ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Με τους «μουσικούς δαίμονες» της αντιδημοκρατικής σκέψης ή με τους «εξουσιαστικούς αγγέλους» της αστικής δημοκρατίας: NSBM, γιατί κάποιοι ενοχλούνται από την «αιρετική» μουσική του «χώρου»;

 



του Baldur

Η μουσική στα επαναστατικά κινήματα αποτελεί κύριο μοχλό διαμόρφωσης της πολιτικής συνείδησης και της καθημερινής ετοιμότητας για την προσωπική αντίσταση στα σχέδια του καθεστώτος και της διαχρονικής εξουσίας. Χτυπώντας την μουσική σκηνή, χτυπάνε οι εχθροί μας ένα από τα όπλα διάδοσης των ιδεών μας και ρίχνουν άοπλο ένα κίνημα στην αιματηρή αρένα της καθημερινής διαμάχης. 

Η αστική άκρα δεξιά στην Ελλάδα ως πιστός υπηρέτης του κεφαλαίου και των ΗΠΑ προώθησε τον «ελληνοχριστιανισμό» της Ιεράς Συνόδου και την θρησκοληψία, πολέμησε λυσσαλέα κάθε εθνικοεπαναστατική προοπτική και τάση, διαμόρφωσε μια πολιτική πραγματικότητα που σε ιδεολογικό επίπεδο ήταν μια «σούπα» γραφικών της χούντας και του αντικομμουνισμού με κάποιες προσεκτικές μικρές δόσεις «φιλοναζισμού». 

Έτσι λοιπόν δεν είναι τυχαίο ότι οι γραφικοί ακροδεξιοί σπεύδουν να διαμαρτυρηθούν για τις συναυλίες του «σκληρού ήχου» και παράλληλα διαφημίζουν πρόσωπα και μουσικές που απέχουν από την ηθική και αισθητική της σποράς των «ηττημένων του 1945». Το να παραμένεις «Φασίστας» σε έναν κόσμο δημοκρατικό είναι η ύψιστη πρόκληση, για  αυτό λοιπόν όχι μόνο δεν οφείλουμε να απολογηθούμε για την δική μας μουσική αλλά οφείλουμε να υπερασπιστούμε με φανατισμό τις μπάντες και τους στίχους.

Μέσα στον δαιδαλώδη κόσμο της πληροφορίας είναι δύσκολο έως αδύνατο να συλλέξει κάποιος την αλήθεια σχετικά με τις ιδεολογικές τάσεις και τα μουσικά ρεύματα. Αναλογιζόμενος την σημερινή κατάσταση όπου στο μουσικό στερέωμα κυριαρχεί η παρακμή και η προώθηση του νεοφιλελεύθερου τρόπου ζωής απορώ πραγματικά αν έχει νόημα να προβάλλουμε εναλλακτικές προτάσεις.  Τελικά η απάντηση έρχεται και πάλι από την εθνικιστική νεολαία η οποία δείχνει να ενδιαφέρεται για μια διαφορετική πρόταση ζωής και «διασκέδασης». 

Δεν έχει νόημα να διαβαστούν τα γραφόμενα μου αν πρώτα αγαπητέ αναγνώστη και συναγωνιστή δεν μελετήσεις τα άρθρα στον σύνδεσμο εδώ τα οποία σε εισάγουν στον διαφορετικό κόσμο της εθνικοεπαναστατικής μουσικής που ονομάζεται NSBM

Πέρα από αυτή την πηγή μπορείς να αντλήσεις πληροφορίες εδώ για την υπόλοιπη σκηνή. 

Αναπολώντας τις εποχές όπου εκατοντάδες συναγωνιστές διακινούσαν μουσικό υλικό και στήριζαν τις εθνικιστικές μπάντες δείχνει οδυνηρό το γεγονός ότι η άκρα δεξιά των σαλονιών και των αστών κατάφερε να σύρει τον «χώρο» σε πολιτικές και μουσικές επιλογές που πραγματικά ντροπιάζουν την πολιτική κληρονομιά μας. 

Βασικό σκεπτικό στον συλλογισμό μου είναι ότι τα τελευταία πολλά χρόνια η κάθε κίνηση των προβεβλημένων «ταγών» του «πατριωτικού χώρου» υπήρξε αποτέλεσμα διεργασιών των μυστικών υπηρεσιών και του ευρύτερου παρακράτους το οποίο ήθελε να τελειώσει μια και καλή με τον Συμβολισμό και τις παρακαταθήκες των εθνικιστών. 

Συνεργάστηκαν με αυτές τις δυνάμεις τα πρόσωπα τα οποία σήμερα παίζουν κομβικό ρόλο αλλά και άλλα άγνωστα που προετοιμάζονται στα παρασκήνια με τις ευλογίες πολυεθνικών εταιρειών και σιωνιστικών κέντρων εξουσίας, τα οποία και χρηματοδοτούν τις σπουδές τους στο εξωτερικό, προσφέρουν θέσεις σε πρόσωπα που σύντομα θα βαφτιστούν ως οι νέοι «σωτήρες» αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Ας ξεκινήσω λοιπόν να εκθέτω μια άποψη σχετικά με την μουσική σκηνή και τις λυσσαλέες προσπάθειες κάποιων να μειώσουν την δυναμική κάθε κίνησης που προωθεί κάτι το διαφορετικό απέναντι στην σαπίλα της «εθνικοφροσύνης» που τράφηκε με το σχέδιο Μάρσαλ και ερεθίστηκε μέχρι οργασμού με την μυρωδιά των Αμερικανοσιωνιστικών ναπάλμ.

Η ταχύτατη εκλογική κομματική και οργανωτική κατάρρευση της «Χρυσής Αυγής» επέφερε όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε, παράλληλα πλήγματα στην έκδοση και κυκλοφορία των εθνικιστικών εντύπων, στην εξαφάνιση κινηματικών δομών με θετικό πρόσημο καθώς και στον περιορισμό της δυναμικής του εθνικιστικού λόγου στα λαϊκά στρώματα. 

Μια ακόμη όμως απώλεια πριν την δημοσκοπική κορύφωση του κόμματος του Νίκου Μιχαλολιάκου ήταν η απώλεια του οργανωτικού παλμού της ροκ εθνικιστικής/εθνικοσοσιαλιστικής μουσικής προκαλώντας ερωτηματικά για τις τακτικές και επιλογές προσώπων που είχαν άμεση σχέση με τους κομματικούς μηχανισμούς. 

Το αντίδωρο στην κομματική εκπροσώπηση - σε μια συμφωνία κάτω από το τραπέζι - ήταν η εξαφάνιση κάθε υγιούς επαναστατικού στοιχείου πριν ακόμη οι βουλευτές του Μιχαλολιάκου αρχίζουν να ζεσταίνουν τα βελούδινα έδρανα της σάπιας κοινοβουλετικής εθνικής εκπροσώπησης. Λες και κάποιοι βάλθηκαν να προετοιμάσουν το δυσοίωνο μέλλον χωρίς να υπάρχουν παράλληλα τα «αγκάθια» όπως αυτό της επαναστατικής μουσικής σκηνής που εκείνη την εποχή προσέλκυε σε σημαντικούς αριθμούς αντικαθεστωτικά στοιχεία της νεολαίας, η άμεση παύση των διαδικτυακών forums που προωθούσαν τον διάλογο, η αδιαφορία για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων που ενοχλούσαν την εξουσία αλλά και η ξαφνική αναστολή ιδεολογικών εκδόσεων που μέχρι τότε προωθούσαν μια αντικαθεστωτική σκέψη. 

Όσο η δημοκρατία σοκαρισμένη - τάχα - ανεχόταν με δυσκολία την παρουσία των «νεοναζί» ... στην πραγματικότητα δεν είχε να φοβηθεί τίποτα αφού είχε φροντίσει στο παρελθόν να προωθήσει δικούς της ανθρώπους σε κρίσιμα πόστα οι οποίοι απέκοψαν τον ομφάλιο λώρο με την radical σκέψη και προέβαλαν προς τα έξω μια εικόνα που θύμιζε κατηχητικό του Ιερώνυμου παρά μαχόμενο τμήμα εθνικιστικού κόμματος. 

Για παράδειγμα μέχρι τότε οι συναυλίες είτε κομματικές είτε εξωκοινοβουλευτικές - δηλαδή στα πλαίσια της αυτονομίας - διεξάγονταν κανονικά με αιχμή του δόρατος το γνωστό Oi! το NS Punk και το Hatecore αλλά και το NSBM κρατώντας ίσως ένα κερί στο σκότος του συστημικού ήχου. Ακολούθησε σε μικρό χρονικό διάστημα μια καταιγιστική και ταχύτατη κάθοδος στα όρια της κρίσης. 

Αυτή την κατάσταση σίγουρα δεν μπορεί να την χρεωθεί για να είμαστε δίκαιοι ο Νίκος Μιχαλολιάκος ο οποίος για κάποιον δικό του λόγο μέσα στο Vertigo της πολιτικής του σκέψης διαχρονικά στήριζε τις εθνικιστικές ροκ συναυλίες και στο τέλος απολάμβανε το χειροκρότημα εκατοντάδων «φασιστών» που χαιρετούσαν με τεταμένη την δεξιά.

Σε αντίθεση με τον «δελφίνο» Ηλία Κασιδιάρη ο οποίος επί χρόνια και εντελώς παρασκηνιακά προσπαθούσε να συμπαρασύρει το κομματικό εθνικιστικό κοινό σε πιο mainstream δρώμενα όπου κυριαρχούσαν για παράδειγμα τα τηλεοπτικά του ξεσπάσματα - που θύμιζαν αν μη τι άλλο τις εκπομπές της «Ζούγκλας» - η πλήρης απουσία πολιτικού λόγου κατά του Ισραηλινού επεκτατισμού γεγονός καθόλου τυχαίο, η επαναλαμβανόμενη στείρα συνθηματολογία του που μαγνητίζει τους πολιτικούς νάνους και που δεν έχει καμιά ουσία και πρόοδο παρά την προβολή του, η κουραστική επανάληψη εκ μέρους του της αναζήτησης συνεχών εκλογικών διαδικασιών και συστημικών προσώπων που τελικά έκαναν κακό σε έναν κόσμο της λαϊκής γειτονιάς που διψούσε για ιδέες και δράση στον δρόμο. 

Ο αοιδός Νότης και λοιποί «καλλιτέχνες» ανάλογης προέλευσης και αισθητικής βρήκαν τελικά τον χρόνο και τον χώρο εξαιτίας τέτοιων προσώπων και μόλυναν τις εθνικιστικές ιδέες που καμιά σχέση δεν έχουν με «λαϊκές» πίστες και γαρύφαλλα από τα νεκροταφεία καθώς και ανάλογες «πολιτιστικές εκδηλώσεις» για να θυμηθούμε και τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο. 

Σήμερα η εθνικοεπαναστατική σκηνή μετά από μια βαθιά κρίση δείχνει σημάδια ανάκαμψης με νέες κυκλοφορίες και συνθέσεις και υιοθετεί ακόμη πιο επαναστατικές θέσεις απέναντι στην λαίλαπα των ναρκωτράγουδων και της γυφτοειδούς παρακμής που εκφράζεται στα σκυλάδικα και τα μαζικοποιημένα «λαικά» τραγούδια που καμιά σχέση δεν έχουν με την φυλετική ψυχή του λαού μας. 

Είναι στο χέρι μας αν θα μπορέσουμε να κάνουμε να επανακάμψει η δική μας μουσική εις βάρος των δύσκολων συνθηκών και των πιθανοτήτων. Βασικό όμως στοιχείο της επανατοποθέτησης απέναντι στην σήψη της αστικής ακροδεξιάς που μολύνει ψυχές και συνειδήσεις είναι το παρακλάδι του Black Metal που ονομάζεται NSBM και το οποίο τα τελευταία χρόνια συσπειρώνει όλο και περισσότερους νεολαίους σε ένα «μουσικό χαράκωμα» που δείχνει περιθωριακό αλλά εμπεριέχει δυναμικά φιλοσοφικά στοιχεία στον στίχο και αντικαθεστωτική διάθεση στην εμφάνιση και την αισθητική. 

Και αν κάποιοι άσχετοι με την μουσική και την προπαγάνδα και με έπαρση συνεχίζουν να υιοθετούν τις κατηγορίες παρενδυτικών φαντασμάτων του διαδικτύου αλλά και του καθεστώτος για δήθεν όπως λένε «παρακμιακή μουσική που καμιά σχέση δεν έχει με την Ελλάδα» να τους θυμίσουμε την εμφανή «αγωνία» του Αντώνη Λιάκου στην παρουσίαση του βιβλίου της κυρίας Άννας Καρακατσούλη για τις ιδεολογικές εκδόσεις των εθνικιστών.  

Εκεί όπου ο εν λόγω «πρωτομάστορας» του νεομαρξισμού και του πανεπιστημιακού καθεστωτικού εθνομηδενισμού έκρουσε δημοσίως τον «κώδωνα του κινδύνου» και κάλεσε το αντιφασιστικό του κοινό να προσέξει την κοινωνική δυναμική της εν λόγω «αιρετικής» μουσικής σκηνής μιλώντας ξεκάθαρα για τον ΚΙΝΔΥΝΟ από την άνοδο του NSBM που αποτελεί για την δημοκρατία εκείνο το μουσικό όργανο σκέψης που προωθεί τον «φασισμό». 

Δεν παρέλειψε βέβαια να τονίσει την άμεση ανάγκη να γραφτεί και ένα βιβλίο για το σύνολο της εθνικιστικής μουσικής κλείνοντας το μάτι σε ποιους άραγε … για την άμεση αρχειοθέτηση καταγραφή και ανάλυση των μουσικών κύκλων των εθνικιστών και των εθνικοσοσιαλιστών. 

Για να επανέλθουμε όμως στα θετικά τα τελευταία χρόνια νέες μπάντες εμφανίζονται στην «Μαύρη Μουσική» εκατοντάδες πιτσιρικάδες ανάμεσα τους και γόνοι λευκών μεταναστευτικών κοινοτήτων ανακαλύπτουν μια άλλη διάσταση της ιδεολογίας απορρίπτοντας άμεσα την παρακμή του νεωτερισμού και τις επιλογές ενός καθεστώτος που προωθεί την παράκρουση της αγοράς, την κόκα και τον εκφυλισμό στην νεολαία μέσα από το σύνολο των ΜΜΕ. 

Και ενώ κάποιοι εντελώς επιφανειακά αντιλαμβάνονται το εν λόγω είδος του NSBM ως μια «σατανιστική» έκφραση κάποιοι άλλοι και είναι περισσότεροι από ότι νομίζουν οι ιδεολογικοί εχθροί μας και το κράτος, βρίσκουν απαντήσεις και νόημα στον αναδυόμενο Νιχιλισμό και τον Νιτσεϊκό χαρακτήρα που εμφανίζεται με ευκολία στους στίχους της εν λόγω σκηνής καθώς και στον «Μισανθρωπισμό» μιας πανδαισίας που όσο και αν δείχνει να προκαλεί με ακραίο τρόπο, στο τέλος μιλάει για τον ηρωισμό και τον πόλεμο τους αγώνες της Ευρώπης και την εναντίωση στην σάπια εκκλησιαστική εξουσία. 

Το NSBM δεν είναι απλά μια ακόμη επιλογή να περάσεις ένα ευχάριστο μουσικό διάλλειμα αλλά μια μουσική και πολιτική στράτευση στον κόσμο της Ευρωπαϊκής αντίστασης που σήμερα δεν είναι τυχαίο ότι ανθεί σε όλη την Ευρώπη αλλά και εκτός αυτής και μάλιστα ακόμη σε λαούς μη Ευρωπαϊκής καταγωγής. 

Οι αναφορές στην δόξα των Πατρώων Θεών στην καθημερινή θυσία για το δίκαιο των ιδεών μας στην απόρριψη του σύγχρονου τρόπου διασκέδασης - που βρίσκει οπαδούς από τις μικρές ακόμη ηλικίες - δεν περνούν απαρατήρητες από τους πολιτικοποιημένους συμπατριώτες μας. Τα τελευταία χρόνια οι συναγωνιστές δίνουν δυναμικό παρών σε συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό, προωθούν κάθε είδους υλικό και επαναφέρουν στην μνήμη πολλών ότι αυτό το είδος μιας σκηνής που είναι σχετικά «απαγορευμένη» έχει την τιμή να έχει ως κορυφαίες μπάντες ανάμεσα σε άλλες κάποιες Ελληνικές που αξίζουν αναγνώρισης, γεγονός που αναγνωρίζεται από όλους. 

Έτσι λοιπόν το NSBM δεν είναι τυχαίο ότι βρίσκεται στο στόχαστρο της antifa και των διωκτικών αρχών και από την άλλη σε χώρες με δυναμικά εθνικιστικά και εθνικοσοσιαλιστικά κινήματα, είναι ένας τρόπος κοινωνικής στρατολόγησης και πολιτικής ένταξης στο στρατόπεδο της αντιδημοκρατικής σκέψης. Χρέος όλων όσων αντιλαμβάνονται την κινηματική αξία και την έννοια της μουσικής προπαγάνδας είναι να στηρίξουν ακόμη περισσότερο την μουσική μας και τους ανθρώπους που την αποτελούν. 

Απέναντι στην πλήρη αλλοτρίωση που προωθεί το κοπάδι της άκρας δεξιάς που φλερτάρει με τον καθεστωτικό τρόπο σκέψης κάποιοι συνεχίζουν να χαράσσουν ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ αφού πλέον τα τείχη έπεσαν η καρδιά μας όμως όχι! Το καθεστώς επιλέγει να μοχλεύει τον εθνικιστικό «χώρο» χρησιμοποιώντας νέα πρόσωπα με παλιές τακτικές. Έτσι λοιπόν απέναντι σε ένα αόριστο και σκουριασμένο «πατρίς θρησκεία οικογένεια» και μια Γαλανόλευκη που κάθε μέρα … ξεθωριάζει από ντροπή - αφού αποτελεί και κρατικό σύμβολο με επιλογή του κράτους από το ’78 - είναι αιρετικό και μόνο το γεγονός ότι κάποιοι συνεχίζουν να πράττουν διαφορετικά και να ακούνε μια ιδέα σε βινύλιο.

Τι κέρδισε τελικά ο εθνικιστικός «χώρος» από την προβολή της «ιερότητας» προσώπων της εκκλησίας; 

Τι κέρδισε από την λαγνεία για τα σώματα ασφαλείας και τον αστικό στρατό που υπηρετεί το ΝΑΤΟ; 

Τι κέρδισε από την κουραστική επανάληψη τσιτάτων που μυρίζουν στείρο «αντικομμουνισμό»; 

Σίγουρα κανένα κέρδος για όσους είναι σύντροφοι και συναγωνιστές. Έτσι λοιπόν οι ποιοτικές εκδόσεις και δράσεις, η επαναστατική μουσική και οτιδήποτε χαλάει την εικόνα ενός «εθνικιστή» που έχουν κάποιοι συνηθίσει και σίγουρα δεν τον φοβάται η εξουσία ενοχλεί ιδιαίτερα όλους αυτούς που ποδηγετούν το εθνικιστικό κοινό και το κατευθύνουν σε ψηφοθηρικές επιλογές χωρίς κανένα τελικό αντίκρισμα στην κοινωνία.

- Είναι κάπως ενοχλητικό τελικά εκεί που όλοι υμνούν τον βραβευμένο από το ΚΙΣ Χριστόδουλο κάποιοι να μιλάνε για τις διδαχές του Vikernes

- Είναι σίγουρα οδυνηρό για κάποιους χουντοδεξιούς αντί να πουλάνε στον πιτσιρικά το «Πιστεύω» του αντιφασίστα Παπαδόπουλου να προτιμούν τους στίχους των Absurd

- Είναι σίγουρα τρομακτικό για τους υποκριτές αντί να αποδέχονται οι νεολαίοι τους «αγίους» του αιμοσταγή Γιαχβέ και την διδασκαλία του πράκτορα του ιερατείου Σαούλ να ακούνε μέσα από μπάντες και συναυλίες τους «δαίμονες» του κακού «φασισμού». 

Σε μια εποχή που τα πάντα έχουν καταρρεύσει και βρισκόμαστε ανάμεσα σε ερείπια τελικά κάποιοι προτιμούν να συνομιλούν με τους «δαίμονες» των ηττημένων της τελευταίας Τιτανομαχίας των Ιδεών παρά να συνεργάζονται με τους «αγγέλους» της σάπιας πλουτοκρατίας και της δημοκρατίας.

Καλύτερα καταραμένοι παρά ευλογημένοι από την εξουσία.

27 σχόλια:

  1. Ανώνυμος22/10/24 5:07 μ.μ.

    https://www.gazzetta.gr/plus/2382654/aparadekti-mantinada-ton-droulias-brothers-ston-kasidiari-eprepe-na-tis-erihnes-ston

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος22/10/24 6:04 μ.μ.

    Δεν αντιλαμβάνονται γιατί δηλώνετε κατηγορηματικά ότι δεν είστε σατανιστές με υφος μεταμελημένων παιδιών του κατηχητικού και μετά από μερικές φράσεις παραδέχεστε άνευ ενδοιασμού ότι προσεύχεστε στους δαίμονες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος23/10/24 6:42 π.μ.

    Η μουσική εκφράζει και την κοσμοθεαση του ατόμου. Επειδή πολύ boomeroδεξιοι στον χώρο ψέγουν νέους συναγωνιστές για την μουσική αυτή επιλογή ως παρακμιακή, ας τους απαντήσει κάποιος επιτέλους πως παρακμή είναι τα χουντογλέντια, η Γαρμπή και οι Droulias Brothers που πρόσφατα αφιέρωσαν και μαντινάδα αμφιβόλου αισθητικής στον Κασιδιάρη.
    Η NSBM μουσική αποτελεί μία πολιτιστική πρόταση στο λεγόμενο εθνικοεπαναστατικό χώρο και σαφώς δεν ζητάμε να την κατανοήσουν οι sfack attack ούτε οι νεοσύλλεκτοι νεοχρυσαυγίτες. Τουλάχιστον ας σωπάσουν γιατί κατά Πλάτωνα ο μη έχων την γνώση δεν έχει δικαίωμα στην γνώμη.
    Όταν λοιπόν σταματήσουν να ακούνε τσιφτετέλια θα έχουν και δικαίωμα κριτικής μέχρι τότε Droulias Brothers και πολύ είναι για το αμφιβόλου λειτουργίας μυαλό τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κλαρινογαμπροι Ανατολίτες απλά.. Ελλαδισταν με Τζατζίκι συρτάκι και σκυλάδικα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος23/10/24 11:58 π.μ.

    Είναι τόσο κρίμα να τα κάνετε όλα σαλάτα, μπλέξατε πάλι την Ελληνορθοδοξία με τον φιλοισραηλιτισμό. Άρα κατά τα λεγόμενά σας ο Άγιος Φιλούμενος και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και τόσοι άλλοι Άγιοι, που μαρτύρησαν για την Πίστη τους από χέρια Ιουδαίων ήταν λάθος. Και εσείς οι σωστοί. Μάλιστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος23/10/24 11:59 π.μ.

    Μένος με τον χριστιανισμό πάλι. Γιατί δεν κάνετε την ίδια εμπαθή κριτική στα παγάνια και την «πατρώα θρησκεία;» Δεν βολεύει εκεί; Πάρτε τώρα και την συνέντευξη του αειμνήστου Φουράκη και καληνύχτα. https://youtu.be/Ptpxv0swmQk?si=Jgw46HhGnCWys0rH

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιά παγάνια και ποιά "πατρώα θρησκεία"; Είκοσι άτομα που πίνουν τσιγάρα στις εξοχές είναι, τί κριτική να κάνουμε σ'αυτούς;

      Διαγραφή
  7. Ανώνυμος23/10/24 1:07 μ.μ.

    Ο πλέον ειδικός στην εθνικιστική μουσική της εγχώριας σκηνής είναι ο Μισιάκας. ΜΚ αναμένουμε συνέντευξη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος23/10/24 6:53 μ.μ.

      Γιώργος Μισιάκας. Ο πατριάρχης της wp μουσικής στην Ελλάδα!

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος24/10/24 12:12 μ.μ.

      Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση του ατόμου, στον τίτλο, που δικαίως φέρει, ο όρος wp (white power) πρέπει να μεταφράζεται ως Wallachia parody. Βλαχοπαρωδία δηλαδη.

      Διαγραφή
  8. Ανώνυμος23/10/24 3:50 μ.μ.

    Ρε μκ τι του έχεις κάνει του τρελού των Αμπελοκήπων και ασχολείται συνέχεια μαζί σου; Άστον λίγο να χαρεί τον θάνατο του γκιουλεν μην του κόβεις την χαρά για το μεροκάματο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος23/10/24 11:37 μ.μ.

      Γιατί δεν παραδέχεστε ότι πάσχετε από εμμονές;

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος24/10/24 3:03 μ.μ.

      Μα, μας έχετε δώσει το δικαίωμα αγαπητέ.

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος25/10/24 11:37 μ.μ.

      Οι ξεχωριστοί άνδρες της ιστορίας διέθεταν ανέκαθεν πιστούς υποστηρικτές και εμμονικούς αντιπάλους. Μην αγνοείτε αυτή την ιστορική αναγκαιότητα.

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος26/10/24 2:48 μ.μ.

      Που είναι οι πιστοί σου;

      Διαγραφή
    5. Ανώνυμος27/10/24 10:31 π.μ.

      Κοιτάξτε προσεκτικά γύρω σας. Είστε οι αυτοπροσδιορισθέντες πιστοί χιτλερικοί της αυτονομίας έστω και άνευ έχοντας πλήρη συνείδηση της περί του λόγου σχέσης πίστεως.

      Διαγραφή
    6. Ανώνυμος29/10/24 10:16 π.μ.

      Όλοι εμείς οι πιστοί σου σε ακολουθούμε τυφλά Ύπατε ιππέα της αυτονομίας.

      Διαγραφή
  9. Ανώνυμος23/10/24 5:18 μ.μ.

    Τα γνωστά ψευτοδιλήμματα των μεταλλάδων εθνικιστών. Μπουζούκια - (τ)ραπ vs metal, άρα πρωτιμότερο το metal. Όχι ρε, δεν πάει έτσι. Ακούστε αληθινή μουσική που εξυψώνει, χωρίς ντεσιμπέλ και παραμόρφωση παρά μόνο με φυσικά όργανα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος23/10/24 6:06 μ.μ.

    Aπλά αναφέρω εδώ ότι δύο από τα κοινά γνωρίσματα διείσδυσης μυστικών υπηρεσιών στον εθνικοσοσιαλιστικό και ευρύτερα νατιβιστικό χώρο είναι α) ο Ηοllywood νεοναζισμός (φετιχισμός με σύμβολα, θεατρικές προσωπικότητες) και το περίεργο συγκέρασμα με Σατανισμό με το πρόσχημα ειρωνικού edgy αθεϊσμού. Παραπέμπω τα σχετικά με το Order of 9 Angles στο Ηνωμένο Βασίλειο (ΜΙ5 βιτρίνα) και τον David Myatt, το Atomwaffen Division στις ΗΠΑ (CIA βιτρινα) με επίσης μέλη του O9A. Όπως όλα τα μεταιχμιακά κινήματα, έτσι και εδώ έχουμε πυραμίδα όπου στην κορυφή κακόβουλοι πράκτορες και από κάτω χρήσιμοι ηλίθιοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος24/10/24 2:16 μ.μ.

      Ο εθνικιστικός χώρος είναι πρακτορευόμενος. Τα 'λεγε ο σοφός Ανδρέας Πετρόπουλος.

      Διαγραφή
  11. Ανώνυμος23/10/24 6:13 μ.μ.

    Απο ΑντιΝατοικος:
    Τοσο το βλακ μεταλ οσο και το παρακλαδι του αποτελουν την παρακμη του μεταλ και τιποτε αλλο....
    Ο Σατανισμος ειναι απλα η αλλη οψη του Ιουδαισμου.... ιδια συμβολα, ιδιο αντιχριστιανικο μενος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χαχαχαχα..το πρωί σκληροι Ναζί και μεταλάδες και το βράδυ κλαρινογαμπροι στον Σφακιανακη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κείμενο οπλοπολυβόλο ενάντια στον καθωσπρεπισμό των "δεξιών"!
    Και θα ακολουθήσουν κι άλλα γιατί οι τέχνες, η μουσική εν προκειμένω, δείχνουν τον ψυχισμό ενός συνόλου.
    Να μας λείπουν τα "θέατρα", τα "ωδεία", οι "Μούσες" και τα τραβελάδικα... έχουμε ανάγκη από δυναμικά πρότυπα, απ' τις μουσικές σκηνές μέχρι τα γήπεδα, τους συγγραφείς μας, μέχρι, μέχρι, μέχρι...
    Λυπάμαι αλλά με προσευχές και κατεβασμένο το κεφάλι, προκοπή δε θα δούμε. Δράση, δυναμισμός και θράσος.
    BLACK METAL IST KRIEG

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος25/10/24 2:21 μ.μ.

      Γράψτε κανένα άρθρο για τα γήπεδα ρε μάγκες γιατί πολλές παπαριές ακούμε στον χώρο

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος26/10/24 9:53 μ.μ.

      Φαπα ξάπλα έχει στα γήπεδα, πουθενά δεν είστε!

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος27/10/24 11:18 μ.μ.

      Μόνο στη φλοριτζιναλ υπάρχεις αντιφαπα

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος28/10/24 9:54 μ.μ.

      Εσείς που είστε; Στους δρόμους μήπως; Σε γειτονιές; Σε χώρους εργασίας; Σε τίποτα καταγώγια και στοές μεταξύ σας...

      Διαγραφή

Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για συνεργασία στην αρθρογραφία, νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών, ενημέρωση σχετικά με νέα ιστολόγια, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: blackmilitiagr@gmail.com

Η συντακτική ομάδα δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.

Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να εντοπίζει τη θεματική περιοχή που τον ενδιαφέρει από το πλαίσιο δεξιά του ιστολογίου που αναγράφονται στο μενού αρχειοθέτησης ιστολογίου.

Οι διαχειριστές δεν πρόκειται να απαντήσουν σε υβριστικά ή προβοκατόρικα σχόλια ή σε ερωτήσεις που οι απαντήσεις δόθηκαν ή θα δοθούν σε άρθρα της.

Απαντήσεις θα υπάρξουν μόνο αν κριθεί απαραίτητο αναλόγως την περίπτωση και σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας στην ενότητα «Μια υπενθύμιση προς τους αναγνώστες» που θα πρέπει να διαβαστεί ΠΡΩΤΑ πριν υπάρξει επικοινωνία.

Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.

Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης.

Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.

Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.

Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια ΔΕΝ δημοσιεύονται.

Επειδή ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται.

Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish). Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί, μετά από έγκριση των διαχειριστών. Υβριστικά, ειρωνικά, συκοφαντικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.

Οι αναρτήσεις δεν είναι απαραίτητο να εκπροσωπούν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει αναφορά στην πηγή.