Κατανοείς ότι βρίσκεσαι σε πόλεμο ;

Αντίθετα με όσους αυξάνουν τα προσωπικά τους εισοδήματα πείθοντας νέα παιδιά για τα "πλεονεκτήματα" που έχει να κυκλοφορούν ανοιχτά έξω στην καθημερινότητά τους φορώντας και επιδεικνύοντας παντού τα μπλουζάκια, τα εμβλήματα και τα αξεσουάρ που οι ίδιοι τους πουλάνε, εμείς αναδημοσιεύουμε τα παρακάτω αποσπάσματα από το άρθρο «Άκου 19χρονε Εθνικοσοσιαλιστή» που δημοσιεύτηκε παλαιότερα στο περιοδικό Γαμμάδιον :

Έχουμε να σου πούμε κάποια πράγματα που μπορεί να σε στενοχωρήσουν. Αλλά είναι ειλικρινή πράγματα , γιατί δεν έχουμε να κερδίσουμε κάτι από σένα. Άμα θες άκου τα. Άμα δε θες , μην τ' ακούς.

Κάποιος Γιαπωνέζος είχε γράψει ότι καθήκον του πολεμιστή είναι ο θάνατος. Αλλά αυτός μάλλον δεν ήξερε τι του γινόταν, γιατί στον καιρό του δεν γίνoνταν πόλεμοι και ο ίδιος δεν είχε ποτέ στη ζωή του τραβήξει σπαθί. Είναι εύκολο να μιλάς και να γράφεις για θάνατο, άμα δεν τον έχεις δει να χτυπάει δίπλα σου. Όποιος είναι έξω απ' το χορό ξέρει πολλά τραγούδια. Να θυμάσαι πάντως ότι ο θάνατος δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα άμα εσύ είσαι ο νεκρός. Και η αναπηρία δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα , άμα εσύ είσαι ο ανάπηρος.

Ο Γιαπωνέζος έκανε λάθος. Ο θάνατος δεν είναι το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή.
Γιατί άμα ο θάνατος ήτανε το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή, τότε θα είχαμε ξεμείνει από πολεμιστές ήδη από τον καιρό των σπηλαίων. Θα είχανε σκοτωθεί όλοι μαζί οι πολεμιστές και θα είχανε μείνει μονάχα οι δειλοί.

Άμα ο θάνατος ήτανε το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή, τότε δεν θα χρειαζόταν να εκτελούμε περίπλοκα στρατηγικά σχέδια ούτε να εφαρμόζουμε τακτικές μάχης ούτε να κρατάμε όπλο ούτε να προχωρούμε έρπειν ούτε να μαθαίνουμε υφαρπαγές ούτε να στήνουμε ενέδρες Με να φοράμε στολές παραλλαγής. Απλά θα πηγαίναμε στη μάχη άοπλοι, κάνοντας θόρυβο και φορώντας φωσφοριζέ στολές για να μας πετυχαίνει ευκολότερα ο εχθρός.

Ο πόλεμος είναι δράση με έναν σκοπό. Την επιβολή της δικής μου βούλησης επί του αντιπάλου. Δηλαδή : εγώ θέλω κάτι ο αντίπαλος θέλει κάτι άλλο, οπότε πολεμάω τον αντίπαλο για να περάσει το δικό μου. Άμα περάσει το δικό μου , τότε νίκησα. Ασχέτως μεθόδου και κόστους. Άμα περάσει του αντιπάλου, τότε έχασα. Πάλι ασχέτως μεθόδου και κόστους.
Το κόστος , ο θάνατος , ο τραυματισμός , η αναπηρία είναι κι αυτά μέσα στο παιχνίδι.

Κάθε πόλεμος έχει τα ρίσκα του. Αλλά , τα ρίσκα πρέπει να υποστηρίζουν τον βασικό στόχο , δηλαδή τη νίκη , δηλαδή το να περάσει το δικό μου. Αλλιώς , τα ρίσκα είναι μάταια , γιατί άμα είναι να σκοτωθώ απλά για να σκοτωθώ ή να μείνω ανάπηρος απλά για να μείνω ανάπηρος ή να πάθω οτιδήποτε απλά για να το πάθω, τότε μπορώ να πετύχω το ίδιο αποτέλεσμα με μια απόπειρα αυτοκτονίας.

Άμα λοιπόν πάω στον πόλεμο με στόχο να σκοτωθώ με το καλημέρα, τότε εξασφαλίζω ότι δεν θα περάσει το δικό μου, οπότε χαρίζω τη νίκη στον εχθρό. Οπότε η δική μου βούληση, οι δικές μου αξίες τα δικά μου σύμβολα γνωρίζουν την ήττα.
Οπότε , φιλάρα , δεν είμαι γενναίος. Είμαι εγωιστής.

Εγωιστής ;;; Ναι ! Γιατί για χάρη του δικού μου εγωισμού , για χάρη της επίδειξης ότι εγώ είμαι και καλά γενναίος , οδηγώ τα σύμβολά μου , τις αξίες μου στην ήττα. Μόνο και μόνο για να μπορώ να λέω «αυτοθυσιάστηκα , θαυμάστε με».

Το ξέρουμε ήδη ότι είσαι γενναίος. Δεν χρειάζεται να το αποδείξεις. Από τη στιγμή που δεν κάθεσαι στ' αυγά σου, από τη στιγμή που διαλέγεις τον Εθνικοσοσιαλισμό σ' έναν κόσμο σαν τον σημερινό, είσαι ήδη γενναίος.


Το θέμα είναι : Από κει και πέρα , τι ;

Κατανοείς ότι βρίσκεσαι σε πόλεμο ;

Κατανοείς τη συντριπτική ασυμμετρία δυνάμεων ανάμεσα σε σένα και τον εχθρό ;

Παίρνεις στα σοβαρά την κατάσταση ;

Κατανοείς ότι το παιχνίδι συνοψίζεται στο « ή εμείς ή αυτοί » ;

Κατανοείς ότι «αυτοί» είναι κάτι δισεκατομμύρια φορές ισχυρότεροι από εμάς , ότι αυτοί μοιράζουν την τράπουλα κι ότι την έχουν σημαδέψει κιόλας ;

Κατανοείς ότι πρέπει να είμαστε πολύ ύπουλοι χαρτοκλέφτες , αν θέλουμε κάποια στιγμή να έχουμε την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας ;

Ή περιορίζεσαι στο να φαντασιώνεσαι ότι είσαι ένας SA στο Μόναχο της δεκαετίας του '20 και κυκλοφοράς καμαρωτός-καμαρωτός με τη «στολή» σου ; Ντάξει. Νο πρόμπλεμ. Έχει κι αυτό την πλάκα του. Μόνο που ούτε SA είσαι ούτε στο Μόναχο κυκλοφοράς , ούτε ζεις στη δεκαετία του '20.

Και αργά ή γρήγορα θα καταλάβεις με άσχημο τρόπο ότι είσαι απλά ένας 19χρονος πιτσιρικάς, που κυκλοφοράει σε κατεχόμενο έδαφος, στο σιωνιστοκρατούμενο Ελλαδιστάν εν έτει 2006 και δίνει βαρβάτο στίγμα στον εχθρό.

Το να καρφώνεσαι με συγκεκριμένο και σεσημασμένο κώδικα εμφάνισης είναι σαν να βάζεις μια φωτεινή επιγραφή πάνω από το κεφάλι σου που αναβοσβήνει μέρα-νύχτα ένα και μόνο σύνθημα :


ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΤΕ ΕΔΩ.


Πολλοί πιτσιρικάδες , μιλάνε για πόλεμο , για ZOG και για διάφορα τέτοια αγωνιστικά, χωρίς να καταλαβαίνoυvε τι λένε. Ναι , έχουμε πόλεμο με τη ZOG. Την Κυβέρνηση Σιωνιστικής Κατοχής. Ξέρεις τι σημαίνει Σιωνιστικής Κατοχής ; Σημαίνει ότι αυτή εδώ η χώρα αυτό το ξεφτιλισμένο κρατικό μόρφωμα που λέγεται Ελλάδα είναι κατεχόμενο έδαφος.

Σημαίνει ότι όλες ανεξαιρέτως οι αρχές , κυβέρνηση , αστυνομία , μυστικές υπηρεσίες , στρατός , είναι όργανα του αιώνιου εβραίου.

Δηλαδή , είτε βλέπεις τον πρωθυπουργό είτε βλέπεις τον μπάτσο της γειτονιάς σου , βλέπεις έναν υπάλληλο της ZOG. Μπορεί ο ίδιος να μην ξέρει ότι είναι όργανο της ΖOG αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Παίρνει εντολές από τη ZOG. Και τις εκτελεί. Άρα είναι εχθρός. Δεν πάει να είναι και γαμώ τα παιδιά. Δεν πάει να ορκίζεται στη σημαία και την πατρίδα. Oπoιοσδήποτε φορέας της διοίκησης δεν είναι βαμμένος ναζί και δε μισεί θανάσιμα το κράτος και την νομιμότητα , αυτός είναι όργανο της ZOG δηλαδή εχθρός.

Αυτό σημαίνει ότι ο εχθρός δεν είναι στην άλλη μεριά της πεδιάδας με τα λάβαρα του και τον στρατό του. Ο εχθρός είναι εδώ , γύρω σου, με στολή , με πολιτικά , είναι δημοσιογράφος είναι μπάτσος , είναι τραπεζίτης , είναι παρακρατικός , είναι ο διευθυντής του σχολείου σου , είναι ακόμα και ο γείτονάς σου που θα πάρει τηλέφωνο τους μπάτσους για να τους πει ότι είσαι ύποπτος ναζιστικών φρονημάτων.

Όταν κυκλοφοράς στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη ή στην Καλαμάτα ή στην Κομοτηνή ή στη Ρώμη ή στο Παρίσι ή στο Βερολίνο , είναι το ίδιο σαν να κuκλoφoράς στο Τελ Αβίβ.


Για σκέψου λοιπόν, εθνικοσοσιαλιστή :

Άμα κυκλοφόραγες στο Τελ Αβίβ , θα φόραγες σβάστικες ; Θα γύρναγες με ξυρισμένο κεφάλι και Doc Martens ; θα φόραγες αμάνικες για να φαίνεται το tattoo με τον κέλτικο; Όχι βέβαια. Δεν είσαι μαλάκας. Τότε γιατί το κάνεις εδώ ; Αφού κι εδώ ZOG έχουμε.

Και μην αρχίσεις τις παπαριές ότι είσαι μάγκας και δεν κρύβεσαι και δε μασάς. Γιατί μασάς κανονικότατα γιατί άμα δε μάσαγες , θα είχες ήδη πάει μέρα μεσημέρι με τις σβάστικες και τη φάτσα φόρα παρτίδα και θα καθάριζες 2 - 3 αντιφά σκουλήκια για χάρη του Ηλία.

Αλλά δεν το κάνεις.
Γιατί άμα το κάνεις , θα σε τσακώσουνε τα μπατσόνια.

Και θα φας ισόβια. Και θα είσαι εκτός κυκλοφορίας μόνιμα. Άρα , καλώς μασάς.
Γιατί το θέμα δεν είναι να φας 2-3 φλώρια που την είδανε αντιφασίστες με τις πλάτες των μπάτσων κι ύστερα να είσαι εκτός κυκλοφορίας μέχρι να πεθάνεις. Το θέμα είναι και να χτυπάς τον εχθρό και να κυκλοφοράς ελεύθερος. Και να έχεις παραβεί όλους τους ποινικούς νόμους και να έχεις λευκό ποινικό μητρώο. Και να είσαι ένοχος ανατρεπτικών ενεργειών και να τη βγάζεις καθαρή.

Καλές οι εποχές που οι άντρες σπαθίζανε τον εχθρό χωρίς να κρύβονται. Καλές οι εποχές που οι επαναστάτες βγαίνανε στους δρόμους με τ' όνομά τους και τις πιστόλες τους και τα λέγανε χύμα. Όλοι τις γουστάρουμε αυτές τις εποχές. Ιππότες , φoυστανελάδες και τέτοια ωραία.


Μόνο που τότε δεν υπήρχανε κάμερες στους δρόμους. Ούτε φωτογραφικές μηχανές. Ούτε παρακολουθήσεις τηλεφώνων. Ούτε ασφαλίτες. Ούτε παρακρατικοί. Ούτε σήμανση. Ούτε ελικόπτερα της αστυνομίας. Ούτε πινακίδες κυκλοφορίας. Ούτε ίντερνετ. Ούτε «Λίστες του Σίντλερ» και πλύση εγκεφάλου της μάζας για τα «εγκλήματα του ναζισμού και του Άουσβιτς».


Τότε ανέβαινες σ' ένα βουνό και είχες ξεφύγει. Σήμερα σε βρίσκουν με δορυφόρο και σου 'ρχονται με ελικόπτερα τζιπ καιΜΡ5.

Καλός ο Φίλαθλος. Καλό και το Φως των Σπορ. Διάβασέ τα. Μάθε για τις μεταγραφές της σεζόν.

Αλλά μάθε και για τον πόλεμο. Οπότε , διάβασε και τον Σουν Τζου. Διάβασε και τον Κονδύλη.
Ο πόλεμος σήμερα είναι ασύμμετρος. Μικρές ομάδες ανατροπέων μπορούν να κάνουν παπάδες για την αποσταθεροποίηση του καθεστώτoς. Αλλά με μια προϋπόθεση. Να είναι αόρατοι.


Και πώς γίνεσαι αόρατος ;

Δυο Λέξεις : Απόκρυψη... και Παραλλαγή.


Το σύστημα είναι πανίσχυρο. Η δύναμη του πατάει στην τεχνολογία. Η τεχνολογία θέλει χρήμα. Το χρήμα θέλει καπιταλισμό. Ο καπιταλισμός θέλει μεγαλouπόλεις. Δηλαδή γιγαντιαίους λαβύρινθους από μπετόν, ασφυκτικά γεμάτους με μεγάλες , πυκνές και ανώνυμες μάζες πληθυσμού που μετακινούνται συνεχώς και xαoτικά. Κι εκεί το σύστημα την πατάει. Γιατί μέσα στις μεγάλες μάζες πληθυσμού, το ανατρεπτικό στοιχείο κρύβεται εύκολα.

Μπορεί να φοράει μάσκες και να εμφανίζεται προς τα έξω σαν ένας καθημερινός ανθρωπάκος , σαν ένας συνηθισμένος εργαζόμενος καταναλωτής , ακόμα και σαν ένας ευυπόληπτος πολίτης , ένας υπεράνω υποψίας στυλοβάτης της αστικής κοινωνίας.

Ανάλογα τι τον εξυπηρετεί κάθε φορά. Και στην παρούσα Φάση, αυτό που εξυπηρετεί το ανατρεπτικό στοιχείο είναι να κρατάει χαμηλό προφίλ.. «Εργάσου και σώπαινε», που λέγανε κι εκείνοι οι παλαβοί που παίζανε με τους μόλυβδους για να βγάλουνε χρυσάφια.

Αν όμως ο επίδοξος ανατροπέας κάνει τη μαλακία και φωνάξει «κοιτάχτε με, είμαι ανατρεπτικό στοιχείο», τότε την έβαψε. Τότε το σύστημα βάζει μπρος τα μεγάλα κόλπα και τον κάνει ό,τι θέλει. Η γιγαντόγατα αρχίζει να παίζει με το νανοπόντικο. Τον παρακoλoυθεί τον υπονομεύει , τον παρενoxλεί τον συλλαμβάνει .. τον τρoμoκρατεί τον φυλακίζει ή στέλνει καταπάνω του δυο - τρεις ντουζίνες πανηλίθια αστομαθητοφοιτητάκια , που τα έχει πείσει ότι κάνουνε αντιφασιστικό αγώνα.

Άμα έχεις δει τον Άρχοντα των Δαxτυλιδιών θυμήσου τη σκηνή που είναι τα δύο χόμπιτ μέσα στο Μόρντορ και πάνε να κάνουνε τη ζημιά και να πετάξουνε το δαχτυλίδι στο ηφαίστειο. Το Μάτι του Σάρον είναι απασχολημένο, γιατί έχει ανοιχτά μέτωπα και οι μπελάδες είναι πολλοί. Η όλη μαγκιά είναι να μην πάρει πρέφα το Μάτι ότι τα χόμπιτ πάνε να του κάνουνε τη ζημιά μέσα στο σπίτι του. Γιατί έτσι και καρφωθoύvε τα χόμπιτ, την κάτσανε κανονικά. Το Μόρντορ δεν παλεύετε με ανοιχτή μάχη. Οπότε , για να γυρίσουμε στην πραγματικότητα, το σύστημα το συμφέρει να μπορεί να εντοπίζει πάντα το ανατρεπτικό στοιχείο και μάλιστα να ξέρει και σε ποια «φυλή» ανατροπέων ανήκει ώστε να μπορεί να προβλέπει ανά πάσα στιγμή τα pattem συμπεριφοράς και να αντιδρά εγκαίρως. Και ο καλύτερος τρόπος για να βγει ο επίδοξος ανατροπέας στη φόρα είναι να φάει τη φόλα και να πειστεί ότι είναι μαγκιά να καρφώνεται από μόνος του.


Και τότε έρχσνται οι μόδες και τα extreme ντυσίματα και τα tattoo και οι κέλτικοι -και οι σβάστικες και οι μπλούζες με τη σημαία και τα ξυρισμένα κεφάλια και οι αρβύλες και τα στρατιωτικά ρούχα ( λες και είμαστε βετεράνοι της Κύπρου ) και δώστου χαιρετούρες μπροστά στο φακό πρώτη μούρη και δώστου μπυρόνια σε σεσημασμένα στέκια και καρφωνόμαστε ωραιότατα από μόνοι μας και δεν χρειάζεται το σύστημα να μισθοδοτεί ρουφιάνους , γιατί τι να τους κάνει ; Αφού μόνοι μας και εθελοντικά του δίνουμε αναφoρά τι είμαστε.


Σαν να έχεις απέναντί σου ένα ισραηλινό τανκ με το πυροβόλο να σε σημαδεύει στο κεφάλι και να Φωνάζεις « κωλοεβραίοι.. θα γίνετε σαπούνια , είμαι ναζί είμαι ναζί»


Μπουμ.


Οπότε μετά, σου την πέφτουνε τριάντα παρακρατικοί οι μπάτσοι σε τρέχουνε για εξακρίβωση, σε περνάνε με το έτσι θέλω από σήμανση βγάζεις μια αφίσα και σε τρέχουν για αφισορύπανση , θες να πας ειδικές δυνάμεις και ανεξήγητα σε κόβουν , θες να πιάσεις δουλειά σε «ευαίσθητο πόστο» και παίρνεις τον πούλο , σε καλούνε για ανάκριση , σε «αναγνωρίζουνε» με τρεις μέρες καθυστέρηση , σου κάνουνε εδε , σε τυλίγουνε σε μια κόλλα xαρτί σου βαφτίζουνε τα κοντάρια της σημαίας «όπλα», σε χώνουνε μέσα στο κελί κι εσύ μένεις ν' αναρωτιέσαι τι πήγε στραβά. Και κλασικά τα ρίχνεις όλα στο κακό το σύστημα που σε πολεμάει.


Φυσικά σε πολεμάει , ρε ! Καλά κάνει ! Αφού θες να το βάλεις στην καρμανιόλα ! Η εφαρμογή των ιδεών σου σημαίνει θάνατο για το σύστημα ! Τι περιμένεις δηλαδή , να κάτσει με σταυρωμένα χέρια να σε καμαρώνει να του σκάβεις το λάκκο ; Μήπως θες να σου κάνει και υπόκλιση ; Πας καλά , ρε Φίλε ;


Δε λες πάλι καλά, που σου κάνει μόνο αυτά τα λίγα ; Γιατί έτσι και το σύστημα έκανε πως έχουμε την παραμικρή δυνατότητα να το βλάψουμε στα σοβαρά , τότε, μάγκα μου , με τα μυαλά που κουβαλάμε ως χώρος , ήδη θα μας είχε φυτέψει όλους μαζί μέσα σ' ένα ωραίο μνήμα μ' ένα άστρο του Δαβίδ στην ταφόπλακα κι από κάτω την επιγραφή «Ομαδικός τάφος Ελληνοεβραίων μαρτύρων εκτελεσθέντων υπό των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής» γιατί το σύστημα δεν είναι σαν εμάς τους ηλίθιους το σύστημα είναι διαόλου κάλτσα και ξέρει να χτυπάει μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και τρία και τέσσερα και πέντε, άμα του κάτσει.


Και εμείς που τα γράφουμε αυτά μη φανταστείς ότι αποτελούμε εξαίρεση στη γενική βλακεία που μαστίζει τον χώρο. Αλλά ρε γαμώτο, τόσα χρόνια τα λέμε όλοι ψιθυριστά και μετά πάμε όλοι και κάνουμε το αντίθετο. Κάποιοι πρέπει να τα πούνε χύμα επιτέλους , κι ας μην είναι οι αναμάρτητοι.. μπας και ταρακουνηθούμε λίγο και ξυπνήσουμε , γιατί τόσα χρόνια με τον φετιχισμό της επιδειξιομανίας , τόσα χρόνια με την αδιαφορία για μεθόδους αυτοπρoστασίας , απλά προετοιμάζαμε το έδαφος για να την πληρώσει ένας Ηλίας.

Αλλά η γαμιόλα η υποψία παραμένει, γιατί και τον πιτσιρικά που φάγανε πριν από κάτι χρόνια στη Σουηδία , επειδή τον είχανε κόψει για σκινά , τον Ντάνιελ , τον κάνανε ετήσιο μνημόσυνο-φιέστα και μαζεύονται κάθε χρόνο και λένε τι καλός που ήταν ο Ντάνιελ και ζήτω ο Ντάνιελ και ζήτω κι ο αγών , και μια που μαζευτήκαμε εδώ πέρα ρε παιδιά , αγοράστε και τίποτα να βγάλουμε κι εμείς κανά φράγκο και θυμηθείτε να μας ψηφίσετε στις εκλογές, και ξανά τι καλό παιδί που ήταν ο Ντάνιελ , κι όλα αυτά την ώρα που οι φοvιάδες του Ντάνιελ είναι γνωστοί ένας ένας με ονόματα και φωτογραφίες και διευθύνσεις και ακόμα ζουν.

Πάρτο πρέφα, μάγκα : Ούτε είμαστε ούτε θα γίνουμε μαζικό κίνημα στο ορατό μέλλον. Είμαστε ελάχιστοι. Οπότε ο καθένας μας μετράει , ο καθένας μας είναι πολύτιμο δυνητικό επαναστατικό κεφάλαιο, άρα ο καθένας μας έχει ευθύνη προς την Ιδέα να επιβιώσει βιολογικά και κοινωνικά. Και όλοι έχουμε ευθύνη για την επιβίωση του καθενός από μας. Πώς λέγανε οι σωματοφύλακες ; Ένας για όλους και όλοι για έναν.

Ανοίγει παρένθεση : Γί αυτό κομμένα τα πλάγια βλέμματα και τα πισώπλατα «είναι μαλάκας». Αυτά είναι ποντικιές για εβραίους. Άμα δε γουστάρεις τον συναγωνιστή σου, να 'χεις τ' αρχίδια να του το πεις στα ίσια, για να ξέρει κι αυτός και να ξέρεις κι εσύ πού βαδίζετε και σε ποιον μπορείτε να στηριχτείτε. Δεν είναι θέμα καλοσύνης , είναι θέμα συλλογικής επιβίωσης.

Το λύσαμε αυτό ; Κλείνει η παρένθεση και πάμε παρακάτω.


Επιβίωση σε κατεχόμενο έδαφος σημαίνει κυρίως δύο πράγματα : απόκρυψη... και παραλλαγή.

Και μερικές φορές σημαίνει κι ένα τρίτο : πουστιά.


Τα δύο πρώτα δεν τα εννοούμε με την τυπική έννοια που σου μαθαίνουν στο στρατό και το τρίτο δεν το εννοούμε με την τυπική έννοια που σου μαθαίνουν οι μεσημεριάτικες τηλε-κατίνες και οι κουνιστοί.

Απόκρυψη σημαίνει : Κρύβομαι μέσα στο πλήθος. Δεν ξεχωρίζω. Δεν δίνω στίγμα. Αυτό απαιτεί ουδέτερη εμφάνιση και ουδέτερη συμπεριφορά. Oπότε , άμα δεν έχω συγκεκριμένο , χειροπιαστό και αποδεδειγμένο συμφέρον για το αντίθετο, δεν φωνάζω ότι είμαι ναζί δεν φοράω σύμβολα , δεν χτυπάω καρφωτά tattoo , δεν φωνάζω συνθήματα άνευ λόγου και αιτίας , δεν ρίχνω χαιρετούρες στον δρόμο για να δείξω ότι είμαι σκληρός.

Παραλλαγή σημαίνει : Χρησιμοποιώ ανάλογα με την περίσταση διαφορετικούς κώδικες ενδυμασίας εμφάνισης και συμπεριφοράς , ώστε ο εχθρός να νομίζει ότι είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι.

Πουστιά σημαίνει : Βάζω άλλους να κάνουν αυτά που με συμφέρει να γίνουν κι έτσι στέλνω μέσω τρίτων το μήνυμά μου, χωρίς ο ίδιος να εμφανίζομαι πουθενά και χωρίς να ενοχοποιούμαι.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα για να γίνει πιο σαφές. Πρόσεχε , είναι πολύ απλοϊκά παραδείγματα, τελείως παιδικά. Η πρακτική εφαρμογή είναι πολύ πιο σύνθετη. Απαιτείται κοινωνική εμπειρία, ταλέντο στην ψυχολογία, προσεκτικός σχεδιασμός και τριβή , για να μην πας σαν πρόβατο στη σφαγή.


ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΥΤΟΚΑΡΦΩΜΑΤΟΣ

Ανακριτής : Περιέγραψε , μάρτυς , τους δράστες της επιθέσεως κατά του αναρχικού.
Mάρτυρας : Ήταν κοντοκουρεμένοι, φορούσαν στρατιωτικά παντελόνια, αρβύλες , μαύρες μπλούζες με ναζιστικά σύμβολα , είχαν τατουάζ με ναζιστικά σύμβολα και φώναζαν χάιλ Xίτλερ.
Ανακριτής: Άρα οι δράστες ήτανε σίγουρα νεοναζί. Εκεί θα επικεντρώσουμε τις έρευνες.

ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟΚΡΥΨΗΣ

Ανακριτής: Περιέγραψε μάρτυς τους δράστες της επιθέσεως κατά του δημοσιογράφου της Ελευθεροτυπίας.
Mάρτυρας 1 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 2 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 3 : Δεν ξέρω αν αυτό που είδα έχει σχέση με την επίθεση, αλλά είδα κάτι σοβαρούς καθωσπρέπει νεαρούς να στρίβoυν στη γωνία του δρόμου. Διασκορπίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Είχαν συνηθισμένο κούρεμα. Ήταν αμίλητοι φορούσαν κανονικά ρούχα. ένας από αυτούς φορούσε γκρίζο μπουφάν. Ή μήπως ήταν γαλάζιο ; Δεν θυμάμαι ακριβώς.
Ανακριτής : Μας φώτισες. Όπως το βλέπω, η υπόθεση πάει για αρχείο.

ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ

Ανακριτής : Περίγραψε, μάρτυς, τους δράστες της επιθέσεως κατά του αστυνoμικoύ που εντελώς συμπτωματικά, την Τετάρτη 28 Ioυνίoυ, στην οδό Αγίας Γλυκερίας , στo Γαλάτσι έκανε πως δεν άκουγε «αυτός είναι , πιάστε τον ».
Mάρτυρας 1 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 2 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 3 : Δεν ξέρω αν αυτό που είδα έχει σχέση με την επίθεση , αλλά είδα κάτι νεαρούς με εμφάνιση χούλιγκαν και μπλούζες του Παναθηναϊκού να στρίβουν στη γωνία του δρόμου. Διασκορπίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Είχαν συνηθισμένο κούρεμα. Τους άκουσα να λένε μεταξύ τους «έτσι γαμάει ο βάζελος».
Ανακριτής : Άρα οι δράστες ίσως να ήτανε χούλιγκαν. Εκεί θα επικεντρώσουμε τις έρευνες.

ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΥΣΤΙΑΣ

Νονός της vύxτας : Λέγε, ρε, ποιοι μας σπάσανε το κωλόμπαρο ;
Μπράβος : Δεν ξέρω , αφεντικό. Δεν τους έχω ξαναδεί στην πιάτσα. Ένας από αυτoύς φώναξε «τσακίστε την εκμετάλλευση των μεταναστριών ». Τους έπεσε αυτό εδώ το φυλλάδιo.
Νονός της vύxτας : Για να το δω... Antifa , ε ; ΟΚ μάγκες, βρήκαμε ποιοι μας την πέσανε. Μάθετε πρώτα πού μένουν δυο τρεις από αυτούς κι ύστερα στείλτε να τους καθαρίσουνε , για να πάρουνε το μήνυμα οι υπόλοιποι.


Δεν είναι μαγκιά να καρφώνεσαι από μόνος σου. Είναι βλακεία. Είδες ποτέ κανέναν σοβαρό αναρχικό να κυκλoφoρεί με σηματάκια και σκατουλάκια ;;

Άκου λοιπόν, δεκαεννιάχρονε εθνικοσοσιαλιστή

Έχουμε πόλεμο. Ζούμε σε κατεχόμενο έδαφος. Ο εχθρός είναι παντού γύρω μας. Ο εχθρός είναι πολύ πιο δυνατός απ' όσο φαντάζεσαι. σ θάνατος ή η αναπηρία είναι πολύ ζόρικο πράγμα, πολύ πιο ζόρικο από την πάρτη σου.

Στο σημείο αυτό αποφάσισε : Παίζεις με αυτoύς τους όρους ή δεν παίζεις ;
Άμα δεν παίζεις , δεν τρέχει τίποτα , καλά να περνάς, γεια σου.


Άμα παίζεις , τότε φυλάξου.
Μην καρφώνεσαι.


Για το δικό σου καλό. Δηλαδή για το καλό της Ιδέας.
Σε πρώτη φάση μην καρφώνεσαι με ντυσίματα , με κουρέματα, με κρεμαστάρια , με tattoo και τέτοιες παπαριές.

Σε δεύτερη Φάση, θ' αρχίσεις να προσέχεις κι άλλα πράγματα, όπως φωτoγραφίσεις , τηλέφωνα, ίντερνετ και τέτοια.

Αλλά αυτό που μετράει πιο πολύ για τη δική σου ηλικία και τη δική σου φάση είναι ν' αποφύγεις αυτά που κάνουν μπαμ , αυτά που θα σε τελειώσουν με το καλημέρα , πριν προλάβεις να κάνεις δουλειά , αυτά που στο κάτω κάτω δεν έχουν και καμία σχέση με την ουσία του Εθνικοσοσιαλισμού.

Άμα είναι κάποια μέρα να το βρεις , ας το βρεις απ τη Μοσάντ. Όχι από την Αντιφά. Είναι κρίμα, ρε μικρέ. Θυμήσου : Απόκρυψη - παραλλαγή - πουστιά.

Σαν τον ελεύθερο σκοπευτή.
Σαν το αγρίμι που βγαίνει για κυνήγι.


ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ.


Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο όγδοο τεύχος του περιοδικού Γαμμάδιον.Υπογραμμίζουμε ότι δεν υιοθετούμε απαραίτητα το σύνολο των γραφομένων.