Πιο δυνατοί και από ατσάλι: με αφορμή την ημέρα της «αντιφασιστικής νίκης» μηνύματα συναγωνιστών για την επική αντίσταση των μαχητών του Azovstal!

 

Εκ μέρους της συντακτικής ομάδας: με αφορμή την 9η Μαΐου, όπου οι απανταχού δημοκράτες θα γιορτάσουν για μια ακόμη φορά την στρατιωτική νίκη - και όχι την απελευθέρωση της Ευρώπης - των αντιφασιστών, θα αναρτηθούν μηνύματα σχετικά με την επική αντίσταση των τελευταίων υπερασπιστών του Azovstal. 

Όποιος επιθυμεί να στείλει κάποιο μήνυμα είτε με ψευδώνυμο είτε χωρίς, εκπροσωπώντας τον ίδιο ή κάποια ομάδα/συλλογικότητα που ανήκει - ανεξαρτήτως διαφωνιών με την «Τρίτη Θέση» ή τα μέλη της σ.ο.  - μπορεί να το κάνει.

2014

Προσκύνημα στο Azovstal για μια νέα ζωή

Δευτέρα 9 Μαΐου 2022. Περιμένοντας την μεγάλη αντιφασιστική παρέλαση στην Μόσχα για τον εορτασμό του τέλους του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, όταν στην καρδιά της Ευρώπης στο Βερολίνο οι σλαβομογγόλοι κάρφωσαν την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο. 

Στην Ελληνική Ορθόδοξη Μαριούπολη που κατέστρεψαν οι ισλαμικές ορδές των Τσετσένων του Πούτιν, εκτυλίσσεται ένα αλλόκοτο περιστατικό, ανεξήγητο από την υλιστική και καταναλωτική λογική του αμερικανικού τρόπου ζωής. Μια δράκα Ουκρανών πολεμιστών, με τους μαχητές του AZOV στην πρώτη γραμμή, θυσιάζεται για την Πατρίδα.  

Όπως πολύ εύστοχα είχε γράψει το 1961 στο βιβλίο του «Ιππεύοντας την Τίγρη» ο Ιταλός φιλόσοφος Ιούλιος Έβολα: 

«Πρέπει να ληφθεί υπόψη τούτος ο περιορισμός: Ότι πρόκειται να πω, δεν αφορά στο συνηθισμένο άνθρωπο των ημερών μας! Αντίθετα έχω κατά νου τον άνθρωπο που ενώ έχει εμπλακεί με το σημερινό κόσμο, ακόμη και στα πιο προβληματικά και παροξυσμικά στοιχεία του, ενδόμυχα δεν ανήκει σ’ έναν τέτοιο κόσμο, ούτε θα ενδώσει σ’ αυτόν. Ουσιαστικά αισθάνεται τον εαυτό του  ν’ ανήκει σε μια διαφορετική φυλή απ’ αυτήν της συντριπτικής πλειοψηφίας των συγχρόνων του».

Η ψυχή αυτής της φυλής, προσθέτω εγώ, που αυτή είναι μέσα στους πολεμιστές του Azovstal έχει διαμορφωθεί από την ένωση δύο παραγόντων: του πολεμικού πνεύματος των Σκανδιναβών Βαράγγων και του Ελληνικού Πολιτισμού όπως διαμορφώθηκε στο Βυζάντιο. 

Εξάλλου αυτοί οι δύο παράγοντες είναι και οι βάσεις του Ουκρανικού Πολιτισμού και από αυτό εμφορείται το ποίημα «Διαθήκη» του Ουκρανού Εθνικού ποιητή Τάρας Σεβτσένκο, σε απόδοση Γιάννη Ρίτσου.

Σαν θα πεθάνω να με θάψετε

Πάνω στων λόφων την γωνία,

Στον κάμπον τον πλατύν ανάμεσα,

Στη λατρεμένη μου Ουκρανία.

Να βλέπω τα φαρδιά χωράφια μας,

Το Δνείπερο και τους γκρεμούς του

Και μέρα - νύχτα να αφουγκράζομαι

Τους βρόντους και τους βρυχηθμούς του.

Κι όταν μια μέρα φέρει ο Δνείπερος

Το αίμα του εχθρού από την Ουκρανία

Ως κάτω στο γαλάζιο ακρόγιαλο

Τότε θ’ αρχίσω νέα πορεία,

βουνά και κάμπους θε ν’ αφήσω

Κ’ ίσα στο Θεό να προχωρήσω

να του προσευχηθώ, μα ως τότε

δεν τον γνωρίζω το Θεό.

Θάψτε με και όρθιοι σηκωθείτε,

Τις χειροπέδες σας συντρίψτε

Και με το μαύρο το εχθρικό

Αίμα τη Λευτεριά ραντίστε.

Κ’ εμένα στη μεγάλη σας φαμελιά κλείστε,

Στη λεύτερη και νέα σας αγκαλιά

Και να με μνημονεύετε μη λησμονήστε

Με την καλή, τη σιγαλή σας τη λαλιά.

Γιώργος Δημητρούλιας

Ο Γιώργος Δημητρούλιας είναι πρώην δημοτικός σύμβουλος της Καλαμάτας και υπεύθυνος των εκδόσεων «Το Αντίδοτο». Αποχώρησε από την «Χρυσή Αυγή» - της οποίας υπήρξε υπεύθυνος εξωτερικών επαφών επί σειρά ετών - καθώς και την τοπική οργάνωση της Καλαμάτας το 2010. 

Συμμετείχε στην «Ελληνική Δράση» και διατηρεί εδώ και χρόνια στενές επαφές με τα εθνικιστικά κινήματα στην Ευρώπη. Υπήρξε ένας εκ των εκδοτών του περιοδικού «Έλληνας Εργάτης» και είναι ερευνητής και μελετητής της «Τρίτης Θέσης».

Γνώστης του Ουκρανικού ζητήματος και της ιστορίας της χώρας, ενώ τυγχάνει και προσωπικός φίλος κορυφαίων στελεχών του Azov. Συμμετείχε σε Ουκρανικά συνέδρια και το 2016 επισκέφτηκε το στρατηγείο της Ουκρανικής εθελοντικής πολιτοφυλακής, γεγονός που προβλήθηκε εκτενώς σε τεύχος αυτόνομου περιοδικού.

Στην μεταλλουργία Azovstal σφυρηλατείται η ατόφια χαλύβδινη πίστη του Ουκρανικού λαού και οι αδούλωτες καρδιές των εθελοντών εθνικοεπαναστατών. Τρανό παράδειγμα αντίστασης και αυτοθυσίας για αυτούς που αντιστέκονται στο διεθνές τραπεζικό σύστημα. Πραγματικοί ήρωες που θα παραμείνουν απυρόβλητο σύμβολο για τις επερχόμενες γενεές.

Ζήτω η Νίκη!

Άρης Αρίων

Ο Άρης Αρίων υπήρξε πρώην στέλεχος της «Χρυσής Αυγής» και υπεύθυνος ιδεολογίας για μικρό χρονικό διάστημα, μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού «Αντίδοτο», εκδότης δυο σπάνιων βιβλίων τα οποία μπορείτε να κατεβάσετε σε .pdf, πρώην σύμβουλος της Ουκρανικής «Τριτοθεσίτικης» ένοπλης πολιτοφυλακής «Azov», προσωπικός φίλος του εθνικού γραμματέα Andriy Biletsky καθώς εδώ και χρόνια αρθρογράφος της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου». 

Συνέβαλλε στο παρελθόν στην έκδοση της «Εθνικοσοσιαλιστικής Επιθεώρησης» (Μάρτιος 2013) καθώς και στο ελληνικό παράρτημα του δικτύου Europa Network μέχρι την εποχή που το τελευταίο καταστράφηκε από την Mossad. Σήμερα διατηρεί διαδικτυακό ραδιόφωνο και πολιτικό ενημερωτικό ιστολόγιο. Η πρόσφατη συνέντευξη του σχετικά με την Ουκρανία - η οποία και δημοσιεύτηκε στο αντιφασιστικό «Μακελειό» χωρίς την άδεια της συντακτικής ομάδας - προκάλεσε τις αντιδράσεις γνωστής πρεσβείας.

Στην Maidan γεννήθηκαν επαναστάτες, στην Μαριούπολη θέριεψαν Ήρωες.

Krieger

Ο Krieger είναι αυτόνομος συναγωνιστής με ιδιαίτερη προσφορά και παρουσία στο επίπεδο των ιδεών εδώ και χρόνια, πρόμαχος της εξωκοινοβουλευτικής δράσης και υποστηρικτής της επαναστατικής μουσικής σκηνής. Γνώστης του Ουκρανικού ζητήματος και αλληλέγγυος με τους συναγωνιστές του εξωτερικού.

Τάγμα Αζόφ: όταν η θυσία διαλύει κάθε (γεω) πολιτική ορθότητα

Ναι το ξέρουμε δεν μοιάζουν αυτές οι μάχες με την παγκοσμιότητα της Ιδέας που στεφάνωνε τους νεκρούς άλλων μεγάλων πολέμων των Ευρωπαίων αλλά τι με αυτό; Ποιος θάνατος κοστίζει λιγότερο όταν έρχεται μέσα στη μάχη για την Πατρίδα και την απόκρουση του εισβολέα; Κοστίζει λιγότερο ο θάνατος κάποιων επειδή τα ΜΜΕ, οι αριστερο - φιλελεύθεροι αμερικανοθρεμμένοι και οι εθνικό - δεξιοί φίλοι του Κρεμλίνου φωνάζουν με βδελυγμία «ναζί» και «φασίστες»; 

Αυτούς τους μήνες το όνομα Azov έγινε το σύμβολο μιας αποδόμησης κάθε ανεξάντλητης υποκρισίας και επιφανειακότητας. Η υποκρισία από όλους όσους κόπτονται δήθεν για την Ουκρανία, που στην ουσία είναι το Νατοϊκό μπλοκ που την έκανε μαριονέτα στα σχέδια του να προκαλέσει την Σινορωσική συμμαχία, έναν νέο διπολισμό που διαδέχεται την παγκόσμια επανεκκίνηση της βιοπολιτικης τρόμο - πανδημίας. 

Η Ουκρανία για αυτούς είναι ένα δημοκρατικό οικόπεδο στο οποίο πάνω στις ψυχές ενός περήφανου έθνους πουλάνε τον Δυτικό ανθρωπισμό τους. Ας μην γελιόμαστε ούτε αυτοί ήθελαν την αντίσταση των Ουκρανών να κρατήσει τόσο, ούτε αυτοί  επίσης ενοχλήθηκαν που σε αυτόν τον πόλεμο το Azov είχε μεγάλες απώλειες γιατί εθελοντικά έθεσε εαυτόν στην πρώτη γραμμή της Πατρίδας και της Ιδέας που καθορίζει τους μαχητές του χρόνια τώρα. 

Υποκριτές οι Ρώσοι ηγέτες που ήθελαν και αυτοί από την αρχή το φιάσκο αυτής της εισβολής να το στήσουν πάνω στο δημοκρατικό αντιναζιστικό ιδεολόγημα ότι θέλουν τάχα να «απελευθερώσουν» τους ρωσόφωνους από το Azov. Ίδιοι όπως πάντα στο αντιφασιστικό δημοκρατικό τους ήθος με τους «εχθρούς» τους Αμερικάνους που ποτέ τους άλλωστε δεν πολέμησαν ούτε αντάλλαξαν ούτε ένα βόλι, αλλά κατά τα άλλα είχαν ένα μοιρασμένο κόσμο για σχεδόν μισό αιώνα σε απόλυτη ισορροπία που την έλεγαν ψυχρό πόλεμο ... άλλο φιάσκο και αυτό. 

Υποκριτές και επιφανειακοί όλοι όσοι στην Ελλάδα έκριναν το Ουκρανικό μόνο στο επίπεδο της γεωπολιτικής ανάλυσης, σαν επιστήμονες μέσα σε θερμοκήπια της γεωστρατηγικής που άλλωστε όλοι τα έχουν σπουδάσει στην Ελλάδα με το τσουβάλι. Ορθόδοξοι που δεν σέβονται την Ορθοδοξία και την ταυτίζουν με τον Κύριλλο της Μόσχας, αριστεροί από τον ΣΥΡΙΖΑ ως το ΚΚΕ και την άκρα αριστερά που σύσσωμοι κρατάνε δήθεν αποστάσεις και χαίρονται στην ουσία σαν παράλυτοι, επειδή ο δυνατός που διάλεξαν δήθεν πολεμάει τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό ... και κυρίως τους φασίστες του Azov. 

Εθνικιστές (;) που βρίσκουν ιδεολογική συμμαχία μεταξύ αντί - διαφωτισμού και Ευρασιανισμού μιας Πουτινικής βερσιόν για να μας κουνήσουν το χέρι γιατί δεν πιάνουμε τα μεγάλα νοήματα της νέας (;) αυτοκρατορικής ελπίδας της Ευρώπης που λέγεται Ρωσία, αυτοί ακόμα πιο φανατικοί δικάζουν ... τους μαχητές του Azov «γιατί τα παίρνουν από τους Αμερικανούς» που πολεμούν για τις εστίες τους και δεν πήγαν να αυτομολήσουν στον αντίπαλο στρατό για να εξιλεωθούν επαναστατικά ... 

Όλοι αυτοί ενώνονται από κάτι κοινό. Τον απόλυτο σεβασμό της διπολικής κυρίαρχης συστημικής λογικής, την αδιαφορία για οποιαδήποτε αντισυστημική πολιτική και ιδεολογική δράση στην χώρα που ζούμε, ουτιδανοί μεταπράτες ελπίδας και ψεμάτων προς εισαγωγή στον δύσμοιρο ιθαγενή, κορδώνονται πνευματικά που τσακίζουν με τις πένες τους … εμάς τους αδαείς που χαιρετίζουμε την Ηρωική, Εθνικοεπαναστατική και Τριτοθεσίτικη στάση ζωής και θανάτου που κράτησαν για τα πιστεύω τους τα μέλη του Azov. 

Όχι δεν υπάρχει θέμα Πανηγυρικών λόγων. Δεν τις χρειάζονται όταν κάποιοι δεν ξέρουν αν θα ξαναδούν το ξημέρωμα, τα αγαπημένα τους πρόσωπα, το απλό φως. Ο Mussolini έλεγε πως υπάρχει αγιότητα στην αριστοκρατία των χαρακωμάτων και με αυτή την αντί - ορθολογιστική έννοια όσοι κείτονται εκεί αδιαφορούν ποιος μικροαστός γραικύλος θα τους κατατάξει με τους Νατοϊκούς ή με τους Ρώσους που υπηρετούν το Πεκίνο ... 

Ο δικός τους δρόμος και το καθήκον τους οδηγεί σε μια Τρίτη εκτός πλαισίου διάσταση. Οφείλουμε το ελάχιστο, να αναγνωρίσουμε στον αγώνα και την θυσία των μαχητών του Azov ότι μας υποχρεώνουν να απαντήσουμε στον εαυτό μας: Εμείς για την Πατρίδα σε κατάσταση εισβολής άραγε θα νοιαζόμασταν ποιος γραμματιζούμενος θα μας χαρακτήριζε αντεπαναστάτες; 

Ο γαλανόλευκος αντιφασισμός είναι μια πνευματική πανώλη που εκτός από την πλήρη επικράτηση του σαν ιδεολογικό λόμπι ενάντια στην εθνική και πατριωτική αριστερά πέρασε σαν ιός και στον εθνικιστικό χώρο. Και είναι πάντα «φοβερός» στις εκφράσεις, στις αναλύσεις και στα επαναστατικά λογύδρια. Αν δεν είναι λυμένο το εθνικό ζήτημα και η πλήρης προστασία της εθνικής κοινότητας καμία σοσιαλιστική λύση δεν δύναται να υπάρξει. Άρα οι επαναστάτες πρώτα κερδίζουν τον εξωτερικό εχθρό και ύστερα στρέφονται στον εσωτερικό εχθρό σε περίπτωση κρίσης της ακεραιότητας του Έθνους. 

Το ότι το Azov μας υπενθύμισε με τον πιο αυθεντικό και δραματικό τρόπο αυτή την αλήθεια αρκεί για να πούμε πως η συμβολή τους είναι ήδη τεράστια για την Ευρωπαϊκή εθνική πολιτική εμπειρία της εποχής μας.

Nero Valois

Ο Nero Valois είναι αυτόνομος συναγωνιστής, μέλος της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου», ερευνητής και αναλυτής της «Τρίτης Θέσης» αλλά και της Φασιστικής ιδεολογίας, άριστος γνώστης των γεωπολιτικών συνθηκών και εξελίξεων.

Αφίσα Αυτόνομων