Προς Κασιδιαρικούς & Κασιδιαρίζοντες

 

Γράφει ο Μυρμιδών

Εκ του προοιμίου να αναφέρω ότι δεν έχω την παραμικρή διάθεση να διχάσω τον χώρο έτι περαιτέρω (άλλωστε δεν νομίζω ότι η δική μου πράξη απαιτείται για να γίνει κάτι τέτοιο), αλλά επειδή δυστυχώς οι παθογένειες του λεγόμενου «χώρου» εξακολουθούν να υφίστανται μέχρι και σήμερα και ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι περίμενε κανείς ότι θα συνέβαινε, το θεωρώ καθήκον μου απέναντι στο Έθνος, την ιδεολογία και την υπόληψή μου να στηλιτεύσω, έστω δια του παρόντος κειμένου, τα εγκληματικά λάθη, τα οποία εμποδίζουν την ιδεολογία του εθνικισμού να ανθίσει στην ολοένα και πιο μαραζωμένη Ελλάδα.

Λέω και δηλώνω εξ αρχής ότι είμαι συνειδητοποιημένος εθνικιστής, ούτε ακροδεξιός, ούτε αστικός εθνικοφιλελεύθερος, ούτε αντιφασίστας πατριώτης, ούτε βέβαια αντιναζιστής Χριστιανός, αλλά συνειδητοποιημένος εθνικιστής, ο οποίος αντιμάχεται τόσο την ενδοτική και κοινωνικά ανάλγητη Δεξιά όσο και την προδοτική και δημαγωγική Αριστερά (ίσως την πρώτη να την αντιμάχομαι λίγο περισσότερο τολμώ να πω). Θέλω και μάχομαι όσο δύναμαι, είτε ως απλός ομιλών ή ως παρατηρητής σε μία κοινή πολιτική αντιπαράθεση, είτε ως ένας κοινός «σχολιαστής» ή ιδεολογικός αρθρογράφος στο διαδίκτυο ή ως μετέχων σε μία πορεία/συγκέντρωση/ομιλία εθνικιστικού περιεχομένου, θέλοντας έτσι να συμβάλω το μέγιστο δυνατό στον εθνικιστικό αγώνα. Αυτά τα αναφέρω, αντί χορήγησης κοινού αναισθητικού ή υπνωτικού σε όσους κατονομάζω στον τίτλο του παρόντος άρθρου, προκειμένου να μην σπεύσουν αντανακλαστικώς να με λοιδορήσουν ως «νεοδημοκρατικό» δεξιούλη, καίτοι κάλλιστα θα με βόλευε στο περιβάλλον όπου ανήκω να τα παρατήσω όλα, να προβώ σε ορισμένους συμβιβασμούς και να εγκαταλείψω την Εθνικιστική Ιδέα προς τέρψη μιας τυπικής αστικής ζωής, αλλά δεν το έπραξα και δεν σκοπεύω να το κάνω, διότι το κυριότερο για μένα είναι η Αλήθεια και όχι ο πολιτικαντισμός μιας επίπλαστης πραγματικότητας.

Δηλώνω επίσης από την αρχή ότι δεν θεωρούσα νομικά ορθή την πρωτοβάθμια απόφαση του δικαστηρίου για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, ούτε τώρα εσχάτως την τελευταία «πράξη του δράματος» με την τροπολογία Βορίδη, την οποία και θεωρώ πλήρως αντισυνταγματική για πολλούς και διάφορους νομικά επιστημονικούς λόγους. Παρά ταύτα όμως, δεν μπορώ παρά να εκφράσω την αμέριστη χαρά μου για την ψηφισθείσα ρύθμιση, όσο και αν αυτό θίγει ορισμένους ή μάλλον ένα μεγάλο μέρος του όχλου, το οποίο στηρίζει αναφανδόν τον Ηλία Κασιδιάρη, διότι έτσι φρονώ ότι τίθεται «τῇ βίᾳ» ένα θέλω να πιστεύω ολοκληρωτικό και αμετάκλητο τέλος σε αυτό που συνοπτικά ονομάζεται «χρυσαυγιτισμός».

Δεν έζησα την «Χρυσή Αυγή»«εκ των έσω» όπως λένε πολλοί, όμως απ’ αυτά που έχω ακούσει και διαβάσει από εκείνους που το έπραξαν, δεν νομίζω ότι χρειάζεται και να το κάνω, προκειμένου να έχω μία πλήρη άποψη. Αντιθέτως, αυτό το οποίο χρήζει αναφοράς να κάνω εδώ είναι μία ενδιαφέρουσα και αναλυτική ανασκόπηση των καλύτερων στιγμών που προσέφερε «ο χώρος» δια της νέας Πυθίας του ελληνικού εθνικισμού (;) για όσο διάστημα βρισκόταν η τελευταία (σ.σ. Πυθία) στα ηνία της «Χρυσής Αυγής» κυρίως από το 2014 έως και τελευταία με την απαγόρευση του κόμματος, το οποίο ίδρυσε το 2020, ήτοι των «Ελλήνων Για την Πατρίδα» («Έλληνες Γ.Τ.Π.» κοινώς), το οποίο μετέπειτα ετράπη σε «Έλληνες» και έπειτα σε «Εθνικό Κόμμα – Έλληνες» (σε περίπτωση που ο ήδη πλεονασματικός χαρακτήρας του ονόματος δεν ήταν αρκετά ενδεικτικός του πλεονασμού αυτού εξ αρχής). Και αυτό όχι μόνο από προσωπική απέχθεια, την οποία πράγματι διαθέτω και ανερυθρίαστα εκφράζω (για να μην νομίζουν ορισμένοι ότι παίζω ή κρύβομαι πίσω από τις λέξεις) προς όλους όσους στηρίζουν τυφλά αυτό το κακέκτυπο του ελληνικού εθνικισμού (;), αλλά πρωτίστως το πράττω, διότι επιδιώκω να δω επιτέλους ένα σοβαρό και αμιγώς εθνικιστικό κίνημα, το οποίο δεν θα είναι μεν αλάνθαστο (αλίμονο εξάλλου), αλλά τουλάχιστον θα μπορεί να αυτοαποκαλείται ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ και ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟ και ο νοών νοείτω. Τώρα ήδη νιώθω ότι όσα και αν παραθέσω στην εισαγωγή αντικειμενικώς και γνησίως σχετικά με την «Χρυσή Αυγή» και τους «Έλληνες», σαν άλλος συνήγορος της πολιτικής ορθότητας, άκρη δεν θα βρω από τους εμμονικούς οπαδούς, συνεπώς θα περάσω στην ουσία ευθύς αμέσως.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑΣ ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ

            2014: Ο Ηλίας Κασιδιάρης αποτυγχάνει να περάσει στον β’ γύρο των δημοτικών εκλογών των Αθηνών, αν και το ποσοστό, το οποίο πήρε ήταν πράγματι μεγάλο δεδομένων των συνθηκών, και ζητά για τον β’ γύρο από τους ψηφοφόρους του να ψηφίσουν (προσοχή εδώ): «κατά συνείδηση» μεταξύ Δούρου και Σγουρού. Περιττό να αναφέρω ότι τότε ο Ηλίας Κασιδιάρης δήλωνε βέβαιος για το ότι το κόμμα της «Χρυσής Αυγής» θα λάμβανε άνω του 15% και θα ήταν δεύτερο κόμμα! (Οι ιαχές του κομματικού μεγαλοιδεατισμού ήταν εμφανείς ήδη από τότε).

       2015:Στις εκλογές του Ιανουαρίου & Σεπτεμβρίου του 2015 η «Χρυσή Αυγή», δια στόματος του Ηλία Κασιδιάρη, μένει μεν σταθερή σε ποσοστά του 7%, αλλά σε καμία περίπτωση δεν προσεγγίζει τα ποσοστά που έλαβε στις Ευρωεκλογές του 2014 ή των όσων δημαγωγικά και αλαζονικά δήλωνε ότι θα λάμβανε.

       2018: Ο Κασιδιάρης δηλώνει ότι λόγω της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών η «Χρυσή Αυγή» ξεπερνά το 10% και με ποσοστά ακόμη μεγαλύτερα στην περιοχή της Μακεδονίας!

           2019: Διαρρέουν φήμες ότι στον δήθεν απόλυτα γνήσιο ιδεολογικό αγώνα της «Χρυσής Αυγής» προτάθηκε να συμμετάσχει και ο Φαήλος Κρανιδιώτης της «Νέας Δεξιάς», ο οποίος και απέρριψε την πρόταση αυτή. Η «Χρυσή Αυγή» προφανώς το έπραξε σε μία απέλπιδα προσπάθεια να συμφιλιωθεί με τον ευρύτερο χώρο, ενώ παλαιότερα δήλωνε ότι ήταν «ΕΝΑΝΤΙOΝ ΟΛΩΝ», ακόμη και ενάντια σε γνησίους και αληθινούς εθνικιστές και όχι σε βδελυρούς δεξιούληδες. Η ηγεσία της «Χρυσής Αυγής» δεν το διέψευσε ποτέ το περιστατικό αυτό, πράγμα που επαληθεύει την δεινή και απελπιστική κατάσταση την οποία είχε προκαλέσει η ίδια. Την ίδια ώρα η «Χρυσή Αυγή» βιώνει μία σειρά από απώλειες στελεχών και βουλευτών με την πιο γελοία όλων να αποτελεί η περίπτωση του Ιωάννη Λαγού. Ενός ατόμου, ο οποίος χρίστηκε ευρωβουλευτής τον Μάϊο του 2019, αλλά αποχώρησε 2 μήνες μετά εκφράζοντας, εκ των υστέρων, ηχηρές καταγγελίες για το κόμμα, το οποίο χρόνια υπηρετούσε, δίχως ίχνος αυτοκριτικής. Ο ίδιος, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω κατήγγειλε τον Συναδινό ή γενικότερα άλλα στελέχη της «Χρυσής Αυγής» για την μη παραίτηση από την ευρωβουλευτική ιδιότητα και τα παραπλήσια προνόμια της, έπραξε το ίδιο το οποίο κατήγγειλε, δίχως να απαντάει ακριβώς στο γιατί η δική του περίπτωση ξεχωρίζει έναντι των υπολοίπων, πολλώ δε μάλλον όταν ο ίδιος το έπραξε σε χρόνο ιστορικό για τα δεδομένα της Ευρωβουλής. Ο αγαπητός σε όλους λοιπόν Ηλίας Κασιδιάρης τότε καυτηρίασε την πράξη του Λαγού, όπως και των υπολοίπων πρώην στελεχών της «Χρυσής Αυγής» ως προσβλητική για τον σχηματισμό και ενδεικτικό του χαρακτήρα των όσων το έπραξαν. Μία παροιμία όμως λέει: «μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις…»

          2019: Ας μην ξεχνάμε ότι στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019, όπου ο Ηλίας Κασιδιάρης όχι μόνο δεν πέρασε στον β’ γύρο των δημοτικών εκλογών, αλλά υποχώρησαν αισθητά και τα ποσοστά του, ο ίδιος τότε δήλωσε μετά και από τις ακόλουθες εθνικές εκλογές ότι θα γινόταν επανακαταμέτρηση των ψήφων, καθώς υπήρχαν βεβαιωμένες μαρτυρίες νοθείας, δίχως όμως να γίνει κάτι επ’ αυτού, ούτε να ανατρέπονται τα δεδομένα, όπως ψευδώς ισχυριζόταν.

            2020: Ξαφνικά ο Ηλίας Κασιδιάρης, παρά τα όσα έλεγε ορισμένους μήνες πιο πριν κατά του Λαγού, ο ίδιος κατέληξε να τον μιμείται λίγο καιρό αργότερα προαναγγέλλοντας τον μετέπειτα πολιτικό σχηματισμό των «Ελλήνων Για την Πατρίδα». Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με τις επιβεβαιωμένες μαρτυρίες, ο Κασιδιάρης προέβη σε αυτή την κίνηση, διότι ο Νίκος Μιχαλολιάκος του αρνήθηκε την μετονομασία του κόμματος, τον ιδεολογικό επαναπροσδιορισμό και την ανάληψη της προεδρίας από τον πρώτο. Αυτή, με άλλα λόγια, ήταν μία από τις ήδη υπαρκτές ενδείξεις αυτοκολακείας, οι οποίες είχαν ήδη μολύνει τον ίδιο. Στην μετέπειτα δήθεν σοβαρή και νηφάλια διαδικτυακή δήλωσή του περί αποχώρησης από την «Χρυσή Αυγή», ο Ηλίας Κασιδιάρης δηλώνει με τρόπο σοβαροφανή και κατηγορηματικό, αλλά εκ των υστέρων πλήρως απατηλό ότι τάχα ο Μητσοτάκης σχεδίαζε εκλογές το τότε προσεχές διάστημα, πράγμα που φυσικά δεν έγινε ποτέ, ούτε καν είχε συζητηθεί. Το ίδιο διάστημα πληθώρα στελεχών εγκολπώνονται στο κόμμα των «Ελλήνων Για την Πατρίδα» ως το δήθεν νέο, με μία σημαντική διαφορά από το κόμμα της «Χρυσής Αυγής», η οποία δεν είναι σαφής μέχρι και σήμερα, τουτέστιν δίχως μία ακριβή ιδεολογία, τουναντίον το δήθεν κίνημα αποτέλεσε έναν συνονθύλευμα αντιδραστικών, ακροδεξιούληδων, βασιλοφρόνων και εμμονικών προσωπολατρικών υποκειμένων, των οποίων η πολιτική παιδεία ήταν η ένθερμη αντίδρασησε 2 μόνο λέξεις: «ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ». Με αυτό πορεύτηκαν και πορεύονται μέχρι και σήμερα, ακόμη και αν ο ίδιος ο άνθρωπος στον οποίο στράφηκαν το 2014 είχε υποτίθεται έναν άλλο σκοπό, ήτοι την συσπείρωση του εθνικιστικού χώρου. Ενδεικτικό μάλιστα είναι το πόσοι έθεσαν το 2014 υποψηφιότητα στις ευρωεκλογές, ακόμη και αν ανήκαν στον ευρύτερο ακροδεξιό χώρο.

           2021: Το «Εθνικό Κόμμα Έλληνες» πλέον αποκτά ακόμη περισσότερο αναγνωσιμότητα και φαίνεται να έχει πιθανότητα εισόδου στην Βουλή, ως εκ τούτου λοιπόν ξεχνάει ολοκληρωτικά την όλη συζήτηση περί ενώσεως του εθνικιστικού ή πατριωτικού χώρου, η οποία όμως συνίσταται στην απορρόφηση των όσων κομμάτων το επιθυμούν από το «Εθνικό Κόμμα Έλληνες». Η μοναδική ιδεολογία αυτού του αντιδραστικού μορφώματος είναι μία και πλέον συνοψίζεται σε 4 λέξεις: «ΖΗΤΩ Ο ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ». Ανάμεσα στα άτομα, τα οποία στηρίζουν αναφανδόν τον Ηλία είναι και ο Τέρυ Χατζηηρεμίας, ο δηλωθείς και ως «καπιταλιστής» και οπαδός της ελεύθερης αγοράς, όπως έχει επισημάνει επανειλημμένα, δίχως οι «ιδεολογικά ακέραιοι» του χώρου και δη οι κασιδιαρικοί να ενίστανται, όταν υποτίθεται ότι θέλουν να φαίνονται προς τα έξω ως ιδεολογικά συνεπείς ή ιδεολογικά σαφείς ή ακριβέστερα όταν θέλουν να θέτουν κόκκινες γραμμές εναντίον Τζήμερων και Φαήλων.

      2021-2022: Ξεκινάει η συζήτηση για την απαγόρευση συμμετοχής του κόμματος των «Ελλήνων» με την νομοθεσία Βορίδη, η οποία απαγορεύει την συμμέτοχή κομμάτων, των οποίων η ηγεσία είναι καταδικασμένη για ένταξη και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Ο Ηλίας Κασιδιάρης δεν έπραξε τίποτα για το θέμα, καθώς όπως δήλωσε ο ίδιος και οι οπαδοί του η τροπολογία δεν θα εφαρμοζόταν ποτέ. Δεν ανέχοντο μάλιστα πιθανότητα συζήτησης εναλλακτικής-εφεδρικής λύσης στην περίπτωση του αντιθέτου. Με άλλα λόγια, ήταν τόσο σίγουροι...

          2022: Οι «Έλληνες», παρά τα όσα διατυμπάνιζαν λίγο πιο πριν, ξαφνικά αντικαθιστούν την ηγεσία τους από μία «Επταμελή Διοικητική Επιτροπή» και μετέπειτα χρίζουν ως νέο Πρόεδρο του κόμματος τον Αναστάσιο Κανελλόπουλο, τον πρόεδρο του κόμματος «Ε.Α.Ν.», το οποίο (πιθανότατα) ούτε ο ίδιος δεν γνώριζε. Το σημαντικό όμως εδώ είναι ότι ο ίδιος δεν άνηκε, ούτε τώρα ανήκει στον λεγόμενο εθνικιστικό χώρο, τον οποίο το κόμμα των «Ελλήνων» διατεινόταν ότι υπερασπιζόταν, όταν κατάφερνε βέβαια να εξαλείψει το νέφος της ασάφειας ως προς την ιδεολογία, την οποία υποτίθεται ότι υπηρετούσε το συγκεκριμένο κομματίδιο. Αντιθέτως, ο Κανελλόπουλος προερχόταν από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα του Σημίτη, ενώ παράλληλα αυτοπροσδιοριζόταν ως «κεντρώος».

       2023: Οι «Έλληνες» ξαφνικά αποφασίζουν ανεπίσημα να ενταχθούν στο κόμμα «Ε.Α.Ν.» για να μετάσχουν στις εκλογές και λίγες ημέρες μετά ανακοινώνεται ο πλήρως διαχωρισμός των μεταξύ κομμάτων από τις εκλογές, διότι, όπως προέκυψε, ο Κανελλόπουλος παρασκηνιακά άρχισε να επικοινωνεί με άτομα τύπου Εμφιετζόγλου και Μπογδάνου, τα οποία υποτίθεται ότι κατηγορούσε για ψηφοθηρικούς λόγους και μόνο ο Κασιδιάρης και οι συνοδοιπόροι του. Νομίζοντας ότι ορισμένοι έχουν μυαλό χρυσόψαρου, οι ιθύνοντες του κομματιδίου αυτού έφτασαν μάλιστα στο σημείο να προσποιούνται ότι δεν είχε ποτέ σχέση το «Εθνικό Κόμμα των Ελλήνων» με το κόμμα «Ε.Α.Ν.»Με δεδομένη πλέον την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου στην κρίση της υποψηφιότητας του κόμματος, ο Κασιδιάρης αρχικά φαίνεται σαν να παρουσιάζει τον εαυτό του ως τον νέο αρχηγό, αλλά μετέπειτα εμφανίζει έναν dejure και defacto αχυράνθρωπο ως Πρόεδρο του Κόμματος, πράγμα το οποίο επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι ούτε μία δήλωση δεν έκανε έστω για τα μάτια του κόσμου, κατά το κοινώς λεχθέν, προκειμένου να πείσει κάποιον αδαή την ύστατη στιγμή, διότι προφανώς η μεγαλομανία του ανθρώπου δεν έχει σταματημό. Το κόμμα των «Ελλήνων» δηλώνει με βεβαιότητα ότι αυτή η τροπολογία θα καταπέσει, επειδή ο Άρειος Πάγος είναι ανώτατο δικαστήριο, το οποίο ελέγχει τους νόμους λησμονώντας ότι η λειτουργία του εν προκειμένω, ήτοι η υποψηφιότητα κομμάτων δεν σχετίζεται με την λειτουργία την οποία επικαλούνται παραπλανητικά ή άνευ γνωρίζοντας οι οπαδοί του. Για να μην αναφέρει κανείς τις πράγματι κυβερνητικές πιέσεις, οι οποίες είχαν ως βασικό έρεισμα την πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση. Ως προς την πραγματική ηγεσία είναι ενδεικτικό ότι όλες οι παραπομπές σε ιστοσελίδες μέσων κοινωνικής δικτύωσης του κόμματος παραπέμπουν στον ίδιο τον Ηλία Κασιδιάρη, ενώ ακόμη και οι ίδιοι του οι οπαδοί φρόντιζαν να εκθέτουν τον ίδιο και το κόμμα του εκθειάζοντας τον συνεχώς. Με άλλα λόγια, ακόμη και σε μία ύστατη προσπάθεια να ανατρέψουν τα δεδομένα η μεγαλομανία του Κασιδιάρη και των οπαδών του αποτέλεσε την αιτία έκθεσης των ίδιων στο τέλος. 

Βλέποντας όλο αυτό το σκηνικό ο Ηλίας Κασιδιάρης θα μπορούσε κάλλιστα είτε να αναστείλει την λειτουργία του κόμματος και να κατέβει ο ίδιος ατομικά ως υποψήφιος, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν συνταγματικά ανεκτό, είτε να στηρίξει ένα άλλο κόμμα δηλώνοντας έστω γενικόλογα: «Ψηφίστε κατά συνείδηση, αλλά εθνικιστικά», όπως ακριβώς έκανε το 2014, όμως δεν το έπραξε, διότι ο ψυχιατρικής μελέτης ναρκισσισμός, εγωισμός και η αλαζονεία του δεν τον άφησαν ποτέ, αντιθέτως επιδίωκε να γίνει πιο Μιχαλολιάκος και από τον Μιχαλολιάκο. Συχνά υπάρχει η κριτική ότι τάχα η δήλωση προς στήριξη ενός άλλου κόμματος θα κατέστρεφε το τελευταίο, πλην όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει, διότι το έπραξε ο ίδιος στηρίζοντας έστω και βραχύχρονα το κόμμα Κανελλόπουλου, ο οποίος κατέστη παράγοντας από το πουθενά.

    Σήμερα: Συμπερασματικά, ο Ηλίας Κασιδιάρης και η εμμονική παρέα του προαναγγέλλουν «εν κρυπτώ» για να φανούν τάχα οξυδερκείς και προνοητικοί την κατάστρωση ενός «νέου» σχεδίου για την συμμετοχή του κόμματος στις δεύτερες εκλογές του 2023, παρ’ όλο που μετά μανίας δήλωναν επί μήνες ότι θα κατέβαιναν κανονικά στις επερχόμενες του Μαΐου (scripta manent για τους διαφωνούντες). Με άλλα λόγια, άλλη μία κενή υπόσχεση, η οποία εξέθεσε και γελοιοποίησε για έτι μία φορά τον χώρο αφήνοντάς τον άνευ εκπροσώπησης στις επερχόμενες εκλογές. Είναι φαιδρό μάλιστα το γεγονός ότι ο Κασιδιάρης και οι «κασιδιαραίοι» προσποιούνται τώρα ότι όλη η εκστρατεία του κόμματος για τις εκλογές του Μαΐου δεν έγινε ποτέ ή ακριβέστερα πείθουν τους τρώγοντες κουτόχορτο ότι δεν είχαν ποτέ σκοπό να κατέβουν τον Μάιο, διότι είχαν δήθεν πλήρη γνώση ότι θα απορριπτόταν το αίτημά τους από τον Άρειο Πάγο βάσει της τωρινής ρύθμισης, την οποία καιρό τώρα απαξίωναν επιδεικτικά, αλαζονικά και αφελώς. Η τωρινή λοιπόν στρατηγική τους είναι να ψηφίσουν οι μισοί οπαδοί άκυρο ή λευκό ή γενικώς να απέχουν, γεγονός που ουσιαστικά ωφελεί το πρώτο κόμμα, διότι ακόμη και αν η αποχή έφτανε το 99% η έγκυρη ψήφος προς ένα κόμμα θα ήταν αυτή που θα μετρούσε και η εναλλακτική είναι να ψηφισθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τα όσα εθνομηδενιστικά έπραξε στο παρελθόν μόνο και μόνο για να τιμωρηθεί η Ν.Δ., αγνοώντας βέβαια οι συγκεκριμένοι ψηφοφόροι ότι έτσι εξυπηρετούν το ίδιο το πολιτικό κατεστημένο και ιδίως την ίδια την Ν.Δ. και το αφήγημά της περί της δήθεν συνεργασίας της «αντισυστημικής» ψήφου με τον ΣΥΡΙΖΑ. Καμία σκέψη για εθνικιστικές εναλλακτικές, διότι ως γνωστόν: «ΖΗΤΩ Ο ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ». 

Τώρα μάλιστα οι κασιδιαραίοι ετοιμάζονται για ένα παράλληλο «χτύπημα» προσφεύγοντας στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, τα οποία προς ενημέρωσή τους ακόμη και αν δικαιώσουν την περίπτωση των αιτούντων και αυτό μετά από χρόνια, ακόμη και αν δεν έχει περατωθεί η δίκη με την οποία ο Κασιδιάρης θα στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα σε περίπτωση καταδίκης στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, ακόμη και τότε λοιπόν το μοναδικό «αποτέλεσμα» θα είναι η επιβολή μίας κύρωσης χρηματικής αξίας εις βάρος της χώρας και όχι η ακύρωση των εκλογών, όπως ψευδώς λένε οι οπαδοί του! Αυτό θα αποτελέσει και την τελεία στο κεφάλαιο Ηλίας Κασιδιάρης και του χώρου αυτού εν συνόλω.

Έχοντας λοιπόν όλα αυτά στα υπόψιν ερωτώ θέλει πραγματικά ο χώρος να βάλει ο ίδιος την ταφόπλακα στον εαυτό του; Και ναι υπάρχει λύση, αν θέλει κανείς να την ακούσει … Η λύση είναι το να ψηφίσετε εθνικιστικά ή έστω εν ευρεία εννοία εθνικιστικά κόμματα (και δεν εννοώ Φαήλους - Κρανιδιώτηδες ή Μπογδάνους για να έχει μελλοντικά κυβερνητικά στηρίγματα η Ν.Δ.), μόνο κατά αυτό τον τρόπο μπορείτε να στερήσετε από το προδοτικό πολιτικό κατεστημένο την ολοκλήρωση του έργου του, το οποίο έχει προαποφασιστεί εδώ και δεκαετίες, και ο οποίος είναι η πλήρης αφελληνισμός. Αυτό πρέπει να αποτραπεί πριν είναι πολύ αργά ... 

Εκτός και αν νομίζουν ορισμένοι ότι η ιδεολογία είναι υποδεέστερη κομμάτων και ιδίως προσώπων!