Συρία: εκεί που χτυπάει η καρδιά της Εθνικιστικής Αντίστασης!

του Wolverine.

Εδώ και 2 χρόνια ο Συριακός λαός με εμπροσθοφυλακή τους Άραβες Εθνικιστές Σοσιαλιστές του κόμματος Baath δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα για να μην σκλαβωθεί στην Τουρκία, στο Σαλαφιστικό Ισλάμ και στις επιταγές της Σιών. Ο πρόεδρος της χώρας Bashar Al Assad -  παρά τα όποια λάθη διέπραξε στο παρελθόν - έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν του απομένει τίποτε άλλο παρά να υπερασπιστεί τον Συριακό λαό με τα όπλα μέχρι το τέλος.




Είναι αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι παρόλο που σήμερα η Συρία και ο ηρωικός στρατός της έχει να αντιμετωπίσει ανάμεσα σε άλλα τα αποσπάσματα από τις ειδικές δυνάμεις χωρών που συμμετέχουν στο ΝΑΤΟ αλλά και του Ισραήλ, έχει να αντιπαρατεθεί με «επαναστάτες» μισθοφόρους από συνολικά 29 χώρες - ανάμεσα τους Κοσσοβάροι, Τσετσένοι και Οιγούροι - που χρηματοδοτούνται με πετροδολάρια του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας καταφέρνει να διατηρεί ένα μέτωπο αντίστασης σε πολλά σημεία της χώρας με συμμετοχή των Αλαουϊτών, Δρούζων, Ορθοδόξων και Καθολικών κατοίκων. 

απόσπασμα από δήλωση του Bashar Al - Assad

Τους τελευταίους μήνες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εξόπλισαν με αντιαεροπορικούς πυραύλους και αντιαρματικά που βρήκαν σε αποθήκες του Επαναστατικού Λιβυκού στρατού του Qaddafi τις δυνάμεις των Σαλαφιστών και οι τελευταίοι - σύμφωνα με τα καθεστωτικά ΜΜΕ - κατάφεραν να πλήξουν σημαντικά τις δυνάμεις του καθεστώτος.



Τα κοράκια της παγκόσμιας σιωνιστικής δημοσιοκαφρίλας, ανάμεσα τους 1890 εφημερίδες και 780 δορυφορικά κανάλια των παγκόσμιων αφεντικών προσπαθούν να παρουσιάσουν το άσπρο ως μαύρο. Όμως η ηγεσία της χώρας αποφάσισε πρόσφατα να εξοπλίσει τις θρησκευτικές μειονότητες με όπλα από τις αποθήκες του Συριακού στρατού και να οδηγήσει την μάχη σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Ο Συριακός στρατός με την τεράστια εμπειρία που έχει από τις μάχες ενάντια στους Σιωνιστές - το ’73 πολέμησε τους Σιωνιστές επί 200 ημέρες και κατέλαβε το 65% της περιοχής Al Quenitra πριν προδώσει ο Sadat την Συρία με μονομερή καταύπαση πυρός και συμφωνία ειρήνης με το Ισραήλ - έχει καταφέρει να συντρίψει σε πολλά σημεία της χώρας πολυάριθμες δυνάμεις των Σαλαφιστών και να απελευθερώσει τους κατοίκους που δεν ανέχονται την Σαρία. 

Περιστασιακά τα ελεγχόμενα ΜΜΕ των Σιωνιστών κάνουν λόγο για «σφαγές» εκ μέρους του καθεστώτος όπως πρόσφατα ο βομβαρδισμός μιας αποθήκης πυρομαχικών που βαφτίστηκε «φούρνος» και οι ένοπλοι δολοφόνοι που έπεσαν νεκροί … έγιναν ξαφνικά «γυναικόπαιδα».Στο πλευρό του Συριακού λαού παραμένει η ηρωική εθνικοεπαναστατική Hezbollah του Λιβάνου που σήμερα φροντίζει τους Σύριους πρόσφυγες, το Πεκίνο που βοηθάει τις επικοινωνίες του Αραβικού Εθνικού Στρατού αφού γνωρίζει ότι μετά θα έρθει η σειρά της με την ανάπτυξη των Ισλαμιστών στην περιοχή της Δυτικής Κίνας, καθώς και χώρες που κρατούν παραδοσιακά αντιιμπεριαλιστική στάση όπως το Σουδάν και η εθνικομπολσεβικική Βόρεια Κορέα!



Η Ρωσία θα κινηθεί σε τεντωμένο σκοινί μέχρι να διασφαλίσει την βάση της στην περιοχή και είναι πραγματικά άγνωστο για το τι θα πράξει στο μέλλον. Από την άλλη πλευρά η ελληνική κυβέρνηση σε μια στάση πλήρους δουλοπρέπειας δήλωσε ότι θα απελαθεί άμεσα η πρέσβειρα της Συρίας ενώ μετά από αυτή την κίνηση κάποιοι Σύριοι «μετανάστες» και οι συνοδοιπόροι τους  κατέβασαν στο Παλαιό Ψυχικό με την ησυχία τους και κυρίως με την βοήθεια των αρχών το εθνικό σύμβολο της χώρας του Assad και ανάρτησαν την πατσαβούρα της «εξέγερσης». 

Στο πλευρό των «εξεγερμένων» - οι οποίοι σημειωτέον απειλούν να δηλητηριάσουν το πόσιμο νερό ολόκληρων πόλεων, καταστρέφουν καθημερινά αρχαιοελληνικά μνημεία και κλέβουν το ψωμί των προσφύγων για να το πουλήσουν στην Τουρκία -  η πλειοψηφία της «αριστεράς» και της «άκρας αριστεράς» με τους βουλευτές και οπαδούς των ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγων Πρασίνων, Ανταρσυα και ΔΗΜΑΡ να δίνουν το παρών σε εκδηλώσεις υπέρ της «εξέγερσης» που μυρίζει πετρέλαιο αλλά ντύνεται με κιπά στο κεφάλι, ενώ οι μουσικές τους εκδηλώσεις στα Προπύλαια για όσους δεν το γνωρίζουν έχουν μια παταγώδη αποτυχία διότι ακόμα και οι δικοί τους άνθρωποι αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. 

Από κοντά η πλειοψηφία του «αναρχικού χώρου» να προσπαθεί να πείσει ότι η ένοπλη σύρραξη στην Συρία είναι «κίνημα του λαού της περιοχής ενάντια στους  φασίστες» αγνοώντας προκλητικά τις εκκλήσεις των μειονοτήτων προς τις εθνικές δυνάμεις της χώρας για προστασία από τους Σαλαφιστές.



Φυσικά συντονιστής όλων αυτών η «ελληνο συριακή επιτροπή αλληλεγγύης» που καθημερινά αποδεικνύει τον ρόλο της και προπαγανδίζει υπέρ μιας πλευράς που εκτελεί αμάχους, πυρπολεί εκκλησίες και Σιίτικα τζαμιά δηλαδή ιερούς χώρους των μειονοτήτων της χώρας ενώ καθημερινά έρχονται στο διαδίκτυο βίντεο όπου «ηθοποιοί» των Τζιχαντιστών προσπαθούν να προβοκάρουν για δήθεν σφαγές εκ μέρος των πολιτοφυλακών Shabiha … παρόλο που στο τέλος αποδεικνύεται ότι είναι οι ίδιοι που στήνουν το κακόγουστο έργο. 




Ακόμα και βίντεο που περιέχουν καταρρίψεις αεροπλάνων δεν είναι τίποτε άλλο παρά από ατυχήματα που έχουν συμβεί σε άλλα σημεία του πλανήτη. Ένα δείγμα για το τι είναι ο «ελεύθερος συριακός στρατός» είναι γνωστό βίντεο όπου οι Σαλαφιστές κάνουν λόγο για μελλοντικό Χαλιφάτο …

Ο λεγόμενος «πατριωτικός χώρος» με εξαίρεση τις αυτόνομες / ανεξάρτητες ομάδες και κινήσεις, δεν έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ως οφείλει. Για παράδειγμα αν η  γνωστή «Χρυσή Αυγή» είχε  πραγματικό σκοπό να αντιπαρατεθεί στα ίσα με τον ανεκδιήγητο Αβραμόπουλο και τον αστείο Παναγιωτόπουλο δεν θα ζητούσε στην Βουλή εξηγήσεις ΜΟΝΟ για την εμπλοκή της Ελλάδος σε ασκήσεις με την συμμετοχή του Ισραήλ, αλλά θα κατήγγειλε άμεσα και σε κάθε διάσταση την πλήρη υποδούλωση της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ και στις επιταγές της Ε.Ε., θα ζητούσε έστω διερευνητική επιτροπή για την συμμετοχή της χώρας και της πολεμικής αεροπορίας στον πρόσφατο και 100% παράνομο πόλεμο της Λιβύης, θα έστελνε την ελάχιστη ανθρωπιστική βοήθεια στους Έλληνες της Συρίας ! 




Παρακολούθησα τις προάλλες μια επερώτηση βουλευτή του εν λόγω κόμματος στις αρχές Δεκεμβρίου με αποδέκτη τον υπουργό άμυνας για την πρόσφατη άσκηση Ελλάδος - Ισραήλ σε επίπεδο αεροπορικών δυνάμεων. Φυσικά δεν αναφέρθηκε το γεγονός ότι οι γιοί του Δαυίδ σε αυτή την άσκηση αγνόησαν επιδεικτικά τις εντολές του αρχηγείου αεροπορίας και με χαμηλές πτήσεις προκάλεσαν ανησυχία σε κατοίκους της Θεσσαλίας. Αντί λοιπόν να καταγγελθεί άμεσα ο σημερινός ρόλος της χώρας μας στην κρίση στην Συρία ρωτήθηκε με άκρως ευγενικό τρόπο ο αχυράνθρωπος υπουργός του Γραικυλιστάν για … το Ιράν που αποτελεί τον επόμενο στρατηγικό στόχο των Σιωνιστών! 



Μα καλά δεν γνωρίζουν οι κύριοι αυτοί ότι σήμερα η ελληνική κυβέρνηση - ανδρείκελο έχει αναγνωρίσει την «παρέα» των Σαλαφιστών που ονειρεύονται να αντικαταστήσουν τον Assad; Δεν γνωρίζουν για παράδειγμα ότι η χώρα πρόσφατα τόνισε την ανάγκη να απελαθεί το προσωπικό της Συριακής πρεσβείας σε μια ένδειξη υποχωρητικότητας και αν το γνωρίζουν γιατί δεν το κατήγγειλαν; 

Το χειρότερο από όλα είναι ότι στο εν λόγω βίντεο το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ ο υπουργός γελωτοποιός αποκαλύπτει τις μελλοντικές επαφές του, τα ταξίδια που πήγε ή θα λάβει μέρος στο μέλλον και τις γνωριμίες με όλους αυτούς που σήμερα ευθύνονται για την σφαγή στην Συρία! Αποκαλύπτει μάλιστα ότι η Ελλάς εκπαιδεύει στελέχη των ενόπλων δυνάμεων του Κατάρ (!) που είναι ο κύριος σύμμαχος των Τζιχαντιστών στην Συρία. (να τονίσω ότι το Κατάρ έχει σκοπό να αγοράσει κομβικά σημεία της χώρας μας και εγκαταστάσεις σε μια ακόμη επίδειξη δύναμης στο εσωτερικό) 

Σε ένα δείγμα πλήρους άγνοιας (;) ή αδιαφορίας λοιπόν ο βουλευτής του εν λόγω κόμματος συνεχίζει να ομιλεί για άλλα θέματα ΕΚΤΟΣ από την σημερινή εμπλοκή της χώρας στην Συρία (!) ενώ προσπερνάει κυριολεκτικά τις «ομολογίες» του υπουργού αμύνης που λέει ξεκάθαρα ότι θα επισκεφτεί όλες εκείνες τις χώρες που θα δώσουν το πράσινο φως για τις μελλοντικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή! Το να μιλάς εκ μέρους «εθνικιστικού κόμματος» για ουδετερότητα απέναντι σε μια μελλοντική σύρραξη Ισραήλ και Ιράν είναι το λιγότερο αφελές αν όχι ύποπτο! Οφείλουν όλοι όσοι πραγματικά νοιάζονται για την ανεξαρτησία της πατρίδας να καταγγείλουν άμεσα την πολιτική απομόνωσης της Συρίας εκ μέρους του ελληνικού κράτους, την παραφιλολογία και την προπαγάνδα που κυριαρχεί στα ελληνικά ΜΜΕ, καθώς και την παράνομη αναγνώριση της «αντάρτικης» κυβέρνησης!  


Ακόμα όμως και αν μετατοπιστεί το ενδιαφέρον στο Ιράν γιατί δεν καταγγέλλει κανείς την χρήση ελληνικών στρατιωτικών βάσεων από το ΝΑΤΟ με στόχο την παρακολούθηση των Ιρανών, αλλά και την πολεμική του κράτους απέναντι στην «Ιρανική Εθνική Τράπεζα» που έδρευε στην Αθήνα και της οποίας δεσμεύτηκαν τα κεφάλαια εντελώς παράνομα και καταχρηστικά;




Και φυσικά γιατί κανείς εκ των πολιτικών «άκρων» δεν λαμβάνει πρωτοβουλία για πορεία και διαμαρτυρία υπέρ του Ιράν ή της Συρίας που αποτελούν στόχους του Διεθνούς Σιωνισμού; Την ίδια αδιαφορία έπραξαν και στην περίπτωση της Λιβύης … Είναι απλό αγαπητοί αναγνώστες, είτε αριστεροί είτε δεξιοί όλοι νοιάζονται για την πολιτική καλοπέραση τους και δεν τολμούν να αμφισβητήσουν τον Σιωνιστικό παράγοντα, για λόγους που πολύ καλά γνωρίζουν και οι 2 πλευρές. Πλην εξαιρέσεων κάποιων προσώπων που βρίσκονται στις τάξεις της «πατριωτικής αριστεράς» αλλά και στις εθνικιστικές αυτόνομες / ανεξάρτητες κινήσεις ουδείς σήμερα μιλάει για μποϋκοτάζ των προϊόντων του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας, της Γαλλίας, των ΗΠΑ, του Μαρόκου και όλων των άλλων που εμπλέκονται στην αιματοχυσία στην Συρία. Ουδείς καλεί σε πορείες ή έστω συμβολικές κινήσεις υπέρ του Ιράν ή της Συρίας διότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτά τα 2 έθνη στηρίζουν την αντισιωνιστική αντίσταση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και έτσι τίποτα δεν είναι τυχαίο! Η πρεσβεία των ΗΠΑ ξέρει να ελέγχει πολύ καλά και τα αστικά κόμματα αλλά και τα «άκρα» και όλοι μαζί δουλεύουν για τον παγκόσμιο αφέντη.

Την στιγμή που χιλιάδες πολιτοφύλακες ελληνικής καταγωγής υπερασπίζονται τα χωριά τους από τους αιμοδιψείς δολοφόνους των Τζιχαντιστών, οι σαπισμένες ψυχές της σιωνόδουλης Ορθόδοξης Εκκλησίας του Ιερώνυμου και του πρώην αξιωματικού του Τουρκικού στρατού Βαρθολομαίου, στηρίζουν πλήρως το αστικό πολιτικό σύστημα και σιωπούν επιδεικτικά για την εκστρατεία γενοκτονίας εναντίον των θρησκευτικών μειονοτήτων στην Συρία. Αυτοί οι καταχραστές του δημοσίου αισθήματος αλλά και του χρήματος, οι αχθοφόροι του Ιουδαϊσμού και του καταναλωτισμού δεν έχουν νοιαστεί στο ελάχιστο για την γενοκτονία των ομόθρησκων τους στην Συρία παρόλο τις επανειλημμένες εκκλήσεις του Πατριαρχείου Αντιοχείας! Πρόσφατα οι Σαλαφιστές εκτέλεσαν Ορθόδοξους ιερείς βγάζοντας τους τα μάτια με ξιφολόγχες και παρόλα αυτά ουδείς σε κανένα μέσο πλην του διαδικτύου δεν κατήγγειλε το γεγονός!

Από την άλλη πλευρά οι περιβόητοι «ανθρωπιστές» των Εξαρχείων ανάμεσα σε διάφορα σύμβολα -  όπως του Μεξικανικού EZLN (!) και της γνωστής μαυροκόκκινης σημαίας - δεν ξεχνούν να δείξουν την αλληλεγγύη τους προς τους Ισλαμιστές με ανακοινώσεις και εκδηλώσεις, ενώ παράλληλα οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ κρατούν στάση αναμονής και ένοχης σιωπής. Όπως είχε αναφέρει στο παρελθόν, η συντακτική μας ομάδα η περιβόητη Ρένα Δούρου είχε στείλει χαιρετισμό σε εκδήλωση υποστηρικτών των Τζιχαντιστών ενώ το γεγονός ότι σε νοσοκομεία της βορείου Ελλάδος φιλοξενήθηκαν τραυματίες Λίβυοι «εξεγερμένοι» - με λεφτά που πλήρωσε το Κατάρ(;) - θάφτηκε κυριολεκτικά από το σύνολο του τύπου.

Όπως και στον πόλεμο της Λιβύης που ελάχιστοι μίλησαν για την άνανδρη σφαγή του Λιβυκού λαού από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ - με την συμμετοχή των πληρωμάτων των εναέριων ραντάρ της Πολεμικής Αεροπορίας της Ελλάδος - έτσι και σε αυτόν τον πόλεμο τα δήθεν «άκρα» αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη, οι πολιτικάντηδες παίζουν τον κύριο ρόλο τους, ενώ οι στρατιωτικοί μπροστά στον φόβο να τους κάνουν και άλλες περικοπές δεν βγάζουν λέξη για την παραχώρηση του εναέριου χώρου σε Σιωνιστικές αεροπορικές δυνάμεις. Να τονίσω ότι στις πρόσφατες πορείες για την 17^η Νοεμβρίου κάποιες «συλλογικότητες Σύριων αριστερών» παρευρέθηκαν με σημαίες των «εξεγερμένων», και έγιναν δεκτοί από τα μπλοκ της «άκρας αριστεράς» παρόλο που είναι γνωστές οι σχέσεις της ηγεσίας τους με τους Καπιταλιστές, τους Σαουδάραβες και τους Καταριανούς.

Οι τελευταίοι (οίκος Σαούντ και Κατάρ) έχουν παρασημοφορήσει τον Ομπάμα σε τελετή που έλαβε μέρος στην χώρα τους ενώ διαδραμάτισαν στο παρελθόν κύριο ρόλο στο εμπάργκο ενάντια στον Ιρακινό λαό το ’91 με αποτέλεσμα να πεθάνουν περισσότερα από 1.000.000 παιδιά από αυτή την πολιτική γενοκτονίας. Να θυμίσουμε ότι κανείς δεν νοιάστηκε ποτέ για αυτά τα παιδιά εκτός από ομάδες και κινήσεις Εθνικοσοσιαλιστών και Πατριωτών της Ευρώπης, ενώ τα παιδικά πρόσωπα τους δεν βρήκαν ποτέ μια θέση στις διαφημιστικές καμπάνιες που λειτουργούν ως πολιτικές «αλληλεγγύης» της UNICEF ή των Ηνωμένων Εθνών.

Για όλα αυτά τα θέματα κανείς δεν νοιάζεται και κανείς δεν θέλει να θυμάται, 2 μέτρα ευαισθησίας λοιπόν όπως πάντα από τους αντιφασίστες Δημοκράτες που ενώ κάνουν ότι νοιάζονται «για τα παιδιά της Συρίας» αγνοούν επιδεικτικά για παράδειγμα την νεολαία της Υεμένης μόνο και μόνο επειδή είναι Σιίτες άρα σύμμαχοι του Ιράν. Για αυτούς τους νεκρούς δηλαδή τα νεκρά παιδιά της Λιβύης, τα υποσιτισμένα παιδιά του Ιράκ που πέθαναν από το εμπάργκο κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ’90 κ.α. για παράδειγμα οι «autonome antifa» δεν  θα βγάλουν καμιά πολύχρωμη αφίσα σε ροζ και κίτρινες αποχρώσεις στους τοίχους των Αθηνών, και δεν θα μιλήσουν στο Πολυτεχνείο αφού γνωρίζουν ότι οι εντολές που έχουν είναι συγκεκριμένες και από τα γνωστά κέντρα εξουσίας.

Μπάντες όπως οι «Αιθεροβάμονες» και οι «Αέρα Πατέρα» οργανώνουν συναυλίες για τον «συριακό λαό» - εννοούν τους Ισλαμιστές Σαλαφιστές χασάπηδες - αλλά για την πατριωτική νεολαία της Συρίας - που σφάζουν με αυτοκίνητα βόμβες οι Ισλαμιστές μισθοφόροι - δεν υπάρχει καμιά αναφορά και καμιά συναυλία. Αλήθεια που είναι οι ακραίες φεμινίστριες των φιλελευθέρων κομμάτων αλλά και των μαρξιστών  να διαμαρτυρηθούν για την κακοποίηση των γυναικών στην Συρία; 



Πρόσφατα μονάδες του Αραβικού Εθνικού Στρατού συνέλαβαν 20 άτομα  που αποτελούσαν Ισλαμική μονάδα «εξεγερθέντων» - οι 15 μάλιστα μη Συριακής καταγωγής - την στιγμή που βίαζαν ομαδικά 20 Σύριες στην περιοχή Idleb και μάλιστα κινηματογραφούσαν το γεγονός! Το θέμα αυτό πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις και οι Τζιχαντιστές άρχισαν να σκοτώνονται μεταξύ τους επειδή οι πιο θρησκευόμενοι θεώρησαν ότι το γεγονός αυτό προσβάλλει την Σαρία!  Μήπως είπε κανείς για την κοπέλα στο Aleppo που επειδή είχε τα μαλλιά της ελεύθερα και χωρίς μαντήλα δέθηκε σε κολόνα από τσιμέντο και δολοφονήθηκε δημοσίως σε κεντρικό δρόμο της περιοχής; Μάλιστα οι κύριοι Σαλαφιστές που υπερασπίζεται ο Αβραμόπουλος και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, καθώς  και η φιλοευρωπαϊκή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ ας γνωρίζουν ότι μια ταμπέλα στο κορμί της έγραφε «όποιος δεν φτύσει την κοπέλα αυτή δεν έχει τιμή»! 

Αυτή είναι η «εξέγερση» στην Συρία! Και όμως σήμερα σε αντίθεση των επιταγών των Σιωνιστών, εκατοντάδες κοπέλες με εθνικιστική συνείδηση κατατάσσονται μαζικά στις τάξεις του Αραβικού Εθνικού Στρατού για να αντιμετωπίσουν την επίθεση των δυνάμεων που θέλουν να καταστρέψουν την Συρία! 



Το τελευταίο σενάριο που προβάλλουν οι Σιωνιστές και τα τσιράκια τους είναι η δήθεν προτροπή του καθεστώτος να πλήξει τους «εξεγερμένους» με χημικά αέρια. Την ίδια στιγμή 7 στρατιώτες του Εθνικιστικού καθεστώτος πέθαναν από επίθεση με χημικά αέρια που κατέχουν οι Σαλαφιστές και όμως κάποιοι συνεχίζουν να προβάλλουν τα ψέμματα του συστήματος!



Ένα άλλο γεγονός που αποκρύπτουν οι επαγγελματίες υποστηρικτές των Παλαιστινίων είναι ότι πρόσφατα οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στο Al Yarmouk απαίτησαν να αποχωρήσουν άμεσα οι Σαλαφιστές από την περιοχή! Ποιοι ήταν αυτοί που έστειλαν το τελεσίγραφο; Οι ένοπλοι του «Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης» οργάνωση μαρξιστικής σκέψης που τόσο θαυμάζουν οι ντόπιοι αριστεριστές και οι θαμώνες του Indymedia! Ξέχασαν … όμως οι «ντόπιοι ελευθεριακοί» να αναφέρουν στα μέσα που διατηρούν ότι οι αριστεροί Παλαιστίνιοι εναντιώνονται στους Σύριους «εξεγερμένους» δηλαδή στον «Ελεύθερο Συριακό στρατό»!

Για να κλείσω αυτό το άρθρο δημοσιεύω στο ιστολόγιο 2 φωτογραφίες και σχόλια που υπάρχουν στο διαδίκτυο, για να καταλάβουν κάποιοι τι παίζεται πίσω από τις πλάτες του Ελληνικού αλλά και του Συριακού λαού …

(27.04.2012: Φωτογραφία του Άρη Σπηλιωτόπουλου από εκδήλωση στη Νέα Σμύρνη που διοργάνωσε ο γνωστός δημοσιογράφος και υποψήφιος δήμαρχος στο Δήμο Νίκος Στέφος. Τον Σπηλιωτόπουλο πλησίασαν εκπρόσωποι του συλλόγου της Συριακής αντιπολίτευσης και του φόρεσαν ένα μεταξωτό μαντήλι με τη νέα Συριακή και την Ελληνική σημαία, τονίζοντάς του ότι στη μετά - Άσαντ εποχή, είναι καλοδεχούμενος στην χώρα τους ...)

Bernard Henri Levy: Γάλλος διανοητής και συγγραφέας της "νέας αριστεράς", υποστηρικτής των Ισλαμιστών στην Λιβύη και σημερινός χρηματοδότης των Σαλαφιστών στην Συρία. Παρευρέθηκε στις 21.11.2012 στο μέγαρο μουσικής Αθηνών ως επίσημος ομιλητής. 

Χρέος όλων των Εθνικιστών / Εθνικοσοσιαλιστών να στηρίξουν τους Σύριους συναγωνιστές στον αγώνα για λευτεριά και δικαιοσύνη!

Τιμή και Δόξα στους μαχητές των Εθνικιστικών Συριακών Ενόπλων Δυνάμεων!

Ηλιούγεννα - Το αρχαίο Ελληνικό έθιμο των Χριστουγέννων.

Τα Χριστούγεννα η εορτή της ανάμνησης της γεννήσεως του Ιησού Χριστού δηλαδή, αποτελούν την μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού, αποτελώντας ημέρες χαράς για όλον τον Χριστιανικό κόσμο. Λόγω βέβαια της «οικονομικής εκμετάλλευσης» και του τεράστιου «οικονομικού τζίρου της εορτής» τα Χριστούγεννα εορτάζονται πλέον σχεδόν σε όλο τον κόσμο.

Ιχνηλατώντας την ιστορικότητα της εορτής ανακαλύπτουμε ενδιαφέροντα στοιχεία που αφορούν την ημερομηνία της εορτής, αλλά και συσχετίσεις με συνήθειες στον αρχαίο κόσμο. Αναζητώντας την ακριβή ημερομηνία γενέσεως του Ιησού ανακαλύπτουμε ότι αφενός στην καινή Διαθήκη δεν γίνεται αναφορά για την εορτή Χριστουγέννων και αφετέρου ότι κανείς από τους Αποστόλους δεν τήρησε την 25η Δεκεμβρίου ως γενέθλια ημέρα του. Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός, (υπολογίζεται πως γεννήθηκε μεταξύ του 6 - 2 π. X.) Υπάρχουν όμως ενδείξεις που συνηγορούν στην Φθινοπωρινή γέννηση του, και όχι στην χειμερινή.Το εδάφιο από το Ευαγγέλιο του Λουκά παραδείγματος χάριν αναφέρει:

«Οι ποιμένες ήσαν κατά το αυτό μέρος διανυκτερεύοντες εν τοις αγροίς, και φυλάττοντες φύλακας της νυκτός επί το ποίμνιον αυτών» (2: 8). Η φράση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις πρακτικές των βοσκών καθώς τον χειμώνα λόγω του ψύχους οι ποιμένες δεν διανυκτερεύουν στους αγρούς. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η γέννηση του Ιησού δεν έγινε το Δεκέμβριο αλλά το Φθινόπωρο εφόσον τα κοπάδια δεν ήταν στις στάνες. Γνωρίζουμε επίσης ότι η γέννηση συνέπεσε, με την απογραφή, που συνήθως γινόταν μετά την συγκομιδή, κατά τις αρχές Οκτωβρίου. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης επίσης συσχετίζει την γέννηση του Ιησού Χριστού με την εορτή της «Σκηνοπηγίας», η οποία γινόταν τον Οκτώβρη.

Στην Αγία Γραφή γενέθλιες και ονομαστικές εορτές δεν συνιστούνται. Στην πραγματικότητα τα Χριστούγεννα δεν συμπεριλαμβάνοντα στις αρχαίες γιορτές της Χριστιανικής Εκκλησίας, και μάλιστα η τήρηση των γενεθλίων καταδικάζονταν σαν ένα αρχαίο Ελληνικό "ειδωλολατρικό" έθιμο απεχθές στους Χριστιανούς. Ημέρα μνήμης των αγίων και μαρτύρων όριζαν αυτή του θανάτου. Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει σχετικά : «Τα Χριστούγεννα δεν ήταν ανάμεσα στις πρώτες εορτές της Εκκλησίας. Ο Ειρηναίος και ο Τερτυλλιανός την παραλείπουν από τους καταλόγους των εορτών» Έτσι Τα Χριστούγεννα ως εορτή των γενεθλίων του δεν γιορτάζονταν τα πρώτα 300 χρόνια. Η καθιέρωση της 25ης Δεκεμβρίου ως ημέρα των Χριστουγέννων έγινε στη Ρώμη από τον Πάπα Ιούλιο τον Α, τον 4ο μ.χ. αιώνα, μετά από έρευνα που έγινε στα αρχεία της Ρώμης για την χρονιά επί Αυγούστου απογραφής, και κατόπιν υπολογισμών βάση των Ευαγγελίων. Ένα στοιχείο που λήφθηκε υπόψιν είναι το η φράση από το κατ’ Ιωάννη γ’30«Εκέινον δει αυξάνειν, εμέ ελατούσθαι»

Στην πραγματικότητα όμως αυτό συνέβη διότι η συγκεκριμένη ημερομηνία συνέπεφτε με τις αρχαίες εορτές του Χειμερινού Ηλιοστασίου και την «Επιστροφή» του Ηλίου. Έκτοτε ο Χριστός όφειλε να είναι ο Ήλιος ο δίδων το φως εις τον κόσμο. Πριν εορταζόταν στις 6 Ιανουαρίου μαζί με τη βάπτιση του Ιησού (Θεοφάνεια). Αργότερα το έθιμο πιθανολογείται ότι μεταφέρθηκε στην Ανατολή, πιθανόν από τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό το 378-381 περίπου μ.Χ. Ο Ιωάννης Χρυσόστομος (345-407 μ.Χ.) σε ομιλία του για τη γέννηση του Χριστού, αναφέρει ότι είχε αρχίσει στην Αντιόχεια να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου. Το σίγουρο είναι ότι την εποχή του Ιουστινιανού, τον 6ο αιώνα, ο εορτασμός των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου είχε εξαπλωθεί σχεδόν σε όλη την Ανατολή.

για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Δίκη του Τόκυο: η «Ιαπωνική Νυρεμβέργη», ένα ακόμα έγκλημα της Δημοκρατίας.

του Αλεξόπουλου Στέλιου.

Η 23^η Δεκεμβρίου του 1948 για όλους όσους δεν ξεχνούν έχει μια ιδιαίτερη σημασία. Είναι η ημερομηνία που εκτελέστηκαν δια απαγχονισμού - από τις σκοτεινές δυνάμεις των Αμερικανοσιωνιστών - 7 σημαίνοντα πρόσωπα της Εθνικιστικής Ιαπωνίας. Πριν αναφερθώ στην δίκη του Τόκιο οφείλω να περιγράψω έως ένα σημείο τις γεωπολιτικές συνθήκες στην προπολεμική Ιαπωνία. Παρόλο τις όποιες «ιστορικές» πληροφορίες και πηγές που προπαγανδίζουν οι σύγχρονοι εξουσιαστές σχετικά με την είσοδο της Ιαπωνίας στον δεύτερο μεγάλο πόλεμο, η αλήθεια είναι διαφορετική από ότι μας παρουσιάζουν εδώ και δεκαετίες.

Το περήφανο έθνος των Ιαπώνων αρνήθηκε να υποταχθεί στις επιταγές των Καπιταλιστών και των Ιμπεριαλιστών και έδωσε το πρώτο χτύπημα στο Pearl Harbor στις 07.12.1941 όταν και επιτέθηκε στον αμερικανικό στόλο. Είχε προηγηθεί τα προηγούμενα χρόνια η επιθετική πολιτική της ΕΣΣΔ αλλά και της Κίνας, καθώς και οι προσπάθειες των Καπιταλιστικών Δυτικών δυνάμεων να απομονώσουν και να «στραγγαλίσουν» την χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου κυρίως σε ενεργειακό και εμπορικό επίπεδο. Αρχικά η επίθεση ενάντια στην Κίνα αποτέλεσε μια προσπάθεια της Ιαπωνίας να βρει «στέρεα» αμυντικά στηρίγματα ενόψει της επερχόμενης επιθετικής «καταιγίδας» που σχεδίαζαν οι Κινέζοι και οι Σοβιετικοί, αλλά και να αυξηθούν τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας όπως οι πρώτες ύλες για την πολεμική βιομηχανία.

Hideki Tōjō: "Remember Pearl Harbor"

Η Ιαπωνική επίθεση - σε αντίθεση με την ψευδολογία των σημερινών παγκόσμιων αφεντικών - υπήρξε μια  ξεκάθαρη κίνηση αντιπερισπασμού και αυτοάμυνας απέναντι στην κλιμακούμενη καπιταλιστική και κομμουνιστική επέκταση. Ας μην ξεχνάμε ότι η Γαλλία, η Ολλανδία και η Μεγάλη Βρετανία είχαν αποικίες στην ευρύτερη περιοχή την εποχή εκείνη, και η στρατιωτική προσπάθεια των Ιαπώνων στηρίχθηκε από εκατομμύρια κατοίκους σε χώρες που κατέλαβαν στην συνέχεια, επειδή ακριβώς θεωρήθηκε επιχείρηση απελευθέρωσης από τον δυτικό και τον καπιταλιστικό ζυγό ! Οι ΗΠΑ επί σειρά ετών είχαν ως κύριο στόχο να επιβάλλουν πλήρες εμπάργκο στην Ιαπωνία και να διακόψουν την πρόσβαση της χώρας σε πετρέλαιο, επίσης παραβίαζαν τα χωρικά της ύδατα και διενεργούσαν εντελώς παράνομα ελέγχους σε εμπορικά και επιβατικά σκάφη. Στην Ιαπωνία την εποχή εκείνη υπήρχαν 2 κυβερνητικές τάσεις, η μια υπέρ της «ειρήνης» - εννοούσαν άνευ όρων παράδοση στις επιταγές των ΗΠΑ - και η Εθνικιστική πλευρά που ήθελε να δώσει ένα γερό χτύπημα στους «γιάνκηδες» αφού αυτοί πρώτοι προκάλεσαν και πρόσβαλλαν τον Ιαπωνικό λαό με συνεχείς παραβιάσεις και προβοκάτσιες.

Η ιστορική συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους. Η ηρωική προσπάθεια της Ιαπωνικής κοινωνίας δεν κατάφερε να φέρει την πολυπόθητη Νίκη, αν και ο λαός στήριξε ολόψυχα την στρατιωτική ηγεσία της χώρας και πολέμησε με απαράμιλλο θάρρος. Οι ατομικές βόμβες σε Ναγκασάκι και Χιροσίμα σόκαραν τους Ιάπωνες όσο κανένα γεγονός στην ιστορία τους. Η χώρα των Σαμουράι και του Bushido είχε τώρα μετά την συνθηκολόγηση να αντιμετωπίσει τις πολυφυλετικές ορδές των Καπιταλιστών και της Jew York σε έναν αγώνα για επιβίωση και αξιοπρέπεια. Οι Αμερικανοί ως ειδικοί στην εξαθλίωση των Εθνών, φρόντισαν από νωρίς να τιμωρήσουν και να ξεφτιλίσουν τους Ιάπωνες. Πέρα από τα στρατόπεδα εξόντωσης και τις καθείρξεις, φρόντισαν για την βιολογική εξόντωση του έθνους καθώς και για την μέγιστη ηθική παρακμή. Καταστράφηκε ή παρεμποδίστηκε οτιδήποτε διατηρούσε το ηθικό του λαού υψηλό και έφερνε στην μνήμη την πρόσφατη πολεμική προσπάθεια για την ανεξαρτησία της χώρας. Όμως τίποτα δεν ήταν πιο σημαντικό για τους Δημοκράτες από την παραδειγματική τιμωρία της Εθνικιστικής ηγεσίας. Έτσι λοιπόν οι μαριονέτες των Σιωνιστών έστησαν το «Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο της Άπω Ανατολής» στις 29.04.1946.

Εκεί οδηγήθηκαν οι ηγέτες της Ιαπωνίας, σε μια επίδειξη κυνισμού και αποικιακής πολιτικής εκ μέρους των ΗΠΑ και των λοιπών δυνάμεων.  Οι κατηγορίες χωρίστηκαν σε 3 επίπεδα ενώ ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους, οι 28 κορυφαίοι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες κατηγορήθηκαν για εγκλήματα πολέμου. Να σημειωθεί ότι οι κατοχικές δυνάμεις δεν τόλμησαν να φέρουν στο δικαστήριο τον ίδιο τον Αυτοκράτορα αφού αυτό το γεγονός θα ξεσήκωνε την λαϊκή οργή. Από άλλους θεωρήθηκε, ότι η κίνηση αυτή - της μη παραπομπής - θα νομιμοποιούσε τις μελλοντικές ποινές που θα επέβαλλε το παράνομο δικαστήριο. Ο γνωστός Αμερικανός «απελευθερωτής» και χασάπης των Ιαπώνων Douglas Mc Arthur  - ανώτατος διοικητής των συμμαχικών κατοχικών δυνάμεων - με ρητή εντολή του, απαίτησε την άμεση σύλληψη του επιτελείου του Στρατηγού Hideki Tojo ο οποίος προσπάθησε να αυτοκτονήσει ανεπιτυχώς. Η εν λόγω δίκη βασίστηκε στο μοντέλο της άλλης μεγάλης νομικής παρανομίας δηλαδή της Νυρεμβέργης στην Γερμανία, και στερείτο οποιασδήποτε νομικής υπόστασης. Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν ακόμα αρχίσει υπήρχαν έντονες διαφωνίες ανάμεσα στους Συμμάχους για το πώς θα πρέπει να διεξαχθεί …

Η διαδικασία εκτυλίχθηκε από την  3^η  Μαΐου 1946 έως την 16^η  Απριλίου 1948 σε έναν τόπο έντονου συμβολισμού για τους Ιάπωνες, το κτίριο της πρώην Αυτοκρατορικής Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών στο Τόκιο. Εκεί διαδραματίστηκε μια απίστευτη παρωδία όπου οι  Εθνικιστές ηγέτες βρέθηκαν να κατηγορούνται για γεγονότα που πολλές φορές δεν είχαν σχέση με την πραγματικότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι και σήμερα τα απόρρητα ντοκουμέντα της δίκης είναι επτασφράγιστο μυστικό και φυλάσσονται σε στρατιωτικές βάσεις και κρατικές βιβλιοθήκες των ΗΠΑ. Ακόμα και ανάμεσα στους κατήγορους υπήρξαν έντονες διαφωνίες για την μετέπειτα οργάνωση της δίκης και την διαδικασία, ενώ ο Ινδός δικαστής Ρανταμπινόντ Παλ έφτασε μάλιστα στο σημείο να καταγγείλει τη δίκη ως μια πράξη αντεκδίκησης των νικητών και να απαλλάξει τους κατηγορουμένους! Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Παλ επισκέφθηκε επανειλημμένως την Ιαπωνία, διατήρησε επαφή με το περιβάλλον των καταδικασθέντων και απευθύνθηκε σε ακροατήρια Ιαπώνων Εθνικιστών.

Είναι δεδομένο ότι πολλά στοιχεία όπως τα πολεμικά ημερολόγια των επιτελείων και των στρατιωτικών διοικητών, γράμματα πολιτών της Ιαπωνίας και άλλα στοιχεία είχαν πλαστογραφηθεί από τις μυστικές υπηρεσίες των Δημοκρατών, ενώ σημαντικοί μάρτυρες της υπεράσπισης των κατηγορουμένων αποκλείστηκαν πλήρως από την διαδικασία. Παρόλα αυτά η υπεράσπιση των Εθνικιστών κατέρριψε τα επιχειρήματα του κατοχικού δικαστηρίου αν και γνώριζε ποια θα ήταν η τελική απόφαση. Ανάμεσα σε άλλα τόνισαν την ανάγκη να διερευνηθούν άμεσα οι ατομικές επιθέσεις εκ μέρους των Συμμάχων με στόχο τις 2 Ιαπωνικές πόλεις. Στην τελική απόφαση από τα 28  κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης καταδικάστηκαν στην ποινή του θανάτου:

Kōki Hirota πρωθυπουργός και αργότερα υπουργός των εξωτερικών

Στρατηγός  Seishirō Itagaki υπουργός πολέμου

Στρατηγός Heitarō Kimura διοικητής των στρατιωτικών δυνάμεων στην Βιρμανία

Στρατηγός Akira Mutō αρχηγός του γενικού επιτελείου

Στρατηγός  Hideki Tōjō γενικός διοικητής και μετέπειτα πρωθυπουργός

Στρατηγός  Iwane Matsui διοικητής της εκστρατευτικής δύναμης της Σαγκάης

Στρατηγός Kenji Doihara αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών στην Μαντζουρία και διοικητής της αεροπορίας

Εκτελέστηκαν δια απαγχονισμού - ατιμωτικός τρόπος θανάτου για στρατιωτικούς - στην φυλακή του Sugamo η οποία δεν υπάρχει σήμερα - για να μην θυμίζει το έγκλημα της Δημ(ι)οκρατίας - στην θέση της σήμερα δεσπόζει ένας ουρανοξύστης … σύμβολο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και του Αμερικανισμού. Οι Αμερικανοί σε γενικές γραμμές δεν επέτρεψαν τις φωτογραφίες κατά την διάρκεια της απεχθούς πράξης  ή των πτωμάτων - αν και κάποιες διέρρευσαν - , ενώ άγνωστο παραμένει το «παρασκήνιο» κατά την διάρκεια των εκτελέσεων.

Άλλα πρόσωπα με σημαίνοντα ρόλο στην Ιαπωνία καταδικάστηκαν σε πολυετείς φυλακίσεις, ενώ περισσότεροι από χίλιοι καταδικάστηκαν σε θάνατο. Ακολούθησαν και άλλες δίκες παρωδίες σε περιοχές που υπήρχαν σύμμαχοι των Αμερικανών. Για να δικαιολογήσουν στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης τις αποφάσεις του παράνομου δικαστηρίου, οι Αμερικανοί το 1951 έσυραν τις μεταπολεμικές κυβερνήσεις - μαριονέτες να υπογράψουν συμφωνίες ντροπής όπου και αποδέχονταν οι Ιάπωνες πολιτικοί πλήρως τις αποφάσεις και τις  θανατικές ποινές των κατοχικών δικαστηρίων. Μόλις το 1978 αποδόθηκαν οι οφειλόμενες τιμές στους εκτελεσθέντες Εθνικιστές με τελετή στο εθνικό μνημείο Yasukuni όπου αναπαύονται τα πνεύματα όλων αυτών που υπερασπίστηκαν τον Αυτοκράτορα και την τιμή της Ιαπωνίας.

Μηδέν Τελεία, τεύχος 0 (download)

Μετά την κυκλοφορία και εξάντληση του δοκιμαστικού μηδενικού τεύχους του περιοδικού "Μηδέν Τελεία",  Αυτόνομοι Σύντροφοι επέλεξαν να το προβάλλουν στο διαδίκτυο ώστε να υπάρξει ελεύθερο κατέβασμα. 

Το τεύχος περιλαμβάνει 27 σελίδες και κυκλοφόρησε τον Χειμώνα του 2011 σε 300 αντίτυπα. Καλή ανάγνωση!

για να το κατεβάσετε στον σύνδεσμο εδώ 

πηγή

Η απεργία των εργαζομένων στις μεταφορές του Βερολίνου (Streik bei der Berliner Verkehrsgesellschaft 1932): Μια συνεργασία μεταξύ Εθνικοσοσιαλιστών και Κομμουνιστών.

Μετάφραση - επεξεργασία κειμένου: Φαιός Τυμπανιστής


«Δεν έχει σημασία αν είμαστε Κομμουνιστές ή Εθνικοσοσιαλιστές, επειδή τα στομάχια μας έχουν  την ίδια πείνα, και πρέπει να ενωθούμε για να πιέσουμε τα αφεντικά του SPD να πραγματοποιήσουν τα αιτήματα μας».

Αυτή η δήλωση είναι από μια συνέλευση που διοργάνωσε η εργατική ένωση των Εθνικοσοσιαλιστών κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ’30. Έλαβαν μέρος 350 άτομα τόσο Κομμουνιστές όσο και Εθνικοσοσιαλιστές. Μια μέρα πριν, κάποιοι Εθνικοσοσιαλιστές παρευρέθηκαν σε ένα συνέδριο του KPD και 2 χρόνια μετά τον Νοέμβριο του 1932 ήταν η στιγμή για την απεργία απέναντι στο μισητό σύστημα. Μα τι ήταν αυτό που προσέλκυσε τα 2 πολιτικά κινήματα που φαίνονται ως ανταγωνιστικά μεταξύ τους; Πρέπει να πάρουμε αυτή την μοναδική ιστορική κατάσταση ως παράδειγμα για τα σύγχρονα «εθνικά» και «αριστερά» κινήματα;

Για να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις πρέπει να κοιτάξουμε τις πολιτικές και οικονομικές συνθήκες κατά την διάρκεια των τελευταίων 4 χρόνων της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Μετά την πρώτη υπερπληθωριστική κρίση του ’23 σε ένα ηττημένο Ράιχ, ένα δεύτερο κύμα της οικονομικής κρίσης και της κοινωνικής αστάθειας χτυπάει την Γερμανία το ’29. Οι Σοσιαλοδημοκράτες του SPD χειροτέρευσαν δραματικά τις συνθήκες για τους Γερμανούς εργάτες, μειώνοντας τους μισθούς περισσότερο από 8% και αύξησαν την ανεργία! Η καταστολή της αστυνομίας και η απαγόρευση των ομάδων μάχης των SA και των RFB (Μαχητές του Κόκκινου Μετώπου) οδήγησε στην δυσαρέσκεια των «άκρων» απέναντι στους μισητούς «sozi’s» (Σοσιαλοδημοκράτες).

Κατά την διάρκεια της ολικής κρίσης στην δημοκρατία της Βαϊμάρης τόσο οι Εθνικοσοσιαλιστές όσο και οι Κομμουνιστές είδαν τους εαυτούς τους στην πρώτη γραμμή ως Σοσιαλιστές, και την ιδεολογία τους ως την μόνη λύση για την άσχημη κατάσταση στην Γερμανία και την καθημερινότητα του Γερμανικού προλεταριάτου. Το γεγονός ότι θεωρούσαν την Γερμανία ως μια ημι - αποικία που διοικείτο από τους καταπιεστές των Βερσαλλιών  και τα προγράμματα Dawes και Youngplan, τους οδήγησε να εντοπίσουν τον  εχθρό στους προδότες της Κοινωνικής Γερμανικής Δημοκρατίας. Και οι 2 ομάδες υιοθέτησαν μια σκληρή αντικαπιταλιστική στάση. 

Αν και ο αντικαπιταλισμός τους προερχόταν από διαφορετική οπτική, αυτό δεν τους εμπόδισε να αλληλοϋποστηρίζονται. Για παράδειγμα η Ruth Fischer, ηγετικό στέλεχος της «αριστερής πτέρυγας» του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, μίλησε σε Εθνικιστική συγκέντρωση φοιτητών στο Βερολίνο και προσέγγισε την αντισημιτική αντικαπιταλιστική κριτική του NSDAP: «Όποιος συμμετέχει στην αντίσταση ενάντια στο εβραϊκό κεφάλαιο είναι ένα μαχητής της τάξης! Ποδοπατήστε τους Εβραίους καπιταλιστές, κρεμάστε τους στους φανοστάτες, λιώστε τους και τσακίστε τους». 

Ο Ernst Thalmann, γενικός γραμματέας του KPD, έκανε έκκληση για συνεργασία με τους Εθνικοσοσιαλιστές: «Όταν οι απεργίες οργανώνονται στις εταιρείες, είναι θεμελιώδης σημασίας η συμμετοχή των Εθνικοσοσιαλιστών στις επιτροπές αγώνα». Με αυτό υπονοούσε τα προλεταριακά στοιχεία στα συνδικάτα των Εθνικοσοσιαλιστών των SA τους ονομαζόμενους «nazi - prolets»(Εθνικοσοσιαλιστές Προλετάριοι).

Εντός της εταιρείας μεταφορών BVG η «φαιά» έκφραση των Εργατών Εθνικοσοσιαλιστών είχε ως εκπροσώπους την NSBO, την οργάνωση του NSDAP. Η αριστερή έκφραση είχε ως εκπροσώπους την RGO που ήταν αντιπολιτευόμενοι στον συνδικαλισμό του KPD. Μαζί οι Εθνικοσοσιαλιστές και οι Κομμουνιστές ίδρυσαν μια κεντρική ομάδα για την οργάνωση των απεργιών η οποία απαίτησε αιτήματα όπως μεγαλύτερο ημερομίσθιο, εργασία 40 ωρών την εβδομάδα, καλύτερες συνθήκες εργασίας και το πιο σημαντικό την κατάργηση των συμβάσεων (Hoffmannschen Akkordsystem).  

Σύντομα εργάτες που δεν είχαν σχέση με κόμματα και μέλη της ADGB παρευρέθηκαν στις συναντήσεις των Εθνικοσοσιαλιστών και των αριστερών. Το KPD είχε κυρίαρχο ρόλο στην επιτροπή αγώνα, και προσπάθησε να μεταφέρει τα γεγονότα στην BVG ως μια «ενδυνάμωση της ταξικής συνείδησης στις εργατικές μάζες».  Στην πραγματικότητα το KPD είχε χάσει την επιρροή του στις περισσότερες βιομηχανίες και στα εργοτάξια του Βερολίνου, άλλωστε το 80% των μελών  του KPD ήταν άνεργοι. Οι Εθνικοσοσιαλιστές που ήταν η μειονότητα ανάμεσα στους ηγέτες της απεργίας δεν έδωσαν την ανάλογη σημασία σε αυτό, αφού τα αιτήματα και ο αγώνας ενάντια στην εργοδοσία ήταν μεγαλύτερης σημασίας.

Στις 03.11.1932 η απεργία ξεκίνησε. Οχτώ από τους Εθνικοσοσιαλιστές είχαν δημιουργήσει ένα οδόφραγμα σε μια στάση ενός τραμ, αλλά συγκρούστηκαν με την αστυνομία και 2 μέλη των SA συνελήφθησαν. Μισή ώρα μετά Εθνικοσοσιαλιστές και Κομμουνιστές στην πρωτεύουσα του Reich κατέλαβαν πολλούς σταθμούς  τραμ και λεωφορείων, σταμάτησαν την κυκλοφορία και μετακίνησαν όλους τους επιβάτες από τα οχήματα.

Οπλισμένοι με ασπίδες, οι διαδηλωτές έστησαν οδοφράγματα ενάντια στις δυνάμεις καταστολής ενώ ενημερώθηκαν όλοι οι εργάτες να σταματήσουν την εργασία τους. Τα απεργοσπαστικά σκουπίδια δέχτηκαν επίθεση και ο δρόμος τους μπλοκαρίστηκε. Οι Κομμουνιστές έβγαλαν φυλλάδια ενάντια στο SPD και τις εργοδοτικές ενώσεις, είναι σημαντικό να σημειωθεί το γεγονός ότι δεν υπήρξε ούτε μια λέξη κριτικής της Κομμουνιστικής προπαγάνδας ενάντια στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα. 

Τις βραδινές ώρες της 3^ης και 4^ης Νοεμβρίου σημειώθηκαν  οδομαχίες με την αστυνομία, δρόμοι και οχήματα καταστράφηκαν και οι λεγόμενες «κουζίνες της απεργίας» έκαναν την εμφάνιση τους. Στο αποκορύφωμα της μάχης πολλά μέλη των SA και των SS, μέλη των RFB καθώς και πολλοί εργάτες που δεν είχαν σχέση με τα κόμματα έλαβαν μέρος στην διαμαρτυρία. Σε αυτά τα γεγονότα τα SA υπήρξαν η κύρια δύναμη της αντίστασης και της βίας.

Μερικά μέλη των «Ταγμάτων Εφόδου» (SA) ήθελαν να ενισχύσουν την κατάσταση με εκρηκτικά, αν και αυτή η πρόταση έκανε τους Κόκκινους να δυσφορήσουν. Οι δρόμοι του Βερολίνου υπήρξαν η αρένα της μαζικής δραστηριότητας της μεγάλης κοινωνικής δυσφορίας ενάντια στο σύστημα, στην οποία η ηγεσία του KPD παρείχε μέσω των εκδόσεων και της κεντρικής επιτροπής θεωρητικό υπόβαθρο. Όμως το πραγματικό σφρίγος στους δρόμους διοχετεύτηκε από τα SA και τα SS.

Την Τρίτη ημέρα της απεργίας που έμεινε γνωστή ως «Κόκκινη Παρασκευή», πολλοί σκοτώθηκαν ανάμεσα στους Εθνικοσοσιαλιστές και τους Κομμουνιστές καθώς και άλλοι εργάτες, ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και το φημισμένο μέλος των SA Kurt Reppich. 47 άτομα τραυματίστηκαν και οι συλλήψεις έφτασαν τις 583. Οι ηγεσίες του NSDAP και του KPD στα πρόσωπα των Joseph Goebbels και Walter Ulbricht επενέβησαν με έμμεσο στόχο να κερδίσουν την υποστήριξη στις εκλογές που θα λάμβαναν μέρος την επόμενη Κυριακή. Η απόφαση του Hitler να καλέσει τα SA πίσω στους στρατώνες έληξε την απεργία. Τα μέλη των SA που υπήρξαν η κύρια δύναμη πίσω από την απεργία είχαν περιοριστεί σε μεγάλους αριθμούς και δεν μπορούσαν να λάβουν μέρος σε ενέργειες ενάντια στο καθεστώς.

Παρόλο το γεγονός ότι η συνεργασία κατά την διάρκεια της απεργίας δεν ήταν ένα ζήτημα κοινής συμπόρευσης «χέρι με  χέρι» αλλά «πλάτη με πλάτη» δεν μπορεί να μην γίνει αποδεκτό ότι και τα 2 κόμματα αντάλλαξαν τα πολιτικά τους ενδιαφέροντα για τα οικονομικά ζητήματα, για να αλλάξουν τις συνθήκες που ζούσαν. Κατά την διάρκεια πορειών, συγκεντρώσεων και διαμαρτυριών υπήρξαν συγκρούσεις μεταξύ Εθνικοσοσιαλιστών και Κομμουνιστών, αλλά σε πολλές περιπτώσεις αλληλοϋποστηρίχτηκαν μεταξύ τους επειδή ζούσαν στις ίδιες γειτονιές και γνωρίζονταν μεταξύ τους πολύ καλά. Αυτό το γεγονός έλαβε μορφή με δράσεις ενάντια στις εξώσεις και τις αυξήσεις των ενοικίων κ.α. 

Κάποιος πρέπει να κοιτάξει σε μαύρες και λευκές αποχρώσεις αν πρόκειται να δει τις σχέσεις των 2 πλευρών στην εποχή της Βαϊμάρης. Ένας ηγέτης των RFB κατά την διάρκεια μιας πορείας φώναξε: «Όταν το κόμμα (KPD) δεν θα πολεμήσει ενάντια στους Σοσιαλοδημοκράτες, εμείς απλά θα ενωθούμε με τους Εθνικοσοσιαλιστές». O Johannes Engel, ιδρυτής της NSBO που συνέχισε να απεργεί ακόμα και όταν η ηγεσία του κόμματος στο Μόναχο είχε σταματήσει να υποστηρίζει την απεργία, τοποθετήθηκε με αυτά τα λόγια: «Όποιος ακόμα κάτω από τις παρούσες συνθήκες δεν έχει το θάρρος να υπολογίσει ανοιχτά τον εαυτό του στους Εθνικοσοσιαλιστές, δεν έχει παρά να ψηφίσει τους αριστερούς υποψηφίους, αλλά σίγουρα όχι τις «ελεύθερες ενώσεις» (οι οποίες υποστήριζαν το κεφάλαιο). Υποστηρίζω τα υπεύθυνα άτομα για τον ίδιο λόγο με τους Κομμουνιστές». Αυτές οι δηλώσεις, του στοίχισαν την προοπτική για μια καλύτερη διοικητική θέση μέσα στο Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα.

Αν υπάρχει ένα πράγμα που μας διδάσκει η απεργία της BVG  είναι ότι το Εθνικιστικό και το Σοσιαλιστικό κίνημα δεν αποκλείει το ένα το άλλο, αλλά συμπληρώνει το ένα το άλλο επειδή έχουν ένα κοινό εχθρό: Το κυρίαρχο καπιταλιστικό κίνημα και την κρίση του.

Πηγή: Nationale Socialistische Actie / Autonome Nationale Socialisten

Ένας αιχμάλωτος Εθνικοσοσιαλιστής  κοιτάει έναν Σιωνιστή - που κρατάει μια εφημερίδα όργανο της Ιουδαϊκής καπιταλιστικής σκέψης - να κακομεταχειρίζεται την Γερμανία που έχει ως δεσμά την συνθήκη των Βερσαλλιών. Ο Εβραίος υποτίθεται ότι είναι δημοσιογράφος που σπιλώνει τους Γερμανούς, ενώ τον βοηθούν  στο έργο του ένας στρατιώτης των Γαλλικών αποικιακών δυνάμεων και ένας αστυνομικός.

Ευρώπη των Εθνών

http://storiacontroversa.blogspot.gr/

Ο Joseph Goebbels απαντάει στην «εθνική δεξιά».

Έχω τη συνήθεια να απαντώ στις προσβολές με διπλάσια αγένεια. Αν κάποιος μου φερθεί με αγένεια , εγώ του απαντώ με μεγαλύτερη αναίδεια. Αυτή τη φορά όμως δεν θα το κάνω. Το θέμα απαιτεί ψύχραιμη και λογική συζήτηση. Χαίρομαι που τώρα μου δίνεται η ευκαιρία γι' αυτό. Μας λέτε ότι είστε ένας πρωτοπόρος και παινεύεστε για τον εαυτό σας. Μας λέτε ότι αγωνιστήκατε για το κίνημα επί χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες, και απαιτείτε σεβασμό και υποταγή από εμάς τους νεότερους.

Επιτρέψτε μου να σας ρωτήσω: για ποιο κίνημα και για ποια ιδέα αγωνιστήκατε για δεκαετίες; Και ακόμη, τι αποτέλεσμα έφεραν για το κίνημα αυτοί οι δήθεν «αγώνες» σας;

Ήσασταν αντισημίτης στο κόμμα του φον Σόνενμπεργκ. Πολύ ωραία ! Διαβάζετε την εφημερίδα ΝΤΕΡ ΧΑΜΜΕΡ για δεκαετίες. Πολύ ευγενικό εκ μέρους σας. Ανήκατε στους Παγγερμανιστές στον πόλεμο. Από το σπίτι σας βέβαια ! Μετά τον πόλεμο μπήκατε στην Ένωση Επίθεσης και Άμυνας και μετά πήγατε στο κόμμα της Ελευθερίας. Τώρα λοιπόν μας παρουσιάζεστε σαν απόστολος της ιδεολογίας μας. Σας συγχωρούμε. Τι σχέση όμως έχει ο δικός σας σκοπός με το δικό μας;

Είναι προφανής η άγνοια που έχετε για τις πολιτικές εξελίξεις στον κόσμο μετά το 1918. Η μετεξέλιξη του εθνικισμού σε Γερμανικό σοσιαλισμό και η επακόλουθη ριζοσπαστικοποίηση του σοσιαλισμού σας άφησαν τελείως ασυγκίνητο. Ξέρω ότι πολλοί ανάμεσα μας έχουν τις δικές σας απόψεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχετε δίκιο. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι στο κίνημά μας που έμαθαν πολλά πράγματα μετά το 1918 και εξακολουθούν να μαθαίνουν μετά το 1923. Σήμερα αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν όχι μόνο ότι ο Μαρξισμός είναι διαστρέβλωση του σοσιαλισμού , αλλά και ότι τα λεγόμενα «εθνικά» κόμματα και οργανώσεις αποτελούν διαστρέβλωση του εθνικισμού.

Είναι έτοιμοι να βγάλουν τα απαραίτητα πολιτικά συμπεράσματα από αυτές τις διαπιστώσεις. Στρέφονται με την ίδια οξύτητα ενάντια στις απόψεις των μεσοαστών όπως και στις απόψεις των Μαρξιστών. Γι' αυτούς η μεσαία τάξη ( με τις διάφορες πολιτικές εκφράσεις της ) έχει χάσει το δικαίωμα να ασκεί κριτική στο σύστημα , ακριβώς όπως και ο Μαρξισμός, διότι τόσο η μεσαία τάξη όσο και ο Μαρξισμός έχουν συμμετάσχει στη δημιουργία του συστήματος αυτού, είναι δηλαδή συνυπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση.

Στο διάβολο λοιπόν ο Μαρξισμός, διότι αποτελεί διαστρέβλωση του σοσιαλισμού ! Στο διάβολο και όλα τα λεγόμενα«εθνικά» κόμματα της δεξιάς! Διότι αποτελούν διαστρέβλωση του εθνικισμού ! Αυτά είναι τα συνθήματα που κάνουν τον σοσιαλισμό εθνικιστικό και τον εθνικισμό σοσιαλιστικό. Για εμάς κάθε εθνικό θέμα συνδέεται με έναν πιο ριζοσπαστικό σοσιαλισμό. Εσείς συνεχώς συγχέετε το σύστημα με τα πρόσωπα. Αλλά αυτό που αμφισβητούμε εμείς είναι το ίδιο το σύστημα και όχι τα εκάστοτε πρόσωπα που το εκφράζουν. Εσείς μιλάτε για το «εθνικό κεφάλαιο» και εννοείτε τους «εθνικούς» μας καπιταλιστές λες και υπάρχουν τέτοιοι καπιταλιστές και δεν το ξέραμε !

Εμείς όταν μιλάμε για εθνικό κεφάλαιο εννοούμε τον πλούτο της χώρας μας , ο οποίος δεν υφίσταται σήμερα διότι οι«εθνικοί» μας καπιταλιστές με τη βλακεία τους , τον εγωϊσμό τους και τον συμφεροντολογικό τρόπο σκέψης τους τον ξεπούλησαν στο εβραϊκό Χρηματιστήριο! Μιλάμε για τον εθνικό πλούτο που είναι κρυμμένος στα θησαυροφυλάκια των τραπεζών με τη μορφή μετοχών και ομολόγων. Τον ονομάζουμε εθνικό πλούτο διότι είναι απαραίτητος για τη ζωή του Έθνους και διότι σύμφωνα με τους νόμους της φύσης ο πλούτος αυτός ανήκει σ εκείνον που εργάζεται με το σώμα και το πνεύμα του. Το ποσοστό του πλούτου που του αντιστοιχεί εξαρτάται από τη θέληση και την υπευθυνότητα της εργασίας του.

Μιλάτε για τους «εθνικούς» μας Γερμανούς καπιταλιστές σαν να πληρώνεστε από αυτούς. Μιλάτε επίσης για τις λαϊκές κοινότητες. Αλλά τι ξέρετε εσείς για ης λαϊκές κοινότητες ; Βλέπετε το κίνημά μας σαν το κατάλληλο μέρος για να λέτε τις μεγαλοστομίες σας, αφού δεν μπορείτε να τις πείτε πουθενά αλλού. Εμείς πιστεύουμε ότι το ιδεώδες θα ήταν η ένωση και η συνεργασία των μεσοαστών και των προλετάριων για το καλό του Έθνους. Αν όμως η μεσαία τάξη αρνηθεί τον αγώνα μας τότε θα αναγκαστούμε να στραφούμε στους προλετάριους για να ελευθερώσουμε τη Γερμανία από τα δεσμά του καπιταλισμού.

Εσείς λέτε ότι είστε αντισημίτης και κατηγορείτε με φανατισμό τους Εβραίους. Για εμάς ο αντισημιτισμός είναι ένα μέρος της ιδεολογίας μας, αλλά δεν είναι το παν. Οι Εβραίοι σίγουρα καταστρέφουν τα Έθνη, αλλά το κάνουν επειδή οι δικοί μας αστοί συνεργάζονται μαζί τους με την ελπίδα ότι θα πάρουν κι αυτοί μερίδιο από την εκμετάλλευση του λαού. Πιστεύετε ότι η μεσαία τάξη είναι αυτή που σκέπτεται «εθνικά» και «πατριωτικά»; Πόσο αφελής είστε!

Ο μεσοαστός είναι «πατριώτης» μόνον εφόσον η «πατρίδα» εγγυάται σ' αυτόν την ησυχία του , τις δουλειές του και την ασφάλειά του. Όταν ο Εθνικισμός δεν το εξυπηρετεί πια , ο μεσοαστός γίνεται ο μεγαλύτερος κοσμοπολίτης και αντι - Εθνικιστής. Αυτό το βλέπουμε καθαρά στο πάθος με το οποίο η μεσαία τάξη υπερασπίζεται τη «δημοκρατία». Η δημοκρατία δεν είναι τίποτε άλλο από τη διεθνή εκμετάλλευση του εθνικού πλούτου από το χρηματιστηριακό κεφάλαιο με τη σιωπηρή ανοχή της «εθνικής» μας μεσαίας τάξης.

Η μεσαία τάξη είναι αντικομμουνιστική όχι γιατί θεωρεί τον Κομμουνισμό απειλή για το Έθνος και τις Εθνικές παραδόσεις, αλλά γιατί φοβάται ότι οι Κομμουνιστές θα κλέψουν την περιουσία της, την ησυχία και την ασφάλειά της. Το ίδιο συμβαίνει και με εμάς τους Εθνικοσοσιαλιστές. Οι μεσοαστοί βλέπουν σε εμάς μια δικλείδα ασφαλείας που θα τους γλιτώσει από τον Κομμουνισμό.

Δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για τις ιδέες μας ή για τη σωτηρία της Φυλής και του Έθνους απλά πιστεύουν ότι εμείς εγγυώμαστε την ησυχία και την ασφάλειά τους. Όταν η κομμουνιστική απειλή απομακρύνεται, τότε κι αυτοί απομακρύνονται από εμάς και επιστρέφουν στις δουλειές τους όπως και πριν.

Εμείς όμως μάθαμε από τα λάθη μας και συνεχίζουμε να μαθαίνουμε. Ο σοσιαλισμός είναι ακόμα ένα απλό συναίσθημα για μας. Πρέπει αυτό το συναίσθημα να το οργανώσουμε και να το κάνουμε πράξη. Η πίστη κινεί βουνά , αλλά μόνο η γνώση τα κινεί προς τη σωστή κατεύθυνση. Μην κάνετε το λάθος να πιστέψετε ότι θα διστάσουμε να πούμε ανοιχτά ποιοι είμαστε. Πλησιάζει η μέρα που θα τα πούμε όλα !

Τότε θα μάθετε ότι εμείς δεν είμαστε η αστυνομία που προστατεύει τους αστούς για να έχουν αυτοί ησυχία και ασφάλεια! Τότε θα τρομάξετε μπροστά στα επαναστατικά μας αιτήματα! Σήμερα ο λαός γνωρίζει ότι εμείς υπερασπιζόμαστε με πάθος την Ιδέα του Έθνους. Σύντομα θα μάθει επίσης ότι εμείς βρισκόμαστε πρωτοπόροι στον αγώνα για το σοσιαλισμό!

πηγή