γράφει ο Μιχάλης Τυρίμος
Ο
Τίμοθι Τζέημς Μακβέι συνιστά ίσως μία εκ των εμβληματικότερων φυσιογνωμιών της πρόσφατης
Ιστορίας, που με την δράση του σημάδεψε τα τελευταία ταραχώδη έτη της
περασμένης Χιλιετίας. Γνωστός στον κόσμο ως ο τρομοκράτης βομβιστής που
συγκλόνισε την διεθνή επικαιρότητα με την επίθεση εναντίον του κυβερνητικού
κτιρίου του FBI
στην Οκλαχόμα των Ηνωμένων Πολιτειών
τον Απρίλιο του 1995, ο Μακβέι αδιαμφισβήτητα κατέχει μία εξέχουσα θέση ανάμεσα
στους Ανθρώπους που επέλεξαν να κάνουν πράξη το ριζοσπαστικό δόγμα περί
επαναστατικής αντιεξουσιαστικότητας. Αυτό που ωστόσο είναι ομολογουμένως λιγότερο
γνωστό, τόσο στο ευρύ κοινό όσο και στους περισσότερο σκεπτόμενους πολιτικά,
είναι τα βαθύτερα κίνητρα και οι πραγματικές φιλοσοφικές και ιδεολογικές
καταβολές του Ευρωπαϊκής καταγωγής Αμερικάνου τρομοκράτη.
Αρχικά,
δίχως καμία αμφιβολία το κατεξοχήν αίτιο που παρακίνησε τον Μακβέι στις
τρομοκρατικές του ενέργειες ήταν η αντίληψη πως η διεφθαρμένη και απολυταρχική
μορφή της εξουσίας (που στα μάτια του ήταν ταυτόσημη με την κεντρική
ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Η.Π.Α.) αποτελούσε την χείριστη μορφή της εκφυλιστικής
παρακμής που σταδιακά κατέκλυε σύσσωμη την Ανθρωπότητα. H δε
προσωπική του Φιλοσοφία επικεντρωνόταν και υμνούσε διεξοδικά την ακατάλυτη Αξία
της Ελευθερίας, την οποία ο Μακβέι έβλεπε να απειλείται από τα αυταρχικά μέτρα
που εφάρμοζε σε πλήθος διαφορετικών ζητημάτων η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τα
οποία συνακόλουθα επέβαλε στηριζόμενη στην εξουσιαστική της ισχύ. Θεωρούσε δε
τον επιχειρούμενο περιορισμό των δικαιωμάτων οπλοκατοχής για τους πολίτες των
Η.Π.Α. ως ένα εκ των χαρακτηριστικότερων παραδειγμάτων της απόπειρας εκ μέρους
της κυβέρνησης για περαιτέρω έλεγχο και απειλή για την Ελευθερία.
Σημείο
καμπής, καθοριστικό γεγονός για την κοσμοθέαση του Μακβέι, η οποία είχε ήδη
διαμορφωθεί κατά τα νεότερά του χρόνια, αποτέλεσε, όπως άλλωστε επισήμανε και ο
ίδιος έπειτα από την τρομοκρατική του δραστηριοποίηση, η Πολιορκία του Waco στο Τέξας το 1993, όταν μια πολυπληθής
ομάδα πιστών μίας θρησκευτικής αίρεσης αντιστάθηκαν ένοπλα, για 51 ολόκληρες
ημέρες, εναντίον των συνασπισμένων δυνάμεων του FBI, της αστυνομίας του Τέξας και ακόμα
και του Αμερικανικού Στρατού. Το αποτέλεσμα ήταν, έπειτα από τον Ηρωικό Αγώνα
αντίστασης εναντίον των δυνάμεων της κρατικής καταστολής, να σκοτωθούν δεκάδες
πιστοί της αίρεσης, ανάμεσα τους έγκυες γυναίκες και παιδιά, αφότου το κτήριο που
είχαν μετατρέψει σε αμυντικό φρούριο τυλίχθηκε στις φλόγες, έπειτα από εσωτερική
αυτοπυρπόληση, ως ένδειξη ύστατης μαρτυρικής αυτοθυσίας.
Κίνητρο για την
κρατική κινητοποίηση σε βάρος της αίρεσης ήταν το ίδιο ζήτημα που τόσο
απασχολούσε τον Μακβέι, το οποίο και σχετιζόταν άμεσα με την υπόθεση της
νόμιμης οπλοκατοχής. Το κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός, σε συνδυασμό με μία σειρά
παρόμοιων συμβάντων τα προηγούμενα έτη που είχαν κοινή αιτία, κίνητρο και διακύβευμα,
την αυτόνομη αντίσταση μέχρις εσχάτων εναντίον της αυταρχικής και διεφθαρμένης
εξουσίας, αποτέλεσαν την κύρια πηγή έμπνευσης που θα αναζωπύρωνε το
επαναστατικό πνεύμα του Μακβέι και θα τον οδηγούσε τελικά στην πραγματοποίηση
των σχεδίων του.
Από
θεωρητικής απόψεως, ο Μακβέι πράγματι ήταν βαθύτατα καταρτισμένος, ενώ
συγχρόνως διέθετε αξιοπρόσεκτη πνευματική καλλιέργεια και ένα εξευγενισμένο
επίπεδο πολυπρισματικής παιδείας και μορφώσεως. Αξιοσημείωτο είναι δε πως κατά
την υλοποίηση της τρομοκρατικής του εποποιίας, φορούσε μπλούζα που πάνω της
είχε εγγεγραμμένα τα λόγια του δολοφόνου του Αβραάμ Λίνκολν, Sic semper tyrannis «έτσι πάντα στους
τυράννους» και από κάτω την διάσημη ρήση του Τόμας Τζέφερσον «το δέντρο της
Ελευθερίας πρέπει ανά καιρούς να αναζωογονείται από το Αίμα Πατριωτών αλλά και
τυράννων». Επιπροσθέτως, έφερε μαζί του έναν φάκελο που περιείχε, μεταξύ άλλων,
αντιεξουσιαστικής φύσεως προπαγανδιστικό υλικό, όπως αυτοκόλλητα με το σύνθημα
επίσης του Τζέφερσον «όταν η κυβέρνηση φοβάται τον Λαό, τότε υπάρχει Ελευθερία.
Όταν ο Λαός φοβάται την κυβέρνηση, υπάρχει τυραννία». Βαρυσήμαντο είναι δε πως
από κάτω ο Μακβέι είχε συμπληρώσει με δυσανάγνωστη γραφή: «Ίσως τώρα, θα
υπάρξει Ελευθερία!» και πιο δίπλα ανέφερε, πάλι χειρόγραφα, την άποψη του
Μεγάλου Βρετανού Διαφωτιστή Φιλοσόφου Τζον Λοκ, πως ένας άνθρωπος έχει το
δικαίωμα να αφαιρέσει την ζωή κάποιου που αφαιρεί την Ελευθερία του.
Η
Μάχη για την Ελευθερία λοιπόν ήταν ο θεμελιώδης πυλώνας και ο κεντρικότερος
άξονας της Φιλοσοφίας του Μακβέι, εκφάνσεις της οποίας αποτέλεσαν η
επαναστατικότητα, η ριζοσπαστικότητα και η αντιεξουσιαστικότητα που διέκριναν
τον ίδιο και τις πράξεις του. Αυτό είναι εν πολλοίς γνωστό, αλλά προκύπτει και ως
εύλογο συμπέρασμα όταν μελετήσει κανείς τις αντιλήψεις και την δράση του. Λίγοι
όμως γνωρίζουν την Ιδεολογική Πίστη που ενστερνιζόταν και υποστήριζε ο Μακβέι,
την οποία και ουδέποτε απαρνήθηκε ή αποκήρυξε, ακόμα και στις δυσκολότερες
στιγμές της ζωής του, ιδιαίτερα ύστερα από την αναμενόμενη καταδίκη του σε
θανάτωση, όντας ακόμα νέος.
Ο
Μακβέι πίστευε στον Λευκό Εθνικισμό, με ακραιφνείς ιδεολογικές προεκτάσεις στα
πεδία του Εθνικοσοσιαλισμού και του Φυλετισμού, με έντονα ταυτοχρόνως στοιχεία
αντικαπιταλιστικής, όσο και αντικομμουνιστικής, πολιτικής ρητορικής. Το πλήθος
των τεκμηρίων που αποδεικνύουν την παραπάνω πραγματικότητα είναι αληθινώς
αστείρευτο και ως εκ τούτου ειλικρινώς αδύνατο να αναπτυχθεί εν συντομία στην
συνολική του έκταση. Ενδεικτικά όμως αναφέρεται πως διέθετε ιδεολογικό υλικό
που στήριζε την Λευκή Δύναμη εναντίον των μαύρων της Αμερικής, κατείχε
αντικείμενα με φυλετική συνθηματολογία αποκτημένα από συγκεντρώσεις και
διαδηλώσεις της ΚΚΚ, καταδίκαζε τις Ηνωμένες Πολιτείες ως βάρβαρο σφαγέα για τα
εγκλήματα που διέπραξε σε βάρος της Ευρώπης (βομβαρδισμός της Δρέσδης κ.α.) και
είχε επανειλημμένως εκδηλώσει πρακτικές εκπηγάζουσες από την Βιοθεωρία των
φυλετικών διακρίσεων.
Ενδεικτικότερο όλων ωστόσο είναι πως ακόμα και λίγα λεπτά
πριν την τρομοκρατική επίθεση στην Οκλαχόμα, ο Μακβέι είχε μαζί του αποσπάσματα
από το πασίγνωστο Φυλετικό και αντιεξουσιαστικό έργο «Τα Ημερολόγια Τέρνερ»,
που είχε συγγράψει ο επιφανής Αμερικανός Εθνικοσοσιαλιστής Γουίλιαμ Λούθερ Πιρς
(Σ.Σ. δείτε εδώ, εδώ και εδώ σχετικά άρθρα για τον William Luther Pierce ενώ
τα ημερολόγια μπορείτε να τα προμηθευτείτε εδώ) υπό το ψευδώνυμο Άντριου
Μακντόναλντ το 1978.
Συμπερασματικά,
ο Τίμοθι Μακβέι πίστευε σε μία Φιλοσοφία μαχητικής υπεράσπισης της Ελευθερίας,
ενώ παράλληλα ο Ιδεολογικός του προσανατολισμός θεμελιωνόταν επί των Αρχών του
Φυλετισμού, έτσι όπως αυτός εκφράστηκε από τους Λευκούς Εθνικιστές της Αμερικής,
καθώς και ενός γνησίου και αγωνιστικού Πατριωτισμού. Αυτή η Ιδεολογική του
τοποθέτηση, Φυλετική και Πατριωτική, Μαχητική και Αγωνιστική, Ριζοσπαστική και
Επαναστατική, τόσο ενάντια στην τυραννία του παγκόσμιου κεφαλαίου όσο και κατά
της ισοπεδωτικής και απάνθρωπης αριστερίστικης ιδεοληψίας, τον εντάσσει δίχως
την παραμικρή αμφιβολία εντός των αδρών πλαισίων της Εθνικιστικής Κοσμοθεωρίας.
Επιπλέον, η περίπτωση του Μακβέι αποτελεί ακόμα μία τρανή απόδειξη πως
επαναστατικότητα δεν ισοδυναμεί απαραίτητα με καθαρόαιμο αναρχισμό, αλλά και πως
ούτε ριζοσπαστικότητα σημαίνει πάντα αριστερά. Φυσικά, κάθε Επαναστάτης με
ριζοσπαστικές Ιδέες και αντιεξουσιαστική δράση εμφανίζει αναρχικά στοιχεία,
δίχως όμως αυτό να συνεπάγεται πάντα πως είναι αναρχικός ή αριστερός.
Εξάλλου,
η Ζωή και οι Πράξεις του Τίμοθι Μακβέι αναδεικνύουν όσο τίποτε άλλο πως ο
πραγματικός Εθνικιστής δεν αγωνίζεται μονόπλευρα υπέρ της Πατρίδας και της
Φυλής, αλλά συγχρόνως μάχεται ενάντια σε κάθε διεφθαρμένο καθεστώς, πολεμά κάθε
αυθαίρετη εξουσία και συνεχίζει τον Αγώνα με κάθε μέσο, πάντοτε μέχρι τέλους.
Άλλωστε, όπως έλεγε και ο μέγιστος Εθνικοσοσιαλιστής Γεώργιος Βεντούρης, «Είμαστε
Αναρχικοί γιατί είμαστε ασυμβίβαστοι και φανατικοί και γιατί η μοναδική
περίπτωση να συνέβαινε το αντίθετο δεν ισχύει σήμερα. Είμαστε Αναρχικοί και θα
είμαστε μέχρι την στιγμή που θα κυριαρχήσει η Αρχή τής Εθνικοσοσιαλιστικής
Εξουσίας»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για συνεργασία στην αρθρογραφία, νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών, ενημέρωση σχετικά με νέα ιστολόγια, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: blackmilitiagr@gmail.com
Η συντακτική ομάδα δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.
Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.
Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να εντοπίζει τη θεματική περιοχή που τον ενδιαφέρει από το πλαίσιο δεξιά του ιστολογίου που αναγράφονται στο μενού αρχειοθέτησης ιστολογίου.
Οι διαχειριστές δεν πρόκειται να απαντήσουν σε υβριστικά ή προβοκατόρικα σχόλια ή σε ερωτήσεις που οι απαντήσεις δόθηκαν ή θα δοθούν σε άρθρα της.
Απαντήσεις θα υπάρξουν μόνο αν κριθεί απαραίτητο αναλόγως την περίπτωση και σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας στην ενότητα «Μια υπενθύμιση προς τους αναγνώστες» που θα πρέπει να διαβαστεί ΠΡΩΤΑ πριν υπάρξει επικοινωνία.
Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.
Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης.
Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.
Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.
Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια ΔΕΝ δημοσιεύονται.
Επειδή ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται.
Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish). Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί, μετά από έγκριση των διαχειριστών. Υβριστικά, ειρωνικά, συκοφαντικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Οι αναρτήσεις δεν είναι απαραίτητο να εκπροσωπούν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει αναφορά στην πηγή.