Προς τους διαδόχους και επιγόνους της «αντιφασιστικής ακροδεξιάς» το ανάγνωσμα!

του Wolverine

Στο πέρασμα των χρόνων η αστική αντιφασιστική ακροδεξιά, τα διπρόσωπα «κουτσαβάκια» της εξουσίας, όταν δεν κρύβονταν πίσω από τα βαριά παραθυρόφυλλα του κεφαλαίου ξεσπάθωναν και ωρύονταν μέσα από τις βαρύγδουμπες ανακοινώσεις τους και τους οχετούς ψεμάτων ενώ κατά καιρούς κάλυπταν την ελεεινή ύπαρξη τους κάτω από ονόματα που σε άλλες εποχές τίμησαν τον Ελληνισμό αλλά ουδεμία σχέση έχουν με τους ίδιους! Δείχνουν τον χαρακτήρα τους μόνο απέναντι σε ανυπεράσπιστους και άοπλους αντιπάλους και με ιδιαίτερο θράσος μπροστά στα φώτα της δημοσιότητας αλλά πάντα κάτω από το κράνος της καταστολής του Σιωνιστικού καθεστώτος που κρύβει το πρόσωπο τους. Το χάδι του αφεντικού τους, τους στέλνει να ξεκουραστούν στις παραλίες του δήθεν «πατριωτισμού» μέχρι να τους χρειαστεί και πάλι στο μέλλον. 

Δεν είναι οι μόνοι φυσικά που βγήκαν από τις τρύπες τους όταν είδαν ότι ο «εθνικισμός» - της κακιάς ώρας - έχει χιλιάδες ευρώ και πολλά άλλα οφίτσια που θα τους βοηθήσουν να αναρριχηθούν στην «αυλή» της σπέκουλας και της μειοδοσίας. Είναι αυτοί οι ίδιοι που παραπονιούνται στην παρέα τους επειδή τα ανθελληνικά ΜΑΤ δεν «βαράνε» αρκετά … τον ελληνικό λαό (!) μια χαρακτηριστική ένδειξη άλλωστε της ψυχοσύνθεσης τους. Μέχρι χτες λιάζονταν για ώρες κάτω από τον ήλιο της δημ(ι)οκρατίας και στην τσέπη τους είχαν τόσο την φωτογραφία του Αδόλφου Χίτλερ όσο και του Γεωργίου Παπαδόπουλου όχι για να κάνουν αέρα φυσικά … αλλά για κάθε άλλη περίπτωση ανάλογα με το τι ρόλο θα χρειαζόταν να παίξουν όταν το σύστημα θα τους επανεργοποιούσε.

Όλα αυτά βέβαια με αντίτιμο την πλήρη προστασία στην δύσκολη στιγμή … «βρε αδερφέ» για παράδειγμα όπως όταν ένας πρώην «Κνίτης» θα μαχαιρώσει έναν «αντιφασίστα» στην καρδιά μπροστά σε μια ντουζίνα μπάτσους και με έναν απόστρατο στην θέση του συνοδηγού να του δίνει οδηγίες! Όσο «τυχαίο» βέβαια ήταν και το γεγονός στο Νέο Ηράκλειο όπου την παραμονή κάποιοι «γνωστοί άγνωστοι» αφαίρεσαν τα αλεξίσφαιρα και τους έστειλαν τους νεολαίους εθνικιστές να φυλάνε στην γωνία για να πέσουν θύματα μιας επίθεσης με χαρακτηριστική τακτική … αυτά τα ξεχνάει η πόρνη που ονομάζεται αστική αντιφασιστική ακροδεξιά -διάβασε εδώ- και την τροφοδοτεί την ίδια στιγμή ποιος άλλος από την antifa η πλέμπα δηλαδή της άκρας αριστεράς με ωφελημένο στο τέλος μόνο το  κράτος και τους κατοχικούς δανειστές. Αλλά αυτό το θέμα είναι μια άλλη ιστορία. 

Ας ξαναγυρίσω σε αυτούς που εμφανίζονται ως πρόμαχοι του «εθνικισμού» και βρίζουν σε καθημερινό επίπεδο τον Εθνικοσοσιαλισμό και τα πρόσωπα εκείνα που τον υπερασπίστηκαν με το Αίμα τους στα πεδία των Μαχών και σε καμιά περίπτωση στα έδρανα της υποτέλειας και του βρωμερού κοινοβουλευτισμού. Όταν λοιπόν αυτοί οι «αρθρογράφοι» δεν εμφανίζονται ως «συνταξιούχοι» της εθνικοφροσύνης παραληρούν μπροστά στην προβολή του Επαναστατικού Λόγου και ιδιαίτερα όταν αυτός πορεύεται από προσωπικότητες που απέδειξαν στη πράξη ότι έχουν γραμμένους εκεί που δεν πιάνει μελάνι … και το αστικό πολιτικό σύστημα και κυρίως τα ένστολα πιόνια που γλύφουν με μανία τις μπότες της καταστολής για να πάρουν με την σειρά τους το μηνιάτικο. 

Αυτά τα ίδια πρόσωπα, αυτές οι καταχθόνιες υπάρξεις έχουν ξαναεμφανιστεί στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Είναι οι «επίγονοι» όχι φυσικά του Αλέξανδρου … αλλά τα λυσσασμένα τσοπανόσκυλα της αστικής τάξης και της πλουτοκρατικής σαπίλας  με το γαλανόλευκο κολάρο στο λαιμό που μπροστά στην μανία του λαού μας για Δικαίωση και Αξιοπρέπεια - με ευκαιρία το κοκαλάκι που τους πετάει διαχρονικά η εξουσία πάντα με την μορφή του μηναίου μισθού της πραιτοριανής φρουράς - φόρεσαν την γαλανόλευκη πιτζάμα τους και έσπευσαν να κοιμηθούν πρώτα με το(ν) Σύνταγμα … επί εποχής του Όθωνα, αργότερα με τους Άγγλους και Γάλλους ιμπεριαλιστές που διαφέντευαν τον τόπο και έσπερναν τον λιμό σε Αθήνα και Πειραιά, ενώ στο τέλος τους βρήκε η μοίρα να λιάζονται στον ήλιο της Σμύρνης πίνοντας καφέ στην παραλία την στιγμή που κάποιοι «ακραίοι» πολεμούσαν στον Σαγγάριο και στο Κάλε Γκρότο. 

Αυτοί είχαν το θράσος να βγάζουν πύρινους λόγους για την Πατρίδα την στιγμή που υπήρξαν οι νεκροθάφτες της. Τα δίποδα αυτά με τον ίδιο χαρακτήρα αλλά με διαφορετικό όνομα εμφανίζονται και αργότερα μέσα από τις υπάρξεις  εκείνες που ζητούσαν από τον Τέκτονα και κίναιδο βασιλέα τους το ’41 να εκτελέσει σε ένα βράδυ και μάλιστα άνευ δίκης τους Εθνικοσοσιαλιστές Στρατιωτικούς της χώρας για να μην κινδυνεύσει τάχα … η πατρίδα, η τσέπη τους δηλαδή η στοά και τα αργύρια της κρατικής χρηματοδότησης. Αργότερα και πάλι υπήρξαν οι κολλητοί του Τσουδερού και τα γκαρσόνια της κυβέρνησης του Καΐρου, οι πιστοί κολαούζοι του παλατιού, του Αμερικανισμού και του Καραμανλισμού που έτρεχαν να προλάβουν θέση στο αεροδρόμιο το ’74 την στιγμή που το αίμα κυλούσε στην Κερύνεια … για να υποδεχτούν τον «εθνάρχη» της προδοσίας και της καταστολής. Και σήμερα ξεπροβάλλουν και πάλι κάτω από τον τίτλο του ethnikismos τάχα για το καλό του «εθνικισμού» ουρλιάζοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι αγωνίζονται για την άμεση δημοκρατία -  και αυτοί ανάμεσα σε άλλους - προσπαθώντας να πείσουν ότι αυτοί και μόνο εκπροσωπούν την ιδέα και τον Ελληνισμό (!) και όχι άλλοι που σε χαλεπούς καιρούς ακολουθούσαν πιστά το δύσβατο μονοπάτι και δεν φοβήθηκαν να δηλώσουν ξεκάθαρα Εθνικοσοσιαλιστές ... και σε καμιά περίπτωση απλά «εθνικιστές» ή «ακροδεξιοί». 

Ας είναι όμως τα γραπτά μένουν και έχουν γνώση οι Συναγωνιστές και οι Συναγωνίστριες που δεν κατέληξαν ζητιάνοι της κάλπης  και νεροκουβαλητές των δημοσκοπήσεων που σερβίρει καθημερινά η Σιωνιστική πρεσβεία και τα φιλαράκια της Μπακογιάννη όταν οι εν λόγω δεν ασχολούνται την ίδια στιγμή με τις off shore εταιρείες τους και την προώθηση της «ελληνοισραηλινής» φιλίας μέσα από τα βρωμερά έντυπα που εκδίδουν οι ίδιοι. 


Η αντιφασιστική ακροδεξιά σήμερα που τάζει μαζί με 2 σακούλες λάχανα … και μπόλικο «λαϊκό εθνικισμό» και μαζεύει στην αυλή της εν γνώσει της ηγεσίας της φυσικά, από προβοκάτορες μέχρι πρώην συνεργάτες της αφεντικίνας της Mossad στην Ελλάδα και κολλητούς του Βαβύλη, καθώς και πρώην στελέχη του Καρατζαφέρη που ορκίζονται σήμερα να κυνηγήσουν τους Εθνικοσοσιαλιστές και τους «νεοναζί» (sic) την επόμενη της 25^ης Ιανουαρίου ... είναι η καλύτερη φαντασίωση του τελευταίου αντιφασίστα. Τίποτα όμως δεν έχει τελειώσει όσο κάποιοι συνεχίζουν να πιστεύουν στον Ελληνικό Εθνικοσοσιαλισμό, και ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ που δεν έχουν υπογράψει δηλώσεις μετανοίας και ούτε έχουν σκοπό να απεμπολήσουν Ιδέες για να τα έχουν καλά με το κατοχικό καθεστώς. Όσο και αν προσπαθούν οι ένστολοι θρασύδειλοι σαλτιμπάγκοι και λοιποί παχύσαρκοι πολιτικάντηδες να «ξεδοντιάσουν» την νοημοσύνη μας - ενώ μέχρι χτες έστρωναν το χαλί της αντεθνικής δεξιάς και άλειφαν με λάδι Καλαμών τους προδότες - να προκαλέσουν μέσα από τα άρθρα τους και την τακτική τους αλλά και να προωθήσουν τον βρώμικο ρόλο που τους έβαλε να παίξουν ο μονόφθαλμος προστάτης τους ενώ από την άλλη προβοκάρουν με τον λόγο και τα έργα τους ας γνωρίζουν ότι έχει ο καιρός γυρίσματα και σύντομα θα απολογηθούν μπροστά στην Εθνικοσοσιαλιστική Νεολαία … και θα εισπράξουν το ανάλογο αντίτιμο.

Υ.Γ. Για τους Συναγωνιστές που νιώθουν και πράττουν ως Αντιδημοκράτες δεν υπάρχουν αυταπάτες μέσα στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας. Ούτε μια ψήφος στα Λαμόγια της πατριδοκάπηλης αντιφασιστικής ακροδεξιάς, ΑΠΟΧΗ από κάθε εκλογική διαδικασία ΚΑΝΕΝΑ άλλοθι στους γύπες της αστικής δημοκρατίας που αμείβονται με χιλιάδες ευρώ τον μήνα και στήνουν το σκηνικό για τα μελλοντικά συμφέροντα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. !

New FRONT OF HELL album: "AVANGUARDIA" Digipack Cd art edition from label RUPE TARPEA

New FRONT OF HELL album: "AVANGUARDIA"

Digipack Cd art edition from label RUPE TARPEA

1. MADE IN EUROPE

2. FRONT OF HELL

3. KEEP THE FAITH

4. HELLAS

5. CLOCKWORK CITY

6. OUR COUNTRY

7. HAIL THE BEAST

8. REBORN

Order "AVANGUARDIA" Cd here:

Web: www.facebook.com/rupe.tar

Email: perimetros@gmail.com

"The soundtrack of Europe in the very near future, 

a devastating industrial apocalypse for the next dance on the ruins"

http://www.frontofhell.com/

Το πραγματικό νόημα πέρα από τις ευχές είναι ... Λύσσα και Συνείδηση και το 2015 !

Αποκλειστικό: Συνέντευξη του Christian Ryder (TourdeForce) στον «Μαύρο Κρίνο»!

Επιμέλεια και οργάνωση συνέντευξης: Λυκούργος

Κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό ο νέος δίσκος των TourdeForce, το “Jedem Das Seine”.Το όνομα του συγκροτήματος μάλλον άγνωστο στους περισσότερους από όσους ενδεχομένως  θα  διαβάσουν τη συνέντευξη που ακολουθεί. Μουσικά σίγουρα όχι το είδος  που οι πιο πολλοί από εμάς προτιμούμε… Ο Christian Ryder, ιθύνων νους της μπάντας, έχει τη δυνατότητα να μετουσιώνει τη μουσική του σε κάτι ξεχωριστό, με συνθέσεις που καταφέρνουν να περνάνε έξυπνα τα όσα θέλει να πει. Εμπνεόμενος από  την pop κουλτούρα, τον κινηματογράφο, την ψυχολογία, την κοινωνιολογία και όχι μόνο, καταφέρνει να συνδυάσει διαφορετικά στοιχεία δημιουργώντας κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον και ιδιαίτερα πρωτότυπο. Ιστορικές αναφορές στην Eθνικοσοσιαλιστική περίοδο και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο … καθώς και σε συγκεκριμένα ζητήματα  που η σύγχρονη «πολιτικά ορθή» δημοκρατική τυραννία απαγορεύει την οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση ... παραλληλισμοί με τη σημερινή κοινωνία και τα προβλήματα της … ένα όχι εύκολο εγχείρημα, ειδικά όταν απευθύνεσαι σε λοβοτομημένους και προγραμματισμένους «ανθρώπους». Mπορέσαμε να εξασφαλίσουμε μια συνέντευξη με τον Christian Ryder ο οποίος δέχτηκε με πολύ χαρά να μας μιλήσει. Ευγενικός και πολύ φιλικός απάντησε σε όσα ερωτήματα του θέσαμε.

1. Δώσε μας ένα σύντομο βιογραφικό του συγκροτήματος. Πότε δημιουργήθηκε, πως προέκυψε το όνομα και πόσες κυκλοφορίες έχεις στο ενεργητικό σου.

Christian Ryder: Οι TourdeForce σχηματίστηκαν στο Μπέργκαμο (Βόρεια Ιταλία), το 2004. Το «TourdeForce” (άθλος) ηχούσε δυναμικό ως όνομα μίας synthpop/electrowave μπάντα, παράλληλα όμως έχει και μια ελαφρώς αρνητική έννοια : o μέσος άνθρωπος ζει  κάτω από μια συνεχή πίεση και αντιμετωπίζει ένα καθημερινό αγώνα για επιβίωση. Οι TourdeForce έχουν αρκετές κυκλοφορίες στο ενεργητικό τους, θα πρότεινα ωστόσο τα εξής τρία άλμπουμ : To ”Omnes Feriunt, Ultima Necat” (2007), το “Colours in Life” (2010) και το - περισσότερο «σκοτεινό» -  “Jedem das seine”, την νέα μας κυκλοφορία.

2. Πως θα προσδιόριζες το μουσικό στυλ της μπάντας.

Christian Ryder:  Η μουσική των TourdeForce έχει επιρροές από ετερογενή μουσικά ρεύματα του παρελθόντος. Πολλοί την προσδιορίζουν ως synthpop, άλλοι ως futurepop, ebm ή industrial. Εγώ προτιμώ να την χαρακτηρίζω ως “electronic-wave”.

3. Ας μιλήσουμε συγκεκριμένα για τη τελευταία κυκλοφορία σας με τον … όχι ιδιαίτερα «εμπορικό»  τίτλο «Jedem Das Seine» (σ.σ σύνθημα στην πύλη του στρατοπέδου συγκεντρώσεως στο Μπούχενβαλντ, που  σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει : «Ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει») Πως προέκυψε η ιδέα για το συγκεκριμένο τίτλο; Nα υποθέσω ότι υπήρξαν αντιδράσεις για την επιλογή αυτής της ονομασίας;

Christian Ryder: Η προέλευση αυτής της φράσης είναι το λατινικό «Unicuique suum» , η γερμανική απόδοση του φράσης αυτής είχε τοποθετηθεί στη πύλη του στρατοπέδου Buchenwald. Kατά καιρούς, το κεντρικό εβραϊκό συμβούλιο της Γερμανίας έχει κατηγορήσει εταιρείες όπως τις Nokia, REWE, Burger King, Tchibo, It και  Merkur Bank για τη  χρησιμοποίηση του συγκεκριμένου αποφθέγματος σε διαφημίσεις των προϊόντων τους (σύμφωνα με το εβραϊκό συμβούλιο, το απόφθεγμα αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον «Ναζισμό»).Ένα παράδειγμα αμφιλεγόμενης διαφήμισης εμπεριέχουσας της επίμαχης φράσης; Η αλυσίδα supermarket REWE χρησιμοποίησε για τη προώθηση των δραστηριοτήτων της το εξής slogan : “Barbecue: Jedem das Seine”. Η συγκεκριμένο φράση έχει έντονο περιεχόμενο. Σε σχέση με το γενικότερο νόημα του δίσκου: Συνηθισμένοι άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι ικανοί να ξυπνήσουν από το πνευματικό «μούδιασμα» που τους έχει επιβάλλει το μιντιακό κατεστημένο και ανήμποροι να σκεφτούν από μόνοι τους, τους αξίζει η πνευματική τους υποταγή στην «Ελίτ» που ελέγχει τα πάντα.

4. Εύκολα παρατηρεί κάποιος ότι στο τελευταίο σου δίσκο καταπιάνεσαι με ιστορικά θέματα που αποτελούν «αδιαμφισβήτητες αλήθειες» ή - για να χρησιμοποιήσω μια περισσότερο συνηθισμένη φράση - μη πολιτικά ορθά (politically incorrect). Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που σε έκανε να ασχοληθείς με τόσο ακανθώδη ιστορικά ζητήματα ή ήταν κάτι που υπήρχε πάντοτε σαν σκέψη και θεώρησες ότι έφτασε πλέον η κατάλληλη στιγμή;

Christian Ryder: Μου αρέσει να παρατηρώ και να μελετώ τη καθημερινή πραγματικότητα, τη διάθεση των ανθρώπων και τις διάφορες τάσεις που επικρατούν. Κάθε φορά που κάποια άτομα – αρκετά καλλιεργημένα και αξιόλογα - πρόκειται να αναφερθούν σε τέτοια «ακανθώδη» , όπως είπες, ζητήματα, τείνουν - σε υπέρμετρο βαθμό θα έλεγα - να προλογίζουν, να «μασάνε» τα λόγια τους και να κάνουν εκνευριστικά προσεκτικές παρουσιάσεις. Είναι εμφανές ότι υπάρχει ένα ευρύτατα διαδεδομένο αίσθημα ενοχής. Πώς καταντήσαμε τόσο τραγικά αδύναμοι και μικρόνοοι … ; Φαίνεται πως είμαστε πλέον ανάξιοι ...! Είναι αρκετά «οργουελικό» να μην μπορούν οι άνθρωποι να εκφράσουν ελεύθερα την άποψη τους σε συγκεκριμένα δογματικά και «αδιαμφισβήτητα» ζητήματα. Τα βασικά θέματα του δίσκου επικεντρώνονται σε μια αυστηρή κριτική του κατεστημένου των μμε: H old-school industrial και ebm μουσική χρησιμοποιούσε πάντα βίαια ερεθίσματα για να «σοκάρει»  και να ξυπνήσει το «τρίτο μάτι» των ανθρώπων.

5. Ενδεικτικά, αναφέρω ορισμένους τίτλους από τα τραγούδια του δίσκου: “Adolf Hitler Platz, “ Did Six Million Really Die”,  “John Lennon Was A Warmonger”,” The Last Hope For Europe”. Θα ήθελες να μας αναφέρεις περιληπτικά ορισμένα πράγματα για κάθε τραγούδι;

Christian Ryder:

- Adolf Hitler Platz :

Πρόκειται για μια τραγική ιστορία αγάπης. Με ενδιέφερε να προσεγγίσω την οπτική γωνία της άλλης πλευράς, των «νικημένων». Ένας νεκρός Γερμανός στρατιώτης συνεχίζει να επιστρέφει στο μέρος όπου (πριν αναχωρήσει για το μέτωπο) είχε υποσχεθεί στη κοπέλα του ότι θα τη συναντούσε ξανά … το μέρος όμως αυτό έχει αφανιστεί ολοσχερώς από τους βομβαρδισμούς των Άγγλων ... : ο στρατιώτης συνεχίζει μάταια να αναζητά το αυτό μέρος … καταδικασμένος να περιπλανιέται αιώνια ανάμεσα στα ερείπια. Στη μεταπολεμική περίοδο, η πολιτιστική και η προπαγανδιστική επιρροή των νικητών επιβάλλει στους ανθρώπους να μην τιμούν ούτε να θυμούνται τους Γερμανούς στρατιώτες, επειδή θεωρείται ότι ενσαρκώνουν το απόλυτο «κακό» Πιστεύω ότι ο καθένας θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να τιμά τους πεσόντες του.

-Did Six Million Really Die :

Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο ταμπού που υπάρχει. Eπίτρεψε μου να προλογίσω προσεκτικά και να «μασήσω» τα λόγια μου διότι αισθάνομαι ότι είμαι και εγώ ανάξιος, (σ.σ με αρκετή δόση ειρωνείας) Είναι ένα αμφιλεγόμενο τραγούδι στο οποίο δεν έλαβα θέση. Το λέω καθαρά ρητορικά. Εννοώ, ότι, κανείς δεν θέλει να προσβάλλει τη μνήμη όσων πέθαναν. Έξι εκατομμύρια πτώματα. Το συγκεκριμένο τραγούδι λοιπόν, ως μέρος της γενικότερης ιδέας /φιλοσοφίας που διέπει τον δίσκο, αποτελεί ένα παράδειγμα μιας «διαφορετικής εκδοχής της αλήθειας», δηλ. αυτό της απαγορευμένης και ποινικοποιημένης. Έχουμε εκπαιδευτεί από ένα είδος «σχολείου της σκέψης». Εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτή τη (διαφορετική) πλευρά της Ιστορίας : είναι κάτι πολύ «βαρύ» για την ευαισθησία μας, τη καρδιά μας, την νοημοσύνη μας. Δεν προτρέπω τους ανθρώπους να υποστηρίζουν διφορούμενες απόψεις (παρεμπιπτόντως, καλό είναι να αποφεύγει κάποιος να ενημερώνεται από το Wikipedia), ήθελα απλά να δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της εξοργιστικής μιντιακής πραγματικότητας. Δεν υπάρχει κάποιο προπαγανδιστικό περιεχόμενο σε αυτό το τραγούδι, για τον απλούστατο λόγο ότι ποτέ δεν αναμείχθηκα σε κάποιο πολιτικό κόμμα ή πολιτιστικό σύλλογο. Είμαι αυτό που είμαι: με τις όποιες αντιφάσεις μου δεν θα μπορούσα ποτέ να υπάρξω μέλος καμίας οργάνωσης.

- John Lennon Was A Warmonger

Όλοι μας έχουμε ανάγκη από πρότυπα που θαυμάζουμε και σεβόμαστε. Το σύστημα τα έχει επίσης ανάγκη. Δυστυχώς, αρκετά εκ του συστήματος προβαλλόμενα  «πρότυπα» αντιπροσωπεύουν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που μας έχουν μάθει να πιστεύουμε. Ο John Lennon αποτελεί ένα χαρακτηριστικό - και τραγικά ειρωνικό - τέτοιο παράδειγμα : των «ηρώων» που ντύνονται σαν επαίτες (με ακριβές πιστωτικές κάρτες κάτω από τα κουρέλια τους), προσποιούμενοι να σώσουν τον κόσμο καπνίζοντας χασίς, μπεκροπίνοντας, παίζοντας τα μπόνγκος και διαδηλώνοντας ενάντια στο «σύστημα» καίγοντας τα αυτοκίνητα ή τα καταστήματα απλών πολιτών. Γάμησε τα !!

- The Last Hope For Europe

Με ενδιέφερε να γράψω κάποια τραγούδια χρησιμοποιώντας την άποψη του Χίτλερ σε πρώτο πρόσωπο. Το άλλο είναι το “Human Geometries” που - υποθετικά - περιγράφει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του Hitler κατά τη διάρκεια των συνεδρίων Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος. (ως αναφορά, δείτε το «Triumph Des Willens» (Θριάμβο της Θέλησης)  σκηνοθετημένο από την Leni Riefenstahl). Αναφέρθηκα σε «συναισθήματα» διότι ο Χίτλερ, πριν αποτελέσει την ενσάρκωση του «απόλυτου κακού», ήταν ένας άνθρωπος. Εννοώ, ένα πραγματικό ανθρώπινο όν. Είπε «Είμαι η τελευταία ελπίδα της Ευρώπης» : είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, αποτελεί μια απίστευτα επική και συναρπαστική φράση! Μιλώντας για τον Χίτλερ, προσεγγίζοντάς τον, συνθέτοντας ένα τραγούδι για εκείνον, τραγουδώντας τα υποτιθέμενα λόγια του : αυτό σημαίνει να αντιμετωπίζεις τους εσωτερικούς σου «δαίμονες». Ήταν μια μεγάλη πρόκληση!

6. Η απόφασή σου να μιλήσεις σχετικά με ιστορικά θέματα «ταμπού» έχει δημιουργήσει προβλήματα στη διανομή του άλμπουμ σε συγκεκριμένες χώρες;

Christian Ryder: Μια μεγάλη γερμανική εταιρεία διανομής αρνήθηκε να εκπληρώσει τους όρους του συμβολαίου με τη δισκογραφική εταιρεία όσον αφορά τη προώθηση του άλμπουμ σε κάποιες βασικές χώρες όπως η Γερμανία, η Αυστρία. το Βέλγιο και η Πολωνία. Στο βιβλιαράκι που συνοδεύει το δίσκο, υπάρχει μια δήλωση, κάτι σαν: «Οι TourdeForce δεν υποστηρίζουν ή προωθούν απόψεις σχετικά με τον Ναζισμό ή την άρνηση του Ολοκαυτώματος», ωστόσο οι υπεύθυνοι της γερμανικής εταιρείας διανομής φάνηκαν απρόθυμοι να δεχτούν οποιαδήποτε ήπια μορφή διπλωματίας. Αγνόησαν πλήρως τη δήλωση, δεν διάβασαν τους στίχους, δεν άκουσαν έστω τα τραγούδια! Μια επιφανειακή και σαφέστατα προκατειλημμένη προσέγγιση. Οι ιδιοκτήτες της δισκογραφικής ωστόσο δεν δείλιασαν, βρήκαν άλλον διανομέα και τα αντίτυπα του άλμπουμ σχεδόν εξαντλήθηκαν μέσα σε λίγες ημέρες! H εταιρεία που αρνήθηκε τη διανομή του δίσκου θεώρησε προσβλητικό τον τίτλο του τραγουδιού “Kebab trauma”. Τους αξίζει λοιπόν μία από τις κονκάρδες που οι  TourdeForce κυκλοφόρησαν για τις ανάγκες προώθησης του δίσκου: αυτή με το λογότυπο  «I love kebab»!

7. ”History is written by the winners”. Mια γνωστή ρήση την οποία επέλεξες και ως τίτλο ενός εκ των τραγουδιών σου. Θεωρείς ότι όσα μαθαίνουμε σχετικά με τη περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι «κομμένα και ραμμένα» στα μέτρα των «νικητών» ώστε να αποσιωπούνται τα εγκλήματά τους;

Christian Ryder: Ουδείς κάνει χάρες στον Πόλεμο. Πέρα από αυτό, η δίκη της Νυρεμβέργης ήταν μια απίστευτα βάναυση και απάνθρωπη προπαγανδιστική φάρσα. Κατήγοροι και δικαστές ήταν οι ίδιοι άνθρωποι. Fuck Wikipedia: ελέγξτε τους καταστατικούς χάρτες της δίκης της Νυρεμβέργης. Διαβάστε το άρθρο 20: “Το δικαστήριο μπορεί να απαιτήσει να ενημερωθεί σχετικά με τη φύση των αποδεικτικών στοιχείων  πριν από την καταχώρησή τους, έτσι ώστε να μπορεί να αποφανθεί σχετικά με τη συνάφεια αυτών”… και ειδικότερα το άρθρο 21: “Το δικαστήριο δεν απαιτεί αποδεικτικά στοιχεία για γεγονότα που αποτελούν κοινή γνώση”. Οι κατηγορίες εναντίον των Γερμανών δεν χρειάζονταν να βασιστούν πάνω σε αποδεικτικά στοιχεία. Έτσι, είδαμε μουμιοποιημένα και συρρικνωμένα κεφάλια και … σαπούνια. «Γεγονότα που αποτελούν κοινή γνώση!»

8. Mπορεί η ιστορία να γράφεται από τους νικητές, η αλήθεια όμως πάντα αποκαλύπτεται σε αυτούς που την αναζητούν. Πολλοί άνθρωποι λοιπόν βρίσκονται στη φυλακή επειδή τολμούν να εκφράσουν μια διαφορετική άποψη πάνω σε συγκεκριμένα ιστορικά θέματα.  Φαίνεται ότι η «ελευθερία της έκφρασης» υπάρχει μόνο όταν κάποιος συμφωνεί με ότι το σύστημα θεωρεί ως «ορθό» και «αληθινό». Πιστεύεις ότι οι σύγχρονες δημοκρατίες αποτελούν στην ουσία τη χειρότερη μορφή τυραννίας;

Christian Ryder: Άνθρωποι οδηγούνται πράγματι στη φυλακή για «εγκλήματα σκέψης»! Είναι αδιανόητο! Αυτό θα πρέπει να αφήσει μια απειροελάχιστη, έστω, αμφιβολία ότι υπάρχει κάποιο κενό στην «επίσημη αλήθεια» που προβάλλει το σύστημα, έτσι δεν είναι; Οι σύγχρονες δημοκρατίες δεν απέχουν από την τυραννία, προσπαθούν όμως επιμελώς να το αποκρύψουν παρουσιαζόμενες υπό το προσωπείο του  «περιστεριού της ειρήνης» Υπάρχει αυτή η θλιβερή ψευδαίσθηση της «δύναμης στο λαό»…

9. Ποια είναι η άποψή σου σχετικά με το Κίνημα του Ιστορικού Αναθεωρητισμού;

Christian Ryder:  Τάσσομαι υπέρ της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης. Η κριτική επανεξέταση των ιστορικών γεγονότων είναι κάτι πολύ συναρπαστικό … νέες ερμηνείες του παρελθόντος, νέα στοιχεία, νέες προοπτικές. Δυστυχώς το «Ιστορικός Αναθεωρητισμός» ακούγεται  κάπως «κακόηχο». Είναι σαν να αποπνέει κάτι άσχημο: οι άνθρωποι τείνουν να το αντιλαμβάνονται ως κάτι αρνητικό και, κυρίως, να θεωρούν ότι ισοδυναμεί με ... άρνηση του «ολοκαυτώματος». Είναι εξωφρενικό! Απίστευτο το πως όλοι οι συνειρμοί  πάντοτε καταλήγουν εκεί.

10. Ζούμε τη παρακμή του Δυτικού κόσμου, την οποία ήδη είχε προβλέψει ο Oswald Spengler από το 1918 ... Πιστεύεις ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή; Ποιες - κατά τη γνώμη σου - είναι οι κυριότερες αιτίες αυτής της παρακμής: Θεωρείς ότι χρειαζόμαστε μια «Εξέγερση ενάντια στο σύγχρονο Κόσμο»;

Christian Ryder:  Νομίζω ότι η Ευρώπη βαδίζει σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή ... Ο κύριος λόγος; H ανεξέλεγκτη μαζική μετανάστευση, η οποία καταστρέφει την ευρωπαϊκή ήπειρο. Δεν είμαι εναντίον μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, αλλά οι ρίζες και τις παραδόσεις μας δεν πρέπει να εξαλειφθούν. Τι συμβαίνει όμως; Υπάρχει μια υστερική «πολιτικώς ορθή» τάση η οποία αποσκοπεί στην ενσωμάτωση των μεταναστών με οποιοδήποτε κόστος. Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι το αντιλαμβάνονται πλέον σαν μια μορφή «γενοκτονίας»: όλες οι  κυβερνήσεις , σε συνεργασία μεταξύ τους,  σκοπίμως αγνοούν τους γηγενείς κατοίκους, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις τους απέναντι στις ορδές των μεταναστών. Αντιθέτως, υποστηρίζουν και προωθούν μια ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών από την Ασία και την Αφρική. Είναι πραγματικά άρρωστο αυτό που συμβαίνει και δείγμα ηττοπάθειας. Έχω διαβάσει σχετικά με το σχέδιο Kalergi, αμφιλεγόμενο αλλά σίγουρα κάτι αρκετά  ενδιαφέρον. Ίσως ακουστεί κυνικό αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια λύση … έτσι όπως έχει πλέον διαμορφωθεί η κατάσταση …απλά ελπίζεις ότι δεν θα ξεσπάσει ένας απόλυτα χαοτικός φυλετικός πόλεμος.

11. Ποια η γνώμη σου για τον ελληνικό πολιτισμό; Υπάρχει κάποια σύγχρονη προσωπικότητα που θαυμάζεις;

Christian Ryder: Έκανα αρχαία ελληνικά στο λύκειο. Η καθηγήτρια μου ήταν πραγματικά παθιασμένη με την αρχαία Ελλάδα! Θυμάμαι το «καλός και αγαθός»! Οι ελληνικοί μύθοι είναι εκπληκτικοί και έχουν σαφέστατα επηρεάσει την ιστορία, την κουλτούρα, τις τέχνες, την συλλογική συνείδηση … σκέφτομαι τον Μορφέα, τον Πάνα, τον Προμηθέα, τις Μούσες, τον Πήγασο, την Μέδουσα, τον Ορφέα … θα έλεγα τον Βαγγέλη Παπαθανασίου!

12. Που μπορεί να προμηθευτεί κάποιος το άλμπουμ σας;

Christian Ryder:  Δυστυχώς ,για όσους πιθανώς να ενδιαφερθούν να το αγοράσουν, έχει σχεδόν εξαντληθεί! Ίσως κάποια αντίτυπα να είναι ακόμα διαθέσιμα μέσω των διαδικτυακών καταστημάτων της PoPonaut ή της Space Race Records. Σκοπεύουμε πάντως να επανακυκλοφορήσουμε το άλμπουμ σε μια ειδική έκδοση, με κάποιες εναλλακτικές μίξεις και ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι με τίτλο “Fight For Your Right (To Hate)”.

13. Οι τελευταίες λέξεις δικές σου! Κάποιο μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους Έλληνες Αυτόνομους Εθνικιστές / Εθνικοσοσιαλιστές καθώς και σε όσους διαβάσουν τη συνέντευξη;

Christian Ryder:  Σας ευχαριστώ για το χρόνο που διαθέσατε! Να είστε καλά και να παραμείνετε «Καλοί και Αγαθοί»!

"Προδότης δεν είναι μόνο αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδας στους εχθρούς, αλλά είναι και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώσει του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει ..."

Sol Invictus - Above Us The Sun

Danny Kross - Anti-Zionist (Process of Atonement)

Από το πετραχήλι του Χριστόδουλου μέχρι το δάκρυ του Καραμανλή το ίδιο βρωμάει η εθνική παρακμή !

Αλληλεγγύη

Blood Axis - The Ride

Ο αντιφασισμός ως ύστατη εφεδρεία της αστικοδημοκρατικής αθλιότητας.

του Λέοντος Σγουρού 

Το ενδιαφέρον μου επικεντρώνεται στο  να  καταγράφω  και να διατυπώνω  θέσεις, προτάσεις, ιδέες για προβλήματα και θέματα που αφορούν  τόσο το εθνικό όσο και το κοινωνικοπολιτικό  πλαίσιο και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στις πάσης φύσεως εξελίξεις. Αλλά  το ελεεινό αντιφασιστικό κλίμα   που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν  οι διάφοροι βολεμένοι αστοί  και παρακρατικοί, προερχόμενοι εκ των δεξιών και  αριστερών  κομματικών  μαντριών και τα διάφορα διαδικτυακά «γαυγίσματα» με ανάγκασαν  να ασχοληθώ με αυτό το ζήτημα  και την μερική ανάλυση του (χωρίς να αναφερθώ  στα ψυχολογικά συμπλέγματα τα οποία συνδράμουν σε αυτή την κατάσταση καθώς η καταγραφή και η ανάλυσή τους χρειάζεται ξεχωριστό κεφάλαιο μελέτης και παρατηρήσεων).

Ο John και ο Ivan ...

Το οργανωμένο αντιφασιστικό κλίμα που παρατηρείται στις μέρες μας δεν είναι κάτι το καινούριο αλλά η συνέχιση μιας στείρας εμπάθειας στηριζομένης εκ των κομμάτων της καπιταλιστικής υλιστικής τυραννίας, του  κοινωνικού και  εθνικού εκφυλισμού  και της αντιδραστικότητας εναντίον των Ιδανικών, των Αξιών αλλά και του γενικότερου φιλοσοφικού υποβάθρου που εκφράζουν ο  Φασισμός  και ο  Εθνικοσοσιαλισμός , ήδη  από τον Μεσοπόλεμο. Βέβαια από τότε μέχρι σήμερα τα συνθήματα και οι θέσεις των μαινόμενων «αντίφα» δημοκρατών δεν έχουν αλλάξει αφού αποτελούν μόνο μια φαιδρή αντίδραση  και τίποτα άλλο, γεγονός που δεν συμβάλλει στο να δημιουργηθεί κάτι γόνιμο και ουσιαστικό εκ μέρους τους. Αυτό όμως δεν τους σταματά από το να ασκούν την προπαγάνδα τους στην πλατιά μάζα και μάλιστα με θρασύ τρόπο,  αφότου κατέλαβαν την εξουσία στο τέλος του Β' Π.Π. και την προσωρινή επικράτηση των «συμμαχικών» συνασπισμένων καπιταλομαρξιστικών δυνάμεων δηλαδή των Ενωμένων Δυναστών όλου του κόσμου .

Οι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος ...

Όσον αφορά την προπαγάνδα την οποία αυτοί  διαδίδουν, είναι μεν αντιποιοτική και παράλογη  αλλά λόγω της πολυδιάστατης μορφής της καταφέρνει και επηρεάζει μέχρι και τους πιο αρνητικούς προς αυτή  δημοκράτες .Έτσι παρατηρείται μια άνευ προηγουμένου προπαγανδιστική καμπάνια χρηματοδοτούμενη από καπιταλιστικά κέντρα, η οποία ξεκινάει και τελειώνει  κυρίως γύρω από τον χώρο της σύγχρονης εκπαιδεύσεως καθιερώνοντας σήμερα τα εθνομηδενιστικά και συνακόλουθα προς τα δημοκρατικά «ιδεώδη» πρότυπα συμπεριφοράς με άμεσο στόχο την δημιουργία  των «καθώς πρέπει πολιτών» με political correctly συμπεριφορά. Αυτή η παραγωγή σκέψης θα τους ωφελήσει μελλοντικά και θα επιτρέψει  την ύπαρξη της τόσο σημαντικής «ελευθερίας» που προσφέρει η δημοκρατία ... η οποία για τους αντιφρονούντες δεν είναι παρά εκστρατεία καταστολής με δημοκρατική σφραγίδα. 

Εννοείται πως σε αυτά τα πλαίσια δεν χωράει πουθενά στον «κώδικα» των νέων πολιτών ρομπότ η έννοια της Πατρίδας και του Έθνους  και σε καμιά περίπτωση οι λέξεις Φυλή και Ράτσα και αντίστοιχα ο Φυλετισμός / Ρατσισμός παρά μόνο ως έννοιες άνευ περιεχομένου οι οποίες αποκτούν ξανά κάποια σημασία μόνο όταν οι διάφοροι «σωτήρες» αποφασίσουν να τις ευαγγελιστούν σε λόγους τους  και να παραθέσουν με στομφώδη τρόπο ότι  «τα εθνικά συμφέροντα της πατρίδος και του λαού κινδυνεύουν και πρέπει να προστατευτούν» καταδεικνύοντας συνήθως ως εχθρούς είτε τους άλλους Ευρωπαίους ως σύνολο είτε επικεντρωμένοι μόνο στην σύγχρονη Γερμανία.  Την οποία συνδέουν με τον Εθνικοσοσιαλισμό ... ενώ είναι η σύγχρονη μητρόπολη του Καπιταλισμού! Προσπαθούν να δημιουργήσουν έτσι ένα φαιδρό αντιγερμανικό μένος με σκοπό  να συνδέσουν  την σύγχρονη απειλή και  την δημοκρατική κυβέρνηση της σιωνίστριας Μέρκελ με την ένδοξη και αξιοπρεπή  Γερμανία του Μεσοπολέμου του Εθνικοσοσιαλισμού και  αφετέρου με την Αριστοκρατική Ηγεσία αυτής (!) ενώ προσπαθούν να αποκρύψουν ποιος στην πραγματικότητα διοικεί σήμερα από το παρασκήνιο την χώρα.

Όταν η σκηνοθεσία αυτή δεν πείθει  αρκεί η πομπώδης αναφορά «στο ολοκαύτωμα και στα εγκλήματα των ναζί και των συνεργατών τους»  και «στα δάνεια που αυτοί  χρωστούν» ώστε να δημιουργήσουν από το ανιστόρητο τίποτα που χρησιμοποιούν ως σημείο αναφοράς ένα αρνητικό κλίμα στους προκατειλημμένους δημοκράτες  αποσιωπώντας την ίδια στιγμή τους ιστορικούς συμβιβασμούς και τις βρώμικες δοσοληψίες της δημοκρατικής Ελλάδος με την ακόμη πιο δημοκρατική μεταπολεμική Γερμανία. Από τα παραπάνω παρατιθέμενα μπορεί κάποιος καλόπιστος  αναγνώστης  να θέσει  το παρακάτω ερώτημα : «Καλώς , η μάζα επηρεάζεται εν μέρει  και από το πιο μικρό ερέθισμα προπαγανδιστικού ψεύδους όντας αστικοποιημένη αλλά γιατί οι αντίπαλοι σας συνεχίζουν την ίδια αναχρονιστική  ρητορική αντιναζιστικής αντιφασιστικής υστερίας εναντίον σας, ενώ τα προβλήματα είναι τόσα πολλά και διόλου ασήμαντα για την χώρα μας καθώς και για όλη την Ευρώπη και ο χρόνος σιγά σιγά τελειώνει;». 

Η απάντηση  είναι απλή. Δεν θέλουν να επαναληφτεί η Ιστορία η οποία φάνηκε τόσο σκληρή σε αυτούς (βλέπε πτώση των δημοκρατιών). Διότι γνωρίζουν ότι με την επικράτηση της πραγματικής  Αριστοκρατικής, εκ πνεύματος, Εθνικής και Σοσιαλιστικής  μας Επανάστασης το έκτρωμα που ονομάζεται δημοκρατία θα σταλεί στην άβυσσο του τίποτα - όπου ανήκει -  και μαζί της και αυτοί . Επίσης πετυχαίνουν  με το να συνεχίζουν τις αντιναζιστικές-αντιφασιστικές φιέστες τέσσερις  στόχους : 1^ον αυτοεπιβεβαιώνονται οι ιλαρές υπάρξεις τους, 2^ον τα αφεντικά τους (βλέπε παγκόσμιο  καπιταλιστικό κεφάλαιο), που τους χάρισε την νίκη στον τελευταίο μεγάλο πόλεμο (;) παραμένουν σε σχετικά μεγάλο βαθμό ανέπαφα από την λαϊκή κατακραυγή και την αντιπάθεια κατατρώγοντας  την σάρκα του απλού εργαζόμενου , 3^ον αυξάνουν τις συγκρούσεις και το μίσος μεταξύ των Ευρωπαϊκών Εθνών και αποτρέπουν έτσι κάθε δυνατή μεταξύ τους συνεργασία, όπως άλλοτε, για μια  Πραγματική Απελευθέρωση από τα  δεσμά  της  καπιταλιστικής εξαθλίωσης. Έτσι ευκολότερα οι διάφοροι καλοθελητές πλουτοκράτες μπορούν και εισάγουν μεγάλο αριθμό από τριτοκοσμικούς λαθρομετανάστες ως φτηνούς εργάτες για τα εργοστάσιά τους χωρίς να δημιουργείται ουσιαστική και οργανωμένη πανευρωπαϊκή αντίσταση σε αυτήν την νέου είδους κοινωνικοοικονομική εκμηδένιση  και  Φυλετική παρακμή 4^ον δαιμονοποιούν το μόνο Πολιτειακό Σύστημα  που δημιούργησε για τον Ευρωπαϊκό Λαό αξιοπρεπέστατες συνθήκες διαβίωσης, πολέμησε τον Σιωνισμό και το αδηφάγο κεφάλαιο επιφέροντας την μόνη πραγματική καταγεγραμμένη στην σύγχρονη Ιστορία Επανάσταση  στηριζόμενη στην Αξιοκρατική  Διαβάθμιση, στην  Αυτογνωσία και στην Συνειδητοποιημένη Αυτοθυσία για το καλό της  Φυλετικής Κοινότητας.

Ο καθένας πλέον μπορεί να καταλάβει γιατί λυσσομανά ο κρατικός και χρηματοδοτούμενος αντιναζισμός - αντιφασισμός  στην χώρα μας όσο και σε ολόκληρη την Ευρώπη (και όχι μόνο). Πολύ απλά στην σύγχρονη μάχη που διεξάγεται διακινδυνεύει το ίδιο της το μέλλον η αντιλαϊκή  δημοκρατία τους,  η  οποία στήθηκε από τους  «νικητές» σε ολόκληρη την κατεστραμμένη, κοινωνικά και οικονομικά μεταπολεμική Ευρώπη πάνω στα νεκρά σώματα  των Τελευταίων Ηρωικών Πολεμιστών και των αμέτρητων αμάχων, βοηθούμενη σε αυτή την κυριαρχία της από τα διάφορα ανδρείκελα που έδωσαν ως ενέχυρο της υποταγής τους  στους διεθνείς τοκογλύφους  των τραπεζών τον ίδιο τους τον λαό  ώστε να μπορέσουν, όντας πολιτικά ανίκανοι να το πράξουν αυτό προηγουμένως, να κυβερνήσουν δηλαδή τις «απελευθερωμένες» χώρες τους .

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι πρωτόγνωρο αλλά με μια  επανάληψη του έργου  με πρωταγωνιστές τις σύγχρονες δημοκρατικές κυβερνήσεις (οι μέδουσες που γεννήθηκαν από την μήτρα της δημοκρατίας της Βαϊμάρης) σε ρόλο χάρτινου πύργου  και από την άλλη τους αμέτρητους ζωντανούς αγωνιστές της Εθνικοσοσιαλιστικής και Φασιστικής Επαναστάσεως οι  οποίοι ενωμένοι κραυγάζοντας το απόφθεγμα παρακαταθήκη από τον θρυλικό  Εθνικοσοσιαλιστή Joseph Goebbels: «Θα ξαναγυρίσουμε και η Γη θα τρέμει!» χτυπούν αλύπητα την ορδή χοίρων της παρακμής και της αντιφυσικότητας. Να λοιπόν ποια είναι η μόνο χρησιμότητα  του «αντιναζισμου - αντιφασισμού», να λειτουργήσει σήμερα ως η ασπίδα και η ύστατη εφεδρεία της αστικοδημοκρατικής αντίδρασης. 

Τίποτα δεν τελείωσε το ’45, παραμένουμε στα χαρακώματα ως οι Τελευταίοι Πιστοί της Ιδέας και πολιτικοί απόγονοι του Σεβαστιανού Φουλίδη, της Σίτσας Καραισκάκη, του Αρίστου Καμπάνη και του Αριστείδη Ανδρόνικου!

Maurice Bardèche ''Les Temps modernes'' (1952)

«Πάει πολύς καιρός από τότε που ότι εθνικιστικό υπάρχει στη Γαλλία πέφτει συνεχώς στην ίδια παγίδα που του στήνει η πίστη και η στοργικότητα. Όταν οι εθνικιστές έχουν πολλαπλασιάσει επί χρόνια τις προειδοποιήσεις και τις επιπλήξεις τους, όταν έχουν καταγγείλει τα λάθη του καθεστώτος και καταδείξει ότι το έθνος έπρεπε να διαχωριστεί με κάθε τίμημα από τους ανθρώπους που το οδηγούσαν στο χαμό του, όταν το δράμα που πρόβλεψαν, ξεσπά, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, οι άνθρωποι του καθεστώτος προσπαθούν ανυπερθέτως να σώσουν εαυτόν διακηρύσσοντας ότι η υπεράσπιση του έθνους ταυτίζεται με την υπεράσπιση του καθεστώτος και ότι χτυπώντας κανείς το καθεστώς χτυπά την ίδια την πατρίδα.

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή οι άνθρωποι του έθνους θα έπρεπε να αρνηθούν αυτόν τον ψευδή συμψηφισμό που τους συνδέει στην πραγματικότητα με την δολοφονία της πατρίδας. Δεν μπορούν να σώσουν το μέλλον του ίδιου του έθνους παρά μόνο ζητώντας (από τους αντιπάλους τους στμ) μια προκαταβολική παραίτηση και βασίζοντας την εθνική ανάκαμψη όχι πάνω στις αιτίες που προκάλεσαν την ήττα και που δεν μπορούν παρά να προκαλέσουν κι άλλες, αλλά πάνω στα διδάγματα της ίδιας της ήττας που απαιτούν να ακολουθήσουμε νέους δρόμους με διαφορετικούς ανθρώπους. Όμως αυτό δεν έγινε, δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν το έκαναν ποτέ. Δεν ακούν παρά μόνο την καρδιά τους και δεν βλέπουν παρά μόνο την καταματωμένη πατρίδα. Έτσι πέφτουν με τα μούτρα στα καλάθι της ιερής ένωσης προσφέροντας στους αντιπάλους τους που δεν άλλαξαν ποτέ την πολύτιμη στήριξη της ίδιας τους της θυσίας. (...)

Οι δημοκρατικοί ευχήθηκαν το Σεντάν και χειροκρότησαν το Σεντάν (την ήττα της Γαλλίας στον γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870 ώστε να προκληθεί κατάρρευση του αυτοκρατορικού καθεστώτος του Ναπολέοντος του Γ'. στμ), οι μπολσεβίκοι προκάλεσαν την κατάρρευση του ρωσικού μετώπου και υπέγραψαν την ειρήνη του Μπρεστ - Λιτόφσκ, οι αντιστασιακοί χαιρέτησαν το βομβαρδισμό των πόλεων μας και θέλησαν τον εμφύλιο πόλεμο: κι εμείς, δεν θα ευχηθούμε ποτέ το Σεντάν και δε θα αποδεχτούμε ποτέ το Μπρεστ - Λιτόφσκ και δεν θα καλέσουμε ποτέ σε εμφύλιο, κι έτσι οι δημοκρατικοί, οι μπολσεβίκοι και οι αντιστασιακοί εγκαταστάθηκαν στα τέλος για τα καλά στην εξουσία πατώντας πάνω σ' αυτά τα συντρίμμια που εμείς απορρίπτουμε. (...)

Αν η Γαλλία μπορεί να υπολογίζει σ' εμάς, γιατί είμαστε εθνικιστές (...) κάθε φορά που διακυβεύονται τα ουσιαστικά της συμφέροντα και ιδίως η εδαφική της ακεραιότητα, να μην χάνουμε ποτέ ωστόσο απ' την οπτική μας ότι το ουσιώδες, στο συμφέρον της ίδιας της πατρίδας, είναι να εξαφανιστεί το τωρινό καθεστώς: το καθήκον μας ως εθνικιστών είναι, κατά συνέπεια, ν' αρπάξουμε κάθε ευκαιρία, κάθε αναποδιά, κάθε στροφή της ιστορίας για να το πλήξουμε.

Μόνο έχοντας συνεχώς κατά νου αυτή τη σκέψη θα μπορέσουμε να καταλάβουμε μια μέρα τη στιγμή που θα μας προσφέρει η ιστορία, την χαραμάδα αυτή απ' την οποία θα περάσει η αναγέννησή μας. Δεν είναι αλήθεια ότι κάποια ιστορική μοίρα παρασύρει σαν ποτάμι τους λαούς προς το χαμό τους. Οι λαοί οι ίδιοι είναι που κάνουν το πεπρωμένο τους. Και το κάνουν όπως ακριβώς και οι άνθρωποι με την θέληση και το θάρρος τους. Ας ανακτήσουμε την θέληση μας και θα κερδίσουμε κι ένα μέλλον». 

Friedrich Wilhelm Nietzsche (15.10.1844 - 25.08.1900)