του Wolverine
Λόγω της συνεχούς «απόδρασης» στελεχών και ακτιβιστών - ανθρώπων με ποιοτική
εθνικοσοσιαλιστική σκέψη στην πλειοψηφία τους - από τις κομματικές δομές της αντιφασιστικής
ακροδεξιάς καλό θα είναι να προσδιορίσω την έννοια της Αυτονομίας για μια ακόμη φορά και να
εκφράσω κάποιες σκέψεις ως απάντηση στα όποια ερωτήματα. Χαιρετίζω
με την ευκαιρία όλους αυτούς που επιλέγουν να επικοινωνήσουν με
Αυτόνομους Συντρόφους και Αυτόνομες ομάδες οι οποίες στο σύνολο τους χαρακτηρίζονται
από ιδεολογική πρωτοπορία και εθνικοεπαναστατική πρακτική. Το αν θα επιλέξει
κάποιος το «μονοπάτι» αυτό εναπόκειται στην δική του κρίση αφού από την μια
μεριά υπάρχει η αστική ακροδεξιά με τον φανφαρονισμό και την εσωτερική σαπίλα
και από την άλλη ευέλικτες μαχητικές κινήσεις που δεν διαθέτουν δηλώσεις
μετανοίας απέναντι στους εξουσιαστές ενώ παράλληλα επιλέγουν να εμφανίζονται με
μια πρόταση ζωής και με έναν ξεκάθαρο λόγο ο οποίος αποτελεί πραγματικά μια όαση ιδεών στην
έρημο του δημοκρατικού τρόπου σκέψης.
Ο Πολιτικός Στρατιώτης θα πρέπει να έχει την ελευθερία
να επιλέγει τα βήματα του μέσα σε μια εποχή παρακμής που φυλακίζει το πνεύμα
και καταστρέφει την φυλή μας αλλά και την ταυτότητα μας ως έθνος. Το συμφέρον της
Λαϊκής κοινότητας και η επιβίωση των «Ομοίων» είναι ο τελικός προορισμός για
όλους αυτούς που δεν προβάλλουν μόνο το «εγώ» αλλά το «εμείς». Απέναντι στις σειρήνες
του χρηματοδοτούμενου «αντιφασισμού» και της κατοχικής κυβέρνησης το μόνο
χαράκωμα που προσφέρει δυνατότητες επιβίωσης και κινήσεων είναι η Εθνικοεπαναστατική Αυτονομία η
οποία στην Ελλάδα εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και παραμένει επίκαιρη
όσο ποτέ ενώ αποτελεί σήμερα τον τρόπο ζωής για χιλιάδες Συναγωνιστές και
Συναγωνίστριες.
Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε το γεγονός ότι από το ’45 και μετά κάθε κρατική δομή και υπηρεσία αποτελεί ένα από τα πολλά κεφάλια της Σιωνιστικής Λερναίας Ύδρας. Έτσι λοιπόν τα σώματα ασφαλείας και ο στρατός, η ηγεσία της δημόσιας εκπαίδευσης και η εφορία αυτά τα κάστρα της ανομίας στελεχώνονται από ανθρώπους πιστούς στο καθεστώς και ανά πάσα στιγμή όταν θα πάρουν εντολή θα στραφούν με μίσος ενάντια στο σύνολο του λαού μας σε μια ολοκληρωτική έφοδο και ακόμη περισσότερο προς αυτούς που αμφισβητούν έμπρακτα την εξουσία τους. Κρίνεται ελλειμματική και με τάσεις αυτοκτονίας οποιαδήποτε κίνηση σκέψη και δράση η οποία δεν έχει συνειδητοποιήσει αυτή την ζοφερή πραγματικότητα. Ο αγώνας ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης που εκπορεύεται από την κρατική εξουσία πρέπει να είναι στο επίκεντρο της αυτόνομης σκέψης των Εθνικοσοσιαλιστών.
Είναι πράγματι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο να επιλέξει κάποιος τις γραμμές της αντίστασης στην σύγχρονη Ελλάδα και να πολεμήσει το σύνολο της αντεθνικής πλημμυρίδας, άλλωστε όσο περισσότερο περνάνε τα χρόνια τόσο μεγαλύτερη εμφανίζεται μπροστά μας η πολεμική του ξενόδουλου Κράτους που αποτελεί το μέσο επιβολής της καπιταλιστικής κτηνωδίας. Αυτό το κράτος που νανουρίστηκε στα χέρια της προτεσταντικής σκέψης και μεγάλωσε στο πλευρό των Αμερικανών δημίων και σήμερα υπηρετεί πιστά την Σιών, είναι υπεύθυνο για την πολιτιστική καταστροφή, την φυλετική γενοκτονία, και την πνευματική ισοπέδωση με στόχο την παραγωγή καταναλωτικών αγελαίων ατόμων και κοινωνιών. Η υψηλή υπευθυνότητα και η αντίληψη για την κοινωνική πραγματικότητα κρίνεται αναγκαία για την πορεία της αυτόνομης σκέψης και παρέμβασης. Μέσα από την αλληλεγγύη και την αυτοργάνωση μπορούν να επιτευχθούν πολλοί στόχοι οι οποίοι δεν μπορούν να προσεγγιστούν μέσα από «αυστηρές» δυσκίνητες κομματικές δομές οι οποίες διακρίνονται για την αδυναμία αντίληψης σε βάθος χρόνου. Η σημασία της αυτονομίας εναπόκειται στην ισχυροποίηση της προσωπικής θέλησης και στην εξάλειψη μιας αδράνειας η οποία παρατηρείται σε κάθετης δομής οργανώσεις και κυρίως σε αυτές που «κοιμήθηκαν» με τους βιαστές του λαού με την θέληση τους και με όφελος τα οφίτσια της προδοσίας.
Από την κάλυψη των βιοποριστικών αναγκών μέχρι την προώθηση της πολιτικής μας σκέψης το μονοπάτι της αυτονομίας μπορεί να δείχνει δύσβατο και είναι πράγματι αλλά στην πράξη είναι το πιο ασφαλές σε σχέση με κινήσεις που αναμένουν την διαταγή από τα υψηλά κλιμάκια ακόμη και για χαμηλής αξίας κινήσεις και αποφάσεις. Πολλές φορές τα χρονικά περιθώρια δεν υπάρχουν για να αναμένει κάποιος την απόφαση συμβουλίων και την «σοφία» του αρχηγού, όσο και αν αυτό ακούγεται με «αναρχική» διάθεση σε κάποιους είναι μπροστά στα μάτια μας εδώ και χρόνια οι λύσεις στα περισσότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Εθνικοσοσιαλιστής και η Εθνικοσοσιαλίστρια. Από την εύρεση εστίας για τους φοιτητές Συντρόφους μέχρι την κάλυψη των βιοποριστικών αναγκών, την επανασύνδεση του ρεύματος και του νερού, την οργάνωση χώρων όπου θα λαμβάνουν μέρος προβολές, συναυλίες, εκδόσεις και ιδεολογικές ομιλίες, μέχρι την προσωπική «εισβολή» μας σε χώρους εργασίας, συμβούλια της γειτονιάς, σχολές και σχολεία, συλλόγους γονέων μαθητών και κάθε είδους κοινωνικό κύτταρο ο Αυτόνομος Εθνικοσοσιαλιστής μπορεί να «αλώσει» συνειδήσεις με την δική του σκέψη κυρίως μέσα από την Παραγωγή Πολιτισμού. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να απαντήσει στην δυσφήμιση της Ιδέας που χρόνια τώρα προωθεί η ακροδεξιά σήψη.
Για εμάς η έννοια του Πολίτη έχει και την βαρύτητα του Οπλίτη. Από την Θράκη μέχρι την Κύπρο η κάθε δράση και σκέψη θα πρέπει να έχει ως στόχο την ενδυνάμωση, επαγρύπνηση και ετοιμότητα όλων αυτών που θα δράσουν την στιγμή που η Δημοκρατία θα αργοπεθαίνει με μια σκέψη στο μυαλό μας: Να την στείλουμε στο διάολο μια ώρα αρχύτερα διότι και μας καταστρέφει το μέλλον και μας σκοτώνει καθημερινά όσο αναπνέει και υπάρχει. Άλλωστε χωρίς καταστροφή δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατική προοπτική. Με αυτή την σκέψη καλούμε όλους όσους δεν νιώθουν πρόβατα να ενταχθούν στις Αγέλες της Εθνικοεπαναστατικής Αυτονομίας. Ο σπόρος όχι απλά έχει βρει γόνιμο έδαφος αλλά οι Καρποί έχουν ήδη κάνει την εμφάνιση τους εδώ και αρκετό καιρό.
Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε το γεγονός ότι από το ’45 και μετά κάθε κρατική δομή και υπηρεσία αποτελεί ένα από τα πολλά κεφάλια της Σιωνιστικής Λερναίας Ύδρας. Έτσι λοιπόν τα σώματα ασφαλείας και ο στρατός, η ηγεσία της δημόσιας εκπαίδευσης και η εφορία αυτά τα κάστρα της ανομίας στελεχώνονται από ανθρώπους πιστούς στο καθεστώς και ανά πάσα στιγμή όταν θα πάρουν εντολή θα στραφούν με μίσος ενάντια στο σύνολο του λαού μας σε μια ολοκληρωτική έφοδο και ακόμη περισσότερο προς αυτούς που αμφισβητούν έμπρακτα την εξουσία τους. Κρίνεται ελλειμματική και με τάσεις αυτοκτονίας οποιαδήποτε κίνηση σκέψη και δράση η οποία δεν έχει συνειδητοποιήσει αυτή την ζοφερή πραγματικότητα. Ο αγώνας ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης που εκπορεύεται από την κρατική εξουσία πρέπει να είναι στο επίκεντρο της αυτόνομης σκέψης των Εθνικοσοσιαλιστών.
Είναι πράγματι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο να επιλέξει κάποιος τις γραμμές της αντίστασης στην σύγχρονη Ελλάδα και να πολεμήσει το σύνολο της αντεθνικής πλημμυρίδας, άλλωστε όσο περισσότερο περνάνε τα χρόνια τόσο μεγαλύτερη εμφανίζεται μπροστά μας η πολεμική του ξενόδουλου Κράτους που αποτελεί το μέσο επιβολής της καπιταλιστικής κτηνωδίας. Αυτό το κράτος που νανουρίστηκε στα χέρια της προτεσταντικής σκέψης και μεγάλωσε στο πλευρό των Αμερικανών δημίων και σήμερα υπηρετεί πιστά την Σιών, είναι υπεύθυνο για την πολιτιστική καταστροφή, την φυλετική γενοκτονία, και την πνευματική ισοπέδωση με στόχο την παραγωγή καταναλωτικών αγελαίων ατόμων και κοινωνιών. Η υψηλή υπευθυνότητα και η αντίληψη για την κοινωνική πραγματικότητα κρίνεται αναγκαία για την πορεία της αυτόνομης σκέψης και παρέμβασης. Μέσα από την αλληλεγγύη και την αυτοργάνωση μπορούν να επιτευχθούν πολλοί στόχοι οι οποίοι δεν μπορούν να προσεγγιστούν μέσα από «αυστηρές» δυσκίνητες κομματικές δομές οι οποίες διακρίνονται για την αδυναμία αντίληψης σε βάθος χρόνου. Η σημασία της αυτονομίας εναπόκειται στην ισχυροποίηση της προσωπικής θέλησης και στην εξάλειψη μιας αδράνειας η οποία παρατηρείται σε κάθετης δομής οργανώσεις και κυρίως σε αυτές που «κοιμήθηκαν» με τους βιαστές του λαού με την θέληση τους και με όφελος τα οφίτσια της προδοσίας.
Από την κάλυψη των βιοποριστικών αναγκών μέχρι την προώθηση της πολιτικής μας σκέψης το μονοπάτι της αυτονομίας μπορεί να δείχνει δύσβατο και είναι πράγματι αλλά στην πράξη είναι το πιο ασφαλές σε σχέση με κινήσεις που αναμένουν την διαταγή από τα υψηλά κλιμάκια ακόμη και για χαμηλής αξίας κινήσεις και αποφάσεις. Πολλές φορές τα χρονικά περιθώρια δεν υπάρχουν για να αναμένει κάποιος την απόφαση συμβουλίων και την «σοφία» του αρχηγού, όσο και αν αυτό ακούγεται με «αναρχική» διάθεση σε κάποιους είναι μπροστά στα μάτια μας εδώ και χρόνια οι λύσεις στα περισσότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Εθνικοσοσιαλιστής και η Εθνικοσοσιαλίστρια. Από την εύρεση εστίας για τους φοιτητές Συντρόφους μέχρι την κάλυψη των βιοποριστικών αναγκών, την επανασύνδεση του ρεύματος και του νερού, την οργάνωση χώρων όπου θα λαμβάνουν μέρος προβολές, συναυλίες, εκδόσεις και ιδεολογικές ομιλίες, μέχρι την προσωπική «εισβολή» μας σε χώρους εργασίας, συμβούλια της γειτονιάς, σχολές και σχολεία, συλλόγους γονέων μαθητών και κάθε είδους κοινωνικό κύτταρο ο Αυτόνομος Εθνικοσοσιαλιστής μπορεί να «αλώσει» συνειδήσεις με την δική του σκέψη κυρίως μέσα από την Παραγωγή Πολιτισμού. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να απαντήσει στην δυσφήμιση της Ιδέας που χρόνια τώρα προωθεί η ακροδεξιά σήψη.
Για εμάς η έννοια του Πολίτη έχει και την βαρύτητα του Οπλίτη. Από την Θράκη μέχρι την Κύπρο η κάθε δράση και σκέψη θα πρέπει να έχει ως στόχο την ενδυνάμωση, επαγρύπνηση και ετοιμότητα όλων αυτών που θα δράσουν την στιγμή που η Δημοκρατία θα αργοπεθαίνει με μια σκέψη στο μυαλό μας: Να την στείλουμε στο διάολο μια ώρα αρχύτερα διότι και μας καταστρέφει το μέλλον και μας σκοτώνει καθημερινά όσο αναπνέει και υπάρχει. Άλλωστε χωρίς καταστροφή δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατική προοπτική. Με αυτή την σκέψη καλούμε όλους όσους δεν νιώθουν πρόβατα να ενταχθούν στις Αγέλες της Εθνικοεπαναστατικής Αυτονομίας. Ο σπόρος όχι απλά έχει βρει γόνιμο έδαφος αλλά οι Καρποί έχουν ήδη κάνει την εμφάνιση τους εδώ και αρκετό καιρό.
Εμείς είμαστε οι Δημιουργοί Εμείς και οι Θεριστές!