Ζήτω η Λευτεριά !

Αφιερωμένο στους αντάρτες της ΕΟΚΑ

Δισκοπαρουσίαση: «Ituyseme - Υπάρχουμε» Κεϋβανίδης Δημήτρης.

Ο Δημήτρης Κεϋβανίδης στο πλευρό των Ελλήνων Πομάκων.

Ο Δημήτρης Κεϋβανίδης είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος με έντονη μέσα του την αγάπη για τον συνάνθρωπο.



Είναι ένας από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που έχουν πραγματικά νιώσει τον παλμό της σύγχρονης Πομακικής κοινωνίας , και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αναδείξει τα προβλήματα της ευαίσθητης αυτής περιοχής.



Τον Φεβρουάριο του 2008 κυκλοφόρησε στην Ξάνθη το νέο ελληνοπομακικό CD με τίτλο «ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ – ITUYSEME».



Τέσσερα τραγούδια ( στίχοι του Δημήτρη ) στα ελληνικά και πομακικά, με βάση τη μουσική ως τρόπο επικοινωνίας που απευθύνονται στους νέους.


Ο κύριος λόγος που δημιουργήθηκε το cd δεν ήταν άλλος από την σημερινή κατάσταση των Πομάκων και η προσπάθεια για την διάσωση της γλώσσας και του πολιτισμού τους.


Αυτή η κίνηση όπως λέει και ο ίδιος είναι «αφιερωμένη στην νεολαία των Πομάκων που γνώρισα δίπλα μου ως συμμαθητές και στα παιδιά που στολίσανε το δικό μου πεντάγραμμο».


Σημαντικός σταθμός η παρουσίαση του cd στο φεστιβάλ «Βαλκανική Πλατεία» το φθινόπωρο του 2009 με σημαντική επιτυχία και ανταπόκριση από τον κόσμο , καθώς και η συμμετοχή του καλλιτέχνη στην συναυλία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στην Ξάνθη στα μέσα Σεπτεμβρίου του 2009.


Το CD περιλαμβάνει τέσσερα τραγούδια από τα οποία τα δύο είναι ερωτικές μπαλάντες, το ένα είναι το «Ιτούσεμε» - «Υπάρχουμε» που αναφέρεται στα προβλήματα των Πομάκων και το τέταρτο είναι βασισμένο σε ένα ποίημα ονόματι «Ζαγραδέν» που σημαίνει «φυλακισμένος».


Στα μελλοντικά σχέδια του καλλιτέχνη περιλαμβάνεται μια νέα μουσική προσπάθεια ονόματι «Φεγγαροφωτιά» με 9 τραγούδια αφιερωμένα στα παιδιά , και με στίχο που θα περνάει ένα μήνυμα ενάντια στην παιδική εκμετάλλευση.


Σημαντικό είναι αναφερθεί ότι αγοράζοντας το cd του Δημήτρη βοηθάμε άμεσα και έμπρακτα οικογένειες Πομάκων που χρήζουν άμεσης βοήθειας και βάζουμε το δικό μας λιθαράκι στην προσπάθεια για την ανάδειξη του Ελληνικού Πομακικού πληθυσμού και πολιτισμού.



Για να παραγγείλει κάποιος το cd δεν έχει παρά να καλέσει στο κινητό τηλέφωνο 6978/256984.



Το βίντεο στο youtube , του τραγουδιού «Ituyseme – Υπάρχουμε» μπορείτε να το βρείτε εδώ

Ezra Loomis Pound Canto XLV - With Usura

USURA (Το γιουρούσι της τοκογλυφίας)


Ποίημα (Κάντο) του Έζρα Πάουντ


σε μετάφραση Χρίστου Γούδη



Με την τοκογλυφία κανείς δεν έχει σπίτι πέτρινο
με κάθε πέτρα να σμιλεύεται σωστά και τέλεια να δένει
έτσι ώστε ένα σχέδιο να είναι δυνατό να περαστεί πάνω στην πρόσοψη του,
με την τοκογλυφία
κανείς δεν έχει έναν παράδεισο ζωγραφιστό
στους τοίχους του ναού του
άρπες και φλάουτα
ή την παρθένο εκεί που δέχεται το μήνυμα
κι η άλως να προβάλλεται απ΄ τη χαραγματιά,
με την τοκογλυφία
κανείς δεν βλέπει τον Γκοντσάγκα
με τους διαδόχους και τις παλλακίδες του
καμιά ζωγραφική δεν γίνεται να διαρκέσει ή να ζήσει,
γίνεται μόνο για να πουληθεί,
και μάλιστα στο άψε-σβήσε,
με την τοκογλυφία, αμάρτημα κατά της φύσης,
είν΄ το ψωμί σου ακόμα πιο μπαγιάτικο
ειν' το ψωμί ξερό σαν να ΄ταν χάρτινο,
χωρίς πληθώρα από σιτάρι, χωρίς αλεύρι δυνατό
με την τοκογλυφία γίνεται η γραμμή τραχιά
με την τοκογλυφία δεν υπάρχει σύνορο καθάριο
κανείς δεν βρίσκει μέρος για να κατοικήσει.
Ο λιθοξόος κρατιέται μακριά απ΄ την πέτρα του
κι ο υφαντής μακριά από τον αργαλειό του
ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ
δεν έρχεται μαλλί στην αγορά
τα πρόβατα δεν φέρνουν κέρδος.
Είναι πανούκλα η τοκογλυφία,
αμβλύνει τη βελόνα στης κοπελιάς
το χέρι βάζει φραγμό στου υφαντή την τέχνη.
Ένας Πιέτρο Λομπάρδο
δεν μας προέκυψε ποτέ από τοκογλυφία
και ένας Ντούτσιο δεν έγινε ποτέ από τοκογλυφία
ούτε Πιέρο ντέλλα Φραντσέσκα,
ούτε Μπελλίνι γίνανε ποτέ απ΄ την τοκογλυφία
ούτε και ζωγραφίστηκε ποτέ "Η Συκοφαντία".
Ένας Αντζέλικο δεν μας προέκυψε από τοκογλυφία,
ουτ' ο Αμπρότζιο ντε Πρέντις.
Ουτ΄ εκκλησιά με λαξευμένο λίθο
με χαραγμένο το "Αδάμ εποίει".
Ούτε ο Σαιντ Τροφίμ από τοκογλυφία.
Ούτε ο Σαιντ Ιλαίρ από τοκογλυφία.
Διάβρωσε την σμίλη η τοκογλυφία.
Διάβρωσε και τέχνη και τεχνίτη.
Ροκάνισε το νήμα τ΄αργαλειού
Καμιά δεν έμαθε να πλέκει το χρυσόνημα
με το πατρόν της
Το γαλανό πιάνει μελίγκρα απ΄ την τοκογλυφία,
και η πορφύρα μένει ακέντητη.
Και το σμαράγδι δεν συναντά κανέναν Μέμλινκ
Σκοτώνει το παιδί στη μήτρα η τοκογλυφία
Του νέου το φλερτάρισμα το σταματά
Έφερε την παραλυσία στο κρεβάτι, ξαπλώνει
ανάμεσα στη νεαρή τη νύφη και τον άντρα της
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΥΣΗ
Φέρανε πόρνες για την Ελευσίνα
Πτώματα στήθηκαν στο δείπνο
κατ΄ εντολήν της τοκογλυφίας.



Σημείωση του ποιητή


Usura (Τοκογλυφία) = επιβάρυνση για την χρήση αγοραστικής ισχύος, επιβαλλόμενη αδιαφορώντας για την παραγωγή, συχνά αδιαφορώντας για τις δυνατότητες παραγωγής. (εξού η αποτυχία της Τράπεζας των Μεδίκων).

Άρθρο του Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη: "Αποπεριθωριοποιώντας το περιθώριο". 7ο τεύχος «Νέα Τάση» 1988.

Οι 14 θέσεις της γερμανικής επανάστασης. Άρθρο του Otto Strasser.

Το παρακάτω άρθρο προέρχεται από το βιβλίο «Ξεχασμένα Ιδεώδη – ο Εθνικοσοσιαλισμός πριν το 1933».


Δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 1929 (εκδόσεις «Εθνικοσοσιαλιστικά Γράμματα») , ένα χρόνο πριν την ρήξη του Otto Strasser με τον Αδόλφο Χίτλερ και την δημιουργία του «Μαύρου Μετώπου».



Μετάφραση – επεξεργασία κειμένου: Αίμωνας Φωτεινός.

του Otto Strasser.



Η Γερμανική επανάσταση.



Ποιο το νόημα του μεγάλου πολέμου; Η γερμανική επανάσταση! Αυτή η μεγαλειώδης επανάσταση του εικοστού αιώνα, όπου ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος αποτελούσε μόνο το πρώτο μέρος, της οποίας όλες οι απόπειρες ανατροπής, ανταρσίας και μαχών, αποτελούν μόνο το μερικό στο οποίο η μοίρα εξετάζει και απορρίπτει διάφορες λύσεις προκειμένου να φτάσει στη λύση. Σε όλα τα επίπεδα της ζωής, το πνευματικό, το διανοητικό, λαβαίνουν χώρα μεγάλες αλλαγές, συγκεχυμένες στην έκφρασή τους, τεμαχισμένες στη μορφή τους, εμπεριέχουσες όμως την ίδια «μελωδία», αναπτυσσόμενες για τον ίδιο στόχο.



Όμως αυτός ο στόχος είναι η γερμανική επανάσταση, η επανάσταση των πατροπαράδοτων αξιών, μέσω της οποίας η μεγάλη γαλλική επανάσταση, η νίκη του φιλελευθερισμού, θα ανατραπεί, θα αντικατασταθεί και θα παραγκωνιστεί! Είναι η επανάσταση της ψυχής ενάντια στο μυαλό, του εθνικισμού ενάντια στον ατομισμό, του σοσιαλισμού ενάντια στον καπιταλισμό και αν προσπαθήσουμε να ανακοινώσουμε το πολύ πλούσιο περιεχόμενό της με έναν σχηματικό τρόπο, διακηρύσσουμε:



Οι 14 θέσεις της γερμανικής επανάστασης.



Ι. Η γερμανική επανάσταση αρνείται ενώπιον του Θεού και του κόσμου τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις «συνθήκες ειρήνης» των Βερσαλλιών και του Αγίου Γερμανού, συνθήκες που βασίζονται στο ψέμα της ενοχής της Γερμανίας και επιβλήθηκαν με τη βία. Η γερμανική επανάσταση διεξάγει αδυσώπητο, φανατικό πόλεμο, με όλα τα μέσα, μέχρι να κατορθώσει να ακυρώσει όλες αυτές τις επιβαλλόμενες συνθήκες και όλες τις συμφωνίες που βασίζονται σ’αυτές.



ΙΙ. Η γερμανική επανάσταση προβάλλει την ελευθερία του γερμανικού έθνους σε ένα ισχυρό γερμανικό κράτος που θα αγκαλιάζει όλους τους Γερμανούς της κεντρικής Ευρώπης και που από το Memel ως το Strassbourg, από το Εupen ως τη Βιέννη, θα αγκαλιάζει όλους τους Γερμανούς της κυρίως πατρίδας και των αλύτρωτων περιοχών και εξαιτίας του μεγαλείου και της ικανότητάς του θα αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της λευκής Ευρώπης.



ΙΙΙ. Η γερμανική επανάσταση αρνείται να κυριαρχήσει και να εκμεταλλευτεί ξένους λαούς και έθνη. Δε θέλει τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από επαρκή ζωτικό χώρο για το νεοσύστατο έθνος των Γερμανών και εφόσον αυτό το βαθύτατο φυσικό δικαίωμα στη ζωή έρχεται σε αντίθεση με αυτό άλλων λαών και εθνών, η γερμανική επανάσταση αναγνωρίζει την απόφαση για πόλεμο ως τη θέληση της μοίρας.



IV. Η γερμανική επανάσταση διακηρύσσει ότι είναι αποκλειστικός σκοπός του κράτους να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις του έθνους και τις στρατολογεί για την εγγύηση της ζωής και του μέλλοντος αυτού του έθνους. Δέχεται κάθε μέσο που προωθεί αυτό το σκοπό και απορρίπτει κάθε μέσο που τον υποσκάπτει.



V. Για το λόγο αυτό η γερμανική επανάσταση απαιτεί την πιο σκληρή χρήση μιας ισχυρής κεντρικής αρχής ενάντια σε όλες τις ενοχλητικές και επιζήμιες οργανώσεις, είτε πολιτικές, είτε κινήματα, είτε θρησκευτικές. Το κεντρικό κράτος του γερμανικού έθνους θα συνδέει μαζί, με τους πιο ισχυρούς δεσμούς εκείνες τις δυνάμεις των τοπικών παραδόσεων και εκείνες των ηθικιστών.



VI. Σαν μια απαραίτητη επέκταση των υψηλών καθηκόντων του κράτους, η γερμανική επανάσταση δίνει ελεύθερο πεδίο για την ανάπτυξη στις δυνάμεις κατεχόμενης αυτοκυβέρνησης, που έχουν περιοριστεί και καταπιεσθεί από ένα δίχως ζωή φιλελεύθερο σύστημα. Τιμά τον ζωντανό οργανισμό σε επαγγελματικά και κατοχικά μπουντρούμια, με έναν τεχνητό κοινοβουλευτισμό και όπως οπουδήποτε και παντού, τιμά την προσωπική υπευθυνότητα της ηγεσίας πάνω στην ανευθυνότητα μιας ανώνυμης μάζας.



VII. Η γερμανική επανάσταση προκρίνει ότι το γερμανικό έθνος αποτελεί μια κοινότητα της μοίρας. Έχει όμως και την επίγνωση ότι μια κοινότητα της μοίρας δεν είναι μόνο κοινότητα αναγκών αλλά και κοινότητα «ψωμιού» και γι’ αυτό αποδέχεται όλες τις επιταγές που γεννά αυτή η αναγνώριση σύμφωνα με τη βασική αρχή: «Το κοινό καλό πριν από το ατομικό».



VIII. Έτσι η γερμανική επανάσταση απορρίπτει το ατομικιστικό οικονομικό σύστημα του καπιταλισμού και η ανατροπή του αποτελεί προαπαιτούμενο για την επιτυχία της γερμανικής επαναστάσεως. Με την ίδια αποφασιστικότητα η γερμανική επανάσταση αποδέχεται το συλλογικό οικονομικό σύστημα του σοσιαλισμού, ξεκινώντας από και καταλήγοντας στη γνώση ότι σκοπός κάθε οικονομικού συστήματος είναι αποκλειστικά η ικανοποίηση των αναγκών του έθνους, όχι τα πλούτη και τα κέρδη.



IX. Για το λόγο αυτό η γερμανική επανάσταση διακηρύσσει το μέγιστο δικαίωμα ιδιοκτησίας στη γη και τα μεταλλεύματα. Οι γαιοκτήμονες είναι μόνο δανειστές του έθνους και είναι υπόλογοι απέναντι στο έθνος και το κράτος γιατί το έθνος συνολικά υπερασπίζεται την ιδιοκτησία.



Χ. Στα πλαίσια του ίδιου δικαιώματος, η γερμανική επανάσταση προκρίνει το δικαίωμα όλων των εργατών να μοιράζονται την ιδιοκτησία, το κέρδος και τη διαχείριση της οικονομίας του γερμανικού έθνους, το οποίο κάθε λαϊκός σύντροφος υπηρετεί. Το προσωπικό του μερίδιο στην ιδιοκτησία, το κέρδος και τη διαχείριση, είτε αυξημένο, είτε περιορισμένο, οδηγεί σε μεγαλύτερη υπευθυνότητα. Η γερμανική επανάσταση γνωρίζει και αναγνωρίζει την κινητήρια δύναμη του προσωπικού κέρδους, την εντάσσει όμως σε μια ευρύτερη κλίμακα για το κοινό καλό.



ΧΙ. H γερμανική επανάσταση αντιλαμβάνεται το κοινό καλό ούτε ως συσσώρευση υλικών αγαθών, ούτε ως μια απεριόριστη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, αλλά αποκλειστικά ως την αποκατάσταση και τη διατήρηση στην υγεία αυτού του θεόσταλτου οργανισμού, του έθνους. Μόνο τότε μπορεί το γερμανικό έθνος να εκπληρώσει το καθήκον που του ανατέθηκε από τη μοίρα.



ΧΙΙ. Η γερμανική επανάσταση αντιλαμβάνεται αυτό το καθήκον ως την πλήρη ανάπτυξη του μοναδικού λαϊκού χαρακτήρα και γι’αυτό μάχεται με κάθε μέσο ενάντια στη φυλετική κατάπτωση ή στις ξένες επιρροές στον πολιτισμό και είναι υπέρ μιας λαϊκής αναγέννησης και αγνότητας του γερμανικού πολιτισμού. Αυτή η μάχη αφορά ειδικά στους Εβραίους που σε συνδυασμό με τις διεθνείς δυνάμεις της μασονίας και του υπερ -μοντανισμού, μερικώς εξαιτίας της φύσης τους και εξαιτίας του διεθνισμού, τη ζωή της γερμανικής ψυχής.



ΧΙΙΙ. Η γερμανική επανάσταση μάχεται επίσης κατά του ιουδαιορωμαϊκού δικαίου και υπέρ ενός γερμανικού δικαίου με επίκεντρο το Γερμανό και την τιμή του και που συνειδητά θα αποδέχεται και θα εκτιμά την ανισότητα των ανθρώπων. Αυτός ο γερμανικός νόμος αναγνωρίζει ως πολίτες μόνο λαϊκούς συντρόφους και «μετρά» τον καθένα ανάλογα με την προσφορά του για το κοινό καλό.



XΙV. Η γερμανική επανάσταση ανατρέπει την κοσμοθεωρία της μεγάλης γαλλικής επανάστασης και διαμορφώνει το πρόσωπο του 20ου αιώνα. Είναι εθνικιστική, ενάντια στην υποδούλωση του γερμανικού λαού. Είναι σοσιαλιστική, ενάντια στην τυραννία του χρήματος. Είναι λαϊκή, ενάντια στην καταστροφή της γερμανικής ψυχής, όμως όλα αυτά είναι για το καλό του έθνους. Για χάρη αυτού του έθνους, η γερμανική επανάσταση δεν απέχει από τη μάχη, δε θεωρεί καμιά θυσία αρκετή, κανέναν πόλεμο πολύ αιματηρό, γιατί η Γερμανία πρέπει να ζήσει! Έτσι εμείς οι νέοι νιώθουμε έντονα τον παλμό της γερμανικής επανάστασης, έτσι εμείς οι στρατιώτες του μετώπου βλέπουμε το πρόσωπο του κοντινού μέλλοντος και βιώνουμε ταπεινά και υπερήφανα το ρόλο των εκλεκτών, να πολεμήσουν, να κερδίσουν τη μάχη του 20ου αιώνα, ικανοποιημένοι που θα δουν το νόημα του πολέμου, το 3ο Ράιχ!

Αποκλειστικό: Η συνέντευξη του ιστορικού Robert Faurisson στο περιοδικό «Αντίδοτο» 26ο τεύχος 1990.

Ο Robert Faurisson είναι γνωστός αναθεωρητής ακαδημαϊκός ιστορικός και έχει προκαλέσει πολλές φορές στο παρελθόν την οργή του σιωνοκαπιταλιστικού εξουσιαστικού μηχανισμού για τις «αιρετικές» θέσεις του.

Τα άρθρα του σε περιοδικά και εφημερίδες του εξωτερικού αποτελούν σημεία αναφοράς και προκαλούν αντιδράσεις και αφορμές για εμπρηστικές συζητήσεις σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα.

Οι «μη πολιτικά» ορθές θέσεις του για το λεγόμενο «ολοκαύτωμα» , το ημερολόγιο της Άννα Φρανκ και άλλες γνωστές υποθέσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχαν ως συνέπεια μια εκτεταμένη εκστρατεία λάσπης και παραπληροφόρησης ενάντια στον ίδιο και το περιβάλλον του.

Συνεχείς δίκες με κατήγορους και εισαγγελείς τους συνεργάτες της επιθετικής ισραηλινής εξωτερικής πολιτικής ακόμα και ανεπιτυχείς προσπάθειες για την φυσική εξόντωση του δεν πτόησαν στο ελάχιστο τον διακεκριμένο ιστορικό.


Στο πλευρό του σε δίκες που διώχθηκαν τα πιστεύω του Faurisson βρέθηκαν προς έκπληξη πολλών , προσωπικότητες που προέρχονται από διαφορετικό πολιτικό χώρο όπως ο γνωστός ακροαριστερός Αμερικανοεβραίος φιλόσοφος και συγγραφέας Noam Chomsky ο οποίος δεν δίστασε να υπογράψει σχετική δήλωση συμπαράστασης.


Στις 11 Ιουλίου του 2006 η συνέντευξη που έδωσε σε Ιρανικό τηλεοπτικό σταθμό προκάλεσε άλλη μια πολύκροτη δίκη και την καταδίκη του με αναστολή , ενώ στην συνέχεια έδωσε το παρών στην διεθνή συνδιάσκεψη που οργάνωσε η εθνικοεπαναστατική κυβέρνηση του Ιράν με κεντρικό θέμα το περιβόητο «εβραϊκό ολοκαύτωμα».


Η παρουσία του στην Τεχεράνη προκάλεσε την οργή του Γάλλου πρώην προέδρου Σιράκ ο οποίος διέταξε σχετική «έρευνα» για αυτή την «πολιτική πρόκληση» ενάντια στην δημοκρατία.



Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες είμαστε στην ευχάριστη θέση να αναδημοσιεύσουμε σήμερα στο επίσημο ιστολόγιο της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου» μια παλαιότερη και εξαιρετικά σπάνια συνέντευξη του κ. Robert Faurisson που έδωσε σε αυτόνομους συντρόφους και δημοσιεύτηκε στο 26ο τεύχος του περιοδικού «Αντίδοτο» το 1990.




Για το ανεπίσημο blog του Robert Faurisson πατήστε εδώ.


Για την επίσημη ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Ιστορικής Αναθεώρησης πατήστε εδώ.


Στα ελληνικά κυκλοφορεί το βιβλίο – ντοκουμέντο του συγγραφέα:

«Είναι γνήσιο το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ;» το οποίο μπορείτε να βρείτε στο βιβλιοπωλείο «Ελεύθερη Σκέψις».

Συνθήματα.

Εβίτα Περόν - Η Santa Evita του Αργεντίνικου Φασισμού.

«Θα επιστρέψω και θα είμαι χιλιάδες»

Βίντεο για τους Montoneros

Η Εβίτα Περόν για την Δημοκρατία



Ομιλία της Εβίτας Περόν προς τα στελέχη του
Περονικού κόμματος στο
Μπουένος Άιρες , τον Απρίλιο του 1952.

Να φτιάξουμε «Κρυφά Σχολειά».

«Κάποτε, μια μέρα που συζητούσαν δύο απλοί άνθρωποι - δυο ψαράδες ήταν - για την πίεση που ασκούν οι μεγάλες δεξιές και οι αριστερές Δυνάμεις (σ.σ. και νυν οι λεγόμενες πάλαι ποτέ Μεγάλες Δυνάμεις) πάνω στην πολιτική ζωή του τόπου για τα συμφέροντα τους, ο ένας ξεστόμισε μια φράση που με ξάφνιασε. Είπε οργισμένος: αν μας πιάσει καμμιά μέρα το ελληνικό μας…». (Στρατής Μυριβήλης, περ. «Γνώσεις», τ. 14, 1959).

" ... Μια Παιδεία που δεν φρονεί και πράττει ελληνικά, όπως είναι αυτή που βιώνουμε τις τελευταίες 3-4 δεκαετίες, δεν μπορεί να ονομάζεται εθνική.


«Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι Αληθές», γράφει το σολωμικό επίγραμμα. Όταν εμένα τον δάσκαλο το κράτος με αναγκάζει να διδάξω «νανούρισμα για χταπόδια» (γλώσσα Δ’ Δημοτικού) ή «οδηγίες χρήσης καφετιέρας» (γλώσσα Στ΄ Δημοτικού), «μουρμουρίζοντας σπασμένες σκέψεις από ξένες γλώσσες» (Σεφέρης) απατώ τους μαθητές και απατώμαι. Αυτό είναι αμορφωσιά και κακή, κάκιστη διδασκαλία.


Όταν στην Στ΄ δημοτικού πάλι, θέλω να διδάξω τον ηρωισμό, την αυτοθυσία και εμφανίζω ενώπιον των μαθητών μου κείμενο σαν αυτό που τιτλοφορείται «Με λένε Σόνια» ψεύδομαι και ακυρώνομαι ως δάσκαλος. Εξηγώ, εν περιλήψει, το «ελληνοπρεπές» κείμενο. «Ένα σπίτι πήρε φωτιά. Η Σόνια τρέχει, αρπάζει το λάστιχο για να υη σβήσει, φωνάζει. Τελικά κάποιος κοιμώμενος ξυπνά, ειδοποιεί την Πυροσβεστική. Η φωτιά έσβησε γρήγορα. Όλοι μακαρίζουν και επαινούν την Σόνια». (Το κείμενο καταλαμβάνει τρεις σελίδες!!).


Στο τέλος οι μαθητές μαθαίνουν ότι η Σόνια, η ηρωίδα αυτής της σπουδαίας πραγματικά πράξης, είναι μια … γάτα ... "



ένα εξαιρετικό κείμενο το οποίο μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο εδώ.

Παιδιά - κύκλωπες γεννιούνται στη Φαλούτζα.

Σοβαρά καρδιακά προβλήματα, προβλήματα στο νευρικό σύστημα και άλλες ανωμαλίες παρουσιάζουν τα νεογέννητα στη Φαλούτζα, όπου, σύμφωνα με έρευνα του BBC, οι περιπτώσεις γενετικών ανωμαλιών είναι 13 φορές περισσότερες από ό,τι στην Ευρώπη.


Οι γιατροί στη Φαλούτζα αποδίδουν το φαινόμενο στα όπλα που χρησιμοποίησε ο αμερικανικός στρατός τον Νοέμβριο του 2004 - λευκό φώσφορο και νέου τύπου χημικά αέρια.


Οι γιατροί έκτοτε προειδοποιούν τις γυναίκες της πόλης να μην τεκνοποιούν... Στο πλαίσιο της έρευνας, ο δημοσιογράφος του BBC, Τζον Σίμπσον επισκέφθηκε ένα νέο παιδιατρικό νοσοκομείο της πόλης, όπου η παιδίατρος Σαμίρα αλ Ανί δήλωσε ότι αντιμετωπίζει δύο με τρία περιστατικά γενετικών ανωμαλιών ημερησίως. Η ίδια βεβαίωσε ότι πριν από την αμερικανική εισβολή στην πόλη αντιμετώπιζε ανάλογα περιστατικά πολύ σπανιότερα, σχεδόν μία φορά το δίμηνο.


Στο ρεπορτάζ, ο δημοσιογράφος αναφέρει ότι στη Φαλούτζα πολλά παιδιά είναι παράλυτα ή υποφέρουν από εγκεφαλικές βλάβες. Η χειρότερη περίπτωση είναι η γέννηση ενός παιδιού με τρία κεφάλια, η φωτογραφία του οποίου δόθηκε στον δημοσιογράφο. Η παιδίατρος ανέφερε και άλλα τραγικά περιστατικά: «Exω δει εικόνες από παιδιά - κύκλωπες, με ένα μάτι στη μέση του μετώπου ή παιδιά που γεννήθηκαν με τη μύτη στο μέτωπο», δηλώνει.


Ο αμερικανικός στρατός πάντως περιορίζεται να επισημάνει ότι «λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις αναφορές που αφορούν την υγεία». «Καμία μελέτη μέχρι σήμερα δεν έχει δείξει ότι περιβαλλοντικά θέματα προκαλούν προβλήματα υγείας», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος του στρατού, Μάικλ Κιρπάτρικ.


πηγή

Για τον εργάτη του Ernst Junger. Έβδομο τεύχος Περιοδικό Γαμμάδιον Χειμώνας 2005.

Αναδημοσίευση από το έβδομο τεύχος του περιοδικού "Γαμμάδιον".

Ξεφτίλες ...

Ταινιοκριτική: JUNO / trailer / "All I Want Is You"

Juno.

Σκηνοθεσία:Jason Reitman


Παίζουν:Ellen Page, Michael Cera, Allison Janney, JK Simmons, Olivia Thirlby, Rainn Wilson, Jason Bateman, Jennifer Garner


Διάρκεια:91 λεπτά


Παραγωγή:Fox Searchlight Pictures, 2007

Η επαναστάτρια του σχολείου μένει έγκυος, αλλά απορρίπτει την έκτρωση και περιθωροποιείται από τους συμμαθητές της για αυτήν την απόφαση.


Θα κρατήσει το παιδί για να το δώσει για υιοθεσία έχοντας τους γονείς της στο πλευρό της.


Η υπέροχη κομεντί που ξεσήκωσε τις φεμινίστριες και που χάρισε στην Ellen Page Χρυσή Σφαίρα.


Θα έπρεπε να παίζεται στα σχολεία σε μαθήματα ενάντια στην έκτρωση.

Κυκλοφορεί σε dvd.

ενημέρωση από ανένταχτο συναγωνιστή.

Μίκης Μάντακας 28-2-75

Kamikaze Attack: The Storm of Gods.

Όταν ο Αλαβάνος ... υποστήριζε την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου !

του Κάδμου.

Το θέμα της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου υπήρξε πάντα πεδίο πολιτικής εκμετάλλευσης από τα αστικά κόμματα εξουσίας και τις πολιτικές «προσωπικότητες» της χώρας. Πολλοί και διάφοροι - από το ΠΑΣΟΚ μέχρι την φιλοσιωνιστική αστική ακροδεξιά - στην προσπάθεια τους να κερδίσουν πολιτικά οφέλη από την όλη κατάσταση κατά καιρούς , δεν δίστασαν να φορέσουν την μάσκα του δήθεν «πατριώτη» και να προχωρήσουν σε δηλώσεις υπέρ της αυτονομίας της περιοχής.



Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν γνωστοί γραικύλοι της πολιτικής σκηνής ακόμα και γνωστά πολιτικά στελέχη του σύγχρονου ΣΥΡΙΖΑ …




Για να διαβάσετε τις δηλώσεις των Ελλήνων πολιτικών δεν έχετε παρά να πατήσετε εδώ.



Ανάμεσα τους ξεχωρίζει το παρακάτω:


«Με ψήφισμα που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Αλέκος Αλαβάνος και εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί από την αλβανική κυβέρνηση... να επιβεβαιώσει την πλήρη πολιτισμική και θρησκευτική αυτονομία της ελληνικής μειονότητας. Εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 29-10-93»



Την δεκαετία του ’90 με επίκαιρα τα γεγονότα της κατάρρευσης των κομμουνιστικών καθεστώτων στα Βαλκάνια το θέμα της Βορείου Ηπείρου έρχεται ξανά στο προσκήνιο της επικαιρότητας.



Χιλιάδες συμπατριώτες μας έρχονται στην Ελλάδα για να ζήσουν μια καλύτερη ζωή , ενώ κάποιοι επιλέγουν να παραμείνουν μέχρι σήμερα στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου αρνούμενοι να εγκαταλείψουν τα πάτρια εδάφη. Κάποιοι από αυτούς που εργάζονται στην χώρα μας πέφτουν θύματα άγριας εκμετάλλευσης από κάποιους άλλους μπουζουκόβιους τσιφλικάδες «Έλληνες» και η ιστορία δείχνει να επαναλαμβάνεται όπως τότε την περίοδο της Μικρασιατικής καταστροφής και τον ερχομό των προσφύγων.



Πρωτοπόροι στην αλληλεγγύη απέναντι στους Έλληνες της περιοχής - τόσο στην δεκαετία του ’80 όσο και στην δεκαετία του ’90 - οι Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές που μαζί με απλούς Έλληνες και ελάχιστους ιερείς της ορθόδοξης εκκλησίας δεν ξεχνούν και βοηθούν με κάθε τρόπο για την ενδυνάμωση της εθνικής ταυτότητας των κατοίκων που δεν εγκαταλείπουν τις πατρογονικές εστίες.



Το κράτος αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό των συμπατριωτών μας και σε αυτή την περίπτωση.



Σήμερα ουσιαστικά αδιαφορεί για την στήριξη της μειονότητας ενώ δεν αντιδρά απέναντι στην ανθελληνική πολιτική του αλβανικού κράτους. Αντίθετα και τα 2 κόμματα εξουσίας στήριξαν στο παρελθόν μέσω οικονομικών ενισχύσεων τα αλβανικά πολιτικά κόμματα ενώ κανείς δεν γνωρίζει που κατέληξε μέρος από τα τεράστια χρηματικά ποσά που δόθηκαν την εποχή εκείνη. Σήμερα η κατάσταση κρίνεται δύσκολη στην περιοχή , και σε αυτό συμβάλλει η σταδιακή εγκατάλειψη της περιοχής από τον ελληνικό πληθυσμό καθώς και η επιθετική πολιτική του αλβανικού καθεστώτος.



Φυσικά κανείς από τους δήθεν «ευαίσθητους» αριστεριστές και αντιρατσιστές δημοκράτες δεν θα διοργανώσει ομιλία και πορεία , και δεν θα βγάλει ΠΟΤΕ ανακοίνωση για την καταπίεση των Ελλήνων της περιοχής και δεν θα δημοσιεύσει αναλύσεις για την ρατσιστική πολιτική του αλβανικού κράτους.



Ενός κράτους που ας μην ξεχνάμε ότι αποτελεί τον πιο πιστό φίλο του Αμερικανοσιωνισμού και του Ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Το κράτος του οποίου οι πολίτες σπεύδουν να αφιερώσουν οδούς και πλατείες σε προέδρους των ΗΠΑ , και να στείλουν πρώτοι κατοχικές δυνάμεις στο εξωτερικό στο πλευρό του ΝΑΤΟ.



Δυστυχώς κάποιοι την Βόρεια Ήπειρο την θυμούνται μια φορά τον χρόνο λόγω της ετήσιας πορείας που πραγματοποιείτε σε μεγάλες πόλεις της χώρας. Σημαντικό μερίδιο ευθύνης έχουν όμως και οι Βορειοηπειρώτες που ζουν στην χώρα μας. Γοητευμένοι από την υλική ευδαιμονία και την άνεση που προσφέρει η σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία ξέχασαν γρήγορα τις ρίζες τους και την καταγωγή τους. Η μόνη τους ενασχόληση με την περιοχή των προγόνων τους αρχίζει στα τσιμπούσια των συλλόγων των Βορειοηπειρωτών και τελειώνει στις ατέρμονες θεωρητικές συζητήσεις και στην επετειακή συμμετοχή τους στην πορεία για την επέτειο της αυτονομίας.



Η ορθόδοξη εκκλησία ζαλισμένη από τα αναδυόμενα σκάνδαλα και παρασυρμένη στη δίνη των «οικονομικών ευκαιριών» και «επενδύσεων» που οραματίζονται τα μέλη της κρατάει μια ουσιαστικά υποχωρητική και χαλαρή στάση στο θέμα. Υπάρχει η τυπική υλική βοήθεια στην αυτοκέφαλη εκκλησία της περιοχής όμως το θέμα «πολιτική αυτονομία» όχι απλά δεν τίθεται στην συζήτηση με το επίσημο «ελληνικό» κράτος αλλά αποτελεί θέμα ταμπού.



Άλλωστε τι μπορεί να περιμένει κάποιος από την εξουσία της εκκλησίας όταν αυτή συνδιαλέγεται και χασκογελάει μαζί με την γλοιώδη πολιτική ελίτ στα δρύινα έδρανα των υπουργικών συμβουλίων;



Ο καιρός για τους στρουμπουλούς «χριστιανούς» δεσπότες απαιτεί ανέγερση ξενοδοχείων 5 αστέρων και επενδύσεις στο χρηματιστήριο.



Με τους βορειοηπειρώτες θα ασχολούνται;



Οι προβεβλημένοι εκπρόσωποι της αστικής ακροδεξιάς που ολημερίς ουρλιάζουν να αγοράσουν οι τηλεθεατές τα «πακέτα» με τα «εξαιρετικά» βιβλία τους , για άλλη μια φορά αναλώνουν το ενδιαφέρον τους σε επαναλαμβανόμενα συνθήματα και σε γνωστά τσιτάτα τα οποία αποτελούν την συνολική προσφορά τους στην κατάσταση.



Τα συνθήματα αποτελούν για τον κλασσικό ακροδεξιό χώρο ένα είδος παραισθησιογόνου , το οποίο εμποδίζει τον «ευαίσθητο πατριώτη» να περάσει από την θεωρία στην πράξη. Αν θέλει κάποιος να δει στην πραγματικότητα πόσο μικρή είναι η συνειδητοποίηση των εν λόγω προσώπων δεν έχει παρά να ζητήσει οποιαδήποτε βοήθεια για τα προγράμματα αλληλεγγύης που οργανώνουν ιδιώτες στην Βόρεια Ήπειρο. Θα λάβει αρνητική απάντηση.



Έτσι λοιπόν πίσω από τα συνθήματα και τις καθιερωμένες πορείες , τις δεξιώσεις και τις γιορτούλες συλλόγων και οργανώσεων οι Βορειοηπειρώτες στην ουσία παλεύουν μόνοι τους για μια καλύτερη ζωή.



Φωτεινή εξαίρεση αποτελεί η συντονιστική φοιτητική ένωση βορειοηπειρώτικου αγώνα της οποίας την επίσημη ιστοσελίδα μπορείτε να βρείτε εδώ.



Η εν λόγω οργάνωση πρωτοστατεί σε κινήσεις αλληλεγγύης για τους Έλληνες της Β. Ηπείρου.

Δισκοπαρουσίαση: Hungarica: Demokratúra (DualDisc)

Είδος: Πατριωτικό Hardcore / Thrash Metal


Χώρα: Ουγγαρία


Έτος κυκλοφορίας: 2008


Μέλη:


Mentes Norbert : Guitar
Hoffer Péter : Drums
Sziva Balázs : Vocals
Gábor Vörös : Bass



Tracklist:


1. Zrínyi szózata (intro)
2. Jöjj el, szabadság!
3. Rendőrállam
4. Demokratúra
5. Villám sújtson
6. Műveleti területen
7. Törik a magyart
8. Határon innen és túl
9. Hármashalom és kettőskereszt
10. Adjunk esélyt
11. Új nap virrad
12. Mindent vissza!


(κυκλοφορεί σε μορφή διπλού δίσκου στον οποίο υπάρχει και dvd συναυλιών)


για την επίσημη ιστοσελίδα της μπάντας πατήστε εδώ


για την εταιρία που κυκλοφόρησε το cd πατήστε εδώ

Corneliu Codreanu - Saint of Europe

Μουχλί: Η καστροπολιτεία του Μοριά.

Τέσσερα χιλιόμετρα μετά το χωριό Αχλαδόκαμπος στα όρια του νομού Αρκαδίας και Αργολίδας υπάρχουν σε κωνοειδή λόφο τα ερείπια της καστροπολιτείας του Μουχλίου.


Ιδρύθηκε το 1295 από το Στρατηγό Ανδρόνικο Ασάν και αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα φρούρια ολόκληρης της Πελοποννήσου. Υπήρξε σημαντικό πολιτισμικό κέντρο και στρατιωτική βάση του Βυζαντινού στρατού.


Το 1458 οι κάτοικοι αντιστάθηκαν ηρωικά στους Τούρκους κατακτητές αλλά αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν όταν οι εισβολείς σταμάτησαν την υδροδότηση της πόλης.


Στρατιωτικός διοικητής της πόλης την εποχή εκείνη ήταν ο Δημήτριος Ασάνης συγγενής εξ αγχιστείας των Παλαιολόγων. Μετά την παγίωση της τουρκικής κυριαρχίας η πόλη σταδιακά εγκαταλείφθηκε και οι κάτοικοι ίδρυσαν νέες κοινότητες στην γύρω περιοχή.


Στην πόλη υπήρχε τριπλό τείχος. Ο χαμηλότερος περίβολος προστάτευε τα ανάκτορα και την μητρόπολη - στο ιερό της οποίας διακρίνονται ακόμα και σήμερα οι τοιχογραφίες - , ο μεσαίος τις πάνω συνοικίες ενώ ο τρίτος αποτελούσε το κυρίως κάστρο. Δεν υπάρχει κάποιο μονοπάτι αλλά η πρόσβαση είναι εύκολη από τα ανατολικά.




Οι θρύλοι της περιοχής.

Οι παραδόσεις της περιοχής δημιουργούν στην συλλογική μνήμη των συμπατριωτών μας θρύλους σχετικά με την πολιτεία.


Σημαντική πηγή πληροφόρησης το βιβλίο του Βασίλειου Γ. Διαμαντόπουλου «Το Μουχλί: Βυζαντινή πόλη – Φρούριο». Μαρτυρίες κατοίκων των κοντινών χωριών κάνουν λόγο για ήχους από καμπάνες και ψαλμωδίες καθώς και πολεμικές ιαχές σε περιόδους θρησκευτικών εορτών καθώς και σε άλλες χρονικές περιόδους.


Επίσης κάποιοι αναφέρουν την ιστορία ότι στο υπέδαφος της πολιτείας υπάρχουν 3 δεξαμενές. Η μια με χρυσάφι , η άλλη με φίδια και η τρίτη με νερό. Κάποιοι θεώρησαν καλό να σπείρουν αυτή την φήμη ώστε να εμποδίσουν όλους αυτούς που σκέφτηκαν να αρχίσουν ανασκαφές στην περιοχή για προσωπικό τους όφελος.

Βιβλιοπαρουσίαση: Μεταξάς - Χίτλερ Ελληνογερμανικές σχέσεις στην Μεταξική δικτατορία 1936 - 1941.

Σύντομη περιγραφή:

Η μεταξική εποχή σημαδεύει μία από τις πιο σημαντικές περιόδους της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, με αποκορύφωμα τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και το έπος της Αλβανίας.



Ο συγγραφέας, με νέα στοιχεία από έρευνες στα ιστορικά αρχεία του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών αλλά, κυρίως, του γερμανικού Auswartiges Amt προβάλλει με πειστικό τρόπο τη σημασία του γερμανικού ρόλου στο όλο σύμπλεγμα των εξωτερικών προσανατολισμών της Ελλάδος, και ιδιαίτερα τη βαρύνουσα σημασία του στην εξέλιξη των ελληνοϊταλικών σχέσεων, που κατέληξαν στην ιταλική εισβολή στην Ελλάδα.



Η ελληνοϊταλική σύρραξη αντιμετωπίσθηκε με διαφορετικά κριτήρια από τις δύο αντιμαχόμενες δυνάμεις, κυρίως της Αγγλίας και της Γερμανίας μέσα το πλαίσιο των σχεδίων και επιδιώξεων τους στην κονταρομαχία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και επηρέασαν ουσιαστικά τις εξελίξεις της.



Η εξάρτηση του Μεταξά από τον βασιλιά Γεώργιο και τους Άγγλους δεν του επέτρεψε να εκμεταλλευθεί τη δεδομένη πρόθεση των Γερμανών, και ιδίως του Χίτλερ, να αποφύγουν, πάση θυσία, μια πολεμική εμπλοκή στα Βαλκάνια και να διερευνήσει σε βάθος της ερμηνευτικές προτάσεις τους για ανακωχή στο αλβανικό μέτωπο που ευνοούσαν τα ελληνικά συμφέροντα.

Οι "ρεβιζιονιστικές" απόψεις του συγγραφέα φωτίζουν μια άλλη οπτική γωνία της πορείας της Ελλάδος προς τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και καταδεικνύουν τις τυχόν δυνατότητες που υπήρχαν για μια διαφορετική εξέλιξη και αποφυγή του δράματος του εμφυλίου που επακολούθησε.




αναδημοσίευση από εδώ



(σ.σ. Ένα εξαιρετικό βιβλίο που το προτείνουμε ανεπιφύλακτα στους αναγνώστες μας. Δεν πρέπει να λείψει από την βιβλιοθήκη κανενός …)

Született Gyilkosok - Harc a cionizmus ellen!

Αντισιωνιστικό τραγούδι από την Ουγγρική μπάντα Született Gyilkosok.

Fedayeen Saddam: Τα λιοντάρια του Ιράκ.

του Αλεξόπουλου Στέλιου.



Οι «Φενταγίν του Σαντάμ» υπήρξαν ένοπλη οργάνωση του Ιράκ , και γνωστοί για την φανατική τους προσήλωση στον Saddam Hussein και στις ιδεολογικές αρχές του Αραβικού Εθνικιστικού κόμματος Baath.



Φενταγίν στα αραβικά σημαίνει «αυτός που είναι έτοιμος να θυσιαστεί». Τον όρο χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το 1955, ο Εθνικιστής πρόεδρος της Αιγύπτου Νάσερ. Οι πρώτες μονάδες Φενταγίν δημιουργήθηκαν στην Αίγυπτο και έδρασαν στους πολέμους τους '67 και του '73 εναντίον του Ισραήλ. Στη δεκαετία του '70 , ο όρος Φενταγίν υιοθετήθηκε και από τους Παλαιστίνιους μέλη αντιστασιακών οργανώσεων, όπως ήταν ο «Μαύρος Σεπτέμβρης».

Η δομή της εν λόγω οργάνωσης δεν είχε σχέση με τις επίσημες ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Υπάγονταν διοικητικά απευθείας στα πρόσωπα του στενού περιβάλλοντος του προέδρου της χώρας και όχι στην κλασσική στρατιωτική ηγεσία.



Ιδρύθηκαν από τον γιο του Saddam Hussein, Uday το 1995 με αρχική επιχειρησιακή οροφή τα 15.000 άτομα - πριν την εισβολή αυξήθηκαν στα 40.000 άτομα - τα οποία επιλέχθηκαν κυρίως από το κεντρικό Ιράκ. Στην συγκεκριμένη περιοχή το κόμμα των Αράβων Εθνικιστών παραδοσιακά είχε την μεγαλύτερη στήριξη από τον ντόπιο πληθυσμό ενώ μέχρι σήμερα αποτελεί προπύργιο της εθνικής αντίστασης ενάντια στους Αμερικανοσιωνιστές.

Παρόλο την έλλειψη σύγχρονων οπλικών συστημάτων και την μέτρια στρατιωτική εκπαίδευση που έλαβαν οι εν λόγω μαχητές υπήρξαν φανατικοί πολεμιστές στα πεδία των μαχών. Κύριος οπλισμός των μαχητών τα τυφέκια AK - 47 , τα αντιαρματικά RPG και οι επιθετικές χειροβομβίδες.

Το 1998 στα πλαίσια αναδιοργάνωσης του Ιρακινού στρατού ιδρύθηκε μια νέα οργάνωση με σκοπό την εκπαίδευση της νεολαίας στις ηλικίες 10 με 15 ετών.



Το όνομα της: Τα λιοντάρια του Σαντάμ.



Σκοπός της εν λόγω οργάνωσης η εκπαίδευση σε πολεμικές τακτικές του πεζικού και στην ιδεολογική προετοιμασία πριν την ένταξη στις επίσημες οργανώσεις των Φενταγίν. Στην εισβολή του 2003 εκεί που ο επίσημος Ιρακινός στρατός υποχωρούσε με γοργούς ρυθμούς και η φημισμένη Προεδρική Φρουρά υφίστατο βαριές απώλειες από τα συμμαχικά στρατεύματα οι Φενταγίν προέτασσαν απεγνωσμένη αντίσταση ενάντια στις συμμαχικές δυνάμεις.



Κύριος στόχος των Εθνικιστών ανταρτών τα κονβόι ανεφοδιασμού του Αμερικανικού στρατού και οι οπισθοφυλακές των συμμάχων. Καθημερινά συμμετείχαν σε αντάρτικες επιχειρήσεις που σκοπό είχαν την καθυστέρηση της προέλασης των εχθρικών στρατευμάτων. Παρόλο την υπεροπλία του αντιπάλου κατάφεραν να καθυστερήσουν την συμμαχική δύναμη περισσότερο από 2 εβδομάδες στις πόλεις του νότου και να προκαλέσουν απώλειες στους εχθρούς.

Στις 9 Απριλίου που πέφτει η Βαγδάτη στα χέρια των συμμάχων υπάρχουν ακόμα εστίες αντίστασης με αξιόλογες μάχες από μέλη των Φενταγίν , της Προεδρικής Φρουράς και την συμμετοχή ξένων εθελοντών κυρίως από την Παλαιστίνη και την Συρία. Στις 15 Απριλίου καταλαμβάνεται η πόλη του Τικρίτ, από όπου και καταγόταν ο πρόεδρος του Ιράκ.




Παρόλο την ήττα οι μαχητές των Φενταγίν δεν παραδίδουν τα όπλα αλλά συνεχίζουν την αντίσταση κυρίως στις περιοχές των Σουνιτών που υπάρχει και γεωγραφική περιοχή γνωστή ως το Τρίγωνο του Θανάτου. Σε αυτή την περιοχή η αντίσταση δίνει ένα σκληρό μάθημα στις κατοχικές δυνάμεις μέχρι σήμερα.

Στην μνήμη των αντιστασιακών ξεχωρίζει η 30η Νοεμβρίου του 2003 όπου 100 Φενταγίν επιτέθηκαν στην πόλη της Shamara σε εφοδιοπομπή των Αμερικανών όπου και τους προξένησαν βαριές απώλειες.