ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Ernst von Salomon - Οι εγκαταλειμμένοι

 

γράφει ο Διόνυσος Ανδρώνης

Ernst von Salomon - Οι εγκαταλειμμένοι

Εκδόσεις Omnia, Παρίσι, 2007, σελ. 422

Ο Ernst Von Salomon (1902-1972) έγραψε αυτό το μυθιστόρημα το 1930 το οποίο μεταφράστηκε για πρώτη φορά στα γαλλικά το 1931 από τον André Vaillant, γνωστό και ως Claude Raynal, εκδόσεις Plon. Αυτή η πρόσφατη επανέκδοση μας δίνει τη βεβαιότητα ότι οι παλιοί μεταφραστές είναι μερικές φορές πολύ χρήσιμοι σήμερα. Ο συγγραφέας ξεκινά αποδοκιμάζοντας τον Ναπολέοντα στη σελίδα 30 και συνεχίζει την αφήγηση του κάνοντας επίθεση στη Γαλλική Επανάσταση και στους πρακτικούς της, τους Γάλλους. Αγαπάμε τους Γάλλους και παρακολουθήσαμε την ανάγνωση με κάποια καχυποψία στην αρχή.

Το μυθιστόρημα μας μιλά για την περιπέτεια που έζησε ο Φον Σάλομον όταν αποφάσισε να πάει να πολεμήσει ως εθελοντής μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (το 1919) στα σύνορα της χώρας του, της Γερμανίας, ενάντια στους Ρώσους ή άλλους συμμάχους». «Σατανικός» (op.cit.σελίδα 145). «Προερχόμενος από οικογένεια Ουγενότων, ο Von Salomon επιστρατεύτηκε το 1918 για να εγκαταλείψει τη Στρατιωτική Σχολή στο Freikorps που πολέμησε στην Άνω Σιλεσία και στις χώρες της Βαλτικής για να συντρίψει την Κόκκινη Επανάσταση» (όπ.π. γραμμένο στο οπισθόφυλλο). 

Έχουμε διαβάσει σχεδόν όλα τα πολλά μυθιστορήματα του Saint Loup και τις περιπέτειες του με την LVF (Σύνδεσμος Γάλλων Εθελοντών ενάντια στον Μπολσεβικισμό) και ήμασταν πολύ χαρούμενοι που διαβάσαμε ένα μυθιστόρημα στο ίδιο μήκος κύματος αλλά αυτή τη φορά εμπνευσμένο από τον Πρώτο Πόλεμο. «Το αποτέλεσμα του 1918 είναι μόνο ένα μείγμα 48, του Γκιγιόμ 2 και του Μαρξ» (op.cit.σελίδα 170). Μαθαίνουμε στη σελίδα 167 ότι ένα άλλο πραξικόπημα έγινε το 1919 αλλά ότι «απέτυχε εντελώς» (op.cit.σελίδα 167). Έτσι ο αγαπητός μας Αδόλφος δεν ήταν ο πρώτος Γερμανός που έκανε ένα αποτυχημένο πραξικόπημα το 1923.

Ο Ernst Von Salomon καταδικάστηκε το 1922 σε οκτώ χρόνια φυλάκιση για τη συμμετοχή του στη δολοφονία του Walter Rathenau, ο οποίος ήταν ένας πλούσιος Εβραίος επιχειρηματίας και μέλος προηγούμενων γερμανικών κυβερνήσεων. Τελικά του δόθηκε χάρη το 1927. «Στον κόσμο των αφεντικών και των εργατών, όλοι πίστευαν ότι είχαν τη λύση στα τρέχοντα κοινωνικά προβλήματα και όλες οι θεωρίες που ανακοινώθηκαν με μεγάλη φανφάρα μπέρδευαν ακόμη περισσότερο την πραγματική κατάσταση» (op.cit.σελίδα 188).

Και τελικά συγκλονιστήκαμε από την αφήγηση των βασανιστηρίων που υπέβαλαν οι Γάλλοι στους Γερμανούς το 1919: «Ένας Γάλλος άναψε τσιγάρο, τον πλησίασε και του έβαλε το φλεγμονώδες άκρο στο δέρμα του» (όπ.π. σελίδα 201). Φαίνεται λοιπόν ότι πολεμήσαμε σε λάθος μέρος κατά τη διάρκεια των δύο πολέμων.

7 σχόλια:

  1. Ανώνυμος9/4/23 10:08 μ.μ.

    Μεγάλος και δυστυχώς ξεχασμένος συγγραφέας ο Ζάλομον (με Ζ, όχι Σ). Ήταν σε Φράικορπς και στις μυστικές πρωτο-Ε/Σ οργανώσεις επί Βαϊμάρης. Ο αδερφός του Bruno ήταν στο NSDAP, μάλιστα ανήκε σε αυτούς που έφυγαν το 1930 με τον Ότο Στράσερ και τον Bodo Uhse, ο Bruno έγινε τελικά κομμουνιστής. Ο Ερνστ συνέχισε να γράφει. Παντρεύτηκε την Ίλε, που, ενώ ήταν συντηρητική πατριώτισσα που κατά ομολογία της "ήθελε να αγαπά τη Γερμανία και τους Γερμανούς", τύγχανε να είναι και Εβραία. Κατάφερε ο Ερνστ να τη σώσει από διώξεις επί Ε/Σ και έζησαν μια ήσυχη ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Μετά τον πόλεμο ο Ερνστ έγραψε "Το ερωτηματολόγιο" (Das Fragebogen) όπου έδινε ειρωνικές απαντήσεις στο "ερωτηματολόγιο αποναζιστικοποίησης" που έδιναν οι Αμερικάνοι κατακτητές προς συμπλήρωση στους Γερμανούς πολίτες. Σε αυτό περιγράφει ρεαλιστικά την υποκρισία και τον κυνισμό των Αμερικάνων "ελευθερωτών".

    Δεν είχε μεταφραστεί τίποτα από τον Ζάλομον μέχρι τώρα στα ελληνικά, αν και κατά τη γνώμη μου είναι πολύ ανώτερος του Ernst Junger.

    Ο αείμνηστος, έντιμος αριστερός αγωνιστής Παναγιώτης Βήχος είχε κάποτε μεταφράσει - υπάρχει ακόμα στο ίνδυ - μια κριτική του Λούκατς για τον Ζάλομον. Του είχε μια κάποια αδυναμία ο Λούκατς, για να του αφιερώσει πέντε ολόκληρες σελίδες στον επίλογο της Καταστροφής του Λόγου. Η κριτική παρατίθεται στο ακριβώς από κάτω σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος9/4/23 10:29 μ.μ.

    Ο Ζάλομον ανήκει στην κατηγορία των διανοουμένων που βοήθησαν την έλευση του χιτλερισμού, που αργότερα είχαν «επιφυλάξεις» για το καθεστώς, και που, μετά το τέλος του πολέμου, προσπάθησαν να βρουν μια δικαιολογία στο δικό τους “βίωμα". Ο κυνισμός του Ζάλομον ξεχωρίζει από αυτόν των Χάιντεγκερ, Σμιτ και Γιούνγκερ χάρη στην ειλικρίνειά του. Δεν ωραιοποιεί το «βίωμά» του, προσπάθησε απλώς να επιβιώσει μέσα στο χιτλερικό καθεστώς, με τις ανετότερες δυνατές υλικές συνθήκες, και η «αντίθεσή» του περιοριζόταν σε κάποιες «επιφυλάξεις» που εκδήλωνε σε πολύ οικείους κύκλους. Στον Ζάλομον, το μη γνώσιμο έχει ένα χαρακτήρα πεζό και υγιή, απαλλαγμένο από οποιονδήποτε υπαρξιακό μανδύα. Δεν είναι παρά μια κωμωδία κάτω από το χιτλερικό καθεστώς.

    Η συμπεριφορά του Ζάλομον κατά την περίοδο πριν τον Χίτλερ ήταν αυτή ενός περιθωριακού. Γλιστρώντας στο χιτλερισμό, έζησε μια ήσυχη ζωή, χωρίς έγνοιες. Ακόμα κι όταν τον απωθούσαν οι ναζιστικές βιαιοπραγίες, παρέμενε απαθής, με μια απάθεια για την οποία απολογήθηκε στη γυναίκα του, σχετικά με τα πογκρόμ του Βερολίνου: «Μήπως επειδή ξέρουμε ότι δεν θα βρούμε καμία ανταπόκριση; Στην πραγματικότητα είμαστε ήδη νεκροί. Δεν μπορούμε ούτε καν να ζήσουμε από τον εαυτό μας». Ύστερα, αφού διηγήθηκε ένα επεισόδιο που μόλις είχε βιώσει, κατέληξε: «Περπάτησα την Kurfurstendamm ως το σπίτι, μέσα σε μεγάλη ένταση, και είπα στον εαυτό μου: πρέπει να υπάρχει, θα έπρεπε να υπάρχει μια Τρίτη λύση – κι αν δεν υπάρχει, τι είναι προτιμότερο, να είναι κανείς ηλίθιος ή δειλός;».

    Αυτός ο γαλήνιος κυνισμός, που τον διαχωρίζει από το στομφώδη μηδενισμό του Γιούνγκερ, επιτρέπει στον Ζάλομον να σκιαγραφήσει την καθημερινή ζωή επί Χίτλερ, όπως και να ξεσκεπάσει με ρεαλισμό τη σκληρότητα και τη διαφθορά των Αμερικανών «ελευθερωτών». Όμως ο πυρήνας του Ερωτηματολογίου είναι ο κυνισμός του «βίωσα». Γράφει: «Τα κατάφερες πολύ καλά! Δεν έχεις λόγο να παραπονιέσαι! Πολύ λιγότερο από όλους όσους δεν γνωρίζεις. Και για εμένα ισχύει το ίδιο. Καλά τα καταφέραμε, Ίλε, δεν έχουμε λόγο για μνησικακία, ανήκουμε στους ελάχιστους που δεν έχουν λόγο για μνησικακία». Η στάση του «βίωσα» ισχύει λοιπόν και για την περίοδο μετά τον πόλεμο. Η απάντηση όμως της κ. Ίλε είναι ακόμα πιο χαρακτηριστική, σαν μια σύνθεση όλων όσοι έζησαν υπό τον Χίτλερ, σαν μια σύνοψη των πραγματικών αισθημάτων της μάζας: «Πρέπει να σου πω κάτι τρομερό! Εγώ δεν τα κατάφερα! Το ξέρω, όλο αυτό τον καιρό σκεφτόμουν ότι το σημαντικότερο ήταν να τα καταφέρουμε. Αλλά δεν τα κατάφερα. Δεν είμαι πια αυτή που γνώρισες παλιά. Ότι καλύτερο και πολυτιμότερο υπήρχε μέσα μου σκοτώθηκε, το σκότωσαν. Αυτά τα δώδεκα χρόνια ήταν για εμένα φρικτά: πάντα προσπαθούσα να μη στο δείξω. Πέρα από αυτό, αν θέλεις, περάσαμε καλά, περάσαμε καλά μέρα με τη μέρα». Και η κ. Ζάλομον και αυτός ήξεραν και οι δύο πάντα με λεπτομέρεια τι έκαναν οι Ναζί, αλλά χωρίς ποτέ να «θελήσουν να μάθουν», για να μη διακινδυνεύσουν τη σχετική άνεση και ασφάλεια της ζωής τους. Συνοψίζει ως εξής την ηθική κατάσταση που είχε προκύψει: «Αγαπώ τη ζωή και θέλω να την έχω ολόκληρη, αλλιώς καθόλου. Η ζωή όμως απαιτεί αξιοπρέπεια: όχι μόνο ένα πρόσωπο, χέρια και πόδια, αλλά αξιοπρέπεια! Αυτά τα δώδεκα χρόνια ήθελαν να με κάνουν να χάσω την αξιοπρέπειά μου. Τι νόημα έχει η ζωή χωρίς αγάπη; Ήθελα να αγαπήσω τη μέρα, τη χώρα μου, τους Γερμανούς ανάμεσα στους οποίους ζούσα, εσένα, εμένα, αλλά δεν μπορούσα. Χρειάστηκε να μάθω να περιφρονώ τα πάντα, τη μέρα, τη χώρα μας, τους Γερμανούς, εσένα, εμένα»!

    Αν και ούτε στην Ίλε δείχνει ότι έβγαλε συμπέρασμα από μια τέτοια εμπειρία, αυτό το κατηγορητήριο είναι κάτι παραπέρα από κριτικό και συναισθηματικό. Έχει, τουλάχιστον σαν δυνατότητα, μια θετική διέξοδο. Εκατομμύρια Ίλε γίνονται σήμερα οι φωνές όλων όσων είναι διατεθειμένοι να θυσιαστούν ώστε η Γερμανία να μη γνωρίσει ξανά κάτι παρόμοιο με το χιτλερισμό. Βλέπουμε επίσης να αυξάνεται, αν και αργά και με το τίμημα μεγάλων αντιφάσεων, η συνείδηση ότι οι θιασώτες του αμερικανικού ψυχρού πολέμου και της αμερικανόδουλης κυβέρνησης Αντενάουερ, ετοιμάζουν κάτι που, υπό μορφή δήθεν αντίθετη, θα μοιάζει τελικά στο χιτλερισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος10/4/23 10:32 π.μ.

    https://samuraithsdyshs.wordpress.com/2023/04/09/ernst-von-salomon-%cf%84%ce%bf-%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%bc%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-freikorps-%ce%bf-%ce%b5%ce%be%cf%8c/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος10/4/23 3:08 μ.μ.

    «Καπιταλισμός» του Γιόσεφ Γκέμπελς

    https://mavreslegeones.blogspot.com/2023/04/blog-post_10.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "ΕΦΥΓΕ" Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΟΥΛΑΤΟΣ!

    https://www.youtube.com/watch?v=k0UYil426lE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος19/4/23 12:28 π.μ.

      Απίστευτες αποκαλύψεις για Τουλάτο:

      https://youtu.be/97eloXuf-eE

      https://youtu.be/A3negUp1NTk

      Διαγραφή

Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για συνεργασία στην αρθρογραφία, νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών, ενημέρωση σχετικά με νέα ιστολόγια, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: blackmilitiagr@gmail.com

Η συντακτική ομάδα δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.

Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να εντοπίζει τη θεματική περιοχή που τον ενδιαφέρει από το πλαίσιο δεξιά του ιστολογίου που αναγράφονται στο μενού αρχειοθέτησης ιστολογίου.

Οι διαχειριστές δεν πρόκειται να απαντήσουν σε υβριστικά ή προβοκατόρικα σχόλια ή σε ερωτήσεις που οι απαντήσεις δόθηκαν ή θα δοθούν σε άρθρα της.

Απαντήσεις θα υπάρξουν μόνο αν κριθεί απαραίτητο αναλόγως την περίπτωση και σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας στην ενότητα «Μια υπενθύμιση προς τους αναγνώστες» που θα πρέπει να διαβαστεί ΠΡΩΤΑ πριν υπάρξει επικοινωνία.

Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.

Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης.

Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.

Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.

Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια ΔΕΝ δημοσιεύονται.

Επειδή ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται.

Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish). Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί, μετά από έγκριση των διαχειριστών. Υβριστικά, ειρωνικά, συκοφαντικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.

Οι αναρτήσεις δεν είναι απαραίτητο να εκπροσωπούν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει αναφορά στην πηγή.