Αναμφισβήτητα, ο Στέλιος Καζαντζίδης είναι από τις μεγαλύτερες φωνές της μεταπολεμικής Ελλάδος. Είναι από τους θεμελιωτές του αστικού λαϊκού τραγουδιού, ο πρωτομάστορας.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης αγαπήθηκε
φανατικά, μπήκε στις καρδιές και στα σπίτια των ανθρώπων, τραγουδήθηκε και
χάρισε το αίσθημα της οικειότητας σε όσους ένιωσαν ότι τραγουδά για εκείνους. Η
φωνή του υπήρξε το όχημα και το μέσον για την επούλωση των ψυχικών τραυμάτων
μιας ολόκληρης κοινωνίας στην μεταπολεμική δεκαετία του 40.
Η μοναδική φωνή του, μείγμα βυζαντινών δρόμων, δημοτικών ακουσμάτων και προσωπικών βιωμάτων αλλά και η στάση ζωής του, συνετέλεσαν από νωρίς να ανυψωθεί στον χώρο του Μύθου. Και ο Μύθος συνεχίζεται και μεγαλώνει με την ταινία «Υπάρχω» όπου εκατοντάδες χιλιάδες συρρέουν στις αίθουσες προβολής για να την παρακολουθήσουν. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι μεγάλο μέρος των θεατών είναι νεαρής ηλικίας.
Είναι η τρανή απόδειξη ότι η προσφορά του έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στο συλλογικό εθνικό ασυνείδητο, που όταν βρει την αφορμή εκδηλώνεται με εκκωφαντικό τρόπο, διαψεύδοντας όσους απεργάζονται σχέδια «ομογενοποίησης και χυλοποίησης» της νέας γενιάς και όσους συστηματικά προσπαθούν να αποδομήσουν τα θεμέλια του λαϊκού μας πολιτισμού.
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ ...

Συγχαρητήρια Μαύρε Κρίνε για την προβολή του λαϊκού μας πολιτισμού χωρίς κόμπλεξ και ακροδεξιές αγκυλώσεις. Προσωπικά τολμώ να πω ότι μου αρέσει και ο Μ. Αγγελόπουλος ασχέτως της φυλετικής του προέλευσης. Η φωνή του μου βγάζει κάτι γνήσια αντρικό. Δεν θα με χάλαγε μια ανάλυση στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί δεν δημοσίευσες το σχόλιο; Σου αρέσει ο Καζαντζίδης και ο λαϊκός πολιτισμός ή όχι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είδους σχόλιο αρνήθηκε να δημοσιεύσει; Προσωπικά εντυπωσιάστηκα από την ακομπλεξάριστη ευθύτητα της αναρτήσεως θετικών σχολίων για τον Αγγελόπουλο και τον Καζαντζίδη. Είναι απορρπτικό τεκμήριο εκ μέρους του παρόντος ιστολογίου ακροδεξιών αγκυλώσεων σαν τον ρατσισμό και την αμφισβήτηση της ελληνικότητος Μικρασιατών και Ποντίων.
Διαγραφή