Το ζήτημα δεν είναι η Κυριαρχία στην Παγκόσμια Οικονομία, αλλά η Κυριαρχία στο Παγκόσμιο Νησί.

του Τίτου

Κάποιοι μίλησαν για το επερχόμενο Κράχ της δυτικής και κατά συνέπεια παγκόσμιας οικονομίας εδώ και πολύ καιρό. Το ζήτημα δεν είναι η Κυριαρχία στην Παγκόσμια Οικονομία, αλλά η Κυριαρχία στο Παγκόσμιο Νησί. Οι γεωπολιτικές θεωρίες των Μακίντερ, Χαουζχόφερ, Ντούγκιν κτλ είναι λίγο ή πολύ  γνωστές. Το Νησί του Κόσμου είναι η Ευρώπη, η Ασία και η Αφρική μαζί.  Όποιος ελέγχει το Νησί του Κόσμου ελέγχει τον Κόσμο. Δύο τρόποι υπάρχουν για να ελέγξει κανείς το Νησί του Κόσμου. Ή να ελέγχει την Καρδιά του Κόσμου ( Heartland) που είναι πάνω κάτω η Ρωσία με τις γύρω χώρες, κυρίως της Κεντρικής Ασίας ή να ελέγχει τον Δακτύλιο του Κόσμου (Rimland). Μια έκταση γης περιμετρικά της Καρδιάς του Κόσμου. Από την Ευρώπη ως την Ινδοκίνα μέσω του Βοσπόρου, της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της Ινδίας χονδρικά.

Λίγη σημασία έχει αν το επερχόμενο Κράχ θα το φέρει ο ιός ή αν ιός εφευρέθηκε για να προλάβει το Κράχ και να λειτουργήσει ως ένα είδος ελεγχόμενης κατεδάφισης της Παγκόσμιας Φιλελεύθερης, Χαοτικής Οικονομίας Καζίνο. Ή ποιος τελικά από όλους τους παγκόσμιους παίχτες αμόλησε αυτόν τον ιό. Εκείνο που έχει σημασία είναι, ότι μέχρι να τελειώσει αυτή η Κρίση και μέχρι να βγούμε από την Καραντίνα, ποιος θα ελέγχει Το Νησί του Κόσμου. Δηλαδή Τον Δακτύλιο του Κόσμου, διότι η Καρδιά είδαμε ότι είναι η Ρωσία. Ακόμα και στην περίπτωση που η "πανδημία" αυτή να είναι όντως φυσικό φαινόμενο οι εξελίξεις έχουν ήδη δρομολογηθεί και η μετά τον κορονοΐο εποχή θα πολύ διαφορετική.

Άρα μιλάμε και για επιστροφή της πολιτικής και της γεωπολιτικής, της γεωστρατηγικής, της γεωπολιτισμικότητας, της δημογραφίας και του μιλιταρισμού έναντι του οικονομοκεντρισμού.  Καθώς και της Σύγκρουσης των Πολιτισμών του Χάντιγκτον. Ένα πέρασμα από την Μονοπολική Οικονομοκεντρική Παγκοσμιοποίηση στην Γεωπολιτική Πολυπολικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Και μια δυνητική Επιστροφή στο Έθνος Κράτος της Εθνικής Ανεξαρτησίας - Λαϊκής Κυριαρχίας εντός της Δύσης. Αυτήν την τελευταία είναι που θέλουν να την προλάβουν και να την αποτρέψουν.

Διότι Επιστροφή στην Εθνική Κυριαρχία, αυτό που είπαν sovranismo (κυριαρχισμός) στην Ιταλία, θα σημάνει και διάθεση εκ μέρους κάποιων χωρών να αναζητήσουν αλλού, εκτός Δύσης συμμάχους. Η περίπτωση π.χ. της Ιταλίας, αλλά και δυνητικά  της Ελλάδας, στο απίθανο εκείνο ενδεχόμενο να υπήρχε μια αληθινή εθνική κυβέρνηση που να εξυπηρετεί τα αληθινά συμφέροντα του ελληνικού λαού, την επαύριο τόσο των Μνημονίων, όσο και της Καραντίνας. Κι όλοι θυμόμαστε τι έγινε την τελευταία φορά που υπήρχαν φήμες πως μια ελληνική κυβέρνηση αναζήτησε στήριξη εκτός Δύσης...

Η επιστροφή στο Έθνος Κράτος σε μας (θα) είναι η παρωδία που σχεδόν πάντα ήταν, όλο και περισσότερο μετά την Επανάσταση. Βαζάλος ενός Υψηλού Επικυρίαρχου. Διότι αν πριν για να βγούμε από την Κρίση και για να ανακτήσουμε μια κάποια Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία απαιτούνταν πιο ευέλικτη διπλωματία, αλλά Μένανε Ευρώ(πη), φανταστείτε τι θα απαιτείται μετά την Κατάρρευση που έρχεται! Και πού Μένουμε;

Είναι η Καραντίνα γεωπολιτικό Μνημόνιο;

Είναι "η πανδημία" όπλο υβριδικού πολέμου;

Παράλληλα ο εποικισμός συνεχίζεται και εντείνεται...

Λίγες σκέψεις σχετικά με "Το Ιμπέριουμ", "Την Αυτοκρατορία":

Ταυτίζεται το αμερικανικό Ιμπέριουμ* με "Το Ιμπέριουμ", "Την Αυτοκρατορία"; Οπωσδήποτε ειδικά μετά τους δυο νικηφόρους Παγκόσμιους Πολέμους καθώς και την έκβαση του Ψυχρού υπήρξε μια όλο και μεγαλύτερη αλληλοεπικάλυψη. Ταυτίζονται όμως; Στον βαθμό που οι Αμερικανοί πατριώτες συνειδητοποιούν ότι τα συμφέροντα του δικού τους Ιμπέριουμ  δεν ταυτίζονται απαραίτητα με τα συμφέροντα "Της Αυτοκρατορίας" και στον βαθμό που οι ΗΠΑ αντιλαμβάνονται ότι τα συμφέροντα τους βρίσκονται σε μια κάποια Αναδίπλωση, μια  Επιστροφή στον Απομονωτισμό και τον Προστατευτισμό, μιας μορφής διάσταση, ένα "διαζύγιο" λαμβάνει χώρα. Διότι μπορείς να ελέγξεις όλες τις "Αμερικές" και να είσαι ισχυρός για αυτό. Το Δόγμα Μονρόε. Αλλά για να ελέγχεις Το Νησί του Κόσμου από την Αμερικανική ήπειρο πρέπει πάντα να έχεις την Ναυτική Υπεροπλία, άρα δεν επιτρέπεται η αναδίπλωση.

Είναι Η Αυτοκρατορία τόσο ευάλωτη ώστε να καταρρεύσει ή να ακολουθήσει έστω την Ατλαντική Αναδίπλωση; Δεν το νομίζω. Η Αυτοκρατορία δεν έχει πατρίδα. Σήμερα οι ΗΠΑ, αύριο η Κίνα, δεν έχει σημασία. Εκείνο που μοιάζει σίγουρο είναι ότι "Η Αυτοκρατορία" δεν είναι η Ρωσία. Κι αντί για Πολυπολικότητα τίποτα δεν αποκλείει ένα νέο διπολισμό μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας με τον Τρίτο Δρόμο να είναι και πάλι τα ΕθνικοΑπελευθερωτικά / ΕθνικοΕπαναστατικά Κινήματα. Αυτή τη φορά όχι απαραίτητα ή όχι μόνο του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου.

Ενώ λοιπόν ο πυρήνας της Καρδιάς του Κόσμου είναι η Ρωσία, ο Δακτύλιος του Κόσμου χαρακτηρίζεται από ποικιλομορφία. Ποικιλομορφία όμως που μια επιστροφή στα Έθνη -Κράτη, και ακριβώς επειδή κάθε μικρό Έθνος Κράτος είναι αδύναμο από μόνο του, η αναζήτηση ευρύτερων σχημάτων, συνενώσεις κρατών, οδηγεί στους Πόλους. Ποιοι θα μπορούσαν να είναι αυτοί; Η Ευρώπη, η Ρωσία (Ευρασία), η Κίνα, ο Αραβικός Κόσμος γύρω από την Αίγυπτο, ο Ιρανοσιϊτικός Κόσμος, η Ινδία είναι πόλος από μόνος της  και η Ιαπωνία όπως η Ινδία. Κι άλλοι φυσικά, αλλά αν  οι περισσότεροι από αυτούς καταφέρουν και συνεννοηθούν είναι πανίσχυροι και ελέγχουν το Νησί του Κόσμου Πολυπολικά.

Τι θα μπορούσε να είναι μια βόμβα στα θεμέλια μιας τέτοιας συνεννόησης - διαδικασίας; Πού θα μπορούσε να εδράζεται "Η Αυτοκρατορία" για να ελέγξει Τον Δακτύλιο, αφού δεν ελέγχει την Καρδιά; Το ουχαμπιστικό, σαλαφιστικό Ισλάμ - το Χαλιφάτο - είναι βόμβα στα θεμέλια της Ευρώπης, της Ρωσίας, της Ινδίας, της Κίνας, του Ιράν και του Κοσμικού Αραβισμού μαζί. Δεν είναι απαραίτητο βραχυπρόθεσμα ή και μεσοπρόθεσμα να αποτελέσει ενιαίο Κράτος - Πόλο. Υπάρχει και η Σαουδαραβία άλλωστε, το πλέον σκοταδιστικό καθεστώς του πλανήτη για το οποίο σπάνια ακούμε οτιδήποτε από τους κατά τα άλλα λαλίστατους δικαιωματιστές.  Αρκεί να επικρατεί το Χάος. Όπως στο Αφγανιστάν εδώ και τουλάχιστον 40 χρόνια. Η Ευρώπη βέβαια ανήκει λιγότερο στον εαυτό της από όσο για παράδειγμα ανήκει η Ινδία στον δικό της, παρά το φαινομενικό χάσμα στην ποιότητα ζωής.

Στα καθημάς  θεωρώ εντελώς απίθανο να μπορέσει στην Ελλάδα να διαμορφωθεί εγκαίρως κίνημα ικανό να πείσει τους Έλληνες πού βρίσκεται το συμφέρον μας. Η οικονομική και όχι μόνο κατοχή και ο εποικισμός θα συνεχιστούν και θα ενταθούν. Το Χαλιφάτο εξυπηρετεί δυνητικά "Την Αυτοκρατορία" καλύτερα από οτιδήποτε. Ως ο Μόνιμος Δακτύλιος του Νησιού της Γης. Η Νέο-Οθωμανία είναι η εκδοχή του Χαλιφάτου γύρω από τον Βόσπορο, την Μικρά Ασία και τον Αίμο. Η Ελλάδα προορίζεται να επιστρέψει τουλάχιστον νοτίως του Ολύμπου ("μια μικρή οθωμανική επαρχία") ή εναλλακτικά αν θέλει να κρατήσει την τρέχουσα εδαφική επικράτεια να είναι κατάσπαρτη με "ισλαμοεποίκους" δυνητικούς πεμπτοφαλαγγίτες, αν όχι και Στρατός Κατοχής.

Υπάρχει μάλιστα το ενδεχόμενο μια τέτοια Ελλάδα, πλήρως υποταγμένη σε αυτήν την Νέα Τάξη Πραγμάτων, να τύχει και ευνοϊκής μεταχείρισης. Η Χώρα, όχι ο Λαός! Η Χώρα μπορεί και να γίνει Παγκόσμιο Κέντρο Διεθνών Οργανισμών. Ο νατιβισμός όμως θα παταχθεί και θα περιθωριοποιηθεί. Ο Ελληνισμός μάλιστα ως Πολιτισμός δεν αποκλείεται να προβληθεί μέσω της Μαύρης Αθηνάς ... Από την οποία όποιος θέλει να ξεφύγει, θα μπορεί να επιλέξει εναλλακτικά το Ισλάμ. Ισλαμοποίηση για όσους προτιμούν την Ράτσα και αφρικανοποίηση για όσους προτιμούν τον "ελληνισμό", καθότι  οι μουσουλμάνοι θα εξαιρούνται από την υποχρεωτική  φυλετική πρόσμιξη (interbreeding).

Και σε αυτόν τον σχεδιασμό νογώ πως συμπεριλαμβάνεται και το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, αν όχι όλη. Όταν λοιπόν εφιστούμε την προσοχή στον ισλαμικό εποικισμό καλό είναι να θυμόμαστε και την «αρχοντοπουτάνα τον Καλλέργη». Νομίζω πως μια Εθνική Πρωτοπορία έχει ήδη συνειδητοποιήσει ποιά είναι Τα Μετερίζια του Μέλλοντος μας.

Να είστε καλά!

* Εδώ με την έννοια του Πόλου. Διότι ένα Έθνος Κράτος  τέτοιων διαστάσεων δεν είναι απλά ένα Έθνος Κράτος  όπως π.χ. η Ελλάδα, αλλά ήδη ένας ενιαίος χώρος όπως επιδιώκει να γίνει η Ευρώπη και είναι ήδη η Κίνα και η Ινδία στο εσωτερικό της οποίας υπάρχει μια ποικιλομορφία ίσως και μεγαλύτερη αυτής της Ευρώπης.