Όταν η δεξιά της Σιών ραπίζει την ακροδεξιά του Κυρίου …

του Wood Brother

Οι κλωτσιές και οι σφαλιάρες του υιού Μπαλτάκου σε βουλευτές της «Χρυσής Αυγής» … είναι το κερασάκι στην κοινοβουλευτική τούρτα της σύγχρονης ελληνικής δημοκρατίας. Πέρα από το γεγονός ότι καταδεικνύει για πολλοστή φορά την ανυπαρξία μέτρων ασφαλείας στους κύκλους της «Χρυσής Αυγής» και μάλιστα σε έναν χώρο που βρωμάει η δυσωδία του κοινοβουλευτισμού - τους φυλάνε επιπλέον 350 ένστολοι πραιτοριανοί - κυρίως φέρνει στο προσκήνιο το νέο επεισόδιο μεταξύ δεξιάς και ακροδεξιάς.

Η δεύτερη αφού δεν κατάφερε να «ευλογηθεί» από τους ρασοφόρους κοιλαράδες όπως περίμενε και να δρέψει καρπούς από τα χειροφιλήματα με την Μπακογιάννη ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι η δεξιά δεν έχει να χάσει στο ελάχιστο αν προφυλακίσει ολόκληρη την κοινοβουλευτική ομάδα του Μιχαλολιάκου αφού έτσι θα πάρει τα εύσημα από τα σιωνιστικά γεράκια. Όμως εκεί που η ανικανότητα της ηγεσίας δημιουργεί απορίες για την κατάσταση στα εσωτερικά τους έρχεται ο εκ Ρωσίας άγγελος Κυρίου (Πούτιν) να τους ξυπνήσει από τον λήθαργο με γνώμονα την μελλοντική γεωπολιτική παρουσία να σώσει την κατάσταση σε μια επίδειξη πολιτικής τακτικής και με την Ελλάδα να θυμίζει διαχρονικά την εποχή λίγο μετά την επίσημη διακήρυξη ανεξαρτησίας της χώρας.

Την ώρα που στο κοινοβούλιο ωρύονται υπάρχουν τα κόμματα και οι κομματάρχες, οι αρχηγοί και οι υπαρχηγοί, οι επερωτήσεις και οι απαντήσεις. Αλλά την ίδια στιγμή οι μισθοί είναι στα χαμηλότερα επίπεδα, η ανεργία σε ύψος ρεκόρ, οι αυτοκτονίες έχουν φτάσει τις 10.000 και η κοινωνική ανέχεια βαράει κόκκινο. Η οικονομική εξαθλίωση είναι δείγμα «πολιτισμού» της αστικής δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας που πρώτα εισήγαγε με τις ευλογίες των Βρυξελλών -και τα ανοιχτά σύνορα του Σαμαρά το ‘91- χιλιάδες λαθρομετανάστες με τα ποινικά μητρώα τους να γεμίζουν πολλές σελίδες ενώ παράλληλα από την άλλη διαθέτει χιλιάδες «ανθρωποφύλακες» με εξειδικευμένες γνώσεις στα βασανιστήρια … ενώ προσλαμβάνει τις επόμενες ημέρες ακόμη περισσότερους.

Δολοφόνοι ξένοι κάνουν τα πάντα για τα λεφτά και βάζουν τζάμια στο λαιμό γυναικών για λίγα ευρώ ενώ την επόμενη ημέρα γίνονται ινδάλματα στα μάτια της «αντιφασιστικής» πλευράς και δολοφόνοι «ανθρωποφύλακες» που στο όνομα της δικαιοσύνης τάχα - όλα αυτά σε ένα κράτος αδίκου με Καραμανλική κατασταλτική παράδοση και σφραγίδα ... - ενεργούν με το δικό τους δίκαιο γιατί έπεσε νεκρός ένας από την κολεγιά τους σε μια τρύπα φιδιών που οι ίδιοι φρόντισαν να κρατούν μακριά από τα μάτια του λαού. Αδιαφορούν κάποιοι αν οι ίδιοι οι «καλοί» δεσμοφύλακες παζαρεύουν χρόνια τώρα πρέζες προστασίες και «σωφρονισμούς» με θύματα ανθρώπους που βρέθηκαν πίσω από τα κάγκελα ενός καθεστώτος που φυλακίζει τον απλό λαό αν χρωστάει 1.000 ευρώ αλλά αφήνει ελεύθερο τον αστό αν κατέχει στις τσέπες του 100.000 ευρώ.

Και αυτοί με την σειρά τους λοιπόν οι δεσμοφύλακες θα γίνουν ήρωες … για την ακροδεξιά αντιφασιστική πελατεία που έχει ταυτίσει το εθνόσημο στην στολή με τον πατριωτισμό και τον εθνικισμό. Αδιαφορούν φυσικά οι τελευταίοι αν τα ίδια πρόσωπα στις φυλακές φέρθηκαν ή φέρονται με τον χειρότερο τρόπο σε Συναγωνιστές μας που βρέθηκαν στην φυλακή για πολιτικά και όχι μόνο θέματα. Μια πολιτεία γραικύλων που καμιά σχέση δεν έχει με την Πολιτεία του Πλάτωνος αλλά θυμίζει αποικία μιας υπερδύναμης σε εποχές με φυτείες βάμβακος και δούλων που τον λαιμό τους κοσμούν βαριές αλυσίδες και τα αφεντικά κρατούν σήμερα όχι όπλα αλλά τα κόκκινα δάνεια τραπεζών.

Έτσι λοιπόν την στιγμή που το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο είναι γεγονός ο Κασιδιάρης ξυπνάει ξαφνικά από τον πολιτικό ύπνο του κόμματος του - μάλλον για πρόσκαιρο κώμα πρόκειται - και ενεργοποιεί έναν μηχανισμό άμυνας με στόχο και σκοπό να σώσει από τον εγκλεισμό τους υπόλοιπους βουλευτές, πλην ενός που διαθέτει πλάτες σε ξένη υπερδύναμη και δεν έχει να φοβηθεί το παραμικρό. Σωστή κίνηση και σε σωστό χρονικό σημείο. Το τελευταίο που θα θέλαμε να δούμε είναι μια «Χρυσή Αυγή» στην φυλακή αφού αυτός ο εγκλεισμός θα ήταν ένα νομικό προηγούμενο για την ποινικοποίηση φυλετικών οργανώσεων, απόψεων, βιβλίων και συμβόλων. Οι μόνοι που μπορούν να κρίνουν στο μέλλον την «Χρυσή Αυγή» και την ηγεσία της είναι τα πρώην και νυν μέλη της και σε καμιά περίπτωση το αστικό καθεστώς και η δεξιά του Σαμαρά. 


Άλλωστε για τους Αυτόνομους Εθνικιστές/Εθνικοσοσιαλιστές η «Χρυσή Αυγή» άλλαξε πορεία προς όφελος της ακροδεξιάς γραμμής διέγραψε κάθε ιστορική πολιτική παράδοση και πρόδωσε τις προσδοκίες χιλιάδων προς όφελος της κομματικής κλίκας. Σήμερα πληρώνει τις επιλογές της με δεκάδες προφυλακισμένους και άλλες απώλειες όπως τους 2 νεκρούς στο Ηράκλειο Αττικής. Αυτό το γεγονός όμως και η διαχρονική αντιπαράθεση μας με τα πρόσωπα αυτά που σήμερα φοράνε γραβάτες και δηλώνουν βουλευτές δεν μας κάνει απαραίτητα να φοράμε παρωπίδες και να μην μπορούμε να δούμε το αυτονόητο, ότι σήμερα η νίκη του Σαμαρά θα είναι ήττα για τις δυνάμεις εκείνες που αντιπαλεύουν την οικονομική πολιτική και πολιτιστική κατοχή της χώρας άσχετα με το γεγονός αν έχουν κάποιο στόχο οι Χρυσαυγίτες και θέλουν να παλέψουν για μια άλλη Ελλάδα.

Είναι όμως ικανή η «Χρυσή Αυγή» να αντιπαρατεθεί με το φιλοσιωνιστικό αντιφασιστικό δεξιό επιτελείο του Σαμαρά το οποίο γνωρίζει τις αδυναμίες του Μιχαλολιάκου; Να σημειωθεί ότι όλοι όσοι συμβουλεύουν τον Σαμαρά πλην ενός είναι δεξιοί καραμανλικοί φιλελεύθεροι αντικομμουνιστές και γνωρίζουν την αχίλλειο πτέρνα των «ηγετών» του Εθνικισμού. Μετά από αυτή την εξέλιξη με τον Μπαλτάκο λειτουργεί το βίντεο αυτό ως μια πολιτική τραχειοτομή προς σωτηρία του κόμματος το οποίο περνάει κρίση αξιών. Υπάρχουν εκείνες οι ζωογόνες δυνάμεις που θα αλλάξουν τα μυαλά και την τακτική του κόμματος του Κασιδιάρη; 

Πιστεύω ότι παρόλο την καίρια ενίσχυση από την πλευρά του Ρωσικού παράγοντος και την ξαφνική διάθεση για σύγκρουση με τον Σαμαρά η εδώ και 2 χρόνια η πλήρη ταύτιση προσώπων με το δημοκρατικό τόξο και τον αντιφασιστικό κοινοβουλευτικό τρόπο σκέψης έχει επιφέρει μια τεράστια εσωτερική σήψη με αναπόφευκτο αποτέλεσμα εκτός αν αντιδράσει η λαϊκή βάση και αντεπιτεθεί στην ηγεσία που τους οδήγησε όλους μαζί στον επικοινωνιακό και πολιτικό κατήφορο και κάποιους στα κελιά του Κορυδαλλού. Την στιγμή που περισσότεροι από 30 Χρυσαυγίτες έχουν οδηγηθεί στην φυλακή - πρόσφατα ο υπεύθυνος της Τ.Ο. Ιεράπετρας γεγονός που απέκρυψαν - και η ηγεσία του Μιχαλολιάκου αδιαφορεί (;) προκλητικά για τους περισσότερους εξ αυτών βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η μάχη με τον Μπαλτάκο είναι μια κίνηση με στοιχεία πανικού, ένα κόκκινο κουμπί για να σταματήσει το τραίνο προς τον γκρεμό με άμεσο στόχο την μη φυλάκιση της κομματικής ηγεσίας και μόνο!

Άλλωστε προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ενώ πρόσφατα νεαρός Εθνικιστής - που πλήρωσε τις μηχανορραφίες της αντιφασιστικής κλίκας και έπεσε θύμα μιας σειράς ψεμάτων εκ μέρους Πακιστανών και ακροαριστερών που τους σιγοντάρει συγκεκριμένο πρόσωπο - καταδικάστηκε σε 14 χρόνια χωρίς αναστολή για τις ζημιές σε ένα κουρείο την στιγμή που αλλοδαπός για διπλή ανθρωποκτονία καταδικάστηκε σε 15 (!) και όμως κανείς από το κόμμα του Κασιδιάρη δεν διαμαρτυρήθηκε για αυτό! Είναι ανίκανοι (;) να καταλάβουν λοιπόν … ότι κάθε καταδίκη ενός Εθνικιστή είναι άλλη μια νίκη της αστικής δημοκρατίας και ενισχύει τα επιχειρήματα της δεξιάς ; 

Έρχεται και πάλι μια δύναμη ευτυχώς για αυτούς - για τα δικά της συμφέροντα - εκτός Ελλάδος να τους δείξει πως πρέπει να πορευθούν αφού το κρατικό χρήμα οι φανφάρες και οι ιδεολογικές παλινωδίες τους κατέστησαν τα τελευταία χρόνια «ζόμπι» της πολιτικής σκηνής τυφλούς από έπαρση δέκτες πολλαπλών χτυπημάτων της τακτικής του Σαμαρά ενός ανθρώπου που υπηρετεί διαχρονικά το Σιωνιστικό κεφάλαιο και τρέχει στο αίμα του η κληρονομιά του Ισραηλινού παράγοντα. Θα καταφέρουν λοιπόν να συνέλθουν και να καταλάβουν ότι η γεωπολιτική σκακιέρα έχει ανάγκη από παίχτες με ποιότητα ή θα συνεχίσουν να πορεύονται στην έρημο της αυταρέσκειας με πυξίδα το πρόσκαιρο πολιτικό όφελος; Σίγουρα δεν μπορούν να δοθούν απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα άμεσα και με σιγουριά. 


Αν νομίζουν κάποιοι ότι τα όμορφα χαμόγελα από τις γυναίκες που πλαισιώνουν τα ψηφοδέλτια της Δεληγιάννη και εμφανίζονται σήμερα να δηλώνουν antifa … στα εξώφυλλα του κυπατζίδικου «Στόχου» ή οι ατάκες του Γούδη που σε ένα δείγμα ύψιστης δημοκρατικής αφοσίωσης δήλωσε πρόσφατα ότι «ο εθνικισμός είναι δημοκρατικός ειδάλλως δεν είναι εθνικισμός» είναι βαθιά νυχτωμένοι. Ο δημοκρατικός δήμιος είναι εδώ διαθέτει διπλό πέλεκυ (καταστολή και «δικαιοσύνη») και αποφασισμένος να πάρει λαιμούς στον διάβα του χωρίς αναστολές και συναισθηματισμούς. 


Αν δεν χαλυβδωθεί αυτός που θέλει να αντισταθεί με μια ιδεολογική πανοπλία και στήριγμα του την αλληλεγγύη τους φοιτητές εργάτες και αγρότες στο αγώνα για μια Ελεύθερη Ελλάδα σε μια Μεγάλη Ευρώπη τότε θα συνεχίσει να σέρνει στο λαιμό του τα βαριά κουφάρια του κάθε Αλεξόπουλου και του κάθε Μπούκουρα, θα συνεχίσει να είναι το θύμα στο στόχαστρο του καθεστώτος και στους γύπες της δημοσιογραφίας και δεν θα μπορεί να τον σώσει κανένας «Μόσκοβος» και καμιά «Αγία Ρωσία». 

Ο χρόνος Συναγωνιστές θα δείξει ποιοι έχουν δίκιο και ποιοι άδικο …