Το Κιλελέρ σύμβολο Εθνικοκοινωνικής Απελευθερώσεως.

Τό Κιλελέρ ήταν καί παρέμεινε ένα σύμβολο ένα πολυεδρικό σύμβολο πού χάραξε την Ιστορία της Χώρας μας έντονα. Δέν εντάσσεται στά πολεμικά μεγάλα γεγονότα πού καθόρισαν τά σύνορα της άλλά ασφαλώς στά γεγο­νότα πού καθώρισαν οικονομικές καί κοινωνικές διεργασίες καί εξελίξεις. Οι ρίζες του είναι πολύ βαθιές ίσως ακό­μα έχουν τό ίδιο βάθος μέ τις ρίζες της κακοδαιμονίας της υπόλοιπης Ελλά­δας αλλά φέρνει ένα μοναδικό μήνυμα γιά τούς εθνικιστές πού κατ έπανάληψι τό έχουν εντοπίσει καί προβάλει σάν βασικό συντελεστή της μιζέριας μας. Την νοοτροπία καί τό ήθος πού  έχουν πάντοτε οι εκπρόσωποι τού κόμ­ματος τών πολιτικών κομμάτων ΟΙ ΠΟ­ΛΙΤΙΚΟΙ.

ΤΑ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΑ

Ή προσάρτησις της Θεσσαλίας έγι­νε ώς γνωστόν κατά ιδιάζοντα μή στρατιωτικό τρόπο τό 1881. Ή Ελληνι­κή κυβέρνησις ανεγνώρισε τίς μεγά­λες ιδιοκτησίες Τουρκικής προελεύ­σεως βάσει τής συνθήκης τής Κωνστα­ντινουπόλεως 1818 (άρθρα 3-6). Τό 1896 οί καλλιεργηθεϊσαι εκτά­σεις ανήρχοντο σέ 1.029.428 στρέμμα­τα καί 500.000 άγροαναπαυτικές εκτά­σεις. Τό 1900 τά στρέμματα ήσαν 1.531.700 καί όί οικογένειες πού ζού­σαν άπό αυτά γύρω στίς 24.000 έξών 12.000 κολήγοι (εργάτες γής) πού ήργάζοντο σέ 280 τσιφλίκια. Οι συνθήκες εργασίας ήταν οικτρές σχεδόν παρό­μοιες μέ τίς τού Αμερικανικού Νότου έπί τών νέγρων.

Οι Πολιτικοί δέν παρέλειψαν νά πα­ράσχουν ψήφο στους κολήγους νά τούς χρυσώσουν δηλ. τό χάπι ότι συμ­μετέχουν στά κοινά, άλλά κάθε φορά τούς ένθυμοΰντο παραμονές εκλογών καί αμέσως τήν έπαύριο τούς λησμο­νούσαν διαιωνίζοντας τήν κατάστασι υπέρ τών τσιφλικάδων. Τό 1896 ό Δε­ληγιάννης είχε κάνει κάτι προσπάθειες για αναγκαστική άπαλλωτρίωσι τού 1/8 τών τσιφλικών άλλά τό κατεψήφισαν ακόμη καί οί βουλευτές του τό νομο­σχέδιο!!!

Ή έπανάστασις τού 1909 αστική στή βάσι της δέν έλυσε το πρόβλημα, έδωσε τόν Βενιζέλο βέβαια, άλλά έν τέλει αμέλησε εντελώς τούς κολήγους τής Θεσσαλίας. Γύρω στά 1900 ό Μαρίνος Άντύπας θερμός θιασώτης τών απαλλοτριώ­σεων γυρίζει τά χωριά τής Θεσσαλίας ξεσηκώνοντας τούς αγρότες εναντίον τών εκμεταλλευτών της. Τό παράδειγ­μα του ακολουθούν άλλοι καί μέχρι τό 1910 δημιουργούνται στά Φάρσαλα, Τρίκαλα, · Καρδίτσα, Βόλο αγροτικοί σύλλογοι όπου οί κολήγοι συσπειρώ­νονται καί όργανώνωνται.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΦΟΥΝΤΩΝΕΙ

Οι προσπάθειες τού Μαρίνου 'Αντύπα γιά τήν άπαλλωτρίωσι αμέσως δη­μιουργεί τό φόβο στους τσιφλικάδες πού συνομωτοΰν καί μισθώνουν εγκα­θέτους γιά νά τόν δολοφονήσουν. Τέ­λος στίς 9.3.1907 στον Πύργετο Λαρί­σης ό Μαρίνος Άντύπας δολοφο­νείται. Στά 1908-1910. Ή άγροτιά βράζει, στάσεις εργασίας, απεργίες διαμαρτυ­ρίες έπί μεμονωμένης βάσεως είναι ένα καθημερινό φαινόμενο. Ή συμπε­ριφορά τών τσιφλικάδων άπό τήν άλλη πού έχουν δικαίωμα ακόμη καί στίς γυναίκες τών κολήγων ρίχνει λάδι στή φωτιά. Στίς 27.2.1910 γίνεται μά από­λυτη επιτυχία τό πρώτο συλλαλητήριο στά Τρίκαλα καί τήν 1.3.1910 100 αγρό­τες άπό τά Όρφανά επιτίθενται στόν Λαρισαϊκό καί απειλούν νά ξηλώσουν τίς γραμμές άν δέν γίνουν οί άπαλλωτριώσεις. Ή στάση τών άρχων έχει εξαγριώσει τούς κολήγους πού ετοι­μάζουν μεγαλύτερες διαδηλώσεις.

Η ΕΞΕΓΕΡΣΙΣ

Στίς 6.3.1910 στό Γκερζή καμμιά 300 αγρότες επιχειρούν νά σταματήσουν τήν αμαξοστοιχία Βόλου-Λαρίσης άλ­λά ό μηχανοδηγός δέν κάνει στάσι στό σταθμό καί έτσι εξαγριωμένοι οί αγρό­τες λιθοβολούν ανεπιτυχώς τον συρμό. Στό σταθμό Κιλελέρ (ή σημερινή Κυψέλη) προτελευταίο σταθμό πρός τή Λάρισα 500 αγρότες έπιτίθεντο στό τρένο. Ό στρατός στήν προσπάθεια νά άναχαιτήση τούς χωρικούς σκοτώνει 6 έξ αυτών καί τραυματίζει 15. Προλαβαίνουν 100 άπό αυτούς νά μπουν στό τρένο γιά τή Λάρισα παίρ­νοντας καί μερικούς άπό τό Μπουλάρ. Αμέσως ό μέραρχος Ψαρροδήμος θέτει τήν πόλι τής Λαρίσης σέ κατά­στασι ανάγκης. Ή αστυνομία ενισχύε­ται μέ 300 χωροφύλακες πολλούς μπράβους καί χαφιέδες τών τσιφλι­κάδων. 

Λίγο πρίν τόν σιδηροδρομικό σταθ­μό μιά έφιππος περιπολία εμποδίζει αγρότες άπό τό Νεμπεγλέρ νά μπουν στήν πόλι. Αρχίζουν οί συγκρούσεις οί Ιππείς μέ επέλαση σκοτώνουν 2 άτομα. Αυτό μαθαίνεται καί άπό τούς άλλους  χωρικούς καί ή σύρραξις γενικεύεται. Διατάσσεται πύρ καί οί συμπλοκές διαρκούν 20 λεπτά. Γίνονται πάμπολες συλλήψεις. Μετά πάροδο ώρας ό Νο­μάρχης Αργυρόπουλος κάλεσε επι­τροπή χωρικών καί τόν αντιπρόσωπο τοϋ Κοινοϋ τών Θεσσαλών κ. Σχινά καί ζήτησε νά καθησυχάσουν τούς χωρι­κούς. Μετά κοπιώδεις προσπάθειες οί χω­ρικοί κατευνασμένοι κυρίως άπό τόν Δικηγόρο Νουσιά μέ ζητωκραυγές Ζή­τω τό "Εθνος, Ζήτω ή "Ελλάς επιστρέ­φουν σπίτια τους.

Τό μήνυμα  τής έξεγέρσεως είναι βαθειά ανθρώπινο άλλά κυριώτερα εθνικό.

Ή άγροτιά, οί κολήγοι πού ξεσηκώ­θηκαν είναι ή συνέχεια τοϋ έθνους μέσα άπό τήν Τουρκοκρατία, αυτό έξ άλλου έδειξε καί ό αγώνας τους καί τά συνθήματα τους. Οί πολιτικοί ώς συνή­θως προσπάθησαν νά συντηρήσουν καταστάσεις καί κατεστημένα. Τά πο­λιτικά κόμματα εξώθησαν μέ τίς κατ' επανάληψιν υπαναχωρήσεις τους καί εμπαιγμούς τους στή δημιουργία τοϋ Κιλελέρ. Το τσιφλικο-καθεστώς ήταν τό καθεστώς ύπό τουρκοκρατία. Ή ένωσις τής Θεσσαλίας μέ τήν Ελλάδα έπρεπε νά τροποποιήσει θεσμούς αντεθνικούς ή αλλοεθνείς. Έδώ ή αδιαφορία καί τά συμφέροντα έδωσαν τά παραπάνω φαινόμενα πού είναι τό­σο συχνά σήμερα. Τό Κιλελέρ είναι εναντίον τής εθνικής καταπιέ­σεως καί τής κοινωνικής απελευθερώ­σεως άπό τούς συνοδοιπόρους τών διεθνιστικών δυνάμεων.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εθνικιστική εφημερίδα "ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ" τον Απρίλιο του 1985. 

πηγή