ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Νίκος Καζαντζάκης.



«Φωτιά ! Να το μέγα χρέος μας σήμερα μέσα σε τόσο ανήθικο κι’ ανέλπιδο χάος. Πόλεμο στους απίστους ! Άπιστοι είναι οι ευχαριστημένοι, οι χορτασμένοι, οι στείροι.»


Νίκος Καζαντζάκης

Προς τους συναγωνιστές που μας διαβάζουν ...


Τις επόμενες ημέρες θα υπάρξουν στο κέντρο των Αθηνών εξελίξεις άκρως σημαντικές. Η προσπάθεια των εξουσιαστών να υποδουλώσουν ακόμα περισσότερο την πατρίδα και τον αγωνιζόμενο Λαό στους γύπες του ΔΝΤ δεν πρέπει να περάσει.


Στόχος των Εθνικιστών / Εθνικοσοσιαλιστών / Εθνικοεπαναστατών θα πρέπει να είναι η συντριβή του κοινοβουλευτισμού και η τιμωρία των γραικύλων. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με την συγκέντρωση σε προκαθορισμένο σημείο της πλατείας συντάγματος και με ειρηνικές διαθέσεις αλλά με την διασπορά των δυνάμεων μας την αντικαθεστωτική δράση και την σωστή τακτική.


Έτσι λοιπόν επισημαίνουμε σε όλους και όλες που θα επιλέξουν τον δρόμο της αντίστασης και θα αντιπαραταχθούν στο πεζοδρόμιο απέναντι στις κατασταλτικές δυνάμεις να λάβουν μέτρα αυτοπροστασίας.


Καλό θα είναι να ψάξουν στο διαδίκτυο και να ενημερωθούν σχετικά με την αντιμετώπιση των δακρυγόνων, την παροχή πρώτων βοηθειών καθώς και τι ενέργειες μπορούν να ακολουθήσουν σε περίπτωση σύλληψης. Συναγωνιστές μην πέφτετε στις παγίδες που στήνει το σύστημα.


Κύριος υπεύθυνος της κατοχής της χώρας είναι η δημοκρατία και οι υπηρέτες της. Το σύστημα θα χρησιμοποιήσει κάθε εφεδρεία που διαθέτει προκειμένου να βγει το ίδιο αλώβητο.


Έτσι λοιπόν μακριά από κινήσεις που προκαλούν σύγχυση, μακριά από «ακροδεξιές» παρέες και λογικές και «εθνικόφρονες» απάτες.


Ανάμεσα στο πλήθος των εξεγερμένων θα αποκτήσουμε εμπειρίες, θα εκδικηθούμε τους πολιτικάντηδες και θα προσπαθήσουμε να αποκαταστήσουμε την τιμή του κινήματος που χρόνια τώρα βρωμίζουν οι γνωστοί τυχάρπαστοι «ηγετίσκοι» της καρέκλας και των τεσσάρων τοίχων.

Malnatt - Sole Nero




τα 2 μουσικά κομμάτια των Malnatt αφιερωμένα σε όλους τους συναγωνιστές και τις συναγωνίστριες που μας διαβάζουν ...

Ενημερωτική δραστηριότητα στην πρεσβεία της Ολλανδίας.



Πριν από κάποιες ημέρες ο “πρόεδρος” του ακροδεξιού κόμματος της Ολλανδίας Geert Wilders προχώρησε σε μία συγκεκριμένη κίνηση έξω από την πρεσβεία της Ελλάδος στην χώρα μας, σηκώνοντας ένα πανώ με ένα χιλιάρικο. Το έκανε αυτό θέλοντας να δώσει το μήνυμα, ότι δεν μπορούν οι συμπατριώτες του να στηρίζουν οικονομικά την Ελλάδα και τα γνωστά διαφόρων πολιτικών των Ευρωπαϊκών χωρών.




Χτες το βράδυ αυτόνομοι σύντροφοι βρέθηκαν έξω από την πρεσβεία της Ολλανδίας και προέβησαν σε τοιχοκόλληση αφίσας και μοίρασμα ενημερωτικού υλικού στην περιοχή, στην οποία στηλιτεύουν τόσο τον Wilders όσο και την πράξη του.



Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι αυτή μας η αντίδραση δεν έρχεται ως “υπεράσπιση” των διαφόρων σχεδίων διάσωσης της χώρας μας. Έχουμε άλλωστε από καιρό κόψει τα σχοινιά που μας συνδέουν με την ... ομαλότητα και τα όνειρα της Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Χθες δεν δράσαμε ως Έλληνες Εθνικιστές αλλά ως Ευρωπαίοι Εθνικιστές.


Γιατί ίσως ακόμη και να μας άρεσε η προοπτική του χιλιάρικου, καθώς η αντίθεσή μας στην οικονομικιστική ΕΕ και την γραφειοκρατία της είναι δεδομένη. Χτες δράσαμε ως Ευρωπαίοι, διότι πιστεύουμε ότι τύποι σαν τον Wilders δεν έχουν άλλο σκοπό παρά να χωρίσουν για μία ακόμη φορά τους Ευρωπαίους δημιουργώντας τεχνητές διαμάχες μεταξύ τους.


Την ίδια στιγμή που ο Wilders υπερασπίζεται την βοήθεια της ΕΕ προς το Ισραήλ, θέλει να δημιουργήσει διαχωρισμούς μέσα στην Ευρώπη. Η χτεσινή μας δράση ήταν μια διατράνωση της πραγματικής Ευρωπαϊκής μας ταυτότητας. Όχι της οικονομικής, αλλά της φυλετικής και πολιτιστικής.





σχετικός σύνδεσμος:



Μήνυμα του Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου στους Εθνικιστές.



εισαγωγικό σημείωμα εκ μέρους της συντακτικής ομάδας:


Ο Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος για πρώτη φορά μετά από χρόνια αποφασίζει να λύσει την σιωπή του. Το παρακάτω μήνυμα του ξεχειλίζει από οργή τόσο για την ηγεσία της «Χρυσής Αυγής» όσο και για κάποια άλλα πρόσωπα που έπαιξαν έναν άθλιο ρόλο στην υπόθεση που όλοι γνωρίζουν.

Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» χαιρετίζει την διαδικτυακή επιστολή του συναγωνιστή Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου.

Τον καλούμε μέσα από το βήμα αυτό να βγάλει άμεσα στο φως - μέσω μιας ανοιχτής συνέντευξης τύπου
- όλα εκείνα τα στοιχεία που έχει στην διάθεση του που αποδεικνύουν τον προδοτικό ρόλο της αστικής ακροδεξιάς όλα αυτά τα χρόνια.

Είναι καιρός να δοθεί μια επίσημη 100% πολιτική απάντηση απέναντι στην γνωστή φιλοκαθεστωτική ακροδεξιά και το πιο σημαντικό αμέσως μετά να υπάρξει συμπαράταξη και συνεννόηση ανάμεσα στους Εθνικιστές και τους Εθνικοσοσιαλιστές που δεν πιστεύουν στα παραμύθια κανενός.

Γνωρίζουμε εδώ και χρόνια τις υπόγειες διασυνδέσεις της αντιφασιστικής ακροδεξιάς με το κράτος και το παρακράτος, είμαστε από τους πρώτους που καταγγείλαμε την προσπάθεια κάποιων «εμπόρων» και «ηγετίσκων» να καταστρέψουν την Εθνικοεπαναστατική Ιδέα μέσω των γνωστών κινήσεων τους και των συμμαχιών τους.

Τώρα είναι η ώρα να προβληθεί το κάλεσμα για ανασυγκρότηση και συμπαράταξη προς όλους τους αυτόνομους / ανένταχτους / ανεξάρτητους Εθνικιστές / Εθνικοσοσιαλιστές που παραμένουν έξω από μαντριά και δεν ανέχονται να φορούν παρωπίδες.

Οι Εθνικιστές και οι Εθνικοσοσιαλιστές πρέπει να μάθουν την αλήθεια και παράλληλα να υπάρξουν τόσο από τα γνωστά πρόσωπα του «χώρου» όσο και από τους άγνωστους συμμαχητές συγκεκριμένες προτάσεις για την ποιοτική αναβάθμιση του κινήματος.

Καλούμε τον Περίανδρο Ανδρουτσόπουλο να έρθει κοντά στους ανένταχτους / αυτόνομους / ανεξάρτητους Εθνικιστές / Εθνικοσοσιαλιστές όχι μόνο για να ακούσει την δική τους φωνή και άποψη αλλά και για έναν άλλο λόγο … οι νέοι συναγωνιστές και οι συναγωνίστριες είναι η μόνη ελπίδα για την νίκη των ιδεών μας … και την συντριβή των αντιπάλων μας !





Αγαπημένοι σύντροφοι Εθνικιστές. Παλαιοί συμμαχητές μου στον καλόν αγώνα και νεώτεροι, άξιοι, άγνωστοι σε μένα συναγωνιστές. Ενάμισι έτος μετά την αποφυλάκισή μου, ύστερα από 12 έτη στυγερής πολεμικής του ανθελληνικού καθεστώτος σε βάρος μου, και υπό την πίεση αναρίθμητων ερωτήσεών σας, αποφασίζω και λύνω εν μέρει την σιωπή μου.

Οι ανηλεείς διώξεις εντός και εκτός Ελλάδος, η αναγκαστική αυτο - εξορία, η άδικη κάθειρξη, όλα τούτα μένουν πίσω κι εγώ ως δοκιμασμένος Έλλην προχωρώ. Μαζί τους μένει και η θυσία μου για τον πολιτικό φορέα στον οποίο απ’ το 1983 προσέφερα την νιότη μου με όλη μου την ψυχή, τα όποια μου χαρίσματα, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μου, το πνεύμα μου, και πάμπολλες φορές το αίμα μου καθώς λαβώθηκα κι αναστήθηκα χίλιες φορές κατά τον λυσσαλέο πόλεμο του συστήματος και των εχθρών μας.

Μαζί τους μένει και η αχαριστία των υπανθρώπων, που παριστάνουν κάποιους συντρόφους μας, αρκετοί απ’ τους οποίους παρουσιάζονται έως και σήμερα ως ηγετίσκοι και στελέχη του πατριωτισμού, ενώ δεν ήταν παρά αυτοί, που μ’ έβγαλαν απ’ την μέση το 1998, σε συνεργασία με το καθεστώς είτε εκείνοι που επωφελήθηκαν απ’ την αντρική σιωπή μου ώστε να πληρώσω για κάτι που δεν έκανα.


Είναι πασίγνωστο σε συγκεκριμένους πρώην και νυν Χρυσαυγίτες, που ουδέποτε εκλήθησαν απ’ τον ανακριτή για το … οτιδήποτε … και που τώρα ως φοβισμένες πουτάνες σιγούν, ότι υπήρξα ΑΘΩΟΣ και κατεδικάσθην για ανομήματα άλλων. Στο ερώτημα βεβαίως τι έπραξαν όλοι αυτοί για μένα, που βίωσα τρομακτικές απώλειες τα 12 αυτά έτη – ψυχικές, σωματικές, οικονομικές, προσωπικές, οικογενειακές, κοινωνικές και φυσικά πολιτικές – η απάντηση είναι μία: ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.

Ανθρωπάκια συμπλεγματικά, δειλά και ανύπαρκτα, που κρύβονται πίσω από μια ιδέα τιτάνων, δεν έκαναν ποτέ ούτε μία ανοικτή συγκέντρωση για το δίκαιό μου, δεν απάντησαν σε κανέναν απ’ τους δεκάδες αλήτες δημοσιογράφους, που δίχως στοιχεία με συκοφαντούσαν, κάποια καραγκιοζάκια δεν ενεφανίσθησαν, ούτε σε μία απ΄ τις δίκες μου, δεν έβαψαν ούτε έναν τοίχο να διαμαρτυρηθούν και βεβαίως δεν είχαν το σθένος να ανοίξουν όχι ένα εχθρικό, αλλά ούτε καν το δικό τους ρουθούνι για να με υπερασπισθούν…

Έφθασαν μάλιστα στο σημείο κάποια σκουπίδια να λέγουν τηλεοπτικώς σε όσους τους υπενθύμιζαν τον «κακό» Περίανδρο, ότι η Χρυσή Αυγή δεν ευθύνεται για όποιες εγκληματικές πράξεις των μελών της … !

Την ίδια επίσης εποχή που ο Καρατζαφέρης δήλωνε στον αέρα σε προβεβλημένο δημοσιογράφο την επιθυμία και ευχή του «Να πιάσετε τον Περίανδρο και να του κόψετε το κεφάλι», στελέχη της Χ.Α που γνώριζαν από πρώτο χέρι την αθωότητά μου, συμμετείχαν στο ψηφοδέλτιο του ανωτέρω για τις Νομαρχιακές εκλογές με άνεση προδότη, ενώ σε σχετική μου αντίδραση ο ηθικός καθοδηγητής τους έσπευδε να υπερασπισθή τον πολιτικάντη!

Βεβαίως όλα αυτά και πολύ περισσότερα που θα αποκαλύψω στο μέλλον, έγιναν στο μακρινό παρελθόν. Είχα σκοπό πριν από την αποφυλάκισή μου μάλιστα, να τα αποσιωπήσω, διότι η Χ.Α. εκτός από τραγική είχε καταντήσει δια των ηγετών της κωμική κι ένοιωθα πια την ανάγκη να απομακρυνθώ από κάθε αναφορά σ’ αυτήν για να διασώσω την εθνικιστική μου αξιοπρέπεια αλλά και την προσωπική μου σοβαρότητα.

Έκτοτε όμως διεπίστωσα τα εξής προδοτικά και μέχρι τότε ανήκουστα: χρησιμοποιούσαν ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ρητορική … Υμνούσαν το αστικό κράτος και την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ … Τιμούσαν τους αναρχικούς και τον Λάμπρο ΦΟΥΝΤΑ που ‘καιγε την εθνική μας σημαία … Επιφανές στέλεχός της, που μάλιστα επολιτεύετο παλαιόθεν, προφυλακίστηκε με την αισχρή κατηγορία της ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑΣ … Κατεδίκαζαν ενυπογράφως στην φίλη τους αστυνομία τους συντρόφους, που έκαιγαν την τουρκική σημαία …


Χαριεντιζόντουσαν δημοσίως με επιδειξίες ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ, που έχουν πρωτοστατήσει σε ανθελληνικές δραστηριότητες και κατά των οποίων προ ετών μας έλεγαν να βιαιοπραγήσουμε … Έγλειφαν εκ νέου τον Καρατζαφέρη για νέα πολιτική συνεργασία … Συνεργάζοντο πολιτικώς με κάποιον τον οποίον μέχρι και σήμερα αποκαλούν καταδότη και πληροφοριοδότη της ΚΥΠ, και το οποίον την περίοδο της συνεργασίας τους αποκαλούσαν ΑΡΧΗΓΟ … Απεδέχοντο την ανέγερση τζαμιού αν μείνουν στην χώρα λιγώτεροι μωαμεθανοί … Συνεργάζοντο εκλογικώς με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας …

Μα το σοβαρότερο: Διατηρούσαν μεταξύ τους (όπως και τώρα) εκείνους τους ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ που κατέθεσαν το 1998 σε βάρος μου συκοφαντώντας με και στοχοποιώντας με για να κατασκευαστεί η ανύπαρκτη ενοχή μου … !

Συναγωνιστές,

Την ίδια ώρα που μια τέτοια, σύγχρονη Χ.Α. μετατρέπει τους Εθνικιστές σε Κρατιστές, σε αμόρφωτους χομπίστες ενός αστικού πατριωτισμού δίχως πρότυπα αγωνιστών εμπρός τους, που να τους εμπνέουν, εγώ δεν θα μπορούσα να παρατείνω την σιωπή μου. Η πατρίδα δεν προδίδεται μόνον από τους Εφιάλτες αλλά και όταν οι πατριώτες αδιαφορούν για τους Εφιάλτες. Τώρα, που οι ξένοι εγκληματίες καραδοκούν.

Τώρα που οι αριστεροί τρομοκράτες εξοπλίζονται για τον 3ο γύρο του συμμοριτοπολέμου … και οι «ελεγχόμενοι» εθνικόφρονες τους παραδίδουν αμαχητί τα ματωμένα κάστρα των παλαιών, σαν μαριονέττες στο νέο θέατρο πολιτικών σκιών.

Ιδού: Δέχονται βόμβες, εμπρησμούς, ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα δίχως αντίδραση, αλλά ψοφοδεείς γαρ επιχειρηματολογούν περί πολιτικού κόστους. Σ’ εποχή καθολικής απαξιώσεως του κοινοβουλευτισμού οι πολιτικάντες της συμφοράς στην Χ.Α. – κάποιες αναλφάβητες καρικατούρες – επιδιώκουν παντοιοτρόπως να καταξιωθούν ως βουλευτές. Θαρρείς και η τραγική εμπρός μας εικόνα θα αλλάξη, εάν κάποιοι ακόμη καρπαζοεισπράκτορες ρουφιάνοι της ακροδεξιάς ενώσουν τα οπίσθια τους μ΄ εκείνα των υπολοίπων στα έδρανα της Βουλής, όπου συνετελέσθησαν οι μεγαλύτερες εθνικές υποχωρήσεις στη νεωτέρα ελληνική ιστορία.

Αηδιασμένος απ’ την ανυπαρξία ιδεολογικού υποβάθρου, απ’ τον εκφυλισμό της πολιτικής στρατιωτικοποιήσεως των μαζών σε πολιτική της εκλογοθηρίας και απ΄ το έλλειμμα υψηλών στελεχών που εξ ίσου σιχάθηκαν και έφυγαν, διαχωρίζω επισήμως και ενυπογράφως την θέση μου.

Δηλώνω παρά τις λαβωματιές μου και πάλι ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ, δημιουργός και πιστός της «παλαιάς» Χρυσής Αυγής, που δεν υπάρχει πια, της οποίας την συνοχή και την φήμη ως κίνημα έκτιζα δίνοντας, μαζί με λαμπρούς συντρόφους, ασύλληπτους αγώνες εδώ και 30 έτη, απ’ τα πεδία αγώνος των Αθηνών έως τις νησίδες των Ιμίων, όταν παραλλήλως κάποιοι γραφικοί έκλαιγαν στα γραφεία τους είτε εχαπακώνοντο με ψυχοφάρμακα στις οικίες τους είτε ερητόρευαν στα ξενοδοχεία περί των μαχών μου.

Ως εκ τούτου, και επειδή δεν προτίθεμαι να χαρίσω το έργο μου στους ασήμαντους που επί έτη το καπηλεύτηκαν, απαγορεύω και καταδικάζω κάθε χρήση του ονόματός μου προς πολιτικήν ωφέλειαν της «σύγχρονης», δημοκρατικής Χ.Α, η οποία πίσω απ’ τ’ αγνά μέλη της αποτελεί πολιτικό φιάσκο και την προσωποποίηση της παταγώδους αποτυχίας ενώσεως των εθνικιστών.

Τιμώ τους συναγωνιστές που επί μακρόν μου συμπαραστέκονται, τιμώ τους συνηγόρους μου που σε αντίξοες συνθήκες με υπεράσπισαν με αγάπη και αφιλοκέρδεια τόσον στις δικαστικές αίθουσες όσο και στα πειθαρχικά συμβούλια των φυλακών, τιμώ την οικογένειά μου που προτίμησε την συντριβή της παρά το να γίνω ρουφιάνος όπως οι «άλλοι», τιμώ αυτούς που βρέθηκαν κοντά μου στα δικαστήρια, μα και όλους όσοι από παντού με τιμούν το ίδιο, προπάντων όμως εκείνους που δίχως εκλογική υστεροβουλία δίνουν την μάχη τους και διακινδυνεύουν, όχι για να λάβουν χρήματα από κρατικές επιδοτήσεις, αλλά διότι αγαπούν την Ιδέα και την Θυσία.

Ωστόσο ας γνωρίζουν άπαντες, εντός και εκτός, πως κάθε ανοχή, μετά από την αποκάλυψη, στο μέλλον θ΄αποδειχθή συνενοχή …


Αγαπημένοι σύντροφοι Εθνικιστές,

Μέχρι τώρα, ελεύθερος και φυλακισμένος, έχυνα αδιάκοπα το ΑΙΜΑ μου βαστώντας ψηλά την ΤΙΜΗ μου και διασώζοντας την ΤΙΜΗ ενός ολόκληρου κινήματος. Τώρα όμως που η νομική μου υπόθεση θα κριθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όπου προσφεύγω επιδιώκοντας την επανάληψη της δίκης εύχομαι οι ΑΤΙΜΟΙ ένοχοι να αποκαλυφθούν, κι όχι μόνον οι φυσικοί αλλά και οι ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ.

Η σκληρή Μοίρα που συντρόφευσε μέχρι τώρα την ζωή μου, μαζί και η Πίστη μου στην Ιδέα, που την διετήρησα ανόθευτη σε μύριες αντιξοότητες, μου χάρισαν τεράστια απόσταση απ’ τους ουτιδανούς ψευδοσυντρόφους, την οποία πια δεν μπορώ να καλύψω με πισωγυρίσματα στον θίασο των ΑΤΙΜΩΝ.

Αυτήν την Ιδέα του Γένους, που υπηρέτησαν ήρωες και μάρτυρες, δεν επιθυμώ να την μοιράζωμαι με τους κωμικούς φίλους των πούστηδων και τους ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ. Έτσι, προτιμώντας την γυμνή αλήθεια παρά τις δάφνες της θεατρικής υποδοχής, που μου επεφύλασσαν οι «προσκυνημένοι», καθιστώ σαφές ότι τα πομπώδη χειροκροτήματα είναι για τους άκαπνους.


Για τους τολμηρούς παραμένει το λιτό κλέος.

Τολμήστε κι εσείς ! Για την Πατρίδα και τον Λαό !

ΑΙΜΑ - ΤΙΜΗ

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Πογκρόμ του Κάμπελ, 29.06.1931: Ο ξεσηκωμός των προσφύγων της Θεσσαλονίκης εναντίον των εβραίων.


Την δεκαετία του 1930, σε ολόκληρη την Ευρώπη αναζωπυρώνει ένα μεγάλο κύμα αντισημιτισμού.


Από τα πρώτα χρόνια συνύπαρξης ευρωπαίων και εβραίων, οι ευρωπαίοι δεν μπόρεσαν να ενσωματώσουν τους εβραίους στις πολιτισμένες κοινωνίες τους, μιας και οι τελευταίοι διέφεραν πολιτιστικά και πολιτισμικά.




Οι ανθρωποθυσίες παιδιών, η τοκογλυφία, οι τριτοκοσμικές συνθήκες διαβίωσης (παρά τον πλούτο που συγκέντρωναν) και ο «ιδιαίτερος» τρόπος ζωής των εβραίων, δημιουργούσε ένα κλίμα απέχθειας από τη φυλή που γέννησε τον πολιτισμό.



Ο αντισημιτισμός φαίνεται έντονα στην ευρωπαϊκή τέχνη και τους ευρωπαίους λογοτέχνες (αδερφοί Γριμ, Σαίξπηρ, Βάγκνερ κ.α.), αλλά και στον λαό που απαιτούσε από τους ηγέτες του την κάθαρση από αυτά τα μιάσματα (με αποκορύφωμα τον διωγμό από τον βασιλιά Φερδινάνδο της Ισπανίας το 1492).



Στην Ελλάδα, ο ιουδαϊσμός αποτελούσε ανέκαθεν την φυσική αντίθεση του ελληνισμού.



Η Οθωμανική Αυτοκρατορία φιλοξένησε τους εβραίους της Ισπανίας, και γενικά φρόντισε να παραχωρεί στο ιουδαϊκό στοιχείο πολλά προνόμια σε όλη την επικράτεια της αυτοκρατορίας. Η Θεσσαλονίκη (η πόλη με τον μεγαλύτερο εβραϊκό πληθυσμό) αποτελούσε συχνά το πεδίο μάχης ανάμεσα σε αυτές τις δύο εθνότητες.



Η προκλητικότητα και ο ανθελληνισμός των εβραίων συχνά οδηγούσε σε ακρότητες με αποκορύφωμα το πογκρόμ του Κάμπελ το 1931.



Ας δούμε τα γεγονότα με τη σειρά:



Ο σιωνισμός κρύβεται πίσω από πολλά προσωπεία, είτε μασονικά ή κάποιας αδερφότητας, είτε αθλητικά, είτε φιλανθρωπικά. Ένα από αυτά τα προσωπεία είναι και η Μακαμπί.



Η πρώτη Μακαμπί ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη και έγινε γρήγορα μια διεθνής οργάνωση της εβραϊκής νεολαίας. Στη Θεσσαλονίκη, ο σύλλογος ιδρύθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1908 σαν Αγκουδά Λεϊταλμούδ Μακκαβί, (ελληνικά: Ιουδαϊκός Γυμναστικός Σύλλογος Μακκαβαίων) όταν η Θεσσαλονίκη ανήκε ακόμα στην Οθωμανική αυτοκρατορία, από τους Η. Αρδίτη, Σ. Φρανσές, Ι. Κοέν, Λ. Σίδες, Ι. Άλβο, Λ. Πίνχας, Α. Ματαρράσο, Μ. Αγοστάρης και Σ. Βενέζια.



Η Μακαμπί, εκτός από αθλητικές δραστηριότητες διατηρούσε χορωδία, διοργάνωνε εκδρομές και γίνονταν σε όποιον επιθυμούσε μαθήματα εβραϊκής γλώσσας και ιστορίας.



Το 1930, η Μακαμπί της Βουλγαρίας γιόρταζε τα 25 χρόνια από την ίδρυσή της. Στον εορτασμό, στη Σόφια, κάλεσαν και συμμετείχαν εκπρόσωποι από όλες τις Μακαμπί του κόσμου. Μεταξύ των κληθέντων, ήταν και ο Γιτσάκ Κοέν, εκπρόσωπος της Μακαμπί Θεσσαλονίκης.



Η εκδήλωση γινόταν ταυτόχρονα με το συνέδριο των βουλγάρων κομιτατζήδων στη Σόφια, οι οποίοι και κάλεσαν την τοπική Μακαμπί και τους φιλοξενούμενούς της, στις εργασίες του συνεδρίου τους.



H Εθνική Παμφοιτητική Ενωση (ΕΠΕ) της Θεσσαλονίκης κυκλοφόρησε φυλλάδια με τα οποία καλούσε τους Θεσσαλονικείς να μποϋκοτάρουν τους Εβραίους της πόλης, παρουσιάζοντάς τους ως ξένα στοιχεία με κερδοσκοπικά ενδιαφέροντα και αντεθνική δράση, αφού συνεργάζονταν με τους κομμουνιστές και με βούλγαρους κομιτατζήδες.



Το απόγευμα της 24ης Ιουνίου 1931, εθνικιστές φοιτητές μέλη της ΕΠΕ πέταξαν προκηρύξεις στα εβραϊκά καταστήματα της συμπρωτεύουσας. Οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης αντέδρασαν και συνεπλάκησαν με τους φοιτητές στην περιοχή του Βαρδάρη, στην Ερμού, στη Βενιζέλου και αλλού. Δύο μέλη της ΕΠΕ, ο Εύθυμης Καρπαθούσης και ο Βασίλης Σκουβαλής, συνελήφθησαν από την αστυνομία αλλά αφέθηκαν σύντομα ελεύθεροι μετά από παρέμβαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΠΕ.



Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον αστυνόμο Γαβριλάκη και τον διαμερισματάρχη Γιουλούντρα, κατέλαβαν τα επίκαιρα σημεία της πόλης για να αποτρέψουν την κλιμάκωση των επεισοδίων. Στο γνωστό ζαχαροπλαστείο του Φλόκα απαγόρευσαν στα μέλη της ΕΠΕ να μοιράσουν προκηρύξεις, ενώ ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Βογιατζίδης ανέκρινε τους φοιτητές που συμμετείχαν στη διανομή των φυλλαδίων.



Οι εβραίοι προσπάθησαν να σταματήσουν την κυκλοφορία των προκηρύξεων και νέοι της Μακαμπί συγκρούστηκαν με φοιτητές και εθνικιστές των Τρία Έψιλον (Εθνική Ένωσις Ελλάς) που έσπευσαν να επωφεληθούν από την κατάσταση.



Μόλις ο γενικός διοικητής Μακεδονίας Στυλιανός Γονατάς πληροφορήθηκε τα επεισόδια, διέταξε την κατάσχεση των φυλλαδίων και τη σύλληψη των πρωταιτίων. Εντούτοις, οι εθνικιστές δήλωσαν την πρόθεσή τους να συνεχίσουν τον αγώνα, έχοντας προηγουμένως εξασφαλίσει τη συμπαράσταση των περισσότερων φορέων της πόλης.



Τη νύκτα της 25ης Ιουνίου 1931 μια ομάδα από 200 άνδρες της ΕΠΕ, της ΕΕΕ και εφέδρων αξιωματικών, επιτέθηκε στα γραφεία της Μακαμπί που βρίσκονταν στη διασταύρωση των οδών Καραϊσκάκη και Πραξιτέλους.



Μέσα στα γραφεία της εβραϊκής οργάνωσης βρισκόταν ο πρόεδρος της Μακαμπί Αλμπέρτος Κοέν, ο αντιπρόεδρος Ζακ Ερρέρα, ο γενικός γραμματέας Σιακή Σαλώμ και δέκα ακόμα άτομα. Οι επιτιθέμενοι, αφού εκραύγασαν διάφορες κατηγορίες και συνθήματα όπως "εργάζεσθε προδοτικώς και ήλθαμε να εκδικηθούμε", άρχισαν να σπάζουν πόρτες, γραφεία και παράθυρα.



Ο εμπρησμός του οικήματος αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή από διερχόμενους αστυφύλακες του 2ου Αστυνομικού Τμήματος, ενώ συνελήφθηκαν δύο εθνικιστές εργάτες, οι Νικ. Γιαγκάς και Αριστείδης Αποστόλου, που έλαβαν μέρος στα επεισόδια.



Την Κυριακή 28 Ιουνίου εθνικιστικές ομάδες μαζί με άλλους αγαναχτισμένους έλληνες επιτίθενται στην εβραϊκή συνοικία Νο 6.



Το απόγευμα της 29ης Ιουνίου ένα πλήθος από περίπου 500 - 700 άτομα κατευθύνθηκε προς τον εβραϊκό συνοικισμό κοντά στην προσφυγική συνοικία της Τούμπας, αλλά λίγο πριν φθάσει στον προορισμό του η αστυνομία το σταμάτησε.



Στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς τον συνοικισμό του Κάμπελ ενισχυμένο από 2.500-3.000 πολίτες από τις προσφυγικές συνοικίες. Λίγη ώρα πριν από τα μεσάνυκτα εκδηλώθηκε πυρκαγιά στον συνοικισμό. Πρώτα κάηκε το παντοπωλείο του Γιοσέ Βρέζια, μετά το παράπηγμα του Σαλαμών Βεντούρα. Ακολούθησε η συναγωγή, το σχολείο του συνοικισμού, ένα φαρμακείο, το σπίτι του ραβίνου και ιατρού του Κάμπελ, Μηχαήλ Πέσσα.



Η φωτιά επεκτάθηκε και στα άκρα του συνοικισμού, στα αποκαλούμενα "Καναρίνια". Ο πανικός που προκλήθηκε κατέστησε το έργο της κατάσβεσης πολύ δύσκολο, με αποτέλεσμα να αποτεφρωθούν τελικά 20 σπίτια και να μείνουν άστεγοι περίπου 100 Εβραίοι. Το ίδιο βράδυ, στην περιοχή Χαριλάου, καμιά τριανταριά άτομα κατέλαβαν τη συναγωγή.



Το προεδρείο της Μακαμπί κατήγγειλε αργότερα ότι ανάμεσα στους "εμπρηστές" υπήρχαν νέοι των Τρία Εψιλον (Ε.Ε.Ε.), της Αντικομμουνιστικής Οργάνωσης Μακεδονίας - Θράκης και πρόσφυγες των συνοικισμών Τούμπας, Καλαμαριάς και Σέδες.



Έτσι, τελείωσε μία από τις σημαντικότερες ενέργειες των θεσσαλονικέων κατά της ανθελληνικής δράσης των εβραίων «συμπολιτών» τους.



11 χρόνια μετά, απαλλάχθηκαν τελείως από την πανούκλα του ιουδαϊσμού …










"Ισραήλ δεν επιτρέπεται καμία κριτική"

Εμιλιάνο Ζαπάτα: Ο εθνικιστής ηγέτης της αγροτικής επανάστασης του Μεξικού.

του Έσπερου


Ο καπιταλιστής που είχε έρθει στη χώρα και είχε κλέψει τη γη από το λαό δεν ήταν ληστής, ενώ εκείνοι που τον έδιωξαν ήταν. Αυτό λένε πάντα τα μέσα προπαγάνδας.




Η μεγάλη εθνικιστική αγροτική επανάσταση του Ζαπάτα στο Μεξικό, στράφηκε από την αρχή ενάντια στους κεφαλαιούχους μεγαλοαστούς. Οι φτωχοί αγρότες, οι πέονες όπως ονομάζονταν, ξεσηκώθηκαν επαναστάτησαν και αποφάσισαν να διώξουν τους ξένους και τους μεγαλοαστούς.

Η οικογένεια Ζαπάτα δεν ανήκε στους πέονες αλλά στους ραντσέρος. Από πατέρα σε γιο γενιές ολόκληρες κατείχαν και δούλευαν ένα μικρό χωράφι. Ο μικρός Εμιλιάνο είχε την πρώτη εμπειρία από το σκοινί και το χαλινάρι φυλάγοντας το μικρό κοπάδι του πατέρα του.







Το βιοτικό επίπεδο της οικογένειας Ζαπάτα δεν ήταν υψηλό, αλλά δεν είχε φτάσει και στο κατώφλι της στέρησης. Όταν πέθανε ο πατέρας και η μητέρα του ανέλαβε τη γη και δούλευε σαν τα μουλάρια του. Είχε ανεξάντλητη ενεργητικότητα, τεράστια δύναμη και απαράμιλλη αντοχή.

Ο νεαρός Εμιλιάνο ήρθε γρήγορα σε σύγκρουση με την εξουσία, μόλις 17 ετών, υπερασπιζόμενος τους συγχωριανούς του ενάντια στους τσιφλικάδες και τους χωροφύλακες.

Ο Ζαπάτα ήταν μια πραγματικά ηγετική μορφή ένας γνήσιος λαϊκός επαναστάτης που αγαπούσε τον λαό του. Πίστευε στην ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης. Υποστήριζε ότι οι επιθέσεις ενάντια στη θρησκεία και την λαϊκή συνείδηση είναι αρνητικές και επιζήμιες, γιατί κανένα δεν πείθουν, το μόνο που καταφέρνουν είναι να οξύνουν τα πάθη, να δημιουργούν μάρτυρες και να ισχυροποιούν τον εχθρό τον οποίο προφασίζονται ότι τον πολεμούν.


Στις οδηγίες που είχε στείλει προς τους Αρχηγούς των Ομάδων του έγραφε μεταξύ άλλων ότι πρέπει να εκτελούν επί τόπου οποιονδήποτε συλλαμβάνουν «να κλέβει ή να προσβάλει τοπικά δικαιώματα». Το σύνθημά του ήταν «γη και ελευθερία» και είχε σαν έμβλημά του την Παναγία πάνω σε μια νεκροκεφαλή.

Την Άνοιξη του 1910 οι χωρικοί στην επαρχία Μορέλος, του Μεξικού, είχαν αποφασίσει να διεκδικήσουν κάποια χωράφια από τον τοπικό τσιφλικά, βασιζόμενοι σε ένα νόμο. Αυτός τους προειδοποίησε ότι αν καταλάμβαναν τα χωράφια θα τους έδιωχνε με τη βία. Οι χωρικοί είχαν απελπιστεί, όταν ο Ζαπάτα γύρισε από ένα ταξίδι που είχε πάει στην πρωτεύουσα του Μεξικού. Αμέσως συγκάλεσε συμβούλιο του χωριού και αποφάσισαν ότι αφού τα νόμιμα μέσα είχαν αποδεχτεί μάταια, θα έπρεπε να πάρουν η ίδιοι το νόμο στα χέρια τους.


Ο Ζαπάτα με μια ομάδα από 80 άντρες κυρίευσε τη φυτεία και χώρισε τα χωράφια σε κλήρους. Μόλις είχε αρχίσει η μεγάλη εθνικοκοινωνική επανάσταση των αγροτών του Μεξικού. Η είδηση για την ενέργεια αυτή διαδόθηκε σύντομα σε ολόκληρο το Μεξικό. Ο Ζαπάτα ξεχώρισε μέσα από τις μάχες για τις οργανωτικές του ικανότητες και σύντομα τον εξέλεξαν «Ανώτατο Αρχηγό του Επαναστατικού κινήματος του Νότιου και του Κεντρικού Μεξικού.

Οι Ζαπατίστας πάντα μιλούσαν μεταξύ τους για επανάσταση. Συγκρούονταν με την αστυνομία και αποτελούνταν από 14χρονα παιδιά μέχρι ηλικιωμένους. Ήταν εθελοντές αγρότες κυρίως και δεν ήταν όλοι οπλισμένοι. Δεν είχαν ούτε υψηλή στρατιωτική συγκρότηση ούτε μια ενιαία πολιτική οργάνωση. Ήταν ουσιαστικά ένας ένοπλος λαός.


Σε κάθε μάχη έπαιρναν τα όπλα των αντιπάλων τους και εκπαιδεύονταν πάνω σε αυτά. Πάντα φρόντιζαν να μην πέσουν ζωντανοί στα χέρια των αντιπάλων τους. Είχαν υιοθετήσει την τακτική του ανταρτοπόλεμου, όπου αποδείχτηκαν εξαιρετικά ικανοί. Ήταν οργανωμένοι σε μικρές, βασικά αυτοσυντήρητες ομάδες, που είχαν σαν βάση τους τα διάφορα χωριά και οι οποίες μπορούσαν να σχηματίσουν ταχύτατα μεγαλύτερα στρατιωτικά σώματα, όπου και όταν ήταν αναγκαίο. Το μέγεθος αυτών των ομάδων κυμαίνονταν από μερικές δεκάδες μέχρι και 200 μερικές φορές άντρες. Οι τοπικές κοινότητες των χωριών εφοδίαζαν τους άντρες και τις γυναίκες του στρατού με τρόφιμα και προμήθειες, ανάλογα με τις δυνατότητες τους και όπου ήταν δυνατόν.


Οι Ζαπατίστας καθιέρωσαν στα χωριά που έλεγχαν την τρίμηνη στρατιωτική υπηρεσία, την οποία ακολουθούσε η τρίμηνη εργασία στα χωράφια. Όταν είχαν καταλάβει την πόλη Μεξικό κατέλαβαν τα κτίρια μιας εφημερίδας που ονομαζόταν El Imparcial και της άλλαξαν το όνομα και την είπαν El Nation (το Έθνος).

Το 1911 η Μεξικάνικη επανάσταση φαινόταν εντελώς χαοτική με ομάδες στρατού και ανταρτών να γυρνάνε στη χώρα προς όλες τις κατευθύνσεις. Το Μεξικό ήταν χωρισμένο σε τρεις κοινωνικές ομάδες.


Την πρώτη την αποτελούσαν οι παλιοί μεγαλοτσιφλικάδες, οι γαιοκτήμονες που τους υποστήριζε η Καθολική εκκλησία, οι μεγαλοκεφαλαιούχοι και μια ισχυρή κλίκα ξένων που είχαν πολλά προνόμια και ήταν κυρίως Αμερικάνοι και Βρετανοί. Με τους μισθοφόρους τους επιζητούσαν την ίδρυση μια δικτατορίας με αρχηγό έναν ελεγχόμενο ηγέτη.


Η δεύτερη ομάδα ήταν η τάξη των αστών, οι καπιταλιστές επιχειρηματίες, ζούσαν κυρίως στις πόλεις και ζητούσαν το κοινοβουλευτικό σύστημα. Αδιάφοροι για τον υπόλοιπο Μεξικανικό λαό ήθελαν σαν καλοί καπιταλιστές … να βελτιώσουν την οικονομική τους κατάσταση και να εξασθενίσουν τη δύναμη και τα προνόμια των μεγαλοτσιφλικάδων και της Καθολικής Εκκλησίας. Επιθυμούσαν να διευρυνθεί η εγχώρια «αγορά» των βιομηχανικών και λοιπών καταναλωτικών αγαθών. Ήταν οι φιλελεύθεροι του 18ου αιώνα.


Η τρίτη ομάδα ήταν οι μεγάλη μάζα των εξαθλιωμένων αγροτών. Οι Μεξικανοί που δεν είχαν κλήρο, οι πέονες, οι μικροκαλλιεργητές, οι ενοικιαστές γης. Μαζί με αυτούς τους χωρικούς ήταν και η νέα τάξη των μισθωτών εργατών στη βιομηχανία. Οι εργάτες των ορυχείων, των σιδηροδρόμων και άλλων. Μέσα σε αυτή την κοινωνική ομάδα υπήρχε και μια υποομάδα στην επαρχία του Μορέλος και σε μερικές γειτονικές πολιτείες στο νότιο Μεξικό.


Άνθρωποι που ανήκαν σε ένα αρχαίο λαό. Λένε ότι προήλθαν από την ανάμειξη των φυλών Τολτέκ και Τσιτσιμέκ που κατοικούσαν στην κοιλάδα του Μορέλος από τον έβδομο αιώνα. Δεν ήταν ούτε χωρικοί με την ευρωπαϊκή έννοια ούτε ινδιάνοι με την βορειοαμερικανική έννοια, αλλά απομεινάρια ενός αρχαίου πολιτισμού.


Χωρίς κάποια ιδεολογική βοήθεια εκτός από μερικούς ιδεαλιστές από την πρωτεύουσα του Μεξικού, αυτή η ομάδα κατέλαβε την επαρχία χωρίς ούτε ένα πέσο, ούτε μια σφαίρα, ούτε ένα όπλο, εκτός από αυτά που είχε αρπάξει από τον εχθρό. Ήταν οι εθνικιστές επαναστάτες που μισούσαν τους ξένους που πήγαν και τους έκλεψαν τη γη τους. Αγαπούσαν τη γη τους γιατί ήταν αληθινοί αγρότες.


Ενώ στην αρχή ήταν μαζί με τους εργάτες των πόλεων, κυρίως της Βέρα Κρουζ και της πόλης του Μεξικού, όταν ο Βενουτσιάνο Καράντσα, με τις ευλογίες των ΗΠΑ, στράφηκε εναντίον του Ζαπάτα και του Πάντσο Βίγια, τότε υπήρξε και η σύγκρουση μεταξύ των Ζαπατίστα και των αναρχικών της Casa που υποστήριξαν τον Καράντσα και τους Καρανσίστας.


Ήταν αντι - Αμερικάνοι και αντι -Βρετανοί. Μπόρεσαν να σηκώσουν στις πλάτες τους τη μεγαλύτερη εθνικιστική αγροτική επανάσταση της Λατινικής Αμερικής και κατάφεραν να διατυπώσουν δημόσια τις απαιτήσεις τους για «επιστροφή της γης που έκλεψαν οι τσιφλικάδες στους αγρότες». Ήταν οι Ζαπατίστας.

15.06.2011 (φωτογραφίες από το κέντρο των Αθηνών)

Φωτογραφίες που μας έστειλαν Αυτόνομοι Εθνικοσοσιαλιστές / Εθνικιστές που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή σήμερα σε διάφορα σημεία των Αθηνών.


Δυστυχώς μέσα από αυτές τις εικόνες δεν είναι δυνατόν να μεταφερθεί το κλίμα που επικράτησε και οι πραγματικές συνθήκες.







Βροχή από δακρυγόνα σε ολόκληρο το κέντρο άκρως προκλητικοί οι μπάτσοι όπως συνηθίζουν άλλωστε αλλά και ιδιαίτερα μάχιμοι από την πλευρά τους οι αντικαθεστωτικοί.


Στις φωτογραφίες μπορεί εύκολα κάποιος να διακρίνει τόσο τον όγκο του πλήθους που αμφισβητεί με διάφορους τρόπους τον καθεστωτικό μηχανισμό, τις μεγάλες δυνάμεις καταστολής που επιστράτευσε το σιωνόδουλο πολιτικό κατεστημένο για να μειώσει τις αντιδράσεις αλλά και την αποφασιστικότητα πολλών να αντισταθούν στα σχέδια των εξουσιαστών.




























































Τα ψέματα τελειώνουν. Όλοι στο δρόμο.


5.000 αστυνομικούς επιστράτευσε το καθεστώς για να φυλάσσουν τη βουλή και να αφήσουν δίοδο ανοιχτή για τους βουλευτές σήμερα, οι οποίοι ξεκινούν τη συζήτηση για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.


Την τελευταία εβδομάδα μάλιστα, υπό την επίβλεψη στελεχών της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας και της Κρατικής Ασφάλειας και εις γνώσιν της ΕΥΠ οι εργασίες έχουν ενταθεί και ... υπογείως.


Πυροτεχνουργοί, ηλεκτρολόγοι και μηχανικοί καθαρίζουν το γνωστό τούνελ. Καθαρίζεται επίσης η υπόγεια επικοινωνία από το Μέγαρο Μαξίμου προς τον Εθνικό Κήπο (που προϋπάρχει), ενώ γίνονται και συνεχείς ασκήσεις ετοιμότητας και πυρασφάλειας από άντρες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας από άλλη υπόγεια διάβαση, η οποία ξεκινά από το προαύλιο της οδού Μουρούζη και καταλήγει πάλι μέσα στο Κοινοβούλιο.


Από την άλλη, ο κόσμος δίνει πανελλαδικά το "παρών" στις σημερινές κινητοποιήσεις λόγω γενικής απεργίας, ενώ συγκεντρώσεις θα πραγματοποιηθούν το απόγευμα σε Σύνταγμα, Ευαγγελισμό και Παναθηναϊκό Στάδιο.


Στόχος να περικυκλωθεί με τη φυσική παρουσία όλων το κτίριο της βουλής.


Τα ψέματα τελείωσαν.


Η δυσαρέσκεια πρέπει να κορυφωθεί και το "σπρώξιμο" για την αποσταθεροποίηση του σάπιου καθεστώτος φαντάζει επιβεβλημένο.


Στροφή στην ποιότητα !


Ποιότητα: Το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός ατόμου, συνόλου, αντικειμένου κλπ. Εκεί που ποντάρουμε, αυτό χρειαζόμαστε. Ανθρώπους με γνώση, με κριτική σκέψη και ικανότητα, με ζωηράδα και με μόρφωση.

Πολυπράγμονες και πρόσωπα με προσωπικότητα. Ειδάλλως ουδείς έχει το δικαίωμα να ισχυριστεί πως είναι εθνικιστής. Ο εθνικιστής δεν είναι στατικός ούτε στάσιμος. Θεωρεί την ζωή ως κάτι το κινούμενο, κάτι το οποίο ωθεί με δύναμη, σε έναν αγώνα.

Αγώνα για το οτιδήποτε.

Σε αυτούς τους αγώνες της ζωής, οι νικητές είναι άνθρωποι ποιότητας.Οι δε ποιοτικοί άνθρωποι, είναι και αυτοί οι οποίοι θα δώσουν σάρκα και οστά στην Δομή.

Την δομή που απουσιάζει από τον Ελληνικό εθνικισμό και τον περιθωριοποιεί στο σύνολο του πολιτικού κόσμου. Θέλουμε ανθρώπους ικανούς να αντιληφθούν την πραγματική ουσία του εθνικισμού και τις πραγματικές, πρακτικές και υλικές, ανάγκες του εθνικισμού.

Σαφέστατα όλοι μας πρέπει να γίνουμε ποιοτικοί, να βγάλουμε τον, ίσως κρυμμένο, καλό ή καλύτερο εαυτό μας. Άνθρωποι με μόρφωση, με γνώση και επίγνωση, με ικανότητα σχεδιασμού και αποπεράτωσης, είναι οι άνθρωποι οι οποίοι οφείλουν να βγάλουν προς τα εμπρός, την μέγιστη δυναμική του εθνικισμού.

Είναι η πραγματικότητα, πως εντέχνως ορισμένοι προσπάθησαν και σε έναν βαθμό, κατάφεραν να αποκόψουν την ποιότητα από το σύνολο μας. Όμως η αναγκαιότητα για επιβίωση είναι ισχυρότερη από την επιθυμία τους για εξουσία.

Ως εκ τούτου η πολιτική μας σκέψη και δράση, οφείλει να μεταστραφεί σε ποιοτικότερες και ουσιαστικότερες σκέψεις και αναζητήσεις.


Να αναζητήσουμε συντρόφους με επίπεδο, με νέες και φρέσκες ιδέες, με αγάπη για δημιουργία, όχι άλλους συντηρητικούς που λησμονούν περασμένες εποχές. Η χρήση της ποιότητας μάλιστα πρέπει να χρησιμοποιηθεί εργαλειακά, ως μέσο και εργαλείο αναβάθμισης.

Όχι άλλους ανίκανους που η γραφικότητα εκφράζει την νοημοσύνη τους. Θέλουμε ποιότητα και αυτό είναι απόλυτο. Έχουμε μπει πλέον σε έναν νέο αιώνα και οφείλουμε να κάνουμε μια πολιτική και ιδεολογική μεταστροφή.

Αυτό πρέπει να γίνει με άξονα την ποιότητα, σε κάθε άλλη περίπτωση η ντροπή θα είναι όλη δική μας …


Επιστολή του Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη προς τους Ούγγρους Εθνικιστές του κόμματος Jobbik.




Dear Mr. President,


The undersigned is an independent Greek patriot, who stays away from politics and parties, following the rules of Plato's book
“POLITIA” that is the foundation of global political thought.

I am an activist European nationalist, who remained a
political prisoner for 12 years 2 months and 3 days in jail as a staunch Platonist - antidemocrat.

I have close relations with Hungary since 1992. I appreciate without limit the Magyar History and Culture and I have personally introduced in Greece the traditional Magyar martial art of Horseback Archery representing the Magyar organization
“KASSAI” in my country from 2005 to 2011.

At the moment I am the leader of the only Greek Horseback Archery Team in Greece
“GREEK CENTAURS” that numbers 230 members and has won international distinction at the 4ο W.T.A.F. in South Korea.

Our team today promotes in Greece not simply a Martial Art but the actual noble
civilization of the Magyars who have - as you know better than me - the very same Byzantine Crown as half - part of your National Symbol !

With you, the Magyar nationalist activists we have been many times side by side in the great demonstrations against the “liars” and traitors, in the streets and squares of Budapest, facing the same enemy that strangles the European Peoples and global economy with their usurious perversion !

Without saying we ally ourselves against international Zionism and we ally, at least from my side, independently of “way” and in every “way” !

And of course I am at your side in the efforts to give justice to the brave fighter - political prisoner György Budaházy. But ...

... Your recent positioning in favor of the north Cypriot false-state brings you against the sense of Justice of our European comrades not only the Greeks !

Undoubtedly, not only you but also us the Greek Nationalists worry about the prosperity of the small turcophone population of N. Cyprus, defending their right to survival !

The right to survival of people irrespectively of race and creed is undeniable! But, to get to the point, it is quite moral the recognition of the Turkish - Cypriot right to prosperity and quite immoral the recognition of a pseudo - state burdened with lots of international condemnations and lots of crimes against the Greek - Cypriot majority who have equal even additional survival rights in their own Homeland !

The recognition from your part of the illegal armed partition of an independent Country raise questions that cannot be answered the European sense of Justice and I am sure that you accept the opinion of modern European intellectuals that the Magyar Civilization is a representative part of European Spirit and from the basic shapers of modern civilized Europe !

I do not agree with the brainless aggressiveness of uneducated chauvinists who will jump to the opportunity to show the non - existence of their so far informative “action” so as to prevent you from falling “into the hole” ! Truly the above-mentioned unfortunate positioning of yours was the obvious result of inadequate information about the lack of legality of the North Cyprus pseudo - state.

I believe that your personal Education, the Education of a European originating from a People who had the first Constitutional Map (1222) from all other European Peoples, will help you to realize the difference between the right of a People to survival and the “legalization” of a pseudo - state who is burdened with international convictions and amend accordingly.


Kitartás!



Aristotelis Hercules Kalentzis

Ενημερωτική δράση στη Λάρισα για την οικονομική κρίση.




Την περασμένη Παρασκευή πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλία ακόμα μια ενημερωτική δραστηριότητα από Αυτόνομους Συναγωνιστές.

Στο κέντρο της Λάρισας, σε πεζόδρομο πλησίον της Πλατείας Ταχυδρομείου, ομάδα 20 Εθνικιστών προχώρησε σε ενημέρωση των συμπολιτών μας για περισσότερη από μία ώρα, σχετικά με την οικονομική κρίση.

Στο τραπεζάκι που στήθηκε υπήρχε άφθονο υλικό, διανεμήθηκαν εκατοντάδες φυλλάδια, cdrom και αυτοκόλλητα στον κόσμο, ενώ είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με αρκετούς από αυτούς που συμμερίστηκαν τις ανησυχίες μας.

Κεντρικό σύνθημα της ενημερωτικής μας δραστηριότητας, "Αυτόνομοι και Αγανακτισμένοι" και ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε ...


για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Boia chi molla !




« … Εμείς οι Φασίστες δεν έχουμε
θεωρητικές προκαταλήψεις,
θεωρία μας είναι η πραγματικότης ... »

« … Όταν προελαύνω ακολουθήστε με,
εάν οπισθοχωρήσω σκοτώστε με,
εάν με σκοτώσουν εκδικηθείτε με … »


Mussolini

«Αγανακτισμένοι» ή αποφασισμένοι και στο καρτέρι με στόχο την ίδια την δημοκρατία ;






του Wolverine.


Πολλά μπορούν να γραφτούν και να ειπωθούν για τις συγκεντρώσεις του ελληνικού λαού στην πλατεία συντάγματος των Αθηνών και στις άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας.


Ο καθένας όπως είναι φυσικό διατηρεί την δική του άποψη και υποστηρίζει τις θέσεις που τον εκφράζουν. Παρακολουθώ επί αρκετές ημέρες τις δημοσιεύσεις εθνικιστικών / πατριωτικών ιστολογίων και γενικά όλων των «χώρων» που αντιστρατεύονται (με ή χωρίς εισαγωγικά) την πολιτική της κυβέρνησης του εγγονού Τζέφρυ Παπανδρέου.


Πραγματικά είναι αστείο να βλέπεις τους πάντες εν μέσω κατοχής του σιωνιστικού ΔΝΤ να «κονταροχτυπιούνται» στο διαδίκτυο αλλά και στον δρόμο και ο καθένας για τους δικούς του «σοβαρούς» (;) λόγους.


Οι «αναρχικοί» αναλώνονται σε μακροσκελείς και ανούσιες κατά βάση θεωρητικές συζητήσεις για έναν και μόνο «σοβαρό» λόγο, αν θα επιτρέπονται δηλαδή οι ελληνικές σημαίες και ο εθνικός ύμνος, οι «πατριώτες» σκέφτονται αν η παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων είναι σατανικό σχέδιο των καναλιών, οι «αριστεριστές» αν και πότε θα κηρυχθεί παλλαϊκή απεργία των εργατών - σε μια χώρα που η εργατική τάξη δεν έχει στην πλειοψηφία της καίρια γνώση για τον καπιταλισμό και τις δομές του - ο καθένας το «τραγουδάκι» του αλλά και το «βιολί» του.


Κανείς στην ουσία από όλους αυτούς δεν αμφισβητεί την μια και μόνο βάση του προβλήματος που είναι ο «παρλιαμενταρισμός» δηλαδή η ίδια η κοινοβουλευτική δημοκρατία αλλά και κάθε άλλη έκφραση της όποια και αν είναι αυτή.


Δεν είναι τυχαίο ότι το σύστημα εξουσίας προετοιμασμένο από καιρό για κάθε μελλοντικό (και επικίνδυνο για το ίδιο) ενδεχόμενο διαθέτει σε όλους τους «ακραίους» χώρους ανθρώπους του που κατευθύνουν τα νήματα και τα μυαλά όλων αυτών που συμμετέχουν στις εν λόγω οργανώσεις.


Άλλοι «ακραίοι» δεν κατέβηκαν διότι απλά θεωρούν την σύναξη εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων απλά ένα ακόμα «πανηγύρι», άλλοι επίσης «ακραίοι» δεν θεώρησαν σωστό να συγκρουστούν άμεσα με τον κρατικό γίγαντα και αντέταξαν με σθένος το σύνθημα «άμεση δημοκρατία», άλλοι εξαφανίστηκαν αφού «έγραψαν» χιλιάδες ώρες στο facebook.


Ο γράφων πήγε στο σύνταγμα σε διαφορετικές ώρες και ημέρες και αν δεν σας κουράζω αγαπητοί συναγωνιστές και αγαπητοί αντίπαλοι θα σας μεταφέρω την δική μου εικόνα.


Κυριακή 05.06.11 στις 11 το πρωί … μια πλατεία χωρισμένη σε διαφορετικά ιδεολογικά «μετερίζια» με εξαιρετικά ειρηνιστικό κλίμα που θύμιζε διακοπές και άφθονες καντίνες, γεμάτη στην έκταση της από ασφαλίτες με φωτογραφικές μηχανές που έβγαζαν με την άνεση τους πάντες και τα πάντα, οι εν λόγω κύριοι περιφερόμενοι μάλιστα ανάμεσα σε «αντιεξουσιαστές» και «αγανακτισμένους» χωρίς κανένα πρόβλημα … άλλοι με «αλήτικο» υφάκι και άλλοι με ελληνικές σημαίες στην πλάτη όλοι όμως με «μπανάνες» στην μέση, όπλα και συστήματα ενδοεπικοινωνίας και τα λοιπά … αναγνωρίσιμοι σχετικά εύκολα …


Ελάχιστος κόσμος ευκαιρία για σοβαρή κουβέντα … λαϊκές συνελεύσεις λοιπόν με τους επικεφαλείς στο σημείο των επιτροπών να είναι κάποια «τυπάκια» που έκαναν «μπαμ» που ανήκουν ιδεολογικά ή μήπως τελικά είναι εκεί εντελώς ευκαιριακά ; …




Καλύτερα για μένα όμως η παρουσία των «αντιπάλων» μας στην περιοχή αποτελεί πρόκληση. Όρεξη για κουβέντα είχα και αρχίζει το γέλιο το πρωί της Κυριακής …


Ερωτήσεις: «ποιο το όραμα σου για αυτή την χώρα», «ποια στάση ζωής προτείνεις σε 1, 2, 42 θέματα» «τι στάση κρατάς απέναντι σε νατο ε.ε και τον διεθνή σιωνισμό» μερικές από τις ερωτήσεις που τους έκανα αφού παρουσιάζονταν οι ίδιοι ως επικεφαλείς και οργανωτές των εν λόγω κινήσεων.



Oυσιαστική απάντηση καμιά !


Απορημένοι μου ψέλλιζαν «θα δώσει την απάντηση η λαϊκή συνέλευση» … μα σας ρωτάω φίλοι και φίλες ο λαός που ακόμα ψηφίζει τα σόγια των πολιτικάντηδων δεκαετίες τώρα είναι ικανός να δώσει όραμα και λύση ή και απαντήσεις έστω και μέσα από τις εν λόγω αμφιλεγόμενες «συνελεύσεις» ;


Κίνημα σίγουρα δεν είναι η συγκέντρωση ανθρώπων στο Σύνταγμα. Rebellion δεν είναι. Revolution σαφέστατα δεν είναι, μπορεί όμως να εξελιχθεί σε κάτι ουσιαστικό αν το επιτρέψουν οι συνθήκες και βάλουμε και εμείς το χεράκι μας … ή αν χυθεί αίμα που όπως λέει και ένα σύνθημα «κινεί τους τροχούς της ιστορίας» όσο και αν τους τρομάζει κάποιους αυτό το γεγονός.


Το απόγευμα βρέθηκαν μεγάλες μάζες Ελλήνων στο ίδιο σημείο. Ανάμεσα τους εγώ και αρκετοί αυτόνομοι σύντροφοι. Καθόλου πολιτικοποιημένοι στην πλειοψηφία τους οι υπόλοιποι συμμετέχοντες παρόλο την ηλικία των περισσοτέρων (συνέπεια της τηλεοπτικής προπαγάνδας των τελευταίων είκοσι χρόνων) όμως αρκετοί αναρχικοί, φασίστες, δεξιοί, χριστιανοί, αριστεροί όλοι ήταν εκεί ο καθένας με τις δικές του θέσεις και απόψεις.


Πολλές ελληνικές σημαίες σε κοντάρια και πλάτες, ελάχιστες των αραβικών χωρών και όλες σε συγκεκριμένο σημείο για ευνόητους λόγους, καμιά κομματική σημαία και ελάχιστες γκρούπες «αριστεριστών» να προσπαθούν να μιλήσουν για τον Μαρξισμό παρόλο που όλοι έδιωχναν τους πάντες ότι πολιτική ταυτότητα και αν είχαν !


1η παρατήρηση ότι πολλοί - περισσότεροι από ότι νομίζουμε - είχαν μέσα στο μυαλό τους μια έντονη αμφισβήτηση τόσο του κοινοβουλίου όσο και της ίδιας της δημοκρατίας εν γένει.

2η παρατήρηση ότι πολλοί από αυτούς που ήταν την Κυριακή και τις προηγούμενες ημέρες στις συγκεντρώσεις δεν είχαν κατέβει ξανά σε ανάλογη πορεία και διαμαρτυρία !

3η παρατήρηση ότι οι μετανάστες στην Ελλάδα (κυρίως αυτοί από την Ασία και την Αφρική) δεν συμμετείχαν παρόλο την αντίθετη προπαγάνδα των αντιρατσιστών !


Ελάχιστοι οι ξένοι που κατέβηκαν στους δρόμους πράγμα που σημαίνει ότι και δεν έχουν καίρια πολιτική τοποθέτηση απέναντι στα «προβλήματα» και ότι δεν τους ενδιαφέρει να είναι στην πρωτοπορία κανενός αγώνα !


Το συμπέρασμα είναι ένα. Όσο περισσότερο αμφισβητείτε ο θεσμός της δημοκρατίας και όσο μεγαλώνει το μίσος για τον κοινοβουλευτισμό τόσο περισσότερο θα πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και επιφυλακή. Οι συνθήκες ευνοούν την δική μας στάση ζωής και θα κερδίσουμε τουλάχιστον τις εντυπώσεις αρκεί να έχουμε τακτική και συνέπεια σε λόγια αλλά και πράξεις.



Στήνουμε πραγματικό «καρτέρι» στην δημοκρατία που δεν είναι κάτι άλλο παρά αυτό που περιγράφει ο Μπραζιγιάκ στο σύνδεσμο εδώ και στρέφουμε τα μάτια μας προς το θήραμα που δεν είναι άλλο από το Κράτος Αδίκου και τα μισθωτά τσιράκια του από όπου και αν προέρχονται όποια ταυτότητα και αν έχουν.


Κανένας Μίκης, κανένα «δίκτυο αριστερών» και καμιά οργάνωση «300 πατριωτών» (και αυτοί για δημοκρατία ομιλούν …) δεν θα δώσουν την οριστική λύση που αξίζει να προβάλλουμε και να κάνουμε γνωστή στις ημέρες μας δηλαδή την συνολική απόρριψη της δημοκρατίας.


Κανείς από αυτούς που το παίζουν «αγανακτισμένοι» - και εννοώ τις γνωστές περσόνες που βγήκαν σε κανάλια και ραδιόφωνα αφού εξάντλησαν την επαναστατικότητα τους στα πάρτυ των κομματικών νεολαιών - δεν λέει αλήθεια: ότι ο εχθρός είναι ένας, η ίδια η Δημοκρατία όποια ταμπέλα και αν έχει όποια μορφή και αν της δίνουν οι υπερασπιστές της και ένας ο ηθικός αυτουργός ο βάρβαρος Σιωνιστής και οι δομές που τον στηρίζουν μέσα και έξω από τα σύνορα της χώρας.


Γράφει στο «Βήμα της Κυριακής» (05.06.11) κάποιος αστός και φιλοκαθεστωτικός: «όταν βουλευτές την κάνουν, σαν λαγοί με μικρά πηδηματάκια από την εμπροσθοφυλακή της δημοκρατίας, αναζητώντας διέξοδο από τα μονοπάτια του εθνικού κήπου, αφήνουν τότε ακάλυπτο χώρο σε ακρο - πατούντες Λύκους».


Δεν έχουμε λοιπόν Συναγωνιστές παρά να «παραφυλάμε» σαν πραγματικοί Μελανοχίτωνες «Λύκοι» στις πλαγιές του κ(υ)νοβουλίου και να έχουμε στο νου μας το θήραμα που δεν είναι άλλο από τους 300 της βουλής οι οποίοι είναι οι «Νενέκοι» της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.


Για αυτό λοιπόν πέρα από διαδικτυακές ενασχολήσεις και πολύωρες θεωρητικές αναλύσεις που δεν ταιριάζουν σε ιδιοσυγκρασία εθνικοεπαναστατών συμμετέχουμε ως Εθνικιστές Φασίστες και Εθνικοσοσιαλιστές ενεργά και δυναμικά σε όλες τις συγκεντρώσεις χιλιάδων Ελλήνων όποιοι και αν είναι οι συμμετέχοντες όποιοι και αν τους κατέβασαν στον δρόμο όποια και αν είναι η σκέψη τους, και αναμένουμε το σύνθημα για μαζική έφοδο όταν μας ευνοήσουν οι περιστάσεις.


Ο λύκος θηρευτής μέσα σε μια ομάδα έχει ένα και μόνο πράγμα στο μυαλό του, την τακτική δίωξη και την συντριβή του αντιπάλου άμεσα και γρήγορα μαζί με αυτούς που συμμετέχουν στο πλευρό του.


Ας μην ξεχνάμε ότι το «Βήμα» επισημαίνει σε άλλο σημείο της εφημερίδας τον φόβο των αστών και των ρουφιάνων δημοσιογράφων για τους Μελανοχίτωνες που πιθανόν μια μέρα να «μπουκάρουν» στην Βουλή.


Τελικά έχουν δίκιο είμαστε πολύ επικίνδυνοι για το σύστημα τους για αυτό και βάλθηκαν άπαντες - από τον πρώην νεολαίο του Μεταξά πρώην κομμουνιστή και μόλις πρόσφατα οικοδεσπότη του Ερντογάν Μίκη, μέχρι τους θαμώνες του indymedia και τους δημοσιογράφους και πολλούς άλλους - να μας απομονώσουν.


Όχι μόνο δεν τα κατάφεραν αλλά εκατοντάδες Εθνικιστές Φασίστες και Εθνικοσοσιαλιστές είναι κάθε μέρα εκεί που πρέπει όπως και την Κυριακή που μας πέρασε δίπλα στην καρδιά του δημοκρατικού κτήνους έτοιμοι να καρφώσουν την Λόγχη στον στόχο. Ξέρουμε πολύ καλά και ποιος είναι ο εχθρός και ποια είναι η καταγωγή του αλλά και ποιες είναι οι ευθύνες του ελληνικού λαού.


Πολύ πιθανόν αύριο ο Γιωργάκης να υποσχεθεί σε πολλούς «αγανακτισμένους» αυξήσεις και δωράκια και να αποχωρήσουν οι περισσότεροι από τις πλατείες.


Και να γίνει αυτό εμείς πάλι θα είμαστε εκεί την κρίσιμη στιγμή όποτε και να είναι αυτή με λύσσα και συνείδηση με εθνικοσοσιαλιστική οργή και αντισιωνιστική σκέψη - Strauss Cohen είναι το όνομα του τυράννου ρουφιάνοι δημοσιογράφοι - έτοιμοι να στρέψουμε εκεί που πρέπει την δική μας δυναμική όσο και αν προσπαθεί να μας αποπροσανατολίσει το σύστημα εξουσίας μέσω των καναλιών και των φερέφωνων του.

Ο Γεώργιος Γεμιστός (Πλήθων) και η πρώιμη Εθνική αναγέννηση του Μεσαιωνικού Ελληνισμού.

Γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη το 1355 μ. Χ. Έκανε λαμπρές σπουδές στην Ανδριανούπολη, όπου ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με το έργο του Πλάτωνα.






Αργότερα, όταν οι ιδέες του άρχισαν να γίνονται στόχος κάποιων σκληροπυρηνικών του Οικουμενικού Πατριαρχείου (που εξόντωσαν τον μαθητή του Ιουβενάλιο), εγκαταστάθηκε με την ανοχή του φίλου του, αυτοκράτορος Μανουήλ του Β' Παλαιολόγου το 1400 στο Δεσποτάτο του Μυστρά όπου ίδρυσε φιλοσοφική σχολή.


Μεταξύ των μαθητών του συγκαταλέγονται οι Βησσαρίων, Γεννάδιος Σχολάριος (μελλοντικός εχθρός του δασκάλου του και πρώτος Πατριάρχης μετά την Άλωση), Ιωάννης Αργυρόπουλος, Δημήτριος Χαλκοκονδύλης.


Οι δεσπότες του Δεσποτάτου Θεόδωρος Α΄, Θεόδωρος Β΄ και Κωνσταντίνος (1428/1443-1449), ο κατοπινός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ’) συχνά ζητούσαν την γνώμη του για διάφορα θέματα. Είχε επίσης μακρά σταδιοδρομία ως δικαστής.

Οι αντιλήψεις και η φιλοσοφία του Γεωργίου Γεμιστού είχαν επηρεαστεί καθαρά από τις ιδέες του Πλάτωνα (άλλωστε αυτό μαρτυρά και το όνομα "Πλήθων" που είχε επιλέξει για τον εαυτό του).


Περικυκλωμένος από την κοινωνική, ηθική, πολιτική και οικονομική παρακμή του Βυζαντινού κόσμου που ψυχορραγούσε, ο Γεμιστός πρότεινε μια φυγή προς τα εμπρός με ριζική αναδιάρθρωση της κοινωνίας της εποχής του στο πλαίσιο μιας ιδεατής πλατωνικής "Πολιτείας".


Στην κοινωνία που οραματιζόταν, θα γινόταν εκ νέου αναδιανομή της γης σε ίσα μερίδια ενώ πρότεινε να διαιρεθεί ο πληθυσμός σε πολεμιστές και σε αγρότες και οι δεύτεροι να συντηρούν τους πρώτους.



για την συνέχεια στον σύνδεσμο εδώ ...

No Meaning - Εξέγερση Τώρα !







είναι ντροπή να ανεμίζει η σημαία στην βουλή

γιατί για εσάς ελλάς σημαίνει χρήμα και εκμετάλλευση

ντροπή να μιλάτε εσείς για παρακμή

μα κάντε υπομονή γιατί αρχίζει επανάσταση


εξέγερση τώρα !

θάνατος σε όσους δεν σεβάστηκαν αυτή την χώρα !


έτσι και εγώ λοιπόν δεν θα αισθανθώ ντροπή

ψόφος στα τσιράκια σας με την μπλε στολή

αφού είστε ανίκανοι περνάει στα χέρια μας ο νόμος

και για εξέγερση ανοίγει νέος δρόμος


εξέγερση τώρα !

θάνατος σε όσους δεν σεβάστηκαν αυτή την χώρα !

Το είπε ο Μέγας Νίτσε: Αυτό που πέφτει πρέπει και να το σπρώξουμε !





« ... Σήμερα , η φώτιση έρχεται μόνο μέσα από τις φλόγες και τη μυρουδιά της βενζίνης , η συντροφικότητα γεννιέται μόνο μέσα από τον κοινό κίνδυνο και η μουσική των σφαιρών ακούγεται μόνο ανάμεσα στις εκρήξεις και τις σειρήνες … »









































































Προς ανοήτους αργοσχολάζοντες και καταδίδοντες (του Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη)




Εκ μέρους της συντακτικής ομάδας:




Λάβαμε το παρακάτω ηλεκτρονικό μήνυμα από τον
Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη το οποίο και δημοσιεύουμε
στο ιστολόγιο μας:






H ανοησία πόρρω απέχει από την άρθρωση ιδεολογικού κριτικού λόγου, αλλά όταν η ανοησία εξελίσσεται σε εμπάθεια καταδόσεως και στοχοποιήσεως τότε τα πράγματα σοβαρεύουν !


Ο υπογράφων ουδέποτε συνήνεσε, υπεστήριξε ή μετέσχε κομμάτων ή «οργανώσεων» δια λόγους που, διαρκούντος του βίου του, προεξέθεσε δημοσία. Ειδικώς για την «περίπτωση» της «Χρυσής Αυγής» και του Αρχηγού της έχει διατυπώσει αμετακίνητες τοποθετήσεις …


Παρατηρώντας τους ανοήτους να εκτρέπονται σε μιαν εμπαθέστατη «εκστρατεία» καθυβρίσεως και, κυρίως, καταδοτικής στοχοποιήσεως ενός προσώπου το οποίο ούτε αντίπαλος ούτε καταδότης των ανοήτων υπήρξε, διερωτώμαι περί της διανοητικής ισορροπίας των εκτρεπομένων οι οποίοι ως άλλοι απρόσωποι (νομίζουν …) κουκουλοφόροι σηκώνουν το δάχτυλο για να «δείξουν» κατά τον πλέον ιταμό τρόπο εκείνον προ του οποίου άλλοτε υπεκλίνοντο !


Ανεγκέφαλοι αργοσχολάζοντες κι επιπολάζοντες οι οποίοι μέχρι χθες σηκώνατε το χέρι μπροστά στον Ν. Μιχαλολιάκο χαιρετώντας τον ως Αρχηγό σας, τι σας έκανε «σήμερα» να τον θεωρείτε «χαφιέ» και να τον καθυβρίζετε χωρίς να παραθέτετε ΚΑΝΕΝΑ αποδεικτικό, σε βάρος , του στοιχείο ;


Tι είναι εκείνο που σας κάνει να δίνετε συγχωροχάρτι σε μύριους όσους πραγματικούς εχθρούς σας και να τους προσπερνάτε, σημαδεύοντας σταθερά και κατ’ αποκλειστικότητα τον άλλοτε Αρχηγό σας, ξεπέφτοντας μάλιστα να δίνετε στη δημοσιότητα με πλάγιο τρόπο και την διεύθυνση του σπιτιού του ελπίζοντας να τον δολοφονήσει κάποιο υπαρξιακό παραφερνάλιο της Ε.Υ.Π. ή της Γ.Α.Δ.Α. ;


Ούτε καν την Οικογένειά του, ούτε καν το παιδί του δεν σέβεστε ΑΝΗΘΙΚΟΙ ευτελισμένοι κουκουλοφόροι που επιτρέπετε στην εμπάθειά σας να καταργεί τον εναπομένοντα ανδρισμό σας ;


Διαδικτυακοί τόποι «επί τόπων» και websites επί “websites” ασχολούνται καθημερινώς με την (άνανδρη και ανώνυμη, πάντα !!) περιύβριση του Ν. Μιχαλολιάκου και των Μελών της «Χρυσής Αυγής» χωρίς κανένα στοιχείο, χωρίς κανένα σοβαρό επιχείρημα, φτάνοντας μέχρι σημείου να του αποδίδουν … φιλολαθρομεταναστευτική και … φιλοσιωνιστική πολιτική !


Αναδημοσιεύουν ηλιθίως εκείνο το «έγγραφο» - πλαστούργημα που εμφανίζει τον Ν. Μιχαλολιάκο ως … «έμμισθο πράκτορα Αστυάνακτα» ενώ από την πρώτη εμφάνιση του όλoι γελάσαμε με την πρόδηλη, την πασιφανέστατη ΠΛΑΣΤΟΤΗΤΑ του!


Και πέραν αυτού ΟΥΔΕΝ αναλισκόμενοι πάντως κατά του τέως Αρχηγού τους και όχι κατά των πραγματικών εχθρών οι οποίοι τους στραγγαλίζουν !


Απευθύνομαι, κυρίως, στον συντάκτη του παρελκυστικού διαδικτυακού τόπου με το όνομα Ήρωος Γερμανού Πολεμιστού (και όχι διαδικτυακής όρνιθος … ) το οποίο σήμερα ανήρτησε στοχοποιητικό σχεδιάγραμμα της περιοχής με επισεσημασμένη την κατοικία του Ν. Μιχαλολιάκου για να του πω τα εξής : μπορείς εγκαίρως και ΕΠΩΝΥΜΩΣ να ζητήσεις συγγνώμη όχι από τρίτον αλλά από τον εαυτόν και την συνείδησή σου (εάν διαθέτεις ελάχιστη !) και να κατεβάσεις αμέσως τον δείκτη (το στοχοποιητικό σχεδιάγραμμα) διότι θα με αναγκάσεις να επανέλθω … !


Οι ρουφιάνοι και μάλιστα οι υποκρυπτόμενοι πίσω από ονόματα Ηρώων είναι οι πρώτοι εχθροί μιας Βιοθεωρίας η οποία προώρισται να εξευγενίζει τον Κόσμο και όχι να τον μιαίνει !


Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

6977764737

«Κράτος»: ιδεολογικό άρθρο του Εθνικοσοσιαλιστή Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη στο εθνικοεπαναστατικό περιοδικό «Αντίδοτο» (τεύχος 21ο / έτος 1991).



«Νοσταλγός του Ζιγκφρίδου», «ακόμα άγριος από το 1977», «ο θεωρητικός του Ελληνικού Φασισμού», «αμετανόητος νεοναζί», «προφήτης της Εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας». Είναι μόνο μερικές από τις αναφορές των αστικών εντύπων που συνοδεύουν εδώ και χρόνια το όνομα του ανθρώπου που έγραψε το παρακάτω ιδεολογικό / θεωρητικό άρθρο. Πολιτικός κρατούμενος του αισχρού Καραμανλισμού και φυλακισμένος στα κάτεργα της δημοκρατίας επί 12 έτη 2 μήνες και 3 ημέρες χωρίς να υπάρχει καμιά απόδειξη για την ενοχή του. Αντικαθεστωτικός και ασυμβίβαστος όπως ορίζει η ιδεολογία του Εθνικοσοσιαλισμού, πολεμιστής και επαναστάτης κάτω από όλες τις συνθήκες, αλληλέγγυος και συμμαχητής όλων αυτών που αγωνίζονται για Ελευθερία και Δικαιοσύνη.

Αγαπητοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες ιδού το ιδεολογικό / θεωρητικό άρθρο του συναγωνιστή Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη με τον τίτλο «Κράτος» που δημοσιεύτηκε στο 21ο τεύχος του περιοδικού «Αντίδοτο» στις αρχές της δεκαετίας του ’90.





Με την σκέψη μας πάντα στο τόσο αληθινό και επαναστατικό σύνθημα «Κράτος Σημαίνει Πατρίδα Σκλαβωμένη» σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση !




Ας επιχειρήσουμε μιαν ανακυκλωτική επιστροφή στο … μέλλον, παραμερίζοντας το παραπέτασμα που σκιάζει την φαντασία μας για να ανακαλύψουμε το πίσω από τον χρόνο αόρατο !

Και πριν ανανεώσουμε την εμπιστοσύνη μας στους αυτοδιορθωτικούς σερβομηχανισμούς του ακτιβισμού προς ανάσχεση της εκπτωτικής απραξιακής ολισθηρότητας ας οροθετήσουμε μια βασική απόχρωση της βιολογίας του κοσμικού ψυχισμού που βαραίνει πάνω στο διαχρονικό σκηνικό των κοινωνιών.

Στο μεταίχμιο της εθνοκοινωνικής ρυθμιστικής ανάδρασης μας ας ανατάξουμε τα συνθέτοντα μέρη του κράτους κάτω απ’ το ανήμερο, όσο και ενήμερο, βλέμμα της αμφισβήτησης μας. Σύμφωνα με τα εξαγόμενα των μικροστατιστικών της αστικής προϊστορίας, κράτος είναι η κυρίαρχη πολιτική εξουσία μέσα στα όρια συγκεκριμένου γεωγραφικού χώρου.

Στην κοινωνική πράξη τούτη η λέξη είναι διφορούμενη και σημαίνει, αφ’ ενός την δύναμη, αφ’ ετέρου δε, την πεμπτουσία ενός ομαδικού μαζοχισμού ο οποίος αναζητά το νομοθετικό, δικαστικό κι εκτελεστικό άλλοθι του !


Ο ιουδαϊκός χαρακτήρας του μεσσιανικού κράτους αποκαλύπτεται από την λατινική του ετυμολογία (Status = Κατάσταση που υποδηλώνει την αμεταβλήτως καθεστηκυία διαχείριση της απρόσωπης εξουσίας της θεοποιημένης μάζας. Παράλληλα, η ρωμαϊκή περί κράτους αντίληψη (Imperium = Αυτοκρατορία) εκφράζει την απολυτότητα (αύτο - ) της νομής της εξουσίας μέσω της προσωποπαγούς αυθεντίας του θεοποιημένου μονάρχη - Αυτοκράτορα.


Οι δυο θεωρήσεις αυτές διαμόρφωσαν το σύγχρονο εκτρωματικό, δυτικό (και μη) κράτος. Εμμένοντας στο σκανογράφημα του κράτους διαπιστώνουμε το πόσο στα αλήθεια τούτος ο κόσμος είναι διαπερατός σ’ όποιον επιθυμεί να εξερευνήσει τα βάθη του. Κι αναθεωρώντας την γενεαλογία του μύθου, θα ‘λέγα ότι το κράτος δεν είναι παιδί του Πάλλαντος και της Στυγός αλλά του Τρόμου και της Εξουσίας !


Παράγωγο μιας αυτοματικής συνουσίας του φόβου των αδυνάμων με την αδυναμία των φοβισμένων, το κράτος δεν είναι παρά το πανάρχαιο εκείνο τερατογέννημα στο βρεγμένο λίκνο μιας εγκεφαλικά υπολειπόμενης ανθρωπότητας σύμπτωμα που μηνά ένα σύνδρομο απαρατήρητων ακόμα αιτιών.


Όχι και τόσο αυθαίρετα ορίζω το κράτος ως την φρικαλέα τραχειοτομή που αποτρέπει τον εξ ασφυξίας θάνατο των κοινωνιών που αδυνατούν να θεραπεύσουν τις μειονεξίες τους.


Το κράτος υλοποιεί μια πελώρια καταθλιπτική σκιά που, αιώνες πριν, συμμάχησε με την βία σκιάζοντας τον, επί του Καυκάσου, σταυρωμένο Προμηθέα, τους, επί τον σταυρό των πεπρωμένων τους, ηλωμένους Προμηθείς της ανθρωπότητας.

Στο στέρνο του χρονοφάγωτου παπύρου της Ιστορίας βλέπω το μελανό στίγμα του κράτους κι απορώ …

Απορώ αν, στρέφοντας το κεφάλι μου προς τα πάνω, θα δω έναν ουρανό γαλήνια αναστατωμένο σαν απ’ τον χρωστήρα του Caspar Friedrich ή το σαρκαστικό μειδίαμα ενός παρανοϊκού πειραματιστή που θα με κατοπτεύει απ’ το γυάλινο στόμιο του δοκιμαστικού σωλήνα μέσα στο οποίο στριμώχνονται μαζί με τα δισεκατομμύρια των τροφίμων της γης.

Όμως οι κοινωνίες εξακολουθούν να παραμένουν ατελείς, χαρακτηριζόμενες από μιαν μειονεξία που καθοσιώνει τον ρόλο του χωροφύλακα – προστάτη (με όλες τις σημασίες της λέξης). Η χρονική στιγμή κάθε άλλο παρά συγχωρεί την πραγμάτωση των ελπίδων των ασυγκράτητων οραματιστών του τέλειου κόσμου.

Πως θα έπρεπε λοιπόν να αντιμετωπίσουμε την αναγκαιότητα του χωροφύλακα που επιβάλλει η κατασταλτική σκοπιμότητα της μεταβατικής περιόδου που διανύουμε ;


Καταφεύγοντας στα φώτα της τευτονικής εθνοκοινωνικής ετυμολογίας κι εντοπίζοντας τον όρο Reich, ανακαλύπτουμε και το κλειδί του αινίγματος.

Η λέξη Reich1 (das) εντάσσεται στις ουσιωδέστερες της Γερμανικής γλώσσας, προερχόμενη από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα Ρεκ που σημαίνει το από το Βασιλιά - Ηγέτη προερχόμενο, αποδίδοντας την από την Δύναμη εκπηγάζουσα Τάξη σε συνδυασμό με την Ισχύ της Νομιμότητας. Στα ελληνικά η λέξη αποδίδεται με εκείνη της «Πολιτείας» στην οποία περιέχεται η εν δυνάμει Τάξη, περιβαλλόμενη από την Ισχύ της Νομιμότητας.

Το Reich σχετίζεται με το Recht (das) που σημαίνει «Δίκαιο» και με την GeRechtigkeit (die) η οποία σημαίνει «Λόγος», ειδικώτερα, τον Λόγο του Ηγέτη, που διαθέτει κύρος Δικαίου κατά την διαμόρφωση, της περί Τιμής, Ήθους, Αγώνα και Εργασίας, αντίληψης της Κοινότητας της οποίας ηγείται. Το Reich είναι συγγενές με το Reichtum (der) που σημαίνει την αφθονία υλικών αγαθών, απαραίτητο συμπλήρωμα της ευημερίας της Κοινότητας.

Εδώ ακριβώς συνυπάρχουν και οι άλλες λειτουργίες πολιτιστικής, πολιτικής και οικονομικής εξέλιξης που μετατρέπουν την ιδέα σε ολοκλήρωμα κοινωνικής πράξης.

Πέρα αυτών επισημαίνουμε τον όρο Reichraum (der) που προσδιορίζει τον γεωγραφικό «Χώρο» (Raum, der) μέσα στον οποίο ισχύει το Δίκαιο του Λαού, την φυσική κοιτίδα όπου αναπτύσσονται από κοινού τα συνθέτοντα μέρη της Κοινότητας.

Ως επίθετο reich σημαίνει τον «πλούσιο» (εύφορο – άφθονο). Ας σημειωθεί ότι και στην Αραβική γλώσσα2 εμφανίζονται ανάλογες αντιστοιχίες προς την ινδοευρωπαϊκή ρίζα με επίκεντρο το δέκατο γράμμα του αραβικού αλφαβήτου Ρα (ραά = εποπτεύω) και με λέξεις όπως ρασίν (=κεφαλή, ήρωας), ραί (=φωτεινός, επιβλητικός) ραζούν (=αξιόπιστος), ρατζίλ (=ανδρικός), ραμίν (=ορμή), ρατάμπ (=διατάσσω), ράα (=πληθαίνω), έννοιες που συνδέονται με τον Ηγέτη, την Ηγεσία, τον Αγώνα, το Δίκαιο, την Δύναμη, την Αρρενωπότητα και την Αυτάρκεια.

Τέλος, πριν ολοκληρώσουμε τούτη την γλωσσική αναδρομή στο ετυμολογικό «κλειδί» του ζητουμένου, ας μην ξεχνάμε ότι, αν και στην Γερμανική γλώσσα υπάρχει η λέξη Staat (der) που αντιστοιχεί εννοιολογικά στο λατινικό Status, ο Αδόλφος Χίτλερ επέλεξε τον όρο Reich για να χαρακτηρίσει - ονομάσει την 3η Γερμανική Εθνοκοινωνική Πολιτεία, ενώ προτίμησε να χρησιμοποιήσει τον όρο Staat (Geheime Staatspolizei) ως συνθετικό της (Μυστικής Κρατικής) Αστυνομίας σκιτσάροντας την κατασταλτική της σιλουέτα.


Ποιο είναι λοιπόν το ζητούμενο ;


Μια ουτοπική προσδοκία λύτρωσης απ’ τον χωροφύλακα με την ταυτόχρονη παράδοση της Κοινότητας στην σκλαβιά της αναρχίας, ή, μια ρεαλιστική προσέγγιση στην εξύψωση της συνειδητότητας του Πολίτη μέσω μιας θαρραλέας, κλιμακούμενης, αναπροσαρμογής των δομών της πολιτικής εξουσίας με στόχο την επίρρωση του ατομικού συνειδότος και, κατ’ επέκταση, την απελευθέρωση του Πολίτη απ’ τον βραχνά του κατασταλτικού μηχανισμού ;

Όπως και να το κάνουμε έχει ωριμάσει όσο ποτέ ο χρόνος για να πούμε, κ ά τ ω η επαναληπτικότητα της ανεικονικής τραγουδοκρατίας που μας θέλει να χτυπάμε παθητικά και ανεγκέφαλα το πόδι κρατώντας, τάχα, τον … ρυθμό σ’ ένα άκουσμα που δεν έχει καμιά σχέση με εμάς !


Καθορίσαμε ήδη το τι ζητάμε: διαδικασίες ανάπτυξης και ενδυνάμωσης της συνειδητότητας του ατόμου προς διαμόρφωση Πολιτών με κοινωνική υπευθυνότητα και μετά την δημιουργία του Κοινωνανθρώπου, είδους που σπανίζει δραματικά σήμερα, ζητάμε την μετακίνηση, των νυχτοφυλάκων της εξουσίας σε παραγωγικότερες απασχολήσεις. Το πώς είναι απλούστερο απ’ ότι, εκ πρώτης όψης νομίζει κανείς.

Κάποιοι ομίλησαν για την υπαγωγή της φαντασίας στην εξουσία, εμείς στοχεύουμε στην αναγωγή της εξουσίας στην φαντασία, γνωρίζοντας πως η ανθρώπινη θέληση είναι η υπέρτατη εκείνη ενέργεια που μπορεί να κινητοποιήσει τις ισχυρότερες κι ευεργετικότερες φυσικές δυνάμεις. Και για αυτή την αναγωγή είναι προϋπόθεση η ενεργοποίηση της ανθρώπινης θέλησης.


Πρώτο βήμα η, με κάθε πρόσφορο μέσο, κατασύντριψη των εντεταλμένων υδροδιανομέων κοινωνικής χαύνωσης που εκπροσωπούν οι γνωστοί «εθνάρχες» των πολυώνυμων κομματικών συνεταιρισμών στο αφορολόγητο λειψανεμπόριο της ανθρώπινης ευτυχίας.


Κατασύντριψη κατά προτεραιότητα, όλων εκείνων των παραμέτρων που γεννούν τον πολιτικαντισμό, χωρίς αυτό να αποκλείει ή να παραμερίζει την αναπαλλοτρίωτη ευθύνη των φυσικών φορέων του. Και σε αυτή την προσπάθεια η ειρήνη δεν είναι ο καλύτερος σύμμαχος. Όσοι μπορούν να σκεφτούν κατανόησαν πως τα ανθρώπινα πεπρωμένα δεν κινδυνεύουν απ’ το πυρηνικό αλλά απ’ το ειρηνικό ολοκαύτωμα !


Άλλωστε ποτέ δεν κρεμάνε σαν σκυλί εκείνον που πολεμάει σαν λιοντάρι. Πρώτος στόχος: το γκρέμισμα του κράτους αδίκου!


Κι όταν τμηθεί αμετάκλητα ο μονοπωλιακός ιμάντας διακίνησης της μονοειδούς πολιτικαντίστικης αναγκαιότητας, τότε, διευρύνονται οι υπό συζήτηση προοπτικές.

Και δεν θα πρέπει να στοχεύουμε σε μιαν αναστάτωση, αλλά στην ίδια την ανατροπή, ίσως, γιατί είναι πρακτικότερο να χύσουμε στον νεροχύτη τα υπολείμματα του φλυτζανιού μας με απλή ανατροπή παρά με φυγοκεντρισμό ο οποίος μας αποστερεί το πλεονέκτημα να παραμένουμε στην απυρόβλητο ζώνη.

Όπως διαμορφώθηκαν, οι καταστάσεις, μονάχα μέσ’ απ’ τις κάννες μπορεί να επιτευχθεί μια εκροή συναισθηματικότερου λόγου ε κ ε ι όπου ο έρωτας τίθεται υπό διωγμό, η αντιβία στην κρατική βία αποτελεί πλέον καθήκον του Πολίτη.

Η χαριστική βολή στο διεφθαρμένο κράτος βιγλάτορα της σιωνιστικής εμπορευματοκρατίας συνιστά την υλοποίηση της επαναστατικής μας εκπυρσοκρότησης.


Κι αν η Πίστη είναι η αξιωματική υπέρβαση των αισθήσεων κατά την υποδοχή μιας, υποκειμενικής ή μη, αλήθειας, εγώ θα πιστεύω πάντα στην Επανάσταση ως προϋπόθεση δημιουργίας μιας Πολιτείας Δικαίου !


1. Βλ.: TASCHENBROCKHAUS ZUM ZEITGESCHEHEN, εκδ. BROCKHAUS – Leipzeig 1942, σ. 284

2. Βλ .: Ομάρ Παξινού ΒΑΣΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΑΡΑΒΟΕΛΛΗΝΙΚΟ, εκδ ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ – Αθήνα χ.χ. σ. 51, 52 και 54.