Ο Γίγαντας του Χάους.


της Έλλης Ποθητού.

Σύμφωνα με έρευνα του γκουρού - πολιτικού επιστήμονα του Χάρβαρντ Ρόμπερτ Πάτναμ , οι διαφορές μας δεν είναι η δύναμή μας. Αν και υπέρμαχος της πολυπολιτισμικότητας o Πάτναμ οδηγήθηκε σε αντίθετα αποτελέσματα, που δεν εξυπηρετούν καθόλου τους ομοίους του φιλελεύθερους , αλλά τους αντιπάλους του συντηρητικούς.


Ο Πάτναμ ακυρώνει τις ίδιες του τις θεωρίες, διαγράφοντας κύκλους αγωνίας ώστε να στηρίξει οικοδόμημα δίχως θεμέλια. Από τα συμπεράσματα της έρευνας καταρίπτεται η " θεωρία της επαφής " , που θέλει τις διαφορετικές φυλές και κουλτούρες να αλληλοαφομιώνονται. Οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν αυτή την κοινωνική αλλαγή.


Η συνύπαρξή τους εντείνει την αποξένωση , την γκετοποίηση, κάνει ανύπαρκτο το κοινωνικό δίκτυο. Ακόμη καταρίπτεται η " θεωρία της σύγκρουσης ", καθώς οι διαφορετικοί λαοί, που βρίσκονται μαζί σ΄έναν τόπο, βάζουν μπροστά τον φόβο και την απάθεια κι όχι την διεκδίκηση πρωτείων. Απομονωμένοι, αδιάφοροι για τα κοινά και αδιάφοροι γενικώς. Προβάλοντας τα χαρακτηριστικά εκείνα που θα τους διαχωρίσουν ακόμα περισσότερο από τους άλλους.


Δυστυχώς , για τους υπερασπιστές της, η πολυπολιτισμικότητα δεν έφερε μαζί της την ομαλοποίηση των σχέσεων των λαών αλλά τον γίγαντα του Χάους. Είναι ωστόσο παρήγορο το ότι πολύ γρήγορα οι ίδιοι οι υπέρμαχοι αυτής της κοινωνικής διαστροφής πνίγηκαν μέσα στα ίδια τους τα επιχειρήματα.

Οι μεγάλοι αφέντες της παγκοσμιοποίησης δεν έκαναν κανένα απολύτως δώρο στους λαούς. Ίσα - ίσα , με το παραμυθάκι της παγκόσμιας αγάπης τους ξεγέλασαν όλους. Μετακινώντας ανθρώπους - δημιουργώντας τις προϋποθέσεις γι΄αυτό - διαλύοντας οικονομίες και κυβερνήσεις , προκαλώντας εντάσεις και πόνο.

Μετακινούν ανθρώπους κι εξαφανίζουν την ιστορία τους , τα ήθη και τις παραδόσεις τους, διαγράφουν εδάφη και εξαλείφουν τις φυλές. Η πρώτη σκηνή που θυμάμαι από τους πρώτους μετανάστες που συνάντησα ήταν χαμόγελα και μισόλογα σε άγνωστες γλώσσες για ευχαριστίες και καλοσωρίσματα.

Μέσα σε 15 περίπου χρόνια οι κάτοικοι αυτής της χώρας μεταλλάχθηκαν ... Έγιναν νεκροζώντανα πλάσματα που σέρνονται βιαστκά στις σκιές ... Που φοβούνται και μισούν που δεν χαίρονται πια με τίποτα εκτός από την επικράτηση έναντι οποιουδήποτε ...


Ξέχασαν για πάντα όλα όσα τους χαρακτήριζαν ...


Πίστεψαν στ΄αλήθεια οι εμπνευστές της " ιδέας " της παγκοσμιοποίησης ότι μπορούν να προγραμματίσουν ζωντανούς ανθρώπους να ζούν για πάντα στο ψεύδος. Πίστεψαν ότι μπορούν να εξαλείψουν την μνήμη των ανθρώπων. Ίσως και να το κατάφερναν.


Κάποιοι όμως δεν τους το επέτρεψαν. Κάποιοι βγήκαν μπροστά και άρχισαν να φωνάζουν για το ψέμα και δεν σταματούν μέχρι να ξυπνήσουν όλοι.


Κάποιοι που σε ολοκληρο τον κόσμο έχουν την Φωτιά της Αλήθειας μέσα τους ...

Φιλελευθερισμός Εχθρός των Λαών !


ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΡΟΜΠΕΡΤ ΝΤΕ ΧΕΡΤ-ΑΛΑΙΝ ΝΤΕ ΜΠΕΝΟΥΑ-ΠΙΕΡ ΒΙΑΛ-ΧΕΛΜΠΕΡΤ-ΦΑΜΠΡΙΣ ΛΑΡΟΣ

Εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις Αθήνα 1990


…Στην Γαλλία η ιδιωτικοποίηση της τηλεοράσεως που αποκτήθηκε κάτω από τη φιλελεύθερη πίεση, μεταφράστηκε άμεσα σε μια πτώση της ποιότητας δίχως προηγούμενο. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια σχεδόν παραλυσία των δημοσίων καναλιών έναντι των ιδιωτικών, τα οποία για να διατηρήσουν την κυρίαρχη θέση τουςστην λογική της ακροαματικότητας και της αποδόσεως της διαφημίσεως χρησιμοποιούν συστηματικά για να αποσταθεροποιήσουν τους ανταγωνιστές τους μια πραγματική πλειοδοσία στην βλακεία και τη χυδαιότητα……

Εάν πίστευε κανείς τους φιλελεύθερους συγγραφείς, η ελευθερία θα επεβάλετο από μόνη της σε μια κοινωνία που εκυβερνάτο από την οικονομία της αγοράς. Η ελεύθερη ανταλλαγή θα γεννούσε την ελευθερία ως το προϊόν το πιο φυσικό από κάποιου είδους εσωτερική αναλογία. Μια τέτοια θεωρία που προέρχεται από μια δικαιολόγηση τελείως μαρξιστικού τύπου (είναι η οικονομική υποδομή που καθορίζει την πολιτική και κοινωνική υπερδομή) δείχνει στην πραγματικότητα ότι σε μια κοινωνία που δουλικά μιμείται την αγορά, η ίδια η «ελευθερία» συλλαμβάνεται με βάση το πρότυπο της εμπορικής συναλλαγής…

Ρομπέρ ντε Χέρτ

- - -

…Η κοινωνική τάξις συγχέεται λοιπόν με την οικονομική τάξι, είναι ακούσια συνέπεια των πράξεων των ατόμων που κινούνται από τα συμφέροντά τους και μόνο. Η αγορά, κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, καλύπτει το κοινωνικό σύνολο. Δεν είναι πια το πρόσωπο της ανθρώπινης δραστηριότητας, μα αυτή καθ’ αυτή η δραστηριότητα. Μακράν του να περιοριστεί στο πεδίο της οικονομικής κατ’ ακριβολογία δραστηριότητας γίνεται ένα σύστημα γενικής ρυθμίσεως της κοινωνίας, πομποδώς προσονομαζόμενο «καταλλαγή»…

Αλαίν ντε Μπενουά

- - - -

…πίσω από το κάθε Μακ Ντόναλντ υπάρχει η καταστροφή των τροπικών δασών, υπάρχει η ερήμωση του τρίτου κόσμου, υπάρχει η εξολόθρευση των λεγομένων αρχαϊκών φυλών. Όλα αυτά έχουν τραγικές συνέπειες , στις οποίες δεν έχουμε το δικαίωμα να κλείνουμε τα μάτια. Ο καπιταλισμός σκοτώνει την ψυχή των λαών.[…] Γι αυτό εμείς (οι Ιταλοί εθνικιστές του ΜSI) πιστεύουμε ότι η Ευρώπη πρέπει να διακόψει με το δυτικό σύστημα το οποίο ταυτίζεται όλο και περισσότερο μόνο με την κοινωνία της καταναλώσεως, και ότι πρέπει να καταγγείλει τον αμερικανικό πολιτιστικό ιμπεριαλισμό που προκαλεί στην Ιταλία, όπως και αλλού φαινόμενα εκριζώσεως και διαβρώσεως της ιστορικής μνήμης. Το να μάχεσαι τον αμερικανισμό και τον φιλοδυτισμό σημαίνει να υπερασπίζεσαι τις πιο αυθεντικές αξίες του ευρωπαίου-ανθρώπου και ταυτοχρόνως να αγωνίζεσαι για την ιδέα των λαών…

Πίνο Ράουτι – σε συνέντευξή του στον Φαμπρίς Λαρός

- - -

Νίκος Καζαντζάκης - Η Ράτσα ...

Ή κραυγή δεν είναι δική σου. Δεν μιλάς εσύ, μιλούν αρίφνητοι πρόγονοι μέσα από το στόμα σου. Δεν πεθυμάς εσύ: πεθυμούν αρίφνητες γενεές απόγονοι με την καρδιά σου. Οι νεκροί σου δεν κοίτουνται στο χώμα. Γένηκαν πουλιά, δέντρα, αγέρας. Κάθεσαι στον ίσκιο τους, θρέφεσαι με τη σάρκα τους, αναπνές το χνώτο τους.




Oι μελλούμενες γενεές δε σαλεύουν μέσα στον αβέβαιο καιρό, μακριά από σένα. Ζούν, ενεργούν και θέλουν μέσα στα νεφρά και στην καρδιά σου.Το πρώτο σου χρέος πλαταίνοντας το εγώ σου είναι, στην αστραπόχρονη τούτη στιγμή που περπατάς στη γή να μπορέσεις να ζήσεις την απέραντη πορεία, την ορατή και την αόρατη, του ευατού σου."Δεν είσαι ένας: είσαι ένα σώμα στρατού. Μια στιγμή κάτω από τον ήλιο φωτίζεται ένα από τα προσωπά σου. Κ' ευτύς σβύνει κι ανάβει άλλο, νεοτερό σου, ξωπίσω σου.''

Η ράτσα σου είναι το μεγάλο σου σώμα το περασμένο, το τωρινό και το μελλούμενο. Εσυ είσαι μια λιγόστιγμη έκφραση, αυτή είναι το προσωπό. Εσύ είσαι ο ίσκιος, αυτή το κρέας.Δεν είσαι λεύτερος. Αόρατα μυριάδες χέρια κρατούν τα χέρια σου και τα σαλεύουν. Όταν θυμώνεις, ''Μην πεθάνεις για να μην πεθάνουμε!'' φωνάζουν μέσα σου οι νεκροί. <<Δεν προφτάσαμε να χαρούμε τις γυναίκες που πεθυμήσαμε, πρόφτασε εσύ, κοιμήσου μαζί τους! Δεν προφτάσαμε να κάνουμε έργα τις ιδέες μας, κάμε τις εσύ! Δεν προφτάσαμε να συλλάβουμε και να στερεώσουμε το πρόσωπο της ελπίδας μας, στερεωσέ το εσύ! Τέλεψε το έργο μας! Τέλεψε το έργο μας! Μέρα νύχτα μπαινοβγαίνουμε στο κορμί σου και φωνάζουμε. Όχι δε φύγαμε, δεν ξεκορμιστήκαμε από σένα, δεν κατεβήκαμε στη γής. Μέσα από τα σωθικά σου ξακολουθούμε τον αγώνα. Λύτρωσέ μας!>>Δε φτάνει ν΄ακούς μέσα σου τη βουή των προγόνων. Δεν φτάνει να τους νιώθεις να παλεύουν μπροστά από το κατώφλι του νού σου. Όλοι χύνονται να πιαστούν από το ζεστό μυαλό σου, ν' ανέβουν πάλι στο φώς της μέρας. Μα εσύ να ξεδιαλέγεις. Ποιος πρόγονος να γκρεμιστεί πίσω στα τάρταρα του αιμάτου σου και ποιος ν' ανηφορίσει πάλι στο φώς και στο χώμα. Μην τους λυπάσαι! Κάθου άγρυπνος στην καταβόθρα της καρδιάς σου και ξεδιάλεγε. Τούτος ο ίσκιος να λές, είναι ταπεινός, σκοτεινός σα ζώο να φύγει! Τούτος είναι σιωπηλός και φλεγόμενος, πιο ζωντανός από μένα ας πιεί το αίμα μου όλο!

Φώτισε το σκοτεινό αίμα των προγόνων, σύνταξε τις κραυγές τους σε λόγο, καθάρισε τη βουλησή τους, πλάτηνε το στενό τους ανήλεο μέτωπο αυτό είναι το δεύτερο σου χρέος.Γιατί δεν είσαι μονάχα σκλάβος. Ευτύς ως γεννήθηκες, μια νέα πιθανότητα γεννήθηκε μαζί σου, ένας λεύτερος σκιρτημός τρικυμίζει τη μεγάλη ζοφερή καρδιά του σογιού σου. Φέρνεις θες δεν θες, ένα νέο ρυθμό. Μια νέα επιθυμία, μια νέα ιδέα, μια θλίψη καινούρια. Θες δε θές, πλουτίζεις το πατρικό σου σώμα. Κατα που θα κινήσεις; Πως θ' αντικρύσεις τη ζωή και το θάνατο, την αρετή και το φόβο; Όλη η γενεά καταφεύγει στο στήθος σου και ρωτάει και προσδοκάει με αγωνία.Έχεις ευθύνη. Δεν κυβερνάς πια μονάχα τη μικρή ασήμαντη υπαρξή σου. Είσαι μια ζαριά όπου για μια στιγμή παίζεται η μοίρα του σογιού σου. Κάθε σου πράξη αντιχτυπάει σε χιλιάδες μοίρες.

Ως περπατάς ανοίγεις, δημιουργάς την κοίτη όπου θα μπεί και θα οδέψει ο ποταμός των απογόνων. Όταν φοβάσαι, ο φόβος διακλαδώνεται σε αναρίθμητες γενεές κ' εξευτελίζεις αναρίθμητες ψυχές μπροστά και πίσω σου. Όταν υψώνεσαι σε μια γενναία πράξη, η ράτσα σου ολάκερη υψώνεται κι αντριεύει.<<Δεν είμαι ένας! Δεν είμαι ένας! >> Τ' όραμα τούτο κάθε στιγμή να σε καίει. Δεν είσαι ένα άθλιο λιγόστιγμο κορμί, πίσω από πήλινη ρεούμενη μάσκα σου ένα πρόσωπο χιλιοχρονίτικο ενεδρεύει. Τα πάθη σου κ' οι ιδέες σου είναι πιο παλιά από την καρδιά και το μυαλό σου. Το σώμα σου το αόρατο είναι οι πεθαμένοι πρόγονοι κι οι απόγονοι οι αγέννητοι. Το σώμα σου τ' ορατόείναι οι άνδρες, οι γυναίκες, και τα παιδιά που ζούν της δικής σου ράτσας.

Μονάχα εκείνος λυτρώθηκε από την κόλαση του εγώ του που νιώθει να πεινάει, όταν ένα παιδί της ράτσας του δεν έχει να φάει, και να σκιρτάει πασίχαρος, όταν ένας άντρας και μια γυναίκα του σογιού του φιλιούνται. Όλα τούτα είναι μέλη του μεγάλου ορατού κορμιού σου. Πονάς και χαίρεσαι σκορπισμένος ως τα πέρατα της γης μέσα σε χιλιάδες ομοαίματα κορμιά.Όπως μάχεσαι για το μικρό σου σώμα, πολέμα και για το μεγάλο. Πολέμα όλα τούτα τα κορμιά σου να γίνουνε δυνατά, λιτά, πρόθυμα. Να φωτιστεί ο νους τους, να χτυπάει η καρδιά τους φλεγόμενη, γενναία, ανήσυχη.

Πως μπορείς να έισαι δυνατός, φωτεινός, γενναίος, αν οι αρετές τούτες δεν τρικυμίζουν ολάκερο το μεγάλο σου σώμα;Πως μπορείς να σωθείς αν δεν σωθεί ολάκερο σου το αίμα; Ένας από την ράτσα σου να χαθεί, σε συντραβάει στο χαμό του. Ένα μέλος του κορμιού και του νού σου σαπίζει.

Να ζείς βαθιά, όχι σαν ιδέα, παρά ως σάρκα κ' αίμα την ταυτότητα τούτη.Είσαι ένα φύλλο στο μέγα δέντρο της ράτσας. Να νιώθεις το χώμα ν' ανεβαίνει από τις σκοτεινές ρίζες και ν΄απλοκαμιέται στα κλαριά και στα φύλλα. Ποιός είναι ο σκοπός σου; Να μάχεσαι να πιαστείς στερεά από το κλαρί κ' είτε σα φύλλο, είτε σαν ανθός, έιτε σαν καρπός, να σαλεύει μέσα σου, ν' ανανεώνεται και ν' αναπνέει ολάκερο το δέντρο.


ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ ΧΡΕΟΣ ΕΧΤΕΛΩΝΤΑΣ ΤΗ ΘΗΤΕΙΑ ΣΟΥ ΣΤΗ ΡΑΤΣΑ , ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ.

Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους.

Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιό τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει ...

Η επέτειος στο Βίτσι δεν είναι Εθνικιστική.


Πρόλογος της συντακτικής ομάδας του Μαύρου Κρίνου :

Και φέτος είχαμε στο Γράμμο και στο Βίτσι καθιερωμένες τελετές εορτασμού γεγονότων στα οποία ο λεγόμενος " Εθνικός Στρατός " μαζί με τη Βασιλική Αεροπορία τα Αγγλικά Spitfire και τα Αμερικάνικα βομβαρδιστικά αλλά και με χρήση των ναπάλμ , νίκησαν τα εναπομείναντα στρατεύματα του ΔΣΕ , και με πρόσχημα την αποφυγή του κομμουνισμού όπως και τη στάση του ΚΚΕ στο Μακεδονικό έθεσαν όλη τη χώρα υπό Αμερικανική κατοχή.

Έκθεση του στρατηγού Τζέιμς Βαν Φλιτ , αρχηγού της αμερικανικής στρατιωτικής αποστολής στην Ελλάδα , αναφέρει ότι ως τις 30 Σεπτεμβρίου του 1948 της είχε δοθεί βοήθεια ύψους 260 εκατομμυρίων δολαρίων υπό την εξής μορφή :
6 κανονιοφόροι , 143 αεροπλάνα , 7.000 βόμβες , υγειονομικός εξοπλισμός , 10.142 οχήματα , 3.890 όλμοι και πυροβόλα , 97.000 μικρά όπλα , 43.399 ελαστικά , 3.956.629 βλήματα πυροβολικού και βλήματα όλμων , 280.462.392 σφαίρες , 1.450.000 στολές , 185.294.600 συσκευασίες ατομικής τροφής , 8.650 ημίονοι , 50.681 τόνοι ζωοτροφών , 26.364.610 γαλόνια βενζίνη.




Σ.Σ. Ο Παύλος και ο Αμερικανός Στρατηγός παρακολουθούν τις επιχειρήσεις στον Γράμμο. Να σημειωθεί ότι ο Ελληνικός εμφύλιος υπήρξε και πεδίο δοκιμής των νέων αμερικανικών όπλων όπως οι βόμβες ναπάλμ. Χέρι – χέρι οι Μοναρχικοί με τους δολοφόνους της Δρέσδης , του Αμβούργου της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.

Οι Εθνικοεπαναστάτες Αντικαπιταλιστές και οι Σοσιαλιστές Εθνικιστές δεν έχουν θέση στον Γράμμο και στο Βίτσι !



Ξεκαθαρίζουμε ότι είμαστε αντίθετοι με μια «αριστερά» που έπραξε και ακόμα και σήμερα επικροτεί γεγονότα όπως η σφαγή 1500 αμάχων ( μεταξύ αυτών πολλά γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι ) στο Μελιγαλά και πολλές άλλες τέτοιες ενέργειες σε όλη την Ελλάδα μετά την αποχώρηση των Γερμανών.


Εγκλήματα όπως η δολοφονία της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη :

http://fei13.yooblog.gr/eleni_papadaki/

είναι ενδεικτικά για το πώς έδρασε τότε αυτού του είδους η «αριστερά» , με εκατοντάδες παρόμοιες πράξεις.

Δεν αγνοούμε την ευθύνη του ΚΚΕ για τα γεγονότα του εμφυλίου , ούτε τη στάση του στο Μακεδονικό. Αν και εθνικά επικίνδυνη και τυχοδιωκτική η στάση του ΚΚΕ στο Μακεδονικό , παρόλα αυτά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική από ότι προσπαθούν να την παρουσιάσουν οι ακροδεξιοί ως δικαιολογία για το εορτασμό της κατάληψης της χώρας μας από Αγγλία και ΗΠΑ στον οποίο συμμετέχουν κάθε χρόνο.

Το ΚΚΕ από τη δεκαετία του ‘30 μέχρι το 1949 αναγνώριζε τους Σλαβόφωνους απλά ως «μειονότητα» και ήταν ενάντια σε κάθε θέση για ανεξάρτητη Μακεδονία. Μάλιστα την περίοδο 1945-1946 είχε εχθρική στάση απέναντι στο ΣΝΟΦ ζητώντας από τους κατοίκους των χωριών όταν εντοπίζουν δράση τους να τους παραδίδουν στην … αστυνομία.

Μετά υπό την πίεση της επέμβασης σε όλη τη χώρα της ακροδεξιάς τρομοκρατίας και των Άγγλων που ακολούθησε τη Βάρκιζα , συμμάχησε τελικά μαζί τους διεκδικώντας έτσι και τη στήριξη του Τίτο, διατηρώντας όμως και πάλι τη θέση για αναγνώριση μόνο ως μειονότητα.

Η θέση για «ανεξάρτητη Μακεδονία» εκφράστηκε στο τέλος του εμφυλίου , και από συγκεκριμένους κύκλους του ΚΚΕ που αργότερα μειοψήφισαν , και δεν έκανε λόγο για απόσχιση της Μακεδονίας από την Ελλάδα. Έλεγαν για ομοσπονδιακό κράτος της Μακεδονίας με την Ελλάδα , ισχυριζόμενοι ότι προσπαθούν έτσι να τραβήξουν με το μέρος της Ελλάδας , του ΚΚΕ και του Σταλινικού στρατοπέδου τους Σλαβόφωνους της περιοχής , ώστε να μην πάνε με το πλευρό του Τίτο και της Γιουγκοσλαβίας , μετά τη ρήξη Τίτο Στάλιν και τη συμμαχία Τίτο με τους Άγγλους που προέκυψε το καλοκαίρι του 1948.

Προφανώς λοιπόν για τον εμφύλιο έχει μερίδιο ευθύνης το ΚΚΕ , όμως αντίθετα με τα ψέματα και τα παραμύθια της ακροδεξιάς, κύριος υπεύθυνος για τον εμφύλιο δεν ήταν το ΚΚΕ που συνθηκολόγησε στη Βάρκιζα διεκδικώντας πολυκομματική αστική δημοκρατία , ούτε η ΕΣΣΔ του Στάλιν που ζήτησε από το ΚΚΕ να συνθηκολογήσει λέγοντας ότι δεν διεκδικεί σε καμιά περίπτωση την Ελλάδα.

Ο κύριος υπεύθυνος δεν ήταν παρά η επέμβαση των Άγγλων και των Αμερικάνων στην Ελλάδα , που έκαναν ότι μπορούσαν για να προκαλέσουν τον εμφύλιο ώστε να την «καθαρίσουν» από τα αριστερά στοιχεία και να τη θέσουν υπό τον πλήρη έλεγχό τους , όπως και η ακροδεξιά που τους υπηρέτησε πιστά.

Ήταν επίσης οι αγγλόδουλοι Μοναρχικοί και η ντόπια ξενόδουλη αστική τάξη που η αριστερά , παρότι ταγμένη υπέρ της αστικής δημοκρατίας πριν από τον εμφύλιο, έδειχνε να απειλεί τα συμφέροντά τους. Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας και τον έλεγχο του κράτους από αυτές τις δυνάμεις , «κόκκινη τρομοκρατία» ουσιαστικά δεν υπήρξε.

Αντίθετα από την πλευρά της ακροδεξιάς είχαμε 1.192 φόνους , 6.413 τρομοκρατικές ενέργειες, 70.000 συλλήψεις , 165 βιασμούς γυναικών , 6.567 ληστείες , μαζικούς εμπρησμούς χωριών και διάφορες άλλες ανάλογες πράξεις που έσπρωξαν αρκετό κόσμο που δεν ήταν κομμουνιστές να πολεμήσει στο πλευρό του ΚΚΕ για να τη σταματήσει , όπως και το ίδιο το ΚΚΕ στην απόφαση να περάσει στο δεύτερο αντάρτικο.



Σ.Σ. Ο αρχηγός της αμερικανικής στρατιωτικής αποστολής μαζί με Έλληνες αξιωματικούς στον Γράμμο ...

Η λέξη υποτέλεια είναι το λιγότερο για να περιγράψουμε την συνεργασία της εθνικόφρονης δεξιάς και των τότε αστικών κομμάτων με τους υπερατλαντικούς δημοκράτες και Καπιταλιστές αντιφασίστες των ΗΠΑ ...


Φέτος , για άλλη μια φορά ακροδεξιοί γιόρτασαν στο όνομα της «σωτηρίας της Μακεδονίας» από το να θεωρείται ομόσπονδη κρατική οντότητα μέσα στην Ελληνική επικράτεια ( κάτι που αντικειμενικά δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να συμβεί ) , την κατάληψη ολόκληρης της χώρας μας από τον άξονα Αγγλίας και ΗΠΑ , τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και πρόσφυγες συμπατριώτες μας.


Το γεγονός πάντως είναι ότι η συγκεκριμένη γιορτή καθόλου Εθνικιστική δεν είναι.

Αντιπροσωπεύει μια «εθνικοφροσύνη» που για δεκαετίες ολόκληρες ταυτίστηκε με την υποταγή σε ένα ξενόφερτο βασιλιά και στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ , σε μια κατεχόμενη οικονομικά , πολιτικά πολιτιστικά και στρατιωτικά Ελλάδα από το ξένο κεφάλαιο και τους ντόπιους αστούς συνοδοιπόρους του , όπως και την εγκατάσταση του καθεστώτος της αστικής «δημοκρατίας» όπως την έζησαν για δεκαετίες στο πετσί τους οι Έλληνες εργαζόμενοι και την εξελιγμένη νεοταξική μορφή της ζουν σήμερα.

Και προπάντων η παρουσία όσων βρίσκονταν και φέτος στο Γράμμο και στο Βίτσι , δείχνει ξεκάθαρα και το σημερινό πολιτικό τους ρόλο και προσανατολισμό.


Ακολουθεί σχετικό κείμενο του συντρόφου Άβαδη.


"Η επέτειος στο Βίτσι δεν είναι Εθνικιστική".


του Άβαδη.


“Ο αγώνας του Ελληνικού Στρατού από το 1945 έως το 1949, μέχρι και την τελική νίκη στον Γράμμο και στο Βίτσι, εναντίον της κομμουνιστικής ανταρσίας διασφάλισε την Εθνική Ακεραιότητα, την Ελευθερία και την Δημοκρατία στον ελληνικό λαό.”

Δήλωση του Μάκη Βορίδη για την επέτειο της νίκης στο Βίτσι.



Ο Μάκης Βορίδης είναι πολύ γνωστός στον εθνικιστικό χώρο. Ως πολιτικός δραστηριοποιήθηκε σε διάφορα κόμματα και οργανώσεις όπως η ΕΠΕΝ , Ελληνικό Μέτωπο, Πρώτη Γραμμή και σήμερα είναι βουλευτής Αττικής με το ΛΑΟΣ.

Κατά τον κ. Βορίδη, ο οποίος αυτοαποκαλείται ως … εθνικιστής , η νίκη στο Βίτσι και στο Γράμμο διασφάλισε στον ελληνικό λαό την Εθνική Ακεραιότητα, την Ελευθερία και την Δημοκρατία. Λίγο πολύ δηλαδή μας λέει ο κ. Βορίδης ότι η σημερινή Ελλάδα είναι … εθνικιστική.

Και μήπως αυτό δεν αφήνει να εννοηθεί όταν ισχυρίζεται ότι στο Βίτσι νίκησαν οι εθνικιστές ;

Για εμάς τα πράγματα δεν είναι έτσι. Στο Βίτσι ηττήθηκε μετά από έναν ηρωικό και άνισο αγώνα όχι ο κομμουνισμός αλλά ο ίδιος ο ελληνικός λαός. Στην πραγματικότητα ότι είχε μείνει όρθιο σε αυτόν τον λαό, οι αξίες του, η περηφάνια του, η αξιοπρέπειά του και τα οράματά του. Στο Βίτσι νικητές δεν ήταν οι εθνικιστές, αλλά μια χούφτα δοσίλογων, τσιφλικάδων, που σε συνεργασία με τον Άγγλο - Αμερικανισμό εγκαθίδρυσαν στην Ελλάδα αυτό που αποκαλούμε σήμερα «Ελληνική Δημοκρατία».

Αντιμέτωποι με την οργή ενός ολόκληρου λαού, η αστική τάξη της Ελλάδος εκμεταλλεύτηκε έννοιες εντελώς εχθρικές ως προς την ύπαρξή της, όπως Πατρίδα, τρέμοντας στην ιδέα ότι κινδυνεύει να χαθεί η περιουσία και τα προνόμια της στην χώρα. Η σημερινή Ελλάδα δεν είναι αποτέλεσμα των «κομμουνιστοσυμμοριτών». Η σημερινή Ελλάδα είναι το αποτέλεσμα της νίκης στο Βίτσι, της νίκης των δεξιών, αστικών, δυνάμεων στην χώρα.


Ποια είναι αυτή ;

Είναι η Ελλάδα του υπερκαταναλωτισμού, της «γκλαμουριάς», της αποβλάκωσης , της απώλειας κάθε έννοιας ελληνισμού, παράδοσης, πολιτισμού, αισθητικής, τέχνης και συνοχής της κοινότητας, της εθνικής αυτοκτονίας, του ατομικισμού, των εμπορικών-αστικών αξιών, της Ελλάδας χωρίς κανένα όραμα, μιας Ελλάδας που έχει απολέσει την ψυχή της και οτιδήποτε ελληνικό.

Αυτή είναι η Ελλάδα των «εθνικιστών» που τίμησαν την νίκη στο Βίτσι και φέτος. Είναι η Ελλάδα που καλούμαστε να καταστρέψουμε να την κάνουμε κομματάκια και να την πετάξουμε εκεί που της αξίζει. Στον βόθρο της ιστορίας.


Αυτή είναι η «εθνικιστική» Ελλάδα ;

Το αποτέλεσμα της νίκης των εθνικιστών ;


Όχι, Σύντροφοι. Αυτήν την Ελλάδα έχουμε καθήκον οι Έλληνες εθνικιστές να την πολεμήσουμε. Με όλες μας τις δυνάμεις. Με όσες δυνάμεις μας έχουνε απομείνει.

Σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για τον λαό μας, έναν λαό γερασμένο που γρήγορα πλέον οδηγείτε και προς τον βιολογικό του θάνατο (που πνευματικά είναι ήδη νεκρός ) , η ελληνική αστική τάξη επιστρατεύει γύρω από έναν δήθεν αγώνα υπέρ της πατρίδας ( ποιας πατρίδας άραγε ; ) κάθε αντιδραστική δύναμη, κάθε βαμπίρ της ιστορίας, γα να δώσει και το τελειωτικό χτύπημα σε κάθε εστία αντίστασης.

Όπως πολύ σωστά είχε διαπιστώσει κάποτε ο Άγγλος συγγραφέας του 18ου αιώνα , Σάμιουελ Τζόνσον , ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο του απατεώνα. Πόσο σοφά άραγε ήτανε τα λόγια του ! Πόσο χαρακτηρίζουνε όλο αυτό το φιάσκο, το κακόγουστο πολιτικό αστείο που διαδραματίζεται τελευταία στην χώρα μας.

Εμάς ο εθνικισμός των οπαδών του Βιτσίου μας βρίσκει στην αντίπερα όχθη.

Εμείς δεν ξεπουλάμε τις ιδέες μας και τα οράματά μας τόσο φθηνά. Οι ιδέες μας είναι η ίδια μας η ψυχή που ακόμη αντιστέκεται να ξεπουληθεί. Είναι η συνείδησή μας, είναι που εμείς θα διστάσουμε να κοιτάξουμε αύριο τα παιδιά μας κατάματα και να μην κοκκινίσουμε από ντροπή που τα προδώσαμε. Είναι που γνωρίζουμε πως και οι προγονοί μας θα είναι περήφανοι για μας που δεν ξεπουληθήκαμε για χάρη των καιρών.


Με όση δύναμη μας απομένει, σε όποιες συνειδήσεις ακόμη δεν έχουνε ξεπουληθεί, η κραυγή μας δεν είναι άλλη από τελευταία πνοή του Έλληνος προφήτη του 20ου αιώνος :


Ελληνική φυλή , ο μεγαλύτερος εχθρός σου είναι ο εαυτός σου !

Αυτόνομη Παρέμβαση για την στήριξη του αγέννητου παιδιού.


Μετά τις παρεμβάσεις των Αυτόνομων Συντρόφων στην Πελοπόννησο , στο Ρέθυμνο και στο Ηράκλειο Κρήτης , στα Τρίκαλα , στο Πέραμα αλλά και στο κέντρο της Αθήνας ( Σύνταγμα , Κυψέλη ) μια νέα πρωτοβουλία του Μαύρου Κρίνου έρχεται να προστεθεί.

Η σημασία της παρέμβασης αυτής κρίνεται πολύ σημαντική και ουσιαστική αφού έχει να κάνει με την ανθρώπινη ζωή και συγκεκριμένα με την προστασία του αγέννητου παιδιού.

Στηρίξαμε με κάθε τρόπο στο παρελθόν και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε και στο μέλλον έντυπα , ομάδες και οργανώσεις που προσφέρουν σημαντική βοήθεια στους συνανθρώπους μας.




Ο Σύλλογος προστασίας αγέννητου παιδιού ιδρύθηκε για να ενημερώσει τους Έλληνες και τις Ελληνίδες για τα θέματα που αφορούν το αγέννητο παιδί , τις συνέπειες της έκτρωσης καθώς και για να παρέχει πολύπλευρη στήριξη σε μητέρες

Δεν φτάνει να δηλώνεις Φυλετιστής και Σοσιαλιστής. Οφείλουμε όλοι να περάσουμε από την θεωρία στην δράση και να ενημερώσουμε τις νέες κοπέλες για τους κίνδυνους από τις εκτρώσεις και να στηρίξουμε τις μητέρες που έχουν ανάγκη.


Απέναντι στην γενοκτονία των εκτρώσεων κανένας φορέας από το επίσημο ανθελληνικό κράτος του Καραμανλή μέχρι την πλουτοκρατική ηγεσία της ορθόδοξης εκκλησίας δεν νοιάζεται για τις ουσιαστικές κινήσεις που μπορούν να αποτρέψουν τον μαρασμό της φυλής μας.


Κανένα κόμμα και καμιά οργάνωση από την δήθεν πατριωτική άκρα δεξιά μέχρι την δήθεν ανθρωπιστική άκρα αριστερά δεν κάνει το παραμικρό για να σταματήσει η εγκληματική πολιτική του νεοελληνικού κράτους που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια ολόκληρες γενιές στην εξαφάνιση.


Η μόνη λύση είναι η αυτοοργάνωση και η καθημερινή δράση από Συντρόφους και Συντρόφισσες.


Η αλληλεγγύη μας θα πρέπει να είναι ουσιαστική και άμεση και αυτό επιβάλλεται από τις ιδέες μας.


Στα πλαίσια της ενημέρωσης για το αγέννητο παιδί και τις συνέπειες των εκτρώσεων Αυτόνομοι Σύντροφοι μοίρασαν ενημερωτικό υλικό του Συλλόγου προστασίας αγέννητου παιδιού σε εκατοντάδες Ελληνίδες.



Ουδείς ενημερώνει τις Ελληνίδες είτε στο σχολείο , είτε μέσω των ΜΜΕ για τα θέματα αυτά.


Πρέπει να σπάσει η ένοχη σιωπή του κατεστημένου !

Αν δεν κάνουμε κάτι εμείς τότε ποιοι περιμένετε να ενημερώσουν τον λαό μας ;


Για επαφή με τον Σύλλογο :

http://www.unborn.gr/


Για κάθε επείγουσα ανάγκη , μη διστάσετε να μιλήσετε εμπιστευτικά με τις ειδικευμένες κοινωνικές λειτουργούς στο τηλέφωνο 210 8828788.


Το εξώφυλλο του φυλλαδίου που μοιράστηκε :



Καλούμε τους Συντρόφους και τις Συντρόφισσες να στηρίξουν με κάθε τρόπο τον Σύλλογο άμεσα και αποτελεσματικά.Με μικρά χρηματικά ποσά μπορούμε να βοηθήσουμε ώστε να εξασφαλιστούν τα απαραίτητα είδη που χρειάζονται οι μητέρες και τα παιδιά.


Ας θυσιάσουν κάποιοι τα χρήματα που σπαταλούν για τα τσιγάρα μιας εβδομάδας, ή για ένα αναπτήρα Zippo, ας μην αγοράσουν ένα ακόμα μουσικό cd ή ένα ακόμη μπλουζάκι. Με αυτά τα ίδια χρήματα, αν τα δώσουν στον σύλλογο, μπορούν να προσφέρουν τις απαραίτητες βιταμίνες και συμπληρώματα διατροφής σε μια μητέρα και ένα παιδί για έναν ολόκληρο μήνα.

Και τέλος για την ουσιαστική αντιμετώπιση και λύση του προβλήματος, οφείλουμε όλοι να παλέψουμε ενάντια στο πολιτιστικό, πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό υπόβαθρο που ωθεί τις γυναίκες στις εκτρώσεις. Να προβάλλουμε την ανάγκη για μια άλλη κοινωνία που θα προωθεί την αρμονία του ανθρώπου με την ίδια τη φύση του και τους φυσικούς νόμους, να γκρεμίσουμε την καπιταλιστική βαρβαρότητα.


Βοήθησε τη Φυλή σου στην πράξη!

Κατανοείς ότι βρίσκεσαι σε πόλεμο ;


Αντίθετα με όσους αυξάνουν τα προσωπικά τους εισοδήματα πείθοντας νέα παιδιά για τα "πλεονεκτήματα" που έχει να κυκλοφορούν ανοιχτά έξω στην καθημερινότητά τους φορώντας και επιδεικνύοντας παντού τα μπλουζάκια, τα εμβλήματα και τα αξεσουάρ που οι ίδιοι τους πουλάνε, εμείς αναδημοσιεύουμε τα παρακάτω αποσπάσματα από το άρθρο «Άκου 19χρονε Εθνικοσοσιαλιστή» που δημοσιεύτηκε παλαιότερα στο περιοδικό Γαμμάδιον :


Έχουμε να σου πούμε κάποια πράγματα που μπορεί να σε στενοχωρήσουν. Αλλά είναι ειλικρινή πράγματα , γιατί δεν έχουμε να κερδίσουμε κάτι από σένα. Άμα θες άκου τα. Άμα δε θες , μην τ' ακούς.

Κάποιος Γιαπωνέζος είχε γράψει ότι καθήκον του πολεμιστή είναι ο θάνατος. Αλλά αυτός μάλλον δεν ήξερε τι του γινόταν, γιατί στον καιρό του δεν γίνoνταν πόλεμοι και ο ίδιος δεν είχε ποτέ στη ζωή του τραβήξει σπαθί. Είναι εύκολο να μιλάς και να γράφεις για θάνατο, άμα δεν τον έχεις δει να χτυπάει δίπλα σου. Όποιος είναι έξω απ' το χορό ξέρει πολλά τραγούδια. Να θυμάσαι πάντως ότι ο θάνατος δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα άμα εσύ είσαι ο νεκρός. Και η αναπηρία δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα , άμα εσύ είσαι ο ανάπηρος.

Ο Γιαπωνέζος έκανε λάθος. Ο θάνατος δεν είναι το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή.
Γιατί άμα ο θάνατος ήτανε το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή, τότε θα είχαμε ξεμείνει από πολεμιστές ήδη από τον καιρό των σπηλαίων. Θα είχανε σκοτωθεί όλοι μαζί οι πολεμιστές και θα είχανε μείνει μονάχα οι δειλοί.

Άμα ο θάνατος ήτανε το πρώτιστο καθήκον του πολεμιστή, τότε δεν θα χρειαζόταν να εκτελούμε περίπλοκα στρατηγικά σχέδια ούτε να εφαρμόζουμε τακτικές μάχης ούτε να κρατάμε όπλο ούτε να προχωρούμε έρπειν ούτε να μαθαίνουμε υφαρπαγές ούτε να στήνουμε ενέδρες Με να φοράμε στολές παραλλαγής. Απλά θα πηγαίναμε στη μάχη άοπλοι, κάνοντας θόρυβο και φορώντας φωσφοριζέ στολές για να μας πετυχαίνει ευκολότερα ο εχθρός.

Ο πόλεμος είναι δράση με έναν σκοπό. Την επιβολή της δικής μου βούλησης επί του αντιπάλου. Δηλαδή : εγώ θέλω κάτι ο αντίπαλος θέλει κάτι άλλο, οπότε πολεμάω τον αντίπαλο για να περάσει το δικό μου. Άμα περάσει το δικό μου , τότε νίκησα. Ασχέτως μεθόδου και κόστους. Άμα περάσει του αντιπάλου, τότε έχασα. Πάλι ασχέτως μεθόδου και κόστους.
Το κόστος , ο θάνατος , ο τραυματισμός , η αναπηρία είναι κι αυτά μέσα στο παιχνίδι.

Κάθε πόλεμος έχει τα ρίσκα του. Αλλά , τα ρίσκα πρέπει να υποστηρίζουν τον βασικό στόχο , δηλαδή τη νίκη , δηλαδή το να περάσει το δικό μου. Αλλιώς , τα ρίσκα είναι μάταια , γιατί άμα είναι να σκοτωθώ απλά για να σκοτωθώ ή να μείνω ανάπηρος απλά για να μείνω ανάπηρος ή να πάθω οτιδήποτε απλά για να το πάθω, τότε μπορώ να πετύχω το ίδιο αποτέλεσμα με μια απόπειρα αυτοκτονίας.

Άμα λοιπόν πάω στον πόλεμο με στόχο να σκοτωθώ με το καλημέρα, τότε εξασφαλίζω ότι δεν θα περάσει το δικό μου, οπότε χαρίζω τη νίκη στον εχθρό. Οπότε η δική μου βούληση, οι δικές μου αξίες τα δικά μου σύμβολα γνωρίζουν την ήττα.
Οπότε , φιλάρα , δεν είμαι γενναίος. Είμαι εγωιστής.

Εγωιστής ;;; Ναι ! Γιατί για χάρη του δικού μου εγωισμού , για χάρη της επίδειξης ότι εγώ είμαι και καλά γενναίος , οδηγώ τα σύμβολά μου , τις αξίες μου στην ήττα. Μόνο και μόνο για να μπορώ να λέω «αυτοθυσιάστηκα , θαυμάστε με».


Το ξέρουμε ήδη ότι είσαι γενναίος. Δεν χρειάζεται να το αποδείξεις. Από τη στιγμή που δεν κάθεσαι στ' αυγά σου, από τη στιγμή που διαλέγεις τον Εθνικοσοσιαλισμό σ' έναν κόσμο σαν τον σημερινό, είσαι ήδη γενναίος.


Το θέμα είναι : Από κει και πέρα , τι ;

Κατανοείς ότι βρίσκεσαι σε πόλεμο ;

Κατανοείς τη συντριπτική ασυμμετρία δυνάμεων ανάμεσα σε σένα και τον εχθρό ;

Παίρνεις στα σοβαρά την κατάσταση ;

Κατανοείς ότι το παιχνίδι συνοψίζεται στο « ή εμείς ή αυτοί » ;


Κατανοείς ότι «αυτοί» είναι κάτι δισεκατομμύρια φορές ισχυρότεροι από εμάς , ότι αυτοί μοιράζουν την τράπουλα κι ότι την έχουν σημαδέψει κιόλας ;

Κατανοείς ότι πρέπει να είμαστε πολύ ύπουλοι χαρτοκλέφτες , αν θέλουμε κάποια στιγμή να έχουμε την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας ;

Ή περιορίζεσαι στο να φαντασιώνεσαι ότι είσαι ένας SA στο Μόναχο της δεκαετίας του '20 και κυκλοφοράς καμαρωτός-καμαρωτός με τη «στολή» σου ; Ντάξει. Νο πρόμπλεμ. Έχει κι αυτό την πλάκα του. Μόνο που ούτε SA είσαι ούτε στο Μόναχο κυκλοφοράς , ούτε ζεις στη δεκαετία του '20.

Και αργά ή γρήγορα θα καταλάβεις με άσχημο τρόπο ότι είσαι απλά ένας 19χρονος πιτσιρικάς, που κυκλοφοράει σε κατεχόμενο έδαφος, στο σιωνιστοκρατούμενο Ελλαδιστάν εν έτει 2006 και δίνει βαρβάτο στίγμα στον εχθρό.

Το να καρφώνεσαι με συγκεκριμένο και σεσημασμένο κώδικα εμφάνισης είναι σαν να βάζεις μια φωτεινή επιγραφή πάνω από το κεφάλι σου που αναβοσβήνει μέρα-νύχτα ένα και μόνο σύνθημα :


ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΤΕ ΕΔΩ.


Πολλοί πιτσιρικάδες , μιλάνε για πόλεμο , για ZOG και για διάφορα τέτοια αγωνιστικά, χωρίς να καταλαβαίνoυvε τι λένε. Ναι , έχουμε πόλεμο με τη ZOG. Την Κυβέρνηση Σιωνιστικής Κατοχής. Ξέρεις τι σημαίνει Σιωνιστικής Κατοχής ; Σημαίνει ότι αυτή εδώ η χώρα αυτό το ξεφτιλισμένο κρατικό μόρφωμα που λέγεται Ελλάδα είναι κατεχόμενο έδαφος.


Σημαίνει ότι όλες ανεξαιρέτως οι αρχές , κυβέρνηση , αστυνομία , μυστικές υπηρεσίες , στρατός , είναι όργανα του αιώνιου εβραίου.

Δηλαδή , είτε βλέπεις τον πρωθυπουργό είτε βλέπεις τον μπάτσο της γειτονιάς σου , βλέπεις έναν υπάλληλο της ZOG. Μπορεί ο ίδιος να μην ξέρει ότι είναι όργανο της ΖOG αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Παίρνει εντολές από τη ZOG. Και τις εκτελεί. Άρα είναι εχθρός. Δεν πάει να είναι και γαμώ τα παιδιά. Δεν πάει να ορκίζεται στη σημαία και την πατρίδα. Oπoιοσδήποτε φορέας της διοίκησης δεν είναι βαμμένος ναζί και δε μισεί θανάσιμα το κράτος και την νομιμότητα , αυτός είναι όργανο της ZOG δηλαδή εχθρός.

Αυτό σημαίνει ότι ο εχθρός δεν είναι στην άλλη μεριά της πεδιάδας με τα λάβαρα του και τον στρατό του. Ο εχθρός είναι εδώ , γύρω σου, με στολή , με πολιτικά , είναι δημοσιογράφος είναι μπάτσος , είναι τραπεζίτης , είναι παρακρατικός , είναι ο διευθυντής του σχολείου σου , είναι ακόμα και ο γείτονάς σου που θα πάρει τηλέφωνο τους μπάτσους για να τους πει ότι είσαι ύποπτος ναζιστικών φρονημάτων.

Όταν κυκλοφοράς στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη ή στην Καλαμάτα ή στην Κομοτηνή ή στη Ρώμη ή στο Παρίσι ή στο Βερολίνο , είναι το ίδιο σαν να κuκλoφoράς στο Τελ Αβίβ.


Για σκέψου λοιπόν, εθνικοσοσιαλιστή :

Άμα κυκλοφόραγες στο Τελ Αβίβ , θα φόραγες σβάστικες ; Θα γύρναγες με ξυρισμένο κεφάλι και Doc Martens ; θα φόραγες αμάνικες για να φαίνεται το tattoo με τον κέλτικο; Όχι βέβαια. Δεν είσαι μαλάκας. Τότε γιατί το κάνεις εδώ ; Αφού κι εδώ ZOG έχουμε.

Και μην αρχίσεις τις παπαριές ότι είσαι μάγκας και δεν κρύβεσαι και δε μασάς. Γιατί μασάς κανονικότατα γιατί άμα δε μάσαγες , θα είχες ήδη πάει μέρα μεσημέρι με τις σβάστικες και τη φάτσα φόρα παρτίδα και θα καθάριζες 2 - 3 αντιφά σκουλήκια για χάρη του Ηλία.

Αλλά δεν το κάνεις.
Γιατί άμα το κάνεις , θα σε τσακώσουνε τα μπατσόνια.

Και θα φας ισόβια. Και θα είσαι εκτός κυκλοφορίας μόνιμα. Άρα , καλώς μασάς.
Γιατί το θέμα δεν είναι να φας 2-3 φλώρια που την είδανε αντιφασίστες με τις πλάτες των μπάτσων κι ύστερα να είσαι εκτός κυκλοφορίας μέχρι να πεθάνεις. Το θέμα είναι και να χτυπάς τον εχθρό και να κυκλοφοράς ελεύθερος. Και να έχεις παραβεί όλους τους ποινικούς νόμους και να έχεις λευκό ποινικό μητρώο. Και να είσαι ένοχος ανατρεπτικών ενεργειών και να τη βγάζεις καθαρή.

Καλές οι εποχές που οι άντρες σπαθίζανε τον εχθρό χωρίς να κρύβονται. Καλές οι εποχές που οι επαναστάτες βγαίνανε στους δρόμους με τ' όνομά τους και τις πιστόλες τους και τα λέγανε χύμα. Όλοι τις γουστάρουμε αυτές τις εποχές. Ιππότες , φoυστανελάδες και τέτοια ωραία.


Μόνο που τότε δεν υπήρχανε κάμερες στους δρόμους. Ούτε φωτογραφικές μηχανές. Ούτε παρακολουθήσεις τηλεφώνων. Ούτε ασφαλίτες. Ούτε παρακρατικοί. Ούτε σήμανση. Ούτε ελικόπτερα της αστυνομίας. Ούτε πινακίδες κυκλοφορίας. Ούτε ίντερνετ. Ούτε «Λίστες του Σίντλερ» και πλύση εγκεφάλου της μάζας για τα «εγκλήματα του ναζισμού και του Άουσβιτς».


Τότε ανέβαινες σ' ένα βουνό και είχες ξεφύγει. Σήμερα σε βρίσκουν με δορυφόρο και σου 'ρχονται με ελικόπτερα τζιπ καιΜΡ5.

Καλός ο Φίλαθλος. Καλό και το Φως των Σπορ. Διάβασέ τα. Μάθε για τις μεταγραφές της σεζόν.

Αλλά μάθε και για τον πόλεμο. Οπότε , διάβασε και τον Σουν Τζου. Διάβασε και τον Κονδύλη.
Ο πόλεμος σήμερα είναι ασύμμετρος. Μικρές ομάδες ανατροπέων μπορούν να κάνουν παπάδες για την αποσταθεροποίηση του καθεστώτoς. Αλλά με μια προϋπόθεση. Να είναι αόρατοι.


Και πώς γίνεσαι αόρατος ;

Δυο Λέξεις : Απόκρυψη... και Παραλλαγή.


Το σύστημα είναι πανίσχυρο. Η δύναμη του πατάει στην τεχνολογία. Η τεχνολογία θέλει χρήμα. Το χρήμα θέλει καπιταλισμό. Ο καπιταλισμός θέλει μεγαλouπόλεις. Δηλαδή γιγαντιαίους λαβύρινθους από μπετόν, ασφυκτικά γεμάτους με μεγάλες , πυκνές και ανώνυμες μάζες πληθυσμού που μετακινούνται συνεχώς και xαoτικά. Κι εκεί το σύστημα την πατάει. Γιατί μέσα στις μεγάλες μάζες πληθυσμού, το ανατρεπτικό στοιχείο κρύβεται εύκολα.

Μπορεί να φοράει μάσκες και να εμφανίζεται προς τα έξω σαν ένας καθημερινός ανθρωπάκος , σαν ένας συνηθισμένος εργαζόμενος καταναλωτής , ακόμα και σαν ένας ευυπόληπτος πολίτης , ένας υπεράνω υποψίας στυλοβάτης της αστικής κοινωνίας.

Ανάλογα τι τον εξυπηρετεί κάθε φορά. Και στην παρούσα Φάση, αυτό που εξυπηρετεί το ανατρεπτικό στοιχείο είναι να κρατάει χαμηλό προφίλ.. «Εργάσου και σώπαινε», που λέγανε κι εκείνοι οι παλαβοί που παίζανε με τους μόλυβδους για να βγάλουνε χρυσάφια.

Αν όμως ο επίδοξος ανατροπέας κάνει τη μαλακία και φωνάξει «κοιτάχτε με, είμαι ανατρεπτικό στοιχείο», τότε την έβαψε. Τότε το σύστημα βάζει μπρος τα μεγάλα κόλπα και τον κάνει ό,τι θέλει. Η γιγαντόγατα αρχίζει να παίζει με το νανοπόντικο. Τον παρακoλoυθεί τον υπονομεύει , τον παρενoxλεί τον συλλαμβάνει .. τον τρoμoκρατεί τον φυλακίζει ή στέλνει καταπάνω του δυο - τρεις ντουζίνες πανηλίθια αστομαθητοφοιτητάκια , που τα έχει πείσει ότι κάνουνε αντιφασιστικό αγώνα.

Άμα έχεις δει τον Άρχοντα των Δαxτυλιδιών θυμήσου τη σκηνή που είναι τα δύο χόμπιτ μέσα στο Μόρντορ και πάνε να κάνουνε τη ζημιά και να πετάξουνε το δαχτυλίδι στο ηφαίστειο. Το Μάτι του Σάρον είναι απασχολημένο, γιατί έχει ανοιχτά μέτωπα και οι μπελάδες είναι πολλοί. Η όλη μαγκιά είναι να μην πάρει πρέφα το Μάτι ότι τα χόμπιτ πάνε να του κάνουνε τη ζημιά μέσα στο σπίτι του. Γιατί έτσι και καρφωθoύvε τα χόμπιτ, την κάτσανε κανονικά. Το Μόρντορ δεν παλεύετε με ανοιχτή μάχη. Οπότε , για να γυρίσουμε στην πραγματικότητα, το σύστημα το συμφέρει να μπορεί να εντοπίζει πάντα το ανατρεπτικό στοιχείο και μάλιστα να ξέρει και σε ποια «φυλή» ανατροπέων ανήκει ώστε να μπορεί να προβλέπει ανά πάσα στιγμή τα pattem συμπεριφοράς και να αντιδρά εγκαίρως. Και ο καλύτερος τρόπος για να βγει ο επίδοξος ανατροπέας στη φόρα είναι να φάει τη φόλα και να πειστεί ότι είναι μαγκιά να καρφώνεται από μόνος του.


Και τότε έρχσνται οι μόδες και τα extreme ντυσίματα και τα tattoo και οι κέλτικοι -και οι σβάστικες και οι μπλούζες με τη σημαία και τα ξυρισμένα κεφάλια και οι αρβύλες και τα στρατιωτικά ρούχα ( λες και είμαστε βετεράνοι της Κύπρου ) και δώστου χαιρετούρες μπροστά στο φακό πρώτη μούρη και δώστου μπυρόνια σε σεσημασμένα στέκια και καρφωνόμαστε ωραιότατα από μόνοι μας και δεν χρειάζεται το σύστημα να μισθοδοτεί ρουφιάνους , γιατί τι να τους κάνει ; Αφού μόνοι μας και εθελοντικά του δίνουμε αναφoρά τι είμαστε.


Σαν να έχεις απέναντί σου ένα ισραηλινό τανκ με το πυροβόλο να σε σημαδεύει στο κεφάλι και να Φωνάζεις « κωλοεβραίοι.. θα γίνετε σαπούνια , είμαι ναζί είμαι ναζί»


Μπουμ.


Οπότε μετά, σου την πέφτουνε τριάντα παρακρατικοί οι μπάτσοι σε τρέχουνε για εξακρίβωση, σε περνάνε με το έτσι θέλω από σήμανση βγάζεις μια αφίσα και σε τρέχουν για αφισορύπανση , θες να πας ειδικές δυνάμεις και ανεξήγητα σε κόβουν , θες να πιάσεις δουλειά σε «ευαίσθητο πόστο» και παίρνεις τον πούλο , σε καλούνε για ανάκριση , σε «αναγνωρίζουνε» με τρεις μέρες καθυστέρηση , σου κάνουνε εδε , σε τυλίγουνε σε μια κόλλα xαρτί σου βαφτίζουνε τα κοντάρια της σημαίας «όπλα», σε χώνουνε μέσα στο κελί κι εσύ μένεις ν' αναρωτιέσαι τι πήγε στραβά. Και κλασικά τα ρίχνεις όλα στο κακό το σύστημα που σε πολεμάει.


Φυσικά σε πολεμάει , ρε ! Καλά κάνει ! Αφού θες να το βάλεις στην καρμανιόλα ! Η εφαρμογή των ιδεών σου σημαίνει θάνατο για το σύστημα ! Τι περιμένεις δηλαδή , να κάτσει με σταυρωμένα χέρια να σε καμαρώνει να του σκάβεις το λάκκο ; Μήπως θες να σου κάνει και υπόκλιση ; Πας καλά , ρε Φίλε ;


Δε λες πάλι καλά, που σου κάνει μόνο αυτά τα λίγα ; Γιατί έτσι και το σύστημα έκανε πως έχουμε την παραμικρή δυνατότητα να το βλάψουμε στα σοβαρά , τότε, μάγκα μου , με τα μυαλά που κουβαλάμε ως χώρος , ήδη θα μας είχε φυτέψει όλους μαζί μέσα σ' ένα ωραίο μνήμα μ' ένα άστρο του Δαβίδ στην ταφόπλακα κι από κάτω την επιγραφή «Ομαδικός τάφος Ελληνοεβραίων μαρτύρων εκτελεσθέντων υπό των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής» γιατί το σύστημα δεν είναι σαν εμάς τους ηλίθιους το σύστημα είναι διαόλου κάλτσα και ξέρει να χτυπάει μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και τρία και τέσσερα και πέντε, άμα του κάτσει.


Και εμείς που τα γράφουμε αυτά μη φανταστείς ότι αποτελούμε εξαίρεση στη γενική βλακεία που μαστίζει τον χώρο. Αλλά ρε γαμώτο, τόσα χρόνια τα λέμε όλοι ψιθυριστά και μετά πάμε όλοι και κάνουμε το αντίθετο. Κάποιοι πρέπει να τα πούνε χύμα επιτέλους , κι ας μην είναι οι αναμάρτητοι.. μπας και ταρακουνηθούμε λίγο και ξυπνήσουμε , γιατί τόσα χρόνια με τον φετιχισμό της επιδειξιομανίας , τόσα χρόνια με την αδιαφορία για μεθόδους αυτοπρoστασίας , απλά προετοιμάζαμε το έδαφος για να την πληρώσει ένας Ηλίας.

Αλλά η γαμιόλα η υποψία παραμένει, γιατί και τον πιτσιρικά που φάγανε πριν από κάτι χρόνια στη Σουηδία , επειδή τον είχανε κόψει για σκινά , τον Ντάνιελ , τον κάνανε ετήσιο μνημόσυνο-φιέστα και μαζεύονται κάθε χρόνο και λένε τι καλός που ήταν ο Ντάνιελ και ζήτω ο Ντάνιελ και ζήτω κι ο αγών , και μια που μαζευτήκαμε εδώ πέρα ρε παιδιά , αγοράστε και τίποτα να βγάλουμε κι εμείς κανά φράγκο και θυμηθείτε να μας ψηφίσετε στις εκλογές, και ξανά τι καλό παιδί που ήταν ο Ντάνιελ , κι όλα αυτά την ώρα που οι φοvιάδες του Ντάνιελ είναι γνωστοί ένας ένας με ονόματα και φωτογραφίες και διευθύνσεις και ακόμα ζουν.

Πάρτο πρέφα, μάγκα : Ούτε είμαστε ούτε θα γίνουμε μαζικό κίνημα στο ορατό μέλλον. Είμαστε ελάχιστοι. Οπότε ο καθένας μας μετράει , ο καθένας μας είναι πολύτιμο δυνητικό επαναστατικό κεφάλαιο, άρα ο καθένας μας έχει ευθύνη προς την Ιδέα να επιβιώσει βιολογικά και κοινωνικά. Και όλοι έχουμε ευθύνη για την επιβίωση του καθενός από μας. Πώς λέγανε οι σωματοφύλακες ; Ένας για όλους και όλοι για έναν.

Ανοίγει παρένθεση :
Γί αυτό κομμένα τα πλάγια βλέμματα και τα πισώπλατα «είναι μαλάκας». Αυτά είναι ποντικιές για εβραίους. Άμα δε γουστάρεις τον συναγωνιστή σου, να 'χεις τ' αρχίδια να του το πεις στα ίσια, για να ξέρει κι αυτός και να ξέρεις κι εσύ πού βαδίζετε και σε ποιον μπορείτε να στηριχτείτε. Δεν είναι θέμα καλοσύνης , είναι θέμα συλλογικής επιβίωσης.

Το λύσαμε αυτό ; Κλείνει η παρένθεση και πάμε παρακάτω.


Επιβίωση σε κατεχόμενο έδαφος σημαίνει κυρίως δύο πράγματα : απόκρυψη... και παραλλαγή.

Και μερικές φορές σημαίνει κι ένα τρίτο : πουστιά.


Τα δύο πρώτα δεν τα εννοούμε με την τυπική έννοια που σου μαθαίνουν στο στρατό και το τρίτο δεν το εννοούμε με την τυπική έννοια που σου μαθαίνουν οι μεσημεριάτικες τηλε-κατίνες και οι κουνιστοί.

Απόκρυψη σημαίνει : Κρύβομαι μέσα στο πλήθος. Δεν ξεχωρίζω. Δεν δίνω στίγμα. Αυτό απαιτεί ουδέτερη εμφάνιση και ουδέτερη συμπεριφορά. Oπότε , άμα δεν έχω συγκεκριμένο , χειροπιαστό και αποδεδειγμένο συμφέρον για το αντίθετο, δεν φωνάζω ότι είμαι ναζί δεν φοράω σύμβολα , δεν χτυπάω καρφωτά tattoo , δεν φωνάζω συνθήματα άνευ λόγου και αιτίας , δεν ρίχνω χαιρετούρες στον δρόμο για να δείξω ότι είμαι σκληρός.

Παραλλαγή σημαίνει : Χρησιμοποιώ ανάλογα με την περίσταση διαφορετικούς κώδικες ενδυμασίας εμφάνισης και συμπεριφοράς , ώστε ο εχθρός να νομίζει ότι είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι.

Πουστιά σημαίνει : Βάζω άλλους να κάνουν αυτά που με συμφέρει να γίνουν κι έτσι στέλνω μέσω τρίτων το μήνυμά μου, χωρίς ο ίδιος να εμφανίζομαι πουθενά και χωρίς να ενοχοποιούμαι.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα για να γίνει πιο σαφές. Πρόσεχε , είναι πολύ απλοϊκά παραδείγματα, τελείως παιδικά. Η πρακτική εφαρμογή είναι πολύ πιο σύνθετη. Απαιτείται κοινωνική εμπειρία, ταλέντο στην ψυχολογία, προσεκτικός σχεδιασμός και τριβή , για να μην πας σαν πρόβατο στη σφαγή.


ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΥΤΟΚΑΡΦΩΜΑΤΟΣ

Ανακριτής : Περιέγραψε , μάρτυς , τους δράστες της επιθέσεως κατά του αναρχικού.
Mάρτυρας : Ήταν κοντοκουρεμένοι, φορούσαν στρατιωτικά παντελόνια, αρβύλες , μαύρες μπλούζες με ναζιστικά σύμβολα , είχαν τατουάζ με ναζιστικά σύμβολα και φώναζαν χάιλ Xίτλερ.
Ανακριτής: Άρα οι δράστες ήτανε σίγουρα νεοναζί. Εκεί θα επικεντρώσουμε τις έρευνες.

ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟΚΡΥΨΗΣ


Ανακριτής: Περιέγραψε μάρτυς τους δράστες της επιθέσεως κατά του δημοσιογράφου της Ελευθεροτυπίας.
Mάρτυρας 1 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 2 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 3 : Δεν ξέρω αν αυτό που είδα έχει σχέση με την επίθεση, αλλά είδα κάτι σοβαρούς καθωσπρέπει νεαρούς να στρίβoυν στη γωνία του δρόμου. Διασκορπίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Είχαν συνηθισμένο κούρεμα. Ήταν αμίλητοι φορούσαν κανονικά ρούχα. ένας από αυτούς φορούσε γκρίζο μπουφάν. Ή μήπως ήταν γαλάζιο ; Δεν θυμάμαι ακριβώς.
Ανακριτής : Μας φώτισες. Όπως το βλέπω, η υπόθεση πάει για αρχείο.

ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ

Ανακριτής : Περίγραψε, μάρτυς, τους δράστες της επιθέσεως κατά του αστυνoμικoύ που εντελώς συμπτωματικά, την Τετάρτη 28 Ioυνίoυ, στην οδό Αγίας Γλυκερίας , στo Γαλάτσι έκανε πως δεν άκουγε «αυτός είναι , πιάστε τον ».
Mάρτυρας 1 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 2 : Δεν πρόλαβα να δω τους δράστες.
Mάρτυρας 3 : Δεν ξέρω αν αυτό που είδα έχει σχέση με την επίθεση , αλλά είδα κάτι νεαρούς με εμφάνιση χούλιγκαν και μπλούζες του Παναθηναϊκού να στρίβουν στη γωνία του δρόμου. Διασκορπίστηκαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Είχαν συνηθισμένο κούρεμα. Τους άκουσα να λένε μεταξύ τους «έτσι γαμάει ο βάζελος».
Ανακριτής : Άρα οι δράστες ίσως να ήτανε χούλιγκαν. Εκεί θα επικεντρώσουμε τις έρευνες.

ΑΠΛΟΪΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΥΣΤΙΑΣ

Νονός της vύxτας : Λέγε, ρε, ποιοι μας σπάσανε το κωλόμπαρο ;
Μπράβος : Δεν ξέρω , αφεντικό. Δεν τους έχω ξαναδεί στην πιάτσα. Ένας από αυτoύς φώναξε «τσακίστε την εκμετάλλευση των μεταναστριών ». Τους έπεσε αυτό εδώ το φυλλάδιo.
Νονός της vύxτας : Για να το δω... Antifa , ε ; ΟΚ μάγκες, βρήκαμε ποιοι μας την πέσανε. Μάθετε πρώτα πού μένουν δυο τρεις από αυτούς κι ύστερα στείλτε να τους καθαρίσουνε , για να πάρουνε το μήνυμα οι υπόλοιποι.


Δεν είναι μαγκιά να καρφώνεσαι από μόνος σου. Είναι βλακεία. Είδες ποτέ κανέναν σοβαρό αναρχικό να κυκλoφoρεί με σηματάκια και σκατουλάκια ;;


Άκου λοιπόν, δεκαεννιάχρονε εθνικοσοσιαλιστή

Έχουμε πόλεμο. Ζούμε σε κατεχόμενο έδαφος. Ο εχθρός είναι παντού γύρω μας. Ο εχθρός είναι πολύ πιο δυνατός απ' όσο φαντάζεσαι. σ θάνατος ή η αναπηρία είναι πολύ ζόρικο πράγμα, πολύ πιο ζόρικο από την πάρτη σου.

Στο σημείο αυτό αποφάσισε : Παίζεις με αυτoύς τους όρους ή δεν παίζεις ;
Άμα δεν παίζεις , δεν τρέχει τίποτα , καλά να περνάς, γεια σου.


Άμα παίζεις , τότε φυλάξου.
Μην καρφώνεσαι.



Για το δικό σου καλό. Δηλαδή για το καλό της Ιδέας.
Σε πρώτη φάση μην καρφώνεσαι με ντυσίματα , με κουρέματα, με κρεμαστάρια , με tattoo και τέτοιες παπαριές.
Σε δεύτερη Φάση, θ' αρχίσεις να προσέχεις κι άλλα πράγματα, όπως φωτoγραφίσεις , τηλέφωνα, ίντερνετ και τέτοια.

Αλλά αυτό που μετράει πιο πολύ για τη δική σου ηλικία και τη δική σου φάση είναι ν' αποφύγεις αυτά που κάνουν μπαμ , αυτά που θα σε τελειώσουν με το καλημέρα , πριν προλάβεις να κάνεις δουλειά , αυτά που στο κάτω κάτω δεν έχουν και καμία σχέση με την ουσία του Εθνικοσοσιαλισμού.

Άμα είναι κάποια μέρα να το βρεις , ας το βρεις απ τη Μοσάντ. Όχι από την Αντιφά. Είναι κρίμα, ρε μικρέ. Θυμήσου : Απόκρυψη - παραλλαγή - πουστιά.

Σαν τον ελεύθερο σκοπευτή.
Σαν το αγρίμι που βγαίνει για κυνήγι.


ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ.


Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο όγδοο τεύχος του περιοδικού Γαμμάδιον.Υπογραμμίζουμε ότι δεν υιοθετούμε απαραίτητα το σύνολο των γραφομένων.

Αυτόνομοι Σύντροφοι στην Casa Pound.


Αυτόνομοι Σύντροφοι του Μαύρου Κρίνου στις αρχές του μήνα επισκέφτηκαν την Casa Pound στην Ρώμη. Είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά Ιταλούς Συντρόφους και Συντρόφισσες και να ανταλλάξουμε απόψεις για το παρόν και το μέλλον του Εθνικοεπαναστατικού Κινήματος.



Πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε από την οργάνωση και την δυναμική των Ιταλών Συντρόφων. Αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για όλους εμάς.


Για όσους ενδιαφέρονται να έρθουν σε επικοινωνία με την Casa Pound :

http://www.casapound.org/


Εξαιρετική η προσπάθεια των Ιταλών Συντρόφων και με το βιβλιοπωλείο La Testa Di Ferro :

http://www.latestadiferro.org/


Σύνθημα Αυτόνομων Συντρόφων σε τοίχο της Ρώμης :



Το οπισθόφυλλο του πολύ καλού νεανικού περιοδικού της Casa Pound «Blocco Studentesco» :


Μολυσμένα τρόφιμα στην "ελεύθερη αγορά" σπρώχνουν οι εταιρίες για το κέρδος στον Καναδά


του Red Dot.

H παρακάτω είδηση αφορά ένα συνταρακτικό ( για τους υπόλοιπους ανθρώπους και όχι για τους έχοντες την εξουσία καπιταλιστές που ενδιαφέρονται μόνο για το κέρδος ) γεγονός που συνέβη στον Καναδά ( μια κατά τα άλλα "πολιτισμένη" χώρα στην οποία πολλοί συμπολίτες μας θα ήθελαν να μοιάσει η Ελλάδα ) και αφορά τον θάνατο 4 Καναδών πολιτών και την μόλυνση άλλων 21 από ένα βακτήριο ,το λεγόμενο Listeria bacteria και η ασθένεια που προκύπτει από αυτό ονομάζεται Listeriosis.


Πληροφορίες για αυτήν την ασθένεια μπορείτε να βρείτε εδώ :

http://en.wikipedia.org/wiki/Listeriosis

Και ο διαδικτυακός σύνδεσμος για την είδηση από το πρακτορείο REUTERS :

http://news.yahoo.com/s/nm/20080824/hl_nm/meat_dc

Ο διευθυντής της εταιρείας Michael McCain ισχυρίστηκε μάλιστα πριν από κάποιο διάστημα ότι η εταιρεία του είναι από τις πιο ασφαλείς λόγω των λεπτομερών υγειονομικών εξετάσεων που διεξάγει για τα προιόντα της αλλά πως ήταν δύσκολη η πρόληψη και η αντιμετώπιση της ασθένειας αυτής.

Φυσικά στο όνομα του κέρδους διεξάγονται πτήσεις από αεροπορικές εταιρείες ακατάλληλων αεροπλάνων , σε μερικά χαλασμένα κρέατα θα κολλήσουν τώρα ;

Δεν θα νοιαστούν ούτε για εσένα ούτε για την οικογένεια σου. Για αυτούς είσαι μόνο ακόμα ένας πελάτης και αντί να ζημιωθούν θα βγάλουν περισσότερο κέρδος από εσένα έστω και εις βάρος της ποιότητας ή της υγείας σου. Μην τρέφεις αυταπάτες ότι δεν θα το κάνουν.

Ο Καπιταλισμός Σκοτώνει. Ας τον Πολεμήσουμε !

Οι τάξεις, ο εθνικοσοσιαλισμός και οι ακροδεξιές «φασιστικές» καρικατούρες.


του Μαύρου Λύκου.


Πρόλογος

Το παρόν κείμενο εκφράζει προσωπική πολιτική απόψη και αποτελεί την απάντηση ενός εκ των εθνικοσοσιαλιστών που συμμετέχουν στη συσπείρωση του Μαύρου Κρίνου , (η οποία συσπειρώνει συναγωνιστές από διάφορα αντικαπιταλιστικά εθνικοεπαναστατικά ρεύματα της εποχής μας), σε όσα γράφτηκαν σε διαδικτυακό φόρουμ από στελέχη και μέλη γνωστής πολιτικής οργάνωσης σχετικά με το Μαύρο Κρίνο. Ο Μαύρος Κρίνος είναι ανοιχτός να δημοσιεύσει και οποιοδήποτε άλλο κείμενο διαφορετικής ιδεολογικής αφετηρίας πάνω στο θέμα αυτό, αρκεί να μην βρίσκεται έξω από τα πλαίσια του ευρύτερου πολιτικού ύφους και ήθους του ιστολογίου μας.

Στο φόρουμ αυτό γράφονται μεταξύ άλλων τα εξής :

«Και μ' αυτούς έχουμε κάποια κοινά σημεία: όσα πήραν απ' τον εθνικοσοσιαλισμό.Το συγκεκριμένο μπλόγκ θα μπορούσε πολιτικά να ονομαστεί ..."εθνικοαναρχομπολσεβίκικο".. Ο εθνικοσοσιαλισμός στην εφαρμογή του αρνείται την κυριαρχία μιας τάξης πάνω στην άλλη, δεν επιδιώκει την "πάλη των τάξεων", αλλά τη συνεργασία των τάξεων για το καλό του Έθνους»

Άλλο άτομο από την ίδια οργάνωση γράφει στο ίδιο διαδικτυακό φόρουμ για εμάς τα εξής :

«Ούτε έχουμε κοινά σημεία ούτε θεωρούμε σωστά τις αρλούμπες που λένε. Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας»

Ξεκινώντας κάνουμε κάποιες μικρές παρατηρήσεις.

Η φράση «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας», έγινε διάσημη όταν την είπε ο …Χριστός (Ματθαίου ΙΒ’30) . Στη συνέχεια ερμηνεύθηκε από κάποιους με τον τρόπο που ήθελαν για να χρησιμοποιηθεί ως το «χριστιανικό» άλλοθι για τα εγκλήματά τους, όπως από τους σταυροφόρους της δύσης ή στους διωγμούς ενάντια στον προχριστιανικό Ελληνισμό και τον πολιτισμό του. Ακολουθεί ένα μόνο μικρό παράδειγμα.

Το 415 μ.χ. στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου σωματοφύλακες του εκεί πατριαρχείου βρίσκουν στον δρόμο την μαθηματικό και φιλόσοφο Υπατία, ένα από τα πιο φωτεινά πνεύματα της εποχής. Αφού την συλλαμβάνουν την οδηγούν μέσα στην εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ (άλλες πήγες αναφέρουν την εκκλησία Κωνσταντίνου και Ελένης) και αφού της ξεσκίζουν τα ρούχα, της γδέρνουν το δέρμα με κοχύλια, της σπάνε τα κόκαλα, την κόβουν σε μικρά κομμάτια και τα πετάνε άλλα στην πυρά μαζί με τα έργα της και άλλα στα αδέσποτα σκυλιά. Η μόνη αιτία για κάτι τόσο αισχρό δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι η Υπατία ήταν μαθηματικός, άρα μάγισσα για τους χριστιανούς, φιλόσοφος, και το σημαντικότερο, κοινωνός του ελληνικού πνεύματος.

Την φράση «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας» έχει πει και ο Τζορτζ Μπους τζούνιορ, μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, ξεκινώντας το νέο κύμα επιθέσεων της Nέας Tάξης ενάντια στους λαούς της γης, δήθεν για «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας».

Από ποιά από τις παραπάνω πηγές υιοθέτησε τη φράση η οργάνωση αυτή ;

Όποια και αν είναι η πηγή τους, είναι βέβαιο ότι δεν έχει καμιά σχέση με τον εθνικοσοσιαλισμό. Αντίθετα οι πηγές αυτής της φράσης βρίσκονται στην ιδεολογική ρίζα της «Ελληνικής» ακροδεξιάς, τόσο όσον αφορά την παραπάνω κοινωνική ερμηνεία του «χριστιανισμού», όσο επίσης και τα περί της «συμμαχίας» της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ για την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας» που προκύπτει από τον «ισλαμικό κίνδυνο». Θυμίζουμε άλλωστε ότι σε εφημερίδα «Ελληνόψυχων» ακροδεξιών που επί χρόνια προβάλλονται στα μάτια του κόσμου ως «προσωπικότητες» του «εθνικιστικού χώρου» στις κοινές τους συγκεντρώσεις από την οργάνωση αυτή, αναγράφονται συνεχώς εμετικά σχόλια που οδηγούν μεθοδευμένα τους αναγνώστες σε συμπεράσματα υπέρ της επίθεσης του Ισραήλ και των ΗΠΑ στο Ιράν, για την αντιμετώπιση του «Ισλαμικού κινδύνου».

Υπενθυμίζουμε επίσης την επίσημη αναγνώριση της Ιρακινής κατοχικής κυβέρνησης από τον Γιώργο Καρατζαφέρη όπως και την επίσκεψη του Άδωνι Γεωργιάδη στο κατεχόμενο Αφγανιστάν, όπως και τα όσα αναφέρει το ίδιο το ΛΑΟΣ υπέρ των ΗΠΑ στο επίσημο πρόγραμμά του.

Η δεύτερη παρατήρηση αφορά το χαρακτηρισμό από άτομα της συγκεκριμένης οργάνωσης τα οποία επικαλούνται τον «εθνικοσοσιαλισμό» , ότι η ιστοσελίδα του Μαύρου Κρίνου είναι δήθεν «εθνικοαναρχομπολσεβίκικη». Αυτό όμως που εμείς κάνουμε, είναι η προσπάθεια να προωθήσουμε την μέγιστη δυνατή κινηματική συσπείρωση και κοινή δράση των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στον καπιταλισμό και τη Νέα Τάξη πραγμάτων. Αυτό οδηγεί σε συνεργασία στο επίπεδο κοινής δράσης και παρέμβασης , ανάμεσα σε ανθρώπους με διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες και από διαφορετικά αντικαπιταλιστικά εθνικοεπαναστατικά ρεύματα της εποχής μας. Μια συνεργασία για να υπάρξει πρέπει να έχει ξεκάθαρο το ενάντια σε ποιους αντιπάλους παλεύει και με ποια ακριβώς προοπτική.

Στην περίπτωσή μας τόσο είναι ξεκαθαρισμένο τόσο ενάντια σε τι και ποιους παλεύουμε, όπως είναι και τα γενικά χαρακτηριστικά όσον αφορά την προοπτική του αγώνα μας, που η τελική της μορφή θα κριθεί με φυσικό τρόπο στην πράξη, ανάλογα και με τις συνθήκες που θα υπάρχουν και θα διαμορφωθούν.

Όσοι από εμάς είμαστε εθνικοσοσιαλιστές, το δηλώνουμε ανοιχτά και είμαστε περήφανοι για τις ιδέες μας.

Αντίθετα όμως με εμάς κάποιοι άλλοι μιλάνε για «εθνικοσοσιαλισμό» μόνο σε νεανικά φόρουμ και περιοδικά, ενώ έχουν εξαφανίσει τη χρήση της λέξεως από την επίσημη ορολογία τους και κάνουν και συστάσεις στα μέλη τους να τα λένε αυτά μόνο «μεταξύ τους» για να μην «τρομάζουν τον κόσμο» όπως λένε. Αυτοί λοιπόν οι κρυφοί «εθνικοσοσιαλιστές», αντί να κάνουν συνεργασίες με άλλους αντικαπιταλιστές εθνικοεπαναστάτες όπως επιλέξαμε εμείς , προτιμάνε να προωθούν συνεργασίες και κοινές συγκεντρώσεις με βασιλικούς, απριλιανούς, μεταξικούς, ακροδεξιούς, «νεοναζί» και «γαλανόλευκους αντιναζί» ταυτόχρονα, γλύφτες των ΜΑΤ και της ΚΥΠ, του καπιταλισμού, του ΝΑΤΟ , όπως και με κάθε λογής παρακρατικό , με κοινό σημείο και βάση της συνεργασίας όχι την πάλη ενάντια σε κάποιο κοινό εχθρό ή κάποια κοινή προοπτική, αλλά την κοινή χρήση από όλους αυτούς του συμβόλου της ελληνικής σημαίας και κάποιες γενικόλογες αναφορές τους σε λέξεις όπως «εθνικισμός» ή σε ζητήματα ενάντια στη λαθρομετανάστευση και τη Ροζ αριστερά και τους «αντιεξουσιαστές».

Οι ίδιοι κρυφοί «εθνικοσοσιαλιστές» είναι που προώθησαν κοινή εκλογική κάθοδο με όλες αυτές τις παραπάνω τάσεις στο όνομα της «πατριωτικής συμμαχίας» , ενώ στο παρελθόν ανακοίνωσαν ότι θα είναι υποψήφιοι ακόμα και με το ΛΑΟΣ.

Και όλα αυτά ενώ υπήρχαν «μικροεξυπηρετήσεις» προς τον Καρατζαφέρη όταν ακόμα ήταν στη ΝΔ , για παράδειγμα όταν δώθηκε εντολή στην οργάνωση Θεσσαλονίκης το 1998 να αποστείλει μέλη της για την περιφρούρησή του ! Τα ίδια έχουν συμβεί και με «εξυπηρετήσεις» σε άλλα στελέχη της ΝΔ στο παρελθόν.

Αν λοιπόν η συνεργασία στην αυτόνομη δράση ενάντια στο σύστημα διαφορετικών μεταξύ τους αντικαπιταλιστικών εθνικοεπαναστατικών ρευμάτων ονομάζεται "εθνικοαναρχομπολσεβίκικη" , πως θα έπρεπε να ονομάζεται η συνεργασία του παραπάνω συνοθυλεύματος ακροδεξιών που περιγράψαμε παραπάνω ;

Σίγουρα το να ενώσουμε τις λέξεις που απαρτίζουν το ιδεολογικό τους φάσμα θα ήταν αδύνατον.

Έτσι θα χρησιμοποιήσουμε τον όρο : ακροδεξιές «φασιστικές» καρικατούρες , για να περιγράψουμε ένα χώρο o οποίος πράγματι δεν έχει κανένα απολύτως κοινό σημείο με τον εθνικοσοσιαλισμό και τον αντικαπιταλιστικό επαναστατικό εθνικισμό. Θα μπορούσαν να γραφτούν χιλιάδες σελίδες γι αυτό το θέμα, ακόμα όμως και η διαφορά της πολιτικής τοποθέτησης όσον αφορά την ταξική πάλη και τις τάξεις στον καπιταλισμό και στον εθνικοσοσιαλισμό, που θα καλύψουμε στο παρόν κείμενο, αρκεί για να καταλάβει κανείς την πολιτική ουσία που τοποθετεί τις ακροδεξιές «φασιστικές» καρικατούρες ακριβώς στον πολιτικό αντίποδα των εθνικοσοσιαλιστών και των αντικαπιταλιστών εθνικοεπαναστατών.

Οι τάξεις και η ταξική πάλη στον καπιταλισμό , οι εθνικοσοσιαλιστές και η ακροδεξιά.

Στον καπιταλισμό υπάρχουν διαφόρων ειδών κοινωνικές ομάδες. Ο κύριος όμως ταξικός κοινωνικός διαχωρισμός γίνεται με βάση την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Στον καπιταλισμό η αστική τάξη είναι αυτή που κατέχει μέσα παραγωγής ή έχει επενδύσεις σε αυτά και κερδίζει από την εκμετάλλευση των εργαζομένων σε αυτά. Η εργατική τάξη είναι αυτή που δεν κατέχει μέσα παραγωγής, και έτσι είναι υποχρεωμένη να πουλά την εργατική της δύναμη στους καπιταλιστές για να μπορέσει να επιβιώσει. Οι τάξεις έχουν στο εσωτερικό τους διαβαθμίσεις. Έτσι κομμάτι της αστικής τάξης υπό την πίεση του μεγάλου κεφαλαίου χάνει τα εισοδήματά του και προλεταριοποιείται, ενώ διάφοροι αυτοαπασχολούμενοι μέσα σε μια οικονομία που κυριαρχείται από τις πολυεθνικές καταλήγουν να έχουν εισοδήματα μικρότερα και από του μισθωτού εργάτη. Ο καπιταλισμός λοιπόν δεν είναι παρά η κοινοβουλευτική ( ή και στρατοκρατική σε κάποιες περιπτώσεις ) δικτατορία των πλουτοκρατών, που εκμεταλλεύονται όλο τον υπόλοιπο λαό, ενώ παράλληλα είναι οι ίδιοι που ελέγχουν κάθε μορφή εξουσίας ( πολιτική και δικαστική εξουσία, στρατό, αστυνομία κλπ ) με στόχο να επιβάλλουν την κυριαρχία τους και όσα ορίζουν τα συμφέροντά τους πάνω στον υπόλοιπο λαό.

Ο καπιταλισμός ταυτίζεται με την ταξική εκμετάλλευση, με την αναξιοκρατία και τους πλουτοκράτες που μέσα από τα διάφορα λόμπι τους και τα αστικά τους κόμματα ανταγωνίζονται για το ποιος θα ληστεύσει περισσότερο τον κοινωνικό πλούτο. Είναι ένα σύστημα που χαρακτηρίζεται από την ηθική και πολιτιστική σήψη, την παρακμή και τη διαφθορά. Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν μόνοι τους όλο το κοινωνικό προϊόν και τον πλούτο, παρόλα αυτά αρκετοί αμείβονται με μισθούς πείνας και ζουν στα όρια της επιβίωσης. Οι πλουτοκράτες κατέχουν τα μέσα παραγωγής και παρότι δεν παράγουν οι ίδιοι απολύτως τίποτα παίρνουν το μεγαλύτερο μέρισμα από το κέρδος από την παραγωγή, άρα αποτελούν καθαρά ένα στρώμα παρασιτικό.

Ο καταμερισμός των ανθρώπων σε τάξεις στον καπιταλισμό, και άρα τα προνόμια τους στην μερίδα κοινωνικού πλούτου που λαμβάνουν και το κατά πόσο θα συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων που επηρεάζουν την κοινωνία, όπως η συμμετοχή στη δημόσια διοίκηση ή στη διοίκηση επιχειρήσεων, δεν γίνεται ούτε με φυσικό τρόπο, ούτε αξιοκρατικά με βάση τις δυνατότητές τους και το τι προσφέρουν. Γίνεται με μεθόδους όπως η κληρονομική μεταβίβαση πλούτου, απόκτηση πλούτου μέσω «επενδύσεων» στα παιχνίδια της χρηματιστικής οικονομίας, απόκτηση πλούτου από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, από την κατάχρηση δημόσιου πλούτου μέσω συναλλαγών ιδιωτών με το δημόσιο (που γίνονται συνήθως σε βάρος του δημοσίου), από τη διαφθορά και τη διαπλοκή μεταξύ της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και πολλές φορές από το μαύρο χρήμα και το παράνομο ή νομιμοποιημένο οργανωμένο έγκλημα.

Έτσι η φυσική αριστοκρατία, δηλαδή η κοινωνική πρωτοπορία που υπάρχει σε κάθε κοινωνία και σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής, στον καπιταλισμό εξοβελίζεται σχεδόν πλήρως, και τα κομβικά σημεία της παραγωγής, της διοίκησης , της οικονομίας και του πολιτισμού βρίσκονται στα χέρια των διεφθαρμένων αστών .

Όσον αφορά τις παραγωγικές δραστηριότητες, αυτές δεν σχεδιάζονται με γνώμονα το όφελος της λαϊκής κοινότητας, αλλά με γνώμονα τη με κάθε δυνατό τρόπο μεγιστοποίηση του καπιταλιστικού κέρδος του κάθε επιχειρηματία σε βάρος πάντοτε των εργαζομένων που δουλεύουν για αυτόν και σε βάρος της λαϊκής κοινότητας που καταναλώνει τα προϊόντα του. Όσον αφορά την οικονομία, η έλλειψη κεντρικού και εθνικού σχεδιασμού, οδηγεί στα φαινόμενα της ανεργίας , στο να μετακινούνται συνεχώς , να ανοίγουν και να κλείνουν επιχειρήσεις, στο να παράγονται προϊόντα χαμηλής ποιότητας ή και επικίνδυνα για την υγεία των καταναλωτών και στο να εργάζονται άνθρωποι με μισθούς πείνας και χωρίς εργασιακά δικαιώματα.

Η έλλειψη συντονισμού και κεντρικού σχεδιασμού ανάμεσα στους διάφορους παραγωγικούς οργανισμούς και αντί αυτού ο άκρατος ανταγωνισμός μεταξύ τους, οδηγεί σε πολύ μικρή σε σχέση με τις δυνατότητες που υπάρχουν παραγωγική ανάπτυξη. Το ίδιο συμβαίνει και με την ανάπτυξη της επιστήμης που εμποδίζεται καθώς ελέγχεται πλέον σε μεγάλο βαθμό από ιδιώτες και έχει υποταχθεί στο κέρδος και στους νόμους της αγοράς. Επιστημονικά εργαστήρια που ελέγχονται από αντίθετα ιδιωτικά συμφέροντα, αντί να συνεργάζονται μεταξύ τους μοιράζοντας τις ανακαλύψεις τους μεταξύ τους, κάτι που θα απέφερε ταχεία επιστημονική ανάπτυξη, αποκρύβουν την επιστημονική γνώση που υπάρχει πίσω από το προϊόν που παράγουν (όπως τεχνολογικά προϊόντα η φάρμακα) και συχνά απαγορεύουν σε άλλους να τη χρησιμοποιούσουν με τη κατοχύρωση των λεγόμενων «πνευματικών» δικαιωμάτων. Έτσι για παράδειγμα σε χώρες τις Αφρικής παθαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο από τις αρρώστιες, ελλείψει φαρμάκων που θα μπορούσαν να παρασκευάζονται με μηδαμινό κόστος και μάλιστα στις ίδιες τις χώρες τους, τους το απαγορεύουν όμως τα «πνευματικά δικαιώματα» των πολυεθνικών.

Το περιβάλλλον καταστρέφεται επικίνδυνα, με τις συνέπειες της καταστροφής να γίνονται ολοένα και πιο έντονες , τόσο με τη εξαφάνιση χιλιάδων έμβιων ειδών, όσο και με τις συνέπειες του στην αύξηση των φυσικών καταστροφών και του φαινομένου του θερμοκηπίου που έχουν κάθε χρόνο ως αποτέλεσμα να χάνονται εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές. Οι εθνικοί πολιτισμοί διαλύονται και αντικαθίστανται από την υποκουλτούρα της νεοταξικής βαρβαρότητας. Η φυλετική και εθνική ισορροπία και αρμονία ανατρέπεται με την εισαγωγή εκατομμυρίων μεταναστών σκλάβων στις χώρες τις δύσης, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να μετατρέψει όλο τον πλανήτη σε μια τεράστια φάρμα σκλάβων που θα δουλεύουν για τους πλουτοκράτες, ξένοι ανάμεσα σε ξένους χωρίς συνεκτικό ιστό στην εθνική , φυλετική και πολιτιστική ταυτότητα με τους γύρω τους. Το τελευταίο εμποδίζει και την ανάπτυξη κοινωνικών αντιστάσεων καθότι οι αντιστάσεις αναπτύσσονται πάντα στη βάση συνεκτικού κοινωνικού ιστού.

Θα μπορούσαμε να γράψουμε πάρα πολλά για την αφύσικη και εγκληματική σε βάρος της ανθρωπότητας καπιταλιστική βαρβαρότητα και παράνοια που μαστίζει τον πλανήτη. Θα μείνουμε όμως εδώ στο ζήτημα της ταξικής πάλης και τη στάση των εθνικοσοσιαλιστών, όπως και της ακροδεξιάς.

Η ταξική πάλη υπάρχει στον καπιταλισμό, παρότι υπάρχουν περίοδοι που σε κάποιες χώρες βρίσκεται σε μεγάλη υποτονικότητα, όπως αυτό συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα. Ο λόγος είναι ότι σε μεγάλο βαθμό το σύστημα καταφέρνει να περάσει στη συνείδηση των μισθωτών εργαζομένων τα αστικά και μικροαστικά πρότυπα του συστήματος, και τη λογική της ενσωμάτωσης , του ατομικισμού και της ατομικής «ευθύνης» , καθώς και τη λογική της ταξικής συνεργασίας και όχι τη λογική της ταξικής πάλης. Όσον αφορά τους πολιτικούς φορείς, εκτός από τα αστικά κόμματα που προωθούν με κάθε τρόπο αυτή τη λογική, τεράστια ευθύνη έχει και η ρεφορμιστική αριστερά, η οποία σχεδόν έχει καταστρέψει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα περνώντας του της λογικές της ταξικής συνεργασίας και ενσωμάτωσης στο σύστημα, αντί για τις λογικές τις ταξικής πάλης. Αντίστοιχα μεγάλες ευθύνες έχει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

Οι εθνικοσοσιαλιστές, καθότι ταγμένοι στο πλευρό του λαού και της ιδέας της λαϊκής κοινότητας, στηρίζουν και στέκονται πάντα στο πλευρό της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στα ζητήματα της πάλης τους με την πλουτοκρατία. Στηρίζουν όλες τις δίκαιες διεκδικήσεις του λαού ενάντια στους πλουτοκράτες, όσον αφορά τα δικαιώματά του στην εργασία, την δωρεάν παιδεία, την υγεία και την ασφάλιση. Δε μένουν όμως εκεί. Δείχνουν ξεκάθαρα ότι κανένα λαϊκό δικαίωμα δεν μπορεί να κατοχυρωθεί αν δεν ανατραπεί η πλουτοκρατική τάξη και το απάνθρωπο εκμεταλλευτικό σύστημα του καπιταλισμού. Και καθότι η εργατική τάξη σήμερα αποτελεί κύριο θύμα αυτής της πλουτοκρατικής εκμετάλλευσης, οι εθνικοσοσιαλιστές στέκονται στο πλευρό της σε όλους τους αγώνες της, δείχνοντας όμως συνεχώς και ξεκάθαρα την προοπτική ανατροπής του πλουτοκρατικού συστήματος και οικοδόμησης μιας δίκαιης και αξιοκρατικής κοινωνίας όπου δεν υπάρχει εκμεταλλεύτρια και εκμεταλλευόμενη τάξη, αλλά όλες οι κοινωνικές ομάδες συνεργάζονται αρμονικά για το καλό της λαϊκής κοινότητας.

Ακριβώς την αντίθετη πολιτική άποψη έχει η αστική ακροδεξιά. Αντί να ενισχύει την ταξική πάλη ενάντια στην πλουτοκρατία μιλά για «συνεργασία των τάξεων για το καλό του Έθνους», όπου «καλό του Έθνους» ονομάζεται ότι συμφέρει την αστική τάξη. Αυτό γράφτηκε και στο απόσπασμα στο φόρουμ της οργάνωσης που παραθέσαμε στην αρχή του κειμένου αυτού, ένα απόσπασμα που ονομάζει ουσιαστικά μια θέση της αστικής ακροδεξιάς ως «εθνικοσοσιαλισμό». Το συγκεκριμένο είναι αρκετά της μόδας τις τελευταίες δεκαετίες τόσο στην Ελλάδα όσο και την Ευρώπη, καθότι οι ακροδεξιοί προσπαθούν να αντλήσουν και να εγκλωβίσουν κόσμο στις τάξεις τους εκμεταλλευόμενοι τα σύμβολα και τη γοητεία που ασκεί ο εθνικοσοσιαλισμός ιδιαίτερα σε άτομα νεαρών ηλικιών. Στην Ελλάδα μάλιστα είχαμε και πρόσφατες αναφορές από κάποιους τέτοιους χώρους «ενάντια στον καπιταλισμό» γενικώς και αορίστως. Και αυτά ενώ δεν έχουν παραστεί σε καμιά πραγματική αντικαπιταλιστική δραστηριότητα, σε καμιά δραστηριότητα ταξικής πάλης.

Πώς να παραστούν άλλωστε όταν οι ίδιοι λένε ότι είναι ενάντια στην ταξική πάλη ;

Έτσι όταν στηρίξαμε τους ναυτεργάτες του Περάματος ή όταν κινητοποιηθήκαμε ενάντια στην Benetton , αντί να συνταχθούν μαζί μας φρόντισαν να μας καταδικάσουν και από πάνω ! Όσον αφορά τη στάση μας στα γεγονότα στο Πέραμα αντί να συμπορευθούν μαζί μας είπαν ότι είναι μάλιστα ντροπή μας που πήγαμε να στηρίξουμε τους ναυτεργάτες που διαμαρτύρονταν για τις συνθήκες εργασίας που οδήγησαν στο θάνατο 8 συναδέλφους τους, και είπαν ότι «εκμεταλλευτήκαμε το θάνατο αυτών των ανθρώπων» !

Συνηθισμένη τακτική που εφαρμόζουν και σε όλα τα θέματα όπου πραγματικά χρειάζεται παρέμβαση και όχι μόνο στα εργατικά. Για παράδειγμα, όταν καταγγείλαμε την επίθεση παρακρατικής συμμορίας «αντιφασιστών» σε μια μητέρα και δυο ανήλικα παιδιά στη Θεσσαλονίκη που οδήγησε στον τραυματισμό και μεταφορά τους στο νοσοκομείο, ενώ έκαψαν και ένα κατάστημα ρούχων, αντί να συμπορευθούν μαζί μας είπαν ότι δεν υπάρχει τέτοιο γεγονός.

Το ίδιο συνέβη και όσον αφορά πασίγνωστο γεγονός με επίθεση «αντιφασιστών» σε φοιτητή και την κοπέλα του στο Πάντειο πανεπιστήμιο, τον οποίο τεχνητά απέδωσαν σε «Κνίτες» και σε τελείως άλλη χρονική περίοδο, και τον ονόμασαν «αστικό μύθο» ώστε να μειώσουν την εμβέλεια και δυναμική της καταγγελίας μας. Αυτός είναι ο ρόλος τους.

Ανάμεσα στους απεργούς εργάτες για το ασφαλιστικό και την εργοδοσία, καλύπτουν την εργοδοσία.

Ανάμεσα στους ναυτεργάτες στο Πέραμα και την εταιρεία που δολοφονεί, καλύπτουν την εταιρεία.

Και ανάμεσα στις παρακρατικές «αντιφασιστικές» συμμορίες και τους εθνικοσοσιαλιστές, διαλέγουν να καλύπτουν τις παρακρατικές συμμορίες και να συκοφαντούν τους εθνικοσοσιαλιστές.

Η αστική ακροδεξιά ως «καλό του Έθνους» βαφτίζει πάντα την διασφάλιση των κερδών της πλουτοκρατίας. Γι αυτό μάλιστα η συγκεκριμένη οργάνωση πάνω από 30 χρόνια τώρα, όπως και καμιά ακροδεξιά οργάνωση στην Ελλάδα δεν έχει βρεθεί ποτέ σε μια απεργία εργαζομένων, και δεν έχει παρέμβει ποτέ σε ένα χώρο εργασίας για να στηρίξει εργάτες που κινητοποιούνταν ενάντια στους εργοδότες εκμεταλλευτές.

Οι εξορμήσεις της όλες αυτές τις δεκαετίες κοντά σε χώρους εργασίας μετριούνται και είναι λιγότερες και από τα δάχτυλα του ενός χεριού. Αντίθετα μάλιστα, φρόντισε φέτος να καταδικάσει τους απεργούς της ΔΕΗ και τους απεργούς οδοκαθαριστές σε μια απεργία για το ασφαλιστικό, ένα θέμα που αφορά όλους μας καθώς όλοι χάνουμε τα δικαιώματά μας στην συνταξιοδότηση, και μάλιστα καταδίκασε και την κυβέρνηση που δεν στέλνει τον εισαγγελέα να τους συλλάβει και δεν χαρακτήρισε από την αρχή την απεργία ως παράνομη.

Η καταδίκη των εργατικών αγώνων είναι συνηθισμένη τακτική στην αστική ακροδεξιά.

Πέρα από κάποιες ελάχιστες αναφορές σε δικαιώματα του «Έλληνα εργάτη» τα οποία παρουσιάζει να απειλούνται αποκλειστικά και μόνο από τους μετανάστες, φρόντιζε πάντα να βαφτίζει τα εργατικά διεκδικητικά κινήματα ως «κομμουνιστικά» παίρνοντας το μέρος της εργοδοσίας, σπρώχνοντας έτσι πάντα τους εργάτες στην αγκαλιά της αριστεράς.

Ακριβώς αντίθετα από ότι έκαναν τα εθνικοσοσιαλιστικά και λαϊκά εθνικιστικά κινήματα στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο που βασίστηκαν και εκφράστηκαν από πλατειές μάζες των εργατών, των αγροτών και των λαϊκών στρωμάτων και στον αγώνα τους ενάντια στους πλουτοκράτες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μεταξάς , που έστελνε την αστυνομία να δολοφονεί τους εργάτες απεργούς που διεκδικούσαν την εφαρμογή του οκταώρου και την κοινωνική ασφάλιση που είχαν θεσμοθετηθεί πριν την άνοδο του Μεταξά στην διακυβέρνηση αλλά δεν είχαν εφαρμοστεί.

Ο Μεταξάς , ο άνθρωπος που εμπνέει ιδεολογικά και πολιτικά άτομα και ομάδες σαν αυτούς που έγραψαν τα σχόλια για την πάλη των τάξεων που αναφέραμε στην αρχή, ήταν ο πρώτος Έλληνας κυβερνήτης που ισχυρίστηκε μάλιστα ότι υπό το καθεστώς του έλλειψε η πάλη των τάξεων και υπήρξε η «ταξική συνεργασία» για το «καλό του έθνους» και όλα αυτά στα πλαίσια του καπιταλισμού. Στην πραγματικότητα η πάλη των τάξεων όχι μόνο δεν έλειψε, αλλά ήταν πολύ τόσο έντονη που ή πλουτοκρατία για να συνεχίσει να διατηρεί τα προνόμιά της ενάντια στο λαό, προσέφυγε στις πιο ακραίες ίσως μορφές καταστολής που έχει γνωρίσει το Ελληνικό έθνος αν εξαιρέσουμε την περίοδο του εμφυλίου.

Το κίνημα του Μεταξά, είχε πίσω του τον Αγγλόδουλο βασιλιά, και μερίδες της ντόπιας αστικής τάξης που σε μια περίοδο πλήρους εργατικής εκμετάλλευσης ανησυχούσε μπροστά σε ένα έντονα διεκδικητικό εργατικό και λαϊκό κίνημα της εποχής που αγωνίζονταν για περισσότερο αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Ένα κίνημα που ήρθε να πατάξει ο Μεταξάς, βρίσκοντας το πρόσχημα ότι ήταν δήθεν «κομμουνιστικό».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αντεργατικού ακροδεξιού πλουτοκρατικού καθεστώτος επίσης και η Αμερικανοκίνητη αστική ακροδεξιά χούντα των Απριλιανών, που βάφτιζε εργάτες απεργούς ως «κομμουνιστές» και τους έστελνε στη Γυάρο και στα ΕΑΤ-ΕΣΑ. Ήρθε να βάλει στο γύψο τα εργατικά κινήματα και τις διεκδικήσεις στα εργασιακά δικαιώματα, και να επιβάλλει «ησυχία τάξη και ασφάλεια» , εμπλουτισμένη με μπόλικο ανόητο αστικό κινηματογράφο, χουντική τηλεόραση, ανοιχτές παραστάσεις εθνικόφρονου κιτς και ανόητα αστικά τραγούδια που προέβαλλαν στο σύνολο του λαού τις «αξίες» και τους προβληματισμούς της «ανέμελης» αστικής γενιάς των πλουσιόπαιδων. Ταυτόχρονα βέβαια οι δεσμοί της χούντας με το καθεστώς των ΗΠΑ αλλά και με τις εγχώριες μασονικές στοές ήταν κάτι παραπάνω από θερμοί.

Δείτε σχετικό κειμενο εδώ :

http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/04/21.html


Καθεστώτα που σίγουρα δεν είχαν καμιά σχέση με το να αναδείξουν κάποια "φυσική αριστοκρατία", αλλά θα λέγαμε ότι ανέδειξαν μια "εθνικόφρονη" αρχρηστοκρατία
που όχι μόνο δεν αποτελούσε κάποια κοινωνική πρωτοπορία που προσπαθουσε να ανατρέψει και να απεγκλωβιστεί από τα δεσμά των πλουτοκρατών, αλλα αποτελούσε κοινωνικό περίγελο.

Όπως ακριβώς δηλαδή αποτελούν περίγελο και οι σύγχρονοι θίασοι της ακροδεξιάς, που αντί για κάποια κοινωνική επαναστατική πρωτοπορία συγκεντρώνουν όλη την μικροαστική μιζέρια, "κατινιά", και ψυχοπαθολογικά χαρακτηριστικά αρρωστημένων καταστάσεων που υπερβαίνουν κάθε φαντασία.


Οι εθνικοσοσιαλιστές λοιπόν είναι αυτοί που με τη δύναμη των λαϊκών στρωμάτων και τις μάζες των εργατών και αγροτών, παλεύουν ενάντια στην πλουτοκρατία για την ανατροπή του καπιταλισμού και για την εγκαθίδρυση μιας κοινωνίας χωρίς εκμεταλλεύτρια και εκμεταλλευόμενη τάξη, μιας κοινωνίας που θα σέβεται τους φυσικούς νόμους. Από την αντίθετη πλευρά, οι ακροδεξιές «φασιστικές» καρικατούρες, βασιζόμενες όχι στα λαϊκά στρώματα αλλά σε ξενοκίνητα πραξικοπήματα που υποστηρίζονται από τους πλουτοκράτες, παίρνουν την εξουσία σε περιόδους που το εργατικό κίνημα είναι ανεπτυγμένο επιβάλλοντας έντονα κύματα καταστολής.

Σκοπός τους είναι η διασφάλιση της εξουσίας των πλουτοκρατών πάνω στον υπόλοιπο λαό με κάθε μέσο. Και εμποδίζουν και χτυπάνε κάθε εργατική διεκδίκηση προς όφελος των πλουτοκρατών, μιλώντας για «ταξική συνεργασία» , ενώ ταυτίζουν την ταξική πάλη και τα εργατικά κινήματα με τους «προδότες του έθνους» «εβραίους μπολσεβίκους». Η ακροδεξιά λοιπόν και στο θέμα της ταξικής πάλης πρεσβεύει ακριβώς τα αντίθετα από ότι ο εθνικοσοσιαλισμός.

Τάξεις και ταξική πάλη στον εθνικοσοσιαλισμό και ο ακροδεξιός «φασισμός» των πλουτοκρατών.

Σύμφωνα με την ακροδεξιά, με την άνοδο στην εξουσία ενός κατά τα δικά της πρότυπα καθεστώτος, προκύπτει η «ταξική συνεργασία» «για το καλό του έθνους», και αντί για εργατικό κίνημα υπάρχει «ησυχία τάξη και ασφάλεια».

Η εθνικοσοσιαλιστική επανάσταση στη Γερμανία, αντίθετα έχει να δείξει την επαναστατική δράση της εργατικής τάξης και της αγροτιάς μέσα και στο πλευρό των SA και την κορύφωση της ταξικής πάλης των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στους πλουτοκράτες. Αντίστοιχες καταστάσεις υπήρξαν σε κάθε επαναστατικό λαϊκό καθεστώς. Αντίστοιχα επίσης η πλευρά των πλουτοκρατών κινείται για το χτύπημα της επανάστασης , με κάθε δυνατό μέσο. Η ταξική πάλη όχι μόνο λοιπόν δεν σταματά στον εθνικοσοσιαλισμό, αλλά μάλιστα εντείνεται, καθώς αναπτύσσεται πολύ ευρύτερα το λαϊκό συναίσθημα για το χτύπημα της πλουτοκρατίας από τη μια πλευρά, και από την άλλη η πλουτοκρατία αντιδρά και μάλιστα κάνει προσπάθειες να ανατρέψει το εχθρικό προς τα προνόμια που είχε αυτή στον καπιταλισμό καθεστώς. Η ταξική πάλη σταματά μόνο μετά την οριστική εξαφάνιση κάθε νοσταλγού του καπιταλιστικού ή οποιουδήποτε άλλου αφύσικου συστήματος και με την πλήρη εξουδετέρωση των αντεπαναστατών.

Έτσι διαμορφώνεται η εθνικοσοσιαλιστική πολιτεία, όπου η συνείδητότητα και οι ικανότητες για προσφορά του κάθε μέλους της λαϊκής κοινότητας προσδιορίζουν και την επιρροή του καθενός στη συμμετοχή στη διαχείριση των κοινών και στην πολιτική ζωή. Σύμφωνα και με την Πολιτεία του Πλάτωνα, οι τρεις βασικές τάξεις που διαμορφώνονται , που συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ τους για το κοινό καλό, χωρίς να υπάρχει ταξική πάλη και εκμεταλλευόμενη και εκμεταλλεύτρια τάξη είναι οι ευπατρίδες ( που έχουν αναλάβει τη διαχείριση των κοινών) , οι πολεμιστές ( που έχουν αναλάβει τη φρούρηση της πολιτείας ) και οι εργάτες ( εργάτες, μεταπράτες, έμποροι, παραγωγοί, υπάλληλοι κλπ ). Η κατανομή του κάθε ανθρώπου σε κάποια από αυτές τις τάξεις δεν γίνεται με κληρονομικά ή οικονομικά κριτήρια, αλλά με βάση την ιδιοσυγκρασία και τη φυσική προδιάθεση του καθενός.

Σε άρθρο σε εφημερίδα που επικαλείται περιστασιακά τον «εθνικοσοσιαλισμό» (ενώ εμάς μας λέει «εθνοαναρχομπολσεβίκους») στις 13 Αυγούστου 2008 , με τίτλο «η βουλή έχει ανάγκη Ροβεσπιέρων και όχι εξεταστικής επιτροπής» αναφέρεται ότι «στις σημερινές ανάγκες της Πατρίδος, τα καθεστώτα Παπαδόπουλου και Ιωαννίδη θα ήσαν ανεπαρκή» Και ότι επαρκές θα ήταν ένα καθεστώς «Ροβεσπιέρων» με «τρόμο» και …γκιλοτίνες.

Αντί για τα καθεστώτα του .... Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη αλλά και αντί για την αστική επανάσταση της Γαλλίας, που στηρίχθηκε ως γνωστών σε μεγάλο βαθμό και από τις αστικές μασονικές στοές, και ήταν ο προπομπός του καπιταλισμού , εμείς οι εθνικοσοσιαλιστές , (οι αν θέλετε εμείς οι κακοί «εθνοαναρχομπολσεβίκοι» κατά την ακροδεξιά οπτική) σήμερα εμπνεόμαστε περισσότερο από τα ιδανικά της σωτηρίας της παράδοσης , της τιμής και της αξιοπρέπειας που ενέπνευσαν τους υπερασπιστές της Βανδέας.

Δείτε τι έγραψε για το θέμα ο μεγάλος εθνικοσοσιαλιστής επαναστάτης Έρνστ Ραιμ :

Η Εθνικοσοσιαλιστική Επανάσταση σημαίνει ρήξη με τις αντιλήψεις της μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης του 1789. Η Γαλλική Επανάσταση εξήρε τον ατομισμό σαν κάτι ιερό και άθικτο και , για να τον επιβάλει , διακήρυξε πως όλοι έχουν ίσα δικαιώματα και πως όλες οι γνώμες είναι ισότιμες , ενώ αναγνώριζε μόνο μια ανώτερη αρχή , την οποία μάλιστα περιέβαλλε με θεϊκές τιμές : τον ορθολογισμό.Η φανφάρα «ελευθερία - ισότης - αδελφότης» υψώθηκε θριαμβευτικά σαν αετός πάνω από τους πολιτισμένους λαούς και κατέκτησε τον κόσμο. Στη δυτική δημοκρατία , οι αντιλήψεις της Γαλλικής Επανάστασης βρήκαν την πολιτική τους έκφραση. Και σήμερα, μεγάλο τμήμα της ανθρωπότητας μένει προσκολλημένο στη δυτική δημοκρατία , σύμφωνα με την αρχή της αδράνειας , όπως αυτή εκδηλώνεται στις αντιλήψεις της μάζας.

Σ' αυτόν τον ορθολογιστικό τρόπο σκέψης , που αξιολογεί τις προθέσεις με αποκλειστικό κριτήριο την εξωτερική τους επιτυχία και που αξιολογεί την ορθότητα μιας άποψης εντελώς μηχανικά - ανάλογα με το πόσοι έχουν αυτήν την άποψη - σ' αυτόν τον τρόπο σκέψης που πιστεύει μόνο σε όσα μετριούνται και ζυγίζονται , ο Εθνικοσοσιαλισμός αντιπαραθέτει μια νέα μορφή ιδεαλισμού , που ο κόσμος της δημοκρατίας δεν μπορεί να κατανοήσει , διότι η εσωτερική της φύση του είναι ολότελα ξένη.Στη Νέα Γερμανία , μπήκαν στην άκρη πολλές - και για την ακρίβεια , οι υψηλότερες – αξίες , που η δημοκρατία θεωρεί ιερές και αδιαπραγμάτευτες : η απόλυτη προτεραιότητα της διανόησης , η αναντίρρητη και εγγενής αξία του ατόμου , η αναμφίβολη ισότητα όλων των ανθρωπόμορφων όντων , η λατρεία προς τη βούληση της πλειοψηφίας , προς την επιτυχία , προς τους αριθμούς.Στα παραπάνω, ο Εθνικοσοσιαλισμός αντιπαρέταξε δυνάμεις , που δεν μπορούν να μετρηθούν και να ζυγιστούν , που δεν γίνονται αντιληπτές με υπολογισμούς και λογική : τις δυνάμεις της ψυχής και του αίματος.Ο Εθνικοσοσιαλιστικός κόσμος των ιδεών είναι στη σύλληψη του εντελώς διαφορετικός από τον αντίστοιχο της δημοκρατίας. Είναι αδύνατο να καταλάβουμε και να αξιολογήσουμε σωστά τις εξωτερικές εκδηλώσεις του Εθνικοσοσιαλισμού , αν δεν προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τα ουσιαστικά θεμέλια του Εθνικοσοσιαλισμού.
Αντιλαμβανόμαστε την επανάσταση με την ευρύτερη και βαθύτερη έννοιά της. Επανάσταση δεν είναι μια αλληλουχία βίαιων γεγονότων. Επανάσταση είναι η καθολική ρήξη μιας εποχής και ενός λαού με όσα προηγήθηκαν , είναι ο μετασχηματισμός της λαϊκής σκέψης - είναι η εμφάνιση μιας νέας κοσμοθεωρίας.


Τελικά είναι τα παραπάνω ο εθνικοσοσιαλισμός , ή μήπως όλα αυτά είναι «εθνοαναρχομπολσεβικισμός» και ο πραγματικός εθνικοσοσιαλισμός είναι στο παρακάτω βίντεο ;


http://www.youtube.com/watch?v=uDjYH9W9b34


Αφήνουμε τον αναγνώστη να κρίνει. «Όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας» γράφει το σχόλιό στο φόρουμ που αναφέραμε. Σκεφτείτε το και σεις και αποφασίστε. Είστε μαζί τους ; Αν όχι τότε προσέξτε τους , διότι όπως λένε οι ίδιοι , σας θεωρούν εναντίον τους και άρα είναι εναντίον σας …