Νεοταξική ΝΑΤΟική αριστερά και Νεοταξική ΝΑΤΟική ακροδεξιά.

Η χειραγώγηση , η ενσωμάτωση και τα εντός και εκτός της χώρας μας παιχνίδια των ιμπεριαλιστών.


Των : Πολυπέρχονα , Red Byron


Η παγκόσμια άρχουσα τάξη εκτός από το να καθορίζει όλες τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, έχει πλέον μάθει πολύ καλά και το να δημιουργεί να ελέγχει και να κατευθύνει ρεύματα με προσωπείο «αντίστασης» σε αυτές τις πολιτικές, αλλά με πολιτικό και ιδεολογικό περιεχόμενο διαμορφωμένο κατάλληλα ώστε να περιέχουν στον πυρήνα τους την ιδεολογία της χειραγώγησης ενσωμάτωσης και υποταγής στο σύστημα και την εξυπηρέτηση των σχεδιασμών του. Το κύριο ρεύμα αυτής της κατεύθυνσης είναι σήμερα αυτό της νεοταξικής αριστεράς και των δορυφόρων της, ενώ συμπληρωματικός προς αυτό και απαραίτητος αιμοδότης του πρώτου ρεύματος είναι το ρεύμα της αστικής ακροδεξιάς και των δορυφόρων της.


Η νεοταξική αριστερά , προέβαλλε πάντα ως θέσεις και διεκδικήσεις αυτά που έρχονταν να υλοποιήσει η ίδια η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση. Ξεκίνησαν από αιτήματα για «Ενωμένη Ευρώπη» στα πλαίσια του καπιταλισμού και σήμερα αυτή η Ευρώπη της νέας τάξης και των μονοπωλίων που ονειρεύτηκαν είναι γεγονός. Μετά μίλησαν για «πολιτική ενοποίηση» της Ευρώπης και η άρχουσα τάξη τους έφερε το Ευρωσύνταγμα , το οποίο και στήριξαν με όποιο τρόπο μπορούσαν.


Όταν οι «φασίστες» και «ρατσιστές» λαοί της Ευρώπης όπως τους αποκάλεσαν τότε οι νεοταξίτες «αριστεροί» καταψήφισαν το Ευρωσύνταγμα στα δημοψηφίσματα, η άρχουσα τάξη βρήκε άλλο τρόπο να ικανοποιήσει το αίτημά τους, ξαναφέρνοντας το Ευρωσύνταγμα ως «Ευρωσυνθήκη» και επικυρώνοντάς το χωρίς δημοψήφισμα αυτή τη φορά. «Ζήτησαν «σύνορα ανοιχτά για όλους τους εργάτες» και ήρθε η νέα τάξη , γκρέμισε τα σύνορα από το πρώην ανατολικό μπλοκ, μετέτρεψε αυτές τις χώρες σε ιμπεριαλιστικές μπανανίες λεηλατώντας τον πλούτο τους , διέλυσε και κατέλαβε χώρες ανάλογα με τα συμφέροντά της και έτσι γέμισε όλη την Ευρώπη με εκατομμύρια ανασφάλιστους και χωρίς εργασιακά δικαιώματα μετανάστες. Αυτή η μεταναστευτική πολιτική είναι που χρησιμοποιήθηκε ως όχημα για να φτιαχτεί η «γενιά των 700 Ευρώ» στην Ελλάδα.

Σε μια καπιταλιστική αγορά εργασίας όταν υπάρχουν πάνω από ενάμισι εκατομμύριο σχεδόν όλοι ανασφάλιστοι και παράνομοι μετανάστες που ζητάνε δουλειά , είναι αναπόφευκτο αποτέλεσμα της λειτουργίας της οικονομίας η εξίσωση των εργασιακών δικαιωμάτων μεγάλης μερίδας του πληθυσμού με αυτούς, προς τα κάτω βέβαια, με βάση τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης. Μίλησαν για «εξάλειψη των εθνικών και πολιτιστικών διαφορών» και ήρθε η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση να το πετύχει, διαλύοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα των λαών σε εθνικό επίπεδο.

Κατάφεραν πράγματι να μη χωρίζονται οι άνθρωποι σε Έλληνες , Ιταλούς , Γάλλους , Γερμανούς κλπ αλλά σε «trendy» , «emo» , «gay» «lesbian» «bisexual» , «Ευρωπαϊκό κοινωνικό φόρουμ» , «αντιφά» και άλλα τέτοια είδη κατηγοριοποίησης.

Η νεοταξική αριστερά που προωθείται από όλα τα καθεστωτικά μέσα «ενημέρωσης» , περικλείει στους κύκλους της χιλιάδες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που στηρίζονται και χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση , την Ευρωπαϊκή Ένωση , μεγαλοεπιχειρηματίες των ΗΠΑ (π.χ. ο Αμερικανοεβραίος Τζορτζ Σόρος), που έχουν όλες έργο να προωθήσουν τα «ανοιχτά σύνορα» , την «ανοιχτή κοινωνία» και την πάλη «ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό», αλλά και ζητήματα όπως η υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους, μετατροπή των στρατών σε μισθοφορικούς, νομιμοποίηση της κάνναβης ή και όλων των ναρκωτικών και άλλα. Οι οργανώσεις αυτές ως «Ρατσιστή» ονομάζουν όποιον είναι αντίθετος με το σύγχρονο δουλεμπόριο σκλάβων, «φασίστα» ονομάζουν επίσης όποιον είναι αντίθετο με τη νέα τάξη πραγμάτων ή προωθεί πολιτικές θέσεις επικίνδυνες για το κέρδος των πολυεθνικών. Έτσι οι «μαρξιστικές» αυτές οργανώσεις έφτασαν στο σημείο να συμπεριλαμβάνουν πλέον στους «φασίστες» ακόμα και όλα τα μαρξιστικού-λενινιστικού τύπου καθεστώτα που υπήρξαν ποτέ ή έχουν απομείνει επί της γης.


Στον «αντίποδα» υποτίθεται της νεοταξικής αριστεράς υπάρχουν διάφορα αστικά ακροδεξιά ρεύματα που παρουσιάζονται ως δήθεν «εθνικιστικά» είτε από στελέχη τους είτε κυρίως και μανιωδώς από την ίδια τη νεοταξική αριστερά. Τα ρεύματα αυτά λένε ότι είναι ενάντια στη «νέα τάξη» γενικώς και αορίστως, περικλείουν όμως στον πυρήνα των πολιτικών τους θέσεων την ίδια τη νέα τάξη και τις πολιτικές της. Είναι αντίθετοι σχεδόν με κάθε εργατική διεκδίκηση ή απεργία και με κάθε θέση που αμφισβητεί πραγματικά τον καπιταλισμό , τη νέα τάξη πραγμάτων και τις υπερεθνικές δομές της.

Ως «αντιπρόταση» στην εφαρμοζόμενη πολιτική, διεκδικούν από το λαό και τους πολιτικούς της χώρας τους την όσο γίνεται μεγαλύτερη στήριξη των κεφαλαιοκρατών της ντόπιας οικονομικής ελίτ, το συμφέρον των οποίον ονομάζουν «εθνικό» και την ενίσχυση της οικονομικής διείσδυσής της ακόμα και με στρατιωτικά μέσα στις γειτονικές χώρες, μέσα στα πλαίσια της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων . Για να υλοποιηθεί αυτή η πολιτική αρκεί λένε να ακολουθηθεί η «κατάλληλη» διπλωματική στάση της χώρας στα πλαίσια διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών και του ΝΑΤΟ. Ουσιαστικά λένε να ακολουθηθεί η μεγαλύτερη δυνατή υποτέλεια από τη χώρα τους στο ΝΑΤΟικό ιμπεριαλισμό, και να αναλάβει η χώρα τους και συγκεκριμένα ο λαός της να εκτελέσει το ρόλο του μισθοφόρου των σχεδιασμών του ΝΑΤΟ στην περιοχή και σε όλο τον πλανήτη.

Σαν παραδείγματα εδώ μπορούμε να θέσουμε τις θέσεις του Φίνι για αποστολή Ιταλών στο Ιράκ , ή τις θέσεις μερίδας της Ελληνικής ακροδεξιάς για πιθανή διάλυση της Τουρκίας από τους Αμερικάνους και την πρότασή τους να προσφερθεί εθελοντικά η Ελλάδα να συμμετέχει ενεργά. Τα καπιταλιστικά σκυλιά της Ελλάδας βέβαια δεν θα πάνε να πολεμήσουν , θα πάρουν όμως μετά τον πόλεμο ως κέρδος ότι αποφάγια και κόκκαλα τους πετάξουν οι Αμερικάνοι, ενώ οι Έλληνες εργάτες το μόνο κέρδος και αντάλλαγμα που θα πάρουν για το χυμένο αίμα δεκάδων χιλιάδων από αυτούς θα είναι ότι θα «ξαναλειτουργήσει η Αγιά Σοφιά» .

Ίσως θα μπορέσουν μετά εκεί μέσα στην Αγιά Σοφιά κάτω από τους δακρύβρεχτους επικήδειους των ΝΑΤΟικών «Ελληνόψυχων» ακροδεξιών και των Αμερικάνων στρατιωτικών, να κηδέψουν τα παιδιά , τα αδέρφια , τους φίλους και τους αγαπημένους τους που θα έχουν σκοτωθεί όχι για την πατρίδα ή την ελευθερία τους ούτε βέβαια για τη γη των προγόνων τους, αλλά για να γίνει και η Τουρκία μια «ανοιχτή κοινωνία» του Σόρος όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν.


Σε σχέση με τις ιδέες της στήριξης στον καπιταλισμό και τη διείσδυση της «Ελληνικής» πλουτοκρατίας υπό την επιτήρηση της παγκοσμιοποιημένης ολιγαρχίας σε γειτονικές χώρες, διαβάζουμε από το πρόγραμμα του ΛΑΟΣ :


«Πιστεύουμε στην Ιδιωτική Πρωτοβουλία και την Ελεύθερη Αγορά ως κοινωνική δράση για λογαριασμό και για το καλό της κοινωνίας μας» και « H Ελλάδα μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στον ευρύτερο Βαλκανικό χώρο, εκμεταλλευόμενη την Ελληνική επιχειρηματική διείσδυση στις γειτονικές μας χώρες».

Δεν γράφει τίποτα το πρόγραμμα του ΛΑΟΣ σχετικά με το πόσες εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες εργάτες έχασαν τις δουλειές τους, από αυτή τη «διείσδυση» που στηρίζει , μεταφέροντας τις επιχειρήσεις τους στα Σκόπια στη Βουλγαρία και οπουδήποτε αλλού. Το κατά πόσο επίσης είναι «Ελληνική» αυτή η διείσδυση , το ΛΑΟΣ και εδώ και πάντοτε κάνει πως αγνοεί ότι οι καπιταλιστές δεν έχουνε πατρίδα.

Ακριβώς αντίστοιχα με την αστική ακροδεξιά , την ιδιωτική πρωτοβουλία και ελεύθερη αγορά στηρίζει και η νεοταξική αριστερά , για όσους δεν το γνωρίζουν παραθέτουμε απλά ότι η τελευταία καταψηφίζει σταθερά στο συνδικαλιστικό κίνημα εδώ και δεκαετίες κάθε πρόταση που διεκδικεί απαγόρευση κάθε επιχειρηματικότητας στους της παιδείας , της υγείας, της ασφάλισης, των μεταφορών και τηλεπικοινωνιών. Αντίθετα προέβαλλε τις λογικές των θυσιών των εργατών προς όφελος της «επιχειρηματικότητας» και της «ανταγωνιστικότητας» της Ελληνικής οικονομίας , θέση ταυτόσημη με αυτή της αστικής ακροδεξιάς. Τόσο η νεοταξική αριστερά όσο και η ακροδεξιά , προβάλλουν ως θέση τους το μισθοφορικό στρατό , ουσιαστικά την προσαρμογή του στρατού στις ανάγκες του ΝΑΤΟ.

Η νεοταξική αριστερά με επιχείρημα την «κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας» η δε ακροδεξιά με επιχείρημα τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητά του.


Διαβάζουμε στο πρόγραμμα του ΛΑΟΣ : «η βάση του «στρατού ειρήνης» να είναι επαγγελματίες αξιωματικοί και οπλίτες , άριστα εκπαιδευμένοι και εξειδικευμένοι».

Τόσο η νεοταξική αριστερά όσο και η ακροδεξιά στηρίζουν ανοιχτά την καπιταλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και πουθενά δε βάζουν ζήτημα αποχώρησης της χώρας τους από το ΝΑΤΟ. Μάλιστα τόσο ακροδεξιά όσο και αριστερά κόμματα σε Ευρωπαϊκές χώρες στήριξαν ενεργά κυβερνήσεις που χτύπησαν το Ιράκ όσο και τη Γιουγκοσλαβία. Παράδειγμα η Ιταλική ακροδεξιά στήριζε την κυβέρνηση Μπερλουσκόνι , μάλιστα ο Φίνι που συμμετείχε σε αυτή την κυβέρνηση ήταν από τους βασικότερους υποστηρικτές της Αμερικάνικης εισβολής στο Ιράκ και διεκδίκησε την αποστολή και παραμονή Ιταλικών στρατευμάτων, ενώ και το ΚΚ Γαλίας και οι Οικολόγοι Πράσινοι της Γερμανίας στήριξαν τις κυβερνήσεις που βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία.


Δείτε στο παρακάτω βίντεο τα Ιταλικά στρατεύματα που έστειλε ο Φίνι στο Ιράκ :


http://www.metacafe.com/watch/698373/italian_army_in_iraq/


Αντιγράφουμε εδώ απόσπασμα από παλαιότερο κείμενο από το Ελληνικό Μέτωπο του Βορίδη , λίγο πριν αυτό προσχωρήσει στο ΛΑΟΣ. Βρίσκεται ακόμα στην ιστοσελίδα τους :


http://www.e-grammes.gr/article.php?id=722


"Δυσκολευόμαστε επίσης να κατανοήσουμε τα κριτήρια με τα οποία ο κ. Καρατζαφέρης εντάχθηκε στην πολιτική ομάδα του Gianfranco Fini στην Ευρώπη , παρέα με το Λικούντ του Αριέλ Σαρόν ! Εκτός και εάν ισχύει το «ούνα φάτσα , ούνα ράτσα".

Και είχαν δίκιο τότε για το «ούνα φάτσα ούνα ράτσα» , παρότι σήμερα δε μιλάνε πια γιατί βολεύτηκαν με τον τεράστιο μισθό του βουλευτή. Άλλη μια τετραετία και μετά ο νόμος προβλέπει και ισόβια σύνταξη.

Ο Φίνι έστειλε τον Ιταλικό στρατό στο Ιράκ συμμετέχοντας στην κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, ο Καρατζαφέρης από την άλλη πλευρά αναγνώρισε επίσημα την κατοχική κυβέρνηση του Ιράκ και δήλωσε ότι :


«Έχουν περάσει πέντε χρόνια από την εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ και δεν έχουν έρθει τα αποτελέσματα που θα έπρεπε. Το Ιράκ προσπαθεί και εμείς θα είμαστε δίπλα του»


Δείτε εδώ σχετικά :


http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/04/bravo-giorgos.html


Δεν είναι βέβαια τυχαίο το ότι ο Καρατζαφέρης είχε επιλέξει να συμμετέχει στην Ευρωβουλή παρέα με το Φίνι και το κόμμα του δολοφόνου των Παλαιστινίων Σαρόν , αλλά συνειδητή επιλογή.

Το ΛΑΟΣ και φέτος δεν παρέλειψε να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη των «εβραίων μαρτύρων του Ολοκαυτώματος» στις 4 Φλεβάρη 2008 μαζί με τα στεφάνια από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο και άλλους φορείς του Ισραήλ.


Δεν έφτανε όπως η νομιμοποίηση της κατοχής στο Ιράκ , την ίδια ακριβώς περίοδο , στις 17 Απρίλη 2008 , το ΛΑΟΣ έστειλε και αντιπροσωπεία στο Αφγανιστάν , αναγνωρίζοντας την Αμερικάνικη κατοχή και εισβολή και την Ελληνική υποτέλεια στους Αμερικανούς , για να συνοδεύσει τους νέους Έλληνες μισθοφόρους (68 άτομα) που θα αντικαταστήσουν κάποιους από τους παλιούς που βρίσκονται εκεί , ως δύναμη κατοχής προς όφελος των Αμερικάνων , και με τεράστιο κόστος συντήρησης που προέρχεται από τα λεφτά του Ελληνικού λαού !

Και γι αυτό το θέμα όμως ούτε λέξη δεν είπαν οι διάφοροι «Ελληνόψυχοι» ΝΑΤΟικοί «εθνικιστές» που μας είχαν καλέσει προεκλογικά να ψηφίσουμε το ΛΑΟΣ και μάλιστα και τον Άδωνι Γεωργιάδη που πήγε στο Αφγανιστάν , γιατί να έχουμε λέει στο κοινοβούλιο «εθνικιστές βουλευτές». Εμείς αυτό που είδαμε είναι ότι στο κοινοβούλιο αυτοί οι «εθνικιστές» βουλευτές που μας κάλεσαν να ψηφίσουμε οι διάφοροι «Ελληνόψυχοι» αρνήθηκαν να καταψηφίσουν την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στην πρόταση μομφής που έγινε με αφορμή το ασφαλιστικό , ενώ έχουν υπερψηφίσει όλο σχεδόν το κοινοβουλευτικό της αντιλαϊκό έργο , ενώ σπεύδουν σε όλο τον πλανήτη να αναγνωρίσουν τις κατοχικές κυβερνήσεις των Αμερικάνων.


Δείτε πως δικαιολόγησε την επίσκεψη εκ μέρους των δέκα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ , της ΝΔ και του ΛΑΟΣ στο κατεχόμενο Αφγανιστάν ο Μ. Βαρβιτσιώτης :


«Με την επίσκεψη αυτή αναγνωρίζονται οι ιδιαίτερες και σύγχρονες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις στο πλαίσιο της ισχυροποίησης της θέσεως της Ελλάδας στον ευρύτερο διεθνή χώρο, καθώς καλούνται να συμβάλλουν ουσιαστικά στη βελτίωση των συνθηκών ασφαλείας, στην ανασυγκρότηση του Αφγανιστάν, την ανάπτυξη σύγχρονων δομών, την εξασφάλιση συνθηκών ειρήνης στην περιοχή και τη δημιουργία φιλικών σχέσεων με το λαό του Αφγανιστάν».


Καθώς προετοιμάζεται η Ολυμπιάδα της Κίνας , στελέχη του ΛΑΟΣ έγραψαν και δημοσίευσαν κείμενα με πλήρη αναπαραγωγή της Αμερικάνικης προπαγάνδας για το Θιβέτ. Το ίδιο έκαναν και στα Indymedia. Αν έπαιρνες τα κείμενα του Indymedia και αυτά του ΛΑΟΣ, σίγουρα δε θα μπορούσες να βρεις ποιο κείμενο ανήκει σε ποιο συγγραφέα.

Σε κοινή γραμμή όλη ουσιαστικά η Ελληνικής ακροδεξιά , με τους «δημοσιογράφους χωρίς σύνορα» τα Indymedia και όλα τα άλλα τέτοια «λουλούδια» οπαδούς της «ανοιχτής κοινωνίας» χρηματοδοτούμενα από τις ΗΠΑ.

Για όποιον ενδιαφέρεται για μια άλλη οπτική γωνία από αυτή των Αμερικάνων , της ακροδεξιάς και της νεοταξικής αριστεράς σχετικά με το Θιβέτ , μπορεί να διαβάσει εδώ :


http://faiokokkinometwpo.blogspot.com/2008/04/blog-post.html


Όλη η αυτή η φιλοαμερικάνικη στάση του ΛΑΟΣ δεν είναι βέβαια τυχαία και απροσδόκητη. Αντιγράφουμε από την ιστοσελίδα του ΛΑΟΣ τις θέσεις του για τις ΗΠΑ :

«Θεωρούμε ότι αποτελεί πολιτικό πραγματισμό η αναγνώριση της σημαντικής θέσης των ΗΠΑ στον κόσμο, τόσο λόγω του ότι αποτελούν τη μοναδική σημερινή υπερδύναμη όσο και για την ιστορική προσφορά τους στους αγώνες εναντίον του φασισμού , και επιδιώκουμε μια καλή και αρμονική σχέση μαζί τους» Σήμερα οι ΗΠΑ «αποδεικνύονται κατώτερες των ηθικών προσδοκιών που έχουν δημιουργήσει με τους αγώνες τους για την ελευθερία και
για τα ανθρώπινα δικαιώματα»

Η προσάρτηση Καρατζαφέρη στο μπλοκ των ΗΠΑ στην Ελλάδα δεν είναι καινούρια. Θυμίζουμε το ότι έφτασε για να μη στερήσει ψήφους από την εκλεκτή και εκπρόσωπο του πόλου των ΗΠΑ μέσα στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας , Ντόρα Μπακογιάννη , να μην κατεβάσει δικό του αντίπαλο συνδυασμό !

Παράλληλα το ΛΑΟΣ είναι το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ που έφτιαξε και επιτροπές «αντιρατσισμού» , ενώ οι εκπρόσωποί του υπέγραφαν αντιρατσιστικές διακηρύξεις στα συμβούλια νεολαίας στα οποία συμμετείχαν μαζί με την Μη Κυβερνητική Οργάνωση Y.R.E (νεολαία ενάντια στο ρατσισμό στην Ευρώπη).

Και ενώ ούτε καν οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν τολμήσει να αποκαλέσουν τα Σκόπια «Μακεδονία» επισήμως, αυτό το έκανε ο αντιπρόεδρος του ΛΑΟΣ Γεωργίου !


Το σχετικό βίντεο εδώ :

http://www.youtube.com/watch?v=QNFYDR4AkNQ


Αντίστοιχα, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχει συνιστώσες που να είναι ενάντια στην υποχρεωτική θητεία , ανυπότακτους βουλευτές όμως δεν έχει…

Νεοταξική αριστερά και ακροδεξιά , προβάλλουν έντονα τον κοινοβουλευτισμό και σπέρνουν αυταπάτες για δήθεν διεξόδους στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος. Προσπαθούν να εγκλωβίσουν τη νεολαία στο σύστημα και να την εγκλωβίσουν γύρω από τα αστικά κόμματα. Στην Ελλάδα το ΛΑΟΣ κινείται σε λογική συνεργασίας με τη ΝΔ , ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ σε λογική συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ , ως εφεδρείες διεξόδου από την απαξίωση του πολιτικού συστήματος, με σκοπό να το μετατρέψουν από δικομματικό σε διπολικό.

Από τη στιγμή που ο κόσμος έχει απαξιώσει τα δύο μεγάλα κόμματα και θεωρεί ότι είναι το ίδιο, ένας τρόπος να ξεφύγει προσωρινά το πολιτικό σύστημα από την κρίση του είναι να τον βάλουν να διαλέξει ανάμεσα σε μια κεντροδεξιά που θα έχει μέσα «φασίστες και ρατσιστές» όπως θα προπαγανδίζουν τότε οι αριστεροί νεοταξίτες , και σε μια κεντροαριστερά που θα έχει μέσα «κομμουνιστές» και «ληστές τραπεζών» όπως θα προπαγανδίζουν οι ακροδεξιοί.

Έτσι σε ένα τέτοιο διπολικό μοντέλο , οι δύο κυρίαρχοι πόλοι υπηρέτες της ίδιας ακριβώς πολιτικής και ταυτόχρονα προσαρτημένοι στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ένωσης θα φαντάζουν στα μάτια του κόσμου ως διαφορετικοί και η ψήφος και ενσωμάτωση στο σύστημα θα παρουσιάζεται σαν απαραίτητη για να αποφευχθεί η άνοδος είτε της ακροδεξιάς είτε της νεοταξικής αριστεράς στην εξουσία , όπως θα προσπαθήσουν να πείσουν τότε οι καπιταλιστές τον καθένα ανάλογα με τις καταβολές του και ποιόν από τους δύο δίδυμους πόλους τον έμαθαν να φοβάται περισσότερο και ποιόν να αποδέχεται.

Η πραγματική αλήθεια είναι βέβαια ότι ακροδεξιά και νεοταξική αριστερά δεν είναι παρά διαφορετικές πλευρές των ίδιων παιχνιδιών του παγκοσμιοποιημένου νεοταξικού ιμπεριαλισμού , που φορά το ένα ή το άλλο προσωπείο για να εγκλωβίζει κόσμο που ριζοσπαστικοποιείται σε εθνική-αντιπαγκοσμιοποιητική ή αντικαπιταλιστική κατεύθυνση αντίστοιχα.

Οι κυρίαρχοι μεγάλοι πόλοι ακροδεξιάς και νεοταξικής αριστεράς καταδικάζουν έντονα όλα τα μη καπιταλιστικά καθεστώτα, κάτι που όμως δεν κάνουν για τα αντίστοιχα καπιταλιστικά όπου χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα και ακόμα και μέσα στο Παρίσι πεθαίνουν κάθε χρόνο 40.000 άνθρωποι από το κρύο , ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άστεγοι κοιμούνται στους δρόμους του.

Ως παράδειγμα, φέρνουμε κείμενο της εφημερίδας Άλφα 1 ενάντια στη Σοβιετική Ένωση που δημοσιεύτηκε στο Αθηναϊκό Ιντυμίντια από ομάδα «τρόλλ» και παρουσιάστηκε ως κείμενο «αναρχικών» και έγινε αποδεκτό από αρκετούς αναγνώστες του ως δικό τους φιλικό «αναρχικό» κείμενο.

Αντίστοιχα κείμενα που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα σε ακροδεξιές εφημερίδες για θέματα όπως της Βόρειας Κορέας και του ντόπινγκ στην Ανατολική Γερμανία , είναι ταυτόσημα με όλα όσα γράφονται στα Ιντυμίντια.

Η κριτική τους δεν γίνεται σε μια βάση κριτικής και πολιτικών διαφωνιών όπως διαφορετικές οπτικές για ζητήματα γραφειοκρατίας ή ζητήματα της πολιτικής τους στην οικονομία , στον πολιτισμό ή σε διεθνή θέματα. Δε θα μπορούσε άλλωστε να υπάρχει τέτοια κριτική από ανθρώπους που πρόκειται για ορκισμένους εχθρούς κάθε μορφής σοσιαλισμού και εντολοδόχους του καπιταλιστικού συστήματος που όμως έχουν επιλέξει ως επάγγελμα στη ζωή τους να παριστάνουν τους ριζοσπάστες για να μπορούν να κοροϊδεύουν , να ελέγχουν και να εγκλωβίζουν κόσμο.

Η επίθεσή τους γίνεται καθαρά σε βάση χυδαία και συκοφαντική και μάλιστα σε επίπεδο πολύ χειρότερο από την πιο ακραία Αμερικάνικη και Σιωνιστική προπαγάνδα. Η διαφορά τους με τα μη καπιταλιστικά καθεστώτα δεν είναι ιδεολογική/πολιτική αλλά είναι καθαρά ταξική από τη σκοπιά τις υπεράσπισης των συμφερόντων του κεφαλαίου και των αφεντικών τους της άρχουσας τάξης και του καπιταλιστικού συστήματος που είχαν ανατραπεί στις χώρες αυτές.

Στην περίπτωση της Βόρειας Κορέας τους ενοχλεί επίσης ιδιαίτερα που έχει παραμείνει εθνικά ανεξάρτητη αυτόνομη και ανυπόταχτη , έξω από την υποταγή στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και τη νέα τάξη πραγμάτων. Τους ενοχλεί να υπάρχει ένα λαϊκό εθνικό σοσιαλιστικό κράτος όπου δεν υφίσταται η έννοια της ανεργίας, όπου ο κάθε νέος έχει δικαίωμα να αποκτήσει κατοικία χωρίς να πληρώσει όταν ενηλικιωθεί , που μπορεί να έχει δωρεάν εκπαίδευση και υγεία , που έχει δική της αυτόνομη εξωτερική πολιτική και δικές της ένοπλες δυνάμεις , και που όλα αυτά τα καταφέρνει παρά την πίεση ενός διεθνούς οικονομικού αποκλεισμού που υφίσταται από τη νέα τάξη και τους ιμπεριαλιστές.

Τους ενοχλεί που το κράτος αυτό κατάφερε να διατηρήσει πλήρως τις παραδόσεις τον πολιτισμό το και ένα τρόπο ζωής που σέβεται τη φύση και το περιβάλλον. Και βέβαια αντίθετα με ότι γράφουν οι παρακρατικοί που τα βγάζουν από τη φαντασία τους ξεπερνώντας ακόμα και την πιο χυδαία ΝΑΤΟική προπαγάνδα τόσο σε διάφορες ακροδεξιές και «εθνικοσοσιαλιστικές» φυλλάδες τους όσο και στα Ιντυμίντια του Σόρος , οι τιμές των τροφίμων σε αυτές τις χώρες δεν ανεβαίνουν συνεχώς όπως στις καπιταλιστικές χώρες αλλά αντίθετα μειώνονται και αυτό συμβαίνει ενώ οι μισθοί αυξάνονται , το κόστος της εξασφάλισης της τροφής είναι ασήμαντο και το μόνο που είναι ακριβό είναι τα προσωπικής χρήσης τεχνολογικά προϊόντα , λόγω του οικονομικού αποκλεισμού που έχουν επιβάλλει στη χώρα τους οι ιμπεριαλιστές.

Όσον αφορά το θέμα της Ανατολικής Γερμανίας , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνούμε με διάφορες πολιτικές της , αναγνωρίζουμε ότι θα ήταν αδιανόητο οι καπιταλιστικές χώρες ενώ ξόδευαν για το ψυχρό πόλεμο και για προπαγάνδα ενάντια στους «ανατολικούς» κάθε χρόνο ποσά τέτοια που είναι ισοδύναμα με τον σημερινό κρατικό προϋπολογισμό της Ελλάδας για 20 χρόνια , και όταν οι ανατολικοί σάρωναν τα μετάλλια στις Ολυμπιάδες, ότι οι πρώτοι δεν θα έκαναν τα πάντα να ανιχνεύσουν και να αποκαλύψουν φαινόμενα ντόπινγκ , και ότι εάν υπήρχαν δε θα τα είχαν αποκαλύψει.

Όμως, κάποιους νεοταξίτες ακροδεξιούς τους ενοχλεί που υπήρχαν κάποιες χώρες που παρά τις οποιεσδήποτε διαφωνίες και διαφορές μας με διάφορες πολιτικές τους , αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι κατάφεραν να οικοδομήσουν μαζικό λαϊκό ερασιτεχνικό αθλητισμό , σε κάθε γειτονιά και προσβάσιμο σε όλους , με πλήρεις υπερσύγχρονες υποδομές εντελώς δωρεάν και με εντελώς αντίθετο σκεπτικό με τα σημερινά εμπορευματοποιημένα καπιταλιστικά πρότυπα. Ειδικά στον κλασσικό αθλητισμό, σε αυτές τις χώρες είχε δωρεάν πρόσβαση ο καθένας στις πιο σύγχρονες υποδομές που υπήρχαν σε κάθε περιοχή , αντίθετα με σήμερα που ακόμα και πρωταθλητές πληρώνουν τα έξοδά τους και δεν έχουν στήριξη από το κράτος, ενώ ο απλός λαός το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι να πληρώνει στα καπιταλιστικά γυμναστήρια.

Και μάλιστα είναι παράξενο ότι σε μια στιγμή που ολόκληρη η επίσημη Ελληνική Ολυμπιακή Ομάδα Άρσης Βαρών βρίσκεται ντοπαρισμένη , προτίμησαν αντί να καταγγείλουν τις λογικές της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού στον καπιταλισμό , να καταγγείλουν ένα κράτος που δεν υπάρχει.

Αυτό έγινε με σκοπό να βγάλουν στα μάτια των νέων που τους διαβάζουν λάδι τον καπιταλισμό, να δείξουν ότι αυτά συνέβαιναν και σε μη καπιταλιστικές χώρες και ότι επομένως δε φταίει ο καπιταλισμός ούτε οι Ελληνικές κυβερνήσεις για τα αναβολικά αλλά αυτά συμβαίνουν παντού. Όπως είπαμε το καπιταλιστικό νεοταξικό δηλητήριο το στάζουν σταγόνα σταγόνα στις νεανικές συνειδήσεις , περνάνε υπόγεια τα κρυμμένα μηνύματα του καπιταλισμού μέσα στις νεανικές ψυχές ανθρώπων που ξεκίνησαν να αγωνιστούν για μια ελεύθερη πατρίδα σε έναν ελεύθερο κόσμο , ώστε να καταλήξουν πειθήνια πιόνια σε παρακρατικά παιχνίδια χωρίς να γίνει αυτό αντιληπτό από τους ίδιους.

Δεν καταγγέλλουν όμως όλες οι οργανώσεις δορυφόροι της ακροδεξιάς και της νεοταξικής αριστεράς όλα τα μη καπιταλιστικά καθεστώτα. Με μόνο στόχο να εγκλωβίζουν νεολαία γύρω τους και να μη μένει ανεξέλεγκτη και επικίνδυνη για σύστημα , κάποιες οργανώσεις που παρουσιάζουν ότι αποδέχονται κάποια καθεστώτα με αναφορές διαφορετικές από αυτές του σημερινού καπιταλισμού.

Τέτοιες «επαναστατικές» οργανώσεις δορυφόροι που δείχνουν να αρνούνται τον κοινοβουλευτισμό , είναι που έχουν αναλάβει προς όφελος του συστήματος τον προπαγανδισμό της καταστολής , αλλά και μεγάλο κομμάτι υλοποίησης της. Αυτοπροσδιορίζονται σαν «επαναστατικές» ομάδες και διαχωρίζουν τη θέση τους από τα κοινοβουλευτικά κόμματα που είναι κοντά στις πολιτικές θέσεις τους , στην ουσία όμως ο ρόλος τους είναι να ελέγχουν και να χειραγωγούν νεανικές συνειδήσεις , να χαρτογραφούν πολλές φορές «επικίνδυνα άτομα» για το σύστημα και να προωθούν όσο περισσότερο κόσμο από αυτά τα άτομα πίσω στην αγκαλιά του συστήματος , είτε ως ψηφοφόρους σε κοινοβουλευτικά κόμματα είτε στα σπίτια τους απογοητευμένους ή αστικοποιημένους.

Έτσι λοιπόν οι ηγεσίες αυτών των οργανώσεων και ομάδων παίζουν συνειδητά ρόλο ιδεολογικής και πνευματικής καταστολής. Όσον αφορά το θέμα της φυσικής καταστολής, σήμερα ασκείται σχεδόν αποκλειστικά από παρακρατικές ομάδες «αντιφασιστών» και «αντιρατσιστών», που επεμβαίνουν στους δρόμους και χτυπάνε όποιον διαφωνεί με τις πολιτικές της νέας τάξης και της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Στον αντίποδα οι ακροδεξιοί προσπαθούν να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση του κόσμου τους την ιδέα της καταστολής από το νεοταξικό κράτος, προβάλλοντας ένα φετιχισμό σε σχέση με τα ΜΑΤ και την αστυνομία γενικότερα.

Επίσης κάποιοι που παριστάνουν τους «εθνικοσοσιαλιστές» τους «επαναστάτες» και άλλα διάφορα για να κρατήσουν εγκλωβισμένο κόσμο στις ομάδες τους που να θέτει σε κίνδυνο και την ίδια τη ζωή του ή θυσιάζει τις ελάχιστες οικονομίες του νομίζοντας ότι έτσι συμβάλλει στην ανάπτυξη κάποιου εθνικοεπαναστατικού κινήματος , περιμένουν στη γωνία μήπως και το σύστημα τους χρειαστεί ξανά όταν δεν θα πιάνει πια στο λαό το νεοταξικό παραμύθι για να κοιμάται ο λαός , και επανέλθουν κυβερνήσεις καταστολής ακροδεξιού τύπου. «Αν είχαμε εμείς αναλάβει την αστυνόμευση , δε θα κουνιότανε φύλλο» δηλώνουν, ενώ παράλληλα στέλνουν μέσα από την άνεση ζεστασιά και ασφάλεια των γραφείων τους κόσμο να χτυπά ανούσιους στόχους επίτηδες , για να βρίσκουν άλλοθι μετά για την καταστολή τους και ερείσματα στη νεολαία οι νεοταξικές αντιφασιστικές παρακρατικές συμμορίες.

Αν δεν υπήρχαν τέτοια προβοκατόρικα χτυπήματα , σχεδόν κανείς δε θα συμμετείχε σε τέτοιες αντιφασιστικές παρακρατικές συμμορίες και αντιρατσιστικά φεστιβάλ, που για να αποκρύψουν το πραγματικό νεοταξικό πολιτικό τους περιεχόμενο παρουσιάζουν σαν μοναδικό επιχείρημα συσπείρωσης κόσμου ότι κάποιοι «επιτίθενται σε αριστερούς και μετανάστες».


Στην πραγματικότητα τις αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές συμμορίες στην Ελλάδα , δεν τις έχτισαν μόνοι τους οι νεοταξίτες αριστεροί και τα μεγάλα εκδοτικά και τηλεοπτικά συγκροτήματα.

Συνέβαλαν τα μέγιστα και διάφοροι ακροδεξιοί προβοκάτορες παρακρατικοί που ωθούσαν νέους να χτυπάνε επίτηδες τελείως άσχετους ή ανούσιους στόχους ειδικά για να σοκάρουν αρνητικά την κοινή γνώμη , ώστε να κατασκευαστεί το ηθικό άλλοθι για να στηθεί «αντιφασιστικό» κίνημα στην Ελλάδα για να εξευτελιστεί και να απαξιωθεί ο επαναστατικός εθνικισμός όσο γίνεται περισσότερο και κυρίως στα μάτια της νεολαίας , αλλά και για να βρει άλλοθι το κράτος να απαγορεύει πατριωτικές συγκεντρώσεις και να φυλακίζει κοινωνικούς και εθνικούς επαναστάτες για τις ιδέες τους.

Αντίστοιχα , νεοταξίτες συνάδελφοί τους , εντολοδόχοι της ασφάλειας και των υπηρεσιών έστησαν τις πρώτες «αντιφά» επιθέσεις και ξεκίνησαν το «αντιφά» «κίνημα» διεθνώς. Μετά προσφέρθηκαν να στελεχώσουν και να αναπαράγουν το «κίνημα» αυτό εθελοντικά και εντελώς δωρεάν οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» της νέας τάξης , οι συμμορίες γενίτσαρων που παράγει το σύστημα σε κάθε χώρα που αυτοπροσδιορίζουν την εθνική και πολιτιστική τους καταγωγή ως «όλη τη γη» δηλαδή έχουν ως εθνότητα και κουλτούρα τους τη νεοταξική.

Έτσι κράτος, νέα τάξη και παρακρατικοί μηχανισμοί από κοινού κατάφεραν να ωθήσουν μεγάλες μερίδες της περιθωριοποιημένης νεολαίας αντί να χτυπούν στόχους του καπιταλιστικού συστήματος , να αλληλοσφάζονται μεταξύ τους και να είναι με αυτό τον τρόπο ακίνδυνες για το σύστημα.

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο είχε προωθηθεί και καλλιεργηθεί μεθοδικά παλαιότερα από το ίδιο το σύστημα ο απολίτικος χουλιγκανισμός στις ομάδες ποδοσφαίρου. Σήμερα διάφοροι υπάλληλοι του κράτους, προσπαθούν να διασυνδέσουν τον ποδοσφαιρικού τύπου χουλιγκανισμό με πολιτικοποιημένες ομάδες που έχουν το στοιχείο της βίας. Παρακρατικοί σε όλες τις χώρες διεθνώς τρύπωσαν σε αναρχικές ομάδες βρίσκοντας κόσμο για να δημιούργησαν τους ''antifa hooligans''.

Το ίδιο το σύστημα λοιπόν παίζει την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» σε κάθε επίπεδο, το ίδιο κάνει και στο επίπεδο της εργατικής τάξης και πολιτικών χώρων με τάσεις εξέγερσης και αμφισβήτησης του συστήματος. Δημιουργεί και καλλιεργεί πολιτικά ρεύματα δήθεν «αμφισβήτησής του» από διαφορετικές οπτικές γωνίες και βάζει ως κεντρικό ιδεολογικό πυρήνα σε όλα αυτά τα ρεύματα τα ίδια ακριβώς συμφέροντα του καπιταλισμού και της νέας τάξης πραγμάτων καμουφλαρισμένα με εθνικιστικό , επαναστατικό , αντιεξουσιαστικό , αντικαπιταλιστικό ή ανθρωπιστικό μανδύα ανάλογα με την περίπτωση. Ενώ όλα αυτά τα ρεύματα δουλεύουν για τον ίδιο ακριβώς σκοπό το σύστημα βάζει τα άτομα που εγκλωβίζονται στα ρεύματα αυτά , να μάχονται συνεχώς και σχεδόν αποκλειστικά μεταξύ τους ώστε να μένει ανενόχλητος και χωρίς κόστος ο κύριος και πραγματικός εχθρός.

Εκτός από παρακρατικά παιχνίδια , σκοπός αυτών των χώρων είναι ο έλεγχος , η καταγραφή και η συλλογή πληροφοριών από κρατικούς μηχανισμούς. Ρουφιάνοι των μηχανισμών αυτών υπάρχουν σε ψηλές θέσεις σε αυτούς τους χώρους και παριστάνουν τους επαναστάτες για να μπορούν να τους προβοκάρουν εκ των έσω , να τους ελέγχουν , να διώχνουν όσο περισσότερο κόσμο γίνεται πίσω στην αγκαλιά του συστήματος ή να τον βάζουν να παίζει εν αγνοία του διάφορα παρακρατικά παιχνίδια ή να τον στέλνουν να χτυπά και να προβοκάρει κατ’ εντολή και για λογαριασμό των «αρχηγών» οποιαδήποτε προσπάθεια να στηθούν γνήσια πραγματικά κοινωνικά και επαναστατικά κινήματα ανεξέλεγκτα από το σύστημα.

Παράλληλα αυτές οι ομάδες συμμετέχουν ενεργά και σε ευρύτερους υπερεθνικούς γεωστρατηγικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Για παράδειγμα η ακροδεξιά των Σκοπίων και η ακροδεξιά της Ελλάδας λειτούργησαν ως αναπόσπαστα κομμάτια του σχεδίου αποσταθεροποίησης της περιοχής και ενίσχυσης του ρόλου του ΝΑΤΟ σε αυτή , που παίζει το νταβατζή και στις δύο χώρες ταυτόχρονα. Οι μεν προσπαθούν να τρομοκρατήσουν το γειτονικό τους λαό για να τρέξει για προστασία στην αγκαλιά του ΝΑΤΟ λέγοντας ότι διεκδικούν τη Θεσσαλονίκη και οι δε κάνουν το ίδιο λέγοντας ότι διεκδικούν σύνορα με τη Σερβία.

Την τρομοκράτηση αυτή προωθούν μέσα σε κάθε χώρα πολύ έντονα και άτομα που έχουν τρυπώσει στην ακροδεξιά και σχετίζονται με ξένες ή «εθνικές» μυστικές υπηρεσίες που λειτουργούν ως τοπικό παράρτημα των ξένων και έτσι η κάθε ΝΑΤΟική ακροδεξιά προβάλλει και δημοσιεύσει στη χώρα της ως κινδύνους την προπαγάνδα της ΝΑΤΟικής ακροδεξιάς της απέναντι χώρας.

Την πρώτη χώρα την έχει κατασκευάσει επίσης ως πολυεθνικό κράτος αποτελούμενο από πολλαπλές εθνότητες με πολύ διαφορετικές εθνικές και πολιτισμικές ρίζες η κάθε μία , και με προσπάθεια καλλιέργειας σε κάποιους από αυτούς ψευδούς κατασκευασμένης ιστορικής και εθνικής μνήμης. Έτσι έχει τη δυνατότητα να απειλεί την κάθε πλευρά ότι αν δεν υποταχθεί ακόμα περισσότερο στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς που θα της υποδείξουν, μετά θα προωθήσει τα συμφέροντα και τα σχέδια της άλλης πλευράς.

Το ΝΑΤΟ στην πραγματικότητα τα μόνα συμφέροντα και σχέδια που προωθεί στην περιοχή και σε ολόκληρο τον κόσμο είναι αυτά του διεθνούς ιμπεριαλισμού, του διεθνοποιημένου κεφαλαίου και του Αμερικανοσιωνισμού. Αν οποιαδήποτε από τις δύο πλευρές δεν υποκύψει στις διαταγές του ΝΑΤΟ , το ΝΑΤΟ θα χρησιμοποιήσει την άλλη πλευρά και την ακροδεξιά προπαγάνδα της μαζί με τις εγχώριες εθνικές μειονότητές για να εισβάλλει σε αυτή. Είναι το ίδιο παιχνίδι των ισορροπιών του τρόμου που ξέρουν να παίζουν πολύ καλά οι ιμπεριαλιστές σε όλο τον κόσμο, φτιάχνοντας παντού δίπολα αντιπαράθεσης , και εκμεταλλευόμενοι την ακροδεξιά απειλή της κάθε χώρας την οποία οι ίδιοι βοηθούν να κατασκευαστεί και να προβληθεί παίζουν μετά το ρόλο του νταβατζή και στις δύο πλευρές του διπόλου για να κυριαρχούν οι ίδιοι ανενόχλητοι.

Αν προσπαθήσει ο αναγνώστης να σκεφτεί τέτοια δίπολα και παιχνίδια που έχει καταφέρει να κατασκευάσει το ΝΑΤΟ σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων ή της Μέσης Ανατολής θα δει ότι υπάρχουν παντού.

Ταυτόχρονα η νεοταξική αριστερά σε κάθε τέτοιο δίπολο τον έχει ενεργό ρόλο παρουσιάζοντας ως απειλή τον εγχώριο «εθνικισμό» και υποστηρίζοντας τις θέσεις του αντίπαλου «εθνικισμού» , να κρύβει την πραγματική απειλή που είναι ο διεθνοποιημένος νεοταξικός ιμπεριαλισμός. Παράλληλα προωθεί τις ΝΑΤΟικές θέσεις και σχεδιασμούς στο εσωτερικό της χώρας ως λύσεις για την αντιμετώπιση του «εθνικισμού» και συμβάλλει στην ενίσχυση της ιδεολογικής αποδοχής και προπαγάνδισης της υπέρ της επίθεσης της νέας τάξης σε κάθε έστω ελάχιστο απομεινάρι εθνικής - λαίκής κυριαρχίας και την αντικατάστασή του από κυριαρχία υπερεθνικών κεφαλαιοκρατικών οργανισμών στο εσωτερικό της κάθε χώρας.

Για να εγκλωβίζουν όσο περισσότερο κόσμο μπορούν γύρω από τον κοινοβουλευτισμό, την αστική τάξη και τα συμφέροντά της , ακροδεξιά και νεοταξική αριστερά προπαγανδίζουν έντονα και οι δυο το ζήτημα της «ενότητας».

Η ακροδεξιά μιλάει για «ενότητα των εθνικιστών» και ή νεοταξική αριστερά για «ενότητα της αριστεράς». Στην ιστορική πραγματικότητα όμως, υπάρχει λαϊκός κοινωνικός επαναστατικός εθνικισμός, υπάρχει και αστικός ακροδεξιός «εθνικισμός» που μόνο στόχο έχει τη διατήρηση του συστήματος και την προάσπιση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης ακόμα και με βίαιη καταστολή αν χρειαστεί. Αυτές οι δύο πλευρές του εθνικισμού είναι από τη φύση τους ο ένας στον αντίποδα του άλλου, αντίπαλοι και ορκισμένοι εχθροί που συγκρούστηκαν σε κάθε στιγμή της σύγχρονης ιστορίας.

Αντίστοιχα ιστορικά υπάρχει εργατική αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά, υπάρχει και αριστερά αστική κοινοβουλευτική που επίσης μόνο σκοπό έχει τη διατήρηση του συστήματος. Ενότητες λοιπόν μεταξύ ιδεολογικών ταξικών και κοινωνικών από τη φύση τους αντιπάλων δεν μπορούν να υπάρξουν και αν υπάρξουν δεν εξυπηρετούν παρά μόνο το ίδιο το σύστημα. Η μόνη ενότητα που είναι φυσική και αποδεκτή , είναι ενότητα σε επίπεδο κοινωνικό –ταξικό, και σε επίπεδο εθνικοεπαναστατικό – αντί ιμπεριαλιστικό.

Σε ταξικό επίπεδο υπάρχει η ενότητα της εργατικής τάξης με την αγροτιά και άλλα λαϊκά στρώματα ενάντια στην πλουτοκρατία και τα συμφέροντα της οικονομικής ελίτ.

Σε εθνικοεπαναστατικό επίπεδο σήμερα υπάρχει ενότητα μεταξύ των λαϊκών στρωμάτων του κάθε έθνους με στόχο την απόσχιση και απελευθέρωση του έθνους από τα δεσμά του διεθνοποιημένου καπιταλισμού - ιμπεριαλισμού και της νέας τάξης πραγμάτων, απόσχιση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση.

Απόσχιση από την «υποχρέωση» να πληρώνει ο κάθε σκλάβος λαός τεράστια ποσά στους διεθνείς καπιταλιστές τα οποία βαφτίζουν «δημόσιο χρέος» , απόσχιση από τον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Απόσχιση από τις υποχρεωτικές στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης «καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις» και νόμους περί ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων και εργατών από τους καπιταλιστές.

Απόσχιση από νόμους που επιβάλλουν υποβάθμιση της εκπαίδευσης με ιδιωτικά πανεπιστήμια και ξένα κολλέγια, από νόμους που απαγορεύουν στον Έλληνα αγρότη να καλλιεργεί τη γη του όπως ο ίδιος επιθυμεί μέσα από την καταστροφική για τη μικρομεσαία αγροτιά «Κοινή Αγροτική Πολιτική» για να πάρουν στα χέρια τους την καλλιεργήσιμη γη όλης της Ευρώπης οι πολυεθνικές. Απόσχιση από τα μεταλλαγμένα τρόφιμα και τις τρελές αγελάδες.

Απόσχιση από νόμους που μας απαγορεύουν να έχουμε δημόσιες φτηνές αεροπορικές και ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες , δημόσιες ασφαλείας τηλεπικοινωνίες που να μη βρίσκονται στα χέρια ξένων εταιρειών και μυστικών υπηρεσιών.

Απόσχιση από υπερεθνικά συντάγματα και νομοθεσίες που τη μόνη ελευθερία και κυριαρχία που εξασφαλίζουν είναι αυτή του πολυεθνικού κεφαλαίου απέναντι στους λαούς.

Απόσχιση από τον «πολιτισμό» της υποκουλτούρας , της παρακμής και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.


Αυτή λοιπόν είναι η μόνη πραγματική ενότητα που μπορεί να υπάρξει. Ενότητα σε ένα κίνημα πολύμορφο , που θα έχει ταυτόχρονα το ταξικό - κοινωνικό και το εθνικό - αντιιμπεριαλιστικό στοιχείο , ενότητα με στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και της νέας τάξης πραγμάτων.