Ο Che Guevara και η Συντηρητική Επανάσταση

 

του Maxim Medovarov 
μετάφραση: Zero Schizo

Στις 14 Ιουνίου γιορτάσαμε την 90^η επέτειο από τη γέννηση του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Το Διαδίκτυο αντέδρασε με έναν εκπληκτικά περίεργο τρόπο: η πλειοψηφία δημοσίευσε κάτι στη μνήμη του, ενώ οι εχθροί του περιορίστηκαν σε δύο κατηγορίες: φιλελεύθεροι και «νεοναζί», τους οποίους, ως συνήθως, τους πιάνει υστερία με την απλή αναφορά του comandante.

Ωστόσο, ας εμβαθύνουμε σε αυτό το ζήτημα: πού τοποθετείται ο Τσε Γκεβάρα στον άξονα αριστερά και δεξιά; Δεν είναι σημαντική αυτή  η πτυχή της σύνθεσής του, στην προοπτική της Συντηρητικής Επανάστασης; Τα τελευταία χρόνια έχουν δημοσιευτεί πολλές αναφορές σχετικά με το ότι ο Ισπανός caudillo Franco και ο ηγέτης της Αργεντινής Peron είχαν σχέσεις με τον Che και τον Fidel. Από μια τυπική ιδεολογική άποψη, αυτό θα έπρεπε να ήταν αδιανόητο, αλλά στην πράξη δεν ήταν. Ποιο είναι το κλειδί; Ποιος είναι ο οικονομικός χαρακτήρας της Συντηρητικής Επανάστασης, στον οποία συνέβαλε και ο Τσε Γκεβάρα;

Η απάντηση μπορεί να βρεθεί στον Immanuel Wallerstein: πρόκειται για την αντίσταση στην εμπορευματοποίηση των εδαφών και της προλεταριοποίησης της εργασίας, αυτές οι δύο πραγματικότητες του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Κάθε πολιτική δύναμη που υπονομεύει αυτές τις δύο πραγματικότητες ανοίγει την πόρτα στην απελευθέρωση. Και αυτό συνέβη κατά την εποχή του Arbenz στη Γουατεμάλα, κατά τη διάρκεια του καθεστώτος του οποίου ο Che Guevara ξεκίνησε την πολιτική του πορεία, όταν ο Arbenz εθνικοποίησε την Αμερικανική Πολυεθνική Εταιρεία Φρούτων.

Είναι τα υπαρκτά κινήματα της αριστεράς ικανά να καταπολεμήσουν την εμπορευματοποίηση των εδαφών και τον προλεταριοποίηση της εργασίας; Όχι. Οι ίδιοι είναι πλέον διαζευγμένοι από τη γη, οι ίδιοι είναι παγκοσμιοποιητές, καλωσορίζουν μόνο την ελεύθερη κυκλοφορία ορδών μεταναστών από τη μια χώρα στην άλλη, ενώ εν τω μεταξύ, στο εσωτερικό του παραδείγματος της Συντηρητικής Επανάστασης, θα πρέπει να γίνουν προσπάθειες να ενωθούν οι αγρότες και το εργατικό δυναμικό της χώρας. Υπό αυτήν την έννοια, αυτό που έκανε ο Τσε Γκεβάρα και αυτό που έκανε ο Sub-comadante Μάρκος αργότερα, είναι μια βαθιά συντηρητική πράξη.

Η πραγματική επανάσταση, η φιλελεύθερη επανάσταση για την προώθηση της προλεταριοποίησης της εργασίας και της εμπορευματοποίησης των εδαφών, πραγματοποιείται στη σύγχρονη εποχή από το ΔΝΤ. Κατά συνέπεια, όλες οι εξεγέρσεις εναντίον του, είτε από τα κάτω προς τα πάνω είτε, όπως στη Μαλαισία υπό τον Mahathir Mohammad, από πάνω προς τα κάτω, είναι ουσιαστικά αντεπαναστατικές ή, πιο συγκεκριμένα, «η αντίσταση στην επανάσταση», σύμφωνα με τον De Maistre. Και αυτό είναι άλλο ένα μάθημα από τον Τσε Γκεβάρα, τον εκ γενετής αριστοκράτη και Ιρλανδό-Ισπανό ευγενή (κάτι για το οποίο ήταν πάντα περήφανος και κάτι που η αριστερά είναι ανίκανη να καταλάβει), υπερασπιστής του λαού του από έφεση.

Αυτό το μάθημα είναι σημαντικό, αλλά δεν είναι το τελευταίο. Το τελευταίο είναι πιθανώς τα λόγια του ότι η ζωή ενός προσώπου και η ζωή ενός λαού είναι πολυτιμότερη από οποιοδήποτε χρηματικό ποσό. Αυτός είναι ο λόγος που οι χρηματοπιστωτές του κόσμου τον μισούν τόσο πολύ. Αυτή η αξία δεν τηρείται από την πλειοψηφία των ηγεμόνων του σύγχρονου κόσμου, οι οποίοι για χάρη του πλεονάσματος του προϋπολογισμού, είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν ακόμη και τη ζωή των δικών τους ανθρώπων, χωρίς να αναφέρουμε εκείνη των ξένων (στμ. Στην Ελλάδα αυτή η σειρά προτεραιότητας είναι ανάποδα). Αλλά μερικές φορές υπάρχουν άνθρωποι που εμφανίζονται από το πουθενά σε αυτόν τον κόσμο, άνθρωποι που αναποδογυρίζουν τα χρηματοπιστωτικά τραπέζια και μας υπενθυμίζουν ότι υπάρχει μια άλλη διάσταση, μια άλλη πραγματικότητα και μια άλλη ηθική.

Hasta siempre, Comandante!

Μετάφραση στα Ελληνικά: Τίτος

πηγή