Επειδή τους τελευταίους μήνες δεχόμαστε πολλές ερωτήσεις από συντρόφους και συντρόφισσες σχετικά με την «αριστερή» έκφραση του Εθνικοσοσιαλισμού, επιλέξαμε σήμερα να αναδημοσιεύσουμε το παρακάτω απόσπασμα.
« ... Ο «Αριστερός» Εθνικοσοσιαλισμός δεν περιορίζεται μόνο στην πολιτική σκέψη των Otto και Gregor Strasser, του Ernst Rohm και των άλλων γνωστών προσώπων της δεκαετίας του ’20 και του ’30.
Η πολιτική αυτή έκφραση που χαρακτηρίστηκε «αιρετική» από πολλούς και διάφορους, μεταπολεμικά ταυτίστηκε με την μαχητική διεκδίκηση - εκ μέρους των Εθνικοσοσιαλιστών - των εργατικών δικαιωμάτων και φυσικά τον πατριωτικό ριζοσπαστικό αντικαπιταλισμό.
Εδώ να σημειώσω ότι ο λεγόμενος «Στρασσερισμός» ή «Τρίτη Θέση» όπως καθιερώθηκε αργότερα να ονομάζεται υπήρξε η ιδεολογική βάση πολλών επαναστατικών κομμάτων / κινημάτων / ομάδων της Ευρώπης αλλά και την νοτίου Αμερικής όπως ο «Περονισμός».
Αναγεννήθηκαν αυτές οι εστίες αντίστασης σιγά σιγά από τις στάχτες του δευτέρου μεγάλου πολέμου, και μάλιστα αναδείχθηκαν στην πορεία - προς απογοήτευση πολλών εχθρών του κινήματος - ως ο πιο φανατικός εχθρός της μασονικής πλουτοκρατικής αστικής άκρας δεξιάς.
Στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια έγινε από πολλούς αποδεκτό , ότι οφείλει το σύγχρονο Εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα αν θέλει να νικήσει να αλλάξει τακτική και να γίνει ο πρωταγωνιστής των εργατικών διεκδικήσεων.
Κύριος στόχος θα πρέπει να είναι ο ενεργός ρόλος στα εργατικά σωματεία μέσω του Εθνικοσυνδικαλισμού αλλά και να τονίσει πρωτίστως την σημασία του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα.
Οι Εθνικοσοσιαλιστές που επηρεάστηκαν από την εν λόγω έκφραση ήταν αυτοί που άλλαξαν για παράδειγμα την ηγετική δομή του Γερμανικού NPD στις αρχές της δεκαετίας του ’60 και μέχρι σήμερα διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στις κινήσεις του εν λόγω κόμματος , παρόλο τις αντιδραστικές θέσεις άλλων μελών που υπάρχουν εκεί τα τελευταία χρόνια.
Είναι αυτοί που όλα αυτά τα χρόνια έφεραν μια νέα πνοή στα Εθνικοεπαναστατικά κινήματα της Ευρώπης και αλλού, και οργάνωσαν ομάδες κινήματα και εκδόσεις που έμειναν στην ιστορία για την αγωνιστική τους παρουσία και την επαναστατική τους σκέψη όπως το κόμμα Freiheitliche Deutsche Arbeiterpartei (FAP) , το Γερμανικό Εθνικό Μέτωπο - Λίγκα για τους Επαναστάτες Εθνικιστές , το αγγλικό περιοδικό Britain First των David McCalden, Richard Lawson και Denis Pirie. Πολύ σημαντικές επίσης οι εκδόσεις Political Soldier αλλά και το Γερμανινό κίνημα Kampfbund Deutscher Sozialisten.
Οι «αριστεροί» Εθνικοσοσιαλιστές είναι αυτοί που τόνισαν τα καίρια κοινωνικά ζητήματα , έκαναν ιδιαίτερη αναφορά στο δικαίωμα της εργασίας και ζήτησαν την αλλαγή της αντιλαϊκής οικονομικής πολιτικής και την μαχητική αντίσταση του λαού απέναντι στους καπιταλιστές και τους τραπεζίτες.
Κάποιες από τις σημαντικές μορφές που ανεδείχθησαν από την λεγόμενη «σοσιαλιστική έκφραση» είναι ο παλαίμαχος πολεμιστής και ακτιβιστής Friedhelm Busse - μια πραγματικά ηρωική μορφή του επαναστατικού κινήματος - που ίδρυσε μεταξύ άλλων το Volkssozialistische Bewegung Deutschlands / Partei der Arbeit, ο Δανός Povl Riis – Knudsen γνωστός για το βιβλίο «Εθνικοσοσιαλισμός - κίνημα της αριστεράς» , ο Γερμανός Michael Kühnen, ο Άγγλος Troy Southgate ιδρυτής του NRF και της International Third Position διανοητής της «Τρίτης Θέσης» και σήμερα ο «προφήτης» του εθνικοαναρχισμού καθώς και ο γνωστός Αμερικανός Tom Metzger της οργάνωσης WAR κ.α.
Πολλοί Ιταλοί επηρεάστηκαν από τις εν λόγω ιδέες και ίδρυσαν ανάλογες ομάδες ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον υπήρξε και στην Γαλλία όπου εκφράστηκαν οι εκεί συναγωνιστές με εκδόσεις και εφημερίδες. Σημαντική στην χώρα αυτή η παρουσία και η προσφορά του ελληνικής καταγωγής Jean - Gilles Malliarakis.
Στην Ελλάδα πρωτοπόροι για την διάδοση της «σοσιαλοεπαναστατικής» έκφρασης του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού υπήρξαν τα μέλη του ΕΣΕΣΙ στην Ιταλία και αργότερα στην Ελλάδα, οι συντάκτες του εντύπου «Επαναστάτης», το Επαναστατικό Εθνικοσοσιαλιστικό Εργατικό Μέτωπο, συναγωνιστές από την εκδοτική ομάδα «Τετράδια Εθνικού Σοσιαλισμού» , και κυρίως το περιοδικό «Αντίδοτο» με πρωτεργάτες τους Σ.Ι. και Β.Ρ. που μέχρι σήμερα επηρεάζει πολλούς στον τρόπο σκέψης και δράσης τους.
Το περιοδικό «Αντίδοτο» υπήρξε σύμφωνα με ξένους συναγωνιστές μάλιστα την εποχή εκείνη, το καλύτερο «εθνικοεπαναστατικό» ιδεολογικό έντυπο της Ευρώπης.
Στην συνέχεια την «σκυτάλη» πήραν συναγωνιστές από την Βόρεια Ελλάδα με τα περιοδικά «Αναθεωρητής» , «Επιλεκτικός Αναθεωρητής» , την εξαιρετική εφημερίδα κόμικς «Γεννήτωρ Ιδεών» και άλλα έντυπα όπου για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν καλλιτεχνικές δημιουργίες και προτάσεις από συντρόφους και συντρόφισσες που ήταν έως τότε άγνωστες στον «χώρο».
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και μέχρι το 2002 εμφανίστηκε η έκδοση «Έλληνας Εργάτης» με κάποια άρθρα να προσεγγίζουν τον «Στρασσερισμό» αλλά και τον «εθνικοαναρχισμό» - θεωρήθηκε μάλιστα η εκδοτική προσπάθεια μιας ολιγομελής ομάδας συναγωνιστών που υποστήριζαν την «στρασσερική σκέψη» μέσα στην τότε εθνικοσοσιαλιστική «Χρυσή Αυγή» πριν την ολοκληρωτική στροφή της οργάνωσης προς την ακροδεξιά σκέψη με ευθύνη της σημερινής ηγεσίας της - και φυσικά εμφανίστηκε λίγο αργότερα το περιοδικό «Γαμμάδιον» που έκανε πραγματικά θραύση ανάμεσα σε όλους τους «ακραίους» πολιτικούς χώρους της χώρας λόγω της ιδιαίτερης ύλης του και άφησε ανεξίτηλο το πολιτικό του στίγμα μέχρι σήμερα …»
προτεινόμενοι σύνδεσμοι:
