ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Καλό σου ταξίδι Πολιτικέ Συγκρατούμενε! (άρθρο του Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη για τον θάνατο του Στρατηγού Νικολάου Ντερτιλή)



Μπορεί για την Ελλάδα και τους Έλληνες ο Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής να ήταν ο Ήρωας που υπηρέτησε ευόρκως την Πατρίδα και επεξέτεινε τα όρια της Χώρας, για τον υπογράφοντα όμως υπήρξε κάτι πολύ παραπάνω: ο Πολιτικός Συγκρατούμενος στο θάλαμο Γ’ της Ε’ πτέρυγος του καραμανλικού κατέργου της Αίγινας!


Η σεμνή Μορφή που κάθε πρωί (χαράματα, όπως και στο εγερτήριο, στη μονάδα του) εγκατέλειπε το λιτό κρεβάτι του με τη χακί στρατιωτική κουβέρτα για να έρθει πάνω από το κεφάλι μου και να ψιθυρίσει: «Εμείς δεν είμαστε φυλακισμένοι αλλά αιχμάλωτοι όχι των εχθρικών αλλά των φιλίων δυνάμεων που αυτομόλησαν στον εχθρό!».



Η περίπτωση της ανυπόστατης καταδίκης του υπήρξε το αποκορύφωμα της ποταπότητος της δημοκρατικής «δικαιοσύνης» η οποία, ως αθλία παλλακίδα του καραμανλισμού κατεδίωξε την εντιμότητα υπέρ της διαφθοράς η οποία, τελικώς, επεκράτησε με τα σημερινά τραγικά αποτελέσματα! Ο Ήρωας Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής δεν μπορούσε να έχει θέση σε μία διεφθαρμένη κοινωνία, σε ένα διαλελυμένο στράτευμα, δίπλα στον αντιφασίστα Άκη Τσοχατζόπουλο!

Ο Ήρωας Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής υπήρξε ασύμβατος με τη δημοκρατία της εθνοπροδοσίας και της διαφθοράς και η προσωπική Αρετή του τον έκανε συχνά να αυτοπροσδιορίζεται ως "Φασίστας" όχι αναφερόμενος στην ιδεολογική ουσία του όρου αλλά στην αντιθετική διαφορά του με ό,τι αισχρό περικλείεται στη δημοκρατία που γνωρίσαμε, γνωρίζουμε κι ευχόμαστε να μη γνωρίσουμε στο μέλλον. Όπως όλοι οι συνειδητοποιημένοι πολίτες αυτής της ταλαίπωρης γης, ο Ήρωας Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής είχε πλήρη επίγνωση της δημοκρατικής αθλιότητος και των εξευτελισμένων «δικαστών» του οι οποίοι υπέγραψαν την αισχρή καταδίκη του!

Όμως, η επί 38ετία (!) πολιτική κράτησή του υπήρξε ένα διαρκές έγκλημα για τη δημοκρατική καραμανλική και μετακαραμανλική «δικαιοσύνη» ως εντελώς παράνομη και κατά το γράμμα και κατά το «πνεύμα» της ίδιας της νομοθεσίας! Διότι δεν υπήρξαν εξευτελισμένοι, άτιμοι, μόνον οι «δικαστές» που τον κατεδίκασαν αλλά και σύμπασα η μετέπειτα εκπορνευμένη «δικαιοσύνη» μέχρι σήμερα (!) η οποία σιώπησε προ του κακουργήματος μιας παρατεινόμενης πολιτικής κρατήσεως πέραν των προβλεπομένων ως νομίμων ορίων!

Ο Ήρωας Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής δολοφονήθηκε συστηματικώς, επί 38 …συναπτά χρόνια, από μία εγκληματική μεταπολιτευτική «δικαιοσύνη» η οποία θέλησε να αποσπάσει εκβιαστικώς από έναν εθνικό Ήρωα δήλωση μετανοίας προς υπηρέτηση ταπεινών κομματικών παιγνιδιών!

Εκβιαζόμενοι διαστροφικοί «δικαστές» σε παρακρατική συνέργεια με μητραλοίες πολιτικούς ωδήγησαν, όχι μόνον τον Ήρωα Στρατηγό Νικόλαο Ντερτιλή αλλά και πολλούς άλλους στα απάνθρωπα κάτεργα της δημοκρατίας ώστε να φέρουν, σήμερα, την Ελλάδα στην απόλυτη υποτέλεια και τον Ελληνικό Λαό στην πλήρη εξαθλίωση! Αλλά, τόσο ο Ήρωας Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής όπως και όλοι οι συνειδητοί εχθροί του καραμανλισμού και της διαφθοράς του, φτύσαμε μετά παρρησίας τη «δικαιοσύνη» και το προδοτικό μεταπολιτευτικό καθεστώς περιφρονώντας τους εκβιασμούς τους!


Όμως, οι ένοχοι δεν ήσαν μόνον αυτοί οι μητραλοίες και τα ενεργούμενα τσιράκια τους… Οι κυρίως ένοχοι υπήρξαν άλλοι, εκείνοι που σήμερα, μετά τον θάνατο του Ήρωος Στρατηγού Νικολάου Ντερτιλή κόπτονται υπέρ της …Μνήμης του, αποπειρώμενοι να την προσεταιριστούν για ελάχιστα …ψηφαλάκια!

Όλοι αυτοί που επί 38 χρόνια προσκυνημένης αδιαφορίας παρέμεναν έγκλειστοι των μικροαναγκών του μικροκόσμου τους εν υποθετική ελευθερία, όσο ο μεγάλος νεκρός απελάμβανε την έγκλειστη, πραγματική, ελευθερία του ευόρκως υπηρετήσαντος την Πατρίδα και τα Ιδανικά του! Όλα αυτά τα ανθρωπάρια τα οποία ηρκούντο σε μία «αναμνηστική» φωτογραφία δίπλα στον έγκλειστο ως τεκμήριον …χουντοφροσύνης και, συνεπώς, Πατριωτισμού εις πειθώ …«περιγύρου» και μόνον!

Με θλίψη αναπολώ τις επανειλημμένες προτάσεις μου σε εσμούς γραβατοφορεμένων δεξιών δικηγόρων - θεμιστοκΩλων για την σύσταση Επιτροπής προς ανάδειξη της παράνομης πολιτικής κρατήσεως του Ήρωος Στρατηγού Νικολάου Ντερτιλή, προτάσεις οι οποίες έγιναν και επί παρουσία του ατυχώς πολιτευομένου Δημητρίου Ζαφειρόπουλου! Όλοι συνεφώνησαν κατ’ αρχήν αλλά ΟΥΔΕΙΣ βρήκε το κουράγιο να προχωρήσει… Ήθελε Αρετή και Τόλμη!

Με, ιδία, θλίψη αναπολώ την πρόταση που έκανα στον, ευτυχώς πολιτευόμενο, Αρχηγό της «Χρυσής Αυγής» Νικόλαο Μιχαλολιάκο κατά την επίσκεψή του στο γραφείο μου, να αναγορεύσει τον Ήρωα Στρατηγό Νικόλαο Ντερτιλή σε επίτιμο Αρχηγό της «Χρυσής Αυγής»! Ήθελε ευφυία και πατριωτική Αισθητική, φίλτατε Νικόλαε!

Σήμερα, πρώτη ημέρα με την Ελλάδα ευτελέστερη χωρίς τον Ήρωα Στρατηγό Νικόλαο Ντερτιλή, η Χώρα ακολουθεί τη κατηφόρα της με τους εν απογνώσει τελούντες μικρανθρώπους της να αντιμάχονται εαυτούς και αλλήλους, υπηρετούντες τα αναξιοπρεπή εφήμερα… Οι έχοντες επίγνωση, θανόντες και ζώντες, εξακολουθούν να υπηρετούν διηνεκείς Αξίες με προεξάρχουσα εκείνη της Αξιοπρεπείας! Η ωραιότητα του Κόσμου έγκειται στις διαφορές των Ανθρώπων και ανθρώπων που τον απαρτίζουν!

Καλό σου ταξίδι Πολιτικέ Συγκρατούμενε!

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης.

Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής: Αθάνατος!








«Δεν μετανιώνω για όσα έγιναν γιατί είμαι Φασίστας»


«Εμείς δεν είμαστε φυλακισμένοι αλλά αιχμάλωτοι όχι των εχθρικών αλλά των φιλίων δυνάμεων που αυτομόλησαν στον εχθρό!»



«Oι Αξιωματικοί δεν ζητούν χάρη. Χάρη ζητούν όσοι έχουν αφεντικά. Εγώ δεν έχω αφεντικά, είμαι ελεύθερος. Τις ιδέες μου δεν μπορεί να τις φυλακίσει κανένας. Μόνον το φθαρτό κορμί μου. Στην Ελλάδα ουδεμία πατριωτική πράξις παραμένει ατιμώρητος»


Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής

Οδυσσέας Ελύτης.

Στη παιδεμένη χώρα της καρδιάς
Κι από το μόχθο της ελπίδας νέα γη ετοιμάζεται
Για να βαδίσει εκεί με αετούς και λάβαρα
Ένα πρωί γεμάτο ιριδισμούς
Η φυλή που ζωντανεύει τα όνειρα
Η φυλή που τραγουδάει στην αγκαλιά του ήλιου


ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Τα κρίσιμα μέτωπα.


γράφει ο Λοθάριος.



Η πολιτική και κοινωνική εξέλιξη στην Ελλάδα τα τελευταία 5 χρόνια βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή που παρουσιάζει αρκετά πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά. Η εξευτελιστική ηθική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική χρεωκοπία της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας απελευθέρωσε ισχυρές κοινωνικές δυνάμεις και συνειδήσεις. Κάποιες από αυτές στράφηκαν προς την «Χρυσή Αυγή» αναζητώντας μια ριζοσπαστική και εθνικιστική καθοδήγηση.







Είναι προφανές ωστόσο ότι η πολιτική αυτή οργάνωση - με έντονο το προσωπολατρικό στοιχείο που θυμίζει σε πολλούς Σταλινική εποχή και αισθητική - δεν φαίνεται να είναι αντάξια της αποστολής που της έχει ανατεθεί ιστορικά από ένα μεγάλο κομμάτι του λαού. Από την άλλη πλευρά για να είμαστε ειλικρινείς αυτοί που την μαζικοποίησαν παρουσιάζουν όλα τα μειονεκτήματα του νεοελληνικού πολιτισμικού στερεώματος. Πολλοί θα θεωρήσουν προσβλητική αυτή την αναφορά αλλά αλήθεια ας αναρωτηθούμε, κάποιοι από τους  σημερινούς συνοδοιπόρους της Δεληγιάννη και κάθε άλλου κόμματος που εμφανίζεται ως «λαϊκό» και ενάντια στο μνημόνιο δεν είναι τα ίδια πρόσωπα που μέχρι χτες ψήφιζαν τους κοτζαμπάσηδες της βουλής επί χρόνια;



Στις φυσικές αυτές δυσκολίες έρχεται να προστεθεί και ο χαρακτήρας της σημερινής ηγεσίας της «Χρυσής Αυγής» - που διαχρονικά διακρίνεται για τον καιροσκοπισμό της -  η οποία δείχνει να αποτελεί την ιδεολογική και ιστορική συνέχεια της ελληνικής «δεξιάς» του ‘50, τόσο στις θέσεις όσο και στην μακροπρόθεσμη τακτική, αρνούμενη την επαναστατικοποίηση των μελών της, την χάραξη μιας σαφώς αντισυστημικής πολιτικής και δράσης και την ουσιαστική αντιπαράθεση στο αστικό πλουτοδημοκρατικό κράτος και τους θεσμούς του. 



Συνεπώς από την πρώτη στιγμή έγινε ξεκάθαρο ότι η εν λόγω πολιτική έκφραση αρνήθηκε να συγκρουστεί με το σύστημα στα πιο κρίσιμα μέτωπα, κάτι που αν είχε γίνει θα είχε ανοίξει μια πραγματική επαναστατική διαδικασία. Και πρώτα απ' όλα η βασική προτεραιότητα της εθνικιστικής πάλης θα πρέπει να είναι η αναμέτρηση με το ληστρικό και παγκοσμιοποιημένο χρηματιστικό κεφάλαιο και τους κύριους εκπροσώπους του, δηλαδή τις τράπεζες οι οποίες κρατούν σε ομηρία εκατομμύρια νοικοκυριά και καταδυναστεύουν το μεγαλύτερο μέρος του λαού.



Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την  καθημερινή αποτελεσματική δράση όπως αποκλεισμούς κεντρικών τραπεζικών εγκαταστάσεων και συνοικιακών παραρτημάτων, εφόδους και καταλήψεις, εξαφάνιση αρχείων που είναι ενάντια στα συμφέροντα των Ελλήνων αλλά και ουσιαστική υπεράσπιση των φτωχών ανθρώπων που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια και τις περιουσίες, διώχνοντας άμεσα τους κλητήρες και τους λοιπούς έμμισθους λακέδες της πλουτοκρατίας που ρίχνονται για να ξεσκίσουν δυστυχισμένους και κατεστραμμένους οφειλέτες. 




Η στείρα συνθηματολογία και η επετειακή τέλεση μνημοσυνών σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί την απάντηση του Εθνικισμού στα αιτήματα των καιρών. Όσο και αν μοιράζεις πατάτες και λάδι, δεν πετυχαίνεις να αλλάξεις την συνείδηση του λαού αν δεν υπάρχει ξεκάθαρη πρόταση ζωής.



Το άλλο σημαντικό μέτωπο είναι η πάλη κατά του δημοκρατικού ανθελληνικού Κράτους και των κυβερνητικών οργάνων. Διότι ας μην ονειρεύονται ορισμένοι «εθνικόφρονες» ότι το Κράτος θα έπεφτε ποτέ, ακόμα και σε συνθήκες οξυμένης κρίσης ωσάν ώριμο φρούτο, αφού άλλωστε όπως και κάθε μηχανή είναι φτιαγμένο κατ' εικόνα των καπιταλιστών δημιουργών του και προγραμματισμένο να τους υπηρετεί μέχρι ολικής συντριβής του.




Συνεπώς η παρεμπόδιση του κυβερνητικού έργου, οι καταλήψεις κυβερνητικών κτηρίων, η συντριβή της φαύλης αρχής όπου αυτό είναι δυνατόν και η υποκατάσταση και αντικατάσταση της από δομές θα ήταν το επόμενο μεγάλο βήμα. Η εθνικιστική και κοινωνική επίθεση θα έπρεπε να επεκταθεί και σε άλλα κέντρα που υπηρετούν ως φανεροί ή απόκρυφοι στυλοβάτες την αντεθνική εξουσία όπως μασονικές στοές, καθεστωτικά και αντεργατικά συνδικάτα, νεοταξικούς συλλόγους και διάφορα «εργαστήρια» διαμόρφωσης της «κοινής γνώμης». 



Κορυφαία κίνηση για την προσπάθεια απελευθέρωσης της χώρας είναι η λαϊκή οργή να κατευθυνθεί στους ξένους θύλακες εξουσίας που μεταφέρουν διαταγές και υποδείξεις προς τις διάφορες κυβερνήσεις δημοκρατικών ανδρεικέλων, όπως οι πρεσβείες των Σιωνιστών, των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών αλλά και των νεοοθωμανών Τούρκων επεκτατιστών. Αυτές θα έπρεπε να είναι οι προτεραιότητες και σε αυτά τα μέτωπα θα έπρεπε να ρίξει τις δυνάμεις του ο μαχόμενος εθνικισμός, για όσους … πιστεύουν ότι υπάρχει μέσα στο κόμμα του Μιχαλολιάκου.



Στον αντίποδα όλων αυτών οι 18 απολαμβάνουν τα προνόμια της δημ(ι)οκρατίας, προτιμούν το δρόμο του κυ(ν)οβουλευτισμού και των θεαματικών πλην όμως αναποτελεσματικών ανακοινώσεων και τηλεοπτικών παραστάσεων. Αυτό το έκανε η ηγεσία της Δεληγιάννη αποσκοπώντας και πάλι στην αύξηση ψήφων και κρατικών επιχορηγήσεων. 
Εμείς απ' την πλευρά μας δεν έχουμε ως βασικό μας στόχο να σταθούμε ως μια αντιπολίτευση απέναντι στην ηγεσία της «Χρυσής Αυγής», κάτι τέτοιο θα ήταν χάσιμο χρόνου και ενέργειας, άλλωστε  η πορεία του εν λόγω κόμματος είναι προσχεδιασμένη εδώ και καιρό  και φυσικά γνωστή η κατάληξη …



Γι' αυτό και προβάλλουμε ανοιχτά και απερίφραστα αυτό που ουδείς ούτε προτάσσει ούτε πράττει. Από εκεί και πέρα δεν θα γίνουμε ούτε το αντεστραμμένο είδωλο (alter ego) ούτε το συμπλήρωμα κανενός. Επιλέξαμε έναν άλλο δρόμο ο οποίος οδηγεί άμεσα στη ΡΗΞΗ και η ρήξη με τη σειρά της ανοίγει την προοπτική της νίκης ή του χαμού. Σε κάθε περίπτωση είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή ούτε περιστροφή!

Πολιτικοί Στρατιώτες για τον Σοσιαλισμό και την Πατρίδα!



Οι Αυτόνομες Εθνικιστικές/Εθνικοσοσιαλιστικές ομάδες προς απογοήτευση πολλών συνεχίζουν να προβάλλουν και να υπερασπίζονται την Ιδέα στα σχολεία, στις σχολές, σε χώρους νεολαίας και φυσικά στους χώρους εργασίας. 

Απέναντι σε ένα σύστημα που παράγει υποδούλωση και κρατάει σκλάβο την πλειοψηφία του Λαού μας, η Αυτόνομη Εθνικοεπαναστατική σκέψη είναι η «πυξίδα» εκατοντάδων νεολαίων.


Στο σύνολο τους όλοι όσοι δεν ανέχονται την λογική του «μαντριού» και προτιμούν να σκέφτονται και να πράττουν ως «λύκοι ανάμεσα στα πρόβατα» απορρίπτουν χωρίς δεύτερη σκέψη τον φετιχισμό και την γελοιότητα της «εθνικόφρονης ακροδεξιάς» και τις σειρήνες της «άκρας αριστεράς». 

Εδώ και μερικά χρόνια παρόλο τις διώξεις, την παραπληροφόρηση των κέντρων εξουσίας, τα πισώπλατα μαχαιρώματα των παλιάτσων της «εθνικής δεξιάς» και την εκστρατεία λάσπης των φυλλάδων οι Αυτόνομοι συναγωνιστές και οι συναγωνίστριες βρίσκονται όπου το απαιτεί η Λαϊκή Οργή και η Εθνική Υπερηφάνεια! 

Οι διάφοροι «παντογνώστες» και οι διπρόσωποι διασπαστές, οι εχθροί οι αντίπαλοι και οι ρουφιάνοι της ΓΑΔΑ δεν είναι αρκετοί για να ανακόψουν την δυναμική των Αυτόνομων ομάδων και κινήσεων. 

Όσο και αν ενοχλεί κάποιους, σήμερα ομάδες αντίστασης υπάρχουν σε πολλά σημεία της χώρας ενώ οι δεσμοί των συναγωνιστών με τις κινήσεις του εξωτερικού συνεχώς ενισχύονται. 


Η αυτόνομη κίνηση «Μαύρος Κρίνος» θα σταθεί στο πλευρό των νέων ομάδων, και στέλνει αγωνιστικούς χαιρετισμούς στους Αυτόνομους/Ανένταχτους Συναγωνιστές από Κοζάνη, Λάρισα, Τρίκαλα, Δράμα, Σέρρες, Βόλο, Κέρκυρα, Αθήνα, Κόρινθο, Καλαμάτα, Ναύπλιο, Τρίπολη, Πύργο, Λευκωσία, Λεμεσό, Ηράκλειο Κρήτης, Κω, Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη, Κατερίνη, και όπου αλλού υπάρχουν Πολιτικοί Στρατιώτες για τον Σοσιαλισμό και την Πατρίδα! 

Εργάτη, Εργαζόμενε, Φοιτητή, Συνταξιούχε, Άνεργε,



Αυτή τη στιγμή στο κοινοβούλιο κατεργάζονται την ψήφιση των πιο επώδυνων αντιλαϊκών μέτρων που έχουν αποφασισθεί έως σήμερα. Στα μέτρα περιλαμβάνονται περικοπές, από ότι ελάχιστο είχε απομείνει και το οποίο προκλητικά ακόμη αποκαλούν μισθό ή σύνταξη. Στην πραγματικότητα γνωρίζουμε πολύ καλά πως είναι ένα θλιβερό χρηματικό εισόδημα για να μπορούμε να εξασφαλίζουμε τον ύπνο και την τροφή μας ώστε να συνεχίζουμε να παράγουμε τον πλούτο των λίγων.






Τόσα χρόνια προπαγάνδιζαν από όλα τα μέσα του συστήματος αδιάκοπα την ενοχή μας για όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα και που οι υπαίτιοι γνώριζαν πολύ καλά ότι θα συμβεί. Το ίδιο το σύστημα που στηρίχτηκε τόσα χρόνια στην διαφθορά, στις μίζες και τις «μπίζνες» κάτω από το τραπέζι, στον έλεγχο της δικαιοσύνης, στην ισοπέδωση των κοινωνικών παροχών και στην εσκεμμένη εξαθλίωση του λαού, ήταν καταδικασμένο να αποτύχει. Η συσσώρευση πλούτου στα χέρια των λίγων πήρε τέτοιες διαστάσεις ώστε το έλλειμμα για το οποίο γίνεται τόσος λόγος στις ημέρες μας να είναι μία απλή υποδιαίρεση του εγχώριου ιδιωτικού πλούτου. Αυτό σημαίνει ότι οι λίγοι θησαύρισαν στις πλάτες του ελληνικού λαού όλα αυτά τα χρόνια και τώρα έρχονται να ζητήσουν ευθύνες από εσένα!



Ο μόνος τρόπος για να προχωρήσει παραπέρα αυτό το άδικο, αντιλαϊκό σύστημα είναι αυτός τον οποίον εφαρμόζουν οι κρατούντες στις ημέρες μας. Δηλαδή, να νιώσει ο λαός ένοχος ώστε στην συνέχεια να αποδεχτεί την μείωση του μισθού του, την απώλεια της σύνταξης, την ξευτίλα της ασθένειας και με σκυμμένο κεφάλι να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα αφεντικά για ένα κομμάτι ψωμί.




Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ο πλούτος αυτός έχει παραχθεί από τον λαό και κατά συνέπεια ανήκει σε αυτόν. Οι κεφαλαιοκράτες, κατά πλειοψηφία «κολλητοί» της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας του τόπου και του τραπεζικού κατεστημένου εξασφάλισαν τεράστια δάνεια και με τους σύγχρονους εργάτες, εργαζόμενους - σκλάβους θησαύρισαν τόσο πολύ που τα χρηματικά μεγέθη ξεπερνούν οποιαδήποτε σκέψη μας. Την ίδια περίοδο ο λαός δανείστηκε (με δόλο από τις τράπεζες) για να απολαύσει τα αυτονόητα προνόμια της τεχνολογίας και της φύσης, με αποτέλεσμα όταν ξέσπασε η «κρίση» να βρίσκει υποθηκευμένη την ίδια του τη ζωή στους αχόρταγους τοκογλύφους.



Οι κύριοι υπεύθυνοι είναι οι προδότες βουλευτές, οι οποίοι στο όνομα της λαϊκής εντολής που πηγάζει από το εκλογικό πανηγύρι, ενεργούν απροκάλυπτα υπέρ των ευρωπαϊκών εκείνων δυνάμεων που σχετίζονται άμεσα με την παγκόσμια πλουτοκρατία. Στην πραγματικότητα εκτελούν εντολές και αυτό είναι σαφές καθώς οι αποφάσεις τους ουδεμία σχέση έχουν με την ευημερία των πολιτών. Τα οικονομικά μέτρα είναι η τελευταία πράξη της ισοπέδωσης του απλού λαού και της εξύψωσης του καπιταλιστικού μοντέλου.


Όσοι σκέφτονται ότι μία «βόλτα» - διαμαρτυρία στους δρόμους της πρωτεύουσας δεν προσφέρει τίποτα ίσως και να έχουν δίκιο. Ο σκοπός όμως είναι η γενική απεργία και η ανοιχτή διαμαρτυρία που ίσως μία ημέρα εξελιχθεί σε λαϊκή εξέγερση. Διότι εκεί βρίσκεται η πραγματική μας δύναμη. Ούτε στις εκλογές, ούτε στους αντιπροσώπους που προκύπτουν από αυτές. Η γενική απεργία παραλύει το χρηματικό σύστημα, την παραγωγή πλούτου (που καταλήγει στους καπιταλιστές) και προκαλεί άμεσα τριγμούς στο εύθραυστο έκτρωμά τους. Στην Αργεντινή που αντιμετώπισε την ίδια κατάσταση οι πολίτες προχώρησαν σε μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις που κράτησαν περισσότερο από 30 ημέρες(!) με αποτέλεσμα την κατάρρευση του συστήματος.



Λαέ, μην τους ακούς! Λένε ψέματα. Λένε ψέματα για την αναγκαιότητα των μέτρων, ψέματα για το ευρώ , το οποίο εκθειάζουν σε κάθε ευκαιρία, ψέματα για τους θλιβερούς μισθούς και συντάξεις που απειλούνται… Ούτε ένα ευρώ από την περιβόητη δόση δεν καταλήγει στον λαό παρά μόνο στους τραπεζίτες με σκοπό τον περαιτέρω υπέρ- πλουτισμό τους.




ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΘΛΙΨΟΥΜΕ - Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ ΟΣΟ ΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ - ΔΙΚΤΥΟ.ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Τα «Orcs» του αντιρατσισμού μυρίζουν Ισραήλ …


του Wolverine.



Δεν είναι τυχαίο ότι τα μέλη των μεταναστευτικών συλλόγων που διαδήλωσαν σήμερα στο κέντρο των Αθηνών είχαν ως κύριο σύνθημα «την πάλη ενάντια στον φασισμό»Η λεξιμαγεία χρησιμεύει στους ίδιους ώστε να αγνοούν επιδεικτικά αναφορές σε σχέση με τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, την Σιωνιστική εξωτερική πολιτική, την καπιταλιστική δομή της κοινωνίας στις χώρες καταγωγής τους. Παρόλο που το σινάφι των ΜΚΟ και των κεφαλών των αντιρατσιστών που υπήρξαν μέχρι προσφάτως μέλη της τροτσκιστικής πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ και τα έπαιρναν από το υπουργείο του Τζορτζ Παπανδρέου προσπαθούν να μας πείσουν ότι νοιάζονται για τους μετανάστες και τα δικαιώματα τους  κρύβουν κάποιες άλλες διαστάσεις του ζητήματος. 








Έτσι λοιπόν στο πλευρό των ασιατών και αφρικανών - οι ευρωπαϊκής καταγωγής δεν συμμετέχουν στην πλειοψηφία τους σε πολυφυλετικά happenings - υπάρχουν πάντα άνθρωποι πρεσβειών και πρόσωπα με «αμαρτωλό» παρελθόν. Ανάμεσα τους ηγετικό ρόλο έχουν Αφγανοί που πηγαινοέρχονται στην πρεσβεία των Αμερικανών και εμπλέκονται σε καταστάσεις με ηρωίνη που στέλνουν τα νατοϊκά αεροσκάφη, Πακιστανοί που συνεργάζονται με την Τουρκική ΜΙΤ και έχουν γίνει γνωστοί στο παρελθόν από κυκλώματα δουλεμπορίου, υπάλληλοι της CIA και άλλα πρόσωπα που έχουν σχέσεις με διεθνείς παράγοντες. 





Σε γνωστό κάλεσμα για την 19η Ιανουαρίου στο youtube μερικοί από αυτούς ξεχωρίζουν για άλλους λόγους, για παράδειγμα ο εκπρόσωπος των «Ελεύθερων Σύριων Ελλάδος». Όσο και αν αλλάζουν ονόματα αυτές οι ομάδες δεν είναι τίποτε άλλο παρά χειροκροτητές της καπιταλιστικής επέμβασης στην Συρία και συνοδοιπόροι του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας.




Αντί λοιπόν ο Αιγύπτιος που εμφανίζεται στο βίντεο να κάνει λόγο για την πολιτική των Αδελφών Μουσουλμάνων που απειλούν τους Χριστιανούς Κόπτες με εξόντωση στην χώρα τους, μιλάει για τους «φασίστες». Αντί ο Σύριος να καταδικάσει την πολιτική γενοκτονίας στην Συρία που διοργανώνει ο Σαλαφιστικός «Ελεύθερος Συριακός Στρατός» έχει το θράσος να μας κάνει κήρυγμα για «δημοκρατία». Επίσης οι Αφρικανοί που εμφανίζονται θα ήταν λογικό να μιλήσουν για την νέα αποικιοκρατία στην Αφρική εκ μέρους των πολυεθνικών ή για τα καθεστώτα μαριονέτες που σκοτώνουν ιθαγενείς για ελάχιστη ποσότητα διαμαντιών. Και όμως και αυτοί ψελλίζουν «δημοκρατία», «όχι στον φασισμό», και αρνούνται να δουν την πραγματικότητα. 




Όλοι αυτοί δεν είναι παρά λάτρεις του καταναλωτισμού, συνοδοιπόροι της «νέας αριστεράς» που μέχρι χτες οι ινστρούχτορες της πανηγύριζαν την εισβολή σε κάθε χώρα που δεν άκουγε τις εντολές της Μόσχας. Αλήθεια όλοι αυτοί οι κύριοι είτε ντόπιοι είτε αλλοδαποί πότε διαμαρτυρήθηκαν για την δολοφονία εκατοντάδων Ελλήνων τα τελευταία 20 χρόνια;  Ποτέ είναι η απάντηση! Ο πρόσφατος θάνατος ενός αλλοδαπού σε περιοχή των Αθηνών και - γεγονός που κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι και εξυπηρετεί άριστα τους κρατιστές - ξεσήκωσε τους απανταχού ηγέτες των «αντιρατσιστών» οι οποίοι την ίδια στιγμή έχουν στο πλευρό τους ανθρώπους που υποστηρίζουν έμμεσα οργανώσεις και καθεστώτα με πολιτικές γενοκτονίας! 


Για τους ελληνόφωνους «ραψωδούς» και «καλλιτέχνες» που εμφανίζονται στο βίντεο δεν αξίζει κάποιο ιδιαίτερο σχόλιο, για τις δολοφονίες Ελλήνων από τις αλβανικές παρακρατικές ομάδες, την καταπίεση των Ελλήνων Πομάκων από το τουρκικό προξενείο της Θράκης, αλλά και τα καθημερινά εγκλήματα ξένων με θύματα Έλληνες (όπως η ανήλικη της Πάρου) δεν έβγαλαν ποτέ μιλιά και δεν διοργάνωσαν καμιά συναυλία. Άξιος ο μισθός τους λοιπόν …



Να σημειώσω 2 πράγματα:


1ον το γεγονός ότι το γνωστό ακροαριστερό ιστολόγιο («Σίβυλλα») καταγγέλλει ως απαράδεκτη την σημερινή συμμετοχή ατόμων Συριακής καταγωγής στην «αντιρατσιστική πορεία» και μάλιστα τους αποκαλεί χαρακτηριστικά : «θαμώνες των πρεσβειών του Ισραήλ και των ΗΠΑ» … 





2ον ότι ανάμεσα στους διοργανωτές που καλούσαν σήμερα στην πορεία - στην οποία συμμετείχαν άτομα του αντιεξουσιαστικού / ακροαριστερού «χώρου» -  ήταν οργανώσεις που εισπράττουν τεράστια ποσά από την Ε.Ε., ο Δήμος Αθηναίων και η ΕΛΜΕ, πανευρωπαϊκές οργανώσεις που έχουν άμεσες σχέσεις με το Ισραήλ και τον Σιωνισμό …



Περί κατευθύνσεως.


Η μοίρα των ευγενέστερων ιδανικών, των αγνότερων αισθημάτων και των ανιδιοτελών θυσιών είναι πολλές φορές ο χυδαίος εκφυλισμός τους, ο θρίαμβος της αποκαθηλώσεώς τους χάριν κάποιου ταπεινού πάθους ή αδυναμίας. Πόση χαρά θα διακρίνουμε στα μάτια των εχθρών  όταν τους δούμε να αντικρίζουν την πληθώρα αυτών που αναζητούν «καταφύγιο» σε - ισμούς  διψώντας για λίγη λάμψη από κάποια περίοδο του παρελθόντος στο προάστιο μιας κατ’ άλλα ασήμαντης ζωής. Πόση χαρά θα διακρίνουμε στα μάτια των εχθρών όταν αυτοί οι οποίοι μιλούν για πατρίδα, φυλή και συντροφικότητα εξευτελίζουν αναίσχυντα τις όποιες επικαλούμενες αρχές τους χάριν των εφήμερων απολαύσεών τους. Μα όση περισσότερη χαρά και αν διακρίνουμε στα μάτια των εχθρών, τόση περισσότερη ορμή θα γεννιέται σε όσους αναζητούν το μονοπάτι ενός δρόμου  διαφορετικού.






Εκεί που πορφυροί χιτώνες καλύπτουν κάθε λογής πληγές για να μην τις βλέπουν μήτε οι εχθροί μήτε οι σύντροφοι, εκεί που κανείς δεν μιλά για τον εαυτό του και τις δυσκολίες του μα μονάχα για την Νίκη, εκεί που τα πάθη καίγονται από τις σπίθες στο βλέμμα του Συναγωνιστή, εκεί που με  κρασί και φωτιά κάτω από τον έναστρο ουρανό καίγονται από την τυραννία της σκέψεως οι προδότες και οι δειλοί, όλοι αυτοί που ατίμασαν το Αγνό, το Ιερό και το Αιώνιο για οτιδήποτε  εφήμερο.Και αν μας  συμβουλεύσουν οι λογικοί πως ανθρώπινα είναι και τούτα, οφείλουμε να τους θυμίσουμε πως τόσο το ανθρώπινο όσο και το λογικό τα ξορκίσαμε με μια αράδα στίχων, εκλεκτών λυτρωτών από τα βάσανα του νου τις στιγμές που το δροσερό μέταλλο τυλίγει τους καρπούς, τις στιγμές της ατελείωτης κοπώσεως από τον αγώνα για επικράτηση στην μάχη της επιβιώσεως, τις στιγμές της κτηνωδίας και του πόνου από το μένος των εχθρών, τις στιγμές των αλλεπάλληλων αδιεξόδων και κάθε  στιγμή ισορροπήσεως μεταξύ Ζωής και ενεργού καθημερινού θανάτου. 


Και αν ακόμη η ίδια η αμφιβολία αναβλύσει και η διαύγεια έχει χαθεί, τότε μονάχα η επιμονή προς την Βορεινή μας κατεύθυνση είναι αυτή η οποία θα  ξεδιαλύνει την ομίχλη και  κάποια στιγμή θα δούμε πάλι καθαρά, είτε με τα μάτια της φυσικής παρουσίας , είτε με εκείνα της ψυχής, την αλήθεια που μας απέκρυψε η τύρβη. Σε αυτόν τον δύσβατο δρόμο τίποτα δεν χαρίζεται και τίποτα δεν θα ζητιανέψουμε. Τον απαραίτητο ζωτικό μας χώρο δεν τον ζητάμε  και δεν τον διαπραγματευόμαστε. Δεν τον αναλύουμε μήτε τον προσδιορίζουμε σε συντεταγμένες αόριστες. Τον κατακτούμε σε χρόνο και τόπο πραγματικό. Για αυτό τον λόγο σύντροφος μας δεν μπορεί να θεωρηθεί ο εργασιακός αναλυτής, αλλά ο εργάτης, ούτε ο ηθικολόγος, μα ο ηθικός. 


Δεν επιθυμούμε τους ποιητές ή τους θεωρητικούς, τους κριτές ή τους υποστηρικτές, τους αναγνώστες ή τους ψηφοφόρους, μα τους Άνδρες που γεννούν και τις Γυναίκες που τεκνοποιούν ένα νέο Αύριο.  Αυτός ο ιδρώτας, αυτό το αίμα και αυτές οι μάχες είναι η μόνη αληθή λαμπρότητα. Η Ιδέα μας υπάρχει όσο υπάρχουν  φορείς της. Ο Σκοπός μας υπάρχει όσο υπάρχουν  αγωνιζόμενοι να τον φέρουν εις πέρας. Η Φυλή μας υπάρχει διαμέσου των δικών μας υπάρξεων και όσων αφήσουμε πίσω μας. Κάθε φορά που θα λογιστούμε την Ιδέα, τον Σκοπό ή την Φυλή θα πρέπει να φέρνουμε κατά νου πρωτίστως τους εαυτούς μας. Αν στις εσωτερικές και εξωτερικές μας μάχες κεντρικός άξων των κινήσεών μας υπήρξε η Ιδέα μας ή κάτι άλλο. Αν κάτι άλλο δρομολόγησε την κίνησή μας τότε αυτό ηγεμόνευσε, αυτό κυριάρχησε και όχι οι επιταγές της Πίστεώς μας.


Αυτό ακριβώς το σημείο είναι όπου γεννιέται η σπίθα για να δώσει την φλόγα σε οποιοδήποτε πεδίο μαχών. Η σύνδεση του εσωτερικού πολέμου με την εξωτερική πάλη. Αυτή η ενδελεχής κατάσταση βιώσεως της θέρμης του Αγώνα άνευ αγκιστρώσεων εκ του παρελθόντος και άνευ ορίων για τις κατακτήσεις του μέλλοντος. Εκεί που τα λεπτά νήματα κόβονται προτού σχηματίσουν το τρομακτικό κουβάρι της συγχύσεως, της υποκρισίας και εν τέλει της καταδίκης της Ιδέας μας εντός των φυλακών του ιδίου μας εκφυλισμού. Ο προσανατολισμός μας είναι πάντοτε βάσει του οίακα του κεντρικού μας άξονα  ο οποίος δεν είναι άλλος από την δημιουργία φορέων μιας αιώνιας Ηλιακής Ιδέας, της οποίας βεβαίως  πλείστες  εκφάνσεις θα βρεθούν στο πρόσφατο παρελθόν της Ευρώπης.


Όλες αυτές οι γνωστές και άγνωστες εκφάνσεις δεν δύναται να αλλάξουν τίποτα άλλο πέραν αυτών που άλλαξαν την περίοδο που έλαβαν χώρα. Σήμερα μπορούν μονάχα να παραδειγματίσουν και να εμπνεύσουν. Να ζουν μέσα στα τραγούδια, τα βιβλία και τις φωτογραφίες. Να διεγείρουν διαμέσου των μηχανισμών της σκέψεως δυνάμεις, αντοχές και κουράγιο που ενυπάρχει μέσα μας,  αλλά δεν του έχουμε επιτρέψει να αναβλύσει λόγω κακής - συνειδητής και μη - χρήσεως αυτών ακριβώς  των «μηχανισμών». Κάθε φορά που μία, δύο, τρείς, εκατό  δυσχέρειες ή δυσκολίες μας οδηγούν προς την παραίτηση, τότε ας επιτρέψουμε στην σκέψη μας να αφουγκραστεί έναν, δύο, εκατό, χίλιους  Φασίστες των οποίων οι σάρκες στοιβάζονταν στα δημοκρατικά κελιά ,  τους χιλιάδες Εθνικοσοσιαλιστές που βίωσαν τον εξευτελισμό, την φρίκη και την ταπείνωση και  όλους εκείνους οι οποίοι  εξέπνευσαν αγωνιζόμενοι για την Ευρώπη των Εθνών στα 13, 14, 15 χρόνια τους. Ποια δύσβατη πλαγιά στην αστική μας ζωή δύναται να ανακόψει την πορεία μας προς την κορυφή της αυτοπραγματώσεως και της Νίκης; 


Μονάχα εκείνη στην οποία εμείς θα λυγίσουμε και θα αναπαυθούμε  στην σκιά της, επιλέγοντας κατόπιν μία απ’ τις δύο κόψεις του στομωμένου ξίφους της ντροπής. Είτε την παρατήρηση των υπολοίπων που βρίσκονται χαμηλότερα, είτε την παρατήρηση εκείνων που βρίσκονται  υψηλότερα. Σε κάθε περίπτωση, σε έναν φυσικό κόσμο ο οποίος αενάως διαμορφώνεται και κυλάει, η στάση αποτελεί έναν πρόωρο θάνατο. Και αν όχι φυσικό του ατόμου, αποτελεί σίγουρα φυσικό και μεταφυσικό της Ιδέας. Αποδίδοντας  λοιπόν την λαμπρότητα του παρελθόντος σε αυτούς που πραγματικά  ανήκει, αφήνοντας όσους θέλουν να αναπαυθούν στην ηρεμία τους, προχωρούμε πάντοτε Εμπρός. Και εκεί που κάποιοι θα βροντοφωνάζουν πως δεν θα περάσουμε , εμείς θα περνάμε , εκεί που κάποιοι θα μας θεωρούν νεκρούς εμείς θα βγαίνουμε ζωντανοί απ ‘ τα χαλάσματα και τα ερείπια, εκεί που η απογοήτευση και η κούραση θα πλημμυρίζει κάποιες καρδιές, εμείς θα διατηρούμε ζωντανό το αιώνιο χαμόγελο. 


Και ας απορούν οι πολιτικώς ορθοί αν επρόκειτο για   ισορροπία ή  παραφροσύνη, για  χάος ή μεθοδικότητα, για πίστη ή μηδενισμό …

Παρέμβαση διαμαρτυρίας Ελλήνων Εθνικιστών στην μαρίνα Γουβιών Κέρκυρας.



Χθες, 11 -1 - 2013, ομάδα Ελλήνων Εθνικιστών πραγματοποίησε συμβολική παρέμβαση διαμαρτυρίας στις εισόδους της μαρίνας Γουβιών στην Κέρκυρα καλύπτοντας τις πινακίδες που υπάρχουν εκεί. 

Το μήνυμα μας ξεκάθαρο. Οι κινήσεις του Τουρκικού επεκτατισμού πρέπει να μας απασχολούν όλους ειδικά την δύσκολη αυτή περίοδο όπου η πατρίδα μας δοκιμάζεται έντονα. 

ΝΑΙ στην εγρήγορση για το Έθνος και την Φυλή μας
ΟΧΙ στην αδιαφορία.
ΟΧΙ στα τουρκολίμανα της αντεθνικής επενδυτικής οικονομίας



"Fight Muammar!": τραγούδι για τον Συνταγματάρχη Qaddafi









 The war Will rend the silence with a blast And night The peace and sleep Will hunt away Bengazi peaceful streets That yesterday were calm... No anymore, repose. They They fall upon your home They They let thro' Starving rats On dusty squares Your children streaming blood , The fires burn. Fight , Muammar! Until the very end The fire in thy eyes No place to flee Inferno in your world. Fight , Muammar! The Star is guiding you, May World Gang up on you But verity is yours, And you must live, Fight , Muammar! The war, The war bereaved Pain. Just pain remained But pain's not void- Clench it in your fist And turn it into flame. You are alive You standing tall And always stand. Your shining pedestal Despite jackals and thieves Dastards-without face and soul. Thy breathe! Enchanting freedom air That still in soul and brimming out. The fire grows and tear's falling But granite hardened in thy eyes Now I just know- The verity will win. Fight , Muammar! Until the very end The fire in thy eyes No place to flee Inferno in your world. Fight , Muammar! The Star is guiding you, May World Gang up on you But verity is yours, And you must live! Save and Protect you Lord Valiant Libyan patriot As an immortal warrior To victory through hell The nation follows you As a devoted son and father of your land As a devoted son and father of your land

Άρθρο του Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη για την 1η Ιανουαρίου 2013.


Η μεταπολιτευτική δημοκρατία των εγκληματιών πολιτικών κατάφερε να μετατρέψει το απέραντο φρενοκομείο του μητραλοία Κωνσταντίνου Καραμανλή σε ένα απέραντο νεκροταφείο του πατραλοία Κάρολου Παπούλια, πάντα με δημοκρατικές διαδικασίες και ... νόμιμες δημοκρατικές εκλογές!



Οι Έλληνες σιτίζονται από τα σκουπίδια και ο τελευταίος αυτόχειρας συμπατριώτης μας, από τα χιλιάδες θύματα του Κάρολου Παπούλια και των συνενόχων του εθνικών εγκληματιών,  αυτοκτόνησε λίγο πριν, παραμονή πρωτοχρονιάς, στα 33 χρόνια του, στη Καλαμπάκα! 


Με κατεστραμμένες τις υποδομές αλλά και τις ελπίδες των Ελλήνων, τα δημοκρατικά "κυβερνητικά" καθάρματα συνεχίζουν να δανείζονται ανεξέλεγκτα από τους διεθνείς εβραιο - τοκογλύφους,
  χρεώνοντας το μέλλον των παιδιών μας, το μέλλον της ίδιας της Ελλάδος με στραγγαλιστικά πανωτόκια.






Βράδυ πρωτοχρονιάς και η ζωή της πρωτεύουσας ρημαγμένη από τους 301 προδότες του δημοκρατικού κ(Υ)νοβουλίου, όπως και η ζωή όλων των Ελλήνων! 
Βράδυ πρωτοχρονιάς και ο δημοκρατικός κουρνιαχτός σκοτεινιάζει τα πάντα στην Ελλάδα μαυρίζοντας τις ψυχές των υποψήφιων αυτοχείρων! 

Βράδυ πρωτοχρονιάς και η δημοκρατική εγκατάλειψη φρενάρει κάθε διάθεση για "γιορτασμούς" και ξεφαντώματα! Βράδυ πρωτοχρονιάς και ο τρόμος και η ανασφάλεια κλειδαμπαρώνουν τους πεινασμένους πίσω από τα κάγκελα που τους επιβάλλει το απάνθρωπο δημοκρατικό καθεστώς που επέλεξε η ανοησία τους!


Ότι απέμεινε στους Έλληνες στέκει ετοιμόρροπο στη διάθεση της αρπακτικής συμμορίας των δημοκρατών "κυβερνώντων" που εξαπολύουν, μέσα στον δραματικό Γενάρη που ξεκίνησε, τη χαριστική βολή στους πολίτες αυτής της νεκρικής, πια, Χώρας!


Και, ενώ η εγκληματική συμμορία των δημοκρατών του κ(Υ)νοβουλίου κατα-σοδομεί την Ελλάδα και τους Έλληνες ο εθνικός κακούργος, δημοκράτης Κάρολος Παπούλιας, στο θρασύτατο πρωτοχρονιάτικο "μήνυμά" του, αντί να απολογηθεί για την ασύγγνωστη κορυφαία ενοχή του στο σημερινό κατάντημα της χώρας, αντί να απολογηθεί στις οικογένειες των πεινασμένων και αυτοκτονημένων Ελλήνων για το δράμα που υφιστάμεθα επεχείρησε να μετατοπίσει τις ευθύνες στον "Φασισμό" επικαλούμενος ... φαινόμενα «φασιστικής έμπνευσης»!


Ενώ οι δημοκρατικοί αλήτες από το 1974 καταξεσκίζουν την χώρα με τη ψήφο των ηλιθίων οπαδών τους, εξακολουθούν να επικαλούνται τον "Φασισμό" ως υπαίτιο της εγκληματικής τους συμπεριφοράς κατά της Ελλάδος και των Ελλήνων!


Ενώ τα δημοκρατικά κομματόσκυλα οδήγησαν στη πείνα και στην αυτοκτονία έναν Λαό που ευημερούσε διογκώνοντας τις άνομες περιουσίες τους σε ξένες τράπεζες νομίζουν ότι μπορούν να κρυφτούν πίσω από τον "Φασισμό" για να αλλοιώσουν τα ίχνη των εγκλημάτων τους!


Και ο αρχι - ένοχος του εσμού των εθνικών κακούργων Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος αναρριχήθηκε στη κορυφή της συμμορίας των ενόχων ...δανείζοντας τον μαριονετικό "πρωθυπουργό" Ανδρέα Παπανδρέου να σοδομίσει μιαν Ελλάδα, τολμά σήμερα να μέμφεται τον ..."Φασισμό" για τα εγκλήματα καθοσιώσεως που ο ίδιος και η δημοκρατική συμμορία διέπραξαν σε βάρος της Ελλάδος και των Ελλήνων!


Όλα αυτά τα δημοκρατικά κτήνη που έσυραν την Ελλάδα στην απόλυτη καταστροφή και παγκόσμια απαξίωση είναι υπόλογα απέναντι στην Ιστορία και στον Ελληνικό Λαό! Και ως Έλληνες τους υποσχόμαστε ότι με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο θα επιδιώξουμε να τους ανεβάσουμε στη κρεμάλα! Έστω και με Φασισμό o οποίος, εν προκειμένω, μετά την εγκληματική τακτική και τις απατηλές αιτιάσεις των δημοκρατικών εθνικών κακούργων, όχι απλώς αναδεικνύεται σε θεία λύση, αλλά και απαραίτητο αντίποδα Δικαίου!



για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ





Συνέντευξη του αρχισυντάκτη της "Έρημης Χώρας" στη σελίδα της ΦΛΕ.ΦΑ.ΛΟ



Πες μας, λοιπόν, Ρωμανέ, κατ’ αρχάς, πότε και πώς ξεκίνησε η όλη προσπάθεια και ποιοι οι αρχικοί στόχοι της κυκλοφορίας του περιοδικού ;


Επισήμως η ιδέα προτάθηκε το καλοκαίρι του 2006. Η συμπάθειά μου προς τον χειμώνα είναι δεδομένη, οι συγκυρίες ευνόησαν, ωστόσο, εκείνο το καλοκαίρι. Η ιδέα προτάθηκε σε έναν στενό κύκλο ανθρώπων, οι οποίοι ήταν και παραμένουν φίλοι μεταξύ τους, ο καθένας από εμάς με μία ξεχωριστή ποικιλία ενδιαφερόντων και αναγνωσμάτων, καθώς και πολυετών προσωπικών εμπειριών από την πολιτική μας δραστηριοποίηση.


Οι αιτίες της εκκινήσεως της εκδόσεως περιοδικού, πρέπει να αναζητηθούν πρωτίστως στην προσωπική διάθεση των συντελεστών να εκφρασθούμε μέσω μιας παραδοσιοκρατικής πολιτικής προοπτικής και δή πέραν των στεγανών που επέβαλαν στην θεματολογία και το ύφος τα μέχρι τότε σχετικά έντυπα. Σημαντικό ρόλο έπαιξε, όμως, και η απέχθειά μας προς την αρλουμπολογία, την ουφολογία, τον μεσσσιανισμό, την τερατολογία, τις αντεπιστημονικές θεωρήσεις, τον λεκτικό και νοηματικό διασυρμό της ελληνικής γλώσσης από την ακροδεξιά, όπως αυτή με «θαυμάσιο» τρόπο βρήκε έκφραση μέσα από το ΛΑ.Ο.Σ.






Ως στόχο του περιοδικού μας θέσαμε σε πρώτο επίπεδο την όσο το δυνατόν πλατύτερη διάδοση και εμβάθυνση της πολιτικής προοπτικής μας και σε δεύτερο επίπεδο τον διάλογο επί των θέσεων, των συμπερασμάτων μας και των μεταφράσεών μας. Έχουμε την εγωιστική θέση, βεβαίως, να θεωρούμε ως επιτυχία το γεγονός ότι η ανάγνωση του περιοδικού μας μπορεί να αποτελέσει για τον αναγνώστη αφορμή για προσωπική μελέτη, διερεύνηση και για εγρήγορση της κριτικής σκέψεως.



Ποια η ταυτότητα της Έρημης Χώρας ; Όπως έγραψα στην εισαγωγική παράγραφο η θεματολογία της είναι τόσο πολυσχιδής, που καθιστά δύσκολη την κατάταξή της σε κάποιο αναγνωστικό πεδίο.


Η «Έρημη Χώρα» είναι ένα περιοδικό ανεξαρτήτου σκέψεως. Αυτή είναι ενδεχομένως η μοναδική κατάταξη, στην οποίαν μπορώ να προβώ. Βάσει αυτής της ανεξαρτησίας, προσπαθούμε και προσεγγίζουμε όντως πολλά, διαφορετικά και ενδεχομένως αλληλοσυγκρουόμενα θέματα και θέσεις. Το αξιοσημείωτο στην όλη προσπάθειά μας πιστεύω ότι είναι το γεγονός ότι σε κάποιες περιπτώσεις ούτε οι ίδιοι συμφωνούμε εξ ολοκλήρου ή εν μέρει με όσα παρουσιάζουμε μέσω του περιοδικού μας. Χάριν, ωστόσο, των στόχων μας, όπως τους ανέπτυξα παραπάνω, παραμερίζουμε τις προσωπικές μας προτιμήσεις ή αντιπάθειες και προχωρούμε…


Θα ήταν άραγε σωστό να υποστηρίξει κανείς ότι το κέντρο ενότητας της θεματολογίας είναι η θεωρία του εθνικισμού κι ότι οι εναλλαγές των θεμάτων διακλαδίζονται γύρω της ;


Το ότι ορίζουμε την «Έρημη Χώρα» ως περιοδικό ανεξαρτήτου σκέψεως, δεν συνεπάγεται ότι δεν έχει ταυτότητα και χαρακτήρα! Η ταυτότητά - και κατά συνέπεια και η θεματολογία του περιοδικού – είναι εθνικιστική, ο χαρακτήρας μας, όμως, είναι η ανεξάρτητη από ιστορικές ή κομματικές προτιμήσεις ανάπτυξη και παρουσίαση των θεμάτων μας.

Ως συντάκτες της Έρημης Χώρας, αλλά και ως πολίτες, εκφράζουμε την επιθυμία για επιστροφή στις ρομαντικές ρίζες του εθνικισμού. Μας ενδιαφέρει η αναζήτηση ξεχασμένων έως αγνώστων εθνικιστών διανοητών και καλλιτεχνών, η κατάδειξη της επιρροής των εθνικιστικών ιδεωδών στην Τέχνη (ποίηση, ζωγραφική, λογοτεχνία) σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους και η παράλληλη ανάδειξη της σχέσεως και ποικιλοτρόπου συνδέσεως κοινώς αποδεκτών και γνωστών στο ευρύ κοινό φιλοσόφων, καλλιτεχνών και εν γένει διανοητών προς τον εθνικισμό, καθώς και η μελέτη ρευμάτων και τάσεων εντός των διαφόρων εκφάνσεων του εθνικισμού ανά περίοδο και ανά χώρα.


Σκέφτεστε να εντατικοποιήσετε την κυκλοφορία του περιοδικού ;



Θεωρώ ότι η ίδια η φύση του περιοδικού δεν επιτρέπει την ανά τακτά χρονικά διαστήματα κυκλοφορία του. Προσωπική μου επιθυμία είναι η άπαξ κατ’ έτος κυκλοφορία του. Η στενότητα του κύκλου των συνεργατών αφενός και η σχεδόν παντελής έλλειψη ελεύθερου χρόνου αφετέρου – άπαντες οι συντελεστές και οι συνεργάτες του περιοδικού εργαζόμεθα – καθιστούν μία τέτοια επιθυμία προς το παρόν ανεδαφική.



Παρακολουθήστε το ιστολόγιο του περιοδικού «Έρημη Χώρα» στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://erimihora.blogspot.gr/, ενώ μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί τους στην διεύθυνση erimihora@hotmail.com.




για να διαβάσετε ολόκληρη την συνέντευξη στον σύνδεσμο εδώ ...