των Πολυπέρχονα , Red Byron.
Εισαγωγή.
Το κείμενο αυτό εκφράζει την πρόταση προς τους «εθνικιστές» για «οικοδόμηση μιας στρατηγικής συνεργασίας» με τις ΗΠΑ. Μέσα στις δύο σελίδες του κειμένου , τυγχάνει να απεικονίζεται με καταπληκτική ακρίβεια η σημερινή πολιτική στάση μιας σημαντικής πλέον μερίδας της ελληνικής ακροδεξιάς , που εμφανίζεται με πολύμορφα πρόσωπα αλλά στην πραγματικότητα λειτουργεί ενιαία. Ένα σύνολο «ανένταχτων» εντύπων (στα οποία δεν περιλαμβάνουμε το περιοδικό Patria) και ιστοσελίδων καθώς και ένα σύνολο «ανένταχτων» ομάδων του ακροδεξιού φάσματος που ελέγχονται , καθοδηγούνται και στηρίζονται από το ίδιο πολιτικό κέντρο , έχει σήμερα πλέον μετά από διάφορες διεργασίες ξεκάθαρη πολιτική γραμμή ταυτισμένη με τα συμφέροντα των ΗΠΑ , ενώ έχουν αρχίσει να προβάλλονται ανοιχτά πλέον και προτάσεις για συνεργασία της Ελλάδας και με Αμερικάνους , Εβραίους και Σιωνιστές , ενάντια στο … Ισλάμ και τα Σκόπια , και όλα αυτά εμφανίζονται ως «εθνική» πολιτική.
Δεν σχετίζουμε προσωπικά το Χρήστο Χαρίτο με αυτές τις υποθέσεις , τα αναφέρουμε όμως για να δείξουμε τις διεργασίες μετάλλαξης που υπάρχουν στο χώρο και την προώθηση του Αμερικανισμού. Σημειώνουμε όμως ότι υπήρξαν και υπάρχουν ακόμη και κάποιες πραγματικά ανένταχτες προσπάθειες για περιοδικά που είναι εξαιρετικές αν και εκδίδονται πολύ αραιά , κάτι που μαζί με το ίδιο τους το περιεχόμενο δείχνει ότι βρίσκονται στον αντίποδα από τέτοιου είδους κέντρα. Το ίδιο εξαιρετικές είναι και κάποιες ιστοσελίδες ανένταχτων ομάδων.
Δεν έχουμε σκοπό να κάνουμε καμιά προσωπική επίθεση στο Χρήστο Χαρίτο.
Θεωρούμε όμως απαραίτητη την απάντηση στις θέσεις που εκφράζει στο συγκεκριμένο κείμενο , διότι εκτός από προσωπικές του απόψεις , αποτελούν πλέον σήμερα τον ιδεολογικό πυρήνα ενός ολόκληρου πολύμορφου φιλοαμερικανικού ακροδεξιού μετώπου που χτίστηκε μεθοδικά στην Ελλάδα , λειτουργεί σαν ενιαίος χώρος και καθίσταται εξαιρετικά επικίνδυνος.
Η πρόταση για εξάπλωσή αυτών των πολιτικών θέσεων είναι κατά τη γνώμη μας προσπάθεια για οριστική ταφόπλακα σε κάθε πραγματικά εθνική ιδέα για αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία στην Ελλάδα , ανεξάρτητα με το αν αυτοί που προτείνουν τις θέσεις αυτές το κάνουν συνειδητά με αυτό το σκοπό συνειδητά , ή όχι. Οδηγεί κατά τη γνώμη μας στη διάβρωση χώρων που αναφέρονται στο εθνικό στοιχείο , και στη συμπόρευσή τους με τη νέα τάξη , τις ΗΠΑ και τον Σιωνισμό που θα έχουν καλυφθεί με «εθνικά χρώματα» , κατά τα πρότυπα των Αλβανών του Κοσσόβου.
Το αποτέλεσμα θα είναι , και είναι ήδη η δημιουργία ενός νεοταξικού αυτοαποκαλούμενου «εθνικού» χώρου , που δεν θα έχει τίποτα το εθνικό , αλλά θα συνδέεται με ξένα κέντρα χρηματοδότησης , ξένες μυστικές υπηρεσίες και το ντόπιο «εθνικό» τους παράρτημα και θα έχει ντύσει όλη την στρατηγική των παιχνιδιών της νέας τάξης πραγμάτων στην περιοχή μας με εθνικά χρώματα και ακροδεξιά ιδεολογήματα. Κάποιοι που έχουν κεντρικό ρόλο σε αυτή την υπόθεση του «εθνικού» χώρου , έφθασαν μάλιστα στο σημείο να δημοσιεύουν σε ιστοσελίδες που διατηρούν προτάσεις ανοιχτής στήριξης σε διάφορους παράγοντες του πολιτικού κόσμου των ΗΠΑ , και προτάσεις συνεργασίας της Ελλάδας με τις διάφορες Εβραϊκές κοινότητες και το Ισραήλ τους οποίους προσπαθούν να εμφανίσουν ως φιλέλληνες…
Οι ίδιοι άνθρωποι στα έντυπα και εφημερίδες με τα οποία συνδέονται άμεσα , αποκρύπτουν επιμελώς το ρόλο του Αμερικάνικου παράγοντα σε κάθε εθνικό θέμα , έχουν εξαφανίσει επιμελώς σχεδόν κάθε αναφορά στη λέξη Σιωνισμός και στη λέξη ΝΑΤΟ , έχουν εξαφανίσει πλήρως κάθε εμφάνιση της φράσης «εθνική ανεξαρτησία» , έχουν εξαφανίσει οποιαδήποτε αναφορά στις πολυεθνικές και την άλωση της Ελληνικής οικονομίας ή την καταστροφή του περιβάλλοντος από αυτές και προωθούν τα σχέδια των Αμερικανών για αποσταθεροποίηση στην περιοχή των Βαλκανίων και εμφανίζουν ως νέα «Μεγάλη Ιδέα» να γίνουν οι Έλληνες οι μισθοφόροι του ΝΑΤΟ στην περιοχή , με στόχο τη διάλυση των εθνικών κρατών και τη μετατροπή τους σε «ανοιχτή κοινωνία» του Σόρος. Όταν μάλιστα η τιμή του πετρελαίου έχει εκτοξευθεί στα ύψη , και υπεγράφη η συμφωνία με τη Ρωσία για το φυσικό αέριο , αυτό που βρήκαν να γράψουν είναι να προσέχουμε να μη μας φάει η… «αρκούδα».
Η νεοταξική αριστερά προσπαθούσε να παρουσιάσει κάθε χώρο με εθνικές και πατριωτικές αναφορές σαν το «αυγό του φιδιού».
Εμείς λέμε ότι το αυγό του φιδιού έχει ήδη εκκολαφθεί , και το φίδι δεν έχει ως ιδεολογία του τον εθνικισμό , αλλά το Σιωνισμό και τη νέα τάξη πραγμάτων. Ένα φίδι δικέφαλο , με το ένα του κεφάλι να είναι «αριστερό» και βαμμένο ροζ , και το άλλο να είναι ακροδεξιό και βαμμένο γαλανόλευκο.
Και δυστυχώς , είναι τέτοιος ο ηθικός και πνευματικός εκφυλισμός στην εποχή μας, που μπορείς να καταφέρεις να παρουσιάσεις πειστικά ως «εθνικό» ή ως «αντικαπιταλιστικό» (ανάλογα με ποιο από τα δύο κεφάλια του φιδιού προτιμάς) οτιδήποτε θέλεις , ακόμα και την ίδια την πολιτική και τα σχέδια της νέας τάξης πραγμάτων, αρκεί να το βάψεις με το κατάλληλο χρώμα.
Στη «γαλανόλευκη» περίπτωση , Ελληνικές και Βυζαντινές σημαίες , τσολιαδάκια μπιμπελό, «ελληνόψυχα» cd , εθνική ομάδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ και πολλές φορές η λέξη «Ελλάδα» και «Εθνικισμός» έχουν την τιμητική τους για να σκεπάσουν το Σιωνιστικό , Αμερικανικό και νεοταξικό φίδι.
Μέσα στην ίδια περίπτωση , ανήκει και γιος ταξίαρχου της αστυνομίας. Ήταν ένας ταξίαρχος που είχε ως ειδικότητα την ενασχόληση με το θέμα των χούλιγκανς και είχε απασχολήσει την κοινή γνώμη με τέτοια θέματα στο παρελθόν. Ο γιος λοιπόν , που έχει και πολύ μεγάλη οικονομική άνεση αλλά και σχέσεις με τα παραπάνω κέντρα , και είναι μανιακός εχθρός του Αντιαμερικανισμού , είναι επίσης πρώην (;) μέλος πολιτικής οργάνωσης που πήρε κοινοβουλευτικό δρόμο.
Διεισδύει παντού , προβοκάρει , διασπά , ελέγχει , χαρτογραφεί και κυρίως απειλεί , και για να το πετύχει μιλά για «εθνικοσοσιαλισμούς» , «φυλή» , «όμαιμον», «skinhead», «βία» «χουλιγκανισμό» ή «Βυζάντιο» «επίθεση σε τζαμιά» και ότι προκύψει , ενώ αλλάζει προφίλ ανάλογα με την περίπτωση για να χωθεί σε ομάδες , παρέες , έντυπα και φόρουμ του διαδικτύου.
Παράλληλα βρίζει συχνά δημόσια το επάγγελμα του πατέρα του , αλλά και χώρους και άτομα με τους οποίους συνεργάζεται πολύ στενά , κατηγορώντας τους ότι συνεργάζονται με την αστυνομία και μυστικές υπηρεσίες , για «ξεκάρφωμα» του ίδιου.
Ταυτόχρονα προβάλλει με όποιο τρόπο μπορέσει ακόμα και μέσα σε αυτές τις ομάδες τον κοινοβουλευτισμό και συγκεκριμένους υποψήφιους βουλευτές. Μπαίνει σε ομάδες χούλιγκαν και προβάλλει εκεί μέσα ως εχθρούς και υποψήφιους στόχους για επίθεση όλες τις ανεξέλεγκτες από αυτά τα κέντρα ομάδες του Εθνικοεπαναστατικού χώρου με προσανατολισμό ενάντια στις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Δεν είναι ο σκοπός μας να επιτεθούμε προσωπικά σε κανέναν , είναι όμως ζήτημα Εθνικό και κοινωνικό αλλά και ζήτημα Ζωής , Τιμής και Αξιοπρέπειας η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ με κάθε τρόπο σε αυτά τα δήθεν «εθνικά» σχέδια της συμπόρευσης με το Σιωνισμό , τις ΗΠΑ και τη νέα τάξη πραγμάτων και η αποκάλυψή τους.
Δεν έχουμε σκοπό να συνδέσουμε τον ίδιο τον Χαρίτο με αυτές τις υποθέσεις , ούτε έχουμε τίποτα προσωπικό μαζί του. Επειδή όμως το κείμενό του Χαρίτου τυγχάνει να απεικονίζει πολύ καλά θέσεις αντίστοιχες και πολύ παρόμοιες με αυτού του διαμορφωμένου πολύμορφου φιλοαμερικανικού ακροδεξιού κέντρου, επιλέξαμε να απαντήσουμε εκτενώς. Ένα κείμενο που θα τολμούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως το «ιδεολογικό μανιφέστο» της σημερινής «Ελληνικής» ΝΑΤΟικής ακροδεξιάς , η αλλιώς ως το «μανιφέστο του σύγχρονου ραγιαδισμού» και γι αυτό θα υπάρχει αναλυτική , τεκμηριωμένη και έντονη κριτική στις θέσεις του.
Επιλεγμένα εκτενή αποσπάσματα από το κείμενο του Χ. Χαρίτου :
Δεν είναι εφικτό λόγω χώρου να αναδημοσιεύσουμε ολόκληρο το κείμενο του Χ. Χαρίτου , αλλά για να μπορεί ο αναγνώστης να κρίνει , αναδημοσιεύουμε το μεγαλύτερο κομμάτι του, με επιλεγμένα εκτενή αποσπάσματα από αυτό.
Γράφει μεταξύ άλλων ο Χαρίτος :
«Στην Ελλάδα όμως υπάρχει μια ιδεολογική προκατάληψη όταν συζητάμε θέματα που αφορούν τις διεθνείς συμμαχίες της χώρας μας. Την κύρια ευθύνη γι αυτό φέρνει η αριστερά, η οποία λειτουργώντας για δεκαετίες ως τοποτηρητής των Σοβιετικών συμφερόντων στην Ελλάδα , εξέφραζε την κομμουνιστική ορθοδοξία. Σε αυτά τα πλαίσια πέτυχε πολλές φορές να δαιμονοποιήσει τις ΗΠΑ και το δυτικό στρατόπεδο, ενοχοποιώντας παράλληλα τη Δεξιά παράταξη για την προσήλωσή της στην Δύση. Το ποιος δικαιώθηκε για τις επιλογές του νομίζω το γνωρίζουμε όλοι. Αυτός όμως ο χύδην αντί-αμερικανισμός , πολλές φορές ανορθολογικός , πλαισιωμένος με τις μαρξιστικές ιδεολογικές εμμονές και στερεότυπα , πέρασε και σε άλλους χώρους και δη στον εθνικιστικό.»
«Τα τελευταία χρόνια στον εθνικιστικό χώρο έχει μεγάλη πέραση ο αντί-αμερικανισμός , ο οποίος λειτουργεί τελείως αταβιστικά. Χωρίς να αναλογιζόμαστε το βάρος των ΗΠΑ στην περιοχή μας, ή το πώς θα διαχειριζόμασταν εμείς τη συνεργασία με τις ΗΠΑ αν ήμασταν κυβέρνηση , ή συμμετείχαμε σε κυβέρνηση συνεργασίας. Εκτός αν πιστεύουν κάποιοι ότι σε αυτή την περίπτωση θα διακόπταμε τις διπλωματικές σχέσεις ή θα εισβάλλαμε στην Αμερικανική πρεσβεία , όπως έγινε στο Ιράν. Όλο αυτό διανθίζεται με μια φίλο-Ρωσική στάση , θεωρώντας ότι η ενδυνάμωση της Ρωσίας θα μας λύσει τα προβλήματα. Το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να μετατρέψουμε τους ευσεβείς μας πόθους σε πραγματικότητα.»
«Η Ελλάς δεν ανήκει στην Δύση , είναι η Δύση σε θέματα ιστορίας , αξιών, θρησκείας και πολιτισμού. Η χώρα μας στα χρόνια του Ψυχρού πολέμου ήταν σταθερά ενταγμένη στο δυτικό στρατόπεδο και είχε την σημασία της στην πολιτική ανασχέσεως του κομμουνισμού. Αυτός ο ρόλος έληξε το 1989. Η Τουρκία την ίδια ώρα εξακολουθούσε να είναι το ανάχωμα για την κάθοδο της Ρωσίας στις θερμές θάλασσες, ενώ παράλληλα θα λειτουργούσε και ως τοποτηρητής του κοσμικού Ισλάμ στα ανατολικά της σύνορα. Εμείς και λέγοντας εμείς εννοώ την Ελληνική πολιτική ηγεσία, τους εκπροσώπους της οικονομίας μας, τους διανοούμενούς μας , τι ακριβώς πράξαμε σε αυτή την κατεύθυνση ; Απολύτως τίποτα. Διότι απλώς δεν έχουμε πολιτική ηγεσία, δεν έχουμε εθνική αστική τάξη αλλά κάτι μεταπράτες προμηθευτές τους δημοσίου και οι διανοούμενοι μας είναι αμετανόητοι μαρξιστές»
«Οι Αμερικανοί γνωρίζουν λοιπόν ότι έχουν απέναντί τους φοβισμένους και δεδομένους πολιτικούς. Υπέρμαχοι του «δεν διεκδικούμε τίποτα» και «ευχαριστώ τους Αμερικανούς». Εσείς αν ήσασταν στη θέση των ΗΠΑ, πώς ακριβώς θα αξιολογούσατε και πως θα συμπεριφερόσασταν σε αυτούς τους πολιτικούς ; Νομίζω πολύ χειρότερα από ότι κάνουν οι Αμερικανοί. Διότι οι ΗΠΑ σέβονται μόνο την δύναμη και αντιλαμβάνονται μόνο τη χρησιμότητα των συμμάχων. Τίποτα από αυτά δεν συνδέεται με την νεότερη Ελλάδα»
«Η Ελλάς οφείλει να βρει ένα καινούριο γεωπολιτικό ρόλο» «Θα μπορούσαμε να γίνουμε χώρα - ηγέτης στην Χερσόνησο του Αίμου , συνδέοντας την περιοχή με τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ»
«Τι θέλουν οι ΗΠΑ : Οι ΗΠΑ χρειάζονται συμμάχους που θα συγκρατούν τη Ρωσική επιρροή από τις θερμές θάλασσες, μια μεγάλη ηπειρωτική δύναμη δεν πρέπει να αποκτήσει και θαλάσσια ισχύ ( δόγμα Mackinder) και όταν χρειάζεται, να δίνουν βοήθεια στις ΗΠΑ στις διενέξεις της με τη Γερμανογαλλοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι μια αρκετά σύνθετη πολιτική. Σήμερα οι ΗΠΑ στα Βαλκάνια επενδύουν στην Αλβανία και στα Σκόπια για αυτό! Εκεί καταντήσαμε.»
«Γνωρίζω ότι μπορεί να μην ακούγεται ευχάριστα σε κάποιος Εθνικιστές. Τους καταλαβαίνω απόλυτα. Άλλοι θα προτιμούσαν να βρίζαμε εν χορώ τους Αμερικανούς παρέα με το ΚΚΕ , ή να κάνουμε κοινές εκδηλώσεις με τον Αλέξη Τσίπρα υπέρ του Τσάβες. Μόνο που εγώ δεν βλέπω το κέρδος για την Ελλάδα με αυτές της επιλογές και τα εύσημα της αριστεράς ποσώς με ενδιαφέρουν».
«Στην άλλη περίπτωση όμως θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε τα ιστορικά δικαιώματα του Ελληνισμού σε Κύπρο , Βόρειο Ήπειρο και Μοναστήρι, να δημιουργήσουμε μια φιλελληνική πολιτική και πνευματική ελίτ στις όμορες χώρες, να έχουμε ενδεχομένως και στρατιωτική παρουσία, τον έλεγχο σε στρατηγικούς τομείς των οικονομιών τους και όχι μόνο με κανένα υποκατάστημα τραπέζης». «Αυτό αν δεν το κάνουμε υπό την Αμερικανική ομπρέλα , πως θα το πετύχουμε ;»
«Στις ΗΠΑ υπάρχουν δυνάμεις που έχουν μια θετική στάση απέναντι στα εθνικά κινήματα της Ευρώπης, στις παρυφές του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Έντυπα όπως ο American Conservative , The Chronicles , The New American , παλαιοί πολιτικοί όπως οι Pat Buchanan, Ross Perot, οι Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές Tom Tancredo και Ron Paul, ο τελευταίος διεκδίκησε το χρίσμα με μια πατριωτική ατζέντα. Όπως υπάρχουν και συντηρητικές δεξαμενές σκέψεως όπως το Heritage Foundation , The Cato , The Nixon Center, The Hudson Institute, που υπερασπίζονται το εθνικό κράτος και είναι επικριτές της «κοινωνικής μηχανικής» της αριστεράς.»
«Οι Έλληνες πατριώτες και πολιτικοί της ριζοσπαστικής Δεξιάς οφείλουν να βρουν λύσεις και να κτίσουν τις ανάλογες συμμαχίες με τις δυνάμεις της Αμερικανικής Δεξιάς που έχουν τις ίδιες ευαισθησίες. Η Αριστερά καλά κάνει και έχει ως σημαία της τον αντί-αμερικανισμό. Άξιος ο μισθός της. Εμείς όμως έχουμε μια δουλειά να κάνουμε στην πατρίδα μας. Και αυτή είναι η ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας , λαμβάνοντας υπόψη το διεθνές περιβάλλον και την παντοδυναμία των ΗΠΑ. Και αυτό σε μια σχέση αμοιβαίου οφέλους και όχι υποτέλειας. Όχι «ευχαριστώντας τους Αμερικανούς» από το βήμα της βουλής, αλλά οδηγώντας τις ΗΠΑ να ευχαριστούν εμάς, με συγκεκριμένα ανταλλάγματα. Η πολιτική των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.»
«Να συνειδητοποιήσουμε λοιπόν ότι η Αμερική δεν είναι ούτε φιλλεληνική , ούτε ανθελληνική. Είναι μια αυτοκρατορία με φίλους και εχθρούς. Τους πρώτους τους ανταμείβουν , τους δεύτερους τους πολεμούν.»
«Αυτός ο αντί-αμερικανισμός συνδέεται τα τελευταία χρόνια με την επάνοδο της Ρωσίας στη διεθνή πολιτική, χάρη στην εθνική ηγεσία του Πούτιν. Έτσι λοιπόν ένα κομμάτι του εθνικού χώρου ανακάλυψε ένα νέο σύμμαχο - πρότυπο ενάντια στις ΗΠΑ. Εγώ δεν ανήκω σε αυτούς. Όχι διότι δεν θέλω μια ισχυρή «Ρωσία» αλλά διότι πιστεύω ότι η ορθόδοξη αυτή χώρα δεν πρόκειται να μας σώσει , όπως δεν μας έσωσε ποτέ.»
«Ιστορικώς να θυμηθούμε ότι η Ρωσία από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου (1689-1725) καθίσταται ισχυρή ευρωπαϊκή δύναμη και ο κυριότερος αντίπαλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.» «Μέρος του ρωσικού σχεδίου αποτελούσε και η εξέγερση των ορθοδόξων Ελλήνων.» «Στις 17/2/1770 ένα τμήμα του στόλου υπό τον Θεόδωρο Ορλώφ αγκυροβόλησε στο Οίτυλο της Μάνης.» «Η εξέγερση στην Πελοπόννησο κράτησε περίπου 3 μήνες, πριν κατασταλεί , προκαλώντας μεγάλες καταστροφές στον Ελληνισμό. Παραλίγο να αφανισθούμε ως έθνος». «Γιατί θυμήθηκα τα Ορλωφικά ; Γιατί νομίζω ότι η ιστορία θα γραφτεί με τον ίδιο τρόπο και σήμερα. Η Ρωσία θέλει να δημιουργεί προβλήματα στις ΗΠΑ σε χώρες όπως η Ελλάδα. Η Κύπρος και η Σερβία για να μπορεί να τα εξαργυρώνει με τον Καύκασο και την Ουκρανία».
«Η Ελλάς βεβαίως πρέπει να μπορεί να ελίσσεται ανάλογα με τα συμφέροντά της. Να εκμεταλλευθούμε τις δυνατότητες της Ρωσσίας, τους αγωγούς πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Η προτεραιότητά μας όμως είναι οι ΗΠΑ και η οικοδόμηση μιας πραγματικής στρατηγικής συνεργασίας μαζί τους.»
«Οι Έλληνες εθνικιστές έχουν αποδείξει ότι μπορούν να βάζουν το εθνικό συμφέρον επάνω και από τις προσωπικές τους πεποιθήσεις , αν αυτό απαιτούν οι περιστάσεις.» «Σήμερα καλούμαστε να υπερασπισθούμε την εθνική κυριαρχία μακριά από συναισθηματισμούς, σε απόσταση ίσως και από τα ότι θα επιθυμούσαμε. Για μια Ελλάδα ελεύθερη και ισχυρή»
Αντιπαράθεση με συγκεκριμένες θέσεις του κειμένου.
Ο «Δυτικός» «πολιτισμός».
Το κείμενο του Χαρίτου χρησιμοποιεί τον όρο «ριζοσπαστική δεξιά». Στην πραγματικότητα όμως οι απόψεις που εκφράζει βρίσκονται ακριβώς στον αντίποδα των αρχών και ιδεών που της ριζοσπαστικής δεξιάς. Ο μόνος δόκιμος όρος που αντιπροσωπεύει αυτές τις απόψεις , είναι «νεοταξική ΝΑΤΟική ακροδεξιά». Αυτό θα φανεί ξεκάθαρα σε όλα όσα αναφέρουμε παρακάτω, ξεκινώντας με το πώς αντιμετωπίζει ο Χαρίτος το θέμα του πολιτισμού.
Γράφει ο Χαρίτος :
«Η Ελλάς δεν ανήκει στην Δύση, είναι η Δύση σε θέματα ιστορίας, αξιών, θρησκείας και πολιτισμού». Και όμως ο σύγχρονος λεγόμενος «δυτικός» πολιτισμός , είναι ακριβώς στον αντίποδα του λεγόμενου Ελληνικού πολιτισμού. Η νεοταξική υποκουλτούρα , συνδεόμενη με τα μικροαστικά πρότυπα των τρέντι , του καταναλωτισμού, του κοσμοπολιτισμού, του «αντιρατσισμού» των «πολυφυλετικών» κοινωνιών και των γκέτο, η καταστροφή του περιβάλλοντος και οι τσιμεντουπόλεις , δεν είναι ο Ελληνικός πολιτισμός αλλά το αντίθετό του. Πατρίδα αυτού του «πολιτισμού» δεν είναι η Ελλάδα , αλλά η Αμερική , που τόσο κολακευτικά μας παρουσιάζει ο Χαρίτος. Οι δε «αξίες» και η θρησκείες αυτού του πολιτισμού , δηλαδή τα θρησκευτικά ρεύματα της Νέας Εποχής, επίσης καμιά σχέση ρίζα και προέλευση δεν έχουν από την Ελλάδα.
Μιας και όμως ο Χαρίτος προσπαθεί να παρουσιάσει αυτές τις απόψεις ως «ριζοσπαστική δεξιά», ας δούμε την άποψη της ριζοσπαστικής δεξιάς μέσα από τα λόγια του Έβολα :
Ο παρών δυτικός “πολιτισμός” αναμένει μια σημαντική αναστάτωση , χωρίς την οποία αργά ή γρήγορα είναι καταδικασμένος να συντριβεί. Έχει εκφράσει τη πλήρη διαστροφή στην ορθολογική τάξη των πραγμάτων. Βασίλειο της ύλης , του χρυσού , των μηχανών , των αριθμών. Σε αυτόν τον πολιτισμό δεν υπάρχει πλέον καμία πνοή , ελευθερία ή φως.
Δείτε περισσότερα για το θέμα εδώ:
http://mkritis.blogspot.com/2008/05/o_17.html
Παρόλα αυτά, στο Ευρωπαϊκό πολιτισμό , και όχι στην νεοταξική υποκουλτούρα των ΗΠΑ, πράγματι υπάρχουν στοιχεία κοινά με τον Ελληνικό πολιτισμό. Στοιχεία που και εκεί όπως και στην Ελλάδα προσπαθεί να εξαλείψει η νεοταξική Αμερικάνικη υποκουλτούρα. Και φυσικά η Ελλάδα έχει κοινά στοιχεία και με τη Ρωσία, σε θέματα «ιστορίας αξιών, θρησκείας και πολιτισμού». Η φυσική θέση της Ελλάδας από πλευράς πολιτιστικής και ιστορικής συνέχειας είναι μαζί με τη Ρωσία και την Ευρώπη. Τι λέει όμως γι αυτό ο Χαρίτος ; Προτείνει η Ελλάδα να «δίνει βοήθεια στις ΗΠΑ στις διενέξεις της με τη Γερμανογαλλοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση»
Ριζοσπαστική δεξιά ή Αμερικάνικες πολυεθνικές ;
Μέχρι τώρα ξέραμε ότι η ριζοσπαστική δεξιά επηρεάζεται από διάφορες πολιτικές ομάδες και προσωπικότητες εκτός Ελλάδας , όπως σήμερα το Nouvelle Droite , τον de Benoist , τον Sunic , τον Krebs , ενώ εμπνέεται από τη σκέψη του Nietzsche , του Guenon , του Evola και πολλών άλλων. Όσον αφορά την Ελλάδα , ξέραμε τον Περικλή Γιαννόπουλο , τον Ι. Δραγούμη , τον Ιωάννη Συκουτρή. Μας συγκινούσε ο Παλαμάς και τα γραπτά του Καραγάτση.
Τώρα όμως μάθαμε από το Χαρίτο , ότι η Ελληνική ριζοσπαστική δεξιά θα πρέπει λέει να επηρεάζεται στο εξής από την σκληρή «συντηρητική» πτέρυγα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ , αλλά και από ακραίες νεοφιλελεύθερες ομάδες. Μια πτέρυγα που έχει ως «αξίες» ένα παρανοϊκό πουριτανισμό , την ιδέα της άσκοπης μαζικής οπλοφορίας , τον έντονο αντικομουνισμό όπως και τον «πατριωτισμό» των ΗΠΑ , ενώ ταυτίζεται με μεγαλοεπιχειρηματίες και ιδιοκτήτες πολυεθνικών. Θα αναφέρουμε ενδεικτικά λίγα μόνο στοιχεία από τις «προσωπικότητες» και τις ομάδες που προτείνει ο Χαρίτος να συνεργαστούμε, ώστε να μπορέσει ο αναγνώστης να δει περί τίνος πρόκειται.
O Ross Perot , επιχειρηματίας από το Texas, είχε μόνο μέσα στο 2007 ως κέρδη 4.4 δισεκατομμύρια δολάρια και είναι ο 76ος πλουσιότερος άνθρωπος στις ΗΠΑ.
Ο Pat Buchanan υπήρξε σύμβουλος των προέδρων των ΗΠΑ Nixon , Ford και Reagan με ενεργό ανάμειξη στην προσπάθεια των ΗΠΑ για ανατροπή των Σαντινίστας στη Νικαράγουα.
O Tom Tancredo , μέλος της Ευαγγελικής εκκλησίας και στέλεχος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος , βαφτίζει την αντίσταση των Αράβων «τρομοκρατία», και θεωρεί ότι η κύρια αιτία για αυτή την «τρομοκρατία» είναι η θρησκεία τους. Προτείνει ως λύση την απειλή για βομβαρδισμό από τις ΗΠΑ της Μέκκας και της Μεδίνας...
Ο Ron Paul , ήταν αντίθετος με τον πόλεμο στο Ιράκ , θεωρώντας ότι θα έπρεπε τα Αμερικανικά στρατεύματα να αφοσιωθούν στον έλεγχο του Αφγανιστάν.
Το Heritage Foundation συνδυάζει ένα ακραίο νεοφιλελευθερισμό, με τις ιδέες για «ισχυρή εθνική άμυνα» και αναφορές σε «παραδοσιακές Αμερικάνικες αξίες». Έχει ιδρύσει το «κέντρο για την ελευθερία Μάργκαρετ Θάτσερ» , και προτείνει δραστική μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και περιορισμό της παρέμβασης του κράτους στην αγορά. Έπαιξε πολύ ενεργό ρόλο σε παρεμβάσεις σε διάφορες χώρες την εποχή του Ψυχρού Πολέμου και χρηματοδότησε κινήματα στην Αγκόλα , τη Νικαράγουα, την Καμπότζη και το Αφγανιστάν.
To Cato Institute είναι ένα ακραίο νεοφιλελεύθερο ίδρυμα που κινείται στα πλαίσια της σκέψης των Adam Smith και John Lock.Μεταξύ άλλων προβάλλει ως βασικό ζήτημα την αντίθεσή του στο να υπογράψουν οι ΗΠΑ το πρωτόκολλο του Κιότο. Χρηματοδοτήθηκε με μεγάλα ποσά από τις πολυεθνικές Philip Morris και ExxonMobil.
To Hudson Institute χρηματοδοτείται από πλήθος πολυεθνικών μεταξύ άλλων από τις Eli Lilly and Company, Monsanto, DuPont,Dow-Elanco, Sandoz, Ciba-Geigy, ConAgra, Cargill και Procter & Gamble. Η Monsanto είναι η γνωστή εταιρεία που προωθεί σε όλο τον κόσμο τις μεταλλαγμένες καλλιέργειες, ενώ το ίδιο το Hudson Institute ασχολείται ανεργά με τον πόλεμο ενάντια στις θέσεις των οικολόγων και των περιβαλλοντιστών. Ένας εκ των θερμών υποστηρικτών του, είναι ο Henry Kissinger.
Όσο για τον Nixon , ήταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ που παραιτήθηκε μετά το σκάνδαλο Watergate. Οι πτυχές του σκανδάλου περιλάμβαναν διαρρήξεις, παρακολουθήσεις, εκβιασμούς, απειλές , προβοκάτσιες και διείσδυση προβοκατόρων στους πολιτικούς του αντιπάλους. Δεν γνωρίζουμε αν είναι τυχαίο, αλλά ακριβώς τις ίδιες τακτικές ακολουθούν και σήμερα κάποια άτομα στην Ελλάδα που κινούνται στα πλαίσια αυτού του είδους της νεοταξικής ΝΑΤΟικής ακροδεξιάς.
Ο Henry Kissinger , ήταν επίσημος σύμβουλος ασφαλείας του Νίξον , που ισοπέδωσε βομβαρδίζοντας το Λάος σκοτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους χωρίς κανένας να μάθει τίποτα σε όλο τον πλανήτη , ενώ βομβάρδισε επίσης μυστικά και την Καμπότζη.
Υποστήριξε ενεργά το Ισραήλ στον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο , ενώ ήταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ που στήριξε και έφερε τη Χούντα στην Ελλάδα. Ένα από τα επιχειρηματικά «επιτεύγματά» του ήταν η εξασφάλιση άδειας για τη δημιουργία εργοστασίου εμφιάλωσης της Κόκα-Κόλα στην Ελλάδα. Η αμερικανική πολυεθνική προσπαθούσε για μια δεκαετία να μπει στην ελληνική αγορά, χωρίς αποτέλεσμα , λόγω της φοβίας που υπήρχε ότι θα ανταγωνιζόταν τα ελληνικά προϊόντα. Επίσης μετέφερε βαρύ οπλισμό στο Νότιο Βιετνάμ , ενισχύοντας τις δυνάμεις ενάντια στους Βιετκόνγκ.
Η «νέα Μεγάλη ιδέα».
«Η πολιτική των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση» γράφει ο Χαρίτος. Και λέει ούτε λίγο ούτε πολύ αυτά είναι που λέει και η εφημερίδα Στόχος.
Η ΝΑΤΟική νεοταξική ακροδεξιά, μας παρουσιάζει ως «νέα Μεγάλη Ιδέα» να γίνουν οι Έλληνες οι μισθοφόροι των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή , με στόχο την πλήρη αποσταθεροποίηση , τη διάλυση των εθνών κρατών (μεταξύ αυτών και της Ελλάδας) και τη μετατροπή της περιοχής σε ένα σύνολο ζωνών υπό ΝΑΤΟική επιτήρηση και έλεγχο , με ΝΑΤΟικό στρατό και βάσεις , σε μια κατάσταση όπως αυτή που βρίσκεται σήμερα το Κόσσοβο ή το Ιράκ. Γράφει ο Χαρίτος ότι θέλει «υπό την Αμερικανική ομπρέλα», η Ελλάδα να έχει «στρατιωτική παρουσία» στις γειτονικές χώρες και «τον έλεγχο σε στρατηγικούς τομείς των οικονομιών τους» ενώ την εισβολή σε αυτές για χάρη του ΝΑΤΟ την παρουσιάζει ως το «να διεκδικήσουμε τα ιστορικά δικαιώματα του Ελληνισμού σε Κύπρο , Βόρειο Ήπειρο και Μοναστήρι».
Πράγματι τα Heritage Foundation , τα Nixon Center και όλα αυτά που μας πλασάρει ο Χαρίτος , αυτό ακριβώς είναι που χρηματοδοτούν για να συμβεί στα Βαλκάνια. Την προσπάθεια αποσταθεροποίησης. Προκειμένου να φτιάξουν μια ζώνη που θα αποτρέπει την πρόσβαση της Ρωσίας στη Μεσόγειο, θα ευνοεί την μεταφορά στρατευμάτων στη Μέση Ανατολή και θα ελέγχει τους δρόμους της ενέργειας, ενώ παράλληλα θα προωθεί τις Αμερικάνικες θέσεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα απωθεί τον Γαλλογερμανικό άξονα. Και για τον πλήρη έλεγχο στη στρατηγική περιοχή ανάμεσα σε Ευρώπη, Ασία και κοντά στη Μέση Ανατολή , προωθούν τη διάλυση των εθνών κρατών της περιοχής και τη μετατροπή της σε ένα απέραντο νεκροταφείο. «Η Ελλάς οφείλει να βρει ένα καινούριο γεωπολιτικό ρόλο». «Θα μπορούσαμε να γίνουμε χώρα-ηγέτης στην Χερσόνησο του Αίμου, συνδέοντας την περιοχή με τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ».
Αυτό είναι το Αμερικάνικο όνειρο που μας πουλάει ο Χαρίτος.
Όχι μόνο δεν θα ελευθερώσουμε την Κύπρο , ή τη Βόρεια Ήπειρο, αλλά θα τεθεί η ίδια η Ελλάδα όπως και όλη η περιοχή υπό πλήρη ΝΑΤΟική διοίκηση και έλεγχο. Αυτός είναι και ο λόγος που οι ΗΠΑ στηρίζουν και υποδαυλίζουν θέματα «Μακεδονικής» και Τούρκικης μειονότητας στην Ελλάδα. Στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» , δημοσιεύτηκε απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ , με βάση το οποίο οι Αμερικάνοι προσπάθησαν να εμφανίσουν ότι έγινε νοθεία στις εκλογές σε βάρος του «Ουράνιου Τόξου».
Τις προσπάθειες αποσταθεροποίησης της περιοχής των Heritage Foundation , Nixon Center κλπ, αλλά και του Σόρος , προωθεί από τη μια η νεοταξική αριστερά που εμφανίζει θέματα «καταπίεσης μειονοτήτων» και τρέχει την Ελλάδα στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια , και από την άλλη η νεοταξική ΝΑΤΟική ακροδεξιά του Χαρίτου και της πολιτικής τάσης που τα εκφράζει όλα αυτά ως τάση μέσα στο ΛΑΟΣ, του Στόχου και των δήθεν «ανένταχτων» πολύμορφων εντύπων ατόμων και ομάδων που κινούνται γύρω από αυτούς , έχοντας όμως ένα και ενιαίο κέντρο ελέγχου , που κάποιοι προσπαθούν να το παρουσιάσουν σαν «εθνικό χώρο».
Χωρίς να συνδέουμε προσωπικά κάποιον από αυτούς με το θέμα , αναφέρουμε βάση συγκεκριμένων στοιχείων ότι στο ίδιο σχέδιο αποσταθεροποίησης εντάχθηκαν και επιθέσεις από δήθεν «εθνικιστές» σε τζαμιά και μουσουλμάνους που ζουν στην Ελλάδα . Σκοπός τους είναι να δημιουργήσουν συγκρούσεις μεταξύ μουσουλμάνων και Ελλήνων και ενοχοποιώντας τους Μουσουλμάνους να δώσουν μεταξύ άλλων ηθικό άλλοθι στους Σιωνιστές και τις ΗΠΑ για τις σφαγές τους στη Μέση Ανατολή και τον Αραβικό κόσμο, αλλά και να συμβάλλουν στην πλήρη Αμερικανοποίηση του «εθνικού χώρου» μέσω της προβολής της πολιτικής ΗΠΑ-Ισραήλ στη Μέση Ανατολή και την παρουσίασή της ως θέσεις του «Ελληνικού εθνικισμού».
Όταν τόσες δεκαετίες υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ έχει καταργηθεί στην Ελλάδα σχεδόν κάθε ίχνος εθνικής κυριαρχίας , όταν το μεγαλύτερο κομμάτι της οικονομίας στην Ελλάδα έχει περάσει σε χέρια ξένων πολυεθνικών και μας έχουν και δουλεύουμε ως μετανάστες στον τόπο μας , ξένοι ανάμεσα σε ξένους μια 700 και 800 Ευρώ , και όταν δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε ούτε τη γειτονιά μας , ο Χαρίτος λέει ότι να διεκδικήσουμε την Κύπρο , τη Βόρειο Ήπειρο και το Μοναστήρι «υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ». Και όλα αυτά την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ είναι που βρίσκονται πίσω από την ονομασία των Σκοπίων , οι ΗΠΑ είναι που στήριξαν τον Τούρκικο επεκτατισμό και μετέτρεψαν το Αιγαίο σε γκρίζες ζώνες , οι ΗΠΑ είναι που βρίσκονται πίσω από την εισβολή και κατοχή στην Κύπρο και που προτείνουν σχέδια τύπου Ανάν για τη νομιμοποίηση της εισβολής και κατοχής, την πλήρη αποσταθεροποίηση του νησιού και την εξαφάνιση κάθε εθνικής κυριαρχίας και στο νότιο κομμάτι της Κύπρου. Και όλα αυτά έγιναν με Έλληνες πολιτικούς που βρίσκονταν πάντα στο πλευρό των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ «είναι μια αυτοκρατορία με φίλους και εχθρούς. Τους πρώτους τους ανταμείβουν , τους δεύτερους τους πολεμούν» λέει ο Χαρίτος. Με πολιτικούς και κυβερνήσεις για δεκαετίες στενούς φίλους των ΗΠΑ , είδαμε ποια ήταν «η ανταμοιβή» της Ελλάδας στα εθνικά θέματα. Τι θα έκαναν οι ΗΠΑ αν κάποιοι Έλληνες πολιτικοί είχαν μια πιο «σκληρή» λιγότερο υποχωρητική πολιτική απέναντί τους ; Σε μια οικονομία και πολιτική σκηνή σε μεγάλο βαθμό ελεγχόμενη από τους Αμερικάνους, θα είχαν αντικαταστήσει σύντομα και με «δημοκρατικές» διαδικασίες τέτοιους πολιτικούς , με περισσότερο «νενέκους».
Η ανταμοιβή λοιπόν για την φιλοαμερικάνικη πολιτική των Ελληνικών κυβερνήσεων ήταν η στήριξη στην εισβολή στην Κύπρο , η στήριξη στην Τουρκία , η παρέμβασή τους στο Σκοπιανό, το σχέδιο Ανάν, η άρση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο Αιγαίο και τώρα οι διάφορες «μειονότητες» και την προσπάθεια να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Κόσσοβο. Το σχέδιο Ανάν και η σημερινή πολιτική των ΗΠΑ στο Σκοπιανό , στο Αιγαίο και στη Θράκη, δεν είναι παρά ξεκάθαρες προσπάθειες αποσταθεροποίησης της περιοχής. Στοχεύουν στην αποδυνάμωση κάθε ίχνους εθνικής κυριαρχίας ώστε να εμβαθύνει η υποτέλειά των περιοχών αυτών στο ΝΑΤΟ και τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Στοχεύουν επίσης στην δημιουργία εντάσεων , και σε μια πολιτική τύπου «διαίρει και βασίλευε» στην οποία οι ΗΠΑ θα κάνουν το νταβατζή σε όλα τα αντιπαρατιθέμενα μεταξύ τους μέρη ταυτόχρονα, , απειλώντας και εκβιάζοντας την κάθε πλευρά ότι αν δεν δεχθεί τα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, θα στηρίξει την άλλη πλευρά.
Η μόνη περίπτωση να αλλάξει αυτή η πολιτική τύπου σχεδίων Ανάν και Νίμιτς , είναι να γίνει με αποδοτικότερο προς τις ΗΠΑ τρόπο, μέσω προτάσεων τύπου Χαρίτου , Στόχου , αλλά και πολλών και διάφορων «ανένταχτων» εντύπων και ομάδων που ξεφύτρωσαν τα τελευταία χρόνια με κοινά «ανένταχτα» άτομα να εμφανίζονται ανώνυμα μέσα σε κάθε ένα από αυτά.
Με τη δήθεν «εθνική» στρατιωτική επέμβαση της Ελλάδας στο Μοναστήρι , ένα μέρος που ανήκει σε κράτος προτεκτοράτο των ΗΠΑ , και μάλιστα υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ , την οποία ζητάνε οι Στοχικοί και κάποιοι από τους παραπάνω, θα υπάρξει η αφορμή για ευρύτερη σύρραξη στην περιοχή , αλλά και στη συνέχεια για άμεση επέμβαση του ΝΑΤΟ , με Κοσσοβοποίηση της Θράκης και της Μακεδονίας, και ίσως και της Ηπείρου.
Ας μην ξεχνάμε ότι στα Σκόπια υπάρχει και ο Αλβανικός παράγοντας , το ένα τρίτο του πληθυσμού είναι Αλβανοί, και ότι μια επέμβαση της Ελλάδας εκεί υπό το σημερινό καθεστώς θα ήταν θέμα άμεσης αντίδρασης και από την Αλβανία, η οποία μάλιστα διεκδικεί πλέον και την υπόλοιπη Ήπειρο ως «Τσαμουριά», ενώ παράλληλα θα ήταν αρκετά πιθανή η ανάμειξη Τουρκίας και Βουλγαρίας που έχουν επίσης συμφέροντα και διεκδικήσεις στην περιοχή των Σκοπίων. Στην εμπλοκή αυτή θα αξιοποιηθεί και η μειονότητα της Θράκης, όπως και τα παραμύθια για δήθεν «Μακεδονική» μειονότητα, με σκοπό να φύγει από την Ελλάδα η Μακεδονία, η Θράκη και η Ήπειρος και να περάσουν σε «αυτόνομα» καθεστώτα προτεκτοράτου όπως το Κόσσοβο.
Είτε το κάνουν συνειδητά είτε όχι , αυτή είναι η πραγματική «εθνική» διάσταση προτάσεων τύπου Χαρίτου , Στόχου και παρατρεχάμενων «ανένταχτων». Και εφόσον στην Κύπρο δε δουλέψει η μέθοδος Σχεδίου Ανάν – Χριστόφια και ΔΗΣΥ για ΝΑΤΟποίηση του νησιού, υπάρχει και εκεί η πρόταση τύπου Χαρίτου και Στόχου , για επανάληψη της τραγωδίας του 74 , αυτή τη φορά και για το υπόλοιπο νησί. Πάντως τα ιδρύματα Nixon , Heritage κλπ , όποιον χρηματοδοτήσουν, θα το κάνουν με τέτοιους σκοπούς, ενώ το ίδρυμα Hudson για να χρηματοδοτήσει θα απαιτήσει ως αντάλλαγμα από μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΛΑΟΣ να κυκλοφορούν και να καλλιεργούνται ελεύθερα στη χώρα μας τα μεταλλαγμένα της Monsanto.
Επειδή υπάρχει το ενδεχόμενο μέσα από τις προσπάθειες πολιτικής αποσταθεροποίησης που πάλι προωθούν στη χώρας μας οι Αμερικανοί η επόμενη κυβέρνηση της χώρας να είναι συγκυβέρνηση ΝΔ-ΛΑΟΣ, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ώστε να απομονωθεί όσο το δυνατό η πτέρυγα της νεοταξικής φιλοαμερικανικής ακροδεξιάς , γιατί είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για την Ελλάδα και για όλη την περιοχή και το μόνο που εξυπηρετεί στην πράξη είναι να προωθεί εφιαλτικά σενάρια της νέας τάξης πραγμάτων.
Αλλά ακόμα και να μην εφαρμοστούν ποτέ αυτά τα σενάρια, η πιθανή μελλοντική παρουσία ατόμων με θέσεις όπως του Χαρίτου ή παρόμοιες με τις θέσεις της εφημερίδας Στόχος στην Ελληνική βουλή , θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να εκβιάζουν τις γείτονες χώρες για μεγαλύτερη υποτέλεια στους Αμερικάνους με την απειλή της Ελλάδας, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που σήμερα οι Αμερικάνοι εκβιάζουν τις Ελληνικές με την απειλή της ΝΑΤΟικής ακροδεξιάς των Σκοπίων για να προωθεί τα συμφέροντά τους στην περιοχή, όπως για παράδειγμα στο να μην πάρει θέση ενάντια στην ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου.
Σε σχέση με τα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή , δείτε σχετικό δημοσίευμα από την εφημερίδα ''Πρώτο Θέμα'' , εδώ:
http://img122.imageshack.us/my.php?image=18fp3.jpg
http://img122.imageshack.us/my.php?image=17ue5.jpg
Η Κύπρος , η Βόρεια Ήπειρος και όπου αλλού υπάρχει Ελληνισμός , το μόνο δρόμο που έχουν για απελευθέρωση είναι μέσα από την ήττα της Νέας Τάξης πραγμάτων, που στηρίζει αυτές ασταθείς καταστάσεις για να μπορεί να πατάει εκεί στη συνέχεια και να εκβιάζει τους λαούς προωθώντας τα συμφέροντά τους. Άλλωστε τον αγώνα της Κύπρου για ελευθερία και ένωση με την Ελλάδα , ο Αγγλικός ιμπεριαλισμός ήταν ο πρώτος και κύριος παράγοντας που τον χτύπησε και εμπόδισε. Και «δυτικοί» ήταν αυτοί που σε συνδυασμό με την εσωτερική κατάσταση που τα συγκρουόμενα μέτωπα μεταξύ ξένων ιμπεριαλιστών είχαν διαμορφώσει στην Ελλάδα, ήταν αυτοί που παρέδωσαν την Βόρεια Ήπειρο στην Αλβανία το 1921.
Η πολιτική των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ.
«Η πολιτική των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση» γράφει ο Χαρίτος. Θα αναφερθούμε στο θέμα συνοπτικά , ακριβώς επειδή αυτή η πολιτική αποτελεί πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγή.
Με την κυβέρνηση του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ , το Ιρακινό Κουρδιστάν είχε δικό του κοινοβούλιο και μερική αυτονομία, από το 1970 ήδη. Με τον πόλεμο Ιράν – Ιράκ , οι Κούρδοι είχαν αρκετά θύματα από το καθεστώς στου Σαντάμ. Όμως στη συνέχεια και μετά τον πόλεμο του Κόλπου, σταμάτησαν αυτές οι συμπλοκές, η αυτονομία ενισχύθηκε και μάλιστα το Ιρακινό Κουρδιστάν έπαιρνε τα έσοδα από το 13% της πώλησης του συνολικού πετρελαίου όλου του Ιράκ. Αντίθετα με το κοινωνικό καθεστώς του υπόλοιπου Ιράκ, όμως , στο Ιρακινό Κουρδιστάν τον έλεγχο τον είχαν δύο φεουδαρχικές οικογένειες , των Μπαρζανί και Ταλμπανί , με κόμματα τα KDP και PUK αντίστοιχα, που ζούσαν μέσα στον πλούτο ουσιαστικά ως μεσαιωνικοί μονάρχες , χωρίς να επιτρέπουν ανάπτυξη και ελευθερία για τον Κουρδικό λαό του Ιράκ.
Το κίνημα ανεξαρτησίας που στηρίχτηκε από το PKK τη δεκαετία του 70, έβαζε ως προοπτική ένα ενιαίο και ελεύθερο Κουρδιστάν, βασιζόταν τις ιδέες του επαναστατικού Εθνικισμού και του Σοσιαλισμού , και είχε πολλούς υποστηρικτές στην Τουρκία , το Ιράκ , το Ιράν και σε Κούρδους της Συρίας. Μέσα στη δεκαετία του 90, έφτασε στο σημείο να ελέγχει τμήματα του Τουρκικού Κουρδιστάν και να δείχνει να έχει σημαντικές προοπτικές για νίκη , έχοντας μάλιστα υποστήριξη και αλληλεγγύη από τους λαούς της Ευρώπης και σε όλο τον κόσμο.
Και τι έκαναν οι Μπαρζανί και Ταλμπανί που μας εμφανίζει ως πρότυπο ο Χαρίτος ; Για να μη χάσουν τα βασιλικά τους προνόμια εκμετάλλευσης του Κουρδικού λαού, σε ένα ελεύθερο πλέον και ενιαίο Κουρδιστάν, συμμάχησαν με τους Τούρκους , τους κάλεσαν στο έδαφός τους και πολέμησαν ενάντια στο PKK για την εξόντωσή του. Οι ΗΠΑ ταυτόχρονα στήριξε ανοιχτά τις επιχειρήσεις στην περιοχή, με πολλές χιλιάδες νεκρούς Κούρδους, καμένα χωριά και αμάχους. Η απελευθέρωση του Κουρδικού κομματιού της Τουρκίας, στο οποίο ο αγώνας βασίζονταν ουσιαστικά στο PKK παραπέμπεται στις καλένδες επ’ αόριστον. Έμεινε λοιπόν το ζήτημα του Ιρακινού Κουρδιστάν. Τι έγινε εκεί ; Αφού οι Κούρδοι πολέμησαν μαζί με τους Αμερικάνους για την ανατροπή του Καθεστώτος Σαντάμ , γέμισε η περιοχή ξένες πετρελαϊκές εταιρείες , που παίρνουν το πετρέλαιο για ελάχιστα ποσά , τα οποία καρπώνονται ουσιαστικά οι οικογένειες των Μπαρζανί και Ταλμπανί , ενώ ο Κούρδικος λαός δουλεύει εκεί όπως και σε άλλες ξένες εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή , με μισθούς από τους χαμηλότερους σε όλο τον πλανήτη.
Από την πλευρά της κοινωνικής απελευθέρωσης , το ζήτημα της ανατροπής των ντόπιων εκμεταλλευτών και η δημιουργία ενός κράτος με πολίτες ελεύθερους, πήγε δεκαετίες μακριά. Οποιοδήποτε κοινωνικό απελευθερωτικό επαναστατικό κίνημα, θα έχει πλέον να αντιμετωπίσει αντί μόνο τους Μπαρζανί-Ταλπμανί , και τις ΗΠΑ και ένα σωρό άλλες χώρες που παίρνουν τώρα πετρέλαιο και άλλους πόρους από την περιοχή, όπως η Νορβηγία και ο Καναδάς. Ένα πετρέλαιο που πρώτα στα χαρτιά τουλάχιστον ήταν περιουσία του Κουρδικού λαού και τώρα ανήκει όπως και μεγάλα κομμάτια της γης του στις πολυεθνικές της νέας τάξης.
Από πλευράς εθνικής απελευθέρωσης , χάθηκε η ευκαιρία για ενιαίο Κουρδιστάν και απελευθέρωση του Κουρδιστάν της Τουρκίας. Παράλληλα , πριν με το καθεστώς του Σαντάμ , δεν υπήρχαν στο Ιρακινό Κουρδιστάν παρά μόνο Κουρδικά στρατεύματα. Τώρα υπάρχει ένας ολόκληρος πολυεθνικός στρατός , και ξένες στρατιωτικές βάσεις , που κανείς δεν ξέρει αν, πότε και πως θα φύγει από κει πέρα. Και φυσικά το Κουρδιστάν δεν έχει αναγνωρισθεί ως ανεξάρτητο κράτος από τη διεθνή κοινότητα, η οποία μάλιστα επιτρέπει στους Τούρκους να εισβάλλουν όποτε θέλουν στο Κουρδικό έδαφος και να βομβαρδίζουν ανενόχλητοι.
Ποιος έχασε από αυτά ; Ο Κουρδικός λαός, και σε ατομικό επίπεδο ζωής και όσον αφορά τους εθνικούς στόχους. Ποιος κέρδισε ; Οι Μπαρζανί, Ταλμπανί και οι οικογένειές τους , που καρπώνονται μέρισμα από το πετρέλαιο του Κουρδικού λαού και γης που χάρισαν ουσιαστικά στις ξένες πολυεθνικές, μετατράπηκαν από φεουδάρχες σε κεφαλαιοκράτες διεθνούς εμβέλειας, έσοδα από το οποία έχει ωφεληθεί οικονομικά ένα πολύ μικρό ποσοστό του λαού της περιοχής που έχουν γίνει πλούσιοι ενώ ο υπόλοιπος λαός πεινάει και εργάζεται για ελάχιστα χρήματα χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα, χωρίς να υπάρχει καμιά έννοια πια για δικαιώματα στης προστασία του περιβάλλοντος , στην ασφάλεια εργασίας, ή δικαίωμα πάνω στην ίδια την γη του, σε μια χώρα διαλυμένη και υπό πολυεθνική κατοχή.
Το ότι ο Χαρίτος προτείνει ως πρότυπο το Κουρδιστάν , σχετίζεται άμεσα με το ότι χρησιμοποιεί τη λέξη «εμείς» μιλώντας για τους εκπροσώπους της οικονομίας «μας» και της πολιτικής «μας» όπως λέει , ενώ λέει ότι τώρα «έχουμε» τον έλεγχο σε υποκαταστήματα τραπεζών γειτονικών χωρών και θέλει να «αποκτήσουμε» τον έλεγχο την οικονομία τους. Πράγματι , αν ήταν δυνατό να πετύχει πραγματικά ένα τέτοιο σχέδιο όπως αυτό που προτείνει ο Χαρίτος , και να μην οδηγήσει στον αφανισμό του Ελληνικού κράτους ή στην απώλεια όλης της Βόρειας Ελλάδας μαζί με το νότιο κομμάτι της Κύπρου και εκατομμύρια ίσως Έλληνες νεκρούς από την πείνα και τον πόλεμο , όπως εμείς νομίζουμε, ο μόνος που θα είχε ωφεληθεί θα ήταν οι τράπεζες , η ντόπια πλουτοκρατία και οι υπάλληλοι της , οι πολιτικοί. Ο Αϊβαλιώτης πάντως νομίζουμε ότι δεν θα ήταν πιθανό να σκοτωθεί , αφού ως συνήθως δεν θα πήγαινε φαντάρος....
Αν λοιπόν ο Ελληνικός λαός με το αίμα του και με τη φτώχεια του κατάφερνε να αποσπάσει για παράδειγμα το Μοναστήρι , ή να επιβάλλει έλεγχο στην οικονομία των γειτονικών χωρών , ο μόνος που θα είχε ωφεληθεί θα ήταν η πλουτοκρατία , που δεν είναι ούτε το 10% του Ελληνικού λαού .
Αυτή τη στιγμή οι τράπεζες στην Ελλάδα δεν είναι εθνικές και λαϊκές, για να χρησιμοποιούμε τον όρο «εμείς». Όχι μόνο δεν ταυτιζόμαστε με τις τράπεζες , αλλά είναι εχθρός μας , γιατί ληστεύουν καθημερινά το μεγαλύτερο κομμάτι του Ελληνικού λαού που είναι υπερχρεωμένο , με επιτόκια που είναι τα ψηλότερα στην Ευρώπη και φτάνουν το 18% για τις πιστωτικές κάρτες.
Και βέβαια τα χρήματα αυτά δεν επενδύονται στην Ελλάδα, αλλά είτε στα Βαλκάνια και την Τουρκία όπου έχουν μεταναστεύσει οι «Ελληνικές» επιχειρήσεις για να βρουν φτηνό εργατικό δυναμικό αφήνοντας ανέργους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες , είτε σε άλλες χώρες καθώς το τραπεζικό κεφάλαιο της Ελλάδας πλέον ανήκει σε μεγάλο βαθμό σε ξένους πολυεθνικούς ομίλους.
Αντίθετα , ο Έλληνας εργάτης , πρέπει να δουλεύει μια ζωή στα 65άωρα ή τα ελαστικά ωράρια ανασφάλιστος σε δυο δουλειές μαζί , για να καταφέρει να αποπληρώσει ένα σπίτι με στεγαστικό δάνειο στα 60 του.
Αντί λοιπόν να πάει να χύσει το αίμα του στο Μοναστήρι «υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ» για να κερδίσουν οι πολυεθνικές της νέας τάξης και μια πολύ μικρή μερίδα της ντόπιας πλουτοκρατίας , είναι καλύτερο να σκοτωθεί στη γειτονιά του που είναι πιο κοντά, διεκδικώντας τι άλλο, παρά το δικαίωμα ιδιοκτησίας πάνω στη γη που γεννήθηκε , το δικαίωμα πρόσβασης και κατοχής στα μέσα παραγωγής σε μια χώρα που πλέον το μεγαλύτερο κομμάτι τις οικονομίας τους ανήκει είτε σε ξένες πολυεθνικές είτε σε ένα ελάχιστο κομμάτι μιας ντόπιας πλουτοκρατίας.
Αυτό λοιπόν που πρέπει να κάνουμε, είναι να παλέψει ο καθένας από εμάς και όλοι μαζί για να ελευθερώσουμε την περιοχή που ζούμε. Το ίδιο θα πρέπει να κάνουν και οι Έλληνες στη Βόρειο Ήπειρο και το Μοναστήρι, όπως και όλοι οι άλλοι λαοί. Αυτό όμως απαιτεί επαναστατικό εθνικό και κοινωνικό αγώνα ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων, αγώνα και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες , και όχι συμμαχία με τις ΗΠΑ. Και ο πρώτος εχθρός που πρέπει να νικηθεί σε ένα τέτοιο αγώνα, είναι ο εσωτερικός, που δεν είναι μόνο όσοι στηρίζουν τα κόμματα οι οργανισμοί και οι μηχανισμοί καταστολής που στηρίζουν ανοιχτά το σύστημα και τη νεοταξική κατοχή της χώρας μας, αλλά είναι και η νεοταξική αριστερά η νεοταξική ακροδεξιά, που τη στηρίζουν πολύ πιο συγκαλυμμένα και ύπουλα.
Όσον αφορά την Κύπρο , ο αγώνας για απελευθέρωση από την Τούρκικη κατοχή είναι θέμα άμεσο και επιτακτικό. Αυτό όμως δεν πρόκειται να γίνει ποτέ «υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ¨» που έχουν ως συμφέρον όπως και η Βρετανία να υπάρχει αστάθεια στο νησί, για να μπορούν να εκβιάζουν τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας για τα συμφέροντά τους ώστε να προωθούν τη ΝΑΤΟποίηση του νησιού οι πρώτοι και να διατηρούν τις βάσεις τους οι δεύτεροι. Καμιά απελευθέρωση στην Κύπρο δεν πρόκειται να γίνει από αστικές κυβερνήσεις που κινούνται με τη λογική των ΗΠΑ και των «διεθνών» συμφωνιών του ΝΑΤΟ και του ελεγχόμενου από τις ΗΠΑ ΟΗΕ. Ούτε πρόκειται να υπάρξει απελευθέρωση μέσα από μια Ευρωπαϊκή Ένωση των πολυεθνικών όπως η σημερινή, αλλά μέσα από ένα κίνημα κοινωνικό , λαϊκό και επαναστατικό , που θα κινείται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από τα παραπάνω κέντρα. Καμιά απολύτως άλλη διέξοδος δεν υπάρχει.
Ο ραγιαδισμός που επανέρχεται , τα Ορλωφικά και η αγγλόδουλη ερμηνεία της Ιστορίας.
«Πιστεύω ότι η ορθόδοξη αυτή χώρα δεν πρόκειται να μας σώσει , όπως δεν μας έσωσε ποτέ» γράφει ο Χαρίτος για τη Ρωσία. Ενώ για τη παρέμβαση της Ρωσίας και τη συμβολή της στην εξέγερση των Ελλήνων στα Ορλωφικά αναφέρει ότι η εξέγερση «προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στον Ελληνισμό. Παραλίγο να αφανισθούμε ως έθνος».
Το πρώτο που παρατηρεί κανείς , είναι ότι ο Χαρίτος μας λέει ότι η εξέγερση στην Πελοπόννησο δεν έπρεπε να γίνει τότε , γιατί «προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στον Ελληνισμό». Με την ίδια λογική, οποιαδήποτε άλλη «πρώιμη» εξέγερση ηττήθηκε προσωρινά κατά όλη την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεν θα έπρεπε να είχε γίνει. Ναι και όμως, αυτή η λογική δεν είναι παρά ο Οθωμανικός ραγιαδισμός που αναπαράγεται στο 2008 , προς χάριν των ΗΠΑ αυτή τη φορά. Σε πλήρη αντιστοίχηση με τα Ορλωφικά , ο Χαρίτος λέει ότι οποιαδήποτε αντίσταση στις ΗΠΑ , και την Νέα τάξη , με τη συμβολή ή όχι της Ρωσίας, δεν πρέπει να γίνει.
Και μάλιστα όπως τότε κάποιοι από τους γενίτσαρους αντί για αγώνα για εθνική ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια πολέμησαν μαζί με τους κατακτητές, έτσι και σήμερα έρχεται ο Χαρίτος και μας ζητά να πολεμήσουμε για τη Νεοταξική Αυτοκρατορία, στέλνοντας «υπό την ομπρέλα τους» όπως γράφει στρατεύματα στις «όμορες χώρες». Τη στιγμή που οι ΗΠΑ προσπαθούν να αποσταθεροποιήσουν τη Μακεδονία και τη Θράκη με τις μειονότητες και στο Σκοπιανό, τη στιγμή που οι Αλβανοί μιλάνε για «Τσαμουριά» και όταν οι ΗΠΑ προωθούν το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, μια προσπάθεια διεκδίκησης στην Κύπρο , το Μοναστήρι και τη Βόρειο Ήπειρο και η προσπάθεια για αποστολή στρατευμάτων κατοχής από την Ελλάδα σε όλες τις «όμορες χώρες» μαζί, υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ, δε θα επιφέρει «μεγάλες καταστροφές» στον «Ελληνισμό» ;
Σε σχέση τώρα με τα Ορλωφικά και την συνεισφορά της Ρωσίας στην Ελληνική επανάσταση, ο τρόπος που παρουσιάζει το γεγονός ο Χαρίτος, η άποψη κάποιων «εθνοκεντρικών» ιστορικών ότι επρόκειτο για «άκαιρη επανάσταση». Μια άποψη που αναπτύχθηκε ιδιαίτερα σε εποχές που παρουσιάζονταν που ασκούσε έντονη επιρροή στο εσωτερικό της Ελλάδας η Αγγλία. Μάλιστα μετά την Οκτωβριανή επανάσταση και μέσα στον υπόλοιπο 20ο αιώνα η Ρωσία παρουσιάζονταν ως αντίπαλος από τους «εθνοκεντρικούς» λόγω του πολιτικού της καθεστώτος. Η αλήθεια είναι όμως ότι παρότι ηττήθηκε τότε η επανάσταση και παρότι υπήρχαν σημαντικές απώλειες για τους Έλληνε ς, είχε πολύ σημαντικά αποτελέσματα όχι μόνο στο θέμα της επαναστατικής αφύπνισης του έθνους αλλά και σε σχέση με την ίδια την υπόθεση της απελευθέρωσης. Η συμβολή της Ρωσίας και άμεσα στην υπόθεση αυτή , αλλά και μέσω της συμβολής της στη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν ανεκτίμητη.
Από το 1765 , Ρώσοι ταξίδεψαν στην Πελοπόννησο, τη Ρούμελη και την Ήπειρο , διαδίδοντας την ιδέα της επανάστασης και ενθαρρύνοντας τους Έλληνες να επαναστατήσουν , υποσχόμενοι τη στήριξη από το «ξανθό γένος» επηρεάζοντας σημαντικούς προύχοντες και κληρικούς. Το 1770, όταν ο στόλος αγκυροβόλησε στη Μάνη , μπορεί οι Ρώσοι να έφυγαν , αλλά ενθάρρυναν την ιδέα της επανάστασης και οι Μανιάτες στη συνέχεια κατάφεραν να προκαλέσουν σημαντικές απώλειες στους Τούρκους. Οι Ρώσοι φεύγοντας από τη Μάνη , κατευθύνθηκαν στο Αιγαίο, όπου τον Ιούλιο σημείωσαν σημαντική νίκη κατά του οθωμανικού στόλου στον Τσεσμέ.
Αποτέλεσμα της μάχης αυτής υπήρξε η κυριαρχία του ρωσικού στόλου στο Αιγαίο και η κατάληψη των Κυκλάδων και άλλων νησιών που χρησίμευσαν ως ορμητήριο της δράσης τους έως το 1774, οπότε, με την υπογραφή της ιδιαίτερα ευνοϊκής για τη Ρωσία και τους Έλληνες συνθήκης του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή, τερματίστηκε ο εξαετής Ρώσο - οθωμανικός Πόλεμος.
Με την υπογραφή της συνθήκης κατοχυρώθηκε νομικά το δικαίωμα της χρήσης της ρωσικής σημαίας από Έλληνες πλοιοκτήτες , όπως και η ναυπήγηση πλοίων μεγάλου εκτοπίσματος. Χρησιμοποιώντας τη ρωσική σημαία και τη χορήγηση αδείας επιτηδεύματος , σε όσους ύψωναν τη ρωσική σημαία , από τον διοικητή της Οδησσού , ο εμπορικός στόλος των Ελλήνων πλοιοκτητών αναπτύχθηκε θεαματικά , κάτι που συνέβαλε σημαντικά στην υπόθεση της απελευθέρωσης. Ακολουθώντας πιστά τα γεωστρατηγικά της ενδιαφέροντα, η Ρωσία ενδιαφερόταν άμεσα για την ανάπτυξη της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας, είτε εξαιτίας της έλλειψης ρωσικών εμπορικών πλοίων για τη μεταφορά εμπορευμάτων είτε εξαιτίας της ναυτικής δεξιότητας των ελληνικών πληρωμάτων.
Αντίθετα με τη Ρωσία που ήταν ηπειρωτική δύναμη και χρειάζονταν τη συμμαχία με την Ελλάδα που ήταν ναυτική δύναμη , η Αγγλία καθότι ήταν επίσης ναυτική δύναμη έβλεπε την Ελλάδα ως αντίπαλο. Ο Γάλλος πρόξενος στη Θεσσαλονίκη Cousinιry το 1822 αναφέρει σε υπόμνημά του προς το γαλλικό υπουργείο των Εξωτερικών τους λόγους που οδήγησαν την Αγγλία στο να υιοθετήσει τη συγκεκριμένη και χωρίς προσχήματα εχθρική στάση απέναντι στην ελληνική εξέγερση: «Στο αναγεννώμενο Ελληνικό έθνος η Αγγλία αναγνώρισε μια ναυτική δύναμη, έναν αντίπαλο που έπρεπε να πνιγεί στο λίκνο του».
Την ίδια περίοδο αρκετοί Έλληνες εγκαταστάθηκαν στη Ρωσία ιδρύοντας νέους οικισμούς σε εκτάσεις που παραχώρησε η ίδια η Αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β' της Ρωσίας ειδικά στους Έλληνες. Αλλά και ένα μεγάλο ρεύμα νησιωτών και Πελοποννησίων κατευθύνθηκε στις Μικρασιατικές περιοχές όπου ο ζυγός φαινόταν ελαφρύτερος, καθώς και σε μεγαλύτερα κέντρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όπως η Κωνσταντινούπολη, ή και σε κατεχόμενες περιοχές στην Αυστρία και Ουγγαρία. Και αυτό συνέβαλε στην ανάπτυξη του Ελληνικού εμπορίου, τη χρηματοδότηση της επανάστασης και τα διάδοση του Ελληνισμού.
Κατά τον πρώτο Ρωσοτουρκικό πόλεμο η Ρωσία κατέλαβε την Αζοφική, την Κριμαία και τη Βεσσαραβία. Οι Ρώσοι επέδραμαν στη Μολδαβία και νίκησαν τους Οθωμανούς στη Βουλγαρία. Οι επιτυχίες αυτές αδυνάτισαν την κυριαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας , ενέπνευσαν και άλλους λαούς , πυροδότησαν εξεγέρσεις και έκαναν τον αντίπαλο των Ελλήνων πιο ευάλωτο.
Η αναγνώριση του Ελληνικού κράτους ήταν επίσης άμεσο αποτέλεσμα των Ρωσοτουρκικών πολέμων. Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1829 εκπρόσωποι του Σουλτάνου επισκέπτονται το στρατηγείο του Ντίμπιτς για διαπραγματεύσεις. Αγγλία και Γαλλία πιέζουν την Ρωσία να αποχωρήσει. Ο Ρώσος Στρατηγός θέτει σαν κυρίαρχο θέμα την ανεξαρτησία της Ελλάδος, ως χώρας ελεύθερης και όχι υποτελούς στον Σουλτάνο. Οι πρέσβεις της Γαλλίας και της Αγγλίας επιμένουν ότι πρέπει να διαχωριστεί το ελληνικό ζήτημα από τους όρους της ρωσοτουρκικής ειρήνης. Όμως, υπάρχει ρητή εντολή του Τσάρου να ζητήσει διακανονισμό του Ελληνικού ζητήματος. Γράφει η εγκυκλοπαίδεια Πυρσός: «Άμεσο αποτέλεσμα του ρωσοτουρκικού πολέμου του 1828-1829 υπήρξε η αναγνώρισις της ιδρύσεως του ελληνικού κράτους».
Επίσης σχετικό κείμενο με τα Ορλωφικά στην Κρήτη μπορείτε να δείτε εδώ :
http://mkritis.blogspot.com/2008/06/blog-post_18.html
Βέβαια όπως και τότε έτσι και σήμερα, εάν δεν αγωνιστούμε οι ίδιοι , δεν μπορούμε να περιμένουμε να μας «σώσει» κάποιος άλλος. Τότε ήταν η Οθωμανική αυτοκρατορία και το φεουδαρχικό της σύστημα , τώρα είναι η Παγκόσμια αυτοκρατορία της Νέας Τάξης και το σύστημά της, ο καπιταλισμός. Οφείλουμε όμως και τώρα , όπως και τότε, να εκμεταλλευθούμε τις διεθνείς καταστάσεις προς αυτή την υπόθεση. Στον αγώνα μας για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση, εκτός από τη συμμαχία και συνεργασία με χώρες που παλεύουν ανοιχτά ενάντια στη Νέα Τάξη πραγμάτων, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις αντιθέσεις και ανάμεσα σε καπιταλιστικές χώρες. Κάποιες από αυτές έχουν συμφέρον να προωθήσουν την εθνική ανεξαρτησία στην περιοχή των Βαλκανίων και να αναπτύξουν σχέσεις αμοιβαίου οφέλους με χώρες της Βαλκανικής, για να διώξουν τις ΗΠΑ από την περιοχή.
Παράλληλα στο θέμα του πολιτισμού , της ιστορίας και της παράδοσης , αλλά και γεωπολιτικά, ο Ρωσικός λαός είναι φυσικός σύμμαχος με τον Ελληνικό , και η φυσική θέση τους είναι με την Ευρώπη. Μια ελεύθερη Ελλάδα σε μια ελεύθερη Ευρώπη από τη νέα τάξη πραγμάτων και τον καπιταλισμό, που έχουν σήμερα ως κυρίαρχο κέντρο τους τις ΗΠΑ. Και όχι μια Ελλάδα σε Βαλκάνια νεκροταφείο γεμάτα Αμερικάνικες βάσεις, μειονότητες και πολέμους, με Έλληνες μισθοφόρους σε όλες «τις όμορες χώρες» «υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ» σε ένα νεοταξικό αστικό κράτος θα «δίνει βοήθεια στις ΗΠΑ στις διενέξεις της με τη Γερμανογαλλοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση» όπως προτείνει ο Χαρίτος.
Στο όνομα του «εθνικισμού» , στηρίζεται μια πολιτική που οδηγεί στην εξαφάνιση του έθνους.
Συμμαχία με τις ΗΠΑ , και μάλιστα σε σημείο που θα μας «ευχαριστούν οι ίδιοι οι Αμερικανοί» όπως προτείνει ο Χαρίτος, σημαίνει αποδοχή της νέας τάξης και των επιπτώσεων της πολιτικής στης λαούς και το έθνος. Μια πολιτική που μέρα με τη μέρα εξαφανίζει κάθε ίχνος εθνικής κυριαρχίας , ενώ ταυτόχρονα εξαφανίζει και διαβρώνει και τα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν ένα έθνος. Εξαφανίζει τους πολιτισμούς και τους αντικαθιστά με τη νεοταξική υποκουλτούρα, εξαφανίζει την έννοια της εθνικής συνείδησης και της πατρίδας. Εξαφανίζει κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, εξαφανίζει ακόμα και τα βιολογικά και φυλετικά χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν ένα έθνος μέσα από τα εκατομμύρια μεταναστών που κινούνται από χώρα σε χώρα να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί.
Οποιαδήποτε συμμαχία με τις ΗΠΑ και μάλιστα σε σημείο που να μας «ευχαριστούν» σημαίνει αυτόματα και αποδοχή αυτής της πολιτικής. Σημαίνει αυτόματα και αποδοχή της κυριαρχίας των ξένων και κυρίως των αμερικάνικων πολυεθνικών στην πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας μας , με την καταλήστευση του Έλληνα εργάτη τόσο μέσα από την ακρίβεια, όσο και τους χαμηλούς μισθούς , αλλά και την καταλήστευση του φυσικού πλούτου της Ελλάδας. Σημαίνει επίσης και ενεργή συμμετοχή με Ελληνικά στρατεύματα στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα των ΗΠΑ και του Σιωνισμού σε όλο τον πλανήτη. Και σημαίνει σπάσιμο της φιλίας του λαού μας με τις Αραβικές χώρες, και μετατροπή του κάθε Έλληνα πολίτη σε στόχο επιθέσεων, σε ένα κλίμα μαζικής τρόμο-υστερίας που θα ενισχύει ταυτόχρονα την κρατική καταστολή και τη δράση μυστικών υπηρεσιών στην Ελλάδα. Ήδη ο Άδωνις Γεωργιάδης με την επίσκεψή του στο κατεχόμενο Αφγανιστάν και ο Καρατζαφέρης με τα θετικά του λόγια και τη συνάντηση του με τον κατοχικό υπουργό του Ιράκ έκαναν την αρχή…
Ας μη μιλά λοιπόν ο Χ. Χαρίτος στο όνομα του «εθνικισμού» εκφράζοντας μια πολιτική υποτέλειας , μια πολιτική αντεθνική που αν συνεχιστεί έτσι σε κάποιες δεκαετίες θα έχει οδηγήσει σε πλήρη εξαφάνιση του Ελληνικού έθνους , που θα είναι πλέον ίσως όνομα για τα Ελικόπτερα του ΝΑΤΟ , όπως έγινε με τους Απάτσι στις ΗΠΑ. Πρόκειται για μια νεοταξική αστική ακροδεξιά πολιτική, και όπως το έχουμε πει πολλές φορές, ακροδεξιά και κοινωνικός εθνικισμός είναι έννοιες διαμετρικά αντίθετες.
Αλληλεγγύη στους λαούς που αντιστέκονται – Σεβασμός στα εκατομμύρια νεκρούς μαχητές και αμάχους θύματα των ΗΠΑ και του Σιωνισμού.
Είναι τουλάχιστον ηθικό καθήκον κάθε ενός που θέλει να λέγεται άνθρωπος, να αντισταθεί με κάθε τρόπο στα εγκλήματα της νέας τάξης, των ΗΠΑ και των Σιωνιστών στα οποία προσπαθεί να μας κάνει συνένοχους η νεοταξική ΝΑΤΟική ακροδεξιά της χώρας μας. Δε θα νομιμοποιήσουμε τις δολοφονίες με τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς που καίγονταν ζωντανοί από τις βόμβες Ναπάλμ του Νίξον στο Λάος και την Καμπότζη και τα εγκλήματά του στο Βιετνάμ, την ίδια στιγμή που οι ντόπιοι φίλοι χουνταίοι της 21ης Απρίλη διασκέδαζαν στις εκδηλώσεις του κιτς.
Ούτε θα βάψουμε τα χέρια μας με το αίμα των παιδιών του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Παλαιστίνης και της Γιουγκοσλαβίας. Ας τα βάψουν οι ακροδεξιοί ΜΑΤατζήδες , οι γιοί των μεγαλοστελεχών της αστυνομίας που βάζουν κορόιδα να πετάνε πέτρες σε τζαμιά , και οι φίλοι της ΚΥΠ και των ξένων υπηρεσιών. Σίγουρα όμως δε θα το κάνει ο Έλληνας εργάτης.
Είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε τη ζωή μας και στην Ελλάδα και όπου αλλού χρειαστεί για τη λευτεριά του έθνους μας από τη νέα τάξη , τον ιμπεριαλισμό και το Σιωνιστικό φίδι. Δε θα τη δώσουμε όμως δολοφονώντας λαούς πολεμώντας ως μισθοφόροι των Αμερικάνων.
Καθήκον μας να σταματήσουμε τα σχέδιά τους.
Οφείλουμε λοιπόν να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας , για να εμποδίσουμε την εξαφάνιση κάθε εθνικού στοιχείου που μιλά για ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία στη χώρας μας, ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων. Πρέπει να σταματήσουμε με κάθε τρόπο τα σχέδια φίμωσης κάθε πραγματικής Εθνικοεπαναστατικής και κοινωνικής φωνής και την υποκατάστασή τους με ακροδεξιές ΝΑΤΟικές γαλανόλευκες καρικατούρες. Είναι χρέος μας προς τους εαυτούς μας , τους προγόνους μας , τα παιδιά μας αλλά και τα εκατομμύρια νεκρούς των ΗΠΑ και του Σιωνισμού να σταματήσουμε τα σχέδιά τους. Ένας Δούρειος Ίππος , είναι πάντα ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την άλωση. Γι αυτό ο πιο επικίνδυνος εχθρός είναι πάντα ο εσωτερικός, αυτός που προσπαθεί να διαβρώσει και να διαλύσει τις δυνάμεις που αντιστέκονται στη νέα τάξη , εκ των έσω.
Για το λόγο αυτό προτείνουμε άμεσα σε όλους τους αναγνώστες τα εξής μέτρα :
- Πρέπει να ενημερωθούν όλοι για το τι συμβαίνει , για να σταματήσουμε τη γιγάντωση του ήδη διαμορφωμένου νεοταξικού ακροδεξιού πόλου στην Ελλάδα πριν να είναι πολύ αργά. Στείλτε σύνδεσμο σε αυτό το κείμενο με e-mail σε όλους όσους γνωρίζετε και ζητήστε τους να κάνουν το ίδιο.
- Υπάρχουν μέλη του ΛΑΟΣ και ειδικά της ΝΕΟΣ , που έχουν όραμα να παλέψουν ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων. Όσοι επιλέγουν να παραμείνουν σε αυτό το χώρο μετά από όλα αυτά , είναι απαραίτητο να κάνουν ότι μπορούν για να απομονώσουν αυτές τις φωνές μέσα στο χώρο τους. Να απαιτήσουν να αλλάξει η φιλοαμερικάνικη θέση που περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα του ΛΑΟΣ , και να απομονωθούν όλοι όσοι προωθούν μια πολιτική με στόχο να μετατραπεί το ΛΑΟΣ στο πιο ακραίο κόμμα του Αμερικανισμού στην Ελλάδα και να μην επισκεφτεί ξανά κανένας βουλευτής τους στελέχη κατοχικών κυβερνήσεων όπως του Ιράκ και του Αφγανιστάν.
- Να σταματήσουμε να αγοράζουμε περιοδικά και εφημερίδες που έχουν καθαρά μια τέτοια πολιτική γραμμή, με σκοπό να υπάρξει με κάθε τρόπο ο οικονομικός τους αποκλεισμός που θα οδηγήσει στο κλείσιμό τους. Όσοι επιμένουν να διαβάζουν τέτοια έντυπα, να μην τα αγοράζουν αλλά να τα ζητάνε για να τα διαβάσουν από κάποιο γνωστό τους.
- Να σταματήσουμε να αγοράζουμε περιοδικά που παρουσιάζουν άτομα που ανήκουν τον «αμερικάνικο» νεοταξικό αντεθνικό πόλο ως «εθνικιστές» . Να αναφέρουμε στους εκδότες τους ότι εφόσον σταματήσουν να τους προβάλλουν, θα γραφτούμε συνδρομητές και θα προβάλλουμε τα περιοδικά τους για να τους ενισχύσουμε, αν όμως συνεχίσουν να τους προβάλλουν θα προβούμε σε μαζικό μποϋκοτάζ αγοράς των εντύπων τους με σκοπό επίσης το κλείσιμό τους.
- Να αφαιρέσουμε άμεσα όλους τους συνδέσμους από τις ιστοσελίδες μας προς ιστοσελίδες που φιλοξενούν ή στηρίζουν τη νεοταξική φιλοαμερικάνικη ακροδεξιά πτέρυγα και να ζητήσουμε μέσω e-mail από όλους τους γνωστούς μας να κάνουν το ίδιο και να προωθήσουν το e-mail και στους δικούς τους γνωστούς.
- Όσοι γράφουμε σε ανένταχτα περιοδικά και zines , απαιτούμε άμεση απομάκρυνση προβοκατόρων , ατόμων που συνδέονται με την αστυνομία και κρατικές υπηρεσίες, ατόμων που χτυπάνε λυσσαλέα τον αντιαμερικανισμό και απαιτούμε να μην υπάρχει καμιά επαφή μαζί τους στη συνέχεια. Εφόσον δε καταφέρουμε να το πετύχουμε παύουμε να τα στηρίζουμε και τα μποϋκοτάρουμε όσο το δυνατό.
- Σε περιόδους εκλογών , ενημερώνουμε μαζικά τον κόσμο σε εκλογικές περιφέρειες που κατεβαίνουν υποψήφιοι του αμερικάνικου νεοταξικού πόλου , για τις πραγματικές τους θέσεις και σκοπούς.
- Σε συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις που είναι παρόντες άτομα από αυτό τον πόλο, απαιτούμε να αποχωρήσουν , αλλιώς αποχωρούμε εμείς. Ο πραγματικός εθνικισμός δεν μπορεί να έχει τίποτα κοινό με όσους στηρίζουν τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ και του Σιωνισμού και την υποταγή του λαού μας στη νέα τάξη πραγμάτων.
- Όταν καίμε σημαίες των ΗΠΑ , του Ισραήλ κλπ μπορούμε να καίμε μαζί συμβολικά και έντυπα , αφίσες ή σύμβολα ακροδεξιών και «αριστερών» που τους στηρίζουν μέσα στην Ελλάδα.
Να απαιτήσουμε από όλους όσους μιλάνε για Έθνος , Νέα Τάξη κλπ να πάρουν ανοιχτά θέση ενάντια στις δηλώσεις Χαρίτου και όλες τις παρόμοιες με αυτές.
Όσοι το αρνηθούν , τους απομονώνουμε και τους αντιμετωπίζουμε με τους τρόπους που περιγράψαμε παραπάνω.
Σχετικά με το φιλοαμερικανισμό της ακροδεξιάς στην Ελλάδα , δείτε σχετικό κείμενο και εδώ :
.JPG)
-wzor.jpg)
