του Πολυπέρχονα
Ο Ιμπεριαλισμός για μια ακόμα φορά παίζει το παιχνίδι του στα Βαλκάνια , προχωρώντας πρόσφατα στην ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου και επαναφέροντας επιτακτικά στην επικαιρότητα το θέμα της οριστικοποίησης της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων με την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και το σχέδιο Νίμιτς. Παράλληλα οι δύο διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος , ακροδεξιά και νεοταξική αριστερά παίζουν για ακόμα μια φορά όπως πάντα τον πολιτικό ρόλο του εγκλωβισμού του Ελληνικού λαού σε ένα δίπολο φαινομενικά αντίθετων μεταξύ τους θέσεων , που μόνο στόχο έχει την απόκρυψη του πραγματικού εχθρού και την παρεμπόδιση ανάπτυξης ουσιαστικών αντιστάσεων απέναντί του.
Η δυνατότητα αποσταθεροποίησης απαραίτητο συστατικό της ιμπεριαλιστικής σταθερότητας.
Τα μεγάλα Ελληνικά αστικά κόμματα , παρουσιάζουν την ανάγκη για δήθεν επίτευξη «σταθερότητας» με εύρεση δήθεν «λύσης» στα εθνικά θέματα με υπογραφή διακρατικών συμφωνιών στα πλαίσια διεθνών οργανισμών. Έτσι προβάλλουν ως επίτευξη σταθερότητας την δήθεν «οριστική επίλυση» του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων, αντίστοιχα με την δήθεν «επίλυση» του Κυπριακού και των διαφορών με την Τουρκία μέσα στα πλαίσια που χαράζουν οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι τον ελεγχόμενο πλήρως από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΟΗΕ.
Ο Ιμπεριαλισμός για μια ακόμα φορά παίζει το παιχνίδι του στα Βαλκάνια , προχωρώντας πρόσφατα στην ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου και επαναφέροντας επιτακτικά στην επικαιρότητα το θέμα της οριστικοποίησης της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων με την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και το σχέδιο Νίμιτς. Παράλληλα οι δύο διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος , ακροδεξιά και νεοταξική αριστερά παίζουν για ακόμα μια φορά όπως πάντα τον πολιτικό ρόλο του εγκλωβισμού του Ελληνικού λαού σε ένα δίπολο φαινομενικά αντίθετων μεταξύ τους θέσεων , που μόνο στόχο έχει την απόκρυψη του πραγματικού εχθρού και την παρεμπόδιση ανάπτυξης ουσιαστικών αντιστάσεων απέναντί του.
Η δυνατότητα αποσταθεροποίησης απαραίτητο συστατικό της ιμπεριαλιστικής σταθερότητας.
Τα μεγάλα Ελληνικά αστικά κόμματα , παρουσιάζουν την ανάγκη για δήθεν επίτευξη «σταθερότητας» με εύρεση δήθεν «λύσης» στα εθνικά θέματα με υπογραφή διακρατικών συμφωνιών στα πλαίσια διεθνών οργανισμών. Έτσι προβάλλουν ως επίτευξη σταθερότητας την δήθεν «οριστική επίλυση» του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων, αντίστοιχα με την δήθεν «επίλυση» του Κυπριακού και των διαφορών με την Τουρκία μέσα στα πλαίσια που χαράζουν οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι τον ελεγχόμενο πλήρως από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΟΗΕ.
Η σύγχρονη ιστορία όμως διδάσκει ότι αυτές οι διεθνείς συμφωνίες όχι μόνο δεν οδηγούν σε «σταθερότητα» αλλά οδηγούν σε καταστάσεις με συνεχώς παρούσα τη δυνατότητας αποσταθεροποίησης και ιμπεριαλιστικής επέμβασης στις χώρες που τις υπογράφουν, ενώ ενισχύεται ο έλεγχός τους από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις , που παράλληλα παίζουν το παιχνίδι του «διαίρει και κυρίευε». Αναφέροντας μερικά πρόσφατα παραδείγματα , βλέπουμε τι έγινε με τη συμφωνία του Ντέιτον που χάραξε τα σύνορα μετά τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Οι άνθρωποι που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή τη συμφωνία όπως ο Κόλιν Πάουελ για να «σταθεροποιήσουν» δήθεν την κατάσταση στην περιοχή, είναι οι ίδιοι που αμέσως μετά χρησιμοποίησαν την ίδια τη συμφωνία για την επίθεση και βομβαρδισμό της Σερβίας. Ενσωμάτωσαν αρχικά με τη συμφωνία του Ντέιτον το Κόσσοβο στη Σερβία και χάραξαν τα νέα σύνορα γνωρίζοντας ότι σύντομα θα επέμβουν για να τα αλλάξουν βομβαρδίζοντάς τη Σερβία ώστε να μετατρέψουν το Κόσσοβο σε Νατοϊκό προτεκτοράτο.
Αντίστοιχα με το σχέδιο Ανάν, η δήθεν προσπάθεια για «επίλυση» του Κυπριακού δεν ήταν παρά η προσπάθεια για ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου , με παράλληλη αποσταθεροποίηση της περιοχής και δημιουργίας ενός κράτους προτεκτοράτου , στο οποίο μάλιστα οι διεθνείς ιμπεριαλιστικές δυνάμεις θα μπορούσαν να επέμβουν και στρατιωτικά στο όνομα της «επίτευξης ειρήνης», αν και όποτε ήθελαν στο μέλλον , αφού πρώτα θα ωθούσαν σε σύγκρουση Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους που μετά από την υλοποίηση του σχεδίου θα βρίσκονταν συνεχώς σε μια ισορροπία τεντωμένου σχοινιού. Ακριβώς αντίστοιχα προωθήθηκε και προωθείται η ΝΑΤΟποίηση και αποσταθεροποίηση του Αιγαίου με τις προτάσεις και συμφωνίες επίτευξης δήθεν «σταθερότητας» και «επίλυσης των διαφορών» μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας.
Τον ίδιο ρόλο έπαιξαν οι ιμπεριαλιστές από την αρχή με την ονομασία του κράτους των Σκοπίων. Αφού πρώτα διαμόρφωσαν την «επαρχία της Μακεδονίας» στην ενιαία Γιουγκοσλαβία με τη συνεργασία τους με την κυβέρνηση Τίτο που ανήκε στο «φιλοδυτικό μπλοκ» , κατόπιν κατασκεύασαν ένα «ανεξάρτητο» κράτος όχι σε βάση εθνική αλλά με βάση τα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια και έβαλαν στο προσκήνιο το θέμα του ονόματος με σκοπό τη σύγκρουσή του με την Ελλάδα. Έπειτα για να «προστατεύσουν» δήθεν το κρατίδιο αυτό από το Ελληνικό εμπάργκο και τις διεθνείς πιέσεις των Ελληνικών κυβερνήσεων, αλλά και από εξεγέρσεις διαφορετικών εθνικοτήτων που το αποτελούσαν ( εκτός από τους «Σλαβομακεδόνες» κατά το ένα τρίτο του ο πληθυσμός του κρατιδίου είναι Αλβανοί, υπάρχουν επίσης Τούρκοι, Τσιγγάνοι, Βούλγαροι, Σέρβοι, Έλληνες ) επέβαλαν ως αντάλλαγμα τη μόνιμη εγκατάστασή τους στο κρατίδιο και τη μόνιμη λειτουργία του ως ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο.
Παράλληλα χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης και για την Ελλάδα την ονομασία του κράτους των Σκοπίων προώθησαν περισσότερο την πλήρη υποταγή και των Ελληνικών κυβερνήσεων στις επιταγές του ΝΑΤΟ. Έτσι και με το πρόσφατο σχέδιο Νίμιτς για την ονομασία , η Ελληνική κυβέρνηση δια στόματος της υπουργού της Ντόρας Μπακογιάννη , προέβαλλε το ρόλο της Ελλάδας ως ένα από τους πιο παλιούς και συνεπείς συμμάχους του ΝΑΤΟ, και τη στήριξή της και συμμετοχή της σε όλες τις ιμπεριαλιστικές του επιθέσεις για δεκαετίες, διεκδικώντας το δικαίωμα να ασκήσει βέτο για την ένταξη του κράτους των Σκοπίων σε αυτό. Παράλληλα φρόντισε να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αναγνωρίσει στο μέλλον την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου , την οποία δεν καταδίκασε κρατώντας μια πολύ ήπια στάση.
Το κράτος των Σκοπίων από την άλλη πλευρά έσπευσε από την αρχή να συμμετάσχει ενεργά σε έμψυχο δυναμικό στα στρατεύματα κατοχής στο Ιράκ και διεκδικεί την επίσημη ένταξή του στο ΝΑΤΟ , ενώ η ένταξή του στο ΝΑΤΟ γίνεται με προοπτική να αποτελέσει το έδαφός του μια από τις μεγαλύτερες ΝΑΤΟικές βάσεις των Βαλκανίων. Είναι εμφανές ότι πίσω από το παιχνίδι της ονομασίας κρύβεται το ΝΑΤΟ με κύρια αιχμή του τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, που παίζει την τακτική «διαίρει και κυρίευε» με στόχο την ενίσχυσή του στην περιοχή, ενώ παράλληλα προωθεί συνθήκες που όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν κάποια «σταθερότητα» , αλλά αντίθετα εξασφαλίζουν πρόσφορο έδαφος για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για δημιουργία συγκρούσεων και αποσταθεροποίησης όποτε το θελήσουν στο μέλλον, με σκοπό να μπορούν επέμβουν και στρατιωτικά σαν δήθεν «ειρηνευτική δύναμη» και να αλλάξουν ξανά τα σύνορα ή να καταλάβουν ευρύτερα εδάφη ανάλογα με τα συμφέροντά τους.
Πέρα από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, σημαντικό ρόλο στο ζήτημα παίζουν τα συμφέροντα Ελληνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται πολύ έντονα στην περιοχή των Σκοπίων, το μεγάλο ποσοστό Αλβανικού πληθυσμού του ιδιαίτερα μετά τις εξελίξεις στο Κόσσοβο καθώς και οι βλέψεις της Τουρκίας στην περιοχή για δημιουργία Οθωμανικού Τόξου.
Παράλληλα στην περιοχή των Σκοπίων δραστηριοποιούνται οικονομικά κέντρα που τα έχουν μετατρέψει σε Βαλκανικό σταυροδρόμι διακίνησης ναρκωτικών, εμπορίου γυναικών και άλλες παράνομες δραστηριότητες , όπως άλλωστε συνηθίζεται να γίνεται σε κάθε ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο.
Η στάση της ακροδεξιάς.
Κύρια φωνή της Ελληνικής ακροδεξιάς σήμερα, πάνω στην πρόταση Νίμιτς , αποτελεί το κόμμα ΛΑ.Ο.Σ. που αποκρύπτοντας τον πραγματικό εχθρό και τις αιτίες του προβλήματος, προσπαθεί να πουλήσει δήθεν πατριωτισμό. Είναι βέβαια γεγονός ότι ο πρόεδρός του Γ. Καρατζαφέρης , την εποχή που ουσιαστικά ξεκίνησε το ζήτημα της ονομασίας , όχι μόνο δεν είχε την ίδια στάση αλλά ήταν από τους βασικούς συνεργάτες και υποστηρικτές της κυβέρνησης Μητσοτάκη και της πολιτικής της. Τώρα όμως προχώρησε πιεσμένος από τις συνθήκες σε συγκέντρωση άκρατου λαϊκισμού , με έντονα στοιχεία κιτς και αποκριάτικου καρνάβαλου, με μασκαράδες με χλαμύδες χιτώνες και περικεφαλαίες , ενώ παράλληλα διεξήχθη και δεύτερη συγκέντρωση περισσότερο φιλικά προσκείμενη στη ΝΔ , με Ψωμιάδη , Άνθιμο και Παπαθεμελή σε κλειστό γήπεδο !
Από την άλλη πλευρά ο Α. Σαμαράς , που ήταν αυτός που πουλούσε κάποτε τον δήθεν πατριωτισμό , σήμερα στηρίζει την κυβέρνηση της ΝΔ και δεν έχει εμφανιστεί πουθενά να αντιδρά για ένα θέμα με αφορμή το οποίο είχε ρίξει παλιότερα την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ας δούμε όμως ποιες είναι οι βασικές προτάσεις της ακροδεξιάς για το ζήτημα.
Πρώτη πρόταση είναι το βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ , κάτι που έκανε σε πρώτη φάση η Ελληνική κυβέρνηση. Το κράτος των Σκοπίων βέβαια ήδη συμμετέχει σε δραστηριότητες του ΝΑΤΟ ( π.χ. με την συμμετοχή του στο στρατό κατοχής στο Ιράκ ) ενώ το έδαφός του λειτουργεί ως ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο. Ακόμη και αν δεν γίνει άμεσα η επίσημη ένταξη , αυτό είναι απλά θέμα χρόνου να συμβεί. Η Ελληνική κυβέρνηση επίσης σαν αντάλλαγμα για το βέτο, δέχεται όλες τις ΝΑΤΟικές πιέσεις για ζητήματα όπως την αναγνώριση του Κοσσόβου και την παραπέρα προώθηση των Αμερικανικών θέσεων , ενώ επιχειρεί να παρουσιαστεί σαν το καλύτερο παιδί του ΝΑΤΟ στην περιοχή, τη στιγμή που το ΝΑΤΟ είναι που δημιούργησε και συντηρεί και αυτό το πρόβλημα και όλα τα προβλήματα στα Βαλκάνια. Οποιαδήποτε πραγματική λύση όμως , οποιαδήποτε πρόταση χτυπάει την αιτία και ρίζα του προβλήματος, που είναι η ιμπεριαλιστικές βλέψεις στα Βαλκάνια, πρέπει να είναι ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από τη λογική της κίνησης εντός του ΝΑΤΟ που προτείνει η ακροδεξιά. Πρέπει να είναι στην κατεύθυνση του απεγκλωβισμού του λαού μας και των λαών των Βαλκανίων από το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστές.
Δεύτερη βασική πρόταση της ακροδεξιάς για το θέμα είναι το δημοψήφισμα στην Ελλάδα για το θέμα της ονομασία του κράτους των Σκοπίων. Η ακροδεξιά όμως ποτέ δεν πρότεινε το ίδιο για θέματα που δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν λιγότερο εθνικά καθώς αφορούσαν το ίδιο το κράτος της Ελλάδας και την κατάλυση της εθνικής του κυριαρχίας , του συντάγματος και του εθνικού νομικού της πλαισίου, όπως για τα θέματα της ένταξης ή της παραμονής της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ΟΝΕ, ή για την ελεύθερη διέλευση και χρήση του Ελληνικού εδάφους για το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ , ή τη συμμετοχή της Ελλάδας με στρατεύματα δυνάμεων κατοχής σε Γιουγκοσλαβία και Αφγανιστάν. Ούτε βέβαια ζητά δημοψήφισμα για το θέμα της ταυτόχρονης διάλυσης του ασφαλιστικού μας συστήματος.
Τρίτη βασική πρόταση της ακροδεξιάς για το θέμα είναι η επιβολή οικονομικού εμπάργκο στο κράτος των Σκοπίων. Από τη μια το πρόγραμμα του ΛΑ.Ο.Σ. προτείνει την προώθηση των θέσεων της Ελλάδας μέσω τις οικονομικής διείσδυσης στις γειτονικές χώρες, κάτι που έχει συμβεί με πλήθος Ελληνικών επιχειρήσεων να έχουν καταλάβει τις τηλεπικοινωνίες, το τραπεζικό σύστημα , τη βιοτεχνία την παραγωγή και το εμπόριο των Σκοπίων και από την άλλη μιλάνε για οικονομικό εμπάργκο. Μήπως μας κοροϊδεύουν ; Πως είναι δυνατό να ζητάει το ΛΑ.Ο.Σ. από το Ελληνικό κεφάλαιο να κάνει εμπάργκο στον εαυτό του ; Διότι τα κεφάλαια της οικονομίας των Σκοπίων στην οποία μιλάνε για εμπάργκο, είναι κατά πολύ μεγάλο ποσοστό τους Ελληνικά !
Μια ακόμη πρόταση, που έρχεται από πιο «ακραία» ακροδεξιούς παρατρεχάμενους του ΛΑ.Ο.Σ. που εμφανίζονται ως ακομμάτιστοι ανένταχτοι «εθνικιστές» είναι ότι καλούν την Ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει σε αεροπορικό βομβαρδισμό του κράτους των Σκοπίων ! Ζητάνε δηλαδή υποτίθεται από την Ελληνική κυβέρνηση και την Ελληνική αστική τάξη να πάει να βομβαρδίσει τις δικές της Ελληνικές επιχειρήσεις που βρίσκονται στα Σκόπια! Παράλληλα ζητάνε από το Ελληνικό τμήμα του ΝΑΤΟ ( που φέρει το όνομα Ελληνικός Στρατός ) και μια κυβέρνηση υπαλλήλων του ΝΑΤΟ ( την Ελληνική ) να πάει να βομβαρδίσει στρατιωτικές υποδομές προτεκτοράτου του ΝΑΤΟ , υποδομές που διοικούνται από αυτούς που διοικούν και την ίδια την Ελληνική κυβέρνηση! Και όλα αυτά να συμβούν δίχως την αποχώρηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, αλλά με ενίσχυση του ρόλου της μέσα σε αυτό και άρα ενίσχυση της υποταγής της σε αυτό, ώστε να καταφέρει να μην ενταχθεί το ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο των Σκοπίων και επισήμως στο ΝΑΤΟ. Μήπως μας κοροϊδεύουν ;
Είναι εμφανές ότι οι ίδιοι οι ακροδεξιοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι μας κοροϊδεύουν. Σκοπός τους ο αποπροσανατολισμός και απόκρυψη των πραγματικών αιτιών του προβλήματος και του πραγματικού εχθρού, που δεν είναι άλλος από το διεθνή ιμπεριαλισμό και τα παιχνίδια του στα Βαλκάνια.
Συγκεκριμένα :
- Αντί να δείξουν τα παιχνίδια και το ρόλο του ΝΑΤΟ σαν την αιτία του προβλήματος, παρουσιάζουν ότι η «εθνική» λύση για την Ελλάδα θα βρεθεί μέσα από τα πλαίσια και την αξιοποίηση αυτού του οργανισμού! Και για να επιτευχθεί αυτή η δήθεν «εθνική» λύση, χρειάζεται η ενίσχυση του ρόλου της Ελλάδας μέσα σε αυτό τον οργανισμό, δηλαδή η ακόμη παραπέρα διεύρυνση της υποταγής του Ελληνικού κράτους στις ΝΑΤΟικές επιταγές.
- Αιτία λοιπόν και πηγή του προβλήματος δεν είναι για την ακροδεξιά οι ιμπεριαλιστές, άρα κάποιος θα έπρεπε να παρουσιαστεί ως η αιτία. Οι ακροδεξιοί διάλεξαν να παρουσιάσουν ως αιτία τους λαούς που ζουν στο ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο των Σκοπίων ως την πηγή του κακού! Η Ελληνική ακροδεξιά στην συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί τον Ελληνικό πιόνι του ΝΑΤΟικού παιχνιδιού «διαίρει και κυρίευε», όπως τέτοιο πιόνι είναι και η ακροδεξιά του κράτους των Σκοπίων. Όπως ο ιμπεριαλισμός αξιοποιούσε και αξιοποιεί για δεκαετίες τη ΝΑΤΟική αριστερά, έτσι υπάρχει και αξιοποιείται αντίστοιχα το δίδυμο αδερφάκι της, που είναι η ΝΑΤΟική ακροδεξιά.
- Μέσα από τις προτάσεις για δήθεν στήριξη οικονομικού εμπάργκο στην δήθεν οικονομία του κράτους των Σκοπίων αποκρύπτεται σκόπιμα το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της οικονομίας τους κυριαρχείται από Ελληνικές επιχειρήσεις, σε όλους τους τομείς, τράπεζες, τηλεπικοινωνίες, βιοτεχνία, κατασκευαστικές. Έτσι αποκρύπτεται ο αντιδραστικός , βρώμικος, αντεθνικός και επεκτατικός ταυτόχρονα ρόλος του Ελληνικού κεφαλαίου στην υπόθεση αυτή, το οποίο αφού χρησιμοποίησε τις δήθεν πατριωτικές κορώνες και συγκεντρώσεις καθώς και το περιορισμένης περιόδου εμπάργκο για εσωτερική κατανάλωση και εσωτερικούς πολιτικούς σχεδιασμούς αλλά και για να πιέσει για τη διείσδυση του και οικονομική καταλήστευση της περιοχής των Σκοπίων την περίοδο 92-93 , τώρα που την έχει πετύχει σφυρίζει αδιάφορα στηρίζοντας το σχέδιο Νίμιτς.
- Μέσα από τις προτάσεις τους για στρατιωτική επέμβαση της Ελλάδας στην περιοχή των Σκοπίων αποκρύπτεται σκόπιμα το γεγονός ότι τα Σκόπια αποτελούν ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο και ο Ελληνικός στρατός αποτελεί το Ελληνικό τμήμα του ΝΑΤΟ. Επίσης κρύβεται η άποψη ότι οι λαοί δεν πρέπει να αγωνίζονται για την εθνική τους ανεξαρτησία αγωνιζόμενοι ενάντια στους καταπιεστές τους, αλλά ότι αντίθετα θα πρέπει να αλληλοσφάζονται μεταξύ τους ως αναλώσιμα πιόνια στις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών στις περιοχές που ζουν, για να μπορούν οι τελευταίοι να κυριαρχούν ανενόχλητοι και να επαναχαράσουν κάθε φορά τα σύνορα με το αίμα των λαών ανάλογα με το πώς αλλάζουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα. Κρύβεται επίσης η άποψη ότι το κόστος των ιμπεριαλιστικών παιχνιδιών πρέπει να το πληρώνουν πάντα οι λαοί και όχι αυτοί που παίζουν αυτά τα παιχνίδια σε βάρος τους.
Η στάση της νεοταξικής αριστεράς.
Αντίστοιχα με την ακροδεξιά που θέτει την αιτία του προβλήματος στο θέμα της ονομασίας η νεοταξική αριστερά μεταθέτει την αιτία του προβλήματος από τον ιμπεριαλισμό στον «εθνικισμό» ενώ συμπλέει πλήρως με την ακροδεξιά των Σκοπίων, τα αιτήματά της οποίας προβάλλει στη χώρα μας. Παράλληλα οι θέσεις της πάντα είναι σε πλαίσιο τέτοιο που να εξυπηρετεί καλύτερα τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της νέας τάξης στην περιοχή και δίνουν έδαφος για νέες μελλοντικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις , ακόμα και στις Ελληνικές περιοχή της Μακεδονίας, της Θράκης και της Ηπείρου , αν και όταν οι ιμπεριαλιστές κρίνουν σκόπιμο να επαναχαράξουν τα σύνορα στα Βαλκάνια για μια ακόμα φορά.
Μέσα από τη θέση της νεοταξικής αριστεράς ότι «είναι δικαίωμα του κάθε λαού να ονομάζεται όπως θέλει» στην πραγματικότητα στηρίζει το «δικαίωμα» των ιμπεριαλιστών να στήνουν κράτη προτεκτοράτα , να τα ονομάζουν όπως θέλουν για να δημιουργήσουν εντάσεις με γειτονικές χώρες, να ξαναγράφουν την ιστορία χιλιετιών όπως θέλουν , να διδάσκουν το «ιστορικό» τους κατασκεύασμα σε ένα υπόδουλο λαό ωθώντας τον να αποδεχτεί μια πολύ διαφορετική εθνική καταγωγή από αυτή που πραγματικά έχει , και βάση αυτής να μπορούν να στηρίξουν μελλοντικές νέες ιμπεριαλιστικές τους επεμβάσεις.
Η νεοταξική αριστερά προπαγανδίζει στο εσωτερικό της χώρας μας τη θέση του ΝΑΤΟ και της ακροδεξιάς των Σκοπίων ότι ο όρος Μακεδόνας αποτελεί εθνικό προσδιορισμό που ανήκει σε κάποιο «Μακεδονικό έθνος» που ζει σήμερα στο κράτος των Σκοπίων και ότι οι Έλληνες της περιοχής είναι έποικοι που ήρθαν στην περιοχή τον 20ο αιώνα διώχνοντας τους «Μακεδόνες» από τα εδάφη τους! Φτάνουν στο σημείο μάλιστα να παρουσιάζουν και τους Μακεδόνες της εποχής του μεγάλου Αλεξάνδρου ως πρόγονους των σημερινών κατοίκων αυτού του κρατιδίου και ότι μιλούσαν τη «Μακεδονική γλώσσα» και όχι την Ελληνική! «Η Ελλάδα δεν είναι δυνατό να απειληθεί ποτέ από ένα μικρό κράτος όπως αυτό της Μακεδονίας, άρα οι ισχυρισμοί των εθνικιστών ότι υπάρχουν επεκτατικές βλέψεις αυτού του κράτους απέναντι στην Ελλάδα είναι αβάσιμοι» δηλώνουν οι νεοταξίτες.
Κρύβουν όμως το γεγονός ότι δεν είναι το κράτος των Σκοπίων αυτό που θα μπορούσε να επέμβει από μόνο του στην Ελληνική Μακεδονία, αλλά οι νεοταξίτες ιμπεριαλιστές που σε όλο τον πλανήτη αξιοποιούν τους τοπικούς πληθυσμούς όσο μικρούς και αν είναι, ή και τις μειονότητες για να εισβάλλουν και να καταλάβουν την περιοχή που θέλουν στο όνομα της υπεράσπισης δήθεν των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ή της «ειρήνης». Αντίστοιχα με το επιχείρημα των νεοταξιτών, η Σερβία δε θα μπορούσε να απειληθεί δήθεν ποτέ από την Αλβανική μειονότητα του Κοσσόβου, είδαμε όμως το πώς τη χρησιμοποίησαν για να βομβαρδίσουν τη Σερβία και να φτιάξουν το κράτος προτεκτοράτο του Κοσσόβου.
Η νεοταξική αριστερά δεν μπορούσε βέβαια να παραλείψει και την αναφορά περί δήθεν ύπαρξης «Μακεδονικής μειονότητας στην Δυτική Μακεδονία» , φτάνοντας μάλιστα στο σημείο κάποιες οργανώσεις τους όπως το ΣΕΚ ( Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα ) να μιλάνε για το δικαίωμα της σύστασης ανεξάρτητου «Μακεδονικού» κράτους με πρωτεύουσα τη Φλώρινα, εφόσον οι ίδιοι οι «Μακεδόνες» το επιθυμούν. Για το αν υπάρχει η όχι τέτοια μειονότητα, την καλύτερη απάντηση δίνουν οι ψήφοι που πήρε το «Ουράνιο Τόξο» (κόμμα της υποτίθεται μειονότητας) στις Ευρωεκλογές του 2004, που παρότι υπερψηφίστηκε μαζικά από νεοταξίτες δήθεν «αντιεξουσιαστές» και «αντιεθνικιστές» κατάφερε τελικά να πάρει τους ίδιους περίπου ψήφους με το άγνωστο κόμμα με την επωνυμία «Όραμα» και την ΟΑΚΚΕ και περίπου τους μισούς από όσους πήρε το ΑΣΚΕ ή το ΔΗΣΟΚ !
Για το ΣΕΚ τώρα η δράση του είναι γνωστή καθότι στις εκλογές φρόντιζε να μοιράζει προκηρύξεις γραμμένες στα Τούρκικα , στα χωριά της Θράκης, γράφοντας ότι είναι το κόμμα που υποστηρίζει την ανεξαρτησία της εκεί Τούρκικης μειονότητας.
Δεν είναι το θέμα του παρόντος άρθρου το ΣΕΚ, αλλά μιας και το αναφέραμε επειδή αρκετοί αναγνώστες δεν θα γνωρίζουν ίσως σχετικά, αρκεί να προσθέσουμε μερικά πράγματα ακόμη.
Πρόκειται για διεθνή «αριστερή» οργάνωση που δραστηριοποιείται σε πολλές χώρες μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα, με έδρα τη Βρετανία, η οποία αυτοαποκαλείται και ως «Πρωτοβουλία Γένοβα» και «Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο» και που έχει ψηφίσει στις εκλογές μέχρι στιγμής τους Μπιλ Κλίντον στις ΗΠΑ , Μπλερ στη Βρετανία , Σημίτη στην Ελλάδα το 1996 και τον σφαγέα τον Κούρδων και εισβολέα στην Κύπρο Ετσεβίτ σε όλες τις εκλογικές του καθόδους στην Τουρκία, μέχρι τις πρόσφατες. Μάλιστα είχε καλέσει σε εκδήλωση με το όνομα «Μαρξισμός» που διοργανώνει στο Πολυτεχνείο κάθε χρόνο, εκπρόσωπο της «αδερφής οργάνωσης του ΣΕΚ στη Γιουγκοσλαβία» για να παρουσιάσει το πώς «ο αγώνας των φοιτητών» (εννοούσε της CIA) «ανέτρεψε τον εθνικιστή Μιλόσεβιτς».
Λίγες μέρες μετά την εκδήλωση αυτή , ο ίδιος ο Σόρος παρουσιάστηκε σε Αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα και δήλωσε ότι ο ίδιος χρηματοδοτούσε την συγκεκριμένη «φοιτητική» οργάνωση στη Σερβία αναφέροντας μάλιστα και το όνομά της και ότι είναι περήφανος για την συμβολή του στην ανατροπή του Μιλόσεβιτς και το «πέρασμα της χώρας σε κατεύθυνση προς την ανοιχτή κοινωνία».
Στο κράτος προτεκτοράτο των Σκοπίων έσπευσαν να δηλώσουν την υποστήριξή τους με την επίσκεψή τους εκεί και εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ , του οποίου μάλιστα συνιστώσες όπως η «Οικολογική παρέμβαση» προπαγανδίζουν ανοιχτά στην Ελλάδα τις θέσης της ακροδεξιάς των Σκοπίων , ξεκινώντας μάλιστα και διεθνή καμπάνια με κείμενα γραμμένα στα Αγγλικά και στα «Μακεδονικά» !
Στην ουσία λοιπόν νεοταξική αριστερά και ακροδεξιά, καλύπτουν και προωθούν με κάθε τρόπο τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή. Η ακροδεξιά και η νεοταξική αριστερά, αποτελούν σήμερα αναπόσπαστα κομμάτια του ίδιου ακριβώς πάζλ των παιχνιδιών του ιμπεριαλισμού και της Νέας Τάξης πραγμάτων.
Την μόνη λύση θα δώσουν οι λαοί.
Την μόνη λύση απέναντι στο «Σκοπιανό» και σε κάθε άλλο πρόβλημα που δημιουργούν οι ιμπεριαλιστές στα Βαλκάνια, δε θα δώσουν τα ιμπεριαλιστικά πιόνια στην περιοχή, όπως είναι η ακροδεξιά και η νεοταξική αριστερά, αλλά οι λαοί με τους αγώνες τους ενάντια στους ιμπεριαλιστές κατακτητές, αγώνες για εθνική ανεξαρτησία , λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική απελευθέρωση από τον καπιταλισμό και τη νέα τάξη πραγμάτων.
.png)
-wzor.jpg)
