Ο συννεφιασμένος καιρός στην Νότια Πελοπόννησο το
Σάββατο 31/10 έδειχνε ότι συμμετείχε ακόμη και η φύση στην Αυτόνομη εκδήλωση μνήμης για την άνανδρη δολοφονία 2 νεολαίων Εθνικιστών που έπεσαν
νεκροί από τα πυρά του παρακράτους. Η μνήμη όμως για εμάς δεν είναι μια αφηρημένη
έννοια αλλά βρίσκει το νόημα της όταν οι Συναγωνιστές και οι Συναγωνίστριες
συνεχίζουν να προασπίζονται Ιδέες και Αξίες και να θυμούνται αυτούς που έφυγαν.
Από πολύ νωρίς η ομάδα περιφρούρησης
συγκεντρώθηκε στην Πλατεία της 23ης Μαρτίου κοντά στο κέντρο της πόλης
και στήθηκαν τα πρώτα πανό, ενώ από την μικροφωνική ακούγονταν συνθήματα τόσο ενάντια
στους παλιάτσους της καθεστωτικής αριστεράς όσο και στο παρακράτος που τους συντηρεί.
Καθώς το σκοτάδι έπαιρνε την θέση του Φωτός και οι φλόγες των καντηλιών φώτιζαν
τα 2 πρόσωπα της μαύρης κορνίζας πολλοί απλοί περαστικοί - κυρίως νεολαίοι - έσπευσαν να δηλώσουν τον σεβασμό τους προς τους νεκρούς σταματώντας μπροστά στο
μνημείο της πόλης και συλλογιζόμενοι το γεγονός της 1ης Νοεμβρίου
2013.
Οι Μαυροκόκκινες Σημαίες με τα Αέναο Σύμβολο της Φυλής και η Γαλανόλευκη
έδινε το σύνθημα για ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα απέναντι στους χρήσιμους
ηλίθιους του συστήματος οι οποίοι δεν τόλμησαν να ξεμυτίσουν για αρκετή ώρα
πριν εξασφαλίσουν την πλήρη προστασία των ένστολων πραιτοριανών. Ανεπιτυχής κάθε
προσπάθεια των «ανθρωπιστών με την επιλεκτική ευαισθησία» να προκαλέσουν το
παραμικρό στην συγκέντρωση αυτή αφού οι 150 παρευρισκόμενοι -
νεολαίοι επί το πλείστον - έστειλαν το κατάλληλο μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.
Τόσο
προς τους «ισλαμοτροτσκιστές» όσο και προς τους αντιφασίστες δεξιούς όταν και
οι 2 αυτές πλευρές έβλεπαν από απόσταση ασφαλείας την πορεία των Αυτόνομων
Εθνικιστών/Εθνικοσοσιαλιστών - πίσω φυσικά από τις πλάτες των μπάτσων και με
έκδηλη την κατήφεια στα πρόσωπα τους - να περνάει στις λαϊκές γειτονιές της πόλης
φωνάζοντας δυναμικά συνθήματα τόσο ενάντια στους δολοφόνους παρακρατικούς όσο
και ενάντια στους μισθοφόρους της κυβέρνησης. Μετά την λήξη της πορείας
ακολούθησε προσκλητήριο νεκρών και ο εθνικός ύμνος ενώ κάηκε συμβολικά και μια σημαία
γνωστού αριστερίστικου κόμματος.
Τέλος να τονιστεί πως η Αυτόνομη εκδήλωση και ενωτική
πορεία μνήμης της 31ης Οκτωβρίου στην πόλη της Καλαμάτας υπήρξε η μεγαλύτερη
σε παλμό και αριθμό όχι μόνο για την Πελοπόννησο αλλά και για ολόκληρη την
Ελλάδα, γεγονός που αποδεικνύει στην πράξη ότι οι Πολιτικοί Στρατιώτες ξέρουν
να αποφεύγουν τις κομματικές αυταπάτες και τους πολιτικάντηδες και να δρουν μόνο
για την προώθηση της Ιδεολογίας καθώς για την απόδοση τιμής.
Συνεχίζουμε Αυτόνομα και Ελεύθερα, Εθνικά και Σοσιαλιστικά σε
κάθε γειτονιά και πόλη έως την Τελική Νίκη και μέχρι οι παρακρατικοί δολοφόνοι
των 2 Εθνικιστών να τιμωρηθούν παραδειγματικά όχι από την αστική δικαιοσύνη αλλά
από όλους αυτούς που υπερασπίζονται τον Ελληνισμό!