Μετάφραση: Μαυρομετωπίτης
«Μπορεί να φανεί ad hominem, αλλά θα μιλήσω καθαρά και ξάστερα. Ο Σάρτρ είναι ένας πολύ άσχημος άνθρωπος. Μικροκαμωμένος, με χοντρό και τραχύ πρόσωπο, στραβά μάτια. Η ασχήμια του, νομίζω, είναι πολύ διαφορετική από την ασχήμια του Σωκράτη.
Αυτό καθρεφτίζει κάτι θεμελιώδες στην ψυχή του.
Ξέρουμε ότι είναι πολύ ποταπός και τσιγκούνης. Η φιλαργυρία του είναι θρυλική
λένε! Δεν θα σε κερνούσε ποτέ εσπρέσσο! Σε ένα έργο του, ισχυρίζεται ότι
«Κόλαση είναι οι άλλοι Άνθρωποι». Για μένα κόλαση είναι να αφιερώσω μερικές
ώρες για να ακούσω τις σκέψεις του «καθηγητή» για οποιοδήποτε θέμα.
Ήταν, φαίνεται, αρκετά προσηλωμένος στο πως τον κοιτούσαν οι άλλοι... Ο τρόπος που τον κοιτούσαν... Τον ενοχλούσε! Ο Σάρτρ το ενσωμάτωσε όλο αυτό σε ένα είδος υπαρξιακής ανθρωπολογίας ή ακόμη και σε μία οντολογία του Όντος.
Σκέφτηκε ότι ένα ξένο βλέμμα σε κάνει κάποιον άλλον, δημιουργεί μία εικόνα πάνω στην οποία δεν έχεις κανέναν έλεγχο, κλέβει την ύπαρξη σου. Ανοησίες! Αναρωτιέμαι αν ένιωθε έτσι ψυχολογικά επειδή είχε συνείδηση του πόσο αλλόκοτος φαινόταν.
«Κοίτα ένα φρικιό!», φαντάζεται να έλεγαν οι άλλοι άνθρωποι καθώς τον κοίταζαν. Προσπαθεί να υποστηρίξει κάποιο σύμπλεγμα κατωτερότητας που τον στοιχειώνει...Εγώ αντίθετα ποτέ δεν έδωσα δεκάρα για το βλέμμα των άλλων πάνω μου.
Όχι μόνο είμαι πιο εμφανίσιμος από τον
Σάρτρ, αλλά σίγουρα δεν αισθάνομαι κατώτερος από αυτόν τον ζωώδη τύπο που
θεωρείται «άνθρωπος» και «ανθρωπότητα» στις μέρες μας!»
-wzor.jpg)
Μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει τι θέμα είχε ο Έβολα με τον Σαρτρ;Εκτός από τις ιδεολογικές διαφορές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιάσε διάβασε το "καβαλικεύοντας την τίγρη".
Διαγραφή«...αλλά σίγουρα δεν αισθάνομαι κατώτερος από αυτόν τον ζωώδη τύπο που θεωρείται «άνθρωπος» και «ανθρωπότητα» στις μέρες μας!»
ΑπάντησηΔιαγραφήCase study για την απαγορευμένη πλέον φυσιογνωμική (Λομπρόζο). Πάσχων από εξοφθαλμία στο ένα μάτι (σε γενικές γραμμές τα δύσμορφα χαρακτηριστικά υποδηλώνουν διάφορα στάδια γενετικού εκφυλισμού) ήταν ένας διεστραμμένος βρομερός σκατόγερος που έστελνε την εξίσου διεστραμμένη σκατόγρια παλλακίδα του η οποία είχε ένα κάπως όνομα, να του βρίσκει κοριτσάκια για τα περαιτέρω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναλόγως.
ΔιαγραφήΜε βάση τη φυσιογνωμική του Λομπρόζο, οι Γκέμπελς και Χίμλερ ήταν υπάνθρωποι, ενώ ο νεαρός Στάλιν σύγχρονος Κούρος.
Γενικά στις μέρες μας το να χρησιμοποιούμε ως πολιτικό μέτρο το πώς μοιάζει η φάτσα του αλλουνού, είναι κάτι που αρμόζει σε κακομαθημένα γυμνασιόπαιδα. Μπορούμε και καλύτερα, δεν είναι ανάγκη να κυλιστούμε στον βούρκο του πνεύματος που εκπροσωπούν φιλελεύθεροι κοινωνικοδαρβινιστές του ύστερου (παρακμιακού) 19ου αιώνα όπως ο Λομπρόζο.
Είναι προφανές από το ύφος του σχολιασμού σας ότι κυοφορείται εντός του ψυχισμού σας ένα αίσθημα ζήλειας για τις εμπειρίες του εικονιζόμενου. Προσπαθείτε να το πνίξετε εν τη γενέσει του. Γιατί; Η ασφαλέστερη οδός προκειμένου να βιωθεί ο εθνικοσοσιαλισμός στον πυρήνα του είναι η ψυχική απελευθέρωση και ο συντονισμός με τους νόμους της φύσεως.
ΔιαγραφήΑναλόγως.., είναι σχετικό.., μπλα, μπλα, μπλα.. Αυτό που μάλλον θέλει να τονίσει ο Έβολα (και όχι μόνον στην συγκεκριμένη περίπτωση) είναι πως σε πολύ παλαιότερες - αρχέγονες καταστάσεις, το ''έξω'' μαρτυρούσε ή συμβάδιζε με το ''μέσα''. Τόσο απλά και λαϊκά.
Διαγραφή@11: 21
ΔιαγραφήΟ Έβολα -μεταγενέστερος του Λομπρόζο- για την αποτύπωση του ψυχισμού στη φυσιογνωμία: "Ο Σάρτρ είναι ένας πολύ άσχημος άνθρωπος... Αυτό καθρεφτίζει κάτι θεμελιώδες στην ψυχή του. Ξέρουμε ότι είναι πολύ ποταπός και τσιγκούνης."
Οι εγκληματολόγοι ορκίζονται στη θεωρία του ακυρωμένου Λομπρόζο, αλλά δεν το ομολογούν δημόσια.
@11:23 Ό,τι νάναι.
ΔιαγραφήΚαλώστον τον γεμάτο από απελευθέρωση και εμπειρίες ιππέα 11:23!!!
ΔιαγραφήΚακομαθημένο γυμνασιόπαιδο είσαι προφανέστατα εσύ, που μας προκύπτεις (κατά φαντασίαν) φυσιογνωμιστής και μελετητής του Λομπρόζο αλλά ταυτόχρονα και αντιφυσιογνωμιστής, φυσικά και αντιρατσιστής και μπερδεμένος στην ιστορία των διαφόρων.
ΔιαγραφήΓιατί δεν κοιτάς λιγάκι να ξεμπερδευτείς πρώτα, μπας και καταλάβεις μήπως θα πρέπει να πας να γράφεις σε κανένα Ιντυμίντια να πούμε, όπου θα ταιριάζεις και καλύτερα;
Δεν είναι άσχετη η φυσιογνωμία εξυπνάκια, εσύ είσαι άσχετος!
Άσε τις εμπειρίες του Σάρτρ φίλτατε, και πες μας για τις δικές σου. 73 χρόνια πέρασαν, μην κρύβεσαι άλλο.
ΔιαγραφήΔιόλου παράδοξο ένας άνθρωπος 73 ετών σύμφωνα με τα λεγόμενά σας, να διαθέτει πλούσιες εμπειρίες στο θησαυροφυλάκιο της ζωής του. Απαραίτητη προϋπόθεση οι εμπειρίες αυτές να είναι συμβατές με τη φυσική τάξη των πραγμάτων και να στηρίζουν την κατάλληλη αισθητική βίου.
ΔιαγραφήΚάπως απογοητεύτηκα. Δηλαδή εντάξει, είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν κείμενα του Έβολα που αποδομούν τον Σαρτρ με βάση πολύ σημαντικότερα φιλοσοφικά ζητήματα, και ίσως θα άξιζε να μπουν αυτά και όχι το "δεν μου αρέσει η φάτσα του", αλλά από την άλλη αντιλαμβάνομαι ότι τα "βαθύτερα" κείμενα του Έβολα το μέσο λουμπεναριό που απαρτίζει τον "χώρο" θα ήταν αδύνατο να τα κατανοήσει καν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να πάμε στα σοβαρά, ο παρακάτω σύνδεσμος περιλαμβάνει συνέντευξη του Χριστιανού Παλαιστίνιου φιλόσοφου Έντουαρντ Σαΐντ για τη συνάντηση που είχε με τον Σαρτρ και για το πόσο ξεροκέφαλος φιλο-σιωνιστής ήταν ο τελευταίος. Ο Σαρτρ όπως και ο Φουκώ έβλεπαν το μεσανατολικό με τα παραμορφωτικά γυαλιά του Ολοκαυτώματος, και αυτοί οι δύο ήταν εν πολλοίς ο λόγος που η γαλλική αριστερά διαβρώθηκε νωρίς από τον φιλο-σιωνισμό:
https://www.lrb.co.uk/the-paper/v22/n11/edward-said/diary
Σιγά ρε μεγάλε που όλοι είναι λουμπεναρία και εσύ ο ατσίδας. Καταρχάς εσύ δεν ανήκεις στον εθνικιστικό χώρο;
ΔιαγραφήEvola και Sartre είχαν περισσότερα κοινά παρά διαφορές. Κακώς που δεν συνεργάστηκαν εναντίον του σύγχρονου κόσμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχεις άδικο.
ΔιαγραφήΟ Λούκατς θεωρεί τον υπαρξισμό του Σαρτρ σαν μια προσπάθεια "τρίτης θέσης" στη φιλοσοφία (μεταξύ ιδεαλισμού και υλισμού) που πολιτικά μεταφράζεται ως η απεγνωσμένη προσπάθεια του ευρωπαϊκού μικροαστισμού να βρει τρίτο δρόμο ανάμεσα σε καπιταλισμό-σοσιαλισμό. Ο Λούκατς δείχνει ότι ο υπαρξισμός δεν παρέχει επαρκή άμυνα έναντι του φασισμού αλλά, αντιθέτως, μπορεί άνετα να οδηγήσει έναν διανοητή σε αυτόν (όπως ο Χάιντεγκερ).
Εδώ ολόκληρη η κριτική Λούκατς σε Σαρτρ:
https://www.marxists.org/archive/lukacs/works/1949/existentialism.htm
μας επεισες προβοκατορα ..
ΔιαγραφήO Σάρτρ είναι η ψύχη του σύγχρονου κόσμου.
ΔιαγραφήΘαυμάζεις τον Σάρτρ; Κάπου έλεος...
ΔιαγραφήΕύγε.. λοιπόν εδώ μιλάμε για ένα σκουπίδι όπως ο Sartre ο οποίος καταδίκασε και αυτός τον Brasillach..Διάσημη και τρομερή η κόντρα του με τον Celine, όπου ο Celine τον ξεφτιλίσε. Υπάρχει περιγραφή για αυτό το θεμα στο βιβλίο μου για τον μεγάλο Celine
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική μαρτυρία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ας αντιδρούν οι παρείσακτοι...
Από πού είναι η μετάφραση;
https://www.reddit.com/r/redscarepod/comments/t8udto/evola_on_sartre_an_ugly_man_hed_never_buy_you_an/
ΔιαγραφήΟία η μορφή,τοιάδε και η ψυχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αριστερή(μαρξιστική) ιδεολογία, είναι εκφυλιστική ψυχοσωματική αρρώστια,δεν είναι ιδεολογία.
Δεν υπήρξε ποτέ μαρξιστής ο Σαρτρ.
ΔιαγραφήΈλεος με τον κάθε αμόρφωτο.
Το πρόσωπο του καθενός είναι ψυχής καθρέφτης....Νοτης
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1947 ο Louis Ferdinand Céline, αφού έμαθε από τον συγγραφέα Albert Paraz ότι ο Jean-Paul Sartre, στο "Portrait d'un antisémite" του (που εμφανίστηκε στο Les Temps Modernes τον Δεκέμβριο του 1945 και τον Οκτώβριο του 1947 ξανά από τον Gallimard στον τόμο Rèflexions sur la Question juive), είχε γράψει: « «Αν ο Celine μπόρεσε να υποστηρίξει τις σοσιαλιστικές θέσεις των Ναζί, ήταν επειδή πληρώθηκε», έγραψε απαντώντας στο δοκιμιο" l'agité du bocal".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δοκιμιο αυτο εστάλη αρχικά στον Jean Paulhan, ο οποίος δεν το δημοσίευσε, και στη συνέχεια στον Paraz, ο οποίος το αναπαρήγαγε ως παράρτημα στο βιβλίο του "Le Gala des Vaches" το 1948.
Η κατηγορία του Σαρτρ, ενός από τους πιο ανυποχώρητους διώκτες των διανοουμένων των λεγόμενων, Collabos ( Συνεργατων) θα μπορούσε να ήταν πολύ επικίνδυνη για τον Celine, δεδομένης της εκκαθάρισης των συνεργατων συγγραφέων που βρισκοταν ακόμη σε εξέλιξη, που πραγματοποιήθηκε από το Conseil national des écrivains (CNE) και του τέλους που δόθηκε από Robert Brasillach, που εκτελέστηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1945 παρά το αίτημα για έλεος που απευθυνόταν στον Ντε Γκωλ που υπογράφηκε, μεταξύ άλλων, από τους
Mauriac, Claudel, Valéry, Duhamel, Paulhan, Cocteau, Colette…
Το παραπάνω είναι μόνο ένα απόσπασμα από την ιστορία μεταξύ των δύο συγγραφέων. Η μεγάλη διαφορά, - πέρα από προσωπικά γούστα, θεωρώ τον Celine σαφώς τόμο μεγαλύτερο συγγραφέα - είναι ότι ο Σαρτρ σαν αντιφασιστας και αριστερος, υπηρέτησε το Σύστημα, πολιτικά ορθά και είχε καθαρά την συνολική στήριξη της διανόησης που ήταν συντριπτικά κομουνιστές.. από την άλλη ο Celine, ακριβώς το αντίθετο. Και το πληρωσε με την απομόνωση του για δεκαετιες