ΜΑΥΡΟΣ ΚΡΙΝΟΣ

Συνέντευξη μέλους της συντακτικής μας ομάδας για την Συρία σε μια εφημερίδα της οποίας ο τίτλος αποτελεί ύβρη ... ("Δημοκρατία" 21.07.2013)

13.05.2013 Συνέντευξη εκπροσώπου του "Ευρωπαϊκού Μετώπου Αλληλεγγύης για την Συρία" σε ραδιοφωνικό σταθμό της Πελοποννήσου

Η συνέντευξη του Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη στην εφημερίδα "Παραπολιτικά" (20.07.2013)

22.07.2012 - 22.07.2013: Δεν ξεχνάμε την Μυρτώ!

για να κατεβάσετε την αφίσα σε μορφή αρχείου .pdf στον σύνδεσμο εδώ

Sacred Blood - Ride through the Achaemenid Empire

Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. - Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας

All Pigs Must Die

'Αγνωστες ηρωικές μορφές του Συριακού αγώνα ...

Ο Yousef Abd Allah Hamoud ήταν στρατιώτης του Συριακού στρατού και τραυματίστηκε στην πόλη της Ράκα. Το λεωφορείο που μετέφερε τον Yousef και άλλους τραυματίες προκειμένου να λάβουν την κατάλληλη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έπεσε σε ενέδρα. Ο Yousef με ακόμα μερικούς στρατιώτες αν και τραυματισμένοι κατάφεραν να ξεφύγουν και να βρουν προσωρινό κατάλυμα σ' ένα γκρεμισμένο σπίτι.

Προσπάθησε να επικοινωνήσει με την οικογένεια του και με την μονάδα του προκειμένου να ενημερώσει που βρίσκεται, για να αποσταλεί βοήθεια για αυτόν και τους υπόλοιπους τραυματίες ,αλλά το σημείο αυτό ήταν απροσπέλαστο, δεν μπορούσε να σταλθεί καμιά βοήθεια λόγω των μαχών που λάμβαναν χώρα.

Ενώ είχε περάσει μια ολόκληρη μέρα σε εκείνο το γκρεμισμένο σπίτι που χρησιμοποιούσε σαν καταφύγιο άκουσε βήματα, ήταν οι αντάρτες του FSA, την συγκεκριμένη στιγμή επικοινωνούσε με τον αδερφό του στο τηλέφωνο, και του είπε ότι πριν παραδοθεί θα χρησιμοποιήσει τις χειροβομβίδες που είχε επάνω του προκειμένου να αυτοκτονήσει παίρνοντας μαζί του όσο πιο πολλούς αντάρτες μπορούσε.

Την επόμενη μέρα η οικογένεια του έλαβε τα νέα του θανάτου του. Ο Yousef είχε πέσει ηρωικά παίρνοντας μαζί του στο θάνατο αρκετούς αντάρτες όπως είχε πει στον αδερφό του.

http://www.antistasi.info

Kame Koummando Film Official Trailer #1 (2012) HD

12η Ιουλίου 2013: Συναγωνιστές της ομάδας «Robert Brasillach» στο προξενείο της Ελλάδος στο Παρίσι.

ΑΡΧΕΙΟ - 47 - Robert Brasillach

Antun Saadeh (01.03.1904 - 08.07.1949)

«Δεν με ενδιαφέρει πως θα πεθάνω, αλλά για ποιον λόγο θα πεθάνω. Όχι για τα χρόνια που έζησα αλλά για το έργο που έφερα εις πέρας. Σήμερα θα με εκτελέσουν, οι γιοι της πίστης του θριάμβου και της νίκης θα εκδικηθούν για τους νεκρούς»

Antun Saadeh

Παρέμβαση διαμαρτυρίας υπέρ των Γάλλων διωκόμενων εθνικιστών

Μέσα στην εβδομάδα που μας πέρασε, ομάδες συναγωνιστών από Αθήνα και Θεσσαλονίκη πραγματοποίησαν συμβολική παράσταση διαμαρτυρίας, με πανό και σχετικό κείμενο, στη γαλλική πρεσβεία στην Αθήνα και στο γαλλικό ινστιτούτο στη Θεσσαλονίκη, σχετικά με τις πρόσφατες διώξεις των Γάλλων εθνικιστών από τη γαλλική κυβέρνηση.

πηγή

Κάτω τα χέρια απ' τη Συρία!

Όταν ο Εθνικιστής Nasser συνάντησε τον εκπρόσωπο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ...

Ο Νάσερ λέει:

Το 1953, πραγματικά θέλαμε να συνεργαστούμε μαζί με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, για να γίνουν λογικοί άνθρωποι. Συνάντησα τον υπεύθυνο τους. Καθίσαμε και παρουσίασε τις απαιτήσεις του. Τι είπε; Ξεκίνησε λέγοντας: «Πρέπει να επιβάλλεις το πέπλο στην Αίγυπτο, να απαιτήσεις κάθε γυναίκα να φοράει το πέπλο όταν βγαίνει στο δρόμο».

Το κοινό έσκασε στα γέλια, αχ τι ωραίο αστείο! Ο Νάσερ κάνει μια αστεία κίνηση με το χέρι του, σαν να λέει «Άντε να τα βρεις με αυτούς τους μουρλούς!». Κάποιος φωνάζει: «να το φορέσει ο ίδιος!», το γέλιο διπλασιάζεται …

Ο Νάσερ συνεχίζει:

Του απάντησα: «Αν το έκανα αυτό, θα ήταν μια επιστροφή στις ημέρες του Αλ-Χακίμ μπι-Αμρ Αλλάχ (στο ενδέκατο αιώνα), ο οποίος απαγόρευε στις γυναίκες να βγαίνουν την ημέρα! (Γέλια). Κατά τη γνώμη μου, ο καθένας θα πρέπει να παραμείνει ελεύθερος για τις επιλογές του».

Μου λέει: «Εσύ είσαι ο κυβερνήτης, εσύ αποφασίζεις».

Του απαντώ: «Κύριε, η κόρη σας είναι στην ιατρική σχολή, δεν φοράει πέπλο. (Γέλια). Αν εσείς δεν είστε σε θέση να υποχρεώσετε μια κοπέλα να φορέσει το πέπλο, μάλιστα τη δική σας κόρη, πώς θα μπορούσα εγώ να υποχρεώσω 10 εκατομμύρια Αιγύπτιες γυναίκες να το φορέσουν;;!» (Έκρηξη γέλιων στο ακροατήριο)

Το βιβλίο του Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη "Δημοκρατία '80. Κάτεργο...!" σε μορφή αρχείου .pdf

για να το κατεβάσετε στον σύνδεσμο εδώ ...

Γιατί οι πολιτικοί που δεν είναι Εβραίοι πρέπει να φοράνε κιπά;

Μια kippah, επίσης γνωστή ως yarmulke, που στα αραμαϊκά σημαίνει "ο φόβος του Βασιλιά", είναι το ημισφαιρικό εκείνο καπελάκι σε σχήμα πιατέλας, συνήθως από ύφασμα, που φορούν οι Εβραίοι (μόνο άνδρες) ως τήρηση μιας (μη - βιβλικής) εντολής από κάποιες ορθόδοξες ιουδαϊκές ‘halachic’ αρχές, σύμφωνα με την οποία το κεφάλι τους πρέπει να καλύπτεται ανά πάσα στιγμή.

Δεδομένου ότι η συναγωγή θεωρείται ότι είναι ένας «οίκος του Θεού», είναι συνήθως σκόπιμο οι πιστοί να φορούν ωραία ρούχα. Συνήθως οι γυναίκες φορούν φορέματα και οι άνδρες κοστούμια.

Εκτός από τις συναγωγές των Μεταρρυθμισμένων Ιουδαίων, όλοι οι άνδρες και τα αγόρια πρέπει να καλύπτουν το κεφάλι τους. Αυτό είναι συχνά προαιρετικό σε συναγωγές των Μεταρρυθμισμένων. Από σεβασμό ακόμη και οι μη - Εβραίοι επισκέπτες θα πρέπει να ακολουθήσουν το έθιμο της συναγωγής και φορέσουν ένα kippah.

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Εθνικιστική Αυτονομία: Σκέψεις και κρίσεις (Ιδεάπολις)

Εάν υπάρχει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό το οποίο να χαρακτηρίζει τη συντριπτική πλειονότητα της λειτουργίας των σύγχρονων ελληνικών εθνικιστικών κομμάτων, οργανώσεων και σχηματισμών, αυτό δεν είναι άλλο από την προσωποκεντρικότητα. Από την υποχρεωτική διάλυση του Κ4Α το ‘67, με την ταυτόχρονη “αξιοποίηση” του Κ. Πλεύρη, από το δικτατορικό καθεστώς, μέχρι τη χρησιμοποίηση του Ελληνικού Μετώπου, ως προίκα για την πολιτική ανέλιξη του Μ. Βορίδη, και, με ενδιάμεσο σταθμό, τον οικογενειοκρατικό ηγετικό κύκλο της Χρυσής Αυγής, η πολιτική ατζέντα κάθε σχηματισμού καθορίζεται αποκλειστικά από τα συμφέροντα και την αντίληψη του εκάστοτε, χαρισματικού ή λιγότερο χαρισματικού, αρχηγού.

Η αυταρχική λειτουργία με βάση την αρχή του ενός ανδρός και η χρόνια αντικαταστατική συμπεριφορά, παρά το ιδεολογικό περίβλημα που ενδύθηκαν, στιγμάτισαν ολόκληρη τη σύγχρονη πορεία του ευρύτερου εθνικιστικού “χώρου” και προβλημάτισαν ένα μεγάλο μέρος των, νεότερων κυρίως, εθνικιστών. Ως εκ τούτου, από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, αναδύθηκε η εθνικιστική αυτονομία ως μία προσπάθεια πολιτικής και οργανωτικής διαφοροποίησης σε σχέση με τους υπάρχοντες σχηματισμούς, αλλά και σε σχέση με την επικρατούσα νοοτροπία του “χώρου”.

Μήτρα της εθνικιστικής αυτονομίας στην Ελλάδα αποτέλεσε κατά βάση η Χρυσή Αυγή, με τις διάφορες διασπάσεις της, αλλά όχι αποκλειστικά, μια και υπάρχουν αρκετοί αυτόνομοι εθνικιστές που προήλθαν από άλλους σχηματισμούς ή δεν είχαν καμία άλλη επαφή με το “χώρο” προηγουμένως. Όσο για τους κυριότερους εκφραστές της, είναι σίγουρα η ομάδα του Μαύρου Κρίνου, που προηγήθηκε χρονικά και, φυσικά, το Δίκτυο Αυτόνομων Εθνικιστών.

Βεβαίως, υπήρξαν και υπάρχουν κι άλλες προσπάθειες και συσπειρώσεις, που αυτοπροσδιορίζονται αυτόνομες και κινούνται ιδεολογικά στον εθνικιστικό χώρο, ενώ η ιδέα της εθνικιστικής αυτονομίας έχει αναλυθεί ήδη από τη δεκαετία του '80, μέσα από εκδοτικές, κυρίως, προσπάθειες. Εμείς, όμως, για την οικονομία του κειμένου, θα επικεντρωθούμε στην τελευταία δεκαετία, μια και ό,τι προηγήθηκε δεν ήταν παρά σποραδικό, χωρίς να αφήσει κάποια ιδιαίτερη κληρονομιά, πέρα από κάποια αξιόλογα κείμενα.

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Zentropa Athens

http://zentropathens.tumblr.com/

Odium Theologicum

«Η υποκρισία των χριστιανών μας είναι καθημερινή και βραδινή και μεσημβρινή. Μας παραστέκει όπως το νερό που πίνουμε, και μας κυκλώνει όπως ο αέρας που ανασαίνουμε. Παράδειγμα. Στο χωριό Μαύρη Τρύπα ένας τοκογλύφος έσπρωξε τον οφειλέτη του στην απόγνωση. Κρεμάστηκε στην πόρτα του σπιτιού του. Με τρία παιδάκια μέσα. Δεν είχε να πληρώσει τα χρέη. Σαν του είπαν πως εξαιτίας του σκοινιάστηκε ο άνθρωπος, εκείνος αγανάχτησε, σήκωσε τα χέρια του παλαβά, και φώναξε:

- Ποιος θα μου δώσει τα λεφτά μου τώρα;

Από τη σύγχυση και την οργή του πήγε ο ψυχοβγάλτης στα εικονίσματα ν’ ανάψει το τσιγάρο του στη φλόγα του καντηλιού. Να γλιτώσει και το σπίρτο. Εκεί ήταν που λαδώθηκε το χαρτί στην... άκρη του τσιγάρου του από το λάδι του καντηλιού. Σαν το είδε ο τοκογλύφος γονάτισε και άρχισε να ικετεύει:

- Συγχώρα με Χριστέ! Μεγάλη Παρασκευή σήμερα, κι αρτεύτηκα. Οι καμπάνες χτυπούν λυπητερά το σταυρό σου, κι εγώ κατάλυσα τη νηστεία. Ήμαρτον ο αμαρτωλός. Τέτοιοι είμαστε οι πλείστοι χριστιανοί. Και το χειρότερο δεν το ξέρουμε. Και το χείριστο δεν θα το μάθουμε ποτές.

Ο Ιησούς Χριστός ονομάζει υποκριτές τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους. Αλλά ποιοι είναι αυτοί; Πρώτον είναι εκείνοι που τον εσταύρωσαν. Και δεύτερον είναι οι θεολόγοι και οι παπάδες της εποχής του. Είναι το ιερατείο κάθε εποχής. Που έχει στα χέρια του τα δύο φοβερότερα όπλα. Το όπλο της υποκρισίας, και το όπλο του θεολογικού μίσους. Το odium theologicum.»

Δημήτρης Λιαντίνης - «Τα Ελληνικά»

Όταν οι Σαουδάραβες τρέχουν να σωθούν από τις πολιτοφυλακές του Baath …

του Εχετλαίου

Χαλέπι

Είναι για γέλια και για κλάματα αυτά που συμβαίνουν από την πλευρά των δήθεν «υπερασπιστών της ελευθερίας» στην Συρία τα τελευταία 24ωρα . Μετά την συντριβή τους στο Al - Qusayr τις προηγούμενες εβδομάδες και την επέλαση των Εθνικιστικών δυνάμεων της Συρίας προς το Χαλέπι ο κλοιός έχει αρχίσει να σφίγγει επικίνδυνα γύρω από τους αρουραίους του «Ελεύθερου Συριακού στρατού». Τόσο πολύ μάλιστα, ώστε πριν λίγες μέρες συνέβη το εξής ευτράπελο περιστατικό το οποίο είναι απολύτως αληθές και επιβεβαιωμένο από ξένους διαδικτυακούς τόπους αλλά και από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Σύμφωνα λοιπόν με αυτές τις πηγές, οι οικογένειες 5 Σαουδαράβων αξιωματούχων που οι γιοι τους πολεμούσαν με τους αντάρτες ενημερώθηκαν ότι η κατάσταση στο πεδίο της μάχης είναι τραγική, και ότι βρίσκονταν σχεδόν περικυκλωμένοι από τις δυνάμεις του Assad . Οι οικογένειες τους αντίστοιχα (προφανώς με μεγάλη επιρροή στην ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας) επικοινώνησαν με άτομα της κυβέρνησης επιμένοντας να γίνει κάτι ώστε να απομακρυνθούν τα παιδιά τους πριν γίνει η τελική εκκαθάριση από τα στρατεύματα του καθεστώτος.

Ο ίδιος ο πρίγκιπας Faisal υπουργός εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας συνομίλησε τηλεφωνικά με τον αρχηγό των ανταρτών στρατηγό Salim Idris και απαίτησε να γίνει επιχείρηση για την εκκένωση των Σαουδαράβων, κάτι που όπως ήταν φυσικό αντιμετωπίστηκε με οργή από των διοικητή των ανταρτών λόγο της κρίσιμης κατάστασης στην οποία βρίσκονται γενικά οι αντάρτες στο πεδίο της μάχης. Η απαίτηση όμως συνοδεύτηκε με απειλές για κόψιμο του ανεφοδιασμού των ανταρτών με πυρομαχικά και υλικά εάν δεν προχωρούσαν σε επιχείρηση απεγκλωβισμού και έτσι ο Idris αναγκάστηκε να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις του Faisal. Για να καταφέρουν να απεγκλωβίσουν τους 5 Σαουδάραβες έπρεπε να ανοιχτεί ένας διάδρομος ασφαλείας μέσα από τον κλοιό του Συριακού στρατού, κάτι που όπως είναι φυσικό θα απαιτούσε θυσία ανταρτών και πυρομαχικών.

Έτσι οι αντάρτες προσπάθησαν να πείσουν τους Ισλαμιστές της οργάνωσης Al Nusra να βοηθήσουν στο εγχείρημα, αλλά όπως ήταν φυσικό οι φανατικοί ισλαμιστές αρνήθηκαν να θυσιαστούν για μερικούς δειλούς που ήρθαν για «ιερό πόλεμο» στη Συρία αλλά στον δρόμο αποφάσισαν ότι προτιμούσαν την ζωή τους. Έτσι οι λοιπές μονάδες των ανταρτών την νύχτα της 16^ης Ιουνίου εξαπέλυσαν ένα μπαράζ πυροβολικού για να δημιουργήσουν αντιπερισπασμό ώστε να βγάλουν τα ποντίκια με ασφάλεια από την φωλιά τους. Για περισσότερη ασφάλεια έντυσαν τους Σαουδάραβες με αλεξίσφαιρα γιλέκα και κράνη τους φόρτωσαν σε τζιπ Mitsubishi και μέσο ενός στενού διαδρόμου που ανοίχτηκε στα βoβορειοδυτικά του Χαλεπίου κατάφεραν να τους απεγκλωβίσουν.

Όπως όμως πολύ καλά γνώριζε ο στρατηγός Idris για να σπάσουν τον κλοιό έπρεπε να αντιμετωπίσουν τις μονάδες της 4^ης επίλεκτης τεθωρακισμένης μεραρχίας (που διοικείται από τον αδελφό του Bashar al-Assad τον Maher) καθώς και τις πολύ καλά εκπαιδευμένες πολιτοφυλακές της νεολαίας του κόμματος Baath. Το τελικό τίμημα ήταν πολύ βαρύ για τους αντάρτες, 157 νεκροί , ακόμα περισσότεροι τραυματίες ενώ μεταξύ των νεκρών ήταν και 5 πολύτιμοι λιποτάκτες αξιωματικοί του Συριακού στρατού που χρησιμοποιούνταν για διοικητές μονάδων των ανταρτών.

Λατάκια

Μονάδες του Συριακού στρατού και της εθνικής πολιτοφυλακής σε μια ισχυρή επίθεση εξόντωσαν δεκάδες τρομοκράτες στο βόρειο τμήμα της επαρχίας. Πήγες του Συριακού στρατού αναφέρουν ότι αυτή ήταν πιθανότατα και η τελευταία μεγάλη ανταρτική δύναμη στην περιοχή, «έχουν υποστεί εκατοντάδες απώλειες και είναι αδύνατον πλέον να χρησιμοποιήσουν τον πληθυσμό και το έδαφος για να κρυφθούν». Οι σκέψεις όλων μας στην γρήγορη νίκη του Εθνικού Αραβικού Στρατού.

Και με το Σπαθί και με το Σφυρί!

της Selene

Βρότσλαβ

Η διάλεξη του εβραϊκής καταγωγής, πρώην πράκτορα της KGB στην Πολωνία Zygmunt Bauman, σε αμφιθέατρο του πανεπιστημίου, διεκόπη εξ' αιτίας της έντονης παρουσίας 50 περίπου Αυτόνομων Εθνικιστών του "ΝΟΡ Βρότσλαβ" (Εθνικιστική Αναγέννηση) οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν με σφυρίχτρες και πανό.

Αμέσως έφτασε ομάδα της αντιτρομοκρατικής (!) η οποία έσπευσε να διαλύσει τη διαμαρτυρία, συλλαμβάνοντας 11 άτομα. Φήμες λένε ότι ο εξόριστος από το 1971, εξ' αιτίας αποκαλύψεων της προδοτικής του δράσης Bauman, προσκλήθηκε για λόγους προβοκάτσιας από τη μεριά της κυβέρνησης, αφού ήταν αναμενόμενη η αντίδραση των Εθνικιστών οι οποίοι έχουν γίνει μεγάλη πληγή πλέον για το κυβερνών πολιτικό κόμμα.

H είσοδος της αντιτρομοκρατικής χειροκροτήθηκε από τους συστημικούς "συμπατριώτες" ενώ οι νεαροί εθνικιστές δεν σταμάτησαν να φωνάζουν συνθήματα όπως "έξω οι προδότες από την πόλη μας", "και με το σπαθί και με το σφυρί". Όποιος θα ήθελε να στείλει μήνυμα αλληλεγγύης ή προτάσεις για βοήθεια στους συντρόφους, μπορεί να επικοινωνήσει στην αγγλική, στη διεύθυνση: rzecznik@nop.org.pl

Δυνάμεις της αντιτρομοκρατικής προστατεύουν τον εχθρό του Πολωνικού λαού ...

Soutien à Nicolas #Prisonnier politique

του Λοθάριου

Στη Γαλλία το κίνημα για την υπεράσπιση της οικογένειας μετράει εδώ και λίγες ημέρες τον πρώτο του πολιτικό κρατούμενο, τον νεαρό Νικολά ο οποίος καταδικάστηκε σε 4 μήνες φυλάκιση, εκ των οποίων δύο με αναστολή, για τη συμμετοχή του σε διαδήλωση την περασμένη Κυριακή!

Πλέον το ελευθεροτεκτονικής έμπνευσης καθεστώς των Παρισίων καταφεύγει ανοιχτά σε μέτρα απροκάλυπτης καταστολής και δίωξης των πολιτικών και ηθικών του αντιπάλων προκειμένου να συντρίψει την ριζοσπαστική πατριωτική, κοινωνική και εθνική αντίσταση!

Η υπουργός δικαιοσύνης Κριστιάν Τωμπιρά που κατά τα άλλα φρονεί ότι για τους εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου η «φυλακή δεν είναι λύση», έχει εξελιχθεί σε θρυλικό Ροβεσπιέρο χωρίς γκιλοτίνα μιας κυβέρνησης η οποία άρχισε να μοιράζει πλέον ποινές!

Darkwood - Weltenstürme

Για τους Συναγωνιστές που "έφυγαν" νωρίς ...

Les coulisses de l'occupation par Génération Identitaire du toit de Solférino pour y déployer une banderole "Hollande démission" ("Ολάντ παραιτήσου" Μια οργανωμένη δράση Γάλλων συναγωνιστών!)

Λευτεριά στους Γάλλους πολιτικούς κρατουμένους
που βρίσκονται στα νύχια του καθεστώτος!

Σκέψεις εν όψει Θερινού Ηλιοστασίου …

του Wood Brother

Βρισκόμαστε εν όψει του Θερινού Ηλιοστασίου, το οποίο σηματοδοτεί την μετάβαση στο Καλοκαίρι, μία εποχή που η φύση δρέπει καρπούς μία άκρως παραγωγική περίοδος που παρέχει στον άνθρωπο εφόδια υλικά και πνευματικά για την επιβίωση και εξέλιξη του. Αυτήν την ίδια εποχή, οι κεφαλαιοκράτες την εκμεταλλεύονται αφύσικα, προωθώντας έναν καταναλωτικό οργασμό, που εμπορεύεται και ξεπουλάει τα πάντα στον βωμό του Μαμμωνά, ακόμα και το πνεύμα των Προγόνων μας, αφού πρώτα το διαστρεβλώσουν αρρωστημένα. Σαν αποτέλεσμα έχουμε τον λεγόμενο «οικονομικό πολιτισμό», που φέρνει εκατομμύρια τουριστών στην πατρίδα μας, για να θαυμάσουν μία Κοσμοθέαση που το σύστημα θέλει να παρουσιάζει ως νεκρή, περνώντας το μήνυμα που θέλει, πως η Ελλάδα είναι πλέον ένα μουσείο - μαυσωλείο ενδόξων ερειπίων, ένας τάφος του Ελληνικού πνεύματος, το οποίο έχει πεθάνει οριστικά και αμετάκλητα.

Ωστόσο, ο Ελληνισμός δεν αποτελεί ένα μουσειακό έκθεμα, εν είδει μαυσωλείου, όπως επιθυμούν οι πάσης φύσεως οικουμενιστές, τα ιερά μας δεν είναι απλά ένδοξα ερείπια και τουριστικά αξιοθέατα. Ο Ελληνισμός αποτελεί μια ζώσα δύναμη, που λαμβάνει υπόσταση και μορφοποιείται δια μέσω του Εθνικοσοσιαλισμού, ο οποίος επιφέρει πλήρη αρμονία δυνάμεων και ενεργειών, καθώς μόνο αυτός ανακαλεί την κοσμική νομοτέλεια στον κόσμο που εμείς οι άνθρωποι συνειδητοποιούμε.

Σύμφωνα με τον αιρετικό του 20^ου Αιώνα: «ο λαός δεν ζει για την οικονομία, και ούτε η οικονομία υπάρχει για το κεφάλαιο, αλλά το κεφάλαιο υπηρετεί την οικονομία και η οικονομία τον λαό». Αυτή είναι εν ολίγοις η οικονομική αντίληψη του Εθνικοσοσιαλισμού, που εναρμονίζεται πλήρως με τον φυσικό νόμο που μας διέπει. Σε μία κοινωνία όμως Αρίστων η οικονομία έχει δευτερεύουσα σημασία καθώς τα παραπάνω είναι νόμος απαράβατος και έτσι η βασική επιδίωξη του ατόμου είναι η αριστεία και η καλλιέργεια αρετών.

Αυτήν την κοινωνία οραματιζόμαστε να ξανανιώσει η φυλή μας. Ο Πλήθων ανακαλεί τα παραπάνω σε ένα Πλατωνικό του απόσταγμα: «Ουχί πλουτίνδην αλλά αριστίνδην». Η διαχρονική αυτή προτροπή συνάδει με τον ψυχισμό των Ελλήνων Εθνικοσοσιαλιστών και όχι των γραικύλων ραγιάδων, των υποταγμένων σκλάβων που λόγω της πνευματικής αφελλήνισης, το έχουν αντιστρέψει πλήρως, συνεπώς έχουμε το εγκληματικό: «Ουχί αριστίνδην, αλλά πλουτίνδην». Τον ραγιά αυτόν πρέπει να πολεμήσουμε όλοι μέσα μας και να τον σκοτώσουμε. Όταν το καταφέρουμε αυτό θα είμαστε ελεύθεροι ή νεκροί, μα ποτέ σκλάβοι, κατ ’απόδοση του συνθήματος των Montoneros: «libres o muertos pero jamas esclavos!»

Σύντροφοι, ακόμα δεν βρισκόμαστε ούτε στα προπύλαια της τραγωδίας που θα βιώσουμε σαν Έθνος. Η κάθαρση αργεί και θα επέλθει αφού παρέλθει πρώτα η εποχή του χάους, το οποίο κατά τον Ησίοδο είναι Γεννήτωρ της τάξης. Μία τάξη που θα σημάνει την αναγέννηση του Ελληνισμού, που αποτελούσε πάντοτε και αποτελεί τον στυλοβάτη της ευρύτερης Ευρωπαϊκής οικογένειας. «Νυν ευπλόηκα, ότε εναυάγησα» (Πήγε καλά το ταξίδι μου, όταν ναυάγησα) Η ρήση αυτή του Ζήνωνα ταιριάζει γάντι με την περίπτωση του λαού μας. Καθήκον μας είναι να μετατρέψουμε την κρίση που μας φέρνει προ του φάσματος του φυλετικού θανάτου, σε εφαλτήριο μιας νέας εθνικής συνειδητότητας, που θα ακυρώσει τα γενοκτονικά σχέδια της ΝΤΠ, και θα πρωτοστατήσει σε μία πανευρωπαϊκή νίκη.

Όντας Εθνικοσοσιαλιστές, γνωρίζουμε την κυκλική πορεία του χωροχρόνου και την επερχόμενη Νίκη μας. Αυτό ίσως σήμερα φαντάζει ακατόρθωτο, σταθμίζοντας απλά τα δεδομένα, αλλά τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από τον πόθο για την ελευθερία, για την οποία αξίζει κάθε θυσία. Πρέπει λοιπόν να αναβιώσει ο ηρωικός άνθρωπος που περιγράφει ο μεγάλος Νεοπλατωνικός Ιωάννης Συκουτρής:

«Ο ηρωικός άνθρωπος αισθάνεται πως είναι διαλεγμένος από την Μοίραν ως αγωνιστής και ως μάρτυς - περισσότερον ως μάρτυς, αφού την επιτυχίαν δεν την μετρεί με αποτελέσματα άμεσα, με αριθμούς και μεγέθη, δεν την μετρεί καν διόλου. Είναι το αλεξικέραυνον, που θα συγκεντρώση επάνω του (θα προσελκύση μάλλον εθελουσίως) όλας τας καταιγίδας και όλα τ' αστροπελέκια, διά να προστατευθούν τα κατοικητήρια των ειρηνικών ανθρώπων.

Εις την ετοιμότητα του κινδύνου, τον σύρει με ακαταμάχητον έλξιν η αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότι είναι προνόμιον των ολίγων να συντρίβωνται υπέρ των άλλων υπό των άλλων - το πολυτιμότερονπρονόμιον! Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είν' ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτονχαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφή και θα σαπίση δια ν' αναφανή το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις, και ανάστασις χωρίς ταφήν δεν υπάρχει»

Αντίσταση ενάντια στον οικονομικό ολοκληρωτισμό που καταστρέφει τις ζωές μας! Αντίσταση στα κελεύσματα των τοκογλύφων και των εγχώριων δοσίλογων συνεργατών τους. Αντίσταση στην παγίδα της αντιφασιστικής άκρας δεξιάς και καθεστωτικής αριστεράς που ξερνάει το σύστημα σαν έσχατη προσπάθεια ανασχέσεως της επέλασης του Εθνικοσοσιαλισμού, που θα απελευθερώσει την Ελληνική πατρίδα και ολόκληρη την Ευρώπη.

Ζήτω η Νίκη!

Ο Πολωνός οικοδόμος Andrzej Filipiak ...

της Selene

Ο 56χρονος Andrzej Filipiak ξυρίστηκε, ντύθηκε και ξεκίνησε από την πόλη του Kielce για την Βαρσοβία αργά τη νύχτα της Τετάρτης. Όταν έφτασε την επομένη το πρωί πήγε κατ' ευθείαν έξω από την καγκελαρία του πρωθυπουργού, έκανε μια βόλτα και κάθισε σε ένα παγκάκι. Συνομίλησε με έναν περαστικό και πολύ ήρεμα ανταλλάξανε απόψεις για την επερχόμενη κρίση στην Πολωνία.

Όταν έφυγε ο συνομιλητής του, λούστηκε με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε. Περαστικοί έσπευσαν σε βοήθεια. Στο νοσοκομείο διέγνωσαν ότι έχει εγκαύματα της τάξης του 60%. Ο Andrzej Filipiak ήταν οικοδόμος και πριν λίγα χρόνια σταμάτησε να δουλεύει λόγω προβλημάτων υγείας και εκτός από μια πολύ μικρή βοήθεια από το κράτος, γύρω στα 150 ευρώ μηνιαίως, δεν είχε άλλα έσοδα.

Οι παλιότεροι Οργανισμοί που είχαν δημιουργηθεί για τη βοήθεια ανθρώπων με παρόμοια προβλήματα, είναι στα πρόθυρα της χρεωκοπίας ... Κι όπως πολύ σωστά είπε ο Lech Wałęsa σε πρόσφατη συνέντευξή του: «Γιατί διαμαρτύρονται οι Πολωνοί; Καπιταλισμό δεν θέλανε; Καπιταλισμό τους έδωσα!»

Βίντεο και φωτογραφίες από την συγκέντρωση υπέρ της Εθνικιστικής Συρίας (Ρώμη 15.06.2013)

Η συγκέντρωση σε εκπομπή της Συριακής τηλεόρασης

Άουσβιτς: Δεδομένα και Μύθοι

του Ρομπέρ Φωρισσόν, μετάφραση Π.Λ.

The Journal of Historical Review, Ιούλιος – Αύγουστος 1997 (Τόμος. 16, No. 4), σελίδες 14 - 19

Στις αρχές του 1940, το Άουσβιτς δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια πόλη 13.000 κατοίκων στην γερμανική Άνω Σιλεσία. Κατόπιν, τον Μάιο του 1940, στα περίχωρα του Άουσβιτς, ξεκίνησε η κατασκευή ενός «στρατοπέδου σταθμού μεταφοράς» για 10 χιλιάδες Πολωνούς κρατουμένους, στον χώρο ενός πρώην στρατοπέδου πυροβολικού του Πολωνικού Στρατού.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, και με την αρνητική τροπή που πήρε ο πόλεμος, το Άουσβιτς μετατράπηκε σε κέντρο ενός συγκροτήματος με σχεδόν 40 κύρια και δευτερεύοντα στρατόπεδα, καθώς επίσης και «πρωτεύουσα» ενός μεγάλου αγροτικού και βιομηχανικού συγκροτήματος (που περιελάμβανε ορυχεία, πετροχημικά εργαστήρια και εργοστάσια πυρομαχικών), όπου αναρίθμητοι κρατούμενοι, κυρίως Πολωνοί και Εβραίοι, εργάζονταν δίπλα σε πολίτες-εργάτες. Την ίδια χρονική περίοδο, ή διαδοχικώς, το Άουσβιτς μετατράπηκε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου, σε σημαντικό διακομιστικό κέντρο, σε στρατόπεδο-νοσοκομείο, σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και σε στρατόπεδο επιστρατευμένων αλλά και εθελοντών εργατών. Ποτέ δεν ήταν όμως «στρατόπεδο εξόντωσης» (ένας όρος που εφευρέθηκε από τους Συμμάχους).

Παρ’ όλ’ αυτά, ο τύφος, που ήταν ενδημικός ανάμεσα στον πληθυσμό των Πολωνών Εβραίων και των Ρώσων αιχμαλώτων πολέμου, μαζί με τον τυφοειδή πυρετό και άλλες επιδημίες, προκαλούσαν τον πανικό στον πληθυσμό του στρατοπέδου συγκέντρωσης, τόσο στο κανονικό στρατόπεδο όσο και στην πόλη του Άουσβιτς, ακόμα και στους Γερμανούς γιατρούς και στον άμαχο πληθυσμό. Και αυτό, παρά τα δραστικά μέτρα υγιεινής και την πληθώρα νοσοκομείων και ιατρικών εγκαταστάσεων, εξοπλισμένα εκείνη την περίοδο με τα τελευταία επιτεύγματα της γερμανικής ιατρικής επιστήμης. Έτσι τελικά, καθ’ όλη την διάρκεια της ύπαρξης του στρατοπέδου - και αυτό είναι από τις 20 Μαΐου του 1940 μέχρι τις 18 Ιανουαρίου του 1945 - οι επιδημίες, σε συνδυασμό με τις σίγουρα άθλιες συνθήκες εργασίας σε εκείνη την ελώδη περιοχή, και την πείνα, ζέστη και κρύο, οδήγησαν στον θάνατο περίπου 150 χιλιάδων κρατουμένων. (1)

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Μήνυμα ενός Έλληνα Αυτόνομου Συναγωνιστή από το Παρίσι σχετικά με την παρέμβαση ενάντια στον Βενιζέλο του ΠΑΣΟΚ.

Προς όλους τους Συντρόφους:

Το Σάββατο 15/06 μεταξύ 18.15 - 18.30 στο Παρίσι κατάβρεξα με ένα ποτήρι αναψυκτικό τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ελευθέριο Βενιζέλο την ώρα που έπινε καφέ μαζί με άλλα μέλη του κλιμακίου του κόμματός του, αφού είχε παρευρεθεί σε συνάντηση του «Φόρουμ Ευρωπαίων Προοδευτικών». Της κατάβρεξης προηγήθηκε το πολιτικό μήνυμα: «Αυτό για τα μνημόνια που υπέγραψες».

Αν και πιάστηκαν εξ' απήνης οι αστυνομικοί έσπευσαν να με συλλάβουν βίαια με κεφαλοκλείδωμα και τρικλοποδιές. Τους εξήγησα τους λόγους αυτής μου της πράξης «πράξης διαμαρτυρίας ενάντια σε αυτό που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα εναντίον του ελληνικού λαού, στο οποίο συνυπεύθυνος είναι και ο κύριος αυτός» όπως συνομίλησα επίσης και με μέλος του κλιμακίου Βενιζέλου: «Γιατί το κάνατε αυτό είστε Έλληνας;» στον οποίο και απάντησα: «Ναι σε αντίθεση με εσάς». Σε αστυνομικούς που μου έλεγαν ότι έτσι δεν λύνονται τα πράγματα και στην παρότρυνση να φτιάξω σύλλογο για να σταλούν λεφτά στην Ελλάδα … δόθηκε η απάντηση: «Οι Έλληνες δεν είναι ζητιάνοι».

Οι αστυνομικοί που επεσήμαναν την σοβαρότητα της κατάστασης και με οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα του 5^ουπαρισινού διαμερίσματος προκειμένου να ανακριθώ από αξιωματικό της «δικαστικής αστυνομίας», εκεί υπέπεσαν στην αντίληψη μου εκφράσεις του είδους: «Έχει φάκελο». Τελικώς με άφησαν ελεύθερο χωρίς να περάσω από ανάκριση. Προφανώς ο κύριος αυτός δεν ήθελε να δοθεί προέκταση και έτσι να διασυρθεί ακόμα περισσότερο αν μαθευόταν ότι ούτε στο Παρίσι δεν μπορούν να απολαύσουν ήσυχοι τον καφέ τους! Αφιερώνω την ταπεινή αυτή πράξη στους συντρόφους μου στην Ελλάδα, κυρίως στον «Μαύρο Κρίνο» και σε όλους όσους αγωνίζονται! Επίσης στα αδέρφια μου στη Γαλλία με τα οποία δεχτήκαμε για 2 μήνες τα χτυπήματα, τα δακρυγόνα και τις συλλήψεις της αστυνομίας του καθεστώτος και στη μνήμη του Dominique Venner!

Δεν ξέρω τι είδους «φάκελο» έχω στα αρχεία της Γαλλικής ασφάλειας, αλλά είναι σίγουρα ΤΙΜΗ ΜΟΥ να βρίσκομαι στις μαύρες λίστες της δημοκρατίας τους, και αυτές οι τιμές είναι από αυτές που δεν εξαγοράζονται! Δύναμη αδέρφια! Θα 'ρθει η μέρα που η Νίκη θα είναι δική μας!

Β. Φ. Παρίσι 16/06/2013