Κάποιες ωμές σκέψεις για τις Ιταλικές εκλογές (γράφει ο Κωνσταντίνος Μποβιάτσος)

 

γράφει ο Κωνσταντίνος Μποβιάτσος 

Πέρα από φωνές και πανηγυρισμούς, καλά είναι και αυτά μέσα στην γενική πτώση αξιών, πρέπει να δούμε με μια ψυχρή ματιά τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών. Ότι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός, μπορεί να είναι και ένα καραφλό κεφάλι μου έλεγε κάποτε  ένας καραφλός φίλος. Ας πάμε όμως και λίγο σοβαρά. 

Η Μελόνι είναι πρώτα από όλα πιστή με την ΕΕ και δεσμευμένη με όλους τους κανόνες και νόμους και  φυσικά τις συμφωνίες δεν θα τις μάθουμε ποτέ. Ότι είχε γίνει με τον Σαλβίνι ο οποίος και το πλήρωσε πολύ ακριβά, τόσο εκλογικά όσο και σε προσωπικό επίπεδο με σοβαρότατα δικαστήρια που έτσι και κάποια στιγμή μείνει εκτός πολιτικής ζωής … πάει για διακοπές στην φυλακή. 

Επίσης, επειδή πολύς κόσμος εδώ στην πατρίδα μας δεν γνωρίζει τα παρασκήνια της ιταλικής πολιτικής, θα αναφέρω ένα παράδειγμα.  Οποιαδήποτε κυβέρνηση και να βγει, το βαθύ κράτος είναι πολλές δεκαετίες στα χέρια της μαφίας και της Αριστεράς. Δικαστές, μεγαλοδικηγόροι, ΜΜΕ, βιομήχανοι, συνδικάτα (με τρομερή δύναμη στην Ιταλία), πνευματικός κόσμος κτλ.

 Φανταστείτε λοιπόν τι θα γίνει μόνο με την σκέψη ότι μια … δήθεν εθνικίστρια πρωθυπουργός θα σκεφτεί να κάνει κάτι. Αυτό έγινε και  πριν από 4 χρόνια όταν ο υπουργός Οικογενείας, ο Φοντάνα (ένα νέο υπουργείο που δημιούργησε τότε ο Σαλβίνι), τόλμησε να κάνει κάποιες δηλώσεις τύπου: «υπάρχει μια οικογένεια, με έναν πατέρα και μια μητέρα». 

Το τι δημιουργήθηκε δεν περιγράφεται και φυσικά δεν πέρασε ποτέ κάτι τέτοιο. Αντίθετα πέρασαν όλα τα νέα ήθη της ανωμαλίας και τη παρακμής. Αυτό το έζησα από κοντά εκείνη την περίοδο ...

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ ...

Ο Ιωάννης Λαγός για την Giorgia Meloni

 

«Όσοι πανηγυρίζουν για την επικράτηση Meloni - Salvini στην Ιταλία, ας μάθουν, αν δεν γνωρίζουν ότι οι Ευρωβουλευτές τους όπως και αυτοί της Λεπέν ψήφισαν προκειμένου να κοπεί η χρηματοδότηση στην Χρυσή Αυγή ψήφισαν να μπω στην φυλακή και να μην ξεχνάμε ότι στο τέλος και αυτοί θα υπηρετήσουν τη ΝΤΠ. Ξυπνήστε ραγιάδες που ψάχνετε ραγιάδες εκεί που σας φτύνουν. Και μη ξεχνάτε ότι η Meloni ανήκει στην ίδια ευρωομάδα με τον Βελόπουλο»

«O tempora, o mores!»: όταν η ελληνική άκρα δεξιά φόρεσε την μαντήλα του Ιράν.

 

του Wolverine

Ένα από τα πιο άγνωστα παρασκήνια του «χώρου» είναι οι σχέσεις των Ελλήνων εθνικιστών και ακροδεξιών με το αντισιωνιστικό καθεστώς της Τεχεράνης. Περίπου δέκα χρόνια πριν όταν ακόμη ο «Καρατζαφερισμός» επιζούσε και λειτουργούσε ακόμη ως «σειρήνα» στο πολύπαθο ταξίδι των ιδεών που ονομάζονται από κάποιους «εθνικές», κάποιοι είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τους Ιρανούς και την εξαιρετική Περσική κουζίνα. Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που ο Χομεϊνί έβρισκε την θέση του δίπλα στον Χίτλερ ή τον Μεταξά. 

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ένα περιοδικό που άφησε εποχή για την ποιότητα του και δεν είναι άλλο από το εμβληματικό «αριστερό» εθνικιστικό «Στρασσερικό» «Αντίδοτο» δημοσίευε άρθρα υπέρ της Ιρανικής επανάστασης. Στις σελίδες του στηλίτευε την ξαφνική Ιρακινή επίθεση που είχε ως αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, την αποδυνάμωση των δυο χωρών με τα πιο συμπαγή αντισιωνιστικά καθεστώτα και τέλος φυσικά … την ενίσχυση του Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. 

Το εξώφυλλο που οι «Φρουροί της Επανάστασης» παρελαύνουν πάνω στην αστερόεσσα πέρασε σχετικά απαρατήρητο για την πλειοψηφία των υποστηρικτών του εθνικισμού. Η Ιρανική επανάσταση που εκμηδένισε την αριστερά και τους φιλοσιωνιστές μοναρχικούς αλλά και τους Κούρδους που είναι από την δεκαετία του ’60 το μακρύ χέρι του Ισραήλ στην χώρα του Ξέρξη, πάντα κέντριζε το ενδιαφέρον μιας μερίδας του «χώρου» που τόνιζε την σημασία του Αντισιωνιστικού αγώνα. 

Οι δύο άλλες πλευρές του γεωπολιτικού ιδεολογικού τριγώνου ήταν η Λιβύη του Συνταγματάρχη Καντάφι και η Παλαιστίνη του Αραφάτ. Ενώ οι δυο τελευταίες δυνάμεις βρήκαν περισσότερο χώρο στις σελίδες της ντόπιας «φασιστικής» προπαγάνδας και οι επαφές υπήρξαν σποραδικές αλλά υπαρκτές μέχρι πριν λίγα χρόνια - πριν αρχίσουν οι κραυγές υπέρ του Trump - οι Ιρανοί μουλάδες και οι ακόλουθοι τους τύγχαναν ελάχιστης προβολής. 

Αρκετά χρόνια μετά μόλις το 2010 μέσα από τις σελίδες του «Ελεύθερου Κόσμου» γίνεται ξαφνικά και άνευ προειδοποίησης γνωστό ένα εσπευσμένο ταξίδι του «Πατριάρχη» Κωνσταντίνου Πλεύρη και του πρώην υπαρχηγού της «Χρυσής Αυγής» Δημήτρη Ζαφειρόπουλου στην πρωτεύουσα της «χώρας των Αρίων». Κάποιες φωτογραφίες είδαν το φως της δημοσιότητας και τυπικές αναφορές δημοσιεύτηκαν χωρίς να μαθευτεί ποτέ αν είχε θετικό αντίκτυπο το ταξίδι, τι ειπώθηκε με τους ανθρώπους του καθεστώτος, αν υπήρξε ουσιαστική υποστήριξη από τους Ιρανούς. 

Η υπόθεση θυμίζει για τους παλιότερους την διάσημη επαφή του Πλεύρη με τον Καντάφι, όπου εκεί όμως υπήρχε ανοιχτή πληροφόρηση και επίσημη ενημέρωση όσο καιρό διήρκησε το πολιτικό φλερτ πριν βρεθεί στα δικαστήρια ο «Πατριάρχης» με το Λιβυκό δημόσιο για ένα τάνκερ που διεκδίκησε ο δικηγόρος. Οι Παλαιστίνιοι επίσης συμμετείχαν σε εκδηλώσεις και κατείχαν το μεγαλύτερο ποσοστό του πολιτικού ενδιαφέροντος. 

Στο φύλλο του ΕΚ της 3^ης Οκτωβρίου του 2010 μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του τότε πρέσβη του Ιράν περνάει σχετικά απαρατήρητη, όπως και η συνάντηση δημοσιογράφων της εφημερίδας με τον τότε υπουργό εξωτερικών της Ισλαμικής δημοκρατίας του Ιράν τον Δεκέμβριο του 2010. 

Τον Ιανουάριο του 2011 όμως, στην βουλή γίνεται συζήτηση με αφορμή μια ερώτηση δυο ακροδεξιών βουλευτών για το εμπάργκο της τότε κυβέρνησης μαριονέτας προς την Ιρανική τράπεζα Saderat. Για μια ακόμη φορά την εποχή εκείνη η αποικία Ελλάς ακολουθώντας τις οδηγίες των Σιωνιστών και των Αμερικανών παρά τα ντόπια συμφέροντα επιχειρηματιών για τα Ιρανικά αλλά και τα Αζερικά κοιτάσματα, βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να χτυπήσει την κυβέρνηση που τροφοδοτεί με όπλα και χρήματα τον «Άξονα της αντισιωνιστικής αντίστασης» από την Τεχεράνη μέχρι την Βυρηττό και τη Σαναά. 

Σχετικό δημοσίευμα στον «Ελεύθερο Κόσμο» - σε περιορισμένη έκταση για προφανείς λόγους - κάνει γνωστή την κατάσταση της τράπεζας που κατηγορείται από τον Ομπάμα και έχει κυρώσεις ενώ οι υπόλοιπες γνωστές σε όλους ακροδεξιές δυνάμεις της εποχής τηρούν περιέργως μια εκκωφαντική σιωπή σχετικά με το θέμα. Λες και ένα χέρι από το Τελ Αβίβ τους απαγορεύει ξαφνικά κάθε αναφορά ή διαμαρτυρία λίγο πριν την εντυπωσιακή εγκατάσταση τους στα δρύινα έδρανα της βουλής! 

Για τις διαχρονικές επιλογές και τις κινήσεις των ελλαδικών κυβερνήσεων δεν τίθεται κάποιο ερώτημα, όταν επί σειρά ετών ο Ελληνικός Στρατός παρέχει κάθε βοήθεια στον Σιωνιστικό στρατό και ο Κυπριακός εξυπηρετεί τα μελλοντικά σχέδια επίθεσης σε περίπτωση γενικευμένης σύρραξης. Όλα τα κόμματα δεν πράττουν το παραμικρό για την ξεκάθαρη συμμαχία με το Ισραήλ, πλην τυπικών κινήσεων προς ικανοποίηση των ψηφοφόρων τους. 

Ειλικρινές τελικά το ενδιαφέρον από τους Έλληνες ακροδεξιούς ή μια ακόμη ευκαιριακή αλλαγή πλεύσης για την εύρεση πολιτικών στηριγμάτων στην αυλή ξένης δύναμης ή και προς ενίσχυση ενός «ακραίου» προφίλ ενόψει πολιτικών εξελίξεων; 

Η πορεία των πραγμάτων όπου και εξαφανίστηκε τάχιστα κάθε αναφορά στο ελληνικό διαδίκτυο σχετικά με την «φιλοιρανική» στροφή της εποχής, καταδεικνύει ότι τα «λουριά» της πραγματικής εξουσίας «έσφιξαν» όταν κάποιοι πέρασαν τις «κόκκινες γραμμές» άθελα τους ή από έναν προσχεδιασμένο παραπλανητικό ελιγμό πριν υπακούσουν πλήρως και πάλι στις επιταγές των πλανητικών αφεντικών με τις «μεγάλες μύτες» για να θυμηθούμε μια εύστοχη έκφραση γνωστής διαδικτυακής εκπομπής του «Χιτλερισμού». 

Τελικά ο εθνικιστικός «χώρος» αποτελεί το καλύτερο βεστιάριο για το δυσώδες θέατρο του κοινοβουλευτισμού, που καταλήγει σε δημόσιο θέαμα για τους αφελείς εθνικιστές και εθνικοσοσιαλιστές και σε προσωπικό θρίαμβο και εξέλιξη για τους πολιτικάντηδες ακροδεξιούς. 

Για τους πρώτους είναι πάντα μια τραγωδία όταν αντιλαμβάνονται - ανάμεσα σε πολλά άλλα - έστω και αργά ότι αυτός … που την εποχή εκείνη έδειχνε να νοιάζεται για τα συμφέροντα της Τεχεράνης και την επιθετική πολιτική των Ισραηλινών, στις μέρες μας έσπευσε να ζητήσει γονυπετής συγνώμη από τους Σιωνιστές και το ΚΙΣ μπροστά στην ευκαιρία της κάλυψης του υπουργικού θώκου και τις ξεκάθαρες εντολές του Αντώνη Σαμαρά. 

Και σαν μην έφτανε μόνο αυτό ως άλλος «άσωτος υιός» στράφηκε προσφάτως ακόμη και ενάντια στον πατέρα του και τις όποιες «ακραίες» ιδέες του, όπως και ο πατέρας του άλλωστε στράφηκε ύπουλα και με σχέδιο ενάντια στους συναγωνιστές του την εποχή του μεταπολιτευτικού εθνικισμού, όπου λίγο μετά και καθόλου τυχαία άρχισε η Παπαδοπουλική ΕΠΕΝ να επαινεί τον Ισραηλινό Μοσέ Νταγιάν και οι βουλευτές της να προσκολλούνται στον «Όμιλο Φίλων του Ισραήλ». 

Για την ιστορία λοιπόν και επειδή κάποιοι είναι καιρός να αντιληφθούν ότι ο κάλπικος αντισιωνισμός είναι δημιούργημα του ίδιου του Διεθνούς Σιωνισμού, που περνάει ακόμη και από την συρραφή άρθρων σε βιβλίο για την ηρωική Χεζμπολάχ μέχρι το υπέροχο ταξίδι αναψυχής στην χώρα των Περσών, ότι ο «ευαισθητοποιημένος» πολιτικός που είχε καταθέσει ερώτηση τον Ιανουάριο του 2011 για τα συμφέροντα της Ιρανικής τράπεζας Saderat Iran ήταν ο σημερινός υπουργός της δεξιάς Θάνος Πλεύρης. 

Ω καιροί, ω ήθη! Κορυφαίοι πρωταγωνιστές στην σκηνή οι φιλοσιωνιστές (ακρο)δεξιοί που καλύπτονται με αντισιωνιστικές μαντήλες πριν φορέσουν τελικά το γνωστό κιπά, ακόμη και αν η δική τους παράσταση είναι το ακριβώς αντίθετο από το κορυφαίο έργο του Αισχύλου «Πέρσες».

Ο Troy Southgate για την Giorgia Meloni

"Παρά την υστερία ότι οι «φασίστες» έρχονται ως εκ θαύματος στην εξουσία και ότι οι αδελφοί της Ιταλίας (FdI) είναι οι κληρονόμοι του MSI του Mussolini, η Giorgia Meloni δήλωσε ανοιχτά ότι θαυμάζει «τους Βρετανούς Tories, τους Ρεπουμπλικάνους των ΗΠΑ και το Ισραηλινό Likud». Οι kosher - εθνικιστές βγαίνουν από την ίδια γραμμή παραγωγής εδώ και χρόνια και ο προβλέψιμος σάλος που προκαλείται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι τόσο διάχυτος που ακόμη και οι πραγματικοί φασίστες ξεγελιούνται από αυτούς τους έτοιμους απατεώνες"

Troy Southgate

Avaris - Ωδή στους Σαλαμινομάχους

 

Νέα από την Ουκρανία και την Ρωσία που δεν διαβάσετε πουθενά αλλού στο ελληνικό διαδίκτυο: πληροφορίες από την Ελληνική ομάδα αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους του Azovstal

Στις 21 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε η δεύτερη ανταλλαγή των υπερασπιστών του Azovstal. Στο πλαίσιο της ανταλλαγής, 108 στρατιώτες του Συντάγματος «Azov» επέστρεψαν στα σπίτια τους, ανταλλάχθηκαν συνολικά 215 στρατιωτικοί - υπερασπιστές του «Azovstal». Οι 124 αμυνόμενοι - απελευθερωμένοι πλέον από την αιχμαλωσία - ανήκουν στις τάξεις των αξιωματικών, 89 στους βαθμούς των υπαξιωματικών.

Μεταξύ αυτών, οι διοικητές της φρουράς "Mariupol" που επέστρεψαν εμφανώς ταλαιπωρημένοι από την αιχμαλωσία: Denys Prokopenko "Redis", Svyatoslav Palamar "Kalyna", Serhii Volynskyi "Volyna", Denys Shlega και Oleg Khomenko.

Η ελληνική Μαριούπολη μετά την εισβολή του Κρεμλίνου ...

"Ξέρεις ποιός είμαι εγώ;"... Ο υιός του Ντιμίτρι Πεσκόφ (εκπροσώπου τύπου της Ρωσικής κυβέρνησης) άρχισε να μουρμουράει όταν ένας πολύ γνωστός Ρώσος παρουσιαστής του τηλεφώνησε on air και υποδυόμενος τον στρατολόγο τον κάλεσε να παρουσιασθεί για το μέτωπο το επόμενο πρωί.

Ο Πεσκόφ δεν τον κατάλαβε και άρχισε τη διαπραγμάτευση: "Θα το λύσω το ζήτημα σε διαφορετικό επίπεδο. Θέλω να καταλάβω γενικά τι συμβαίνει και τι ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΧΩ...". "Ασφαλώς ΚΑΙ ΔΕΝ θα έλθω. Είμαι ο υιός του Πεσκόφ και πρέπει να καταλαβαίνετε πόσο λάθος θα ήταν να έλθω εκεί." "Δεν έχω πρόβλημα να υπερασπισθώ την πατρίδα μου αλλά πρέπει να ξέρω εάν έχει νόημα για μένα να είμαι εκεί". Λεπτομέρεια: Όταν ρωτήθηκε εάν θέλει να δηλωθεί εθελοντής στην πρώτη γραμμή του μετώπου, ο υιός Πεσκόφ απάντησε όχι …

H Kateryna "Pthaska" Polishchuk από το Azovstal γνωστή και ως "the Βird" είναι ζωντανή. Σε βίντεο που έδωσαν οι υπηρεσίες του Κρεμλίνου απευθύνεται στη μητέρα της, λέει πως θα ήθελε να είναι στη Μαριούπολη και πως είναι υπερήφανη που υπερασπίσθηκε το Azovstal. 

Ο προπαγανδιστής της απευθύνει τις ερωτήσεις στα Ουκρανικά και την χαρακτηρίζει "sniper" θέλοντας να την "ενοχοποιήσει" όμως όλοι γνωρίζουν πως η Πτάσκα ήταν εθελόντρια νοσηλεύτρια με μουσικές σπουδές και οδηγός μοτοσικλέτας. Το βίντεο κυκλοφορεί προς το παρόν μόνο σε Ρωσικά μέσα που ελέγχονται πλήρως από το Κρεμλίνο.

Πριν από 2 χρόνια, ο συναγωνιστής Maxim Sergeyevich Martsinkevich γνωστός ως Tesak, εγκαταλείπει τα εγκόσμια, περνάει για πάντα στην αιωνιότητα. Σε ένα μικρό κελί της νότιας Ρωσίας ο συναγωνιστής περιμένει να μεταφερθεί στην Μόσχα για να δικαστεί. 

Οι κατηγορίες που του επισυνάπτονται για μια υπόθεση του ‘99, είναι αβάσιμες και η νίκη του στο επερχόμενο δικαστήριο είναι σίγουρη. Παρόλα αυτά, όλοι γνωρίζουν πως οι πραγματικοί λόγοι, για τους οποίους το Ρωσικό πλουτοκρατικό καθεστώς ήθελε να τον φυλακίσει ήταν οι ιδέες και τα ιδανικά του. 

Γνωστός για τις δράσεις του ενάντια στους παιδόφιλους και τους εμπόρους ναρκωτικών, είχε αποκτήσει επιρροή σε μεγάλο μέρος της Ρωσικής αλλά και της Ουκρανικής νεολαίας. Ο μαχητικός τρόπος ζωής και το αίσθημα κοινωνικής προσφοράς που προωθούσε ενοχλούσε την Ρωσική φιλελεύθερη κυβέρνηση.

 Λίγο πριν οδηγηθεί στην αίθουσα των δικαστηρίων θα βρεθεί νεκρός με τις αρχές να μιλούν ψευδώς για αυτοκτονία! Ήταν φανερό πλέον πως επρόκειτο για μια κρατική δολοφονία. Είχε αφήσει ένα μήνυμά μέσω του δικηγόρου ότι που και να πάθει δεν θα είναι αυτοκτονία αλλά δολοφονία. Την κηδεία του παρακολούθησαν 5.000 συναγωνιστές. Τον θυμόμαστε πάντα με τιμή όπως του αρμόζει. 

8 May 1984 - 16 September 2020 

Αθάνατος!

Την 1^η Αυγούστου έλαβε μέρος στην Μόσχα το πρώτο «Διεθνές Αντιφασιστικό Συνέδριο». Σύμφωνα με δηλώσεις στόχος είναι ... η πολεμική ενάντια στον Εθνικοσοσιαλισμό και τον Ουκρανικό Φασισμό. Σύμφωνα με τον Ρώσο υπουργό Άμυνας εκπρόσωποι από 74 χώρες δέχτηκαν πρόσκληση. 

Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες κάνουν λόγο για γνωστούς αντιφασίστες από την Ελλάδα που έλαβαν μέρος και έχουν στενές σχέσεις με πολιτικά κόμματα, επιχειρηματίες και μονές της Ορθοδόξου εκκλησίας.

Να σημειωθεί ότι στην εκδήλωση μίλησε ο Εβραίος πρώην πολιτικός και διπλωμάτης Yaakov Kedmi, άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ αλλά και ο Evgeny Satanovsky πρώην πρόεδρος του Ρωσικού Εβραϊκού Κογκρέσου.

Στο χωριό Velyki Prokhody στην περιοχή του Χαρκόβου που ανακατέλαβαν οι Ουκρανικές δυνάμεις, οι δυνάμεις εισβολής είχαν μετατρέψει την αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου σε αίθουσα κράτησης. Δόθηκαν στην δημοσιότητα φωτογραφίες με αίθουσες βασανιστηρίων των Ουκρανών αιχμαλώτων πολέμου με καλυμμένα τα παράθυρα, ενώ δίπλα υπήρχε παρεκκλήσι γεμάτο εικόνες και εξομολογητήριο!

Μετά τους βασανισμούς ο ειδικός ανακριτής πηγαίνει στο παρεκκλήσι για να εξομολογηθεί και να «ξεπλύνει» τα αμαρτήματα του.  Οι Ουκρανοί έχουν βιώσει φρικτά αυτήν την «θεάρεστη» πρακτική από τα περιβόητα Gulag όπου οδηγούνταν κατά εκατοντάδες χιλιάδες. Το Γκουαντάναμο των ΗΠΑ τώρα και σε έκδοση της Ρωσικής ομοσπονδίας.

Ο Ουζμπέκος επικεφαλής της λεγόμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Donetsk, Dennis Pushilin έφυγε από το κατεχόμενο Donetsk . Τα media αναφέρουν και δημοσίευσαν έγγραφο του με το οποίο ζητά την απαλλαγή του από τα καθήκοντα του.

Απαγωγές βρεφών και μικρών παιδιών Ουκρανών, βίαιος εκπατρισμός τους σε Ρωσία και Λευκορωσία. Το άγνωστο παιδομάζωμα. Ουκρανικές πηγές αναφέρουν ότι πάνω από 1.000 παιδιά από την Μαριούπολη απήχθησαν προς τα ρωσικά εδάφη, στο Tyumen, στο Irkutsk, στο Kemerovo και στο Altai Krai. Έχει καταγραφεί πως απήχθησαν πάνω από 7.300 παιδιά σύμφωνα με τις επιβεβαιωμένες λίστες.

Ο ίδιος  ο Prigozhin - ολιγάρχης Ιουδαϊκής καταγωγής και δεξί χέρι του Πούτιν - συμμετείχε  προσωπικά  στην στρατολόγηση βαρυποινιτών που υπογράφουν με αντάλλαγμα  να πάρουν χάρη. Οι Ρωσικές  φυλακές  είναι γεμάτες φονιάδες που τώρα στάλθηκαν στην Ουκρανία, ενώ στην απομόνωση και σε απομακρυσμένες περιοχές την ίδια στιγμή βρίσκονται χιλιάδες ριζοσπάστες εθνικιστές και εθνικοσοσιαλιστές. 

Ο διάσημος πάμπλουτος επιχειρηματίας πραγματοποίησε περιοδεία σε φυλακές υψίστης ασφαλείας και έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την στρατολόγηση επαγγελματιών δολοφόνων, χρηστών ναρκωτικών ουσιών και βιαστών με αντάλλαγμα σημαντικό χρηματικό ποσό και την ελευθερία τους μετά την λήξη του συμβολαίου αν επιζήσουν φυσικά από την πολεμική των Ουκρανών …

Ακόμη ένας Έλληνας στην καταγωγή μαχητής έπεσε στα πεδία των μαχών, αυτή τη φορά στο μέτωπο της Χερσώνας. Πρόκειται για τον Σβιατοσλάβ Αλεξαπόλσκυ, με γιαγιά εκ Τραπεζούντας και τότε στο επίθετο Κωνσταντινίδη. Σύμφωνα με τους συμπολεμιστές του ήταν εξαίρετος στρατιώτης και συμπολεμιστής, με αρκετό διάστημα στην πρώτη γραμμή, βαθειά συνείδηση της ελληνικής καταγωγής και μιλούσε τη μητρική του γλώσσα. 

Υπηρετούσε στην 126η Ταξιαρχία Territorial Defence της Οδησσού και πολέμησε για τον λαό της Ουκρανίας και την ελληνική μειονότητα που δεν πιστεύει στην προπαγάνδα του Κρεμλίνου και τις «ειρηνιστικές διαθέσεις» των Τσετσένων. Ανεξαρτήτως του στρατοπέδου που βρίσκονται, οι Έλληνες που βρίσκονται ακόμα στα πεδία των μαχών διατηρούν την «πολεμική κληρονομιά» του Έθνους και πρέπει να τιμούνται.