός εκ των
τραγουδιών σου. Θεωρείς ότι όσα μαθαίνουμε σχετικά με τη περίοδο του Β’ Παγκοσμίου
Πολέμου είναι «κομμένα και ραμμένα» στα μέτρα των «νικητών» ώστε να
αποσιωπούνται τα εγκλήματά τους;
Christian Ryder: Ουδείς κάνει χάρες στον Πόλεμο. Πέρα από αυτό,
η δίκη της Νυρεμβέργης ήταν μια απίστευτα βάναυση και απάνθρωπη προπαγανδιστική
φάρσα. Κατήγοροι και δικαστές ήταν οι ίδιοι άνθρωποι. Fuck Wikipedia: ελέγξτε τους καταστατικούς χάρτες της δίκης της
Νυρεμβέργης. Διαβάστε το άρθρο 20: “Το δικαστήριο μπορεί να απαιτήσει να ενημερωθεί σχετικά με τη φύση των
αποδεικτικών στοιχείων πριν από την καταχώρησή
τους, έτσι ώστε να μπορεί να αποφανθεί σχετικά με τη συνάφεια αυτών”… και ειδικότερα το άρθρο 21:
“Το δικαστήριο δεν απαιτεί αποδεικτικά στοιχεία για γεγονότα που αποτελούν
κοινή γνώση”. Οι
κατηγορίες εναντίον των Γερμανών δεν χρειάζονταν να βασιστούν πάνω σε αποδεικτικά
στοιχεία. Έτσι, είδαμε μουμιοποιημένα και συρρικνωμένα κεφάλια και … σαπούνια.
«Γεγονότα που αποτελούν κοινή γνώση!»
8. Mπορεί η ιστορία να γράφεται από τους νικητές, η αλήθεια όμως
πάντα αποκαλύπτεται σε αυτούς που την αναζητούν. Πολλοί άνθρωποι λοιπόν
βρίσκονται στη φυλακή επειδή τολμούν να εκφράσουν μια διαφορετική άποψη πάνω σε
συγκεκριμένα ιστορικά θέματα. Φαίνεται
ότι η «ελευθερία της έκφρασης» υπάρχει μόνο όταν κάποιος συμφωνεί με ότι το
σύστημα θεωρεί ως «ορθό» και «αληθινό». Πιστεύεις ότι οι σύγχρονες δημοκρατίες
αποτελούν στην ουσία τη χειρότερη μορφή τυραννίας;
Christian Ryder: Άνθρωποι οδηγούνται πράγματι στη φυλακή για
«εγκλήματα σκέψης»! Είναι αδιανόητο! Αυτό θα πρέπει να αφήσει μια
απειροελάχιστη, έστω, αμφιβολία ότι υπάρχει κάποιο κενό στην «επίσημη αλήθεια»
που προβάλλει το σύστημα, έτσι δεν είναι; Οι
σύγχρονες δημοκρατίες δεν απέχουν από την τυραννία, προσπαθούν όμως επιμελώς να
το αποκρύψουν παρουσιαζόμενες υπό το προσωπείο του «περιστεριού της ειρήνης» Υπάρχει αυτή η
θλιβερή ψευδαίσθηση της «δύναμης στο λαό»…
9. Ποια
είναι η άποψή σου σχετικά με το Κίνημα του Ιστορικού Αναθεωρητισμού;
Christian Ryder: Τάσσομαι
υπέρ της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης. Η
κριτική επανεξέταση των ιστορικών γεγονότων είναι κάτι πολύ συναρπαστικό … νέες
ερμηνείες του παρελθόντος, νέα στοιχεία, νέες προοπτικές. Δυστυχώς το «Ιστορικός Αναθεωρητισμός» ακούγεται κάπως «κακόηχο». Είναι σαν να αποπνέει κάτι άσχημο: οι άνθρωποι τείνουν να το αντιλαμβάνονται ως κάτι αρνητικό και, κυρίως, να
θεωρούν ότι ισοδυναμεί με ... άρνηση του «ολοκαυτώματος». Είναι εξωφρενικό!
Απίστευτο το πως όλοι οι συνειρμοί
πάντοτε καταλήγουν εκεί.
10. Ζούμε τη παρακμή του Δυτικού κόσμου, την οποία ήδη είχε
προβλέψει ο Oswald Spengler από το 1918 ... Πιστεύεις ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα δρόμο
χωρίς επιστροφή; Ποιες - κατά τη γνώμη σου - είναι οι κυριότερες αιτίες αυτής
της παρακμής: Θεωρείς ότι χρειαζόμαστε μια «Εξέγερση ενάντια στο σύγχρονο
Κόσμο»;
Christian Ryder: Νομίζω ότι η Ευρώπη βαδίζει σε ένα δρόμο χωρίς
επιστροφή ... Ο κύριος λόγος; H ανεξέλεγκτη μαζική μετανάστευση, η οποία καταστρέφει την
ευρωπαϊκή ήπειρο. Δεν είμαι εναντίον μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, αλλά οι ρίζες και τις παραδόσεις μας δεν πρέπει να εξαλειφθούν. Τι συμβαίνει όμως; Υπάρχει μια υστερική «πολιτικώς
ορθή» τάση η οποία αποσκοπεί στην
ενσωμάτωση των μεταναστών με οποιοδήποτε κόστος. Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι το αντιλαμβάνονται
πλέον σαν μια μορφή «γενοκτονίας»:
όλες οι κυβερνήσεις
, σε συνεργασία μεταξύ τους, σκοπίμως αγνοούν τους γηγενείς κατοίκους,
αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις τους απέναντι στις ορδές των μεταναστών.
Αντιθέτως, υποστηρίζουν και προωθούν μια
ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών από
την Ασία και την Αφρική. Είναι πραγματικά
άρρωστο αυτό που συμβαίνει και δείγμα ηττοπάθειας. Έχω
διαβάσει σχετικά με το σχέδιο Kalergi,
αμφιλεγόμενο αλλά σίγουρα κάτι αρκετά ενδιαφέρον. Ίσως
ακουστεί κυνικό αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια λύση … έτσι όπως έχει πλέον
διαμορφωθεί η κατάσταση …απλά ελπίζεις ότι δεν θα ξεσπάσει ένας απόλυτα
χαοτικός φυλετικός πόλεμος.
11. Ποια
η γνώμη σου για τον ελληνικό πολιτισμό; Υπάρχει κάποια σύγχρονη προσωπικότητα
που θαυμάζεις;
Christian Ryder: Έκανα αρχαία ελληνικά στο λύκειο. Η καθηγήτρια
μου ήταν πραγματικά παθιασμένη με την αρχαία Ελλάδα! Θυμάμαι το «καλός και
αγαθός»! Οι ελληνικοί μύθοι είναι εκπληκτικοί και έχουν σαφέστατα επηρεάσει την
ιστορία, την κουλτούρα, τις τέχνες, την συλλογική συνείδηση … σκέφτομαι τον
Μορφέα, τον Πάνα, τον Προμηθέα, τις Μούσες, τον Πήγασο, την Μέδουσα, τον Ορφέα …
θα έλεγα τον Βαγγέλη Παπαθανασίου!
12. Που
μπορεί να προμηθευτεί κάποιος το άλμπουμ σας;
Christian Ryder: Δυστυχώς ,για όσους πιθανώς να ενδιαφερθούν να
το αγοράσουν, έχει σχεδόν εξαντληθεί! Ίσως κάποια αντίτυπα να είναι ακόμα
διαθέσιμα μέσω των διαδικτυακών καταστημάτων της PoPonaut ή της Space Race Records. Σκοπεύουμε πάντως να επανακυκλοφορήσουμε το άλμπουμ σε μια
ειδική έκδοση, με κάποιες εναλλακτικές μίξεις και ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι με
τίτλο “Fight For Your Right
(To Hate)”.
13. Οι
τελευταίες λέξεις δικές σου! Κάποιο μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους
Έλληνες Αυτόνομους Εθνικιστές / Εθνικοσοσιαλιστές καθώς και σε όσους διαβάσουν τη συνέντευξη;
Christian Ryder: Σας ευχαριστώ για το χρόνο που διαθέσατε! Να
είστε καλά και να παραμείνετε «Καλοί και Αγαθοί»!
-wzor.jpg)
