Η «Αγία Σιών», ο Θεόδωρος Καρυπίδης και τα παπαγαλάκια της αντιφασιστικής άκρας δεξιάς.

του Αντίοχου

Δεν με εξέπληξε στο ελάχιστο η δήλωση του Θεόδωρου Καρυπίδη σχετικά με τους Σιωνιστές. Για όσους θα σπεύσουν να με ψέξουν για συμπάθεια … προς τον υποψήφιο περιφερειάρχη να τους θυμίσω ότι το αντισιωνιστικό συναίσθημα στην Ελλάδα δεν έχει συγκεκριμένη πολιτική προέλευση αλλά είναι μια ελπιδοφόρα συλλογική έκφραση του φυλετικού υποσυνείδητου του λαού μας εδώ και χιλιάδες χρόνια. Δυστυχώς ο «πολιτικός πολιτισμός» - βλέπε αστική δημοκρατία - της χώρας απαγορεύει εδώ και δεκαετίες δια του μικροφώνου του δημοσιοκάφρου και δια του ροπάλου του μπάτσου κάθε κίνηση και άποψη που εναντιώνεται στην εκστρατεία μίσους των Σιωνιστών ή ανατρέπει τους σχεδιασμούς των οπαδών του Δαυίδ.

Όμως προς απογοήτευση πολλών δημοκρατικών αρουραίων που τρέφονται με τα κοινοβουλευτικά κόλλυβα πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα αποτινάσσουν την κομματική σκέψη και τις ταμπέλες και θα σκέφτονται ελεύθερα. Η αντισιωνιστική σκέψη στην παγκόσμια «αριστερά» όσο και αν παραξενεύει κάποιους ξεκινάει από τις μαοϊκές παραδόσεις της δεκαετίας του ’60 που είναι την εποχή εκείνη μπολιασμένες με ένα πατριωτικό συναίσθημα που θυμίζει σε όλους το σημερινό δόγμα Juche, βρίσκει την ένοπλη έκφραση μέσω της παρουσίας Βορειοκορεατών στον αραβοισραηλινο πολέμο του '73 και αργότερα στην Γερμανική RAF ενώ μέσα από το ρεύμα του «Γκεβαρισμού» μετουσιώνεται σε αντάρτικα κινήματα, ομάδες, εκδόσεις, συλλόγους και διαδηλώσεις ενώ παραμένει σήμερα το δομικό στοιχείο της λεγόμενης «πατριωτικής αριστεράς» με κύριο εκπρόσωπο στις μέρες μας τον μακαρίτη Chavez .

Οι επιθέσεις της RAF ενάντια
σε Αμερικανοσιωνιστικούς στόχους
οδήγησε πολλούς στο
σημείο να χαρακτηρίσουν τα μέλη
της ως "τα παιδιά του Χίτλερ" ...

Για αυτό ακριβώς τον λόγο στην Ελλάδα κινήσεις όπως η «Σπίθα» του Θεοδωράκη, το ΕΠΑΜ του Καζάκη και η «Ρήξη» του Καραμπελιά - το ότι διαφωνούμε μαζί τους είναι άλλο θέμα - όταν τόλμησαν έστω και σε πληροφοριακό επίπεδο να ψελλίσουν έστω για λίγο τα εγκλήματα του Ισραηλινού μορφώματος αμέσως απομονώθηκαν, υβρίστηκαν, λοιδορήθηκαν ή κατέληξαν στάχτη μετά από επίθεση με εμπρηστικά υλικά που θυμίζουν ενέργειες από ανθρώπους υπηρεσιών. Συμπαραστάτες σε αυτή την επίθεση είναι διαχρονικά η antifa και οι δεξιοί παλιάτσοι που έχουν στο πέτο τους μαζί με την γαλανόλευκη το άστρο του Δαυίδ. Είναι δεδομένο ότι σε όλες αυτές τις δεξαμενές σκέψης που αναφέρθηκαν παραπάνω παρόλο που το δημοκρατικό περιβάλλον κυριαρχεί, συνυπάρχει πολλές φορές ένας πηγαίος πατριωτισμός μαζί  με μια τάση που όταν δεν αμφισβητεί στα ίσια το «ολοκαύτωμα» έχει τουλάχιστον τους «αδένες» να αναφερθεί κάποιος είτε στην ΝΕΡΙΤ - ο Καρυπίδης πρόσφατα - και στην εννοιολογική σχέση με το «κερί» της ανθελληνικής εορτής Χανουκά ή στις σχέσεις της Καραμανλικής μασονικής δεξιάς με το ΚΙΣ και την Ισραηλινή παροικία στην Ελλάδα καθώς και σε πολλά άλλα θέματα!

Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» έχει περιγράψει στο παρελθόν τα παρασκήνια της σιωνιστικής παρουσίας στην Ελλάδα και έχει αναφερθεί πάμπολλες φορές στις σχέσεις της αστικής αντιφασιστικής ακροδεξιάς με τον σιωνιστικό παράγοντα. 


Έτσι λοιπόν ο τσαρλατάνος της ΝΔ που πλούτισε πουλώντας  με το κιλό (!) βιβλία της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας σπεύδει να κατακεραυνώσει τον Θεόδωρο Καρυπίδη και να τον επαναφέρει στην Σιωνιστική … τάξη για να μην στενοχωρηθεί ο Ταλμουδιστής εξουσιαστής που τον χρημαδοτεί με χαρτζιλίκι που στάζει αίμα. 


Οι ίδιοι άνθρωποι είτε λέγονται Χιδίρογλου … και αρθρογραφούν στην  φυλλάδα της «Ελεύθερης Ώρας» … είτε Γεωργιάδης και Βορίδης  τρώνε παντεσπάνι στα υπουργεία με λεφτά δικά μας για να πληρώνουν τους 1900 υπαλλήλους της Βουλής, δεν το κρύβουν στις δηλώσεις τους ότι για αυτό που φοβούνται στο μέλλον δεν είναι απλά τα «άκρα» αλλά ή συσπείρωση των «άκρων» και μια «Φαιοκόκκινη» αντίληψη των πραγμάτων που είναι ο ορισμός του Κακού φυσικά για κάποιες άλλες εφεδρείες του συστήματος  ... και εννοούμε την ΟΑΚΚΕ την «omnia sunt communia» και την «antifa negative» μέχρι τον γραφικό και πρώην οννεδίτη Χατζηπαρασκευά του «Στόχου» και τον Χιδίρογλου της Ε.Ω.

Για αυτό ακριβώς τον λόγο τους τελευταίους μήνες στήθηκαν τα σκηνικά της Αμφιάλης και του Ηρακλείου (False Flag Operations) για να σπάσουν την όποια «Φαιοκόκκινη» ενότητα αναπτύχθηκε στις γειτονιές μετά την πλατεία και το Σύνταγμα, εκεί που έγινε ολοφάνερη η οπτική ότι τα μπασταρδεμένα σκυλιά του καθεστώτος είναι οι κομματικές νεολαίες των αστικών κομμάτων ενώ αυτοί που νοιάζονται για την Ανατροπή μπορεί εκ πρώτης όψης να διαφέρουν επειδή διαβάζουν ο ένας τα επιτεύγματα του αντισιωνιστή Carlos … και ο άλλος τις επιτυχίες του αντισιωνιστή Tutti στην ουσία όμως λένε τα ίδια πράγματα με άλλα λόγια και έχουν τον ίδιο στόχο. Δυνάστης ο Σιωνισμός και όπλο μας η ενότητα.

Δεν είναι τυχαίο ότι  επιτάχυνε τους διωκτικούς μηχανισμούς ο Σαμαράς απέναντι στο σκιάχτρο της «Χρυσής Αυγής» που θυμίζει όλο και περισσότερο έναν κοινοβουλευτικό γίγαντα με πήλινα πόδια και ελάχιστο μυαλό. Όταν το κόμμα της Δεληγιάννη με δεδομένη την έλλειψη της εσωτερικής ιδεολογικής θωράκισης έγινε εύκολος στόχος, με εμφανή χαρακτηριστικά στο πεδίο βολής της δημοκρατίας, τσακίστηκε μέσα σε ελάχιστο χρόνο με ιδιαίτερο κρότο ώστε να προκαλέσει φόβο και εντυπώσεις και για να τελειώνουν μια ώρα νωρίτερα οι εντυπώσεις στο εξωτερικό πριν αρχίσουν οι αυξανόμενοι «οπαδοί» του Μιχαλολιάκου να μετουσιώνονται σε φυσιογνωμίες με αντισιωνιστικές λογικές. Έτσι λοιπόν το βαποράκι σήμερα στην μετακομιδή της αντιφασιστικής λογικής δεν είναι άλλος από τον Άδωνη Γεωργιάδη και τον Μάκη Βορίδη. Και οι δυο με γνωστές επαφές και σχέσεις στο Ισραήλ, με δηλώσεις μετανοίας στην πλάτη τους να αποτελούν και τα παράσημα τους μπροστά στο μπαλκόνι που εδρεύει η  Σιωνιστική κυβέρνηση ενώ έχουν  όρεξη να αποτελειώσουν το έργο που δεν είναι άλλο από το μοίρασμα της Ελλάδος σε πολυεθνικές και την τελική παραχώρηση της χώρας στις Σιωνιστικές επιλογές και στους σχεδιασμούς της IDF.

Κανείς δεν αντιδρά εμπράκτως στην δημιουργία νέας έδρας εβραϊκών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, την προβολή ενός φεστιβάλ ταινιών από την Ελλάδα και το Ισραήλ στην ίδια πόλη την ίδια στιγμή που λιμοκτονούν οι Παλαιστίνιοι στην Γάζα, την μετατροπή των ελληνικών βάσεων σε καταφύγια και περιοχές εκπαίδευσης των Ισραηλινών πολεμικών αεροσκαφών. Και πώς να το κάνουν άλλωστε οι 300 της Βουλής όταν στην πλειοψηφία τους έχουν αποδεχτεί την λογική  ότι «το Ισραήλ είναι σύμμαχος μας» ή σκύβουν το κεφάλι απέναντι στα παραμύθια του τρόμου τύπου «Άουσβιτς» και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την Άννα Φρανκ την στιγμή που χιλιάδες Ελληνίδες δεν έχουν χρήματα για να αγοράσουν 2 καρβέλια ψωμί.

Ουκρανία 2014 ... ενάντια σε Εβραίους και Μασόνους

Όμως ο καρκίνος που ονομάζεται Ισραήλ δεν ξεκινάει από την οικογένεια Μητσοτάκη ή την παρουσία του Κοέν και του εγγονού Φριζή στην σύγχρονη Ελλάδα. Είναι βαθιά ριζωμένος στις δομές και στις εκφράσεις του Ελληνισμού και θα τον βρει κανείς είτε με την μορφή του Εφιάλτη στις Θερμοπύλες είτε με την μορφή του εμποράκου και του εισβολέα που καταδυνάστευσε τον λαό μας στο πέρασμα των αιώνων. 


Απέναντι στο κτήνος του Σιωνισμού όμως υπάρχουν φλόγες αντίστασης που παραμερίζουν το σκότος και δείχνουν τον δρόμο για αντίσταση! Πέρα από τις κοσμοθεωρίες του Φασισμού και του Εθνικοσοσιαλισμού που προσπάθησαν και προσπαθούν να αποτινάξουν τις αλυσίδες του Ταλμουδισμού κοινωνίες που δέχτηκαν την μεταπολεμική τάξη συνειδητοποίησαν πολύ γρήγορα ότι αυτός που επωφελήθηκε από την παγκόσμια σύρραξη δεν ήταν η ειρήνη αλλά το Ισραήλ και οι σύμμαχοι του. Έτσι λοιπόν προς φρίκη των οπαδών της "νέας αριστεράς" και της μασονικής δεξιάς σε όλη την Ευρώπη ανάμεσα σε ανθρώπους με διαφορετική καταγωγή κουλτούρα και πολιτικό υπόβαθρο ο Αντισιωνισμός είναι κοινό γνώρισμα και το μίσος για το Ισραήλ στοιχείο της ταυτότητας τους.

Στην γη του Genghis Khan ...

Όσο μισεί  ο μιγάς Dieudonne M'bala M'bala το κατασκεύασμα Ισραήλ και τον Σιωνισμό το ίδιο τον μισεί και ο Skinhead Γάλλος πιτσιρικάς που «αράζει» γύρω από τον πύργο του Άιφελ,  όσο μίσος νιώθει ο μαχητής μέλος του εθνικοαριστερού PFLP - GC στην Παλαιστίνη για το Ισραήλ το ίδιο νιώθει και ο Άραβας μουσουλμάνος του Εθνικιστικού Baath στη Συρία, όσο μίσος νιώθει ο Αιγύπτιος διαδηλωτής της πλατείας Ταχρίρ για τον Σιωνισμό το ίδιο συναίσθημα έχει ο Μογγγόλος Εθνικιστής που μαζί με τα λάβαρα της Πατρίδας του τοποθετεί δίπλα ακριβώς τα μελανοπόρφυρα λάβαρα και τα κάδρα με τα πρόσωπα που αντιστάθηκαν στο παγκόσμιο κτήνος. Έτσι λοιπόν το ίδιο συναίσθημα έχει ο κάθε «Καρυπίδης» της αριστεράς με τον κάθε έναν στρατευμένο Εθνικιστή / Εθνικοσοσιαλιστή που είναι επώνυμος ή ανώνυμος.

PFLP - GC: η Εθνικιστική Αριστερά της Παλαιστίνης ...

Και οι 2 δεν ξεχνούν ότι η διαμάχη κρατάει χιλιάδες χρόνια ανάμεσα στον Ιουδαϊσμό και τον Ελληνισμό και μέσα σε αυτή την σκέψη ζυμώνεται καθημερινά και ενδυναμώνει η φωνή που παραμένει αναλλοίωτη στους αιώνες: «Πόλεμο στον πόλεμο των Σιωνιστών!»

Νίκος Καζαντζάκης "Ασκητική"

Μνήμη Robert Brasillach

Βιβλιοπαρουσίαση: Οι Έλληνες «Φασίστες» (Χονδροματίδης Περ. Ιάκωβος)

Οι Φασιστικές και Εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις στην 

Ελλάδα του Μεσοπολέμου (1927 – 1936)

Εκδόσεις: Πελασγός

Ιανουάριος 2013

Αριθμός σελίδων: 256

Συγγραφέας:  Χονδροματίδης Περ. Ιάκωβος

Παρέμβαση Αυτόνομων Εθνικοσοσιαλιστών στην Καβάλα.

του Wolverine

Νέοι στην ηλικία που δεν πιστεύουν στα παραμύθια της αντιφασιστικής ακροδεξιάς. Μιας ακροδεξιάς που προστατεύει το κατοχικό καθεστώς και αποτελεί την χρυσή εφεδρεία του συστήματος. Εχθροί των δημοκρατών οι οποίοι στέρησαν από τις οικογένειες τους το ψωμί και την ελπίδα. Παιδιά Ελλήνων εργατών και αγροτών που δεν τους λέει τίποτα ο όρος «κοινοβουλευτική ομαλότητα» και δεν τους συναρπάζει στο ελάχιστο ο σάπιος κοινοβουλευτικός ιστός και η δομή των κομμάτων. 


Μέλη μιας νεολαίας που δείχνει να αφυπνίζεται και να αντιλαμβάνεται τον ρόλο των «πατριωτών», των βουλευτών, των αριστερών και των δεξιών και κυρίως των αφεντικών τους. Δεν έχουν παρά να μοιράσουν Μίσος απέναντι σε όλους αυτούς που σκοτώνουν καθημερινά την νεολαία και την Πατρίδα με την ανεργία, την πρέζα, και την κρατική καταστολή. Ναι είναι λίγοι στον αριθμό όπως η Αγέλη των Λύκων. Και όμως η παρουσία τους στην Καβάλα την προηγούμενη εβδομάδα ενόχλησε τόσο τους Δημοκράτες όσο και τους ακροδεξιούς αντιφασίστες ενώ δημιούργησε «εφιάλτες» σε μπάτσους και παρακρατικούς χαφιέδες. Αυτόνομοι στην πράξη, Εθνικοσοσιαλιστές στις Ιδέες, Τελευταίοι Πιστοί μιας Ιδεολογίας που είναι πολλά περισσότερα από μια λέξη. 

Προς ενημέρωση όλων Αυτόνομοι / Ανένταχτοι Εθνικοσοσιαλιστές από την Μακεδονία (Εθνικοσοσιαλιστική Στρατιά κ Brigade Hellas) έδωσαν το παρών στην Καβάλα και τίμησαν με τον δικό τους τρόπο την μνήμη των 3 αξιωματικών στα Ίμια. 

Γύρισαν την πλάτη σε ακροδεξιές φιέστες που μυρίζουν φετιχισμό και αντιφασισμό και έστειλαν το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση. Ναι φορούσαν στα πρόσωπα τους τις περιβόητες κουκούλες που αποτελούν ένα σύμβολο αντίστασης για κάθε εξεγερμένο σε ένα χρώμα που φυσικά εκφράζει τις πολιτικές μας παραδόσεις και το σύνολο των Ευρωπαίων Συναγωνιστών. 


Ας μην τολμήσουν κάποιοι να βγάλουν εύκολα συμπεράσματα. Αυτά τα παιδιά όχι μόνο δεν έχουν να χάσουν τίποτα αλλά ποθούν να κερδίσουν τα πάντα στο διάβα τους, δηλώνουν υπερήφανοι Φασίστες σε μια κοινωνία πτωμάτων που ρουφάει την δημοκρατική πρέζα με κάθε τρόπο και υποδουλώνεται καθημερινά στον Σιωνιστικό τρόμο.

Αυτά τα νέα παιδιά που τα μισεί η καθεστωτική αριστερά και τα ρουφιανεύει στις δυνάμεις κατοχής η αντιφασιστική ακροδεξιά είναι τα ίδια πρόσωπα που στο σχολείο, στον χώρο εργασίας, στο εργοστάσιο, στην πανεπιστημιακή σχολή, τολμούν να δηλώνουν Πολιτικοί Στρατιώτες και Αυτόνομοι Εθνικοσοσιαλιστές. Ξέρουν ότι το Ragnarok έρχεται και είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν τις ιδέες τους με κάθε τρόπο. Ντυμένοι στα μαύρα, ναι οι Έλληνες Μελανοχίτωνες των ημερών μας, απόγονοι των Μακεδονομάχων των πολεμιστών που έδωσαν το αίμα τους για την Λευτεριά!

Από την στιγμή που η Δημοκρατία αποτελεί τον Θάνατο για τις Κοινωνίες και τα Έθνη κοινή πεποίθηση όλων είναι το γεγονός ότι: καταδικάζουμε την Δημοκρατία από όπου και προέρχεται!

Προσλήψεις και χρήσεις των φυλετικών θεωριών στην Ελλάδα: Το παράδειγμα της αριστεράς

Η ύπαρξη των διαφορετικών φυλών του ανθρωπίνου είδους αποτελεί αυταπόδεικτη βιολογική πραγματικότητα, ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Μέτρο διαφοροποίησης, ανομοιότητας και ανισότητας των φυλών αποτελεί η ανάπτυξη του πολιτισμού της καθεμίας. Οι διαφορετικές αντιλήψεις και προσεγγίσεις επί του φυλετικού ζητήματος καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και τις γενικότερες πολιτικές και φιλοσοφικές αντιλήψεις του ατόμου.

Πέρα από τον βασικό διαχωρισμό μεταξύ αυτών που αναγνωρίζουν την εθνοφυλετική κοινότητα, με τα συγκεκριμένα συλλογικά ψυχικά χαρακτηριστικά, ως το ιστορικό υποκείμενο, και αυτών που αντιλαμβάνονται την φυλή ως “κοινωνικό κατασκεύασμα”, αποκλειστικά εξαρτημένο από γεωγραφικούς και άλλους εξωγενείς παράγοντες, υπάρχουν πολλές ακόμα επί μέρους προσεγγίσεις του φυλετικού ζητήματος, οι οποίες οδηγούν στην ανάπτυξη διαφόρων θεωριών.

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Εθνική Δράση Ηλείας

Μαυράγγελοι των όμορφων καιρών!

Ο μύθος του ολοκαυτώματος δεν μπορεί να κρύψει τα εγκλήματα των Σιωνιστών!

του Αλεξόπουλου Στέλιου


Δεν έχουμε αυταπάτες. Από το ’45 και μετά η Ευρώπη ζει κάτω από την Σιωνιστική κατοχή. Σε κάθε επίπεδο κυριαρχεί ο Ιουδαϊκός τρόπος σκέψης και τα όργανα του ανθελληνικού κράτους που προστατεύουν τον «περιούσιο» λαό σε κάθε τους βήμα, έχουν μεν το εθνόσημο στην στολή τους αλλά το αστέρι του Δαυίδ στην καρδιά τους. Βράδυ Δευτέρας κάνω το λάθος να συντονίσω το ραδιόφωνο στον καθεστωτικό ΣΚΑΙ. Γνωστή φωνή ο ομιλητής. Ο κ. Κωνσταντίνος Μπογδάνος που μας έχει κουράσει να μας εξιστορεί εδώ και καιρό ... πως και πότε κάποιοι «εξαρχειώτες» τον έδειραν γιατί δεν τους άρεσε το υφάκι που έχει και ο ρόλος του στα μέσα μαζικής αποβλάκωσης. Δίκιο είχαν. Αντιπαθής, ειρωνικός, ξερόλας που σπέρνει το δημοκρατικό δηλητήριο πίσω από την προστασία του καναλιού του Αλαφούζου - γνωστής καταγωγής ο εν λόγω - και νομίζει ότι είναι και γνώστης από τα θέματα μαγειρικής … μέχρι την στρατιωτική ιστορία.

Με έκανε και γέλασα αρκετά με την ασχετοσύνη του σχετικά με την ιστορία και τον Μαρδοχαίο Φριζή. Στην άλλη άκρη του τηλεφώνου μόλις χτες φιλοξένησε το υιό του Συνταγματάρχη Φριζή που έπεσε στο μέτωπο της Αλβανίας το 1940 ενώ χαρακτήρισε όσους απεχθάνονται τον διεθνή Σιωνισμό ως … «γουρουνόμορφους». Ο Φριζής είχε αρνηθεί τον Ιουδαϊσμό στην πράξη, αρνούμενος να εγκαταλείψει τους στρατιώτες του στην Μικρά Ασία όταν του το πρότειναν οι Ιουδαίοι σύμμαχοι των Κεμαλικών. Μικρά γράμματα για τον Μπογδάνο όμως όλα αυτά. Βλέπεις Συναγωνιστή, είχε την τύχη στο πρόσφατο παρελθόν ο Μπογδάνος να έχει απέναντι του στο γυαλί τον Μιχαλολιάκο, τον Φαραώ της αντιφασιστικής - πλέον στην πράξη - «Χρυσής Αυγής» και ο ίδιος ο «γενικός γραμματέας» με τις απαντήσεις που έδωσε επιβεβαίωσε στην πράξη την ρητορική του συστήματος και τις θεωρίες των Ιουδαίων πατρώνων του ΣΚΑΙ. 


Ας μην παραλείψω να αναφέρω ότι ο αρχηγός της «Χρυσής Αυγής» έχει δεχτεί ότι υπήρξε «ολοκαύτωμα», έχει εξυβρίσει τον Εθνικοσοσιαλισμό και στο παρελθόν πρότεινε για πρωθυπουργό τον φιλοσωνιστή Βασίλειο Μαρκεζίνη - σύνδεσμος εδώ - ...

Οι Πόντιοι και οι Αρμένιοι δεν έχουν θέση στην μνήμη των αντιφασιστών!

Δεν είχαμε μέχρι στιγμής την χαρά να του πούμε του εν λόγω δημοσιογράφου την άποψη μας ξεκάθαρα όπως το κάνουμε χρόνια τώρα, τώρα όμως που το ξανασκέφτομαι είναι γελοίο πραγματικά να απευθύνεις τον λόγο στον γραβατοφορεμένο γενίτσαρο του συστήματος που δεν τόλμησε να απαντήσει απέναντι στην ιστορική καπηλεία του Ιάκωβου Φριζή. Τυγχάνει να βρίσκω τα άρθρα του τελευταίου στο καθεστωτικό «Βήμα» - φυσικά που αλλού - και ο οποίος στις 27.01.2014 ημέρα που σύμφωνα με τον κατευθυνόμενο Ο.Η.Ε. είναι «ημέρα μνήμης του ολοκαυτώματος» θεώρησε φυσικό να μας πει ανάμεσα σε άλλα ότι η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης υπήρξε μια φτωχολογιά … αλλά «είχε δώσει 4,5 δις δραχμές στους Γερμανούς» (!) ενώ δεν παρέλειψε να καλέσει τα ρασοφόρα πιόνια του Ιερώνυμου να χτυπήσουν τον αντισημιτισμό. Ο εν λόγω κύριος δεν παρέλειψε στο τέλος σε ένα ρεσιτάλ ανθρωπισμού ... να δικαιώσει τον βομβαρδισμό των Αμερικανών με ατομικά όπλα στην Ιαπωνία! Μια απάντηση για αυτή την συμπεριφορά του Μπογδάνου είναι το γεγονός ότι τον Δεκέμβριο του 2012 συντόνισε μια παρουσίαση βιβλίου σχετικά με τους συνεχείς πολέμους ανάμεσα σε Άραβες και Ισραηλινούς. 


Την εν λόγω εκδήλωση την είχε προβάλλει όπως διαβάζω «ο Michael Herzog, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Στρατηγικού Σχεδιασμού των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων και διευθυντής του Επιτελικού Γραφείου του Υπουργού Άμυνας του Ισραήλ, η Φωτεινή Τομαή, διευθύντρια του Ιστορικού και Διπλωματικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, και ο μεταφραστής και εκδότης του βιβλίου, Μάρκελλος Λιναίος». 


Ξεκάθαρη προώθηση λοιπόν της Ισραηλινής προπαγάνδας από έναν δημοσιογράφο που θεωρείτε «δυναμικός» το λιγότερο, με συμμετοχή μιας πασίγνωστης κυρίας ονόματι Φωτεινή Τομαή η οποία επί σειρά ετών έχει πρόσβαση στα φανερά και μυστικά αρχεία του υπουργείου εξωτερικών ενώ στο παρελθόν υπήρξε ή ίδια στέλεχος της αριστεράς και στο πλευρό του Κωνσταντόπουλου του Συνασπισμού, ενώ αρθογραφεί φυσικά και αυτή στο «Βήμα». Ο Αβραμόπουλος που υποστήριξε την καπιταλιστική εισβολή στην Λιβύη στο παρελθόν την διόρισε την 14^η Ιανουαρίου του 2013 «ειδική απεσταλμένη για θέματα ολοκαυτώματος»!

Ας δούμε όμως ποιοι προσκύνησαν πρόσφατα το παραμύθι των Σιωνιστών πριν ελάχιστες ημέρες: 


«Κατά τη σημερινή εκδήλωση στεφάνια κατέθεσαν, μεταξύ άλλων εκπρόσωποι ισραηλινών σωματείων, σωματεία και ομοσπονδίες της Εθνικής Αντίστασης και πρεσβευτές κρατών. Από την πολιτειακή ηγεσία στεφάνι κατέθεσαν ο αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Ιωάννης Δριβελέγκας, εκ μέρους του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Αθανασίου, ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης, εκ μέρους των Ανεξάρτητων Ελλήνων ο πρέσβης επί τιμή Ελευθέριος Καραγιάννης, εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ το μέλος της κεντρικής επιτροπής Αγνή Σμπόνια και ο περιφερειάρχης Αττικής Γιάννης Σγουρός. Εκ μέρους των ενόπλων δυνάμεων στεφάνι κατέθεσε ο υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ αντιναύαρχος Αλέξανδρος Θεοδοσίου» αναφέρει χαρακτηριστικά ένα καθεστωτικό μέσο.

Για την αναφορά όμως του Ιάκωβου Φριζή στους παπάδες δεν μας προκαλεί έκπληξη το γεγονός. Μέσα στην ιστορία αυτοί που ξεθεμελίωσαν αρχαίους ναούς και έσφαξαν πληθυσμούς είχαν πάντα μούσια, πανάκριβα άμφια, μπόλικο ανθελληνισμό και πλαδαρές κοιλιές. Σαν τον Χριστόδουλο ένα πράγμα που σήμερα με αφορμή τον θάνατο του να τιμήσουμε την μνήμη του με διαφορετικό τρόπο … και να θυμίσουμε σε όλους τις επαφές του με τους Σιωνιστές στον Βόλο, την καπηλεία των εθνικών κειμηλίων κάτω από το γνωστό σύμβολο των Σιωνιστών της Ε.Ο.Κ., και την τρομερή φιλανθρωπική κίνηση της οργάνωσης του να στείλει ... σάπια κοτόπουλα στο Ιράκ όταν δεν πλαστογραφούσαν στα υπόγεια της αρχιεπισκοπής Αθηνών δεκάδες τιμολόγια και δεν σχεδίαζαν ξενοδοχεία και σάουνες σε εκτάσεις που έκλεψαν από τον λαό επί Οθωμανικής κυριαρχίας οι παπάδες σε συνεργασία με τους Τούρκους!

Όμως ο βασιλιάς είναι γυμνός και σαφέστατα κάποιοι έχουν υγιή αντανακλαστικά. Την ίδια μέρα οι απανταχού της γης «αντιναζί» θυμούνται … με κροκοδείλια δάκρυα το «ολοκαύτωμα» κάποιοι αρνούνται να πιστέψουν τα παραμύθια και όποιος αντέχει ας διαβάσει τον σύνδεσμο για το Άουσβιτς εδώ. 


Είναι μια θεωρία κέρδους που αποδόμησαν πρώτοι οι σύγχρονοι Εθνικοσοσιαλιστές αλλά και άνθρωποι που δεν είναι στο ελάχιστο «φασιστικών φρονημάτων» αλλά τιμούν την αλήθεια, ανάμεσα τους ξεχωρίζει φυσικά ο πρώην κομμουνιστής Ροζέ Γκαροντύ του οποίου το βιβλίο είχαν σπεύσει να κάψουν με εμπρησμό οι antifa την δεκαετία του ’90 στην Αθήνα επειδή ενοχλούσε τα αφεντικά τους - σχετικός σύνδεσμος εδώ -

Μια ιστορία που ονομάστηκε «βιομηχανία κέρδους» ακόμη και από εβραϊκής καταγωγής συγγραφείς και εμπλουτίστηκε με ψεύτικες καταθέσεις, χιλιάδες παραποιημένα στοιχεία, ενώ έστειλε στην κρεμάλα ανθρώπους που προηγουμένως είχαν υποστεί βασανιστήρια από την Mossad για να «ομολογήσουν» ψευδείς καταθέσεις. Ξέρετε φίλοι και αναγνώστες το σύστημα γνωρίζει ότι έχει να φυλάγετε είτε από τον αντισιωνιστή της γειτονιάς είτε από την συλλογική μνήμη ενός λαού. Κάθε τόσο λοιπόν φροντίζει να ρίχνει στην σύριγγα που με την βία έχει καρφώσει στο μπράτσο των εθνών μια ηρωίνη που λέγεται «δημοκρατικός τρόπος σκέψης». Αυτή η νοητική πρέζα κάποιες φορές τελειώνει και ο Σιωνιστής δολοφόνος είναι εκεί για να ανανεώνει την δόση. Άλλωστε το σύγχρονο θύμα που ακούει στο όνομα γραικύλος δεν αντιδρά στην διάλυση του εαυτού του. Είναι απασχολημένος με την μπάλα και τον γηπεδικό χουλιγκανισμό, τα iphone και το facebook, την μόδα που επιβάλλει κάθε μήνα ο Πέτρος Κωστόπουλος και η παρέα του. 


Ψάχνοντας κάποιος πιο βαθιά από κει που επιτρέπει το Μέγκα και ο Πρετεντέρης ανακαλύπτει ότι ακόμη και αυτοί που εμφανίζονται  ως «τιμωροί άγγελοι» είναι τεχνητά άκρα του τέρατος που ονομάζεται καπιταλισμός και σιωνισμός. Ένα υβρίδιο που έχει πολλά κεφάλια όπως η Λερναία Ύδρα στην μυθολογία αλλά σήμερα ο μόνος γνωστός Ηρακλής που υπάρχει ... είναι τα τσιμέντα που ξεπούλησε στους Γάλλους Σιωνιστές ο γνωστής καταγωγής Μητσοτάκης στις αρχές της δεκαετίας του ’90. 


Και όταν θα τραβήξεις αναγνώστη, την σιδερένια κουρτίνα που σου επιβάλλει ο ΔΟΛ και το κακό συναπάντημα θα βρεις στο διάβα σου παντού τον ίδιο εχθρό, με εφεδρείες τις «αντιεξουσιαστικές» οργανώσεις να κατέχουν ακόμη και διαβατήρια made in Israel, υπεύθυνους ΜΚΟ με εβραϊκή καταγωγή και συνείδηση να το παίζουν υπερασπιστές της εργατικής τάξης, θα δεις να ανοίγουν μπροστά στα μάτια σου οι σελίδες του «Τρελαντώνη» της Δέλτα αφού οι νταβατζήδες της εξουσίας προωθούν επιλεγμένες εκδόσεις. 


Κάθε μέρα στα υπόγεια της Κατεχάκη με εντολές των 2 πρεσβειών που από το ’45 και μετά διαφεντεύουν την χώρα σχεδιάζονται προβοκάτσιες, στήνονται σκηνικά έντασης που εξυπηρετούν τους σκοπούς των Σιωνιστών ενώ παράλληλα κάθε προσπάθεια αντιπαράθεσης και ανατροπής της εξουσίας όταν δεν καταστρέφεται εκφυλίζεται εκ των έσω. Τα παρασκήνια που είχαμε περιγράψει – σύνδεσμος εδώ – λαμβάνουν σάρκα και οστά σε καθημερινό επίπεδο ενώ κανείς δεν αντιδρά στην παραχώρηση της χώρας ως μιας προκεχωρημένης βάση του Ισραήλ.  


Αποχαυνωμένος ο λαός είτε με αριστερά είτε με πατριωτικά αντανακλαστικά συνεχίζει να φαντασιώνεται ότι ένας Μιχαλολιάκος … ή ακόμη και ένας Ξηρός  θα σώσει την κατάσταση. Για τον πρώτο που δείχνει να σκάβει τον ίδιο του το λάκκο για τον ίδιο όσο και για την λαϊκή βάση που τον ακολουθεί τα λόγια είναι περιττά. Αδυνατεί να ελέγξει το μόρφωμα της αντιφασιστικής πλέον «Χρυσής Αυγής» και σφίγγει γερά με την καθημερινή πρακτική του ιδίου και των υπολοίπων προφυλακισμένων βο(υ)λευτών τα δεσμά του συστήματος που τον μετακινούν όπως τις αστείες μαριονέτες στην σκηνή. Κανείς τους δεν αναρωτήθηκε γιατί προεκλογικά τους πρόβαλλε το σύστημα σε φυλλάδες και στο τηλεοπτικό γυαλί. 


Μα το σύστημα γνώριζε και γνωρίζει την αχίλλειο πτέρνα των «εθνικιστών» που δεν είναι άλλη από την αντιφασιστική ακροδεξιά αισθητική και πρακτική σε κάθε επίπεδο. Όσο φούσκωνε ο Κασιδιάρης από αλαζονεία και εγωισμό, τόσο παραληρούσε ο Μιχαλολιάκος αναπαυόμενος στα ανάκλιντρα του παρλιαμενταρισμού και όσο έστριβε το μουστάκι του ο γραφικός Μπαρμπαρούσης τόσο γελούσε ο αιώνιος εβραίος με τις μαριονέτες της «ακροδεξιάς» και ζέσταινε την αιχμή για την στιγμή που θα έσκαγε το μπαλόνι και θα τοποθετούσει τον μαίανδρο ως παράσημο στο βελούδινο μαξιλάρι του αντιφασισμού!  


Και το μπαλόνι έσκασε το βράδυ που ένας Ρουπακιάς με συμπαραστάτη τον απόστρατο μπάτσο στο πλευρό του έσφαξε τον Φύσσα και έδωσε το πάτημα στο σύστημα για να στήνει και πάλι αντιφασιστικές φιέστες με την ευγενική χορηγία του Πέτρου Κωνσταντίνου και των Πακιστανών συνδαιτυμόνων του που όταν δεν φωνάζουν για τον «φασίστα» Assad γυρνάνε πλευρά στην κασέτα και ουρλιάζουν για ξένους και έλληνες εργάτες. Παρόλο που  ο εν λόγω Κύπριος επαγγελματίας «αντιφασίστας» ουδέποτε υπήρξε Έλληνας ή εργάτης.  


Από την άλλη μεριά 2 νέα παιδιά πέφτουν νεκρά και οι ηθικοί αυτουργοί είναι οι ίδιοι που στο παζάρι των ψήφων τιμούν την μνήμη τους μόνο με εκλογικούς συνδυασμούς και δημοσκοπικές αναλύσεις. Δεν έπρεπε να ξεθωριάσει η μάσκα του διπρόσωπου σκιάχτρου «άκρα δεξιά - άκρα αριστερά» που έφτιαξε το καθεστώς και το επεισόδιο στο Ηράκλειο ήρθε για να ισορροπήσει το ισοζύγιο τρόμου ώστε να συνεχιστεί το εμφυλιοπολεμικό κλίμα και η αντιπαράθεση μεταξύ ατόμων με κοινή καταγωγή. Δείχνουν τα επίσημα «άκρα» να συνεχίζουν τον τυφλό τους μονόδρομο σε ένα στενό που τους περιμένουν τα ρόπαλα της εξουσίας να τους λιανίσουν το κεφάλι. Ο καταιγισμός βλακείας που βγήκε από τα στόματα της «Χρυσής Αυγής» είναι στο ίδιο επίπεδο και έχει τον ίδιο ρόλο στόχο και σκοπό με την διακήρυξη της ανιστόρητης ομάδας που εκτέλεσε τους 2 νέους Εθνικιστές. 

Νταβατζήδες σκέψης, αυτόκλητοι σωτήρες που δεν μπορούν να δουν πέρα από την μύτη τους και αναλώνονται οι μεν πρώτοι σε στημένες πόζες με τυφέκια στο χέρι και στόχο την πινακίδα του αρχαιολογικού χώρου του χωριού τους ... οι δε δεύτεροι με ανακοινώσεις που δείχνουν την τεράστια απόσταση που τους χωρίζει από τον συμπατριώτη που πασχίζει να καλύψει τα έξοδα για να μπορεί να δώσει το βράδυ μια μπουκιά ψωμί στο παιδί του. 


Για τον Ξηρό η εικόνα μπροστά σε 4 πρόσωπα της ιστορίας όποια και αν είναι αυτά, δείχνει τον πραγματικό παραλογισμό του ελληνικού «αντάρτικου». Ενός αντάρτικου πόλης που ουδέποτε τόλμησε να ακουμπήσει τρίχα από την κεφαλή - χωρίς το κιπά - του Σιωνιστή ο οποίος κουμαντάρει υπουργεία κράτος και κυβερνήσεις. Άλλωστε αναρωτιέμαι αν ένας άνθρωπος που δεν είχε την ικανότητα να καταλάβει ότι ο ίδιος ο συνήγορος του αποτελεί έναν εκλεκτό στρατιώτη της κατοχικής εμπροσθοφυλακής - το όνομα του αναγράφεται στην περιβόητη λίστα ενώ δεν παρέλειψε να κερδοσκοπήσει στο χρηματιστήριο - και είναι σαλπιγκτής της ίδιας της κτηνωδίας που καθημερινά στέλνει στη αυτοκτονία χιλιάδες απελπισμένους νεοέλληνες, είναι ικανός να πράξει κάτι το διαφορετικό. 


Το πιο τραγικό γεγονός είναι αυτό λοιπόν. Ότι ο λαός θεωρεί ως σύμβολα αντίστασης τα πρόσωπα εκείνα που όχι μόνο δεν μπορούν αλλά και δεν θέλουν να πετάξουν τις παρωπίδες. Από την μια η «εθνικιστική δεξιά» ρίχνει νερό στον μύλο της παράνοιας «παρελαύνοντας» στο Κερατσίνι ... - καθόλου τυχαία μόλις 3 μέρες πριν την φιέστα της εβραϊκής κοινότητας Ελλάδος - και αντί να καταλήξει στη  Κεφαλονιά χτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο του παιδικού δωματίου που είναι στο ίδιο κτίριο με το «αυτοργανωμένο στέκι» της περιοχής πίσω από το οποίο με την σειρά τους κάποιοι που δηλώνουν «προλετάριοι» ... δείχνουν να αγνοούν το γεγονός ότι με τα καμώματα της εξουσίας την τακτική των συνδικάτων και την έμμεση υποστήριξη των συντρόφων τους κατάφεραν σε ελάχιστα χρόνια να αντικαταστήσουν την ελληνική εργατική τάξη με εξαθλιωμένες μάζες που λατρεύουν τον καταναλωτισμό και αποτελούν τους μελλοντικούς ψηφοφόρους του συστήματος.  

Έχουμε λοιπόν από την μια μεριά μια εξουσία με Ισραηλινή σφραγίδα να ανάβει κεράκια στον πεζόδρομο της Βουκουρεστίου και μέσα σε ένα θέατρο τον Δένδια δίπλα σε πανό που το κρατάνε παιδιά και το κεντρικό σύμβολο είναι ίδιο με αυτό που προβάλλει ομάδα "αναρχικών" να απειλεί τους «αρνητές του ολοκαυτώματος». 


Από την άλλη πρόβατα με μαυροκόκκινη και γαλανόλευκη προβιά αλληλοσφάζονται κάτω από τα μάτια της εξουσίας η οποία όπως άφησε κάποτε τους οπαδούς ομάδων να βγάζουν τα άντερα τους στα πεζοδρόμια με την ησυχία τους ... θα συνεχίσει να τροφοδοτεί τον αλληλοσπαραγμό μέχρι να εδραιωθεί η κυριαρχία του κεφαλαίου με τις ευλογίες του Σόρος και τις μελωδίες των ραββίνων.

Επειδή κάποιοι ΔΕΝ προσκυνούν:  


Ινστιτούτο για την Ιστορική Αναθεώρηση: http://www.ihr.org/

Fanzine "Σιδηρά Πατρίς" τεύχος δεύτερο έκδοση των Αυτόνομων Εθνικιστών Βόλου.

sidirapatris@gmail.com

«Η Δρέσδη του νότου»: φόρος τιμής στους νεκρούς του Πειραιά (11.01.1944 - 11.01.2014)

Μέλη της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου» παρευρέθηκαν στο μνημείο των θυμάτων του συμμαχικού βομβαρδισμού της 11^ης Ιανουαρίου 1944.

Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, 70 χρόνια μετά τον βομβαρδισμό του Πειραιά από τις αεροπορικές δυνάμεις των Αμερικανών και των Άγγλων - τους εναέριους δολοφόνους της Δημ(ι)οκρατίας - κάποιοι δεν ξεχνούν και τιμούν τους 5.500 νεκρούς συμπατριώτες μας. 

πιλότος των Αμερικανών με την χαρακτηριστική ένδειξη στην
πλάτη να γράφει "εταιρεία δολοφόνων"

Η «Δρέσδη του νότου» όπως ονομάστηκε η πολύπαθη πόλη βομβαρδίστηκε την 11^η Ιανουαρίου του 1944 με ανηλεή τρόπο ώστε να προκληθούν χιλιάδες αθώα θύματα, και μάλιστα 3 φορές σε μια ημέρα από 2 διαφορετικές πολεμικές αεροπορίες. Κανείς δεν λογοδότησε για αυτό το έγκλημα, κανείς δεν ζήτησε δικαιοσύνη για τους Έλληνες που πλήρωσαν με την ζωή τους τα σχέδια των Συμμάχων. 

Ελάχιστοι συνεχίζουν να διατηρούν την συλλογική μνήμη και να βλέπουν χωρίς παραμορφωτικούς φακούς την πραγματικότητα. Αυτή δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι η Δημοκρατία είναι ο όλεθρος για τον Λαό και την Πατρίδα! 

Από την Μήλο και την Εύβοια της αρχαιότητας, την Βανδέα και την Απείρανθο της Νάξου,  μέχρι το Αμβούργο την Δρέσδη και τον Πειραιά η φωνή της ιστορίας αντηχεί στις συνειδήσεις των Εθνικοσοσιαλιστών και των Φασιστών: «Θάνατος στη Δημοκρατία!»

Hiroo Onoda - Never Surrender -

"Υπεράνθρωπος" του Λορέντζου Μαβίλη (1860 - 1912)

Του μυστήριου ανασήκωσε την πέτρα

και μη σκιαχτείς το δάγκωμα του αστρίτα.

Το τι ΄ναι η αλήθεια αδιάκοπα αναζήτα

και ιδές αν είναι, ως λεν, ψυχοπονέτρα.

Μία μία τες σαγιτιές του πόνου μέτρα

και άγρυπνος τες πληγές που ανοίγουν κοίτα

μηνύτρα φτάνει η καθεμιά σαγίτα

απ΄ της άσπλαχνης Μοίρας τη φαρέτρα.

Και α βρεις που ο Πόνος είναι η μόνη Αλήθεια,

τότες απ΄ τ΄ αντριωμένα σου τα στήθια

την ταπεινότη γδύσου της ορφάνιας.

Στης Ομορφιάς, στης Δύναμης τη γλύκα,

με αλαλητό χαράς και περηφάνειας

γίνε Θεός σου και τη Μοίρα νίκα.

Περιοδικό Γράμματα, Τόμος 2, αρ. 13 (1913)

Ezra Pound

Βερολίνο 1945: Βουδιστές μοναχοί υπερασπίζονται τον Εθνικοσοσιαλισμό «Οι άνθρωποι με τα πράσινα γάντια»

Έρευνα - επιμέλεια κειμένου: Wolverine

Εισαγωγικό σημείωμα:

Κατά την διάρκεια του 2^ου Μεγάλου Πολέμου Θιβετιανοί μοναχοί πολέμησαν στο πλευρό των δυνάμεων του «Άξονα» επιβεβαιώνοντας στην πράξη την στενή σχέση μεταξύ Βουδισμού και Εθνικοσοσιαλισμού. Μια άγνωστη πτυχή της ιστορίας που αξίζει να ερευνήσουμε εις βάθος στο άμεσο μέλλον. 

Πληροφορίες που προέρχονται από τα ιστορικά αρχεία κάνουν λόγο για εκατοντάδες νεκρούς ασιατικής καταγωγής  - κάποιοι μιλούν για 300 μαχητές - ντυμένους με γερμανικές στολές να κείτονται στα ερείπια του Βερολίνου. Πολλοί από αυτούς είχαν προτιμήσει την τελετουργική αυτοκτονία αμέσως μόλις έφτασαν στο τέλος τα αποθέματα των πολεμοφοδίων που είχαν στην κατοχή τους. 

Διακρίθηκαν για την μαχητική τους ικανότητα, κυρίως στο ανατολικό μέτωπο κατά την περίοδο των πολικών θερμοκρασιών ενώ απέναντι στον μισητό εχθρό ουδέποτε δέχτηκαν να παραδοθούν. Υπήρξαν άριστοι ιππείς και συμμετείχαν σε μονάδες ιππικού των Κοζάκων που στήριξαν με μεγάλες δυνάμεις τις Εθνικοσοσιαλιστικές στρατιές.

«...Το πρωινό της 25^ης  Απριλίου του 1945, μία ομάδα στρατιωτών των Συμμάχων, προσπαθώντας να ανοίξει δρόμο ανάμεσα στα ερείπια του κατεστραμμένου από τον πόλεμο Βερολίνου, ανακάλυψε ίσως το πιο παράδοξο φαινόμενο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. 

Ενώ ήδη έληγε η σύρραξη που θύμιζε το λυκόφως των θεών τού Τρίτου Ράιχ και κρατούσε εδώ και έξι ολόκληρα χρόνια, ορισμένες εστίες αντίστασης των Γερμανών εξακολουθούσαν να πολεμούν. Ιδίως οι νεαροί της γερμανικής νεολαίας προσπαθούσαν να κρατήσουν με νύχια και με δόντια και να σώσουν το "χιλιετές Ράιχ" τού Αδόλφου Χίτλερ.

Οι στρατιώτες που αποτελούσαν τη συμμαχική ομάδα μετακινήθηκαν προσεκτικά σε ένα ερειπωμένο κτίριο στην Lothringer strasse, εκεί ακριβώς που δημιουργούσε γωνία με την Prenzlauer strasse. Στο κτίριο αυτό  - κάτι που φυσικά οι συμμαχικοί στρατιώτες δεν ήξεραν  -  ήταν το Νο 54, όπου στεγάζονταν μέχρι χθες τα κεντρικά γραφεία της Hitler - Jugend Reichsjugend Fuhrung (της νεολαίας), και ήταν εντελώς ερειπωμένο και επικίνδυνο από τις πτώσεις των τοίχων μετά τον ανηλεή βομβαρδισμό. 

Άρχισαν να ψάχνουν για ίχνη ζωής στα διπλανά χαλάσματα, που ανήκαν στο ίδιο κτίριο. Είχαν πλέον εμπιστοσύνη στα ακονισμένα από τον πόλεμο ένστικτα τους που τους οδηγούσαν μακριά από τις παγίδες των ερειπίων. Ήταν τόσο μεγάλη η καταστροφή από τους βομβαρδισμούς, ώστε δεν μπορούσες να καταλάβεις πού άρχιζαν και πού τελείωναν οι δρόμοι. Δεν μπορούσαν να ξέρουν ούτε καν πού βρίσκονταν, εκτός ίσως από το ότι προχωρούσαν κάπου στο ανατολικό τμήμα του Βερολίνου, όχι και τόσο μακριά από την Unter den Linden, την κεντρική λεωφόρο. 

Ήταν ακριβώς στη μέση των τοίχων που βρήκαν, ανάμεσα σε πόρτες κατεστραμμένες και πεσμένες και κάποιες σκάλες που κατέβαιναν προς τα κάτω. Αποφάσισαν να "εξερευνήσουν" και αυτή την "τρύπα". Δεν ήθελαν με κανέναν τρόπο -γιατί είχαν πικρή πείρα - κάποια "φωλιά" πολυβόλων ν' αρχίσει να βάλλει εναντίον τους όταν θα άρχιζαν να απομακρύνονται. 

Η σκάλα είχε ακόμη το χαλί που την κάλυπτε πριν από τους βομβαρδισμούς και το οποίο πρέπει να είχε πάνω από 100 μέτρα μήκος. Σιγά - σιγά και με προσοχή βρέθηκαν σε ένα εκπληκτικό βάθος, όπου δεν είχε φθάσει η καταστροφή. Σε μία κυκλική αίθουσα με τοίχους από γρανίτη, που είχε την εμφάνιση μαυσωλείου, έκαναν την ανακάλυψη τους: 

Βρήκαν τα πτώματα έξι ανδρών που ήταν ξαπλωμένοι σε κύκλο. Στο κέντρο τουκύκλου βρισκόταν άλλο ένα πτώμα ξαπλωμένο ανάσκελα, με τα χέρια του σφικτά πλεγμένα το ένα με το άλλο σαν σε στάση προσευχής. Με την πρώτη ματιά, τα πτώματα δεν διέφεραν από όλα τα άλλα με τα οποία ήταν γεμάτο τότε το Βερολίνο, μια - κυριολεκτικά - πόλη θανάτου...

Κοιτάζοντας τα όμως από πιο κοντά, ήταν πολύ διαφορετικά. Αν και τα πτώματα φορούσαν φθαρμένες γερμανικές στολές στρατιωτών, τα πρόσωπα τους είχαν ανατολικά χαρακτηριστικά. Θα πρέπει να ήταν από το Θιβέτ - όπως είπε και ένας νεαρός Ρώσος στρατιώτης που καταγόταν από μία περιοχή κοντά στα σύνορα με τη Μογγολία. Ο ίδιος νεαρός πρόσεξε μάλιστα ότι ο νεκρός στο κέντρο του κύκλου φορούσε ένα ζευγάρι γάντια καμωμένα από ένα ύφασμα λαμπερού πράσινου χρώματος.

Αλλά τι θα μπορούσαν να κάνουν αυτοί οι Θιβετιανοί, χιλιάδες μίλια μακριά από τον τόπο τους, στη μέση μίας μάχης και ενός πολέμου, στον οποίο η χώρα τους ούτε καν λάμβανε μέρος; 

Αν και ένα ξαφνικό μπαράζ πυροβολισμών απορρόφησε την προσοχή τους, εντούτοις κανένας από την ομάδα των στρατιωτών δεν αμφέβαλε ότι μόλις προ ολίγου είχαν συναντήσει κάτι το εντελώς περίεργο. Γιατί εκτός από τη εμφάνιση και τα χαρακτηριστικά τους, ήταν φανερό ότι δεν είχαν πεθάνει στη μάχη, αλλά είχαν πάρει μέρος σε μία τελετουργική αυτοκτονία, ίσως κατ' επιταγήν τού μυστηριώδους ανθρώπου με τα πράσινα γάντια.

Πριν οι Ρώσοι ενωθούν με τους άλλους Συμμάχους που είχαν επελάσει από δυτικά - με αποτέλεσμα να τελειώσουν όλα για τη μαρτυρική πόλη που έπεσε στις 2 Μαΐου - τα σώματα και άλλων Θιβετιανών - περίπου χίλια -είχαν βρεθεί σε διάφορες τοποθεσίες, όχι πάντα ακολουθώντας το ίδιο σενάριο, γιατί οι περισσότεροι είχαν σκοτωθεί στις μάχες και είχαν μεταφερθεί εκεί.

Τα πτώματα των Θιβετιανών, αλλά και ο τρόπος του θανάτου τους αποτέλεσαν ένα άλυτο μυστήριο για τους συγχρόνους του πολέμου ιστορικούς, που υπηρετούσαν περισσότερο την προπαγάνδα των νικητών, παρά την αντικειμενική Ιστορία. 

Πολύ αργότερα, όταν η σκιά του πολέμου είχε απομακρυνθεί από την Ευρώπη και οι πόλεις είχαν αποκτήσει την παλιά τους μορφή, άρχισαν να συζητούνται σιγά-σιγά σενάρια για τη λύση εκείνου του μυστηρίου που δεν λύθηκε ποτέ ...»

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Ιωάννη Γιαννόπουλου «Κοίλη Γη»

Ερευνητική αποστολή των Εθνικοσοσιαλιστών στο Θιβέτ

Οι Αιγύπτιοι Εθνικιστές στο πλευρό του Bashar al - Assad!

Τις τελευταίες εβδομάδες χιλιάδες Αιγύπτιοι εθελοντές έχουν καταθέσει αιτήσεις για να μεταφερθούν στην Συρία και να ενταχθούν στον Εθνικιστικό στρατό της χώρας. Πρωτοπόροι στην εν λόγω κίνηση τα μέλη του Εθνικιστικού κόμματος του Nasser. Κοινή διαπίστωση στην χώρα των Φαραώ είναι το γεγονός ότι η «εξέγερση» στην Συρία αποτελεί έργο των δυτικών δυνάμεων και του Σιωνισμού. 

Μια οφειλόμενη απάντηση ...

Όταν δεκάδες Συναγωνιστές μας ρωτούν καθημερινά ποια η μελλοντική τους πορεία μετά την "Χρυσή Αυγή" ... οφείλουμε να τους απαντήσουμε μέσα από το παρακάτω απόσπασμα του Ιωάννη Συκουτρή:

« ... Κανένας δέν μπορεί νά χτίση γιά λογαριασμό σου τό γεφύρι, άπ ' οπου χρωστάς νά πέρασης τό ρεύμα της Ζωής - κανένας εκτός άπό σένα τον ίδιον. ' Υπάρχουν βέβαια μονοπάτια άπειρα καί γεφύρια καί ημίθεοι πρόθυμοι νά σέ περάσουν μά θά ζητήσουν πληρωμή τον Ίδιο σου τόν εαυτό. Στόν κόσμο ένας μόνο δρόμος υπάρχει, κι αυτόν κανένας άλλος δέν μπορεί νά τον βαδίση παρά εσύ. Πρός τά πού βγάζει; Μην τό ρωτάς. Τράβα τον μόνο ... »

εκ μέρους της συντακτικής ομάδας

Dominique Venner

«Ο κόσμος ο δικός μας δεν θα σωθεί από τυφλούς σοφούς ή αναίσθητους λογίους. Θα σωθεί από ποιητές και μαχητές, απ' αυτούς που θα έχουν σφυρηλατήσει το ''μαγικό ξίφος'' για το οποίο μιλούσε ο Ernst Jünger, το πνευματικό ξίφος που κάνει να χλομιάζουν τα τέρατα και οι τύραννοι. Ο κόσμος ο δικός μας θα σωθεί από ακοίμητους φρουρούς που στέκουν στα σύνορα του βασιλείου και του χρόνου»

Dominique Venner: Ιστορία και παράδοση των Ευρωπαίων -  30.000 χρόνια ταυτότητας, Éditions du Rocher, 2004, Paris, σελίδα 14.

μετάφραση: Λοθάριος