Εμείς είμαστε η σπορά των ηττημένων του 1945: Τολμώντας ως τα αφανή όρια

του Baldur

Το ψέμα και η πλάνη είναι συνώνυμα της ντόπιας «εθνικοφροσύνης» που στέκεται άτολμη και ανίκανη, μια άβουλη μάζα απέναντι στις προκλήσεις των καιρών. Μιας πλέμπας που πίσω από τα κουστούμια και τα κοινοβουλευτικά έδρανα πασχίζει να κρύψει τα ξύγκια της καλοπέρασης κάτω από τα πουκάμισα Lewis και τα σημάδια στα χέρια από το μελάνι της δήλωσης. Εδώ και χρόνια παίρνει μαζί της στην άβυσσο της λήθης ψυχές και σώματα που πίστεψαν στο δηλητήριο της αντιφασιστικής ακροδεξιάς, και έγιναν όλοι μαζί λογάδες και αγγελιοφόροι του ψεύδους. Θέλει χρόνο και κόπο για να αποκρούσεις την λόγχη της παραπληροφόρησης η οποία ψάχνει να σε «κεντήσει» με μαεστρία στα πλευρά.

Ασπίδα σε αυτή την επέλαση της πλάνης δεν είναι άλλη παρά η Εθνικοεπαναστατική Αυτονομία που στέκει εκεί ανάμεσα στην έρημο της κατήφειας και της υποταγής ένας μικρός τόπος για ανασυγκρότηση και επανεκκίνηση. Μια διαχρονική αξία και στάση ζωής ουσιαστική που αποκρούει τον σεκταρισμό και την διχόνοια, αρρώστιες που συνεχίζουν να έρπουν δυστυχώς ακόμη και έξω από τα κομματικά ψυχιατρεία και βρίσκουν καταφύγιο σε φετιχιστές ταγούς και προβληματικούς εμποράκηδες.

Σε έναν αγώνα που δείχνει χαμένος (;) οφείλεις να πάρεις μέρος αφού όπως έγραψαν κάποιοι «τρελοί» κάποτε «τα τείχη έπεσαν οι καρδιές μας όμως όχι». ΕΣΥ λοιπόν πρέπει να διαλέξεις τον τρόπο αντίστασης και όχι οι τυχάρπαστοι για λογαριασμό σου. Το οφείλεις στους Αγέννητους και τους Νεκρούς. Σε αυτούς που έφυγαν και ήρθαν. Σε εκείνους τους νέους που έπεσαν στις στέπες της Ασίας και κάηκαν στα ερείπια του Βερολίνου. Σε αυτούς που ένα παγωμένο πρωινό του Οκτώβρη άφησαν την Πατρίδα και πήραν το τρένο για τα Ανατολικά ώστε να νιώσουν αλλού την πνοή της Ευρώπης και να αποφύγουν να ρίξουν την ματιά τους στους ανατολίτες επιδρομείς του Λονδίνου. Σε αυτούς που εκείνο το Μαύρο Σύμβολο της Αχίλλειας υπερηφάνειας και της Μακεδονικής γραμμής αίματος φαντάζει σαν άστρο και Οδηγός στο Σκοτάδι της πλουτοκρατικής δημοκρατίας. Η μόνη ατραπός, το μόνο μονοπάτι για να περάσεις απέναντι και να αποφύγεις με το ελάχιστο κόστος τα συντρίμμια της Βαβέλ τα οποία στέκουν 70 χρόνια μετά απειλητικά πάνω από τα κεφάλια της ανθρωπότητας. Αυτονομία είναι να πάρεις την τύχη στα χέρια σου και να ετοιμαστείς για την Τελική Μάχη που έρχεται.

Εμείς είμαστε η σπορά των ηττημένων του 1945, και όχι οι ευτραφείς παλιάτσοι που φλυαρούν σε τέσσερις τοίχους, που στοιχίζονται στα περιστύλια της βουλής με ένα σαρδόνιο χαμόγελο να τους συντροφεύει μπροστά στο φακό των δημοσιοκάφρων, ενώ πουλάνε κομματικούς φανφαρονισμούς με το κιλό.

Εσείς είστε η σπορά των ηττημένων του 1945, όλοι εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές και ξέρετε ότι το δίκιο είναι με το μέρος μας, και ξέρετε ακόμη καλύτερα ότι δεν έχουμε να απολογηθούμε για τίποτα και σε κανέναν, ποτέ και πουθενά!

Αυτοί είναι η Σπορά των Ηττημένων του 1945: ο φοιτητής και η φοιτήτρια που το βράδυ διαβάζει και το πρωί εργάζεται με το φως να αντανακλά στον Κέλτικο που έχει κρεμάσει ψηλά στο δωμάτιο, ο εργάτης και ο αγρότης με τα σημάδια του μόχθου στα χέρια αλλά και την άδεια τσέπη, ο άνεργος που σκέφτεται πως θα τα βγάλει πέρα σήμερα αλλά βρίσκει τις απαντήσεις στον Έβολα και στον Σελίν, ο οικογενειάρχης που μισεί την δημοκρατική σήψη και δρα κάθε μέρα πέρα από τα όρια της νομιμότητας αφού έχει να θρέψει στόματα, ο πιτσιρικάς σκίνχεντ που δεν φοβάται να φτύσει την αστική σήψη και να προκαλέσει πανικό. 

Μπροστά στην ολομέτωπη επίθεση του καθεστώτος δεν έχεις παρά να παραμείνεις Πιστός στην Ιδέα και Πολιτικός Στρατιώτης όποιες και αν είναι οι εξελίξεις. Γνωρίζεις πλέον πολύ καλά και ποιοι έπαιξαν θέατρο εις βάρος σου και ποιοι στάθηκαν δίπλα ως Συναγωνιστές και Συμμαχητές. Οι αυταπάτες έχουν πια τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια και είναι στο χέρι σου αν θα συνεχίσεις να προσφέρεις ή απλά θα γκρινιάξεις για μια ακόμη φορά. Υπάρχει και η επιλογή να συνεχίσεις να ανέχεσαι τις καινούργιες μαριονέττες του συστήματος που έρχονται - συντόμως - θα αντικαταστήσουν τις παλιές και «φθαρμένες» επιλογές. Μπροστά σου θα παρουσιαστούν ως νέοι και μοντέρνοι, γιατί όχι και «ακραίοι» κάποιες φορές, ως «τσαμπουκάδες» και έτοιμοι να κερδίσουν νέα ποσοστά και να πλύνουν τις αμαρτίες τους για μια ακόμη φορά στο αίμα των Συντρόφων μας όπως έπραξαν πολλές φορές στο παρελθόν. 

Αγνόησε τους πριν να είναι αργά, πολέμησε τους διότι δεν είναι απλά ρουφιάνοι αλλά και ριψάσπιδες που έπεσαν σαν κοράκια στις ελπίδες των Ελλήνων, ροκάνισαν το κρατικό χρήμα, κλείνοντας με ταχυδακτυλουργικό τρόπο τα στόματα και την σκέψη, όμοιοι με τους μπολσεβίκους σε όλα, τόσο αχόρταγα που ακόμη και ο παχύσαρκος Πάγκαλος θα φοβόταν αν τους έβλεπε να παραγγέλνουν με μιας ολόκληρο τον κατάλογο στο εστιατόριο του ναού της δημοκρατίας!

Ύψωσε το Λάβαρο της Ψυχής σου γιατί εσύ είσαι η Σπορά εκείνων που αγνόησαν τους τοίχους εκτελέσεων και τις αγχόνες, τον εξευτελισμό και τις εξορίες στην Σιβηρία, την απομόνωση και τον κατατρεγμό. Εσύ - και όχι οι κρατικοδίαιτοι κοινοβουλευτικοί θίασοι - έχεις στα χέρια σου την Σημαία της Επανάστασης να φωτίζει τα Μάτια και τον Νου σου, ενώ δεν κρύβεις ότι κάθε Δωρικός Χαιρετισμός είναι και μια ακόμη μαχαιριά στην αδυσώπητη «μόρα» του κοινοβουλευτισμού. Αν αφουγκραστείς το κοχύλι και το μυστικό που κρύβει μέσα του μπροστά σου το πεπρωμένο που σε καλεί να υπερασπιστείς μόνος και μετά πολλών, τις Αξίες εκείνες που παραμένουν αστείρευτη λάβα στις Ψυχές μας και Λόγχη στον Οφθαλμό της εξουσίας.

Πάψε λοιπόν να αναρωτιέσαι το πώς και το γιατί, προχώρα σε αυτό που νομίζεις πια σωστό, και ατένισε κάθε πρωί την Χαμογελαστή Νεκροκεφαλή που σου γνέφει να πράξεις το αυτονόητο για τους Ομοίους και την Ράτσα που 70 χρόνια μετά όχι μόνο δεν έχασε αλλά δείχνει να αρπάζει και πάλι την πρόκληση για αντίσταση και ηρωισμό. Και αν στην χώρα αυτή τα πάντα σου φαίνονται χαμένα να θυμάσαι ότι μια Σπίθα αρκεί για να αρπάξουν τα πάντα Φωτιά, και μόνο μέσα από αυτή θα Αναγεννηθούμε ως Έλληνες και Εθνικοσοσιαλιστές!