Από την Νυρεμβέργη στην Βαγδάτη.

Στις 30.12.2006 (05.00 το πρωί ώρα Ελλάδος) ο πρόεδρος του Ιράκ Saddam Hussein οδηγείτε στο ικρίωμα από τους Σιωνιστές και τους συνεργάτες τους.

Γενναίος ως το τέλος και αποφασισμένος να αντιμετωπίσει τον θάνατο, χωρίς να φοβηθεί ούτε στο ελάχιστο τους δημίους και την αγχόνη. Ένας ακόμα άνδρας που στάθηκε υπερήφανος και ανυπότακτος απέναντι στον Σιωνιστικό ιμπεριαλισμό.

Φωτογραφία από το Ιταλικό site zentropa.info

«Ζήτω ο λαός», «Ζήτω το έθνος!», «Κάτω οι προδότες», «Κάτω οι εισβολείς». «Ο Θεός είναι μεγάλος!» «Θάνατος στο Ισραήλ» τα λόγια του Ιρακινού ηγέτη μέσα στην αίθουσα του παράνομου δικαστηρίου που έστησαν οι κατοχικές δυνάμεις του Αμερικανισμού και του Σιωνισμού.

Φωτογραφία που μας έστειλε ο συναγωνιστής Iskender.

Σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στα τέλη δεκεμβρίου του 2006 στον εθνικιστικό τύπο της χώρας μας

Στις 05.11.2006 αρκετές ημέρες πριν την εκτέλεση η στιγμή της απόφασης του παράνομου δικαστηρίου.


Ακλόνητος και αγέρωχος ακούει την θανατική καταδίκη και ζητωκραυγάζει συνθήματα υπέρ του μαχόμενου Ιρακινού λαού και κατά των εισβολέων.

Χιλιάδες Ιρακινοί μετά την προβολή των πλάνων από το δικαστήριο, αλλά και την εκτέλεση παίρνουν μέρος στην αντίσταση και τιμωρούν τους εισβολείς.

Παρέμβαση σε αερογέφυρες από συναγωνιστές του Blood and Honour Hellas.

πηγή

Αρτέμης - Mash up sessions I

Για τον Αρτέμη δε χρειάζεται να πούμε και πολλά, πρόκειται για έναν καλλιτέχνη με συνεχή ανοδική πορεία, από εκείνους που μπορεί μεν να είναι αυτό που λέμε "εμπορικοί", ακολουθεί εντούτοις στιχουργικά έναν δύσκολο δρόμο, που μπορεί εύκολα κάτι τέτοιο να τον θέτει στο περιθώριο για ένα σημαντικό μέρος της νεολαίας.



Μετά το 2007 και το ''Ο διαλεχτός της άρνησης και ο ακριβογιός της πίστης" επιστρέφει με ένα νέο album, τελείως διαφορετικό από το προηγούμενο. Κατ' αρχάς να πούμε ότι πρόκειται για ένα προσωπικό album, προϊόν της συνεργασίας του Αρτέμη με τον γνωστό συνθέτη Σταμάτη Σπανουδάκη.

Το καλοκαίρι του 2006, και ενώ παρακολουθούσε μία συναυλία του Σταμάτη Σπανουδάκη στο Ηρώδειο, άκουσε μία διασκευή του «Κύριε Ελέησον» με electro στοιχεία, διασκευή που είχε κάνει ο δημιουργός ειδικά για εκείνη την βραδιά. Τη στιγμή εκείνη συνειδητοποίησε με την αρωγή ποιου θα μπορούσε να υλοποιηθεί η ιδέα.

Οι δύο καλλιτέχνες ήρθαν σε επικοινωνία, ο Σταμάτης Σπανουδάκης εμπιστεύτηκε 6 από τις πιο επικές δημιουργίες του στον Αρτέμη, και έτσι μετά από δύο έτη δουλειάς, ο δίσκος: Αρτέμης, «Mash-Up Sessions I: Σταμάτης Σπανουδάκης», είναι γεγονός!



Μια δουλειά όπου η καθ’ ημάς μουσική παράδοση, παντρεύεται αρμονικά με τους καταιγιστικούς groove rap και industrial ρυθμούς και τους εμπνευσμένους στίχους του Αρτέμη. Ένα πραγματικά πρωτόγνωρο άκουσμα για τα ελληνικά δεδομένα.



Ένας δίσκος που αποπνέει αισιοδοξία και δύναμη, μια "δημιουργία" με όλη τη σημασία της λέξης. Φροντίστε να το ακούσετε.



* Για να πάρετε μια γεύση, πατήστε εδώ.

πηγή

Η δέσμη των ράβδων (μέρος πρώτο) Berto Ricci: o «αιρετικός» διανοητής του Φασισμού.

Μετάφραση και επεξεργασία κειμένου: Αλάστωρ.




Ο Roberto Ricci (γνωστός ως Berto) γεννήθηκε στην Φλωρεντία το 1905 και πέθανε στην Bir Gandula της Λιβύης το 1941. Υπήρξε συγγραφέας, ποιητής και δημοσιογράφος.




Ένας από τους πιο σημαντικούς θεωρητικούς και διανοητές του Φασισμού ίδρυσε το περιοδικό «L’ Universale» και συνεργάστηκε με την «μυστικιστική σχολή του Φασισμού» (Scuola di Mistica Fascista) που καθοδηγούσε ο Niccolo Giani και ο Luido Pallotta.

Αρθρογραφούσε επίσης στις εφημερίδες της εποχής του και συγκεκριμένα στις «Popolo D’ Italia» «Critica Fascista» και στο περιοδικό « IL Selvagio». Ως καθηγητής μαθηματικών δίδαξε στις πόλεις Πράτο, Παλέρμο και Φλωρεντία.

Στην νεαρή του ηλικία δεν έκρυψε την συμπάθεια του για την αναρχική σκέψη. Το 1927 άρχισε να ασπάζεται τον Φασισμό διακρίνοντας στο κίνημα του Benito Mussolini τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές ιδέες που πάντα ο Ricci καλλιεργούσε μέσα στο ιδιαίτερο του «είναι».

Δεν κατάφερε παρόλο τις προσπάθειες του να αποταμιεύσει κάποιο χρηματικό ποσό από τις πωλήσεις του περιοδικού του ώστε να χρηματοδοτήσει και άλλες πολιτικές ενέργειες. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό το ανέκδοτο που κυκλοφόρησε μεταξύ των γνωστών του και αναφερόταν στο λιτότατο μπουφέ των εγκαινίων του περιοδικού.




«Ο Ricci πρόσφερε απλά, επτά καπουτσίνο στους ολιγάριθμους παρευρισκόμενους».




Στον κόσμο της διανόησης της δεκαετίας του ’30 ο Berto Ricci παρουσιάζει μια ιδιαίτερη ακτιβιστική δράση αναπτύσσοντας διάλογο και συνεργασία με εξέχουσες προσωπικότητες της εποχής όπως ο Giuseppe Botai, Julius Evola, Ernesto De Martino, Romano Bilenci, Ottone Rosai, και Camillo Pellizi.



Τακτικός αναγνώστης του περιοδικού «L’ Universale» ο Mussolini τον καλεί στο Palazzo Venezia στη Ρώμη το 1934. Ο Duce τον συνεχάρη για το έργο του τόσο τον ίδιο όσο και τους συνεργάτες του και του απευθύνει επίσημη πρόσκληση για συνεργασία στην καθημερινή εφημερίδα του Φασιστικού Κινήματος. Πράγματι αναλαμβάνει υπεύθυνος της οικονομικής στήλης με τον τίτλο «Bazar».



Οι «αιρετικές» θέσεις του περιοδικού του Ricci κριτικάρονται σκληρά από τον Roberto Farinacci (γραμματέας του Φασιστικού Κινήματος) με αποτέλεσμα να ανακληθεί η άδεια λειτουργίας της εν λόγω εκδοτικής προσπάθειας.

Το τελευταίο τεύχος του «L’ Universale» κυκλοφόρησε στις 25 Αυγούστου του 1935 με την αιτιολογία της αρχής του πολέμου στην Αιθιοπία όπου ο Ricci υπηρέτησε ως εθελοντής. «Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για τυπωμένα χαρτιά» αναφέρει χαρακτηριστικά το τελευταίο εξώφυλλο !



Το 1940 παίρνει μέρος στο πρώτο εθνικό συνέδριο της «μυστικιστικής σχολής του Φασισμού» υποστηρίζοντας πως ο επαναστατικός Φασισμός προτείνει στο κόμμα, στις ένοπλες δυνάμεις, στα όργανα της πολιτείας και στα πανεπιστήμια της χώρας να συνεχίσουν την εκ βαθέων ανάλυση της κοινωνικής ένωσης. Μια δυναμική κοινωνική ριζοσπαστική ένωση που δεν θα περιορίζεται στην στείρα οικονομία και στην απλή βελτίωση των συνθηκών εργασίας αλλά σε μια εμπνευσμένη πρακτική πολύ πιο δημοφιλής που θα επικεντρώνεται στην ποιότητα της εργασίας με σκοπό και στόχο να πραγματοποιηθεί ένα υψηλό εργατικό ηθικό και αυξημένο εθνικό προϊόν.



Υπήρξε δηλαδή πρόταση να ελέγχετε από ειδικό κυβερνητικό κλιμάκιο η παραγωγή και η κατανάλωση να πραγματοποιηθεί απλόχερη και δίκαιη ανακατανομή του πλούτου, να δοθούν κρατικές επιδοτήσεις με σκοπό την αυτάρκεια του έθνους. Ο απλός εργάτης της χειρωνακτικής παραγωγής να θεωρείτε συνυπεύθυνος και να συναποφασίζει για το μέλλον της εταιρίας που εργάζεται για να καταλήξει στο ζητούμενο του εργάτη - υπεύθυνου. Μόνο κατά αυτό τον τρόπο πίστευε ο Berto πως το μυστικιστικό κάλεσμα θα καταφέρει να χτίσει την ιστορία με ουσιαστικές δομές διάρκειας. Όπως έλεγε και ό ίδιος «μόνο έτσι θα ικανοποιήσουμε τον προσωπικό μας αλτρουισμό».




Ο Ricci υπηρέτησε ως εθελοντής του Ιταλικού στρατού στον δεύτερο μεγάλο πόλεμο και τον Γενάρη του 1941 γράφει σε ένα γράμμα με αποδέκτες του γονείς του:



«Τα δυο αδέρφια μου σκέφτομαι με περηφάνια και ενθουσιασμό. Είμαστε εδώ και πολεμούμε για τους νέους ! Οραματιζόμαστε πως όταν πια μεγαλώσουν στον κόσμο που θα τους παραδώσουμε δεν θα συναντούν πια κλέφτες και καταχραστές.

Γιατί θα έχουμε τελειώσει μια και καλή με τούς Εγγλέζους και τους ρουφιάνους φίλους τους από την άλλη πλευρά του ωκεανού που καταχρηστικά ζουν στην πατρίδα μας !».



Γύρω στις εννιά το πρωί στις 2 Φεβρουαρίου του 1941 η μικρή διμοιρία του δέχτηκε επίθεση κοντά στην Bir Gandula της Λιβύης από αγγλικό Spitfire και βρίσκει ακαριαίο θάνατο. Σήμερα είναι ενταφιασμένος στο στρατιωτικό νεκροταφείο του Bari.

Σκέψεις γύρω από την προσωπικότητα του.



O Berto Ricci πρότεινε και πρόβαλλε μια δική του «αιρετική» εκδοχή του Φασισμού με σαφή λαϊκά στοιχεία τα οποία είχε αντιτάξει απέναντι στα πλουτοκρατικά στοιχεία της εποχής. Υποστήριζε την ιδέα της νέας Ιταλίας του μέλλοντος.




«Οι προϋποθέσεις για την ανάδειξη της δυναμικής του έθνους έχουν ωριμάσει και παρόλο που οι κοινωνικές παραδόσεις μας έχουν εμπλουτιστεί με εκατοντάδες χρόνια αναγκαστικού χριστιανισμού η ουσιαστική βάση τους είναι καθαρά παγανιστική» (L’ Universale 09/1932)

Ακόμα όμως και τα χρόνια της πλήρης λαϊκής αποδοχής του Φασισμού δεν κουράστηκε να προωθεί μια ριζοσπαστική επαναστατική σκέψη.



Ενάντια σε «φασίστες» και «αντιφασίστες» που είχαν βολευτεί κατά κάποιο τρόπο στους κρατικούς μηχανισμούς και κατά τον Ricci ήταν απλά «παραλλαγμένοι» καπιταλιστές που καμιά σχέση δεν είχαν με τον αγνό και άκρως επαναστατικό Φασισμό !

Η κοινωνική και λαϊκή επαναστατικότητα του συνεχίζει να εκφράζεται ακόμα και την εποχή που ήταν ανερχόμενο και επίσημο μέλος του κόμματος. Τα κείμενα του και ο φλογερός τρόπος σκέψης του το αποδεικνύουν περίτρανα:




«Έως ότου ο σταθμάρχης του σιδηροδρομικού σταθμού χρησιμοποιεί διαφορετικό τόνο στην σφυρίχτρα του για τους ταξιδιώτες της πρώτης γραμμής και άλλο για τους ταξιδιώτες της τρίτης θέσης, έως ότου ο δημόσιος υπάλληλος συμπεριφέρεται λες και έχει κάποιο ανώτατο αξίωμα προσπερνώντας τον απλό πολίτη λέγοντας του επιστρέφω σε λίγο με θράσος, έως ότου ο τοπικός χωροφύλακας εξακολουθεί να είναι ευγενικός και γλυκομίλητος με τους ιδιοκτήτες των φανταχτερών αυτοκινήτων λιγότερο με τους πολίτες που χρησιμοποιούν ταξί και σχεδόν καθόλου με εμάς που θεωρεί σωρό μόνο και μόνο επειδή δεν ξεχάσαμε να περπατάμε με τα πόδια, έως ότου ο έλεγχος της ταυτότητας δεν θα περιορίζεται στο τι ρούχα διαλέγει ο καθένας μας όταν αποφασίζει να κάνει την βόλτα του κτλ κτλ !



Έως ότου τέλος πάντων στην Ιταλία μας οι ταξικές αντιθέσεις συνεχίζονται και το έθνος υπομένει την πνευματική μετριότητα των πλουσίων και έως ότου τα κριτήρια της κοινωνικής ιεραρχίας θα τα καθορίζει το χρήμα και οι εραστές αυτού, χτίζοντας καπιταλιστικές κοινωνίες χονδρεμπόρων δίχως καμιά πολιτική βάση και ιδεολογία τότε μπορούμε να πούμε και είναι απαραίτητο να το επαναλάβουμε πως επιβάλλεται να κάνουμε πολλά ακόμα για να μοιάζει ο Φασισμός ιδανικός !



Άλλωστε δεν είναι κακό ! Δεν είναι κακό να το γνωρίζουμε αυτό καλά όλοι μας !»

Roberto Ricci Presente!

Ένα τεύχος της ιστορικής επιθεώρησης «Τότε» που αποκαλύπτει τον πραγματικό ρόλο του Κωνσταντίνου Μανιαδάκη.

Πρόσφατα σε επίσημη ιστοσελίδα πολιτικής οργάνωσης* που εμφανίζεται κατά καιρούς ως «εθνικοσοσιαλιστική» και πάντα πριν την συμμετοχή της σε αστικές εκλογικές διαδικασίες ως «εθνικιστική» και «πατριωτική» (με φιλοσυστημικές ακροδεξιές θέσεις) είχε δημοσιευθεί ένα άρθρο σχετικά με τον Κωνσταντίνο Μανιαδάκη.



Στην συνέχεια όπως οφείλαμε προς αποκατάσταση της αλήθειας αναφερθήκαμε με εκτενή άρθρα ( 1, 2, 3, ) στο ιστορικό αυτό πρόσωπο καθώς και σε άλλες ανάλογες παραπλανητικές ενέργειες της αντιφασιστικής ακροδεξιάς.



Όπως ήταν αναμενόμενο υπήρξαν αντιδράσεις από διαφορετικές πλευρές σε σχέση με τα άρθρα του ιστολογίου μας εκείνη την περίοδο. Ενόχλησε πάρα πολλούς το γεγονός ότι προβάλλαμε το αυτονόητο.



Ότι δηλαδή ο Μανιαδάκης υπήρξε ο κύριος υπεύθυνος για την δίωξη των Ελλήνων Εθνικοσοσιαλιστών στις αρχές της δεκαετίας του ‘40.



Ένας άνθρωπος που αποδεδειγμένα υπήρξε συνεργάτης των Άγγλων και στην συνέχεια εκλεγμένος πολιτευτής του μισητού Καραμανλικού μηχανισμού.



Κρίνουμε απαραίτητο σήμερα να επανέλθουμε στο θέμα και να παρουσιάσουμε στους συναγωνιστές και αναγνώστες μας, ένα παλαιότερο περιοδικό με άκρως ενδιαφέρουσα θεματολογία.




Πρόκειται για την μηνιαία ιστορική επιθεώρηση «ΤΟΤΕ» και συγκεκριμένα το τριπλό τεύχος 51 – 53 Σεπτέμβριος / Νοέμβριος του 2008.



Πρόσφατα υπήρξε επανακυκλοφορία του εν λόγω περιοδικού στα πρακτορεία τύπου.

Καλούμε όλους όσους ενδιαφέρονται (και κυρίως τους Εθνικοσοσιαλιστές) να προμηθευτούν άμεσα το εν λόγω περιοδικό.



Ο λόγος που τονίζουμε την σημασία της εν λόγω έκδοσης είναι το γεγονός ότι στις 276 σελίδες μπορεί κάποιος να διαβάσει πολλά και άκρως ενδιαφέροντα άρθρα όπως για παράδειγμα το «Ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός και το Τρίτο Ράιχ».



Αυτό όμως που ξεχωρίζει δεν είναι άλλο από το βαρυσήμαντο άρθρο του κ. Δημοσθένη Κούκουνα «Η Γερμανική και Ιταλική Προπαγάνδα πριν και κατά την Κατοχή 41 - 44».
Με τον τίτλο αυτό είχε κυκλοφορήσει το 1981 το ομώνυμο βιβλίο ενώ όπως μας πληροφορεί ο συγγραφέας το άρθρο που δημοσιεύεται είναι ο κύριος κορμός της νέας έκδοσης.



Το «φλέγον» σημείο του άρθρου (ολόκληρο το άρθρο είναι συνολικής έκτασης 54 σελίδων!) είναι αυτό όπου ο συγγραφέας αποκαλύπτει τα παρασκήνια της απόπειρας πραξικοπήματος τον Απρίλιο του ’41 εκ μέρους των Ελλήνων Εθνικοσοσιαλιστών με στόχο την εκδίωξη των Αγγλοσιωνιστών και την συμπαράταξη της χώρας μας στο πλευρό του Άξονος. Μάλιστα σύμφωνα με τα γραφόμενα του κ. Κούκουνα ο ίδιος ο Μανιαδάκης είχε εκμυστηρευθεί στον συγγραφέα λεπτομέρειες σχετικά με την δράση των Ελλήνων Εθνικοσοσιαλιστών την περίοδο εκείνη.



Στο ίδιο άρθρο περιγράφονται οι ενέργειες του Μανιαδάκη για την απομόνωση και δίωξη της «φιλοναζιστικής» πτέρυγας της 4ης Αυγούστου! Ας μην ξεχνάμε ότι με εντολή του Μανιαδάκη του δεξιού χεριού του Μεταξά, οι περισσότεροι «φιλοναζιστές» διώχθηκαν και κρατήθηκαν στα κτίρια του Συντάγματος Μακρυγιάννη κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας «για να μην εκτεθούμε στα μάτια των Συμμάχων» όπως έλεγε ο ίδιος ο Μανιαδάκης.



Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες από ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα δεν έλειψαν και τα φρικτά βασανιστήρια εκ μέρους των ακροδεξιών του καθεστώτος ώστε να αποκαλύψουν οι φυλακισμένοι Εθνικοσοσιαλιστές τα ονόματα των «συνωμοτών». Στην συνέχεια ο ίδιος πίεσε την τότε αρχηγία του καθεστώτος να παραπεμφθούν σε στρατοδικείο με απώτερο σκοπό την άμεση εκτέλεση των Εθνικοσοσιαλιστών δια τουφεκισμού κάτι το οποίο όμως δεν επετεύχθη !



Για περισσότερες πληροφορίες δεν έχετε παρά να διαβάσετε το εν λόγω απόσπασμα.



Είναι η καλύτερη απάντηση εκ μέρους των σκεπτόμενων Εθνικοσοσιαλιστών σε όλους αυτούς τους δαιμόνιους «αρχηγίσκους» που ενώ στην αρχή εμφανίζονται ως φανατικοί «εθνικοσοσιαλιστές» σε εκδηλώσεις του κύκλου τους και επιδεικνύουν περήφανοι το t - shirt με το έμβλημα των ευρωπαϊκών δυνάμεων, αμέσως μετά διαμαρτύρονται στα κανάλια αν κάποιος τους προσφωνήσει ως «φασίστες» (!) ενώ την ίδια στιγμή διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ότι σέβονται τους νόμους και το σύνταγμα.



Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι στο ίδιο άρθρο γίνετε εκτενής αναφορά σε εκατοντάδες πρόσωπα γνωστών και αγνώστων Ελλήνων που στήριξαν την Εθνικοσοσιαλιστική πλευρά και ιδεολογία με φανατισμό πολλοί εκ των οποίων υπήρξαν σημαίνοντα πρόσωπα της πολιτικής, κοινωνικής, καλλιτεχνικής ζωής την εποχή εκείνη.



Πολύ ενδιαφέρουσα και η παρουσίαση εντύπων, εκδόσεων, συλλόγων, ομάδων με Εθνικοσοσιαλιστική / Φασιστική κατεύθυνση την περίοδο 1941 - 1944.

* σχετικός σύνδεσμος εδώ

Μηνιαίο Περιοδικό Ιστορικής Ύλης «Testament».

Οι εκδόσεις «Νοών» σε μια νέα τους προσπάθεια παρουσιάζουν στο αναγνωστικό τους κοινό ένα καινούριο μηνιαίο ιστορικό περιοδικό.




Πρόκειται για μια φιλόδοξη προσπάθεια και για μια νέα αρχή ιστορικής μελέτης και έρευνας η οποία δεν έχει ως σκοπό να πείσει ή να καθοδηγήσει, αλλά να παρουσιάσει την ιστορική αλήθεια και να προβληματίσει τον φιλίστορα αναγνώστη επάνω στα ιστορικά γεγονότα τα οποία κατά καιρούς θα εξετάσει.

Σκοπός μας είναι η ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας μέσα από τη μελέτη και τη σπουδή της Ιστορίας καθώς και η εξαγωγή πολύτιμων συμπερασμάτων για το μέλλον.



Διότι η μελέτη του παρελθόντος διασαφηνίζει το παρόν και φωτίζει το μέλλον.



Τα 3 τεύχη του περιοδικού μπορείτε να τα βρείτε στο βιβλιοπωλείο «Θούλη» Περικλέους 13, Σύνταγμα.

Καλό ταξίδι γέροντα … ( και να προσέχεις τους 2 πιστούς σου φίλους )

του Αλεξόπουλου Στέλιου.



Περιοχή: Ανδρούσα Μεσσηνίας λίγο έξω από την Καλαμάτα. Ξημερώνει 22 φεβρουαρίου και ένας ανήμπορος γέροντας ετών 80 προσπαθεί να μιλήσει μπροστά σε μια κάμερα τοπικού καναλιού.

Η παρέμβαση των συμπατριωτών του μέσω του τοπικού μμε και οι εκκλήσεις για άμεση αλληλεγγύη, αφήνει παγερά αδιάφορη την κομματική κρατική εξουσία.

Κανείς δεν νοιάζεται στην «πρόνοια» για το ότι αυτός ο άνθρωπος αργοσβήνει μέσα σε μια καλύβα χωρίς φαγητό θέρμανση νερό και ρεύμα. Δίπλα στην καλύβα υψωμένη η γαλανόλευκη. Σύμβολο ταυτότητας.

Υπερήφανος δεν ζητάει βοήθεια αλλά εύχεται καλές γιορτές σε όλους. Ψυχή ο παππούς και πραγματικός σε όλα του χωρίς κακία για κανέναν. Ακίνητος και άρρωστος σε ένα κρεβάτι δίπλα σε παλιές κορνίζες αναμνήσεις και φωτογραφίες, κατάκοιτος χωρίς καμιά φροντίδα με μόνη ζεστασιά δίπλα στα πόδια του τα 2 σκυλιά του. Είναι και αυτοί «αλήτες» του δρόμου πιστοί σύντροφοι δίπλα στον άνθρωπο που τους χαρίζει όλη του την αγάπη.

Μόνη παρηγοριά στον γέροντα ο ιερέας του χωριού - από αυτούς που δεν πιστεύουν στις μουσικές φιέστες τύπου άγιου Παντελεήμονα - και ελάχιστοι γείτονες μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού που μοιράζονται την σύνταξη τους, των 230 ευρώ με αυτούς που έχουν ανάγκη ελάχιστα πράγματα για την επιβίωση τους.


Παραμονή Χριστουγέννων (24.12.2010) ο γέροντας απανθρακώθηκε από ένα κερί που ξέχασε πιθανότατα γύρω στα μεσάνυχτα, μαζί με τα 2 σκυλιά του χωρίς κανείς να τον ακούσει.

Ο (Ν.Π.) δεν ενόχλησε κανέναν δεν ζήτησε τίποτα. Μόνος έφυγε έτσι γρήγορα και απρόσμενα, με συντροφιά τους 2 πιστούς του φίλους.


Οι υπεύθυνοι της κρατικής «πρόνοιας», της ηγεσίας της τοπικής εκκλησίας, του συστήματος υγείας της «σαμαρικής» Μεσσηνίας θα συνεχίσουν ανέμελοι την κατανάλωση γαλοπούλας τις εικονικές «ευχές» για χρόνια πολλά την κατανάλωση οίνου, θα φλυαρήσουν στο σαλέ που διανυκτερεύουν για την κρίση την οικονομία και ότι άλλο φέρει η στιγμή και ευτυχισμένοι από την «μάσα» θα ροχαλίσουν μέχρι το πρωί πλήρως ικανοποιημένοι που έφεραν εις πέρας το «θεάρεστο» και «κοινωνικό» τους έργο … και το 2010.

Για όλους αυτούς που δεν πιστεύουν στα γνωστά παραμύθια της αστικής αντιφασιστικής ακροδεξιάς.

Εκ μέρους της συντακτικής ομάδας:


Μεγάλη ένταση και έντονες αντιπαραθέσεις στο διαδίκτυο (facebook) τις τελευταίες ημέρες, ανάμεσα σε δεκάδες αντικαθεστωτικούς Εθνικιστές / Εθνικοσοσιαλιστές και τους γνωστούς γραφικούς αντιφασίστες ακροδεξιούς.

Η αφορμή κάποιες παλαιότερες αποκλειστικές αναρτήσεις μας σε σχέση με το στρατιωτικό καθεστώς της 21ης Απριλίου.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι τα επιχειρήματα των φιλοαπριλιανών ακροδεξιών εξαντλούνται σε ύβρεις και προσβολές ενώ από την άλλη πλευρά υπάρχει συγκροτημένη πολιτική σκέψη και προβολή καίριων επιχειρημάτων σε σχέση με πρόσωπα και καταστάσεις.

Ας καταλάβουν κάποιοι ότι οι μάσκες έχουν πέσει εδώ και πολλά χρόνια και κανείς δεν θα καταφέρει να παρουσιάσει τα ιστορικά γεγονότα μέσα από τους γνωστούς παραμορφωτικούς φακούς.

Η αλήθεια για την εποχή εκείνη είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια όσο και αν το αρνούνται οι κλόουν της αστικής ακροδεξιάς.

Carpe Diem - Europa - Jugend - Revolution.

Ευχαριστούμε τον συναγωνιστή Β.Φ. για το παραπάνω μουσικό βίντεο.

Μουσική και Λόγος: Wilhelm Furtwängler.

Πεθαίνοντας, ο μεγάλος Γερμανός αρχιμουσικός άφησε μια σειρά σημειώσεων. Πρόκειται για δοκίμια και αφοριστικές σκέψεις που επί δεκαετίες κατέγραφε στα ημερολόγια του, εν είδει εσωτερικού διαλόγου.


Ο ίδιος είχε εκφράσει την επιθυμία να δημοσιευθούν οι σημειώσεις του αυτές - κείμενα στα οποία διαφαίνεται η βαθιά αγάπη του για τη μουσική και η έγνοια του για τη διατήρησή της και για το μέλλον της.


Είναι η διαθήκη του προς τη νέα γενιά που τώρα αναπτύσσεται και αναλαμβάνει υπεύθυνες θέσεις.

για την συνέχεια διαβάστε εδώ

Fasc - Hatikva (αφιερωμένο στον Παλαιστινιακό λαό)

Antifa promotes star of David ...

Περιοχή: Παγκράτι δίπλα σε τοίχο καταστήματος, άλλη μια φωτογραφία που ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις ...

Ευχαριστούμε τον συναγωνιστή Λ. για την εν λόγω φωτογραφία !

Smash Antifa !

Souvenir Keratea 2010.

Η Θεσσαλονίκη και ο πιστός φίλος του Ισραήλ Παύλος Γερουλάνος.

του Jihad.



Λόγω των τελευταίων γνωστών εξελίξεων λαμβάνουν μέρος σημαντικά γεγονότα τα οποία περνούν σχεδόν απαρατήρητα από τους περισσότερους.



Όμως με πρωτοβουλία του συναγωνιστή Λάνδγραβου (τον οποίο και ευχαριστούμε) ενημερωθήκαμε άμεσα για μια πρωτοβουλία του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού η οποία θα πραγματοποιηθεί το 2011 και μας προκαλεί τουλάχιστον πολλά ερωτηματικά.

Για την εν λόγω εκδήλωση δεν έχετε παρά να διαβάσετε προσεκτικά εδώ




Τονίζουμε το εξής απόσπασμα:



«Καλά τα νέα και για τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (5 - 8 Μαΐου), που θα παραμείνει το κορυφαίο γεγονός για τη σχέση των Ελλήνων με τους ξένους εκδότες.



Ήδη έχει προωθηθεί η ένταξή της στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ «Θεσσαλονίκη - Σταυροδρόμι πολιτισμών», ώστε να εξασφαλιστεί το μεγαλύτερο κόστος της, που θα φτάσει τις 480.000 ευρώ. Θα δοθεί έμφαση στον αραβικό κόσμο και το Ισραήλ»




Είμαστε σίγουροι ότι ειδικά για το Ισραήλ δεν θα υπάρξει κάποια έκθεση βιβλίου σε σχέση με τα εγκλήματα του Σιωνιστικού στρατού στην Γάζα και την Δυτική Όχθη αλλά το ακριβώς αντίθετο.



Ξέρουμε από τώρα τι θα προβληθεί στο επίπεδο της λογοτεχνίας επειδή οι Σιωνιστές θα το θέλουν, και τι θα πληρωθεί από τις τσέπες όλων των Ελλήνων για να γίνει για άλλη μια φορά η Θεσσαλονίκη τιμητής του Διεθνούς Σιωνισμού.



Να υπενθυμίσουμε στους συναγωνιστές και στους αναγνώστες μας, ότι υπεύθυνος του υπουργείου είναι ο πολύς … κ. Γερουλάνος Παύλος (το βιογραφικό του εδώ) γνωστός εκφραστής του εκσυγχρονισμού και φανατικός υποστηρικτής του πολυπολιτισμού.



Πρόσφατα μαζί με τον πρωθυπουργό GAP είχε επισκεφτεί το Ισραήλ (06.09.10), όπου και κατέθεσε στεφάνι στο μουσείο του «ολοκαυτώματος» και αργά το απόγευμα της ίδιας ημέρας παρευρέθηκε όσο και αν φαίνεται περίεργο σε εκδήλωση κεντρικού ξενοδοχείου για την έναρξη … του νέου εβραϊκού έτους.

να και το δωράκι από τους Σιωνιστές ...

Και όμως τα ωραία δεν τελειώνουν εδώ ...




Στο Τελ Αβίβ λοιπόν όπως διαβάζουμε στον σύνδεσμο εδώ συζήτησε τα παρακάτω:




«Αμέσως μετά ο κ. Γερουλάνος συναντήθηκε με την ομόλογό του, υπουργό Πολιτισμού Λιμόρ Λιβνάτ (Σ.Σ. μέλος του ακροδεξιού κόμματος του Σαρόν "Λικούντ" και φανατική Σιωνίστρια) με την οποία συζήτησαν θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος.

Limor Livnat




Ωστόσο το ζήτημα το οποίο συζητήθηκε εκτενώς ήταν η πρωτοβουλία από πλευράς ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού για την υλοποίηση ενός προγράμματος πολιτιστικού χαρακτήρα με θεματικές εκδηλώσεις και αντικείμενο τη Μέση Ανατολή για το έτος 2011 στην πόλη της Θεσσαλονίκης.



Πιο συγκεκριμένα, φορείς οι οποίοι σχετίζονται με θέματα του πολιτισμού έχουν ήδη κληθεί ώστε να προτείνουν ομαδικές θεματικές εκδηλώσεις με αντικείμενο τη Μέση Ανατολή.



Στο πλαίσιο αυτό έχουν ήδη συγκροτηθεί ομάδες εργασίας στην ελληνική συμπρωτεύουσα και εργάζονται σε επίπεδο ανάληψης πρωτοβουλιών μέσα από την ανταλλαγή απόψεων και ιδεών, στη βάση της δημιουργίας μιας πλατφόρμας για την έκφραση και υλοποίηση της συγκεκριμένης πολιτιστικής πρότασης»




Και ερωτούμε όλους όσους τους ενδιαφέρει το θέμα:



Ποιες απόψεις και ιδέες θα εκφραστούν στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας το 2011 και γιατί ο Γερουλάνος ενημέρωσε τους Σιωνιστές ;



Τι δουλειά έχει το επίσημο Σιωνιστικό κράτος του χασάπη Σαρόν και του εγκληματία πολέμου Νετανιάχου στις εκδηλώσεις της πόλης ;



Θα τολμήσει ο κύριος Βελόπουλος και ο κύριος Γεωργιάδης του ΛΑΟΣ να απευθύνει επερώτηση στην Βουλή για το θέμα ή θα σιωπήσουν επιδεικτικά λόγω της ιδιαίτερης αγάπης που τρέφουν προς το Ισραήλ όλα αυτά τα χρόνια ;



Τελικά στην Θεσσαλονίκη η εκλογή του γνωστού Μπουτάρη (αλήθεια για τα «ευτράπελα» στο εμπόριο οίνου και την πληρωμή των αγροτών οινοπαραγωγών θα τολμήσει να μιλήσει κάποιος ;) ήταν το κερασάκι στην τούρτα ώστε να επιτευχθεί η πλήρης σιωνιστική κατοχή της Θεσσαλονίκης.



Με δήμαρχο τον «μοδάτο» Μπουτάρη και με τις επίσημες εκδηλώσεις των Πασόκων και των Σιωνιστών στην πόλη της Μακεδονίας το 2011 μην εκπλαγεί κανείς αν δει στους επίσημους προσκεκλημένους υψηλόβαθμους Σιωνιστές, τους «αναρχοαυτόνομους» του terminal 119 να κάθονται δίπλα στον Άνθιμο και τους εβραίους συμβούλους των πολιτικάντηδων.



Εμείς το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ότι εκείνες τις ημέρες θα ενημερώσουμε τους πάντες ώστε να δοθεί μια καίρια απάντηση και σε αυτή την πρόκληση του Γερουλάνου και του Ισραήλ.

Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές ήρθε η ώρα να ξεδιπλώσουμε τα μελανοπόρφυρα λάβαρα μας απέναντι στις βάρβαρες ορδές του καθεστώτος !

Στην Ρωσία οι Εθνικοσοσιαλιστές / Εθνικιστές πρωταγωνιστούν στον αγώνα για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση ... βίντεο από την Μόσχα !

του Αλεξόπουλου Στέλιου.

Συνεχίζουν για άλλη μια φορά κάποια «παπαγαλάκια» να αναπαράγουν τις θεωρίες του πασοκικού κράτους και του παρακράτους.



Ας το καταλάβουν λοιπόν μια καλή, αφού μας τα έπρηξαν τις προηγούμενες ημέρες με τις «αναλύσεις» τους και τις «δημοσιεύσεις» τους.

Σήμερα απέναντι σε όλους αυτούς και αυτές που αγωνίζονται για να καταρρεύσει η Σιωνιστική και Καπιταλιστική Δικτατορία του ΠΑΣΟΚ είτε στην Κερατέα είτε στο κέντρο της Αθήνας και όπου αλλού ανάβουν οι μικρές αλλά ελπιδοφόρες φλόγες της εξέγερσης είναι πάντα τα ΜΑΤ, οι ασφαλίτες, τα ΕΚΑΜ, οι νεολαίες των αστικών κομμάτων και «αποκομμάτων», οι γνωστοί χλιδάτοι ρουφιάνοι μεγαλοδημοσιογράφοι, οι τσάτσοι των ξένων ΜΚΟ, και όλοι αυτοί που φόρεσαν μια στολή ή κατέχουν μια κομματική ταυτότητα και «ιδιότητα» και νόμισαν ότι «έπιασαν τον παπά από τα αρχίδια».



Το σιωνόδουλο κράτος και το πολυπληθές παρακράτος των μασονικών στοών και των συναγωγών δεν έχει κανένα πρόβλημα και σήμα με αρχαιοελληνική περικεφαλαία να κολλήσει στο κράνος του μπάτσου, και εθνόσημο να φορέσει στα «κομμάντα» του, και «πατριωτικές» απόψεις κάθε είδους να προβάλλει στα μμε, με στόχο να θολώσει τα νερά να αποπροσανατολίσει συνειδήσεις και να προχωρήσει στις γνωστές προβοκάτσιες που θα έχουν ως αποτέλεσμα την αλληλοσύγκρουση ανάμεσα σε όλους αυτούς που αντιστέκονται με τελικό στόχο την αποδυνάμωση του κύριου μετώπου αντίστασης.

Σημασία έχει όχι μόνο να μπορείς να βλέπεις χωρίς παραμορφωτικούς καθρέφτες αλλά και να τους καταστρέφεις για πάντα όταν σου δίνει ο χρόνος και τα γεγονότα την ευκαιρία να το κάνεις.

Το πιστό όργανο της δικτατορίας του Σιωνισμού και του Κοινοβουλευτισμού είναι ένα ον χωρίς συγκεκριμένη ιδεολογία και άποψη για την ζωή.

Η μαγκιά του φτάνει μέχρι την άκρη της ασπίδας του, και η ματιά του μέχρι τα όρια που φτάνει το δακρυγόνο που πετάει σε όποιον τον διατάξουν οι σιωνόδουλοι αφέντες του.

Ας το πάρουν λοιπόν χαμπάρι όλοι όσοι αναπαράγουν τα μυθεύματα της κρατικής προπαγάνδας και πιστεύουν στα παραμυθάκια της εξουσίας:



Για εμάς τους Εθνικοσοσιαλιστές τα εθνόσημα στις στολές των δυνάμεων καταστολής, οι γαλανόλευκες στις κλούβες των ΜΑΤ, οι περικεφαλαίες στα κράνη των δικυκλιστών του «σοσιαλιστή» Παπουτσή, τα μεγάλα λόγια και οι φανφάρες των κρατιστών ψευτοπατριωτών δεν είναι τίποτε άλλο παρά το καμουφλάζ του εχθρού ο οποίος αλλάζει εμφάνιση ανάλογα σε ποιο περιβάλλον βρίσκετε.



Έχουμε μάθει εδώ και πολλά χρόνια να βλέπουμε πίσω από την φανταχτερή εικόνα και την βιτρίνα του πολιτικαντισμού και της αστικής δημοκρατίας.



Οι ιδέες μας είναι φωτιά στα θεμέλια του καθεστώτος, και όλοι οι Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές έχουν ήδη διαλέξει πλευρά.

Την πλευρά της εθνικολαϊκής αντίστασης !

Boys in Blue who Serve the Jew !

Κωστής Παλαμάς: Ο Γκρεμιστής.

Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ' εγώ κι ο χτίστης,
ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης.
Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.
Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι.



Κι αν είμαι της νυχτιάς βλαστός, του χαλασμού πατέρας,
πάντα κοιτάζω προς το φως το απόμακρο της μέρας.
εγώ ο σεισμός ο αλύπητος, εγώ κι ο ανοιχτομάτης·
του μακρεμένου αγναντευτής, κι ο κλέφτης κι ο απελάτης

και με το καριοφίλι μου και με τ' απελατίκι
την πολιτεία την κάνω ερμιά, γη χέρσα το χωράφι.
Κάλλιο φυτρώστε, αγκριαγκαθιές, και κάλλιο ουρλιάστε, λύκοι,
κάλλιο φουσκώστε, πόταμοι και κάλλιο ανοίχτε τάφοι,



και, δυναμίτη, βρόντηξε και σιγοστάλαξε αίμα,
παρά σε πύργους άρχοντας και σε ναούς το Ψέμα.
Των πρωτογέννητων καιρών η πλάση με τ' αγρίμια ξανάρχεται.
Καλώς να ρθή. Γκρεμίζω τη ασκήμια.



Είμ' ένα ανήμπορο παιδι που σκλαβωμένο το 'χει
το δείλιασμα κι όλο ρωτά και μήτε ναι μήτε όχι
δεν του αποκρίνεται κανείς, και πάει κι όλο προσμένειτο
λόγο που δεν έρχεται, και μια ντροπή το δένει



Μα το τσεκούρι μοναχά στο χέρι σταν κρατήσω,
και το τσεκούρι μου ψυχή μ' ένα θυμό περίσσο.
Τάχα ποιός μάγος, ποιό στοιχειό του δούλεψε τ' ατσάλι
και νιώθω φλόγα την καρδιά και βράχο το κεφάλι,



και θέλω να τραβήξω εμπρός και πλατωσιές ν' ανοίξω,
και μ' ένα Ναι να τιναχτώ, μ' ένα Όχι να βροντήξω;
Καβάλα στο νοητάκι μου, δεν τρέμω σας όποιοι είστε
γκρικάω, βγαίνει από μέσα του μια προσταγή: Γκρεμίστε!



..............................................................................

Η θέση των Ελλήνων Εθνικοσοσιαλιστών δεν είναι μπροστά
στην τηλεόραση και στις οθόνες των υπολογιστών
αλλά στα πεδία των συγκρούσεων.

Απέναντι στους μπάτσους και στους ασφαλίτες,
απέναντι σε όλους αυτούς που δέρνουν γέροντες
και δηλητηριάζουν νέους και νέες με καρκινογόνα χημικά
απέναντι σε όλους αυτούς που ποδοπατούν την αξιοπρέπεια και την τιμή μας.

Απέναντι σε όλους αυτούς που υπηρετούν την
καπιταλιστική δικτατορία και το ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ τέρας.

«Η δημοκρατία εξαπατά τον λαό.

Γιατί αντί να κατοχυρώνει την ελευθερία του ,

υπερασπίζεται την ασυδοσία του κεφαλαίου»



Evita Peron



«Το κράτος είναι μία τρομερή μηχανή που καταβροχθίζει
ζωντανούς αν­θρώπους και μετά τους ξερνάει σαν άψυχα μηδενικά.

Η ανθρώπινη ζωή δεν έχει πλέον καθόλου μυστικά,
καθό­λου εσωτερικότητα,
είτε στο υλικό είτε στο πνευματικό ε­πίπεδο.

Κάθε γωνία της είναι διαπερατή, κάθε κίνηση της μετρήσιμη.

Ο καθένας είναι κλεισμένος στο κελί του και αριθμημένος,
όπως ακριβώς σε μία φυλακή»



Benito Mussolini.



«Σήμερα, η φώτιση έρχεται μόνο μέσα από τις φλόγες και τη μυρουδιά της βενζίνης η συντροφικότητα γεννιέται μόνο μέσα από τον κοινό κίνδυνο και η μουσική των σφαιρών ακούγεται μόνο ανάμεσα στις εκρήξεις και τις σειρήνες»

Εθνικοσοσιαλιστικό Περιοδικό «Γαμμάδιον»



«Επιζητούμε την Καταστροφή.
Μόνο η καταστροφή
θα καθαρίσει τα πάντα από
το σάπιο φιλελεύθερο σύστημα
και θ' ανοίξει τον δρόμο
σ' εμάς τους Εθνικοσοσιαλιστές.
Γι' αυτό υποστηρίζουμε
ότι εναντιώνεται στο σύστημα ,
ότι το βλάπτει κάθε απεργία
κάθε κρίση , κάθε κρατική αδυναμία.
. . . Με πείσμα και θέληση ,
μέχρι να πεθάνει το κράτος.»



Gregor Strasser



«Εμείς δεν ευχόμαστε για τάξη και νόμο.

Νόμος σημαίνει την συνεχιζόμενη ύπαρξη
του σάπιου εβραικού καπιταλιστικού συστήματος.

Επιθυμούμε αναρχία και χάος που θα μας ευνοήσει
να επιτεθούμε στο σύστημα

ενώ τα γουρούνια του μεγάλου αδερφού
θα προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους»

Joseph Tomassi

«Όχι και τόσο αυθαίρετα ορίζω το κράτος ως την φρικαλέα τραχειοτομή που αποτρέπει τον εξ ασφυξίας θάνατο των κοινωνιών που αδυνατούν να θεραπεύσουν τις μειονεξίες τους.


Το κράτος υλοποιεί μια πελώρια καταθλιπτική σκιά που, αιώνες πριν, συμμάχησε με την βία σκιάζοντας τον, επί του Καυκάσου, σταυρωμένο Προμηθέα, τους, επί τον σταυρό των πεπρωμένων τους, ηλωμένους Προμηθείς της ανθρωπότητας»

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

Βίντεο αφιερωμένο στον αντικαθεστωτικό Εθνικοσοσιαλιστή Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη.

Το παρακάτω βίντεο δημιουργήθηκε από τον συναγωνιστή “DelphicOrderReturns”.

Είναι ένας φόρος τιμής σε ένα από τους πιο σημαντικούς μαχητές του Κινήματος μας, τον αντικαθεστωτικό Εθνικοσοσιαλιστή Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη.

πηγή

2 εξαιρετικά αυτοκόλλητα από το Blood and Honour Hellas.

πηγή

Αλληλεγγύη στους κατοίκους της Κερατέας !

Τις τελευταίες ημέρες στην περιοχή της Κερατέας το σιωνοκρατούμενο κράτος του Γιωργάκη και του Πασοκιστάν δείχνει για πολλοστή φορά το ανθελληνικό προσωπείο του.



Ξυλοδαρμοί ηλικιωμένων από τα ΜΑΤ, συνεχείς ρίψεις δακρυγόνων στην περιοχή με συνέπεια δεκάδες άτομα να βρεθούν στα νοσοκομεία και τραμπουκισμός εκ μέρους των δυνάμεων του Παπουτσή.



Το κράτος αδίκου γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τους πάντες και επιδιώκει με την βοήθεια των ΜΑΤ και των εργολάβων να μετατρέψει την περιοχή σε ρυπογόνο ΧΥΤΑ, μια πράξη εντελώς παράνομη και αντιλαϊκή.

Να σημειωθεί ότι η περιοχή είναι γνωστού φυσικού κάλλους και αναγνωρισμένη ως αρχαιολογικός χώρος.

Κάλεσμα προς όλους τους συναγωνιστές Εθνικοσοσιαλιστές και Εθνικιστές να σπεύσουν στην Κερατέα και να εκδηλώσουν την αλληλεγγύη τους στους κατοίκους της περιοχής.

Δικαιοσύνη για τον Yegor Sviridov !

Δολοφονία Ρώσου συναγωνιστή από συμμορία Τσετσένων.


Όπως πληροφορηθήκαμε από το ιστολόγιο του Ελληνικού τμήματος του Blood and Honour στις 6 Δεκεμβρίου ένας ακόμα Ρώσος συναγωνιστής και φίλαθλος της ποδοσφαιρικής ομάδας Spartak Moscow δολοφονήθηκε από μια συμμορία Τσετσένων.

Το θύμα της επίθεσης μαζί με άλλους 4 Ρώσους περίμεναν για ταξί σε κεντρικό σημείο της ρωσικής πρωτεύουσας όταν μια παρέα 8 Τσετσένων άρχισε να τους προκαλεί με αποτέλεσμα να ακολουθήσει συμπλοκή μεταξύ των 2 πλευρών.

Οι Τσετσένοι οπλισμένοι με πιστόλια άρχισαν ξαφνικά να πυροβολούν με αποτέλεσμα ο Ρώσος συναγωνιστής Yegor Sviridov 28 ετών να πέσει νεκρός.







Την επόμενη ημέρα χιλιάδες Ρώσοι Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές (περισσότεροι από 5.000) μπλόκαραν τους κεντρικούς δρόμους της Μόσχας δίπλα στο Κρεμλίνο, συγκρούστηκαν με τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας και παράλληλα άρχισαν οι ταραχές με Τσετσένους που ζουν στην περιοχή.



Σύμφωνα με την πληροφόρηση που είχαμε από Αυτόνομους Ρώσους συναγωνιστές και τις επόμενες ημέρες ακολούθησαν δυναμικές πορείες και συγκρούσεις με την συμμετοχή ακόμα περισσότερων Εθνικιστών και Εθνικοσοσιαλιστών οι οποίοι όχι μόνο διέσπασαν τις γραμμές των μπάτσων - τους οποίους υποδέχτηκαν με φωτοβολίδες και εξαρτήματα από τις διακοσμήσεις που υπήρχαν στην πόλη για τα Χριστούγεννα - αλλά κατέλαβαν ολόκληρες περιοχές για αρκετές ώρες.

Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν στο μετρό της Μόσχας όταν οι συναγωνιστές προσπάθησαν να σταματήσουν ένα τρένο στο οποίο επέβαιναν Τσετσένοι.



Από τα μέσα ενημέρωσης αναφέρθηκαν 29 τραυματισμοί και δεκάδες συλλήψεις.

Επίσης 60 συλλήψεις αναφέρθηκαν στην Αγία Πετρούπολη όπου και εκεί πραγματοποιήθηκε πορεία 1.000 ατόμων στην μνήμη του Ρώσου συναγωνιστή.

Με αφορμή την ανάρτηση μας ...

... για τον Εθνικιστή ποιητή Κώστα Καρυωτάκη αναγνώστες του ιστολογίου, μας έστειλαν 2 εξαιρετικά βίντεο τα οποία και θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας.

Τους ευχαριστούμε για την επικοινωνία και τους στέλνουμε τους χαιρετισμούς μας.

Το πρώτο βίντεο (που μας έστειλε ο Π.Κ.) μπορείτε να το δείτε στον σύνδεσμο εδώ

Το δεύτερο βίντεο (που μας έστειλε ο Iskender) μπορείτε να το δείτε στον σύνδεσμο εδώ

... Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν
έμποροι και κονσόρτσια κι εβραίοι.
Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,
πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουνοι γενεές,
όταν σε παρομοιάσουνμε το πορτραίτο του Dorian Gray ...

Αφιέρωμα στον Κ.Γ. Καρυωτάκη


Στο περιοδικό " Το Δέντρο" τεύχος Νο 175 - 176 Καλοκαίρι 2010
32 έλληνες συγγραφείς ξαναδιαβάζουν το έργο και
την εποχή του Κώστα Καρυωτάκη.

Κώστας Καρυωτάκης: Ο Εθνικιστής Ποιητής.

του Αλεξόπουλου Στέλιου.


Είναι το λιγότερο … ενδιαφέρον ότι ένας από τους αγαπημένους ποιητές της «άλλης πλευράς» είναι ο Κωνσταντίνος Καρυωτάκης.


Κατά καιρούς αρκετά από τα ποιήματα του έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς καλλιτέχνες και σύγχρονες μουσικές μπάντες (π.χ. «Υπόγεια Ρεύματα»).


Για όσους τους ενδιαφέρει να μάθουν ποια από τα ποιήματα του, έχουν μελοποιηθεί και από ποιους έλληνες καλλιτέχνες ας μεταφερθούν στον σύνδεσμο εδώ.


Όσο και αν φαίνεται οξύμωρο στους συναγωνιστές και στους αναγνώστες μας πολλές φορές σε διάφορα έντυπα που εκδίδονται από τον δημοκρατικό «χώρο» μέχρι τους αριστεριστές και τους αντιεξουσιαστές, μπορεί εύκολα να βρει κάποιος στις εσωτερικές σελίδες τους δημοσιευμένα τα ποιήματα του ή την βιογραφία του.


Πρόσφατα η τηλεοπτική σειρά «Καρυωτάκης» μετέφερε στους δέκτες των Ελλήνων αποσπάσματα από την ζωή του, αν και σε κάποια επεισόδια πολλοί θεώρησαν (και δικαιολογημένα κατά την γνώμη μου) ότι κάποιες σκηνές υπήρξαν προσβλητικές απέναντι στην μνήμη του.


Ένα είναι σίγουρο και αναμφισβήτητο γεγονός. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων που θαυμάζει, διαβάζει ή προβάλλει τον Κώστα Καρυωτάκη αγνοεί ή κρύβει μια σημαντική παράμετρο.


Ότι ένας από τους πιο σημαντικούς ποιητές της χώρας μας, ο Κώστας Καρυωτάκης υπήρξε Εθνικιστής.