Για τους Πολιτικούς Στρατιώτες της Αντιδημοκρατικής Σκέψης δεν υπάρχουν αυταπάτες: Αποχή από κάθε συστημική διαδικασία - Θάνατος στην Δημοκρατία!


του Αντιδημοκράτη

Για άλλη μια φορά τα πολυπρόσωπα δημοκρατικά πιόνια θα βγουν να μας δηλώσουν με θράσος ότι "κινδυνεύει η πατρίδα" αν δεν επιλέξουμε την ερχόμενη Κυριακή την διπλή παγίδα του συστήματος. Άλλη μια καλοστημένη πλάνη που χτίζουν καθημερινά τα ΜΜΕ και ενισχύουν με πάθος οι βαστάζοι της άκρας δεξιάς και της άκρας αριστεράς. Ξαφνικά οι έννοιες έθνος, πατρίδα, λαός αποκτούν και πάλι σημασία για τους προύχοντες και τους μαυροφορεμένους παπάδες που αγκαλιά με τους τραπεζίτες είχαν μάθει από την ίδρυση αυτού του ανθελληνικού κράτους να περνάνε καλύτερα και από πασάδες σε βάρος όλων μας. Θα σπεύσουν οι εξουσιαστές να μιλήσουν ακόμη και για "εθνική ενότητα" ή να σηκώσουν ακόμη και την γαλανόλευκη αν χρειαστεί κάποια στιγμή, αφού γνωρίζουν ότι συνομιλούν με έναν λαό που μοίρασε δημοσκοπικά αλλά και αυθεντικά "σαραντάρια" στους κυβερνώντες του τουλάχιστον 5 φορές τα τελευταία δέκα χρόνια, ενώ ανέχτηκε  2 έκτακτες κυβερνήσεις που πρόσταξαν οι ξένοι επικυρίαρχοι. Δεν έχουμε να τους χαρίσουμε ούτε ένα δευτερόλεπτο για την κατάντια τους όταν σέρνονται σαν τα σκουλήκια έξω από τις μπάνκες - των παγκόσμιων βασανιστών που τσακώνονται με τους υπερατλαντικούς ομόφυλους τους - και οι ιθαγενείς των αποικιών δακρύζουν από την απόγνωση. 

Από την εποχή που ούρλιαζαν "ζήτω ο σύνταγμας" το 1843 μέχρι την παρουσία τους στο αεροδρόμιο των Αθηνών το 1974 όπου ανέμεναν τον σωτήρα των Παρισίων με τα κεριά στο χέρι τίποτα δεν άλλαξε στην ψυχοσύνθεση του "κυρίαρχου λαού". Ένας σάπιος μέχρι το μεδούλι όχλος με βλαχοαστική συμπεριφορά που έστειλε το πιο δυνατό του αίμα να σκλαβωθεί στα ορυχεία του Βελγίου και στα σιδηροδρομικά δίκτυα της Αμερικής, ενώ εδώ έμειναν να μας διαφεντεύουν οι χειροκροτητές του Λόντου και του Μαυροκορδάτου, οι μισθοφόροι του Αβέρωφ και του Γιωργάκη. Μια καθημερινή κόλαση που οι δαίμονες της είναι όλοι αυτοί που τάζουν παραδείσους στους νεοραγιάδες με αντάλλαγμα την πώληση της ψυχής τους στον δημοκρατικό Μαμωνά. Και αφού τα χρυσά είδωλα της δημοκρατίας κόπηκαν με το δρεπάνι και πουλήθηκαν σε τιμή ευκαιρίας στα παζάρια της λαικής συναίνεσης αμέσως μετά οι πλάκες του ξένου θεού έσπασαν στα κεφάλια των πιστών. Σήμερα σε μια χώρα χωρίς εφεδρείες αντίστασης αλλά και χωρίς προοπτική, το τοκογλυφικό σύστημα χρησιμοποιεί τόσο τους υπερασπιστές τους όσο και τους δήθεν πολέμιους του για να μας υποδείξει ότι ΠΡΕΠΕΙ να δώσουμε το παρών στο γαιτανάκι της αστικής δημοκρατίας. Περιμένοντας και αυτή την φορά στις ουρές της ντροπής ως σύγγχρονοι σκλάβοι για να χαρίσουν μόνοι τους και πάλι το άλλοθι στο κυρίαρχο σύστημα, τους καλούν λοιπόν στο σύνολο τους για να τους σφραγίσουν με το καυτό σύμβολο του δημοψηφίσματος.

Οι Εθνικοσοσιαλιστές, οι Αντιδημοκράτες, οι Φασίστες, οι ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ δεν έχουν διλήμματα και αυταπάτες, δεν εθελοτυφλούν με πλαστά πιστοποιητικά και συγχωροχάρτια που μοιράζει το καθεστώς αφειδώς μέσα από τα φερέφωνα του, δεν πιστεύουν ότι ένα εσπευσμένο δημοψήφισμα και η συμμετοχή του "κυρίαρχου λαού" μπορεί να δώσει λύτρωση αφού ποτέ δεν πιστέψαμε σε λυτρωτές μεσσίες και σωτήρες. Το κατοχικό καθεστώς είναι έτοιμο να εκμεταλλευτεί είτε το ΝΑΙ είτε το ΟΧΙ αφού αυτό κρατάει στο τέλος όλα τα βέλη στην φαρέτρα. Δεν υπογράφουμε δηλώσεις μετανοίας γιατί απλά δεν είμασταν ποτέ διατεθειμένοι για κάτι τέτοιο και δεν συμμετέχουμε στο κάλεσμα της δημοκρατικής σειρήνας. Η συμμετοχή την Κυριακή είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι είναι μια ακόμη νομιμοποίηση του ανθελληνικού καθεστώτος που έσπευσε στους 5 μήνες διακυβέρνησης με την συνενοχή των γραικύλων και την συνενοχή των "άκρων" να ρίξει τα θεμέλια για το τέμενος των Σαλαφιστών, να ενισχύσει τις εφεδρείες των αλλοφύλων συνεργατών και εποίκων υποστηρικτών του καπιταλισμού και να αποδομήσει για πολλοστή φορά κάθε έννοια συλλογικής ταυτότητας επιτρέποντας τα επικοινωνιακά παιχνίδια μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη.

Ο Άγνωστος Στρατιώτης αν μπορούσε να σπάσει τα δεσμά του ελληνικού μαρμάρου και να πάρει πνοή από τον δικό μας κόσμο θα άρπαζε το όπλο του εύζωνα με την ξιφολόγχη και θα λόγχιζε με μανία τους νεοελληνέζους ραγιάδες που χειρότεροι από γιουσουφάκια ανέχονται εδώ και δεκαετίες τους τέκτονες των στοών της Ευρώπης και τους απόφοιτους του γνωστού κολεγγίου των Αθηνών. Ζούμε για την στιγμή που οι φλόγες της Ιερής Καταστροφής θα τυλίξουν τα πάντα και οι καπνοί θα ερεθίζουν τα παράσιτα της αστικής δημοκρατίας. Αναμένουμε την υπέροχη μουσική των σφαιρών καθώς το καθεστώς θα τρώει τις ίδιες τις σάρκες του και οι καπιταλιστικές ύαινες θα παλεύουν για να μοιράσουν την λειά της δημοκρατικής επικράτειας. Οι Εθνικοσοσιαλιστές δεν έχουν να χάσουν το παραμικρό από την κατάρρευση του συστήματος, απεναντίας ας θυμηθούμε τα λόγια ενός μάρτυρα της Ιδέας και ας είμαστε έτοιμοι για την τελική σύγκρουση: 

"Οτιδήποτε είναι επιζήμιο για την σημερινή τάξη πραγμάτων έχει την υποστήριξή μας. Διότι εμείς επιζητούμε την Καταστροφή. Σε ένα κόσμο που μας έχει περιθωριοποιήσει, υψώνουμε την αρχή της θέλησης για καταστροφή, διότι μόνο η καταστροφή που θα καθαρίσει τα πάντα από το σάπιο φιλελεύθερο σύστημα θα ανοίξει τον δρόμο σε εμάς τους Εθνικοσοσιαλιστές. Γι' αυτό και εμείς παλεύουμε για να επιταχύνουμε την αρχή της καταστροφής του σημερινού συστήματος στηρίζοντας ότι εναντιώνεται σε αυτό και το βλάπτει, όπως κάθε απεργία, κάθε κυβερνητική κρίση, κάθε αδυναμία του Κράτους. Κάθε αποδυνάμωση του είναι καλή, πολύ καλή για μας και πάντα εμείς θα προσπαθούμε να δυναμώνουμε όλες τις παραπάνω δυσκολίες για το κράτος, με πείσμα και με θέληση ώσπου αυτό τελικά πεθάνει".
 
Gregor Strasser

Kali Yuga - Vishnu Purana


"Οι αρχηγοί που κυβερνούν όλη τη Γη θα είναι βίαιοι και θα στερούν τα αγαθά από τους υπηκόους τους. Όσοι θα βρίσκονται σε υψηλές θέσεις θα εγκαταλείψουν την γεωργία και το εμπόριο και θα ζουν σαν υπηρέτες των διαφόρων αποκτημάτων τους. Οι αρχηγοί, με τη δικαιολογία της οικονομικής ανάγκης, θα ληστεύουν και θα απογυμνώνουν τους υπηκόους τους από τα υπάρχοντά τους και θα αποκομίζουν από αυτούς την προσωπική τους περιουσία. Οι ηθικές αξίες και το γράμμα του Νόμου θα υποβιβάζονται μέρα με την ημέρα, μέχρι που ο κόσμος θα διαφθαρεί τελείως και η άγνοια θα κερδίζει ανάμεσα στους ανθρώπους"

Ενάντια στον σύγχρονο κόσμο!



του παλαίμαχου συναγωνιστή Γεωργίου Γιαννακόπουλου

Ουρές ηλιθίων στα ΑΤΜ να συναντούν εκείνες των πανηλιθίων γραικύλων των supermarkets! Η ουσία της σύγχρονης ελληνικής αστικής δημοκρατίας αποτυπώνεται θαυμάσια στο προαναφερθέν "δίπολο" που κυριάρχησε σήμερα στην  επικράτεια! Εσμοί, αποχαυνωμένων από τα ΜΜΕ νεοελλήνων, να συνωστίζονται τρομοκρατημένοι από τους κάθε λογής Πρετεντέρηδες, προκειμένου να επενδύσουν τις λιγοστές τους καταθέσεις τους σε γάλα και μακαρόνια για τις "μέρες της πείνας". Η πνευματική τους ανυπαρξία, τους αποτρέπει από το να λειτουργήσουν, έστω και υποτυπωδώς, ορθολογικά: με τα ΑΤΜ να εφοδιάζονται ανελλιπώς , με την ΤτΕ να μην κάνει τη παραμικρή νύξη για περιορισμό στη κίνηση κεφαλαίων, με τον Δραγασάκη να επισκέπτεται την ΕΚΤ προκειμένου να συνεχίσει η λειτουργία του ELA και την ερχόμενη εβδομάδα, με τους εκπροσώπους των Θεσμών να αυτογελοιοποιούνται προσπαθώντας να δραματοποιήσουν με θεατρικό τρόπο το παζάρεμα των απαιτήσεων τους, οι οποίες τελικά θα διαμορφωθούν στα όρια  των κόκκινων γραμμών της υπερήφανης ελληνικής «αριστεράς» ... και η πλάκα καλά κρατεί! 

Πόσο ηλίθιος μπορεί να είναι κάποιος που γνωρίζοντας τα παραπάνω πείθεται από το κακοστημένο σκηνικό ρήξης που έστησε ο Τσίπρας με την αγαστή συνεργασία των Ευρωπαίων εταίρων; Δημοψηφίσματα, "κυνο"βουλευτικές κόντρες και το κυριότερο (ίσως και το μόνο άξιο λόγου) οι συνεχείς επικλήσεις Τσίπρα και λοιπών "κομματικών κοπρόσκυλων" στο πατριωτικό αίσθημα. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και η ουσία της σημερινής κωμωδίας. Η συμφωνία με τους δανειστές είναι δεδομένη καθώς και η παραμονή μας στο ευρώ και στην Ε.Ε. Δεδομένη είναι επίσης και η επικείμενη "βουλγαροποίηση" μισθών και συντάξεων. Το Ευρωπαϊκό χρηματιστικό κεφάλαιο αφού αφαίμαξε επί δεκαετίες τη γηραιά ήπειρο μετακινείται από ετών σε νέες αγορές (Κίνα, Ινδοκίνα και εσχάτως Αφρική) αφήνοντας κοινωνικά συντρίμμια στο πέρασμα του. Οι συντάξεις σε όλη την Ευρώπη θα διαμορφωθούν σε σημερινά επίπεδα των 300 - 400 ευρώ ενώ και οι μισθοί θα κινηθούν αντίστοιχα. Πολύ απλά το μόνο που ενδιαφέρει πλέον τους Ευρωπαίους κεφαλαιοκράτες είναι η μείωση του κόστους απαξίας του εργατικού τους δυναμικού και η κατά το δυνατόν συμπίεση του κόστους αναπαραγωγής του. 

Σ΄ αυτή τη κατεύθυνση πρέπει να ειδωθεί και η σημερινή κωμωδία Τσίπρα: Tα νέα μέτρα κατά πολύ σκληρότερα των προηγούμενων, μοιραία θα προκαλέσουν τη κοινωνική έκρηξη. Το πολιτικό σύστημα, εν πολλοίς ήδη απόνομιμοποιημένο, διαθέτει ως τελευταία γραμμή άμυνας  τον ΣΥΡΙΖΑ. Πέραν αυτού κανένας αστικός πολιτικός σχηματισμός δε μπορεί να διαχειριστεί την επικείμενη λαϊκή οργή. Το αύριο του αστικού κράτους, αν καταρρεύσει πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται στη μορφή ενός κράτους "εκτάκτου ανάγκης", κάτι που σε καμιά περίπτωση δεν συνάδει με τις πολιτικές επιλογές του Ευρωπαϊκού υπεριμπεριαλισμού και του οικονομικού του μοντέλου. Λόγω ακριβώς της ανυπαρξίας πολιτικών εφεδρειών η προστασία του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ζήτημα κομβικής σημασίας για τα ευρώ αφεντικά και τους ντόπιους ατζέντηδές τους. Ο Τσίπρας θα προστατευθεί με κάθε τρόπο και αυτό θα φανεί πολύ σύντομα καθώς μέχρι το τέλος της επόμενης βδομάδας θα έχει βρεθεί λύση αποδεκτή και από τις δύο πλευρές. Λύση που θα συνεχίζει το στραγγαλισμό μισθωτών και συνταξιούχων  αλλά ταυτόχρονα θα προβάλλεται και ως εθνική νίκη. Στο σημείο αυτό θα επικεντρωθεί και η προσπάθεια ΣΥΡΙΖΑ να εγκαλέσει το πατριωτικό - εθνικό αίσθημα της ελληνικής φτωχολογιάς προκειμένου να δικαιολογήσει τη γενίκευση της φτωχοποίησης της. 

Επικαλούμενος «σκληρές» μάχες εναντίον των στυγνών  εκπροσώπων των θεσμών, εθνική υπερηφάνεια που απορρίπτει την ταπείνωση του λαού  και άλλα φληναφήματα θα επιχειρήσει να εμφανιστεί ως υπέρμαχος του εθνικού κράτους - προστάτης των αδύναμων κοινωνικών τάξεων. Έτσι θα διαφοροποιηθεί στη συνείδηση των μαζών από τους "εχθρούς των Βρυξελλών" αρθρώνοντας  επίπλαστη εικόνα "Ρομπέν των φτωχών". Παράλληλα δαιμονοποιώντας  τους Σόιμπλε/Μέρκελ ως συνεχιστές της επάρατης «Ναζιστικής» παράδοσης (…) αφ ενός θα απαλλάξει τον Ευρωπαϊκό υπεριμπεριαλισμό των ευθυνών του - πάγια τακτική των ψευτοαριστερών κάθε είδους που προκειμένου να προστατεύσουν την "ιερότητα" της αστικής δημοκρατίας αιτιολογούν την εκφορά σταθερών δομολειτουργιών της, δηλαδή κάθε μορφή κοινωνικής καταστολής ως «φασιστική εκτροπή» λές και βρίσκεται στην εξουσία το NSDAP - και αφ ετέρου θα προσδώσει έναν επίπλαστο πατριωτικό χαρακτήρα στο κόμμα του. Στη βάση των νέων πατριωτικών χαρακτηριστικών του θα προσεταιριστεί κοινωνικούς χώρους και ομάδες των οποίων η πολιτική εκπροσώπηση είναι ελλιπής λόγω της ανυπαρξίας ενός Εθνικοσοσιαλιστικού πολιτικού φορέα, ικανού να συμπυκνώσει στα πολιτικά του προτάγματα τα κοινωνικά τους αιτήματα. Ακόμη μια φορά θα δούμε δυστυχώς να επαληθεύεται η θέση του Gregor Strasser ότι "ο εθνικισμός αποτελεί αντικείμενο καπηλείας  του καπιταλισμού", ακόμα μια φορά θα δούμε τον εξαθλιωμένο πνευματικά και οικονομικά Ελληνικό λαό να σέρνεται δέσμιος αστών πολιτικών απατεώνων. 

Για όσο καιρό ο Εθνικοσοσιαλισμός θα κινείται κυρίως στη σφαίρα του διαδικτύου αποκομμένος από τη πραγματική ζωή με τις εξαιρέσεις να βρίσκονται μόνο στις αυτόνομες πρωτοβουλίες, οι κάθε λογής Τσίπρες, Βορίδηδες, Αδώνιδες και λοιποί «πατριώτες» θα μπορούν να αλωνίζουν ανενόχλητοι, εξαθλιώνοντας σε κάθε επίπεδο τις μάζες. Για  όσους δεν αρκούνται σε επικλήσεις νεκρανάστασης ηρωικών ιστορικών μορφών που σήμερα επιβεβαιώνονται σε όλα ο δρόμος είναι ένας: ένα ΕΛΛΗΝΙΚΟ «ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ» ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. Ορισμένοι εξ ημών ας αφιππεύσουν, ορισμένοι εξ ημών ας ξεπεράσουν τις αναίτιες φοβίες τους, έτεροι ας υπερβούν τα "χρυσαυγουλίτικα - ακροδεξιά" σύνδρομα που ταλανίζουν επί μακρόν το χώρο και όλοι μαζί ας προσπαθήσουμε να φανούμε αντάξιοι των Εθνικοσοσιαλιστών ιδεολόγων προγόνων μας. Μέχρι τότε οι ηλίθιοι των ΑΤΜ και των supermarkets ας κοιμούνται ήσυχοι, αναμένοντας επικείμενα δημοψηφίσματα και υπερήφανες συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα: και αύριο και μεθαύριο, έστω και χωρίς ευρώ στη τσέπη, θα παραμείνουν στη ζώνη του ευρώ όσο και αν αυτή τους πνίγει! Πανηλίθιοι, αν ήθελαν πραγματικά να σας πετάξουν εκτός Ευρώπης θα το είχαν κάνει ήδη από το 2011, όταν και ξεφόρτωσαν από τις Β.Ν.Ρ και DEUTSCHE BANK ελληνικά ομόλογα αξίας 110δισ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΛΑΩΝ!

Ένας Αμετανόητος Στρασσερικός


Με αφορμή το άρθρο ενός «περιπλανώμενου Ιουδαίου της αντιφασιστικής ακροδεξιάς» στο τεύχος 43 του περιοδικού «Patria»: Χρήστος Γούδης, ένας «μοντέρνος δεξιός» ή ένας ακόμη καμουφλαρισμένος αντιφασίστας;


το τελευταίο δείγμα γραφής του κ. Γούδη στον σύνδεσμο εδώ ...

του Wolverine

Είναι ελάχιστα σε αριθμό τα ποιοτικά έντυπα του λεγόμενου «εθνικού χώρου» που μπορεί κάποιος να διαβάσει με πραγματικό ενδιαφέρον και να κερδίσει κάτι από αυτά. Πέρα από τις εκδόσεις που παραμένουν σε τοπικό επίπεδο ή είναι "underground" περισσότερο γνωστές είναι οι εφημερίδες «Στόχος» και «Ελεύθερη Ώρα» που αναπαραγάγουν χωρίς σταματημό τα μυθεύματα και τα κουτσομπολιά και προκαλούν γέλιο με την ακροδεξιά αισθητική τους. Η ιστορική εφημερίδα «Εμπρός» και η «Χρυσή Αυγή» εξυπηρετούν μέσω των εκδοτών τους τα συμφέροντα της κομματικής γραμμής του Μιχαλολιάκου και της κοινοβουλευτικής αυλής, ενώ ο «Ελεύθερος Κόσμος» επιτηρείται σήμερα από τον κύκλο του Κωνσταντίνου Πλεύρη γεγονός που δημιουργεί αλγεινές εντυπώσεις  κυρίως ανάμεσα στους Εθνικοσοσιαλιστές. Κοινό χαρακτηριστικό των παραπάνω εντύπων οι ιδεολογικές επιδράσεις από την άκρα δεξιά οι οποίες βρίσκονται μαζί με τον κλασσικό αντικομμουνισμό και την εθνικιστική θεώρηση.


Έτσι λοιπόν ξεχωρίζει όπως είναι φυσικό και επόμενο, το περιοδικό «Patria» που κυκλοφορεί στα πρακτορεία σε διμηνιαία έκδοση, και το οποίο σχετικά πρόσφατα «πέρασε» από τα χέρια του Δημήτρη Ζαφειρόπουλου στον Δημήτρη Παπαγεωργίου. Τα τελευταία τεύχη όμως δεν έχουν καμιά σχέση με τα προηγούμενα τα οποία τόνιζαν στο παρελθόν τα στοιχεία της αντιδημοκρατικής σκέψης, και ήταν συνολικά το περιοδικό αυτό ένα πεδίο ενότητας ανθρώπων από διαφορετικές αφετηρίες αλλά στην πλειοψηφία τους με κοινό τρόπο σκέψης και έκφρασης. 


Κρίνω σκόπιμο να τονίσω ότι κάθε περιοδικό και εφημερίδα που υπερασπίζεται την έννοια του «πατριωτισμού» θα πρέπει να τυγχάνει κριτικής γιατί μόνο έτσι μπορούν να τονισθούν τα «κακώς κείμενα». Δεν θα σταθώ στις πολιτικές επιλογές και στις σημερινές απόψεις των Παπαγεωργίου και Ζαφειρόπουλου όπως θα περίμεναν πολλοί, όχι μόνο της έλλειψης του χώρου, αλλά και της επείγουσας ανάγκης να αποκαλυφτεί ο ρόλος του «περιπλανώμενου Ιουδαίου της αντιφασιστικής ακροδεξιάς» του κ. Χρήστου Γούδη.  Ο οποίος εξαιτίας των δομικών αδυναμιών των εθνικιστών «εισβάλλει» σε έντυπα που προβάλλουν τις πατριωτικές θέσεις και εκμεταλλεύεται την ανοχή των εκδοτών και φυσικά των αναγνωστών.


Τα παρακάτω γράφονται με αφορμή το email ενός μάχιμου συναγωνιστή - ο οποίος έχει το δικαίωμα να είναι καυστικός, και το δικαίωμα αυτό το κέρδισε στο πεζοδρόμιο ενάντια στο κράτος και στο παρακράτος ενώ εμφανή είναι τα σημάδια στο σώμα του από τις επιθέσεις - που λάβαμε προ καιρού σχετικά με το άρθρο του κ. Χρήστου Γούδη «Το έθνος εν κινδύνω, αλήθειες που θα πικράνουν όλους μας» στο τεύχος 43 (Μάρτιος - Απρίλιος 2015 σελίδες 34-39) στο περιοδικό Patria το οποίο και μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο εδώ.  

Θα προβάλλουμε με την ευκαιρία στο πολυάριθμο αναγνωστικό κοινό κάποιες απόψεις για αυτό το πρόσωπο. Το ιστολόγιο αυτό είναι έτοιμο να φιλοξενήσει κάθε αντίθετη άποψη στα γραφόμενα μας αλλά σε καμιά περίπτωση τους γενικούς αφορισμούς και τις ύβρεις όπως συνηθίζουν άλλωστε οι πάμπολλοι θαμώνες των «κομματικών και εκδοτικών ακροδεξιών καφενείων». Είμαστε υπέρ του διαλόγου με τον οποιονδήποτε όχι φυσικά λόγω της δημοκρατικότητας μας η οποία και δεν μας διακρίνει στο ελάχιστο, αλλά διότι πιστεύουμε στην γνωστή ρήση του Εθνικοσοσιαλιστή Otto Dietrich.


Ας μην εκπλαγούν κάποιοι με το γνωστό δημοσιογραφικό μέσο που δημοσιεύει τα λεγόμενα του Μανιάτη αστροφυσικού και στενού φίλου του κ. Μιχαλολιάκου αλλά και του κ. Βορίδη αφού ο ίδιος ουδέποτε αρνήθηκε τις δημόσιες σχέσεις του με την «δεξιά» και «ακροδεξιά» σκέψη. Όμως μας κάνει να σκεφτόμαστε πιο πέρα από το προφανές, το γεγονός ότι το ίδιο πρόσωπο πριν λίγο καιρό εξέδωσε 2 βιβλία για τον Φασίστα και κορυφαίο ποιητή του 20ου αιώνος Ezra Pound ενώ σε μια τακτική προσέγγισης (;) έχει γράψει ποιήματα για τον Φαλαγγίτη Rivera αλλά και για τον Ιάπωνα MishimaΑναρωτιέται όμως κάποιος αν αυτός ο άνθρωπος επειδή του άνοιξε τις πόρτες ο λεγόμενος «χώρος» και πρόβαλλε τις όποιες απόψεις του, έχει άραγε το δικαίωμα σήμερα να είναι ειρωνικός και προκλητικός απέναντι στους συναγωνιστές μας που διατηρούν ριζοσπαστική σκέψη και υπερασπίζονται τις «νεοφασιστικές» ιδέες.  


Ταυτίζει λοιπόν τον Σιωνισμό με τον Εθνικοσοσιαλισμό σε μια επίδειξη να προβοκάρει τις ιδέες των Αντιδημοκρατών, ενώ οι ίδιος έχει διατελέσει στο παρελθόν μεταξύ άλλων συνεργάτης του «μπουλντόζα» Μιλτιάδη Έβερτ και του νεοφιλελεύθερου Ανδρέα Ανδριανόπουλου, με τον τελευταίο για όσους δεν ξεχνούν να υπερθεματίζει υπέρ της διαπόμπευσης στην Χάγη των εθελοντών που πήραν μέρος στις μάχες της Βοσνίας. Διετέλεσε κορυφαίος υποστηρικτής της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, της «Δημοκρατικής Αναγέννησης» του Παπαθεμελή αλλά και της «Πολιτικής Άνοιξης» του Σαμαρά με κύριο πεδίο δράσης όμως την αυτοδιοίκηση. Δεν το κρύβει ότι έχει συμβάλλει στο έργο του «Ιδρύματος Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής» (ως υπεύθυνος ιδεολογίας …) δηλώνει μεταξύ άλλων και «αναρχοδεξιός» ενώ σε βαρυσήμαντη συνέντευξη του (σύνδεσμος εδώ) στον Εθνικοαριστερό διανοητή και πολιτευτή Ιφικράτη Αμυρά τον Μάιο του 2014 λέει πολλά και άκρως ενδιαφέροντα είναι η αλήθεια, όμως σε μια γενική αποτίμηση των λεγομένων του τόσο μέσα από το περιοδικό όσο και από την συνέντευξη αυτή βγαίνει το συμπέρασμα ότι:

1ον μετά την παραπλανητική προσέγγιση του για την στάση μερίδας των Στρατιωτικών στην εισβολή του ’74, δεν έχει να πει το παραμικρό για τον αιμοσταγή και αντεθνικό φορέα της μεταπολίτευσης τον λεγόμενο «Καραμανλισμό» και τον μητραλοία Καραμανλή τον οποίο και υπηρέτησε πιστά επί σειρά ετών μέσα από την συμμετοχή του στα κομματικά όργανα της Ν.Δ. ενώ τόσο στο άρθρο του στο περιοδικό όσο και αλλού τονίζει ΜΟΝΟ την ευθύνη του ληστρικού ΠΑΣΟΚ και υπερθεματίζει υπέρ της Νέας Δημοκρατίας για την οποία πιστεύει ότι είχε εθνικιστική φυσιογνωμία (!) εθνικιστές (!) πολιτικούς, ενώ χαρακτηρίζει μάλιστα την διακυβέρνηση της «συνετή και ισορροπιστική».

Δεν γνωρίζει ο κύριος αυτός ότι η αστική δεξιά του Καραμανλή υπήρξε ο απηνής διώκτης των Εθνικιστών και των Εθνικοσοσιαλιστών και ο δήμιος της Κύπρου; Ότι το ίδιο καθεστώς εξόπλισε με υποπολυβόλα την καθεστωτική αστυνομία προς μια δημοκρατική επιβεβαίωση του «κουφού» μετά το ‘74, δολοφόνησε φυσικά εν ψυχρώ σειρά διαδηλωτών, έστησε βόμβες και πλεκτάνες, διαπόμπευσε και φυλάκισε χιλιάδες ανθρώπους που αγάπησαν την Πατρίδα και οι οποίοι αντιστάθηκαν στον επί πληρωμή επιβήτορα, Τέκτονα και μισάνθρωπο Καραμανλή που πούλαγε επανάσταση από τις στοές των Παρισίων; Φυσικά και τα γνωρίζει αλλά γελάει εις βάρος όλων όπως όταν κούναγε το δάκτυλο στους «νεοχρυσαυγίτες» σε δημόσια κομματική εκδήλωση και τόνιζε «ο εθνικισμός είτε θα είναι δημοκρατικός, είτε δεν θα είναι καθόλου εθνικισμός» προκαλώντας οργή για το θράσος ενός ανθρώπου της δεξιάς και παγωμάρα αλλά και πολλά χειροκροτήματα ... στο ευνουχισμένο κομματικό ακροατήριο το οποίο δεν αντέδρασε φυσικά στο ελάχιστο!

2ον θεωρεί τον Διεθνή Σιωνισμό ως μια «παρεξηγημένη έννοια» (sic) και στηρίζει φυσικά την επεκτατική καπιταλιστική πολιτική του Τέκτονος και Ιουδαίου εκ μητρός Βλαδίμηρου Πούτιν ακολουθώντας την δουλοπρέπεια δυο εκατονταετιών εκ μέρους του Ελληνισμού απέναντι στην δόλια πολιτική της Μόσχας. Καμιά αντίδραση προς το πρόσωπο του και όλα αυτά σε περιοδικό το οποίο μέχρι χτες είχε αφιερώματα σε κορυφαίες Αντιδημοκρατικές προσωπικότητες …

3ον δηλώνει ευθαρσώς «αντιναζί», ενώ στο άρθρο του στο περιοδικό «Patria» γράφει χαρακτηριστικά για τους ελάχιστους σήμερα εναπομείναντες (;) Εθνικοσοσιαλιστές … στο κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου «η συμπαράταξη πάντως σημαντικών και κοινωνικά καταξιωμένων πολιτών στα ψηφοδέλτιά της έγινε με την ελπίδα από μέρους τους, ότι θα βοηθούσαν με την παρουσία τους να αποβάλει τα καρναβαλικά ιδεοληπτικά σημάδια των παιδικών της ασθενειών (της φασίζουσας οστρακιάς και του χιτλερικού κοκκύτη)». Αν δεν είναι αγενής, προσβλητικός και θρασύς τότε πως μπορεί κάποιος να τον χαρακτηρίσει τον κύριο αυτόν που η «Χρυσή Αυγή» τον οδήγησε σε θέση στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης των Αθηνών …

4ον έχει το μέγιστο θράσος στην συνέντευξη με τον Αμυρά να χαρακτηρίζει δημοσίως ως «παραφερνάλια» τις πολιτικές απόψεις του κορυφαίου Ezra Pound αλλά την ίδια στιγμή πουλάει τα βιβλία του για τον Αμερικανό ποιητή και μάλιστα σε σημαντικές τιμές της αγοράς, ενώ είναι σίγουρο ότι τα οστά του ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΗ Ezra Pound θα τρίζουν στο μνήμα του για την κατάσταση αυτή.



5ον για το γνωστό ποίημα ΜΙΣΡΑΗΛ που εκδόθηκε σε έντυπο των Σιωνιστών της Ελλάδος και του Κ.Ι.Σ. «ομολογεί» δημοσίως ότι επηρεάστηκε ψυχολογικά για να το γράψει μετά από μια επίσκεψη του στην έκθεση της Εβραίας εικαστικού Άρτεμις Αλκαλάη που έλαβε μέρος στην Πάτρα το 2000 σχετικά με το περιβόητο Ολοκαύτωμα! Αν μη τι άλλο και «νεροκουβαλητής» της επικοινωνιακής βιομηχανίας του «ολοκαυτώματος» ο κ. Γούδης λοιπόν, ο «πατριώτης» που προβάλλει η «Χρυσή Αυγή» και το «Patria» με τον οποίο όμως να σημειωθεί ότι συγκρούστηκε προ καιρού ο «φαραώ» Μιχαλολιάκος αλλά διατηρεί στενές επαφές ο έτερος διεκδικητής του «θρόνου» και «προαγωγός» του sir Μαρκεζίνη ο γνωστός Ηλίας Κασιδιάρης.



6ον δηλώνει ότι «ο λαός των εβραίων δεν έχει σχέση με το εβραϊκό κεφάλαιο». Αναρωτιόμαστε μήπως δηλώσει στο μέλλον ότι οι Εβραίοι δεν έχουν σχέση και με την πολιτική γενοκτονίας στην γη της Παλαιστίνης, τον εξοπλισμό και την φροντίδα του ISIS και λοιπών άλλων γεγονότων. Άραγε η παραμονή του στην Πάτρα ενισχύθηκε και από την εβραϊκή παροικία της πόλης της Πελοποννήσου; Και όμως το κύριο στοιχείο της κριτικής απέναντι στον δημόσιο λόγο του κ. Γούδη - ο οποίος φυσικά δεν αμφισβητείται για τις γνώσεις στον τομέα της αστροφυσικής ή για την ευρύτερη μόρφωση του - δεν θα πρέπει να είναι μόνο το γνωστό ποίημα το οποίο μπορεί να θεωρηθεί εκ μέρους του ως και μια κάποια καλλιτεχνική αδυναμία βρε αδερφέ … ενώ έσπευσε σε μια επίδειξη άγνοιας να το κάνει «σημαία» του το εθνικιστικό κοινό, αλλά σίγουρα οι υπόλοιπες σημαντικές κινήσεις του οι οποίες και δημιουργούν εύλογες απορίες όπως η συμμετοχή του σε προθάλαμους της Μασονίας (συμμετείχε σε εκδήλωση Τεκτόνων το 2011 αλλά και των Ροταριανών στα Γιάννενα το 2012 σύμφωνα με ανακοίνωση των ιδίων). 


Η εμμονή του να μην καυτηριάζει τον σάπιο ανθελληνικό Καραμανλισμό δημοσίως καθώς και τις πολιτικές γενοκτονίας του Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή, καθώς και η μανία του να «γαλουχήσει» τις νέες γενιές των εθνικιστών μέσα από «εθνικιστικά» έντυπα παρόλο που ο ίδιος υπήρξε κυριολεκτικά ένας «αλεξιπτωτιστής» στον «χώρο» και διαχρονικός σύμμαχος της προδοτικής αστικής δεξιάς, άνθρωπος του περιβάλλοντος που έθαψε την Κύπρο το ’74 και έσυρε τον λαό μας στο σκλαβοπάζαρο της ΕΟΚ ενώ το πρόσφατο «κλείσιμο του ματιού» στον Σακελλαρίδη του ΣΥΡΙΖΑ για τον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών ενίσχυσε το συμπέρασμα ότι αυτός ο άνθρωπος δεν έχει καμιά σχέση με τις εθνικιστικές θέσεις. Το ερώτημα λοιπόν είναι σήμερα γιατί εθνικιστικά (;) κόμματα (Χρυσή Αυγή) και εθνικιστικά (;) έντυπα («Patria» κ.α.) δίνουν για άλλη μια φορά βήμα σε ανθρώπους που κατά βάση και δεξιοί νιώθουν και ως αντιφασίστες πράττουν ενώ φιλοξενούνται σήμερα και στο «σαλόνι» του Κ.Ι.Σ. 

Το «Patria» δείχνει να έχει χάσει κάθε αντιδημοκρατική οπτική και επαφή εδώ και πολύ καιρό λόγω μάλλον της πολιτικής κληρονομιάς των εκδοτών του οι οποίοι συνεχίζουν να υιοθετούν και να προασπίζονται τις ακροδεξιές θέσεις, και αυτό έχει ως συνέπεια να βρίσκουν καταφύγιο στις σελίδες του αρθρογράφοι και άρθρα που είναι 100% απέναντι στις λεγόμενες «ριζοσπαστικές ιδέες και κινήσεις». Εξαιρούνται φυσικά κάποια αξιόλογα και ποιοτικά άρθρα που υπάρχουν αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι ένας άνθρωπος που ΔΕΝ είναι Αντιδημοκράτης και δεν δηλώνει ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ βρίσκει για πολλοστή φορά την χρυσή ευκαιρία να διοχετεύσει το αντιφασιστικό του δηλητήριο με κάθε τρόπο. Φυσικά απαντήσεις υπάρχουν πολλές και πολλά πράγματα είναι γνωστά, όμως το άρθρο αυτό έχει ως στόχο να γίνει η φωνή αυτών (και είναι πολλοί) που αντιδρούν σε μεθοδευμένες πρακτικές και βλέπουν τον «δούρειο ίππο» της αστικής ακροδεξιάς να περνάει τις πύλες της σκέψης μας. Το κείμενο αυτό δεν έχει ως σκοπό να δείξει εμπάθεια ή προσωπική αντιπαράθεση με έναν ακόμη άνθρωπο της «ακροδεξιάς» όπως θα περίμεναν πολλοί αλλά να αναδείξει προβληματισμούς και να καταγγείλει τις αντιφασιστικές πρακτικές που καλύπτονται πίσω από ακροδεξιές καθεστωτικές λογικές.

Το κείμενο του κ. Γούδη στο «Patria» δεν αποτελεί μια μεμονωμένη περίπτωση των τελευταίων  μηνών όπως θα περίμεναν πολλοί αλλά μια «δύσοσμη» διαχρονική επιλογή δεκαετιών της αστικής αντιφασιστικής ακροδεξιάς να επεκτείνει την σκέψη της και τις απόψεις της. Λειτουργεί η τάση αυτή όπως η μετάσταση του καρκίνου μέσα στο σώμα που καταστρέφει τα κύτταρα, έτσι και η ακροδεξιά παράνοια διαλύει τα υγιή άτομα και τις υγιείς κινήσεις της ριζοσπαστικής Εθνικοεπαναστατικής σκέψης. Και είναι ξεκάθαρο ότι οι ευθύνες ανήκουν στις κομματικές ή όποιες άλλες ηγεσίες, αλλά και στους υπεύθυνους των εκδόσεων που αφήνουν σήμερα να προβάλλουν ελεύθερα τις απόψεις τους άνθρωποι που όχι μόνο δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα με το καθεστώς αλλά το υπηρέτησαν πιστά και μάλιστα επί σειρά ετών όπως για παράδειγμα ο κ. Γούδης υπηρέτησε λοιπόν τον τρισάθλιο «Καραμανλισμό» και δεν έχει απολογηθεί φυσικά ούτε στο ελάχιστο - όχι σε εμάς φυσικά - αλλά σε αυτούς που τον ανέδειξαν στο κομματικό πάλκο. Αλήθεια από πότε οι Εθνικιστές και οι «Φασίστες» επέλεξαν να τους κρεμάσουν οι «ακροδεξιοί» - αφού τους δώσουν μάλιστα οι ίδιοι και το σκοινί - και μάλιστα σε μια εποχή που ναι μεν ο «χώρος» είναι κατακερματισμένος και διαιρεμένος αλλά υπάρχει από την άλλη πλευρά μια ελπιδοφόρα και τεράστια αριθμητική «δεξαμενή» της ελληνικής νεολαίας που προσεγγίζει σε πείσμα πολλών τις Εθνικοσοσιαλιστικές Ιδέες και αυτό είναι ξεκάθαρο. Τόσο από την πληθώρα των Αυτόνομων κινήσεων σήμερα αλλά και από την ενίσχυση δραστηριοτήτων με εμφανές το Αντιδημοκρατικό πρόσημο. 

Ο «πατερναλισμός»του Γούδη στο άρθρο «Το έθνος εν κινδύνω, αλήθειες που θα πικράνουν όλους μας»  αποτελεί ένα μνημείο προκλητικής ακροδεξιάς αρθρογραφίας με antifa λογική που προσβάλλει φυσικά τους σκεπτόμενους Ριζοσπάστες συναγωνιστές μας και ουδείς αντιδρά δυστυχώς σε μια ακόμη προσβλητική άποψη του εν λόγω κυρίου εκτός από αυτή την ανάρτηση σε αυτό εδώ το ιστολόγιο. Και όμως ο σημαντικός ως επιστήμονας αλλά αδιάφορος ως πολιτικό πρόσωπο Χρήστος Γούδης, δεν έχει κάνει «σημαία» του όλο αυτό τον καιρό τον διωγμό των νεολαίων Εθνικιστών που ακόμη και με αποδεικτικά στοιχεία τις εικόνες του Στρατηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ή ένα μπουλόνι από τον χώρο εργασίας των κατηγορουμένων που βρήκαν οι κατοχικές αρχές πάνω τους ή στο σπίτι τους και τις παρουσίασαν φυσικά ως στοιχεία κατηγορίας στο δικαστήριο (!), δεν έχει ασχοληθεί στο ελάχιστο με τους νεολαίους του κόμματος που στήριξε και που είναι στις φυλακές χωρίς λεφτά και καμιά υποστήριξη, δεν έχει κάτι να πει φυσικά για τον ρόλο του Διεθνούς Σιωνισμού στην σύγχρονη Ελλάδα και στην μετατροπή της Ελλάδος σε ένα πεδίο ασκήσεων της Ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας. Αλλά αντί για όλα αυτά σε ένα κείμενο στο οποίο παρουσιάζεται ο ίδιος ως ο μέγιστος κριτής και γνώστης επιλέγει να εξαπολύσει αρκετά προσεκτικά είναι η αλήθεια, αντιφασιστικά τσιτάτα και «βέλη» λες και όλοι οι άλλοι δεν γνωρίζουν τα «κακώς κείμενα» του φετιχισμού ή της στείρας αντιγραφής των τακτικών των ιστορικών κινημάτων.

Το ίδιο πρόσωπο που μεταξύ άλλων έχει εκλεγεί και δημοτικός σύμβουλος στην Αθήνα με την «Ελληνική Αυγή» σε 5 (!) ολόκληρες σελίδες με ύφος περισπούδαστο αντί να ασχοληθεί με τα χάλια του κόμματος του που στήριξε στο παρελθόν και γέννησε εκτρωματικές κοινοβουλευτικές μοιρολογίστρες εκ Κορινθίας μέχρι Κνίτες «Ρουπακιάδες» που ενίσχυσαν με τον ρόλο τους την άκρα αριστερά, αντιθέτως προσπαθεί να καυτηριάσει τα κακώς κείμενα του «ελληνικού εθνικισμού» βγαίνοντας από τα δεξιά σε ένα άκρως γνωστό έντυπο του «χώρου» - και χωρίς φλας είναι η αλήθεια - για να καταλήξει στην κορωνίδα της αντιφασιστικής λογικής και γέννημα θρέμμα της ακροδεξιάς καθεστωτικής παρακμής όπου γράφει εκεί χαρακτηριστικά με απύθμενος θράσσος:  

«Ας γνωρίζουν οι απανταχού μικρόνοες πατριδέμποροι και εθνομπακάληδες ότι: ο υγιής εθνικισμός στην Ελλάδα δεν εκφράσθηκε ποτέ μέσα από ενστικτώδεις ιαχές αγροτοποιμένων, απόβλητα κοινωνικά λούμπεν (κατακάθια) της νύχτας, ή παλιάτσους ενδεδυμένους την στολή του Ζορό, του Ζίγκφριντ, των Βαλ-κυριών, των χηνόφτερων Ιταλών κολονέλων και των τουρκογενών Βόσνιων της μεραρχίας «Χατζάρι» των SS»

Και εδώ γεννιέται εύλογα το καίριο ερώτημα: έχει δικαίωμα ο Γούδης που ανάμεσα σε άλλα αμφισβητεί και την ελληνική καταγωγή των Σπαρτιατών, στενοχωριέται που δεν είναι πρωτεύουσα του Ισραήλ η Θεσσαλονίκη (αλλά τον προωθούσαν την ίδια στιγμή για περιφερειάρχη Πελοποννήσου κάποιοι «νεοχρυσαυγίτες») να μιλάει υποτιμητικά για τους Ευρωπαϊκής καταγωγής Βόσνιους Συντρόφους του μεγάλου μουφτή της Ιερουσαλήμ και κορυφαίου συμμάχου των Εθνικοσοσιαλιστών Al - Husseini, τους μαχητές της ηρωικής 13ης μεραρχίας των Waffen - SS «Handschar»; Οι οποίοι για όσους δεν το γνωρίζουν, αντιστάθηκαν μέχρι τέλους στους δουλοπρεπείς μοναρχικούς της Σερβίας και στους δούλους των στοών του Βελιγραδίου αλλά και στους μισητούς χασάπηδες του Ιουδαίου μπολσεβίκου Τίτο, ενώ στην συνέχεια μετά την φυγή τους λόγω των εγκλημάτων των «νικητών» στήριξαν στη συνέχεια Αντισιωνιστικές κινήσεις σε όλο τον κόσμο μεταξύ αυτών και την οργάνωση Φατάχ. Έχει το δικαίωμα να ειρωνεύεται μεταξύ άλλων τις θυσίες των Ιταλών Φασιστών για παράδειγμα της «Folgore» που στην έρημο της Λιβύης τσάκισε τα στρατεύματα της πλουτοκρατικής δαιμονικής Αγγλίας ή την ηρωική μονάδα των Μελανοχιτώνων βατραχανθρώπων «Decima Flottiglia MAS» που έγραψαν οι άντρες της κορυφαίες σελίδες θάρρους στην θάλασσα αλλά και στα λιμάνια της Μεσογείου ενάντια στα κατοχικά δημοκρατικά στρατεύματα;

Την απάντηση την αφήνω στους αναγνώστες του ιστολογίου. Οι Έλληνες Φασίστες, Εθνικοσοσιαλιστές και ριζοσπάστες Εθνικιστές δεν έχουν να απολογηθούν για τίποτα και σε κανέναν. Γνωρίζουν πλέον ποιοι είναι εχθροί και ποιοι οι «σύντροφοι» τους στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση. Ας πετάξουμε τις μάσκες των «περιπλανώμενων Ιουδαίων της ακροδεξιάς» γιατί μόνο τότε θα αποκαλύψουμε τον ρόλο τους στην σύγχρονη πολιτική σκηνή.

Αιματηρά περιστατικά και «κακά» σύμβολα. Ποιο «πρέπει» να καταργηθεί ;


Διαβάζω σε ‘πολιτικά ορθή’ σελίδα;

Μετά την υποστήριξη στους "γάμους" μεταξύ ομοφύλων, οι αμερικανικές εταιρείες του Internet παίρνουν προοδευτική θέση σε ένα ακόμα κοινωνικό θέμα: στον απόηχο του πρόσφατου βίαιου επεισοδίου σε εκκλησία στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνα, εταιρείες λιανικής όπως οι Amazon, eBay, Walmart και Sears ανακοίνωσαν ότι θα απαγορεύουν στο εξής να πωλούνται από τα site τους προϊόντα με τη σημαία της Συνομοσπονδίας των Νότιων Πολιτειών, τη σημαία δηλαδή που είχαν οι νότιες πολιτείες κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και που για μεγάλο μέρος της αμερικανικής κοινωνίας συμβολίζει τη νοοτροπία των φυλετικών διακρίσεων. Οι εταιρείες συντάσσονται κατ’ αυτόν τον τρόπο με την απόφαση του κυβερνήτη της Νότιας Καρολίνα να καταργηθεί η «σημαία του νότου» από τα κυβερνητικά κτίρια και από τις τοπικές πινακίδες των αυτοκινήτων, θεωρώντας ότι προάγει τη νοοτροπία που οδήγησε στο αιματηρό περιστατικό – αν οι πολιτικές και οι οικονομικές αρχές συμφωνούν, η κοινωνία θα ακολουθήσει έστω και αργά και απρόθυμα.

Ένα - ένα τέτοιου είδους αιματηρά περιστατικά γίνονται βούτυρο στο ψωμί της αστυνομίας της πολιτικής ορθότητας που βάλθηκε να μας εξηγήσει σαν παλιομοδίτικη δασκάλα, ποιο σύμβολο «προάγει» και ποιο «δεν προάγει» την κακή νοοτροπία. Η οποία «νοοτροπία» με την σειρά της «οδηγεί» σε αιματηρά περιστατικά σαν κι αυτό στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας, όπου ένας τύπος «πειραγμένος» που έπαιρνε ναρκωτικές ουσίες, που είχε ειδοποιηθεί για αυτόν η αστυνομία στο παρελθόν για αλλόκοτη συμπεριφορά, που του πήρε το κορίτσι ένας μαύρος και για αυτό έγινε ρατσιστής και τελικά δολοφόνος, εμφανίζεται σε φωτογραφίες να κρατά τη σημαία της Συνομοσπονδίας (Νότου). Άρα φταίει η σημαία του Νότου. Για αυτόν τον τύπο λοιπόν, «δικάζεται» και καταδικάζεται και ρίχνεται εις στο πυρ το εξώτερον, η σημαία του Νότου από τους ιεροξεταστές του politically correct (που πάντοτε την είχαν στην μπούκα άλλωστε). Δεν θα μιλήσουμε εδώ για την ιστορία της σημαίας του Νότου και τι συμβολίζει. Τα έχουμε χιλιοπεί και χιλιογράψει. Όποιος θέλει να μένει ανιστόρητος και να διαμορφώνει «γνώμη» από τα παπαγαλάκια, δικαίωμά του. 

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Αλληλεγγύη στους Εθνικοσοσιαλιστές αντάρτες πόλης: Vita Zaverukha η Ουκρανή «Ιωάννα της Λωραίνης»


του Phocian

Την 4η Μαΐου 2015 δύο οπλισμένοι κομάντος πόλης εισβάλλουν στον χώρο ενός βενζινάδικου στα περίχωρα του Κιέβου. Ακινητοποιούν τον υπάλληλο, τον πυροβολούν στο χέρι και τον καλούν να μην ειδοποιήσει την αστυνομία. Απαλλοτριώνουν το ποσό που βρίσκουν εκεί αφού έχουν σκοπό να συνεχίσουν τον ένοπλο αγώνα με οποιονδήποτε τρόπο. Εκείνος πράττει αντίθετα προς τις οδηγίες τους και μόλις επιβιβάζονται στο αυτοκίνητο όπου τους περιμένουν άλλοι δύο σύντροφοι τους, καλεί τους μπάτσους. 


Στο σημείο αυτό της περιοχής η ένοπλη ομάδα των τεσσάρων Εθνικοσοσιαλιστών έχει πληροφορίες ότι εκτελούν υπηρεσία αστυνομικοί της Berkut (διαβόητη μονάδα καταστολής των διαδηλωτών κατά της εξέγερσης της πλατείας «Maidan» αποτελούμενοι αποκλειστικά από αστυνομικούς της ανατολικής Ουκρανίας οι οποίοι και διακρίθηκαν για τις εν ψυχρώ δολοφονίες πολιτών και τα βασανιστήρια σε διαδηλωτές). 



Τα ονόματα των αστυνομικών βρίσκονται στη λίστα που έχει καταρτιστεί από τις Ουκρανικές Εθνικιστικές και Εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις με στοιχεία υποστηρικτών των αυτονομιστών, νεομπολσεβίκων συνεργατών του εκδιωχθέντα πρώην Προέδρου της Ουκρανίας Γιαννουκόβιτς καθώς και άλλων που αποτελούν τους συνδέσμους της και συνεργάτες της Πουτινικής Ρωσίας στην Ουκρανία.


Οι αστυνομικοί τους καταδιώκουν μετά από έρευνα στο βενζινάδικο. Οι μασκοφόροι ανοίγουν πυρ με αυτόματα τυφέκια σκοτώνοντας τους αστυνομικούς Yuri Romanenko και Yuri Hristenok ενώ τραυματίζουν έναν τρίτο διαλύοντας με σφαίρες το αυτοκίνητο τους. Η καταδίωξη συνεχίζεται με περισσότερα οχήματα της αστυνομίας να τους ακολουθούν και φτάνουν στο διαμέρισμα που οι Εθνικοσοσιαλιστές χρησιμοποιούσαν ως κρυψώνα. 



Οι πυροβολισμοί εκατέρωθεν συνεχίζονται, τραυματίζονται άλλοι δύο αστυνομικοί ενώ ο ένας της ομάδας των Εθνικοσοσιαλιστών πεθαίνει στην συμπλοκή και οι υπόλοιποι τρεις συλλαμβάνονται. Όλοι τους είναι εθελοντές των Ουκρανικών Εθελοντικών Ταγμάτων στην Ανατολική Ουκρανία και συμμετείχαν στις επιχειρήσεις για την αντιμετώπιση των κατοχικών δυνάμεων της Μόσχας τα οποία σε μεγάλο αριθμό αποτελούνται από Τσετσένους μισθοφόρους οι οποίοι και «ειδικεύονται» - στα πεδία των μαχών - στα βασανιστήρια αιχμαλώτων της Ουκρανικής Εθνοφρουράς.


Vita Zaverukha 19 χρονών, μέλος του Τάγματος Aidar.

Vadim Pinus (R.I.P.) 23 χρονών παρασημοφορημένο μέλος του Συντάγματος Azov


Evgeniy Koshelyuk 20 χρονών,μέλος του Tάγματος Aidar, συμμετείχε στις επιχειρήσεις με το Σύνταγμα Azov και το Τάγμα Tornado


Andrei Romanyuk 17 χρονών ελεύθερος σκοπευτής.


Nikolai Monishenko 17 χρονών ακτιβιστής και συντονιστής μεταξύ των επιχειρήσεων των σχηματισμών. Είχε σύμφωνα με τις κατηγορίες νοικιάσει το διαμέρισμα όπου κατέφυγαν οι υπόλοιποι τέσσερις μετά την συμπλοκή.  





Η αστυνομία μετά από ανάκριση συμπέρανε ότι συμμετείχαν και σε μια ένοπλη επίθεση ενάντια σε μπλόκο της τροχαίας στις 02.05.2015 το οποίο και προσπάθησαν να ανατινάξουν με σκοπό την απαλλοτρίωση περισσότερου οπλισμού για την συνέχιση αντάρτικων επιθέσεων εντός των πόλεων. Επιπλέον η Vita ήταν ιδιαίτερα δραστήρια σε επιθέσεις εναντίον αυτονομιστών και των επιχειρήσεων που αυτοί σχεδιάζουν και πραγματοποιούν στην πόλη καταγωγής της, την Vinnytsya στην κεντροδυτική Ουκρανία. 



Σύμφωνα με τους εισαγγελείς συμμετείχε επίσης στην επίθεση στα Κεντρικά των Εργατικών Συνδικάτων στην Οδησσό όπου είχαν καταφύγει αριστεριστές καθώς και υποστηρικτές του Πούτιν γεγονός όμως που αμφισβητείται έντονα καθώς κάνουν πολλοί λόγο για πλεκτάνη και ψευδείς κατηγορίες ενόψει των δικαστικών εξελίξεων. Να σημειωθεί ότι το εν λόγω περιστατικό που οδήγησε στον θάνατο δεκάδες φιλομοσχοβίτες και αυτονομιστές παραμένει σε θολό τοπίο και υπό έντονη αμφισβήτηση για τα πραγματικά αίτια λόγω της τεράστιας προπαγανδιστικής εκστρατείας της Μόσχας καθώς και της ανικανότητας των αρχών να προβάλλουν τα πραγματικά γεγονότα της ημέρας εκείνης.


Οι αρχές έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό μια εκστρατεία τρόμου ενάντια στους συντρόφους αλλά και στους γονείς των συλληφθέντων Εθνικοσοσιαλιστών, ενώ πραγματοποιούνται βασανιστήρια κάθε είδους (όπως η χορήγηση ουσιών) τα οποία και έχουν καταγγείλει στην κοινή γνώμη τα μέλη των Εθνικοεπαναστατικών οργανώσεων. Όλα αυτά έχουν ως στόχο να οδηγήσουν τους κατηγορούμενους στην αυτοκτονία ή στην παραδοχή ενεργειών με τις οποίες όμως δεν έχουν καμιά σχέση.


Ο Leon Degrelle είχε δίκιο ...



Διαδηλωτές της Ευρώπης (;) ... στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Όταν ο ΕΧΘΡΟΣ δεν ανεμίζει το μαυροκόκκινο πανί ή το λάβαρο του Λένιν αλλά την Γαλανόλευκη και το κατοχικό σύμβολο των 12 φυλών του Ισραήλ. 

Ο Leon Degrelle είχε δίκιο ...

ZOG εξ ουρανού ...



Μάννα.

(του Μ.Λ.)

Τροφή που δόθηκε ως εκ θαύματος στους Ισραηλίτες, ενώ βρίσκονταν στην έρημο. Όταν σταμάτησε ο σχετικός ανεφοδιασμός, εγκαταστάθηκαν μόνιμα σ' έναν τόπο, όργωσαν τη γη και σε πρώτη φάση χρησιμοποίησαν για λίπασμα τους ιθαγενείς κατοίκους της. 


Η εξέγερση της 17ης Ιουνίου 1953.


του Αλεξόπουλου Στέλιου

Η 17η Ιουνίου 1953 έχει χαραχτεί στην μνήμη της Ευρώπης. Οχτώ χρόνια μόλις μετά την μεγάλη μάχη ενάντια στο παγκόσμιο κτήνος, οι κλαγγές των όπλων και οι εντολές για επίθεση και εκδίκηση ξανακούγονται στους ίδιους δρόμους που το 1945 η Ευρώπη μέσα από τις τάξεις των πεζικάριων της Volkssturm, των χιλιάδων Ευρωπαίων εθελοντών και των Βουδιστών μοναχών έδωσε τον τιτάνιο αγώνα. Και όμως παρά τις χιλιάδες άνανδρες εκτελέσεις, τις αγχόνες, τους βιασμούς των αμάχων από τους αντιφασίστες δημοκράτες και τους μεθύστακες μπολσεβίκους, τις εξορίες και τις καταδίκες που ακολούθησαν αμέσως μετά την προσωρινή ήττα κάποιοι Ευρωπαίοι βρήκαν το θάρρος και πάλι να αντισταθούν στην Κόκκινη δικτατορία του πολιτικού γραφείου της Μόσχας και των πραιτοριανών τους. Οι κατακτητές απαιτούσαν με θράσος - από το υστέρημα του λαού - την άμεση κάλυψη των αναγκών του κατοχικού στρατού καθώς και τις πολεμικές αποζημιώσεις σε μια χώρα που ο λαός δεν μπορούσε να βρει ούτε ψωμί αλλά είχε όμως να γευτεί την πραγματική «δημοκρατία» των νικητών του πολέμου. 


Δεν ήταν άλλοι από τους Γερμανούς εργάτες και αγρότες που ξεσηκώθηκαν ενάντια στις οικονομικές πολιτικές της κατοχικής δύναμης και της κυβέρνησης των ανδρεικέλων και έστειλαν το μήνυμα της αντίστασης σε όλο τον κόσμο. Τα τεθωρακισμένα των Σοβιετικών, οι ασφαλίτες και οι κορυφαίοι συνδικαλιστές του καθεστώτος στάθηκαν ανίκανοι να εμποδίσουν την λαϊκή εξέγερση. Με μπροστάρηδες τους οικοδόμους μερικοί εξ αυτών βετεράνοι πολέμου όπως και οι πατεράδες τους και οι παππούδες τους που πολέμησαν για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία από την Νορμανδία μέχρι το Ανατολικό Μέτωπο, οι χιλιάδες άοπλοι αντικομμουνιστές συγκρούονται με την «λαϊκή» αστυνομία και τα κατοχικά Σοβιετικά στρατεύματα τα οποία ενισχύουν το καθεστώς και απαντούν άμεσα με ριπές. Οι διαδηλωτές ξεσκίζουν δημοσίως το μισητό σύμβολο του Λένιν και αντιμετωπίζουν με γενναιότητα τους εισβολείς. 


Όπως ήταν αναμενόμενο οι δυτικοί Δημοκράτες προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο το κλίμα δυσαρέσκειας στην Ανατολική Γερμανία αλλά η 17η Ιουνίου 1953 αποτέλεσε μια φυσική αντίδραση του λαού στα εγκλήματα των Κομμουνιστών και αναγκαία ιστορική επαναστατική ενέργεια παρά μια φιλική κίνηση προς τους Καπιταλιστές. Οι συγκρούσεις γρήγορα επεκτείνονται σε όλη την χώρα σε περισσότερες από 500 πόλεις με δεκάδες ασφαλίτες να βρίσκουν τον θάνατο από τα χέρια των «φασιστών» όπως τους ονομάζει η κυβέρνηση, ενώ σε πολλά σημεία των μεγάλων πόλεων καταλαμβάνονται γρήγορα τα πολιτικά γραφεία του κόμματος και της κυβέρνησης. Καίγονται δημοσίως τα σύμβολα του Κόκκινου Στρατού και του Κομμουνιστικού κόμματος, απελευθερώνονται άμεσα οι κρατούμενοι Εθνικοσοσιαλιστές από τις φυλακές του καθεστώτος και τα κέντρα βασανιστηρίων των μυστικών υπηρεσιών. 

Σε ελάχιστες ημέρες υπάρχουν ήδη εκατοντάδες νεκροί και χιλιάδες τραυματίες, συλλήψεις εργατών και αγροτών που στιγματίζονται με το γράμμα Χ για τα μελλοντικά βασανιστήρια, δεκάδες εκτελέσεις νεολαίων από τα έκτακτα στρατοδικεία των κατοχικών αρχών καθώς και πολυετείς εξορίες στην Σιβηρία. Όλα αυτά τα γεγονότα ρίχνουν την αυλαία στην Αντικομμουνιστική εξέγερση του ’53 για την οποία κομμάτι της παγκόσμιας αλλά και της ελληνικής αριστεράς δεν έγραψε το παραμικρό στον τύπο, ενώ κορυφαία στελέχη της χειροκρότησαν δημοσίως την επέμβαση των 20.000 Σοβιετικών στρατιωτών και τις μετέπειτα κτηνωδίες της Κόκκινης αυτοκρατορίας.

Long Live Syria - Madd Cold

Η εγχώρια ακροδεξιά αντίδραση με αστραφτερό χαμόγελο και μπύρα (made in Denmark) στο «φεστιβάλ δημοκρατίας» …


του Wolverine

Έσπευσε με υπερηφάνεια η ακροδεξιά κομματική «αυλή» που προωθεί την οικογενειοκρατία και την προβοκάτσια στο όνομα του «εθνικισμού», να προβάλλει στο διαδίκτυο την επίσκεψη του πλουσιοπάροχα αμειβόμενου ευρωβουλευτή Γεώργιου Επιτήδειου στο «φεστιβάλ δημοκρατίας» που διεξήχθη στο νησί Bornholm της Δανίας μεταξύ 11-14 Ιουνίου. Σε μια χώρα που αποτελεί τόσο προπολεμικά όσο και μεταπολεμικά το κύριο προπύργιο του Τεκτονισμού - μετά την Αγγλία - αλλά και μια ισχυρή έδρα των Σιωνιστών συναντήθηκαν εκπρόσωποι διαφόρων πολιτικών ρευμάτων και κάποιοι γνωστοί υπέρμαχοι του καρκινώματος που ονομάζεται αντιφασιστική αστική άκρα δεξιά. Ανάμεσα τους ΜΚΟ και βουλευτές κομμάτων της χώρας καθώς και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης όπως η πρωθυπουργός Helle Thorning-Schmidt η οποία διακρίνεται φυσικά για την φιλοσιωνιστική της οπτική και την σοσιαλοδημοκρατική της πολιτική προέλευση. 


Η νεοφιλελεύθερη εξουσία που επιβλήθηκε στην Ευρώπη με τις εμπρηστικές βόμβες, το νομικό έκτρωμα της Νυρεμβέργης και την γενοκτονία αμάχων μετά τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο, δίνει πολλές φορές τον λόγο σε ακροδεξιά σχήματα (τα οποία φαινομενικά εμφανίζονται ως κίνδυνος για την αστική δημοκρατία) αφού γνωρίζει καλά ότι τόσο οι ηγεσίες τους όσο και οι μετέπειτα επιλογές τους δεν αποτελούν μια ουσιαστική απειλή για την ίδια. Από αυτή την «πλουραλιστική» διαδικασία γεμάτη από φωτογραφίες, χαμόγελα και γραβάτες αστών βγαίνει κερδισμένο το ίδιο το σύστημα, ενώ όσοι αποδέχονται τα επικοινωνιακά ψίχουλα από το φαγοπότι των γαμψομύτηδων αφεντικών (τις προσκλήσεις της Ε.Ε. αλλά και του Βλαδίμηρου Πούτιν με το άρωμα Μόσχας) της εξουσίας που εδρεύει στις Βρυξέλλες νιώθουν ικανοποιημένοι που τους δέχτηκαν στους κόλπους τους οι τοκογλύφοι! 

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η ελληνική άκρα δεξιά έχει στείλει στην καρδιά της Σιωνιστικής εξουσίας 3 ανθρώπους που δεν αμφισβητούν την κύρια δομή της Ε.Ε σε καμιά περίπτωση, ενώ αποδέχονται πλήρως την «αναγκαιότητα» της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης δηλαδή στην ουσία λένε ΝΑΙ στις επιταγές και στην πολιτική κληρονομιά του δόγματος Kallergi καθώς και του ανθελληνικού Καραμανλισμού. Η σύγχρονη ευρωπαϊκή άκρα δεξιά είναι μια αστική έκφραση γέννημα θρέμμα της εξουσίας που καλυμμένη πίσω από τα εθνικά λάβαρα κάποιες φορές προσκυνάει τον νεοσοβιετικό ιμπεριαλισμό του Πούτιν, ενώ άλλες φορές ζεσταίνει τις τσέπες της με το χρήμα των Βρυξελλών στο όνομα φυσικά του «πατριωτισμού» και των ηλιθίων που την ανέδειξαν. Φυσικά από την ΕΠΕΝ μέχρι την σύγχρονη «Χρυσή Αυγή» η σάπια ακροδεξιά διανόηση προασπίστηκε - και το συνεχίζει και σήμερα - τις νεοφιλελεύθερες θέσεις και απόψεις σε κάθε επίπεδο όταν δεν αναμασά τον στείρο αντικομμουνισμό ενώ σήμερα την βρίσκουμε να έχει «αλώσει» έντυπα και ομάδες που κάποτε διεκδικούσαν τις θέσεις μιας διαφορετικής εναλλακτικής ριζοσπαστικής πρότασης. 


Δεν εκπλησσόμαστε όμως στο ελάχιστο από τις επιλογές της ηγεσίας της «Χρυσής Αυγής» η οποία εδώ και χρόνια διολισθαίνει σε θέσεις που προκαλούν σκέψεις τόσο στους οπαδούς της όσο και στους ψηφοφόρους της, περισσότερο όμως είναι η αλήθεια σε αυτούς που την αντιμετωπίζουν ως τον «Περισσό» του λεγόμενου «εθνικού χώρου» και οι τελευταίοι προς τιμήν τους αρνούνται να υποκύψουν στην πολιτική κληρονομιά του Πλεύρη και του Μιχαλολιάκου. Καλό θα είναι λοιπόν οι υποστηρικτές της να γνωρίζουν κάτι το οποίο δεν τόνισε κανείς, ότι στην ίδια εκδήλωση της «μοντέρνας» ακροδεξιάς στην Δανία παρευρέθηκε μεταξύ άλλων ο Geert Wilders για τον οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ. Προσφάτως ο εν λόγω μοντέρνος … «εθνικιστής» τον οποίο θαυμάζουν και οι συντάκτες του καθεστωτικού «Στόχου», διοργάνωσε στο Τέξας των ΗΠΑ (…) έκθεση με σκίτσα ενάντια στον Μωάμεθ και χρηματικό βραβείο για τον σκιτσογράφο που θα προσβάλλει τον θεό του Μουσουλμανικού κόσμου! 

Τηρώντας λοιπόν πλήρως τις προβοκατόρικες ενέργειες των μυστικών υπηρεσιών που συνεχίζουν το «θεάρεστο» έργο τους μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Ένας πιστός άνθρωπος των Ισραηλινών συμφερόντων στην ίδια εκδήλωση με τον Γεώργιο Επιτήδειο, ένας υπερασπιστής του δολοφονικού Σιωνιστικού κράτους και του κατοχικού Ισραηλινού στρατού, που η πορεία του και κυρίως οι δηλώσεις του θυμίζουν σε πολλούς τους εν Ελλάδι «διανοητές» Νίκο Χιδίρογλου, Φαήλο Κρανιδιώτη, Μάκη Βορίδη, Άδωνη Γεωργιάδη, Χρήστο Γούδη για να γίνει πιο αντιληπτή η σύνθεση της dream team στην εγχώρια και φυσικά 100% αντιφασιστική άκρα δεξιά. Η κοινοβουλευτική άκρα δεξιά της χώρας μας όπως και το σύνολο του αστικού κόσμου ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε για τις ασκήσεις μεταξύ Ελλήνων και Ισραηλινών στρατιωτικών στο Αιγαίο, πρότεινε για πρωθυπουργό της χώρας (!) -χωρίς ίχνος ντροπής για τους Μάρτυρες της ΕΟΚΑ- μέσω του δελφίνου Ηλία Κασιδιάρη τον Τέκτονα sir Μαρκεζίνη ο οποίος είναι «κολλητός» της μοχθηρής βασίλισσας της Αγγλίας και ουδέποτε εναντιώθηκε (ποια η αντίδραση του ΕΛΑΜ ...) στην παρουσία των εβραϊκών εταιρειών στα παράλια της Μεγαλονήσου δηλαδή στα κοιτάσματα πετρελαίου που βρίσκονται εκεί. Αυτή η έκφραση του δημοσίου λόγου που δίνει καίρια θέση σε τοπική οργάνωση εργατικής περιοχής στον Ρουπακιά … και σήμερα προσπαθεί να σωθεί από την διάλυση συσπειρώνοντας προσφάτως σε οδομαχίες τα μέλη της μετά από μια σειρά συνεχών οδυνηρών ηττών κομπάζει για τις σχέσεις της με τις φιλελεύθερες δομές και προβάλλει τις κατευθυνόμενες συστημικές διοργανώσεις! 

Να σημειωθεί τέλος ότι είχε παρευρεθεί ο Επιτήδειος μετά από πρόσκληση του Δανού Daniel Carlsen ο οποίος το 2011 μετανοημένος για το Εθνικοσοσιαλιστικό του παρελθόν δήλωσε πίστη στην αστική δημοκρατία (που αλλού) και στον «μοντέρνο» ή ΔΙΕΘΝΗ εθνικισμό. Και αν όλα αυτά προκαλούν κάποιους στο να ξερνάνε από ΑΗΔΙΑ για την δημοκρατική ευαισθησία κάποιων που μέχρι χτες δήλωναν ότι ένιωθαν ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ, να τους θυμίσουμε και πάλι τις διαχρονικές αριβιστικές επιλογές της εγχώριας ακροδεξιάς οι οποίες ξεκινούν από την συνεργασία με το ΛΑΟΣ το 2002 μέχρι το γεγονός ότι οι σημερινοί «αλεξιπτωτιστές» Ευρωβουλευτές έχουν υπηρετήσει επί σειρά ετών στον αστικό δημοκρατικό στρατό χωρίς να διαμαρτυρηθούν στο ελάχιστο για καμιά πολιτική επιλογή όλα αυτά τα χρόνια, ενώ παράλληλα θαυμάζουν τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ και έχουν κρατήσει ένοχη σιωπή για τον ρόλο των Σαλαφιστών στην κρίση της Συρίας και του Ιράκ.


Έχει υπηρετήσει σε Μονάδες του Όπλου του, και ως Επιτελής στο ΓΕΣ και το ΓΕΕΘΑ. Επίσης διετέλεσε Υποδιοικητής Mεραρχίας, Διοικητής της Σχολής Πυροβολικού, Διευθυντής Διευθύνσεως και Διευθυντής Κλάδου στο ΓΕΕΘΑ. Επίσης υπηρέτησε ως Επιτελής στο Στρατηγείο των Συμμαχικών Δυνάμεων της Ευρώπης (SHAPE), το Διεθνές Στρατιωτικό Επιτελείο του ΝΑΤΟ (IMS)  και ως Διευθυντής του Τμήματος Τρεχουσών Επιχειρήσεων και Χειρισμού Κρίσεων του Στρατιωτικού Επιτελείου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (EUMS). Χειρίσθηκε επί πολλά έτη θέματα ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ενώσεως (Σχέδια Επιχειρήσεων, Χειρισμό Κρίσεων, Δόγματα, Πολιτική, Ασκήσεις καί Επιχειρησιακή Διοικητική Μέριμνα). Εκπροσώπησε την χώρα μας ως ανώτερος Εθνικός Αντιπρόσωπος στις συσκέψεις γιά τη σχεδίαση των Ασκήσεων, του Δόγματος καί την Επιχειρησιακή Διοικητική Μέριμνα του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως