Το όνομα μου είναι Ρέιτσελ Κόρι.

Στο θέατρο «Φούρνος» (Μαυρομιχάλη 168, τηλ: 2106460748) παρουσιάζεται από 19 Οχτώβρη και για 60 παραστάσεις η θεατρική παράσταση «Το όνομά μου είναι Ρέιτσελ Κόρι».

Το κείμενο βασίζεται σε αποσπάσματα από το ημερολόγιο της 23χρονης Ρέιτσελ Κόρι που δολοφονήθηκε από μπουλντόζα τη στιγμή που προσπαθούσε –σαν μέλος ασπίδας προστασίας – να σώσει το σπίτι ενός Παλαιστίνιου από ισραηλινή επιχείριση κατεδάφισης στη Λωρίδα της Γάζας στις 16 Μάρτη του 2003.



Η παράσταση συμπληρώνεται με mail που έστελνε στους γονείς και τους φίλους της, κομμάτια που αναφέρονται στους γονείς της από το ντοκιμαντέρ της Σάντρα Τζόρνταν «Killing Zone» και τη μαρτυρία του θανάτου της από έναν αυτόπτη μάρτυρα.

Η παράσταση σημείωσε μεγάλη επιτυχία στη Μ. Βρετανία όπου ανέβηκε πριν από δύο χρόνια από τον Άγγλο ηθοποιό Αλαν Ρίκμαν σε συνεργασία με τη δημοσιογράφο του «Γκάρντιαν» Κάθριν Βίνερ. Έπειτα από περιπέτειες παρουσιάστηκε και στην Αμερική, ύστερα από μεσολάβηση του Χάρολντ Πίντερ.

Την ελληνική παράσταση σκηνοθετεί ο Θοδωρής Τσαπακίδης σε μετάφραση της Μαρίας Πασχαλίδου. Στο ρόλο της Ρέιτσελ Κόρι η Δέσποινα Σαραφείδου
.

«Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι».

του Γιώργου Πισσαλίδη κριτικού κινηματογράφου


Η αγαπημένη περυσινή ταινία των Ελλήνων Εθνικιστών κυκλοφόρησε επιτέλους σε DVD ( διανομή Audio Visual ). Πρόκειται για το «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι» του Κεν Λόατς που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο περυσινό φεστιβάλ των Καννών και αναφέρεται στον Ιρλανδικό Αγώνα για ανεξαρτησία της περιόδου 1919-1921 και τον εμφύλιο που τον ακολούθησε την δημιουργία του Ελεύθερου Ιρλανδικού Κράτους.

Το The Wind Shakes the Barley (όπως είναι ο πρωτότυπος τίτλος) πήρε το όνομα του από την ομώνυμη πατριωτική «φολκ» μπαλάντα του 19ον αιώνα που γράφηκε από τον ποιητή Ρόμπερτ Ντούϊτ Τζόϋς και υιοθετήθηκε από τους αντάρτες του IRA στην διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα. Ενώ το σενάριο βασίσθηκε σε κλασσικά απομνημονεύματα ηρώων του IRA της περιόδου 1916-1923.



Λίγα λόγια σχετικά με τον Αγώνα της Ιρλανδικής Ανεξαρτησίας για την καλύτερη κατανόηση της ταινίας. Τον Δεκέμβριο του 1918 το Σιν Φέϊν, το κυρίαρχο εθνικιστικό κόμμα είχε κερδίσει την πλειοψηφία στην βρετανική βουλή του Δουβλίνου και ίδρυσε την Ιρλανδική Εθνοσυνέλευση, την Ντέϊλ Έϊρε. Η Ντέϊλ κήρυξε ανεξάρτητη Ιρλανδική Δημοκρατία με πρόεδρο τον Ήμον ντε Βαλέρα και αντιπρόεδρο τον Άρθουρ Γκρίφιθ που είχαν συλληφθεί στην διάρκεια της αποτυχημένης Εξέγερσης του Πάσχα του 1916 και διέταξε τον Μάϊκλ Κόλλινς να οργανώσει την απελευθέρωση τους.

Η αποσκίρτηση της Ιρλανδίας προκάλεσε την επέμβαση του αγγλικού στρατού και τον Ιανουάριο του 1919 , ο IRA , ο στρατιωτικός βραχίονας του Σιν Φέϊν, ξεκίνησε τον Αγώνα για Ανεξαρτησία βασισμένο στον ανταρτοπόλεμο και τοπικές ομάδες κρούσης αποτελούμενες από νεαρούς μαχητές. Αυτό έφερε την αγγλική κυβέρνηση σε δύσκολη θέση και την υποχρέωσε να υπογράψει μία συνθήκη ειρήνης με την Ιρλανδία στις 6 Δεκεμβρίου 1921 που επικυρώθηκε τον Ιανουάριο του 1922.

«Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι» ξεκινά με τον Ντάμιεν Ο’ Ντόνοβαν ( Κίλιαν Μέρφυ) έναν ταλαντούχο γιατρό που ζει στο δυτικό Κορκ (η περιοχή όπου έζησε και έδρασε ο Μάϊκλ Κόλλινς) να επισκέπτεται μια γειτόνισσα, την Πέγκυ, και την οικογένεια της πριν φύγει για μετεκπαίδευση στο Λονδίνο.

Όταν οι μισθοφόροι των Black & Tans βασανίσουν τον γιο της Πέγκυ μέχρι θανάτου μετά από εξακρίβωση στοιχείων, ο Ντάμιαν θα εγκαταλείψει τα όνειρα για μια πετυχημένη καριέρα στην ιατρική και θα αφιερώσει την ζωή του στην απελευθέρωση της πατρίδας του. Θα μπει στην τοπική ομάδα του IRA μαζί με τον αδελφό του και θα ξεκινήσει την βασική εκπαίδευση στα βουνά του Δυτικού Κορκ (η περιοχή που έζησε και έδρασε ο Μάϊκλ Κόλλινς) υπό τις οδηγίες του ιστορικού ηγέτη Ρόρυ Ο’ Κόννορ, που μετά πήρε μέρος στην ανατίναξη των Δικαστηρίων του Δουβλίνου το 1922.

Από εκεί και πέρα το πρώτο μισό της ταινίας θυμίζει μέρες της Ε.Ο.Κ.Α. , μιας και εκεί είχαμε ανταρτοπόλεμο ενάντια στην αγγλική βαρβαρότητα και την συμμετοχή των μαθητών στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Ενώ για πρώτη φορά δείχνεται και η συμμετοχή των γυναικών στο αντάρτικο του IRA ή τις υπηρεσίες της Ντέϊλ Έϊρε. Ανάμεσα τους και η Σίνεντ (Όρλα Φιτζέραλντ) , η κοπέλα του Ντέμιαν.



Μετά από μια από τις ενέδρες τους οι αντάρτες θα συλληφθούν και ο Ντέμιαν θα βασανισθεί από τους Εγγλέζους. Αυτή η σύλληψη είναι σημαντική για πολλούς λόγους.

Πρώτον, ο Ντέμιαν που είναι Σοσιαλιστής , θα συναντήσει στην φυλακή τον Νταν έναν βετεράνο της απεργίας του 1913 και οπαδό του σοσιαλιστή ηγέτη Τζέημς Κόννολυ, που συμμετείχε στην αποτυχημένη Εξέγερση του Πάσχα του 1916 με δικό του στρατό. Ο Νταν θα γίνει ο βασικός φορέας του αριστερού αναθεωρητισμού του Λόατς που πιστεύει ότι το σοσιαλιστικό υπόβαθρο του απελευθερωτικού αγώνα και του Εμφυλίου θάφτηκε από την επίσημη ιστορία των νικητών.

Δεύτερον , δείχνει ότι ο Λόατς δεν δαιμονοποιεί τους Εγγλέζους στρατιώτες καθότι είναι ένας στρατιώτης με αγγλοϊρλανδική καταγωγή που τους απελευθερώνει και συμμετέχει μαζί τους στο αντάρτικο.

Τρίτον θα δείξει ότι η βαρβαρότητα ήταν επίσης γνώρισμα των Ιρλανδών ανταρτών. Όταν ο Τέντυ θα αναγκασθεί να σκοτώσει τον φίλο του Κρις, επειδή τον πρόδωσε, θα δικαιολογήσει την πράξη του λέγοντας ότι έχουμε πόλεμο και ελπίζει ότι η Ιρλανδία για την οποία πολεμά να το αξίζει αυτό.

Η αγαπημένη σκηνή των Εθνικιστών είναι η στιγμή που οι Εγγλέζοι καίνε το σπίτι της Σίνεντ και την κουρεύουν με την μηχανή κουρέματος του γρασιδιού. Ενώ η Σίνεντ θα ζητήσει από τον Ντέμιαν να φύγουν σε άλλη περιοχή για να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, η μητέρα της, Πέγκυ, θα δηλώσει ότι επέζησε του Μεγάλου Λιμού και «μόνο αν την πάνε τέσσερεις σηκωτή» θα εγκαταλείψει το σπίτι της. Έτσι η Πέγκυ γίνεται η προσωποποίηση της Ιρλανδίας, που παρά την σκλαβιά, την πείνα και τους εξευτελισμούς παραμένει αγέρωχη και αρνείται να υποκύψει.

Όμως ενώ ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας έγινε για μια ενιαία και ανεξάρτητη Ιρλανδία, η Συνθήκη Ειρήνης δημιούργησε από τις 26 νότιες επαρχίες ένα Ελεύθερο Κράτος με καθεστώς κτήσης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας με τον Βρετανό μονάρχη ως αρχηγό του Κράτους, στον οποίο οι βουλευτές έπρεπε να δίνουν όρκο πίστης και υποταγής. Ενώ οι 6 επαρχίες της Βορείου Ιρλανδίας παρέμειναν (και παραμένουν) τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου.

Όταν ο Ντέμιαν βλέπει στα επίκαιρα της εποχής την υπογραφή συνθήκης από τους Κόλλινς και Γκρίφιθ θα πει ότι εκβιάσθηκαν (πράγμα που ήταν αλήθεια) και ότι δεν θα φτύσει στους τάφων των μαρτύρων δίνοντας όρκο στον βασιλιά. Όπως πάρα πολλοί εθνικιστές του IRA, έτσι και αυτός θα καταταγεί στους «Ατάκτους» του Ήμον ντε Βαλέρα που ξεκίνησε τον εμφύλιο, παρ’ όλο που έχασε στις εκλογές της 16ης Ιουνίου 1922, όταν η πλειοψηφία των Ιρλανδών υπερψήφισε την Συνθήκη. Αντίθετα ο Τέντυ θα καταταγεί στον εθνικό στρατό περιμένοντας μια καλύτερη ευκαιρία για ενιαία Ιρλανδία. Θα ξεκινήσει έτσι ένας εμφύλιος σπαραγμός που θα αποκορυφωθεί με τον τουφεκισμό του Ντέμιαν από ένα εκτελεστικό απόσπασμα υπό τις διαταγές του αδελφού του.



Διαφωνούμε με τον αριστερό αναθεωρητισμό του Λόατς ή την παρουσίαση την παρουσίαση του Ελεύθερου Κράτους ως κυβέρνηση συνεργατών του στρατού κατοχής. Θεωρούμε ότι οι Ιρλανδοί πολέμησαν για την ελευθερία της πατρίδας και όχι για τα Σοβιέτ. Ακόμα και το «Σιν Φέϊν» είναι στην ουσία ένα εθνικιστικό κόμμα που θέλει απλώς να προστατέψει τον Ιρλανδικό λαό από την βαρβαρότητα του καπιταλισμού.

Παρ’ όλα αυτά πιστεύουμε ότι η ταινία άξια κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα. Ενώ είναι μια ακόμα απόδειξη ότι από την εποχή του Μπάιρον και των Φουτουριστών ο Εθνικισμός βρίσκεται πάντα στην πρωτοπορία της Τέχνης.


Βίντεο με την διαφήμιση της ταινίας :

http://www.youtube.com/watch?v=Hc61Cjmmbkg

Βίντεο με απόσπασμα της ταινίας :

http://www.youtube.com/watch?v=v9x6fG3QrBE

Χόρστ Μάλλερ : Ο Αριστερός Εθνικιστής

Ο Χόρστ Μάλλερ είναι γνωστός Γερμανός δικηγόρος και πολύ διάσημος από τις πολύκροτες δίκες που έχει λάβει μέρος στο παρελθόν. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ακτιβιστικής οργάνωσης RAF στην δεκαετία του ’70. Συμμετείχε σε πορείες και επεισόδια όπου και συγκρούστηκε με την αστυνομία και συνελήφθη από τις διωκτικές αρχές. Για την υπόθεση της RAF καταδικάστηκε σε 14 χρόνια φυλακή. Υπερασπίστηκε στο παρελθόν τους Andreas Baader , Gudrun Ensslin , and Rudi Dutschke.

Το 2000 εντάχθηκε στις τάξεις του Γερμανικού Εθνικιστικού κόμματος NPD και εκπροσώπησε το κόμμα στο δικαστήριο την εποχή των μεγαλύτερων διώξεων από το κράτος . Λόγω των πολιτικών του απόψεων απαγορεύεται να εξασκεί το επάγγελμα του στην Γερμανία. Υπέστη διώξεις από την Γερμανική ( ; ) κυβέρνηση για απόψεις που εξέφρασε λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου και την επίθεση στο WTC , σε συνέντευξή του προς κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο :

« Επιτέλους , τούς χτύπησαν , μήπως ξυπνήσουν και δουν τα εγκλήματα που κάνουν στον κόσμο. Τους χτύπησαν στην καρδιά τους και αυτό θα τους κάνει να σκεφτούν. Δόξα τω Θεώ ».

Το 2003 αποχωρεί από το NPD λόγω διαφωνιών με την ηγεσία του κόμματος.

Σχετική αναφορά στο Ελληνικό Altermedia :

http://gr.altermedia.info/?p=102

Το 2006 το Γερμανικό κράτος του αρνείται την βίζα ώστε να συμμετάσχει σε αναθεωρητική διάσκεψη στην Τεχεράνη.

Επίσημη ιστοσελίδα του Χόρστ Μάλλερ :

http://www.deutsches-kolleg.org/hm/




Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο τρίτο τεύχος του Εθνικοεπαναστατικού περιοδικού « Ο Έλληνας Εργάτης » τον Ιούλιο του 2000.


Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στη γερμανική εφη­μερίδα Soddeutsche Zeitung , ο Χορστ Μάλλερ ­πρώην μέλος της ακροαριστερής «τρομοκρατικής οργάνωσης» ΡΑΦ ( RAF - Φράξια Κόκκινος Στρατός ) προκάλεσε την κοινή γνώμη υποστηρίζοντας ότι «στην Γερμανία υπάρχουν σήμερα περισσότεροι πολιτικοί κρατούμενοι από όσους υπήρ­χαν στην Ανατολική Γερμανία πριν την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Αυτοί οι « εγκληματίες της σκέψης » που έχουν κατα­δικαστεί για υπόθαλψη φυλετικού μίσους , αναθεωρητισμό ή συμμετοχή σε εκτός νόμου οργανώσεις , δεν αναγνωρίζονται ως πολιτικοί κρατούμενοι. Αποκαλούνται «νεο - Ναζιστές» και αποκλείονται από την πολιτική ζωή. Έτσι , για την πλειοψηφία των νέων, γίνονται μάρτυρες στον αγώνα για εθνική αναγέννη­ση. Αυτή η αναγέννηση συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας , αλλά εμείς αρνούμαστε να τη δούμε». Αυτές οι απόψεις έκαναν το γνωστό περιοδικό Spiegel να μιλήσει για « διανοητική σύγχυ­ση του πρώην αριστερού τρομοκράτη Χορστ Μάλλερ ».



Αυτός ο άνθρωπος - που αποκαλείται « Εθνικιστής της αριστε­ράς » - επιμένει στις «πολιτικά ανορθόδοξες» απόψεις του στην παρακάτω συνέντευξή του στο περιοδικό Focus.

Η συνέντευ­ξη έχει ως εξής :


Focus : Έχετε δηλώσει ότι «το δικαίωμα να έχει κάποιος πατρί­δα είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα». Μήπως αυτή είναι μια “ακροδεξιά” Εθνικιστική θέση ;

Χόρστ Μάλλερ : Το αντίθετο !! Αυτή είναι μια βασική ιδέα της αριστεράς: το να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα των άλλων λαών , όπως και για τα δικαιώματα του δικού σου λαού. Το να υπερασπίζεται ένας λαός την πατρίδα του και να απορρίπτει τις ξένες επιδράσεις δεν είναι κάτι το «απάνθρωπο» , αλλά αντίθετα είναι κάτι το πολύ υγιές. Αν κάποιος θεωρεί ότι αυτό είναι εξτρεμιστικό , θα τον ρωτήσω γιατί οι Εθνικοσοσιαλιστές είχαν τέτοια επιτυχία ! Ακριβώς επειδή οι ιδέες τους άγγιξαν την ψυχή των ψηφοφόρων. Δεν μπορεί κανείς να θέτει εκτός νόμου αξίες και ιδανικά μόνο και μόνο επειδή τα χρησιμοποίησε ο Χίτλερ.

Focus : Σήμερα η « αριστερά » σας θεωρεί προδότη και αποστάτη.

Χόρστ Μάλλερ : Η εθνική ιδέα πάντα αποτελούσε μέρος των ιδεών της αριστεράς. Τη δεκαετία του ‘60 υποστηρίξαμε το απελευθερωτικό κίνημα του Βιετνάμ και κατεβήκαμε στους δρόμους για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα ενός λαού να διαφεντεύει τον τόπο του. Ο διεθνισμό ς περιελάμβανε και τον αγώνα για τα δίκαια των εθνών. Θέλαμε να απαλλάξουμε τη Γερμανία από την κυριαρχία και των Αμερικάνων και των Σοβιε­τικών. Μήπως πρέπει να αισθανόμαστε τύψεις για την ιστορία μας και να πούμε σε όλους τους λαούς της Γης «ελάτε να ζήσετε στη χώρα μας και αν θέλετε πάρτε τη θέση μας» ; Όχι , εμείς πιστεύουμε ότι έχουμε το δικαίωμα να οργανώσουμε τη ζωή μας στον τόπο μας όπως θεωρούμε σωστό.

Focus : Αυτή δεν είναι μια ξενοφοβική άποψη ;

Χόρστ Μάλλερ : Ο ξένος είναι όπως το αλάτι στη σούπα. Ποιος θέλει τη σούπα του πολύ αλμυρή ; Όταν σε μερικά σχο­λεία βλέπουμε το 80 με 90 τοις εκατό των ξένων μαθητών να μην μπορούν να μιλήσουν Γερμανικά , είναι λογικό οι Γερμανοί γονείς να βάζουν τα παιδιά τους σε άλλα σχολεία για να τους δώσουν καλύτερη μόρφωση.

Focus : Σε πολλές περιπτώσεις οι «πολιτικώς μη ορθές» από­ψεις προκαλούν ποινικές κυρώσεις. Τι έχετε να πείτε για την καταπίεση που υφίστανται οι « αναθεωρητές » ;

Χόρστ Μάλλερ : Είναι κάτι το απαράδεκτο. Φτάνουν στο σημείο να κατηγορούν ακόμα και ανθρώπους που δεν καταδι­κάζουν ανοιχτά αυτές τις απόψεις. Ακόμα κι αν κάποιες από αυτές τις απόψεις φαίνονται υπερβολικές , υπάρχουν ωστόσο άνθρωποι που τις πιστεύουν. Το να ποινικοποιούνται λοιπόν επειδή τις πιστεύουν αντιβαίνει κάθε έννοια διανοητικής ελευ­θερίας. Οι αναθεωρητές αρνούνται το « Ολοκαύτωμα» γιατί αυτή η σκέψη τους προκαλεί φρίκη. Δεν δέχονται ότι οι Γερμα­νοί έκαναν ένα τέτοιο έγκλημα και συνεπώς δείχνουν ότι έχουν ανεπτυγμένη ηθική υπόσταση. Με το να θεωρούν τους εαυ­τούς τους ως θύματα μιας ιστορικής αδικίας , υιοθετούν τις απόψεις των πατριωτών και συνεπώς αντιμετωπίζουν τον κίνδυ­νο της φυλάκισης.



Focus : Για εσάς πρόκειται για πολιτικές καταδίκες...

Χόρστ Μάλλερ : Για μένα οι πολιτικοί κρατούμενοι είναι πολί­τες. Δεν έχει σημασία αν είναι «ακροδεξιοί» ή «αριστεριστές» από τη στιγμή που ασχολούνται με τα κοινά. Έχω μια τάση να συμπαθώ αυτούς που διώκονται για τη γνώμη τους ... και επα­ναλαμβάνω ότι απορρίπτω κάθε γκετοποίηση. Ποιος είναι αυτός που θα αποφασίσει τι πρέπει να συζητάμε ή με ποιον θα συζητάμε ; Εγώ είμαι έτοιμος να συζητήσω με έναν έφηβο που τον έχουν στιγματίσει ως Φασίστα ή Ναζιστή.

Focus : Το Κίνημα Εθνικής Ενότητας που δημιουργήσατε είναι ανοιχτό σε όλους ;

Χόρστ Μάλλερ : Πρόκειται για κίνημα και όχι για κόμμα. Πρέ­πει να είναι ανοιχτό σε όλους. Ο πιο άμεσος στόχος μας είναι ο περιορισμός της μετανάστευσης και η ακύρωση του νέου νόμου περί ιθαγένειας. Όλοι όσοι θέλουν να εμποδίσουν τη διαδικασία της διπλής ιθαγένειας μπορούν να ενωθούν μαζί μας. Μόνο ο λαός έχει το δικαίωμα να αποφασίζει το ποιος είναι Γερμανός και όχι τα μεγάλα κόμματα ή το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο.

Θα κλείσουμε αυτό το άρθρο τονίζοντας ότι η περίπτωση του Μάλλερ δεν είναι μεμονωμένη. Πολλοί αριστεριστές των δεκαετιών του ‘60 και του ‘70 έχουν ενταχθεί σήμερα στον Εθνικιστικό χώρο. Πρόκειται για ένα σημαντικό φαινόμενο , στ οποίο έχει αφιερώσει ένα , βιβλίο του ο συγγραφέας Klauw Wolshlag :
«Οι αντάρ­τες της αριστεράς».



Σκέψου Παγκόσμια Δράσε Τοπικά.


Ένα μικρό δείγμα από την δράση σε σχολεία , πανεπιστήμια , χώρους εργασίας της αυτόνομης ομάδας «Cornelius Zelea Codreanu» του ΜΑΥΡΟΥ ΚΡΙΝΟΥ.


Λευτεριά στους αγωνιστές που βρίσκονται στις φυλακές !


Ενάντια στον Καπιταλισμό – Ενάντια στον Σιωνισμό !




Ποίηση.


του Γιώργου Κόκκινου


ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΥ


Ο λόγος μου βρίσκεται κρυμμένος
πίσω από τα σύννεφα.
Σύννεφα, είναι για μένα
τα προϊόντα της πλουτοκρατίας.

Δε με αφήνουν να μιλήσω
δε με αφήνουν να σκεφθώ.

Άφησα την πραμάτεια μου
στο ασυνείδητο του νου.
Εκεί, στο πίσω μέρος του εγκεφάλου
δεν είναι επικίνδυνη.

Αν με αφήσουν να εκφραστώ
ελλοχεύει κίνδυνος
να καταστρέψω τον ‘όμορφο’ κόσμο τους.

Μου έκλεισαν το στόμα, για ν’ ακούω.
Θέλουν μόνο να αφουγκράζομαι
τα γύφτικα τραγούδια τους
τα λαοπλάνα λόγια τους.

Μου έκλεισαν το στόμα, για να βλέπω.
Θέλουν μόνο να παρατηρώ
τα ‘υπέρλαμπρα’ στολίδια τους
τα πλούσια σκουπίδια τους.

Μα τα στολίδια αυτά
μοιάζουν φτηνά και τιποτένια
μπροστά στον έναστρο ουρανό.

Ο λόγος μου βρίσκεται θαμμένος
βαθιά στο υποσυνείδητο και αναπτύσσεται.
Σαν παιδί, σιγά σιγά, εξελίσσεται.

Κάποια στιγμή, θα έρθει η ώρα
να τους πολεμήσει.


Από την ποιητική συλλογή « Να σ’ αγαπώ, να μ’ αγαπάς »

http://www.geocities.com/gkok2000/

http://porfyrada.blogspot.com/

Αλληλεγγύη στους Πομάκους αδερφούς μας !


του Αλεξόπουλου Στέλιου


Οι Πομάκοι είναι μια μεσογειακή φυλή κοινής καταγωγής με τους υπόλοιπους Έλληνες , η οποία , όμως , κάτω από συνθήκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές , εξεσλαβίσθηκε γλωσσικά και εκμωαμεθανίστηκε θρησκευτικά , χωρίς να έχει καμιά σημασία αν αυτό έγινε με ή χωρίς βία. Η φυλή τούτη , που έμεινε, και εξακολουθεί να μένει , ξεχασμένη και ίσως για πολλούς άγνωστη, είναι εντυπωσιακά δεμένη με τα πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα κι έχει όλα τα σωματοσκοπικά και ανθρωπολογικά γνωρίσματα των Ελλήνων. Αν σταθεί κανείς μπροστά σ' ένα χάρτη της Ελλάδας και αφήσει το μάτι του να κινηθεί στις βόρειες ορεινές περιοχές , περισσότερο του νομού Ξάνθης και λιγότερο της Κομοτηνής , της Αλεξανδρούπολης και της Δράμας , θα έχει περίπου καθορίσει το γεωγραφικό χώρο στον οποίο ζει μια ξανθιά , Ελληνική φυλή.



Απόγονοι των Αγριάνων , οι Πομάκοι ζουν σ' ένα δικό τους κόσμο που τον συνθέτουν σκληρή δουλειά στο καπνοχώραφο ή στο δάσος , προσευχή στο τζαμί και αγώνας καθημερινός για την επιβίωση.Το 1954 η Ελληνική Κυβέρνηση … ( Σ.Σ. επειδή εμείς δεν ξεχνάμε και δεν μασάμε τα λόγια μας κύριοι υπεύθυνοι είναι οι γνωστοί γραφικοί «εθνικόφρονες» της εποχής ) υποχρέωσε όλα τα Μουσουλμανικά σχολεία να ονομάζονται Τουρκικά για να πετύχει διάκριση από τα αντίστοιχα Μουσουλμανικά της Βουλγαρίας…

Το 1955 δόθηκε εντολή στον επιθεωρητή Μουσουλμανικών σχολείων να οργανώσει συνέδρια Πομάκων δασκάλων για την εισαγωγή του λατινικού αλφαβήτου , δηλαδή της τουρκικής γλώσσας αφού οι Νεότουρκοι έχουν υιοθετήσει το λατινικό αλφάβητο. Η εισαγωγή του λατινικού αλφάβητου και της τουρκικής γλώσσας στα σχολεία των Πομάκων ολοκληρώθηκε το 1973. ( Σ.Σ. συνεχίστηκε το σχέδιο εκτουρκισμού και την εποχή της «επαναστάσεως» της 21ης Απριλίου.. )

Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να χαρίσουμε ολόκληρη τη Μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης με τη φυλετική , γλωσσική και τη θρησκευτική της ανομοιογένεια στους πράκτορες της ΜΙΤ και στον Τουρκικό επεκτατισμό. Είναι γεγονός ότι ο κύριος υπεύθυνος για όλη αυτή την απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει στην Θράκη είναι το Ελληνικό Κράτος. Το 1954 το Ελληνικό Κράτος ήταν αυτό που κατέβασε τις πινακίδες “Μειονοτικά Σχολεία” και τα ονόμασε “Τουρκικά Σχολεία”. Ποτέ το Ελληνικό Κράτος δεν έδωσε την κατάλληλη προσοχή και την αναγκαία στήριξη σε αυτούς τους ανθρώπους, ώστε να νιώθουν υπερήφανοι που είναι Έλληνες και όχι να αναγκάζονται να δηλώνουν Τούρκοι για να επιβιώσουν.

Ο κ. Σεμπαϊδίμ Καραχότζα, δημοσιογράφος της μηνιαίας Πομακικής εφημερίδας «Ναπ - πρες» και δραστήριο μέλος του νεοϊδρυθέντος “Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων Ξάνθης” δίνει έναν πραγματικό αγώνα καθημερινά. Εκδίδουν την μηνιαία εφημερίδα ‘’Ναπ - Πρες’’ και καλούμε όλους τους συντρόφους που μας στηρίζουν και όσους μας διαβάζουν να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια με την εγγραφή τους ως συνδρομητές στην εφημερίδα η με την έμπρακτη αλληλεγγύη τους με κάθε μέσο στους Έλληνες Πομάκους. Στην προσπάθεια τους για την διατήρηση της ταυτότητας τους είμαστε έτοιμοι να τους βοηθήσουμε και τώρα και στο μέλλον.


Την σημερινή εποχή που ο Αμερικανικός ιμπεριαλισμός εφευρίσκει νέες ανύπαρκτες μειονότητες στην Ελλάδα και η νεοταξική «αριστερά» σε συνεργασία με την φιλελεύθερη λαίλαπα αγνοούν και πολεμούν τους Πομάκους είναι καθήκον μας ως Σοσιαλιστές Εθνικιστές και Αριστεροί Εθνικοεπαναστάτες να τους υποστηρίξουμε ολόψυχα.


Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας !


Τα αδέρφια μας στην Θράκη χρειάζονται την βοήθεια μας.
Θα τους αφήσουμε μόνους ;;




Για επικοινωνία με την φωνή των Πομάκων :

Σεμπαϊδίμ Καραχότζα

Υπεύθυνος ύλης NATPRESH

Τηλ : Α 6949153001
Τηλ : Β 6947125675