Για την Ουκρανική σύγκρουση και το μέλλον των Εθνικιστών (πολλαπλοί σύνδεσμοι παλαιότερων αναρτήσεων και άρθρο του συναγωνιστή Έχεμου)

Ο Ιταλός Gabriele Adinolfi από την έναρξη της Ουκρανικής σύρραξης είχε δώσει το πλήρες σκεπτικό όσων δεν γοητεύονται από τις Ρωσικές «σειρήνες» και είχε επισημάνει την ύπαρξη μιας νέας συμφωνίας της Γιάλτας. 

Όμως οι ματωμένοι ηλιόσποροι της Ουκρανίας έριξαν και στον ελληνικό «χώρο» - όπως και παντού στην Ευρώπη - τον σπόρο της διαφωνίας και της διαμάχης ανάμεσα στους συναγωνιστές. 

Σε μια ένδειξη ώριμης πολιτικής στράτευσης πρώτοι οι Σουηδοί, Ιταλοί, Γερμανοί και Ισπανοί συναγωνιστές δεν «μάσησαν» τα λόγια τους και υπερασπίστηκαν το δικαίωμα του Ουκρανικού λαού στην υπεράσπιση της πατρίδας τους. 

Από την μεριά μας παρά την αρχική ξεκάθαρη τοποθέτηση της σ.ο. δεν αποφύγαμε τα «πυρά» της κακόπιστης κριτικής. 

Δεν είχαμε λοιπόν παρά να απαντήσουμε άμεσα δίνοντας τον λόγο σε συναγωνιστή που ζει στην Ουκρανία και γνωρίζει τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως θα ήθελαν κάποιοι άλλοι να είναι. 

Η πλειοψηφία των ανένταχτων και αυτόνομων συναγωνιστών δεν κράτησε κάποια ουδετερότητα όπως έπραξαν κάποιοι άλλοι - οι οποίοι ίσως κριθούν για την μεσοβέζικη στάση τους - αλλά μίλησαν για τις δομές και τους στόχους του Ουκρανικού κινήματος αψηφώντας όσους συντάχθηκαν από την αρχή με τον θρασύ εισβολέα. 

Οι επαφές αυτόνομων συναγωνιστών που βρέθηκαν στο εξωτερικό αλλά και οι διεργασίες στο εσωτερικό  καθώς και η αναφορά σε ιδεολογικά άρθρα έδωσαν ένα διαφορετικό τόνο στο ζήτημα. 

Γνωστά πρόσωπα του ελληνικού εθνικισμού με το θάρρος της γνώμης τους και τα συνεχόμενα άρθρα στο διαδίκτυο καθώς και τις συνεντεύξεις που δόθηκαν και οι αυτόνομοι σύντροφοι με τις δράσεις τους απάντησαν με διάφορους τρόπους στους υπαλλήλους πρεσβειών και πολιτικών ομάδων που κινούνται σε έναν άλλο άξονα πολιτικής σκέψης. 

Δεν διαγράψαμε από την μνήμη μας για λόγους συμφερόντων τις κινήσεις αλληλεγγύης των Ουκρανών και δεν ξεχάσαμε την ομογένεια της Ουκρανίας ούτε το έπος των Ουκρανών πολεμιστών στην Μαριούπολη και αλλού. 

Φέραμε στην δημοσιότητα δηλώσεις εθνικιστών που δεν υποτάχθηκαν στο κομματικό παραμύθι και ντοκουμέντα παλαιότερων συνεντεύξεων που κάποιοι θα ήθελαν πολύ να ξεχάσουν. 

Δώσαμε τον λόγο σε αυτούς που διώκονται και τιμήσαμε με τον δικό μας τρόπο αυτούς που έπεσαν στο καθήκον.

 Η μνήμη μας παραμένει δυνατή και η σκέψη μας δεν αλλάζει σύμφωνα με τις επιταγές άλλων όπως πράττουν αυτοί που ωφελούνται ποικιλοτρόπως από την αναπαραγωγή ψευδών ειδήσεων. 

Το θάρρος και η πολεμική αισθητική των Ουκρανών Εθνικιστών εξέπληξε ακόμη και τους φανατικούς εχθρούς τους, ενώ οι άγνωστες πτυχές του αγώνα τάραξαν τις κοιμισμένες συνειδήσεις. 

Συνεισφέραμε με τις ισχνές μας δυνάμεις στην προσπάθεια να μείνει ζωντανή η πολεμική μνήμη, προβάλλαμε την ελληνική συμμετοχή στα πεδία των μαχών και τις κινήσεις αλληλεγγύης των Ευρωπαίων συναγωνιστών μας.

γράφει ο Έχεμος

Η σημερινή πολυεθνική Ρωσία δεν είναι παρά το δίδυμο αδερφάκι του Αμερικανοσιωνιστικού επικυρίαρχου. Και τα δυο καταπιεστικά καθεστώτα πράττουν σύμφωνα με τα συμφέροντα της αδηφάγας πλουτοκρατίας και των οικονομικών συμφερόντων της πολεμικής βιομηχανίας. Και τα δυο καθεστώτα δεν περνάνε ποτέ τις «κόκκινες γραμμές» σχετικά με το δολοφονικό Σιωνιστικό κράτος ενώ στο εσωτερικό τους αντιμετωπίζουν πολλές φορές κοινούς κλυδωνισμούς. 

Όσο απροκάλυπτη είναι η αμερικανική εξουσιαστική εξωτερική πολιτική με τις εκατοντάδες βάσεις τόσο υπογείως δουλεύει η Ρωσική η οποία χρηματοδοτεί κόμματα από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά. Ο στόχος της Ρωσίας και του ηγέτη της ο οποίος αναδείχτηκε στο περιβάλλον του Γιέλτσιν και το πράσινο φως για την πολιτική προώθηση του το έδωσε ένας Ιουδαίος ολιγάρχης ενώ κυρίαρχο ρόλο έπαιξαν οι στημένες βομβιστικές επιθέσεις που οργάνωσε η FSB, είναι η ενίσχυση των Τουρκικών και Κινεζικών συμφερόντων και η προώθηση του Ευρασιανισμού που αποτελεί το νέο πολιτικό όχημα μιας μερίδας της παγκοσμιοποίησης. 

Σήμερα που τα τραπεζικά κεφάλαια μετατοπίζονται στην Ασία και οι ανταγωνισμοί αυξάνονται στην περιοχή αυτή, οι δύο αυτοί πόλοι συγκρούονται για την παγκόσμια κυριαρχία. Όσοι πίστευαν σε μια «Αγία Ρωσία» που θα σώσει τον Ελληνισμό ανακαλύπτουν με έκπληξη ότι η Τουρκική επιθετικότητα έχει ως καύσιμο τον Ρωσισμό ενώ οι τελευταίες εξελίξεις στην Αρμενία έδειξαν τον ωμό και απροκάλυπτο ρόλο του Κρεμλίνου που ενισχύει τον Τουρκικό κόσμο και δεν διστάζει να ξεπουλήσει λαούς με παραδοσιακή φιλία στο παρελθόν. 

Ο Ρωσικός παράγοντας είχε την ευκαιρία να αποτελειώσει το διεφθαρμένο καθεστώς Ζελένσκι με μια πυραυλική επίθεση στο Κίεβο όπως και πρότειναν Ρώσοι στρατηγοί, όμως ο Πούτιν αρνήθηκε και προτίμησε μια γενικευμένη εισβολή στο όνομα των βιομηχάνων του πολεμικού υλικού και προς ευχαρίστηση του Διεθνούς Σιωνισμού που βλέπει για πολλοστή φορά οι Λευκοί Σλάβοι να σφάζονται μεταξύ τους. 

Μπροστά στον βομβαρδισμό ακόμη και παιδικών χαρών … με Ισραηλινούς πυραύλους οι Ουκρανοί δεν είχαν παρά να πάρουν τα όπλα και να υπερασπιστούν την γη των Κοζάκων απέναντι στους αιμοδιψείς Μοσχοβίτες πολιτικούς και στρατιωτικούς που για μια ακόμη φορά παίζουν το απροκάλυπτο χαρτί του Ιμπεριαλισμού. 

Η μαχητική τους αξία αναγνωρίζεται ακόμη και από τους αντιπάλους τους παρά την περιορισμένη δυνατότητα τους σε μονάδες πυροβολικού και σε ιπτάμενα μέσα. Όταν θα λήξει αυτός ο πόλεμος που η Ρωσία του Πούτιν τον ξεκίνησε στο όνομα της «αποναζιστικοποίησης» καρπός του διεθνούς αντιφασιστικού συνεδρίου της Μόσχας στο οποίο παρευρέθηκε και πρώην κορυφαίο στέλεχος της Μοσάντ, οι εθνικιστές θα βγουν πιο ενισχυμένοι από ποτέ και παρά το γεγονός μιας χώρας ερειπωμένης η οργή του λαού θα τους δώσει  την ευκαιρία να αναδειχτούν σε μια πραγματική εθνική εμπροσθοφυλακή. 

Πάνοπλοι και με απόθεμα σε πυρομαχικά οργανωμένοι σε όλα τα κλιμάκια μάχης και με προσβάσεις σε δομές του κράτους είναι αμφίβολο αν η σημερινή κυβέρνηση θα μπορέσει να τους αντιμετωπίσει. Αυτή την φορά δεν θα γίνουν τα λάθη που έκαναν οι ριζοσπάστες Φαλαγγίτες απέναντι στην εξουσία του Φράνκο και αλλού και το μόνο σίγουρο είναι το γεγονός ότι η κυριαρχία στην χώρα θα πέσει σαν ώριμο φρούτο. 

Ο μέσος Ουκρανός είναι δεδομένο ότι αντιδρά στην κυριαρχία του ΝΑΤΟ στην χώρα και ως πολιτικά όντα οι ντόπιοι σίγουρα ξέρουν να υπερασπίζονται αρχές αξίες και ιδανικά. Όσο και αν προσπαθούν οι Αμερικανοί να προσεταιριστούν τους Ουκρανούς ο απλός λαός παραμένει απαθής απέναντι στα «καθρεφτάκια» των Γιάνκηδων αλλά και αποφασισμένος να συνεχίσει την μάχη απέναντι στους Μοσχοβίτες εισβολείς. 

Όσο ο αντιφασισμός επιδεικνύεται ως το κυρίαρχο λάβαρο της τρομοκρατίας που έχει εξαπολύσει η Ρωσία και όσο οι δυτικοί φέρνουν νέα οπλικά συστήματα στην Ουκρανία αναγκάζοντας τους Ουκρανούς να γνωρίζουν άριστα την πολεμική τεχνική και τα μέσα άμυνας και επίθεσης τόσο το «αυγό του φιδιού» θα μεγαλώνει στην γη των ηλιόσπορων έτοιμο να δαγκώσει την φτέρνα δυτικών και ανατολικών. 

Η Ουκρανία πλέον ώριμη πολιτικά και με τις δομές σκέψης και ιδεολογίας να παραμένουν ανέγγιχτες περνάει στο επόμενο στάδιο αυτό της πλήρους πολεμικής κινητοποίησης. Ακόμη και αν δεν απελευθερωθούν στο άμεσο μέλλον τα κατεχόμενα εδάφη από τους Τσετσένους και τους Μογγόλους που εξαπέλυσε η κεντρική εξουσία των πρώην Σοβιετικών το σίγουρο είναι ότι οι δεκάδες χιλιάδες ένοπλοι εθνικιστές θα αναδειχτούν στα νέα Freikorps της Ευρώπης χωρίς όμως να έχουν να αντιπαλέψουν σοσιαλοδημοκράτες και κομμουνιστές στην πλάτη τους αυτή την φορά. 

Σύντομα τα λάβαρα της εθνικιστικής αντίστασης θα καρπωθούν τις θυσίες της νίκης και θα παρελάσουν νικηφόρα ανάμεσα στον λαό φέρνοντας όμως τις πολεμικές ιαχές σε κάθε στρώμα της Ουκρανικής κοινωνίας. Ο Ουκρανικός λαός τιμώντας τις παραδόσεις Θεών και ανθρώπων απορρίπτοντας τόσο τις υποσχέσεις των καπιταλιστών της Δύσης όσο και των φιλελεύθερων της Ανατολής κερδίζει την πρώτη θέση ανάμεσα στα εναπομείναντα πολεμικά έθνη της Ευρώπης. 

Ανάμεσα σε αυτούς που πολεμούν αποτελεί τιμή ότι βρίσκονται και Έλληνες εθελοντές που υπερασπίζονται τα εδάφη της Ουκρανίας και τις παραδόσεις της εκεί ομογένειας. Τιμή σε αυτούς που ύψωσαν ξανά τα μελανοπόρφυρα λάβαρα και άκουσαν να τους ψιθυρίζει και πάλι η Χαμογελαστή Νεκροκεφαλή: «Θα ξαναγυρίσουμε και η γη θα τρέμει»!