Η δέσμη των ράβδων (μέρος δεύτερο) Nicola Bombacci: ο «κόκκινος παπάς» του Φασισμού.

Στην αρχή του βίου του Ερυθροφρουρός και στενός φίλος του Lenin ...


Στο τέλος του βίου του Μελανοχίτωνας και πιστός σύντροφος του Mussolini ...



Μετάφραση – επεξεργασία κειμένου: Αλάστωρ.

Μέρος πρώτο.

Ένα σύντομο βιογραφικού του «αριστερού Φασίστα» Nicolla Bombacci.

Ο Nicola Bombacci (24 Οκτωβρίου 1879 – 28 Απριλίου 1945) γεννήθηκε στην Civitella της Romagna.




Υπήρξε σοσιαλομαρξιστής και πρωτοκλασσάτο στέλεχος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνος. Έμπιστος φίλος του Λένιν, και το 1921 ένας από τους ιδρυτές του κομμουνιστικού κόμματος Ιταλίας το γνωστό PCI. Ο Bombacci εκείνη την εποχή υπήρξε επιστήθιος φίλος του Mussolini την εποχή που ο τελευταίος δήλωνε αναρχοκομμουνιστής. Την δεκαετία του ’30 αρχίζει σταδιακά να «φλερτάρει» με την Φασιστική ιδεολογία, κάτι που διαφαίνεται και στα κείμενα που έγραφε στο περιοδικού του «La Verita» (Η αλήθεια). Ο Bombacci βοήθησε τον Mussolini στην νομιμοποίηση της «Ιταλικής Σοσιαλιστικής Πολιτείας» (Repubblica Sociale Italiana) παρουσιάζοντας τις σοσιαλιστικές ρίζες του Φασισμού όταν ο Duce ασκούσε τα καθήκοντα του στο νεοσύστατο πολιτικό σχηματισμό της βορείου Ιταλίας.




Αφίσα Ιταλικής οργάνωσης:

"Nicola Bombacci Επαναστάτης Σοσιαλιστής Εθνικιστής"
"Επαναπροσδιορίζοντας τις ιδεολογικές μας ρίζες"

Υπήρξε ο εμπνευστής της νέας οικονομικής θεωρίας που ανέπτυξε τον Νοέμβριο του 1943 στην Βερόνα στο πρώτο συνέδριο του Ιταλικού Ρεπουμπλικανικού Φασιστικού ΚόμματοςΠέθανε στις 28 Απριλίου του 1945 στην περιοχή Dongo του Como όπου συνελλήφθη μαζί με τον Mussolini από Ιταλούς κομμουνιστές αντάρτες. Μετά την εκτέλεση του, τον κρέμασαν σε δημόσια θέα στην πλατεία Loreto μαζί με τον Mussolini την Clara Petazzi το κομμένο κεφάλι του Alessandro Pavolini και άλλων.

Μέρος δεύτερο.

Στις 29 Απρίλη του 1945 οι κομμουνιστές αντάρτες συνέλαβαν τα ηγετικά στελέχη του Ιταλικού Φασιστικού Κινήματος. Μεταξύ των οποίων ήταν και μια από τις μεγαλύτερες μορφές του Ιταλικού κομμουνισμού ! O Nicola Bombacci, ο ιστορικός ιδρυτής του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος (PCI) και προσωπικός φίλος του Λένιν όπου αγωνίστηκε πιστά δίπλα του κατά την διάρκεια της Οκτωβριανής Επανάστασης στην Σοβιετική Ένωση. Και όμως ο αγωνιστής με το παρατσούκλι «Papa Rosso» (κόκκινος παπάς) κατέληξε σε έναν άνευ όρων φανατικό υποστηρικτή του Μουσολίνι που του συμπαραστάθηκε όσο κανείς άλλος στους τελευταίους δραματικούς μήνες της διακυβέρνησης του. Η ζωή του σκιαγραφεί μια ιστορία που αποτελεί εξαίρεση ή μήπως επιβεβαιώνει την παραδοσιακή πολιτική συνέχεια και φυσιολογική εξέλιξη ενός πρώιμου "Φασιστικού Σοσιαλισμού" ;

Η πρόσφατη δημοσίευση της βιογραφίας του στην Ιταλία ξανάνοιξε τον μαχητικό διάλογο για τις ιδεολογικές προεκτάσεις του Φασισμού που εμπνεύστηκε ο Μουσολίνι. Γεννήθηκε σε μια λαϊκή καθολική οικογένεια της Romagna στις 24 Οκτωβρίου 1879, κοντά στο Predappio όπου λίγα χρόνια μετά επρόκειτο να γεννηθεί αυτός που εμπνεύστηκε τον Φασισμό και όλα αυτά σε ένα νομό της Ιταλίας που η επαναστατικότητα των εργατικών σωματείων ήταν φημισμένη. Σύντομα έγινε μέλος της νεολαίας του Σοσιαλιστικού κόμματος και λαμβάνει το δίπλωμα του εκπαιδευτικού (οι ομοιότητες με τον Duce είναι παραπάνω από εμφανείς) για να αφιερωθεί κατόπιν με ψυχή και σώμα στην σοσιαλιστική επανάσταση.

Λόγω των ξεχωριστών ικανοτήτων του σε οργανωτικά ζητήματα και την τάση εργασιομανίας που επιδείκνυε έγινε υπεύθυνος των εντύπων και των άλλων σοσιαλιστικών μέσων ενημέρωσης και σταδιακά άρχισε να εξασφαλίζει την πλήρη στήριξη των εργατικών σωματείων. Στον ίδιο ιδεολογικό χώρο γνώρισε και τον Mussolini που δεν πρέπει να ξεχνάμε πως εκείνη την εποχή τον θεωρούσαν πολύ σημαντική προσωπικότητα για τον Σοσιαλιστικό χώρο πολύ πριν εξελιχθεί σε Εθνικοεπαναστάτη. Ο Bombacci άρχισε να δυσανασχετεί με την υποτονική πολιτική των σοσιαλοδημοκρατών. Με αποτέλεσμα να ιδρύσει μαζί με τον Antonio Gramsci το κομμουνιστικό κόμμα Ιταλίας και στις αρχές της δεκαετίας του ’20 ταξιδεύει στην Ρωσία όπου παίρνει μέρος στην επανάσταση των Μπολσεβίκων.

Εκείνη την εποχή ανέπτυξε στενή φιλία με τον Λένιν και σε μια συνεδρίαση στο Κρεμλίνο είπε για τον Μουσολίνι:

«Σύντροφοι υπάρχει μόνος ένας αληθινός σοσιαλιστής στην Ιταλία που είναι ικανός να καθοδηγήσει τον λαό στην επανάσταση, ο Μουσολίνι»

Λίγα χρόνια μετά ο Duce ξεκινάει την επανάσταση του Φασισμού ! Ως αρχηγός του νεοσύστατου κομμουνιστικού κόμματος πείθει μερίδα των εργατών που τον ακολουθούν ονομάζοντας τον λόγω της εμφάνισης του «κόκκινο παπά». Φάνταζε την εποχή εκείνη ως ο νούμερα ένα κίνδυνος για την αστική τάξη της τότε εποχής.




Εξελέγη πρώτος βουλευτής του PCI την εποχή που οι φασιστικές ομάδες άρχιζαν να οργανώνουν την δράση τους ενάντια στα πολυάριθμα κομμουνιστικά σωματεία. Η αποστολή του Bombacci είναι να σταματήσει τις διαρροές υποστηρικτών από την κομμουνιστική πολιτοφυλακή στις νεοσύστατες φασιστικές ομάδες αλλά αποτυγχάνει παταγωδώς ! Όταν πια ο Μουσολίνι κατέκτησε την διοίκηση της χώρας η ιδεολογική του στάση δεν κλονίστηκε. Παρέμεινε αντικονφορμιστής και υπερασπιστής της άποψης πως η Ιταλία πρέπει να επαναπροσεγγίσει πολιτικά την θεωρία της συμμαχίας με την Ρωσία. Όμως το ανήσυχο πνεύμα του δεν σταμάτησε να παράγει νέους πολιτικοκοινωνικούς ορίζοντες και αυτό τον οδήγησε στην δημιουργία του λεγόμενου «Τρίτου Δρόμου».

Ανέπτυξε την θεωρία που συνενώνει την πατριωτική φύση του Φασισμού με την επαναστατική προοπτική του Σοσιαλισμού. Όπως ήταν αναμενόμενο αυτό του στοίχισε την διαγραφή του από το PCI το 1927, και τον πλήρη πολιτικό εξοστρακισμό από τους πρώην συντρόφους του. Πάραυτα δεν σταμάτησε να έχει επαφές με υψηλά κλιμάκια Ρώσων πολιτικών. Μετά την διαγραφή του άρχισε να εκδηλώνει την συμπάθεια του στην Φασιστική ιδέα. Όμως δεν δέχεται τα πολιτικά αξιώματα που του προσφέρει η Φασιστική κυβέρνηση ενώ δεν ξεχνά την σοσιαλιστική καταγωγή του και φυσικά τον προσωπικό του σκοπό.



Αφίσα της Φασιστικής κατάληψης Casa Pound: "Nicola Bombacci ένας αριστερός Φασίστας"
Το 1936 γράφει στο περιοδικο του «La Verita» και «εξομολογείται» γιατί φλερτάρει με την Φασιστική Ιδέα!: «Έχει δημιουργηθεί μια μεγάλη κοινωνική επανάσταση. Μουσολίνι και Λένιν, Σοβιέτ και Ομοσπονδιακή Φασιστική Πολιτεία, Ρώμη και Μόσχα ! Πολλά μπορούμε να αναθεωρήσουμε στον ιδεολογικό μας ιστό μα δεν θα συγχωρεθούν οι εκμεταλλευτές του λαού. Χθες όπως και σήμερα σμίγουν τα ίδια πολιτικά ιδεώδη που καταλήγουν στην τελική νίκη του εργάτη».



Ίσως να είναι και περίεργο για έναν πρώην αρχηγό και ιδρυτή κομμουνιστικού κόμματος να έχει αποδεχτεί την Φασιστική επανάσταση όμως δεν σταμάτησε ποτέ να εχθρεύεται το όποιο κατεστημένο. Παρόλο την προσωπική φιλία του με τον ηγέτη του Φασισμού ο Bombacci διάλεξε να παραμείνει αυτόνομος και δεν γράφτηκε ποτέ μέλος στο Φασιστικό κόμμα. Τα χρόνια περνάνε και όταν ο Μουσολίνι συλλαμβάνετε τον Ιούλιο του 1943 και απελευθερώνεται ένα μήνα μετά από τους Γερμανούς το Φασιστικό κόμμα βρίσκεται στα όρια της διάλυσης. Το επιτελείο και οι διοικητές του κινήματος καταποντίζονται και από πλειοψηφία υπάρχουν απλά ως πρόσωπα στην νεοσύστατη κυβέρνηση του Badoglio. Η Ιταλία χωρίζετε στα δυο και η συμμαχία εναντίον του άξονα αναπτύσσεται προς τον βορρά.
Ο Μουσολίνι συσπειρώνει τα στελέχη της απολύτου εμπιστοσύνης του ένα «μείγμα» παλαιών camerati και ενθουσιασμένων νέων που ακόμα πίστευαν στην Φασιστική επανάσταση και ανακοινώνει επίσημα την ίδρυση της Ιταλικής Σοσιαλιστικής Πολιτείας. Το φασιστικό κίνημα ήθελε να αναπτύξει την λαϊκή του επαναστατικότητα που είναι και η αληθινή του φύση κάτι που δεν άφησε ασυγκίνητο τον Bombacci. Από την στιγμή που ανακοίνωσε την ίδρυση της νέας πολιτικής αρχής ο Μουσολίνι, ο Bombacci του πρόσφερε κάθε δυνατή συμπαράσταση. Σε αυτή την απόφαση έπαιξε σημαντικό ρόλο η ιστορική ευκαιρία να ολοκληρώσει το όνειρο του. Για το δίκαιο κράτος των εργατών που τόσο αυτός όσο και ο Μουσολίνι είχαν αγωνιστεί να δημιουργήσουν στις αρχές του 20ου αιώνα.

Όπως ο Bombacci έτσι και άλλοι διανοούμενοι του αριστερού χώρου προσχωρούν στην νέα κυβέρνηση. Ο Carlo Silvestri (βουλευτής του Σοσιαλιστικού κόμματος και μεταπολεμικά) ο Edmondo Cione (σοσιαλιστής φιλόσοφος που του ανατέθηκε να δημιουργήσει την ιδεολογία και τις βάσεις ενός νέου λαικού σοσιαλιστικού κομματικού φορέα σε ξεχωριστό πολιτικό πλαίσιο από το κυβερνητικό φασιστικό κόμμα) και πολλοί άλλοι! Ο Μουσολίνι παρόλο που ανησυχούσε για την στρατιωτική πίεση που επικρατούσε στα νότια της χώρας ήταν πιο πεπεισμένος από ποτέ για την υλοποίηση της Φασιστικής επανάστασης που είχε εδώ και δεκαετίες οραματιστεί. Έχοντας εξοστρακίσει κάθε πρόσωπο που είχε δισταγμούς από τον μηχανισμό δράσης του κινήματος αναθέτει στα πιο ακραία επαναστατικά στελέχη την διοίκηση του και αυτόματα αρχίζει την κατασκευή της εθνικολαϊκής πολιτείας.

Αυτό μεταφράστηκε σε μια σειρά από μεταρρυθμίσεις και νόμους εμπνευσμένους ξεκάθαρα από την σοσιαλιστική κουλτούρα όπως η πρώτη δημιουργία συνδικάτων αναγνωρισμένα από την πολιτεία ιδιωτικές βιομηχανίες και συνεταιρισμοί με εργατική συνδιοίκηση δίκαιη ανακατανομή του πλούτου για να καταλήξει στην δημιουργία φορέα εξολοκλήρου αφιερωμένο στην ανάληψη αναβάθμιση των εθνικών έργων σε στρατηγικά και όχι μόνο σημεία. Το ιδεολογικό περιεχόμενο του επαναστατικού εγχειρήματος του Μουσολίνι συνοψίστηκε στο διάσημο πλέον κείμενο - 18 Punti – (18 σημεία) και παρουσιάστηκε στο πρώτο και μοναδικό συνέδριο του νέου Φασιστικού κινήματος στην Βερόνα. Ένα κείμενο που επιμελήθηκε εξολοκλήρου από τον Μουσολίνι και τον Bombacci με σκοπό να στηθούν οι ιδεολογικές βάσεις της νέας πραγματικότητας της Εθνικολαϊκής Πολιτείας. Στην εξωτερική πολιτική ο Bombacci προτρέπει τον Μουσολίνι να υπογράψει ειρήνη με την Ρωσία και να συνεχίσει με αμείωτη δράση τον πόλεμο ενάντια στην αγγλοσαξονική πλουτοκρατία.

Με αυτόν τον τρόπο θα προσέλκυε με το μέρος του τους γεωπολιτικούς διανοούμενους της «εθνικοαριστερής» τάσης της δεκαετίας του ’20 με κύριο στόχο την ενιαία δράση Βερολίνου Ρώμης και Μόσχας ! Ο Μουσολίνι παρόλο τις αντιλήψεις κάποιων δεν σταμάτησε ποτέ να κλονίζει την κοινή γνώμη με την δράση του και τις επαναστατικές προσωπικότητες που συνεργαζόταν όπως ο Bombacci. Ένας αληθινός ιδεαλιστής χωρίς παρωπίδες και αλλεργικός απέναντι σε κάθε καπιταλιστική τάση. Ο Nicola Bombacci παρόλο που υπήρξε άμεσος συνεργάτης του Ιταλού ηγέτη ουδέποτε δέχθηκε κάποιο αξίωμα ή κάποιο χρηματικό ποσό ως μισθό. Ουσιαστικά υπήρξε ο έμπιστος άνθρωπος του Μουσολίνι στην προσπάθεια του να οικοδομήσει με ισχυρά ιδεολογικά θεμέλια τις βάσεις του Εθνικοεπαναστατικού Εργατικού Κόμματος.

Ο Bombacci ταξιδεύει στις βιομηχανίες της Βορείου Ιταλίας εξηγώντας στους εργαζόμενους την κοινωνική επανάσταση των τάξεων της νεοσύστατης Εθνικοεπαναστατικής κυβέρνησης και φυσικά το ιδεολογικό «γιατί» της πολιτικής του στροφής. Αυτό προκάλεσε την αντίδραση της παρτιζάνικης ομάδας GAP η οποία και σχεδίαζε την δολοφονία του. Όμως ότι και να είχαν σχεδιάσει ο πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του. 
Ο Μουσολίνι δέχθηκε να παραδώσει την κυβέρνηση - μετά από παρότρυνση των Silvestri και Bombacci - στους σοσιαλοδημοκράτες παρά στους δεξιούς και βασιλόφρονες του νότου! Όμως οι διαπραγματεύσεις έπεσαν στο κενό λόγω των εξελίξεων.
Τον Απρίλιο του ’45 η παράδοση των γερμανικών στρατευμάτων που βρίσκονται σε Ιταλικό έδαφος σημαίνει το τέλος. Ο Nicola Bombacci πάντα πιστός και αφοπλιστικά νηφάλιος συνοδεύει τον Μουσολίνι στο τελευταίο δραματικό ταξίδι προς τον θάνατο.

Η μαρτυρία του Vittorio Mussolini γιού του Duce για την τελευταία συνάντηση με τον πατέρα του συνοδευόμενος από τον Bombacci είναι η επιβεβαίωση του ευαίσθητου μεγαλείου αυτής της προσωπικότητας:

«Έχω σκεφτεί πολλές φορές την μοίρα αυτού του ξεχωριστού ανθρώπου, που μοιάζει με έναν αληθινό απόστολο του προλεταριάτου.

Κάποτε εχθρός του Φασισμού και τώρα δίπλα στον πατέρα μου χωρίς συγκεκριμένα οφέλη πέρα από το ιδεολογικό όραμα της επανάστασης, πιστός και στους 2 αρχηγούς που αποδέχθηκε έως το θάνατο του.
Η νηφαλιότητα του θα ακολουθεί την σκέψη μου για πάντα»


Λίγες ημέρες μετά ο Bombacci αποχαιρετά τον Μουσολίνι για να φυλακιστεί προσωρινά από τους παρτιζάνους. Το πρωινό της 28ης Απριλίου 1945 στάλθηκε να αντικρύσει το εκτελεστικό απόσπασμα. Δίπλα του ο Barran ένας γενναίος ανάπηρος βετεράνος, ο Pavolini ποιητής και γενικός γραμματέας του Εθνικοεπαναστατικού κόμματος και ο διανοούμενος Valerio Zerbino.


Μπροστά από το εκτελεστικό απόσπασμα φωνάζουν «Viva Italia»!

Το παράδοξο στην απολυτότητα του και την αυθεντικότητα του Bombacci ολοκληρώνεται όταν πέφτοντας από τις σφαίρες των παρτιζάνων φώναξε δυνατά: «Ζήτω ο Σοσιαλισμός»!



Nicola Bombacci Presente !



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για συνεργασία στην αρθρογραφία, νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών, ενημέρωση σχετικά με νέα ιστολόγια, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: blackmilitiagr@gmail.com

Η συντακτική ομάδα δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.

Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να εντοπίζει τη θεματική περιοχή που τον ενδιαφέρει από το πλαίσιο δεξιά του ιστολογίου που αναγράφονται στο μενού αρχειοθέτησης ιστολογίου.

Οι διαχειριστές δεν πρόκειται να απαντήσουν σε υβριστικά ή προβοκατόρικα σχόλια ή σε ερωτήσεις που οι απαντήσεις δόθηκαν ή θα δοθούν σε άρθρα της.

Απαντήσεις θα υπάρξουν μόνο αν κριθεί απαραίτητο αναλόγως την περίπτωση και σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας στην ενότητα «Μια υπενθύμιση προς τους αναγνώστες» που θα πρέπει να διαβαστεί ΠΡΩΤΑ πριν υπάρξει επικοινωνία.

Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.

Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης.

Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.

Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.

Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια ΔΕΝ δημοσιεύονται.

Επειδή ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται.

Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish). Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί, μετά από έγκριση των διαχειριστών. Υβριστικά, ειρωνικά, συκοφαντικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.

Οι αναρτήσεις δεν είναι απαραίτητο να εκπροσωπούν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει αναφορά στην πηγή.