Η έννοια της σύγκρουσης στο πεδίο της rock κουλτούρας
Είναι αναμφίβολο ότι η έλευση της μεταμοντέρνας
παγκοσμιοποίησης, της οποίας η χρονική αφετηρία τοποθετείται συμβατικά στο
πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990, σηματοδότησε αρκετές αλλαγές στα κοινωνικά
δρώμενα του δυτικού κόσμου. Μια από αυτές τις αλλαγές ήταν και η χαλάρωση της
έντονης σχέσης που υπήρχε παλαιότερα ανάμεσα στις νεότερες γενιές και τα
μουσικά κινήματα. Η συγκεκριμένη αλλαγή συνδέεται ασφαλώς και με την
αποδυνάμωση της κοινωνικής δυναμικής του ακροατηρίου της rock σκηνής, που
άρχισε να παρατηρείται στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και συνεχίζεται μέχρι τις
ημέρες μας.
Κατά το παρελθόν στο «βασίλειο της rock» πολλοί νέοι
έβρισκαν τον δρόμο προς την υιοθέτηση τρόπων ζωής που υπερέβαιναν τις αστικές
νόρμες. Δυστυχώς σήμερα κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Στο ασφυκτικά συστημικό
περιβάλλον της μεταμοντέρνας νεωτερικότητας είναι λίγοι αυτοί που δοκιμάζουν να
θραύσουν το κέλυφος του αστικοφιλελεύθερου μουσικού mainstream κι ακόμη
λιγότεροι εκείνοι που καταφέρνουν να διατηρούν ζωντανά στην καθημερινότητά τους
ορισμένα από τα στοιχεία του παλαιότερου rock τρόπου ζωής.
Οι περισσότεροι απ’ όσους είχαν την τύχη να προλάβουν την
εποχή που το rock αποτελούσε πραγματικό κίνημα, θα θυμούνται ότι ένα από τα
πεδία του κοινωνικού γίγνεσθαι στο οποίο οι rockers άφησαν ανεξίτηλα ίχνη ήταν
εκείνο των πεζοδρομιακών συγκρούσεων. Κάποιοι θεωρούν ότι αυτό αποτέλεσε το
αρνητικότερο δεδομένο της ιστορίας του rock κινήματος. Ορισμένοι εξ αυτών
προσπαθούν ενίοτε, χρησιμοποιώντας μεθοδολογικές ακροβασίες νέο-αριστερών
ιδεολογικών αποχρώσεων, ακόμη και να αποκόψουν την συγκρουσιακή συμπεριφορά από
την περιγραφή του πεδίου της rock.
Προσωπικά, πάντως, είμαι από εκείνους που δεν δέχονται την
διανοητική συσκότιση αληθειών που βιώσαμε ως εκφραστές ενός τόσο αυθεντικού και
ανυπόκριτου κινήματος. Εκτιμώ, λοιπόν, ότι ορισμένες ομαδώσεις που υιοθέτησαν
βίαιες συμπεριφορές σαφώς και συνδέθηκαν ποικιλοτρόπως με το πεδίο της rock.
Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι τούτη η παραδοχή μπορεί να έχει μόνο αρνητική
ανάγνωση. Ασφαλώς οφείλω να αποδεχτώ πως η βία είχε ως αρνητική συνέπεια τα
θύματά της. Από την άλλη, όμως, αναγνωρίζω ότι αποτέλεσε προϋπόθεση μιας
κοινότητας που περιφρουρούσε τις αξίες της με θέρμη και αγωνιζόταν να
διατηρήσει αναλλοίωτη την ιδιαιτερότητα της ταυτότητά της. Αν ανατρέξουμε στο
παρελθόν θα διαπιστώσουμε ότι από την εποχή που η παρουσία των rockers
σταμάτησε να καταγράφεται ως έντονη στο πεδίο των κοινωνικών συγκρούσεων, το
rock έπαψε να αποτελεί κίνημα.
Επιπλέον δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι η βία
υπήρξε αμφίδρομη. Δηλαδή, δεν ήταν μόνο κάποιοι rockers που υιοθέτησαν την
συγκρουσιακή συμπεριφορά. Ήταν και οι κομφορμιστές του αστικού status, οι
κρατικοί μηχανισμοί αλλά και οι παρακρατικοί κύκλοι, που ενίοτε στρέφονταν με
πρακτικές βίας κατά των εκφραστών του rock κινήματος. Και, μάλιστα, σε αυτές
τις περιπτώσεις δεν είχαμε να κάνουμε με την αυθόρμητη βία των ροκάδων, η οποία
προέκυπτε ως συνέπεια ενός αχαλίνωτου ενθουσιασμού. Αντιθέτως επρόκειτο για
μεθοδικά οργανωμένη και σχεδιασμένη βία.
Στην συνέχεια του παρόντος άρθρου θέλω να σταθώ σε ένα
ιστορικό συμβάν, που όσο περνά ο καιρός τείνω να πιστέψω ότι αποτελεί χαρακτηριστικό
παράδειγμα της δεύτερης κατηγορίας. Επιλέγω, δηλαδή, να εστιάζω σε αυτό το
περιστατικό γιατί η βία που περιελάμβανε πρώτον είχε την οσμή «οργανωμένου
σχεδιασμού» και δεύτερον αφορούσε ένα ρεύμα του rock κινήματος. Συγκεκριμένα,
αναφέρομαι στα γεγονότα του λεγόμενου βρετανικού «hot summer» του 1981.
Μολονότι η Γηραιά Αλβιόνα δεν φημίζεται για τα «καυτά
καλοκαίρια» της οι δημοσιογράφοι προσέδωσαν σε εκείνο του 1981 αυτό τον
χαρακτηρισμό, λόγω των δεκαπενθήμερων επεισοδίων που συγκλόνισαν την Αγγλία,
έπειτα από μια Oi! συναυλία. Η συναυλία ξεκίνησε την Παρασκευή 3 Ιουλίου του
’81 -στην pub Hambrough Tavern, η οποία βρισκόταν στο Southall του δυτικού
Λονδίνου- και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ …
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...
Ναι και τώρα όλοι οι σκιναδες της βρετανιας ψηφίσαν μαζικά τον Νάιτζελ Φάρατζ μέγα επαναστάτη εθνικιστής που έφυγε από τον συντηρητικό κόμμα μόλις έχασε την προεδρία η θατσερ αμ ότι οι σκιναδες στηρίζουν την σιωνιστική EDL του tommy robison τελικά ανεβάζεις ότι σχόλιο σε συμφέρει από τη έχω καταλάβει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνέχεια έχεις να πεις κάτι αρνητικό. Έχεις λάβει απάντηση δημοσίως σε πολλές άλλες αναρτήσεις. Κάνε την αυτοκριτική σου πριν ξεσπάσεις στα σχόλια.
Διαγραφήχαχαχαχαχα γελοιοποίησε απλούστατα
ΔιαγραφήΓνωρίζω που λέτε ρε αλάνια μια πιτσιρίκα, ρενέσα και πολύ αλάνι. Διχτυωτά καλσόν, σκισμένα τζην, αρβυλάκια Μάρτινς και σου πα, μου πες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆκουγε, να ούμε, το πρόσωπο απ' όλα τα αρρωστιάρικα. "Σιδερένιους μαϊντανούς, ντελιβεράς from evil, μοτοκεφαλές, Ίαν Στιούαρτ" και δε συμμαζεύεται. Έμπαινε στο τετράροδο θηρίο, έχωνε το στικάκι στη διαπασών και μου τρύπαγε τα μηλήγγια, να ούμε!
Ώσπου μια μέρα μου λέει: "μωρό μου, each dawn i die, Manowar".
Και της απαντάω: "Άκου μωρή και τους Έλληνες συναγωνιστές".
Και, στο καπάκι, της βάζω τον Βασίλα τον Καρρά, "Κάθε Ξημέρωμα Πεθαίνω".
https://www.youtube.com/watch?v=d8HcNwQQbRs
Τέζα η μπέμπα, σας λέω.
Πείτε στον πρώτο σχολιαστή ότι υπάρχει ακόμη το Εθνικό Μέτωπο και αντισιωνιστικές βρετανικές παραδοσιακές εθνικιστικές οργανώσεις με αρκετούς σκινς και μεταλλάδες ανάμεσα στα μέλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=i211UruX9ag
Επίσης, πριν μερικά χρόνια είχε κάνει την εμφάνισή της στο Ηνωμένο Βασίλειο και η ελπιδοφόρα, αμιγώς εθνικιστική οργάνωση "National Action" που είχε έντονα νεανικό και επαναστατικό χαρακτήρα αλλά δυστυχώς δεν μακροημέρευσε.
ΔιαγραφήIAN STUART DONALDSON R.I.P.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑιδώς πια κύριοι! Υμείς είσθε η ντροπή του ελληνικού εθνικισμού. Είπαμε να ήμεθα επαναστάται, όχι προλετάριοι και κρυφομπολσεβίκοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολαμβάναμε και ημείς, ως ευσταλείς αλκιμοι, τη νεανική μουσικήν των Πασχάλη Αρβανιτίδη, Τζον Τικη και
Λάκη Τζορντανελι. Αλλά δεν παρασυρθηκαμεν από τας σειρήνας της μαλλιαδοσυνης και του τεντιμποισμου. Ούτε αναγνωρίσαμε ως συναγωνιστας τους σατανιστας της βαρυμεταλλικής μουσικής ηχορυπανσεως και τους βάναυσους (νεοελληνιστι χειρώνακτας) με τας δερματικάς κεφαλάς (αγγλιστί skinheads).
Θα σας αφιερώσω, πάραυτα, ένα γνωστό εθνικοπατριωτικό άσμα, σε δικούς μου ιστορικά διδακτικούς και φιλολογικά καλλιεπείς στίχους, και σε μουσική διασκευή της συναγωνιστριας Ευγενίας Μανωλίδου.
"Σαν τον Ιβάν τον τρομερό
και σαν το Μέγα Αλέξανδρο
σε κυνηγώ
και σε πολιορκώ!
Παραδώσου λοιπόν,
άνευ όρων φασίστα
γίνε αν θέλεις
κυπιτης, δεξιός ή ΕΣΑτζης..
Του σοσιαλισμού,
τα οράματα σβήστα
και θα γίνω για σένα
φιλικός ως ΜΑΤατζης!"
Πάντος μας χρίζεις άφθονο γέλιο με τα γραφόμενα σου, σε μας τους Εθικοσοσαιλιστες για τον χώρο που αντιπροσωπεύεις την ακροδεξιά δηλαδή
ΔιαγραφήΒρε παλιόγρια, εσύ πρέπει να πάρεις το Συμιγδαλά και το Χατζηγώγο για να φτιάξεις το συγκρότημα "Τρίο Στούτζες". Αντί να λέτε βλακείες στην τηλεόραση, να το γυρίσετε στην τέχνη. Θα προσφέρετε γέλιο μετά μουσικής. Μπορεί να σας δεχτούν να παίξετε και στο πάρτι της αμερικανικής πρεσβείας
ΔιαγραφήΗ Χαμάς , που εσείς υποστηρίζετε εναντίον του Ισραήλ, είπε ότι είναι μεγάλη μέρα για τους μουσουλμάνους η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Τώρα γιατί υποστηρίζετε αυτούς τους ξεδιάντροπα ανθέλληνες , φιλότουρκους, και οπαδούς του Ερτογκάν είναι κάτι που το ξέρετε μόνο εσείς του "Μαύρου Κρίνου". Τι καλό μας έκανε η φιλία και η υποστήριξη στους Παλαιστινίους τόσα χρόνια ; Αλήθεια για το θέμα της Αγίας Σοφίας θα πείτε κάτι ή για σας ο ελληνισμός "τελείωσε" το 146 π.Χ. (όπως γράφουν διάφοροι της λεγόμενης "πατρώας θρησκείας);
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ένα θέμα που έχει να κάνει με την Αγγλική ροκ σκηνή εσυ γράφεις για την Χαμάς; Έχεις δει εσυ κάποιο άρθρο υπέρ της Χαμάς τα τελευταία χρόνια; Είναι γνωστό ότι ένα κομμάτι της οργάνωσης έχει επαφές με τον Ερντογάν. Πόσο πιο ξεκάθαρο;
ΔιαγραφήΌλοι οι μουσουλμάνοι είναι εχθροί μας,δεν θα ξεχάσουμε ποτέ όταν οι Τούρκοι έταζαν Γη στους Κούρδους για να χτίσουν το κουρδικό έθνος τους και χωρίς κανένα δισταγμό κατέσφαξαν τους Έλληνες, Τούρκοι και Κούρδοι βασάνιζαν και σκότωναν Έλληνες, άντρες γυναίκες παιδιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στο τέλος τους έδωσαν οι Τούρκοι τα τέτοια τους και για αυτό αυτή η κόντρα σήμερα και σήμερα βγαίνουν και λένε ότι βιώνουν διωγμό, μιλάνε για φασισμό που βιώνουν και θέλουν να τους στηρίξουμε κιόλας
Ποιους; Αυτούς που κατέσφαξαν τον λαό μας.... αυτούς που άμα τους ξανά τάξουν πάλι Γη οι Τούρκοι δεν το έχουν σε τίποτα να ξανά κάνουν τα ίδια....
Όλοι οι μουσουλμάνοι τα ίδια σκατα είναι....
Όταν έχουμε διαδοχικά κυβερνητικά σχήματα, από την περίοδο των κυβερνήσεων Σαμαρά μέχρι σήμερα, που είναι εντελώς φιλοϊσραηλινά, κι όταν κυβερνά την χώρα ο απόγονος του πρώτου πρωθυπουργού που αναγνώρισε την κρατική υπόσταση του Ισραήλ το 1991, πηγαίνοντας κόντρα στην μέχρι τότε επίσημη εθνική πολιτική, εσύ περιμένεις ότι οι Παλαιστίνιοι θα συνεχίσουν να είναι μαζί μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχετε δει πως αντιμετωπίζονται οι Παλαιστίνιοι που βρίσκονται στην Ελλάδα από τις αρχές του κράτους; Τους αναγνωρίζουν οι ελλαδίτες δημόσιοι υπάλληλοι ότι είναι πολίτες ανεξάρτητης αρχής;
Ο Ερντογάν υπερασπίζεται τα τουρκικά συμφέροντα. Εμείς έχουμε το θάρρος να απλώσουμε το γεωπολιτικό μας εύρος προς ανατολάς, εκεί που υπάρχουν φιλελληνικά πατήματα, ή μας το απαγορεύουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ; Μάλλον κάτι τέτοιο ισχύει.
Εφόσον ρωτάτε τι μας ωφέλησε η συμμαχία με τους Παλαιστίνιους, εγώ θα απαντήσω πρώτον ότι δεν βλέπω να έχουμε ως χώρα καμιά τέτοια συμμαχία και δεύτερον θα διερωτηθώ σε τι μας έχει ωφελήσει η πρόσδεσή μας στο άρμα του Ισραήλ. Τις συνέπειες αυτής της γεωπολιτικής επιλογής τις έχει αναλύσει κανείς, τόσο για το ελληνικό κράτος όσο και για την Κύπρο;
Λέτε ότι όλοι οι μουσουλμάνοι είναι εχθροί μας. Λάθος! Όλοι οι μουσουλμάνοι είναι εχθροί των δεξιών πρακτορίσκων που θέλουν να μοχλεύσουν τον εθνικιστικό χώρο.
Και για να τελειώνουν τα σαλιαρίσματα, οι Έλληνες εθνικιστές βασίζονται σε συγκεκριμένες και απαράλλακτες αρχές. Δεν είναι αθύρματα ούτε καιροσκόποι για να ξεπουλήσουν αρχές και να πιαστούν κορόιδα από καπιταλιστικές πατσαβούρες.