Αφορμή για το συγκεκριμένο κείμενο αποτελεί η συμπλήρωση σήμερα, 1η Μαΐου 2024, 19 ετών από τον θάνατο ενός Εκλεκτού Συντρόφου και Φίλου, του Μαρίνου Χατζηκυριάκου, ύστερα από τροχαίο ατύχημα (ήταν συνεπιβάτης στο πίσω κάθισμα).
Η στιγμή θανάτου συνέπιπτε χρονικά με το μεταίχμιο ανάμεσα στην Ανάσταση του Μεγάλου Σαββάτου και την Κυριακή της Λαμπρής.
Η επετειακή ενθύμηση του τραγικού γεγονότος του χαμού του Μαρίνου με ώθησε στο να σκεφτώ κάποια πράγματα γύρω από την έννοια του θανάτου, ορισμένα εκ των οποίων θα προσπαθήσω να αποτυπώσω στο περιορισμένο χώρο ενός κειμένου.
διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ ...
Ενημερωτικές εξορμήσεις για την Εθνικιστική Πρωτομαγιά
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://antepithesi.gr/2024/05/prwtomagia-2024.html/
Με τον Μαρίνο γνωριστήκαμε κάπου το 2001 στην τοπική Θεσσαλονίκης. Αυτός δυτικά, εγώ ανατολικά. Με τις πρώτες κουβέντες καταλάβαμε πως έχουμε κοινά βιώματα κατά το παρελθόν (ποδόσφαιρο, στέκια, μουσική). Αυτό που με εντυπωσίασε και αναγνώρισα στον χαρακτήρα του ήταν η μετρημένη σεμνότητά του. Αναγνώριζε στην τότε τοπική Θεσσαλονίκης μια ανώτερη τάξη και αυτό τον έκανε να είναι προσεκτικός ακόμα και στην εμφάνιση του. Δεν θα ξεχάσω που κατέβαζε τα μανίκια από το πουκάμισο του για να μην φαίνονται τα τατουάζ χαμηλά στους καρπούς των χεριών του. Δεν πρόκειται να του έκανε του συγκεκριμένου, κανείς παρατήρηση γι αυτό, απλά ο ίδιος έτσι ένοιωθε. Αυτός ήταν ο Μαρίνος..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμπνευσμένο άρθρο με φιλοσοφικές και υπαρξιακές προεκτάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆτομα με την ποιότητα και τον χαρακτήρα του Μαρίνου είναι πραγματικά μετρημένα στα δάχτυλα στο "χώρο" μας.
Ένα καταπληκτικό παιδί. Σε όλα του και όπως αναφέρει κάποιος παραπάνω.. στην συμπεριφορά του. Αλλά και αγωνιστής παντού..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το Μαρίνο γνωριζόμασταν από τότε που ειμασταν πανκιδες....παλιές καλές αλλά αρκετά χαοτικές εποχές...κάπου 97 98 ( skinhead και οι δύο πλέον!!!!)γύρισα από εξωτερικό και συναντηθήκαμε σε πανκ live στα πανεπιστήμια θεσνικη...(.Ναι λοιπόν είναι αλήθεια ότι μέχρι και το 2000 στο live ενόχληση ο τραγουδιστής λέει no fιghts γιατί κάποιοι από κάτω δεν είναι και τόσο συμπαθητικοί στους ανρχικους και τις παίζουν στα ισια.τι μυαλό κουβαλούσαμε τότε η παρέα των σκιναδων ακόμα δεν μπορώ να το εξηγησω.το μόνο σίγουρο είναι ότι μόνοι μας σταματήσαμε να σκαμε στα πρεζοπανκ live όταν οργανώθηκε το blood n honor hellas και στην πορεία το skinhouse hellas)πρότεινε να κάνουμε τους defamation και να παίξω ντραμς.τελικα ξαναφυγα εξωτερικό και τη θέση στα ντραμς την πήρε παλιός και γνωστός πανκης του80 και κολλητός τουμαρινου απτά παλιά.ο Μαρίνος έπαιζε στους ξέσπασμα realist και defamation.ηταν απτά καλύτερα skinhead αδέρφια που γνώρισα αυτές τις δεκαετίες.πιστος στην ιδέα αλληλεγγύος με όλη την σημασία σε κάθε έναν από μας.λογο καταγωγής είχε ένα ιδιαίτερο πάθος με την πόλη... ΑΘΆΝΑΤΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαίρετος συναγωνιστής. Τετοιες παρουσίες "λείπουν" σήμερα. Αθάνατος!
ΑπάντησηΔιαγραφή