ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι ...

του Δημητρίου Κ.

Ο τίτλος του άρθρου φαίνετε σαν ένα ακόμα γνωστό σύνθημα της Αριστεράς ( και όχι μόνο ) που χιλιάδες έχουν φωνάξει στο παρελθόν και σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι συμφωνούν με αυτό. Όμως λίγες πολεμικές επεμβάσεις των Η.Π.Α. είναι γνωστές. Ο περισσότερος κόσμος θυμάται το πολύ την ανάμειξη στο Βιετνάμ το 64-74 και λίγοι άλλες 2 - 3 περιπτώσεις που οι αμερικανοί πήραν μέρος σε ανατροπή καθεστώτων η έδωσαν μάχες όπως στην Σομαλία το 1993. Όλες αυτές οι επιχειρήσεις είχαν και έχουν ακόμα και σήμερα δύο σκοπούς :


1. την υποστήριξη πολιτικά , στρατιωτικά και γεωπολιτικά του κράτους του Ισραήλ και γενικά του Διεθνούς Σιωνισμού.


2. την εξασφάλιση ενεργειακών πόρων για την διατήρηση της παντοδυναμίας της σιωνοκρατούμενης Αμερικανικής υπερδύναμης.


Φυσικά οι Αμερικανοί δεν επιλέγουν πάντα την στρατιωτική επέμβαση αλλά και την οικονομική διάλυση ενός κράτους που στέκετε εμπόδιο στα σχέδια τους όπως π.χ. η Αργεντινή.Όταν καταφέρουν να υποτάξουν την χώρα που τους πολεμά εγκαθιδρύουν φιλοαμερικανικά καθεστώτα και κατοχικά στρατεύματα.


Που αλλού έχουν σφάξει και λεηλατήσει τα τσιράκια της Γουόλ Στρήτ ;


Ο κατάλογος που ακολουθεί δείχνει μόνο μερικές από τις χώρες που χτύπησαν και προσπάθησαν να καταστρέψουν. Οι επεμβάσεις αυτές είναι πολύ λίγο γνωστές η και καθόλου στην εποχή μας. Οι ημερομηνίες επισημαίνουν ότι από τον προηγούμενο κιόλας αιώνα οι Αμερικανοί είχαν σχέδια για την παγκόσμια κυριαρχία τους.


Αϊτή 1994-1996
Παναμάς 1989
Γρενάδα 1983
Καμπότζη 1970-1973
Νότιο Βιετνάμ 1964-1973
Δομινικανή δημοκρατία 1965-1966
Ιαπωνία 1945-1952
Δυτική Γερμανία 1945-1949
Δομινικανή Δημοκρατία 1916-1924
Κούβα 1917– 1922
Αϊτή 1915-1934
Νικαράγουα 1909-1933
Κούβα 1906-1909
Παναμάς 1903-1936
Κούβα 1898-1902


Φυσικά οι χώρες όπου πέφτει “ βαρύς ο πέλεκυς ” είναι ακόμα πιο πολλές και όλο και περισσότερο η αμερικανική αυτοκρατορία επεκτείνετε. Αυτό όμως τους κάνει να είναι αλαζόνες και αυτό θα είναι που θα τους καταστρέψει. Υπάρχουν ακόμα έθνη που πολεμούν καθημερινά ( δυστυχώς δεν είναι το Ελληνικό ) όπως οι Παλαιστίνιοι και οι Ιρακινοί που δίνουν ένα καλό μάθημα στα αμερικανικά στρατεύματα και δεν σκύβουν το κεφάλι !


ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ PAX JUDAICA !


ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ PAX AMERICANA !


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ !



Τα τσιράκια της φιλοαμερικάνικης αστικής ακροδεξιάς πήραν την απάντηση που τους άξιζε.


του Πάτροκλου.


Για άλλη μια φορά τα γνωστά λαμόγια της σάπιας αστικής ακροδεξιάς , μιας ακροδεξιάς που υπηρετεί πιστά εδώ και χρόνια το ΝΑΤΟ , τους Αμερικανούς και τα συμφέροντα του κεφαλαίου εμφανίζονται στο προσκήνιο. Μέσα από τις φυλλάδες τους - γνωστό με ποιων τα χρήματα εκδίδονται - προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι «αγνοί πατριώτες» , «ελληνόψυχοι» και «εθνικά σκεπτόμενοι» …


Όμως όλοι όσοι γνωρίζουν γεγονότα και δεν κρύβονται πίσω από το δάκτυλο τους δεν πέφτουν στην παγίδα των δήθεν «πατριωτών» και σημερινών λαϊκιστών. Δεν ξεχνάμε την φιλονατοική τους στάση όλα αυτά τα χρόνια , δεν ξεχνάμε την προσπάθεια τους μέσα από τις ρυπαρές φυλλάδες τους για να ΜΗΝ φύγει το νατοϊκό στρατηγείο από την Λάρισα , δεν ξεχνάμε την ένοχη σιωπή τους σε φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα , τα ψεύδη τους , την καθημερινή λασπολογία μέσα από το διαδίκτυο , την οικοδόμηση εκ μέρους τους μιας νέας «αντιφασιστικής ρητορικής» αυτή την φορά όμως με περιτύλιγμα γαλανό και λευκό.


Τι να πρωτοθυμηθούμε ;


Τους καθημερινούς επαίνους τους στις μυστικές υπηρεσίες οι οποίες βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Σιωνιστών και των Αμερικανών ;

Τις δηλώσεις του γραφικού μακαρίτη εδώ και χρόνια εκδότη τους σε συνέντευξη που μόνο εμείς δημοσιεύσαμε το απόσπασμα που αυτοί έκρυψαν ότι :


"Ας πάρουμε εμείς τα Σκόπια και τη Β. Ήπειρο και ας πάρουν και αυτοί ένα νησί ! " …


Η παραπάνω δήλωση αγαπητοί αναγνώστες είναι δήλωση ανθρώπου που μιλάει για ελληνισμό ;


Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά ακόμα παραδείγματα.


Χαιρόμαστε ιδιαίτερα όταν κάποιοι πραγματικοί Έλληνες που σε κρίσιμες καταστάσεις δεν πτοήθηκαν αλλά προσπάθησαν να υπερασπιστούν τη τιμή τους και την αξιοπρέπεια τους με κάθε μέσο , ξεσπούν και πετάνε στα μούτρα των δήθεν ψευτο «ελληνόψυχων» τις απαντήσεις που χρειάζεται μόνοι εναντίον πολλών χωρίς να φοβηθούν τα γελοία τσιράκια της σάπιας ακροδεξιάς.


Μαζέψτε λοιπόν μπουζουκόβιοι ψευτοελληνόψυχοι τους οπαδούς σας που αφρίζουν όταν αποκαλύπτονται τα πραγματικά γεγονότα , τα διαδικτυακά λασπόνερα σας , και σιωπήστε για πάντα. Αν νομίζετε ότι με απειλητικά σχόλια , ψεύδη , ύβρεις και κουτσομπολιά θα καταφέρετε να κρύψετε την αλήθεια είστε γελασμένοι. Από την μια πλευρά είστε εσείς οι λάτρεις της αμερικανοκίνητης χούντας και της αστικής καταστολής , οι λάτρεις των ΜΑΤ των ΕΚΑΜ και των κάθε είδους Εφραίμ , εσείς που το μόνο που ξέρετε είναι να γράφετε γραφικές ανακοινώσεις.


Από την άλλη πλευρά όλοι αυτοί που πολεμούν για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη.


Εμείς διαλέξαμε πλευρά, όπως και οι ΝΑΤΟικοί ακροδεξιοί. Άς επιλέξουν και οι αναγνώστες μας. Είτε με την ΝΑΤΟική ακροδεξιά , τους ρουφιάνους , την πλουτοκρατία , τις μυστικές υπηρεσίες και το νεοταξικό κράτος μαριονετών του Αμερικανοσιωνισμού και τους ίδιους τους Αμερικάνους , είτε με τον Δραγούμη , τους κοινωνικούς εθνικιστές , το έθνος , τους εργάτες , τους ανέργους , τους αγρότες και το λαό.


Η αμερικανόφρονη κατοχική ακροδεξιά της χώρας μας , μιας και ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ την απελευθέρωση της ίδιας της σημερινής Ελληνικής επικράτειας, πρέπει να βρει κάτι άλλο να "διεκδικήσει" για να πουλήσει το παραμύθι της και να συσπειρώσει γύρω τής κάποιους πελάτες. Κατά προτίμηση κάτι που να είναι σχετικά μακριά, τόσο χρονικά όσο και τοπικά. Οι ψευτοελληνόψυχοι για παράδειγμα , όχι μόνο δε μιλάνε για ρήξη με το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη της Νέας Τάξης , αλλά αρνούνται κατηγορηματικά για παράδειγμα να μπει ζήτημα απομάκρυνσης της ΑμερικανοΣιωνιστικής βάσης της Σούδας από την Κρήτη !


Ενώ μιλάνε για Ελλάδα και Ελληνικό πολιτισμό, τόσο το επίπεδο των Ελληνικών τους και όσο κα η γνώση τους για τον Ελληνικό πολιτισμό είναι κατώτερη και από Αλβανό λαθρομετανάστη. Συνήθως είτε φέρουν την υποκουλτούρα της Νέας Τάξης , κάνοντας για παράδειγμα "εθνικό αγώνα" υπέρ της συμμετοχής της "Κύπρου" και της "Ελλάδας" στη Γιουρο - βύζιον, είτε περνάνε τις ώρες τους στα σκυλάδικα καπνίζοντας αμερικάνικα πούρα και πάντα λικνιζόμενοι στο κράμα του γύφτικου τραγουδιού με τη μικροαστική υποκουλτούρα και το μπητ , πίνοντας μείγμα οινοπνεύματος με κάποια χρωστική και Αμερικάνικη ταμπέλα , παράνομα εμφιαλωμένο στα Σκόπια, την Αλβανία ή τη Βουλγαρία .


Πίσω Ρουφιάνοι ! Εμπρός Σύντροφοι !

Ρώσοι Εθνικοσοσιαλιστές ενάντια στον Γέλτσιν. Οκτώβριος 1993 Μόσχα.

Εισαγωγικό σημείωμα :

Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες στον Εθνικιστικό χώρο για την συμμετοχή Ρώσων Εθνικιστών / Εθνικοσοσιαλιστών στην εξέγερση ενάντια στην πολιτική του Γέλτσιν τον Οκτώβριο του 1993 στην Μόσχα. Για τις εξελίξεις της εποχής και τις αιματηρές μάχες στο Ρωσικό κοινοβούλιο ( Δούμα ) εκτός από τις ελληνικές εφημερίδες της εποχής σημαντικά στοιχεία δεν υπάρχουν σε ελληνικές ιστοσελίδες. Με πρωτοβουλία μέλους της συντακτικής μας ομάδας δημοσιεύουμε κείμενο με αναφορά στα γεγονότα της εποχής καθώς και για πρώτη φορά φωτογραφίες (σε πανελλήνια αποκλειστικότητα) από τα πεδία των μαχών όπου και έπεσαν ηρωικά Σύντροφοι της Ρωσικής Εθνικής Ενότητας (RNE) στον αγώνα ενάντια στον Καπιταλισμό.


του Κάδμου.


Στην Ρωσία της «νέας εποχής» οι βιομηχανίες κλείνουν η μια μετά την άλλη , η ανεργία αυξάνεται ραγδαία και περισσότερο από το 40% του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Η αύξηση των φόρων , η έλλειψη βασικών αγαθών και η εφαρμογή εκ μέρους του Γέλτσιν ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής δημιουργεί εκρηκτικές καταστάσεις.Πολλοί αντιδρούν στην «οικονομική γενοκτονία» και ο Γέλτσιν για να εδραιωθεί στην εξουσία προσπαθεί να συγκεντρώσει στα χέρια του όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερες εξουσίες.

Η Ρωσική κρίση του 1993 υπήρξε μια πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στον μέθυσο Ρώσο πρόεδρο και αχυράνθρωπο των καπιταλιστών Γέλτσιν και την ισχυρή και οργανωμένη αντιπολίτευση η οποία απαρτίζεται από δεξιούς αντίπαλους του Γέλτσιν , κομμουνιστές πιστούς της «Κόκκινης Αρκούδας» και ριζοσπάστες Εθνικιστές. Η λεηλασία του πλούτου της Ρωσίας βαφτίζεται «μεταρρύθμιση» και οι «πατριώτες επιχειρηματίες» σπεύδουν να ρημάξουν τα πάντα. Τα εμπόδια πρέπει να παραμεριστούν με κάθε θυσία και ο Γέλτσιν είναι ο άνθρωπος που θα κάνει ότι μπορεί για να ευχαριστήσει τους καπιταλιστές.


Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1993 με εντολή του ντόπιου κεφαλαίου και των καπιταλιστών της δύσης ο Γέλτσιν διαλύει παράνομα το ανώτατο πολιτικό συμβούλιο γεγονός το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το καταστατικό και τα άρθρα του συντάγματος της ομοσπονδίας. Σε απάντηση το κοινοβούλιο παραμερίζει συμβολικά τον Γέλτσιν και αναδεικνύει ως νέο πρόεδρο της χώρας τον Aleksandr Rutskoy πρώην ανώτατο αξιωματικό του στρατεύματος. Ο Rutskoy υπήρξε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και οι αντίπαλοι του τον κατηγόρησαν μετά την αποτυχία του «πραξικοπήματος» ότι ο μοναδικός του στόχος ήταν να επωφεληθεί ο ίδιος από την διακυβέρνηση της χώρας και όχι να οδηγήσει την Ρωσία σε μια εποχή εθνικής ανεξαρτησίας.

Αν και από κάποιους υποστηρίχθηκε ότι η εξέγερση αυτή υπήρξε μια διαμάχη των 2 άκρων της πλουτοκρατίας η τεράστια συμμετοχή της εργατικής τάξης στις διαδηλώσεις , οι διαφορετικές πολιτικές εκφράσεις και η ένταση των συγκρούσεων διαψεύδει όλους αυτούς που υποβαθμίζουν την σημασία των γεγονότων. Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί που δεν ήθελαν την καπιταλιστική κατοχή είτε πίστευαν στην αναγέννηση της ΕΣΣΔ , είτε σε ένα Εθνικιστικό καθεστώς βγήκαν στους δρόμους και έως ένα σημείο παραμέρισαν τις ιδεολογικές διαφορές τους. Στους δρόμους της Μόσχας ανέμιζαν μαζί σημαίες του στρατού των Λευκών και δίπλα τα σύμβολα του προηγούμενου καθεστώτος. Όμως η έλλειψη ηγετικής προσωπικότητας με επαναστατικά κίνητρα , ο κακός σχεδιασμός και η έλλειψη συντονισμού οδήγησαν στην αποτυχία.


Στα οδοφράγματα οι σημαίες των Εθνικιστών.

Στις 23 Σεπτεμβρίου οι δυνάμεις ασφαλείας παίρνουν θέσεις μάχης κοντά στο κοινοβούλιο ενώ διακόπτεται η παροχή νερού και ηλεκτρικού ώστε να υποχρεωθούν οι δυνάμεις ενάντια στον Γέλτσιν να αποχωρήσουν από την Δούμα. Στις 3 Οκτωβρίου χιλιάδες διαδηλωτές διαλύουν τα μπλόκα της αστυνομίας και αρχίζουν να εκτοξεύουν αντικείμενα εναντίον των δυνάμεων καταστολής. Ο Γέλτσιν πανικόβλητος κινητοποιεί τις πιστές σε αυτόν δυνάμεις του στρατού οι οποίες βομβαρδίζουν με άρματα μάχης το κοινοβούλιο και συλλαμβάνουν τους ηγέτες της αντίστασης.


Ας δούμε όμως αναλυτικά τι προηγήθηκε :

Η αντιπαράθεση ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα δεν παραμένει στα έδρανα της Ρωσικής Δούμας αλλά μεταλλάσσεται σε συγκρούσεις στους δρόμους. Αυτή η εξέλιξη δεν είναι ένα απρόσμενο γεγονός αλλά η έκρηξη του κοινωνικού «ηφαιστείου». Συγκρούσεις μηνών με τις δυνάμεις καταστολής με χαρακτηριστική την πρωτομαγιά του 1993 (με 1 νεκρό και 3 τραυματίες) φτάνουν στο αποκορύφωμα τους. Με αφορμή τις πολιτικές εξελίξεις περισσότεροι από 600 μαχητές με ελαφρύ οπλισμό οχυρώνονται στο κτίριο του κοινοβουλίου ενώ στήνονται τα πρώτα οδοφράγματα. Οι συγκρούσεις στους δρόμους είναι συνεχείς και συχνά ξεσπούν πυρά ανάμεσα στην αστυνομία και τους διαδηλωτές ενώ δεν λείπουν και τα πυρά από ελεύθερους σκοπευτές.

Στις 2 και 3 Οκτωβρίου περισσότεροι από 200 Ρώσοι Εθνικοσοσιαλιστές της RNΕ με ηγέτη τον Barkashov και μέλη του Σταλινικού κινήματος «Εργατική Ρωσία» καθώς και μέλη των ενόπλων δυνάμεων που εναντιώνονται στον Γέλτσιν ενισχύουν τις εστίες αντίστασης μέσα στο κοινοβούλιο. Δεν λείπουν οι συμπλοκές των Ρώσων Εθνικιστών με αριστεριστές / αναρχικούς μέσα στον χώρο του κοινοβουλίου.


Ο Barkashov ηγέτης της RNE.

Από το μπαλκόνι της Δούμας καλούν το εξεγερμένο πλήθος να καταλάβει το δημαρχείο και το κέντρο της εθνικής τηλεόρασης στο Ostankino , το Κρεμλίνο και όπως λένε χαρακτηριστικά να φυλακίσουν τον «εγκληματία και υπερόπτη Γέλτσιν». Στο κτίριο της τηλεόρασης λαμβάνει μέρος μια σφοδρή μάχη που καταλήγει σε πραγματική σφαγή και 62 άτομα χάνουν την ζωή τους. Αργά το βράδυ οι πιο πιστοί φίλοι των καπιταλιστών ανάμεσα τους και ο Γκορμπατσόφ καλούν σε ενίσχυση του Γέλτσιν. Η Μόσχα με εντολή του γελοίου προέδρου μπαίνει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ενώ εκατοντάδες υποστηρικτές του Γέλτσιν συγκεντρώνονται στην πλατεία του δημαρχείου για να ενισχύσουν το φιλοδυτικό στρατόπεδο. Η μεγαλοαστική τάξη ζητάει το κεφάλι τους. Δέκα άρματα μάχης πυροβολούν τους ορόφους της Δούμας προκαλώντας σημαντικές απώλειες στους αμυνόμενους. Ειδικές δυνάμεις εισβάλλουν στο κτίριο το οποίο έχει περικυκλωθεί από οχήματα μεταφοράς προσωπικού και στρατιωτικές μονάδες.



Οι μάχες στο εσωτερικό της Δούμας είναι σφοδρές και εκτυλίσσονται από όροφο σε όροφο. Οι δυνάμεις του καθεστώτος όμως υπερτερούν τόσο αριθμητικά όσο και σε επίπεδο οπλισμού και οι καταληψίες παραδίνονται. Μικρός αριθμός καταφέρνει να διαφύγει από τις υπόγειες στοές του κοινοβουλίου. Σε αρκετά μεγάλη απόσταση στις όχθες του ποταμού της Μόσχας η μπουρζουαζία ασφαλής πίσω από την αστυνομία και τα άρματα μάχης ουρλιάζει για θάνατο στους εξεγερμένους.

Οι αμυνόμενοι στο κοινοβούλιο. Ανάμεσα τους 200 Ρώσοι Εθνικοσοσιαλιστές.
Ανάμεσα στα δεκάδες πτώματα και στα ερείπια κυματίζουν οι σημαίες της Τσαρικής Ρωσίας και του Εθνικοσιαλιστικού RNE και λίγο πιο πέρα τα ερυθρά λάβαρα της πρώην ΕΣΣΔ.


 Τα λάβαρα Εθνικιστών και Εθνικοσοσιαλιστών στα πεδία των μαχών.

Στις 5 Οκτωβρίου τα πάντα έχουν τελειώσει.

Σύμφωνα με τις επίσημες πηγές 187 άνθρωποι στην συντριπτική πλειοψηφία τους αντίπαλοι του Γέλτσιν σκοτώνονται και 400 τραυματίζονται ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι οι νεκροί ξεπερνούν τους 2000. Ελάχιστη συμπάθεια είχαν για τον Γέλτσιν οι υπαξιωματικοί και οι απλοί στρατιώτες του Ρωσικού στρατού. Από λάθη της ηγεσίας τους οι δυνάμεις της αντίστασης προσπάθησαν να προσεγγίσουν μόνο τους υψηλόβαθμους αξιωματικούς ενώ κάποιοι από τους στρατηγούς παρόλο που στην αρχή δείχνουν να στηρίζουν το «πραξικόπημα» στο τέλος επιλέγουν την συμπαράταξη με τον Γέλτσιν.

Ο Γέλτσιν δηλώνει χαρακτηριστικά :
«Οτιδήποτε έλαβε μέρος στην Μόσχα υπήρξε προσχεδιασμένη στρατιωτική εξέγερση. Οργανώθηκε από Κομμουνιστές , ηγέτες των Φασιστών , και πρώην αντιπροσώπους των Σοβιέτ»

και αργότερα :

«Η φασιστο - κομμουνιστική εξέγερση θα αντιμετωπιστεί το συντομότερο δυνατόν».

Σε αυτή την κρίση ο Γέλτσιν είχε την υποστήριξη του Κλίντον , του στρατού και των δυτικών ηγετών. Από την άλλη πλευρά υπήρξε ένα κοινό μέτωπο βετεράνων του ΚΚΡ και Εθνικιστών - Εθνικοσοσιαλιστών. Για αυτόν τον λόγο και ονομάστηκε χαρακτηριστικά «Φαιοκόκκινη Συμμαχία».



Ρώσος Εθνικοσοσιαλιστής οδηγείτε στην φυλακή.


Στη συνέχεια με εντολή του Γέλτσιν ακολούθησε δίωξη σε πατριωτικά αριστερά και εθνικιστικά έντυπα και οργανώσεις. Δεκάδες άτομα φυλακίστηκαν στα κελιά της δημοκρατίας ενώ εκατοντάδες άλλοι αναγκάστηκαν να παραιτηθούν. Αναφέρθηκαν μαζικές εκτελέσεις αιχμαλώτων ενώ δεν έλειψαν οι αναφορές για βιασμούς αντιφρονούντων και ξυλοδαρμούς μικρών παιδιών που προσπάθησαν να βρουν καταφύγιο σε κυβερνητικά κτίρια.


Σύντροφοι της RNE στα πεδία των μαχών ...

ΑΘΑΝΑΤΟΙ !


Η εξέγερση του 1993 υπήρξε μια αιματοβαμμένη σελίδα στην ιστορία της Ρωσίας μια ακόμα μάχη ενάντια στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα!

Δώσε την "Χαριστική Βολή" στο Παγκόσμιο Κτήνος !

«Η πιο απαίσια αρχή του Καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος είναι ότι μας έχει μάθει να κρίνουμε τα πάντα και τους πάντες με βάση το χρήμα και την ιδιοκτησία».
Γκρέγκορ Στράσσερ.

« Κερδίσαμε μια μάχη στον δρόμο της Εθνικοσοσιαλιστικής Επανάστασης . Η Πρώτη Επανάσταση η Εθνική , τελείωσε. Ώρα να αρχίσει η Δεύτερη Επανάσταση , η Σοσιαλιστική».

Ερνστ Ρεμ


« Ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν σε επίσημες θέσεις άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα για το πνεύμα της επανάστασης μας. Πρέπει αδίστακτα να απαλλαγούμε από αυτούς , εάν τολμήσουν να εφαρμόσουν τις αντιδραστικές ιδέες τους»

Ερνστ Ρεμ










Δεν είμαστε ενταγμένοι σε κάποια οργάνωση ή κόμμα προτιμούμε την Aυτόνομη πολιτική δράση και παρουσία. Είμαστε μέλη της εργατικής τάξης και όπως είναι φυσικό είμαστε αντικαπιταλιστές και εχθροί της σάπιας ακροδεξιάς αντίδρασης και των παρακρατικών ακροαριστερών νεοταξικών σκουπιδιών.


Για εμάς ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι Κίνημα της Αριστεράς όπως περιγράφει και στο βιβλίο του ο Povl Rus Knudsen. Έτσι λοιπόν μελετάμε με κριτική ματιά τα κείμενα και την πολιτική σκέψη των Ernst Junger , Otto και Gregor Strasser , Ernst Rohm , θαυμάζουμε το έργο και την ζωή του Cornelius Codreanu , του Ledesma Ramos , του Che Guevara , παίρνουμε δύναμη ιδέες από τα έργα του Jack London και του Julius Evola , είμαστε υποστηρικτές της αντίστασης στο Ιράκ , την Βόρεια Κορέα σε κάθε σημείο του πλανήτη όπου το κτήνος του Ιμπεριαλισμού τα βρίσκει σκούρα.


Αντίσταση για εμάς δεν είναι μόνο οι Εθνικιστές και οι Εθνικοσοσιαλιστές και αυτό είναι φυσικό διότι η αντίσταση είναι πολύμορφη. Αντίσταση λοιπόν είναι και ο Τσάβες στην Βενεζουέλα , ο Μοράλες στην Βολιβία , ο Αχμαντινεζάντ στο Ιράν , οι Κούρδοι αντάρτες του PKK , οι σύντροφοι του NBF στην Ρωσία , οι Βορειοκορεάτες που αρνούνται να υποκύψουν στον Αμερικάνο.


Τα πράγματα για εμάς είναι απλά και ξεκάθαρα. Ζούμε σε μια άθλια εποχή όπου κυριαρχεί πλήρως το καπιταλιστικό σύστημα , η λογική του κέρδους και η κοσμοπολίτικη αντίληψη. Η κοσμοκρατορία των Mc Donald’s και των Starbucks εισχωρεί σε κάθε κοινωνία στην Ευρώπη , την Ασία , την Αφρική. Δεν υπήρξαν και δεν θα υπάρξουν όρια για τον Καπιταλισμό. Νέες τράπεζες ιδρύονται , το κεφάλαιο ενισχύεται ακόμα περισσότερο το προλεταριάτο εξοντώνεται καθημερινά.


Τα ναρκωτικά σκληρά και μαλακά ένα από τα πιο δυνατά όπλα του Καπιταλισμού είναι πιο φθηνά άρα πιο εύκολο για την νεολαία , για την κάθε επαναστατική νεολαία σε ολόκληρο τον κόσμο να εθιστεί σε αυτά να νεκρωθεί ο εγκέφαλος της και να μην αντιδράσει σε κανέναν μελλοντικό εχθρό στόχο και σκοπό του συστήματος. Κάμερες παντού , μπάτσοι παντού , νέοι τρομονόμοι , παρακολουθήσεις τηλεφώνων , στημένες δίκες , βαριές ποινές σε ανθρώπους που είναι Επαναστάτες και αμφισβητούν τον Καπιταλισμό και την Νέα Τάξη.


Ανεργία , ανέχεια , φτώχεια , παρακμή σε κάθε επίπεδο προβολή κάθε σάπιου εγκεφάλου και σχεδίου που στηρίζει ο Μεγάλος Αδερφός κάθε μέρα και συνέχεια από τηλεοράσεις και ραδιόφωνα.


Μόνη λύση για εμάς το Φαιοκόκκινο Μέτωπο.


Μαθαίνουμε λοιπόν για συνεργασία Βόρειας Κορέας και Συρίας , συνεργασία Τσάβες και Μοράλες , αλληλεγγύη ανάμεσα σε Ιρανούς και Γερμανούς Εθνικοεπαναστάτες και άλλα πολλά.


Και αυτός πρέπει να είναι ο δρόμος μας για ένα καλύτερο μέλλον. Ένα μέτωπο όπου οι πιστοί της Σοσιαλιστικής Επανάστασης , και οι μαχητές του Τζιχάντ θα δώσουν το χέρι τους σε έναν σύντροφο της άλλης πλευράς. Σε έναν σύντροφο πιστό στρατιώτη του Εθνικού Σοσιαλισμού.


Και όλοι μαζί ενωμένοι θα συνεχίσουμε στον δύσκολο δρόμο για Εθνική Ανεξαρτησία και Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Καλούμε Τους Λύκους Σου.



Καλούμε τους λύκους σου
Και καλούμε την λόγχη σου
Καλούμε και τους δώδεκα
Απ' τον ουρανό κάτω 'δω σε μας.


Προ πάντων καλούμε Εσένα.
Τώρα έρχεται το άγριο κυνήγι,
Τώρα ας ηχήσει το κέρας ξανά,
Κανένας θρήνος για τους νεκρούς.


Ο εχθρός έχει ήδη πέσει
Πριν το πρωϊνό ξεπροβάλει.


Το θήραμα δεν έχει όνομα,
Ο εχθρός δεν έχει πρόσωπο,
Το σφάγιο δίχως σπορά,
Δίκαιο είναι το δικαστήριο.


Παρελθόν πια η συγκομιδή,
Η ήρα καθημερινά πωλείται,
Τα κοράκια τώρα απαιτούν
Την οφειλόμενη τους μερίδα.


Το κυνήγι έχει ξεκινήσει:
Τώρα, Κύριε, η δόξα σου
μας στηρίζει!


Μισότυφλη , βουβή και με «χαραγμένο» το πρόσωπο και καμένα τα σπλάχνα της ...



''Τα Έθνη από όλο τον κόσμο να ξαναγυρίσουν προς την παράδοση τους για να ξαναβρούν την ευτυχία''

Κωνσταντίνα Κούνεβα …

Αυτοοργάνωση και Ενότητα.



Αυτοοργάνωση – Αλληλεγγύη – Αντίσταση – Αξιοπρέπεια.


Αυτόνομη Κίνηση Μαύρος Κρίνος.




Ένα μικρό δείγμα από τις παρεμβάσεις :






Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι σε γειτονιές που μέχρι πριν λίγο καιρό δεν υπήρχαν anti-antifa ομάδες σήμερα εμφανίζονται ανυπόγραφα συνθήματα στους τοίχους όπως το παρακάτω …

Οι τοίχοι έχουν τη δική τους ιστορία ...


Παρέμβαση Αυτόνομων Συντρόφων του Μαύρου Κρίνου :







Οι στρατιώτες έτρωγαν τσιπς και σοκολάτα, και χαμογελούσαν όταν σκότωναν τις κόρες μου.



Ο Sameh A. Habeeb είναι Παλαιστίνιος δημοσιογράφος είκοσι τριών ετών που βρίσκεται στη Λωρίδα της γάζας. Είναι ενεργός δημοσιογράφος για χρόνια και φέρνει προς των έξω κόσμο τα βάσανα του λαού του. Η Janet Zimmerman Παλαιστίνια δημοσιογράφος είκοσι ενός ετών και ένας αμερικανικός πολίτης, αποφασισμένοι και οι τρις να βοηθήσουν αφότου είχαν δει τα φρικτά εγκλήματα που διέπραξαν στη Γάζα οι Ισραηλινοί.





Διέσχισαν πολλά μίλια για να αξιολογήσουν την κατάσταση με τα μάτια τους, το μυαλό τους, και την καρδιά τους.Μια ιστορία που τράβηξε την προσοχή τους διαδραματίστηκε στην ανατολική Λωρίδα της γάζας. Είναι ένας απολογισμός της προσωπικής καταστροφής του Khaled Abd Rabo.Αρχίσαμε το ταξίδι μας και μπορούσαμε να φθάσουμε στην πόλη Abd Rabo. Το έδαφος ήταν γεμάτο από τις τρύπες που οι Ισραηλίτες έκαναν στους δρόμους με τις βόμβες τους, και τις πυρκαγιές τους.Το έδαφος ήταν επίσης πληγωμένο. Μια άλλοτε καταπράσινη και ήρεμη γειτονιά ήταν τώρα κόλαση πάνω στη γη. Τα μάτια μας γέμισαν με μόνο την ερήμωση, και οι μάζες των ανθρώπων κάλυψαν τη θέση όπως τις μύγες. Το αυτοκίνητό μας σταμάτησε και περπατήσαμε στον από κάτω δρόμο στο σπίτι του Khaled.


Είδαμε τον Khaled, να κάθεται στα ερείπια ενός σπιτιού. «Αυτό το σπίτι που χρησιμοποιούσαμε και είχε τέσσερα πατώματα, και έναν συμπαθητικό κήπο. Μας έφερνε την ειρήνη και ηρεμία», άρχισε να μας λέει. «Ο ισραηλινός στρατός ήρθε σε αυτό το σπίτι πολλές φορές πριν, αλλά ο τελευταίος ήταν το Μάρτιο του 2008».Εξηγεί πώς ... εισέβαλαν στο σπίτι του και ερεύνησαν αυτόν και την οικογένειά του.«Δεν βρήκαν τίποτα. Είμαι αστυνομικός στην κυβέρνηση Ramallah. Δεν έχω καμία σχέση με την Hamas. Θυμάμαι ότι ήταν 12:50pm την τέταρτη ημέρα της στρατιωτικής επίγειας εισβολής όταν πήρε ο στρατός τον έλεγχο της περιοχής. Ένα πραγματικό πεδίο μάχης, και χιλιάδες άνθρωποι ήταν παγιδευμένοι. Κανένας δεν θα μπορούσε να φύγει λόγω της μεγάλης πυρκαγιάς από τους Ισραηλίτες, και των στρατιωτών που έφταναν.


Υπήρχαν είκοσι πέντε από μας στο σπίτι, και όλοι έπρεπε να φύγουμε», είπε καθώς η φωνή του έτρεμε και άρχισε να φωνάζει. «Οι στρατιώτες έτρωγαν τσιπ και σοκολάτα, και χαμογελούσαν όταν σκότωναν τις κόρες μου. Η μητέρα μου, η σύζυγός μου, και τρεις κόρες μου όλες κρατούσαν τις άσπρες σημαίες όταν προσπάθησαν να αφήσουν το σπίτι. Είδανε δύο από τους στρατιώτες, και τους είπαμε πώς θέλουμε να φύγουμε. Περιμέναμε και περιμέναμε την απάντησή τους αλλά μας δεν δόθηκε καμία απάντηση. Μετά, ένας τρίτος στρατιώτης εμφανίζετε και ανοίγει πυρ στα παιδιά με μανία. Η Souad ήταν μόνο επτά ετών, η Summer ήταν τριών, και Amal ήταν μόνο δύο ετών. Η μητέρα μου πυροβολήθηκε επίσης, και έβλεπα όλα αυτά που αγάπησα να σωριάζονται στο έδαφος. Ούρλιαζα για να σταματήσουν! Έτρεξα στο σπίτι για να καλέσω ασθενοφόρα, καθέναν που θα μπορούσε να βοηθήσει.» «Για μια ώρα αιμορραγούσαν σφαδάζοντας στο δρόμο, δύο από τις κόρες μου σκοτώθηκαν παρά την αποκαλούμενη εκεχειρία.


Καμία βοήθεια δεν ήταν σε θέση να έρθει σε μας εγκαίρως. Ένα από τα ασθενοφόρα προσπάθησε, αλλά οι ισραηλινοί στρατιώτες το σταμάτησαν και ανάγκασαν τους νοσοκόμους να βγουν έξω και τους πήραν τα ρούχα. Βομβάρδισαν έπειτα το ασθενοφόρο που θάφτηκε στα ερείπια. Οι νοσοκόμοι τράπηκαν σε φυγή γυμνοί .Άφησα το σπίτι με μερικά από τα μέλη της οικογένειας μου», συνεχίζει ο Khaled. «Φέραμε τη μητέρα μου σε ένα παχνί, και ανάπνεε ακόμα παρά την ανοιχτή πληγή στο κεφάλι της. Οι στρατιώτες έβαζαν φωτιά και κατέστρεφαν τα πάντα γύρω τους ανεξέλεγκτα. Πολλά από τα σπίτια κατεδαφίστηκαν από τα τανκς. Καθώς διασχίσαμε έναν από τους δρόμους, υπήρξε ένα άτομο που προσπάθησε να μας βοηθήσει αλλά οι στρατιώτες τον σκότωσαν μαζί με το άλογο του». «Όταν φθάσαμε τελικά στην πόλη Jabaliya, είδαμε ότι είχαν φέρει όλους τους τραυματισμένους πολίτες εδώ. Συγκλονιστήκαμε από αυτό που είδαμε και πέσαμε στο έδαφος, και για μια ώρα παραμείναμε εκεί ανίκανοι να μάθουμε τι έχει γίνει με τους ανθρώπων μας.


Ρωτούσαμε γιατί σκότωναν τα παιδιά μας» , κάποιος μας απάντησε «είμαι σίγουρος ότι ήταν πιωμένοι, ή τους δόθηκαν διαταγές να σκοτώσουν τον καθένα συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών. Πολλοί ισραηλινοί ραβίνοι έδιναν διαταγές να μην αφεθεί κανένας ζωντανός». «Δεν ξέρω γιατί οι κόρες μου σκοτώθηκαν. Δεν διέπραξαν ποτέ οποιαδήποτε εγκλήματα, ήταν παιδιά! Δεν πυροδότησαν τους πυραύλους που έπεσαν στο Ισραήλ. Είμαστε πολύ ειρηνικοί άνθρωποι, δεν έχουμε καμία σχέση με την τρομοκρατία και όλα αυτά. Ξέρω εάν πάω στο δικαστήριο για αυτό που έχει συμβεί ότι ο ισραηλινός στρατός θα έβρισκε χιλιάδες προφάσεις για να αποδείξει ότι οι στρατιώτες του είναι αθώοι. Το έχουν ξανακάνει αυτό με πολλές άλλες περιπτώσεις πριν». Συνεχίζει«Δεν ήταν ένας πόλεμος μεταξύ δύο στρατών. Προφανώς, ήταν ένας πόλεμος μεταξύ των πολιτών και του τέταρτου μεγαλύτερου στρατού στον κόσμο του Ισραήλ. Αλλά δεν το λένε πόλεμο. Το λένε εκκαθάριση».


Μια εκκαθάριση όπου οι δεκάδες χιλιάδων Παλαιστινίων σκοτώθηκαν. Τα κτίρια μπορεί και να επισκευαστούν και το έδαφος να ξαναπρασινίσει πάλι, αλλά ο Khaled δεν θα ανακουφιστεί ποτέ.Δεν θα ακούσει ποτέ το γέλιο της Saoud και της Amal πάλι, αλλά θα ακούει τις κραυγές πόνου της Summer που είναι παραπληγική και το μόνο πράγμα που λειτουργεί είναι το μυαλό της. Ένα μυαλό που θα λέει για πάντα τον εφιάλτη αυτό που συνέβη στη ζωή της. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της πρώτης συνέντευξής της στο νοσοκομείο, με κάθε λεπτομέρεια, διηγήθηκε την ιστορία σε Al-Jazeera.

Ποινή καθείρξεως 6 ετών για τον Horst Mahler.


Την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου δικαστήριο του Μονάχου επέβαλλε ποινή φυλακίσεως 6 ετών στον πρώην συνήγορο του NPD Horst Mahler με την κατηγορία της διαδόσεως «αντισημιτικού και ρατσιστικού λόγου», κατ’ ουσίαν λόγω της ηρωικής πια αρνήσεως του να αναγνωρίσει «την ιστορικότητα του εβραϊκού ολοκαυτώματος» το οποίο και χαρακτήρισε ως το μεγαλύτερο ψεύδος στην ιστορία.


Εναντίον του Horst Mahler εκκρεμούν πρόσθετες συναφείς κατηγορίες οι οποίες είναι δυνατόν να του επιφέρουν 6 επιπλέον χρόνια καθείρξεως, δηλαδή συνολικά 12, γεγονός που πρακτικά σημαίνει ότι ο 73 χρονος σήμερα Mahler, ενδέχεται να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στις σιωνιστικές φυλακές της Γερμανίας!