Νέο βιβλίο από τις εκδόσεις «Λόγχη»: “ Ο Μαύρος Μάης του 68, η ιστορία των εθνικιστικών ριζοσπαστικών κινημάτων της Γαλλίας 1900 - 1972”
«Η παρακμή, πάντα η παρακμή … Η ζωή είναι μια αέναη παρακμή
από την αρχή».
Pierre Drieu la Rochelle
Μια παράξενη χώρα η Γαλλία. Δημιούργησε τον Διαφωτισμό, τη Σκοτεινή Μεγάλη Μητέρα όλων των επακόλουθων κακόβουλων σύγχρονων ιδεολογιών: φιλελευθερισμός, γιακωβινισμός, αντικληρικαλισμός, σοσιαλισμός, κομμουνισμός, παγκοσμιοποίηση.
Η Γαλλική Επανάσταση έγινε στη Γαλλία, μια καταραμένη πηγή ενός ποταμού αίματος. Ωστόσο, από τη Γαλλία προέκυψαν και οι πιο σημαντικές μορφές της αντεπαναστατικής σκέψης όπως οι Joseph de Maistre, Luis de Bonald, Donoso Cortes. Εδώ εκδηλώθηκε ο πιο βίαιος μασονικός αντικληρικαλισμός και το πιο αντεθνικό αναρχοσοσιαλιστικό μίσος.
Ωστόσο, είναι σε αυτή τη χώρα που μεταξύ του δέκατου ένατου και του εικοστού αιώνα άνθισαν καθολικοί στοχαστές και συγγραφείς, με συχνές αλλαγές «ακραίων» τάσεων και αρκετοί εθνικιστές «αντιΝτρέιφους» όπως ο Jules Amédée Barbey d’Aurevilly, ο Joris-Karl Huysmans, ο Leon Bloy, ο Charles Péguy, Georges Bernanos, Georges Valois, Εdouard Drumont, Maurice Barrès.
Στη συνέχεια, την Action française του Charles Maurras και την ομάδα διανοουμένων του όπως ο Léon Daudet, ο Gustave Thibon και ο Pierre Gaxotte.
Η Γαλλία της δεκαετίας του 1930 ήταν εκείνη του “Λαϊκού Μετώπου”, αλλά και εκείνης της λογοτεχνικής και πολιτικής εποχής που ο Paul Sérant όρισε ως «φασιστικό ρομαντισμό» και που ενάντια στους πρωταγωνιστές του υπήρξε ένας άγριος διωγμός των νικητών του Γκωλισμού - κομμουνισμού.
Ενάντια λοιπόν των λεγόμενων «συνεργατών» και οπαδών του Vichy όπως ο Robert Brasillach που εκτελέστηκε, ο Drieu La Rochelle αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει, ο Louis Ferdinand Celine εξόριστος και φυλακισμένος, ο Alphonse de Châteaubriant που καταδικάστηκε σε θάνατο και πέθανε στην εξορία, ο Henry de Montherland, ο Sacha Guitry, ο Charles Maurras, ο Lucien Rebatet και πολλοί άλλοι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν …
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ ...
Ήταν αναμενόμενο ένα τέτοιο βιβλίο από εσάς, Κωνσταντίνε. Εκλεκτικός και οξυδερκής, όπως πάντα. Ο δε τίτλος είναι εξαιρετικός, τόσο από πολιτική άποψη όσο και από αισθητική. Μην αμφιβάλετε ότι το μοναχικό σας ταξείδι στην ελληνική έρημο είναι σημαντικό και για άλλους. Συγχαρητήρια, ακόμη μία φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως πάντοτε τακτικός στο σχολιασμό φίλτατε Σαιντ. Έκανες και το ορθογραφικό για ξεκάρφωμα. Συνεπέστατος.
ΔιαγραφήΠου ήσουν τόσο καιρό ρε τρελόνι? Όλοι για σένα ρωτούσαν. Λέγε ένα γεια που και που. Να ξέρουμε ότι είσαι καλά.
ΔιαγραφήΚαλά ρε τι γίνεται σ' αυτόν το χαφιεδοχώρο της ακροδεξιάς; Ξέρει κανείς να μας πει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι σοβαρός; Χαρακτηρίζεις ένα χώρο ως χαφιεδίστικο και ζητάς πληροφορίες φόρα παρτίδα; Στην τρύπα σου !
ΔιαγραφήΚ21 και Μπέχλης φίλε και ασε τους ακροδεξιούς να πονανε.
ΔιαγραφήΤο είναι τούτο πάλι; Φρέσκος στην πιάτσα ο Μπέχλης; Από που ξεφύτρωσε;
ΔιαγραφήΔιάβασε τις ΕΣ θέσεις του και μετά κρίνε 12:07
ΔιαγραφήΌλοι οι αλεξιπτωτιστές του χώρου ονειρεύονται να γίνουν βουλευτές με την ψήφο των κορόιδων. Τόσοι άλλοι το κάνουν. Γιατί όχι και ο Μπεχλής? Ας περάσει ο επόμενος.
ΔιαγραφήΟ Μπέχλης αλεξιπτωτιστής με δεκαετίες στο αυτόνομο εθνικιστικό πεζοδρόμιο;
ΔιαγραφήΑλεξιπτωτιστής και αρουραίος άφαντος στον χώρο. Εκτός και αν με το να βαφτίζεστε αυτόνομοι γράφετε ψεύτικα ένσημα. Κλάψτε τώρα για τη συντριβή σας στην Ουκρανία.
ΔιαγραφήΕίναι μια ιστορική αναδρομή, που περιέχει αρκετές πληροφορίες και σε όρους και σε ιδεολογία. Θα διαβάσετε τα πάντα και κυρίως τα ΛΑΘΗ που και σήμερα γίνονται πιο έντονα αφου μυαλο δεν βάλαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚακόβουλη ιδεολογία ο αντικληρικαλισμος. Η συντακτική ομάδα του Μ.Κ. τι λέει; Συμφωνεί η διαφωνεί με την άποψη αυτή; Έχει ενδιαφέρον η απάντηση σας διότι στο παρελθόν διαβάσαμε αναρτήσεις "ενάντια στο παπαδαριο".
ΑπάντησηΔιαγραφήΓ. Σαιντ λέει και κλαίει
ΔιαγραφήΟι διανοουμενοι της εποχης πέρασαν απο ολα τα σταδια, αλλες εποχες, αλλα ηθη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπήρξαν άραγε στιγμές που ο Κόκκινος και ο Μαύρος Μάης διασταυρώθηκαν... φιλικά; Υπήρξαν φορές που φασίστες βρέθηκαν στα οδοφράγματα μαζί με αναρχικούς, σιτουασιονιστές και υπεραριστερούς απέναντι σε ένα κοινό εχθρό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Milza, αν θυμάμαι καλά, αφήνει μια τέτοια υπόνοια για την Ιταλία στα μολυβένια χρόνια. Και φυσικά είναι γνωστό ότι την ίδια εποχή στην Ιαπωνία ο Μίσιμα βρέθηκε ανάμεσα σε εξεγερμένους φοιτητές και τους απευθύνθηκε σχεδόν συντροφικά.
Βεβαιως υπηρξε οπως και στην Ιταλια το 1968..εκει χάθηκε άλλωστε και το παιχνίδι, όταν το επισημο νεοφασιστικο κομμα MSI διαλεξε να παει με το σύστημα και να επιτεθει μαζι με την αστυνομία στους άλλους συναγωνιστές που κερδιζαν τον δρομο και τις εντυπωσεις μαζι με αριστερους και άλλους φοιτητες στην διάρκεια των εξεγερσεων. Εκεί χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία.
ΔιαγραφήΣτις ιστορικές στιγμές που τα πράγματα βγαίνουν εκτός ορίων είναι έντονο το φαινόμενο του "εσωτερικού" διχασμού. Όπως συνέβη με το MSI από τη μία πλευρά, το ίδιο έγινε στην άλλη με το PCI, το ορθόδοξο κομμουνιστικό κόμμα. Στη Γαλλία, το Μάη του '68, το κράτος βρήκε υποστηρικτές και το κομμουνιστικό κόμμα αλλά και αριστερίστικες οργανώσεις που αντέδρασαν στην εξέγερση.
ΔιαγραφήΩστόσο είναι πάντα ενδιαφέρουσα αυτή η (απρόσμενη) συμμαχία αναρχο-αριστεριστών και φασιστών, όπου και όποτε προκύπτει. Και ακόμη πιο ενδιαφέρον θα ήταν εάν βρίσκονταν και ντοκουμέντα (προκηρύξεις, φωτογραφίες, κ.ά.). Προσωπικά δεν έχω εντοπίσει κάτι σχετικό μέχρι τώρα. Αν υπάρχει κάποιος ή κάποια που γνωρίζει περισσότερα, θα μπορούσε να φωτίσει αυτό το ζήτημα.