ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

The Dialectics of Dictatorship. Communism and its Legacy (Black Front Press)


Chapters include

K.R. Bolton - Karl Marx: Profile and Assessment

Troy Southgate - Rerum Novarum and After: The Catholic Response to Communism

Troy Southgate - Distinguishing Features of the Russian Bolshevik Party

Dimitris Michalopoulos - The Loyal Companionship: Communism and the Orthodox Church

Troy Southgate - Red Alert: The German Left and the First World War

Tomislav Sunic - Dysgenics of a Communist Killing Field: The Croatian Bleiburg

Troy Southgate - The Development of Stalinism

Robert Steuckers - Alexander Zinoviev as a Lucid Rebel

Troy Southgate - All Work and No Play: Who Really Benefits from the Marxist Obsession with Labour?

Keith Preston - Marxism: Its Historic Role and Intellectual Legacy

Troy Southgate - Marxism Repeats itself: First as Tragedy, Second as Farce.

 Η ηλεκτρονική διεύθυνση του εκδοτικού οίκου είναι:

           blackfrontpress@yahoo.co.uk


Το δοκίμιο του Δημητρίου Μιχαλόπουλου έχει τίτλο: The Loyal Companionship: Communism and the Orthodox Church (Δύο σύντροφοι πιστοί ο ένας στον άλλον. Ο Κομμουνισμός και η Ορθόδοξη Εκκλησία).

Βραχεία περίληψη των βασικών ιδεών:

Τα Ευαγγέλια έχουν γραφεί στα ελληνικά. Μία προσεκτική, κατά συνέπεια, ανάγνωσή τους μπορεί να δώσει σχεδόν πλήρη την πραγματική εικόνα του "ιστορικού Ιησού". Αυτό το ξέρει ο ανώτατος κλήρος αλλά όχι και το "χριστεπώνυμο πλήρωμα" της Εκκλησίας. Όπως και να είναι, ο πρώτος πολιτικός/πνευματικός φορέας που προώθησε τη θεωρία του υλισμού δεν είναι ούτε ο Μαρξ αλλά ούτε οι Γάλλοι φιλόσοφοι του 18ου αιώνα. 

Είναι το -ελληνικό- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως με τους Κύριλλο Λούκαρι, Πατριάρχη, και Θεόφιλο Κορυδαλλέα, Μητροπολίτη Άρτας (ιδίως τον δεύτερο). Αυτοί είχαν σπουδάσει στην Πάδοβα της Ιταλίας, είχαν ενστερνισθεί την υλιστική ερμηνεία της φιλοσοφίας του Αριστοτέλους, τη διέδωσαν στα Βαλκάνια και την επέβαλαν ως κρατική ιδεολογία στις υπό Φαναριώτες πρίγκηπες Ρουμανικές Ηγεμονίες της Βλαχίας και της Μολδαβίας. 

Έτσι γενικώς η Ορθοδοξία διέπεται από την αρχή της "Διττής Αλήθειας": Μπορεί να είναι κάποιος υλιστής, μαρξιστής, κομμουνιστής, αλλά εφόσον τηρεί τα τυπικώς νοητά θρησκευτικά του καθήκοντα (την Κυριακή στην εκκλησία, εορτασμός του Πάσχα και ανταλλαγή ευχών επί ταις ονομαστικαίς εορταίς) θεωρείται Ορθόδοξος "άριστος". 

Έτσι εξηγείται και το τεράστιο ποσοστό αριστερών στην Ελλάδα (περίπου το μισό των ψηφοφόρων) καθώς και το ότι ποτέ χώρα με πληθυσμό ορθόδοξο δεν ξεσηκώθηκε κατά του Κομμουνισμού. Ακόμη και στη Ρουμανία η κατά του Τσαουσέσκου εξέγερση πυροδοτήθηκε από κληρικό Διαμαρτυρόμενο.

Δύο ακόμη σημεία πρέπει να ληφθούν υπόψη - συγκεκριμένα:

Α) Στη Ρωσία ο Κομμουνισμός δεν θα είχε επικρατήσει χωρίς την υποστήριξη, σιωπηρή στην αρχή και ανοιχτή στη συνέχεια, του Πατριαρχείου Μόσχας. Ο Πέτρος Α΄ ο Μέγας, πράγματι, είχε καταργήσει το Πατριαρχείο Μόσχας στις αρχές του 18ου αιώνα, αλλά ο ρωσικός κλήρος, χάρη στη Ρωσική Επανάσταση του 1917, βρήκε την ευκαιρία να το ξαναϊδρύσει. Ο τελευταίος, μάλιστα,  πριν από την κατάρρευση του Κομμουνισμού Πατριάρχης υπήρξε "επίλεκτο στέλεχος" της KGB. 

B) O Aρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄ ήτανε ανοιχτά τροτσκιστής. Έπαιρνε λοιπόν οδηγίες από τον Μιχάλη Ράπτη, διάδοχο του Τρότσκυ στην ηγεσία της 4ης Διεθνούς, τις οποίες του μεταβίβαζαν οι Βάσος Λυσσαρίδης και Ανδρέας Παπανδρέου. Έτσι εξηγείται η καταβαράθρωση του Κυπριακού.

7 σχόλια:

  1. Ευχαριστώ για τη δημοσίευση.
    Δημήτρης Μιχαλόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος18/11/20 12:27 μ.μ.

    Καλό θα ήταν να μας εξηγήσουν όλοι οι κύριοι που υιοθετούν τέτοιες απόψεις (δεν είναι μόνο ο κ. Μιχαλόπουλος, που τουλάχιστον έχει ένα κάποιο επιστημολογικό υπόβαθρο, αλλά και πολλά ακόμη "πουλέν" του χώρου της εθνικόφρονος Δεξιάς), πως γίνεται και η πλειοψηφία των συνδεδεμένων με τον εκκλησιαστικό παράγοντα Ελλήνων να στηρίζει και να ψηφίζει Δεξιά στην Ελλάδα, εδώ και πολλές δεκαετίες.

    Να θυμηθούμε την καλή σχέση του κλήρου με το σύστημα Καραμανλή του παλιού, να θυμηθούμε την καλή σχέση του κλήρου με την επταετία, να θυμηθούμε την μεταπολιτευτική αβάντα στη Νέα Δημοκρατία, τον μακαριστό Χριστόδουλο και την αβάντα του στον Καραμανλή το νεότερο, να θυμηθούμε την "ιδεολογικά" αντιφατική φιλοδυτική στάση της εκκλησίας στο δημοψήφισμα του 2015; Ή μήπως την χθεσινή δήλωση Πομπέο ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι σύμμαχος των Η.Π.Α.!!!

    Εκτός κι αν δεχτούμε την συνωμοσιολογική ερμηνεία που θέλει τους Καραμανλήδες, τις Η.Π.Α, κλπ να ελέγχονται από "μυστικάς δυνάμεις τροτσιστών" και πάμε όλοι για βρούβες.

    Επειδή όμως καλό είναι να είμαστε σοβαροί, ας απομονώσουμε από τον εθνικιστικό λόγο της Δεξιές ανοησίες (και προβοκάτσιες).
    Πηγαίνετε σε ένα οποιοδήποτε τμήμα Θεολογικών σπουδών και ερευνήστε τις αναλογίες των φοιτητικών παρατάξεων. Εκεί να δείτε κυριαρχία της Δεξιάς (ΔΑΠ).

    Αρκετά με το κροφοπροτεσταντικό, κροφομασονικό παραμύθι του -και καλά- νεοδεξιού κλασικισμού, που εμφανίζεται με διαφορετικά προσωπεία (άλλοτε ως παγανισμός, άλλοτε ως νεοεθνικισμός -που στην ουσία είναι ένας κλασικός φιλελευθερισμός- τύπου Τραμπ, άλλοτε ως Νέα Δεξιά κλπ).

    Ο εθνικισμός έχει την πιο πλούσια πολιτική θεωρία. Δεν χρειάζεται μεταμοντέρνες παραφράσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για τον ανώνυμο που καθυβρίζει τον κ. Μιχαλόπουλο να τον ενημερώσουμε ότι και δεν γνωρίζει και δεν μας αγγίζουν τα όποια αρνητικά σχόλια. Χάνεις την ψυχραιμία σου αγαπητέ ανώνυμε ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λόγω τεχνικού προβλήματος του blogger παραθέτουμε εδώ την άμεση απάντηση του κ. Δημητρίου Μιχαλόπουλου προς τον ανώνυμο σχολιαστή ...

    Σπεύδω να απαντήσω, δια βραχέων εξυπακούεται:
    Α) Η καλλίτερη τεκμηρίωση της σύμπλευσης Κομμουνισμού και
    Ορθοδοξίας εμπεριέχεται στον περίφημο "Λόγο της Λαμίας" του Άρη
    Βελουχιώτη. Καίριας σημασίας, μάλιστα, αποσπάσματα του λόγου αυτού
    δημοσιεύθηκαν σχετικώς πρόσφατα στον "Ορθόδοξο Τύπο". Το να βρεθεί το
    πλήρες κείμενο του "Λόγου της Λαμίας" δεν είναι, βέβαια, καθόλου δύσκολο.
    Εάν, τώρα, σεις δεν θέλετε να τον βρείτε και να τον διαβάσετε, λυπάμαι, αλλά
    το πρόβλημα δεν είναι δικό μου.
    Β) Η αρχή της "Διττής Αλήθειας", που γενικώς διέπει τον ανά την Ευρασία
    και (Βόρεια) Αμερική κόσμο των Ορθοδόξων Χριστιανών, παρουσιάζεται και
    αναλύεται στο βιβλίο "Sciences et Orthodoxie. Des Pères grecs à l'époque de la
    globalisation", Παρίσι: Classiques Garnier, 2018, του κ. Ευθύμιου Νικολαΐδη,
    στελέχους του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Το έργο αυτό είχε πρωτοεκδοθεί
    στα αγγλικά το 2011 από το Πανεπιστήμιο John Hopkins των Η.Π.Α. Εάν και
    πάλι σεις δεν θέλετε να το βρείτε και να το διαβάσετε, ξανά το πρόβλημα είναι
    δικό σας και όχι δικό μου.
    Γ) Γενικώς για τον κατά τη Νεώτερη Περίοδο της Ελληνικής Ιστορίας
    ρόλο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, έμμεση αλλά σαφέστατη και
    ιδιαιτέρως εύγλωττη αναφορά κάνει ο -μέγας κατά την άποψή μου- Εθνικός
    μας Ιστορικός, Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος. Αυτός μάλιστα καθόλου δεν
    διστάζει να διασαλπίσει ότι η Επανάσταση του 1821 τελικώς είχε, ΕΙΔΙΚΆ
    στην Πελοπόννησο, συμμάχους και όχι αντίπαλους τους κληρικούς, επειδή,
    κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας, οι αυτόχθονες Πελοποννήσιοι είδαν για
    πρώτη φορά ιερωμένους (Ρωμαιοκαθολικούς εννοείται) να ζώνονται
    πανοπλίες, να αδράχνουν σπάθες και να μάχονται επικεφαλής του ποιμνίου
    τους. Ως προς τον κατά τη σύγχρονη περίοδο ρόλο του Πατριαρχείου
    Κωνσταντινουπόλεως, το ότι κύριο, εάν όχι αποκλειστικό έρεισμά του είναι ο
    Αγγλοσαξωνικός κόσμος... ε, αυτό έγινε σαφές ήδη κατά την εποχή της
    σύναψης της Συνθήκης της Λωζάννης (1923). Από υότε, λόγω της
    ελληνοτουρκικής Ανταλλαγής των Πληθυσμών, το Πατριαρχείο έμεινε χωρίς
    ποίμνιο, οπότε ο Ελευθέριος Βενιζέλος σκόπευε να το καταργήσει ή, έστω, να
    το μεταφέρει στην Ελλάδα. Άλλαξε γνώμη μετά από παρέμβαση των
    Βρεταννών, οι οποίοι -λογικώς- φρονούσαν ότι η εξαφάνιση του Οικουμενικού
    Πατριαρχείου από την Κωνσταντινούπολη θα επέφερε την αναγωγή του
    προσφάτως ξαναϊδρυμένου Πατριαρχείου Μόσχας σε "Κεφαλή της
    Ορθοδοξίας". Και αυτό θα σήμαινε δυνατότητα "Ρωσικής Καθόδου στη
    Μεσόγειο Θάλασσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  5. Δ) Η κατά την Επταετία 1967-1974 σύμπλευση της Ελληνικής Εκκλησίας
    γενικώς και του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου Α΄ με το
    στρατοκρατικού χαρακτήρα αυταρχικό καθεστώς είναι λογική. Άνθρωποι της
    Εκκλησίας ήτανε οι "συνταγματάρχες" και, φυσικά, η Εκκλησία τούς
    συμπαραστεκόταν. Το θέμα όμως είναι τι δουλειά έχει ο τωρινός
    Αρχιεπίσκοπος, Κυρός Ιερώνυμος Β΄, σταθερώς στο πλάι των Πασοκο-
    συριζαίων γενικώς και του Τσίπρα ιδιαιτέρως. Ξεχνιούνται, επιπλέον, οι
    προσφωνήσεις "Αυγούστα" κ.λπ. με την οποία γινόταν δεκτή στην Τήνο, από
    τον τοπικό Μητροπολίτη, η Δήμητρα Λιάνη; Μπορεί να παραβλέψει κανείς
    τους σταυρούς που επιδεικτικώς κρεμάνε από τον λαιμό τους πασίγνωστοι
    κομμουνιστές και εμφανείς κομμουνίστριες; Μπορεί κανείς να παρίδει το

    ποιοι στελεχώνουν ακόμη και σήμερα την "Ορθόδοξη Ακαδημία" της Ιεράς
    Μητροπόλεως Δημητριάδος καθώς και το ποιοι καθορίζουν την όλη στάση του
    Ραδιοσταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος;
    Ε) Ο Μακαριστός Χριστόδουλος, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης
    Ελλάδος, οπωσδήποτε θανατώθηκε. Όχι όμως επειδή, όπως γενικώς
    πιστεύεται, είχε αναχθεί σε "εθναρχικών διαστάσεων" προσωπικότητα, αλλά
    γιατί δεν τού αρκούσε το αρχιεπισκοπικό αξίωμα και ήθελε να γίνει
    Πατριάρχης Ελλάδος (όπως οι Πατριάρχες Ρουμανίας, Βουλγαρίας κ.λπ.)
    Αυτό όμως δεν υπήρχε περίπτωση να το δεχθεί το Πατριαρχείο
    Κωνσταντινουπόλεως, οπότε ο Μακαριστός Χριστόδουλος άρχισε να κάνει
    ανοίγματα προς το Πατριαρχείο Μόσχας... με αποτέλεσμα να τελειώσει όπως
    τελείωσε. Για αυτό και, μόλις εκλέχτηκε διάδοχός του ο Κυρός Ιερώνυμος Β΄,
    το πρώτο που έκανε ήταν δημοσίως και πανηγυρικώς να διαβεβαιώσει τους
    πάντες ότι θα σεβόταν σταθερώς και ανυπερθέτως το Πατριαρχείο
    Κωνσταντινουπόλεως. Δεν το θυμάστε; Εγώ, πάντως το θυμάμαι.
    ΣΤ) Και μια που ο λόγος είναι για τον Μακαριστό Χριστόδουλο, θα θυμάστε,
    ελπίζω, ότι προερχόταν από την περιβόητη "Χρυσοπηγή". Ε, αυτή η εν λόγω
    "Χρυσοπηγή" τελούσε υπό στενό έλεγχο των Ισραηλινών (για να μη πω κάτι
    βαρύτερο). Απόδειξη; Ο Γιοσάκης, ο οποίος σταθερώς στο πλευρό του
    Χριστόδουλου έκανε παντού και πάντοτε προπαγάνδα υπέρ του Ισραήλ.
    ΣΤ) Και εν κατακλείδι: Σύμφωνα με την έως τώρα εμπειρία μου, όλοι οι
    Ιεράρχες της Ελληνικής Εκκλησίας είναι οπωσδήποτε Ορθόδοξοι αλλά
    παραμένει εξαιρετικά αμφίβολο το κατά πόσον είναι ΚΑΙ Χριστιανοί. Εγώ,
    μέχρι σήμερα, ένα και μοναδικό Επίσκοπο έχω γνωρίσει ο οποίος ήτανε και
    Ορθόδοξος ΚΑΙ Χριστιανός: Τον Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
    Σεβαστιανό (για τον ραγδαίο θάνατο του οποίου ουδείς ευσεβής τολμάει να
    μιλήσει). Θέλετε απόδειξη; Νάτην! Έχει στηθεί η προτομή του Σεβαστιανού
    έξω από την επί της οδού Αχαρνών εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα. Κανείς
    όμως δεν έχει ακόμα τολμήσει να λαξεύσει στο βάθρο το όνομα και την
    ιδιότητα του Δεσπότη μας. Εάν όμως ήταν απλώς Ορθόδοξος και όχι και
    Χριστιανός... ε! ρε! τι πανηγύρια και Αρχιερατικά Μνημόσυνα και τι
    λειτουργίες θα γίνονταν εκεί προς τιμήν της Μνήμης Του.
    Δημήτρης Μιχαλόπουλος
    Υ.Γ. Δεν αντέχω να κλείσω το -βραχύ- αυτό σημείωμά μου, χωρίς να πω το πιο
    "χαριτωμένο". Ακόμα και σήμερα, τόσο χρόνια μετά τον θάνατο του Δεσπότη
    μας, πολλοί με υπεύθυνες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό λένε επωνύμως μα
    όχι και δημοσίως: "Μη λες ότι ήσουνα με τον Σεβαστιανό, γιατί θα διωχθείς".
    Να τι θα πει Ελλάδα! Αυτή την πατρίδα θέλετε; Χάρισμά σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος19/11/20 10:10 μ.μ.

      Αγαπητέ κύριε Μιχαλόπουλε, καταρχάς ευχαριστώ για την απάντηση. Βλέπω πάντως ότι έχετε παραθέσει διαπιστώσεις όχι για τα θέματα που θίγω.

      Δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω τα όσα γράφετε για τον μακαριστό Σεβαστιανό. Ούτε και πολλά απ' όσα αναφέρετε. Το κύριο συμπέρασμά σας αμφισβητώ. Ότι δηλαδή η εκκλησία στην Ελλάδα είναι κάτι σαν συμπλήρωμα της Αριστεράς.

      Όχι δεν είναι συμπλήρωμα της Αριστεράς. Είναι ένας μαζικός οργανισμός, που για να προφυλάξει τα συμφέροντά του, τα οποία όντως πολλές φορές δεν συμβαδίζουν με εκείνα της ελληνικής κοινωνίας, κάνει πολιτικά παιχνίδια και έχει σχέση με όλους τους παράγοντες της εξουσίας, δεξιούς και αριστερούς.
      Αυτό θέλω να πω.

      Αν φάνηκε πως είμαι κάποιος υπερασπιστής της θεοκρατίας, σας διαβεβαιώνω πως δεν είμαι. Παπαρρηγοπουλικός είμαι. Και Ζαμπελικός. Και Δραγουμικός. Και πάνω απ' όλα εθνικιστής. Και θεωρώ τον μεσαιωνικό ελληνισμό, του χριστιανικού βυζαντίου, εξίσου σημαντικό στην ιστορική αλυσίδα μας με τον αρχαίο κόσμο. Και θεωρώ πως η ενσωμάτωση της ορθοδοξίας, όχι ως δόγματος απαραίτητα, αλλά ως στοιχείου της πολιτικής μας παράδοσης δίνει γεωπολιτικές δυναμικές στην Ελλάδα και ιδεολογικές εκτάσεις στον ελληνικό εθνικισμό. Και θέλω επίσης να μην ξεχνάμε ότι εχθρός των εθνικιστών δεν είναι μόνο η Αριστερά (στην Ελλάδα δεν είναι καν κυρίως η Αριστερά), αλλά και η Δεξιά. Και επειδή σε πολλές Δεξιές εκδοχές (ακόμη και "νεοδεξιές"), βλέπω κάτω από το χαλί του "πατριωτισμού", στοιχεία που με προβληματίζουν, παραθέτω ερωτήματα.

      Και κυρίως, δεν είναι αυτή η Ελλάδα που θέλω. Σας επιστρέφω λοιπόν το χάρισμα!

      Διαγραφή
  6. Ευχαριστώ για τη δημοσίευση.
    Δημήτρης Μιχαλόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για συνεργασία στην αρθρογραφία, νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών, ενημέρωση σχετικά με νέα ιστολόγια, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: blackmilitiagr@gmail.com

Η συντακτική ομάδα δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.

Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να εντοπίζει τη θεματική περιοχή που τον ενδιαφέρει από το πλαίσιο δεξιά του ιστολογίου που αναγράφονται στο μενού αρχειοθέτησης ιστολογίου.

Οι διαχειριστές δεν πρόκειται να απαντήσουν σε υβριστικά ή προβοκατόρικα σχόλια ή σε ερωτήσεις που οι απαντήσεις δόθηκαν ή θα δοθούν σε άρθρα της.

Απαντήσεις θα υπάρξουν μόνο αν κριθεί απαραίτητο αναλόγως την περίπτωση και σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας στην ενότητα «Μια υπενθύμιση προς τους αναγνώστες» που θα πρέπει να διαβαστεί ΠΡΩΤΑ πριν υπάρξει επικοινωνία.

Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.

Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης.

Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.

Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.

Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια ΔΕΝ δημοσιεύονται.

Επειδή ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται.

Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish). Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί, μετά από έγκριση των διαχειριστών. Υβριστικά, ειρωνικά, συκοφαντικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.

Οι αναρτήσεις δεν είναι απαραίτητο να εκπροσωπούν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει αναφορά στην πηγή.