Συνάντηση υπουργών Εξωτερικών ΕΕ - χωρών Αραβικού Συνδέσμου (η σιωπή είναι συνενοχή)

του Αλεξόπουλου Στέλιου

Ένα καθεστωτικό μέσο γράφει χαρακτηριστικά στο διαδίκτυο:

«Ξεκινάει σήμερα η διήμερη υπουργική συνάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις χώρες-μέλη του Αραβικού Συνδέσμου στην Αθήνα με δείπνο εργασίας που θα πραγματοποιηθεί στις 20.30. Οι επίσημες εργασίες θα ξεκινήσουν αύριο στο Ζάππειο στις 09.00. Θα ακολουθήσει γεύμα εργασίας και εν συνεχεία συνέντευξη στους εκπροσώπους του Τύπου»

Μετά την υπουργική «αναβάθμιση» του πασοκικού παρακράτους συνεχίζεται πιο δυναμικά η συμμετοχή της Ελληνικής κυβέρνησης σε κινήσεις εναντίον της ανεξάρτητης Συρίας. 

Έτσι λοιπόν το «θωρηκτό» του εθνομηδενισμού που ακούει στο όνομα Βενιζέλος σπεύδει να διακηρύξει προς κάθε κατεύθυνση την υποταγή του στις νέες εντολές  των Σιωνιστών, παρόλο τα όσα λέει η Αλ - Σαλέχ σε διάφορα στούντιο τηλεοπτικών σταθμών και προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. 

δημοκρατικό ρεσιτάλ της Αλ - Σάλεχ από το 37:00 και μετά ...

«Εχουμε καταδικάσει με πολύ καθαρό και απερίφραστο τρόπο τη χρήση χημικών όπλων, που είναι απάνθρωπη, που είναι ένα ειδεχθές έγκλημα, που παραβιάζει, προφανώς, αυστηρούς κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και άρα πρέπει να υπάρξει μια διεθνής απάντηση στο όνομα της νομιμότητας και στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»

Δήλωση του Ελευθέριου Βενιζέλου στο Reuters, Αύγουστος 2013 

Φυσικά τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ κράτησαν σε χαμηλούς τόνους την εν λόγω συνάντηση αφού μετά την εκλογική επιτυχία του νομίμου προέδρου της χώρας Assad με την πλειοψηφία του λαού να στηρίζει τις κεντρικές επιλογές και τον στρατό το γεωπολιτικό παιχνίδι περνάει σε πιο σημαντικό επίπεδο.

Ο Αραβικός σύνδεσμος παρόλο την επιφανειακή αντισιωνιστική στάση του τα τελευταία χρόνια διευκολύνει με κάθε τρόπο τις κινήσεις των Αμερικανών και των Σιωνιστών με τελευταία θύματα την Λιβύη του Qaddafi και την Συρία του Assad.  

Να σημειωθεί ότι σήμερα θα παρευρεθεί δίπλα στον αντιπρόεδρο «Μπένι» η Catherine Ashton (αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,  ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας) μια υστερική πρώην αριστερίστρια η οποία είχε επαφές με τα κομματικά ταμεία της ΕΣΣΔ παλαιότερα και στην πορεία κατέληξε γνωστή υπέρμαχος της καπιταλιστικής Ε.Ε. 

Γέννημα θρέμμα η εν λόγω κυρία του ξεπουλημένου Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας και δεξί χέρι του εγκληματία πολέμου Tony Blair, η οποία κατά καιρούς προχωρεί σε συνεχείς δηλώσεις μετανοίας όταν ερεθίζει τα αυτιά του Ισραήλ με κινήσεις που προκαλούν περισσότερο γέλιο παρά ανησυχία στους γνωστούς εξουσιαστές.

Τέλος περιττό να αναφέρουμε ότι ουδείς έχει ασχοληθεί με το θέμα αυτό δηλαδή την σημερινή συνάντηση αφού όλοι κρατούν μια στάση ένοχης σιωπής … εξυπηρετώντας άψογα τα σχέδια της σιωνιστικής κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου!

Νατάσσα Μποφίλιου: «Κτήνη, αλήτες … να πεθάνετε φασίστες, μέλη και ψηφοφόροι …»

Εισαγωγικό σημείωμα της συντακτικής ομάδας: 

Είναι διαφορετικό να ασκεί κάποιος πολιτική κριτική στην ηγεσία της «Χρυσής Αυγής» από το 2007 - όπως πράττει αυτό εδώ το ιστολόγιο και η συντακτική του ομάδα - και είναι άλλο πράγμα να μένει κάποιος σιωπηλός απέναντι στην ενίσχυση του αντιφασισμού που μυρίζει διαπλοκή και παρακράτος ενώ φωτίζεται παράλληλα από τα φώτα της δημοσιότητας και σερβίρεται στην νεολαία ως κάτι το «εναλλακτικό». 

Είναι άλλο πράγμα να καταγγείλει κάποιος τους παρανοικούς σχεδιασμούς της ακροδεξιάς ηγεσίας της «Χρυσής Αυγής» που βολοδέρνει στο ρινγκ της δημοκρατικής σαπίλας,  και άλλο να μην μιλάει για τις δηλώσεις προσώπων που προωθεί το σύστημα του «καλλιτεχνικού κόσμου» οι οποίες μάλιστα παρακινούν σε πράξεις βίας ενάντια σε όποιον δεν συμφωνεί με τις αντιλαϊκές δημοκρατικές κινήσεις δηλαδή όλους αυτούς που το σύστημα βαφτίζει σήμερα ως "φασίστες". 

Ο αντιφασισμός μεγάλωσε μέσα σε στοές και συναγωγές, τροφοδοτήθηκε από τράπεζες και ΜΚΟ, προβλήθηκε από κανάλια και ραδιόφωνα και έχει την σφραγίδα πρεσβειών και υπηρεσιών. Δεν μπορούν οι αυτόνομοι Εθνικοσοσιαλιστές να ανεχθούν περαιτέρω τις σειρήνες του «αντιφασισμού» οι οποίες συνεχίζουν να γοητεύουν τα αυτιά ενός κομματιού της ελληνικής νεολαίας, οφείλουμε να πάρουμε άμεσα θέση σε επίκαιρα ζητήματα. 

Η στόχευση των «antifa» έχει να κάνει σε πρώτο πλάνο με μια λαϊκή βάση 500.000 ατόμων ανάμεσα στα οποία δεν υπάρχουν μόνο οι «αυλικοί» του Μιχαλολιάκου του Παναγιώταρου και του Κασιδιάρη όπως πολλοί νομίζουν αλλά και χιλιάδες απλοί εργάτες, αγρότες, άνεργοι, φοιτητές  και νεολαίοι που μπορεί να μην έχουν καταλάβει στην πλειοψηφία τους τον ρόλο της ΗΓΕΣΙΑΣ της σημερινής «Χρυσής Αυγής» αλλά πολλοί εξ αυτών διακρίνονται για τα ειλικρινή αισθήματα τους τόσο απέναντι στις εθνικοεπαναστατικές ιδέες όσο και σε ανθρώπους και ομάδες που διαφωνούν κάθετα με την ηγεσία του κόμματος τους. 

Η φράση «να πεθάνετε φασίστες» δεν στρέφεται φυσικά μόνο απέναντι στους Χρυσαυγίτες οι οποίοι θα κριθούν από την πολιτική ιστορία αλλά απέναντι σε όλους όσους δηλώνουν Εθνικιστές, Εθνικοσοσιαλιστές και Αντιδημοκράτες. Το επικοινωνιακό «κτήνος» του αντιφασισμού έχει τραφεί με τις σάρκες εκατομμυρίων ανθρώπων από το ’45 και μετά και οφείλουμε να περάσουμε στην αντεπίθεση πριν να είναι αργά για όλους. 

Το σύστημα ζητάει και πάλι αίμα από νεαρούς Εθνικιστές όπως έπραξε το παρακράτος στο Νέο Ηράκλειο εναντίον των άοπλων Εθνικιστών - μια κίνηση που θυμίζει τις εκτελέσεις της ΟΠΛΑ πριν δεκάδες χρόνια - και είναι σίγουρο ότι θα προσπαθήσει στο μέλλον να θυσιάσει στο όνομα των συμφερόντων και άλλα νέα παιδιά. Έτσι λοιπόν κρίνουμε σωστό να κατεβάσουμε τις μάσκες των εκπροσώπων του καθωσπρεπισμού και να δείξουμε σε όλους το πραγματικό πρόσωπο της αντιφασιστικής «μέδουσας» η οποία δεν μπορεί να κρυφτεί όσο και αν το προσπαθεί πίσω από το μακιγιάζ των celebrities …

link: Ο ρόλος των ΑΝΤΙΦΑ στη σύγχρονη καταστολή.

Ακολουθεί αναδημοσίευση ενός άρθρου από την τοπική εφημερίδα της Αργολίδας «Ενημέρωση Πελοποννήσου» με αφορμή την σχεδιαζόμενη συναυλία της Νατάσσας Μποφίλιου στο Ναύπλιο το φετινό καλοκαίρι:

" ... Κάποιοι, από άγνοια ή από πολιτική ταύτιση, ετοιμάζονται να οργανώσουν συναυλία της Νατάσσας Μποφίλιου στο Ναύπλιον, με συμμετοχή, στην οικονομική δαπάνη, του Δήμου. Μια κοινωνία οφείλει να είναι ανεκτική και να μη συγχέει τις πολιτικές απόψεις με την επαγγελματική πορεία, του οποιουδήποτε επαγγελματία. Εκτός βεβαίως και αν επαγγελματίας αυτός είναι στρατευμένος και προωθεί απόψεις μίσους, παρακινώντας έτσι τους ανθρώπους στην αφαίρεση ζωής.

Διαβάστε λοιπόν για την επαγγελματική πορεία και την έμμεση συμβολή της συγκεκριμένης τραγουδίστριας, στην δημιουργία κλίματος μίσους και διχόνοιας στην κοινωνία.

Η Νατάσσα Μποφίλιου είναι μια τραγουδίστρια που αναδείχθηκε τα τελευταία χρόνια στον χώρο του έντεχνου τραγουδιού. Παρά το νεαρό της ηλικίας της, έχοντας κλασσικές γνώσεις στη μουσική και με πτυχίο του Ελληνικού Ωδείου έχει πλούσια δισκογραφική και συναυλιακή δραστηριότητα. Απ’ την άλλη βέβαια έχει δεχθεί δριμεία κριτική για το καλλιτεχνικό της γίγνεσθαι.

Ο Γιώργος Φουντούλης δολοφονήθηκε

από ανθρώπους που εξέφρασαν

τις ίδιες απόψεις με την Μποφίλιου.

Η μικρή του αδελφή, άτομο με Αναπηρία,

στερήθηκε τον ένα από του δύο

προστάτες και συμπαραστάτες της.

Η εφημερίδα «Το ποντίκι» για παράδειγμα, σε ένα καταιγιστικό κείμενο την είχε χαρακτηρίσει  ως «τη νέα γρίπη του έντεχνου» κατηγορώντας την για ένα σύστημα προώθησης που την «αβαντάρει» δρώντας εις βάρος άλλων πιο καταξιωμένων Ελλήνων τραγουδιστών.

Σκοπός όμως αυτού του άρθρου δεν είναι να μιλήσουμε για την καλλιτεχνική αξία ή όχι της Νατάσσας Μποφίλιου αλλά να  υπενθυμίσουμε τις απόψεις και τους χαρακτηρισμούς  της «ως μέλος σε μια κοινωνία που ζει», φράση που της αρέσει πολύ να χρησιμοποιεί. Η κ. Μποφίλιου αν μη τι άλλο αποτελεί ένα πολιτικοποιημένο δημόσιο πρόσωπο που αρέσκεται να κριτικάρει σε κάθε ευκαιρία μέσω σελίδων κοινωνικής δικτύωσης ... "

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Η συνέντευξη του Θεόδωρου Καραμπέτσου στο περιοδικό "Patria" (τεύχος 15 Ιανουάριος 2009)

Theodoros Karabetsos: Presente!

Theodoros Karabetsos (1939 - 2014): Presente!

«Αντίθετα στο ρεύμα τα κουπιά θέλουν γερά μπράτσα»

από τον πρόλογο του Σπύρου Σταθόπουλου στο βιβλίο του Θεόδωρου Καραμπέτσου «Οι Αντιδραστικοί»

Σήμερα έχω μπροστά μου σχεδόν τελειωμένα τα χειρόγραφα του «πολιτικού μυθιστορήματος», κι’ είναι όπως το περίμενα. Μου ζήτησε να το προλογήσω. Και με μεγάλο ενθουσιασμό διαπίστωσα πως κανείς άλλος, ίσως, δεν θα μπορούσε να χώσει το νυστέρι τόσο επιδέξια στο αρρωστημένο κορμί της Ιταλίας στην δεκαετία 1965- 1975 όσο ο Θεόδωρος Καραμπέτσος. 

Δεν υπήρξε απλά αυτόπτης μάρτυς αλλά αγωνιστικά ενεργοποιημένος ολόκληρη την εποχή της έξαρσης του ελληνικού εθνικισμού στην Ιταλία, για να μπορέσει ν’ αποδώσει τόσο ζωντανά όλο το σκηνικό της πολιτικής βίας στην γειτονική μας χώρα. Θα μπορούσα να πω, πως η αφήγηση γίνεται μυθιστορηματικά από κάποιο σημείο κι’ ύστερα μια και στην ουσία πρόκειται για μία αυθεντική ιστορία. Μία από τις ιστορίες μας … 

Σε άλλη περίπτωση θα μπορούσα να πω, πως ο αναγνώστης μπορεί ν’ αντιληφθεί που σταματάει η πραγματικότητα και αρχίζει η φαντασία. Εδώ όμως θα πω το αντίθετο, η πραγματικότητα ξεπερνάει την φαντασία όσο κι’ αν υπάρχουν και τέτοια στοιχεία στο διήγημα. Το σίγουρο πάντως είναι πως ο συγγραφέας δεν είχε πρόθεση να γράψει μυθιστόρημα γαρνιρισμένο μ’ όλα τα συστατικά του σύγχρονου πολιτικού διηγήματος. Άλλες είναι οι προθέσεις του: Να βγάλει στην επιφάνεια το μεγαλείο μιας φούχτας εθνικιστών αγωνιστών σ’ έναν πολιτικά αφιλόξενο γι’ αυτούς χώρο όπως η Ιταλία της δεκαετίας 1965- 75 και να δώσει συγχρόνως τις πραγματικά μίζερες διαστάσεις της πολυδιαφημισμένης «αντίστασης» των «δημοκρατικών Ελλήνων» ενάντια στο καθεστώς της 21ης Απριλίου. 

Εντυπωσιάστηκα από το γεγονός ότι ο Καραμπέτσος, δεν γράφει με καμμία προκατάληψη σε σχέση με τις ιδεολογικές του θέσεις όταν αγγίζει τους «αντιστασιακούς». Εξιστορεί μόνο την αλήθεια μ’ όλα της τα ενδεχόμενα επακόλουθα. Θα ήταν βέβαια ακατανόητο, αν μέσα σ’ αυτές τις σελίδες, ένας εθνικιστής συγγραφέας, δεν άφηνε να ξεχυθούν οι βροντές της εθνικιστικής κοσμοθεωρίας που δεν έχουν καμμιά σχέση με καρικατούρες «φασισμού» όπως τους μυρικάζουν οι «προοδευτικοί» γραφιάδες εναντίον μας. Και δεν σταματάει εδώ. 

Έντεχνα, μέσα στο σενάριο της βίας, των πολιτικών μηχανοραφιών, της δολοπλοκίας και αριστερής τρομοκρατίας σ’ όλα τα επίπεδα της ιταλικής ζωής, ξεπετάγεται ένα σημαντικό μέρος της παγκόσμιας Δεξιάς διανόησης. Σπέγκλερ, Πρετσολίνι, Τζιόραν, Νίτσε, μπαίνουν τόσο απλά και τόσο αυθόρμητα στο διήγημα. Και εδώ θα φανεί ξεκάθαρα κάθε έλλειψη προκατάληψης από μέρους του συγγραφέα όταν ο Καραμπέτσος, εκφράζεται με θαυμασμό για τον προοδευτικό Χένρυ Μίλλερ. 

Το δεύτερο μέρος του βιβλίου είναι η επιστροφή στην Ελλάδα. Η καυστική κριτική της Απριλιανής επαναστάσεως από καθαρά εθνικιστική σκοπιά. Οι αγώνες και οι διώξεις της «μεταπολίτευσης»σε βάρος των «στιγματισμένων» εθνικιστών. Το δράμα και το ξεπούλημα της Κύπρου, οι πόθοι και τα πάθη των καθηλωμένων σε αναγκαστική απραξία, εθνικιστών. … Και μετά το τέλος …

Το τόσο επίκαιρο τέλος θα μεταφέρει τον αναγνώστη στις μέρες μας. Ξεκινάει απ’ την τρομοκρατία στην Ιταλία, τελειώνοντας με την τρομοκρατία στην Ελλάδα. Η «Ιταλοποίηση» σ’ όλο της το μεγαλείο. Δεν θα διακινδυνέψω περισσότερα. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος. Ο Καραμπέτσος μ’ αυτό το βιβλίο αγγίζει την καρδιά κάθε Έλληνα εθνικιστή και τον οπλίζει για τους αγώνες που έρχονται, χωρίς να χάνεται σε φιλοσοφικά ευχολόγια και νεφελώματα. Το διήγημα είναι ζωντανό, ατόφιο, μαχητικό σαν τον ίδιο τον εμπνευστή του.

πηγή

link: Το βιβλίο του Αλέξανδρου Κουτούζου «ΕΣΕΣΙ που πήγαν κείνα τα παιδιά ...» σε μορφή αρχείου .pdf

70 χρόνια μετά ...

70 χρόνια μετά οι Δημοκράτες συνεχίζουν να καταστρέφουν την Ευρώπη και να πραγματοποιούν "απόβαση" στην ζωή μας! 

70 χρόνια μετά υπάρχουν κάποιοι που δηλώνουν Εθνικοσοσιαλιστές και παραμένουν στις επάλξεις της καθημερινότητας ... Οι Τελευταίοι Πιστοί!

Έφυγε από την ζωή ο Συναγωνιστής Θεόδωρος Καραμπέτσος. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.

Στις 04/06 έφυγε από την ζωή
ο Συναγωνιστής Θεόδωρος Καραμπέτσος. 

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.

Η δολοφονία του Codreanu.

Ακόμα και  μέσα στη Φυλακή ο Καπιτάνο προκαλεί φόβο και τρόμο  στους δεσμοφύλακές του ... 

Η Κυβέρνηση και ο Βασιλιάς γνωρίζουν καλά ότι για μια  μεγάλη μερίδα του λαού, ο Αρχηγός της Λεγεώνας παραμένει ένα σύμβολο ελπίδας ... 

Αυτή η  ελπίδα μόνο με ένα τρόπο μπορεί να σβήσει. Με τον θάνατο του Αρχηγού. Το σχέδιο μιας άνανδρης δολοφονίας που εξυφαίνεται από καιρό,  έχει πια ολοκληρωθεί. 

Ο   Calinescu   δεν επιθυμεί δυσάρεστες εκπλήξεις . Πριν δώσει τη τελική έγκριση θέλει να είναι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν απρόοπτα. Το σχέδιο μακάβρια απλό.

Πράξη Πρώτη.

Δυο φορτηγά της αστυνομίας σχεδιασμένα για μεταφορά κρατουμένων, θα μεταβούν στις φυλακές Ramnicul - Sarat  από όπου και θα παραλάβουν κάποιους "ποινικούς" με σκοπό να τους μεταφέρουν στις Φυλακές Βουκουρεστίου.

Πράξη Δεύτερη.

Στη διάρκεια της μεταφοράς των κρατουμένων πίσω στη Πρωτεύουσα , οι κρατούμενοι, θα επιχειρήσουν να δραπετεύσουν και οι φρουροί τους θα κληθούν να κάνουν χρήση των όπλων τους.

Πράξη Τρίτη.

Τα πτώματα θα εκτεθούν σε κοινή θέα μέσα στο χώρο των φυλακών για να επιβεβαιωθεί από τα τραύματα που θα φέρουν, το σενάριο της απόπειρας απόδραση και της αντίδρασης των φρουρών.

Αρμόδιος για την επίσημη αναγγελία του γεγονότος έχει ήδη οριστεί ένα υψηλόβαθμο στέλεχος από τη  Διοίκηση της ΙΙ Μεραρχίας. Το δελτίο τύπου που θα δοθεί   στη δημοσιότητα σχετικά με το περιστατικό  συντάσσεται με πολύ μεγάλη προσοχή. Ο Χωροφύλακας Sârbu αυτόπτης μάρτυς της ομαδικής δολοφονίας σε ένορκη κατάθεσή του δίνει μια εικόνα διαφορετική.

«Την νύχτα της 29 Νοεμβρίου δύο φορτηγά της αστυνομίας ξεκινούν από την Γενική αστυνομική διεύθυνση του Βουκουρεστίου προς άγνωστη κατεύθυνση . Στο πρώτο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης είναι ο Ταγματάρχης Dinulescu και στη δεύτερη ο ομοιόβαθμός του Macoveanu.

Πρώτος σταθμός μέσα στη νύχτα το Ramnicul - Sarat .

Στο κτίριο της χωροφυλακής ο Διοικητής Ταγματάρχης Scarlat Rosianu, που υπερηφανευόταν  για την εβραϊκή του καταγωγή περιμένει ξάγρυπνος. Όταν φτάνουν τα φορτηγά σπεύδει να υποδεχθεί τους ομοιόβαθμους του τους οποίους και καλεί να το ν συνοδεύσουν στο γραφείο του.  Παραμένει άγνωστο το θέμα της συζήτησης μεταξύ των τριών ανδρών αλλά δεν είναι δύσκολο να το υποθέσουμε . Όση ώρα διαρκεί η σύσκεψη οι  χωροφύλακες έχουν κατέβει από τα φορτηγά και χαζεύουν γύρω. Όταν εμφανίζονται ξανά οι  αξιωματικοί τους,  πληροφορούνται ότι τα σχέδια έχουν αλλάξει.  Πρέπει να επιστρέψουν   στο Βουκουρέστι .

Σύμφωνα πάντα με τη μαρτυρία του Sârbu  ενώ το φορτηγό έχει πάρει το δρόμο της επιστροφής , ο    Ταγματάρχης Dinulescu δείχνει να αλλάζει  γνώμη και διατάζει:  : «Επιστροφή στο Ramnicul - Sarat!» ....

In memoria lui Corneliu Zelea Codreanu(1899 -1938)

pdf:  Σιδηρά Φρουρά

για την συνέχεια στον σύνδεσμο εδώ ...

Allerseelen: Tropfen schöner Zeit

Changes - We Went to Find the Sun

Η Ευρώπη είναι οι γειτονιές μας !

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, ο Κύκλος μας ολοκλήρωσε τη μικρή ενημερωτική εκστρατεία για το πως αντιλαμβανόμαστε την Ευρώπη, με μία αφισοκόλληση σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. 

Απέναντι σε οικονομίστικους υπολογισμούς και ψηφοθηρικά ψευτοδιλήμματα επιχειρήσαμε να προβάλλουμε το δικό μας όραμα, τη δική μας αισθητική και τη δική μας αγωνιστικότητα, μέσα και έξω από το διαδίκτυο. 

Οι σύντροφοι της μικρής μας κοινότητας σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κατερίνη, Πύργο, Κοζάνη και Τρίπολη ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και έβαλαν τη δική τους πινελιά στους τοίχους των γειτονιών μας.

πηγή

Κωνσταντῖνος ΙΑ' Δραγάσης Παλαιολόγος (19.02.1404 - 29.05.1453)

Ο Ελληνοσέρβος τελευταίος Βασιλέας, ο υπερασπιστής της Πόλης, ο δικός μας Άγιος που δεν τόλμησε να αγιοποιήσει η φαναριώτικη λαίλαπα. Ο "Δράκος" που ντυμένος στην πανοπλία του απέκρουσε τους Ασιάτες εισβολείς με τις ελάχιστες δυνάμεις μέχρι που η αριθμητική υπεροχή νίκησε την ποιότητα. 

Ο υπεράνθρωπος που ακολούθησε μέχρι το τέλος τις συμβουλές του πρόδρομου του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού Πλήθωνος Γεμιστού και παρόλο την αδιαφορία της μάζας προτίμησε τον ηρωικό θάνατο. 

Υπήρξε αυτός που αντιστάθηκε στην κακομοιριά και την σαπίλα του ιερατείου και συμμάχησε με τους Ευρωπαίους εθελοντές αδιαφορώντας πλήρως για τις ραδιουργίες των παπάδων.

Εθνικοσοσιαλιστική Στρατιά Αθηνών (Τιμή στην Εθνικοσοσιαλιστική Νεολαία)

Εθνικοσοσιαλιστική Νεολαία Ελλάδος: η σπορά της οργής

Ο επιδοτούμενος κρατικός αντιφασισμός, η σιωνιστική προπαγάνδα των μμε, τα φερέφωνα της κρατικής εκπαίδευσης καθώς και οι προβοκάτσιες της αστικής ακροδεξιάς δεν κατάφεραν να πλήξουν καίρια τους Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές. 

Παρόλο την επικοινωνιακή ζούγκλα του συστήματος  χιλιάδες νέοι και νέες, Αυτόνομοι /Ανένταχτοι Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες σε πείσμα όλων συνεχίζουν να προασπίζονται την Ιδέα και την πολιτική κληρονομιά του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού χωρίς να πέφτουν στην παγίδα της εγχώριας «ακροδεξιάς». 

Χιλιάδες σήμερα δηλώνουν ΖΩΝΤΑΝΟΙ για την αλήθεια, την Τιμή και την Αξιοπρέπεια μιας Ιδεολογίας που είναι ο θανάσιμος εχθρός του παγκόσμιου τοκογλύφου και παντοτινός πολέμιος της Καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων. 

"Στον κόσμο των Δημοκρατών είμαστε όλοι νεοναζί!"

“Θα έρθουμε μια Νύχτα, Όπου κι αυτά τα αστέρια Θα έχουν σβήσει, Και δεν θα ξέρετε Αν Ζωντανοί ή Πεθαμένοι είστε. Μα Εμείς θα έρθουμε, Φέρνοντας μαζί μας Χιλιάδες άστρα, ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ, Και έναν Ήλιο Ματωμένο, ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ!”

Οι Εθνικοσοσιαλιστές Εργάτες της Χιλής πεθαίνουν για την Πατρίδα: Η σφαγή του Seguro Obrero της 5ης Σεπτεμβρίου του 1938.

του Αλεξόπουλου Στέλιου

1^η Μαΐου σήμερα ημέρα των εργατών και θα αναφερθώ σε μια θυσία  ξένων συναγωνιστών που δυστυχώς είναι άγνωστη για όσους συμμετέχουν στις τάξεις του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού. Μπορεί να μην έλαβε μέρος την ίδια μέρα πριν πολλά χρόνια, αλλά οι νεκροί που έδωσαν το αίμα τους υπήρξαν στην πλειοψηφία τους υπερήφανα μέλη της εργατικής τάξης και πρόμαχοι της Νοτίου Αμερικής απέναντι στον καπιταλισμό και τον μαρξισμό. Χρέος όλων μας να θυμόμαστε τις θυσίες των Συναγωνιστών για την Πατρίδα.

Η Χιλή υπήρξε ιστορικά μια από τις πιο δυνατές «φρουρές» του Εθνικοσοσιαλισμού και του Φασισμού καθώς και καταφύγιο πολλών Συντρόφων μετά την προσωρινή ήττα του Δεύτερου Μεγάλου Πολέμου. Σε όλες τις χώρες της Νοτίου Αμερικής το πατριωτικό συναίσθημα μετουσιώθηκε σε επαναστατικά κινήματα τα οποία πρωταγωνιστούν μέχρι σήμερα στις πολιτικές εξελίξεις όπως ο Περονισμός.

Jorge González von Marées

Το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Χιλής με αρχηγό τον Jorge González von Marées το 1938 κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου έλαβε την απόφαση να καταλάβει την εξουσία περνώντας από το στάδιο του πολιτικού ακτιβισμού στην επαναστατική ένοπλη ανατροπή της κυβέρνησης πριν εδραιωθούν οι αντεπαναστατικές δυνάμεις και μετατραπεί η χώρα σε προτεκτοράτο. Απέναντι τους είχαν τις μαρξιστικές οργανώσεις αλλά και τις αντιφασιστικές ακροδεξιές ορδές που χρηματοδοτούσαν οι τεκτονικές στοές της χώρας και οι σιωνιστές. Οι αντιναζιστές ακροδεξιοί καθοδηγούνταν από τον πρόεδρο της χώρας Arturo Fortunato Alessandri Palma, ένα πιόνι των καπιταλιστών που είχε δολοφονήσει δεκάδες εργάτες χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις ασφαλείας. Αναμφίβολα ένα μισητό πρόσωπο για τους Χιλιανούς συναγωνιστές αλλά και για ολόκληρο τον λαό.  

Δεν ήταν η πρώτη φορά που η «εθνικόφρονη» … παράταξη της Χιλής θα έβαφε τα χέρια της με το αίμα των Εθνικοσοσιαλιστών και των Ριζοσπαστών Εθνικιστών όπως έπραξε και αργότερα για όσους γνωρίζουν την αληθινή ιστορία. Να θυμίσω στους αναγνώστες ότι το καθεστώς του Τέκτονα Pinochet  το ΄73, φυλάκισε Εθνικοσοσιαλιστές και πολλοί  υπέστησαν βασανιστήρια ενώ κάποιοι εκτελέστηκαν και τα πτώματα τους εξαφανίστηκαν.

αναμνηστική πλάκα για την σφαγή

Το πρωί της Δευτέρας της 5^ης Σεπτεμβρίου του  ‘38 - μια περίοδος με τεταμένη την ατμόσφαιρα αφού σύντομα θα διεξάγονταν οι προεδρικές εκλογές - ένοπλοι νεολαίοι Εθνικοσοσιαλιστές καταλαμβάνουν το κτίριο Seguro Obrero στο Santiago, πρωτεύουσα της χώρας  το οποίο βρισκόταν πολύ κοντά στο προεδρικό μέγαρο. Ένας καραμπινιέρος μέλος της ασφάλειας του κτιρίου αντιλαμβάνεται την μεταφορά όπλων κάτω από τα παλτά των συναγωνιστών και αντιδρά. Την αμέσως επόμενη στιγμή είναι νεκρός από τις ριπές των Εθνικοσοσιαλιστών. Ο πυροβολισμός κινητοποιεί τις καθεστωτικές δυνάμεις οι οποίες ενισχύονται συνεχώς με πολυάριθμο πεζικό και πεδινό πυροβολικό, με συνέπεια να αρχίσει μια σφοδρή ανταλλαγή πυροβολισμών. 


O Gerald Gallmeyer μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Χιλής (MSN) πέφτει νεκρός και περνάει πρώτος στο πάνθεον των ηρώων.

Οι υπέρτερες εχθρικές δυνάμεις και η έλλειψη πυρομαχικών οδηγεί τους Εθνικοσοσιαλιστές μετά από πολλές ώρες στην απόφαση να παραδοθούν. Την ίδια στιγμή 32 Εθνικοσοσιαλιστές είχαν καταλάβει το κεντρικό κτίριο στο πανεπιστήμιο της πόλης. Και σε αυτό το σημείο έλαβε μέρος μια μάχη με ορυμαγδό πυροβολισμών και από τις 2 πλευρές αλλά η γενική έφοδος των πολυάριθμων αντιπάλων οδήγησε στην σύλληψη πολλών εξ αυτών.

η σφαγή αποτυπωμένη σε έργο τέχνης της εποχής ...

Κρατικοί αξιωματούχοι έδωσαν διαβεβαιώσεις ότι αν παραδοθούν δεν θα τους πειράξει κανείς. Έμαθαν για την αποτυχία του επαναστατικού κινήματος στην περιφέρεια και αποφάσισαν να καταθέσουν τα όπλα. Οδηγήθηκαν δίπλα από το κτίριο Seguro Obrero περισσότεροι από 60 στον αριθμό - ανάμεσα τους κάποιοι τραυματίες - όπου παρόλο τις διαβεβαιώσεις μέχρι την τελευταία στιγμή από τον επικεφαλή των αντιφασιστικών δυνάμεων της άκρας δεξιάς, εκτελέστηκαν λίγο μετά δια τυφεκισμού μπροστά σε έναν τοίχο και ελάχιστά μέτρα από το οπτικό πεδίο των κατοίκων της πόλης. Μια εν ψυχρώ εκτέλεση και μάλιστα με προεδρική σφραγίδα που θυμίζει τις σύγχρονες δημοκρατικές κτηνωδίες.

Πριν πέσουν νεκροί φώναξαν με υψωμένη την δεξιά «Ζήτω η Χιλή!», «Ζήτω ο Εθνικοσοσιαλισμός!». Μόνο 4 κατάφεραν να διαφύγουν την τελευταία στιγμή ενώ στην συνέχεια σε μια επίδειξη δημοκρατικής «ηθικής» ... οι χωροφύλακες παραμόρφωσαν τα πτώματα των αγωνιστών με χτυπήματα από ξιφίδια και ξιφολόγχες! Παραμένει άγνωστο ποιος έδωσε την διαταγή για την εκτέλεση αν και όλα τα στοιχεία και οι μαρτυρίες συγκλίνουν στην άποψη ότι ο πρόεδρος Alessandri είπε χαρακτηριστικά «Σκοτώστε τους όλους!».

Πορεία του '39 για την σφαγή των Εθνικοσοσιαλιστών

Το καθεστώς στην συνέχεια για να μειώσει τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης δημοσίευσε ιστορίες για «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» ανάμεσα σε Εθνικοσοσιαλιστές ... υπόθεση που δεν υιοθέτησε κανείς φυσικά. Στο ίδιο κτίριο που έλαβε μέρος το δημοκρατικό έγκλημα στεγάζεται σήμερα το υπουργείο δικαιοσύνης … ενώ κάθε χρόνο οι Σύντροφοι της Χιλής διοργανώνουν εκδηλώσεις μνήμης για τους πεσόντες.

Οι Χιλιανοί Εθνικοσοσιαλιστές Εργάτες είναι Μάρτυρες της Ιδέας και θα ζουν για πάντα στις μνήμες όλων!

Τα ονόματα των 58 Εθνικοσοσιαλιστών που δολοφονήθηκαν από την ακροδεξιά αντίδραση:

1. Enrique Herreros del Río                 2. César Parada Henríquez

3. Francisco Maldonado Chávez         4. Juan Silva Tello

5. Hugo Badilla Tellería                       6. Jesús Ballesteros Miranda

7. Ricardo White Alvarez                    8. Julio César Villasiz Zura

9. Pedro Angel Riquelme Triviño        10. Mario Pérez Perreta

11. Mauricio Falcon Piñeiro               12. Luis Thennet Gillet

13. Héctor Thennet Gillet                   14. Guillermo Cuello González

15. Waldemar Rivas Vilaza                16. Hermes Micheli Candia

17. Raúl Méndez Ureta1                    18. Bruno Bruning Schwarzenberg

19. José Sotomayor Sotomayor          20. Gerardo Gallmeyer Klotzche

21. Neftalí Sepúlveda Soto                 22. Domingo Chávez Whalen

23. Walter Kusch Dietrich                  24. Víctor Muñoz Cárdenas

25. Juan Kähni Holzapfel                    26. Marcos Magasich Huerta

27. Enrique Magasich Huerta              28. Heriberto Espinoza Lizana

29. Jorge Jaraquemada Vivanco         30. Félix Maragaño Flores

31. Jorge Valenzuela San Cristóbal     32. Salvador Zegers Terrazas

33. Carlos Alfredo Barraza Robles     34. Jorge Alvear Soto

35. Víctor Tapia Briones                    36. Humberto Yuric Yuric

37. Jorge Tépper Bradanovic             38. Juan Orchard Fox

39. Alejandro Bonilla Tajan                40. Emiliano Aros Molina

41. Salvador Fernández Ponicio         42. Jorge Sepúlveda Céspedes

43. Timoleón Jijón González               44. José Figueroa Figueroa

45. Eduardo Suárez Suárez                46. Renato Chea Meneses

47. Manuel Silva Durán                      48. Daniel Jorge Jeldres

49. Carlos Jorge Jeldres                     50. Luis Arriagada Muñoz

51. Alberto Murillo Muñoz                 52. Julio Hernández García

53. Efraín Rodríguez Sáez                  54. Carlos Riveros Sáez

55. Hugo Moreno Donoso                 56. Alberto Ramírez Zamora

57. Manuel Jelves Olea                      58. Pedro Molleda Ortega

59. Carlos Muñoz Cortés

ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

Ελλάς Εθνικοσοσιαλιστών Εργατών

Κωστής Παλαμάς (13.01.1859 - 27.02.1943)

"Δεν έχεις Όλυμπε θεούς, μηδέ λεβέντες Όσσα, ραγιάδες έχεις μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονάν τη θεία τραχειά σου γλώσσα,των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι ... Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι, και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι, λύκοι ώ κοπάδια οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι κι οι χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη." 

Κωστής Παλαμάς