ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

«Moriamur, et in media arma ruamus»: ένα άγνωστο άρθρο για τους εθελοντές μαχητές του Συντάγματος Azov - Полк Азов (δημοσιεύτηκε την 15η Μαρτίου 2018 στο www.armahellas.com)

 

Τον Μάρτιο του 2018 στον επίσημο ιστότοπο της εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης ΑΡΜΑ - τα μέλη της οποίας αποχώρησαν στις αρχές δεκαετίας του 2000 από την «Χρυσή Αυγή» μετά την απόφαση του Νίκου Μιχαλολιάκου να συνεργαστεί σε εκλογικό επίπεδο με τον Γιώργο Καρατζαφέρη - δημοσιεύτηκε ένα άκρως ενδιαφέρον άρθρο για τους εθελοντές μαχητές της Azov

Από την αρχή της ιδρύσεως της η οργάνωση της οποίας ηγείται μέχρι σήμερα ο Στέφανος Γκέκας, διατηρούσε επαφές με κορυφαία πρόσωπα του Ευρωπαϊκού Εθνικοσοσιαλισμού αλλά και με ομάδες και κινήσεις της Ανατολικής Ευρώπης. 

Με δεδομένη την πολύχρονη αυτή συνεργασία είναι γεγονός ότι γνωρίζουν αρκετά καλά την κατάσταση στο Ουκρανικό ζήτημα, ενώ σε συνέχεια της ενημέρωσης σας ανακοινώνουμε παράλληλα την έκτακτη συνέντευξη του μέλους της συντακτικής μας ομάδας Άρη Αρίωνος (LIVE: Παρασκευή 11 Μαρτίου στις 21:00 στην εκπομπή Beyond the Ruins με δυνατότητα ερωτήσεων). 

Η δημοσίευση του άρθρου δεν έχει ως στόχο την δημιουργία διαφωνιών ανάμεσα στους Συναγωνιστές αλλά την ευρύτερη πληροφόρηση των φίλων, συναγωνιστών ακόμη και των εχθρών …

Η οργάνωση ΑΡΜΑ δεν υιοθετεί το σύνολο των απόψεων της «Τρίτης Θέσης» και κατά επέκταση της συντακτικής μας ομάδας

Συκοφαντικά, υβριστικά και προπαγανδιστικά σχόλια δεν πρόκειται να δημοσιευτούν. Διαβάστε τους κανόνες της φόρμας σχολίων.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται δεν είναι αναγκαίο να εκφράζουν το σύνολο των μελών της συντακτικής ομάδας.

«Moriamur, et in media arma ruamus»: ένα άγνωστο άρθρο για τους εθελοντές μαχητές του Συντάγματος Azov (δημοσιεύτηκε την 15η Μαρτίου 2018 στο armahellas.com)

Αν αναλογιστούμε τα βασικά κίνητρα των πολιτικών φορέων που εμπλέκονται στην άσκηση της εξουσίας στον Δυτικό Κόσμο, μπορούμε εύκολα να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι οι Ιδέες στο μεταπολεμικό πολιτικό προσκήνιο έχουν σταματήσει να αποτελούν σημαντική παράμετρο της διακυβερνήσεως. Οι βασικοί πολιτικοί φορείς στην Δύση περιλαμβάνουν κάποιους δήθεν τεχνοκράτες επαγγελματίες πολιτικάντηδες διαποτισμένους μέχρι το μεδούλι από το αντιφυσικό δόγμα του εγκαλιταριανισμού, οι οποίοι μονίμως εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα οικονομικώς ισχυρών παραγόντων, οικογενειών και εταιρειών, έτσι ώστε ο τύπος του συγχρόνου πολιτικού να μην απέχει από ένα ηθοποιό-μηχανορράφο ο οποίος πουλάει τις ικανότητές του στην αγορά των εκλογικών συμπαθειών με απώτερο σκοπό να αποσβέσει την επένδυση που έγινε για την εκλογή του… Ανάμεσα σε αυτόν τον συρφετό “πολιτικών” είναι εξαιρετικώς δύσκολο έως και απίθανο να βρεθεί κάποιος ΗΓΕΤΗΣ με ακέραιες πολιτικές θέσεις, πολύ περισσότερο με αρχές κοσμοθεωρητικής τάξεως! Ειλικρινείς και υγιείς προθέσεις μπορούν ενίοτε να παρατηρηθούν σε ακτιβιστές κοινοτικών δράσεων αλλά ουδέποτε ανάμεσα σε επαγγελματίες πολιτικούς. Από τους τελευταίους άλλωστε πηγάζει ό,τι προβάλλει ως δόγμα της συγχρόνου πολιτικής επιστήμης: «Η πολιτική ως υπηρέτης της οικονομίας». 

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι υπό αυτές τις συνθήκες, συνήθη κατάσταση αποτελεί η επιβολή των συμφερόντων μιας αδηφάγου γκανγκστερικής κεφαλαιοκρατικής ολιγαρχίας εφ’ όλης της κοινωνίας, με τρόπο αδίστακτο και ολοκληρωτικό! Όταν λοιπόν όλα τα κοινωνικά ζητήματα υποτάσσονται στο χρήμα, η οικονομία καθίσταται η βασική συνιστώσα του δημοσίου βίου, η οποία προσπαθεί να ποδηγετήσει ο,τιδήποτε άλλο: κοινοτικές και οικογενειακές σχέσεις, θρησκεία, γεωπολιτική, στρατιωτικές υποθέσεις, πολιτική. Αρχές, κοσμοθεώρηση, ιδεολογία, εθνοφυλετική ταυτότης, φαντάζουν ξεπερασμένα κατάλοιπα τα οποία χωρίς ενδιασμό θυσιάζονται στον βωμό της αγοράς … Η Ουκρανία των ολιγαρχών μέχρι πρότινος δεν αποτελούσε εξαίρεση ως προς τα ανωτέρω. Από την επανάσταση της πλατείας Μαϊντάν και μετέπειτα, τα πολιτικά τεκταινόμενα στην χώρα αυτή της ανατολικής Ευρώπης πήραν μια πολύ ενδιαφέρουσα τροπή.

Για τις εθνοεπαναστατικές δυνάμεις της Ουκρανίας το ξέσπασμα της εξεγέρσεως απετέλεσε “θείο δώρο” καθώς ξεκίνησαν να διαφαίνονται ιδανικές συνθήκες προκειμένου να ευδοκιμήσουν ριζοσπαστικά κινήματα τα οποία αρχικά συσπειρώθηκαν κάτω από την σκέπη του «Αληθούς Τομέα» («Pravy Sector»). Οι οργανώσεις οι οποίες σχημάτισαν τον «Pravy Sector - Tryzub» (Τρίαινα), «Patriot of Ukraine», «UNA-UNSO» και κάποιες άλλες μικρότερες, παραμέρισαν τις ιδεολογικές τους διαφορές και υπό την ηγεσία του Dmytro Yarosh, έδωσαν σκληρές οδομαχίες με την ειδική αστυνομία (Berkut) η οποία προστάτευε πιστά τον πρώην πρόεδρο Viktor Yanukovych. Μετά την αποφυλάκιση του Andriy Biletsky (τότε ηγέτης του «Patriots of Ukraine» και νυν ηγέτης των «National Corps») εγκλεισθέντα υπό το καθεστώς Yanukovych, οι «Ουκρανοί Πατριώτες», άφησαν τον «Pravy Sector» συνεχίζοντας να παίρνουν μέρος στις οδομαχίες. Αξίζει να αναφερθεί πως η «Tryzub» είναι οργάνωση που εκφράζει κυρίως το σύνολο εθνικιστών της δυτικής Ουκρανίας (Γαλικία) ενώ οι «Ουκρανοί Πατριώτες» είναι οργάνωση προερχόμενη από το Χάρκοβο το οποίο ανήκει στην σφαίρα της Ρωσικής πολιτισμικής επιρροής.

Η πτώση του Yanukovych σηματοδότησε την προσάρτηση της χερσονήσου της Κριμαίας από την Ρωσική Ομοσπονδία καθώς και την έναρξη των αυτονομιστικών κινημάτων στις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας με τους αυτονομιστές να κρατούν μια ανοιχτά φιλορωσική στάση. Η απάντηση από τους Ουκρανούς δεν άργησε έρθει. Η σύσταση πατριωτικών ταγμάτων αποτελουμένων από εθνικιστές εθελοντές ήταν άμεση, πράγμα το οποίο έκανε τα δυτικά ΜΜΕ να παραληρούν, προβληματιζόμενα για την «άνοδο του ναζισμού» στην Ουκρανία. Πράγματι, είναι η πρώτη φορά από την λήξη του Β´ΠΠ οπότε ένα κράτος σχηματίζει εθελοντικά τάγματα αποτελούμενα εξ ολοκλήρου από μαχητές εθνικών πεποιθήσεων! Το τάγμα όμως το οποίο απασχόλησε περισσότερο την κοινή γνώμη αλλά και δίχασε το εθνικιστικό παρασκήνιο της Ευρώπης ήταν το τάγμα «AZOV» του οποίου ηγήθηκε ο Andriy Biletsky.

Το «AZOV» ιδρύθηκε αρχικώς ως μια παραστρατιωτική πολιτοφυλακή αποτελούμενη εξ ολοκλήρου από ρωσόφωνους Ουκρανούς εθνικιστάς προερχομένους από τις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα αυτή η ομάδα εξελίχθηκε σε τάγμα το οποίο έδωσε σκληρές μάχες στις περιοχές Σταρομπέσεβο, Μαρίνκα καθώς και στην περιοχή της Μαριούπολης, συνδράμοντας σε μεγάλο βαθμό στην ανακατάληψή της. Τον Ιανουάριο του 2015 το τάγμα «ΑΖΟV» μετετράπη σε σύνταγμα και λίγους μήνες αργότερα ενσωματώθηκε στον ουκρανικό στρατό, υποστηριζόμενο μάλιστα από δύναμη τεθωρακισμένων και πυροβολικού, αποτελούμενο πλέον από χίλιους οπλίτες και αξιωματικούς προερχομένους από διάφορες χώρες της Ευρώπης, με την Ρωσία να κατέχει την δεύτερη θέση σε πλήθος εθελοντών! 

Τον Μάρτιο του 2015 ο υπουργός εσωτερικών Arsen Avakov ανακοίνωσε ότι το σύνταγμα «AZOV» θα ήταν από τις πρώτες μονάδες οι οποίες θα συμμετείχαν σε εκπαιδευτική αποστολή σε συνεργασία με τις ΗΠΑ (επιχείρηση Άφοβος Φρουρός) αν και ολίγους μήνες μετά, η απόφαση ανακλήθηκε από την πλευρά των ΗΠΑ λόγω των εθνοκοινοτικών ιδεών που πρεσβεύει το σύνταγμα. Το σύνταγμα κατακρίνει την κατανάλωση αλκοόλ, τις λεηλασίες και τις πάσης φύσεως απάτες. Αντ’ αυτού οι μαχητές επιδίδονται σε αθλήματα και γυμνάσια, σωματικά και πνευματικά, καθώς οι ανάγκες της μάχης γίνονται όλο και πιο απαιτητικές λόγω της συνεχούς υποστηρίξεως των αυτονομιστών από τον τακτικό ρωσικό στρατό. Οι υποψήφιοι εθελοντές υποβάλλονται σε εκπαίδευση η οποία διαρκεί έναν μήνα οπότε καλούνται να αντεπεξέλθουν σε σωματικές αλλά και ψυχολογικές δοκιμασίες. Όταν ο υποψήφιος καταφέρει να επιτύχει στην δοκιμασία η οποία φέρει το όνομα “Σπαρτιάτης”, τότε θεωρείται πλέον επίσημο μέλος του Συντάγματος και αποστέλλεται στο όπλο για το οποίο κρίνεται καταλληλότερος όπου και θα συνεχίσει να λαμβάνει εκπαίδευση.

Παρ᾽ όλα αυτά, μετά την λήξη των εχθροπραξιών στην Ανατολή, ένας καινούριος εχθρός άρχισε να αναδύεται εκ των έσω, ο οποίος δεν είναι άλλος από την φιλό€.€. κυβέρνηση του Κιέβου. Η κυβέρνηση Poroshenko δεν άργησε να φανερώσει τις προθέσεις της απέναντι στα πατριωτικά εθελοντικά τάγματα, κάνοντας οτιδήποτε ήταν δυνατόν ώστε να επιτευχθεί η διάλυσή τους και η αντικατάστασή τους από επαγγελματίες οπλίτες αλλά και να απομακρύνει τους εναπομείναντες στρατιωτικούς σχηματισμούς τέτοιου χαρακτήρος από την πρώτη γραμμή της μάχης προκειμένου να σταματήσουν να λαμβάνουν εμπειρία στο μέτωπο, καθιστάμενα έτσι όλο και πιο δημοφιλή στην ουκρανική κοινωνία. Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτός ο εχθρός, το σύνταγμα «AZOV» συγκρότησε την πολιτική του πτέρυγα: «National Corps».

To ιδρυτικό συνέδριο το κόμματος έλαβε χώρα στο Κίεβο όπου ο Andriy Biletsky εξελέγη πρόεδρος από 292 εκπροσώπους από όλες τις περιοχές της Ουκρανίας. Στο συνέδριο παρευρέθησαν, ως καλεσμένοι, εκπρόσωποι διαφόρων εθνικιστικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου του «Pravy Sector», καθώς έχουν διατηρηθεί φιλικές σχέσεις με συγκεκριμένα στελέχη του τελευταίου, ακολουθούντα την αποχώρηση του Dmytro Yarosh από την ηγεσία και την ίδρυση δεξιόστροφου κόμματος μετριοπαθούς προσανατολισμού. Το συνέδριο ενέκρινε το πρόγραμμα του κόμματος και τον χαρακτήρα του, βασικό κεφάλαιο του οποίου είναι η επισήμανση της στενής συνδέσεως της «μικρής ομάδας μαυροφορεμένων» οι οποίοι συγκρότησαν το «ΑΖΟV», με το κόμμα «National Corps» το οποίο πλέον μεταφέρει το «μέτωπο» στο ίδιο το Κίεβο, προασπιζόμενο τα συμφέροντα της Ουκρανίας. Το παραπάνω παράδειγμα δεν θα μπορούσε παρά να μας φέρει στο μυαλό τα ηρωικά Freikorps που επανδρώθησαν από βετεράνους της ταπεινωμένης μεσοπολεμικής Γερμανίας, οι οποίοι, ενσαρκώνοντας το αρχέτυπο του Junger-ικού “νοήμονος ανθρώπου της δράσεως”, πάταξαν με αποφασιστικότητα το φίδι του προδοτικού μπολσεβικισμού που δρούσε υπονομευτικώς εντός των συνόρων της Γερμανίας και εν συνεχεία απετέλεσαν την εμπροσθοφυλακή του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος.

Καθώς η ένταση στα ανατολικά της χώρας μειώθηκε, έχοντας προηγηθεί της συμφωνίας που υπεγράφη στο Μινσκ, η δράση της πολιτικής πτέρυγος γινόταν όλο και πιο έντονη. Αποκορύφωμα αυτής της δράσεως ήταν μια μεγαλειώδης πορεία 10.000 εθνικιστών που έφερε τον τίτλο «Τα Αιτήματα του Έθνους», η οποία πραγματοποιήθηκε έξω από το ουκρανικό κοινοβούλιο στις 20 Μαΐου 2016 ως μια τελευταία προειδοποίηση προς την κυβέρνηση σχετικά με την αναγνώριση των περιοχών του Ντονέτσκ και Λουχάνσκ ως «περιοχών ειδικού καθεστώτος», ύστερα από πιέσεις τόσο της Ρωσίας αλλά και των Δυτικών δυνάμεων. «Αν οι Ουκρανοί βουλευτές υιοθετήσουν αυτή την απόφαση και κηρύξουν εκλογές στις κατεχόμενες περιοχές χωρίς πρώτα να επαναφέρουν τα αρχικά σύνορα με την Ρωσία, τότε πολύ απλά θα ρίξουμε την κυβέρνηση στο όνομα του Ουκρανικού λαού» δήλωσε ο ηγέτης του «AZOV» και πλέον βουλευτής, Andriy Biletsky.

Η δράση του «National Corps» όμως δεν περιορίζεται στους δρόμους. Ιδρύοντας την λέσχη «Plomin» (Φλόγα), η οποία στεγάζεται στο «Kozatsky House» (Σπίτι του Κοζάκου) λίγα μέτρα μακριά από το Μαϊντάν, οργανώνει συχνά κινηματογραφικές προβολές αλλά και διαλέξεις αφιερωμένες στους μεγάλους στοχαστές που διαμόρφωσαν την Ευρωπαϊκή σκέψη όπως τον Friedrich Nietzsche, Julious Evola, Ernst Junger, Howard Lovecraft, Martin Heidegger κ.α. Διαβάζοντας κανείς τα παραπάνω ονόματα μπορεί εύκολα να κατανοήσει ότι τα στελέχη που συγκροτούν το κόμμα έχουν αποβάλει κάθε ίχνος αστικού ψευδοπατριωτισμού από την ιδεολογική ταυτότητα του κινήματος, μπολιάζοντάς το με ιδέες οι οποίες δεν εκφράστηκαν ποτέ στο μεταπολεμικό πολιτικό προσκήνιο της Ευρώπης. Στο «Σπίτι του Κοζάκου» βρίσκεται επίσης γυμναστήριο καθώς και η βιβλιοθήκη του κόμματος στην οποία τα ομηρικά έπη καθώς και οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι κατέχουν περίοπτη θέση. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί ότι πολύ σημαντικό ρόλο στην επιτυχή πορεία του κόμματος, όσον αφορά το επικοινωνιακό κομμάτι, έπαιξε το Ρωσικό Κέντρο του Κιέβου το οποίο αποτελείται από Ρώσους εθνικιστές διωχθέντες από το καθεστώς Πούτιν λόγω της δράσεώς τους ενάντια στις εθνοκτόνες πολιτικές του τελευταίου!

Η ατζέντα του κόμματος προβλέπει ένα πλήθος μεταρρυθμίσεων μερικές εκ των οποίων είναι:

Εθνική αλληλεγγύη ενάντια στον διχασμό, προερχόμενο από ξένα κέντρα.

Ο πόλεμος στα ανατολικά και οι δολιοφθορές στα ενδότερα της χώρας υπονόμευσαν το ουκρανικό κράτος και υποδαύλισαν την ουκρανική εθνική ταυτότητα. Το ουκρανικό έθνος καλείται να αγωνιστεί για τα συμφέροντα της Ουκρανίας, παραμερίζοντας τις εγωιστικές παρορμήσεις και να εργαστεί για ένα ισχυρό ουκρανικό κράτος αλλά με ευρεία αυτοδιοίκηση των κοινοτήτων χωρίς να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της ομοσπονδοποίησης.

Ισχυρή, έγκυρη και υπεύθυνη αρχή κατά της διαφθοράς και της ανευθυνότητος των κυβερνώντων.

Το παρόν σύστημα διακυβερνήσεως είναι χτισμένο πάνω στα θεμέλια του μετα-σοβιετικού ολιγαρχικού μοντέλου, βασικά χαρακτηριστικά του οποίοι είναι η απόλυτη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα του δημοσίου και ιδιωτικού βίου, ο ακραίος λαϊκισμός και η ανευθυνότης της αρχούσης τάξεως. Προκειμένου να αντικατασταθεί αυτό το σύστημα, αποτελούμενο από τα χείριστα στοιχεία του σοβιετικού και των σύγχρονων δυτικών μοντέλων διακυβερνήσεως, το «National Corps» παρουσιάζει το πολίτευμα της Εθνοκρατίας (όρος έμπνευσης του κόμματος) το οποίο συστήνει άμεση και ευθεία ανάληψη ευθυνών της εκάστοτε αρχής αναφορικά με τις αποφάσεις και πράξεις της. Σε τυχόν περίπτωση κυβερνητικής ανεπάρκειας, ανικανότητος, και πολλώ μάλλον διαφθοράς, θα υπάρξει άμεση επιβολή του νόμου με την σύμφωνη γνώμη της κυβερνήσεως, των σωμάτων ασφαλείας, της τοπικής αυτοδιοικήσεως και των εμπλεκομένων σωματείων. Με αυτόν τον τρόπο θα είναι εφικτή η σύσταση ενός ισχυρού δικτύου το οποίο θα εκπροσωπείται από ικανούς αντιπροσώπους του έθνους.

Δημιουργία ενός ισχυρού εθνικού στρατεύματος και αμυντικής βιομηχανίας, αποκατάσταση του πυρηνικού status της Ουκρανίας απέναντι στην παρούσα ντροπιαστική κατάσταση.

Η κατάρρευση του ουκρανικού στρατού και η παρακμή της αμυντικής βιομηχανίας οδήγησε σε αδυναμία απαντήσεων σε ξένες προκλήσεις. Η ουδέτερη στάση και οι διεθνείς εγγυήσεις απεδείχθησαν πλήρης αποτυχία. Οι εκκλήσεις σε διεθνείς οργανισμούς και θεσμούς δεν είχαν κάποιο αποτέλεσμα κατά την προσάρτηση της Κριμαίας. Η παρούσα εμπόλεμη κατάσταση αποτελεί ιδανική συγκυρία για την αναζωογόνηση του ουκρανικού στρατεύματος και ταχεία ανασυγκρότηση της αμυντικής βιομηχανίας. Επίσης, ζωτικής σημασίας είναι και η ανάπτυξη αποτελεσματικής διπλωματίας η οποία θα είναι σε θέση να εξασφαλίσει τεχνογνωσία, οικονομική, στρατιωτική και οιασδήποτε άλλης μορφής βοήθεια, απέναντι στις προκλήσεις αλλά κυρίως να διασφαλίσει και την επιστροφή της Ουκρανίας στο πυρηνικό της status.

Ισορροπία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα προς επίτευξιν διμερούς οικονομίας ενάντια στον κορπορατισμό των ολιγαρχιών και τον κομμουνισμό.

Εθνικοποίηση του ορυκτού πλούτου, βιομηχανιών οικονομικής στρατηγικής και μονοπωλίων ενάντια στην εκμετάλλευσή τους από τις μετασοβιετικές δομές των ολιγαρχών.

Ελαχιστοποίηση των κρατικών παρεμβάσεων στην μικρομεσαία επιχειρηματικότητα ενάντια στην σοβιετικού τύπου γραφειοκρατία.

Θέσπιση νόμων οι οποίοι να προβλέπουν την επιρροή των εργαζομένων στην εκάστοτε επιχείρηση έναντι της παρούσας δυσμενούς θέσεως του εργαζομένου ο οποίος καταντά εκμεταλλευόμενος υπό αθέμιτες συνθήκες εργασίας και ψευδο-συνδικάτα.

Εστίαση στην ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών ως βάση ενός ισχυρού κράτους έναντι της οπισθοδρομικής, προσανατολισμένης στις εισαγωγές, οικονομίας.

Παραχώρηση έγγειων αγροτικών δικαιωμάτων στην ουκρανική επαρχία, ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών και κρατικές επιδοτήσεις ενάντια στις πολιτικές που επέφεραν την εκκένωση των χωριών και καταστροφή της γης.

Προτεραιότης στα εθνικά συμφέροντα, αναφορικά με την εξωτερική πολιτική, ενάντια στην υποταγή στους “διεθνείς θεσμούς” και “αξίες” οι οποίες λειτουργούν ως μανδύας ξένων συμφερόντων.

Αυστηρότερος έλεγχος στις διαδικασίες μεταναστεύσεως προς το εξωτερικό ενάντια στην πολιτική ανοιχτών συνόρων η οποία υπονομεύει τις εθνικές και οικονομικές δομές του κράτους.

Ανοικοδόμηση της δημογραφικής εικόνας του ουκρανικού έθνους και επαναφορά αυτών σε θετικούς ρυθμούς μέσω κρατικών προγραμμάτων.

Εστίαση στην νεότερη γενιά και επαναφορά της στις αξίες της αξιοπρέπειας, της τιμής και της εθνικής υπερηφάνειας.

Δημιουργία άξονος Βαλτικής – Μαύρης Θάλασσας, με την Ουκρανία ως πυλώνα αυτού, ως παράγοντος ασφαλείας και σταθερότητος ενάντια στις φρούδες ελπίδες συμμαχίας με Δυτικά και Ανατολικά κράτη οι οποίες οδήγησαν στην κατοχή της χώρας.

Η επιθετική στάση της Μόσχας η οποία εκδηλώθηκε στην Κριμαία και στο Ντονμπάς απεκάλυψε την αναποτελεσματικότητα του υπάρχοντος συστήματος ασφαλείας και διεθνών εγγυήσεων, θέτοντας θέματα ασφαλείας στις υπόλοιπες χώρες της Βαλτικής και της Ανατολικής Ευρώπης. Η Ουκρανία οφείλει να επικεντρώσει την εξωτερική της πολιτική στην σύσταση άξονος Βαλτικής – Μαύρης Θάλασσας ο οποίος μετέπειτα δύναται επεκτεινόμενος να εξελιχθεί σε άξονα: Βαλτικής – Βαλκανίων – Καυκάσου. Ο σχηματισμός μίας τέτοιας πολιτικό-στρατιωτικής συμμαχίας θα επιτρέψει στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης να αποκτήσουν αυτοδυναμία απέναντι στο Δυτικοευρωπαικό και Ευρασιατικό μπλοκ και θα οδηγήσει στην μετατροπή τους από “γεωπολιτικά αναχώματα” και κυματοθραύστες πολιτικών, στρατιωτικών και οικονομικών εγχειρημάτων – σε ανεξάρτητους γεωπολιτικούς εταίρους οι οποίοι θα είναι σε θέση να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους.

INTERMARIUM

Η Ουκρανία, όπως και οι χώρες της ευρύτερης περιοχής, έχουν κληθεί και στο παρελθόν να αντιμετωπίσουν καταστάσεις που τις οδήγησε στην εφαρμογή ορισμένων αξιόλογων γεωπολιτικών εγχειρημάτων. Μερικά από αυτά είναι: Το Δόγμα της Μαύρης Θάλασσας του Ουκρανού γεωπολιτικού και εθνικιστή Yurii Lypa, το «Intermarium» του Πολωνού στρατάρχη Josef Pilsudski, η Ένωση Βαλτικής με την Μαύρη Θάλασσα του Λετονού στρατηγού Peteris Radzins ο οποίος υπηρέτησε ως στέλεχος στο στρατιωτικό επιτελείο του Ουκρανού κυβερνήτη Pavlo Skoropadsky.

Κύριο μέλημα του «National Corps», στην παρούσα φάση, είναι η προώθηση του γεωπολιτικού εγχειρήματος «Intermarium»: Μια γεωπολιτική εναλλακτική με βασικούς πυλώνες τα κράτη της Πολωνίας και της Ουκρανίας η οποία σε πρώτο στάδιο θα περιλαμβάνει τα κράτη της Ουκρανίας, Πολωνίας, Λευκορωσίας, Λιθουανίας, Λετονίας και Εσθονίας. Το δεύτερο στάδιο προβλέπεται να οδηγήσει σε ευρύτερη ένωση κρατών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης καθώς και ένωση με την Αδριατική Θάλασσα συμπεριλαμβάνοντας δυνητικώς τα κράτη της Σλοβακίας, Τσεχίας, Κροατίας, Σλοβενίας, Μολδαβίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας και Ουγγαρίας.

Τα κράτη της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης απέκτησαν την ανεξαρτησία τους ύστερα από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Αμέσως άρχισε ένας ιδιότυπος αγώνας δρόμου για την ένταξη τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την υιοθέτηση του ευρώ ως κοινού νομίσματος. Η επίτευξη του δυτικοευρωπαϊκού μοντέλου, προτύπου, τάχα, “ευημερίας”, φαντάζοντας ως ένας θεμιτός στόχος, οδήγησε αυτά τα κράτη να καταβάλουν αξιοσημείωτες προσπάθειες προκειμένου να εκπληρώσουν τα εν λόγω κριτήρια. Ο σκοπός εν πολλοίς επετεύχθη τελικώς, ώστε τα κράτη αυτά θεώρησαν ότι μπορούσαν επιτέλους να απολαύσουν τα πλεονεκτήματα που τους προσέφερε η ευρωπαϊκή κοινή αγορά και η ελεύθερη μετακίνηση κεφαλαίων και ανθρωπίνου δυναμικού. Η αρχή του 21ου αιώνα, σηματοδότησε, ωστόσο, την έναρξη μιας ταραχώδους εποχής η οποία χαρακτηρίζεται από αστάθεια και παγκόσμια αναταραχή. Αυτή η εποχή άρχισε συγκεκριμένα στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 με τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις ΗΠΑ. Ακολούθησαν, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν (2001), ο πόλεμος στο Ιράκ (2003), η ρωσική εισβολή στην Γεωργία (2008), η παγκόσμια οικονομική κρίση (2008), η Αραβική Άνοιξη (2010), και η κατάσταση διαρκούς, μέχρι και σήμερα, πολέμου σε Συρία, Λιβύη, Υεμένη. 

Μεσολάβησαν επίσης, η ουκρανική εξέγερση και η εκδήλωση της ρωσικής επιθετικότητος ενάντια στην Ουκρανία, οι αναταραχές στο τουρκικό πολιτικό προσκήνιο και η άκρως επιθετική εξωτερική πολιτική εκ μέρους της Τουρκίας της οποίας και η Ελλάδα υφίσταται τις επιπτώσεις. Αυτά τα γεγονότα είχαν και έχουν ως αποτέλεσμα την κλιμάκωση της παρεκτόπισης ανησυχητικώς μεγάλων μαζών από την Αφρική και την Ασία των οποίων οι πεποιθήσεις και διαθέσεις είναι άκρως εχθρικές προς τις ευρωπαϊκές αξίες. Αυτές οι μάζες τριτοκοσμικών μεταναστών, με την αφανή ενορχήστρωση γνωστών σκοτεινών κέντρων αποφάσεων που απεργάζονται την καταστροφή της Ευρώπης, οδηγούνται σε εποικιστικού τύπου μετεγκατάσταση στην ευρύτερη περιοχή του ευρωπαϊκού χώρου. Οι εν λόγω μάζες αποτελούν απειλή όχι μόνο για τις θεσμικές δομές της θνησιγενούς (και κατ’ ουσίαν …αντιευρωπαϊκής) Ε.Ε. αλλά (πράγμα υψίστης σπουδαιότητος) και για την ίδια βιολογική συνοχή των Ευρωπαϊκών εθνών! Η πολιτική ανοιχτών συνόρων σε συνδυασμό με τις ψευτοσοσιαλιστικές οικονομικές πολιτικές (αντιπαραγωγική ανακατανομή πλούτου μέσω επιδοτήσεων), την σοβιετικού τύπου γραφειοκρατία, την βιαίως και θεσμικώς επιβαλλόμενη ανοχή απέναντι σε κάθε μορφή εκφυλισμού, οδήγησαν τις χώρες της ζώνης «Intermarium» στο να προτάσσουν το εύλογο ερώτημα: “Αυτή είναι η Ευρώπη για την οποία πασχίσαμε;”

Το 1994 η Ουκρανία, εφαρμόζοντας το μνημόνιο της Βουδαπέστης, εγκατέλειψε αυτό που ήταν τότε το τρίτο μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στον κόσμο, το οποίο φυσικά κληρονόμησε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενώσεως, σε αντάλλαγμα για μια επίσημη εγγύηση των συνόρων και της ασφάλειάς της από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Ρωσία. Καθώς απεκαλύφθη η πλήρης αφερεγγυότης των δυτικών συμμάχων, τόσο η Ουκρανία, όσο και η υπόλοιπη ζώνη του σχεδίου

«Intermarium», βρίσκονται πλέον στην ανάγκη συμπήξεως αποτελεσματικών, ουσιωδών συμμαχιών και όχι εικονικών όπως η υποτιθέμενα “φιλο-ουκρανικές” Ε.Ε. και Η.Π.Α. οι οποίοι ζητούν την εφαρμογή των παραμέτρων του συμφώνου του Μινσκ το οποίο προβλέπει ένα έννομο στάτους για τους δολιοφθορείς του Κρεμλίνου, εμμέσως δίδοντας τους το έρεισμα για περαιτέρω διεκδικήσεις, όμοιες με εκείνη της προσαρτήσεως της Κριμαίας, πάντοτε κατόπιν …“δημοκρατικών” διαδικασιών

Παρά ταύτα, οι χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης, με εξαίρεση την Λευκορωσία η οποία έπαιξε τον ρόλο του μεσολαβητή, έχουν εκφράσει την ανησυχία τους όσον αφορά την επιθετική στάση της Μόσχας και θεωρώντας την Ουκρανία ως τον πρόμαχο της ευρύτερης περιοχής. Ακόμη και η Λευκορωσία προμήθευε ανεπίσημα τον ουκρανικό στρατό με όπλα και καύσιμα στο κορύφωμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων στα ανατολικά. Ο δημοφιλής πρόεδρος της Πολωνίας, Andrzej Duda, ο οποίος στον λόγο που εκφώνησε κατά την ορκωμοσία του, επανέφερε στο προσκήνιο την ιδέα του «Intermarium», προέτρεψε τους Ουκρανούς πρέσβεις να επενδύσουν σε συνεργασία με τα γειτονικά κράτη από το να αναμένουν την βοήθεια των δυτικών δυνάμεων η οποία έρχεται πάντα με «βαρύ κόστος». Συγκεκριμένα είπε ότι οι χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης πρέπει να δουλέψουν μαζί προκειμένου να αλλάξουν την φαύλη λογική της Δύσεως. Σε συνέντευξή του στην “La Repubblica” o Jaroslaw Kaczynski – ηγέτης του κόμματος “Νόμος και Δικαιοσύνη” αναφέρθηκε στην ιδέα μιας πολιτισμικής αντ-επαναστάσεως για την οποία επίσης συζήτησε και με τον Ούγγρο προθυπουργό, Βίκτορ Ορμπάν στο οικονομικό φόρουμ στην Krynica. Αμφότεροι εγκωμίασαν την έξοδο της Μ. Βρετανίας από την ΕΕ και την χαρακτήρισαν ως μια ευκαιρία για ριζικές αλλαγές εντός της ΕΕ. Η εν λόγω αντεπανάσταση, σύμφωνα με τον Kaczynski, οφείλει να στραφεί ενάντια στις άκρως αριστερές και φιλελεύθερες πολιτικές και πρέπει να έλθει εις πέρας αγνοώντας την φαυλότητα της “πολιτικής ορθότητος” η οποία περιορίζει την ελευθερία του λόγου και των απόψεων. Επίσης ο Andrzej Duda, βρισκόμενος στην 60η επέτειο της αντι-κομμουνιστικής επαναστάσεως στην Βουδαπέστη, συνεχάρη τον Βίκτορ Ορμπάν για την αντίστασή του ενάντια στην “σοβιετοποίηση”, όπως την χαρακτήρισε, των Βρυξελλών.

Με λίγα λόγια, ο συνασπισμός των πιο αυστηρών κριτών της ΕΕ έχει ήδη σχηματιστεί και μάλιστα με αφορμή την κατανομή λαθροεποικιστικών μαζών. Η ένωση V4 (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία) έχει σχηματιστεί (στα πλαίσια της ευρω-ατλαντικής ενσωμάτωσης) χωρίς αυτό να αλλάζει το γεγονός ότι τα θεμέλια για το «Intermarium» έχουν ήδη θεσπιστεί.

Ωστόσο ένα σημαντικό εμπόδιο για την περαιτέρω πραγμάτωση του άξονα είναι η παρούσα φιλόΕΕ κυβέρνηση του Κιέβου. Για τον λόγο αυτό, το κίνημα AZOV λειτουργεί, παράλληλα με την κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας αυθαιρέτως ένα κομμάτι της εξωτερικής πολιτικής και οργανώνοντας συνόδους πολιτικού και στρατιωτικού ενδιαφέροντος στις οποίες παρευρίσκονται αξιωματούχοι από τα κράτη της Πολωνίας, Ρουμανίας, Ουγγαρίας και Λιθουανίας.

Συνοψίζοντας, λοιπόν, η πρόοδος των Ουκρανών συναγωνιστών και η πραγμάτωση των γεωπολιτικών τους εγχειρημάτων είναι ζωτικής σημασίας καθώς είναι η πρώτη φορά ύστερα από την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οπότε εμφανίζονται στο προσκήνιο πανευρωπαϊκές απόψεις που εκφράστηκαν από μεγάλους στοχαστές και φορείς της Ε/Σ Ιδέας όπως ο Ernst Junger, Julius Evola, Oswald Mosley, Francis Parker Yockey, Pierre Drieu la Rochelle και Leon Degrelle. Επίσης, απέναντι σε μια πολυ-πολιτισμική, νεο-μαρξιστική ΕΕ η οποία μαστίζεται από την άνοδο του Ισλάμ και σε μία Ρωσική Ομοσπονδία που δείχνει να εφαρμόζει το δόγμα της ευρασιατικής συμμαχίας (θεωρία του Ντούγκιν) και η οποία αποτελείται από ένα μωσαϊκό φυλών και θρησκειών με το Ισλάμ να καλπάζει και τον λευκό πληθυσμό να συρρικνώνεται, η σύσταση του «Intermarium» συνιστά μια έξοχη και ρεαλιστικώς πραγματοποιήσιμη γεωπολιτική εναλλακτική προοπτική, με αναφορά στις πλέον καθαρές λευκές φυλετικές δεξαμενές της Ευρώπης. 

Η ένωση των κρατών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης μπορεί να αποτελέσει όχι απλά έναν παράγοντα οικονομικής σταθερότητος και ασφαλείας για την περιοχή αμέσου ενδιαφέροντος, αλλά θα είναι σε θέση να συνδράμει καταλυτικώς στην επανάκτηση του ευρύτερου ζωτικού χώρου της Ευρώπης.

πηγή

36 σχόλια:

  1. Ανώνυμος10/3/22 5:26 μ.μ.

    Να λοιπόν που υπάρχουν κ άλλες γεωπολιτικές αναγνώσεις για την σημασία της Ουκρανικής αντίστασης απέναντι στην εισβολή Πούτιν σήμερα καθώς και στα εμπόδια των Ουκρανών Εθνικιστών απέναντι στους μηχανισμούς ελέγχου των Βρυξελλών ΗΠΑ στον αγώνα τους να εκμεταλλευθούν το κενό εξουσίας στην μετά Γιανουκοβιτς εποχή και να υποστηρίξουν την δημιουργία ενός Λαϊκού Εθνοκράτους.
    Απέτυχαν να το καταφέρουν αυτό το σκέλος αλλά παραμένουν να είναι παρόντες στην αντιμετώπιση του εισβολέα που είναι κ η μόνη προϋπόθεση να έχουν οι Ιδέες τους και την επόμενη μέρα προοπτική στην μεταπολεμική Ουκρανία.
    Με αφορμή αυτό το άρθρο και την όλη κατάσταση στην Ουκρανία ανοίγεται κ μια άλλη οπτική που θα έπρεπε να συζητιέται αλλά σκοπίμως θάβεται από όλους τους τυφλούς οπαδισμού: Τι πρέπει να κάνει μια εθνικοεπαναστατικη δύναμη όταν υπάρχει πόλεμος ενάντια στην εθνική ακεραιότητα της Πατρίδας ; Είναι η δεν είναι προϋπόθεση να πρωταγωνιστούν στην οργάνωση εθνικής αντίστασης του λαού ενάντια στο εισβολέα οι εθνικοεπαναστάτες; Από την έκβαση αυτής τους της επιλογής ,ανεξάρτητα από το ποιες μεγάλες δυνάμεις θα αναμειχθούν να καθορίσουν γεωπολιτικά μια σύγκρουση, δεν κρίνεται κ η πιθανότητα να κατοχυρωθεί ως εθνική δύναμη εκτός συστήματος μια επαναστατική ιδεολογία ; Από την αξιοποίηση πολέμου δεν γιγαντώθηκε ο Ιταλικός Φασισμός ; Οι Ρώσοι μπολσεβίκοι πόλεμο δεν περίμεναν ώστε να επιτεθούν στο Τσαρικο καθεστώς; Η δίκη μας Αριστερά που ουρλιάζει μαζί με πολλούς άλλους αντιφασίστες εθνικιστές ενάντια στην Αζοφ δεν λέει μπράβο στο ΕΑΜ που έκανε πόλεμο στην Γερμανική κατοχή και ας ήταν με λεφτά και όπλα των Βρετανών Ιμπεριαλιστών; Κανονικά θα έπρεπε να αναθεωρήσουν την ιστορία τους και να καταδικάσουν το ΕΑΜ ως φιλοιμπεριαλιστικό μηχανισμο των Εγγλέζων αν υιοθετούσαν την σημερινή λογική που κρίνουν τα εσωτερικά θέματα της Ουκρανίας ; Ο ηγέτης τους ο Ζαχαριαδης δεν είχε πει όλοι στον αγώνα του Μεταξά ενάντια στην Ιταλική εισβολή ώστε την επαύριο η Ελλάδα να έρθει στα χέρια του ΚΚΕ ;
    Όμως η υποκρισία και το αντιφασιστικό και αντιπατριωτικό μίσος τους οδηγεί όλους θελημενα η όχι να μισούν κάθε επαναστατική ευκαιρία που φέρνει η πραγματικότητα πάντα χωρίς να υπακούει τα καθαρά δογματικά σχήματα που περιμένουν δήθεν μια μέρα αποκαλυπτική να αλλάξει ο κόσμος από το μηδέν. Πόλεμος Επανάσταση Κρίσεις και Καταστροφές πάντα μέσα στην ιστορία ήταν χαραμάδες ανατροπών..για όσους φυσικά ηθελαν να αδράξουν τις ευκαιρίες και να σπάσουν την ισορροπία του συστήματος. Αυτά δεν μας τα διδάσκει η Ουκρανία αλλά ο Ναπολέων , ο Λένιν , ο Μουσολίνι , ο Χίτλερ , ο Μάο , ο Πρίμο Ντε Ριβερα .
    Λιγότερος φανατισμός για το ποιος είναι ο καλυτερος δυναστησ και περισσότερη μελέτη των εξελίξεων και των ευκαιριών για την Ιδέα στο σήμερα.
    Συνεχίστε την ψύχραιμη παρουσίαση αρθρογραφίας , χρειάζεται όσο ποτέ .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος10/3/22 8:06 μ.μ.

      Μόνο που στην Ελλάδα έχουμε τους ακροδεξιούς χαφιέδες που ρυπαίνουν την ιδέα του εθνικοσοσιαλισμού ισχυριζόμενοι ότι δεν πρόκειται να πολεμήσουν σε ενδεχόμενο πόλεμο. Μάλιστα καλούν και τους υπόλοιπους σε λιποταξία γιατί η ελληνική κοινωνία λένε είναι μια χαβούζα και δεν αξίζει κανείς να την υπερασπιστεί. Βέβαια οι ίδιοι τύποι αναρτούν φανατικά υπέρ του Αζοφ τις τελευταίες μέρες. Πώς γίνεται ρε μάγκες αυτό; Το Αζοφ δεν πολεμάει για να διασώσει μια κοινωνία που κατά 50% γλυκοκοιτάζει τον δυτικό φιλελευθερισμό; Δεν πολεμάει για να διασώσει την αντιρατσιστική, καπιταλιστική, εβραϊκή δημοκρατία του Κιέβου; Μήπως τελικά είστε δειλοί και πουλάτε αντισυστημισμο για να καλύψετε την λιποταξία σας; Χρέος κάθε εθνικοσοσιαλιστή είναι να αγωνιστεί για την Πατρίδα του στις έσχατες στιγμές έστω και αυτόνομα όπως κάνουν οι Ουκρανοί. Τα ακροδεξιά παράσιτα που θεωρούν αντικαθεστωτική τη προδοσία καλύτερα να το βουλωσουν.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος11/3/22 1:40 μ.μ.

      Τα έχεις μπερδεψει μάλλον. Άλλο το να εντάσσεσαι στον κατοχικό στρατό της Δημοκρατίας και άλλο στον ιδεολογικό απελευθερωτικό στρατό της Αζοφ. Εννοείται ότι όσοι συντάσσονται με τον στρατό του Κούλη, του Τσίπρα, του Ανδρουλάκη, του Φλώρου κλπ είναι χρήσιμοι ηλίθιοι.
      Αλήθεια εσείς οι "σκληροπυρηνικοί αντινατοικοι" πουτινολαγνοι τι θα κάνετε αν εισβάλει στην Ελλάδα μια χώρα που είναι αντίθετη προς ΕΕ και ΝΑΤΟ; Θα τους υποδεχτείτε ως απελευθερωτές ή θα κάνετε αυτό για το οποίο κατηγορείτε την Αζοφ;

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος11/3/22 2:07 μ.μ.

      8.06, Επειδή έχω διαβάσει την επιχειρηματολογία όσων είναι αντίθετοι με τον ελλαδικό τριτοδημοκρατικο στρατό, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που γράφεις ("γιατί η ελληνική κοινωνία λένε είναι μια χαβούζα και δεν αξίζει κανείς να την υπερασπιστεί"). Η ξεπουλημενη ηγεσία κατοχής είναι το θέμα, όχι ο απλός λαός.

      Καλό θα ήταν επίσης να τεκμηριώσεις τα περί χαφιεδων, γιατί είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε. Αν οι συγκεκριμένοι παίζουν τέτοιο ρόλο και έχεις στοιχεία, οφείλεις να τα δημοσιοποιήσεις. Αν πάλι πετάς τέτοιους βαρείς χαρακτηρισμούς, απλά και μόνο επειδή διαφωνείς μαζί τους είσαι το λιγότερο άνανδρος, αν όχι και ύποπτος..

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος11/3/22 5:30 μ.μ.

      Επειδή δεν το κατάλαβες καλά , το ότι θα λιποτακτήσουμε από τον ελλαδικό στρατό δεν σημαίνει ότι θα πετάξουμε τα όπλα και είτε θα φύγουμε στο εξωτερικό είτε θα πάμε να κρυφτούμε σαν δειλοί ... απλά δεν θα πολεμήσουμε με τον ελλαδικό στρατό γιατί δεν νομίζω να θέλει κανείς να τον (ξανα)στείλουν σε αποστολή θανάτου από κάποιον άκαπνο στρατηγάρα ... αυτό που θα κάνουμε θα είναι να δημιουργήσουμε παραστρατιωτικές εθνικοσοσιαλιστικές ομάδες με σκοπό είτε το αντάρτικο είτε την κατάληψη της εξουσίας εκείνη την ανάλογη στιγμή ...

      Διαγραφή
    5. Ανώνυμος11/3/22 8:08 μ.μ.

      5:30 αν υπήρχε έστω και μισή πιθανότητα να κάνεις πράξη αυτό που γράφεις θα σε είχαν μπουζουριασει τη στιγμή που θα πατούσες το πλήκτρο της δημοσίευσης του σχολίου. Οπότε ή συμπεριφέρεστε βλακωδως με το να προβάλετε χύμα μια τέτοια "ιδέα" ή είστε ύποπτοι.

      Διαγραφή
    6. Ανώνυμος11/3/22 9:52 μ.μ.

      8:08 άλλο το να υπάρχει έστω και μισή πιθανότητα να πραγματοποιείται σε περίοδο ειρήνης τώρα και άλλο σε περίοδο πολέμου , όπως και το εννοούσα ...

      Διαγραφή
    7. Ανώνυμος12/3/22 10:17 π.μ.

      Καλά δεν σκέφτεστε καθόλου, τελείως ανόητοι είστε;
      Λένε τέτοια πράγματα σε ενα μπλόκ που το διαβάζουν από το Πληροφοριών και χίλιοι δύο άλλοι! Ανόητο επίσης που ο διαχειριστής τα ανεβάζει χωρίς καμία κρίση του τι γράφεται, παρά μονάχα σβήνει κάποιο όνομα διαφόρου ρουφιάνου μην τυχόν κι τον μήνυση, ενώ ανεβάζει σχολεία τέτοιου τύπου που δεν ζημιώνουν καθόλου τον ανώνυμο σχολιαστή της πλάκας, αλλά την ίδια Σ.Ο. που θα θεωρηθεί οτι προάγει τέτοιες ιδέες επικίνδυνες για την διασφάλιση του Συστήματος της 'Δημοκρατιας'...
      Ας φτιάξουμε πρώτα ενα κίνημα της προκοπής κι μετά βλέπεις εαν μπορείς να κάνεις κι αυτό που λες, πάρε κανα πεζοδρόμιο πρώτα κι μετά βλέπουμε...

      Διαγραφή
    8. Ανώνυμος12/3/22 4:24 μ.μ.

      Οι ακροδεξιοί σβαστικοφοροι νομίζουν ότι θα κάνουν αντάρτικο πόλης ενώ καλά καλά δεν μπορούν να κάνουν ένα στάνταρ πρόγραμμα εκπομπών. Φτιάξε πρώτα το κίνημα για το οποίο μας έχετε ζαλίσει τα αρχιδια κάνα τρίμηνο τώρα και μετά πιάνετε και όπλο.

      Διαγραφή
    9. Ανώνυμος12/3/22 6:08 μ.μ.

      Οι σβαστικοφοροι (εθνικοσοσιαλιστές δηλαδή) είναι και εργαζόμενοι άνθρωποι, οχι τριτοθεσιτικα φυτά που φυτοζωουν ολη μέρα στα μπλογκ.

      Διαγραφή
    10. Ανώνυμος13/3/22 12:28 μ.μ.

      είπαν οι κηπουροί του πατριάρχη

      Διαγραφή
    11. Ανώνυμος19/8/22 11:19 π.μ.

      Εργαζόμενοι άνθρωποι στο τέλειο κόσμο της Δημοκρατίας με την υπέροχη σκλαβιά της και τους ήχους θανάτου που σπέρνει καθημερινά...

      ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΉ ΚΟΙΝΩΝΊΑ ΌΠΟΥ ΕΠΙΒΙΏΝΟΥΜΕ, ΕΡΓΑΖΌΜΕΝΟΣ ΕΊΝΑΙ ΕΚΕΊΝΟΣ ΠΟΥ ΕΡΓΆΖΕΤΑΙ ΠΆΝΩ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΉ ΤΗΣ.

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος10/3/22 9:55 μ.μ.

    Ωραία. Για πες τότε, ρε φιλαράκο, γιατί από το '14 μέχρι σήμερα οι ένοπλοι ε/σ δεν προσπάθησαν να ανατρέψουν την αδύναμη φιλελεύθερη βαιμαρική κυβέρνηση της Ουκρανίας; Είχαν όλον το καιρό μπροστά τους να κάνουν αυτό που λες ότι έκαναν "οι μπολσεβίκοι το '17" και "οι μελανοχίτωνες το '22". Γιατί ξανάπιασαν τα όπλα μόνο αφότου εισέβαλε ο κατά πολύ ισχυρότερος Πούτιν; Δηλαδή τώρα πολεμάνε τους πάνοπλους Ρώσους που έχουν θερμοβαρικές βόμβες, αλλά τόσο καιρό δεν πολέμησαν τους κατά πολύ αδύναμους κλόουν του Κιέβου. Δεν πείθετε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος11/3/22 1:08 π.μ.

      Αρχικά φιλαράκο ξαναδιάβασε όλα τα κείμενα που καλύπτουν το τι γίνεται στην Ουκρανία από το 14 ως σήμερα για να κατανοήσεις τις προσπάθειες ενός κινήματος να σταθεί απέναντι στον συστημικό έλεγχο την εσωτερική υπονόμευση κ τρομοκρατία κ φυσικά τις αδυναμίες των νεογέννητων δομών του κινηματικά. Στις δικές τους συνθήκες αυτοί πρωταγωνίστησαν στην ανατροπή ενός ξενόδουλου διεφθαρμένου καθεστώτος και έπρεπε να αντιμετωπίσουν μέσα σε ελάχιστα χρόνια την στρατιωτική εισβολή της χώρας που συντηρούσε το καθεστώς που πάλεψαν να ρίξουν. Ήδη στην πράξη κ όχι στα λόγια και στις αναλύσεις από το βάθος του καναπέ κάνουν πολλά που δείχνουν ότι δεν γύρισαν την πλάτη στα καθήκοντα που επέβαλλε η πραγματικότητα και πάνω σε αυτό θα κριθούν όχι στο αν ικανοποιούν εσένα για το αν σου ταιριάζουν η όχι με το 17 η με το 22 . Επιπλέον ανέφερα τα Επαναστατικά κινήματα του περασμένου αιώνα και το πως ανδρώθηκαν λόγω πολέμου ενώ εσυ ρωτάς γεμάτος ύφος γιατί δεν πήγαν ήδη στην Ουκρανία στο ζενίθ την αντικαπιταλιστική εξέγερση για να περιμένεις με την απάντηση έτοιμη ήδη να εφησυχαστεις λέγοντας « μα φυσικά επειδή είναι Νατοικοι μισθοφόροι». Όμως κανένα κίνημα ακόμα και από εκείνα τα γιγαντιαία που στιγμάτισαν την Ευρώπη του μεσοπολέμου δεν έφτασε με το πάτημα ενός κουμπιου σε μια τελική κατάκτηση εξουσίας. Πέρασαν χρόνια αγώνων φυλακίσεων προδοσιών εσωτερικών διαιρέσεων ακόμα και ηττών για να αφήσουν το αποτύπωμα τους που εμείς οι τόσο φοβεροί παντογνώστες απλά το γνωρίζουμε γυρίζοντας σελίδες σε βιβλία. Και παραμένουν ασύγκριτα γιατί συνδύασαν όλες τις φάσεις αγώνα μέσα στους λαούς τους φτάνοντας στην κορύφωση με απέραντα βάσανα και επιμονή. Επειδή όμως είναι εύκολο να ξεπετάμε ότι γίνεται σήμερα με την φράση « είχαν όλο το χρόνο» οι Ουκρανοί συγκρίνοντας τους με το 17 κ το 22 , καλό είναι να πας να κατανοήσεις πως κατέληξε στο 17 η νίκη των Μπολσεβίκων και ποσά χρόνια οικοδομούσαν την προοπτική της κατάληψης της εξουσίας όπως επίσης να μελετήσεις πόσα χρόνια αγώνων μέσα στο Ιταλικό σοσιαλιστικό κίνημα ο Μουσολίνι αγωνιζόταν ώστε να διατηρηθεί μια εθνική επαναστατική γραμμή που όταν το ευνόησε η συγκυρία βρήκε χώρο να γίνει δυναμική και να συγκεντρώσει γύρω της την πρώτη Φασιστική πρωτοπορεια που μετέπειτα έφερε και την Πορεία προς την Ρώμη. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς . Όλα αυτά τα σχόλια τα κανουμε για να κρίνουμε τους Ουκρανούς επειδή επιδιώκουμε κ εμείς να αξιοποιήσουμε κρίσεις και έκτακτες καταστάσεις και να σταθούμε δίπλα στο λαό μας με ένα κίνημα η επειδή έχουμε ανάγκη να κάτσουμε κ άλλο στην γωνία μας θαυμάζοντας κάποιον ισχυρό της γης επειδή εμείς με διάφορες προφάσεις τα θεωρουμε όλα πολύ λίγα για την φοβερή μας επαναστατικότητα;

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος11/3/22 12:37 μ.μ.

      1:08 εφόσον έχεις διαβάσει ιστορία θα γνώριζες ότι ο φασισμός χρειάστηκε περίπου 8 χρόνια προκειμένου να οργανωθεί σαν κίνημα και να πρωταγωνιστήσει στην ιταλική ιστορία. Που τα είδες τα πολλά χρόνια; Ακριβώς τα ίδια με των αποφοίτων ήταν. Περίπου το ίδιο συνέβη και στα υπόλοιπα κινήματα του μεσοπολέμου. Αν πάλι θεωρείς το φασισμό συνέχεια των προπολεμικών νεορομαντικων κινημάτων όπως ο Sternhell, εντάξει τότε μπορεί ο φασισμός να είχε μεγάλο ιστορικό βάθος. Ακόμη μεγαλύτερο όμως είναι το ιστορικό βάθος των Ουκρανών αν τα βάλουμε όλα στην ίδια ενότητα. Δεν το σώζουν από πουθενά τα παιδιά του Ζελένσκι.

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος12/3/22 1:42 μ.μ.

      Οταν ο εθνικοεπαναστάτης Ζώης Μπέχλης τα λέει στις εκπομπές του δεν τον ακούτε...

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος11/3/22 2:39 μ.μ.

    Διασωληνωμενος με κορωνοϊό ο Μιχαλολιάκος. Λέτε να μας χαιρετήσει ο χοντρός;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εάν ζήσει όμως, να πας να του ζητήσεις το λόγο.Δεν ντρέπεσαι λιγο;;

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος11/3/22 8:17 μ.μ.

      Καθόλου δεν ντρέπομαι. Άντε να τελειώνουμε με τον Βούδα της Πεύκης. Το μόνο κακό είναι ότι λογικά την ηγεσία θα την αναλάβει η .... η κόρη του.

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος11/3/22 8:21 μ.μ.

      Uknown υπονοείς δηλαδή ότι έπρεπε να του ευχόμαστε περαστικά; Αφού ξέρουμε τι κουμάσι είναι ο κατμαν, μόλις γινόταν καλά θα έβγαινε με την αγριοφωναρα του και θα εσκουζε "δεν θέλουμε περαστικά και ευχές από τα συστημικά αναχώματα της ΝΔ που εδώ και χρόνια πλήττουν το κόμμα". Χαχαχαχαχα σαν να το ακούω.

      Διαγραφή
    4. Τι να σου πω, μιλάς έτσι για καποιον (όποιος και να ειναι) που είναι φυλακή για τις ιδέες μας. Εν πάρσει περιπτώσει, όταν ο άλλος είναι πεσμένος, τότε δείχνεις το ήθος σου, το οποίο από ο,τι καταλαβαίνω είναι ανύπαρκτο.

      Διαγραφή
    5. Ανώνυμος12/3/22 7:34 π.μ.

      9:07 φυλακή για τις ιδέες μας λίγο δύσκολο ... αυτός ο φαιδρός δεν έλεγε στα δικαστήρια ότι δεν έχει καμία σχέση με τον εθνικοσοσιαλισμό ;αυτός δεν έλεγε ότι οι υπογραφές του στα περιοδικά με τον χίτλερ ΄και σε κάτι άρθρα ήταν πλαστές ; για ποιες ιδέες μας λες ;

      Διαγραφή
    6. Δηλαδή εσύ θεωρείς, όταν όλο το σύστημα έχει πέσει επάνω σου, ότι είναι εύκολο να μιλάς για εθνικό σοσιαλισμό...Εδώ η ΕΣΑ που το παίζει και σκληρή, το Ε δεν σημαίνει Εθνική, αλλά Ελληνική Σοσιαλιστική Αντίσταση.Εσυ νομίζεις ότι είναι τυχαιο;Η Χ.Α. είναι η μοναδική οργάνωση που δήλωνε εθνικιστική μέσα στο κοινοβούλιο.Τωρα εάν κάποιοι τα θεωρείτε όλα εύκολα, τι να πω, μάλλον ζείτε σε άλλο κόσμο...

      Διαγραφή
    7. Ανώνυμος12/3/22 6:12 μ.μ.

      Η Χρυσή Αυγή ΔΗΛΩΝΕ...περσινά ξυνα σταφυλια. Άμα φύγει από τη ζωή ο Μιχαλολιας θα κλείσει το μαγαζάκι μια για πάντα. Το βαστούσε τόσο καιρό ο χοντρός για λόγους εγωισμού τώρα με Ουρανία και Ελένη στο τιμόνι δεν σας βλέπω καλά.

      Διαγραφή
    8. Ανώνυμος12/3/22 6:39 μ.μ.

      Ο Μιχαλολιάκος ποτέ δεν αποκήρυξε τον εθνικοσοσιαλισμό κ αυτός είναι ο λόγος που ο Κασιδιάρης αποχώρησε κ το γύρισε σε αστικό εθνικισμό, όσο κ να θέλετε να πείτε το αντίθετο, η Χρυσή Αυγή παραμένει δυνατή κ η μόνη που κάνει πορείες μέσα στην Αθήνα.

      Διαγραφή
    9. Ανώνυμος12/3/22 7:40 μ.μ.

      Θες να μιλησουμε για τα τυχαια και τα ξετυχαια ; εισαι σιγουρος ; θες να μιλησουμε αν ηταν τυχαιο οτι τα παλια χρονια για να πηγαινες μεσα στα γραφεια της επρεπε να δωσεις ονομα και επιθετο και αλλα στοιχεια σε πορτιερηδες οπου μετα ολως τυχαιως πηγαιναν σε κατι ασφαλειες και μυστικες υπηρεσιες ; τι να πρωτοπιασουμε απο τα τυχαια ;

      Διαγραφή
    10. Ανώνυμος12/3/22 10:50 μ.μ.

      Δήλωνε Εθνικιστική κι όχι Εθνικοσοσιαλιστική!

      Όσο για το σύστημα που έχει πέσει επάνω τους κι στο δικαστήριο το παίζανε Φιλιππινέζες για να γλιτώσουν το τομάρι τους,θα σε συμβούλευα να ακούσεις τον λόγο του Ρούντολφ Ες απέναντι στους κατηγόρους του!
      Διότι μεγαλύτερη προδοσία από το να προδώσεις τις ιδέες σου δεν υπάρχει, επειδή από αυτές τις ιδέες κρέμεται ένα πλήθος αγωνιστών κι ενα μέλλον κι ενώ ο αρχηγός σου δεν φτάνει που ήταν ανίκανος να ηγηθεί του κινήματος με τους διάφορους τσαρλατάνους που είχε γύρω του να ρίχνουν κλωτσιές σε άδειες κούτες,δεν φτάνει που κατέστρεψε κάθε προοπτική αναβιώσεις των ιδεών,δεν είχε ούτε τα αρχιδια μπροστά στο σύστημα να υπερασπιστεί τα πιστεύω του,μα σαν άλλως αθλιος αρουραίος θα προτιμούσε να φιλήσει κι το χέρι του δικαστή,παρα να παραδεχτεί τον Εθνικοσοσιαλισμό του,εαν υπήρχε ποτέ....

      Διαγραφή
  4. Ανώνυμος11/3/22 5:32 μ.μ.

    Γιώτα, γιώτα ζωή και κότα... και μετά το παίζουμε εθνικοσοσιαλιστές αντιρρησίες συνείδησης για ξεκάρφωμα. Ρε παιδιά, .... είναι οι άνθρωποι, δεν τους βλέπετε; Εδώ καλά-καλά δεν μπορούν να στρίψουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  5. Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.

    Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης. Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.

    Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος11/3/22 6:03 μ.μ.

    Τι γνώμη έχετε για τον ΕΔΕΣ και τον Ναπολέων Ζέρβα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος12/3/22 12:56 π.μ.

      Κανένας αντιδημοκρατης φασίστας δεν εκτιμάει τον Βελουχιώτη της δεξιας

      Διαγραφή
    2. Υπηρετες των Αγγλων...απλα

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος12/3/22 4:11 μ.μ.

      Πότης, αγγλόφιλος, χαρτοπαίκτης, με αδυναμία στις λίρες. Όμως δολοπλόκος και δυνατός στα επιτελικά σχέδια. Είχε εμπειρία αλλά σύρθηκε πίσω από επιλογές άλλων. Βενιζελικός και βασιλόφρονας αργότερα όμως κυριάρχησε σε μια οργάνωση που ιδεολογικά είχε από όλους όσους βρέθηκαν απέναντι στον ελας. Συγγενής του Άρη. Ένας αντικομμουνιστής που έστρωσε το χαλί στον παπατζή.

      Διαγραφή
  7. Ανώνυμος11/3/22 10:14 μ.μ.

    υψηλή στρατηγική ο Ηλίας ενώ μίλησε για εισβολή των Ρώσων κατήγγειλε τους Ουκρανούς που πολεμούν στο μέτωπο ως ναζί ... ο αντιναζί Ηλίας ... ζήτησε εξώδικα για δημοσιογράφους αλλά ξέχασε να πει ποιος ο ρόλος του σοβιετικού στόλου στην εισβολή της Κύπρου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος12/3/22 12:26 π.μ.

    Συνχαρητηρια για την συνέντευξη και στον Οδυσσέα και προπαντός στον Άρη, ακούω έναν συναγωνιστή με ήθος, αξίες, ευγενέστατο και με πολλή υπομονή.... Καλή δύναμη Άρη Αρίωνα, ο χώρος σε χρειάζεται!!! Συνχαρητηρια και στην ομάδα του Μαύρου Κύκνου, στον Σταύρο, για την φιλοξενία και την πολλή ενδιαφέρουσα εκπομπή!!!! EFI .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος12/3/22 4:25 μ.μ.

    Alexander Abramov, Petr Aven, Vadic Moshkovic, Andrei Rappoport, Roman Abramovic, Victor Vekselberg, German Khan, Moshe Kantor, Yuri Milner, Mikhail Prokorov, God Nisanov, Boris Mints, Alexander Klyachin, Mikhail Fridman, Oleg Deripaska, Leonid Mikhelson, Arkady Rotenberg, Igor Rotenberg, Boris Rotenberg τα ονόματα αυτών που διοικούν την Ρωσία! Των δυτικών τα ξέρουμε ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για συνεργασία στην αρθρογραφία, νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών, ενημέρωση σχετικά με νέα ιστολόγια, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: blackmilitiagr@gmail.com

Η συντακτική ομάδα δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.

Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να εντοπίζει τη θεματική περιοχή που τον ενδιαφέρει από το πλαίσιο δεξιά του ιστολογίου που αναγράφονται στο μενού αρχειοθέτησης ιστολογίου.

Οι διαχειριστές δεν πρόκειται να απαντήσουν σε υβριστικά ή προβοκατόρικα σχόλια ή σε ερωτήσεις που οι απαντήσεις δόθηκαν ή θα δοθούν σε άρθρα της.

Απαντήσεις θα υπάρξουν μόνο αν κριθεί απαραίτητο αναλόγως την περίπτωση και σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας στην ενότητα «Μια υπενθύμιση προς τους αναγνώστες» που θα πρέπει να διαβαστεί ΠΡΩΤΑ πριν υπάρξει επικοινωνία.

Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.

Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης.

Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.

Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.

Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια ΔΕΝ δημοσιεύονται.

Επειδή ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται.

Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish). Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί, μετά από έγκριση των διαχειριστών. Υβριστικά, ειρωνικά, συκοφαντικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.

Οι αναρτήσεις δεν είναι απαραίτητο να εκπροσωπούν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει αναφορά στην πηγή.