Η «Αγία Σιών», ο Θεόδωρος Καρυπίδης και τα παπαγαλάκια της αντιφασιστικής άκρας δεξιάς.

του Αντίοχου

Δεν με εξέπληξε στο ελάχιστο η δήλωση του Θεόδωρου Καρυπίδη σχετικά με τους Σιωνιστές. Για όσους θα σπεύσουν να με ψέξουν για συμπάθεια … προς τον υποψήφιο περιφερειάρχη να τους θυμίσω ότι το αντισιωνιστικό συναίσθημα στην Ελλάδα δεν έχει συγκεκριμένη πολιτική προέλευση αλλά είναι μια ελπιδοφόρα συλλογική έκφραση του φυλετικού υποσυνείδητου του λαού μας εδώ και χιλιάδες χρόνια. Δυστυχώς ο «πολιτικός πολιτισμός» - βλέπε αστική δημοκρατία - της χώρας απαγορεύει εδώ και δεκαετίες δια του μικροφώνου του δημοσιοκάφρου και δια του ροπάλου του μπάτσου κάθε κίνηση και άποψη που εναντιώνεται στην εκστρατεία μίσους των Σιωνιστών ή ανατρέπει τους σχεδιασμούς των οπαδών του Δαυίδ.

Όμως προς απογοήτευση πολλών δημοκρατικών αρουραίων που τρέφονται με τα κοινοβουλευτικά κόλλυβα πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα αποτινάσσουν την κομματική σκέψη και τις ταμπέλες και θα σκέφτονται ελεύθερα. Η αντισιωνιστική σκέψη στην παγκόσμια «αριστερά» όσο και αν παραξενεύει κάποιους ξεκινάει από τις μαοϊκές παραδόσεις της δεκαετίας του ’60 που είναι την εποχή εκείνη μπολιασμένες με ένα πατριωτικό συναίσθημα που θυμίζει σε όλους το σημερινό δόγμα Juche, βρίσκει την ένοπλη έκφραση μέσω της παρουσίας Βορειοκορεατών στον αραβοισραηλινο πολέμο του '73 και αργότερα στην Γερμανική RAF ενώ μέσα από το ρεύμα του «Γκεβαρισμού» μετουσιώνεται σε αντάρτικα κινήματα, ομάδες, εκδόσεις, συλλόγους και διαδηλώσεις ενώ παραμένει σήμερα το δομικό στοιχείο της λεγόμενης «πατριωτικής αριστεράς» με κύριο εκπρόσωπο στις μέρες μας τον μακαρίτη Chavez .

Οι επιθέσεις της RAF ενάντια
σε Αμερικανοσιωνιστικούς στόχους
οδήγησε πολλούς στο
σημείο να χαρακτηρίσουν τα μέλη
της ως "τα παιδιά του Χίτλερ" ...

Για αυτό ακριβώς τον λόγο στην Ελλάδα κινήσεις όπως η «Σπίθα» του Θεοδωράκη, το ΕΠΑΜ του Καζάκη και η «Ρήξη» του Καραμπελιά - το ότι διαφωνούμε μαζί τους είναι άλλο θέμα - όταν τόλμησαν έστω και σε πληροφοριακό επίπεδο να ψελλίσουν έστω για λίγο τα εγκλήματα του Ισραηλινού μορφώματος αμέσως απομονώθηκαν, υβρίστηκαν, λοιδορήθηκαν ή κατέληξαν στάχτη μετά από επίθεση με εμπρηστικά υλικά που θυμίζουν ενέργειες από ανθρώπους υπηρεσιών. Συμπαραστάτες σε αυτή την επίθεση είναι διαχρονικά η antifa και οι δεξιοί παλιάτσοι που έχουν στο πέτο τους μαζί με την γαλανόλευκη το άστρο του Δαυίδ. Είναι δεδομένο ότι σε όλες αυτές τις δεξαμενές σκέψης που αναφέρθηκαν παραπάνω παρόλο που το δημοκρατικό περιβάλλον κυριαρχεί, συνυπάρχει πολλές φορές ένας πηγαίος πατριωτισμός μαζί  με μια τάση που όταν δεν αμφισβητεί στα ίσια το «ολοκαύτωμα» έχει τουλάχιστον τους «αδένες» να αναφερθεί κάποιος είτε στην ΝΕΡΙΤ - ο Καρυπίδης πρόσφατα - και στην εννοιολογική σχέση με το «κερί» της ανθελληνικής εορτής Χανουκά ή στις σχέσεις της Καραμανλικής μασονικής δεξιάς με το ΚΙΣ και την Ισραηλινή παροικία στην Ελλάδα καθώς και σε πολλά άλλα θέματα!

Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» έχει περιγράψει στο παρελθόν τα παρασκήνια της σιωνιστικής παρουσίας στην Ελλάδα και έχει αναφερθεί πάμπολλες φορές στις σχέσεις της αστικής αντιφασιστικής ακροδεξιάς με τον σιωνιστικό παράγοντα. 


Έτσι λοιπόν ο τσαρλατάνος της ΝΔ που πλούτισε πουλώντας  με το κιλό (!) βιβλία της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας σπεύδει να κατακεραυνώσει τον Θεόδωρο Καρυπίδη και να τον επαναφέρει στην Σιωνιστική … τάξη για να μην στενοχωρηθεί ο Ταλμουδιστής εξουσιαστής που τον χρημαδοτεί με χαρτζιλίκι που στάζει αίμα. 


Οι ίδιοι άνθρωποι είτε λέγονται Χιδίρογλου … και αρθρογραφούν στην  φυλλάδα της «Ελεύθερης Ώρας» … είτε Γεωργιάδης και Βορίδης  τρώνε παντεσπάνι στα υπουργεία με λεφτά δικά μας για να πληρώνουν τους 1900 υπαλλήλους της Βουλής, δεν το κρύβουν στις δηλώσεις τους ότι για αυτό που φοβούνται στο μέλλον δεν είναι απλά τα «άκρα» αλλά ή συσπείρωση των «άκρων» και μια «Φαιοκόκκινη» αντίληψη των πραγμάτων που είναι ο ορισμός του Κακού φυσικά για κάποιες άλλες εφεδρείες του συστήματος  ... και εννοούμε την ΟΑΚΚΕ την «omnia sunt communia» και την «antifa negative» μέχρι τον γραφικό και πρώην οννεδίτη Χατζηπαρασκευά του «Στόχου» και τον Χιδίρογλου της Ε.Ω.

Για αυτό ακριβώς τον λόγο τους τελευταίους μήνες στήθηκαν τα σκηνικά της Αμφιάλης και του Ηρακλείου (False Flag Operations) για να σπάσουν την όποια «Φαιοκόκκινη» ενότητα αναπτύχθηκε στις γειτονιές μετά την πλατεία και το Σύνταγμα, εκεί που έγινε ολοφάνερη η οπτική ότι τα μπασταρδεμένα σκυλιά του καθεστώτος είναι οι κομματικές νεολαίες των αστικών κομμάτων ενώ αυτοί που νοιάζονται για την Ανατροπή μπορεί εκ πρώτης όψης να διαφέρουν επειδή διαβάζουν ο ένας τα επιτεύγματα του αντισιωνιστή Carlos … και ο άλλος τις επιτυχίες του αντισιωνιστή Tutti στην ουσία όμως λένε τα ίδια πράγματα με άλλα λόγια και έχουν τον ίδιο στόχο. Δυνάστης ο Σιωνισμός και όπλο μας η ενότητα.

Δεν είναι τυχαίο ότι  επιτάχυνε τους διωκτικούς μηχανισμούς ο Σαμαράς απέναντι στο σκιάχτρο της «Χρυσής Αυγής» που θυμίζει όλο και περισσότερο έναν κοινοβουλευτικό γίγαντα με πήλινα πόδια και ελάχιστο μυαλό. Όταν το κόμμα της Δεληγιάννη με δεδομένη την έλλειψη της εσωτερικής ιδεολογικής θωράκισης έγινε εύκολος στόχος, με εμφανή χαρακτηριστικά στο πεδίο βολής της δημοκρατίας, τσακίστηκε μέσα σε ελάχιστο χρόνο με ιδιαίτερο κρότο ώστε να προκαλέσει φόβο και εντυπώσεις και για να τελειώνουν μια ώρα νωρίτερα οι εντυπώσεις στο εξωτερικό πριν αρχίσουν οι αυξανόμενοι «οπαδοί» του Μιχαλολιάκου να μετουσιώνονται σε φυσιογνωμίες με αντισιωνιστικές λογικές. Έτσι λοιπόν το βαποράκι σήμερα στην μετακομιδή της αντιφασιστικής λογικής δεν είναι άλλος από τον Άδωνη Γεωργιάδη και τον Μάκη Βορίδη. Και οι δυο με γνωστές επαφές και σχέσεις στο Ισραήλ, με δηλώσεις μετανοίας στην πλάτη τους να αποτελούν και τα παράσημα τους μπροστά στο μπαλκόνι που εδρεύει η  Σιωνιστική κυβέρνηση ενώ έχουν  όρεξη να αποτελειώσουν το έργο που δεν είναι άλλο από το μοίρασμα της Ελλάδος σε πολυεθνικές και την τελική παραχώρηση της χώρας στις Σιωνιστικές επιλογές και στους σχεδιασμούς της IDF.

Κανείς δεν αντιδρά εμπράκτως στην δημιουργία νέας έδρας εβραϊκών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, την προβολή ενός φεστιβάλ ταινιών από την Ελλάδα και το Ισραήλ στην ίδια πόλη την ίδια στιγμή που λιμοκτονούν οι Παλαιστίνιοι στην Γάζα, την μετατροπή των ελληνικών βάσεων σε καταφύγια και περιοχές εκπαίδευσης των Ισραηλινών πολεμικών αεροσκαφών. Και πώς να το κάνουν άλλωστε οι 300 της Βουλής όταν στην πλειοψηφία τους έχουν αποδεχτεί την λογική  ότι «το Ισραήλ είναι σύμμαχος μας» ή σκύβουν το κεφάλι απέναντι στα παραμύθια του τρόμου τύπου «Άουσβιτς» και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την Άννα Φρανκ την στιγμή που χιλιάδες Ελληνίδες δεν έχουν χρήματα για να αγοράσουν 2 καρβέλια ψωμί.

Ουκρανία 2014 ... ενάντια σε Εβραίους και Μασόνους

Όμως ο καρκίνος που ονομάζεται Ισραήλ δεν ξεκινάει από την οικογένεια Μητσοτάκη ή την παρουσία του Κοέν και του εγγονού Φριζή στην σύγχρονη Ελλάδα. Είναι βαθιά ριζωμένος στις δομές και στις εκφράσεις του Ελληνισμού και θα τον βρει κανείς είτε με την μορφή του Εφιάλτη στις Θερμοπύλες είτε με την μορφή του εμποράκου και του εισβολέα που καταδυνάστευσε τον λαό μας στο πέρασμα των αιώνων. 


Απέναντι στο κτήνος του Σιωνισμού όμως υπάρχουν φλόγες αντίστασης που παραμερίζουν το σκότος και δείχνουν τον δρόμο για αντίσταση! Πέρα από τις κοσμοθεωρίες του Φασισμού και του Εθνικοσοσιαλισμού που προσπάθησαν και προσπαθούν να αποτινάξουν τις αλυσίδες του Ταλμουδισμού κοινωνίες που δέχτηκαν την μεταπολεμική τάξη συνειδητοποίησαν πολύ γρήγορα ότι αυτός που επωφελήθηκε από την παγκόσμια σύρραξη δεν ήταν η ειρήνη αλλά το Ισραήλ και οι σύμμαχοι του. Έτσι λοιπόν προς φρίκη των οπαδών της "νέας αριστεράς" και της μασονικής δεξιάς σε όλη την Ευρώπη ανάμεσα σε ανθρώπους με διαφορετική καταγωγή κουλτούρα και πολιτικό υπόβαθρο ο Αντισιωνισμός είναι κοινό γνώρισμα και το μίσος για το Ισραήλ στοιχείο της ταυτότητας τους.

Στην γη του Genghis Khan ...

Όσο μισεί  ο μιγάς Dieudonne M'bala M'bala το κατασκεύασμα Ισραήλ και τον Σιωνισμό το ίδιο τον μισεί και ο Skinhead Γάλλος πιτσιρικάς που «αράζει» γύρω από τον πύργο του Άιφελ,  όσο μίσος νιώθει ο μαχητής μέλος του εθνικοαριστερού PFLP - GC στην Παλαιστίνη για το Ισραήλ το ίδιο νιώθει και ο Άραβας μουσουλμάνος του Εθνικιστικού Baath στη Συρία, όσο μίσος νιώθει ο Αιγύπτιος διαδηλωτής της πλατείας Ταχρίρ για τον Σιωνισμό το ίδιο συναίσθημα έχει ο Μογγγόλος Εθνικιστής που μαζί με τα λάβαρα της Πατρίδας του τοποθετεί δίπλα ακριβώς τα μελανοπόρφυρα λάβαρα και τα κάδρα με τα πρόσωπα που αντιστάθηκαν στο παγκόσμιο κτήνος. Έτσι λοιπόν το ίδιο συναίσθημα έχει ο κάθε «Καρυπίδης» της αριστεράς με τον κάθε έναν στρατευμένο Εθνικιστή / Εθνικοσοσιαλιστή που είναι επώνυμος ή ανώνυμος.

PFLP - GC: η Εθνικιστική Αριστερά της Παλαιστίνης ...

Και οι 2 δεν ξεχνούν ότι η διαμάχη κρατάει χιλιάδες χρόνια ανάμεσα στον Ιουδαϊσμό και τον Ελληνισμό και μέσα σε αυτή την σκέψη ζυμώνεται καθημερινά και ενδυναμώνει η φωνή που παραμένει αναλλοίωτη στους αιώνες: «Πόλεμο στον πόλεμο των Σιωνιστών!»