Al - Futuwwa (Οι Ενάρετοι): Τα «Τάγματα Εφόδου» των Παλαιστινίων.
του Jihad.
Μετά το 1933 υπήρξαν πολλές προσπάθειες
στον Αραβικό κόσμο για την δημιουργία πολιτοφυλακών με Φασιστικά και
Εθνικοσοσιαλιστικά χαρακτηριστικά. Κοινός σκοπός των Εθνικιστών της Παλαιστίνης
υπήρξε η δημιουργία μιας ένοπλης κίνησης που θα απαντούσε στην τρομοκρατία των Άγγλων
και των Σιωνιστών.
Οι νέοι της Παλαιστίνης που επέστρεφαν μετά το τέλος των σπουδών τους από τα πανεπιστήμια της Ευρώπης δεν γοητεύονταν από τον Μαρξισμό και τον Αναρχισμό, αλλά από τις Φασιστικές ιδέες και την δυναμική των Εθνικοσοσιαλιστικών «Ταγμάτων Εφόδου».
Οι νέοι της Παλαιστίνης που επέστρεφαν μετά το τέλος των σπουδών τους από τα πανεπιστήμια της Ευρώπης δεν γοητεύονταν από τον Μαρξισμό και τον Αναρχισμό, αλλά από τις Φασιστικές ιδέες και την δυναμική των Εθνικοσοσιαλιστικών «Ταγμάτων Εφόδου».
Το Παλαιστινιακό Αραβικό Κόμμα το 1936 υπογραμμίζει στα έντυπα του, την ανάγκη για την δημιουργία ανάλογων κινήσεων σύμφωνα με το Γερμανικό πρότυπο. Πολύ σύντομα οι ομάδες των νέων που υποστηρίζουν τις ιδέες της αραβικής επανάστασης ανέρχονται σε χιλιάδες άτομα και αρχίζουν να εμφανίζονται με μαύρα παντελόνια και κόκκινα πουκάμισα.
Οι Αραβικές Φασιστικές πολιτοφυλακές έμειναν γνωστές ως Al - Futuwwa και υπήρξαν ο σύνδεσμος ανάμεσα στους πληθυσμούς της Μέσης Ανατολής με κύριο επίκεντρο δράσης το Ιράκ και την Παλαιστίνη. Το σύνθημα τους απλό και κατανοητό: «Ζωή - το δικαίωμα μου, Ανεξαρτησία η έμπνευση μου, Αραβισμός η Πατρίδα μου».
Το 1938 η οργάνωση των Παλαιστινίων στέλνει πολυμελή αντιπροσωπεία στις εκδηλώσεις του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στην Νυρεμβέργη της Γερμανίας και την υποδέχεται εκεί ο ηγέτης της Εθνικοσοσιαλιστικής Νεολαίας Baldur von Schirach.
Τον Ιούνιο του 1941 τα μέλη της υπήρξαν η αιχμή του δόρατος στο Ιράκ απέναντι στους Σιωνιστές και επιτέθηκαν στην εβραϊκή κοινότητα της Βαγδάτης. Να σημειωθεί ότι τα μέλη της σιωνιστικής κοινότητας βοηθούσαν με κάθε δόλιο τρόπο την εισβολή των φιλοσιωνιστικών Συμμαχικών Δυνάμεων στην χώρα.
Πολλοί πιστεύουν ότι ο μετέπειτα ηγέτης του Ιράκ Saddam Hussein υπήρξε μέλος της οργάνωσης, ο οποίος μάλιστα δεν παρέλειπε σε κάθε δημόσια εμφάνιση του να αναφερθεί με θαυμασμό στις επιτυχίες των Ευρωπαίων Εθνικοσοσιαλιστών. Υποστηρικτές της οργάνωσης ήταν ανάμεσα σε άλλους οι Σύριοι Εθνικοσοσιαλιστές καθώς και τα μέλη της Φασιστικής οργάνωσης «Πράσινα Πουκάμισα» της Αιγύπτου.
Ελπίδα και παρακμή !
άρθρο συντρόφου που συμμετέχει στην συντακτική ομάδα:
Τις τελευταίες ημέρες τα τηλεοπτικά κανάλια φάνηκαν να δείχνουν ξεχωριστό ενδιαφέρον για τις πρόσφατες διαδηλώσεις Kαθολικών, Πατριωτικών συλλόγων καθώς και Εθνικιστών / Φασιστών αγωνιστών στη Γαλλία ενάντια στο επικείμενο νομοσχέδιο της κυβέρνησης Φρανσουά Ολλάντ υπέρ της νομικής κατοχύρωσης του γάμου των ομοφυλοφίλων.
Φυσικά ακούστηκαν και πάλι οι γνωστές τοποθετήσεις για «ακροδεξιούς» και «παραθρησκευτικές» οργανώσεις όμως το γεγονός έδειξε να έχει μια ξεχωριστή σημασία αφού αποτέλεσε βασικό πολιτικό θέμα της επικαιρότητας σε μια χώρα την οποία τα απανταχού τρωκτικά του νεοταξικού εκφυλισμού επιχειρούν να παρουσιαστούν ως το πιο περαιωμένο μοντέλο του «προοδευτισμού».
Κι ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι σε σχέση με πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ αυτών και της Ελλάδας, η Γαλλία φθάνει σχετικά αργά στο σημείο να επιτρέψει ομοφυλοφιλικούς γάμους, κάτι που αποδεικνύει πόσο παραμορφωμένες είναι πολλές φορές οι απόψεις μας σχετικά με την πραγματικότητα στον κόσμο και παραπέμπει στον διαχωρισμό που έθετε στην εποχή του ο μεγάλος διανοητής του Γαλλικού Εθνικισμού Σαρλ Μωρράς μεταξύ της «επίσημης χώρας» και της «πραγματικής χώρας».
Βασικός οργανωτής των διαδηλώσεων ήταν το Ινστιτούτο
Civitas, σύλλογος του Γαλλικού εθνικοκαθολικού χώρου και λαϊκή πτέρυγα της
παραδοσιακής Καθολικής Ιερατικής Αδελφότητος Άγιος Πίος ο Θ', μιας ένωσης κληρικών
που εδώ και 4 δεκαετίες αντιτίθεται στις αποφάσεις της 2ης Βατικάνειας συνόδου
και υπερασπίζεται την παραδοσιακή Καθολικότητα. Στο πλευρό του εθνικού - καθολικού
κινήματος τάχθηκε και το μεγαλύτερο μέρος του Γαλλικού Εθνικιστικού κινήματος
συμμετέχοντας στις διαδηλώσεις με διακριτικό (δηλαδή ενωτικό) αρκετές φορές
τρόπο.
Τον Ιούνιο είχαν υπάρξει διαδηλώσεις κατά του «Gay Pride»
και τον Σεπτέμβριο - Οκτώβριο κατά του εν λόγω νομοσχεδίου με αποκορύφωμα την
εξαιρετικά πετυχημένη και μεγάλη διαδήλωση της περασμένης Κυριακής (18/06). Ήδη
είχαν υπάρξει αντιδιαδηλώσεις (πράγμα που απαγορεύεται ρητώς από τη γαλλική
νομοθεσία) κυρίως από τη μεριά της Ουκρανικής ψευτοφεμινιστικής νεοταξικής
κίνησης FEMEN η οποία στον απόηχο της περίφημης πορτοκαλί επανάστασης, επιχειρεί
να διευρύνει τις δραστηριότητες της αποστέλλοντας επαγγελματίες ακτιβίστριες
στη Γαλλία ενώ διατηρεί επίσης γραφεία και ''κατασκήνωση εκπαίδευσης'' (με τι
χρήματα άραγε) στο Παρίσι.
Η διαδήλωση της Κυριακής συγκέντρωσε απ' ότι μαθαίνουμε - από
έγκυρες πηγές Γάλλων Αυτονόμων Εθνικιστών συντρόφων, - και κατόπιν γενικευμένης
κινητοποιήσεως, χιλιάδες Γάλλους, από πολλές πόλεις, μεγάλο μέρος νεολαίας και
κυρίως οικογένειες με παιδιά. Συνεπώς θα ήταν μάλλον απίθανο οι διοργανωτές να
είχαν κατά νου συγκρούσεις που θα έθεταν σε κίνδυνο τον κόσμο που τους
ακολουθούσε.
Μόλις όμως 10 λεπτά μετά την έναρξη, ακτιβίστριες της FEMEN προσπάθησαν με άκρως προκλητικό τρόπο, να περάσουν μέσα από την πορεία (!) γυμνόστηθες, φορώντας μόνο μαγιό και καλύπτρες στο κεφάλι όπως αυτές που έχουν οι καλόγριες, τραγουδώντας ''Μαρία, ας παντρευτούμε'' και ψεκάζοντας τον κόσμο με άσπρο αφρό ! Μετά τα πρώτα σπρωξίματα και την σκληρή αποδοκιμασία του πλήθους έπεσαν πάνω στον σκληρό πυρήνα της περιφρούρησης που βρίσκονταν στο τέλος της διαδήλωσης, και απωθήθηκαν βιαίως, λαμβάνοντας ένα γερό μάθημα, μαζί με αυτές και οι δημοσιογράφοι που κατά περίεργη σύμπτωση τις ακολουθούσαν και κάλυπταν μόνο το συγκεκριμένο επεισόδιο.
Προπηλάκιση δέχτηκε και η Καρολίν Φουρέστ γνωστή αριστερή δημοσιογράφος και δηλωμένη ομοφυλόφιλη, όχι τόσο για το γεγονός ότι βρέθηκε να καλύπτει με κάμερα την διαδήλωση όσο για το ότι βρισκόταν να το κάνει μεταμφιεσμένη σχεδόν, κάτι που δείχνει αν μη τι άλλο ότι γνώριζε πολύ καλά τι θα συνέβαινε. Κατόπιν αυτού η πορεία συνεχίστηκε κανονικά εν μέσω συνθημάτων και χιουμοριστικών τραγουδιών, των οποίων επίκεντρο ήταν η υπεράσπιση της οικογένειας, των παιδιών (αφού μετά τον γάμο, σειρά έχει και η άδεια υιοθέτησης παιδιών) και της φυσικής τάξης.
Ακούγονταν μεταξύ άλλων: ''Η Γαλλία θέλει δουλειά, όχι γάμους ομοφυλοφίλων'', ''Ένας μπαμπάς, μια μαμά για όλα τα παιδιά'', ''Πρώτη, δεύτερη, τρίτη γενιά! Είμαστε όλοι παιδιά από φυτόχωμα'' (υπαινιγμός στην φυσική αναπαραγωγή), ενώ πλακάτ έγραφαν όχι δίχως χιούμορ ''1 άνδρας + 1 άνδρας = ντούο όχι ζευγάρι''! Εκείνο μάλιστα που προκαλούσε μεγαλύτερη αίσθηση ήταν η ατμόσφαιρα γιορτής και σατιρικής διάθεσης που επικρατούσε σε μια κατά πλειοψηφία χριστιανική εκδήλωση, ενώ η υπερασπιστές του πολιτικά ορθού έπαιρναν το ύφος της πιο υστερικής σοβαροφάνειας για να υποστηρίξουν το απαράγραπτο και ιερό ''δικαίωμα στην ισότητα''. Τελικώς η πορεία κατέληξε κοντά στο κτίριο της Εθνοσυνέλευσης όπου και έληξε μετά από αρκετά και μελωδικά Άβε Μαρία και προσευχές!
Το ίδιο βράδυ μέλη των FEMEN όπως και η περιβόητη Φουρέστ έδιναν σόου έξω από κεντρικό νοσοκομείο ενώ την επομένη ο ''σοσιαλιστής'' (λέμε τώρα) και ελευθεροτέκτων βουλευτής του διαμερίσματος των Εκβολών του Ροδανού, Πατρίκ Μενουτσί ζήτησε με τον πιο χυδαίο τρόπο την απαγόρευση του Civitas επικαλούμενος την επικινδυνότητα του, λόγω της απώθησης των Ουκρανών φεμινιστριών, και την διασύνδεση του με το εθνικιστικό κίνημα.
Μόλις όμως 10 λεπτά μετά την έναρξη, ακτιβίστριες της FEMEN προσπάθησαν με άκρως προκλητικό τρόπο, να περάσουν μέσα από την πορεία (!) γυμνόστηθες, φορώντας μόνο μαγιό και καλύπτρες στο κεφάλι όπως αυτές που έχουν οι καλόγριες, τραγουδώντας ''Μαρία, ας παντρευτούμε'' και ψεκάζοντας τον κόσμο με άσπρο αφρό ! Μετά τα πρώτα σπρωξίματα και την σκληρή αποδοκιμασία του πλήθους έπεσαν πάνω στον σκληρό πυρήνα της περιφρούρησης που βρίσκονταν στο τέλος της διαδήλωσης, και απωθήθηκαν βιαίως, λαμβάνοντας ένα γερό μάθημα, μαζί με αυτές και οι δημοσιογράφοι που κατά περίεργη σύμπτωση τις ακολουθούσαν και κάλυπταν μόνο το συγκεκριμένο επεισόδιο.
Προπηλάκιση δέχτηκε και η Καρολίν Φουρέστ γνωστή αριστερή δημοσιογράφος και δηλωμένη ομοφυλόφιλη, όχι τόσο για το γεγονός ότι βρέθηκε να καλύπτει με κάμερα την διαδήλωση όσο για το ότι βρισκόταν να το κάνει μεταμφιεσμένη σχεδόν, κάτι που δείχνει αν μη τι άλλο ότι γνώριζε πολύ καλά τι θα συνέβαινε. Κατόπιν αυτού η πορεία συνεχίστηκε κανονικά εν μέσω συνθημάτων και χιουμοριστικών τραγουδιών, των οποίων επίκεντρο ήταν η υπεράσπιση της οικογένειας, των παιδιών (αφού μετά τον γάμο, σειρά έχει και η άδεια υιοθέτησης παιδιών) και της φυσικής τάξης.
Ακούγονταν μεταξύ άλλων: ''Η Γαλλία θέλει δουλειά, όχι γάμους ομοφυλοφίλων'', ''Ένας μπαμπάς, μια μαμά για όλα τα παιδιά'', ''Πρώτη, δεύτερη, τρίτη γενιά! Είμαστε όλοι παιδιά από φυτόχωμα'' (υπαινιγμός στην φυσική αναπαραγωγή), ενώ πλακάτ έγραφαν όχι δίχως χιούμορ ''1 άνδρας + 1 άνδρας = ντούο όχι ζευγάρι''! Εκείνο μάλιστα που προκαλούσε μεγαλύτερη αίσθηση ήταν η ατμόσφαιρα γιορτής και σατιρικής διάθεσης που επικρατούσε σε μια κατά πλειοψηφία χριστιανική εκδήλωση, ενώ η υπερασπιστές του πολιτικά ορθού έπαιρναν το ύφος της πιο υστερικής σοβαροφάνειας για να υποστηρίξουν το απαράγραπτο και ιερό ''δικαίωμα στην ισότητα''. Τελικώς η πορεία κατέληξε κοντά στο κτίριο της Εθνοσυνέλευσης όπου και έληξε μετά από αρκετά και μελωδικά Άβε Μαρία και προσευχές!
Το ίδιο βράδυ μέλη των FEMEN όπως και η περιβόητη Φουρέστ έδιναν σόου έξω από κεντρικό νοσοκομείο ενώ την επομένη ο ''σοσιαλιστής'' (λέμε τώρα) και ελευθεροτέκτων βουλευτής του διαμερίσματος των Εκβολών του Ροδανού, Πατρίκ Μενουτσί ζήτησε με τον πιο χυδαίο τρόπο την απαγόρευση του Civitas επικαλούμενος την επικινδυνότητα του, λόγω της απώθησης των Ουκρανών φεμινιστριών, και την διασύνδεση του με το εθνικιστικό κίνημα.
Εμείς στον Μαύρο Κρίνο πάντα επιδιώξαμε την ενότητα όλων των
Ριζοσπαστών Εθνικιστών, πέρα από θρησκευτικές περιχαρακώσεις. Όμως δεν
μπορούμε παρά να χαιρετίσουμε και να επικροτήσουμε διαδηλώσεις όπως αυτή, που
μέσα σε ένα ζοφερό κλίμα γενικευμένου φυσικού και ηθικού εκφυλισμού της
σύγχρονης Ευρώπης, έδωσε μια εικόνα υγείας και ελπίδας.
Διότι ως Εθνικιστές επαναστάτες και Φασίστες υπερασπιζόμαστε τις αξίες της οικογένειας, της ζωής, το μέλλον των παιδιών μας, και κυρίως εμμένουμε στις αρχές της φυσικής τάξης του κόσμου. Χωρίς να πέφτουμε στην παγίδα της παραληρηματικής ή ψυχωτικής ομοφοβίας, ξέρουμε ότι το καπιταλιστικό σύστημα χρησιμοποιεί ορισμένα θέματα ως όπλα πολέμου κατά των Εθνών και των κοινωνιών.
Δεν μπορούμε ακόμα παρά να επισημάνουμε την ποιότητα της συγκεκριμένης διαδήλωσης στη Γαλλία, η οποία απέχει πολύ από ότι γίνεται στη χώρα μας, όπου δυστυχώς πολλή ενέργεια αναλώνεται σε χαμηλού επιπέδου φιέστες. Αισθανόμαστε επίσης το εαυτό μας πολύ πιο κοντά σε αυτές τις χριστιανικές οικογένειες που κατέβηκαν στο δρόμο για να υπερασπιστούν το μέλλον των παιδιών τους σε μια κοινωνία με φυσική και ψυχική υγεία, απ'ότι σε υποτιθέμενους ακραιφνείς Εθνικιστές οι οποίοι προτιμούν άλλες δραστηριότητες.
Διότι ως Εθνικιστές επαναστάτες και Φασίστες υπερασπιζόμαστε τις αξίες της οικογένειας, της ζωής, το μέλλον των παιδιών μας, και κυρίως εμμένουμε στις αρχές της φυσικής τάξης του κόσμου. Χωρίς να πέφτουμε στην παγίδα της παραληρηματικής ή ψυχωτικής ομοφοβίας, ξέρουμε ότι το καπιταλιστικό σύστημα χρησιμοποιεί ορισμένα θέματα ως όπλα πολέμου κατά των Εθνών και των κοινωνιών.
Δεν μπορούμε ακόμα παρά να επισημάνουμε την ποιότητα της συγκεκριμένης διαδήλωσης στη Γαλλία, η οποία απέχει πολύ από ότι γίνεται στη χώρα μας, όπου δυστυχώς πολλή ενέργεια αναλώνεται σε χαμηλού επιπέδου φιέστες. Αισθανόμαστε επίσης το εαυτό μας πολύ πιο κοντά σε αυτές τις χριστιανικές οικογένειες που κατέβηκαν στο δρόμο για να υπερασπιστούν το μέλλον των παιδιών τους σε μια κοινωνία με φυσική και ψυχική υγεία, απ'ότι σε υποτιθέμενους ακραιφνείς Εθνικιστές οι οποίοι προτιμούν άλλες δραστηριότητες.
Αγωνιζόμαστε για να βγει η Ευρώπη από την παρακμή και για
ένα νέο λαμπρό μέλλον των Λαών και του Πολιτισμού μας!
Εναντιωνόμαστε στην νεοταξίτικη ομομανιακή προπαγάνδα και
τον νέο ''ανθρωπιστικό'' πουριτανισμό!
Ο Φασισμός είναι η νιότη του κόσμου!
Η πολιτική πόρνη που ακούει στο όνομα αστική αντιφασιστική ακροδεξιά.
του Φαιού Τυμπανιστή
Η αστική αντιφασιστική άκρα δεξιά ουδεμία σχέση έχει με τον
ριζοσπαστικό Εθνικισμό τον Εθνικοσοσιαλισμό και τον Φασισμό. Οποιοσδήποτε έχει
αντίρρηση επ’ αυτού ή είναι αφελής ή άσχετος με την πολιτική ιστορία. Σίγουρα
οι πολιτικοί μας αντίπαλοι αρέσκονται στην συνεχή «λεξιμαγεία» στις πολύχρωμες αφίσες, στα παπαγαλάκια των ΜΜΕ και στα πολυτελή περιοδικά, όμως μόνο εμείς μπορούμε να
καθορίσουμε επακριβώς τις έννοιες της πολιτικής μας ταυτότητας. Αυτό μπορεί να
επιτευχθεί μέσα από τα πρόσφατα ιστορικά
γεγονότα, τις παρεμβάσεις και τις δράσεις, τα πρόσωπα και τα άρθρα και κυρίως από
την προσωπική στάση ζωής του καθενός.
Τα ιστορικά κινήματα των Ιταλών και Γερμανών συναγωνιστών καθώς και της
Ουγγαρίας, Ρουμανίας, Αγγλίας, Γαλλίας και άλλων χωρών υπήρξαν από την γέννηση
τους επαναστατικά και ενάντια σε κάθε μονολιθική σκέψη. Αναπτύχθηκαν μέσα από
τον ιδρώτα και το αίμα του απλού εργάτη και
του αγρότη στα ορυχεία και στις εύφορες κοιλάδες, μέσα από την σκέψη του
φοιτητή και του δασκάλου, στην καρδιά του νεολαίου και του βετεράνου πολεμιστή.
Όλα αυτά τα κινήματα παρόλο τις όποιες ιδεολογικές διαφορές που είχαν μεταξύ τους
αγκάλιασαν την οικογένεια, συσπείρωσαν την λαϊκή θέληση και πρωτοστάτησαν στον
αγώνα για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή δικαιοσύνη.
Η εξέλιξη του δευτέρου μεγάλου πολέμου ανάγκασε την Ευρώπη να βρίσκεται
αλυσοδεμένη στα δεσμά του μπολσεβικισμού και του αμερικανισμού. Η διάλυση του αντεθνικού
Σοβιετισμού αποκάλυψε ότι τα συστήματα εξουσίας που βασίστηκαν αποκλειστικά
στον υλισμό και τον διεθνισμό όχι μόνο δεν κατάφεραν να πλάσουν τον νέο άνθρωπο
που ευαγγελίζονταν αλλά άνοιξαν τον δρόμο για την γέννηση του μαζανθρώπου.
Η Νέα Ευρώπη μέσα από τις στάχτες της προσπάθησε να αναγεννηθεί και να πρωταγωνιστήσει στις σύγχρονες εξελίξεις. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν να υπάρξουν πολύ νωρίς νέα πολιτικά κινήματα που είχαν το «κ» κεφαλαίο και δεν υπήρξαν απλά μερικές κλειστές λέσχες φετιχιστών. Σήμερα κάποια από αυτά έχουν επιβιώσει ή έχουν εξελιχθεί και πρωταγωνιστούν στο πολιτικό σκηνικό ενώ άλλα κατέρρευσαν απέναντι στην πολεμική ενός συστήματος που διαθέτει ιουδαϊκό χρηματοπιστωτικό μηχανισμό κατασταλτικές δυνάμεις κάθε είδους ακόμα και πυρηνικό οπλοστάσιο.
Η Νέα Ευρώπη μέσα από τις στάχτες της προσπάθησε να αναγεννηθεί και να πρωταγωνιστήσει στις σύγχρονες εξελίξεις. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν να υπάρξουν πολύ νωρίς νέα πολιτικά κινήματα που είχαν το «κ» κεφαλαίο και δεν υπήρξαν απλά μερικές κλειστές λέσχες φετιχιστών. Σήμερα κάποια από αυτά έχουν επιβιώσει ή έχουν εξελιχθεί και πρωταγωνιστούν στο πολιτικό σκηνικό ενώ άλλα κατέρρευσαν απέναντι στην πολεμική ενός συστήματος που διαθέτει ιουδαϊκό χρηματοπιστωτικό μηχανισμό κατασταλτικές δυνάμεις κάθε είδους ακόμα και πυρηνικό οπλοστάσιο.
Ο κύριος μηχανισμός όμως για να αλωθούν πολλά από τα εθνικιστικά κινήματα δεν
ήταν τόσο οι πράκτορες και οι ρουφιάνοι, τα συστήματα παρακολούθησης και οι
πάσης φύσεως αριστεριστές που αρέσκονται στο επικερδές και αγαπημένο τους «χόμπι»
του «αντιφασισμού» αλλά οι εσωτερικοί εχθροί του κινήματος οι λεγόμενοι
«ακραίοι δεξιοί». Στην Ελλάδα αμέσως μετά την πτώση της στρατιωτικής
κυβέρνησης κάθε προσπάθεια που υπήρχε σε πολιτικό επίπεδο για να συσπειρωθούν
σε έναν ενιαίο φορέα ή να διαδραματίσουν κύριο ρόλο στην κοινωνία οι Ριζοσπάστες
Εθνικιστές Σοσιαλιστές έπεσε θύμα ενός «σαμποτάζ» της ακροδεξιάς.
Μιας ακροδεξιάς που υπηρέτησε τον έκφυλο αμερικανισμό αμέσως μετά τον πόλεμο και καρπώθηκε μαζί με πρώην (;) αριστερούς τα πακέτα «βοήθειας» και υποταγής των ΗΠΑ. Αργότερα επιβίωσε στον κομματικό μηχανισμό του Καραμανλισμού και του παλατιού, βύζαξε από τα μαστάρια της κρατικής αγελάδας κατά την διάρκεια της «χούντας» και έσπευσε και πάλι να στηρίξει το δεξιό και αργότερα το πασοκικό κράτος και παρακράτος αμέσως μετά την πτώση του Ιωαννίδη. Οποιοσδήποτε στον «χώρο» την εποχή εκείνη έκανε κριτική στον καπιταλισμό, στο αδηφάγο τραπεζικό σύστημα και στην κοινοβουλευτική παρωδία - από την οπτική των εθνικιστών - δεν βρήκε κύριο αντίπαλο στο επίπεδο των ιδεών την άκρα αριστερά όπως θα περίμενε κανείς … αλλά την «εθνική δεξιά».
Πολλά «σημαίνοντα» πρόσωπα σήμερα είναι γνωστά για το αμαρτωλό τους παρελθόν και
για την ψυχοσύνθεση τους. Κάποια από αυτά τα άτομα κυριαρχούν σήμερα στο
πολιτικό σκηνικό και δεν διστάζουν να δώσουν νέες δηλώσεις μετανοίας στους
υπαλληλίσκους της Κατεχάκη και τους θαμώνες του Μαξίμου. Απέναντι στην λαϊκή
απαίτηση για ανατροπή απαντούν με «ψυχραιμία και περισυλλογή» ενώ στα δίκαια
αιτήματα των εργαζομένων σιωπούν επιδεικτικά. Είναι ξεκάθαρο: Η ακροδεξιά είναι μια πόρνη επιπέδου,
και όποιος έχει αμφιβολία για αυτό δεν έχει παρά να μελετήσει την συμπεριφορά
στα λόγια και τις πράξεις της. Αυτοί που την υπηρετούν είναι 2 κατηγοριών
άνθρωποι.
Η πρώτη κατηγορία είναι αυτή που λόγω ψυχοσύνθεσης έχει ανάγκη τον «εντολέα». Έναν άνθρωπο ή μια ομάδα ανθρώπων της αυλής … που παρόλο το χαμηλό ιδεολογικό και πολλές φορές το διανοητικό επίπεδο καταφέρνει να επιβληθεί στην συναισθηματική μάζα. Άλλωστε οι περισσότεροι «ακόλουθοι» της ακροδεξιάς αν δεν ήταν μαζάνθρωποι και οι ίδιοι δεν θα αναζητούσαν επί χρόνια την «πεφωτισμένη ηγεσία» που είναι μια απάτη στην κυριολεξία και δεν θα έμεναν με τον στόμα ανοιχτό μπροστά στην συσσωρευμένη μαλάκυνση που προβάλλει η ηγετική «διάνοια».
Σύμφωνα με τον Εθνικοσοσιαλιστή και αντάρτη πόλεων - με άκρως αιρετικές απόψεις
και πρακτικές - Joseph
Tomassi
που δολοφονήθηκε από την άκρα δεξιά:
«Η ηγεσία στον αγώνα έχει να κάνει με το να κανείς πράγματα να συμβούν. Ο ηγέτης είναι ο άνθρωπος που τα καταφέρνει να σταματάει τις άπειρες συζητήσεις, διαλύει ομάδες και τα σόγια που μας κρατάνε πίσω αναπτύσσει και δρα σε μια καθαρή γραμμή πως θα κινηθούμε για να νικήσουμε, επαναπροσδιορίζει το νόημα και την σημασία του Κινήματος και της Επανάστασης»
«Η ηγεσία στον αγώνα έχει να κάνει με το να κανείς πράγματα να συμβούν. Ο ηγέτης είναι ο άνθρωπος που τα καταφέρνει να σταματάει τις άπειρες συζητήσεις, διαλύει ομάδες και τα σόγια που μας κρατάνε πίσω αναπτύσσει και δρα σε μια καθαρή γραμμή πως θα κινηθούμε για να νικήσουμε, επαναπροσδιορίζει το νόημα και την σημασία του Κινήματος και της Επανάστασης»
Αυτά για αυτούς που προσπαθούν να μας πείσουν...
Εμείς υπό τις παρούσες συνθήκες ως Αυτόνομοι Εθνικοσοσιαλιστές ούτε ηγέτη έχουμε ούτε τον ψάχνουμε για να μας εξηγήσει το αυτονόητο. Ποιο είναι το αυτονόητο ; Ότι ζούμε σε συνθήκες κατοχής και ο εχθρός είναι πολύ δυνατός αλλά όχι παντοδύναμος. Οφείλουμε πάνω από όλα στους συναγωνιστές μας και στην ιδέα να δρούμε με τακτική και όραμα. Αυτοί όμως που επιμένουν να καλύπτουν την προσωπική τους αγωνία και μειονεξία (;) με την άνευ όρων παράδοση τους σε «μαγαζάκια ιδεών» καλό θα είναι να καταλάβουν ότι Εθνικοσοσιαλισμός σημαίνει Αισθητική και Φιλοσοφία:
Εμείς υπό τις παρούσες συνθήκες ως Αυτόνομοι Εθνικοσοσιαλιστές ούτε ηγέτη έχουμε ούτε τον ψάχνουμε για να μας εξηγήσει το αυτονόητο. Ποιο είναι το αυτονόητο ; Ότι ζούμε σε συνθήκες κατοχής και ο εχθρός είναι πολύ δυνατός αλλά όχι παντοδύναμος. Οφείλουμε πάνω από όλα στους συναγωνιστές μας και στην ιδέα να δρούμε με τακτική και όραμα. Αυτοί όμως που επιμένουν να καλύπτουν την προσωπική τους αγωνία και μειονεξία (;) με την άνευ όρων παράδοση τους σε «μαγαζάκια ιδεών» καλό θα είναι να καταλάβουν ότι Εθνικοσοσιαλισμός σημαίνει Αισθητική και Φιλοσοφία:
«Ο Εθνικοσοσιαλισμός, κατ΄ αυτόν τον τρόπο, φτάνει στις ρίζες της υγιούς οργανικής κοινότητος, κάνοντας μια Επανάσταση ενάντια σ΄ ολόκληρη τη δομή σκέψεως του φιλελευθερισμού και της αστικής δημοκρατίας, της πλουτοκρατίας, της ποσότητος, της μετριότητος και του άκρατου ατομικισμού.
Είναι μια επανάσταση Ψυχών και Συνειδήσεων, ενάντια στον εκφυλισμό των
αντι-φυσικών αυτών συστημάτων, που η μόνη τους «πνευματικότητα» είναι ένας
ασθενικός ψευτοανθρωπισμός.
Αν δεχτούμε ότι η Ιστορία είναι ένας αέναος κύκλος κοινωνικής αποσυνθέσεως και
ανανεώσεως, ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι η θεραπεία του ΧΧ αιώνος. Είναι η
ανανέωση και η θεραπεία της Ευρώπης - αυτής της ελπίδος της Ανθρωπότητος - από
τον εκφυλισμό, την παρακμή, την αποσύνθεση και τον ευνουχισμό που προέκυψαν από
τις δυνάμεις της κεφαλαιοκρατίας, του φιλελευθερισμού του 19ου αιώνος , των
αστικών δημοκρατιών και του κομμουνισμού.
Επομένως, ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι κάτι παραπάνω από
έναν πολιτικό σχεδιασμό. Είναι μια Ιστορική τάση και απαίτηση αναγεννήσεως. Μια
επαναστατική πρακτική σε όλα τα πεδία, που δεν κάνει συμβιβασμούς με την
παρούσα κατάσταση, τις ολέθριες πρακτικές της και τις κίβδηλες «αξίες» της,
αλλά επιζητεί την πλήρη αντικατάστασή τους!»
Με δεδομένο το παραπάνω είναι σίγουρο ότι οι δικές μας ιδέες δεν έχουν καμιά
σχέση με την εμετική χουντολαγνεία και τον φετιχισμό, το εμπόριο ιδεών και την
προώθηση μιας συλλογικής «σκέψης» που θυμίζει σαλάτα εστιατορίου και σε καμιά
περίπτωση Ιδέα.
Η δεύτερη κατηγορία που υπηρετεί την ακροδεξιά είναι τα λαμόγια, τα σαπρόφυτα που εκμεταλλεύτηκαν και εκμεταλλεύονται την ψυχή των Πατριωτών και των απλών συμπολιτών μας και χτυπάνε τα κουμπιά στην ταμειακή κάθε μέρα πουλώντας ιδέες και σύμβολα που άλλοι σε παλαιότερες εποχές πότισαν με αίμα. Αυτοί οι κύριοι την ίδια στιγμή δηλώνουν «αμόλυντοι και υπέρμαχοι της καθαρότητας» ενώ ονειρεύονται εν έτη 2012 νέες νύχτες των μεγάλων μαχαιριών !
Την ίδια στιγμή βρωμάνε από τις χειραψίες τους με τα κεφάλια του καθεστώτος τις
εφημερίδες και τα κανάλια του συστήματος. Υποκλίνονται σε βρώμικους θεσμούς και
εθνοκτόνους νόμους, υπερασπίζονται το κεφάλαιο και το βουλώνουν μπροστά στην καθημερινή
προέλαση του Σιωνισμού. Δεν μπορούν να μιλήσουν καλά την ελληνική γλώσσα και
δεν γνωρίζουν να φερθούν σωστά απέναντι στον οποιονδήποτε αλλά αρέσκονται στο
να τους χειροκροτούν και να τους γλύφουν οι πάσης φύσεως κόλακες με ή χωρίς
εισαγωγικά. Οι κόλακες ζουν για αυτούς και αυτοί για τους κόλακες. Γνωστός ο βίος
τους και ο ρόλος τους που εξυπηρετεί μια χαρά τα σχέδια των εξουσιαστών.
Η αστική ακροδεξιά δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την
πρώτη ή την δεύτερη κατηγορία, κάποιοι είναι το μυαλό και κάποιοι άλλοι τα
χέρια και το πόδια. Αυτοί που προωθούν σήμερα την αγελαία βία - ποτέ όμως ενάντια
στους εξουσιαστές - είναι τα «κεφάλια» που ζουν και τρέφονται από την εκ
γενετής βλακεία της πρώτης κατηγορίας.
Δεν έχουν πρόβλημα στο να επιβεβαιώσουν με τις πρακτικές τους τις καθημερινές κατηγορίες της άκρας αριστεράς αφού και οι 2 πλευρές δουλεύουν πολλές φορές ταυτόχρονα και σε συνεργασία για την μακροημέρευση του καθεστώτος. Τα πιόνια δεν ξέρουν ποιος είναι ο εχθρός απλά θέλουν να παίξουν άμεσα τον δικό τους ρόλο αφού έτσι τους είπε η «ηγεσία».
Δεν έχουν πρόβλημα στο να επιβεβαιώσουν με τις πρακτικές τους τις καθημερινές κατηγορίες της άκρας αριστεράς αφού και οι 2 πλευρές δουλεύουν πολλές φορές ταυτόχρονα και σε συνεργασία για την μακροημέρευση του καθεστώτος. Τα πιόνια δεν ξέρουν ποιος είναι ο εχθρός απλά θέλουν να παίξουν άμεσα τον δικό τους ρόλο αφού έτσι τους είπε η «ηγεσία».
Σήμερα η αστική ακροδεξιά ως καλή πόρνη που είναι θα κάνει τα πάντα για να
φανεί αρεστή στα αφεντικά της, αυτό έκανε πάντα άλλωστε. Όταν η αριστερή πόρνη της
«αντιφα» δεν πράττει ακριβώς τις εντολές υπάρχει πάντα η ακροδεξιά πόρνη για
την βρώμικη δουλειά. Ξέρει από βρωμιά και δυσωδία η χουντολαγνική δεξιά και η
ακροδεξιά.
Το απέδειξε το ’41 με την σύλληψη των Εθνικοσοσιαλιστών που υπήρχαν στην δομή της 4ης Αυγούστου, την δεκαετία του ’60 με την δολοφονία του Λαμπράκη - ο οποίος δεν δήλωνε Μαρξιστής όπως πολλοί διαδίδουν - το ’68 λυκοφιλίες και σουβλιστά αρνιά στον Έβρο με καλεσμένους τους Κεμαλικούς και την New York. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 κατέδωσε για άλλη μια φορά όπως είχε κάνει και 15 χρόνια πριν … εθνικιστές αντάρτες, στην Κύπρο το ‘96 πάλι έστειλε στα κρατητήρια τους Εθνικιστές ενώ όταν η ακτιβιστική σκέψη των Εθνικιστών έπραττε το σωστό πρωτοστατούσε στην καταστολή και την προβοκάτσια εναντίον τους.
Το απέδειξε το ’41 με την σύλληψη των Εθνικοσοσιαλιστών που υπήρχαν στην δομή της 4ης Αυγούστου, την δεκαετία του ’60 με την δολοφονία του Λαμπράκη - ο οποίος δεν δήλωνε Μαρξιστής όπως πολλοί διαδίδουν - το ’68 λυκοφιλίες και σουβλιστά αρνιά στον Έβρο με καλεσμένους τους Κεμαλικούς και την New York. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 κατέδωσε για άλλη μια φορά όπως είχε κάνει και 15 χρόνια πριν … εθνικιστές αντάρτες, στην Κύπρο το ‘96 πάλι έστειλε στα κρατητήρια τους Εθνικιστές ενώ όταν η ακτιβιστική σκέψη των Εθνικιστών έπραττε το σωστό πρωτοστατούσε στην καταστολή και την προβοκάτσια εναντίον τους.
Η σημερινή ακροδεξιά ξέρει από «πουτανιές» και δεν
ξεχνάει να το δείξει. Είναι αλήθεια ότι έχει πολλά πρόσωπα και ξέρει να
καλύπτεται μπροστά στους πολλούς με το ανάλογο «μακιγιάζ». Το τελευταίο
διάστημα απορρίπτει την λογική της πλειοψηφίας του Λαού που ζητάει την βίαιη
εξέγερση και ανατροπή της παράνομης βουλής των 300 καθώς και την άμεση τιμωρία
των επίορκων. Αγνοεί επιδεικτικά την προκλητική παρουσία επίλεκτων δυνάμεων του
στρατού στις παρελάσεις καθώς και των Ισραηλινών στον εναέριο χώρο με στόχο να
τρομοκρατηθεί ο ελληνικός λαός, ενώ δεν βγάζει μιλιά για τις συλλήψεις Ελλήνων
πολιτών που ήθελαν να παρακολουθήσουν την παρέλαση. Κάνει λόγο για «εμφύλιο
πόλεμο» κατά την διάρκεια συνέντευξης ενός προβεβλημένου στελέχους της - σε κανάλι
που διευθύνουν Σιωνιστές - την στιγμή που δεν μπορεί να υπερασπιστεί με
ασφάλεια τους χώρους της και τους
οπαδούς της, επιλέγει τέλος να συρθεί πίσω από το άρμα ενός στείρου
αντικομμουνισμού που θυμίζει εποχές 46- 49 με συνέπεια να ρίχνει λάδι στην
φωτιά που τσακίζει την ενότητα του λαού.
Όλο αυτό το σκηνικό με υπογραφή της ΓΑΔΑ και της Κατεχάκη έχει ως στόχο να
επιτύχει σε βάθος χρόνου την ιδεολογική αποδόμηση του Ελληνικού Εθνικισμού και
του Εθνικοσοσιαλισμού. Αυτό προσπαθεί να το καταφέρει με την παραπλάνηση και
την προβολή μιας «εθνικόφρονης» αντιφασιστικής οπτικής. Χαρακτηρίζοντας ανοικτά ως «φασιστική» (!) - και το εννοεί - την
κυβέρνηση των βουλευτών ληστών συνεργατών του ΔΝΤ και ως «φασίστες» (!) τους Σιωνόδουλους εξουσιαστές
καθώς και εξισώνοντας (sic) τα Εθνικοσοσιαλιστικά «Τάγματα Εφόδου» - που υπήρξαν «χαρακώματα» νεολαίων, ναυτεργατών,
φοιτητών και αγροτών της Ευρώπης - με τις άθλιες γκρούπες των φιλοσιωνιστών «αντιφασιστών»
τότε είναι ξεκάθαρο ότι ρίχνει συνέχεια το δηλητήριο στην Ιδεολογία και σκορπάει
την σύγχυση στην νεολαία.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο συμπατριώτης και η συμπατριώτισσα που βλέπει τις
επαναστατικές Φυλετικές ιδέες ως το νέο ιδεολογικό μετερίζι να καταλήγει σε
αδιέξοδο και να υποκύπτει στην στημένη παραφιλολογία των «μαγαζιών και των
εμπόρων» που αρέσκονται να το παίζουν «κακοί» μπροστά στις κάμερες την Δευτέρα …
αλλά την Τρίτη να εμφανίζονται μετανοημένοι και «ως τηρητές της τάξης και της ασφάλειας» γεγονός
που θυμίζει σε πολλούς το γνωστό τηλεοπτικό σήριαλ «το καφέ της χαράς» και τον
άθλιο «Πόποτα» και σε καμιά περίπτωση τον Πολιτικό Στρατιώτη της Ιδεολογίας.
Συνυπεύθυνοι σε αυτή την κατάσταση είναι και αυτοί που συνειδητά αρνούνται να καταγγείλουν την τακτική της άκρας δεξιάς και περιχαρακώνονται στον εγωισμό τους. Μήπως όμως και αυτοί που φαινομενικά δείχνουν να διαφοροποιούνται δεν αποτελούν έως ένα σημείο ένα τμήμα της ακροδεξιάς λογικής ; Έως ένα σημείο ναι, ακόμα και κάποιοι που δηλώνουν ενάντια στην ακροδεξιά πράττουν το ίδιο σε κάποια επίπεδα και συνεισφέρουν άθελα τους στην πολεμική τακτική ενάντια στην Ιδεολογία με έμμεσο τρόπο πολλές φορές.
Ο στείρος φετιχισμός και η ανούσια παρελθοντολογία, η υιοθέτηση θέσεων και
απόψεων που προκαλούν το γέλιο σε εχθρούς και φίλους είναι σήμα κατατεθέν
ομάδων που διακηρύττουν ότι είναι κάτι το διαφορετικό. Μια απλή ανάγνωση των
άρθρων τους και των διακηρύξεων τους είναι εύκολος τρόπος για να καταλάβουμε τι
μυαλό κουβαλάνε όσο και αν αυτή η διαπίστωση τους ενοχλεί. Είναι δυνατόν
άνθρωποι που δηλώνουν ενάντια στην ακροδεξιά να υιοθετούν το στυλ της αστικής
δεξιάς σκέψης ; Δυστυχώς η παρουσία της αστικής άκρας δεξιάς στην εξέλιξη του
κινήματος καθιέρωσε λογικές και αποτύπωσε στο μυαλό πολλών τακτικές «σκέψης» που
κάθε άλλο παρά τιμούν την ιδέα. Η προβολή ανθρώπων ουσιαστικά «τεράτων» που
αποδεδειγμένα έχουν σχέση με τον Σιωνισμό και τις μασονικές στοές και
προχώρησαν στο παρελθόν σε πράξεις που καμιά σχέση με τον Εθνικοσοσιαλισμό και
την Ηθική του κινήματος δεν έχουν, είναι ένας ακόμα βρόγχος στην εξέλιξη της
ιδέας.
Ας ξυπνήσουν και ας το καταλάβουν επιτέλους ότι ναι οι
πάντες πρέπει να κρίνουν και να κρίνονται αλλά μπροστά στην Αλήθεια οφείλουν να
πάρουν θέση και όχι να κρύβονται σε 4 τοίχους αναμένοντας τον Μεσσία που θα
τους σώσει. Τελευταία μάλιστα κάποιοι άλλοι που δηλώνουν «ανένταχτοι»
ανακάλυψαν ότι για την πολεμική ρητορική ενάντια στην Εθνικιστική Ιδέα που
υπάρχει όλα τα χρόνια εκ μέρους του συστήματος και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ φταίνε οι
«αριστεροί εθνικοσοσιαλιστές» !!! Εδώ πραγματικά σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και
αδυνατούμε να καταλάβουμε το σκεπτικό τους.
Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» από τον Απρίλιο
του 2007 που ιδρύθηκε κατήγγειλε με κάθε μέσο που είχε, ότι ο ρόλος της αστικής
άκρας δεξιάς στην Ελλάδα είναι να μειώσει την επαναστατική προοπτική της Εθνικιστικής
νεολαίας και να συντρίψει κάθε κίνηση ή ομάδα που προτείνει μια θετική και διαφορετική
οπτική στις εξελίξεις.
Δεν είναι τυχαίο ότι έχουμε επιβεβαιωθεί σχεδόν σε όλα τα γεγονότα και βλέπουμε σήμερα μπροστά μας το κράτος χέρι χέρι με την άκρα αριστερά και την άκρα δεξιά να παραδίδει τον λαό στις επιταγές των χρηματιστών. Ανοικτά σύνορα ζητάνε οι αντιφασίστες αριστεροί, παράλληλα για νέα αφεντικά εκ Ρωσίας κάνει λόγο η αστική ακροδεξιά. Κοινωνικό αποκλεισμό επιβάλλει η παρουσία των Ισλαμιστών Σαλαφιστών σε γειτονιές και πόλεις και άθλιος συμπαραστάτης στο έργο αυτό ... η άκρα αριστερά και οι αντιφασίστες των Εξαρχείων.
Δεν είναι τυχαίο ότι έχουμε επιβεβαιωθεί σχεδόν σε όλα τα γεγονότα και βλέπουμε σήμερα μπροστά μας το κράτος χέρι χέρι με την άκρα αριστερά και την άκρα δεξιά να παραδίδει τον λαό στις επιταγές των χρηματιστών. Ανοικτά σύνορα ζητάνε οι αντιφασίστες αριστεροί, παράλληλα για νέα αφεντικά εκ Ρωσίας κάνει λόγο η αστική ακροδεξιά. Κοινωνικό αποκλεισμό επιβάλλει η παρουσία των Ισλαμιστών Σαλαφιστών σε γειτονιές και πόλεις και άθλιος συμπαραστάτης στο έργο αυτό ... η άκρα αριστερά και οι αντιφασίστες των Εξαρχείων.
Την ίδια στιγμή η αγελαία βία ακόμα και ενάντια σε ευρωπαϊκής καταγωγής μετανάστες που διακηρύσσει και προβάλλει με κάθε τρόπο η άκρα δεξιά εδώ και χρόνια, όχι μόνο δεν λύνει το μεταναστευτικό αλλά ενισχύει το οπλοστάσιο των ΜΜΕ και των υπουργείων δικαιοσύνης και ΠΡΟ.ΠΟ. Και οι 2 πλευρές στηρίζουν τα χαρτιά του συστήματος με άσσο στο μανίκι την ένταση της καταστολής ενώ στην Εκάλη στο Ψυχικό και στην Φιλοθέη τα «τζάκια» γελούν σαρκαστικά.
Η ελληνική ακροδεξιά θα εκμεταλλευτεί - το ίδιο κάνει χρόνια τώρα - τα σύμβολα,
την ιστορία των Εθνικιστών και τις παραδόσεις, και θα προσπαθήσει στο άμεσο
μέλλον να δείξει ότι «νοιάζεται για τον λαό και την πατρίδα». Είναι σαφές και
το έχει δείξει η ιστορία ότι στην ιστορία των εθνικιστικών κινημάτων - πλην
ελαχίστων εξαιρέσεων - η αστική ακροδεξιά
έκφραση αφού προχώρησε σε συνεργασίες με τον βασιλικό θεσμό και τους πονηρούς σιωνιστές - ποιους άλλους - κατεύθυνε στον γκρεμό την λαϊκή εθνικιστική βάση και το
συνολικό αποτέλεσμα ήταν να έρχεται η μια ήττα μετά την άλλη επί σειρά ετών.
Επειδή όμως εμείς δεν είμαστε ηττοπαθείς ή ιουδαιοχριστιανοί για να λέμε «ότι μέσα από την ήττα θα έρθει η νίκη» καλούμε όλους όσους έχουν τιμή γνώση και συνείδηση και γνωρίζουν τι εστί Ελληνικός Κοινωνικός Εθνικισμός να ανατρέψουν άμεσα με κάθε μέσο τις ακροδεξιές παρέες των τυχάρπαστων που παριστάνουν τους «ηγέτες και τους αρχηγούς» και να κηρύξουν πόλεμο στα κέντρα εξουσίας που προσπαθούν να υποτάξουν την Εθνικιστική συνείδηση. Άνθρωποι που ζουν από τα χρήματα των Εθνικιστών, άνθρωποι που πουλάνε σύμβολα και ιδέες για μερικά ευρώ τα οποία καταλήγουν στις τσέπες των παντελονιών τους και την ίδια στιγμή αφήνουν σε απόσταση βολής από την Κατεχάκη να «καρφώνονται» νέοι και νέες που πιστεύουν στις Εθνικιστικές ιδέες λειτουργούν ως σαμποτέρ του κινήματος και της βιοθεωρίας μας.
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ δεν έχει καμιά σχέση με κιτς εκδηλώσεις που θυμίζουν εκδηλώσεις αγελαίων οπαδών του ποδοσφαίρου και πρόσωπα μαριονέτες, η γαλανόλευκη ΣΗΜΑΙΑ δεν υπάρχει για να την τυλίγουμε σε ένα κοντάρι που χρησιμεύει για αξίνες και ως ρόπαλο για πάσα χρήση αλλά για να αποτίσουμε στο Σύμβολο τιμή και σεβασμό. Οι ιδέες του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού δεν είναι και δεν μπορούν ποτέ να είναι κτήμα της αστικής ακροδεξιάς και των θαυμαστών του Μανιαδάκη.
Συναγωνιστές, σήμερα οι ακροδεξιοί γυμνοσάλιαγκες τα δίνουν όλα για να κερδίσουν
την άμεση εύνοια του καθεστώτος, αναγνωρίζουν το δήθεν «ολοκαύτωμα» και φιλούν
«ιπποτικά» το βρώμικο χέρι της μασονικής κομματικής πλουτοκρατίας, χαμογελούν
σε κίναιδους του life
style που
στήριξαν το ’96 τον ΟΗΕ και το κατοχικό καθεστώς της Κύπρου, κάθονται σούζα
μπροστά σε αντιφασίστες δημοσιοκάφρους και απολογούνται αφού πρώτα δηλώσουν
μετάνοια για το φασιστικό (;) τους παρελθόν, υβρίζουν συναγωνιστές του
εξωτερικού ενώ μέχρι πέρσι περιφέρονταν μαζί τους σε βόλτες στο κέντρο της
Ευρώπης. Λασπολογούν μαχητές που παρέμειναν στις φυλακές για την
αντικαθεστωτική τους δράση, τέλος μοιράζουν «αλληλεγγύη» την ίδια στιγμή που
τσεπώνουν 8.000 ευρω τον μήνα συν ότι άλλο δίνει ο αφέντης για να τους βουλώσει
το στόμα, όλα αυτά είναι χρήματα των εργαζομένων τρώνε και οι 300 με χρυσά κουτάλια ενώ δεν παραλείπουν
οι «αντιφασίστες» ακροδεξιοί σε ένα ρεσιτάλ αηδίας να λάβουν μέρος και σε
«αντιρατσιστικές» επιτροπές για 150 ευρώ παραπάνω ...
Κατάλαβε το Εθνικιστή και Εθνικοσοσιαλιστή ή τους
ανατρέπεις τώρα και καθορίζεις ΕΣΥ την πορεία του Εθνικισμού με φάρο την Ιδέα ή
είσαι σιωπηρός συνεργάτης τους στην προσβολή της αιματοβαμμένης κοσμοθεωρίας και
ανέχεσαι γύρω σου την κ(υ)νοβουλευτική αισθητική και πρακτική της αστικής
φιλοσιωνιστικής άκρας δεξιάς. Εμείς σε λίγα χρόνια ελπίζουμε να μην
επιβεβαιωθούμε αλλά πολύ φοβόμαστε ότι θα γίνει το όνειρο εφιάλτης … τότε θα
προσπαθείς να βρεις το κομμάτι «don’t cry for me argentina» αλλά θα είναι πολύ αργά
…
Αντίο και καλά μυαλά … και κυρίως καλή λευτεριά!
Για την Εθνικιστική Αυτονομία: "Νοσταλγοί του Μέλλοντος" (download)
Ένα πολύ σημαντικό βιβλίο για τον Αυτόνομο Εθνικισμό που κυκλοφόρησε το 2011 και εξαντλήθηκε μέσα στην ίδια χρονιά είναι το "Νοσταλγοί του Μέλλοντος".
Στις 50 σχεδόν σελίδες του γνωστοποιούνται σε μορφή αρθρογραφίας σε συνέχειες, βασικές κατευθύνσεις που εστιάζουν σε ζητήματα θεωρητικής και τακτικής προσέγγισης του τριπτύχου "σκέψου - δράσε - αξιολόγησε".
Μια συλλογή κειμένων που αποτελεί ουσιαστικά ένα εργαλείο για την ανάπτυξη ενός νέου εναλλακτικού ρεύματος σύνθεσης και αξιοποίησης των δημιουργικών κυττάρων της κοινωνίας, ένα σημείο αναφοράς σε κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο για την πολιτικά ενεργή νεολαία στην Ελλάδα της κρίσης των αξιών και των ιδανικών.
Μετά από μια επιτυχημένη κυκλοφορία δύο εκδόσεων, το βιβλίο διατίθεται για ελεύθερη ανάγνωση, αλλά και κατέβασμα ή τύπωμα από τον παρακάτω σύνδεσμο.
Blockade - Palestina
Χαμάς : Τις αρχές μας δεν τις παζαρεύουμε.
Μπορεί να πεθάνουμε όλοι μας , αλλά αν επιζήσει μόνον μια γυναίκα έγκυος , θα φέρει στο φως ένα παιδί που θα λευτερώσει την Παλαιστίνη
(σύνθημα γραμμένο από ανώνυμο σε τοίχο της Βηρυτού)
Salvador Dali: ένας υπερήφανος Φασίστας !
του Αλεξόπουλου Στέλιου.
Ο Salvador Dali γεννήθηκε στην πόλη Φιγέρας της Ισπανίας στις 11 Μαΐου του
έτους 1904. Συνδέθηκε με το καλλιτεχνικό κίνημα του υπερρεαλισμού στο οποίο
ανήκε για ένα διάστημα. Είναι ένας από τους περισσότερο γνωστούς ζωγράφους του
20ου αιώνα και μια πολύ εκκεντρική φυσιογνωμία της σύγχρονης τέχνης. Αυτό που
ελάχιστοι γνωρίζουν είναι ότι ο μεγάλος αυτός υπερρεαλιστής ζωγράφος επικρίθηκε
και πολεμήθηκε, ακόμα και μετά τον θάνατο του, για τις πολιτικές του απόψεις. Ναι
είναι αλήθεια, υπήρξε ένας αμετανόητος και υπερήφανος Φασίστας!
Δεν υποστήριξε ποτέ τους Δημοκρατικούς και αρνήθηκε να παρευρεθεί στην έκθεση της γαλλικής πρωτεύουσας το 1937, όπου ο κομμουνιστής Πικάσο παρουσίασε την γνωστή Γκουέρνικα με στόχο να συγκεντρώσει χρήματα για την αριστερά. Θαύμαζε τον μάρτυρα των ιδεών και αρχηγό της Ισπανικής Φάλαγγας Jose Antonio Primo de Rivera και αυτό αποδεικνύεται από μια επιστολή που έστειλε στον γνωστό σκηνοθέτη Μπουνιουέλ. Σε ιδιωτικές συζητήσεις εξέφραζε τον θαυμασμό του για την βασίλισσα Ισαβέλλα που είχε απελάσει το 1492 από την Ισπανία τους Εβραιοσιωνιστές τοκογλύφους.
Όταν στη Γερμανία ξεκίνησε να αποκτά ολοένα κι αυξανόμενη δύναμη το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα, ο Dali εκστασιάστηκε. Στους κύκλους των σουρρεαλιστών καλλιτεχνών στους οποίους σύχναζε μιλούσε με πάθος και εμμονή για τον Εθνικοσοσιαλισμό εκθειάζοντας αυτόν και τις πρακτικές του κατά των παγκόσμιων τυράννων.
Στήριξε την πολιτική του Εθνικοσοσιαλισμού σε σχέση με την Αγγλία και την Γαλλία ενώ υπερασπίστηκε με πάθος - το άγνωστο σε πολλούς - σχέδιο για την «τελική λύση» που δεν ήταν άλλο από την μεταφορά των Εβραίων στην Μαδαγασκάρη. Στις ομιλίες και στα γραπτά του είναι έντονο το εθνικιστικό στοιχείο ενώ χρησιμοποιούσε συχνά την φράση «Arriba Espana!» που ήταν η κύρια πολιτική έκφραση των Ισπανών Μελανοχιτώνων.
Το 1976 οι Ισπανοί αντιφασίστες (;) προσπαθούν να τον δολοφονήσουν με βόμβα που τοποθετούν σε εστιατόριο της Βαρκελώνης όπου σύχναζε. Αν η βόμβα είχε εκραγεί θα είχαν σκοτωθεί δεκάδες αθώοι πολίτες, ευτυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Την περίοδο 1960 - 1974 εργάστηκε σχεδόν αποκλειστικά για την δημιουργία του Θεάτρου - Μουσείου Γκαλά - Σαλβαντόρ Νταλί στο Φιγέρας. Στις 10 Ιουνίου του 1982 πεθαίνει η σύζυγος του Γκαλά, γεγονός που προκαλεί έντονη θλίψη στον Dali, ο οποίος αποπειράται να αυτοκτονήσει.
Ο Salvador Dali πέθανε τελικά από καρδιακό επεισόδιο στις 23 Ιανουαρίου του 1989 στην πόλη που γεννήθηκε. Ο τάφος του βρίσκεται μέσα στο Μουσείο του στο Φιγέρας ενώ το άγαλμα του ανεγέρθηκε στο Cadaques.
Δεν υποστήριξε ποτέ τους Δημοκρατικούς και αρνήθηκε να παρευρεθεί στην έκθεση της γαλλικής πρωτεύουσας το 1937, όπου ο κομμουνιστής Πικάσο παρουσίασε την γνωστή Γκουέρνικα με στόχο να συγκεντρώσει χρήματα για την αριστερά. Θαύμαζε τον μάρτυρα των ιδεών και αρχηγό της Ισπανικής Φάλαγγας Jose Antonio Primo de Rivera και αυτό αποδεικνύεται από μια επιστολή που έστειλε στον γνωστό σκηνοθέτη Μπουνιουέλ. Σε ιδιωτικές συζητήσεις εξέφραζε τον θαυμασμό του για την βασίλισσα Ισαβέλλα που είχε απελάσει το 1492 από την Ισπανία τους Εβραιοσιωνιστές τοκογλύφους.
Όταν στη Γερμανία ξεκίνησε να αποκτά ολοένα κι αυξανόμενη δύναμη το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα, ο Dali εκστασιάστηκε. Στους κύκλους των σουρρεαλιστών καλλιτεχνών στους οποίους σύχναζε μιλούσε με πάθος και εμμονή για τον Εθνικοσοσιαλισμό εκθειάζοντας αυτόν και τις πρακτικές του κατά των παγκόσμιων τυράννων.
Στήριξε την πολιτική του Εθνικοσοσιαλισμού σε σχέση με την Αγγλία και την Γαλλία ενώ υπερασπίστηκε με πάθος - το άγνωστο σε πολλούς - σχέδιο για την «τελική λύση» που δεν ήταν άλλο από την μεταφορά των Εβραίων στην Μαδαγασκάρη. Στις ομιλίες και στα γραπτά του είναι έντονο το εθνικιστικό στοιχείο ενώ χρησιμοποιούσε συχνά την φράση «Arriba Espana!» που ήταν η κύρια πολιτική έκφραση των Ισπανών Μελανοχιτώνων.
Το 1976 οι Ισπανοί αντιφασίστες (;) προσπαθούν να τον δολοφονήσουν με βόμβα που τοποθετούν σε εστιατόριο της Βαρκελώνης όπου σύχναζε. Αν η βόμβα είχε εκραγεί θα είχαν σκοτωθεί δεκάδες αθώοι πολίτες, ευτυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Την περίοδο 1960 - 1974 εργάστηκε σχεδόν αποκλειστικά για την δημιουργία του Θεάτρου - Μουσείου Γκαλά - Σαλβαντόρ Νταλί στο Φιγέρας. Στις 10 Ιουνίου του 1982 πεθαίνει η σύζυγος του Γκαλά, γεγονός που προκαλεί έντονη θλίψη στον Dali, ο οποίος αποπειράται να αυτοκτονήσει.
Ο Salvador Dali πέθανε τελικά από καρδιακό επεισόδιο στις 23 Ιανουαρίου του 1989 στην πόλη που γεννήθηκε. Ο τάφος του βρίσκεται μέσα στο Μουσείο του στο Φιγέρας ενώ το άγαλμα του ανεγέρθηκε στο Cadaques.
Πιόνια στην υπηρεσία των δολοφόνων της ιστορίας.
του Wolverine.
Χρώματα που τραβάνε το μάτι αλλά αράδες που σπέρνουν το
μίσος. Απόψεις που χρόνια τώρα χωρίζουν τον λαό και μέσα σε αυτές κυριαρχεί το
πνεύμα μιας θέσης που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια στείρα άρνηση. Οι πολιτικοί
τους πρόγονοι, χτεσινοί αχθοφόροι του Μάαστριχτ και υπερασπιστές της Ε.Ε. Οι
σύντροφοι τους που πρόσφατα πήραν σύνταξη, υπερασπιστές των βομβαρδισμών στην
Σερβία. Κατά περιόδους θυμούνται τον ιμπεριαλισμό αλλά με την στάση ή με την
σιωπή τους στηρίζουν έμμεσα και υπογείως τις επεμβάσεις των ΗΠΑ.
Πράγματι ξέρουν να μιλούν ή να γράφουν αλλά το μελάνι τους στάζει αίμα. Πλήρως εξαρτημένοι από τις επιλογές της παλιάς αλλά και της νέας ηγεσίας του κόμματος τους που ανάμεσα σε άλλα ορίζει την ζωή τους. Στο πόλεμο της Λιβύης χειροκροτούσαν τις επεμβάσεις του Ιουδαίου των Παρισίων και ξεχνούσαν να μιλήσουν μπροστά στις σφαγές μικρών παιδιών και γυναικών από τις εξελιγμένες βόμβες του ΝΑΤΟ που έσπειραν συν τοις άλλοις και ουράνιο στον υδροφόρο ορίζοντα.
Είναι βλέπεις πολλά τα λεφτά των Βρυξελλών τόσα πολλά για να βουλώσουν ψυχές συνειδήσεις και στόματα. Αυτά που περισσεύουν τα δίνουν στις ΜΚΟ που ετοιμάζονται να φιλοξενήσουν τις Ισλαμικές ορδές των Σαλαφιστών σε νέες «υπατίες» . Εδώ και μήνες μιλάνε για μια σφαγή που δήθεν διαπράττουν οι ... «Σύριοι Φασίστες». Βέβαια μπροστά στην ολοφάνερη ανάμιξη των Σαούντ και του Σιωνισμού προσέχουν τι γράφουν για να μην θίξουν τα αφεντικά τους ούτε στο ελάχιστο. Τώρα που βλέπουν ότι το πράγμα στην Συρία μυρίζει όπως χιλιάδες δακρυγόνα που πέφτουν σε μια πόλη, προσπαθούν να φορέσουν για να καλυφτούν μια μάσκα από χαρτί και μελάνι πασπαλισμένη με «επαναστατικό» χρώμα.
Είναι λοιπόν μια φυλλάδα που έχει προβληθεί από τους εθνομηδενιστές της αριστεράς κατά κόρον τους τελευταίους μήνες και προσπαθεί να ανοίξει ΔΡΟΜΟ στους δολοφόνους της ιστορίας. Πρόσφατα ανάμεσα σε άλλα υπήρχε ένα άρθρο που κατέγραφε εντελώς επιφανειακά και ανώδυνα κάτι που εμείς το έχουμε προβάλλει εδώ και μήνες σε μια σειρά άρθρων. Το γεγονός ότι η «εξέγερση» στην Συρία είναι υποκινούμενη από ξένους παράγοντες και καμιά σχέση δεν έχει με τον Συριακό λαό. Οι λέξεις Σιωνισμός και Ισραήλ φυσικά δεν υπήρχαν στο εν λόγω άρθρο. Άλλωστε οι κύριοι της φιλοσιωνιστικής αριστεράς πρώτα δέχονται να συναντήσουν τον εγκληματία πολέμου και πρωθυπουργό του Ισραήλ αφήνοντας τα μπάνια τους στην άκρη, μετά τα δεξιά τους χέρια που σπούδασαν στην Τουρκία στέλνουν μηνύματα συμπαράστασης στις «επιτροπές αλληλεγγύης για τον Συριακό λαό» και γράφουν στα έντυπα τους ότι μας συμφέρει ως χώρα να παραδοθούμε στις επιταγές των Σιωνιστικών κορακιών … και μετά διοργανώνουν συναυλίες που αποτυγχάνουν πλήρως κάτι που το ομολογούν και οι ίδιοι άλλωστε.
Να το κάνουμε ξεκάθαρο. Θα αντιδράσει κανείς στην εκχώρηση του εναέριου χώρου στους εβραίους που ασκούνται μαζί με την Ελληνική πολεμική αεροπορία για μελλοντικό πλήγμα στο Ιράν ; Μα τι λέμε τώρα πρώτα πρέπει να «απελευθερωθεί» και να «εκδημοκρατιστεί» η Δαμασκός και τα περίχωρα.Τοίχος στα σχέδια τους η πλειοψηφία του Συριακού λαού που κάτω από τα μελανοπόρφυρα ιστορικά λάβαρα μιας παράδοσης που δεν πέθανε το ’45 αντιστέκεται, παρόλο που οι Τζιχαντιστές λαμβάνουν τεράστιες ποσότητες όπλων και υποστήριξη από το Κατάρ την Σαουδική Αραβία και τις άλλες χώρες που υπηρετούν τον Γιαχβέ. Τους υπερασπιστές της τιμής και της πατρίδας δεν τους τρομάζουν οι εν ψυχρώ εκτελέσεις του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» και οι εξορύξεις οφθαλμών των ιερέων - τίποτα δεν άλλαξε από το 1789 - που είναι το νέο κατόρθωμα των Δημοκρατικών δυνάμεων της Συρίας.
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας - που ιστορικά υπήρξε η αιχμή του δόρατος απέναντι στους Ταλμουδιστές - δηλώνουν ότι στόχος των ξένων είναι να επιβληθεί στην Συρία καθεστώς τρόμου. Και όμως την στιγμή που στο εξωτερικό όλοι οι λεγόμενοι «αριστεροί και δεξιοί» αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι παίζει … στην Ελλάδα η συντριπτική πλειοψηφία της άκρας αριστεράς μαζί με τους θαμώνες των Εξαρχείων συνεχίζει να παραληρεί ζαλισμένη από την αντιφασιστική κωμωδία που η ίδια στήνει σε πόλεις και χωριά.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι ενέργειες απέναντι στην οργανωμένη παρουσία του ΝΑΤΟ στην χώρα μας είναι μηδαμινές και πάντα στήνετε το ίδιο έργο στο κέντρο της τερατούπολης αποπροσανατολίζοντας της κατάσταση. Ο εχθρός είναι στο Άκτιο τον Άραξο και την Σούδα και όχι εκεί που νομίζουμε. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι ελάχιστοι ενδιαφέρονται σήμερα για την νέα απεργία πείνας χιλιάδων αριστερών εθνικιστών Κούρδων που μάχονται απέναντι στους Κεμαλιστές. Οτιδήποτε ενοχλεί τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών είναι ιερή γη για τα προβεβλημένα πολιτικά «άκρα» σε αυτή την χώρα. Στο Σουδάν πριν λίγες ημέρες Σιωνιστικές αεροπορικές δυνάμεις βομβάρδισαν κατοικημένες περιοχές με αποτέλεσμα μεροκαματιάρηδες να χάσουν την ζωή τους. Είδατε κάποια πορεία για αυτούς ή κάποια αφίσα ; Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε.
Η άκρα δεξιά ασχολείται με το πολιτικό της μακιγιάζ σαν καλή «πολιτική πόρνη» που είναι και αποκαλεί «φασίστες» (sic) τα στελέχη της μασονικής καραμανλικής δεξιάς και όλα αυτά σε ένα παραλήρημα αντιφασιστικής ρητορικής που πραγματικά προκαλεί το γέλιο σε όλους, ενώ από την άλλη μεριά η δήθεν «ριζοσπαστική αριστερά» τρέχει να προλάβει να υπερασπιστεί οποιονδήποτε βοηθάει το έργο της παγκοσμιοποίησης και των πολυεθνικών. Όλοι γνωρίζουν για τα μεταλλεία στην Χαλκιδική αλλά κανείς δεν τολμάει να ομολογήσει και να κατανοήσει ότι και εκεί κρύβεται άλλη μια Σιωνιστική παρουσία και πρακτική.
Για τα πετρέλαια τα «κεφάλια» της άκρας δεξιάς το δήλωσαν στο βήμα του βρωμερού οίκου που
ακούει στο όνομα βουλή, «οποιοσδήποτε πλειοδοτήσει στον διαγωνισμό για τα
ενεργειακά αποθέματα θα είναι και κύριος της κατάστασης», έτσι μας είπαν και
ουδείς έδωσε βάση σε αυτό. Αν όμως αυτός που κερδίσει έχει το αστέρι του Δαυίδ στα φτερά των αεροσκαφών του τότε αλλάζει το
παραμύθι ή μήπως τους βολεύει να υπάρχει και ο δράκος ;
Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη "Ταξιδεύοντας - Ισπανία"
(Σ.Σ: Την περίοδο 22.07.1936 - 27.09.1936 οι
υπερασπιστές του φρουρίου Αλκάθαρ του Τολέδο - συνολικά 1150 Εθνικιστές και
Φασίστες - υπό την ηγεσία του Συνταγματάρχη Χοσέ Μοσκαρντό αντιστάθηκαν
απέναντι σε χιλιάδες ερυθροφρουρούς οι οποίοι τους βομβάρδισαν με 100.000
οβίδες πυροβολικού και αεροπορία)
Ο διάλογος στο Αλκαθάρ:
- Εμπρός, εμπρός εδώ ο αρχηγός της "μιλίτσια"
- Εδώ Συνταγματάρχης Μοσκαρντό
- Σας δίδω διορίαν 10 λεπτών, δια να παραδοθήτε. Αν δεν
το κάνετε, θα τυφεκίσωμεν τον υιόν σας, τον Λουβοδίκο, που τον έχομεν
κρατούμενο.
- Το πιστεύω.
- Δια να γνωρίζετε, ότι σας λέγω την αλήθειαν ο υιός
σας παίρνει το ακουστικό.
- Πατέρα ...
- Τι συμβαίνει παιδί μου ;
- Τίποτα. Λέγουν ότι θα με σκοτώσουν, αν δεν παραδοθή
το Αλκάθαρ.
- Τότε σύστησε την ψυχή σου τον Θεό, φώναξε: "Ζήτω
η Ισπανία" και απέθανε ως ήρως
- Σε φιλώ πολύ πατέρα
- Σε φιλώ πολύ παιδί μου.
Ύστερα από λίγες ημέρες οι Κόκκινοι τηλεφωνούν πάλι στο
Μοσκαρντό: "Παράδωσε το Αλκάθαρ, γιατί θα σκοτώσουμε το παιδί σου! - Δεν
το παραδίδω - τότε μην κλείσεις το τηλέφωνο, ν' ακούσεις την τουφεκιά, που θα
σκοτώση το γιο σου! Οι Κόκκινοι σκότωσαν το παιδί του ..." που ήτο μόλις
17 χρονών.
Sin novedad en el Alcázar!
Pino Rauti: 19.11.1926 – 02.11.2012 Ζει και μας Οδηγεί!
Pino Rauti: 19.11.1926 – 02.11.2012 Ζει και μας Οδηγεί!
του Αλεξόπουλου Στέλιου.
Απεβίωσε στις 2 Νοεμβρίου ο Ιταλός συναγωνιστής Pino Rauti. Είχε καταγωγή από την Καλαβρία και ως νέος κατατάχθηκε στις δυνάμεις «Guarda Nazionale Repubblicana» της «Ιταλικής
Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας» ενώ στην συνέχεια κατά την διάρκεια της αυτοεξορίας
του βρέθηκε στην Ισπανική Λεγεώνα.
Υπήρξε ηγετικό στέλεχος του Ιταλικού νεοφασιστικού κινήματος ενώ συνδέθηκε προσωπικά με τον φιλόσοφο «Μαύρο Βαρόνο» Ιούλιο Έβολα. Ίδρυσε την θρυλική Ordine Nuovo και συγκρούστηκε σε όλα τα επίπεδα με τα συντηρητικά αντεπαναστατικά «ακροδεξιά» στοιχεία του κινήματος.
Υπέρμαχος του ένοπλου ακτιβισμού και συμπαραστάτης όλων αυτών που μισούσαν την μεταπολεμική αστική δημοκρατία. Είναι αυτός που θα προβάλλει τον επαναστατικό «αριστερό Φασισμό» και θα καταφέρει να απελευθερώσει από τις αγκαλιές των μαρξιστών χιλιάδες νέους και νέες καθώς και να επηρεάσει στο έπακρο αγρότες εργάτες και φοιτητές.
Το εκδοτικό έργο που αφήνει πίσω του είναι ανεκτίμητης αξίας και έχει επηρεάσει ολόκληρες γενιές συναγωνιστών στην Ευρώπη. Συνεργάστηκε με τον αντάρτη πόλεων Franco Freda και συνέβαλε αποφασιστικά στην δημιουργία των ένοπλων πυρήνων NAR
Στην συνέχεια συσπείρωσε τα επαναστατικά στοιχεία στο Fiamma Tricolore - κίνηση με αντικαπαταλιστική κατεύθυνση και με επίδραση από την λεγόμενη «Τρίτη Θέση» - αφού αρνήθηκε να ακολουθήσει την παρακμιακή πορεία του προδότη Fini και της «Εθνικής Συμμαχίας». Πέθανε στην Ρώμη στην ηλικία των 85 ετών.
Υπήρξε ηγετικό στέλεχος του Ιταλικού νεοφασιστικού κινήματος ενώ συνδέθηκε προσωπικά με τον φιλόσοφο «Μαύρο Βαρόνο» Ιούλιο Έβολα. Ίδρυσε την θρυλική Ordine Nuovo και συγκρούστηκε σε όλα τα επίπεδα με τα συντηρητικά αντεπαναστατικά «ακροδεξιά» στοιχεία του κινήματος.
Υπέρμαχος του ένοπλου ακτιβισμού και συμπαραστάτης όλων αυτών που μισούσαν την μεταπολεμική αστική δημοκρατία. Είναι αυτός που θα προβάλλει τον επαναστατικό «αριστερό Φασισμό» και θα καταφέρει να απελευθερώσει από τις αγκαλιές των μαρξιστών χιλιάδες νέους και νέες καθώς και να επηρεάσει στο έπακρο αγρότες εργάτες και φοιτητές.
Το εκδοτικό έργο που αφήνει πίσω του είναι ανεκτίμητης αξίας και έχει επηρεάσει ολόκληρες γενιές συναγωνιστών στην Ευρώπη. Συνεργάστηκε με τον αντάρτη πόλεων Franco Freda και συνέβαλε αποφασιστικά στην δημιουργία των ένοπλων πυρήνων NAR
Στην συνέχεια συσπείρωσε τα επαναστατικά στοιχεία στο Fiamma Tricolore - κίνηση με αντικαπαταλιστική κατεύθυνση και με επίδραση από την λεγόμενη «Τρίτη Θέση» - αφού αρνήθηκε να ακολουθήσει την παρακμιακή πορεία του προδότη Fini και της «Εθνικής Συμμαχίας». Πέθανε στην Ρώμη στην ηλικία των 85 ετών.
Ciao Camerati !
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-wzor.jpg)
