ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Συνέντευξη του Συναγωνιστή Αθανάσιου Χασάπη της «Ελληνικής Δράσης» (Καλαμάτα)


Ο Αθανάσιος Χασάπης είναι γνωστός στον Εθνικοεπαναστατικό «χώρο» για την πολυετή δράση και ποιοτική προσφορά του, σε εθνικό και κοινωνικό επίπεδο. Μαζί με δεκάδες άλλους Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες προασπίζεται τις Ιδέες μας στην γη της Μεσσηνίας, ενώ σήμερα είναι πρόεδρος της «Ελληνικής Δράσης». Φανατικός εχθρός της αστικής αντιφασιστικής ακροδεξιάς που καπηλεύεται πρόσωπα ιδέες και σύμβολα, πολέμιος του πολιτιστικού μαρξισμού, και αλληλέγγυος με τους Συνέλληνες που δεν υποτάσσονται στον κοινοβουλευτισμό και τον Διεθνή Σιωνισμό.


Πες μας λίγα λόγια για σένα και πως αυτοπροσδιορίζεσαι πολιτικά;

Αρχικά να ευχαριστήσω την συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου», όχι μόνο για την δυνατότητα που μου δίνει να μιλήσω για την «Ελληνική Δράση» αλλά και για την σπουδαία πολυετή προσφορά του στον «χώρο» μέσα από το εξαίρετο Αυτόνομο ιστολόγιο του. Η ιδεολογία μας είναι η λατρεία των Ηρώων, παράδοση αρχαία και παλαιά του Έθνους των Ελλήνων είναι ότι πιο χειροπιαστό ότι πιο κοντινό προς την αληθινή ΕΥΣΕΒΕΙΑ την πραγματική προσέγγιση στην θεϊκή υπόσταση αυτού του κόσμου. «Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς. Και τους μεν Θεούς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους». Ο Πόλεμος θεωρείται από τον Ηράκλειτο ως ο πατέρας των πάντων, η αρχή του Κόσμου. Είναι ο Γεννήτορας που καταστρέφει το ατελές και δημιουργεί το τέλειο, τόσο στο επίπεδο της φυσικής ζωής των όντων, όσο και στο ιδεατό επίπεδο των αξιών. Είναι η αιτία της δυναμικής εξέλιξης του Κόσμου, μακροσκοπικώς και μικροσκοπικώς. Ο άνθρωπος είναι ο μόνος που μπορεί να τα συνειδητοποιήσει και επιπλέον να επιλέξει συνειδητά ανάμεσα από εναλλακτικές πορείες. Η αγάπη για τη Ζωή αποτελεί το μέγιστο κίνητρο για αγώνα, για εξέλιξη, για δημιουργία.


Πότε ιδρύθηκε η «Ελληνική Δράση»;

Η αρχή έγινε το 2011 μια ομάδα αγνών Εθνικιστών στην Καλαμάτα, πήραμε  την πρωτοβουλία και δημιουργήσαμε  τον Πατριωτικό - Εθνικιστικό σύλλογο «Ελληνική Δράση». Ουσιαστικά το ξεκίνημα έγινε τον Μάρτιο του 2013 με την πραγματοποίηση της πρώτης μας εκδήλωσης. Λόγω της παράδοσης που έχει η Μεσσηνία στον Εθνικιστικό χώρο και με την πείρα πρωτοπόρων παλιών συναγωνιστών η αρχή δεν ήταν δύσκολη για εμάς.

Ποια η συνεισφορά του Γιώργου Δημητρούλια σε αυτή την προσπάθεια;

Ο Γιώργος Δημητρούλιας είναι ο επικεφαλής της «Ελληνικής Δράσης» και δημοτικός σύμβουλος της παράταξης μας. Οι νεότεροι είμαστε τυχεροί που μεγαλώσαμε δίπλα σε παλιούς συναγωνιστές αποκτώντας με τα χρόνια την Εθνικιστική κουλτούρα και τις βάσεις ώστε να συνεχίσουμε το έργο τους.


Το νέο Εθνικιστικό περιοδικό "Ανάκτηση" με αφιέρωμα στην Ουκρανική Azov κυκλοφορεί μέσω των πρακτορείων τύπου: Τον Οκτώβριο στην Αθήνα και τον Νοέμβριο στην επαρχία ...


Οδοιπορικό του Γιώργου Δημητρούλια στην Ουκρανία και σε εκδηλώσεις της Εθνικοεπαναστατικής Azov - για περισσότερα εδώ

Ποια η δράση της οργάνωσης σας στην τοπική κοινωνία;

Πρώτα απ’ όλα απ’ την αρχή ξεκαθαρίσαμε ότι δεν είμαστε ένας καινούργιος πολιτικός φορέας, η «Ελληνική Δράση» είναι μια Λαϊκή Πατριωτική-Εθνικιστική  πρωτοβουλία με σαφείς θέσεις-προτάσεις, χωρίς προσωπικά συμφέροντα με γνώμονα την πρόοδο και ανάπτυξη του λαού και του δήμου μας. Βασικός μας στόχος μας είναι να προστατέψουμε τις γειτονιές μας, να σταθούμε δίπλα στους συμπολίτες μας και μέσα από τις καθημερινές παρεμβάσεις μας ευελπιστούμε να αφυπνίσουμε την εθνική τους συνείδηση. Οι παρεμβάσεις της δημοτικής παράταξης είναι καθημερινές στα τοπικά ΜΜΕ, μέσα στο δημοτικό συμβούλιο και φυσικά δίπλα στους συνδημότες μας.

Έχουμε καταφέρει να πραγματοποιήσουμε αυτόνομες πορείες στο κέντρο της πόλης, διάφορες εκδηλώσεις - ομιλίες με αξιόλογους ομιλητές, συγγραφείς, ιστορικούς. Οι εκδηλώσεις αυτές ήταν παρουσιάσεις βιβλίων, ομιλίες ιστορικού περιεχομένου, ημερίδες για επίκαιρα θέματα όπως (εγκληματικότητα, αντιρατσιστικός νόμος, ρομά κ.α.) καθώς και προβολές ντοκιμαντέρ και έργων. Ήδη έχει ξεκινήσει η πρωτοβουλία κατά της εγκληματικότητας  κυρίως για τις τοπικές κοινότητες στην ύπαιθρο του δήμου μας.  Σύντομα θα σας ενημερώνουμε και για τις επόμενες δράσεις μας.



Εκδόσεις «Το Αντίδοτο». Ποια η άποψη σου για αυτή την προσπάθεια;

Για εμάς το αντίδοτο στην παγκοσμιοποίηση και στον αμερικάνικο τρόπο ζωής είναι ο Ελληνισμός.  Το αντίδοτο για την υφιστάμενη κατάσταση είναι μια επιστροφή στις αιώνιες αξίες και αρχές του Ελληνισμού. Πρέπει να γίνει μια επανελλήνιση της Πατρίδας μας. Αυτό επιδιώκουμε όχι μόνο με τις εκδόσεις μας αλλά και με όλες τις δράσεις μας.


για επικοινωνία σχετικά με το βιβλίο: 6938330100

Προσφάτως βρεθήκατε στο πλευρό των κατοίκων της Μεσσηνίας μετά τις καταστροφές από τον καιρό. Ποιοι τοπικοί παράγοντες έχουν ευθύνες;

Δύσκολες στιγμές για το δήμο και την πόλη μας , στο μυαλό μας ήρθαν εικόνες από τον φονικό σεισμό του 1986. Τρεις ανθρώπινες ζωές χάθηκαν, σπίτια, αυτοκίνητα, περιουσίες και επιχειρήσεις καταστράφηκαν τεράστιες ζημιές σε φυτική και ζωική παραγωγή . Η πόλη έμοιαζε βομβαρδισμένη, ο κόσμος ανήμπορος να αντιδράσει μια δημοτική αρχή ανίκανη δείχνει να τα έχει χαμένα και η περιφέρεια με την πολιτική ηγεσία της χώρας χαμογελαστοί με σοβαροφάνεια σε «τραπεζάκι» στο διοικητήριο, προσπαθώντας να κερδίσουν τις εντυπώσεις όπως κάνουν πάντα κατόπιν εορτής. Όμως ΕΜΕΙΣ είμαστε συνυπεύθυνοι για όλη αυτή την τραγωδία γιατί συντηρούμε τόσα χρόνια όλα αυτά τα παράσιτα της μεταπολίτευσης .

Τις τελευταίες ημέρες ο υπεύθυνος της σ.ο. του «Μαύρου Κρίνου» δέχτηκε μια δημόσια επικήρυξη - στοχοποίηση από τους ακροδεξιούς σαλτιμπάγκους οι οποίοι και συνεργάστηκαν έμμεσα με τους antifa. Σπεύσατε να δηλώσετε ως κίνηση την συμπαράσταση σας. Ποια η άποψη σου για το θέμα αυτό;

Από την αρχή εκφράσαμε την στήριξη μας στη συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου», δεν μας κάνει καμιά εντύπωση η συνεργασία των ακροδεξιών με τους antifa άλλωστε είναι γνωστός ο ρόλος της ακροδεξιάς. Είναι καθήκον μας να πολεμήσουμε όλους αυτούς τους ρουφιάνους. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ.

Με ποιες Ανένταχτες/Αυτόνομες ομάδες αλλά και πρόσωπα έχετε επαφή και συνεργασία;

Στην Ελλάδα συνεργαζόμαστε στενά με Πατριωτικούς, Εθνικιστικούς συλλόγους από την Πελοπόννησο  και όχι μόνο. Από παλιά,  δίνουμε το παρών σε συναυλίες στο Skinhouse με άριστες σχέσεις φιλίας και συναγωνιστικότητας με τα παιδιά από τα Τρίκαλα, συμμετείχαμε στα Κάστρα Ιδεών από τον κύκλο Ιδεάπολις, είμαστε ενθουσιασμένοι με το Propatria Festival που έχει πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, γενικά στηρίζουμε και συμμετέχουμε σε δράσεις αυτόνομων ομάδων. Ο σύλλογός μας έχει και μία άλλη δραστηριότητα στην οποία έχει δώσει την πρέπουσα βαρύτητα, αυτή των εξωτερικών σχέσεων και των διεθνών επαφών με πρόσωπα και οργανώσεις. Συνεργαζόμαστε με ένα πλήθος πολιτικών φορέων και οργανώσεων από σχεδόν το σύνολο των Ευρωπαϊκών χωρών.


Πως βλέπεις την κατάσταση στην πατρίδας μας και τι προτείνεις;

Πολλοί συμπολίτες μας μην αντέχοντας άλλο την φορομπηχτική πολιτική της ΝΔ πίστεψαν την ελπίδα που έρχεται (κεντρικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ) και έδωσαν την εξουσία στους αριστεριστές του ΣΥΡΙΖΑ. Έλα όμως που αυτοί αποδείχτηκε ότι ήταν διαποτισμένοι με την νοοτροπία του πράσινου ήλιου του ΠΑΣΟΚ. Εμείς συμφωνούμε με αυτό που υποστηρίζει ο απλός Λαός ότι «όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη». Αυτή η νοοτροπία που μας έφθασε στον πάτο πρέπει να αλλάξει αν θέλουμε να αλλάξει κατεύθυνση η Ελλάδα. Η αναχώρηση από το Εγώ στο Εμείς είναι η πεμπτουσία του Λαϊκού Εθνικισμού και είναι πολύ δύσκολο να υιοθετηθεί στην Ελλάδα σήμερα που επικρατεί ένας ατομικισμός σε παροξυσμό. Ο Λαϊκός Εθνικιστικός Αγώνας δεν τελειώνει στα κοινοβουλευτικά έδρανα αλλά επικρατεί στο πεζοδρόμιο δίπλα στον απλό λαό όπως γινόταν τόσα χρόνια.

Τα τελευταία λόγια δικά σου για τους φίλους, συντρόφους και εχθρούς ...

Στην δύσκολη εποχή που διανύουμε μέσα σε μια γενικευμένη κρίση ιδεών και πραγμάτων έχουμε το χρέος να παραμείνουμε Πιστοί, χρειάζεται υπομονή και επιμονή . Η νεολαία, μας δείχνει το δρόμο για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας.Το μέλλον ανήκει σε Εμάς.

https://ellinikidrasi.wordpress.com/


Λεωνίδας Σταθόπουλος: Παρών!

Βιβλιοπαρουσίαση: Ζήτω ο Βασιλεύς - Leon Degrelle (εκδόσεις To Αντίδοτο)



για επικοινωνία σχετικά με το βιβλίο: 6938330100

Μετά την Πολιτική Εκπαίδευση των Σπαρτιατών και την Ελληνική Δράση για την Πατρίδα, την Ελευθερία και την Δικαιοσύνη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις το Αντίδοτο το βιβλίο του Leon Degrelle - Ζήτω ο Βασιλεύς.

Ο Λεόν Ντεγκρέλ, (1906-1994), Βέλγος εθνικιστής πολιτικός έδρασε με το Ρεξιστικό κίνημα, «Parti Rexiste», που μετεξελίχθηκε σε πολιτικό κόμμα, δημοσιογράφος και πολεμιστής μία από τις πλέον θρυλικές μορφές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. 

Οι Ρεξιστές ήταν μαχητικοί Καθολικοί, που επεδίωκαν την ηθική και εθνική αναγέννηση μέσω της Κοινωνικής Διδασκαλίας της Καθολικής Εκκλησίας και το πραγματικό τους όνομα ήταν «Κρίστους Ρέη», (Βασιλιάς Ιησούς). Ο Ντεγκρέλ περιέγραφε το κόμμα του ως: «… μαχητικά Καθολικό, μαχητικά σοσιαλιστικό και μαχητικά αντικομμουνιστικό …».



Το 1940, προχώρησε σε στρατολόγηση εθελοντών για την δημιουργία της λεγόμενης «Λεγεώνας των Βαλλόνων», στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος. Κατατάχθηκε ξεκινώντας από τον βαθμό του δεκανέα και σε διάστημα τεσσάρων ετών ανέλαβε διοικητής του 28ου Τάγματος S.S. Wallonien. Τραυματίστηκε επτά φορές στο ανατολικό μέτωπο. Παρασημοφορήθηκε με τον Σταυρό των Ιπποτών και έγινε ο πρώτος μη Γερμανός και συνολικά τρεις , που κατείχαν το παράσημο. 

Wir Rufen Deine Wolfe - Blood Axis

Козацький Дім

In Memoriam: Alfred Rosenberg (12.01.1893 - 16.10.1946)


του Γιάννη Μανωλέα

Ήταν πρωί. Ο Βασιλιάς Ήλιος δεν είχε φτάσει ακόμη με το άρμα του σε αυτή την  πλευρά του κτιρίου μήτε καν σε αυτή την πολιτεία. Είναι σαν όλη η Άγια Γερμανική Γη να περιμένει, θρηνώντας, τον θάνατο του τελευταίου τέκνου της μέσα στην σκοτεινιά του πένθους. Αυτός αγέρωχος περιφρονώντας την άδικη δικαιοσύνη των ξεβρασμάτων της παρακμής και της υποτέλειας, προχωρά ακάθεκτος στο Πεπρωμένο του, ο αιώνιος πατέρας ντυμένος επίσημα με την μαύρη κάπα του περιμένει περήφανα το ξεχωριστό αυτό παιδί του, τον γεννήτορα του δόγματος της Λατρείας του Υπαρξιακού Αγώνα του Άριου Ανθρώπου. Έτσι στις 16 Οκτωβρίου άφησε στην αγχόνη της προσωπικής Τιμής και  Αξιοπρέπειας, μα και της Ντροπής για όλους τους κατήγορούς του, την τελευταία πνοή του ένας  από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους του 20 Αιώνα. Στις 16 Οκτώβρη, του δεύτερου μήνα του Φθινοπώρου του 1946 όλη η Ευρώπη και κάθε Συνειδητοποιημένος Λευκός πάνω στη Γη θρήνησε για ακόμη μια φορά μετά τον Απρίλιο του 1945, ένα από τα εκλεκτότερα τέκνα της Φυλής του. Ποιος ήταν αυτός ο εκλεκτός; Δεν ήταν άλλος από τον Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ.


Ο Alfred Rosenberg  γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου του 1893 στο Rival της Εσθονίας από Γερμανούς γονείς. Τις σπουδές του τις έκανε στην ίδια πόλη ενώ αργότερα τις συνέχισε στην Μόσχα - την πρωτεύουσα της Τσαρικής Ρωσίας που κυριαρχούσε στην περιοχή - όπου και έλαβε και τον τίτλο PhD to 1917. Από την πρώτη στιγμή αντιτάχθηκε στην μνησίκακη και χαμερπή εξέγερση των Μπολσεβίκων και έτσι αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στην Γερμανία. Εκεί αναμείχθηκε ενεργά στην δημιουργία και στην θεμελίωση της Εθνικοσοσιαλιστικής Θεώρησης γράφοντας το 1930 το κορυφαίο έργο του τον Μύθο του 20ου Αιώνος επηρεασμένος από τον Μάιστερ Έκχαρτ, τον Σοπενχάουερ, τον Νίτσε, τον Τσάμπερλαιν, τον Γκομπινώ και κατά κύριο λόγω τον Σπένγκλερ. Σε αυτό το φοβερό έργο αναλύει τον μύθο του Αίματος. Και ο μύθος αυτός είναι, με ένα Δυναμικό Τρόπο, Τραγικός. Η Φυλή είναι το βασικό στοιχείο που δημιουργεί την Κοινότητα και  οι Δυναμικές Προσωπικότητες που ξεπηδούν μέσα από αυτήν με την σειρά τους δημιουργούν ή συμβάλλουν στην Δημιουργία του Πολιτισμικού Κύκλου που τους περιβάλλει. Η Φυλή όμως εμπλέκεται σε μια κατάσταση συνεχούς Αγώνα. Έτσι οι πολιτισμοί της αρχαιότητας που δημιουργήθηκαν από τους Άριους Κατακτητές εκμηδενίστηκαν κάτω από την αφομοίωση, την ανάμειξη και την εξίσωση των μεγάλων αυτών και ενεργητικών κατακτητών  με τους υποταγμένους υπηκόους -δούλους τους.


Οι υπάνθρωποι που ξεσηκώθηκαν κατά των Αρίων στην αρχαιότητα (από την Ινδία μέχρι την Χαττούσα και την Ελλάδα) έθεσαν τα θεμέλια της παρακμής της Ρώμης και του Ελληνορωμαϊκού Πολιτισμού, όπως επίσης και της εμφάνισης του Θρησκευτικού, Σημιτικού, Μύθου του Χριστιανισμού και του Ισλάμ. Δεν είναι βέβαια ένα φαινόμενο που έχει ξεπεραστεί αλλά με την παρακμή του Σύγχρονου Δυτικού Πολιτισμού, ο οποίος όντας καρκινοπαθής όπως κάποτε υπήρξαν οι μεγάλοι Άριοι πολιτισμοί της αρχαιότητας, σιγοντάρει στον εθελούσιο αφανισμό του από τους άλλοτε σκλάβους του, όλα αυτά είναι μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Ο Φιλόσοφος προειδοποιεί και προφητεύει: ήρθε η παρακμή της Λευκής  Κυριαρχίας και η αρχή της παντοδυναμίας των μη Άριων συμφερόντων  στο Δυτικό Πολιτισμό. Έτσι όπως οι απόγονοι των πρώτων Άριων Φύλων και Ορδών κατακτήθηκαν ψυχικά και βιολογικά με τον καιρό, γηρασμένοι πλέον πολιτιστικά και βιολογικά, από την Ανατολή τώρα οι σύγχρονοι λευκοί, απόγονοι της μεγάλης καθόδου που δημιούργησαν τον Δυτικό Πολιτισμό έπαθαν το ίδιο και μάλιστα θα κακοπαθήσουν περισσότερο πλέον σαν σκλάβοι των, κακοφορμισμένων σωματικά και πληγιασμένων ψυχικά, υποτακτικών τους.  


Μέσα όμως στο πηκτό σκοτάδι λάμπει ακόμη σαν ένα αέναο Άστρο μέσα σε Ησιόδειο Έρεβος, ο Μύθος του Φυλετισμού που με τον Μύθο του 20ου Αιώνος ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ κόπιασε να δημιουργήσει για τους μελλοντικούς ενσαρκωτές της Ιδέας. Η Φυλή είναι Αιώνια! Μέσα σε ένα κόσμο καταρρεόντων Εθνών και ταυτοτήτων  πλάθονται και σφυροκοπούνται  μέσα στην Άβυσσο από τον μάστορα Κρόνο, με το ατσάλι του Χάους, τα κοφτερά σπαθάρια των Μελλοντικών Κατακτητών του Κόσμου, των Μελλοντικών Καταστροφέων και Δημιουργών ενός Νέου Πολιτισμού και μιας Νέας Ταυτότητας, που θα προκύψουν μέσα από τον Ιερό Φυλετικό Πόλεμο  που η μητέρα Νέμεση συνοδεύει στεφανωμένο πάνω στο άλογό του για να συναντήσει  τους Τελευταίους Πιστούς.


   ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΛΦΡΕΝΤ ΡΟΖΕΝΜΠΕΡΓΚ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΦΥΛΕΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΟΡΆΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. ΑΣ ΓΊΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΚΕΦΑΛΙ ΚΑΘΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΟΣ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ. 

Αφιέρωμα στον ελληνικό ρομαντισμό από τον Σταμάτη Μαμούτο.

Η απάντηση του υπεύθυνου της συντακτικής ομάδας μετά την επικήρυξη του στο Indymedia.


Στάλθηκε στο Indymedia μετά την δημόσια επικήρυξη μου

Προς την διεύθυνση του μέσου

09/10/2016

et in arcadia ego

Δεν θεωρώ πιθανό να δημοσιευτεί η παρακάτω δημόσια δήλωση μου. Όμως λόγοι τιμής και αρχής με οδηγούν σε κάτι που ποτέ δεν περίμενα να πράξω. Να απαντήσω σε μια δημόσια επικήρυξη στοχοποίηση που δημοσιεύτηκε στο μέσο αυτό. Ουδέποτε αρνήθηκα την στράτευση μου στις τάξεις του μαχόμενου Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού - τα τελευταία 8 χρόνια μέσω της Εθνικής Αυτονομίας - και κάνω γνωστό ότι είμαι ο υπεύθυνος της συντακτικής ομάδας του "Μαύρου Κρίνου" ενώ αναλαμβάνω προσωπικά την πολιτική ευθύνη για τις δημοσιεύσεις στο εν λόγω αυτόνομο μέσο πληροφόρησης.

Τα τελευταία 20 χρόνια δηλώνω Πολιτικός Στρατιώτης και εχθρός του καθεστώτος. Αντιμετώπισα από μικρό παιδί τις προβοκάτσιες της ακροδεξιάς και την πολεμική του επιδοτούμενου αντιφασισμού. Το ίδιο θα προσπαθήσω να κάνω και στο μέλλον ως υπερήφανο μέλος της ελληνικής εργατικής τάξης και γόνος φάρας του Μοριά που ποτέ δεν έσκυψε το κεφάλι απέναντι στο κράτος και τα δουλικά τσιράκια του. Το τηλέφωνο μου είναι 6972085084 και είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω όχι μόνο την λάσπη αλλά και τις πρακτικές του καθεστώτος.

Τονίζω ότι η φωτογραφία του εν λόγω προσώπου δεν έχει καμιά σχέση με εμένα. Η εν λόγω καταγγελία που περιέχει ψευδείς πληροφορίες είναι δημιούργημα ανώνυμων ρουφιάνων του παρακράτους που διατηρούν επαφές με ένστολα σκυλιά. Απέναντι στα μαντρόσκυλα του συστήματος συνεχίζουμε να είμαστε Λύκοι μέχρι να νικήσουμε ή να πεθάνουμε. Πιστοί στα Μελανοπόρφυρα Λάβαρα παντοτινοί εχθροί της σαπίλας που σπέρνει η αστική δημοκρατία και ο κοινοβουλευτισμός, τόσο εγώ όσο και οι Αυτόνομοι Σύντροφοι/Συντρόφισσες δεν έχουμε να απολογηθούμε για τίποτα και σε κανέναν και θα υπερασπιστούμε με κάθε μέσο τις Ιδέες μας θυμίζοντας σε όλους τα λόγια του Φασιστή ποιητή Ezra Pound.

Η Αντιδημοκρατική Σκέψη παραμένει στην πρώτη γραμμή της αντίστασης σε ολόκληρο τον κόσμο. Χαιρετισμούς σε φίλους συντρόφους και εχθρούς.

Σταύρος Λιμποβίσης 6972085084

Λάβαμε μηνύματα συμπαράστασης από τον Άρη Αρίων, τον Λουκά Σταύρου, την Εθνικοσοσιαλιστική Δράση Καλαμαριάς, τους Αυτόνομους Κύπρου - Μαύρες Ταξιαρχίες, τον Χάρη Μιχαλακόπουλο, τον Ιφικράτη Αμυρά, τον Βασίλειο Δοργανά, την Ελληνική Δράση, την ομάδα Propatria, την κίνηση Ιδεάπολις, την Εθνικοσοσιαλιστική Στρατιά Δράμας, τους Αυτόνομους Εθνικιστές Χρυσούπολης Καβάλας, τους Αυτόνομους Εθνικιστές Βόλου, τον Σοσιαλιστικό Πυρήνα της Κω, τον υπεύθυνο του ιστολογίου Αγχιβασίην, τον Πατριωτικό Σύνδεσμο Λάρισας, καθώς και από δεκάδες Συντρόφους και Συντρόφισσες ...

"Με μεγάλη λύπη διαβάσαμε την στοχοποίηση της συντακτικής ομάδας του Μαύρου Κρίνου και του ίδιου του Σταύρου συγκεκριμένα. Λύπη όχι για την στοχοποίηση του, καθώς από την απάντηση του φαίνεται ότι είναι ένας συνειδητοποιημένος και αμετανόητος συναγωνιστής, αλλά για τις πληροφορίες που δόθηκαν από κάποιους που μας το έπαιζαν "φίλοι" κάποτε. Δυστυχώς αυτοί οι δήθεν "φίλοι" έχουν πολύ υλικό και δεν είναι η πρώτη φορά που ρουφιανεύουν. Είμαστε στο πλευρό του Μαύρου Κρίνου. Είμαστε στο πλευρό όλων των υγειών συναγωνιστών και κινήσεων σε όλη την Ελλάδα. Είμαστε ορκισμένοι εχθροί των ρουφιάνων"

Αυτόνομοι Εθνικιστές Χρυσούπολης Καβάλας

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη και την συμπαράσταση μας στον συναγωνιστή της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου» και καταδικάζουμε όλες της προβοκάτσιες της αστικής ακροδεξιάς που στοχοποιεί συναγωνιστές στο Indymedia. H τρομοκρατία δεν θα περάσει ο Εθνικοσοσιαλισμός θα νικήσει!

Εθνικοσοσιαλιστική Στρατιά Δράμας

Οι Αυτόνομοι Εθνικιστές Κύπρου μέσω της σ.ο και της συλλογικότητας ΜΑΥΡΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ καταδικάζουν την στοχοποίηση του συντρόφου του Μ.Κ. Από την αρχή της δράσης μας, σταθήκαμε στο πλευρό όσων συναγωνιστών και συντρόφων έδειξαν ΗΘΟΣ και ΤΙΜΗ ανεξαρτήτως ιδεολογικών τοποθετήσεων. Είμαστε αμείλικτοι για όλους αυτούς που προδίδουν τον Αγώνα. Είμαστε απέναντι σε όσους στοχοποιούν πρόσωπα και ομάδες. Δεν θα διστάσουμε να σταθούμε απέναντι σε όσους ρουφιανεύουν. Δεν έχουμε και δεν πρόκειται να έχουμε επαφές με όσους συνειδητά διαλέγουν την οδό της λάσπης. Δεν διστάσαμε να σταθούμε απέναντι σε όσους έπραξαν τα πιο πάνω στο παρελθόν. Στον δρόμο τις Τιμής συνεχίζουμε. Είμαστε βέβαιοι ότι η σ.ο. του ΜΑΥΡΟΥ ΚΡΙΝΟΥ θα συνεχίσει τον αγώνα της μέχρι την ΝΙΚΗ. Ευχαριστούμε την σ.ο. του Μ.Κ για την συνεργασία και την συντροφικότητα που επέδειξε όλα αυτά τα χρόνια της δράσης μας.

ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ. 

14/88 Αυτόνομοι Εθνικιστές Κύπρου

Στηρίζουμε την συντακτική ομάδα του Μαύρου Κρίνου

- ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Ελληνική Δράση Καλαμάτα

Σαν κοινότητα μέσα από τα μέσα που διαθέτουμε προτάσσουμε την αλληλεγγύη σαν ένα από τα βασικά στοιχεία ώστε να χτιστεί ένα υγιές κίνημα, και όχι ο "χώρος" ο οποίος θα εγκολπώνεται "σέχτες" αντικοινωνικών στοιχείων. Η οποιαδήποτε επιμέρους ιδεολογική διαφορά με ομάδες και άτομα είναι ανεκτή, στα πλαίσια της σύνθεσης Ιδεών που πραγματοποιείται εντός του κινήματος. Όμως η δημοσιοποίηση στοιχείων συναγωνιστών, όπως αυτά του Μ.Κ, είναι πράξη που έχει σαν στόχο να χτυπήσει όχι μόνο άτομα αλλά και ολόκληρη την Ιδέα, είναι πράξη που βασίζεται στην ιδιοτέλεια, είναι ξεκάθαρα πράξη που πράττει μονάχα ένας ρουφιάνος.

Propatria

Το ιστολόγιο και η κίνηση "Μαύρος Κρίνος" έχουν μία πολυετή πορεία στην εγχώρια εθνικιστική αυτονομία και μέσα από αυτή την πορεία απέκτησαν πολλούς φανατικούς φίλους κι ακόμα περισσότερους φανατικούς εχθρούς. Ο Κύκλος μας είναι δεδομένο ότι απέχει πολιτικά και ιδεολογικά από αρκετές θέσεις από τις οποίες έχουν εκφραστεί κατά καιρούς μέσα από τον Μ.Κ., αλλά είναι επίσης δεδομένο ότι αναγνωρίζει και τιμά το γεγονός πως ο Μ.Κ. υπήρξε από τις ελάχιστες κινήσεις που έδειξαν αμέριστη και έμπρακτη συμπαράσταση και συντροφικότητα απέναντί μας από την αρχή. Πάνω απ' όλα, βέβαια, στεκόμαστε απέναντι στους ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ, απ' όπου κι αν προέρχονται.

Ιδεάπολις

Ως αυτόνομη συλλογικότητα εκφράζουμε την πλήρη αλληλεγγύη και συμπαράσταση μας στην συντακτική ομάδα του Μαύρου Κρίνου για την στοχοποίηση την οποία δέχθηκαν μέλη της στo athens indymedia. Επίσης δηλώνουμε δημοσίως πως οποιοιδήποτε σεχταρισμοί, ρουφανιλίκια και μελλοντικές στοχοποιήσεις θα μας βρούν κάθετα αντίθετους όπως επίσης και αυτοί που τολμούν να συνεργαστούν με τον ιδεολογικό εχθρό μας για να χτυπήσουν συναγωνιστές και συντρόφους θα μας βρουν απέναντι τους.

Σοσιαλιστικός Πυρήνας Κω

Η πρόσφατη στοχοποίηση του υπευθύνου της Σ.Ο. του Μαύρου Κρίνου και προσωπικού φίλου Σταύρου Λιμποβίση αποτελεί μια άνανδρη και ποταπή ενέργεια εναντίον ενός αφοσιωμένου αγωνιστή ο οποίος ουδέποτε δίστασε να υπερασπιστεί δημοσίως τις αρχές και τις ιδέες του, αδιαφορώντας για το κόστος, αλλά ούτε και να εκφράσει την συμπαράστασή του σε καταδιωκόμενους αγωνιστές ακόμη και σε αντιπάλους. Προφανώς το επαναστατικό αυτό ήθος ελάχιστοι το συμμερίζονται, πράγμα που δεν μπορεί παρά μόνο να καταδείξει ακόμη περισσότερο την αξία του συναγωνιστή μας και να καταστήσει υπερήφανους γι'αυτόν όλους εμάς που τυγχάνει να στεκόμαστε στην ίδια γραμμή αγώνα ή να μας δένουν μαζί του δεσμοί μακροχρόνιας φιλίας. Γνωρίζουμε φυσικά ότι χρειάζονται πολύ περισσότερα για να κλονίσουν έστω και στο ελάχιστο την θέληση, το θάρρος και την πεποίθησή του, όμως είναι ζήτημα τιμής για το ριζοσπαστικό εθνικιστικό κινήματα να μην αφήνει κανένα αγωνιστή εκτεθειμένο στις προκλήσεις. Ανεξαρτήτως της ιδεολογικής ταυτότητας του μέσου το οποίο επέτρεψε την κατάπτυστη ανάρτηση με τα στοιχεία του συναγωνιστή, δυνάμεθα να γνωρίζουμε η συγκεκριμένη πράξη προέρχεται από τον λεγόμενο "χώρο", κάτι το οποίο αποτελεί ακόμη μια απόδειξη, για όσους αδυνατούσαν να το συνειδητοποιήσουν, της ορθότητας των τοποθετήσεων του Μαύρου Κρίνου εναντίον της πυορροούσας ακροδεξιάς και των δηλητηριωδών αερίων που αυτή εξαπολύει. Είναι ζήτημα ζωής και τιμής για το κίνημά μας να συντρίψει αυτού του είδους τα άτομα και να τα καρφώσει στον πάσσαλο της ατίμωσης και της προδοσίας. Τέλος απευθυνόμενοι στους αντιπάλους μας, τους παροτρύνουμε να είμαι πιο προσεχτικοί και να γνωρίζουν ότι όταν το απύθμενο μίσος επιρρεαζει την κρίση τους βρίσκονται ήδη δυο βήματα πριν από την ήττα και διαπράττουν σφάλματα που θα πληρώσουν πολύ ακριβά αργότερα. Με τεταμένη τη δεξιά χαιρετίζουμε το ήθος του συναγωνιστή Στ. Λιμποβίση και τον καλούμε να μην κάνει ούτε βήμα πίσω! 

Βασίλειος Π. Δοργανάς

Η στοχοποίηση του Μαύρου Κρίνου, αποδεικνύει την έλλειψη ήθους και πολιτικής παιδείας όσων συνέργησαν στην κατάπτυστη πράξη.  Η φρασεολογία της αναρτήσεως στο indymedia προσιδιάζει σε άτομο με ακροδεξιές αντιλήψεις. Οι αναρχικοί αναγνώστες του indymedia δεν έχουν κανέναν λόγο να λάβουν υπ'όψιν τους τα ψεύδη και τις συκοφαντίες του ακροδεξιού συντάκτου της εν λόγω αναρτήσεως. Το ιστολόγιο Μαύρος Κρίνος είναι από τις λίγες φωνές που έχουν σταθεί αλληλέγγυες σε οιονδήποτε επαναστάτη, ακόμη και σε αναρχικούς, σε πολύ δύσκολες στιγμές. Καμία ιδεολογική αντιπαράθεση δεν δικαιολογεί τον χαφιεδισμό. (Το indymedia διαβάζεται και από την κρατική ασφάλεια). Με εκτίμηση στην συντακτική ομάδα του ΜΚ

Ιφικράτης Αμυράς


Έμαθα για την στοχοποίηση του Σταύρου Λιμποβίση στο Athens Indymedia και έχω την ηθική υποχρέωση να του εκφράσω την αλληλεγγύη μου. Την ίδια υποχρέωση έχει νομίζω κάθε ηθικός άνθρωπος ανεξάρτητα από την πολιτική του τοποθέτηση και τις όποιες  πολιτικές διαφωνίες η κοινές απόψεις που μπορεί να έχει με τον Μαύρο Κρίνο.

Τον Σταύρο τον έχω γνωρίσει πολύ προσωπικά και δηλώνω ότι είναι ένας σκληρά εργαζόμενος άνθρωπος που με δυσκολία και ιδρώτα βγάζει τα έσοδα του και παρόλα αυτά ξόδεψε πολλές φορές χρήματα για να δείξει την αλληλεγγύη του σε συνανθρώπους του που είχαν ανάγκη και μάλιστα χωρίς κάποιο πολιτικό όφελος. Είχε πολλές φορές συνδράμει πολλούς ανθρώπους και μάλιστα θυμάμαι πως είχε καταφέρει να μαζέψει δεκάδες κλινοσκεπάσματα και πολλά τρόφιμα και ρούχα για να τα δώσει σε απόρους. Με είχε βοηθήσει και εμένα προσωπικά με τρόφιμα και ρούχα σε μια περίοδο που είχα βρεθεί άστεγος και είχα ανάγκη. Ταυτόχρονα εδώ και χρόνια παλεύει για τις πολιτικές του ιδέες με κάθε δυνατό τρόπο απέναντι σε τεράστιες δυσκολίες και αντιξοότητες και κινδύνους.

Ο Σταύρος ήταν πάντα ανοικτός να συζητά ιδεολογικά με οποιοδήποτε άτομο είχε διαφωνίες μαζί του. Κάποιοι όμως  τις διαφωνίες τους αποφάσισαν να τις λύσουν αλλιώς, με την ρουφιανιά πίσω από την ασφάλεια και την ανωνυμία ενός υπολογιστή μαζί με πολλά ψέματα και λασπολογίες. Η ρουφιανιά είναι η πιο ανήθικη πράξη που θα μπορούσε να κάνει κανείς ιδιαίτερα μάλιστα κάποιος που θέλει να λέγεται και  Έλληνας εθνικιστής ενώ  κανονικά δεν θα έπρεπε να λέγεται άνθρωπος. Δυστυχώς όμως αυτή είναι η έλλειψη ήθους κάποιων που κινούνται στο χώρο της αστικής ακροδεξιάς και δεν έχουν καμιά αξιοπρέπεια γιατί αν είχανε θα ντρέπονταν για τις πράξεις τους.

Αυτή η έλλειψη  ήθους  και αξιοπρέπειας είναι η αιτία που ο εθνικιστικός χώρος στην Ελλάδα τόσα χρόνια έχει γίνει σαν τα μούτρα τους. Η σχολή της ρουφιανιάς, των απειλών και της παρακρατικής τρομοκρατίας είναι πλέον παλιά  στην Ελλάδα και ξεκίνησε να διδάσκεται δυστυχώς εντός του εθνικιστικού χώρου από συγκεκριμένους κύκλους με τακτικές που έχουν ποτίσει τόσο βαθιά τον "χώρο" για δεκαετίες που  δεν θα έφτανε όλη η φωτιά από την λάβα όλων των ηφαιστείων της γης για να ξεπλύνει και να απολυμάνει την διάχυτη βρωμία τους. Οποιοσδήποτε παλεύει τόσα πολλά χρόνια ενάντια σε αυτή την βρωμιά όπως ο Σταύρος και ακόμα καταφέρνει και στέκεται όρθιος απέναντι τους, ανεξάρτητα από τα όποια λάθη και τις αδυναμίες του είναι σίγουρα σπουδαίος αγωνιστής.

Η μόνη στοχοποίηση που είναι μια σωστή και ηθική πράξη είναι αυτή των αποδεδειγμένα ρουφιάνων. Αργά η γρήγορα κάποτε η Δικαιοσύνη έρχεται και οι ρουφιάνοι βρίσκουν από κάπου την αντιμετώπιση που τους αξίζει. Το κακό Κάρμα που έχουν προκαλέσει οι άθλιες πράξεις τους θα το πληρώσουν στην παρούσα ζωή  και αν η Νέμεσις δεν έρθει από τους Εθνικιστές (όπως θα έπρεπε κανονικά), είμαι σίγουρος ότι το πληρώσουν από κάπου αλλού.


Ο διαχειριστής του Iστολογίου Αγχιβασίην



Επιθυμώ να δηλώσω τα εξής:

1.Καταδικάζω απερίφραστα την θρασύδειλη ρουφιανιά και την δόλια στοχοποίηση εναντίον του Μαύρου Κρίνου.

2. Συμπαρίσταμαι ολοψύχως στον Μαύρο Κρίνο.

3.Το θλιβερό γεγονός, ότι υπάρχουν μικρόψυχοι άνθρωποι αυτοαποκαλούμενοι υποκριτικά ως "εθνικιστές" και "εθνικοσοσιαλιστές" που σιωπούν, επιχαίρουν ή και επικροτούν την στοχοποίηση του ΜΚ, απλά και μόνον επειδή διαφωνούν σε επιμέρους ιδεολογικά θέματα με τον Μαύρο Κρίνο ή επειδή ο Μαύρος Κρίνος δεν  είναι μέλος στο "πολιτικό μαντρί" τους, καταδεικνύει την βαθύτατη ηθικοπνευματική σήψη στην οποία έχουν περιέλθει.


Άρης Αρίων

Knut Hamsun: ο παραδοσιοκράτης νομπελίστας.



Το πραγματικό του όνομα ήταν Knut Petersen, το Hamsun ήταν λογοτεχνικό ψευδώνυμο, και γεννήθηκε ως μέλος μια φτωχής αγροτικής οικογένειας στις 4 Αυγούστου του 1859. Σε ηλικία 9 ετών ο Hamsun θα σταλεί από τους γονείς του στο αγρόκτημα του θειου του, όπου περνά δύσκολα και σκληρά παιδικά χρόνια, αλλά εκεί θα έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με τον κόσμο του βιβλίου, καθώς ο θείος του διευθύνει την τοπική βιβλιοθήκη. Το 1873 εγκαταλείπει το αγρόκτημα και περιπλανιέται ασκώντας διάφορα επαγγέλματα, ενώ το 1877 σε ηλικία 18 ετών δημοσιεύει το πρώτο του διήγημα με τον τίτλο «Ο αινιγματικός», το οποίο ήταν μια ερωτική ιστορία του βορρά. Μέχρι το 1882 εκδίδει διάφορα ακόμη διηγήματα και ποιήματα. Το έτος αυτό αποφασίζει να μεταναστεύσει στην Αμερική, όπου εργάζεται σε εμπορικό κατάστημα, ενώ παράλληλα δημοσιεύει άρθρα σε εφημερίδες και δίνει διαλέξεις. Από τα πρώτα του κείμενα είναι φανερό πως ο Hamsun είναι ο πρώτος που παρουσιάζει το διήγημα που στηρίζεται στην ψυχολογική καταγραφή των χαρακτήρων. Αρχίζει να νιώθει αποξενωμένος στην Αμερική, ενώ ταυτόχρονα αρρωσταίνει από φυματίωση. 

Επιστρέφει στη Νορβηγία, όπου παραμένει άνεργος και διαβιεί υπό άθλιες συνθήκες, έτσι αναγκάζεται να φύγει ξανά για την Αμερική όπου εργάζεται σε έργα οδοποιίας στο Σικάγο. Το 1888 όμως επιστρέφει ξανά στην πατρίδα του, και εκεί θα γνωρίσει την πρώτη αναγνώριση του έργου του. Τη χρονιά εκείνη αρχίζει να γράφει στην Κοπεγχάγη το μεγαλειώδες έργο του «Η πείνα», του οποίου θα καταφέρει να δημοσιεύσει ένα μικρό απόσπασμα σε ένα περιοδικό. Το γεγονός αυτό θα του δώσει τη δυνατότητα να γίνει αποδεκτός από τους λογοτεχνικούς κύκλους, και δίδει διαλέξεις σε πανεπιστήμια. Ο Hamsun πλέον αρχίζει να καταξιώνεται, και το όνομα του γίνεται γνωστό στο λογοτεχνικό κοινό. Το επόμενο έτος συγγράφει ένα βιβλίο με τίτλο «Περί του πνευματικού βίου της σύγχρονης Αμερικής». Αυτό είναι το πρώτο έργο του Hamsun που δηλώνει ξεκάθαρα τις αντιλήψεις του για την κοινωνία και τον άνθρωπο. Μέσα από το έργο αυτό ασκεί μια αδυσώπητη κριτική στο χυδαίο καπιταλιστικό και υλιστικό σύστημα των ΗΠΑ. Παράλληλα εκφράζει την αντίρρηση του προς τη δημοκρατία και τον οχλοκρατικό πολιτικό της χαρακτήρα. 

Ερμηνεύει τον Αμερικανικό Εμφύλιο ως πόλεμο των καπιταλιστών του Βορρά εναντίον της αριστοκρατίας του Νότου και γράφει «αντί να δημιουργήσει μια πνευματική ελίτ, η Αμερική εγκαθίδρυσε ένα εκτροφείο μιγάδων».... 

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Benito Mussolini



«Οι καθώς πρέπει  αξιοπρεπείς, μικροαστοί κάθε εποχής, ήταν  πάντα, η κοινωνική, αναλώσιμη σαβούρα. Η κουλτούρα και η ιστορία εξελίσσονται μόνον από τους τρελούς» 

Benito Mussolini 

Franco Giorgio Freda: ο «Ναζιστής - Μαοϊστής» Επαναστάτης.


του Edward Rix

μετάφραση για το ιστολόγιο: Απολλώνιος

«Μισώ αυτό το βιβλίο. Το μισώ με όλη μου την καρδιά. Μου έδωσε τη δόξα, εκείνο το φτωχό πράγμα που ονομάζεται φήμη, αλλά είναι επίσης η πηγή όλων των δυστυχίων μου. Γι' αυτό το βιβλίο, έχω γνωρίσει πολλούς μήνες στη φυλακή, (...) αστυνομικές διώξεις από ασήμαντες ως σκληρές. Γι 'αυτό το βιβλίο, έχω βιώσει την προδοσία των φίλων, των εχθρών, την κακή πίστη, τον εγωισμό και την κακία των ανθρώπων. Από αυτό το βιβλίο έχει προκύψει ο ηλίθιος μύθος που με έκανε να γίνω κυνικός και σκληρός, ένα είδος Μακιαβέλι μεταμφιεσμένος σαν τον Καρδινάλιο de Retz, που αυτοί θα ήθελαν να δουν σε μένα». Αν και γραμμένο από τον Κούρτσιο Μαλαπάρτε στην εισαγωγή του περίφημου δοκίμιου του «Η Τεχνική του Πραξικοπήματος», ο Giorgio Freda, ο συγγραφέας του «Η Διάλυση του Συστήματος», θα μπορούσε να έχει κάνει αυτές οι γραμμές δικές του. Επειδή, γράφοντας αυτό το μικρό βιβλιαράκι περίπου εξήντα πολύ πυκνών σελίδων, το οποιο υπονόμευσε τη βάση του αστικού συστήματος, ο νεαρός εκδότης έχει υποστεί χρόνια δικαστικών και μιντιακών διώξεων. 





ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΑR

Στις 26 Οκτωβρίου 1963, ο γερουσιαστής Umberto Terracini, ένα ισχυρό μέλος της εβραϊκής κοινότητας και του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, ανέφερε δημοσίως προς τους Υπουργούς Εσωτερικών και Δικαιοσύνης τη διάδοση στην Πάντοβα «ενός άθλιου φυλλάδιου που φέρει τον τίτλο Gruppo di Ar (Ομάδα AR ), η οποία, υιοθετώντας τις πιο χυδαίες ρατσιστικές θεωρίες του Ιταλικού Εθνικοσοσιαλισμού, απεικονίζει ανοιχτά τους συγγραφείς ως τους εκδότες που υποστηρίζουν αντιδημοκρατική ιδεολογία», και ζητά «εάν και ποια μέτρα έχουν προταθεί και έχουν ληφθεί για να καυτηριάσουν την πληγή και να σταματήσουν τη μόλυνση πριν πάρει ευρύτερη διάδοση και μπει στη σφαίρα της δράσης».

Αρχικά  δημόσια στιγματισμένη, η ομάδα βρήκε ένα νεαρό Πλατωνιστή και Εβολιανό δικηγόρο που ονομάζεται Giorgio Freda. Ο όρος που είχε επιλεγεί από την ομάδα για το όνομά της, Ar, ήταν άκρως συμβολικός, καθώς σε πολλές ινδοευρωπαϊκές γλώσσες είναι η σημασιολογική ρίζα που υπονοεί την ιδέα της ευγένιας και της αριστοκρατίας. Το 1964, ο Freda είχε να αντιμετωπίσει δίκη για ένα φυλλάδιο που κατήγγειλε την Σιωνιστική πολιτική στην Παλαιστίνη. Αυτή ήταν μόνο η πρώτη από τις πολλές. Την ίδια χρονιά, οι Εκδόσεις Αr, που είχε μόλις ιδρύσει, δημοσίευσαν το πρώτο βιβλίο τους, «Ένα Δοκίμιο για την Ανισότητα των Φυλών» από τον Arthur de Gobineau. Ακολούθησαν τα έργα του Julius Evola και του Corneliu Codreanu. Κάθε τίτλος είχε κυκλοφορία 2000 αντίτυπων.

Υπήρχαν δύο σταθερές στην μαχητική δέσμευση του Freda: η καταπολέμηση του Διεθνούς Σιωνισμού, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ, η οποία πίστευε ότι ήταν μόνο η κορυφή του αγώνα και ενάντια στο αστικό φιλελεύθερο σύστημα, που εκφράζεται από τον Αμερικανικό ιμπεριαλισμό στην Ευρώπη από το 1945. Σχετικά με το Αντισιωνισμό, ο Freda ήταν ο πρώτος εκδότης στην Ιταλία, που υποστήριξε τους Παλαιστίνιους μαχητές, ακόμη και η Δεξιά, που ενσαρκωνόταν από το Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα  MSI (Movimento Sociale Italiano), εγκωμίασε το Ισραήλ ως «προπύργιο της Δύσης εναντίον των σκλαβωμένων από τη Μόσχα Αράβων".  Ήταν αυτός που οργάνωσε στην Πάντοβα τον Μάρτιο 1969 - από κοινού με την ομάδα Μαοϊκών, Potere Operairo (Εργατική Εξουσία) - την πρώτη σημαντική συνάντηση στην Ιταλία για την υποστήριξη της Παλαιστινιακής αντίστασης με την παρουσία των εκπροσώπων της Fatah του Γιασέρ Αραφάτ. Το Σιωνιστικό λόμπι δεν τον συγχώρησε ποτέ. Επιπλέον, δεν ήταν ικανοποιημένος με την απλή λεκτική υποστήριξη, όπως και τόσοι πολλοί διακεκριμένοι διανοούμενοι, και αυτός θα παρείχε κρυφά χρονόμετρα σε έναν υποτιθέμενο εκπρόσωπο της Fatah.


Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Αλλά ο Giorgio Freda είναι πάνω από όλα ένας άνθρωπος του κειμένου. Και τι κειμένου! «Η Διάλυση του Συστήματος» γράφτηκε το 1969 καθώς οι διαμαρτυρίες των φοιτητών ήταν σε πλήρη ισχύ.  Η Ιταλία, στη συνέχεια υποβλήθηκε, όχι σε μια ξαφνική έκρηξη και σε συνέπειες τόσο γρήγορες όσο στη Γαλλία, αλλά σε ένα «υφέρποντα Μάη". Πεπεισμένος για την επείγουσα ανάγκη της ριζικής ανατροπής του αστικού κόσμου, ο Freda πίστευε ότι τα πάντα πρέπει να προωθηθούν και, όταν τόσοι πολλοί νέοι άνθρωποι επιδίωκαν να δώσουν ένα πραγματικά επαναστατικό περιεχόμενο στην εξέγερση των φοιτητών, ότι αυτό θα πρέπει να ανακτηθεί από τους υποστηρικτές του ορθόδοξου μαρξισμού ή σοσιαλδημοκρατικού ρεφορμισμού. Ήταν για αυτούς τους νέους ανθρώπους που είχαν ως στόχο «η Διάλυση του Συστήματος», και παρ’ όλο που δεν ήταν το προσωπικό πρόγραμμα του Freda, συνέθεσε τα κοινά αιτήματα του συνόλου του Εθνικοεπαναστατικού χώρου, από την Giovane Europe (Νεανική Ευρώπη) έως τη Lotta di Popolo (Λαϊκή Πάλη).



Ο τόνος του κειμένου είναι αναμφισβήτητα επιθετικός. Μαθητής του Evola, ο Freda είναι η πρώτος που όχι μόνο σχολιάζει σοφά τα γραπτά του δασκάλου του, αλλά κινείται από τη θεωρία στην πράξη, τόσο πολύ έτσι ώστε να μπορεί κανείς να δει στην «Η Διάλυση του Συστήματος» την πολιτική πρακτική της θεωρίας που περιγράφονται στο "Ιππεύοντας την Τίγρη", το τελευταίο από τα γραπτά του Evola. Με αυτό το βιβλίο, ο Βαρόνος έδωσε το πνευματικό πλαίσιο επιβεβαιώνοντας την πεποίθηση του Freda ότι δεν μπορεί να υπάρξει κανένας συμβιβασμός με το σύστημα αστών. "Υπάρχει μια λύση, γράφει ο Evola, που πρέπει σταθερά να αποκλειστεί: που είναι να οικοδομήσουμε ότι διασωθεί  από τον αστικό κόσμο, και να το υπερασπιστούμε ως βάση για να πολεμήσουμε εναντίον των ρευμάτων της διάλυσης και την πιο βίαιη ανατροπή, αφού, ενδεχομένως, προσπαθήσουμε να διευκολύνουμε ή να ενισχύσουμε τα υπολείμματα με κάποιες υψηλότερες αξίες που είναι πιο παραδοσιακές". Και ο Βαρόνος πρόσθεσε: "Θα μπορούσε να είναι καλό να βοηθήσουμε να καταστραφεί το ήδη παραπαίον και ό, τι ανήκει στον κόσμο του χθες, αντί να επιδιώκουμε να το υποστηρίξουμε και να του παρατείνουμε τεχνητά τη ζωή. Αυτή η πιθανή τακτική, έτσι ώστε να αποφευχθεί η τελική κρίση, είναι το έργο των αντίθετων δυνάμεων, που στη συνέχεια θα αναλάβουν την πρωτοβουλία. Ο κίνδυνος αυτός είναι προφανής: δεν γνωρίζουμε ποιος έχει την τελευταία λέξη".


Στην «Διάλυση», ο Freda δεν ήταν ευαίσθητος με τα είδωλα και τις αξίες της αστικής κοινωνίας. Τάξη για χάρη της τάξης, το απαραβίαστο της ιδιωτικής ιδιοκτησίας, τον καπιταλισμό, τον ηθικό κομφορμισμό και τον φρικιαστικό τυφλό φιλοσιωνισμό και φιλοαμερικανισμό, αλλά και τον Θεό, τους ρασοφόρους, δικαστές, τραπεζίτες - τίποτα και κανείς δεν διέφυγε από την κριτική του. Στο κυρίαρχο μοντέλο της αγοράς, πρόσφερε μια πραγματική εναλλακτική λύση, επαναβεβαιώνοντας την παραδοσιακή θεωρία του κράτους, πλήρως αντιτιθέμενο με τις ψευδοαστικές αξίες, και ανάπτυξε ένα συνεκτικό πολιτειακό σχέδιο, με την πιο θεαματική πτυχή που συμπεριλάμβανε την οργάνωση μίας κοινωνικής οικονομίας, έναν Σπαρτιατικό και ελιτιστικό κοινωνισμό, ο οποίος επηρρεάζεται περισσότερο από τον Πλάτωνα παρά από τον Καρλ Μαρξ.

Ένας άνθρωπος της δράσης, ο Freda ήταν αηδιασμένος από τους ψευδο-διανοούμενους των Evola και Guenon που ήταν κλειδωμένοι στους γυάλινους πύργους τους. Είχε σκληρά λόγια για ορισμένους οπαδούς του Evola: «στείροι απολογητές του λόγου σχετικά με το κράτος», «λάτρεις των αφηρημένων ιδεών», «πρωταθλητές των εννοιολογικών χειρονομιών", οι οποίοι στα μάτια του ήταν αναβάτες χάρτινων τίγρεων. "Για μας, γράφει ο Freda, είναι αληθινό το όραμα μας για τον κόσμο - και ως εκ τούτου του κράτους - σημαίνει να συμμορφωθούμε με αυτό, αφήνοντας τίποτα που να μην κάνουμε για να το επιτύχει ιστορικά". Σε αυτή την προοπτική, δείχνει σαφώς την πρόθεση να φτάσει σε τομείς που εμπλέκονται στην αντικειμενική άρνηση του αστικού κόσμου, συμπεριλαμβανομένου της εξτρεμιστικής εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς προς την οποία είχε προτείνει μια στρατηγική που ήταν πιστή σε μια ενωμένη πάλη ενάντια στο σύστημα. Τότε ήταν που ήρθε σε επαφή με διάφορες μαοϊκές ομάδες, όπως η Potere Operaio και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ιταλίας το Μ-Λ.

«Για έναν πολιτικό στρατιώτη, η καθαρότητα δικαιολογεί την οποιαδήποτε σκληρότητα, αδιαφορία, τον κάθε δόλο, ενώ το απρόσωπο που αποτυπώνεται στον αγώνα διαλύει όλες τις ηθικές ανησυχίες." Με αυτές τις ισχυρές λέξεις τελειώνει το μανιφέστο.


ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Στις 12 Δεκεμβρίου, το 1969, μια βόμβα εξερράγη στην Εθνική Αγροτική Τράπεζα, την Piazza Fontana στο Μιλάνο, σκοτώνοντας 16 ανθρώπους και τραυματίζοντας 87. Το ιταλικό τμήμα της Διεθνούς Καταστασιακής, της ακρας αριστεράς εξέδωσε μανιφέστο με τίτλο «Το Ράιχσταγκ Καίγεται», καταγγέλλοντας το καθεστώς ως το πραγματικό διοργανωτή της σφαγής. Οι καταστασιακοί θα συνεχίσουν να επαναλαμβάσνουν ότι η βόμβα στην Piazza Fontana δεν ήταν «ούτε από αναρχικούς, ούτε από φασίστες».

Ο Giorgio Freda, εν τω μεταξύ, συνέχισε την διανοητική πάλη του ενάντια στο Σύστημα. Το 1970, σε ένα πρόλογο σε ένα κείμενο από τον Evola, καλωσόρισε τη δυνατότητα των αστικών εχθροπραξιών στην Ιταλία. Τον Απρίλιο του 1971, οι Εκδόσεις Ar δημοσιεύουν επίσημα για πρώτη φορά στη χερσόνησο από το 1945, τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών». Τον ίδιο μήνα, ο Freda συνελήφθη και κατηγορήθηκε ότι «έχει διανέμει βιβλία, έντυπα και γραπτές πληροφορίες που περιέχουν προπαγάνδα ή υποκίνηση σε βίαιη ανατροπή". Η κατασταλτική μηχανή κινητοποιείται. Για πρώτη φορά μετά το τέλος του Φασιστικού καθεστώτος, ένας δικαστής που προορίζεται για την εφαρμογή του άρθρου 270 (νόμος κατά ανατρεπτικής κίνησης) του κώδικα Rocco (ονομάστηκε έτσι από τον γενικό εισαγγελέα του Mussolini). Λίγο μετά, οι Εκδόσεις Ar δημοσίευσαν «Ο εχθρός του ανθρώπου», μια συλλογή των Παλαιστινιακής πολεμικής ποίησης, προκαλώντας την οργή των Σιωνιστών.

Τον Ιούλιο του 1971, ο δικαστής τροποποίησε τις κατηγορίες και κατηγόρησε τον Freda για «προπαγάνδα σχετικά με την βίαιη ανατροπή της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης του κράτους» μέσω του βιβλίου «Η Διάλυση του Συστήματος», «όπου υπαινίσσεται την ανάγκη της ανατροπής με βίαια μέσα, του αστικού δημοκρατικού κράτους και την αντικατάστασή του από ένα κράτος που ορίζεται και χαρακτηρίζεται ως ένα λαϊκό κράτος».


Απτόητες από την καταστολή, οι Εκδόσεις Ar δημοσίευσαν τον Νοέμβριο του 1971, την ιταλική μετάφραση του «Διεθνής Εβραίος» του Henry Ford. Στις 5 Δεκεμβρίου, 1971 ο Freda συνελήφθη και πάλι. Δεν διώκεται πλέον για εγκλήματα γνώμης, αλλά ωμά κατηγορείται ότι οργάνωσε τη σφαγή της Piazza Fontana. Δεδομένου ότι απέτυχαν να πιάσουν τους "αναρχοφασίστες", αποφάσισαν να τσιμπήσουν τους «Nazi-Maoists». Οι κατηγορίες εναντίον του Freda βασίστηκαν σε δύο στοιχεία: ότι αγόρασε τα χρονόμετρα όπως εκείνα που βρέθηκαν στην τράπεζα, καθώς και τις τσάντες ταξιδίου που είχαν τοποθετηθεί οι βόμβες. Ο Freda είχε πράγματι αγοράσει τα χρονόμετρα, αλλά τα είχε δώσει σε ένα Λοχαγό των αλγερινών μυστικών υπηρεσιών,  που τα ειχε ζητήσει για τους Παλαιστίνιους. Το εβδομαδιαίο έντυπο Candido, που διερεύνησε το RFA από τον κατασκευαστή, συγκέντρωσε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τα χρονόμετρα που πωλούνται στην Ιταλία δεν ήταν 57, όπως υποστήριξε ο δικαστής, - ο Freda είχε αγοράσει 50 - αλλά εκατοντάδες, και ότι τα μοντέλα που αγοράστηκαν από τον εκδότη διέφεραν από εκείνα που χρησιμοποιήθηκαν στην επίθεση. Επιπλέον, ο έμπορος από την Μπολόνια που είχε πουλήσει τέσσερις ταξιδιωτικούς σάκους παρόμοιους με εκείνους που χρησιμοποιήθηκαν στην επίθεση, δεν αναγνώρισε τον Freda ως τον αγοραστή, αλλά δύο αστυνομικούς ... 

Φυσικά, ο δικαστής δεν έλαβε υπόψη τα απαλλακτικά στοιχεία. Ο Freda ξεκίνησε μόνος την περιοδεία του στις ιταλικές φυλακές το 1972 - στην Πάδοβα, το Μιλάνο και την Τεργέστη. Στη συνέχεια στη Ρώμη, το Μπάρι, Μπρίντιζι και το Catanzaro. Χαρακτηρίστηκε ως "μαοϊκός" προδότης ή «πράκτορας της κομμουνιστικής Κίνας» από τη Δεξιά, ειδικά από τους ακροδεξιούς του MSI ή ένας «ρατσιστής φανατικός» και «παραισθητικός αντισημίτης» από τη νομικίστικη αριστερά και τους Σιωνιστικούς κύκλους, και από φόβο απορρίφθηκε από μερικούς ακροαριστερούς άνδρες με τους οποίους είχε ενεργά συνεργαστεί, ο Giorgio Freda στη συνέχεια εξαπατήθηκε από τον Τύπο στο να πάρει την δήθεν δυσφημιστική ετικέτα του "Ναζιστή-Μαοϊστή." Χάρη στη δημοσιότητα, αυτό που μόνο κατέληξε να είναι θετικό ηταν οτι γρήγορα εξαντλήθηκε το απόθεμα των 1500 αντίτυπων του βιβλίου «η Διάλυση του Συστήματος». Λίγα χρόνια αργότερα, ο Freda παραδέχθηκε ότι το κείμενο είχε ληφθεί περισσότερο υπόψιν από εξτρεμιστές της αριστεράς από εκείνους της δεξιάς.


Η  ΔΙΚΗ

Η μεγάλη δίκη της Piazza Fontana άρχισε τον Ιανουάριο του 1975 ενώπιον του Δικαστηρίου Κακουργιοδικείου στο Catanzaro. Κατηγορούμενος ήταν ο αναρχικός Pietro Valpreda και έντεκα συνεργοί, ο νεοφασίστας Giorgio Freda και δώδεκα συγκατηγορούμενοι  του. Φτάνοντας στο τέλος της προληπτικής κράτησης του, ο Freda αφέθηκε ελευθερος και τέθηκε υπό κατ 'οίκον περιορισμό, τον Αύγουστο του 1976. Αλλά οι πεποιθήσεις του παρέμειναν άθικτες. Έτσι το 1977, όταν είχε να αντιμετωπίσει ποινή ισόβιας κάθειρξης, ο ίδιος δεν δίστασε: σε μια συνέντευξη που έδωσε στο φίλο του Claudio Mutti μίλησε για ένοπλο αγώνα ως την καλύτερη μορφή της αντιπολίτευσης στο Σύστημα στην Ιταλία!

Πεπεισμένος ότι τα ζάρια φορτώθηκαν και ότι η καταδίκη του δεν ήταν σε αμφιβολία, ο Freda διεφυγε τον Οκτώβριο του 1978. Συνελήφθη το καλοκαίρι του 1979 στην Κόστα Ρίκα, από την οποία δεν εκδόθηκε, αλλά εξαναγκάστηκε να επιστρέψει από την ιταλική πολιτική αστυνομία. Η δικαστική φάρσα συνεχίζεται. Τον Δεκέμβριο του 1984 η τέταρτη δίκη για τη σφαγή της Piazza Fontana άνοιξε στο Μπάρι. Μετά από δεκαέξι χρόνια έρευνας, ο Freda τελικά απαλλάχθηκε από τη βομβιστική επίθεση, αλλά έμεινε στη φυλακή για εγκλήματα γνώμης, "ανατρεπτική δράση", σύμφωνα με την ιταλική νομική γλώσσα, η οποία του έδωσε την ποινή δεκαπέντε χρόνια στη φυλακή. Κατά την απελευθέρωσή του, τα μέσα μαζικής εξαπάτησης ακόμα μιλούσαν για τον Freda, επειδή ίδρυσε το Fronte Nazionale (Εθνικό Μέτωπο), για το οποίο και πάλι συνελήφθη και κατηγορήθηκε τον Ιούλιο του 1993. Σίγουρα η ποιότητα του αίματος δεν μπορεί να λέει ψέμματα!


Franco Giorgio Freda: ο επαναστάτης.