Ο μύθος του ολοκαυτώματος δεν μπορεί να κρύψει τα εγκλήματα των Σιωνιστών!

του Αλεξόπουλου Στέλιου


Δεν έχουμε αυταπάτες. Από το ’45 και μετά η Ευρώπη ζει κάτω από την Σιωνιστική κατοχή. Σε κάθε επίπεδο κυριαρχεί ο Ιουδαϊκός τρόπος σκέψης και τα όργανα του ανθελληνικού κράτους που προστατεύουν τον «περιούσιο» λαό σε κάθε τους βήμα, έχουν μεν το εθνόσημο στην στολή τους αλλά το αστέρι του Δαυίδ στην καρδιά τους. Βράδυ Δευτέρας κάνω το λάθος να συντονίσω το ραδιόφωνο στον καθεστωτικό ΣΚΑΙ. Γνωστή φωνή ο ομιλητής. Ο κ. Κωνσταντίνος Μπογδάνος που μας έχει κουράσει να μας εξιστορεί εδώ και καιρό ... πως και πότε κάποιοι «εξαρχειώτες» τον έδειραν γιατί δεν τους άρεσε το υφάκι που έχει και ο ρόλος του στα μέσα μαζικής αποβλάκωσης. Δίκιο είχαν. Αντιπαθής, ειρωνικός, ξερόλας που σπέρνει το δημοκρατικό δηλητήριο πίσω από την προστασία του καναλιού του Αλαφούζου - γνωστής καταγωγής ο εν λόγω - και νομίζει ότι είναι και γνώστης από τα θέματα μαγειρικής … μέχρι την στρατιωτική ιστορία.

Με έκανε και γέλασα αρκετά με την ασχετοσύνη του σχετικά με την ιστορία και τον Μαρδοχαίο Φριζή. Στην άλλη άκρη του τηλεφώνου μόλις χτες φιλοξένησε το υιό του Συνταγματάρχη Φριζή που έπεσε στο μέτωπο της Αλβανίας το 1940 ενώ χαρακτήρισε όσους απεχθάνονται τον διεθνή Σιωνισμό ως … «γουρουνόμορφους». Ο Φριζής είχε αρνηθεί τον Ιουδαϊσμό στην πράξη, αρνούμενος να εγκαταλείψει τους στρατιώτες του στην Μικρά Ασία όταν του το πρότειναν οι Ιουδαίοι σύμμαχοι των Κεμαλικών. Μικρά γράμματα για τον Μπογδάνο όμως όλα αυτά. Βλέπεις Συναγωνιστή, είχε την τύχη στο πρόσφατο παρελθόν ο Μπογδάνος να έχει απέναντι του στο γυαλί τον Μιχαλολιάκο, τον Φαραώ της αντιφασιστικής - πλέον στην πράξη - «Χρυσής Αυγής» και ο ίδιος ο «γενικός γραμματέας» με τις απαντήσεις που έδωσε επιβεβαίωσε στην πράξη την ρητορική του συστήματος και τις θεωρίες των Ιουδαίων πατρώνων του ΣΚΑΙ. 


Ας μην παραλείψω να αναφέρω ότι ο αρχηγός της «Χρυσής Αυγής» έχει δεχτεί ότι υπήρξε «ολοκαύτωμα», έχει εξυβρίσει τον Εθνικοσοσιαλισμό και στο παρελθόν πρότεινε για πρωθυπουργό τον φιλοσωνιστή Βασίλειο Μαρκεζίνη - σύνδεσμος εδώ - ...

Οι Πόντιοι και οι Αρμένιοι δεν έχουν θέση στην μνήμη των αντιφασιστών!

Δεν είχαμε μέχρι στιγμής την χαρά να του πούμε του εν λόγω δημοσιογράφου την άποψη μας ξεκάθαρα όπως το κάνουμε χρόνια τώρα, τώρα όμως που το ξανασκέφτομαι είναι γελοίο πραγματικά να απευθύνεις τον λόγο στον γραβατοφορεμένο γενίτσαρο του συστήματος που δεν τόλμησε να απαντήσει απέναντι στην ιστορική καπηλεία του Ιάκωβου Φριζή. Τυγχάνει να βρίσκω τα άρθρα του τελευταίου στο καθεστωτικό «Βήμα» - φυσικά που αλλού - και ο οποίος στις 27.01.2014 ημέρα που σύμφωνα με τον κατευθυνόμενο Ο.Η.Ε. είναι «ημέρα μνήμης του ολοκαυτώματος» θεώρησε φυσικό να μας πει ανάμεσα σε άλλα ότι η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης υπήρξε μια φτωχολογιά … αλλά «είχε δώσει 4,5 δις δραχμές στους Γερμανούς» (!) ενώ δεν παρέλειψε να καλέσει τα ρασοφόρα πιόνια του Ιερώνυμου να χτυπήσουν τον αντισημιτισμό. Ο εν λόγω κύριος δεν παρέλειψε στο τέλος σε ένα ρεσιτάλ ανθρωπισμού ... να δικαιώσει τον βομβαρδισμό των Αμερικανών με ατομικά όπλα στην Ιαπωνία! Μια απάντηση για αυτή την συμπεριφορά του Μπογδάνου είναι το γεγονός ότι τον Δεκέμβριο του 2012 συντόνισε μια παρουσίαση βιβλίου σχετικά με τους συνεχείς πολέμους ανάμεσα σε Άραβες και Ισραηλινούς. 


Την εν λόγω εκδήλωση την είχε προβάλλει όπως διαβάζω «ο Michael Herzog, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Στρατηγικού Σχεδιασμού των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων και διευθυντής του Επιτελικού Γραφείου του Υπουργού Άμυνας του Ισραήλ, η Φωτεινή Τομαή, διευθύντρια του Ιστορικού και Διπλωματικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, και ο μεταφραστής και εκδότης του βιβλίου, Μάρκελλος Λιναίος». 


Ξεκάθαρη προώθηση λοιπόν της Ισραηλινής προπαγάνδας από έναν δημοσιογράφο που θεωρείτε «δυναμικός» το λιγότερο, με συμμετοχή μιας πασίγνωστης κυρίας ονόματι Φωτεινή Τομαή η οποία επί σειρά ετών έχει πρόσβαση στα φανερά και μυστικά αρχεία του υπουργείου εξωτερικών ενώ στο παρελθόν υπήρξε ή ίδια στέλεχος της αριστεράς και στο πλευρό του Κωνσταντόπουλου του Συνασπισμού, ενώ αρθογραφεί φυσικά και αυτή στο «Βήμα». Ο Αβραμόπουλος που υποστήριξε την καπιταλιστική εισβολή στην Λιβύη στο παρελθόν την διόρισε την 14^η Ιανουαρίου του 2013 «ειδική απεσταλμένη για θέματα ολοκαυτώματος»!

Ας δούμε όμως ποιοι προσκύνησαν πρόσφατα το παραμύθι των Σιωνιστών πριν ελάχιστες ημέρες: 


«Κατά τη σημερινή εκδήλωση στεφάνια κατέθεσαν, μεταξύ άλλων εκπρόσωποι ισραηλινών σωματείων, σωματεία και ομοσπονδίες της Εθνικής Αντίστασης και πρεσβευτές κρατών. Από την πολιτειακή ηγεσία στεφάνι κατέθεσαν ο αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Ιωάννης Δριβελέγκας, εκ μέρους του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Αθανασίου, ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης, εκ μέρους των Ανεξάρτητων Ελλήνων ο πρέσβης επί τιμή Ελευθέριος Καραγιάννης, εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ το μέλος της κεντρικής επιτροπής Αγνή Σμπόνια και ο περιφερειάρχης Αττικής Γιάννης Σγουρός. Εκ μέρους των ενόπλων δυνάμεων στεφάνι κατέθεσε ο υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ αντιναύαρχος Αλέξανδρος Θεοδοσίου» αναφέρει χαρακτηριστικά ένα καθεστωτικό μέσο.

Για την αναφορά όμως του Ιάκωβου Φριζή στους παπάδες δεν μας προκαλεί έκπληξη το γεγονός. Μέσα στην ιστορία αυτοί που ξεθεμελίωσαν αρχαίους ναούς και έσφαξαν πληθυσμούς είχαν πάντα μούσια, πανάκριβα άμφια, μπόλικο ανθελληνισμό και πλαδαρές κοιλιές. Σαν τον Χριστόδουλο ένα πράγμα που σήμερα με αφορμή τον θάνατο του να τιμήσουμε την μνήμη του με διαφορετικό τρόπο … και να θυμίσουμε σε όλους τις επαφές του με τους Σιωνιστές στον Βόλο, την καπηλεία των εθνικών κειμηλίων κάτω από το γνωστό σύμβολο των Σιωνιστών της Ε.Ο.Κ., και την τρομερή φιλανθρωπική κίνηση της οργάνωσης του να στείλει ... σάπια κοτόπουλα στο Ιράκ όταν δεν πλαστογραφούσαν στα υπόγεια της αρχιεπισκοπής Αθηνών δεκάδες τιμολόγια και δεν σχεδίαζαν ξενοδοχεία και σάουνες σε εκτάσεις που έκλεψαν από τον λαό επί Οθωμανικής κυριαρχίας οι παπάδες σε συνεργασία με τους Τούρκους!

Όμως ο βασιλιάς είναι γυμνός και σαφέστατα κάποιοι έχουν υγιή αντανακλαστικά. Την ίδια μέρα οι απανταχού της γης «αντιναζί» θυμούνται … με κροκοδείλια δάκρυα το «ολοκαύτωμα» κάποιοι αρνούνται να πιστέψουν τα παραμύθια και όποιος αντέχει ας διαβάσει τον σύνδεσμο για το Άουσβιτς εδώ. 


Είναι μια θεωρία κέρδους που αποδόμησαν πρώτοι οι σύγχρονοι Εθνικοσοσιαλιστές αλλά και άνθρωποι που δεν είναι στο ελάχιστο «φασιστικών φρονημάτων» αλλά τιμούν την αλήθεια, ανάμεσα τους ξεχωρίζει φυσικά ο πρώην κομμουνιστής Ροζέ Γκαροντύ του οποίου το βιβλίο είχαν σπεύσει να κάψουν με εμπρησμό οι antifa την δεκαετία του ’90 στην Αθήνα επειδή ενοχλούσε τα αφεντικά τους - σχετικός σύνδεσμος εδώ -

Μια ιστορία που ονομάστηκε «βιομηχανία κέρδους» ακόμη και από εβραϊκής καταγωγής συγγραφείς και εμπλουτίστηκε με ψεύτικες καταθέσεις, χιλιάδες παραποιημένα στοιχεία, ενώ έστειλε στην κρεμάλα ανθρώπους που προηγουμένως είχαν υποστεί βασανιστήρια από την Mossad για να «ομολογήσουν» ψευδείς καταθέσεις. Ξέρετε φίλοι και αναγνώστες το σύστημα γνωρίζει ότι έχει να φυλάγετε είτε από τον αντισιωνιστή της γειτονιάς είτε από την συλλογική μνήμη ενός λαού. Κάθε τόσο λοιπόν φροντίζει να ρίχνει στην σύριγγα που με την βία έχει καρφώσει στο μπράτσο των εθνών μια ηρωίνη που λέγεται «δημοκρατικός τρόπος σκέψης». Αυτή η νοητική πρέζα κάποιες φορές τελειώνει και ο Σιωνιστής δολοφόνος είναι εκεί για να ανανεώνει την δόση. Άλλωστε το σύγχρονο θύμα που ακούει στο όνομα γραικύλος δεν αντιδρά στην διάλυση του εαυτού του. Είναι απασχολημένος με την μπάλα και τον γηπεδικό χουλιγκανισμό, τα iphone και το facebook, την μόδα που επιβάλλει κάθε μήνα ο Πέτρος Κωστόπουλος και η παρέα του. 


Ψάχνοντας κάποιος πιο βαθιά από κει που επιτρέπει το Μέγκα και ο Πρετεντέρης ανακαλύπτει ότι ακόμη και αυτοί που εμφανίζονται  ως «τιμωροί άγγελοι» είναι τεχνητά άκρα του τέρατος που ονομάζεται καπιταλισμός και σιωνισμός. Ένα υβρίδιο που έχει πολλά κεφάλια όπως η Λερναία Ύδρα στην μυθολογία αλλά σήμερα ο μόνος γνωστός Ηρακλής που υπάρχει ... είναι τα τσιμέντα που ξεπούλησε στους Γάλλους Σιωνιστές ο γνωστής καταγωγής Μητσοτάκης στις αρχές της δεκαετίας του ’90. 


Και όταν θα τραβήξεις αναγνώστη, την σιδερένια κουρτίνα που σου επιβάλλει ο ΔΟΛ και το κακό συναπάντημα θα βρεις στο διάβα σου παντού τον ίδιο εχθρό, με εφεδρείες τις «αντιεξουσιαστικές» οργανώσεις να κατέχουν ακόμη και διαβατήρια made in Israel, υπεύθυνους ΜΚΟ με εβραϊκή καταγωγή και συνείδηση να το παίζουν υπερασπιστές της εργατικής τάξης, θα δεις να ανοίγουν μπροστά στα μάτια σου οι σελίδες του «Τρελαντώνη» της Δέλτα αφού οι νταβατζήδες της εξουσίας προωθούν επιλεγμένες εκδόσεις. 


Κάθε μέρα στα υπόγεια της Κατεχάκη με εντολές των 2 πρεσβειών που από το ’45 και μετά διαφεντεύουν την χώρα σχεδιάζονται προβοκάτσιες, στήνονται σκηνικά έντασης που εξυπηρετούν τους σκοπούς των Σιωνιστών ενώ παράλληλα κάθε προσπάθεια αντιπαράθεσης και ανατροπής της εξουσίας όταν δεν καταστρέφεται εκφυλίζεται εκ των έσω. Τα παρασκήνια που είχαμε περιγράψει – σύνδεσμος εδώ – λαμβάνουν σάρκα και οστά σε καθημερινό επίπεδο ενώ κανείς δεν αντιδρά στην παραχώρηση της χώρας ως μιας προκεχωρημένης βάση του Ισραήλ.  


Αποχαυνωμένος ο λαός είτε με αριστερά είτε με πατριωτικά αντανακλαστικά συνεχίζει να φαντασιώνεται ότι ένας Μιχαλολιάκος … ή ακόμη και ένας Ξηρός  θα σώσει την κατάσταση. Για τον πρώτο που δείχνει να σκάβει τον ίδιο του το λάκκο για τον ίδιο όσο και για την λαϊκή βάση που τον ακολουθεί τα λόγια είναι περιττά. Αδυνατεί να ελέγξει το μόρφωμα της αντιφασιστικής πλέον «Χρυσής Αυγής» και σφίγγει γερά με την καθημερινή πρακτική του ιδίου και των υπολοίπων προφυλακισμένων βο(υ)λευτών τα δεσμά του συστήματος που τον μετακινούν όπως τις αστείες μαριονέτες στην σκηνή. Κανείς τους δεν αναρωτήθηκε γιατί προεκλογικά τους πρόβαλλε το σύστημα σε φυλλάδες και στο τηλεοπτικό γυαλί. 


Μα το σύστημα γνώριζε και γνωρίζει την αχίλλειο πτέρνα των «εθνικιστών» που δεν είναι άλλη από την αντιφασιστική ακροδεξιά αισθητική και πρακτική σε κάθε επίπεδο. Όσο φούσκωνε ο Κασιδιάρης από αλαζονεία και εγωισμό, τόσο παραληρούσε ο Μιχαλολιάκος αναπαυόμενος στα ανάκλιντρα του παρλιαμενταρισμού και όσο έστριβε το μουστάκι του ο γραφικός Μπαρμπαρούσης τόσο γελούσε ο αιώνιος εβραίος με τις μαριονέτες της «ακροδεξιάς» και ζέσταινε την αιχμή για την στιγμή που θα έσκαγε το μπαλόνι και θα τοποθετούσει τον μαίανδρο ως παράσημο στο βελούδινο μαξιλάρι του αντιφασισμού!  


Και το μπαλόνι έσκασε το βράδυ που ένας Ρουπακιάς με συμπαραστάτη τον απόστρατο μπάτσο στο πλευρό του έσφαξε τον Φύσσα και έδωσε το πάτημα στο σύστημα για να στήνει και πάλι αντιφασιστικές φιέστες με την ευγενική χορηγία του Πέτρου Κωνσταντίνου και των Πακιστανών συνδαιτυμόνων του που όταν δεν φωνάζουν για τον «φασίστα» Assad γυρνάνε πλευρά στην κασέτα και ουρλιάζουν για ξένους και έλληνες εργάτες. Παρόλο που  ο εν λόγω Κύπριος επαγγελματίας «αντιφασίστας» ουδέποτε υπήρξε Έλληνας ή εργάτης.  


Από την άλλη μεριά 2 νέα παιδιά πέφτουν νεκρά και οι ηθικοί αυτουργοί είναι οι ίδιοι που στο παζάρι των ψήφων τιμούν την μνήμη τους μόνο με εκλογικούς συνδυασμούς και δημοσκοπικές αναλύσεις. Δεν έπρεπε να ξεθωριάσει η μάσκα του διπρόσωπου σκιάχτρου «άκρα δεξιά - άκρα αριστερά» που έφτιαξε το καθεστώς και το επεισόδιο στο Ηράκλειο ήρθε για να ισορροπήσει το ισοζύγιο τρόμου ώστε να συνεχιστεί το εμφυλιοπολεμικό κλίμα και η αντιπαράθεση μεταξύ ατόμων με κοινή καταγωγή. Δείχνουν τα επίσημα «άκρα» να συνεχίζουν τον τυφλό τους μονόδρομο σε ένα στενό που τους περιμένουν τα ρόπαλα της εξουσίας να τους λιανίσουν το κεφάλι. Ο καταιγισμός βλακείας που βγήκε από τα στόματα της «Χρυσής Αυγής» είναι στο ίδιο επίπεδο και έχει τον ίδιο ρόλο στόχο και σκοπό με την διακήρυξη της ανιστόρητης ομάδας που εκτέλεσε τους 2 νέους Εθνικιστές. 

Νταβατζήδες σκέψης, αυτόκλητοι σωτήρες που δεν μπορούν να δουν πέρα από την μύτη τους και αναλώνονται οι μεν πρώτοι σε στημένες πόζες με τυφέκια στο χέρι και στόχο την πινακίδα του αρχαιολογικού χώρου του χωριού τους ... οι δε δεύτεροι με ανακοινώσεις που δείχνουν την τεράστια απόσταση που τους χωρίζει από τον συμπατριώτη που πασχίζει να καλύψει τα έξοδα για να μπορεί να δώσει το βράδυ μια μπουκιά ψωμί στο παιδί του. 


Για τον Ξηρό η εικόνα μπροστά σε 4 πρόσωπα της ιστορίας όποια και αν είναι αυτά, δείχνει τον πραγματικό παραλογισμό του ελληνικού «αντάρτικου». Ενός αντάρτικου πόλης που ουδέποτε τόλμησε να ακουμπήσει τρίχα από την κεφαλή - χωρίς το κιπά - του Σιωνιστή ο οποίος κουμαντάρει υπουργεία κράτος και κυβερνήσεις. Άλλωστε αναρωτιέμαι αν ένας άνθρωπος που δεν είχε την ικανότητα να καταλάβει ότι ο ίδιος ο συνήγορος του αποτελεί έναν εκλεκτό στρατιώτη της κατοχικής εμπροσθοφυλακής - το όνομα του αναγράφεται στην περιβόητη λίστα ενώ δεν παρέλειψε να κερδοσκοπήσει στο χρηματιστήριο - και είναι σαλπιγκτής της ίδιας της κτηνωδίας που καθημερινά στέλνει στη αυτοκτονία χιλιάδες απελπισμένους νεοέλληνες, είναι ικανός να πράξει κάτι το διαφορετικό. 


Το πιο τραγικό γεγονός είναι αυτό λοιπόν. Ότι ο λαός θεωρεί ως σύμβολα αντίστασης τα πρόσωπα εκείνα που όχι μόνο δεν μπορούν αλλά και δεν θέλουν να πετάξουν τις παρωπίδες. Από την μια η «εθνικιστική δεξιά» ρίχνει νερό στον μύλο της παράνοιας «παρελαύνοντας» στο Κερατσίνι ... - καθόλου τυχαία μόλις 3 μέρες πριν την φιέστα της εβραϊκής κοινότητας Ελλάδος - και αντί να καταλήξει στη  Κεφαλονιά χτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο του παιδικού δωματίου που είναι στο ίδιο κτίριο με το «αυτοργανωμένο στέκι» της περιοχής πίσω από το οποίο με την σειρά τους κάποιοι που δηλώνουν «προλετάριοι» ... δείχνουν να αγνοούν το γεγονός ότι με τα καμώματα της εξουσίας την τακτική των συνδικάτων και την έμμεση υποστήριξη των συντρόφων τους κατάφεραν σε ελάχιστα χρόνια να αντικαταστήσουν την ελληνική εργατική τάξη με εξαθλιωμένες μάζες που λατρεύουν τον καταναλωτισμό και αποτελούν τους μελλοντικούς ψηφοφόρους του συστήματος.  

Έχουμε λοιπόν από την μια μεριά μια εξουσία με Ισραηλινή σφραγίδα να ανάβει κεράκια στον πεζόδρομο της Βουκουρεστίου και μέσα σε ένα θέατρο τον Δένδια δίπλα σε πανό που το κρατάνε παιδιά και το κεντρικό σύμβολο είναι ίδιο με αυτό που προβάλλει ομάδα "αναρχικών" να απειλεί τους «αρνητές του ολοκαυτώματος». 


Από την άλλη πρόβατα με μαυροκόκκινη και γαλανόλευκη προβιά αλληλοσφάζονται κάτω από τα μάτια της εξουσίας η οποία όπως άφησε κάποτε τους οπαδούς ομάδων να βγάζουν τα άντερα τους στα πεζοδρόμια με την ησυχία τους ... θα συνεχίσει να τροφοδοτεί τον αλληλοσπαραγμό μέχρι να εδραιωθεί η κυριαρχία του κεφαλαίου με τις ευλογίες του Σόρος και τις μελωδίες των ραββίνων.

Επειδή κάποιοι ΔΕΝ προσκυνούν:  


Ινστιτούτο για την Ιστορική Αναθεώρηση: http://www.ihr.org/

Fanzine "Σιδηρά Πατρίς" τεύχος δεύτερο έκδοση των Αυτόνομων Εθνικιστών Βόλου.

sidirapatris@gmail.com

«Η Δρέσδη του νότου»: φόρος τιμής στους νεκρούς του Πειραιά (11.01.1944 - 11.01.2014)

Μέλη της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου» παρευρέθηκαν στο μνημείο των θυμάτων του συμμαχικού βομβαρδισμού της 11^ης Ιανουαρίου 1944.

Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, 70 χρόνια μετά τον βομβαρδισμό του Πειραιά από τις αεροπορικές δυνάμεις των Αμερικανών και των Άγγλων - τους εναέριους δολοφόνους της Δημ(ι)οκρατίας - κάποιοι δεν ξεχνούν και τιμούν τους 5.500 νεκρούς συμπατριώτες μας. 

πιλότος των Αμερικανών με την χαρακτηριστική ένδειξη στην
πλάτη να γράφει "εταιρεία δολοφόνων"

Η «Δρέσδη του νότου» όπως ονομάστηκε η πολύπαθη πόλη βομβαρδίστηκε την 11^η Ιανουαρίου του 1944 με ανηλεή τρόπο ώστε να προκληθούν χιλιάδες αθώα θύματα, και μάλιστα 3 φορές σε μια ημέρα από 2 διαφορετικές πολεμικές αεροπορίες. Κανείς δεν λογοδότησε για αυτό το έγκλημα, κανείς δεν ζήτησε δικαιοσύνη για τους Έλληνες που πλήρωσαν με την ζωή τους τα σχέδια των Συμμάχων. 

Ελάχιστοι συνεχίζουν να διατηρούν την συλλογική μνήμη και να βλέπουν χωρίς παραμορφωτικούς φακούς την πραγματικότητα. Αυτή δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι η Δημοκρατία είναι ο όλεθρος για τον Λαό και την Πατρίδα! 

Από την Μήλο και την Εύβοια της αρχαιότητας, την Βανδέα και την Απείρανθο της Νάξου,  μέχρι το Αμβούργο την Δρέσδη και τον Πειραιά η φωνή της ιστορίας αντηχεί στις συνειδήσεις των Εθνικοσοσιαλιστών και των Φασιστών: «Θάνατος στη Δημοκρατία!»

Hiroo Onoda - Never Surrender -

"Υπεράνθρωπος" του Λορέντζου Μαβίλη (1860 - 1912)

Του μυστήριου ανασήκωσε την πέτρα

και μη σκιαχτείς το δάγκωμα του αστρίτα.

Το τι ΄ναι η αλήθεια αδιάκοπα αναζήτα

και ιδές αν είναι, ως λεν, ψυχοπονέτρα.

Μία μία τες σαγιτιές του πόνου μέτρα

και άγρυπνος τες πληγές που ανοίγουν κοίτα

μηνύτρα φτάνει η καθεμιά σαγίτα

απ΄ της άσπλαχνης Μοίρας τη φαρέτρα.

Και α βρεις που ο Πόνος είναι η μόνη Αλήθεια,

τότες απ΄ τ΄ αντριωμένα σου τα στήθια

την ταπεινότη γδύσου της ορφάνιας.

Στης Ομορφιάς, στης Δύναμης τη γλύκα,

με αλαλητό χαράς και περηφάνειας

γίνε Θεός σου και τη Μοίρα νίκα.

Περιοδικό Γράμματα, Τόμος 2, αρ. 13 (1913)

Ezra Pound

Βερολίνο 1945: Βουδιστές μοναχοί υπερασπίζονται τον Εθνικοσοσιαλισμό «Οι άνθρωποι με τα πράσινα γάντια»

Έρευνα - επιμέλεια κειμένου: Wolverine

Εισαγωγικό σημείωμα:

Κατά την διάρκεια του 2^ου Μεγάλου Πολέμου Θιβετιανοί μοναχοί πολέμησαν στο πλευρό των δυνάμεων του «Άξονα» επιβεβαιώνοντας στην πράξη την στενή σχέση μεταξύ Βουδισμού και Εθνικοσοσιαλισμού. Μια άγνωστη πτυχή της ιστορίας που αξίζει να ερευνήσουμε εις βάθος στο άμεσο μέλλον. 

Πληροφορίες που προέρχονται από τα ιστορικά αρχεία κάνουν λόγο για εκατοντάδες νεκρούς ασιατικής καταγωγής  - κάποιοι μιλούν για 300 μαχητές - ντυμένους με γερμανικές στολές να κείτονται στα ερείπια του Βερολίνου. Πολλοί από αυτούς είχαν προτιμήσει την τελετουργική αυτοκτονία αμέσως μόλις έφτασαν στο τέλος τα αποθέματα των πολεμοφοδίων που είχαν στην κατοχή τους. 

Διακρίθηκαν για την μαχητική τους ικανότητα, κυρίως στο ανατολικό μέτωπο κατά την περίοδο των πολικών θερμοκρασιών ενώ απέναντι στον μισητό εχθρό ουδέποτε δέχτηκαν να παραδοθούν. Υπήρξαν άριστοι ιππείς και συμμετείχαν σε μονάδες ιππικού των Κοζάκων που στήριξαν με μεγάλες δυνάμεις τις Εθνικοσοσιαλιστικές στρατιές.

«...Το πρωινό της 25^ης  Απριλίου του 1945, μία ομάδα στρατιωτών των Συμμάχων, προσπαθώντας να ανοίξει δρόμο ανάμεσα στα ερείπια του κατεστραμμένου από τον πόλεμο Βερολίνου, ανακάλυψε ίσως το πιο παράδοξο φαινόμενο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. 

Ενώ ήδη έληγε η σύρραξη που θύμιζε το λυκόφως των θεών τού Τρίτου Ράιχ και κρατούσε εδώ και έξι ολόκληρα χρόνια, ορισμένες εστίες αντίστασης των Γερμανών εξακολουθούσαν να πολεμούν. Ιδίως οι νεαροί της γερμανικής νεολαίας προσπαθούσαν να κρατήσουν με νύχια και με δόντια και να σώσουν το "χιλιετές Ράιχ" τού Αδόλφου Χίτλερ.

Οι στρατιώτες που αποτελούσαν τη συμμαχική ομάδα μετακινήθηκαν προσεκτικά σε ένα ερειπωμένο κτίριο στην Lothringer strasse, εκεί ακριβώς που δημιουργούσε γωνία με την Prenzlauer strasse. Στο κτίριο αυτό  - κάτι που φυσικά οι συμμαχικοί στρατιώτες δεν ήξεραν  -  ήταν το Νο 54, όπου στεγάζονταν μέχρι χθες τα κεντρικά γραφεία της Hitler - Jugend Reichsjugend Fuhrung (της νεολαίας), και ήταν εντελώς ερειπωμένο και επικίνδυνο από τις πτώσεις των τοίχων μετά τον ανηλεή βομβαρδισμό. 

Άρχισαν να ψάχνουν για ίχνη ζωής στα διπλανά χαλάσματα, που ανήκαν στο ίδιο κτίριο. Είχαν πλέον εμπιστοσύνη στα ακονισμένα από τον πόλεμο ένστικτα τους που τους οδηγούσαν μακριά από τις παγίδες των ερειπίων. Ήταν τόσο μεγάλη η καταστροφή από τους βομβαρδισμούς, ώστε δεν μπορούσες να καταλάβεις πού άρχιζαν και πού τελείωναν οι δρόμοι. Δεν μπορούσαν να ξέρουν ούτε καν πού βρίσκονταν, εκτός ίσως από το ότι προχωρούσαν κάπου στο ανατολικό τμήμα του Βερολίνου, όχι και τόσο μακριά από την Unter den Linden, την κεντρική λεωφόρο. 

Ήταν ακριβώς στη μέση των τοίχων που βρήκαν, ανάμεσα σε πόρτες κατεστραμμένες και πεσμένες και κάποιες σκάλες που κατέβαιναν προς τα κάτω. Αποφάσισαν να "εξερευνήσουν" και αυτή την "τρύπα". Δεν ήθελαν με κανέναν τρόπο -γιατί είχαν πικρή πείρα - κάποια "φωλιά" πολυβόλων ν' αρχίσει να βάλλει εναντίον τους όταν θα άρχιζαν να απομακρύνονται. 

Η σκάλα είχε ακόμη το χαλί που την κάλυπτε πριν από τους βομβαρδισμούς και το οποίο πρέπει να είχε πάνω από 100 μέτρα μήκος. Σιγά - σιγά και με προσοχή βρέθηκαν σε ένα εκπληκτικό βάθος, όπου δεν είχε φθάσει η καταστροφή. Σε μία κυκλική αίθουσα με τοίχους από γρανίτη, που είχε την εμφάνιση μαυσωλείου, έκαναν την ανακάλυψη τους: 

Βρήκαν τα πτώματα έξι ανδρών που ήταν ξαπλωμένοι σε κύκλο. Στο κέντρο τουκύκλου βρισκόταν άλλο ένα πτώμα ξαπλωμένο ανάσκελα, με τα χέρια του σφικτά πλεγμένα το ένα με το άλλο σαν σε στάση προσευχής. Με την πρώτη ματιά, τα πτώματα δεν διέφεραν από όλα τα άλλα με τα οποία ήταν γεμάτο τότε το Βερολίνο, μια - κυριολεκτικά - πόλη θανάτου...

Κοιτάζοντας τα όμως από πιο κοντά, ήταν πολύ διαφορετικά. Αν και τα πτώματα φορούσαν φθαρμένες γερμανικές στολές στρατιωτών, τα πρόσωπα τους είχαν ανατολικά χαρακτηριστικά. Θα πρέπει να ήταν από το Θιβέτ - όπως είπε και ένας νεαρός Ρώσος στρατιώτης που καταγόταν από μία περιοχή κοντά στα σύνορα με τη Μογγολία. Ο ίδιος νεαρός πρόσεξε μάλιστα ότι ο νεκρός στο κέντρο του κύκλου φορούσε ένα ζευγάρι γάντια καμωμένα από ένα ύφασμα λαμπερού πράσινου χρώματος.

Αλλά τι θα μπορούσαν να κάνουν αυτοί οι Θιβετιανοί, χιλιάδες μίλια μακριά από τον τόπο τους, στη μέση μίας μάχης και ενός πολέμου, στον οποίο η χώρα τους ούτε καν λάμβανε μέρος; 

Αν και ένα ξαφνικό μπαράζ πυροβολισμών απορρόφησε την προσοχή τους, εντούτοις κανένας από την ομάδα των στρατιωτών δεν αμφέβαλε ότι μόλις προ ολίγου είχαν συναντήσει κάτι το εντελώς περίεργο. Γιατί εκτός από τη εμφάνιση και τα χαρακτηριστικά τους, ήταν φανερό ότι δεν είχαν πεθάνει στη μάχη, αλλά είχαν πάρει μέρος σε μία τελετουργική αυτοκτονία, ίσως κατ' επιταγήν τού μυστηριώδους ανθρώπου με τα πράσινα γάντια.

Πριν οι Ρώσοι ενωθούν με τους άλλους Συμμάχους που είχαν επελάσει από δυτικά - με αποτέλεσμα να τελειώσουν όλα για τη μαρτυρική πόλη που έπεσε στις 2 Μαΐου - τα σώματα και άλλων Θιβετιανών - περίπου χίλια -είχαν βρεθεί σε διάφορες τοποθεσίες, όχι πάντα ακολουθώντας το ίδιο σενάριο, γιατί οι περισσότεροι είχαν σκοτωθεί στις μάχες και είχαν μεταφερθεί εκεί.

Τα πτώματα των Θιβετιανών, αλλά και ο τρόπος του θανάτου τους αποτέλεσαν ένα άλυτο μυστήριο για τους συγχρόνους του πολέμου ιστορικούς, που υπηρετούσαν περισσότερο την προπαγάνδα των νικητών, παρά την αντικειμενική Ιστορία. 

Πολύ αργότερα, όταν η σκιά του πολέμου είχε απομακρυνθεί από την Ευρώπη και οι πόλεις είχαν αποκτήσει την παλιά τους μορφή, άρχισαν να συζητούνται σιγά-σιγά σενάρια για τη λύση εκείνου του μυστηρίου που δεν λύθηκε ποτέ ...»

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Ιωάννη Γιαννόπουλου «Κοίλη Γη»

Ερευνητική αποστολή των Εθνικοσοσιαλιστών στο Θιβέτ

Οι Αιγύπτιοι Εθνικιστές στο πλευρό του Bashar al - Assad!

Τις τελευταίες εβδομάδες χιλιάδες Αιγύπτιοι εθελοντές έχουν καταθέσει αιτήσεις για να μεταφερθούν στην Συρία και να ενταχθούν στον Εθνικιστικό στρατό της χώρας. Πρωτοπόροι στην εν λόγω κίνηση τα μέλη του Εθνικιστικού κόμματος του Nasser. Κοινή διαπίστωση στην χώρα των Φαραώ είναι το γεγονός ότι η «εξέγερση» στην Συρία αποτελεί έργο των δυτικών δυνάμεων και του Σιωνισμού. 

Μια οφειλόμενη απάντηση ...

Όταν δεκάδες Συναγωνιστές μας ρωτούν καθημερινά ποια η μελλοντική τους πορεία μετά την "Χρυσή Αυγή" ... οφείλουμε να τους απαντήσουμε μέσα από το παρακάτω απόσπασμα του Ιωάννη Συκουτρή:

« ... Κανένας δέν μπορεί νά χτίση γιά λογαριασμό σου τό γεφύρι, άπ ' οπου χρωστάς νά πέρασης τό ρεύμα της Ζωής - κανένας εκτός άπό σένα τον ίδιον. ' Υπάρχουν βέβαια μονοπάτια άπειρα καί γεφύρια καί ημίθεοι πρόθυμοι νά σέ περάσουν μά θά ζητήσουν πληρωμή τον Ίδιο σου τόν εαυτό. Στόν κόσμο ένας μόνο δρόμος υπάρχει, κι αυτόν κανένας άλλος δέν μπορεί νά τον βαδίση παρά εσύ. Πρός τά πού βγάζει; Μην τό ρωτάς. Τράβα τον μόνο ... »

εκ μέρους της συντακτικής ομάδας

Dominique Venner

«Ο κόσμος ο δικός μας δεν θα σωθεί από τυφλούς σοφούς ή αναίσθητους λογίους. Θα σωθεί από ποιητές και μαχητές, απ' αυτούς που θα έχουν σφυρηλατήσει το ''μαγικό ξίφος'' για το οποίο μιλούσε ο Ernst Jünger, το πνευματικό ξίφος που κάνει να χλομιάζουν τα τέρατα και οι τύραννοι. Ο κόσμος ο δικός μας θα σωθεί από ακοίμητους φρουρούς που στέκουν στα σύνορα του βασιλείου και του χρόνου»

Dominique Venner: Ιστορία και παράδοση των Ευρωπαίων -  30.000 χρόνια ταυτότητας, Éditions du Rocher, 2004, Paris, σελίδα 14.

μετάφραση: Λοθάριος

Χωρίς παρωπίδες: Η Γυναίκα μέσα από το πρίσμα του Εθνικοσοσιαλισμού.

Το παρακάτω άρθρο μας στάλθηκε μέσω του διαδικτύου και είναι σκέψεις από 2 ξεχωριστές Συντρόφισσες που διακρίνονται τόσο για την ιδεολογική τους συνέπεια όσο και για την μαχητική τους διάθεση. 


Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» ευχαριστεί
την Εκάτη και την Χλόη για την τιμή.

γράφουν: Εκάτη και Χλόη

Η Φυλή είναι η απάντηση στο τι είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός, και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την γέννα και την έλξη. Για να είναι ολοκληρωμένη η εικόνα του Εθνικοσοσιαλισμού πρέπει να αποτελείται ισομερώς από άντρες και γυναίκες. Το ένα μέρος της Φυλής να είναι οι άντρες και το άλλο να είναι οι γυναίκες. Έτοιμες, μάχιμες και ενεργές.

Όμως γιατί σήμερα οι γυναίκες στην πάλη για τον Εθνικοσοσιαλισμό είναι ένα μικρό κομμάτι του συνολικού πληθυσμού των Πολιτικών Στρατιωτών;  


Η απάντηση είναι απλή. Στον Εθνικοσοσιαλισμό έχουν εισχωρήσει άτομα της «ακροδεξιάς» που καμιά σχέση δεν έχουν με τις δικές μας Ιδέες, με αρκετές ψυχοπαθολογίες να τους χαρακτηρίζουν και μάλιστα αναγνωρισμένες και από το DSM (Diagnostic and Statistical Manual). Για να μπορούμε να έχουμε εξέλιξη στην κινηματική δομή και να επιτευχθεί η Νίκη πρέπει πρώτα να το δούμε το θέμα αυτό πιο αναλυτικά και να προχωρήσουμε σε λύσεις για την επίλυση του ζητήματος.

Ο Εθνικοσοσιαλισμός, κακώς, έχει ταυτιστεί από τα μέσα αποβλάκωσης με την αγελαία βία, τον αντιλαϊκό ολοκληρωτισμό και την επίλυση των διαφορών μόνο με πράξεις που στρέφονται κατά της σωματικής υγείας. Έτσι, πολλοί με διάφορα συμπλέγματα αποφασίσανε να αυτοπροσδιορίζονται ως «Εθνικοσοσιαλιστές» … χωρίς καν να έχουν διαβάσει - το να το κατανοήσουν, είναι ακόμη πιο δύσκολο - κάποια από τα έργα της Ιδεολογικής βιβλιοθήκης όπως για παράδειγμα το «ο Αγών μου» του Χίτλερ που αποτελεί ένα από τα πρώτα έργα που προσεγγίζει κάποιος «φασίστας» και από τα κορυφαία σε πωλήσεις στον κόσμο.

Αυτή η αριθμητική εισβολή φετιχιστών «ακροδεξιών» έχει ως αποτέλεσμα οι γυναίκες του «χώρου» να μην αποδέχονται τα κακώς κείμενα  και να απομακρύνονται από το ευρύτερο Κίνημα. Ο περίφημος «χώρος» όταν αλωθεί από την «ακροδεξιά» αισθητική και παρουσία σε επίπεδο κομμάτων και οργανώσεων   - ευτυχώς εξαιρούνται οι περισσότερες ε/σ αυτόνομες ομάδες  - απομακρύνει και στην ουσία δεν θέλει τις γυναίκες να είναι ίσες με τους Συντρόφους απέναντι στις προκλήσεις των καιρών. Για να το επιτύχει αυτό προσδίδει στον Εθνικοσοσιαλισμό … απόψεις για τις γυναίκες οι οποίες όμως δεν έχουν ουδεμία σχέση με την Ιδέα.

Το περίφημο τρίπτυχο «Kinder, Kirche, Kiiche» το αναφωνούσαν οι οπαδοί του δεκάτου ενάτου αιώνα και του Κάιζερ. Ανήκει στους υποστηρικτές του Γουλιέλμου Β’. Όχι στους Εθνικοσοσιαλιστές. Ο Εθνικοσοσιαλισμός υμνεί την γυναίκα στην ολότητα της και θέλει γυναίκες που  είναι πολυδιάστατες. Αυτές άλλωστε ανέδειξε και σήμερα εμείς τις τιμούμε με το να συνεχίζουμε το έργο τους σε οποιοδήποτε επίπεδο.  


Κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι «Εθνικοσοσιαλιστές» αντιμετωπίζουν την Γυναίκα ως ανταγωνίστρια και την υπονομεύουν. Στρέφονται ενάντια στο μισό της Φυλής, άρα ενάντια στην μελλοντική Μητέρα που θα ενισχύσει αργότερα την Φυλή τους! Ο λόγος για αυτή την κατάσταση είναι η δόλια προπαγάνδα του συστήματος που έχει επηρεάσει συνειδήσεις με αποτέλεσμα τις όποιες ψυχοπαθολογικές καταστάσεις. 

Τι και αν η Συντρόφισσα δεν έχει κανονικά συνηθισμένα μαλλιά αλλά ... κόκκινα σαν την Φωτιά, επειδή κάποιοι έχουν συνηθίσει στην νεοελληνική παρακμή του καθωςπρεπισμού, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτοί οι φελλοί μπορούν να έχουν άποψη. Και ναι φτύνουμε στα μούτρα τον κάθε βλαμμένο «πατριώτη»  τονίζουμε την ομορφιά μας και την ένταση μας για ζωή, είμαστε όμορφες και προκλητικές αν χρειαστεί για τον Εθνικοσοσιαλισμό και τους Συντρόφους που μπορούν να νιώσουν και να καταλάβουν ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός σημαίνει Φωτιά που ζεσταίνει κορμιά και αγώνες! Υπενθυμίζουμε προς όλους ότι «η καλαισθησία είναι αρετή και προνόμιο της Φυλής μας». 

O Baldur Benedikt von Schirach επικεφαλής της Εθνικοσοσιαλιστικής νεολαίας το 1938 δήλωνε:

«Ο καλλωπισμός και η κομψότητα έχουν μεγάλη παιδαγωγική αξία για τα νέα κορίτσια : Όσο περισσότερο ομορφαίνουν τα κορίτσια μας ,τόσο πιο περήφανα και συνειδητοποιημένα θα γίνονται. Προϋπόθεση για τον γυναικείο αυτοσεβασμό και την περηφάνια της μητρότητας είναι η εντρύφηση στις πολιτιστικές αξίες και στη φροντίδα της ομορφιάς. » (Ιδρυτικός λόγος του BDM - Glaube und Schonheit). Στον «Σύνδεσμο Γερμανίδων Κορασίδων» τα κορίτσια αποκτούσαν περισσότερες γνώσεις για την Ιδέα, τον πολιτισμό, πώς να  είναι κομψές και πώς να προσέχουν τον εαυτό τους. Οπότε ο καλλωπισμός και η αισθητική δεν είναι αντιεθνικοσιαλιστικά αλλά η πεμπτουσία της Ιδέας. 


Ενάντια στην Ιδέα είναι η μιζέρια, η ακαλαισθησία και οι μικροαστικές αντιλήψεις. Ο Εθνικοσοσιαλιστής είναι όμορφος, κομψός, ευγενικός, γνωρίζει πώς να φερθεί στο άλλο μισό και φυσικά όχι μίζερος. Η ηθική που προστάζει η Ιδέα είναι η προσωπική μας ηθική. Άλλωστε η καθολική και στείρα ηθική απορρίφθηκε και καταρρίφθηκε από τον Friedrich Nietzsche εκατό και χρόνια πριν! Την αντικατέστησε με την αισθητική που διόλου τυχαία, αναφέρθηκε πιο πάνω!

Το 1937 σε μια Πολιτεία που δεν κυριαρχούσε ο εκφυλισμός κάποια από τα κορίτσια του ηλικιακού σταδίου 15 - 17 ετών έμειναν έγκυες και οι τότε ηθικολόγοι, που λίγο απείχαν από τους σημερινούς, τις αποκαλούσαν πόρνες. Τότε όμως τα κορίτσια πρόβαλλαν το ισχυρό επιχείρημα ότι διδάσκονται να είναι υγιείς και ερωτικές και έτσι να είναι μητέρες της Φυλής αργότερα. Την πρώτη απάντηση την είχε δώσει το '34 ο πρώην κομμουνιστής και νυν Εθνικοσοσιαλιστής, ο μετρ της προπαγάνδας και μάρτυρας της Ευρώπης Joseph Goebbels σε σχετικό - άρθρο - στα όργανα μάχης του κόμματος. Ο «δεκανέας που συντάραξε τον κόσμο» διέταξε  άμεσα να επωμιστεί τα έξοδα των τοκετών και την ανατροφή των παιδιών η ίδια η Πολιτεία και η κομματική ασφάλεια «συνέστησε» να μην τοποθετηθούν περαιτέρω οι ηθικολόγοι. 

Ο πραγματικός Εθνικοσοσιαλιστής λοιπόν είναι ο τελευταίος που θα μιλήσει για ηθική τέτοιου είδους. Θα το κάνει όμως ο φανατισμένος «ακροδεξιός» ... και ο σεξουαλικά καταπιεσμένος κλακαδόρος που ερεθίζεται μόνο αν φοράει αμερικάνικη παραλλαγή πόλεως, τσαντάκι στον μηρό όπως οι μπάτσοι και γαλανόλευκη με κοντάρι στο χέρι λες τα σύμβολα είναι για επίδειξη χαμηλού επιπέδου.

Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το Σεξ. Διαιώνιση της Φυλής ίσον σεξ και σεξ ίσον Άντρας και Γυναίκα. Η γυναίκα λοιπόν δεν είναι ούτε κατώτερη - δεν μπορεί άλλωστε να είναι κατώτερο ένα πλάσμα που φέρνει στην φυλή Πολεμιστές! - , ούτε πόρνη, ούτε μόνο για την κουζίνα όπως μας προβάλλει ο καπιταλισμός. Και το καλύτερο επιχείρημα σε όλους αυτούς είναι σύντομο και άμεσο:

Eva Braun, Clara Petacci, Leni Riefenstahl, Magda Goebbels, Diana Mosley, Eva Peron, οι συντρόφισσες που εντάχθηκαν στην R.S.I. ή εκείνη η θρυλική Συναγωνίστρια, που η ίδια με τα χέρια της κέντησε την σημαία με την Swastika. Και αν δεν αρκούν αυτά τα ονόματα …

Savitri Devi: Κάτοχος διδακτορικών, ήταν κεντρικό πρόσωπο του γυναικείου κινήματος των απανταχού Εθνικοσοσιαλιστών. Ιέρεια του Πολεμιστή που έπεσε στο Βερολίνο για να γίνει ο ίδιος το κορυφαίο παράδειγμα αυτοθυσίας.

Florentine Rost van Tonningen:  Κορυφαία επιστήμονας στην Βιολογία και την Ζωολογία. Κάτοχος μεταπτυχιακού και με πολλές ερευνητικές συμμετοχές ανά τον κόσμο στο ενεργητικό της. Όταν οι περισσότερες γυναίκες δεν ήξεραν πως ήταν εξωτερικά δομημένα τα πανεπιστήμια.

Hanna Reitsch: Στα εικοσιπέντε της χρόνια ήταν η πρώτη γυναίκα κυβερνήτης αεροπλάνων στον κόσμο. 

Σίτσα Καραισκάκη: Η Ελληνίδα Εθνικοσοσιαλίστρια που φωτίζει τον δρόμο του αγώνα.

Βερολίνο 1945. Γάλλοι Φασίστες μαζί με Βουδιστές μοναχούς και Νορβηγούς βετεράνους παλεύουν για να υπερασπιστούν την Ευρώπη από το Θηρίο της ανατολής. Εκείνες τις στιγμές κάποιες Συντρόφισσες είναι στην πρώτη γραμμή παρόλο τις ριπές και τις εκρήξεις. Ο πρώην σωματοφύλακας του Χίτλερ θυμάται την Hanna να λέει:

«Θεέ μου, κυρία Goebbels, ακόμη και εάν χρειαστεί να πετάξω 20 φορές για να βγάλω τα παιδιά. Δεν πρέπει να μείνουν εδώ» Αλλά η Μάγδα Γκαίμπελς ήταν ανένδοτη: «Τα παιδιά μου θα πρέπει να πεθάνουν παρά να ζήσουν με την ντροπή...»

Η ολοκληρωμένη γυναίκα αποτελείται από επτά διαστάσεις. Κορίτσι, μαθήτρια, ερωμένη, σύντροφος, μητέρα, μούσα, θεά. Η γυναίκα θέλει να νιώθει ασφάλεια και προστασία και να μαθαίνει. Είναι λοιπόν μαθήτρια. Και επειδή ο ρόλος της ως μαθήτρια είναι να ξεχνάει μερικά από αυτά που ξέρει και να δέχεται και συνέτιση και τιμωρία όταν πρέπει. Άρα είναι και κορίτσι. Ένα tabula rasa (άγραφο χαρτί) όσο πιο καθαρό γίνεται. Άρα σαν ένα κοριτσάκι που μαθαίνει. Όμως αυτό το κορίτσι δεν είναι μικρό. Έχει βιολογικές ανάγκες, ένα σώμα αναπτυγμένο βιολογικά και μπορεί να σχετίζεται ερωτικά και να δένεται. Άρα είναι ερωμένη. 

Όχι ερωμένη όπως το εννοούνε οι εκφυλισμένοι ηθικολόγοι. Αλλά η ερωμένη Του. Η ερωμένη του ενός. Εκείνου που εκείνη θα επιλέξει. Άρα είναι Σύντροφος. Στέκεται στα εύκολα και στα δύσκολα. Τον στηρίζει, τον φροντίζει, του συμπαραστέκεται, τον ενθαρρύνει και τα αντιμετωπίζουν  όλα μαζί. Και επειδή είναι Σύντροφος δημιουργούνε μαζί οικογένεια. Εξελίσσουν αυτό που έχουνε και επεκτείνουν τον δεσμό τους. Έτσι γίνεται και Μητέρα. Μητέρα που προστατεύει τα παιδάκια της και δαγκώνει όποιον τα πειράξει.

Είναι Μητέρα στα παιδιά τους. Και Τον στηρίζει, Τον αγαπάει. Του χαμογελάει ότι και αν γίνει. Και Εκείνος εμπνέεται από αυτό. Άρα είναι η Μούσα Του. Είναι πηγή έμπνευσης για να δημιουργεί σε όλα. Από το μεγαλύτερο έργο τέχνης μέχρι να αποδίδει το βέλτιστο στην δουλειά του και στα καθήκοντα του απέναντι στην Πατρίδα. Και αυτό γιατί εκείνη είναι ΕΚΕΙ ΠΑΝΤΑ για Εκείνον με μια φράση μαγική : «Πες μου Αγαπημένε , να το λύσουμε μαζί». 

Της μαθαίνει πράγματα, δένονται κάνοντας έρωτα, είναι η σύντροφος Του, η μητέρα των παιδιών Του, τον στηρίζει και του δίνει κίνητρα συνεχώς για δημιουργία. Άρα … Είναι η Θεά Του. Το όλον Του γιατί τον καλύπτει στο όλον.  

Οι εφτά αυτές διαστάσεις εφάπτονται απόλυτα με τα αιτήματα του Εθνικοσοσιαλισμού.
 

“Δεν θέλουμε να καταργήσουμε την ηδονή. 

Αντίθετα, θέλουμε να τη μοιραστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι”

Joseph Goebbels