Αρνούμενοι να υποταχθούμε στις μαριονέτες της αντιφασιστικής ακροδεξιάς.

του Αλεξόπουλου Στέλιου

Με τις μαριονέτες της αντιφασιστικής ακροδεξιάς και της δεξιάς δεν μπορεί να υπάρξει κανένας διάλογος. Καμιά υποχώρηση και καμιά διάθεση για διαπραγματεύσεις. Διαχρονικά βρέθηκαν απέναντι μας και μας πολέμησαν μαζί με τους κομμουνιστές. Θυμίζω τα λόγια του Βέλγου Degrelle: "Προσοχή στην δεξιά. Για μένα, η δεξιά είναι πιο επικίνδυνη από την αριστερά. Η δεξιά, είναι ένας εχθρός που έχει το πρόσωπο του «φίλου». Είναι ένας αντίπαλος σε αυτά που πιστεύουμε. Είναι δειλοί, που συμμαχούν με τους πάντες, ακόμη και με τους Κομμουνιστές , προκειμένου να μας χτυπήσουν. Αυτοί θέλουν την εξουσία για να κλέβουν και να τρώνε. Εμείς, όταν εισήλθαμε με το REX στο κοινοβούλιο, μπήκαμε για να το διαλύσουμε. Όχι για να παίξουμε το κοινοβουλευτικό παιχνίδι".

Ενοχλήθηκαν σφόδρα λοιπόν οι antifa ακροδεξιοί με τα άρθρα του «Μαύρου Κρίνου» και απάντησαν. Προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Κάποιοι καλοπροαίρετοι συναγωνιστές που συμφωνούν μαζί μας μπροστά στην σύγκρουση με τους «πατριώτες» επιλέγουν να αλλάξουν τακτική και να δουν τα κοινά σημεία με τους σαλτιμπάγκους της δόλιας «εθνικοφροσύνης». Δεν υπάρχουν όμως κοινά σημεία με αυτούς θέλουν απλά να φάνε από τον κοινοβουλευτικό κορβανά. Είναι τα ίδια πρόσωπα σε διαφορετικό κομματικό μαντρί.

Οι δήθεν ιδεολογικοί «ακροβατισμοί» μαζί με ένα πασάλειμμα εννοιών και όρων είναι το σήμα κατατεθέν όλων των «πατριωτών» που θα ένιωθαν μεγάλη ευχαρίστηση αν το κράτος μας έβαζε πίσω από τα κάγκελα της καταστολής. Έχουν άποψη για τα πάντα και κρύβονται πίσω από τις γονυκλισίες στις εκκλησίες και την υποταγή στο κράτος. Το μειλίχιο ύφος τους εμφανίζεται όταν τους στριμώχνεις στην γωνία και καταρρίπτεις τα επιχειρήματα τους. Μιλάνε για ελευθερία και ιδεολογία ή για ελευθεροστομία και ελεύθερη σκέψη  και την ίδια στιγμή έχουν στους κόλπους τους ανθρώπους που ποτέ δεν πίστεψαν σε αυτές τις τακτικές.

Επειδή γνωρίζουν ότι είμαστε ικανοί να τραβήξουμε τις μάσκες τους και να αποκαλύψουμε το πραγματικό τους πρόσωπο εκνευρίζονται τόσο πολύ που ο κίνδυνος εμφράγματος είναι ορατός περισσότερο από ποτέ. Ο αντιφασίστας ακροδεξιός θα ενδυθεί κάθε προβιά που θα του είναι χρήσιμη για τον δόλιο σκοπό του. Άλλες φορές θα εμφανιστεί ως «αγνός πατριώτης» ή και «εθνικοδημοκράτης» πάντα όμως στο πίσω μέρος του μυαλού του θα έχει έναν στόχο. Να πλήξει τις Αντιδημοκρατικές Ιδέες. Είμαστε όμως εδώ για να υπερασπιστούμε τα ιδανικά μας.

Το τέρας της αστικής «εθνικοφροσύνης» είναι όμοιο με το τέρας της Λερναίας Ύδρας. Πολλά κεφάλια και μια θανατηφόρα αναπνοή. Δεν έχουμε παρά να την κόψουμε σε κομμάτια και να καυτηριάσουμε με φωτιά. Αυτή η φωτιά δεν είναι άλλη εκτός από την ιδεολογική μας συνέπεια. Είναι η πίστη σε αρχές και αξίες. Άγρυπνοι φρουροί μπροστά στην μεγάλη κληρονομιά που άφησαν σε εμάς όλοι αυτοί που πολέμησαν με όπλα την αστική δημοκρατία και τον ασιατικό μπολσεβικισμό. Στην πορεία προς την υπεράσπιση των «επάλξεων» δεν έχουμε μόνο να αντιμετωπίσουμε τους γνωστούς εχθρούς αλλά και τους «φίλους» που προσπαθούν να εμφανιστούν στο πολιτικό προσκήνιο σε γαλανόλευκο φόντο.

Δεν φοβόμαστε να δηλώσουμε Εχθροί του καθεστώτος και Αντιδημοκράτες. Δεν έχουμε καμιά διάθεση να απολογηθούμε ή να υπογράψουμε δηλώσεις μετανοίας. Θα έρθει η ώρα που θα λογαριαστούμε μια και καλή με τους «πατριώτες» της κακιάς ώρας. Τους χρωστάμε μια νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών από την ανάποδη.