Η αλήθεια για την «Φαιοκόκκινη» Βόρεια Κορέα και η απάντηση του «Μαύρου Κρίνου» στον Νίκο Χιδίρογλου με αφορμή μια δημοσίευση στην αντιφασιστική φυλλάδα «Ελεύθερη Ώρα».



του Αλεξόπουλου Στέλιου

Η εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα» συναγωνίζεται πολλές φορές είναι η αλήθεια τον φιλοκυπατζίδικο «Στόχο» σε ρεπορτάζ για γέλιο ενώ αποτελούν και οι 2 μαζί τις πιο γνωστές φυλλάδες της αντιφασιστικής ακροδεξιάς καθώς και την καθημερινή ενημέρωση πολλών που ανακάλυψαν τον light «πατριωτισμό». Δεν παραλείπουν οι αναγνώστες των να πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας και «προφητείες» που εμφανίζονται κατά κόρον στα εξώφυλλα καθώς και σε «αναλύσεις» που έχουν πάντα έχουν ως σκοπό να λασπολογήσουν την Αντιδημοκρατική παράδοση και φυσικά τον Φασισμό και τον Εθνικοσοσιαλισμό.



Να σημειωθεί ότι ο «Μαύρος Κρίνος» είναι το μοναδικό ιστολόγιο από το 2007 που έχει καταγγείλει και τις 2 φυλλάδες, αφού δεν έχουμε καμιά σχέση εξάρτησης όπως κάποιοι από τους κατά καιρούς επικριτές μας οι οποίοι σιωπούν πλήρως απέναντι στον διαχρονικό βρώμικο ρόλο της «Ελεύθερης Ώρας» και του «Στόχου». Οι όποιες απόψεις εκφράζονται για την Βόρεια Κορέα μπορεί να μην βρίσκουν σύμφωνη την πλειοψηφία του λεγόμενου «χώρου» - γεγονός που δεν μας ενδιαφέρει στο ελάχιστο - αλλά από την άλλη αποτελούν τα γραφόμενα αντικείμενο πολυετής έρευνας και γεωπολιτικής οπτικής συναγωνιστών μας, οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι σήμερα η μάχη δίνεται σε πολλαπλά επίπεδα πέρα από τα όρια της Ευρώπης. 

Αδιαφορούμε πλήρως για την κριτική όλων όσων έχουν μάθει να «χωνεύουν» τις ψευδολογίες της αστικής ακροδεξιάς και τα παραμύθια του ανθελληνικού κράτους. Τα φύλλα των αντιφασιστικών ακροδεξιών φυλλάδων θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται μόνο για τον καθαρισμό τζαμιών και το τζάκι κατά την χειμερινή περίοδο αλλά κάποιες φορές πραγματικά αξίζει να τους «ξεμπροστιάζουμε» όπως έχουμε κάνει παλαιότερα σε δεκάδες άρθρα για να μην νομίζουν ότι κατέχουν την «γνώση και πληροφόρηση». 



Ο Νίκος Χιδίρογλου δίπλα στον Χριστόδουλο. 

Για τον αντιφασίστα ρασοφόρο και φίλο του Ισραήλ μπορείτε να διαβάσετε εδώ κάποια γεγονότα που τα κρύβει κάτω από το χαλί η αστική ακροδεξιά ...

Γνωστός λοιπόν ο κύριος Νίκος Χιδίρογλου. Ίδια «φουρνιά» γραφικής εθνικοφροσύνης με τον Θανάση Πλεύρη, τον Φαήλο Κρανιδιώτη, τον Άδωνη Γεωργιάδη, τον Μάκη Βορίδη και τα άλλα τέκνα της mainstream δεξιάς που βλέπουν κομμουνιστικούς μπαμπούλες παντού και οτιδήποτε δεν εξυπηρετεί την τσέπη τους ή το Ισραήλ … θεωρείτε από αυτούς «αναρχοφασιστικό» και ότι άλλο μπορεί να παράγει ο καθεστωτικός εγκέφαλος τους. Όλοι αυτοί οι κύριοι «ερεθίζονται» όταν βλέπουν φωτογραφίες με τον Κανελλόπουλο να καλωσορίζει τον Αμερικανό Στρατηγό Βαν Φλιτ στον Γράμμο όπου του είπε χαρακτηριστικά «Στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας!» δείχνοντας τους Έλληνες στρατιώτες, ενώ την ίδια στιγμή το πεδίο των μαχών ήταν σπαρμένο με πτώματα Εθνικιστών οπλιτών και αξιωματικών που έπεσαν για να νικηθεί ο Κομμουνισμός αλλά την ίδια στιγμή η Ελλάς είχε μετατραπεί σε αποικία της Ουάσιγκτον και «τρούμπα» για τον 6ο στόλο των Αμερικανών. 


Από την άλλη οι καρχαρίες της μεγαλοαστικής τάξης είχαν όλο τον άπλετο χρόνο τους να φάνε με την άνεση τους το σχέδιο Μάρσαλ όταν δεν κακοποιούσαν το υπηρετικό προσωπικό που είχε έρθει από τα φτωχά χωριά της επαρχίας για ένα κομμάτι ψωμί ή δεν έστηναν τα πορνεία στον Πειραιά. Ιστορίες «εθνικοφροσύνης» βέβαια με μπόλικη Γαλανόλευκη επένδυση και νεοχριστιανική «ηθική». Παράγωγο μιας χώρας που κοιμήθηκε δημοκρατική και ξύπνησε αντιφασιστική έως τα μπούνια. Από αυτόν τον χώρο λοιπόν προέρχεται ο κύριος Χιδίρογλου έναν χώρο που ούρλιαζε για πατρίδα … και την ίδια στιγμή την πουλούσε με άνεση σε ξένους και ντόπιους εκμεταλλευτές. 

Στα τέλη Ιουνίου (26.06) ο Χιδίρογλου κλασσικός εκπρόσωπος της αρθρογραφίας των glamorous «πατριωτών» του προδοτικού Καραμανλισμού που πουλάει «αρματολίκι» και «αντάρτικο πόλης» μέσα από τα βιβλία του αλλά στην ζωή τον βρίσκουμε να προσκυνάει την αστική δημοκρατία, σε ένα άρθρο με τίτλο «Οι κοινές συνισταμένες των άκρων είναι πολλές» - το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ, αναφέρθηκε στην συντακτική μας ομάδα.  Με αφορμή κάποια επιστολή συλλυπητηρίων των γραφικών Σταλινικών του ΚΚΕ μετά τον θάνατο του πατέρα του σημερινού ηγέτη της Βόρειας Κορέας είχε την ευκαιρία να γράψει χαρακτηριστικά ανάμεσα σε άλλα «αλληλέγγυοι στην ανελευθερία είναι λοιπόν οι κομμουνιστές και οι «μαύροι» και εν σοσιαλισμώ αδερφοί τους του απέναντι άκρου, του ναζιστικού» (sic) υπονοώντας την κοινή θέση Κομμουνιστών και Εθνικοσοσιαλιστών απέναντι στο Βορειοκορεάτικο καθεστώς. 

Τον εντυπωσιάζει λοιπόν τον Χιδίρογλου πως γίνεται Κομμουνιστές και Εθνικοσοσιαλιστές να μπορούν να έχουν κοινή θέση και στάση απέναντι στην Βόρεια Κορέα. Δεν νιώθουμε σε καμιά περίπτωση αδέρφια με τους Κομμουνιστές αν και είναι αλήθεια ότι με χιλιάδες εξ αυτών σε κάποιες ιστορικές παρενθέσεις όπως στις απεργίες των εργατών της Γερμανίας και τις αντισιωνιστικές ομιλίες στα πανεπιστήμια της ίδιας χώρας, μέχρι τις ιστορικές «λυκοφιλίες» στην Πολωνία, τα κοινά γυμνάσια στα στρατόπεδα της Παλαιστινιακής PLO έως τις μάχες στην Κράινα στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ή στα χαρακώματα της Δούμας το ’93 στην Μόσχα βρεθήκαν «μαύροι και κόκκινοι» μαζί στα ίδια χαρακώματα χωρίς ταμπέλες και κομματικές ταυτότητες να τους χωρίζουν από τον κοινό σκοπό δηλαδή την αντίσταση στον νοσηρό νεοφιλελευθερισμό. Η ιστορία δεν είναι γραμμική και οι ιδέες δεν μπαίνουν πάντα σε καλούπια αλλά υπάρχουν ανατροπές και συμμαχίες ακόμη και με τον διάβολο. 

Το παρακάτω άρθρο είναι η απάντηση μας για την Βόρεια Κορέα και για όλους αυτούς που αναπαράγουν διάφορες φήμες.

Υπήρξε και υπάρχει ιστορική σύμπλευση λοιπόν απέναντι σε μια ασιατική χώρα που δεν γυρνάνε οι νεολαίοι με μια σύριγγα στο χέρι, οι γυναίκες δεν προχωρούν σε αμβλώσεις επειδή δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους, και τα gay parades σε καμιά περίπτωση δεν επιδοτούνται από τον δήμο που τυγχάνει να είναι και η πρωτεύουσα της χώρας. Αυτά είναι τα παράγωγα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που υπηρέτησε και υπηρετεί με το όχημα της εθνομηδενιστικής «Νέας Δημοκρατίας» ο κ. Χιδίρογλου και πολλοί άλλοι σαν αυτόν ενώ κάποιοι δεξιοί σαλτιμπάγκοι έχουν βρει καταφύγιο σε «εθνικιστικά» κόμματα και προβάλλουν όλοι μαζί τον κομμουνιστικό κίνδυνο … την ίδια ώρα που η χώρα εξελίσσεται σε «χώρο» και αποικία του Ερντογάν του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας! 

Η παραπλάνηση υπήρξε άλλωστε πάντα χαρακτηριστικό της «εθνικής δεξιάς» από την εποχή που ο γνωστός Μανιαδάκης ζητούσε το ’41 την εκτέλεση των Εθνικοσοσιαλιστών της 4ης Αυγούστου (περιοδικό "Τότε" Σεπτέμβρης - Οκτώβριος 2008) και ο μητραλοίας Κωνσταντίνος Καραμανλής μεταπολεμικά προς άγρα ψήφων των Εθνικιστών και Φασιστών τιτλοφορούσε παραπλανητικά το νέο του κομματικό μαντρί ως «Εθνική» Ριζοσπαστική Ένωση και όλοι αυτοί μαζί δεν παρέλειπαν τον κύριο ρόλο τους ως θεραπαινίδες και άνθρωποι των Αμερικανών και των Εγγλέζων. 

Τον ενοχλεί λοιπόν τον κύριο Χιδίρογλου η κοινή πεποίθηση ανθρώπων με διαφορετική πολιτική προέλευση ότι η Βόρεια Κορέα αποτελεί ένα οχυρό αντίστασης απέναντι στον Αμερικανισμό. Και τι κάνει ο κύριος αυτός στο εν λόγω άρθρο; Προβάλλει δημόσια μια ταινία (the interview) έργο της κινηματογραφικής υπερδύναμης του Ομπάμα και του σιναφιού του ως επιχείρημα με θετικό πρόσημο, αναπαράγει δηλαδή στην ουσία άλλη μια επικοινωνιακή κίνηση της Αμερικής στην οποία 2 δημοσιογράφοι προσπαθούν να δολοφονήσουν τον ηγέτη της χώρας και Στρατηγό Kim Jong Un


Μαζί στον χορό της παραπληροφόρησης και η ακροδεξιά εφημερίδα "Εμπρός" που στηρίζει τον Μιχαλολιάκο αναπαράγει φυσικά τα ίδια ακριβώς  τσιτάτα με τους Αμερικανούς και τους Σιωνιστές σχετικά με το καθεστώς της Βόρειας Κορέας ... 

Μια ακόμη επικοινωνιακή επίθεση του Αμερικανισμού στους δέκτες μας σύντομα. Όλο αυτό το παραλήρημα του Χιδίρογλου που φαίνεται να ζει σε έναν υπέροχο δημοκρατικό κόσμο, έρχεται σε πλήρη σύμπλευση με την λογική του Μπους που είχε πει «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Το δόγμα αυτό υπήρξε η «πυξίδα» για μια σειρά επιθέσεων απέναντι σε ανυπότακτα καθεστώτα τα οποία όλα έχουν ως κοινό στοιχείο την ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ της Εθνικής Ταυτότητας. Εδώ να σημειώσω ότι κατά τύχη βέβαια ... και οι 2 πρωταγωνιστές της ταινίας οι γνωστοί Seth Rogen και James Franco αλλά και πολλοί άλλοι συντελεστές έχουν ΙΟΥΔΑΙΚΗ καταγωγή! 

το trailer εδώ ...

The Interview (2014)
 

Directors: Evan Goldberg (Jew), Seth Rogen (Jew)
Writers: Evan Goldberg (Jew), Seth Rogen (Jew), Dan Sterling (Jew)
Producers: Evan Goldberg (Jew), Seth Rogen (Jew) James Weaver (?)
Casting Director: Francine Maisler (Jew)

Cast

Lizzy Caplan (Jew) – Agent Lacey
Aubrey K. Miller (Jew) – Kim
Alan Blumenfeld (Jew) – Israeli Prime Minister
Bryce Fishman (Jew) – Actress

Φυσικά και δεν είναι τυχαίο αγαπητέ αναγνώστη ότι οι κονδυλοφόροι της ακροδεξιάς προωθούν άμεσα ή έμμεσα κάθε Σιωνιστική ταινία που έχει στόχο και σκοπό να ξεφτιλίσει στα μάτια της αγελαίας μάζας τις μορφές ΗΓΕΤΩΝ οι οποίοι έχουν «γραμμένους» και τους αχυρανθρώπους των Η.Π.Α. αλλά και της εβραιόδουλης Ε.Ε. Φυσικά η χώρα αυτή - η οποία μαζί με τους Μογγόλους και τους Ιάπωνες συγκροτούν τα πιο αξιόλογα πολεμικά Ασιατικά Έθνη - απάντησε καταλλήλως στον Ο.Η.Ε. και είχε το σθένος έστω και τυπικά να καταγγείλει την απαράδεκτη αυτή ταινία. Ας σκεφτεί αντίστοιχα ένας ‘Έλλην «ιθαγενής» το «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» το ’96 για να δει ποιος σήμερα έχει ΗΓΕΤΗ και ποιος πολιτικούς παλιάτσους με ελληνική ταυτότητα αλλά Ιουδαϊκή καρδιά …


Βασικός προμηθευτής όπλων της Παλαιστινιακής αντίστασης αλλά και της Hezbollah είναι η Βόρεια Κορέα. Πέρα από την αποστολή όπλων με φορτία που φτάνουν σε λιμάνια το 2003 στρατιωτικοί σύμβουλοι επισκέφτηκαν την Γάζα και τον Λίβανο και μετέφεραν τεχνογνωσία σχετικά με την κατασκευή τούνελ.

Ας ξαναγυρίσω όμως στον κύριο Χιδίρογλου. Είχαμε αναφερθεί στο πρόσωπο του σε ένα παλαιότερο άρθρο - εδώ - σχετικά με την «κρατική βία και την στάση των νεοφασιστών» όπου και γράφαμε ότι το ίδιο πρόσωπο προώθησε και τότε την παραπληροφόρηση μετά την σύλληψη Συναγωνιστών στον Βόλο. Υπάρχουν και κάποιοι που δεν ξεχνούν τον ρόλο σας κύριε Χιδίρογλου εκείνη την εποχή σχετικά με τις συλλήψεις των νεολαίων συναγωνιστών... Ο Χιδίρογλου είναι κλασσικό παράδειγμα ακροδεξιού αντιφασίστα αρθρογράφου και συγγραφέα που νιώθει υπέροχα με την αστική δημοκρατία και απολαμβάνει στο έπακρο την «ασφάλεια» που παρέχει η κυβέρνηση Σαμαρά την στιγμή που χιλιάδες άλλοι βιώνουν πόνο και δυστυχία εξαιτίας της ίδιας πολιτικής. Γέννημα θρέμμα φυσικά του Καραμανλισμού σύμφωνα με το βιογραφικό του, τομεάρχης το 2000 του κόμματος της προδοσίας (Ν.Δ.), σάρκα από την σάρκα της δεξιάς λοιπόν και πρώην δεξί χέρι του Μεϊμαράκη.  Δηλώνει «συντηρητικός» αφού μάλλον ο όρος Δεξιός φοβίζει ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό, ενώ οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον έχουν κατηγορήσει ότι απέκρυψε από το βιογραφικό του την συνεργασία με τον Γρηγόρη Μιχαλόπουλο. Είναι από εκείνη την παρέα της ακροδεξιάς των ημερών μας με το υφάκι στην οθόνη και τον χυδαίο αντιφασισμό να εμφανίζεται στην γλώσσα. Θυμίζει την κουστωδία της παρέας του Σαμαρά το «Δίκτυο 21» με την μπόλικη μπριγιαντίνη στα μαλλιά και την γαλανόλευκη γραβάτα καθώς και το ακριβό rolex, που κάθε τι που του θυμίζει «φασισμό» του προκαλεί αρνητικά συναισθήματα. Δεν περίμενα κάτι το διαφορετικό είναι η αλήθεια. Είναι γνωστή η αγάπη της ακροδεξιάς στο «συνταγματικό τόξο» και στην νομιμότητα της νεοφιλελεύθερης κοινωνίας αλλά από την άλλη είναι γνωστό και το δικό μας Άσβεστο Μίσος για κάθε τι δημοκρατικό και κοινοβουλευτικό.

Ο ίδιος κύριος που παπαγαλίζει την προπαγάνδα για την Βόρεια Κορέα δεν θα εμφανιστεί σήμερα στις φυλλάδες να γράψει κάτι για την Ισραηλινή προκλητικότητα στην Γάζα αφού για αυτόν «το έθνος των δολοφόνων της Σιών» είναι «σύμμαχος» για το μέλλον όπως αναφέρει συχνά πυκνά η αστική φιλοισραηλινή ακροδεξιά. Κανένας Νίκος Χιδίρογλου όπως και κανένας Θανάσης Πλεύρης, Μάκης Βορίδης, Χρίστος Χαρίτος, Χρύσανθος Λαζαρίδης, Άδωνις Γεωργιάδης ή ακόμη και ο γνωστός πολιτευτής της «Χρυσής Αυγής» Χρίστος Γούδης που θεωρεί τον Καραμανλή Εθνικιστή (!) και τον Εθνικισμό … δημοκρατικό (sic) δεν μπορεί να καταλάβει ότι κάθε Έθνος έχει δικαίωμα  να επιλέξει την κυριαρχία του στο έδαφος που ζει και την ταυτότητα του και όχι δεξιοί και Σιωνιστές Αμερικανοί γερουσιαστές που πολλές φορές είναι τα σημερινά ινδάλματα όλων αυτών των προσώπων που ανέφερα πριν.

Κάποιοι τρομάζουν μπροστά στα λεγόμενα μας και θα σπεύσουν να δικαιολογήσουν τον στείρο αντικομμουνισμό τους αφού κατά βάθος υπήρξαν πάντα τρόφιμοι του σύγχρονου σχεδίου Μάρσαλ και υποστηρικτές του Μπους και του Κλίντον γνωστών «ανθρωπιστών» σε ολόκληρο τον πλανήτη. Δεν ξέρω αν αξίζει κάποιος να εξηγήσει σε όλους αυτούς την πολυπλοκότητα της γεωπολιτικής κατάστασης μετά την πτώση της Ε.Σ.Σ.Δ. και «αν πρέπει να καταλάβουν αφού δεν μπορούν» όπως έγραφε παλαιότερα πολύ σωστά σε κάποιο άρθρο του ένας παλαίμαχος Εθνικοσοσιαλιστής. Αυτοί λοιπόν οι «αντικομμουνιστές» του Κολωνακίου που ουδέποτε κατανόησαν την λέξη Σοσιαλισμός και τα χέρια τους δεν έχουν την παραμικρή αμυχή από τον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα δεν έχουν το παραμικρό δικαίωμα να κρίνουν τον Βορειοκορεάτικο λαό και την ηγεσία του. 

Σε κάθε ευκαιρία υιοθετούν την προπαγάνδα και την λάσπη του CNN, αναπαράγουν ως παπαγάλοι που είναι τις θέσεις και τις απόψεις του State Department και χαίρονται να βλέπουν τα «επίκαιρα» της δεκαετίας του ’50 όταν η ηγεσία της χώρας σε μια επίδειξη πολιτικής υποδούλωσης και νεοελληνικής σχιζοφρένειας έστελνε εκατοντάδες Έλληνες αξιωματικούς και στρατιώτες να σκοτώσουν αλλά και να σκοτωθούν από έναν λαό που ουδέποτε μας ενόχλησε μόνο και μόνο επειδή το διέταξε ο Αμερικανικός στρατός και επειδή κάποιοι έπρεπε να «βγάλουν» την υποχρέωση για τα Αμερικανικά όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στον εμφύλιο. Και για τους ηλίθιους που χαίρονται για το αίμα που χύθηκε στο άγονο έδαφος της Κορέας να τους θυμίσουμε ότι την ίδια εποχή εξελίχθηκαν διώξεις σε βάρος Ελλήνων της Κύπρου από την Αγγλική δημοκρατική αρμοστεία, ενώ στην Βόρεια Ήπειρο εκτελούντο καθημερινά Έλληνες ομογενείς και στην Ίμβρο και την Τένεδο καθημερινά σακάτευαν οι Τούρκοι τους Έλληνες. Έτσι λοιπόν το επιχείρημα ότι οι εθελοντές στην Βόρεια Κορέα πολέμησαν τον κομμουνισμό δεν πείθει κανέναν αφού σίγουρα οι Άγιοι Σαράντα … είναι πιο κοντά από την Σεούλ.

ΚΚΕ και Βόρεια Κορέα

Να σημειωθεί ότι το κόμμα του Περισσού και σωματοφύλακας της αστικής δημοκρατίας αλλά και τα Μαοϊκά κόμματα στην Ελλάδα - που υποτίθεται ότι είναι πιο κοντά στην Βόρεια Κορέα από ιδεολογική άποψη - ουδέποτε έδειξαν ουσιαστική στήριξη και αλληλεγγύη στο Εργατικό Κόμμα της Βορείου Κορέας πλην αρθρογραφίας σε γραφικές φυλλάδες και στο διαδίκτυο αλλά και με αποστολή κάποιων επιστολών σε περιόδους πένθους. Ουδέποτε αφιέρωσαν χρόνο για να πληροφορήσουν τον λαό μας για τα εγκλήματα πολέμου των ΗΠΑ. Η αριστερά στην Ελλάδα άλλωστε προτιμάει να ασχολείται με τα δικαιώματα των τρανσέξουαλ και των Σαλαφιστών παρά με χώρες που ενοχλούν το Πεντάγωνο και τον Σιωνισμό. Ουδέποτε οι κύριοι αυτοί - συνολικά της εθνομηδενιστικής αριστεράς - έθιξαν την σημασία του να παραμείνει η χώρα αυτή ένα από τα ελάχιστα οχυρά αντίστασης μέσα στο σφαγείο της παγκοσμιοποίησης, ουδέποτε ενημέρωσαν τον λαό για το πολυετές εμπάργκο με συνέπεια τον υποσιτισμό χιλιάδων ανθρώπων και τον θάνατο τους με ευθύνη των Αμερικανών τα τελευταία 70 χρόνια. Όπως έκλεισαν τα μάτια στο Ιράκ και στην Λιβύη αποδεικνύονται και πάλι οι ίδιοι το κρυφό χαρτί της αστικής εξουσίας. 


"Το Ισραήλ είναι ένας καρκίνος 
που πρέπει να ξεριζωθεί!"

Kim Jong-un

Η αφορμή για την τακτική «δεν ξέρω δεν είδα δεν άκουσα» εκ μέρους της παραδοσιακής αριστεράς τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη δεν είναι άλλη από την σταδιακή απόρριψη του Μαρξισμού εκ μέρους των Βορειοκορεατών αρχικά την δεκαετία του ’50 και αργότερα με πιο επίσημο τρόπο σε  κομματικά συνέδρια οι οποίοι πέρασαν από την Μαρξιστική ουτοπία στον Κορεατικό Εθνικισμό και το δόγμα «Juche» (Αυτάρκεια) το οποίο πήρε την μορφή πολιτικής θρησκείας και ενισχύθηκε για την υπεράσπιση της εθνικής ταυτότητας αλλά και των αντισιωνιστικών θέσεων του καθεστώτος. Το γεγονός αυτό προβληματίζει ιδιαίτερα τους εβραίους που συμμετέχουν σήμερα στο κόμμα του Κουτσούμπα αλλά και στους Ευρωπαίους δημοκράτες ευρωκομμουνιστές! Πρέπει να τονιστεί ότι η ηγεσία της χώρας αυτής, αμέσως μόλις σταθεροποίησε τις θέσεις της μετά τον πόλεμο προχώρησε σε μια σκληρή κριτική απέναντι στον Μαρξισμό προκαλώντας την αντίδραση της Κίνας και των Σοβιετικών. Ας μην απορούν κάποιοι πως η αριστερά καπηλεύεται καθεστώτα που περισσότερη ιδεολογική συγγένεια έχουν τελικά με τον Φασισμό - κάποιοι μπορούν να τον ονομάσουν Εθνικομπολσεβικισμό αλλά σφάλλουν επί της ουσίας - παρά με τις θεωρίες των Μαρξ και Λένιν. 


Ιστορικά φαινόμενα έχουν ξανά υπάρξει όπως στην επανάσταση της Κούβας όπου ενώ οι αρχικές επαναστατικές εκφράσεις και διαθέσεις υπήρξαν καθαρά εθνικιστικές και επηρεασμένες από τον Περόν, στο τέλος όμως με ευθύνη του Κάστρο κατέληξε  ο Γκεβάρα νεκρός και η «επανάσταση» σήμερα ένα πορνείο για τον Ευρωπαίο και Αμερικανό, με τους ντόπιους να πουλάνε το κορμί τους μαζί με χειροποίητα πούρα Αβάνας για να ζήσουν. Οι «Φασίστες» υπερασπίζονται με πάθος την Πατρίδα θυμίζοντας σε όλους την ρήση του Αλαίν ντε Μπενουά: «Καλύτερα να φορέσω το κράνος του Κόκκινου Στρατού παρά να φάω χάμπουργκερ στα mc Donalds». 



Η δημοκρατική λαίλαπα στην Βόρεια Κορέα

Και όμως μια χώρα που βομβαρδίστηκε όσο καμιά μετά τον Β’ Π.Π. και στην οποία δεν έμεινε ούτε μια γέφυρα ανέπαφη, ενώ οι Νέγροι αλλά και οι Λευκοί προτεστάντες Αμερικανοί έπαιζαν ένα νοσηρό «παιχνίδι» με το να πνίγουν για την πλάκα τους κατά χιλιάδες παιδιά και μητέρες σε πηγάδια και λίμνες, ενώ κατά καιρούς ανατίναζαν και τα υδροηλεκτρικά φράγματα της χώρας με σκοπό να αφανιστούν ολόκληρα χωριά. Μόνο στην γέφυρα Soktang δολοφονήθηκαν 2000 άμαχοι όταν Αμερικανοί πυροβόλησαν άνευ λόγου με πολυβόλα και πετσόκοψαν με σπαθιά τους άμαχους που προσπαθούσαν να σωθούν! 


Είναι χαρακτηριστικό ότι με επίσημη διαταγή του Αμερικανικού Στρατηγείου όλοι οι άμαχοι θεωρήθηκαν εχθρικοί στόχοι (!) και επί μήνες αεροπορικά σμήνη και μονάδες πεζικού εξολόθρευαν με τα πολυβόλα και την συμμετοχή της Nοτιοκορεάτικης αστυνομίας μόνο γυναικόπαιδα αφού δεν μπορούσαν να σταματήσουν σε κανένα σημείο τις ταχυκίνητες μονάδες κρούσης της Βόρειας Κορέας! Πρέπει να σημειωθεί ότι η Νοτιοανατολική Ασία δεν πλήρωνε πρώτη φορά βαρύ φόρο αίματος στους Προτεστάντες και στους Σιωνιστές μακελάρηδες. Υπήρξαν συνεχείς ιεραποστολές επί σειρά ετών οι οποίες κατέληγαν σε αιματηρές «σταυροφορίες» για τον πλουτισμό των Η.Π.Α. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις εφαρμόστηκε η εκεχειρία περισσότεροι από 3.000.000 Κορεάτες είχαν ήδη βρει τον θάνατο δηλαδή περισσότεροι από τις απώλειες των Ιαπώνων κατά την διάρκεια ολόκληρου του πολέμου! 


"Η αλληλεγγύη του λαού μας η υποστήριξη και η ενθάρρυνση στον επαναστατικό αγώνα των Αράβων είναι συνεχής. Οι Κορεάτες συνεχίζουν να υποστηρίζουν τον αγώνα των Παλαιστινίων για την απελευθέρωση της Πατρίδας τους και τον αγώνα του Αραβικού κόσμου ενάντια στον Σιωνισμό και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, πάντα παραμένουμε σύντροφοι στα όπλα με τους Άραβες ενάντια στον κοινό εχθρό"

Kim ll Sung (15.03.1912 - 08.07.1994)

Οι Ιουδαίοι δημοσιογράφοι στις εφημερίδες τους έσπευδαν να φανατίσουν τους Αμερικανούς γράφοντας ότι οι Βορειοκορεάτες δεν είναι τίποτε άλλο παρά «ναζί που πρέπει να πεθάνουν» ενώ οι εκατοντάδες χιλιάδες βιασμοί ντόπιων γυναικών και παιδιών από τους δημοκράτες θύμισαν σε όλους την εκστρατεία τρόμου στην Γερμανία όταν ηττήθηκε η πολεμική μηχανή του Άξονα. Στην πόλη Tae Jun 7.000 άμαχοι εκτελέστηκαν υπό την άμεση επίβλεψη της CIA ενώ μεταπολεμικά οι ευθύνες μεταφέρθηκαν στους Βορειοκορεάτες, μια κλασσική δημοκρατική τακτική παραπλάνησης. Οι περισσότερες πόλεις καταστράφηκαν από συμμαχικούς βομβαρδισμούς κατά 95% ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό στην επικράτεια της Γερμανίας κατά την διάρκεια του δευτέρου μεγάλου πολέμου.


Μια χώρα ορεινή με συνεχείς φυσικές καταστροφές και με ελάχιστες εκτάσεις για καλλιέργεια - αλλά τεράστιες ποσότητες πρώτων υλών τις οποίες εποφθαλμιούν οι Νοτιοκορεάτες καπιταλιστές και οι σύμμαχοι τους - όχι μόνο αντιστάθηκε διαχρονικά στον Αμερικανικό ιμπεριαλισμό αλλά ανέπτυξε βαριά βιομηχανία και στρατιωτική τεχνολογία σε βαλλιστικούς πυραύλους, ανοικοδόμησε πλήρως την χώρα και σήμερα παρόλο τις πλημμύρες αλλά και τα λάθη ή τις παραλείψεις καθώς και το βάρος από την πολιτική κληρονομιά της ΕΣΣΔ κατάφερε να ενισχύσει όλα τα Αντισιωνιστικά καθεστώτα, να αποτρέψει την πολιτιστική «μόλυνση» από τις αστικές δημοκρατίες και τέλος να αποκτήσει πυρηνικό οπλοστάσιο ώστε να αποτρέψει κάθε μελλοντική εχθρική εισβολή από τα «αμερικανικά τσακάλια» όπως ονομάστηκαν οι εχθροί τους. Στην Βόρεια Κορέα λοιπόν ένας ολόκληρος λαός όχι μόνο δεν φοράει τα κράνη ενός ξένου στρατού σήμερα αλλά προτάσσει κατά εκατομμύρια τους άνδρες και τις γυναίκες, την θέληση ενός ολόκληρου λαού να μην υποταχθεί στις σειρήνες της καπιταλιστικής ευδαιμονίας. 


Η δομή της εξουσίας η σύνθεση της πολεμικής μηχανής η αρχή της ξενηλασίας καθώς και οι αρχές του Shogun - η προσωπολατρεία στον ανώτατη ηγέτη που είναι παράδοση της χώρας - θυμίζουν σε πολλούς το Φασιστικό και το Εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς παρά την κλασσική θεώρηση ότι είναι ένα «Κομμουνιστικό» κράτος. Αν και κάποιοι θεωρούν ότι οι Κορεάτες αντέγραψαν ουσιαστικά τις αρχές του «Ιαπωνικού Φασισμού» ή υιοθέτησαν τις αρχές του Κορπορατισμού όλοι συμφωνούν στο γεγονός ότι ο Κομμουνισμός στην χώρα αυτή χρησιμοποιήθηκε ως προσωρινό εργαλείο για να ενισχυθεί η Εθνικοεπαναστατική πλευρά της κοινωνίας. 

Η πρωινή έγερση του πληθυσμού υπό τους ήχους των πολεμικών σειρήνων - οι οποίες θυμίζουν σε όλους τους καιρούς που η αμερικανική αεροπορία βομβάρδιζε τα αστικά κέντρα προκαλώντας εκατόμβες θυμάτων στην πρωτεύουσα τους - όπως το ’52 όπου σε μια μόνο μέρα 8.000 άμαχοι βρήκαν τον θάνατο - η προώθηση της φυλετικής υπεροχής και της μουσικής στην παιδεία αλλά και στην καθημερινότητα καθώς και η κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής προς όφελος της λαϊκής κοινότητας σίγουρα δεν θυμίζει κλασσική κομμουνιστική χώρα. Τι κοινό έχει άλλωστε ένα καθεστώς - όπως της Βόρειας Κορέας - που έχει στις στρατιωτικές σχολές της ως πρότυπο την Φυλετική Αριστοκρατία και την διαχρονική πολιτική της Αρχαίας Σπάρτης και σε εθελοντική θητεία εκατομμύρια άντρες και γυναίκες με στόχο την συντριβή του Αμερικανισμού, με τον μπολσεβικισμό που χρηματοδοτήθηκε από το χρηματιστήριο της Nέας Υόρκης και υποτάχθηκε σε σχέδια και πολυπληθή κομματικά γραφεία υπερήλικων ηγετών;  Τι σχέση έχει άραγε ένα καθεστώς όπως της Εθνικοεπαναστατικής Βόρειας Κορέας με τον Μαρξισμό όταν στους ανώτατους στρατιωτικούς με αφορμή τα γενέθλια του νέου ηγέτη δόθηκε πρόσφατα το βιβλίο «ο Αγών μου» ενώ πρόσφατα η ηγεσία δήλωσε «το Ισραήλ πρέπει να εξαφανιστεί» προκαλώντας την οργή των Σιωνιστών; 


Τι σχέση έχει άραγε ένα καθεστώς όπως της Εθνικοεπαναστατικής Βόρειας Κορέας με τον Μαρξισμό και τον υλισμό της κομμουνιστικής ουτοπίας όταν η ζωή και η πνοή της καθημερινότητας σε σχολεία στρατώνες και χώρους εργασίας είναι η άμεση επέλαση χιλιάδων αρμάτων μάχης στα κατεχόμενα νότια εδάφη της χώρας για την απελευθέρωση της Πατρώας Γης από την κατοχή των Αμερικανοσιωνιστών; 


Στον τελευταίο πόλεμο να σημειωθεί ότι όχι μόνο δεν έχασαν από την υπεροπλία των αντιπάλων τους αλλά τους έκαναν να υποχωρήσουν άτακτα σε 2 εβδομάδες ενώ στο τέλος και πάλι έσυραν τους αντιπάλους τους σε μια ατιμωτική εκεχειρία που ισχύει μέχρι σήμερα. Όλα αυτά θυμίζουν τον Γάλλο Φασιστή Μπραζιγιάκ που προφητικά είχε προβλέψει για τον μελλοντικό «Κόκκινο Φασισμό» που σίγουρα στην άγονη γη της Βόρειας Κορέας βρίσκει σήμερα την πιο πιστή εφαρμογή του.


Οχυρό αντίστασης η Βόρεια Κορέα.

Η Βόρεια Κορέα στράφηκε στον απομονωτισμό και στο δόγμα «Juche»,  που ταιριάζει με τις Κορεατικές παραδόσεις και την ψυχοσύνθεση των κατοίκων της χώρας. Το αν πέτυχε ή όχι η διοίκηση της χώρας αυτής από μια ηγεσία που παραμένει από τις πρώτες στην λίστα εχθρών των Αμερικανών είναι θέμα μόνο του λαού της και σε καμιά περίπτωση της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. Η Βόρεια Κορέα σε μια επίδειξη πυγμής απέρριψε κάθε καπιταλιστική επιρροή και διαταγή και εξοπλίστηκε έως τα δόντια έτοιμη να απαντήσει σε κάθε αμερικανική και δημοκρατική εισβολή στο άμεσο μέλλον. Η υιοθέτηση φυλετικής πολιτικής στην νεολαία και στον στρατό, η ενίσχυση και η προβολή της εθνικής παράδοσης αλλά και η συμμετοχή της χώρας σε αντισιωνιστικές κινήσεις και συρράξεις (συμμετοχή στον πόλεμο μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών το ’73, στρατιωτική συνεργασία με Συρία, Ιράν και Ιράκ) την έφερε σήμερα και πάλι στο στόχαστρο των Αμερικανοσιωνιστών. 

Ας μην ξεχνάμε ότι μετά τον πόλεμο της Κορέας επιβλήθηκε ως τιμωρία από τις δημοκρατικές δυνάμεις ένα πλήρες εμπάργκο σε τρόφιμα καύσιμα και φάρμακα. Πρακτικές γενοκτονίας που θυμίζουν τις κινήσεις των Αμερικανών στον πόλεμο του ’91 όπου εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά πέθαναν από το εμπάργκο της Ουάσιγκτον σε φάρμακα. Ίδιος ο θύτης - η Δημοκρατία - και ίδια τα θύματα. Από την μια μεριά οι δολοφόνοι Δημοκράτες και από την άλλη οι Βιετναμέζοι, Σέρβοι, Ιρακινοί, Κορεάτες που δεν κάθονται ήσυχοι να τους «εκδημοκρατίσει» ο πολυφυλετικός στρατός των Η.Π.Α. και να ανοίξει σε κάθε γειτονιά μια χαβούζα του καπιταλισμού!


Προπαγανδιστική αφίσα του KDS

Η σημασία του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό

Έτσι λοιπόν σήμερα που οι εξελίξεις τρέχουν ταχύτατα κάθε Έθνος που πολεμάει τον Σιωνισμό και τον Αμερικανισμό είναι εν δυνάμει σύμμαχος μας. Άλλωστε οι Εθνικοσοσιαλιστές απέδειξαν σε ιστορικό επίπεδο τόσο προπολεμικά αλλά και μεταπολεμικά ότι στάθηκαν στο πλευρό διαφορετικών εθνών και ενίσχυσαν τις δυνάμεις της Αντίστασης από όπου και αν προερχόταν αυτή. Μετά την πτώση της Σοβιετίας - μια αυτοκρατορία στην οποία οι μόνες σφαίρες που έπεσαν δεν ήταν για την υπεράσπιση της αλλά αυτές που βρήκαν ως στόχο τα κεφάλια εκατοντάδων ανωτέρων και ανωτάτων αξιωματικών οι οποίοι δεν άντεξαν την ιδεολογική ήττα και αυτοκτόνησαν - άρχισαν να αναδύονται κοινωνίες και καθεστώτα που παρόλο την ιδεολογική διαφοροποίηση που είχαν συμμετείχαν όλα μαζί αλλά και ξεχωριστά στο στρατόπεδο του αντιαμερικανισμού. 


Πρόσφατα παραδείγματα το Ιράκ του  Saddam Hussein, η Τζαμαχιρίγια του Λίβυου προέδρου Muammar Qaddafi που έπεσαν και οι 2 στις επάλξεις του αγώνα μέχρις εσχάτων παρόλο την έλλειψη μιας περιφερειακής μεγάλης δύναμης στο πλευρό τους και τις ελλείψεις σε οπλικά συστήματα και διεθνή στήριξη. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ο Αμερικανοσιωνιστικός παράγοντας προσπαθώντας να σταθεροποιήσει την μονοκρατορία του δεν υπολογίζει απώλειες αμάχων και κόστος για τις «σταυροφορίες» του και ιδιαίτερα όταν αυτές έχουν να κάνουν και με την ασφάλεια του κράτους του Ισραήλ ... Όταν ακόμη δεν είχαν συνειδητοποιήσει πολλοί πια ήταν η νέα τάξη που αναδυόταν στο προσκήνιο και πόσο γρήγορα άλλαζε το παγκόσμιο σκηνικό αντίπαλες ιδεολογίες κινήσεις και κόμματα βρέθηκαν πολλές φορές στο ίδιο χαράκωμα αφού πλέον ο «Θείος Σαμ» έδειχνε όλο και πιο συχνά τα δόντια του απέναντι σε αυτούς που δεν ονειρεύονταν ένα mc Donalds για τα παιδιά τους και πολλά λίτρα coca cola για τους ίδιους. 



Δεκάδες οι επεμβάσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους για την θωράκιση της «δημοκρατίας» με πρώτα θύματα την δεκαετία του ’90 τους Ιρακινούς και τους Σερβοβόσνιους και τους Ιρακινούς και πολλούς άλλους να παίρνουν σειρά μέχρι τις ημέρες μας. 



Kim Jong-il


Η σχέση των Εθνικοσοσιαλιστών με την Βόρεια Κορέα

Σε παλαιότερο άρθρο υπήρξε αναφορά στην σχέση του «Στρασσερικού» KDS με την Βόρεια Κορέα - σύνδεσμος εδώ - ενώ να σημειωθεί ότι το ’98 μέλη του NPD από την Σαξονία ενίσχυσαν τους δεσμούς μεταξύ Γερμανών συναγωνιστών και Βορειοκορεατών. Σήμερα η αντιιμπεριαλιστική πλατφόρμα (AIP) πρωτοστατεί στην υπεράσπιση της χώρας αυτής, και εκπρόσωποι της παρευρέθηκαν σε εκδηλώσεις υπέρ του Βορεοκορεάτικου καθεστώτος το 2012. Υπάρχουν πολλοί συναγωνιστές μας που διατηρούν επαφές με ανθρώπους του καθεστώτος αλλά δεν προβάλλονται για ευνόητους λόγους. Στην Σουηδία Εθνικοσοσιαλιστές (N.R.M.) το 2013 προχώρησαν σε παρέμβαση ζητώντας από την ηγεσία της ασιατικής χώρας να καταστρέψει το Τελ Αβίβ και την Νέα Υόρκη με πυρηνικά όπλα για να εξαφανιστεί το Σιωνιστικό καρκίνωμα!


Το κέντρο «μνήμης» Yad Vashem ένα όργανο προπαγάνδας του Ισραήλ στις αρχές του 2014 προχώρησε σε επικοινωνιακές κινήσεις ενάντια στην Βόρεια Κορέα γεγονός που καταδεικνύει ότι κάθε κίνηση αλληλεγγύης θα πρέπει να λαμβάνει μέρος με ιδιαίτερη προσοχή λόγω της παγκόσμιας Σιωνιστικής κατοχής. Τέλος οφείλω να αναφέρω ότι η Βόρεια Κορέα δεν έχει αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ, δεν έχει κεντρική τράπεζα ελεγχόμενη από περιούσιους, δεν έχει υποκύψει στον ιμπεριαλισμό, δεν έχει ΔΝΤ να την ελέγχει, ενώ τα τελευταία χρόνια η οικονομία της αρχίζει να ανθίζει και πάλι. Η συνεχής απειλή από τους καπιταλιστές την έχει αναγκάσει να στραφεί προς το στρατιωτικό δόγμα του «Σκαντζόχοιρου» ως μια άρνηση να ανταλλάξουν την υπερηφάνια τους με τα κοινωνικά φαινόμενα της Νοτίου Κορέας.  

Μιας δημοκρατικής αποικίας των Αμερικανών όπου οι πολίτες αντιμετωπίζουν σήμερα τραγικά ποσοστά αυτοκτονιών στην νεολαία, ναρκωτικών και κατάθλιψης εξαιτίας της καπιταλιστικής καθημερινότητας ενώ στην εκπαίδευση κυριαρχεί η προώθηση της ομοφυλοφιλίας και οι πλαστικές επεμβάσεις για να μοιάζουν οι ντόπιοι ίδιοι με τους κατακτητές της πατρίδας τους … 


Οι Αμερικανοί κατακτητές δίπλα στους Νοτιοκορεάτες στρατιώτες ...

Οι ένστολοι "απελευθερωτές", δεν ξεχνούν να δολοφονούν τους ντόπιους όταν οδηγούν μεθυσμένοι τα στρατιωτικά τους οχήματα, ενώ βιάζουν εκατοντάδες ανήλικα παιδιά κάθε χρόνο δείγμα της δημοκρατικής ηθικής made in usa που κυριαρχεί στην χώραΑυτή είναι η δημοκρατία και το ανάλογο τίμημα. Σπέρνει τον θάνατο και την δυστυχία και σε αυτό το «τέρας» αντιστέκεται σήμερα η Εθνικοεπαναστατική Βόρεια Κορέα. Για αυτόν τον λόγο λοιπόν δηλώνουμε την πλήρη αλληλεγγύη μας ως Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές!







Το πραγματικό πρόσωπο των Ταλμουδιστών!




Ο Moshe Feiglin ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της Ισραηλινής κατοχικής κυβέρνησης δήλωσε ότι είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους Παλαιστινίους καθώς και να εισβάλλουν άμεσα οι Σιωνιστικές δυνάμεις στο υπόλοιπο της Γάζας με στόχο την εξόντωση των ένοπλων ομάδων της αντίστασης. 

Οι δηλώσεις του μεταξύ άλλων ανέφεραν ότι οι πληθυσμοί της περιοχής πρέπει να εκδιωχθούν με πλοία σε διάφορα σημεία της υφηλίου και να χτυπηθούν στόχοι από την Παλαιστίνη έως το Ιράν ...




Αναζητώντας σημεία αναφοράς: 4η Αυγούστου


Κάθε φορέας ιδεών, ιδιαίτερα ίσως των ριζοσπαστικών και ανατρεπτικών ιδεών, νιώθει συνειδητά ή ασύνειδα την ανάγκη να εντοπίσει, ορισμένες φορές ακόμα και να δημιουργήσει, συγκεκριμένα σημεία αναφοράς. Με τα σημεία αναφοράς εννοούμε εκείνα τα πρότυπα μέσα στην ιστορία τα οποία αποτελούν απτές αποδείξεις ή έστω ενδείξεις ότι οι συγκεκριμένες ιδέες είναι εφαρμόσιμες και επιτυχημένες και με τα οποία μπορεί να ταυτιστεί ο κάθε ιδεολόγος. Αυτά τα σημεία αναφοράς μπορεί να είναι ολόκληρες χρονικές περίοδοι της ιστορίας, συγκεκριμένα καθεστώτα, κόμματα, οργανώσεις, πρόσωπα ή ακόμα και μεμονωμένες ενέργειες.




Αρκετές φορές, βέβαια, αυτή η φυσιολογική προσπάθεια ταύτισης και αυτοεπιβεβαίωσης καταλήγει σε απεγνωσμένες και σπασμωδικές ενέργειες με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα. Οδηγεί σε μία μυθοποίηση παραπλανητική, χωρίς ιστορικές βάσεις, αντικείμενο εξωραϊσμού και διαστρέβλωσης. 


Για το μέσο νεοφιλελεύθερο νεοέλληνα, ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος είναι ο “εθνάρχης” που “έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη”. Ομοίως, για το μέσο σοσιαλδημοκράτη, ο Α. Παπανδρέου “έδωσε ψωμί στον κοσμάκη”. Για το μέσο ψηφοφόρο του ΚΚΕ ο Στάλιν είναι μια παρεξηγημένη προσωπικότητα, ενώ το καθεστώς του Κάστρο στην Κούβα είναι ο τελευταίος εναπομείνας σοσιαλιστικός παράδεισος, μέχρι την παγκόσμια λαϊκή αντεπίθεση βεβαίως. Τέλος, σχετικά με το 3ο Ράιχ και τον Α. Χίτλερ, χρειάζεται ξεχωριστό κείμενο για να αναλυθούν τα τέρατα που γράφονται και ακούγονται από τους ανά τον κόσμο “πιστούς”.




Ο σύγχρονος ελληνικός εθνικισμός, πατώντας επιλεκτικά πάνω στην κλασσική αρχαιότητα και προσπερνώντας το Βυζάντιο, στην προσπάθειά του να βρει ιδεολογικό στήριγμα και πολιτικό σημείο αναφοράς στη νεότερη ιστορία, επέλεξε να ταυτιστεί σε μεγάλο βαθμό με το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Εξάλλου, από την επανάσταση του Γένους και μετά, ο ελληνικός εθνικισμός εκφράστηκε κυρίως μέσα από πολεμιστές ή από λογοτέχνες, οι οποίοι μπορεί μεν να εμπνέουν με τις πράξεις και τα γραπτά τους, αλλά φαίνεται ότι κρίθηκε πως αυτό δεν ήταν αρκετό.


Έτσι λοιπόν, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου βαφτίστηκε “εθνικό καθεστώς”, παρά το ότι, επί της ουσίας, στερούνταν λαϊκού ερείσματος και υποκινήθηκε και στηρίχθηκε άμεσα από τα ανάκτορα, συνεπώς από τον αγγλικό παράγοντα, ως μία προσπάθεια διαχείρισης της έκρυθμης κοινωνικής κατάστασης της εποχής και ανακοπής του κομμουνιστικού παράγοντα. 


για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Τεράστιο το ενδιαφέρον των Ελλήνων Συναγωνιστών για την σκέψη και το έργο του Julius Evola


Πραγματικά είναι τεράστιο το ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στους  Έλληνες Εθνικοεπαναστάτες / Εθνικοσοσιαλιστές / Φασίστες για τον «Μαύρο Βαρόνο» Ιούλιο Έβολα,  τον προφήτη του νεοφασισμού και ίνδαλμα της σύγχρονης Εθνικοεπαναστατικής Νεολαίας. Προς ενημέρωση των Συναγωνιστών - επειδή οι ίδιοι το ζήτησαν - παραθέτουμε σήμερα παλαιότερους αλλά και νεότερους συνδέσμους των Ελληνικών εκδόσεων σχετικά με το εν λόγω πρόσωπο οι οποίοι να τονίσουμε ότι προέρχονται από διαφορετικές τάσεις κινήσεις και ομάδες αλλά όλες μαζί προωθούν την σκέψη του μεγάλου Αντιδημοκράτη και Φιλοσόφου. Ένα μικρό βιογραφικό του Julius Evola από το ιστολόγιο «Αρχείο» στον σύνδεσμο εδώ 19 αναρτήσεις του «Μαύρου Κρίνου» στον σύνδεσμο εδώ


Το δόγμα των Αρίων για τον αγώνα και τη νίκη - εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις (1985)


Η μεταφυσική του φύλου - εκδόσεις Οξύ (1998)


Εξέγερση ενάντια στον σύγχρονο κόσμο - εκδόσεις Λόγχη (2009)


Η διδασκαλία της αφυπνίσεως - ιδιωτική έκδοση του Κωνσταντίνου Μαλεβίτη (2010)


Προσανατολισμοί - εκδόσεις Λόγχη (2011)


Τα στοιχεία της φυλετικής διαπαιδαγώγησης - εκδόσεις Θρακικός Οιωνός (2014)


Εβραίοι και μαθηματικά - εκδόσεις Θούλη (2013)


Ζεν ο δρόμος των Σαμουράι - εκδόσεις Θούλη (2013)


Άνθρωποι ανάμεσα στα ερείπια - εκδόσεις Απίων (2013)


Κείμενα για την παράδοση και τον σύγχρονο κόσμο - εκδόσεις Χρυσή Αυγή (2010)



Η ζωή και το έργο του Ιουλίου Έβολα - εκδόσεις Διοτίμα (2013)



Το μονοπάτι της αυτοπραγμάτωσης στα μυστήρια του Μίθρα - εκδόσεις Λυκώρεια (2015)


Διαλογισμοί επί των Κορυφών - εκδόσεις Λυκώρεια (2014)

Homo Modernus - εκδόσεις Οινιάδες (2016)



Σημειώσεις για το Γ' Ράιχ - εκδόσεις Omni Publishing (2017)


Συλλογισμοί σχετικά με τον Ποιητή Έβολα - εκδόσεις Οινιάδες (2017)


Τρεις όψεις του εβραϊκού προβλήματος - εκδόσεις Θούλη (2015)


Ταοϊσμός - ο μυστικισμός, η μαγεία - εκδόσεις Νέα Γενεά (2018)



Εξέγερση ενάντια στον σύγχρονο κόσμο μέρος Α΄ - εκδόσεις  Τρίμορφος  (2018)


Corneliu Zelea Codreanu Σημειώσεις Φυλακής & Julius Evola Κείμενα για τον Κοντρεάνου και την Σιδηρά Φρουρά - Εκδόσεις Νέα Γενεά (2018)


Περιοδικό "Τρίσκελον" - κυκλοφορεί το τέταρτο τεύχος




triskelonhellas@yahoo.gr

Dominique Venner, Ο αιών του 1914



Οι άνδρες των Freikorps ήταν υιοί του πολέμου, της ήττας και της επαναστάσεως του Νοεμβρίου. Ήταν απ’ ευθείας συγγενείς των «arditi» του Fiume και των «squadristi», οι οποίοι εμφανίσθηκαν λίγο αργότερα στην Ιταλία και ενσάρκωναν ένα συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου, που δεν θα εμφανιζόταν ποτέ ξανά. Σχηματίσθηκαν αρχικά στα χαρακώματα του Α’ Π.Π. Ο πόλεμος είχε εξαλείψει τους άνδρες που είχαν καταρρεύσει ψυχολογικά ή ηθικά συντεθλιμμένοι από το μαρτύριο, και είχε ξεχωρίσει εκείνους, οι οποίοι βγήκαν δυνατότεροι και σκληρότεροι από πρίν. 

Ο Jünger τους συνέκρινε με τους παλαιούς Γερμανούς μισθοφόρους, των οποίων η μοναδική πατρίδα ήταν η σημαία τους. Ο πόλεμος είχε καταργήσει όλες τις κοινωνικές διαφορές μεταξύ τους, εξισώνοντάς τους σύμφωνα με κριτήρια, τα οποία δεν είχαν σχέση με την ζωή του πολίτη. Οι κοινωνικές ταξινομήσεις είχαν αντικατασταθεί από την τόλμη και το θάρρος, και ήθελαν πλέον να μεταφέρουν αυτήν την νέα ιεράρχηση αξιών στην μεταπολεμική αστική κοινωνία. Με τον τρόπο τους ήταν σοσιαλιστές. Ο σοσιαλισμός τους, όμως, ήταν στρατιωτικός και δεν είχε σχέση με την επιδίωξη της ασφαλείας και της υλικής ευμάρειας. 

Η μόνη ιεραρχία που αναγνώριζαν ήταν αυτή της αξίας. Όλοι τους μοιράζονταν την ίδια πίστη στην δύναμη της θελήσεως και στην ειλικρινή απόλαυση των συνοπτικών μεθόδων. Ενώ αναμφισβήτητα δεν αποτελούσαν την επιτομή όλης της ουσίας του φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού, ήταν θεμελιώδες στοιχείο των κινημάτων αυτών, υπό την έννοια ότι ενσάρκωναν στην εποχή τους την πλέον ριζοσπαστική εξέγερση εναντίον του αστικού κόσμου.

Dominique Venner, Ο αιών του 1914



Κώστας Μόντης: Πάντοτε Ενωτικός - πάντοτε Έλληνας (Ιδεάπολις)



Το 2014 ανακηρύχθηκε, στην Κύπρο, ως Έτος Κώστα Μόντη, καθώς συμπληρώνονται, τη χρονιά αυτή, εκατό χρόνια από τη γέννηση του (18.2.1914) και δέκα χρόνια (1.3.2004) από το θάνατο του ποιητή. Το μικρό αυτό κείμενο δεν αποσκοπεί στο να κομίσει κάτι καινούργιο όσον αφορά τον Μόντη, αλλά αποτελεί ένα μνημόσυνο, που κάθε άλλο παρά περιττό κρίνεται. 

Κι αυτό γιατί ο Κώστας Μόντης, το παιδί της κατεχόμενης σήμερα Αμμοχώστου, ο πολιτικός καθοδηγητής της Ε.Ο.Κ.Α., παραμένει για τους νεοέλληνες ένα άγνωστο όνομα. Ο Κώστας Μόντης υπήρξε όχι μόνο ένας - με αυστηρά κριτήρια - σημαντικότατος Έλληνας και Ευρωπαίος ποιητής και πεζογράφος, αλλά και ένας αγωνιστής της ελευθερίας της Κύπρου και πρόμαχος του ονείρου της Ένωσης. 

Ένα περιδιάβασμα στο διαδίκτυο και στη σχετική βιβλιογραφία είναι δόκιμο για μια γνωριμία με τον πνευματικό αυτό άνθρωπο. Για εδώ, αρκεί η μνεία του ονόματος του.


για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Μια φωτογραφία του Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη και η "αγωνία" του Κώστα Μόντη.


Όταν ο αντιφασισμός εξυπηρετεί την προπαγάνδα των Σιωνιστών ...




Η παραπάνω ανακοίνωση δημοσιεύτηκε στο γνωστό Indymedia προκαλώντας όπως ήταν φυσικό θύελλα σχολίων μεταξύ των "αντιφασιστών". Δεν είναι η πρώτη φορά που η άκρα αριστερά με τις ανακοινώσεις της προκαλεί εύλογα ερωτηματικά για την στάση της απέναντι στην Σιωνιστική απειλή. Από την υπεράσπιση του φιλοσιωνιστικού FSA στον πόλεμο της Συρίας που ξεκίνησε πριν 3 χρόνια, την συμπόρευση με υποστηρικτές των Σαλαφιστών μέχρι και την εξίσωση της Παλαιστινιακής αντίστασης με την Σιωνιστική κατοχή σήμερα το συμπέρασμα είναι το ίδιο ...



Η Ρένα Δούρου σε άρθρο της στην Αυγή, έγραψε για τον Πέρες:

"Το γεγονός ότι τούτη την περίοδο πρόεδρος του Ισραήλ είναι ένας από τους τελευταίους ιστορικούς ηγέτες της χώρας, ο άνθρωπος του οποίου η προσωπική ιστορία αποτελεί την ενσάρκωση των περιπετειών του εβραϊκού λαού στη διάρκεια του 20ού αιώνα (γεννήθηκε το 1923 στη Λευκορωσία και μετανάστευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1930 στην, υπό βρετανική Εντολή, Παλαιστίνη), προσέδωσε στην επίσκεψη μια ιδιαίτερη υπέρ - αξία. Όλα δείχνουν ότι ο άνθρωπος που διατέλεσε υπουργός σε κρίσιμα πόστα, που σήκωσε, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 το βάρος των διαπραγματεύσεων με τον Γιάσερ Αραφάτ και που συνέβαλε στο να μπουν οι σχέσεις Ισραήλ και Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ), στη βάση της αμοιβαίας αναγνώρισης, ανοίγοντας έτσι νέους ορίζοντες, δεν κοιτάζει πίσω. Ο 89χρονος Πέρες, που σε λίγες μέρες θα γιορτάσει τα γενέθλιά του, δεν αναμασά το παρελθόν αλλά φροντίζει να τονίζει στις παρεμβάσεις του ότι το μέλλον ανήκει στις νέες γενιές, επιμένοντας στην ανάγκη του εκσυγχρονισμού της εκπαίδευσης, ανταλλαγής τεχνογνωσίας, ανάπτυξης των νέων τεχνολογιών, που μπορούν να συμβάλλουν στη μεγιστοποίηση, για παράδειγμα, της γεωργικής εκμετάλλευσης. Ωστόσο σήμερα, στη δύση του πολιτικού του βίου, ο Σιμόν Πέρες, που για χρόνια εξέφραζε την αριστερή εκδοχή της ισραηλινής πολιτικής σκηνής, αποτελεί πλέον μια... «παραφωνία», με την έννοια ότι τη στιγμή που το γειτονικό περιβάλλον του Ισραήλ αλλάζει καταλυτικά και με ραγδαίους ρυθμούς, η ίδια η χώρα συντηρητικοποιείται σε όλα τα επίπεδα: πολιτικό, κοινωνικό και κυριότερα, ηθικό."







Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης - Γενική Διοίκηση: η «αριστερή» Εθνικιστική έκφραση της Παλαιστινιακής αντίστασης.


του Jihad


Το PFLP - GC (Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης - Γενική Διοίκηση) είναι μια οργάνωση της Παλαιστινιακής / Αντισιωνιστικής αντίστασης Εθνικιστικών και Γκεβαρικών ιδεών με έδρα την Συρία. Ιδρύθηκε το ’68 από τον γενικό γραμματέα Ahmed Jibril ο οποίος μαζί με άλλα στελέχη που διαφώνησαν αποχώρησαν από το κυρίως PFLP  το οποίο και κατήγγειλαν ότι παραιτήθηκε από την ένοπλη δράση για να επικεντρωθεί περισσότερο στην ανάλυση του Μαρξισμού παρά στην απελευθέρωση από τις Σιωνιστικές κατοχικές δυνάμεις …




Η σημερινή ηγεσία κατήγγειλε την προσπάθεια της κεντρικής κομματικής ομάδας η οποία έπαιρνε εντολές από το εξωτερικό και την Παλαιστινιακή παροικία να μεταβληθεί η κίνηση σε προπύργιο των Μαρξιστών και υποχείριο της ΕΣΣΔ και της Κίνας. Στην συνέχεια παρόλο την σύμπλευση με την PLO διαφώνησαν σε επιμέρους ζητήματα τακτικής σχετικά με την συνέχεια του αγώνα και με τις υποχωρήσεις του Arafat απέναντι στις επιδιώξεις των ΗΠΑ και Ισραήλ.




Στον αντίποδα των εξελίξεων ο Jibril ο οποίος υπηρέτησε και στον Συριακό στρατό πρότεινε «ένα όπλο για κάθε χέρι» και αντιστασιακή δράση σε όλα τα επίπεδα καταλήγοντας να θεωρηθεί την εποχή εκείνη η «εθνικιστική αριστερά» των Παλαιστινίων ως η καλύτερη σε οργάνωση και ποιοτική σε αποτέλεσμα αντιστασιακή κίνηση. 





Ahmed Jibril


Κατάφεραν να εξοικονομήσουν δυνάμεις κατά την διάρκεια του εμφυλίου στον Λίβανο σε αντίθεση με άλλες οργανώσεις που δέχτηκαν σημαντικά πλήγματα αλλά και να προχωρήσουν σε εντυπωσιακά χτυπήματα ακόμη και μέσα στο Ισραήλ όπως η επίθεση με ανεμόπτερα στις 25.11.87Στην στρατιωτική βάση Kiryat Shemona 2 κομάντος «μάρτυρες» εξόντωσαν 6 στρατιώτες της IDF και τραυμάτισαν πολλούς άλλους πριν σκοτωθούν από τα πυρά. Αξίζει να αναφερθεί ότι μετά το γεγονός οι τοίχοι της Γάζας γέμισαν με το σύνθημα 6:1 (six to one). To περιστατικό αυτό πυροδότησε την 1η Ιντιφάντα …






Η οργάνωση ενεπλάκη σε σημαντικές μάχες ενάντια στον Ισραηλινό επεκτατισμό και στον Νότιο Λίβανο ενώ  επανεμφανίστηκε κατά την διάρκεια της Συριακής κρίσης. Μέχρι και την δεκαετία του ’90 έλαβαν μέρος επιθέσεις ενάντια σε Σιωνιστικούς στόχους ενώ θεωρείται βέβαιη την εποχή εκείνη  η συνεργασία με την Ιρανική ηγεσία, την Εθνικοεπαναστατική Hezbollah αλλά και με το καθεστώς του Συνταγματάρχη Qaddafi. Πολλές φορές οι Εβραίοι προσπάθησαν να εξοντώσουν την ηγεσία της οργάνωσης αλλά απέτυχαν ενώ το 2002 κατάφεραν και δολοφόνησαν τον γιο του Jibril ο οποίος ηγείτο της στρατιωτικής πτέρυγας με βομβιστική επίθεση στην Βυρηττό.





Πρόσφατη εκδήλωση του PFLP - GC στον προσφυγικό
καταυλισμό Yarmouk της Συρίας 
υπέρ της Γάζας 


Τα περισσότερα μέλη της οργάνωσης τα τελευταία χρόνια στήριξαν την αντίσταση του Assad ενάντια στους Σαλαφιστές και έδωσαν σκληρές μάχες στο προσφυγικό καταυλισμό Yarmouk ενώ δεν έλειψαν και λυσσαλέες συγκρούσεις με τους αμερικανοκίνητους οπαδούς του FSA τους οποίους και κατηγόρησαν ως πράκτορες των Σιωνιστών. Παρόλο τις εσωτερικές έριδες διαφωνίες και διασπάσεις και στην νέα σύγκρουση σήμερα στην Γάζα οι μαχητές της οργάνωσης βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για την υπεράσπιση του Πατριωτικού Σοσιαλισμού και της Πατρώας Γης. 


Οι αντίπαλοι τους σπεύδουν να τους κατηγορήσουν σε κάθε ευκαιρία για σχέσεις με Εθνικοσοσιαλιστικές / Φασιστικές οργανώσεις της Ευρώπης και υιοθέτηση φιλοφασιστικών απόψεων μέσα στην οργάνωση γεγονός που δεν απέχει από την πραγματικότητα …




έκτακτη ενημέρωση: Hamas sources claim they shot the hand off of Captain Dimitri Lavitas North of Beit Hanoun. IDF confirmed yesterday that Captain Dimitri Lavitas 24, of Jerusalem was killed in action by a sniper